อยากให้มาต่อทุกวันจริง ๆ ค่ะ มันพลิกผันไปมาตลอดเวลา สนุกมากค่ะ
ทิมอ่่า ทำไมทำแบบนี้ เจ้อ่านแล้วหมดแรงกับทิมมาก ที่ผ่านมามันยังไง ยังเชื่อใจทิมอยู่นะ
แต่เหลือไม่ค่อยมาก คือถ้าไม่ได้อ่านเรื่องราวในมุมมองทิมเลยคงไม่เหลือความเชื่อใจให้ทิมแล้ว
หรือทิมจะแยกระหว่างเรื่องหลงกับเรื่องงานออก เฮ้อ คือที่ทำไปว่าแย่ (ทิมอาจทำตามคำสั่งใครมั้ย
ครอบครัวไรเงี้ย ยังพยายามจะคิดหาหนทาง) แต่คำพูดแต่ละคำที่ออกมานี่สิมันแย่จริง
มันดูถูกมันทุกอย่างอ่ะ สงสารคะน้ามาก รักครั้งแรกก็เจ็บปางตาย ทำให้อยากอ่านมุมทิมอีกครั้ง
นายเป็นยังไงแล้วตอนนี้ปางตายไปแล้วเหมือนกันหรือสมใจที่ำทำลงไป
ที่คะน้าเลือกจะลืมอันนี้สุด ๆ เลยอ่านแล้วขนลุก มันเป็นการแก้แค้นที่ยิ่งกว่าการทำให้เจ็บตัวจริง ๆ
ถูกลืม ถูกทิ้งไว้ อยู่กับอะไรที่ใช้ความเห็นแก่ตัวหามา สุดยอดละ มันเหมือนไม่ได้ชดใช้
และต้องอยู่กับมันไปตลอด เป็นมุมมองที่แปลกและลึกมากค่ะ ชอบมาก ๆ ตรงนี้ ชื่นชมผู้เขียน
หมอตุลย์ตอนแรกคิดว่าจะตัดใจได้แล้ว แต่ก็ยังรักคะน้าอยู่เนอะ แต่อยากให้เป็นเพื่อนกันมากกว่านะ
แต่หมอตุลย์ก็เป็นคนดีมากอีกคนอ่านก็สองจิตสองใจ
ขอบคุณค่ะ