หัวข้อ: กูพี่มึงนะเว้ย...

[กลั่นกรอง]

หวังว่าคงเข้าใจและเคลียร์  กันได้ด้วยดีนะครับ

เป็นกำลังใจให้

[cokeclub]

เป็นไงต่อน้อ

[min_min]

เหอๆๆๆ  ลุ้นแทน   ขนาดเรามะได้อยู่ในเหตุการณ์นะนี่ 

อาไรจาเกิดก้อต้องเกิดละนะไม่ว่ายังไง  สุดท้ายแม่ก้อต้องรับได้  เพราะแม่รักลูก

ลูกรักใครแม่รักด้วย   อิอิ

ขอให้โชคดีนะครับ   

 

[ja ne]

 :amen:ใจเย็นๆๆๆๆๆ

อ่านไป ใจเต้น ตุ๊มๆๆๆ ต่อมๆๆๆๆ ตามไปด้วย

บรรยากาศมันน่ากัวจิงๆๆๆ นะเนี่ย   โอยยยยย ขอไปทำใจก่องน้า

[Red_Chocobo]

เดาอะรัยม่ายค่อยได้เร้ยย พลิกล๊อค ตลอด 

แต่กะดีครับ ลุ้นกานนน ตัวโก่ง   

[^^sky^^]

โห้  ไม่ได้เข้ามาอ่านแปปเดี๋ยว  มาลงใหม่ด้วย   

เป็นกำลังใจให้กานต์ต่อไปครับ  ทุกอย่างต้องดีขึ้นเชื่อจิๆๆๆ

 

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

ดูบรรยากาศมาคุยังไงไม่รู้อ่ะ

[nartch]

มาเป็นกำลังใจให้กานต์กะเต้ยยยยย 
หวังว่าแม่คงเข้าใจ...ความรักมันห้ามกันมะได้นี่นา...

ปล. ทำเวลาในการตามอ่านนนนน ment นิดส์นึงก่อน

[FOAM]

เอาใจช่วยน้องทั้งสองคนครับ

ผ่านทุกอย่างด้วยดีนะครับ

[duntey]

โอ้ย ลุ้นมากมาย

ขอให้ทุกอย่างจบลงด้วยดีนะฮะ 

[astral]

ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงเข้มแข็งไว้นะ จะเป็นกำลังใจให้ ขอบคุณกานต์และเต้ยที่ยังไม่ทิ้งผู้อ่านที่บอร์ดนี้  แต่ได้ข่าวเต้ยได้รับการโปรโมทให้ดูแลบัญชี แสดงว่าคุณแม่ยอมรับเป็นลูกเขยแล้วใช่ป่าว 

[niph]

มาตามลุ้น ว่าคุณแม่จะว่าไง 

[•♀NoM!_KunG♀•]

ง่าๆ.....ไม่ได้เข้าบอร์ดหลายวันเยยง่า

พี่กานต์มาต่อแย้วแต่ทามให้สบายใจเยยนะนี่

แย้วแบบนี้จะเปงยังไงต่อไปละฮะเนี่ย

ยังไงก้อมาต่อให้อีกนะฮะพี่กานต์

จะรอให้พี่กานตืมาต่อนะฮะ

เปงกำลังใจให้นะฮะพี่กานต์ สุ้ๆนะฮะ 

ปล.......รักษาสุขภาพด้วยนะฮะ

            อย่าลืมกินยานะฮะ พักผ่อนเยอะๆด้วยนะฮะ

            พี่เต้ยก้อดูแลพี่กานต์ดีๆนะฮะ

            ยังไงก้อขอให้มีแต่สิ่งดีๆเกิดขึ้นก่ะพี่เต้ยแย้วก้อพี่กานต์นะฮะ

           จะรอพี่กานต์ และเปงกำลังใจให้พี่กานต์ก่ะพี่เต้ยต่อไปนะฮะ

           เปงกำลังใจให้นะฮะ สุ้ๆนะ

[ExecutioneR]

คิดถึงหนาาาา จุ๊บๆ

[eyukiz]

 

ตื่นเต้น. . .  ลุ้น. . .

แม่ไม่ได้ว่าอะไรชิมิฮะ 

[three]

ดันสุดพลังสุดใจขาดดิ้นเลยครับ

[13th Devil]

มานั่งรอลุ้นครับ ใจตุ๊มๆต่อมๆ 
เอาใจช่วยๆ ครับผม

[Hickey405]

อยากอ่าน

[*~Kisa~*]

ลุ้นค่ะ ลุ้น

หวังว่าแม่พี่กานต์จะเข้าใจพี่กะพี่เต้ยนะคะ

เปนกำลังใจให้ค่ะ 

[Junrai_Hyper™]

แล้วยังงัยต่อละ

ชอบจิงนะกับตัดฉับเนี้ยะ

 

[kuradevil]

อากอ่านต่ออะครับ
มาต่อไวไวนะ
ใจขาดและ

[wombat]

ผมสติหลุดไปไปชั่วขณะครับ พยายามดึงสติกลับมา แล้วเดิน
ไปหาแม่ที่ห้องแม่
เข้าไปก็เห็นแม่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างหน้าต่าง
"มาแล้วหรอ มานั่งตรงนี้สิ"น้ำเสียงแบบนี้ แม่ไม่เคยพูดกับผมมาก่อน
น้ำเสียงที่ เย็นชาจนผมกลัวเลย
ผมเดินสติลอยเข้าไปนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆแม่
"ดีขึ้นแล้วรึยัง"แม่พูดขึ้น บรรยากาศตอนนี้ผมอยากจะสลายตัวเองจริงๆครับ
"ดีขึ้นเยอะแล้วแม่"ผมตอบไป
"กานต์ ลูกเป็นแบบนี้มานานยัง"คำถามแม่ คำถามนี้ทำผมแทบตกเก้าอี้เลยครับ
ตอนนั้นผมไม่รู้จะตอบยังงัยครับ
อึ้งไปเลยเหมือนกัน
ผมควรจะพูดยังงัยดี ผมควรบอกความจริงมั้ย
"กานต์เป็นแฟนกับเต้ยมานานยัง"แม่พูดอีกรอบ
ยังงัยความจริงก็คือความจริงครับ
ผมควรจะยอมรับ
"ตั้งแต่ตอนเรียน"ผมตอบไปในที่สุด
"แสดงว่านานแล้วสิ"แม่พูดออกมา
"ครับ"ยังงัยต้องสารภาพครับ
"ทำไมไม่บอกแม่เลย เด๋ยวนี้มีอะไรไม่ต้องบอกแม่เลยใช่มั้ย กานต์เห็นแม่เป็นอะไร
เป็นคนอื่นหรอกานต์ เรามีกันมาแค่สองคนตลอด เด๋ยวนี้ไม่เห็นแม่เป็นแม่แล้วหรอ"คำทุกคำ ประโยคทุกประโยค
จากปากแม่ผมทำให้ผมนึกถึง สิ่งที่ผมละเลยมาตลอด
"กานต์ขอโทษ"
ตอนนี้แม่ผมน้ำตาใหลออกมา ทำให้ผมเจ็บปวดที่สุด
ผมทำให้คนที่รักผมร้องไห้อีกแล้ว ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมร้องไห้ออกมาเหมือนกัน
"แม่ กานต์ขอโทษ แม่อย่าร้องไห้สิ กานต์ขอโทษ"แม่ผมเช็ดน้ำตาช้า
แล้วหันมามองผมช้าๆ
"กานต์อย่าร้องไห้สิลูก"แม่ผมพูดขึ้น
"แม่ก็หยุดก่อนสิ"
"แม่หยุดแล้ว"แม่ผมพูดแบบยิ้มๆ ผมก็ใจชื้นขึ้น
"กานต์รักเต้ยมากหรอลูก"แม่ผมถามขึ้น
"ครับ รักมากครับ"ผมตอบไป
"แล้วเต้ยรักลูกมากรึป่าว"แม่ย้อนถาม
"มากครับ"ผมตอบไป
"กานต์แน่ใจได้ยังงัย"แม่ย้อนอีกรอบ
คำถามของแม่ทำให้ผมหลุดในความมั่นใจของผม
"ถ้าแม่ขอให้กานต์เลิกกับเต้ย กานต์ทำได้มั้ย"คำถามของแม่ทำให้หัวใจผมแทบหยุดเต้น
"ตอบแม่ได้มั้ย"แม่ผมย้ำอีกที
"กานต์ขอโทษแม่ กานต์รักเต้ยมาก"ผมตอบไป
"งั้นนั้นคือคำตอบของกานต์"แม่ผมพูดออกมาหลังจากเงียบไปพักนึง
"งั้นมันก็ไม่ถูกใช่มั้ย ถ้าแม่จะทำให้ลูกตัวเองต้องเสียใจ"แม่พูดออกมาเบาๆ
"หมายความว่า"
"ใช่ แม่ไม่ห้ามลูกหรอก"แม่ผมพูดออกมา
สิ้นคำแม่ผมก็โผเข้ากอดแม่เลยครับ
แม่ก็กอดผมไว้
"แม่ไม่ว่ากานต์หรอ"
"ไม่หรอก กานต์ แม่เข้าใจทุกอย่างนะ แต่ที่แม่ไม่พอใจก็คือ ทำไมไม่บอกแม่เท่านั้นแหละ"แม่ผมพูดออกมาเบาๆ
"กานต์ที่ผ่านมา เรามีกันสองคนมาตลอด อย่าลืมสิว่าเราสองคนผ่านอะไรกันมาบ้าง ไม่ว่าจะยังงัยต่อจากนี้ บอก

แม่ทุกเรื่องได้มั้ย"
"ครับแม่"ผมรับเสียงใส
"ยิ้มได้แล้วสินะ"แม่ผมแซว
"กานต์ กว่าเราจะหาความรักเจอนะ มันไม่ง่ายนะ รักษามันไว้ให้ดี
ที่ผ่านมาแม่กับพ่อ(หมายถึงพ่อของผมที่เสียไป)แม่ถูกบังคัญให้แต่งงานกันเพราะว่าประโยชน์ทางธุรกิจ
จนแม่มาเจอกับdad แม่ได้มาเจอความรักจริงๆ เพราะฉะนั้นเมื่อกานต์มาเจอความรักของลูกเอง
แม่ก็ควรจะเข้าใจ และยอมรับ เพราะนี้คือลูกของแม่"
"ขอบคุณครับแม่"ผมหอมแก้มแม่เบาๆ
"ไปๆ ไปกลับไปห้องตัวเองได้แล้ว ปานนี้เต้ยนั่งเครียดอยู่ห้องแล้วมั้ง"แม่ผมพูดพร้อมคลายกอดผม
"ขอบคุณครับแม่"ผมพูดกับแม่แล้วก็เดินกลับห้องตัวเองไป

[abcd]

   แค่เปิดใจ พ่อแม่ทุกคนมีความรักให้ลูกเปงทุนเดิมอยู่แล้ว แค่ให้เวลาท่านได้ตั้งสติบ้างแค่นั้นเอง



 

[imon]

 congratulations  อิอิ

[taexxxx]

สุดท้าย ผลประโยชน์ทุกอย่างไปตกที่ไอเต้ยซะงั้น ชิส์ สบายตัวเลยซิเมิง

ว่าแต่...นู๋กานต์ต้องไปช่วยงานพ่อแบบนี้...ก็ไม่ได้เจอกับไอเต้ยอ่ะดิ๊

ว้า.....ไอเต้ยไม่คลั่งแย่เหรอแบบนี้....
ว่าแล้วก็..ชวนไอเต้ยไปเล่น WOW ดีกว่า ครายเครียดๆ

[eyukiz]

 

ดีใจ~~  ยังไง๊ยังไง แม่เก๊าะรัก+ยอมรับลูกตลอดอยู่แล้วแหละเนอะ


ดีใจด้วยนะค๊า~~!!!

[THIP]

       คุณแม่น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดดด     

[กลั่นกรอง]

   ยินดี  ด้วยครับ  ในที่สุดอุปสรรคอันใหญ่โตก็ถูกยกออกไปแล้ว
คิดว่าตอนนี้กานต์-เต้ยคงสบายใจน่าดูชม

การที่เขาไปยอมรับกับพ่อแม่  เป็นสิ่งที่ควรทำจริงๆ

มีคนเคยบอกผมว่า  พ่อแม่

บางคนก็ทำใจได้  บางคนก็อาจต้องใช้เวลาสักหน่อยในการทำใจ(แต่บางคนก็รับไม่ได้จริงๆนะ)

แต่ที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ว่าจะกล้าเดินเข้าไปยอมรับกันพวกท่านหรือไม่เท่านั้นต่างหาก

เหตุการณ์ของกานต์ก็เป็นเรื่องหนึ่งที่ตรงกัน

 

สุดท้าย  ....  รักกันมากๆนะคับ

[•♀NoM!_KunG♀•]

สุดท้าย ผลประโยชน์ทุกอย่างไปตกที่ไอเต้ยซะงั้น ชิส์ สบายตัวเลยซิเมิง

ว่าแต่...นู๋กานต์ต้องไปช่วยงานพ่อแบบนี้...ก็ไม่ได้เจอกับไอเต้ยอ่ะดิ๊

ว้า.....ไอเต้ยไม่คลั่งแย่เหรอแบบนี้....
ว่าแล้วก็..ชวนไอเต้ยไปเล่น WOW ดีกว่า ครายเครียดๆ

ง่าๆ...แล้วไหงพี่กานต์ต้องไปช่วยพ่อทามงานละฮะนี่

แล้วพี่เต้ยจะทามไงละฮะนี่

ยังไงก้อมาต่อให้อีกนะฮะพี่กานต์

ว่าแต่แม่พี่กานต์นี่ใจดีเนอะฮะ....แต่ก้อมีกานอยู่สองคนนี่เนอะฮะ

อยากให้แม่เรารับได้บ้างจังเมื่อถึงเวลานั่น(จะมีมั้ยนี่ในชีวิต คุคุ ชีวิตอาพับรัก คุคุ )

จะรอต่อไปนะฮะ

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่อให้อีกนะฮะ

อยากอ่านต่อมากมายนะฮะ

เปงกำลังใจให้นะฮะ สุ้ๆนะฮะ คุคุ

[นิลวัฒน์]

ซึ้งจัง...

หมดไปอีกปัญหา

ทีนี้ต้องไปทำงานไรอีกคับ

ห่างกันอีกละ...