รักใสปิ๊ง
พิเศษ อุ้มน้อยศิษย์พี่น้ำ (พี่น้ำ แอนด์ น้องอุ้ม)
บ้านเรือนไทยหลังใหญ่ของน้องแฝด แฝดคนน้องลงจากบ้านมาพร้อมกระเป๋าสำหรับเดินทาง วันนี้อุ้มรักจะไปทำงานเป็นผู้ช่วยไกด์ของพี่น้ำ หนุ่มน้อยแพ็คกระเป๋าเรียบร้อยแล้วขนลงมารอพี่น้ำมารับในเช้านี้เพื่อออกเดินทางไปด้วยกัน
“อุ้มจะไปแล้วนะ ออนอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่า เดี๋ยวอุ้มซื้อมาฝาก”
“.............”
“ไม่เป็นไร ยังไงอุ้มก็ไปถึงที่มันอยู่แล้ว ซื้อติดมือมาด้วยก็ไม่มีปัญหา”
“.............”
“ไม่เอาอะไรจริงอ่ะ... แล้วแต่อุ้มเหรอ โอเค งั้นรอของฝากนะ บาย”
อุ้มรักคุยโทรศัพท์กับแฝดพี่เรื่องของฝาก ไปทำงานทีไรมีของติดมือมาด้วยตลอดล่ะคนนี้ หนุ่มน้อยนั่งรอพี่น้ำ เมื่อพี่น้ำมาถึงคุณพ่อกับคุณแม่จึงอวยพรให้น้องอุ้มกับพี่น้ำเดินทางปลอดภัย งานทุกอย่างสำเร็จราบรื่นด้วยดี ก่อนที่สองหนุ่มจะออกเดินทางกัน
--------------
น้ำไปรอรับลูกทัวร์ที่สนามบิน ก่อนพาลูกทัวร์ไปยังที่พักเพื่อเก็บของกันก่อน แล้วจึงนัดรวมตัวกันเพื่อแจ้งตารางการท่องเที่ยวของแต่ละวันให้นักท่องเที่ยวที่มาร่วมทริปได้รับทราบพอสังเขป รายละเอียดต่างๆจะได้พูดคุยกันอีกครั้งก่อนออกเดินทาง น้ำทำงานนี้ด้วยใจรักและสนุกกับมันในทุกๆครั้งที่ได้ทำ และครั้งนี้เขาก็หวังว่ามันจะเป็นอีกครั้งที่ดีเยี่ยม จนเมื่อได้พบกับครอบครัวหนึ่งในคณะทัวร์นี้น้ำก็ถึงกับอึ้งไป
“แม่…”
น้ำพึมพำเรียกหญิงวัยกลางคนท่านหนึ่ง หญิงคนดังกล่าวมองหน้าไกด์นำเที่ยวอย่างน้ำอยู่ชั่วครู่ก่อนสีหน้าจะเปลี่ยนเป็นอึ้งไปเช่นกัน น้ำไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นนอกจากอธิบายรายละเอียดต่างๆของการท่องเที่ยวให้ลูกทัวร์ได้รู้ ทำหน้าที่ของตนเองต่อไปจนครบถ้วน
ก่อนที่จะออกเดินทางกัน หญิงวัยกลางคนที่น้ำเอ่ยเรียกว่าแม่ก็เข้ามาหา อุ้มรักที่เตรียมตัวอยู่ใกล้ๆพี่น้ำหันไปมองด้วยความสนใจ
“น้ำ น้ำจริงๆสินะลูก”
ท่าทางของผู้ที่ก้าวเข้ามาหาดูตื่นเต้นดีใจเมื่อเอ่ยเรียกน้ำ น้ำยกมือไหว้ท่าน ... คุณแม่ของเขา
“ลูกโตขนาดนี้แล้วหรือนี่”
คุณแม่เปรยขึ้นมา สีหน้าดูชื่นชมกับลูกชายคนนี้ที่ท่านมีโอกาสได้ดูแลเพียงไม่นาน อุ้มรักยืนนิ่งมองพี่น้ำกับหญิงกลางคนผู้นั้น คิ้วหนุ่มน้อยตัวกลมขมวด ก่อนที่จะสะดุ้งเมื่อมีมือน้อยๆมาจับมือของตนเอง อุ้มรักเบือนสายตาจากพี่น้ำมาก้มมองข้างกาย เด็กผู้ชายตัวเล็กกำลังมองเขาตาแป๋ว อุ้มรักยิ้มให้ก่อนนั่งลงพูดคุยกับน้องผู้ชายคนดังกล่าว
“แล้วน้องๆกับย่าของลูกเป็นยังไงกันบ้างล่ะ สบายดีกันรึเปล่า?” คุณแม่ของพี่น้ำยังคุยกับพี่น้ำต่อ
“ครับ แม่สบายดีนะครับ?”
“ก็เรื่อยๆล่ะจ้ะ”
คุณแม่กับพี่น้ำคุยกันอีกเล็กน้อยก็ไปรวมตัวกันกับคนอื่นๆ น้องเบ็นลูกชายคนเล็กของคุณแม่พี่น้ำ ซึ่งเป็นลูกหลงดูจะติดอุ้มรักเอามากๆ อุ้มรักไปไหนน้องเบ็นไปด้วย จับมืออุ้มรักไม่ปล่อย อุ้มรักก็เพิ่งจะรู้ว่าน้องเขาเป็นลูกชายของหญิงกลางคนที่คุยกับพี่น้ำคนนั้น อุ้มรักเล่นกับน้องเบ็นอย่างสนิทสนม น้ำจึงเอ่ยเตือนให้น้องระวังหน่อย เดี๋ยวตอนกลับแล้วน้องเบ็นไม่อยากกลับขึ้นมาจะวุ่นวายเอา พ่อแม่เขาจะว่าเราเอาได้ น้องอุ้มจึงพยายามปลีกตัวออกมาโดยที่ไม่ให้ดูน่าเกลียด
พอถึงเวลาทานข้าวพี่น้ำมองครอบครัวของแม่ที่ดูมีความสุขแล้วก็ซึมลงไป แม่ของเขามีครอบครัวใหม่ไปแล้วเขาก็รู้ แต่พอได้มาเจอกันแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าในใจมันวูบโหวง อุ้มรักมองตามสายตาของพี่แล้วเอ่ยถามพี่ว่ามีอะไรหรือ คนนั้นคือคุณแม่ของพี่น้ำใช่ไหม เพราะอุ้มรักได้ยินพี่น้ำเอ่ยเรียกท่าน
“พี่ไม่เป็นไร” น้ำเอ่ยบอกน้องพร้อมยิ้มบาง ไม่อยากให้น้องต้องเป็นห่วงกังวลตาม
“จริงนะ?”
“จริงครับ ไม่เป็นไรหรอก”
“อุ้มเป็นห่วง”
หนุ่มน้อยมองพี่อย่างเป็นห่วง น้ำโยกศีรษะน้องเบาๆ เขาไม่เห็นจำเป็นต้องน้อยเนื้อต่ำใจอะไรเลย ในเมื่อเวลานี้เขามีพร้อมทุกอย่าง แม้จะไม่ได้มีแม่อยู่ด้วยเหมือนใครๆ แต่เขาก็ยังมีย่าที่รักเขามากมาย มีน้องๆอีกสองคนที่คอยเป็นห่วงเป็นใยดูแลกัน ไม่ได้ขาดอะไรในชีวิตไปเลยแม้แต่น้อย ในวันนี้แม่ของเขามีครอบครัวใหม่ มีชีวิตใหม่ที่ไม่ได้มีเขารวมอยู่ในนั้นด้วย แต่นั่นจะเป็นไรไป ความสุขของใครคนนั้นก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกไม่ใช่หรือ เขาเองก็สามารถเลือกที่จะมีความสุขอยู่กับครอบครัวของเขา และคนที่เขารักหมดใจอย่างอุ้มรักคนนี้ได้เช่นกัน
หลังจากพาลูกทัวร์ตะลอนทัวร์กันมาทั้งวัน ในที่สุดไกด์หนุ่มทั้งสองนายก็ได้พักผ่อนกับเขาเสียที พี่น้ำกับน้องอุ้มน้อยได้พักอยู่ห้องเดียวกันตามกฎของบริษัทที่จะไม่แยกกันพักให้สิ้นเปลืองงบประมาณ แต่ไกด์รุ่นใหญ่กลับมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าที่สามารถเลือกพักเดี่ยวๆได้ แม้ว่ามันดูไม่ค่อยจะยุติธรรมสักเท่าไหร่ แต่แบบนี้สองหนุ่มก็ว่ามันดีแล้วที่ได้พักด้วยกัน
เมื่อจัดการอาบน้ำอาบท่ากันเสร็จเรียบร้อยแล้วน้องอุ้มจึงเสนอจะช่วยนวดให้พี่น้ำ เพราะเห็นพี่เครียดๆเลยจะช่วยให้พี่ผ่อนคลายขึ้น น้ำขึ้นไปนอนคว่ำราบบนเตียงให้น้องนวดให้ด้วยความสบายจนแทบจะเคลิ้มหลับ ก่อนจะลุกขึ้นมาผลัดกันนวดบ้าง
น้ำให้น้องนั่งนิ่งๆในขณะที่ตนเองนั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง ก่อนจะลงมือนวดให้น้องอุ้ม อุ้มรักหลับตาเมื่อรู้สึกสบายตัว ขณะที่คนนวดเริ่มจะอยู่ไม่สุข ก้มลงจูบไหล่และต้นคอน้อง เลื่อนมือลงมาตามแผ่นหลังแล้วลูบเข้าไปในเสื้อที่น้องใส่ อ้อมมือมาด้านหน้าฟอนเฟ้นเนื้อตัวนุ่มนิ่มอย่างมันมือ ก่อนไล้วนที่ยอดอกของน้องอุ้มน้อย หนุ่มน้อยครางรับสัมผัสจากพี่เบาๆ น้ำโน้มศีรษะลงก่อนอ้อมมาจูบปากน้องแล้วเอ่ยอ้อนด้วยน้ำเสียงและท่าทางทะลึ่งตึงตัง
“ไม่อยากนวดแล้วอ่ะอุ้ม... อยากนาบมากกว่า”
“บ้า~”
อุ้มรักตีแขนคนทะลึ่ง ใบหน้าร้อนผ่าวกับคำพูดพี่น้ำ พี่น้ำเอนตัวน้องลงนอนบนเตียง จูบปากน้องเบาๆแล้วผละออกมา สบประสานสายตาแล้วยิ้มให้น้อง อุ้มรักยิ้มเขิน แก้มแดงน่ามอง น้ำค่อยๆพาน้องดื่มด่ำกับความสุขร่วมกันช้าๆ เลาะเล็ม เชยชิม ถึงรสชาติความสุขที่หอมหวานนุ่มนวลมากกว่าจะถาโถมเอาแต่ใจ ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านท่วงทำนองรักที่หวานล้ำคละเคล้าร้อนแรงไปด้วยกัน…
-----------------
วันถัดมาน้ำก็ได้พาลูกทัวร์ไปตะลอนเที่ยวสถานที่ต่างๆจนครบ ก่อนปิดท้ายด้วยการพาไปยังแหล่งซื้อขายของฝากประจำจังหวัดที่มีให้เลือกมากมายหลายหลาก ทั้งอาหารการกินและของใช้ ของประดับประดา เมื่อทุกคนใช้เวลาในการเลือกซื้อของฝากกันจนพอใจแล้วคณะทัวร์ของน้ำกับน้องอุ้มน้อยจึงได้เดินทางกลับที่พักกัน เพื่อในวันรุ่งขึ้นจะได้เดินทางกลับหลังหมดทริปนี้
เมื่อถึงเวลาที่ต้องส่งคณะทัวร์กลับ คุณแม่ของน้ำเข้ามาคุยกับลูกชาย น้องอุ้มได้แต่ส่งกำลังใจให้พี่อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ พี่น้ำคุยกับแม่อยู่สักพักก็กวักมือเรียกอุ้มน้อย น้องอุ้มจึงได้เดินเข้าไปหาพี่น้ำกับคุณแม่ หนุ่มน้อยยกมือไหว้คุณแม่พี่น้ำอีกครั้งด้วยความมีมารยาทอันดีของเจ้าตัว คุณแม่พี่น้ำรับไหว้แล้วยิ้มให้อย่างเอ็นดูที่น้องอุ้มตัวกลมนอบน้อมถ่อมตนดีเหลือเกิน พี่น้ำรั้งแขนน้องให้ขยับมายืนใกล้ๆ ก่อนเอ่ยบอกกับคุณแม่
“ผมอยากแนะนำให้แม่รู้จักครับ”
อุ้มรักเงยมองพี่น้ำ เลิกคิ้ว เอียงคอเล็กน้อยเป็นเชิงถามเมื่อพี่หันมามองตนเอง
“ไกด์อุ้มรัก แม่รู้จักแล้ว” คุณแม่ยิ้มบอก ท่านจำได้เพราะลูกชายคนเล็กเกาะติดอุ้มรักแจขนาดนั้น
“ไม่ใช่ครับ”
“?”
คำปฏิเสธของน้ำทำให้คุณแม่งง อุ้มรักเองก็ยังไม่เข้าใจเช่นกันว่าพี่ต้องการจะสื่ออะไร จนเมื่อพี่น้ำเอ่ยบอกกับคุณแม่ไป
“ไม่ใช่ในฐานะที่เขาเป็นไกด์ แต่เป็นในฐานะที่เขาเป็นคนรักของผม”
“น้ำ”
คุณแม่เอ่ยเรียกลูกชายเสียงหลง ยกมือแตะอกท่าทางตกใจและคาดไม่ถึงในสิ่งที่ลูกพูด ท่านเบนสายตามาที่หนุ่มน้อยตัวกลมที่เงยมองพี่น้ำด้วยความอึ้ง เมื่อเห็นว่าคุณแม่พี่น้ำมองตนเองอยู่อุ้มรักจึงก้มหน้าต่ำลง ท่าทางคุณแม่จะรับไม่ได้กับเรื่องนี้ มือน้ำเลื่อนไปแตะมือของน้อง อุ้มรักชะงัก ความคิดในแง่ลบที่เกิดขึ้นพลอยสะดุดตามไปด้วย หนุ่มน้อยค่อยเงยหน้าขึ้นมามองพี่น้ำที่มองตรงไปยังคุณแม่ด้วยท่าทีที่แน่แน่ว
“แม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ ผมกับน้องๆสบายดี และผมก็มีความสุขกับคนรักของผมดี”
“แต่คนรักของลูกเขา…”
“เขาเป็นผู้ชายครับ ผมทราบ และผมก็รักเขา ผมไม่ได้อยากจะทำให้แม่ไม่สบายใจ เพียงแต่ผมอยากให้แม่รับรู้เอาไว้เท่านั้นว่าผมมีความสุขกับชีวิตในตอนนี้ แม่ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดกับผมและน้อง ดูแลครอบครัวใหม่ของแม่ให้ดีเถอะครับ เราอยู่กันได้...จริงๆ”
น้ำเอ่ยบอกกับคุณแม่ด้วยความหนักแน่นและเน้นหนัก คุณแม่มองลูกชายสลับกับมองหนุ่มน้อยที่ยืนอยู่ข้างกันด้วยสีหน้าบอกไม่ถูก เด็กหนุ่มไหว้แม่ของตนเองแล้วจูงมือน้องอุ้มออกมาจากจุดนั้น อุ้มรักเงยมองพี่ที่มีสีหน้าไม่สู้ดีเลย มือเรียวกุมมือพี่บีบเบาๆอย่างต้องการให้กำลังใจ น้ำหันมามองน้องก่อนยิ้มบางแต่มันช่างดูแสนเศร้า อุ้มรักอยากที่จะกอดปลอบพี่ให้คลายเศร้าเหลือเกิน แต่มันคงดูไม่ดีเท่าไหร่ที่จะทำแบบนั้นต่อหน้าคนอื่น หนุ่มน้อยจึงทำได้ดีที่สุดแค่เพียงเป็นกำลังใจให้พี่และคอยอยู่ข้างๆพี่เท่านั้น แต่เพียงเท่านั้นก็ทำให้น้ำรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว แค่น้องไม่ทิ้งเขาเวลามีความทุกข์ และมอบความห่วงใยที่มีให้เขาอย่างเต็มเปี่ยม เพียงเท่านี้ความทุกข์ที่มีเหล่านั้นก็มลายหายไปได้มากกว่าครึ่ง
หลังจากส่งลูกทัวร์ทุกท่านกลับไปเป็นที่เรียบร้อย อุ้มรักก็กลับบ้านมาพร้อมของฝาก แวะบ้านพี่น้ำให้พี่เอาของไปเก็บและไหว้คุณย่า พร้อมกับเอาของฝากที่ตนเองซื้อมาให้คุณย่าพี่น้ำ กับน้องนิ้ง และน้องน่านอีกด้วย ก่อนที่พี่น้ำจะขับรถมาส่งน้องที่บ้าน
เมื่อมาถึงบ้านคุณแม่ก็เอ่ยแซวหนุ่มน้อยตัวกลมว่าไปทำงานหรือไปเที่ยวกันแน่ เห็นไปทีไรซื้อของฝากมาด้วยทุกที อุ้มรักเลยว่าตอนพาลูกทัวร์ไปซื้อแล้วเห็นของฝากก็นึกถึงคนที่บ้านเลยซื้อมาฝาก คุณแม่เลยว่าแค่แซวเล่น ก่อนบอกน้องอุ้มน้อยให้เอาไปฝากพี่ชายฝาแฝดอย่างนีออนน้อยด้วย
อุ้มรักขึ้นบ้านเอาข้าวของไปเก็บ แล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่เพื่อที่จะไปหานีออนที่บ้าน พี่น้ำอยู่คุยกับคุณแม่ที่ด้านล่าง พี่อุ่นรักเอาของทานเล่นมาให้น้ำทานไปพลางๆขณะรอน้อง น้ำไหว้ขอบคุณพี่อุ่น ก่อนที่พี่แบงค์จะมารับพี่อุ่นออกไปธุระด้วยกัน
คุณพ่อกับพี่ไอรักกลับจากสวนผลไม้มาเมื่ออุ้มรักกำลังจะไปหานีออน หนุ่มน้อยตัวกลมกับพี่น้ำไหว้คุณพ่อกับพี่ไอ พอรู้ว่าสองหนุ่มกำลังจะไปหานีออนน้อยกับพี่ไทม์คุณพ่อจึงบอกให้ชวนแฝดพี่กับพี่ไทม์มาทานข้าวที่บ้านด้วยกันเลย อุ้มรักรับคำก่อนซ้อนรถมอเตอร์ไซค์คันเก่งของพี่น้ำออกไป
การใช้ชีวิตร่วมกันของพี่น้ำกับน้องอุ้มช่างเป็นไปอย่างเรียบง่าย ดูเรียบเรื่อยจนเกินไปด้วยซ้ำหากเทียบกับคู่รักคู่อื่น แต่นี่ล่ะคือความรักในแบบฉบับของพี่น้ำกับน้องอุ้ม คอยดูแลห่วงใยกันและกัน และยังเผื่อความห่วงใยและใส่ใจนั้นไปถึงครอบครัวของอีกฝ่าย มีความเข้าอกเข้าใจ คอยเกื้อหนุนกันและกันในสิ่งที่ดี ร่วมยินดีเมื่ออีกฝ่ายประสบกับความสำเร็จ และอยู่ข้างกันเวลาที่ทุกข์ใจ
ทั้งคู่ต่างก็ถูกโอบล้อมและประคับประคองด้วยความรักที่สวยงาม ทั้งความรักจากครอบครัวและเพื่อนพ้อง และที่สำคัญ... ความรักจากคนที่อยู่เคียงข้างกันเวลานี้ ต่างค่อยพากันก้าวเดินอย่างช้าๆแต่มั่นคง ค่อยๆรักกันเบาเบา…
เบาเบา
รักใสปิ๊ง พิเศษ อุ้มน้อยศิษย์พี่น้ำ ((พี่น้ำ แอนด์ น้องอุ้มรัก))
จบเจ้าค่ะ
รักกันเบาๆ คู่นี้เขาไม่หวือหวาเลยเนอะ
ขอบคุณนักอ่านทุกท่าน บวกๆค่ะ
พบกันตอนหน้า พิเศษสุดท้าย น้องออมรัก... รู้สึกคนจะไม่คุ้นกับชื่อนี้ ฮะๆ
พี่ไทม์ แอนด์ น้องออน มาตอนหน้าแน่นอนเจ้าค่ะ!
ปล. ขอบคุณคุณ 맀..Lich✿ ด้วยนะคะ มีเพลงประกอบมาให้ด้วยอ่ะ> <