26
//////////////////////////////////////////////////////
ความรู้สึกผิดถาโถม เข้ามาในจิตสำนึกของ หิน เขาเจ็บปวดทุกครั้ง ที่นึกถึงมัน คำพูด จากปากน้องชายเขา มันช่างปวดร้าวเสียจริง เมื่อรู้ว่า มิวนั้น โดนหลอกใช้สารพัด หนำซ้ำ ยังเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกเองตามประสา คนได้ของเล่นใหม่แล้วทิ้งอันเก่า เป็นอย่างนี้มาแต่เด็กจน โต เขาอยากซัดปากน้อง ซักคำ สองคำเผื่อจะทำให้ ความเลวร้ายที่น้องทำกับมิวนั้น น้อยลง แต่....มันก็เป็นอดีตที่ผ่านมาแล้ว ผ่านมา เนิ่นนานแล้วจนไม่สามารถจะกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก ทุกอย่างต้องปล่อยไปตามครรลองของมัน
หินเดิน เบาๆ มาที่เตียงคนไข้อย่างอ่อนแรง หลังจากที่เขากลับไปส่งน้องชายที่ไร่ไพศาลแล้ว
“ หลายวันแล้วนะ ทำไมยังไม่ตื่น อีก ” มือหนาสัมผัสกับ น่าผากร่างบางเบา ๆ
บอบบางเหลือเกิน หลากสีที่เรียงร้อย เปราะบางเหลือเกิน เจ้าผีเสื้อตัวน้อย
ความงามชั่ววัน โบยบินเลื่อนลอย ไม่นานโรยรา “ คิดถึง ..มาก รู้ไหม อยาก พูด อยากคุยด้วยมีเรื่องอะไร ต้องมากมายอยากจะถาม ” หินนั่งลง ข้างเตียงบัดนี้มีแต่เขาที่พูดกับร่างไรสติ ตรรงนั้น ที่มีเพียง สายออกซิเจนไว้ยังชีพ
ปวดใจเหลือเกิน ที่เฝ้าแต่ห่วงหา ปวดใจเหลือเกิน ที่รักและศรัทธา
ความรักของเรา หรือจะโรยรา เหมือนเจ้าผีเสื้อ “ ชั้น อยาก จะ ขอ โทษ นาย ...ชั้น.. ”เหมือนมีก้อนอะไรไม่รู้มาจุกที่คอ จะร้องก็ไม่ร้อง มันแน่นไปหมด นานแล้วที่หินรู้สึกแบบนี้
ปีกแห่งรักที่แสนเบาบาง อับปางแค่ลมบางเบา คำมั่นสัญญาวันเก่าไม่มีความหมาย“ น้องชั้น มัน ชั่วที่ทำนาย นาย...น้องชั้นต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายขอขมานาย ฮือๆ มิว..ฮึกๆๆ. ” น้ำตาลูกผู้ชายไหลอาบข้างแก้ม เขาพูดคนเดียวอย่างคนไร้สติ มองใบหน้าเขียวคล้ำ ที่มิวมีสภาพแบบนี้เพราะเขา เพราะเขาไม่เคยเชื่อใจมิว ...เพราะเขา เองที่เป็นคนคอยทำร้ายมิว ตลอดเวลา
คนที่หัวใจกำลังสลาย จะเป็นจะตายเท่ากัน
คนที่สิ้นความหวัง ก็สิ้นเรี่ยวแรงหายใจ
เมื่อเธอไม่อยู่เพื่อฉัน แล้วฉันจะอยู่เพื่อใคร..........................................................................................
ห้องสมุด
ตุบ
“ อุ้ย ...ขอโทษครับ ” ดินเอ่ยขึ้นด้วยแววตากรุ่มกริ่ม พร้อมกับเก็บหนังสือที่วางอยู่บนพื้น
“ ไม่เป็นไรฮะ..โทษทีนะที่ผมไม่ทันระวัง ”มิว ยิ้มให้อีกฝ่ายเพื่อ ขอโทษ
“ ชื่อไร หรอครับ น่ารักจัง ”
“ ห๊ะ..อะไรนะครับ ”
“ อ่อ..อยากถามว่าชื่ออะไร ทำไมตัวเล็กจัง ”
“ มิวคับ บัญชี ”
“ เรา ดินนะ ท่องเที่ยว ”
หลังจากวันนั้น ดินก็ไปมาหาสู่มิว โดยบางครั้งแอบ มาหาตอนเรียน หลังหลังเลิกเรียนเป็นประจำ ซึ่งก็สร้างความไม่พอใจให้กับเบนมาก
“ มิว...ชั้นว่าแกแปลกๆๆ นะ ”
“แปลกไงหรอ ”
“เรื่องไอ้เด็กท่องเที่ยวนั้น ตกลงมันชอบแกหรออ ไม่เห็นเอามาให้เพื่อนฝูงดู ไว้ใจได้อะป่าวก็ไม่รุ ”
“ ป่าวสักหน่อย แค่เพื่อน ต่างคณะนะ พอดี เขา มีปัญหาเรื่องงานกลุ่มอยากให้เราช่วย ”
“ นั้นไง..ว่าแล้ว...นี่ คง หวังจะจีบแกให้ทำงานห้ละสิ มันพูดอะไรก็อย่าไปเชื่อนะ พวกนี้ไว้ใจไม่ได้ ”
“คร๊าบบบ...ที่เป็นห่วง ทำยังกะเราเป็นผู้หญิง ”
“ เอ๊ออ..ก็แกเป็นเพื่อนชั้นนี่ จะคบจะหาใคร ชั้นก็ต้อง มีสิทธิ์ในการเลือกให้ใช่ปะ ละ ”
“ฮ่าๆๆ....ซะงั้น แล้วถ้าแกมี แกก็ต้องให้ชั้นสกินด้วยนะจ๊ะ ”
“ ยะ....”
ตื้ด คื้ดๆ
มิวยกโทรศัพท์ราคาถูกขึ้นมาดูแวบนึงแล้วยิ้มบางๆก็ปรากฏที่หน้านวล
“ นั้นไง คงโทรมาละเส่...ถ้าจะคบกันจริงๆก็พามาให้ดูหน่อยไม่ใช่แอบซุ่ม แอบกิน ไม่ใช่มันมีเมียอยู่หรือป่าวนี่ ”
“ โอ้ยยย คิดไปไกลแล้ว เราไม่ อยากมีใครหรอก แค่แม่ยาย และแกชั้นก็ไม่มีเวลา ไปคิดหร๊อกกกก ”
“ยะ..ถ้าอยากจะคบใครเดี่ยวชั้นแนะนำให้ ไฮโซ รวยๆ หล่อ นิสัยดีเยอะ ”
“ จ๊า..ขอบใจ หาให้ตัวเองก่อนเหอะ... กร๊ากกก”
“ อร๊ายยยย....ร๊ายยยยย ” เบน หมั่นเขี้ยว หยิกแก้มเพื่อนอย่างแรง
“ อื้ม... เคร ”
“ ……… ”
“ จ้า....แค่นี้แหละ ”แล้ว มิวก็วางสายไป
“ เบนกลับละนะ ”
“ อื้ม บาย ” มิวรีบเดิน ออกมาเพื่อมาขึ้นรถดิน
ที่ลานจอดรถ
“ว่าไงดิน ”
“ ขึ้นสิ้ อยู่กะเบนหรอ..น่ารักดีนะ ”
“ อื้มมม ไปได้ยัง”
ระหว่างขับรถ
“ งานดินใกล้เสร๊จแล้วนะ ”
“ห๊ะจริงหรอ..ดินกะเพื่อนคิดร่วมเดือนยังไม่ออกเลย มิวเก่งจริงๆคับ ”
“ ก็ มิว เป๊ะไง อิอิ ” มิว ยิ้มแป้นให้ดิน ดินมองมายังมิวก่อนจะเอามือลูบผมอย่างหมั่นเขี้ยว แม๊ ว่าตอนนี้
เอี๊ยดดดดดดดด ดดด ดดดดดดดดดด ดินจอดรถบริเวณปากซอยทางเข้าบางมิวอีกตามเคยเพราะมิวไม่ยอมให้ดินเข้าไปกราบแม่และยายเพราะตนยังไม่พร้อมเปิดตัวทั้งกลัวว่าแม่และยายจะผิดหวังในตัว ตนมาก ที่รักกับผู้ชายเหมือนกัน
“ มิว ถามไรหน่อยเดะ ”
“ ว่ามาสิ้ ”
“ เรื่องของเรา..เราอยากเป็นแฟนกับมิวนะ เราไม่อยากหลบๆซ้อนๆ เราอยากไปหา แม่ยายมิวมากกว่าจะส่งที่ปากซอย เราอยากรู้จักเพื่อนมิว เราอยากดูแลมิวให้มากกว่านี้ให้สมกับที่ มิวทำเพื่อเรามากมาย ”
“ เอ่อ..คือ ” มิวนึกถึงคำพูดของเบนว่าต้องดูให้ดีๆ เพราะมิวนั้นซื่อ โดนหลอกได้ง่ายๆ
“ ทำไม รังเกียจดินหรอ ”
“ ไม่ ใช่อย่านั้นนะคือ มิวยังไม่พร้อมที่จะมีใครน่ะ มิวมีภาระต้องรับผิดชอบเยอะ เราคบกันแบบนี้ก็ดีแล้วนี่ ”
“ ไม่ได้!!! ” ดินนึกถึงคำสบประมาทของเพื่อนว่าไว้ รวมทั้ง ค่าพนันที่ได้ลงกับเพื่อนไว้ว่าถ้าจีบมิวติด พวกมันจะเลี้ยงเหล้า ให้ดิน ห้าพันบาท
“ อะ ไร นะ ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างงุนงง เพราะเห็นอีกฝ่ายโมโหจัด
“ เอ่อ..ป่าว มิว..ได้ ๆๆ แล้วแต่มิว ดินจะไม่เร่งมิว แต่ขออย่างนึงถ้ามิวอยากมีคนข้างกาย มิวคิดถึง ดินไว้คนแรกเลยได้มั้ย นะนะ ”
“ อื้ม งั้น มิวไปละนะ ”มิวรีบก้าวลงจากรถก่อนจะเดินเข้าบ้านอย่างรีบเร่งเพราะต้องไปทำงานพิเศษต่อ
“ หึ..ใจแข็งนักถ้าเกิดเมื่อไหร่ขาดเรา แล้วจะรู้สึก ” ดินเบะปากกับควาใจแข้งของอีกฝ่ายตอนนี้ คือเขาอยากอาชนะ ใจมิวให้ได้เพราะเพราะจีบมาร่วมเดือนแล้ว มิวยังคงรักษาระยะห่างไว้อย่างดีมาก จนแทบไม่มีอะไรคืบหน้าเมื่อเพื่อนถาม เขาก็หน้าสียทุกครั้งเพราะกลัวซดแห้ว ในที่สุดดินก็คิดเป็นการบางอย่างที่จะเอาชนะใจอีกฝ่ายออก
วันต่อมา
เย็น
วันนั้น ฟ้าครึ้มเหมือนผนจะตก ดินมาส่งมิวที่ปากทางเข้าบ้านเช่นเคย ดินรบเร้าจะเข้าไปส่งก็ไม่ยอมได้แต่ถอนหายใจ เพราะกลัวว่ามิวจะได้รับอันตราย
“ บายนะ ..”
“ แน่ใจนะว่าไม่ให้เราไปส่ง ”
“ อื้ม ..กลีบเหอะเดี่ยวมิวจะไปขายของกะแม่แระ”
“ งั้นให้ดินช่วยปะ.. ”
“ ดิน...เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ ”
“ ครับๆๆๆ...เครครับ ไปก็ได้ ..ใจแข็งให้ได้ตลอดนะ ตัวเล๊ก ”
“ หึหึ...ครับ ขอบคุณนะที่มาส่ง ”
.................................................
หน้า ห้องผู้ป่วย
“ น่าสงสารหนูมิวเหลือเกิน ”
“ ครับ ”
“ แล้วนี่ โทรไปบอกครอบครัวเขาหรือยัง ”
“ เอ่อ... ” แมนมองสายตาคุณท่าน อย่างลุกลน
“ ว่าไงละ ตาแมน ”
“ ผมไม่รู้จัก ครอบครัว มิวเลยอะครับ ไม่รู้ว่ามิวเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ”
“ อะไรนะ .... แล้วไปจับตัวเขามายังไง ”คุณท่านแทบลมออกหู เมื่อ ทราบความจริงจากปากอีกฝ่าย
“ เอ่อ ...ก็ ”
หินได้รับข่าวว่าน้องประสบอุบัติเหตุหนักจนเข้าโรงพยาบาล หลังจากที่ดิน วางสายจากตนไป
หินรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือใคร
ปลายสายจากแดนไกลโทรเข้ามายังเพื่อนสนิท ตั้งแต่สมัยอยู่ รร. มัธยม
“ ไอ้ แมน มึงต้องช่วยกู ”
“ ว่าไง ..ช่วยไรวะ ”
…………
…………………………
“ ไปจับ ตัวมันมาให้ได้ แล้วกูจะรีบกลับไป ”
“ เห้ย แล้ว..กูจะไม่ถูกจับหรอวะ ”
“ เชี่ยเมิงไม่ต้องกลัว ...พ่อกูใหญ่ พ่อมาก็เป็น ถึง รมต.มึงไม่ต้องกลัว แค้นนี่ ต้องชำระ ทำตามที่กูบอกเดี่ยวรูปจะส่งให้ทางเฟซ ”ในใจแมนอยากปฏิเสธนักแต่ด้วยเคยอาศัย บารมีพ่อหินเข้าทำงานเป็น ผู้จัดการในโรงแรมหรู เมื่อเทียบกับเกรดที่ดูน้อยไปนัก
มหาวิทยาลัย
ก่อนสอบไฟนอลวันสุดท้าย
“ เอ่อ..น้องครับ ”แมนเลือกที่จะคุยกับหญิงสาวหัวเพลิงแดง ที่เด่นที่สุดดทันที
“ ว่าไง คะ ”
“ เอ่อ..น้องรู้จักเด็กหนุ่ม ที่นั่งตรงข้ามกับผู้หญิงสวยๆ คนนั้นไหมครับ ”
“ อ่อ รู้จักคะ ทำไมหรือคะ..พี่ชอบเขาหรอ ”ถามอีกละ..พวกผู้ชายนี่เบี่ยงเบนไปหมดแล้วรึไง หมั่นไส้ เชอะ
“ เอ่อ..ประมาณนนั้น อิอิ ” นศ. สาวคนนั้น เบะ ปาก ตาลุกวาวด้วยเพลิงริษยา
“ หึ.... อีกราย ” เมื่อวานก็ ทำเรื่องขายหน้ามหาลัย พวกนี้เมื่อไหร่จะไปพ้นมหาวิทยาลัยเสียทีนะ หล่อนนึกใจ อย่างเคียดแค้น
“ ว่าไงนะ..แล้วเขาเป็นแฟนกันหรอครับ สองคนนั้นนะ ”คนถามเอ่ยอย่างสงสัย
“ ว๊ายยย ตายแล้วคุณพี่ข๊า..เขาเรียกว่าเพื่อนสาวค่ะ ฮ่าๆๆ...เด็กผู้ชายที่พี่บอกน่ะมันเป็นเก้ง สิ คะเนี่ย..วันก่อนเห็นหักอกผู้ชาย สาขาท่องเที่ยวด้วยค่ะ เห็นว่าเป็นเดือนคณะด้วย คน มองกันทั้งบาง น่าอายจริง ” หล่อนเป็นเพื่อนเรียนร่วมชั้น แต่ หาได้ชอบ สองคน นั้นไม่ เพราะเขม่นกันต้องแต่อยู่ปีหนึ่งแล้ว
“ ห๊ะ... ”แมน ไม่นึกว่า เรื่องนี้เป็นที่โจษจันขอ นศ. ในนี้
“ อย่า ไปยุ่งเชียวนะคะ..แม่นั้น น่ะก็ใช่ย่อย สรุป คือ น่าซื่อแต่ ใจร่านทั้งสองคนแหละค่ะ ไม่อยากจะพูด งั้น พริกแกงของตัวนะคะ.. ”หญิงสาว ชื่อว่าพริกแกง ตั้งใจแนะนำตัวออกมาเมื่อเห็นว่าอีกฝายไม่ยอมถามสักที ซ้ำยังถามแต่ คนอื่นที่เขาแสนเกลียดนัก
“ เอ่อ..ครับ ขอบคุณมากครับ เอ่อ..ชื่อพริกแกงหรอครับ พี่ ชื่อ แมนนะ ”
“ คะ พี่ แมน ” หญิงสาวยิ้มสวย หวานหยาดเยิ้มให้อีกฝ่าย จนทำเอาแมนแทบขนลุก แล้วเดินหายขึ้นตึกไปพร้อมกับเพื่อนสองคน
“ น่ารักกว่าในรูปอีกว่ะไม่แปลกใจเล๊ยที่ ตาดินชอบ หึ..หน้าตาก็ดีไม่หน้าเล๊ยย ...ยิ้มให้พอนะน้อง ต่อไปน้องจะยิ้มไม่ออก ”แมนพูดเสร็จก่อนโทรศัพท์หาหินด่วน แล้วนัดแนะแผนการต่อไป
ติดตามตอนต่อไปครับ
ลุ้นๆ ว่ามิวจะฟืนไหม
ตอนจบอาจจะประมาณว่านายเอกตาย พระเอกติดคุก
ตัวโกงลอยนวล อิอิ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 510612 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก