โอ๊ะ มาต่อแล้ว ? ทำไมมันเร็ว ???? O_____O แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ฮ่าๆ พี่พากย์มีความรับผิดชอบมากขึ้น กร๊ากๆ
ตอนนี้เม้นท์โดยรวมได้ว่า หวานวิ่ว ~ จบ!
กร๊ากกกกกก ล้อเล่นค้าบบบ มีรึที่ไอ้เฟิร์นจะเม้นท์พี่พากย์แค่สองบรรทัด ไม่มีทางงงงงง !~
ทำไมตอนนี้มันหวานจังเลยอ่าพี่พากย์ (อ่าว หวานไม่ดีรึ?) มันก็ดี แต่อ่านไปอ่านมา เย้ย ~ ความรู้สึกเหมือนมีความสุขส่งท้าย
เหมือนจากนี้ไปชีวิตสองคนจะเจอคลื่นลม มรสุม พายุ ทสึนามิ !!!!!!!!!!!
แหมตอนแรกบอกจะไปที่เด็ดๆ ! นึกว่าวันนี้ล่ะเว้ย ไอ้เฟิร์นได้อ่าน NC กระจาย ~ แต่แล้ว.........
“Dream World : Welcome to the World of Happiness” พระเจ้า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เด็ดดดดดดดไปมั้ยค้าพี่ซ้านนนนนนนนนนน !~
แต่ก็ขำคนไม่ชอบสวนสนุก ขำคนชอบหลีสาว ชอบเข้าผับ ได้ข่าวว่าเข้าสวนสนุกนี่ลัลล้าสุดๆไปเลยนะน่ะ
พี่พากย์แต่งอะไรหวานๆรุ่งแฮะ นึกภาพตามแล้วแบบ เออ น่ารักวุ้ย! ฮ่าๆ ชอบตอนพี่ซันเค้าจัดผมให้น้องมาร์ช มันน่ารักอ่า นอกจากจะรู้สึกว่าพี่ซันใส่ใจแล้ว ยังรู้สึกว่า เออ เจ้ามาร์ชก็อยู่นิ่งๆให้พี่เค้าลูบหัวเนอะ ? ฮ่าๆ
เอิ่มพี่ซันคะ เตรียมพร้อมมากเลย มาสวนสนุกก็เอากล้องติดมาด้วย นี่แอบวางแผนจะถ่ายรูปหนูมาร์ชไว้แล้วหรือเปล่าเนี่ย?
ตอนเล่นรถไฟนั่น เข้าตำราพูดยังไม่ทันขาดคำ ฮ่าๆ ไม่ขาดคำจริงๆ...ร่วงพรวด! เสียวววววววววววว...เลยมั้ยคะหนูมาร์ช ?? กร๊ากๆ
“ก็บอกแล้วว่าให้นั่งระวังๆ ไม่ฟัง” ผมเอื้อมมือไปลูบผมมัน จัดให้เข้าทรง มันทำหน้าบูดใส่แล้วยกมือขึ้นจัดหัวตัวเองเอง
“บอกตอนไหนฟะ”
เฟิร์นก็ได้ยินอ่ะค่ะมาร์ช -*- พี่ซันเค้าบอกแล้วจริงๆนะเคอะ เถียงพี่ซัน เดี๋ยวให้พี่ซันตีเรย~
“เฮ้ยยยย ไรฟะ! แม่งงง สกปรก!” อ่าวเวร...กูก็นึกว่ามันจะตกใจที่เห็นเป็นผี ที่ไหนได้ไอ้คุณชายจอมสำอางมันกลัวเสื้อเปื้อนครับ - -
ไม่ไหวแร้ว รู้สึกเหมือนเห็นแจจุงในตัวหนูมาร์ชเข้าไปทุกที กร๊ากกกกกก พี่พากย์เด็ดมากฉากนี้ ปานว่าเอาชีวิตจริงแจมาแต่ง กร๊ากๆๆๆ เพ้อๆๆๆ !~
“หลอกกู” มันทำหน้าโกรธ แต่ไหงผมเห็นว่ามันทำท่างอนปากยื่นปากยาวก็ไม่รู้ น่ารักชะมัด...
“ไม่ได้หลอก...มันผ่านไปแล้วจริงๆ”
“ไม่เชื่อ ไม่เห็นจะมีอะไร”
“อ่าว ไม่เชื่อก็หันกลับไปดูสิ”
ผมบอก...แล้วมันก็ทำตาม เอี้ยวคอหันหลับไปดูด้านหลังว่ามี “อะไร” แบบที่ผมว่าหรือไม่...ผมหมั่นเขี้ยวเลยแกล้งกดจมูกลงกับแก้มขาวนั่นทีนึง...ไอ้มาร์ชทำตาโตหันขวับมาจ้องผมเขม็ง แล้วยกมือขึ้นต่อยท้องผมเบาๆ
“โอยย ต่อยทำไมครับบบบ” ผมหัวเราะแกล้งทำท่าเจ็บ เอามือกุมท้อง
“ก็เมื่อกี้ทำอะไรล่ะ” มันทำท่าจะต่อยท้องผมอีกที แต่ผมทำท่าร้องโอ๊ยยยก่อน
โอ๊ย ! แทบกรีดร้องเป็นภาษาเคนย่า (แต่ความรู้ทางภาษาไม่อำนวย) อะร๊ายยยย นี่มันอะร๊ายย สาบานว่านี่
คนไม่ถูกกันเค้าทำกัน ??? พี่ซันคร้าบ ถ้าจะอ้อนขนาดนี้ ยกน้องมาร์ชให้เลยคร้าบพี่ค้าบ
อ่านไปก็ยิ้มไป ยิ้มไม่พอ กลิ้งซ้ายกลิ้งขวา อีกเซ็นต์กว่าๆจะตกเตียงแระ -*- แทบกรีดร้อง ~
อาทิพย์มายังไงเนี่ย ? อา=น้องของพ่อ นี่ขนาดแค่น้องของพ่อ !
แล้วถ้าพ่อออกโรง O_O
โอ้ว เส้นทางรักของโรมิโอและจูล่ง เอ๊ย! จูเลียต (จริงๆจูล่งน่ะน่าจะเข้ากว่า กร๊าก)
มันไม่ค้างเลยพี่พากย์ -*- ไม่ค้าง อย่างน้อยก็ไม่เท่าตอนที่แล้ว ไม่ค้าง แต่หายไปนานกว่า สามวันก็มีงอนนะเคอะ ^^