>> อีพ่อ แด๊ดดี้ และ คุณลูก<<
หวาย: ไอ้เจย์ ตอนมึงไปสอบใบขับขี่ยากไหม
เจย์: ไม่ยาก เพราะกูฉลาดและหน้าตาดีกว่ามึง (ยกยิ้มข่ม)
หวาย: ไอ้สัดเจย์ เมื่อไหร่มึงจะเลิกหลอกตัวเองสักทีวะ (ทำหน้าเซ็ง) ลูกก็โตแล้ว หัดเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกบ้าง ทุกวันนี้โลกอยู่ยากเข้าไปทุกที มึงยังสร้างภาระให้โลกอีกเหรอ ห๊ะ มึงคิดดูนะ เด็กสมัยนี้ชอบเลียนแบบ
เจย์: ไอ้หวายกูตอบเรื่องจริงนิดเดียวมึงเล่นกูซะยาวลากไปเอี่ยวกับโลกอยู่ยาก กูว่าเพราะมีคนอย่างมึงมากกว่า ทำตัวโลกร้อนปล่อยแก๊สพิษตลอด ควายยยยย
หวาย: มันเรื่องปกติ ตูดกู ตดกู กว่ากูจะรวบรวมให้มันไปรวมที่ตูดแล้วปล่อยออกมามันยากขนาดไหน ในสภาวะที่บางครั้งกูต้องกลั้นไม่ให้พี่มันหลั่งออกมาพร้อมด้วย ยังไม่ถือเป็นการแบกรับภาระการอุดตันทำให้เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งในลำไส้และลามไปอัณฑะ กูเสียสละขนาดไหน ห๊ะ ไอ้เลวววววววว
เจย์: มึงเสียสละมากกกกกก กูนี่ เสียสละของจริง ต้องรองรับกลิ่นไว้ภายใต้จมูกที่สูดดมทุกคืน มึงเคยคิดจะเพลาบ้างไหมทั้งเสียงทั้งกลิ่น แถมบางทีเล่นผีผ้าห่มคลุมไม่ให้กูหนีอีกล่ะ ไอ้ชั่วววววววววว
หวาย: แล้วมึงไม่แยกตัวออกไปล่ะโว้ย กูบอกมึงไม่รู้กี่ครั้ง ห้องก็ทำเพิ่มไม่เสือกไปนอน อาศัยเกาะหลังกูตลอดดดด แล้วมึงจะบ่นเพื่อ มึงไสหัวออกจากห้องกูไปเลย (ทำอะไรไม่ได้ ชี้หน้าไล่ตามเคย)
เจย์: กูเคยไปแล้ว แต่มึงไปเรียกกูกลับมา กูจำได้ วันนั้นมึงละเมอลั่นบ้านบอกผีหลอก จนกูกับลูก ต้องสละเวลานอนอันมีค่าวิ่งไปห้องมึง เพื่อไปดูมึงแก้ผ้าวิ่งบนที่นอนด้วยสภาพทุเรศจนติดตาทุกวันนี้ ไอ้เปตรรรรรรรร
หวาย: มึงเป็นคนแนะนำวิธีนี้ให้กูเอง กูจำได้ แต่หลังจากวันนั้นกูก็บอกให้มึงกลับไป แต่มึงไม่ไปเอง ที่จริงมันเป็นรสนิยมความชอบกลิ่นส่วนตัวกูของมึงใช่ไหม มึงรับมาเถอะไอ้เจย์ (ยักคิ้วใส่ด้วยความมั่นใจกับคำพูดที่งงๆ)
เจย์: ถุย ถ้ามึงไม่ยอมรับกูจะขาก แล้วหมาที่ไหนวะ มันเอาห้องกูทำห้องเก็บของ มีอะไรก็ยัดๆๆๆๆเข้าไปจนเต็มไปหมด แล้วมึงจะให้กูไปมุดหัวนอนที่ไหน นอกจากห้องมึงที่ว่างซะจนไม่รู้จะว่างยังไง เตียงที่นอนก็กูซื้อทั้งนั้น มึงจะหวงทำไม
หวาย: กูไม่รู้เพราะไม่ใช่หมา มึงซื้อจริงแต่พื้นที่มันของกูโว้ย และไอ้หมอกกับไอ้เจฟโน่น เอาของเล่นที่ไม่เล่นแล้วไปเก็บก่อนเพื่อที่จะได้ของใหม่ เพราะมึงนั่นแหละตามใจลูกซื้อให้ไม่เคยขัด สันดานเสีย กูก็เลยทำตามลูกมั่งเอาหนังสือโป๊ ซีดีเอ็กส์ รวมของมึงด้วย ไปเก็บก่อนลูกจะเห็นสันดานอันเสียของมึง ควรจะขอบคุณกูที่รักษาหน้ามึงไว้ เห็นไหม ไอ้เจย์กูดีขนาดไหน ไม่มีสำนึกบุญคุณ ทุกวันนี้นอกจากกูมีใครให้มึงอยู่ด้วยไหม ห่ารากกกกก
เจย์: ก็ใช่ไง นอกจากมึงแล้วใครจะให้กูอยู่ แต่เบื้องลึก นอกจากกูต่างหากล่ะที่อยู่กับมึงอย่างอดทนได้ ตัวอย่างก็มีให้เห็น ไอ้พายไงแยกไปอยู่บ้านผัว ไอ้ไผ่ ก็ไม่อยู่แต่แรก มีกูเท่านั้นที่ต้องอยู่ มึงต่างหากล่ะต้องสำนึกแงะกะโหลกตักน้ำใส่ดูเงาตัวเองซะบ้าง ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยย
หวาย: มึงนั่นแหละ
เจย์: มึง
หวาย: มึง
เจย์: มึง
หวาย: มึง
เจย์: มึง
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทั้งคู่นั่นแหละ
หนวกกกกกกกกกกกกกกหู แล้วมาบอกให้นอนกลางวัน
หันไปมอง ไอ้สองลูกยืนกอดอกหน้างัวเงีย อย่างเสียอารมณ์
หวาย: แด๊ดพวกมึงต่างหากล่ะ เสียงดัง เรื่องไม่เป็นเรื่อง
เจย์: จากหนังหน้า อีพ่อพวกเอ็งนั่นแหละ
สองลูก: หยุด ทั้งสองหนังหน้าเลย
สองพ่อ: ………………………………………..
หมอก: ไหนบอกหนูสิ ทะเลาะอะไรกัน (มองหน้าอีพ่อ แต่ไปนั่งตักแด๊ด มึงลูกใคร ไอ้หมอก)
เจฟ: ใช่ มา จะตัดสินให้ว่าใครถูกใครผิด (มองหน้าพ่องมึง แต่นั่งตักอีพ่องงงง)
สองคนช่วยกันเล่าให้สองลูกที่พยักหน้า ก่อนจะพากันลงจากตักไปหาที่ปรึกษา และวิ่งกลับไปนั่งตักใหม่เมื่อสรุปได้
หมอก: แค่ถามเรื่องใบขับขี่ว่ายากไหม
สองพ่อ: เออ
เจฟ: แล้วก็พากันขุดเรื่องอื่นมาเอี่ยว
สองพ่อ: ใช่ มีอะไร (มองหน้าหาเรื่องลูกทั้งคู่ ทีอย่างนี้ล่ะสามัคคีกันดีจัง คิดในใจ)
เจฟ: ไม่มีอะไร (ยักไหล่) แต่เจฟก็อยากจะถามเหมือนกัน ว่าอีพ่อกับแด๊ดสอบใบขับขี่ได้เองหรือเส้น (ยักคิ้วเหมือนอีพ่องงมันไม่มีผิด)
หมอก: ใช่ หนูจะถามปัญหาง่ายๆ จะตอบเองหรือช่วยกันตอบก็ได้นะ ถ้าตอบไม่ได้ ใครคนใดคนหนึ่งต้องออกจากห้องปล่อยให้อีกคนยึดครอง โอป่ะ (เงยหน้าแสยะยิ้มเหมือนแด๊ดเชี่ยๆ ชัดๆ)
สองพ่อมองหน้ากันก่อนจะยิ้มด้วยความมั่นใจในชัยชนะของตัวเอง ทั้งที่ยังไม่ได้ฟังคำถาม พยักหน้าใส่
หมอก: ไอ้เจฟ ถามไป มันยาวกูจำไม่ได้ (หันไปบอกพี่มัน)
เจฟ: ความจำสั้นเหมือนหำมึงจริงๆ ไอ้หมอก (แสยะยิ้มใส่น้องพร้อมเหน็บ)
หมอก: เพราะกูแบ่งให้มึงหรอกโว้ย มันถึงได้สั้น (พูดข่มกลับ ด้วยนิสัยใครไม่ต้องบอก)
สองพ่อ: มึงจะถามได้ยัง (พูดใส่หูลูกที่เอาหลบไม่ทัน)
เจฟ: โอเคๆๆ สมมุติอีพ่อกับแด๊ดไปทำใบขับขี่ เจอเจ้าหน้าที่ ถามคำถามว่า ถ้าคุณขับรถมาด้วยความเร็วสูง ไม่รู้ว่าจะเพราะนิสัยที่เสียอยู่แล้ว หรือ มีธุระที่อ้างว่าจำเป็นตลอด เจอผู้หญิงท้องแก่กับหมาท้องอ่อน ในตอนนั้นถ้าจำเป็นต้องเลือกจะเหยียบอะไรก่อนในเหตุการณ์ตอนนั้น (คำถามจบ สองพ่อขมวดคิ้วทันที)
หมอก:ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ตอบมา ใครตอบถูกถือว่าฉลาด สมเป็นพ่อพวกเรา (ทำหน้าทำมือ)
สองพ่อมองหน้ากัน อย่างครุ่นคิด อีกครั้ง ก่อนอีพ่อจะเป็นฝ่ายชิงหมาไปตอบก่อน
หวาย: กูเลือกเหยียบหมา
เจย์: ไอ้สัด ทำไมต้องตอบเหมือนกูวะ แล้วทำไมมึงถึงเหยียบหมา มันไม่มีค่าหรือไง
หวาย: แล้วมึงจะเหยียบคนท้องแก่หรือไงไอ้เจย์ กูเข้าใจว่าหมามันท้องเหมือนกัน หมามีค่า แต่คนก็สำคัญนะโว้ย มึงอย่าพาลสิวะ เหตุการณ์ที่เราต้องเลือกนะโว้ยในตอนนั้นน่ะ หรืออีกคำตอบ มึงหักหลบไปตายห่าคนเดียว จบไหม
เจย์: ไม่จบ เพราะมีมึงติดไปตายพร้อมด้วย เรื่องอะไรกูจะตายคนเดียว
หวาย: กูตายไม่ได้ ต้องเลี้ยงลูก จัดการธุระงานศพให้มึงอีก กูเสียสละที่จะอยู่
เจย์: มึงไม่ต้องมาเสียสละ ลูกมีคนดูแล มึงอย่าๆ
หวาย: ไอ้เหี้ยยยย ไม่ตายทั้งคู่ก็ได้ มึงเลือกเหยียบคนท้อง ไป ผิดมึงก็ไปนอนข้างนอก จบปัญหา
เจย์: ไอ้สาดดดด ไม่ต้อง กูจะตอบเหมือนมึง
หวาย: ไม่ได้ กูตอบก่อน
แล้วทั้งคู่ก็เถียงกันอีก
สองลูก: Stoppppppppppppppppppppppppppppppp
หมอก: ไปนอนข้างนอกทั้งคู่นั่นแหละ
เจฟ: หรือไม่ก็นอนด้วยกันต่อไป แต่เลิกเถียงไม่งั้นจะให้ไปอยู่ห้องเก็บของทั้งคู่เลย
สองพ่อ: ไม่ไปโว้ยยยยยยยยยย
เจย์: สรุปคำตอบอีพ่องงงงง มึงถูกใช่ไหม เออ รวมหัวแกล้งแด๊ดกันเข้าไป ใครที่ตามใจ ใครที่ไม่เค๊ยไม่เคยตีลูกสองคน (เริ่มคร่ำครวญด้วยสีหน้าขอความเห็นใจ แต่ไม่มีใครตกหลุมพราง)
หวาย: มึงอย่าดัดจริต ไอ้เจย์ ลำเลิกกระทั่งลูก ดูแด๊ดพวกมึง อีพ่อ ยังไม่เคยทวงบุญคุณที่ทำให้เกิดมาเลย ทำอาหารให้ทุกเช้า ไปรับไปส่ง อนุญาตให้พาไปเที่ยว สรุปอีพ่อถูกใช่ไหมลูกรัก (ยิ้มกริ่มอย่างมั่นใจ)
สองลูกส่ายหน้า
เจย์ : แด๊ดถูกเหรอ (ทำตาโตพร้อมเสียงสูงอย่างนึกไม่ถึง)
สองลูก: ม่ายยยยยยยยยยยยยย ช่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
สองพ่อ : แล้วเหยียบอะไรวะ (หาเรื่องลูกอีกครั้ง)
สองลูก : เหยียบ เบรคคคคคคคคคคค ไง
สองพ่อ: ????????????????
หมอก: เห็นไหมขาดสติ ทำให้คิดอะไรไม่ออก มัวแต่ทะเลาะกัน เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ
เจฟ: ใช่ ถ้าขับรถต้องนึกถึงความปลอดภัยและความไม่ประมาทก่อน แล้วสรุป อีพ่อ กับ แด๊ด ไม่รู้เหรอว่าเบรคมีไว้ทำอะไร
หมอก: นั่นดิ คิดว่าไว้พักตีนอย่างเดียวเหรอ สอบผ่านได้ไง ลูกงง๊งง (ทำหน้าทำเสียงได้เหมือนไอ้ฝิ่นมาก ไม่น่าให้มันไปคลุกคลีบ่อยเลย ดูแววจะมาแล้ว)
พูดจบมันก็พากันไปนอนต่อ โดยมีไอ้เจฟเอาไอ้หมอกขี่หลัง เข้าไปห้องนอนข้างล่างที่เป็นห้องนั่งเล่น
เจฟ: ตกลงกันเอาเองแล้วกันว่าจะอยู่ห้องเดียวกันต่อไป
หมอก: หรือออกไปนอนข้างนอกทั้งคู่
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด๋อยยยยยยยยยยยยยยทั้งคู่
ประสานเสียงพร้อมปิดห้องทันที ทิ้งไว้แต่อีพ่อ กับ แด๊ด ที่มองตาปริบๆ
หวาย: กูว่าแล้ว ต้องตอบแบบนี้ แต่แค่อยากเอาใจลูกเท่านั้นเอง (ตั้งสติพูดใส่ก่อน)
เจย์: มึงควรจะเลิกหลอกตัวเองได้แล้ว ไอ้นิสัยรู้ทีหลัง และชอบคิดว่ารู้ก่อน (ทำหน้าเซ็ง)
หวาย: มึงผิดไปนอนข้างนอก เสือกเสียงดังทำให้มันตื่นมาด่าเรา
เจย์: มึงนั่นแหละ เสียงดังกว่า และกูไม่ไปโว้ยยยยยย
และบ้านหลังนี้ก็ยังอบอุ่นอบอวลไปด้วยความรักและความสามัคคีเหมือนทุกวันที่เป็นมา ถ้าวันไหนบ้านนี้เงียบมีอยู่สองอย่าง คือ
หลับ
และ
กลับบ้านนอก
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล.ไม่มีอะไรค่ะ แวะมาทักทาย พอดีพักสายตาจากงาน อ่านขำขันคลายเครียดเลยแต่งชั่ววูบ โดยให้ครอบครัวคู่จิ้นแสดง ให้รับฟัง ไม่ขำไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องเครียด อิอิ เห็นมีคนถามหาเรื่องนี้ดีใจค่ะที่ยังรักและรออยู่ น่าจะปลายปีจะเปิดจอง คืออยากให้รูปเล่มมันสมบรูณ์พร้อมเปิดจองค่ะ ระหว่างนี้เก็บเงินทีละนิด ไว้เอา คุณพี่ คุณน้อง และ ผองเพื่อนไปเก็บเป็นที่ระลึกด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ