เอาล่ะ มาเม้นต์อย่างเต็มที่ สักที
เริ่มที่คนสองคน คนหนึ่งก็ไม่ก็ต้องการความรักเหลือเกิน ต้องการความรักเป็นของตัวเองเท่านั้น
อีกคนหนึ่งก็ต้องการ สิ่งที่เป็นของตัวเองเท่านั้น
จิ๊กซอว์ที่ต่อกันลงตัว แต่ว่าต่างคนก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่สนใจ รู้ว่าดีแต่มันคงไม่ใช่
อ่านไปก็นึกถึงสองคนที่อยู่ในโลกส่วนตัว คนหนึ่งมองไม่เห็นใคร คนหนึ่งปกป้องโลกนี้ไว้ให้นานที่สุด
ไม่เจ็บจี๊ดแต่กดดันสุดตัวเลยอ่ะ
ชอบตอนสุดท้ายที่โทโมะตกใจที่ชุนตบแล้วกอดตัวเองไว้แน่ แล้วโทโมะก็กอดตอบ. เหมือนหัวใจจะสื่อถึงกันแล้วเลยนะ
ส่วนเรื่องตัดพ้อ ใช่เลย ตัดพ้อ เพราะน้อยใจเล็กๆอ่ะ แบบว่าอยากรู้เรื่วตอนต่อไปเร็วๆ แต่พรุ่งนี้สอบ มันเลยกระวนกระวาย จนอ่านหนังสือไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะ แค่นั้นเองแหละ แต่ไม่เป็นไรนะ กว่าจะสอบอีกทีก็ อีกนานเลยล่ะ