งานเข้านิดหน่อยครับ มาซะเกือบดึก ขอโทษด้วยนะครับ พรุ่งนี้ต้องไปกับคุณพ่อเช้าอีกล่ะ ยังไงก็สบายๆครับ
ความเดิมตอนที่ผ่านๆ มีคำยกยอว่าผมเขียนได้ค้างมาก อย่าเข้าใจผิดว่าผมสนุกนะครับ แต่โคตรสะจาย 5 5 5 5 อ่ะล้อเล่ง ๆ แหมๆ ก็ถ้าแต่งให้มันเรียบๆ มันก็ไม่ใช่สองคนนี้จิครับ จะบอกว่าจริงๆแล้ว ตอนไอกีเล่าให้ผมฟังว่าข้าวปุ้นเป็นยังไงบ้างน่ะ ผมเครียดกับค้างมากกว่าทุกคนอีกครับ อยากจะช่วย แต่ก็ทำใจช่วยไม่ได้ มันทำตัวมันเองทั้งสองคน
ต่อก่อนดีกว่า แล้วมาคุยกันต่อน้า
------------------------------------
ตอนที่ 7
“ กินข้าวบ้างเถอะน้อง ” ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ก็เกือบเดือนแล้วครับ ประโยคนี้ได้ยินทุกครั้งที่นั่งกินข้าวกับพี่แชมป์
“ อิ่มแล้วพี่ ”
“ ทำร้ายตัวเองเก่งเนอะ เป็นพี่ไม่โง่ทำหรอก ” ซี๊ดดดด แสบอ่า คนหล่อๆนี่ คำพูดคมยิ่งกว่าหน้าอีก
“ วันนี้ไปเที่ยวเล่นที่คณะพี่ปะ ” หืม เขาว่าหนุ่มๆคณะพี่เขาหล่อนี่หว่า เหอะๆ ผมเหงาๆ เซงๆน่ะครับ มีเรียนเช้า เลิกก็เที่ยงๆ ส่วนพี่แชมปืมีเรียนอีกทีช่วงเย็น
พอเดินเข้ามาในคณะของพี่แชมป์ ก็เหมือนมีเหยี่ยวมีการุมมองผม คงจะเห็นว่าแปลกหน้าน่ะครับ แล้วกูจะทำหน้าแบบไหนดี
“ มาเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพาไปนั่งกับเพื่อนๆพี่ ”
“ กราบสวัสดีคร้าบทุกคน นี่น้องชายผมคร้าบ ”
“ ผมชื่อข้าวปุ้นครับ อยู่ .... ปีหนึ่งครับ ”
“ ต๊ายแก เด็กสมัยนี้ทำไมน่ารักจังวะ ชั้นน่าจะเกิดช้ากว่านี้สักสองปี ”
“ กูว่ามึงอะ เกิดไวไปเกือบร้อยปะ หน้าแก่ชิบหาย ” เขาก็แซวก็ด่ากันมันปากเลยครับ ผมก็นั่งตัวลีบเลยดิ
“ ไม่ต้องเกร็งหรอกข้าวปุ้น กระเทยพวกนี้ไม่ชอบแห้งๆขาวๆแบบแกหรอก ”
“ ใครว่ายะ อย่างแกชั้นก็เอานะ ” พี่แชมป์ตบหัวพี่คนนั้นดัง เพี๊ยะๆ สนุกดีครับกลุ่มนี้
“ พวกมึงมีเรียนกี่โมง ”
“ ชั้น อีไม้ อีทอย อีแซน มีเรียนบ่ายสาม เลิกนู่นเกือบหกโมง ”
“ แล้วกูจะฝากน้องกับใครดีวะ ” จะพาผมมาทิ้งเหรอเนี่ย
“ ชั้นเรียกน้องรหัสชั้นมาเป็นเพื่อนไหม พวกปีหนึ่งเขาเลิกกันไว ถือโอกาสใช้งานมันซะเลย เอามะๆ ”
“ คุณชาวดอยครับ น้องมึงเป็นตุ๊ดเหมือนมึงหรือปล่าว ”
“ กรี๊ดดด อีแชมป์บ้า อีกบ้านี่ น้องข้าวปุ้นเลยรู้ชื่อชั้นเลย อีบ๊า ” ฮ่า ๆ ๆ ชื่อเก๋มากครับ
“ เอาน่า น้องเขาไม่ใช่กระเทยหรอก แกก็เคยเห็นแล้วไม่ใช่เหรอยะ ”
“ ที่เกือบได้เป็นเดือนหรือปล่าว ” พี่ที่นั่งข้างๆพี่ชาวดอยพูดครับ
“ ถูกค่ะ หล่อกว่าเดือนอีกชั้นว่า เสียดายวันนั้นเดือนแม่งปากแตกเลยเท่กว่า ” เหอะๆ มีแบบนี้ด้วย ปากแตกได้เป็นเดือน ฮาว่ะคณะนี้
“ เฮ้ย อีคุญดอยหอ มานี่แปบซิ ” ติดเรทเลยทีนี้ พี่แชมป์ลากพี่ดอยหอ เอ้ย ชาวดอยไปคุย คุยอะไรไม่รู้ครับ แต่พี่ชาวดอยปิดปากมองมาทางผม แล้วก็ตาโต ปากกว้างใส่พี่แชมป์ นี่เขาคุยอะไรกันวะ
“ น้องครับ น้องเรียนวิชา .... ป่าว ”
“ เอ่อ ไม่ครับ พี่ ... พี่ ”
“ พี่ชื่อแซนครับ ” มองดีๆก็หามุมหล่อเจออยู่นะครับ แบบไม่หล่อบาดตา แต่ก็ไม่ธรรมดา แบบนี้เรียกว่าหล่อไหมอะ
“ พอดีพี่มีหนังสือตอนเรียนปีหนึ่งน่ะครับ นึกว่าน้องเรียน กะจะให้หนังสือ ”
“ ขอบคุณมากนะครับพี่ ” แล้วพี่ก็ยิ้มๆ ก่อนจะกลับไปสนใจหนังสือตรงหน้าต่อ พักหนึ่งพี่แชมป์กับพี่ชาวดอยก็กลับมาครับ
“ เธอจะเอางั้นเหรอ ” เอาไงครับ *-*
“ มึงก็ดูสารรูปสิ จะให้ปล่อยน้องกูเป็นแบบนี้เหรอ ” หืม นี่แสดงว่าเกี่ยวกับผม ดูพี่ผมจะไม่ค่อยปิดบังเลยนะ แล้วเมื่อกี้จะไปแอบคุยกันทำไม
“ แล้วถ้ามันรู้จักกัน มันไม่ตีกันเหรอ ”
“ ตีกันกูเคลียร์เอง เข้าใจ๊ ” ท่าทางพี่แชมป์นี่จะมีหน้ามีตาในคณะเหมือนกันเนอะ
“ นี่ข้าวปุ้น พี่มีเพื่อนจะแนะนำให้รู้จัก เดี๋ยวรอแปบนึงนะจ๊ะ เอ้อ พี่ขอถ่ายรูปเราลงมือถือทีสิ คืนนี้จะเก็บไปฝัน ” ผมก็ยิ้มๆให้พี่เขาถ่ายรูป หลังจากนั้นก็นั่งชมนกชมไม้ ฟังพี่เขาคุยกันเรื่องเรียน เรื่องทั่วไป ก็เพลินดีครับ
“ ขอโทษครับที่มาช้า ” ใครวะ เสียงหล่อจัง .... โอ้ววววว หล่อสัด
“ ดีๆ มึงมานี่แปบ ” พี่แชมป์เรียกคนหล่อสัดไปหาครับ ยังไม่รู้ชื่อ ขอเอาหนังหน้ามาเรียกก่อนนะมึง อิอิ
“ มึงบอกกูมาตรงๆนะ อีพี่มึงเล่าให้กูฟังว่ามึง ... จริงหรือปล่าว ” อ้าว ท่อนกลางกระซิบกันทำไมอะ
“ ครับ ”
“ ลองๆดูแล้วกัน มึงไม่ต้องฝืน ไม่ต้องเกรงใจกู ................. ” แล้วเขาก็กระซิบกันต่อ นี่ต้องเกี่ยวกับกูแน่ๆเลย คุยกันใกล้ๆ แต่ไม่ให้กูได้ยินเนี่ย
“ ไปเว้ย ไปเรียน ๆ เออน้อง ฝากน้องพี่ด้วย เดี๋ยวเย็นๆ ไม่ดิ ค่ำๆ ... ดึกๆก็ได้ เจอกัน ” วันนี้ผมว่าพี่แชมป์รั่วมากนะครับ แล้วนี่คิดอะไรถึงให้คนหล่อสัดมาอยู่กับผม
“ หวัดดี เราชื่อแสตมป์ นายชื่อข้าวปุ้นใช่ปะ ” สนิทกับกูไวจัง เขาว่ากันว่าคนหล่อเทพๆนี่วิธีการคุยก็เทพ สงสัยจะจริง เฮ้ยมึงหล่อจริงๆนะ รู้ตัวไหมเนี่ย อิอิ
“ ไปหาไรกินเล่นปะ ” อย่าช้าครับ ไปอยู่แล้ว เหอะๆๆๆ ผมออกไปเดินเล่นซื้อขนมปังกับชานั่งกินใต้ร่มไม้
“ ข้าวปุ้น เกลียดเกย์ไหม ”
“ อ็อกก ... แค่ก ๆ ” ตายกู ถามแบบนี้ตาย แล้วจะให้ผมตอบยังไงดีอะ
“ มาถามอะไรแบบนี้เนี่ย แค่ก ๆ ” หนุ่มแสตมป์หัวเราะ แล้วก็ยิ้มๆ ยิ้มเก่งจริงพ่อคุณ
“ งั้นถามใหม่ก็ได้ ถ้าเราจะจีบข้าวปุ้น ข้าวปุ้นจะเกลียดไหม ” กรรม ... กรรม ... หล่อสัดขนาดนี้ เป็นเกย์ เอาไงดีวะกู
“ เอ่อ ... คือ ... ว่า เพิ่งอกหักมา ” ดูแสตมป์จะตกใจหน่อยๆนะ มึงกล้าพูดกูก็กล้าเว้ย
“ อืม ... เหมือนกันเลย ”
“ ตลกละ หล่อขนาดนายมีแต่จะไปหักอกคนอื่นล่ะมั้ง ”
“ น่ารักๆ แบบนายก็คงจะหักอกคนอื่นเหมือนกันล่ะมั้ง ” โหยยยยยยย กูนับถือ ย้อนกูได้เจ็บมาก เอ ... ทำไมมันดูรู้ข้อมูลผมเยอะจัง อีกอย่างเดี๋ยวนี้ ผู้ชายกับผู้ชายเขาเปิดฉากกันแบบนี้เลยเหรอ (ตอนนั้นบอกตรงๆว่า ผมว่ามันค่อนข้างน้อยถึงน้อยมากอะครับ ไม่เหมือนปัจจุบัน)
“ พี่ชาวดอยเขาบังคับอะไรนายใช่ปะ ” แสตมป์ยิ้มๆ แล้วก็มองมาทางผม อ่อยยยย ตาคมมากครับ ไว้หนวดนิดๆ ยิ่งดูเข้มขึ้นมาอีก ถ้ากรี๊ดแล้วไม่เสียจริตจะกรี๊ดใส่เลย เหอะๆ (อ่ะ ล้อเล่งน้าข้าวปุ้น *-*)
“ เชื่อแล้วว่าอกหัก ”
“ อะไร ”
“ นายระแวงคนอื่นมากขนาดนี้ โดยที่ไม่คิดเลยว่า ถ้าเราโดนบังคับ เราจะมานั่งไกลหูไกลตาคน ชวนนายมานั่งบอกว่าเราเป็นเกย์นะ จะจีบนายนะ เราจะทำแบบนั้นไปทำไม ” เออ สงสัยจะจริง
“ ก่อนอื่น ยังไม่ต้องตอบรับอะไรหรอกนะ แค่รู้จักเปิดใจให้คนอื่นบ้างก็พอ ” ซึ้งครับ ถ้าไม่หล่อกูเคืองไปแล้วนะเนี่ย อุอุ
“ อืม เราจะทำนะ ” แล้วแสตมป์ก็พาผมเดินเล่นทั่วมหาวิทยาลัยเลยครับ จะว่าไปเป็นเรื่องที่ผมไม่เคยคิดจะทำเลยนะครับ แสตมป์บอกผมว่ามาเดินรอบๆมหาวิทยาลัยน่ะ เป็นการออกกำลังกายไปในตัว บอกให้ผมน่ะออกกำลังกายบ้าง เพราะผมผอมไป
“ ว่าไงมึง ... กูมาเดินเล่นกับแฟน ... เออดิ ... น่ารักนะมึง มาดิๆ เดี๋ยวแนะนำให้รู้จัก ตรงลาน ... นะ … เดือนคณะโทรมาน่ะ เราไปนั่งรอที่ลาน ... ปะ” ตอนนี้เขินมากเลยครับ ทำไมมันกล้าพูดวะ ผมไปเป็นแฟนกับมันเมื่อไร พอไปถึงยังไม่ทันได้นั่งเลยครับ
“ แสตมป์ ! ... ข ... ข้าวปุ้น ... ทำไมนายมาอยู่ที่นี่ ” …
------------------------------------------------
*-*
เดี๋ยวกลับมาอีกตอนดึกๆน้าครับ