CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: rubymoona ที่ 07-04-2012 18:11:23

หัวข้อ: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-04-2012 18:11:23

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 


ตอนที่ 1


13.00 น. ณ ลานหน้าดิจิเกต
ผมในชุดลำลอง เสื้อเชิ๊ตแขนสั้นลายทางสีฟ้าขาวทับกับเสื้อกล้ามคอวีสีขาว กางเกงขาสั้น3ส่วนสีน้ตาลเข้ม อวดน่องขาวเนียนกับผ้าใบหนังกลับสีน้ำตาลเข้ม เส้นผมสีดำประกายน้ำตาลซอยสั้นเข้ากับใบหน้ารูปไข่
เพอร์เฟ็ค!
ผมเช็คตัวเองผ่านจอมือถือแล้วก็ต้องยิ้ม นี่กูน่ารักจริงนะเนี่ย!

"นี่นาย มารอใคร เห็นนั่งมาพักนึงแล้ว"นั้น เสียงเหยื่อ เอ๊ย ไม่สิคนที่อาจจะเป็นคนรู้ใจในอนาคต
ผมหันไปมองตามเสียง อืม น่าจะซัก17-18นะ สูงใช้ได้ หล่อแบบเกาหลี ดูเฮลตี้ดี ขาว แต่งตัวก็ดูดี ผ่านก็ได้

"อืม เรารอเพื่อนอยู่น่ะ"ผมยิ้มหวานเป็นมิตรให้ เอาตรงๆก็คือยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้
เป๊ก หล่อเกาหลีก็คุยกับผม แลกเบอร์กันแล้วก็แยกจากผมไปแบบเสียดาย เพราะผมบอกว่านัดเพื่อนไว้แล้ว ไปเล่นโบว์ลิ่งกับเขาไม่ได้จริงๆ
เป็กผ่าน แต่ก็แค่ผ่านไง ไม่ใช่เหยด โอเค คนนี้ใช่เลย!ทำนองนั้นน่ะ

ผมนั่งรอตรงนั้นต่อไปแล้วก็มีแวะเวียนมาอีก2-3คน

จัส หล่อแบบลูกครึ่ง เลย์ หล่อแบบมันฝรั่ง ชาย หล่อแบบไทยแท้
และทุกคนเป็นเด็ก 17-18

ทำไมละ~~~~
ผมครางในใจ นี่ผมอุตส่าห์แต่งตัวทำผมขนาดนี้ ไม่ได้หวังมาสอยเด็กนะ ผมมาสอยเสี่ย!!!

"นี่กูหน้าแก่เด็กชอบ หรือกูหน้าเด็ก เด็กเลยชอบวะเนี่ยยยยยย"ผมบ่นเบาๆ ไม่ใช่ไม่ชอบเด็กนะ กินบ่อยเลยแหละ แต่ว่าวันนี้มาเพื่อเสี่ยอ่ะ!
อืม ผมลืมแนะนำตัวเองไปรึเปล่านะ

ผมสงกรานต์ โทชิยูกิครับ ชื่อก็บอกใช่ไหมว่าผมเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ผมเลยได้ความขาวน่าเจี๊ยะแบบเอวี จีวีทั้งหลาย ได้ตากลมโตบ้องแบ๋ว ได้ปากสีแดงสดน่าจุ๊บ ได้ผมสีดำ(แต่ประกายน้ำตาลเพราะโดนแดดประเทศไทย) ได้รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ได้อะไรที่ใครๆก็จะอิจฉาถ้าคุณเกิดเป็นเพศหญิง
นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้ 'ผม'หาแฟนเป็นผู้หญิงไม่ได้จนล้วงเลยมา29ปี
อืม อ่านไม่ผิด
29ปี
ผมเป็นลุง29แล้วอะ
แต่เดี๋ยวก่อน ใช่ว่าผมจน พ่อแม่ตาย ไร้ญาติขาดมิตร หรืออะไรนะ
ผมรวยมาก ทำธุรกิจเรียวคัง+ผลิตผ้าตัดกิโมโนร่วมกับพี่ชายน้องชายเป็น3ใบเถาก็ไม่ปาน พ่อแม่ก็สุขภาพดี ขนาดทำเครื่องปั้นดินเผาเป็นรายได้เสริม+ฆ่าเวลา ญาติก็ไปมาหาสู่ รักใคร่กันดีไม่มีแตกแยก หักหลัง ฆาตรกรรมแบบในโคนันหรอกนะ
ที่ผมมาหาเสี่ยอยู่ที่ไทยเนี่ย ก็เพราะแค่ ผมเหงาน่ะ

เหงาจริงๆนะ
คุณคิดดู พี่ชาย น้องชาย พ่อผม ทุกคนมีภรรยาหมดเลย มีครอบครัวสุขสันต์แบบน่าอิจฉาโคตรๆอ่ะ เพราะทุกคนหล่อเข้มสูง เห็นแล้วอั่ยยะแบบไอ้3คนที่เข้ามาจีบผมเมื่อครู่แหละ
เห็นถึงปัญหายังครับ?
เพราะผมเตี๊ย น่ารัก โมเอะเลยหาไม่ได้ ต้องโดนไอ้สูงหล่อจีบเอาทุกทีไง ผมเลยขี้เกียจฝืนชะตาละ ยอมให้สูงหล่อมันจีบซะ แต่ไหนๆผมจะเลือกแล้วอ่ะ ผมก็ขอเลือกคนที่มองผมที่ผมแบบไม่มีองค์ประกอบรวมหน่อยเหอะ

คือที่ผมอยากได้น่ะ
1.หล่อกว่าพ่อ พี่ น้องผม
2.สูงกว่าพ่อ พี่ น้องผม
3.รวย อันนี้ไม่ต้องกว่าก็ได้แต่ต้องเทียบเคียงกันได้ ไม่งั้นก็คงเลี้ยงผมไม่รอดหรอก
แค่นี้เองนะที่ผมต้องการน่ะ!!!

ผมเริ่มปฏิบัติการตามหาคนรู้ใจโดนเลือกบินมาไทยที่เป็นบ้านเกิดของแม่ผม แปลงโฉมเปลี่ยนการแต่งตัวซะใหม่ให้เหมือนๆกับที่เขาใส่กัน เปลี่ยนตัวเองเป็นเด็กมาอ่อยเสี่ย แล้วจะแกล้งทำเป็นจนเพื่อพิสูจน์รักแท้ด้วยซะ ถ้ามีเสี่ยคนไหนผ่านและรักเด็กที่จนแต่น่ารักคนนี้จริง ก็ถือว่าปฏิบัติการสำเร็จ ผมคงจะได้มีครอบครัวสุขสันต์ฮิฮิ๊ว วู้ฮู้ได้อย่างเมามันส์~

ผ่านไป3ชั่วโมงละ เบอร์ในมือถือเพิ่มขึ้นมาอีก9เบอร์แล้ว แต่มันยังไม่ใช่อ่ะกิ๊บ~~~
ผมมองตัวเองในมือถือ หรือว่าผมจะหน้าเด็กไปไม่ใช่สเป็คเสี่ยกันนะ? พรุ่งนี้ลองเปลี่ยนไปแต่งแบบหนุ่มออฟฟิตดีไหมนะ?
ผมลุกออกจากจุดที่จับเจ่ามากว่า3ชั่วโมง และตามสเต็ป ขาผมชาอ่ะ เซแทร่ดๆไปชนคนที่เดินมาเลย
"ขะ ขอโทษครับ"ผมหันไปขอโทษตาปิ้ง อันนี้ไม่ได้ทำแต่มันปิ้งของมันเอง
"ไม่เป็นไรครับ"
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
จะเอาคนนี้อ่ะ!!!

สูงเปรตดี หน้าผมอยู่ตรงอกเขา
รวย น่าจะรวยอยู่เห็นใส่โรเล็กซ์ แว่นแทค ฮอยเออร์ เสื้อ ต่างหูอาร์มานี่(ข้างซ้ายด้วย คัมมิ่งเอ๊าส์ชัวส์)
อันนี้สำคัญสุด หล่ออ่ะ หล่อลาก ขนาดใส่แว่นอยู่เห็นแค่จมูกโด่งเป็นสัน โหนกแก้ม กับริมฝีปากบางเฉียบนั้นก็สั่นแล้ว
ถ้าเอาหน้าหล่อๆ จมูกโด่งๆนั้นมาไซร้คอนะ อร๊ายยยยย กูแต่วแตกเลย!

"น้องๆ ไหวไหม เป็นอะไรรึเปล่า?"เสียงสุดหล่อเป้าหมายของผมเอ่ยถามพร้อมเอามือโบกๆตรงหน้าเรียกสติพร้อมสัญชาตญาณดาราผม
ผมแกล้งเซไปซบอกกว้าง อืม น้ำหอมเบอเบอร์รี่ มันจะเพอร์โดนใจเกินไปแล้วววววว
ช้อนสายตาฉ่ำเยิ้ม(อันนี้จงใจ)ส่งให้จากมุมล่าง แก้มแดงนิดๆอย่างเขินอาย กอปรกับเสียงหวานๆของผม
"ดูท่าผมจะขาแพลงแล้วละครับ"
เป็นไงล่า!ตอแหลน่าสงสารขนาดนี้ ใครแม่งบ้าทิ้งกูก็โง่แล้ว

ตอนนี้ผมอยู่ที่สตาร์บัคครับ นั่งอยู่ที่โต๊ะไม้มีชอคโกแลคเฟรปเป้ให้ดูด มีหนุ่มหล่อลากนวดขาให้
โฮ่ยๆ อย่าอิจฉาไปจ๊ะน้องๆทั้งหลาย หน้าตา(มารยา)เรามันห่างกันสิบปี~~~

"ผมขอโทษที่รบกวนนะครับคุณวัชรพล"ผมเอ่ยน้ำตาคลอ มองคนที่จับๆนวดๆขาให้อย่างสำนึกผิด
"เรียกพี่ พลก็ได้"ไอ้หล่อเงยหน้ามาตอบพร้อมส่งรอยยิ้มกระแทกใจให้เต็มๆ ลำแสงมันร้ายแรงมากเล่นเอาหัวใจผมและสาวๆทั้งร้านละทวยเป็นเยลลี่
"ครับพี่พล"ผมรับจงใจทิ้งเสียงที่ชื่ออย่างหวานหยดย้อย พี่พลยิ้มให้แล้วเริ่มนวดสูงขึ้นมาจากข้อเท้าเป็นน่อง ผมครางอย่างห้ามไม่อยู่ ซี๊ส ใช้มือเก่งนะ

"พะ พอแล้วครับพี่พล"ผมจะไม่ไหวลากพี่เข้าซอกแถวนี้เอานะ
"อ้าว หายเจ็บแล้วเหรอ พี่กำลังเพลินเลย ขาเรานุ่มดี นวดแล้วเหมือนเล่นดินน้ำมันแก้เครียด"
พูดงี้พี่มานวดให้ผมทั้งตัวบนเตียงเลยดีกว่า รับรองความเครียดไม่เหลือซาก

"ขอบคุณมากนะครับ"ผมยิ้มเอียงคอ15องศาให้ เป็นมุมที่จะโมเอะกระแทกตาที่สุดละเท่าที่ผมวิเคราะห์มา
"แล้วนี่เรามาทำอะไรคนเดียวเนี๊ย"พี่พลถาม ดึงแก้วผมไปดูดด้วย อร๊าย จูบทางอ้อม

"ผมมารอเพื่อนน่ะครับ แต่โดนเบี้ยวซะแล้วละ"ผมตอบ ยิ้มเขินๆให้อย่างสมบทบาท
"เหรอ งั้นไปเที่ยวกับพี่ไหมละ พี่ก็มาคนเดียว"โป๊ะเชะ!ดีนะที่ไอ้หล่อนี่หน้าม้ออะไรๆมันก็เลยลงล๊อคแบบผมไม่ต้องมารยามาก
"ได้ครับ แต่มีข้อแม้นะ"ผมตอบเสียงเบา ทำสีหน้าจริงจังขึ้นมานิดนึง
"ว่ามา"พี่พลหันมองอย่างสนใจ

"พี่ห้ามกินผม"
เพราะผมจะกินพี่ เคี๊ยกๆๆๆ




TBC.




สวัสดีคะ เอิ๊กๆๆๆๆๆ ลงนิยายอีกแล้วอ่ะ!!!ขอโทษที่ลงโดยที่อีก2เรื่องก็ยังไม่จบเลย แต่ว่าๆ พล๊อตนี่มันน่าสนุกจนอดไม่ได้ที่ต้องเขียนอ่ะ "เสี่ยที่ทำตัวเป็นเด็กไปล่อเสี่ยด้วยกัน" เนี่ยมันน่าสนุกน้ออออออออออออออออ
ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวอีกเรื่องนะคะ เรื่องนี้คงไม่ยาวหรอก ก็พล๊อตมันแค่นั้นเอง เอาฮา~~~
ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วยนะคะ

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: MilKy IceCreaM ที่ 07-04-2012 18:23:36

มาเจิมคนแรกค่ะ

เนื้อเรื่องน่าสนใจมากค่ะ

รีบอัพต่อนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 07-04-2012 18:46:47

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 07-04-2012 19:03:57

แรงอ่ะ ได้ใจจริง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 07-04-2012 19:15:38

พี่ห้ามกินผม
นี่มันเป็นประโยคเหมือนแอบท้าทายกลายๆ
เลยนะครับนั่น หุหุ

แรงอย่างงี้ ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 07-04-2012 19:53:39

สุดท้ายพี่พลเด็กกว่า 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-04-2012 20:03:49

 :laugh: :laugh:

กร๊ากกก ชอบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: phakajira ที่ 08-04-2012 01:32:11

พี่พล เด็กกว่าป่าว แอ๊บทั้งคู่อ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 08-04-2012 02:04:08

 :m20: เหมาะกับชื่อเรื่องมาก ใครจะเด็กกว่ากัน 2 คนนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่1:7-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 08-04-2012 22:28:50

ตอนที่ 2 : 9-4-55




คุณรู้ไหม คนสมัยนี้อ่ะไว้ใจไม่ได้ เห็นตาตาดีๆ แต่งตัวดีๆ ขับรถหรูๆ ใช่ว่าจะดีตามนะ
อย่างคนตรงหน้าผมเนี่ย แย๊~แย่อ่ะ!

"อ๊ะ~ผมบอกว่าอย่ากินผมไง อืม..."ผมครางหวานเมื่ออีกฝ่ายฝังเขี้ยวลงมาที่ลาดไหล่
"แต่พี่ไม่ได้บอกว่าจะทำตามซะหน่อย นะ?"ปากบางของพี่พลละจากไหล่มายิ้มทะเล้นให้ แล้วฝังลงไปที่ซอกคอแทน
"อ๊า~~"

เห็นไหมครับ?นิสัยแย๊~แย่อ่ะ ดูสิ กับเด็ก(?)ก็ยังไม่เว้น เจอกันครั้งแรกนะเนี่ย เปิดห้องซะแล้ว แต่ผมแอบตินิดนะ ขี้เหนียวอ่ะไม่ยอมเปิดสวีท!

"อ๊ะ...อึก อย่ารุนแรงสิครับ ผม..."ผมดันอกกว้างไว้ เมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะใส่'นั้น'เข้ามาซะเดี๋ยวนั้น
"น่านะ พี่ขอ..."พี่พลจับมือผม สอดนิ้วเข้าประสานแล้วกดลงไปแนบเตียง ผมรีบใช้มืออีกข้างดันไว้ แต่เปลี่ยนแล้วที่หน้าท้องราบ ซี๊ส ซิกแพคอ่ะ ไม่ไรขนบางๆลงไปจากสะดือด้วย แม่ง อยากขย้ำ!
"เด็กดี อย่ายั่วให้พี่อยากขึ้นสิ"พี่พลหอบ ผมหัวเราะคิกคักใส่

"ก็มัน...อ๊า~"ก่อนจะพูดอะไรได้จบผมก็ครางขึ้น เมื่อพี่พลดันนิ้วเข้ามา อร๊าย ใจร้อนจริงๆด้วย
"แน่นจัง"พี่พลกระซิบข้างหูแล้วก็งับเบาๆ ผมก้มหลบนิดๆ แสดงท่าทางเขินอายใส่
พี่พลแกเชี่ยวน่าดูนะ สอดนิ้วเข้ามาควานไม่น่าก็เจอจุดเร้าละ เล่นเอาผมครางกระเส่าเลย พักนึงพี่แกคงเริ่มไม่ไหวกับการยั่วของผมละ ถอนนิ้วออกมาพรวดเลย

"เด็กดี ให้พี่นะ?"หยอดผมเสียงหวานหยดเชียว แต่ผมอ่ะโรคจิตชอบดูคนหล่อๆอ้อนวอนอ่ะ ผมเลยบิดตัวออกมาทำท่าประหนึ่งกลัวกับตอปิโดมากมาย ทั้งที่จริงๆแอบเช็ดน้ำลายละ
"มะ ไม่เอาอ่ะ ผมกลัว"ผมเอ่ยเสียงครือ น้ำตาคลอด้วยมารยา กอดขาตัวเองไว้แน่น พี่พลแกรีบเข้ามาปลอบตามคาด สีหน้าเป็นห่วง แน่ะ กลัวกูไม่ให้แอ้มอ่ะดิ๊!

"โอ๋ อย่าร้องนะ พี่สัญญาว่าจะทำให้เรารู้สึกดีสุดๆไปเลย นะ?"พี่พลทำมือล้อเหมือนกล่อมเด็ก แต่อีกมืออะโอบเอวผมแน่นเชียวนะ
"จริงนะ?"ผมถามตาแป่ว สีหน้าหวาดๆ แหม กูนี่น่าจะเล่นหนังนะ ท่าจะรุ่ง
"อืม!"พี่พลพยักหน้ารัวๆแล้วยิ้มดีใจเมื่อผมยอมคลานกลับมาอยู่ใต้ซิกแพกโดยละม่อม

"อร๊างค์~~~"


พอแล้วเนอะ?
หันจากนั้นคงเดาๆกันได้ว่ามันจะเร่าร้อน รุ่มร้อน ร้อนรัก ร้อนไปถึงทรวงแค่ไหน อุหุหุหุ

อืมมมมมม...ผมกำลังหลับอยู่ครับ แต่ใกล้ตื่นละ ตอนนี้ก็ซุกหมอนนุ่มๆอยู่ มือผมก็ควานไปหาหมอนข้างมากอดให้ครบองค์ แต่กลับไปแปะอะไรแข็งๆแทน ใครๆก็คงรู้ใช่ไหมครับว่าอะไร แต่ผมไม่รู้อ่ะ ก็คนมันหลับอยู่นี้นา ผมก็ลูบๆคลำๆไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวละครับ ก็จะเอาหมอนข้างนี่~

"อืม ซนงี้อยากจะต่ออีกรอบใช่ไหมครับ?"เสียงทุ้มกระซิบข้างหูผมครับแล้วผมก็ถูกประกบจูบ อ๊ะๆ ถึงผมหลับอยู่ก็ตอบโต้ได้นะครับ ลิ้นพันกันนัวเนียแบบไม่มีใครยอมใคร นานเป็นนาที 2 นาที 3 นาที 4 นาที 5 นาที
"อะ อึดอัด!"ผมแพ้จนได้ครับ ดันไอ้พี่พลออกแล้วรีบสูดอากาศเข้าปอดเลย ผมหันไปมองค้อนใส่ พี่พลทำตาเล็กตาน้อย เลียริมฝีปากใส่
ฮั่นแน่ จะต่อรอบ2ละซี่!
แล้วมีเหรอ คนอย่างผมจะปฏิเสธ ฮิ๊ว~~~

"อืมมมมมม ผมไม่ไหวแล้วนะ"ผมคราง ซบหน้าลงกับหมอนนุ่ม เหนื่อยเป็นบ้า คนอะไรคึกชะมัด ทำอยู่ได้ นี่ก็พึ่งเสร็จไปอีกรอบ ยังจะมาสะกิดอีก ให้กูพักบ้างงงงงงง
"พี่แค่จะถามว่า ดึกแล้ว ที่บ้านจะไม่เป็นห่วงเหรอ?"ผมลืมตาโพล่งแล้วน้ำตาก็หยดแหมะราวเปิดก๊อก พี่พลรีบอุ้มผมมาอยู่บนตัด กอดโอ๋อย่างเร่งด่วน
"โอ๋ๆเป็นอะไรครับ?เจ็บมากเหรอ?พี่ขอโทษนะๆ"พี่แกรีบขอโทษขอโพยใหญ่ จูบซับน้ำตาให้ผม มือก็ลูบหัวลูบหางปลอบ

"ฮึก ผม ผมเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ผมพึ่งประสพอุบัติเหตุเสียชีวิตไป ผมตัวคนเดียวไร้ญาติขาดมิตร ผมไม่มีใครเป็นห่วงอีกแล้ว โฮ~"ผมตีหน้าเศร้าร้องไห้ฟูมฟายเล่าความเท็จที่คิดมาได้แล้ว ส่วนมือก็แอบไขว้กันไว้ข้างหลัง ใจก็นึกขอโทษที่โกหกแช่งพ่อแม่พี่น้องญาติไป แต่เพื่อรักแท้ของลูกอ่ะ หยวนๆนะ!

"โอ๋ๆ พี่ขอโทษนะครับ ไม่เป็นไรๆ ต่อไปนี้พี่พลจะห่วงให้เอง โอ๋ๆอย่าร้องนะครับ"พี่พลแกก็ปลอบผมตามเรื่องตามราวไป ผมพอได้ร้องแล้วมันก็ต้องปล่อยให้สุดอะ หยุดร้องปุ๊บไม่ได้ สุดท้ายผมก็เลยร้องไห้จนหลับไปเลย

ผมหวังว่าพอตื่นมา จะไม่ทิ้งผม หนีหายไปแล้วหรอกนะ ไอ้พี่พล
ไม่อย่างนั้น เสียตัวงวดนี้ก็เสียเปล่าได้แต่ความมันส์ล้วนๆเลย
แล้วครอบครัวสุขสันต์ที่ฝันไว้ก็ต้องรอไปอีก เฮ้อ~~


TBC.


สวัสดีคะ มาต่ออีกแล้ว ฮา รู้สึกหาสาระไม่ได้ แต่งตามใจล้วนๆเลย555

ตอบเมนต์

MilKy IceCreaM  -  จุ๊บๆคะ มาเมนต์คนแรกเลย ขอบคุณสำหรับการเจิมและว่าสนใจนะคะ
Tiamo_jamsai  -   :pig4: :pig4:
Little Diamond  -  แรงจริงเหรอคะ555 เราว่ามันออกจะฮานะ :impress2:
Pigstar  -  หุหุ ก็ลุงแกเค้าจงใจยั่วอ่ะคะ กร๊ากๆๆๆๆ ขอบคุณที่ชอบนะคะ
iamnan  -  เด็กกว่าอ่ะชัวส์อยู่แล้ว แต่ว่าจะกี่ปีเนี่ยสิ หึหึหึ
NOoTuNE  -  อร๊าย ขอบคุณที่ชอบนะคะ :man1:
phakajira  -  อันนี้ถือว่าถูกคะ แอ๊บทั้งคู่ โฮ่ๆๆๆๆๆ
NY_JK  -  อร๊าย ดีใจจังที่คิดว่าเหมาะกับชื่อเรื่อง คือเราเป็นพวกไร้ความสามารถในการแต่งชื่อเรื่องโดยสิ้นเชิงอ่ะคะ555

รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 9-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 08-04-2012 22:50:41

 :laugh: :laugh:


เหอะๆ รอดูมารยาต่อไป แต่คาดว่าพี่พลก็คงไม่ง่าย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 9-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 08-04-2012 23:04:34

หวังว่าตื่นมาตอนเช้าพี่พลคงจะไม่หายไปหรอกนะ
รู้สึกว่าสองคนนี้เข้ากันดีเหลือเกิน อีกคนมารยา อีกคนก็(เหมือนจะ)ตามใจ 555  :pigha2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 9-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Orange151987 ที่ 08-04-2012 23:34:58

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 9-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 08-04-2012 23:59:38

สนุกกกมว๊ากกก
เรื่องนี้ต้องหลอกกันไปหลอกกันมาแน่ๆ นายเอกของเราไม่เลี้ยงเด็กแทนที่จะได้อาเสี่ยแน่ๆ คิดว่าพี่(?)พลเป็นเด็กมอปลายหรือไม่ก็เด็กมหาลัยแน่ๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 9-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 09-04-2012 00:12:51

สนุกมากค่า

มานอนรอตอนต่อไปค่า :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 2 : 8-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 10-04-2012 14:01:06

ตอนที่ 3 : 10-4-55


ฮ้าว~ ง่วงจัง~~~
ผมลุกขึ้นมานั่งกองอยู่บนเตียงนุ่ม บิดตัวอย่างเกียจคร้านเบาๆอย่างยั่วๆ ผิวขาวๆของผมกระทบแดดยามเช้าจนรู้สึกอุ่นนิดๆ ผมขยี้ตาอย่างง่วงงุน ความปวดหนึบที่ช่วงสะโพกแล่นริ้วมาเตือนความทรงจำ
อ๊ะ!ไอ้พี่พลล่ะ?!
ผมหันซ้ายขวามองหาไม่เจอคนที่ว่าเลย
หนีไปแล้วเหรอวะ?
ใบหน้าหวานงอง้ำลง พร้อมกับใจที่ฟ่อลีบ

"อ๊ะ!!"ผมสะดุ้งเมื่อจู่ๆก็โดนปิดตาจากด้านหลังแล้วตัวก็โดนดึงไปกอดแน่น
"เป็นอะไร?คิดว่าพี่จะทิ้งให้อยู่คนเดียวเหรอ"เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหู
เออดิ นึกว่าจะฟันแล้วทิ้งเนี่ย!

"มามะ มาให้พี่กอดปลอบนะ โอ๋ๆ"ไอ้พี่พลบอก ดึงผมไปนอนแผ่กลางเตียง แล้วขึ้นคล่อม นี่มั่นใจว่าจะปลอบไม่ได้จะต่อรอบ4รอบ5?
"พี่พลอ่ะ ทำให้ผมใจหายหมด"ผมตีเข้าที่แขน พี่พลดึงมือผมไปแล้วกดจูบลงบนหลังมือ สายตามองอย่างสื่อความหมาย หวานซ๊า~

"ใครจะบ้าทิ้งคนน่ารักอย่างเมษาไปได้ครับ"ครับ อย่าตกใจไป ผมบอกชื่อพี่พลไปว่าเมษาอ่ะ แหมๆ ใครจะบอกชื่อจริงนามสกุลจริงๆกับคนที่อาจจะเป็นแค่วันไนท์สแตนกันล่ะจริงจริงมั๊ย?
"งั้นจะรับผิดชอบผมใช่ไหมครับ?"ผมแกล้งถามแหย่ไป อยากจะเห็นปฏิกิริยาครับ
"ได้เลยครับ"นั้น ตอบมาเร็วมาก ถ้าไม่คิดรับจริงแม่งก็เพลย์บอยตัวพ่อ ผมว่าอย่างหลังนะ

จบรอบ4รอบ5รับอรุณไปแล้วครับ โอ๊ย ผมขาสั่นพั่บๆจะเดินได้เหรอวะ??

"อืม เมษาน่ารักจังเลยนะครับ"ไอ้พี่พลบอกแล้วทำท่าจะก้มลงมาจูบผม ผมเลยตบไปเลย กลางหน้า5นิ้ว
"ผมจะคลานกลับบ้านแล้วนะครับ ถ้าพี่พลทำอีกครั้งเดียวผมต้องจองวัดแล้วนะ"ผมตอบหน้ามุ้ย อ๊ะ ไอ้หื่น อย่ามาเลียฝ่ามือซี่!
"ชอบ'คลาน'ก็ไม่บอกนะครับ ได้ๆ พี่จัดให้"พี่พลพูดแล้วจับผมพลิกคว่ำ ยกสะโพกผมสูง
"บ้าเหรอ!ไม่ใช่แบบนั้น!อ๊า~"เวร นี่มันกลัดมันมาจากไหนวะ จะต่ออีกเรอะ!!!จริงๆผมชอบท่านี้นะ แต่กูก็ไม่ไหวแล้วววววววว

อ๊ะ อย่าลึกขนาดนั้น
อ๊ะ อย่าเร็วขนาดนั้น
อ๊ะ อย่าจับตรงนั้น
อ๊ะ อย่า...
อย่าหยุดนะ~~~

ฮือ ผมนอนแผ่หรามีผ้าห่มคลุมร่างกันอุจาด ฮือ เรียกปอเต็กตึ๊งมาเก็บศพกูที
"ไหวไหมครับ?"เสียงหล่อถามอย่างเป็นห่วง ผมตวัดตาไปมอง แม่ง หน้าใสเชียวนะมึง ทำไม่ยั้งขนาดนี้ โล่งเลยสิ! ฮึ๋ย!
"ผมไม่มีแรงขยับแล้ว"ผมตอบเสียงฉุนๆ เอื้อมมือไปหยิกแขนคนทำหน้าน่าหมั้นไส้โคตรๆซะที พี่พลโอดโอยแล้วหันมามองผมด้วยสายตาไม่น่าไว้วางใจ
"ถ้าทำอะไรอีกทีนะ งวดนี้ผมจะหยิกให้ขาดเลย!"ผมขู่ฟ่อๆ ไอ้ที่จะหยิกครั้งต่อไปน่ะไม่ใช่แขนด้วยนะ!

"โหย รุนแรงจังนะครับ"พี่พลว่าพลางลูบแขนที่ถูกหยิก แต่หน้าไม่ได้แสดงว่ากลัวสักนิด ชิ!
"นี่ก็เย็นแล้ว อยากกลับบ้านหรือว่าอยากนอนนี่อีกคืนครับ?"พี่พลถามพลางลูบหัวผมเล่น
"อยากกลับอ่ะ เบื่อห้องนี้แล้วครับ"ผมตอบเคลิ้มๆ อืม ชอบจัง

"ถ้าเบื่อแค่ห้องเดี๋ยวเปิดอีกห้องให้ใหม่ก็ได้"ไอ้พี่พลก้มลงมากระซิบแล้วก็เลียหูผม หนอยๆ เห็นเคลิ้มไม่ได้ละ หยอดตลอดดดดด
"บ้า"ผมดัดจริตตีไปที่แก้มพี่พลยิ้มๆแต่ตบไปแรงพอควรดัง เพี๊ยะ!

"อืม กลับก็ดีเหมือนกัน พี่มีเรียนเช้าด้วยพรุ่งนี้"
เฮะ?เรียน?เรียนเช้า?
"เรียนอะไร?"ผมถามเสียงอึ้ง พี่พลที่กำลังใส่เสื้อหันกลับมายิ้มให้
"วิศวะอินเตอร์ปี1 เฟรชชี่ใสกิ๊งครับผม"ยิ้มสดใสสมวัยเฟรชชี่จนผมแสบตาเลย

ไม่นึกเลย เห็นแต่งตัวดีและแพง ขับพอร์ช แถมเรียกตัวเองว่าพี่ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
ไม่ใช่ว่าหน้าแก่หรอกนะ แต่นึกว่าจะหน้าอ่อนเหมือนผม
ไม่นึกว่าจะเป็นเด็กปี1!!!18!!!
กูพลาด!!!

ผมลุกขึ้นแต่งตัวเงียบ ทุลักทุเลนิดหน่อย แม่ง กูไม่น่าปล่อยเลยตามเลยเลย
ไอ้น้องพลจะเข้ามาช่วยพยุงแต่โดนผมตีมือกลับอย่างแรงเลยดูอึ้งไปไม่กล้าจับผมอีก
"เป็นอะไรครับเมษา?"
"..."

ผมแต่งตัวเสร็จแล้วเดินฉับออกจากห้องเลย ไม่ลืมทิ้งท้าย
"ฉันไม่ชอบเด็ก ไอ้หนู"

แม่ง คราวหลังกูจะขอดูบัตรประชาชนก่อน!!!


TBC.


สวัสดีคะ เมื่อวานลงไปทีเดียว2เรื่อง วันนี้เลยมาแต่งเรื่องนี้ลง อร๊าย เปิดเผยอายุไอ้พี่พลแล้ว กรั่กๆๆๆ :pandalaugh:
ทีนี้ต้องมาลุ้นละว่าพี่พลจะหลุดโผจากไปหรือไม่ เพราะคนเขียนก็ยังไม่ได้คิดอะไรต่อ ไม่รู้ซักอย่าง5555


ตอบเมนต์
NOoTuNE - มารยาจะมีต่อกับพี่พลรึไม่ พี่พลจะง่ายรึไม่ กรุณาติดตาม ฮิฮิ
NY_JK - เข้ากันดีสุดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บนเตียง อุฮิฮิฮิ :haun5:
Orange151987 -  :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
kslave - ผิดและถูก เพราะพี่พลแกกำลังจะเข้าปี1 ก่ำกึ่งทั้งม.ปลายและมหาลัย อรั๊ง ขอบคุณนะคะที่ชอบว่าสนุก :give2:
kingkakingka - ขอบคุณมากค่า ตอนใหม่มาแล้ววววววว :m18:

รักคนอ่านคะ :c4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 10-04-2012 14:22:40

ฮา า า พลาดครั้งนี้ เป็น
ความผิดพลาดที่พูดได้คำเดียวว่า

กร๊าก ก ฮาเกินบรรยาย
 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 10-04-2012 20:59:00

 :laugh3: :laugh3: :laugh3:


ฮากว่านี้ีอีกไหมมมม โดนไปฟ้าเหลือง พลากซะงั้น แต่สงสัยจะรอดมือเด็กหล่ะงานนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 10-04-2012 21:45:58

 :m20: หลงเรียกพี่พลตั้งนาน ให้พลเป็นพระเอกเถอะ ผ่านข้อกำหนดตั้งหลายอย่าง
ยกเว้นอย่างเดียวคืออายุ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 10-04-2012 22:12:51

 :m20: :m20: :m20:
ขอแทนความรู้สึกด้วยไอตัวนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 10-04-2012 22:23:11

นายเอกเพี้ยนนนนน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-04-2012 22:25:30

555 จะหาเสี่ยทั้งที ได้เด็กไปกิน อ่ะ ถูกเด็กกิน
เอาน่าเมษา เด็กหนุ่ม เอ๊าะๆ น่ากิ๊นนน น่ากิน  นายก็ติดใจไปแล้ว จะเขี่ยทิ้งเหรอ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 10-04-2012 22:50:16

กร๊ากกกกก สงกรานต์ 29 พี่พล 18 ห่างกันไม่กี่ปีเอ๊งงงง ยังไม่ครบรอบเลยนะ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: boobooboo ที่ 11-04-2012 00:25:29

ฮาได้อีกอ่ะคับ 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 13-04-2012 20:36:11

อะเจ้ย  o22 พี่พ้ลลลลลลลลลลลลลลลล ทำไมแกอายุน้อยจริงๆ
(ยังขอให้เป็นแค่วิศวะอินเตอร์ของปริญญาโท ว่าแต่มันมีด้วยเรอะ!?) กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

ฮาอ่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ  :m31:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 3 : 10-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 15-04-2012 01:45:48

ตอนที่ 4 : 15-4-55



แม่ง!แม่ง!!แม่ง!!!
หงุดหงิดโว๊ย!!!!!!!!!
ผมนั่งหน้าบูดสุดขีดอยู่ที่สตาร์บัคที่เจ อเวนิว คือกะจะมานั่งจิบโกโก้ร้อนคู่บิสกิตสวยๆอ่อยน่ะ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ!!!
ก็ไม่ว่าใครเข้ามาหาผม ผมก็ดันนึกเปรียบเทียบกับไอ้ห่าน้องพลมันทุกคนไปน่ะสิ!
มาร์ค มันฝรั่งไป
เดช มันไทยไป
มาโกะ ถ้าผมอยากกินญี่ปุ่นจะถ่อมาถึงไทยทำไม
พี มันขึ้นต้นด้วยพ.!!!
เซส น้ำหอมมันฉุนไป

โว๊ย!!!หงุดหงิด!!!
นี่ผมอุตส่าห์เปลี่ยนสถานที่จากสยามมาทองหล่อแทนแล้วนะ เพื่อว่าจะเปลี่ยนกลุ่มเป้าหมายให้เป็นรุ่นใหญ่ขึ้นมาได้หน่อย มันก็ได้จริงนะ แต่กระเถิบมา 20-21

แม่ง กูไม่ได้จะหาเด็กมาเลี้ยงต้อย!!!

จริงๆทุกคนหล่อแหละ ถ้าผมไม่คิดมากคงได้สนุกกันแล้ว แต่ไม่รู้สิ ตอนนี้พี่29แล้วนะ ผมอยากจะหาคนที่คิดว่าจะรักผมได้และดีพอที่ผมจะรัก
หรือว่าผมหวังมากไปกันนะ?
บางที ผมอาจจะไม่มีเนื้อคู่กับเขาจริงๆก็ได้

ฮือ

จู่ๆฝนก็ตก ตกหนักด้วย อะไรกัน นี่มันหน้าร้อนไม่ใช่เหรอ แม้แต่ฟ้ายังไม่เข้าข้างผมเหรอเนี่ย ฮึก
ผมเลยเดินออกไปตากฝนเล่นซะเลย จริงๆผมชอบฝน ชอบเล่นฝน มันเปียกดี เหตุผลปัญญาอ่อนแต่ก็เป็นเหตุผลของผมแล้วกันน่า

ตอนนี้ผมก็ออกมายืนเล่นน้ำฝนอยู่ คนมองด้วยละ แต่ใครสน?
ผมยืนเงยหน้ารับน้ำฝนเต็มที่ ฝนนี่ไม่ว่าที่ไหนก็เหมือนกันหมด เปียกดี กลิ่นฝนๆดมแล้วก็รู้สึกเย็นๆสบายๆดี
อ้าว ทำไมฝนเมืองไทยกลิ่นเบอเบอร์รี่???

"เจอตัวซะทีนะ"
สะ เสียงนี้มัน...

"!!!"ผมตกใจจนพูดไม่ออก เมื่อโดนยกจนตัวลอย แล้วถูกเหวี่ยงบนไหล่ แรงพอควรเลยนะ เล่นเอาเกือบจุก
"อะ ไอ้บ้า!!!ปล่อยนะ!!!"พอหายผมก็เลยด่าเข้าให้ซะ ทุบรัวๆไปที่หลังกว้างๆนี่ ชิ ไอ้เด็กเวร จะหลังกว้างแบบผู้ใหญ่ให้กูเข้าใจผิดทำไม?!
"โอ๊ย!เมษาจะทุบทำไมน่ะ?!"ไอ้น้องพลว่าแล้วทิ้งผมลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง โดยเอามือวางที่แขนเก้าอี้กั้นผมไว้ทั้ง2ข้าง แถมยืนหน้าเข้ามาจูบอีก!
อะไร!จู่ๆมาจูบ!ผมเป็นตุ๊กตายางเหรอไง!
โกรธอะ!
แต่โกรธตัวเองมากกว่าที่จูบตอบ!!!
งือ!!!

"เย็นลงรึยังครับคนดี?"เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วๆโดยที่ริมฝีปากบางนั้นยังคงคลอเคลียไม่ห่าง ผมมองค้อนไปด้วยตาเยิ้มๆ ทำไมมึงต้องจูบเก่ง?!!!
"ถอยออกไปเลย"ผมตอบพลางเบือนหน้าหลบริมฝีปากที่ดันเฉียดไปโดนแก้มผมแทน อึ๋ย
"โกรธอะไรพี่เหรอ?พี่ทำเจ็บ?หรือพี่เก่งไป?"ไอ้น้องพลถามแต่ล้อในประโยคท้าย น่าหมั้นไส้จริงโว๊ย อย่ามาทำกรุ่มกริ่ม ล้อเลียนผู้ใหญ่นะ

"เออ!เก่ง!พอใจยัง?พอใจแล้วก็ถอยไปซะที จะกลับบ้าน!"ผมกระแทกเสียงตอบแล้วดันอกอีกฝ่ายให้ออกจากซะที อยู่ท่านี่ถึงผมมีแต่เสียกับเสีย ทั้งเสียภาพพจน์ทั้งเสียตัว!
"ถอยก็ได้ แต่บอกมาก่อนบ้านอยู่ไหน?"ผมขึ้นอีกละ นี่เมื่อวานไม่พอใช่ไหม ถึงจะตามไปต่อรอบ7รอบ8ที่บ้านอีกเนี่ย ไอ้เด็กตกมัน!!!
"ไม่บอก!!!มีสิทธิ์อะไรมาถาม!!!"
"สิทธิ์ความเป็นห่วงไง"
"!!!"
ไอ้หน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนน

ผมเริ่มคิดแผนใหม่ละ กับไอ้คนหน้าด้านอย่างนี้ ยิ่งแรงใส่ยิ่งยุ ผมเรียนรู้จากประสพการณ์(อันโชกโชน)
"อึก..ปล่อยผมนะ"น้ำตาดาราร่วงเผาะ ไหล่บางๆไหวอย่างน่าสงสาร ใครผ่านมาเห็นก็ต้องนึกว่าผมกำลังถูกข่มเหงรังแก อุโฮะ
"เฮ๊ย ร้องไห้ทำไม?พี่ไม่ได้แกล้งนะ"ไอ้น้องพลตกใจรีบถอยห่างผม ดึงเก้าอี้อีกตัวมานั่งลงข้างๆผม

"ทำไมจะไม่แกล้ง จู่ๆก็อุ้มมา จู่ๆก็มาจูบแถมยังกวนกันอีก ฮือ"ผมสะอื้นตอบให้อีกฝ่ายยิ่งเลิ่กลั่ก ผู้ชายร้อยทั้งร้อยแม่งแพ้น้ำตาหมด ยิ่งน้ำตาคนน่ารักอย่างผมแล้วด้วย หึหึ
"ก็เราไปยืนตากฝนอยู่ทำไมละ จริงๆแล้วเรานั้นละแกล้งพี่ เมื่อวานก็ทิ้งพี่แล้วพูดจาทำร้ายจิตใจพี่ทิ้งไว้ด้วย พี่เอ๋อไปเป็นสิบนาทีเลยนะ"
"ก็มาหลอกกันก่อนนี่!!"ผมโพล่งออกไป พูดแล้วโกรธโว้ย

"หลอกอะไร?เรื่องรับผิดชอบเหรอ?เรารู้ได้ไงว่าพี่จะไม่รับผิดชอบเรา?"ไอ้น้องพลพูดแล้วดึงมือผมไปจับ มือไวจริงมึง
"ใครวะละ เรื่องอายุต่างหาก ตัวเองเด็กแล้วมาหลอกว่าแก่ทำไมเล่า"ผมตอบเสียงงุงงิงแล้วพยายามสะบัดมือออก แต่มันเหนียวจริงไรจริง
"ใครหลอก?ไม่ได้บอกซักคำว่าแก่เหอะ แต่ไงก็แก่กว่าเราแล้วกันน่า"
แก่กว่าบ้านป๊ะมึงสิครับ คิดว่ากูอายุเท่าไหรแล้วววววว

"สรุปเมษาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเพราะเรื่องกระจิ๋วหลิวแค่เนี่ยนะ?"
ป๊าด!พูดงี้ขึ้นเลย!จิ๋วมันคำต้องห้ามนะโว๊ย!ไอ้เปรต!!!

"เออ!ไม่ชอบเด็ก!!เด็กไม่ได้เรื่อง!!!ห่วย!!!"ผมด่ากระแทกหน้า กระทืบเท้าจนอีกฝ่ายสะดุ้งปล่อยมือผม
"กูอายุ29 พอใจยัง?!ไอ้หนู!!!"ผมตะโกนกรอกหูแล้ววิ่งสี่คูณร้อยหนีเลย

ถ้าไม่พูดคำต้องห้ามอาจจะเห็นแก่ความหล่อล่ำ หลอกคั่วต่อไป แต่ตอนนี้โกรธแล้ว อย่ามาจิ๊จ๊ะกันอีกเลยนะเฟ๊ย!ด่ากูจิ๋วเนี่ย!!!


TBC.

สวัสดีคะ สวัสดีวันปีใหม่ไทยด้วย เอ้า สาดน้ำ~~~
ตอนนี้ได้ความคิดมาจากตัวคนแต่งเองที่ตากฝนติดกัน2วัน ฮา ไร้สาระเนอะ คิดกันสดๆ ไร้พลอตสุดๆเลยอ่ะ จบตอนนี้ไปก็ยังไม่รู้อีกแหละว่าจะให้สงกรานต์หรือน้องเมษาเราไปไหนต่อ จะให้เจอหนุ่มอีกซัก2-3คนดีไหมนะ หรือจะเอาพี่พลเราจะเจ๊าะแจ๊ะต่อดี เอ๊ะ หรือเราจะเปลี่ยนจากแนวคอมเมดี้เป็นพิศาลดี อะแหะ :o9:

ตอบเมนต์
Pigstar - กร๊าก คนเขียนก็ฮาเหมือนกันคะ
NOoTuNE - ไม่ใช่แค่ฟ้าเหลือง แต่ฟ้ามืดชนมืดเลยอ่ะคะ กร๊าก
NY_JK  -  เนอะๆ พี่พลเราออกจะเลิศ ก็แค่เด็ก แค่พรากผู้เยาว์เอ๊ง กร๊ากๆๆ
Paracetamol - คนเขียนขอโต้ตอบด้วยไอ้นี้เช่นกัน :pandalaugh: :pandalaugh: :pandalaugh:
yeyong - ถะถะถะ ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบ เชิญรับรางวัลเป็นสงกรานต์ในชุดวันเกิดพันโบว์สุดหวิวได้เลย555
Lemon_Tea - ขอไลค์แรงๆที่ "ถูกเด็กกิน"และ"นายก็ติดใจไปแล้ว" กรั่กๆๆๆๆๆ
iamnan - เนอะๆ ยังไม่ครบรอบเลย ก็แค่11ปีเอ๊ง จิ๊บๆ :a9:
boobooboo - อร๊าย ขอบคุณมากค่า ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ย์+มารยาของสงกรานต์ค่า
sge13; - จริงๆนะ คนเขียนว่าไอ้พี่พลมันแก่อ่ะ แต่งตัวแก่ ทำตัวก็แก่ สงกรานต์เราเลยโดนหลอกกินไป ไอ้พี่พลอ่ะแหละผิดเต็มๆ หุหุหุ ยินดีต้อนรับเข้าสู่เลห์+มารยาของสงกรานต์ค่า


ทุกคนบอกว่าเรื่องนี้ฮา คนเขียนดีใจมากคะ เพราะไม่นึกว่ามันจะฮาขนาดนั้น ขอบคุณนะคะ
รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-04-2012 03:50:06

555 คำต้องห้าม

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 15-04-2012 12:07:25

ลุงพูดแรงไปเปล่าาาาาาาาา  :z3: สงสารน้องพล!!!!!!!!!
น้องพลอุตส่าห์ตามหาลุงจนเจอนะเฟ้ย ลุงนิ  -_-^^^^^^^^^^
 
อยากให้เขยิบจากเรื่องสั้นไปเป็นเรื่องยาวจังเลยค่ะ
อยากติดตามไปนานๆ (แต่งมาอีกสักสามร้อยตอนก็ได้นะคะ 5555555555)
สู้ๆค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 15-04-2012 12:20:13

โธ่ น้องพลไปว่าเขาจิ๋ว
คุณพี่สุดมารยา ^^ เลยตะเพิดซะ
แต่น้องพลคงจะแบบว่า ด้านได้ อายอด ใช่ม่ะ
ลุงงงง เด็กๆ เนื้อนุ่มนิ่มอร่อยนะ
ติดใจไปแล้วไม่ใช่เหรอ อย่ามานึกเสียดายทีหลังล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-04-2012 12:32:32

ตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วยคน 555
น่ารักดีอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 15-04-2012 12:34:14

พลคงช็อคเรื่องอายุที่เมษาบอก หรือไม่ก็คิดว่าเมษาล้อเล่นเพราะไม่อยากให้มายุ่งด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 15-04-2012 13:00:39

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก เอาน่าเด็กก็กลมกล่อมได้นะ

ฮาสงกรานต์ คิดได้ไงหนอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-04-2012 13:11:56

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก



พลบอกเด็กกว่าแล้วไง ตามโลดดดดด  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 4 : 15-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 18-04-2012 23:29:03

ตอนที่ 5 : 18-4-55


โอย ง่วงชะมัด ผมเดินหาวหล่อๆเข้าตึกคณะหลังจากเอาพอร์ชลูกรักไปจอดไว้แล้ว ผมพลาดคาบแรกไปเพราะเมื่อคืนหนักไปหน่อย
เพราะเมื่อวานผมอารมณ์หม่นหมอง เลยพาสาวสวยใจดี3คนไปช่วยปลอบที่ห้อง ปลอบไปปลอบมาเลยเช้า
ส่วนสาเหตุที่ผมหม่นหมอง...เมษา
เด็กหนุ่มที่มีเส้นผมสีดำประกาย ดวงตากลมโตใสปิ้ง ริมฝีปากแดงสด ใบหน้าและรูปร่างน่ารักน่ากิน ทั้งที่ตอนแรกเหมือนจะเชิญชวนผมแท้ๆ แต่พอทำกันไปแล้วและกำลังกลับเท่านั้นละ เกิดโกรธอะไรขึ้นมาไม่รู้ ด่าผมไอ้หนูแล้วหนีไปเลย ผมที่ไม่เคยโดนใครด่ามาก่อนยืนอึ้งอยู่เลยตามไปไม่ทัน งงสิครับ จู่ๆก็ว่า'ไอ้หนู' ทั้งที่ผมมองแล้วเมษานั้นละที่ดูเด็กกว่าผมซะอีกเหอะ!

วันต่อมาผมไปรอเขาที่เดิมที่เจอกัน แต่ก็ไม่เจอเลยวานเพื่อนๆให้ช่วยบอกถ้าเจอคนที่ลักษณะเหมือนเมษา ซึ่งก็ไม่ผิดหวัง อีกชั่วโมงถัดมาผมก็ได้รับเมลที่แนบรูปเด็กหนุ่มหน้ามุ่ยคนหนึ่งมา
แม้ในรูปจะหน้ามุ่ย แต่ก็ยังน่ารัก ผมรีบขับลูกรักไปหาทันที แต่ฝนเจ้ากรรมดันตกลงมาซะนี่ เวรเอ๊ย เมษาจะหนีไปก่อนไหมเนี่ย

ผมรีบเดินไปสตาบัคทันที เห็นร่างเล็กที่คุ้นทั้งตาคุ้นทั้งมืออยู่กลางสายฝน ผมเดินไปอุ้มเมษาขึ้นพาไปนั่งที่โต๊ะในร่ม นึกยังไงไปตามฝนอยู่อย่างนั้นนะ อยากจะเป็นนางเอกเอ็มวีรึไง
จริงๆผมว่าจะแค่ถามนะ แต่เมษาเนี่ยสิทั้งดิ้นทั้งโวยทั้งทุบอีก เลยจูบมันซะ วิธีนี่ละดีและเร็วสุดในการสยบคน(แต่ผมเลือกใช้เฉพาะกับคนสวยน่ารักนะครับ)
พอสยบได้แล้วผมก็เริ่มคุยละ ถึงแม้จะไม่ค่อยอยากคุย อยากอุ้มไปต่อในรถมากกว่า
สรุปแล้วก็คุยกันไม่รู้เรื่อง!แถมเมษาก็โกรธหนักแล้วโกหกผมว่าตัวเองอายุ29ผมที่อึ้งอยู่เลยไม่ทันได้รั้งร่างบางที่วิ่งหนีเป็นรอบที่2อีกแล้ว

"เฮ้อ"ผมถอนหายใจ นี่เขาไม่อยากให้ผมไม่ยุ่งกับเขามากถึงขนาดต้องโกหกกันเลยเหรอเนี่ย ผมเสียเซลฟ์สุดๆเลยนะครับ!ดีที่3คนนั้นช่วยกันยืนยันว่าผมไม่ได้ห่วย ยังคง'ยอด'อย่างเดิมทุกประการนั้นละเลยทำให้ดีขึ้นมาหน่อย
ผมเดินเรื่อยเปื่อยเข้าคณะ ตอนนี้คาบแรกเริ่มไปไปกว่าชั่วโมง ผมยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงถ้าจะเข้าไป แต่ผมไม่ชอบเข้าทีหลังเลยว่าจะรอจบแล้วค่อยเข้าคาบ2เลยดีกว่า ขายาวๆของผมเลยพาเดินไปที่ร้านกาแฟของมหาวิทยาลัย ซึ่งช่วงนี้คนน้อย เพราะเป็นเวลาเรียนส่วนใหญ่ของทุกคณะ ในร้านมีลูกค้าอยู่2-3โต๊ะเท่านั้น ผมเดินเข้าไปมุมประจำก่อนที่จะเอ่ยสั่งคาเฟ่โอเล่กับบริกร
ผมมองไปรอบๆอย่างไม่ใคร่สนใจนัก แต่กลับสะดุดกับสองร่างที่ห่างออกไป นั้นมัน...เมษา!


สวัสดีครับ ผมเองนะ สงกรานต์ โทชิยูกิรายงานตัวครับ ตอนนี้ผมนั่งกระดิกปลายเท้ากลมมนขาววิ๊งอยู่ในร่างกาแฟของมหาวิทยาลัยหนึ่ง
สงสัยละซี่ว่าทำไมผมมานั่งเต๊ะสวยอยู่ตรงนี้ได้
ให้ทายนะ
1.ผมกะจะให้เนียนกับแผนตัวเองเลยมาสมัครเรียนให้เสียเวลาเล่นอีก4ปี
2.มาเปลี่ยนสถานที่อ่อยเสี่ยมาเป็นที่นี้
3.ผมเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยนี่นี้เองแหละ

ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก...

หมดเวลาครับ ผมขอเฉลย ข้อ3!
ผมมาตรวจดูความเรียบร้อยของกิจการลับๆอีกอย่างของครอบครัว เหนื่อยสุดๆอ่ะ พ่อผมโทรมาจิกให้ต้องมาดูเนี่ย

เชื่อ?
ถ้าคุณเชื่อคุณก็ต้องกลับไปอ่านตอน1กับชื่อเรื่องใหม่ละ

ผมมาหาไอ้หล่อที่นั่งหน้าหล่อแดกน้ำเปล่าก็หล่อหายใจก็หล่ออยู่หน้าผมนี่ต่างหาก
"ไอ้สันติ มึงหยุดหล่อซะทีได้ไหววะ กูเอียนความหล่อ"ผมส่งเสียงหวาน พร้อมกับรอยยิ้มหวาน เพราะตอนนี้ผมกับมันนั่งอยู่ที่โต๊ะรินหน้าต่าง ถ้าเกิดใครมองมาก็จะเห็นหนุ่มน้อยสุดน่ารักกับรอยยิ้มหวานๆ และโดนหลอกไปเต็มๆเพราะมันไม่ได้ยินที่ผมพูด
"ไอ้เวร ถ้ากูหยุดได้กูหยุดตั้งแต่กู3ขวบแล้ว"ไอ้หล่อตอบอย่างน่าหมั้นไส้ มึงจะบอกว่ามึงหล่อตั้งแต่3ขวบแล้วสินะ ห่าเอ๊ย

"หน้าด้านจริงๆนะมึง กูอยากจะเอารูปตอนมึง6ขวบฟันหน้าหลอทั้งปากมาโยนใส่หน้ามึงจริงๆ"ผมสายหน้ายิ้มๆ สันติหัวเราะร่ากับคำตอบผม ครับคือเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก จริงๆก็ตั้งแต่เกิด เพราะแม่เราเป็นเพื่อนกัน บ้านก็ซื้ออยู่ข้างกัน คลอดก็พร้อมๆกัน นี่ถ้าผมหรือมันเป็นผู้หญิงคงโดนจับคลุมถุงชนไปแล้ว
"มึงอย่า กูก็มีรูปมึงตอนโดนคุณน้าบัวดุเพราะฉี่รดที่นอนเหมือนกันนะ"เชรด นี่เดี๋ยวนี้มึงกล้าขู่กูเหรอ ไอ้ห่าสันติ!

"สัด"ผมด่ามันแล้วชี้หน้าอย่างคาดโทษ แต่แน่นอนว่าภายนอกจะเห็นว่าผมชี้หยอกล้อกับไอ้หล่ออยู่แบบน่ารักสุดๆไปเลย
สันติมันยักไหล่กวนตีนแบบไม่รู้สึรู้สาอ่ะไร อย่างว่าละครับ เราสองคนมันกินกันไม่ลง กินไม่ลงจริงๆนะ เพราะไม่เคยจะกินกันซักครั้ง แม้มันจะตรงสเป็คผมทุกอย่าง และผมจะตรงสเป็คมันทุกอย่างก็ตาม ผมกับมันเหมือนพี่น้องอะ

"แล้วคิดไงวะกลับมาเนี่ย?"สันติมันถามผมแล้วยกกาแฟขึ้นจิบ
"ก็กูว่าง อยากมาหาคนรู้ใจที่เนี่ยไง"ผมตอบพลางบกชาวนิลาขึ้นจิบบ้าง สันติเลิกคิ้ว
"หมายถึงกู?"
"ห่าสิ อย่างมึงกูเลิกนับตั้งแต่มึงเกิดแล้ว"

"โหย โหววะมึง กูออกจะหล่อ รวย ทำไมมึงชอบพูดจาให้กูดูเหี้ยและสถุนเกินมึงรับไหวทุกทีวะ"สันติบ่นปอยๆ ก็แค่บ่นละ เพราะมันรู้ว่าเพราะอะไร เพราะมันก็ทำเหมือนผมนั้นละ
"เออๆ ไอ้หล่อ ไอ้โคตรหล่อ ไอ้อภิมหาหล่อ"ผมว่ามันก็พยักหน้าหงึกๆอย่างพอใจ
"เออ กูมีสอน ไว้เย็นนี้ค่อยเจอบ้านกูแล้วกัน แม่กับพ่อคงดีใจที่มึงมา"

"อืม อยากเจอน้าน้ำกับลุงไฟเหมือนกัน คิดถึง"ผมตอบแล้วลุกตามมันออกจากร้าน เราแยกกันหน้าตึก ผมยังไม่ได้ซื้อรถเลย ก็พึ่งมาไทยได้3วันเองนี่นา แถมเป็น3วันที่เกิดเรื่องเยอะแยะชะมัด แถมเรื่องมันก็มีจุดร่วมอยู่ที่เดียว คือไอ้ห่าน้องพล!!!
ชิ!!!พูดแล้วหงุดหงิด!!!ไอ้เด็กเวร ไอ้เด็กหน้าแก่ ไอ้เด็กแก่แดด ไอ้เด็กหล่อ ไอ้เด็กรวย ไอ้เด็กเวรที่เสือกสเป็คกู!!!
ผมว่าผมด่ามันได้อีกนะถ้าไม่ติดว่าโดนปิดปากแล้วหิ้วเข้ามาล๊อคอยู่ในห้องน้ำในเวลา3วิเนี่ย

เฮ๊ย!!!

"อือ!!!อึงเอนไออวะ!!!"ผมโวยวายผ่านมือหนาที่ปิดปากผมอยู่ อีกฝ่ายดันผมติดผนังห้องน้ำผมถึงจะได้เห็นว่าไอ้คนทำคือใคร
แม่ง จะตามหลอกหลอนกูไปถึงไหน!!!
"ไงครับเมษา"ไอ้น้องพลทักผมพร้อมรอยยิ้ม เย็นๆ?
"พลทำอะไรน่ะ?!ปล่อยนะ!!"ผมโวยเมื่ออีกฝ่ายละมือออก

"เมษานั้นละทำอะไร?ปั่นหัวผมอยู่หรือไง?"
อะเระ?ผมงง ผมไปปั่นมันตอนไหน เท่าที่จำได้มันต่างหากเล่นเอาซะผมปั่นทั้งหัวปั่นทั้งตัว
"ที่โกหกเรื่องอายุเพราะว่ามีตัวจริงอยู่แล้วสินะ ที่นอนกันก็แค่เล่นๆงั้นสิ"
หา?
"จริงๆพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ ถ้าเราจะสนุกด้วยกัน แต่มาโกหกเพื่อสลัดพี่ทิ้งแบบนี้พี่ไม่ชอบ"
อุ ยังกล้าเรียกตัวเองพี่อีกเหรอไอ้น้อง
อะ ไม่ใช่ประเด็น

"โกหกอะไร?ก็บอกว่า29ก็29สิ พลอย่ามาก้าวร้าวนะ"ผมยังแอ๊บต่อไปทั้งที่อยากจะด่าเช็ดเม็ดไอ้ห่าน้องพลแล้ว
"คนเมื่อกี้เหรอตัวจริง?หรือว่าก็แค่คนที่นอนกันเล่นๆอีกคน?"ไอ้น้องพลทำเมินไม่สนใจคำพูดผมแล้วถามคำถามชวนขาคู่ใส่

"อย่ามาลามปามผู้ใหญ่นะ สันติไม่ใช่คนที่แค่นอนเล่นๆแน่นอน"ผมตอบเสียงดัง นึกฉุนกับความไร้มารยาทที่พลมีกับสันติ มันเป็นครูบาอาจารย์นะ มาปากหมาใส่ได้ไง
"...ปกป้องกันจริงๆ มันเก่งกว่าพี่อีกหรือไง?"
นั้นๆ ยังปากหมาไม่เลิกนะมึง ว่าแต่ใครเด็ดกว่านะ? ไม่เคยนอนกับสันติมันแฮะ จะเปรียบเทียบได้ไหมละว่าใครเด็ดกว่า
"อืม...มันมวยคนละรุ่นอะ เทียบกันไม่ได้หรอก"ผมสรุปตามจริง สันติมัน29 พลมัน18 นับยังไงประสพการณ์สันติมันก็โชกโชนกว่า หรือคุณว่าไง?

เหมือนคำตอบผมจะตรงไปเลยได้ยินเสียงกัดฟันกรอดๆดังลอดออกมาจากปากบางของพล
ผมตบไหล่หนาปลอบ"ไม่เป็นไรนะ อีกซัก10ปีพลก็คงได้เท่าสันติละ"

กรอดๆ ฟันที่สบกันจนจะหักของพลหยุลงแล้วปราดเข้ามาหักฟันผมแทน ไม่สิ ลิ้นต่างหาก อ๊าค ลิ้นผมโดนประทุษร้าย
จู่ๆก็จูบอีกแล้วนะไอ้ห่าน้องพล!

"งั้นก่อนจะถึง10ปี เมษาก็ช่วยเป็นคู่ซ้อมให้พี่ก่อนแล้วกันนะ"เสียงเย็นที่เอ่ยมาทำให้ผมระลึกได้ว่า ซวยแล้ววววววววววว

ไม่อยากจะเชื่ออะคุณ ที่ผนังห้องน้ำชาย ที่ไม่เปลี่ยวเลยแม้แต่น้อย ผมเสร็จมันอีกแล้ว!!!
ไอ้เด็กตกมัน!!!


TBC.


สวัสดีคะ คนเขียนช่างคึก...คือคนเขียนลงนิยายไว้ในเล้า3เรื่อง วันนี้ก็ลงครบทั้ง3เรื่องเลย แหม ทำเหมือนมีสต๊อกไว้หลายตาน ทั้งที่แต่งสดพิมพ์สดด้นสดมันทุกเรื่องทุกตอน ฮา :m29: มีใครได้อ่านครบทั้ง3เรื่องบ้างคะ เท่าที่เห็นก็มีอยู่2-3คนนะ
ตอนนี้ตัดตรงนี้ละ กำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนฉากดีไหม แต่ถ้าเขียนตอนหน้าทั้งตอนอาจกลายเป็นฉากล้วนได้555 :z1:

เนื้อเรื่องตอนนี้อย่างว่า ไม่มีไรในหัว ดังนั้นต้องขอขอบคุณ คุณNY_JK  มากสำหรับเมนต์ชี้นำเรา5555

ตอบเมนต์

iamnan - แหมๆ คนเรามันต้องมีใช่ม๊า คำต้องห้าม แบบพูดมา เอ็งตาย ไรทำนองนั้นๆ
sge13;  -  โฮก!!!!คนเขียนซึ้งใจมากคะ คุณsge13; จะอ่านเราไปถึง300ตอนเลยเหรอ ดีใจจัง!!! :จุ๊บๆ: ส่วนเรื่องยาว ยังไม่รู้เลยคะ อย่างที่ว่าเพราะมันไม่ค่อยจะมีพลอตเท่าไรเลยเรื่องนี้ ใส่ไปตามใจเลย แอร๊ย :m18: ดีใจที่ชอบนะคะ :give2:
Lemon_Tea - กรั่กๆ น้องพลเราด้านไม่ด้านไม่รู้ แต่จับลุงกินได้อีกรอบแล้วคะ แอร๊ยยยยยยยย เด็กเนื้อนุ่มแต่ลุงก็นุ่มกว่านะคะ ดูพลเราสิ กินเอาๆ กินจนลุงเราจิ๋วเลย5555555 :pandalaugh:
Rafael - แอร๊ย คุณRafael   :จุ๊บๆ:  ยินดีต้องรับเข้าสู่เรื่องมารยาของลุงนะคะ   :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
NY_JK  -  ขอบพระคุณท่านผู้ชี้นำอีกครั้งคะ ไม่งั้นตอนนี้ไม่เกิดเลยนะเนี่ย555555 :a1:
fuku  -  เด็กกลมกล่อมเลิศรสอยู่แล้วคะ ดูสงกรานต์เราสิคะ(โดนบังคับ)กินซะอิ่มแปล๋เลย หุหุหุ :haun5:
NOoTuNE  -  อะ ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบ เด็กกว่าแล้วไง ใจและร่างกายรักซะอย่าง ฮิฮิ๊ววววววววววววว o3

รักคนอ่าน :กอด1:

ปล.ตอนนี้ดูหยาบไปนิด ยังไงก็ขอโทษนะคะ o1

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 18-04-2012 23:46:54

เมษา ปากว่าไม่ แต่ใจชอบ
คล้อยตามน้องพลไปได้ง่ายๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-04-2012 00:11:07

โอ๊ะโอ ตกลงเขียนกี่เรื่องนิ
ใช่ 3 เรื่องอ่ะป่าววว
เมษากินเด็กไปเหอะ กรุบกรอบดีออก 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 19-04-2012 22:42:54

รู้สึกว่าเรื่องนี้ภาษาวัยรุ่นจัง

อ่านแล้วฮามาก ไม่ไหวแล้ว หัวเราะกรามค้างเลย ขำเมษามาก ส่วนอีพี่พลก็ปากหวานน่ารักใช้ได้ แต่แลโง่ และคิดไปคนละอย่างเลย

ดีใจที่ชอบเมษาจริงจังนะ พยายามพิชิตใจเขาให้ได้ล่ะ ต้องเอาให้รุ้ว่า.... ถึงเด็กแต่แซบเว้ยเฮ้ย

ฮาๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ploylw_chery ที่ 19-04-2012 23:06:34

ฮามากอ่ะเรื่องนี้..ชอบเมษาอ่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-04-2012 23:45:29

เสร็จเด็กอีกจนได้ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 5 : 18-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-04-2012 10:48:27

ตอนที่ 6 : 20-4-55


"อ๊ะ!อย่า ตรงนั้น อือ..."เสียงหอบกระเส่านั้นของใครวะคุ้นๆ
"ทำไม?ตรงนี้ทำไมเหรอครับ?"ไอ้น้องพลยิ้มกวน ปลายนิ้วขยี้ยอดอกสีชมพูอย่างจงใจ ก่อนก้มลงชิมด้วยปลายลิ้นแทน
"อ๊า~อยะ อย่าเลีย"ซี้ส~มึงอย่าขยับลิ้นขนาดนั้น เดี๋ยวแม่งหลุดติดลิ้นคุณมึงไปจะทำยังไง???

"ดีรึเปล่า?"ไอ้น้องพลถามทั้งที่ยังคงสาละวนกับยอดอก แผ่นอก ทั้งหมดนั้นแหละ!มึงช่วยเอาปากออกก่อนจะพูดได้ไหม กูเสียวววววววว
"ถามอะไรน่ะ คนบ้า อ๊ะ!"ผมสะดุ้งเมื่อมือใหญ่เริ่มเข้าครอบครองพื้นที่ใต้กางเกงที่ถูกปลดเข็มขัดปลดซิปรอไว้แล้ว ตอนไหนวะแม่ง...

"อะ อย่านะพล อะ..อึก"ผมหอบเมื่ออีกฝ่ายสัมผัส หยอกล้อกับแก่นกายที่เริ่มแข็งขืนตามแรงอารมณ์ มือใหญ่ไล้รูดแผ่วเบายั่วยวน
ผมกัดริมฝีปาก สัมผัสมันยั่วยวนและกลั่นแกล้ง มือเล็กพยายามยื้อมือขี้แกล้งออก แต่กลับถูกรวบไปตรึงไว้เหนือศีษระแทน
แหม โพสสิชั่นเหมือนกำลังจะโดนข่มขืนเลยกู

"อ๊า อ๊ะ พล..พล..."ผมครางกระเส่าเว้าวอนให้อีกฝ่ายจัดการให้เสร็จซะที สะโพกมนขยับอย่างอึดอัด มาทรมานกันแบบนี้ได้ไงวะเด็กเวร!

"เฮ๊ย!มึงทำการบ้านไบโอยังวะ?"เสียงที่ดังลอดเข้ามาทำให้ผมสะดุ้งเฮือก มีใครกำลังเข้ามาให้ห้องน้ำ!!!

"พะ พล มีคนมา!"ผมกระซิบเสียงเครียดใส่ พยายามฝืนมือออกจากการจับกุม แต่ไอ้น้องพลมันไม่ขยับแล้วส่งสายตามาว่า 'แล้วไง'
"ปล่อยนะ อ๊ะ"ผมแทบกัดริมฝีปากไว้ไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายเอาแก่นกายร้อนมาสัมผัสที่ร่องสะโพก ขาเล็กถูกยกขึ้นพาดที่ไหล่หนาทั้งคู่ ผมยกลงไม่ได้เพราะมือก็ถูกตรึงไว้ทั้งคู่เช่นกัน ผมทรงตัวไว้ไม่ได้ ต้องปล่อยให้อีกฝ่ายพยุงไว้

พลไม่เอ่ยอะไร แต่กลับขยับเสียดสีไปมาอย่างจงใจ จนผมรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะ จินตนาการได้ด้วยซ้ำว่าถ้าอีกฝ่ายล่วงล้ำเข้ามาจะรู้สึกยังไง
"อย่านะ ไม่เอา พล..พล..."ผมอ้อนวอนเสียงติดขัด อารมณ์ขึ้นสุดๆ แต่ยางอายมันยังมีนี่หว่า
ได้ยินเสียงคุยที่ดังใกล้ๆยิ่งพาให้ปั่นป่วนหนัก แม่ง ตื่นเต้น

"รู้ตัวไหมว่าตรงนี้มันเต้นตุบๆเลย น่ารักดี"ไอ้ห่าน้องพลพูด มึงพูดอย่างเดียวได้ไหมไม่ต้องเอาน้องมึงมาถูๆ!!!
"ฮือ..อื้อ"ผมกลั้นเสียงด้วยความยากลำบากฉิบหาย กัดปากจะขาดแล้ว ไอ้เวรนี้ก็แกล้งกูจริง ไอ้เวรข้างนอกก็นานจริง จะฉี่ถึงประเทศไหนวะ!!!
"Have fan baby"ไอ้ห่าน้องพลกระซิบแล้วดันตัวพรวดเดียวมิด เร็วจนผมหยุดเสียงตัวเองไม่ได้ เสียงครางแหววแหวกความเงียบ อย่างดังอะ!

"เสียงเหี้ยไรวะ?"
"แม่งเสียงเหมือนคนโดนเอา"
"เหยด กลางวันแสกๆ แม่งกล้าเหี้ยๆ"
"ใครวะ?"ประโยคสุดท้ายแม่งดังเมื่ออยู่หน้าประตู ผมเกร็ง มันจะพังประตูเข้ามารึเปล่า กูจะโดนทรีซัมรึเปล่า ไม่นะ สงกรานต์ไม่พร้อมมมมมมมมมม

"กูเอง"ไอ้น้องพลเอ่ยตอบไป เสียงมันก็พร่าๆแบบคนอดกลั้นไรซักอย่าง ถ้ามึงก็ยังทรมานขนาดนี้แล้วทำ ทำเบื้อกอะไร๊~~~
"เหี้ยพล?"
"เออ พวกมึงรีบไสหัวออกไปได้แล้ว ล๊อคห้องน้ำให้กูด้วย"มึงคุยกับเพื่อนไปได้ไหม ไม่ต้องโยก อือ!!!

"สัด ทำไรไม่อายผีสางเหมือนเดิมนะมึง"เสียงไอ้คุณเพื่อนตำหนิ แต่แม่งเจือหัวเราะชอบใจชัดๆวะ
แป๊บนึงก็ได้ยินเสียงฝีเท้ากับเสียงกริ๊ก ล๊อคประตู

ผมแทบจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ก็ยังโล่งไม่ได้ซะทีเดียว เพราะไอ้ห่าน้องพลมันเริ่มขยับไอ้ที่ค้างๆคาๆอยู่ในตัวผมมาสักพักแล้ว
"อ๊ะ อ๊า อย่าเร็ว อึก สิ..."ผมห้ามแบบครางๆ พูดจบประโยคก็ดีแล้ว แม่งใส่มาไม่ยั้ง กูคนนะไม่ใช่ตุ๊กตายางงงงงงงง
"ก็เมษารัดผมซะแน่น ยั่วผมขนาดนี้"
อ๊าค!!!ไอ้หน้าด้าน!!!กูเปล่ายั่วเหอะ!!!

"อ๊ะ..."ผมสะดุ้งเมื่ออีกฝ่ายถอนแก่นกายออก หยดน้ำขาวขุ่นไหลตามออกมาหยดแหมะลงบนพื้น แม่ง ฟังเสียงหยดแหมะแล้วกูอยากเอาหัวโขกเต้าหู้ตายด้วยความอาย
ผมยกมือที่เป็นอิสระแล้วตบฉาดเข้าให้ที่แก้มใสๆนั้น ไอ้ห่าน้องพลดูอึ้งๆ ยกมือขึ้นกุมแก้มแล้วมองผมตาโต
ไม่เคยโดนตบรึไง?ห่าราก!

"ปล่อยฉันลง"นี่ เสียงเย็นโกรธๆกับน้ำตาคลอเหมือนโกรธเกลียดอีกฝ่ายอย่างหนัก แต่พี่จริงแล้วโกรธนิดเดียว เพราะมันส์อยู่ อะหุ
"โกรธเหรอ?"ไอ้น้องพลก้มลงมาถาม เอาจมูกไซ้ๆถูๆที่แก้มผม มึงจะง้อมึงก็ยังต้องฉวยโกาสนะนี่
"ดีใจละมั๊ง ถูกทำแบบนี้เนี่ย"ผมเบียงหน้าหลบก่อนที่จะหลุดหัวเราะให้หมดมาด

"ก็ ก็เมษาน่ะแหละผิด ที่พูดดูถูกพี่ แถมยังน่ารัก"
นั้นเป็นเหตุผลเหรอวะ???
"บ้าเหรอไง"ผมยกมือทุบอกกว้างไปหนึ่งอึก เหตุผลกูรับไม่ได้โว๊ย กูน่ารักตลอดเวลาเหอะ!!


TBC.

สวัสดีคะ ฮา ลงนิยายอีกแล้ว ลงมันทุกวันเลย ฟิตจัดจริงช่วงนี้
ตอนแรกคิดอยู่ว่าจะแต่งดีไหม หรือจะปล่อยให้จิ้นเลยดี แต่สุดท้ายก็แต่งมาอ่ะ อะแหะ
ว่าจะขึ้นหัวเตือนไว้นะว่า ตอนนี้ฉากล้วนๆ แต่ไม่เป็นไรมั๊ง ขำๆฮาๆไป อ่านกันได้เนอะ :-[

อันนี้คนเขียนไม่รู้ตัวจริงๆนะ เรื่องนี้มันฮาขนาดนั้นเลย เห็นจากหลายๆคอมเมนต์ ดีใจนะนี่! :impress2:

ตอบเมนต์
yeyong - สภาวะ"ซึน"กำลังระบาดไปทั่วยังไงละคะ น้องเมษาเราเลยต้องอินเทรนซะหน่อยยยยยยยยย
gupalz - ถูกแล้วค่า แต่งไว้3เรื่อง แต่เมื่อคืนลงเรื่องสั้นไปอีก ซึ่งคุณgupalz เร็วมากกกกกกกกก อ่านแล้วเมนต์หลังลงไม่นานเลย เมพ!ขอบคุณมากนะคะ :จุ๊บๆ: จริงๆมีเรื่องที่4แต่ไม่กล้าลงเพราะกลัวมีเรื่องที่5ตาม555555 รอให้จบซักเรื่องก่อนแล้วค่อยลงเรื่องที่4 อรั๊ง :oni1:
๛ナーリバス๛ - กร๊าก ฮาเมนต์คุณ๛ナーリバス๛ อ่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับคำชมนะคะ ดีใจจัง :m1: น้องพลเรายังเด็กอยู่เลย ก็โง่ไปตามประสาพอให้น่ารัก แต่แซบ อุหุหุ  :haun5:
ploylw_chery - อรั๊ง ขอบคุณมากที่ชอบเมษานะคะ คนแต่งก็ชอบเมษามากเหมือนกัน แต่งแล้วก็สะใจดี กรั่กๆๆๆๆ
iamnan - ก็เด็กมันแซบ เลยต้อง(หลวมตัว)เสร็จเด็กอีกจนด้ายยยยยยยยยยย กร๊าก :m11:

รักคนอ่าน :give2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 20-04-2012 11:04:30

จิ้มตูดดดดดด

มาละเฮ้ย.... เธอมากับความฮา  :laugh:
อีพี่พล (อีน้องพล) เป็นพวกฟอร์มจัดโดนดูถูกเรื่องแบบนี้ไม่ได้เหมือนใครสักคนที่นิรู้จักเลยนะ  o18
แต่ใครก็ไม่รู้นึกไม่ออก  :jul3: แถมน้องยังพกพาความหน้าด้านมาเต็มสตรีมอีกต่างหาก  :z6:

เด็กน่ะใช่ แต่เท่าที่รู้ๆ เมษาก็โดนกระซวกไส้ไปแล้ว :oo1:  :z10:  :z10: 

แซบไหมต้องขอยกไมค์จ่อปากลุงเมษาหน้าเด็กน้อยถึงจะรู้  :m20: :o8:  :o8:


ชื่อเมษาน่ารักกว่าสงกรานต์นะ  ตอนจบแอบหลงตัวเองเบาๆ

 :กอด1:  :กอด1:  กอดเมษาและกอดคนเขียน o13  o13 บวกให้ด้วย

 :bye2:  :bye2:

(อีโมเยอะจนปวดตาอ่ะ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-04-2012 11:34:50

แหม๋ ไอเราก็นึกว่าจะมีอีแอบปีนดูการแสดงสดซะอีก 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 20-04-2012 11:46:30

เฮ้ยย
มาตามต่อหลังจากตอนที่แล้วหายไป ฮา
อีน้องพลนี่มันก็ไม่เชื่อเน๊อะ
ยื่นบัตรให้มันดูเลย บัตรประชาชน 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-04-2012 11:55:05

 :laugh: :laugh:

ก็ดูเข้ากันดีน้า ยอมๆไปเหอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 20-04-2012 16:54:11

เฮ้ย คนเขียนอัพตอนไหนทำไมไม่เห็นนนนนนนนนนนน :m31:
เลยอ่านทีเดียวสองตอนรวดเลยค่ะ มีความสุข ขอโทษนะคะที่มองไม่เห็น ฮรึก...

เอาล่ะเข้าเรื่อง
น้องพลนี่ไม่เข้าใจหรือไงยะว่าลุงเขาอายุ 29 แล้ว
แล้วลุงนี่อะไรริ้วรอยอะไรบนหน้าไม่มีให้ช่วยบ่งบอกเลยเรอะ กร๊ากกกกก
แล้ว แล้ว..... ในห้องน้ำ  :-[
อ่า... มีความสุขจริงๆ ตอนต่อไปจะเป็นยังไงต่อไปนะ  *หัวเราะชั่วร้าย*


ที่เราบอกว่าถ้ามีสามร้อยตอนก็จะอ่านนี่พูดจริงนะคะ 55555555555555
สนุกมากเลยเราชอบเรื่องแนวนี้ เชียร์ให้รักกันเร็วๆนะ โอ้ย อ่านเรื่องนี้ทุกวันเราได้เขินตายก่อนแน่เลย  :serius2:

สุดท้ายก็สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ
ถึงแม้จะช้ากว่าชาวบ้าน แต่ก็ไม่ช้ากว่าสงกรานต์พระประแดงแน่นอน ฮ่าาาา  #แถ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 20-04-2012 17:21:27

โดนอีกรอบเลยไง ชอบอ่ะ  :haun4: :haun4:
ยื่นบัตรประชาชนให้ดูเลยเมษา ดูท่าพลคงไม่เชื่อง่ายๆ
มีแฟนเด็กมันก็ดีนะเมษา คึกตลอดเวลาเลย ฮ่าๆๆ
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-04-2012 17:31:48

เมษาเปลี่ยนใจมีแฟนเด็กดีกว่าน๊า
กระชุ่มกระชวย ฟิตเปรี๊ยะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 20-04-2012 19:20:13

เริ่มแล้วก็ต่อให้จบนะคะ
อย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 20-04-2012 21:46:54

 :pighaun: แล้วก็เสร็จพลอีกจนได้ ต่อไปพลคงจะตามเกาะติดเมษาแล้วมั้งเนี่ย
เดี๋ยวหนีอีก ก็พี่(น้อง)พลเขาออกจะถูกใจเมษาขนาดนั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 20-04-2012 22:08:51

เพิ่งจะเข้ามาอ่าน นายเอกเรื่องนี้ ฮาดีนะ อ่านแล้วชอบ คุณเมษา จริง ๆ เลย  :m3:
ว่าแต่คุณเมษา พยายามจะสลัดน้องพล ออกไปเนี่ย ไม่ลองคิดดูอีกที...
น้องพลเป็นหนุ่มหล่อ รูปร่างดี ลีลาเด็ด(?) ถูกใจ ต้องใจแต่แรกเจอขนาดนั้น
ทนเลี้ยงต้อยไปอีก 4-5 ปี รับรองว่า น้องพล จะตรงสเป็ค คุณเมษา ทุกประการเลยแหละ... :o9:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 6 : 20-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 24-04-2012 00:23:58

ตอนที่ 7 : 24-4-55

อืม...ร้อน!!!
ผมเองนะ ผมเอง คนน่ารัก นิสัยดี แสนเลิศเลอเฟอร์เฟ็คที่ยังไม่มีแฟน สงกรานต์ โทชิยูกิเอง
ตอนนี้ผมกำลังเครียดหนักมาก คือผมกลัวตายคาส้วม!!!

"พลปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ร้อนจะตายอยู่แล้ว"ผมว่าพลางปิดข้อมือให้หลุดจากมือเหนียวๆนี้ซะที ผมว่าจากที่นะกันไปเมื่อกี้มันผ่านมาได้ซัก10นาทีแล้วนะ ไอ้ห่าน้องพลนอกจากจะไม่ยอมปล่อยผมลงจากเอวมันแล้ว มันยังไม่ยอมต่อรอบทดเวลาด้วย ห้วย!
ถ้าไม่ได้มีเซ็กส์ ใครจะบ้าทนอยู่ในห้องน้ำร้อนๆไร้แอร์ เหม็นยูเรียได้กันวะ!

"เมษาก็ยกโทษให้พี่ก่อนสิ ไม่งั้นก็อยู่อย่างนี้แหละ ยังไงพี่ก็โดดเรียนไปแล้ว ว่าง"โอ๊ย ไอ้หน้าด้าน มึงว่างแต่กูไม่ว่างงงงงงงง
"โอ๊ย!รำคาญแล้วนะ!!!"ผมตะโกนลั่น ร้อน ทนแอ๊บต่อไปไม่ไหวแล้ว ไอ้น้องพลดูจะตกใจที่จู่ๆผมก็เปลี่ยนไป
"ไอ้น้อง พี่บอกแล้วว่าพี่อายุ29 พี่ไม่สนใจเด็ก!ไอ้ที่ทำๆไปก็ถือซะว่าเล่นๆมันส์ๆไปเหอะน่า เลิกยุ่งกับพี่ซะที พี่รำคาญ!!!"ผมตวาดเสียงเข้ม หยิกแขนทั้งสองข้างที่รั้งขาทั้งคู่ของผมไว้พร้อมกัน จนอีกฝ่ายปล่อยผมลงเป็นอิสระสักที

ผมหยิบกระเป๋าเงินในกระเป๋ากางเกงที่กองอยู่ที่พื้น อี๋ เน่าอ่ะ กูจะกล้าใส่มันกลับบ้านไหม?
"เอ้า แหกตาดูซะไอ้เวร"ผมตบไปบนหน้าพากไอ้น้องพล แปะบัตรประชาชนของตัวเองลงไป มึงซึมซาบอายุกูลงไปเลยนะ
"...อ่านไม่ออก"
"โง่!"ผมด่ากระแทกเสียง จริงๆรู้อยู่แล้วว่าต้องอ่านไม่ออกแน่ เพราะบัตรประชาชนผมมันภาษาญี่ปุ่น!

ไอ้น้องพลที่ดูจะเดือดขึ้นมากับคำด่าผลคว้าหมับเข้าที่ไหล่เลย ผมรีบเบี่ยงตัวออกแล้วเบี่ยงประเด็นซะ เพื่อความปลอดภัย!
"ดูตรงตัวเลขสิๆๆๆ นั้นอ่ะวันเดือนปีเกิด!"หวุดหวิดครับ ไอ้น้องพลตาขวางแต่ยอมหันกลับไปสนบัตรแทน
"13 April 1983?!"
"ไงงายยยยยยยย แจ่มแจ้งแดงแจ๋รึยังไอ้คุณ'น้อง'พล!"

"แล้วก็รู้ไว้ด้วยว่า เมษาอ่ะ ชื่อปลอม ใครจะบอกชื่อจริงกันง่ายๆ ยังอ่อนนักๆ"ผมว่าพลางตบไหล่พลที่ยังยืนอึ้งอยู่
"จากนี้ไปเราไม่ต้องเจอกันอีกแล้วนะ พี่เบื่อน้องแล้ว"ผมว่า แกล้งเยาะอีกฝ่ายซะหน่อย หมั้นไส้ 3วันแม่งล่อผมไปซะเกือบ10รอบ มึงคุ้มเกินไปแล้ว
"เอ๊ะ ปล่อยมือนะ!"ผมเอ่ยอย่างขัดใจเมื่อผมเอื้อมมือไปดึงบัตรประชาชนของตัวเอง แต่ไอ้น้องพลกลับยึดไว้แน่น

"...จะไปไหน?"ไอ้น้องพลถามโดยยังจ้องอยู่บนบัตรประชาชนผม
"อย่ายุ่งได้ไหม!!!ก็แค่คู่นอนชั่วคราวแท้ๆ"ผมว่า โกรธแล้วนะ พ่อแม่ พี่น้องผมยังไม่กล้ายุ่งกับผมเลย ไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี่เป็นใคร ชิชะ!
"คู่นอนงั้นเหรอ?"ผมหนาวยะเยือกโดยไม่ทราบสาเหตุเมื่อได้ยินเสียงไอ้น้องพลถาม สงสัยจะเป็นหวัดเพราะยืนเย็นวาบช่วงล่างอยู่นานสองนาน
"ใช่ คู่-นอน ชัดม่ะ ไอ้-หนู"ผมออกเสียงช้าๆชัดๆ กวนส้นตีนแบบสุดฤทธิ์

"อือ!!!"อั่ก ผมโดนไอ้ห่าน้องพลจูบอีกแล้ว แต่คราวนี้มัน จูบ ขบ บด กัด ห่า จะพิศาลใส่ทำไม กูไม่ใช่โสรยา~~~~~~
เพราะไม่ใช่โสรยา ผมเลยจูบตอบ ส่งลิ้นเข้าไปพันแบบดุเดือดไม่แพ้กัน เอาซี่!คนอย่างสงกรานต์ไม่แพ้กับอีแค่จูบของเด็ก18หรอกนะเฟ๊ย!!!

อ้าว...
ไหงตอนนี้ผมมานั่งคล่อมบนตัวไอ้น้องพลได้แน่
อ้าว
ไหงผมหมดเรี่ยวแรงแบบนี้ละเนี่ย
อ้าว
ไหงกูแพ้ได้ละเนี่ย!!!
อ๊าค!!!ไอ้เด็กเวร!!!มึงอย่ามายิ้มเยาะเย้ย กูแค่ไม่ชินเทคนิคหนุ่มไทยเฟ๊ย!!!

"เอาเบอร์โทรศัพท์กับที่อยู่มา ไม่งั้นโดนอีกรอบแน่"
อู๊ยส์ ไม่บอกได้ไหม ขู่แบบนี้เนี่ย
แย่ละ กลับมาก่อนสติ

"พล พี่บอกเราแล้วไงว่าให้เรื่องระหว่างเราจบไป ยังไงพลก็ไม่ได้จริงจังกับพี่ซะหน่อย ปล่อยพี่ไปเถอะนะ"ผมใช้น้ำเย็นเข้าลูบ มือก็ลูบแผงอกแกร่งไปด้วย แน่น ซี๊ส
"ตอนแรกอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ พี่ ไม่สิต้องแทนตัวเองว่าผมสินะ ผมไม่ชอบให้ใครมาทำเหมือนผมเป็นของไร้ค่า ฟันแล้วทิ้งแบบนี้"อะหู๊ว ใครฟันใคร มึงช่วยย้อนกลับไปอ่านตอนที่เล้วใหม่ทีดิ๊!!!

"แล้วจะเอายังไง?"ผมถามเซ็งๆ ตอนนั้นไม่น่าเซไปชนไอ้เด็กเวรนี่เลย เรื่องมากชะมัด
"เป็นแฟนผมสิ"
"หา???"

TBC.


สวัสดีคะ แอร๊ย ตอนนี้ก็ยังไม่พ้นออกไปจากห้องน้ำอยู่ดี555 ตอนนี้ได้รับแนวมากจากคุณ Rafael กับคุณ kslave
"เอาบัตรประชาชนให้มันดูซะ" และ "เกาะติดเมษา" ของคุณ NY_JK  ฮุฮุ
อย่าคิดว่าคนแต่งขี้เกียจคิดพลอต เพราะคุณคิดถูกแล้ว! :laugh3:
ดังนั้น หากอยากให้เรื่องเป็นยังไงก็เสนอมาได้นะ เผื่อถูกใจจะได้ยืมมาแต่งอีก อรั๊งงงงงง o11

ตอบเมนต์
๛ナーリバス๛  - แอร๊ย คุณนินึกไม่ออกแต่เรานึกออกคะ นึกออกไปถึง44ตอนเลย(และเค้ารอ45อยู่นะคนดี) ไว้คราวหลังจะให้ไอ้พี่พลไปขอซื้อต่อยามาจากคุณพ่อค้าตับบ้างนะคะ อยากให้สงกรานต์หยอดน้ำข้าวต้ม2วันบ้าง อร๊าย~~~ :haun5:  :จุ๊บๆ:
gupalz - แหม เผอิญผู้โชคดีที่เข้ามาเป็นเพื่อนพี่พล จะนั่งดูหนังสดเพื่อนก็ท่าจะไม่ดี เดี๋ยวเกิดไปทรีซัมจะยุ่ง~~~~ กรั่กๆๆๆ
Rafael - แอร๊ย  :กอด1: นึกว่าหายไปไหน~ ดีใจจังคุณขอบคุณRafaelกลับมาแล้วววว สำหรับแนวนะคะ ขอรับมาแต่งเรียนร้อยละ555
NOoTuNE - ยอมทางกายไปหลายรอบแล้วคะ เหลือยอมทางใจนี่ละ แต่คนน่ารักใจแข็งซะด้วยยยยย
sge13; - อ่านเมนต์แล้วทั้งเขินทั้งดีใจเลยคะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: ตอนนี้ก็ยังในห้องน้ำอยู่ดี ฮา! สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ :m1:
kslave - กร๊าก อีโมตัวนี้หื่นมากๆ555 ขอบคุณสำหรับแนวนะคะ รับมาแต่งเรียบร้อยๆ เด็กคึก แต่ผู้ใหญ่หน้าเด็กก็คึกไม่แพ้กันนะเออ!
yeyong - จากความฮิตเลอร์ของไอ้พี่พล คาดว่าไอ้กระชุ่มกระช่วย ฟิตเปรี๊ยะเปรี้ยงๆแน่ๆเลยคะ แอร๊ยยยยยยยยยยยย :haun5:
momoku - เอ หมายถึงต่อให้จบเรื่องใช่ไหมคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ จะแต่งต่อจนจบแน่ๆคะ รับรองๆ
NY_JK - แอร๊ย เอาแนวของคุณNY_JK มาแต่งอีกแล้ว ขอบคุณมากนะคะ  :จุ๊บๆ: ติดไม่ติด แต่ไอ้พี่พลตามถึงบ้านแน่คะงวดนี้555
Cherry Red - ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยา=LOVE?ค่า ชอบเมนต์ละ ตอนหน้าจะขอยื่มใช้เป็นแนวนะคะ เลี้ยงต้อยๆๆ แอร๊ย :oni2:

รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 24-04-2012 00:32:05

บางทีก็เคยคิดนะว่า ไอ้ห้องน้ำสาธารณะเนี่ย
บรรยากาศมันให้ตรงไหน  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 24-04-2012 00:56:19

กรี๊ดดดดดดดดด ทำไมมันสั้นแบบนี้ คนเขียนแกล้งกันใช่มั๊ยยย  :z10:
เมษาบอกเบอร์โทรพร้อมที่อยู่ไปเลย
ไม่งั้นเดี๋ยวจะโดนอีกรอบ ในห้องน้ำมันเหม็นนะ ไปทำกันที่บ้านเมษาดีกว่า ฮ่าๆๆๆ 
งานนี้พลมีแต่ได้กับได้ เอ๊ะหรือว่าจะได้ทั้งสองฝ่าย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-04-2012 02:08:16

คราวนี้เลยหนีไม่พ้นเงื้อมมือพลและ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-04-2012 08:57:16

สงกรานต์ไม่รอดแล้ว หล่ะ


ปากดีต้องเจอเด็กปราบ กร๊ากก


เค้าว่า เกลียดอะไรได้อย่างนั้น

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 24-04-2012 09:34:03

พอดีเลื่อนลงมาอ่านตอบเมนท์ก่อนนิยาย 555
กำลังคิดเลยว่าถ้าให้ดูบัตร ก็ต้องรู้สิว่าชื่อปลอม แต่คิดไปคิดมา เมษามีบัตรเรอะ?
ก็ดีนะที่ตอนนี้ความลับถูกเปิดออกหมด จะได้ไม่มีดราม่าตอนท้าย
คงเพราะตอนนี้เมษาเอาแต่จะหนีท่าเดียวเลย เลยกลายเป็นน้องพลจะหาวิธีไหนเอาชนะใจพี่เม(ชื่อน่ารักได้อีก55)
ว่าแต่ตรงไปตรงมามากเลยนะขอเป็นแฟนแบบนี้

............................
คนแต่งคนนี้อู้......  :m26:

55555  :laugh:

มีการให้คนอ่านเสนอพล็อตให้ด้วย อร๊ายยยยย
แอบรู้สึกตัวเองใช้ไม่ได้เพราะไม่มีพล็อตเสนอ เพราะค่อนข้างสมองกลวง 555
เลยลองพยายามเสนออย่างสุดชีวิตแล้วนะเนี่ย ได้แค่นั้นล่ะ ฮา


...........อันนี้คึือพล็อตที่เราเสนอ กลั่นอย่างพิถีพิถันมาก......

พี่เมก็ยอมๆ ตอบตกลงไปก่อนเพื่อเอาตัวรอดแล้วกัน (แล้วค่อยหาทางชิ่งทีหลัง) บอกชื่อจริงกับเบอร์ปลอมไป
พออีน้องพลเอาโทรศัพท์ออกมากดก็ใช้ช่วงที่เผลอเตะผ่าหมากแล้วรีบหนี.....

แต่โชคก็เล่นตลกเมื่อน้องพลไปเรียนก็ไปเจอพี่เมที่ม. อีกครั้ง แล้วก็ทวงสัญญาที่ว่าตกลงเป็นแฟนกันแล้วในห้องน้ำไม่งั้นจะลวนลามต่อหน้าประชาชี บลาๆๆๆ
 แล้วก็อาจจะใช้วิธีข่มขู่หรือวิธีแผลงอะไรก็ได้ให้ได้เบอร์กะที่อยู่จริงมา
 โอ๊ย คิดพล้อตได้เยอะ แต่ละอัน ทุเรศได้อีก ขอไม่เล่าต่อดีกว่าเพราะเริ่มเวิ่นแล้ว5555

......................

จะว่าไปเรื่องที่นิโคตรกลัวเลยล่ะ คนอ่านสองประเภทคือ
1. เดาพล็อตถูก (ส่วนใหญ่เดากันถูกบ่อยๆ ทั้งๆที่เราไม่ตั้งใจ)
2. มาแนวอ้อนขอให้เรื่องเป็นอย่างที่ตัวเองต้องการ (แอบลำบากใจ กลัวแต่งสิ่งที่คิดออกไปแล้วกลัวคนอ่านเสียใจ)
เอ้อ น้องฐา ผ่านมา49ตอน รอตอน50 ทำไมคนเขียนเรื่องนี้นึกออกแค่44ตอนคะ? 5555
ตอนนี้นิตอบเมนท์เสร็จแล้ว แต่นิยายยังไม่ได้เริ่มเขียน  :laugh: 555 รอไปก่อนนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 24-04-2012 09:34:12

พลนายแรงส์มาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 24-04-2012 10:19:28

แหมลุง  ........
ก็ยอมๆน้องเขาไปเหอะะะะะ แหมมาถึงขนาดนี้แล้วยังจะกล้าพยศ อ๊ายยยยยยย
แต่จะบอกว่าพลนี่สุดยอดของความอดทนจริงๆ ลุงเขาว่าแกขนาดนี้แล้วนะเฟ้ย 5555555555555555555555
ก็นะ จะเล่นของสูง(อายุ)นี่หว่า กร๊ากกกกกกกกก  o18

เรื่องพล็อต คนแต่งจะเอายังไงคนเขียนก็อ่านได้ค่ะ
จริงๆ สำหรับเราไม่ค่อยอะไรเรื่องพล็อตเรื่องสักเท่าไหร่ (เดาเรื่องไหนไม่เคยถูกเลยได้แต่ปลง  :เฮ้อ: )
สมองเรามักจะคิดอะไรที่มันยุ่งยากลำบากเสมอเลยกลัวว่าแนวของเรื่องจะเปลี่ยนไปน่ะสิคะ
แต่ที่คิดๆไว้ก็ประมาณคนแต่งเลย แบบให้ชื่อจริงเบอร์ปลอม (เอาตอนที่พลโทรไปกลายเป็นร้านส่งแก๊สอะไรก็ว่าไป 555555555555)
ทีนี้พลก็ตามหาแต่ไม่เจอ สุดท้ายก็เลยไปถามจากเพื่อนของลุงอ่ะ
แต่ทีนี้มันจะยุ่งยากเพราะเหมือนดึงอีกคนเข้ามาเกี่ยวด้วยอีก กลัวว่าพล็อตที่เราคิดมันจะไม่เป็นแค่เรื่องสั้น ฮาาาา


สู้ๆนะคะ ช้าๆหน่อยก็ได้ไม่ว่ากัน แต่อย่าดองนะ  TT__________________TT

ปล. เรื่องแต่งๆแล้วเอนเอียงตามคนอ่านเราก็เคยเจอค่ะ ลังเลถึงขั้นแม็กซ์เลย แบบว่าหรือจะเปลี่ยนดีนะ อะไรแบบนั้น
แต่เราต้องยึดมั่นใจอุดมการณ์(?) ของเรานะคะ 555555555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 24-04-2012 10:45:02

ขอบคุณที่ใช้ความเห็นเราเป็นแนวทางค่ะ กร๊ากกกกก
คุณสงกรานต์ท่าจะหนีไม่พ้นแล้วค่ะ 5555
ยอมรัชะตากรรมไปเสียเถอะ งานนี้มันต้องมีแบล็คเมล์ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sasa ที่ 24-04-2012 12:55:51

สนุก หื่น ฮาดีอ่ะ.  :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 24-04-2012 15:40:14

ไม่ชอบคนที่ฟันแล้วทิ้ง
หนูพลเอ๊ย แล้วที่นายทำกับคนอื่นล่ะฮะ ชิ

เมษาเอ๋ย
ตบบ่า ปุ๊กๆ
ทำใจเถอะ พลหาลุงนุ่มนิ่มแบบนี้ยาก เขาก็อยากเก็บไว้กินนานๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 24-04-2012 23:21:32

สำหรับน้องพลแล้ว แม้คุณเมษาจะแก่กว่าเป็น 10 ปี
แต่อายุเป็นเพียงตัวเลข และ ไม่มีผลต่อเรื่องบนเตียง(?)
ยิ่งคุณเมษาชอบเผลอตัวใส่ลีลาแบบจัดเต็ม น้องพลไม่หลง ก็ให้มันรู้ไป... :m26:
น้องพลเป็นประเภทรูปหล่อ พ่อรวย คงมีแต่คนเข้าหาและพยายามจับไม่ให้หลุดมือ
แต่ดันเจอเมษาฟันแล้วทิ้ง(?)แบบไม่ใยดี คงเร้าอารมณ์ ท้าทายศักดิ์ศรีของเพลย์บอยเด็กอีโก้สูงคนนี้มิใช่น้อย
งานนี้ระหว่าง คนพยายามสลัดทิ้ง กับอีกคนที่ตามจิกไม่คิดปล่อย ใครจะวินล่ะเนี่ย ???

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 7 : 24-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 25-04-2012 23:39:26

ตอนที่ 8 : 25-4-55


ไม่อยากจะเชื่อ
ผมโดนขอเป็นแฟนมาหลายสิบรอบแล้วนะ แต่พึ่งเจอครั้งนี้แหละ ที่ทุเรศทุรัง สังคังจริงๆ!
นี่ห้องน้ำ!ส้วมนะ!!

"ใครตกลงเป็นแฟนกันในสถานการณ์แบบนี้ก็คงปัญญาอ่อนแล้ว"ผมด่าเสียงเครียด รับไม่ได้ เสียศักดิ์ศรีสุดๆ ปกติมีแต่สถานที่สุดไฮ สุดแพง สุดโรแมนติค นี่อะไร๊!!!
"ช่วยไม่ได้ เมษาบังคับผมเอง"ไอ้ห่าน้องพลยักไหล่ กวนตีบฉิบหายอ่ะครับ

"ทุเรศ ใครไปบังคับวะ?!"คันมือมากครับ อยากเอาไปลูบหน้าคนหล่อซักพลั๊วะแก้คัน
"ไม่ต้องมาเบี่ยงประเด็น ยังไงเมษาไม่ได้ไปไหนแน่ถ้าไม่บอกชื่อ ที่อยู่ และเป็นแฟนพล"อี๋ เรียกตัวเองว่า'พล'ด้วยอ่ะ

"นี่พล พี่พูดจริงๆนะ ปล่อยพี่ไปเหอะ เราเองก็ยังเด็กอนาคตไกลนะ มาเป็นแฟนกับคนแก่ๆ(แต่น่ารัก)แบบพี่ไปก็เสียเวลาเปล่า ไปหาคนอายุเท่าๆกันเถอะ!"ผมพยายามสะกดจิตด้วยเสียงหวานๆเพราะๆ
"ไม่เห็นเป็นไร พลอยากจะคบเมษา อายุเท่าไหรแล้วไง?เด็กกว่าแล้วไง?ยังไงผมก็ทำให้เมษามีความสุขได้ จริงมั๊ย?"
ไม่ต้องตบท้ายประโยคด้วยการหยอดกูทุกครั้งได้ไหมครับ?

"งี้มันก็เหมือนคบเล่นๆฆ่าเวลาของเด็กๆ พี่ไม่ต้องการความสัมพันธ์แบบนั้นแล้ว"ผมว่าพลางถอนหายใจ จากที่โลดโผนในวงการมานาน มันก็อยากจะปลดเกษียณตัวเองออกมาแล้ว กับใครซักคนที่รักจริง กับรักแท้ที่ตามหากันจนเจอ ฮิ๊ว คิดไรโรแมนส์เหมาะกับหน้าจริงๆตู

"คิดอะไรโคตรคนแก่เลยวะ"ไอ้ห่า!!!มึงคิดดังไปไหม กูแก่แล้วหนักหัวมึงเหรอครับ!!!
"เออ!ก็แก่!!!"ผมว่าแล้วเตะผ่าหมากใส่แม่งเลย เต็มๆ!เน้นๆ! หน้าเขียวทรุดลงไปกองเลยสิ สมน้ำหน้า!!!
"ไอ้เด็กเวร ลาขาดโว๊ย!!!"ผมแลบลิ้นใส่แล้ววิ่ง8*100หนีออกมาจากห้องน้ำนรกได้เสียที

สรุปผมก็ชิ่งได้โดยไม่เสียอะไรนอกจากตัว เก่งจริงๆเลยตูข้า!

โอ๊ย วิ่งมาไกล เหนื่อย ร้อน กระหาย!
"พี่คร๊าบ ขอสตอเบอร์รี่ปั่นเปรี๊ยวๆ~"ผมรีบเดินไปหลบใต่รมเงาของร้าน สั่งอะไรเย็นๆมากระแทกซะหน่อย เป็นการฉลองสลัดปลิงควายหลุดมาได้
"ได้แล้วค่า 89บาทคะ"พนักงานที่ผมเนียนเรียกเป็นพี่ส่งแก้วมาให้ ผมล้วงกระเป๋าตังค์ขึ้นมาเปิดจ่าย เดี๋ยวไปเดินห้างซื้อของดีกว่า
อือ?
ล้วง
อือ??
ล้วงๆ
อือ???
ล้วงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"เฮ๊ย!!!"
กระเป๋าตังค์ไม่มี กระเป๋าตังค์หาย กระเป๋าตังค์สาปสูญ!!!!
กรี๊ด!!!!!!!

ผมเดินกระแทกส้นออกมาจากร้านน้ำปั่น แม่ง กวนตีน!
เพราะผมมัวแต่เลิกลั่กเรื่องกระเป๋าตังค์ เลยโดนอีคนขายมองด้วยสีหน้าเหยียดหยามเหมือนผมไม่มีตังค์จ่ายแล้วสะเออะสั่ง คนอย่างสงกรานต์ผู้นี้เนี่ยนะไม่มี!อีปลวก!!!

ผมคว้าเศษเงินใบสีเทาได้จากกระเป๋ากางเกงอีกข้างแล้วแทบจะเขวี้ยงใส่หน้ามัน แต่เพราะผมเป็นคนดี สุภาพชนเลยแค่ว่ากระแทกปึงลงบนเคาท์เตอร์เท่านั้น เชอะ!

ไอ้เรื่องที่ว่าจะไปช๊อปปิ้งก็ต้องพับเก็บไปเลย แม่ง มีเงินเท่านี้จะไปซื้ออะไรได้วะ หงุดหงิด!
"หายไปไหนวะ?"ผมนึกทบทวน เมื่อกี้ในห้องน้ำผมยังหยิบมันขึ้นมาอยู่เลย จำได้ว่าเก็บลงไปในกระเป๋ากางเกงแล้วแน่ๆนี่นา
หรือว่า...ไอ้ห่าน้องพลล้วงไป!!!
กรอด ไอ้เด็กเวรเล่นผมอีกแล้ว!!!


"เหี้ย เจ็บฉิบ"ผมครางพลางพาตัวเองออกมาจากห้องน้ำมานั่งพักที่เก้าอี้ใต้ต้นไม้ อย่างทุลักทุเล เมษานะเมษาเตะมาได้ไม่ออมแรงเลย ถ้ามันใช้การไม่ได้ขึ้นมา สาวๆทั่วโลกก็ต้องผูกคอตายด้วยความเสียดายเลยนะ!
ผมนั่งปล่อยให้ความปวดทุเลาลง นึกไปถึงร่างเล็กที่วิ่งหนีหายไปเป็นรอบที่3แล้ว แถมครั้งนี้ยังทิ้งของดูต่างหน้าสุดโหดไว้ด้วย
แปลกนะแทกที่ผมจะโกรธ แต่ผมกลับรู้สึกสนุก สนุกโคตรๆ อย่างกะเล่นเกมส์!
ในมือผมมีกระเป๋าตังค์หนังสีแดงของแบรนด์ดังอยู่
เห็นได้ชัดว่าผมพลิกเกมส์นี้ได้แล้ว

"คราวนี้เมษาต้องเป็นฝ่ายตามหาผมบ้างแล้วนะ"


TBC.

สวัสดีคะ สั้นอีกแล้ว แต่พ้นส้วมออกมาแล้วนะ อะแหะ
ตอนนี้ก็ยำพลอตที่ได้รับมา อะอั๊ง~ ขอขอบคุณคุณนิสำหรับเตะผ่าหมากเป็นอย่างยิ่ง! จริงๆตอนแรกว่าจะเอาทั้งบอกชื่อจริงเบอร์ปลอมของคุณนิกับคุณsge13; แล้วก็ร้านแก๊สด้วย แต่ว่าเขียนแล้วไปไม่ถึงเมษาบอกชื่อจริง เตะผ่าหมากมันนำไปก่อนเรียบร้อย55555 อย่าห่วงนะคะ พี่พลเราอึกถึก ไม่สูญพันธุ์แน่นอน!

ตอบเมนต์
yeyong - คนเขียนก็ว่ามันไม่เร้าอารมณ์อย่างรุนแรง แต่ไม่รู้พี่พลกับสงกรานต์แกคะ ฉะกันไปได้อย่างไรไม่รู้~~ :laugh:
kslave - ไม่ได้แกล้งน๊า แต่มันแบบตัดจบได้เท่านี้จริงๆ คนเขียนไม่ได้อู้ไม่ได้แถแต่อย่างใด อรั๊ง เรื่องได้นั้น ได้ทั้ง2ฝ่ายแบบวินวิน หยดแหมะๆด้วย หุหุหุหุ
gupalz - ยังๆ ยังพ้นมาได้อีกรอบค่า สงกรานต์เราเก่งไม่เสียอะไรนอกจากตัว!!!555
NOoTuNE - แอร๊ย สุภาษิตนี้ใช้ได้ตลอดไม่เคยตกยุคจริงๆเนอะ เกลียดอะไรได้อย่างนั้นนนนนนนนนนนนนน
๛ナーリバス๛  - แอร๊ย คุณนิเค้าขอโทษคะ พิมพ์ตอนผิดไปได้ยังไง!!! :z3: ส่วนเรื่องอู้  :m19: ยอมรับแบบเลิศๆมาจริงคะ ฮา! ขอบคุณสำหรับพลอตมากๆเลยนะคะ ชอบมากเลย!แต่พี่เมเราดื้ออะ เตะไปก่อนเรียบร้อยแล้ว แต่ข่มขู่เอาที่อยู่นี่กะว่าจะขอยืมใช้ตอนหน้าๆละคะ แอร๊ย~ เรื่องคนอ่าน2ประเภทเห็นด้วยกับข้อ2สุดๆเลย กลัวเค้าไม่ถูกใจอ่ะเนอะ! นิยายเค้ารอตอนที่51part2อยู่น๊า(งวดนี้ถูกแน่นอนเอาพี่เมเป็นประกัน!)
Little Diamond - พี่พลไม่แรงอย่างเดียว แต่แซ่บด้วยนะคะ อร๊าย~~~~ :haun5:
sge13; - กระทืบไลค์ "เล่นของสูง(อายุ)"อย่างรุนแรง ก๊าก!!! :pandalaugh: คนเขียนรู้สึกเสียดาย"ร้านแก๊ส"อย่างสุดซึ้ง โฮก ไว้ตอนไหนซักตอนจะต้องยัดลงไปให้ได้!!!แต่พลอตไปถามเพื่อนนี้ยังไงต้องขอยืมใช้แน่ๆคะ ขอบคุณล่วงหน้า!!!ยังไงช่วยติดตาม อย่าทิ้งกันน๊า  :จุ๊บๆ: (ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าควรจะเอาคำว่า[เรื่องสั้น]ที่หัวเรื่องออกแล้วคะ ตอนที่8แล้วยังไม่ได้เนื้ออะไรเลย แต่ได้กันไปหลายรอบแล้ว อะหุ)
Rafael - แอร๊ย เค้าจะเอา"แบล็คเมย์"ของคุณRafael ด้วย ขอยืมใช้อีกนะคะ5555 สงกรานต์หนีไม่พ้นตั้งแต่วันที่เซไปซบพี่พลเค้าแล้วนะ ฮิ๊วววววววว :laugh3:
sasa - กร๊าก 3คำนิยายนิยายเรื่องนี้ได้เลย ขอบคุณมากๆนะคะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงสงกรานต์ค่า
Lemon_Tea - พลเค้าแบบ ผมทำได้แต่คนอื่นห้ามมาทำกับผมนะ!น่ะคะ แย่เนอะ เด๊กเด็ก เมษาที่มาเป็นคนแรกที่ทำเลยต้องซวยไป ลุงนุ่มนิ่มเลยเสร็จไปเรียบร้อยโรงเรียนพล อะหุ
Cherry Red - "งานนี้ระหว่าง คนพยายามสลัดทิ้ง กับอีกคนที่ตามจิกไม่คิดปล่อย ใครจะวินล่ะเนี่ย ???" ตอบได้เลยคะ พลวินแบบไม่ต้องสงสัย แต่จะเมื่อไหร ที่ไหน ยังไง นั่นยังเป็นความลับของจักรวาลที่แม้แต่คนแต่งก็ยังไม่รู้ แต่เพราะไม่รู้เนี่แหละมันถึงได้เร้าใจ ใช่ม๊า~~~ :impress2:

รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-04-2012 23:46:14

พ้นห้องส้วมแล้ว คราวหน้าขอฉากห้องครัวได้ป่ะ เอาแบบเมษาใส่ผ้ากันเปื้อน คงจะหวิวน่าดู หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 26-04-2012 00:58:13

พล... สั้นนะ


สั้น.... แต่ขยันซอย?? 555

กรี๊ดดดดดดดดดดด พล แกเลวมาก ลักโทรศัพท์ก็ยังดี
นี่เอาเป๋ามา ถ้าไม่มีตังพกไว้ที่อื่น เมษาจะทำไงเนี่ยยยยย

ได้เรื่องข่มขูแล้ว หุหุ พลเจ้าเล่ห์จริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 26-04-2012 08:49:29

พลแอบร้าย 5555' แต่เมษา (หรือ สงกรานต์?) คะ หนูจะเอาแฟนที่แก่กว่าหนูน่ะ คิดดีแล้วหรอ? หนูเองก็ 29 แล้วนะ -o-" เอาน้องพลแหละ ดีแล้ววววว :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-04-2012 10:10:28

ถ้าคิดว่ายังไงก็หนีไม่พ้นก็นั่งเคี้ยวเด็กแก้เซ็งไปก่อนละกันนะ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 26-04-2012 11:57:03

เอิ่มลุง....  o6
ถามจริงลุงจะเฮ้วไปไหนเนี่ย ถ้าเกิดพลเขาเป็นอะไรไปจะว่ายังไง! (เอิ่ม เข้าข้างคนหล่อเต็มที่)
แต่ลุงก็เฮ้วได้ใจเราจริงๆนะ วู้วววววววววว

ดียังมีแบงก์พันในกระเป๋านะนั่น ถ้าไม่มีล่ะก็ไม่อยากจะคิดสภาพ  = =

แล้วก็ขอบคุณนะคะที่ให้ความคิดของเรามีส่วนช่วยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไปได้ 55555555555
จะรอคอยตามอย่างใจจดใจจ่อนะคะ  :กอด1:


ปล. เห็นด้วยเรื่องเอาคำว่าเรื่องสั้นออก เพราะเรื่องชักจะไม่สั้น 55555555555555
แต่อย่างไรก็ยังตามต่อไปจนถึงจุดสุดท้ายของเรื่องนะคะ  ~

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 26-04-2012 19:42:34

ก่อนหน้านี้น้องพลไม่มีข้อมูลหรือเบาะแสใด ๆ ยังอุตส่าห์ตามคุณเมษาเจอ ถึงจะบังเอิญก็เถอะ
แล้วขนาดไม่มีอะไรมาต่อรอง คุณเมษายังเอาตัวไม่รอด ( ก็เสียตัวไปตั้งหลายรอบ )
งานนี้น้องพลถือไพ่เหนือกว่า มีกระเป๋าสตางค์เป็นตัวประกัน
คุณเมษาจะเอาอะไรไปสู้ ??? ( อ้อ..เอาตัวเข้าแลก  :haun5:)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 8 : 25-4-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 02-05-2012 23:42:41

ตอนที่ 9 : 2-5-55


"ไอ้โง่ มึงโง่หรือมึงโง่ครับ?"เสียงหล่อๆเหี้ยๆดังจากร่างสูงใหญ่ที่นอนเปลือยอกคว่ำอยู่บนเตียงข้างๆ
"..."
"โง่ฉิบหายวะ คิดได้ยังไง?ปลอมตัวเป็นเด็กไปสอยเสี่ย?ทั้งที่มึงอะโคตรเสี่ย ไอ้โง่"
"..."
"โง่กว่านั้น ไปเอาเด็กที่พึ่งเข้ามหาลัย หัวเกรียน เด็กกว่าเป็น10ปี แถมโดนเด็กนั้นเล่น ล้วงกระเป๋าตังค์ไปอีก แล้วกระเป๋านั้นดันเป็นใบที่น้าบัวซื้อให้ ต้องเอาคืนให้ได้อีก ไม่โง่ธรรมดานะมึง โง่มากกกกกกกกกกกกกกกก"

"ไอ้เหี้ย!!!มึงพูดคำว่า'โง่'8'โง่'แล้วนะ ถ้ามึงพูดอีก กูเตะน้องชายมึงเละแน่!"ผมด่าอย่างเหลืออดแทบจะลุกขึ้นจากเตียงไปทำอย่างที่พูดจริง ไม่ติดที่ว่าโดนมือนุ่มๆกดหลังไว้ล่ะก็นะ!

"โหยๆ ไอ้โง่โกรธเหรอวะ อย่าน่า เดี๋ยวโง่หนักกว่าเดิมนะมึง กูเป็นห่วง"สัด มาอีก2เป็น10พอดี!
"ไอ้สัดนี่ มึงเป็นเพื่อนกูจริงรึเปล่า???"ผมด่าแล้วสะปัดหน้าพรืดไปอีกทาง เหม็นขี้หน้าแม่ง!

"ถ้าไม่ใช่เพื่อน กูจะยอมมาเสียเวลานั่งฟังเรื่องโง่ๆให้ปวดหัวตอนกำลังผ่อนคลายเหรอวะ กูอ่ะเพื่อนสุดประเสริฐที่สุดที่มึงจะหาได้ในชีวิตนี้แล้ว!ใช่ไหมครับป้าดา?"ไอ้สันติหันไปหาพวกจนได้ เป็นป้าดาคนที่กำลังนวดให้ผมอยู่เนี่ยละครับ ตอนนี้ผมกับสันติมานวดกันที่สปาใกล้ๆกับหมูบ้านน่ะครับ เป็นร้านประจำ ร้านเก่าแก่ที่เปิดตั้งแต่สมัยผมยังอยู่ไทยโน้นแน่ะ จนกลับมาก็ยังเปิดเหมือนเดิม

"ก็เท่าที่ป้าฟังๆเนี่ย คุณสงกรานต์ก็ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังจริงๆนะคะ น่าจะคิดให้ดีๆก่อนที่จะทำอะไร"หญิงวัยกลางคนที่มีริ้วรอยเอ่ยยิ้มๆ เธอเห็นทั้งสองคนมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย รู้สึกเอ็นดูคุ้นเคยเหมือนลูกเหมือนหลาน
"ป้าดาอะ~~~"ผมกระเง้ากระง่อดเมื่อไม่มีคนเข้าข้าง ไอ้สันติหัวเราะอย่างสะใจ
"เห็นมั๊ย ใครได้ฟังก็ต้องว่าแกโง่ทั้งนั้น ไอ้โง่!"
"ไอ้เหี้ยสันติ!!!"

ผมหน้าบึ้ง ปากบู้ แต่ไม่ลืมแอ๊บน่ารักน่าหยิก
เซ็งอะ ไม่มีใครเข้าใจสงกรานต์!สงกรานต์โดดเดี่ยว!โฮ!
เซ็ง คนน่ารักเซ็ง ไปทำสวยดีกว่า!

ผมเลี้ยวรถเข้าไปในรพ.ชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่พ่อผมเป็นเพื่อนกับเจ้าของรพ. แต่ไม่ได้ส่วนลดสักแอะ เจ๋งไหมละ!
"สวัสดีครับ รพ...ยินดีต้อนรับครับ"เสียงCSดังทักทายเมื่อผมเดินเข้าไปในรพ.หรูหราไฮโซ5ดาว แต่ไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรก็โดนลูบไล้หัวไหล่นวลเนียนพร้อมกับเสียงโอ้โลมเสียก่อน
"อ้าว สงกรานต์ไม่ใช่เหรอ?"เสียงทุ้มนุ่มปร่าหล่อกระชากใจดังขึ้นจากข้างหลังผม อุ๊ย ชอบเข้าข้างหลังก็ไม่บอก!

"สวัสดีครับพี่วิน"ผมหันไปยิ้มหวานฉ่ำให้กับคุณหมอสุดหล่อดีกรีรองผอ. แอร๊ย ไม่เจอนานก็ยังหล่อน่าลากเหมือนเคย!
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเรา คุณลุงคุณป้าสบายดีเหรอ?"หมอสุดหล่อของผมยิ้มให้พร้อมกับส่งมือใหญ่ๆมาลูบหัวอย่างเอ็นดู ช๊อบชอบอ่ะ

"สบายดีครับ คุณพ่อยังฝากความคิดถึงมาถึงคุณลุงกับคุณป้าด้วยนะ ส่วนผมอ่ะคิดถึงพี่วินเต็มๆเลย"ผมว่าพลางกอดเอวหมอแน่น อยากจะกอดแล้วซุกอกนะ แต่ความสูงอย่างผมก็ซูกได้แค่ซิกแพกเท่านั้นแหละ กระซิกๆ

"ปากหวานตลอดเลยนะเรา"หมอสุดหล่อว่าตบไหล่ผมเบาๆอย่างเอ็นดู หมอวินคนนี้เค้าเป็นเพื่อนกับพี่ชายผมเองล่ะครับ แถมพ่อเราก็เป็นเพื่อนกันอีก เราก็เลยสนิทกัน ตอนเด็กๆผมก็ติดพี่วินแกน่าดู เห็นวาเคยร้องไห้จ๊าตอนที่พี่วินที่มาเที่ยวบ้านกำลังจะกลับ แถมจะตามกลับไปบ้านพี่วินด้วย ให้ตาย ผมนี่แรงแต่เด็กจริงนะเนี่ย หุหุ

"แล้วนี่กลับมาไทยเมื่อไหร?มาเที่ยวเหรอ?"
"อืม ก็ทำนองนั้นละครับพี่วิน คงอยู่ซักพักละ อย่าลืมพาผมไปเลี้ยงข้าวละ!"ผมว่าหัวเราะคิกคัก ตอนเด็กติดยังไง โตมาผมก็ยังติดอยู่อย่างนั้นนะครับ หุ ก็พี่วินเขาหล่อ~
"ได้เลย ไว้วันไหนว่างก็โทรหาพี่นะ"พี่วินว่าแล้วยิ้มหล่อให้ผม ก่อนจะขอตัวไปทำงานต่อ ไม่ลืมกำชับให้CSค่อยดูแลอำนวยความสะดวกให้ผมด้วยครับ ฮิฮิ

ผมเดินออกมาจากห้องเลเซอร์หน้าด้วยใบหน้าเนียนใส นุ่มวิ๊ง บลิ๊งสุดๆ แหงละก็เสียงตังค์ทำไปหมื่นนิ
ผมหยุดนิดเมื่อเห็นห้องlaboratory ผมควรจะตรวจเลือดซักหน่อยไหม?

คือเห็นผมแบบนี้แต่ผมรักสะอาด ไม่เคยมีรงมีโรคอะไรเลยนะ เวลามีอะไรๆก็ป้องกันตลอดเหอะ แต่ๆไอ้ห่าน้องพลเวรเนี่ยสิ!
มันดันทำสดอะ!
งือ!

ผมยังจำไอ้ความรู้สึกกับเสียงหยดแหมะๆได้อยู่เลยเหอะ เวรละ กูจะเป็นโรคไหม?เลือดจะบวกไหม?
"ผมอยากตรวจเลือดครับ"

ผมนั่งรอเจาะเลือดอยู่ครับ โอ๊ย เสียว คือผมไม่ได้กลัวเข็มอะไรนะ แค่เสียว มันแหลม!
"สวัสดีครับ"เสียงนุ่มๆเอ่ยทักทาย ผมเงยหน้าขึ้นมอง โว๊ว สวย!
เป็นผู้ชายครับ แต่สวยอ่ะ ใส่เสื้อกราวส์มาด้วย คนสวยเดินมาเตรียมอุปกรณ์ ถามชงถามชื่อผมไปแล้วก็เสียบเลย โฮก!ไม่ให้เวลาทำใจเลย คนสวยใจร้าย!(โวยไปงั้นจริงๆไม่เจ็บเลยครับ)
นั้น ดูนั้นเลือดสีแดงสดของผมถูกดูดไปตั้ง1หลอดใหญ่ๆแน่ะ อะฮึก!

"เรียบร้อยแล้วครับ"คนสวยว่าขณะติดพลาสเตอร์ให้ผม
"ขอบคุณมากครับ"ผมยิ้มหวานให้ แหม ถ้ารู้ว่าคนเจาะมือเบาแล้วก็หน้าตาดีงี้มาเจาะตั้งนานแล้ว

ฮึมๆผมเดินอารมณ์ดีออกจากรพ.หน้าก็บลิ๊ง ผลเลือดก็ออกมาปกติดี ดีนะเนี่ยที่ไอ้น้องพลไม่มีโรค ไม่ได้ละ อารมณ์ดีอย่างนี้มันต้องฉลองซะหน่อย!
ผมกดมือถือไปหาพี่วินสุดหล่อของผม เผื่อถ้าพี่แกเลิกแล้วก็จะได้ไปพร้อมกันเลย

"พี่วินคร๊าบ พาสงกรานต์ไปกินข้าวหน่อย~~~"ผมส่งเสียงอ้อนๆไปเมื่ออีกฝ่ายกดรับ
"ได้สิ อยากกินอะไรละเรา"
"อะไรก็ได้ที่อร่อย!"
"ตอบได้ดีๆ แล้วนี่อยู่ไหนละให้พี่ไปรับไหม?"
"ผมยังอยู่หน้ารพ.อยู่เลย"
"งั้นรออยู่ตรงนั้น เดี๋ยวพี่วนรถไปรับ"
"คร๊าบบบบบบบ"เยส วันนี้ฟรีทั้งอาหารจริงอาหารตา!

หวังว่าวันนี้ผมคงจะไม่ซวยเจอไอ้เด็กเวรอีกหรอกนะ!


TBC.

สวัสดีคะ ตอนนี้ไม่มีน้องพล!ไม่มีเรื่องอย่างว่าด้วย!5555555555555
มันสั้นๆรึเปล่านะ ไว้คืนพรุ่งนี้จะมาต่อนะคะ o1

ตอบเมนต์

gupalz - ฉากห้องครัว+ผ้ากันเปื้อน!!!แจ่มมากคะ!!!สัญญาว่าท่านต้องได้เห็นฉากนั้นแน่นอน หึหึหึ :haun5:
๛ナーリバス๛ - พลสั้น?คุณนิรู้ได้ไง?คนแต่งยังไม่รู้เลยยยยย555555555 ส่วนเรื่องข่มขู่และเลว ใช่เลยคะ น้อมรับโดยดี น้องพลเล๊วเลว เจ้าเล่ห์ หล๊อหล่อเนอะ คิกคิก :a9:
Pakbung Mazo - กร๊าก แย่ละ พูดตามตรงเลยว่าคนแต่งลืมคิด!!!ฮา 29แล้วนี่หว่า ถ้าจะเอาแก่กว่าก็ต้อง30อัพๆ ว้ายตายแล้ว แล้วจะมีแรงทำให้ลุงเราพอใจเหรอเนี่ย!!!
Rafael - ฮา!จิ้นภาพเป็นสงกรานต์นั่งแทะแขนพล มันตรงน่ารัก!แต่หลังจากนั้นคนที่ไอ้แทะสงสัยจะเป็นพลไปซะนะคะ หุหุหุ
sge13; - ขอบคุณนะคะที่บอกจะตามไปจนสุด ดีใจจังคะ :กอด1: ลุงเราน่ารักและแรง~~~ถึงพลจะหล่อแต่สงกรานต์ไม่ยอมคนง่ายๆนะเออ!(ไอ้ที่เสียตัวนับครั้งไม่ถ้วนนั้นไม่นับ!)
Cherry Red - กระทืบไลค์(เอาตัวเข้าแลก)แรงๆๆๆๆ ฮา!!!แย่ละ คนแต่งรู้สึกว่าลำเอียงเข้าข้างพลอย่างรุนแรง เหมือนแต่งๆมา สงกรานต์เราไม่มีอะไรไปสู้น้องพลเราได้เลย มีแต่เสียตัวและเสียสติ แย่เนอะ แต่ชอบ กรั่กๆๆๆ

รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-05-2012 23:53:39

แอบเชียร์พี่หมอวิน กับหนุ่มหน้าสวยที่มาเจาะะเลือด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-05-2012 23:56:13

นึกว่าตอนนี้จะเป็นฉากอะจึ๊ยๆซะอีก 555
จะรอตอนห้องครัวน้า ตอนนี้จิ้นไปไกลแล้ว คึคึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 03-05-2012 00:54:48

เรื่องนี้โดน!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 03-05-2012 03:22:52

ตอนนี้พลไม่สั้น แต่ไม่มีพลเลยค่ะ กร๊ากกกกก

ทำไมสงกรานต์ต้องไปตกเสี่ยในเมื่อมีพี่หมอหล่อกริ๊บคนนี้ทั้งคน?

สงสัยต่อไปคงต้องมาเป็นคู่แข่งพระเอก?? ของเราแน่

สรุปว่าพลนี่มันพระเอกแน่เหรอ? 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-05-2012 10:01:59

 :กอด1: :กอด1:

สงสัยจะอีกคู่น่ะ คึคึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-05-2012 10:40:13

ชอบหมออะ เปลี่ยนพระเอกๆ 55 //โดนตบ
แต่หมอน่ารักจริงๆนะ (ยังจะเอาอีก)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 03-05-2012 12:00:00

หมอ กับคนเจาะเลือด คู่กันมั้ย
แต่เก็บพี่วินไว้ฉะกับพลหน่อยก็ดี ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gohong ที่ 03-05-2012 18:27:30

ชอบคุณหมอหน้าสวยอ่า ดูท่าทางเป็นเคะราชินีดี :)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 03-05-2012 21:45:38

อ่านแล้วรู้สึกว่า คุณหมอพี่วิน น่าจะเข้าข่ายผู้ชายที่คุณเมษา( หรือจะสงกรานต์ ) กำลังหาอยู่เลย
รูปหล่อ ดูดี อายุมากกว่า การงานดี ฐานะก็เสี่ยดี ๆ นี่เอง แล้วจะปลอมตัวแอ๊บเด็กไปอ่อยเสี่ยที่ไหนอีก ?
หรือพี่วินจะมีเจ้าของแล้ว ไม่งั้นน้องพลคงไม่ได้เป็นพระเอกแน่ เพราะ เกิดช้าไปหลายปี  :m26:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 03-05-2012 22:19:33

  โรง'บาล หรือ โรงแรม ?? มีแผนกต้อนรับด้วย?? งงเบาๆ แต่จุดนี้ข้ามไป เพราะโรง'บาลนี้มีหมอหล่อ 5555'
  สงกรานต์แรงแต่เด็กอ่ะ หมอวินแลอ่อยๆ(?)นะ 555555" แล้วหมอหน้าสวยเป็นใคร จะมีบทอีกป่าวคะ?
  แต่ขอท้วงข้อนึงนะคะ สงกรานต์ซุกถึงแค่ช่วงซิคแพ็คของหมอวิน...มันไม่เตี้ยไปหรอคะ? TT^TT

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 03-05-2012 22:26:38

นายเอกเเรดจริงไรจริงเรื่องนี้
โดนอ่ะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 9 : 2-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 04-05-2012 00:42:26

ตอนที่ 10 : 4-5-55


คุณคงเคยได้ยินมาบ้าง ประโยคคลาสสิคที่มันจะพบเจอได้ทั้งจากนิยาย การ์ตูนหรือกระทั้งละคร
'เกลียดอย่างไรได้อย่างนั้น'
ผมอ่ะซึ้งแล้วว่าแม่งจริง!!!

ตรงหน้าผมนี่ หนุ่มหล่อกระชากลำไส้(ใหญ่) เจ้าของกลิ่นเบอร์เบอรี่ผู้ตามหลอกหลอนผมมา3วัน แถมพ่วงไอ้หล่อขี้ขโมยเข้าไปใหม่ด้วย ไอ้ห่าน้องพลเวร!!!

ขอย้อนกลับไปนิดกันงงกันซักหน่อย ผมที่กำลังเดินคุยกระแซะแต๊ะอั๊งพี่วินเข้าไปในร้านอาหารจีนในโรงแรมหรูอู่ฝ้าแห่งหนึ่ง จู่ๆก็โดนกระชากขวับไปชนอะไรแข็งๆเข้า เดาได้กันใช่ไหม ง่ายกว่าเลขป.4 ไอ้ห่าน้องพลเวรนั้นแหละครับ แม่งกระชากผมชนอกมันดังอั่ก บีบแขนผมแน่นจนขึ้น5รอย แต่หน้าเสือกยิ้มหวานหล่อล่อหลอกแลดูเป็นเด็กดีชิบหายให้พี่วินกับผม

"สวัสดีครับ ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอกันที่นี่"ไอ้น้องพลหันมาพูดเพราะสุภ๊าพสุภาพใส่ผม
"อ้าว เพื่อนสงกรานต์เหรอ?"พี่วินเอ่ยถาม
"หืม...สงกรานต์ เมษา อื้อหือ"ไอ้น้องพลทวนชื่อผมแล้วหันมายิ้มมุมปากติดจะเหี้ยมให้ผมที่หัวเราะแหะๆใส่

"สวัสดีครับ ผมวัชรพลครับ เรียกผมพลก็ได้ครับ แล้วพี่?"ไอ้น้องพลปล่อยมือจากแขนผม(ซะที)แล้วหันไปไหว้พี่วินอย่างมารยาทงาม แถมเนียนถามชื่อพี่วินอย่างสุภาพอีก
"พี่พิชิต เรียกพี่วินก็ได้"พี่วินเอ่ยแนะนำตัว ถ้าไม่ติดว่าอีกฝ่ายเป็นไอ้น้องพลนะ มันจะเป็นอะไรที่อาหารตาชิบหาย หนุ่มหล่อหน้าตาดีล่ำและรวยยืนคุยกันต่อหน้าผมเนี่ย
"พี่วินเรารีบไปกันเหอะ สงกรานต์หิวแล้ว"ผมกระตุกแขนเสื้อพี่วินให้รีบชิ่งซะที ไอ้น้องพลมันจ้องจนตัวผมจะพรุนแล้ว!

"กำลังจะไปทานข้าวกันเหรอครับ?ผมก็กำลังหาอะไรกินพอดี ไม่ทราบผมไปด้วยได้ไหมครับ?"อ๊าค ไอ้หน้าด้านน้องพล!!!
"เอาสิ"โอ๊ย!!!นี่ก็อีกคนจะง่ายไปไหน!!!ถามกูหน่อย!!!
"แต่สงกรานต์อยากกินกับพี่วิน!"ผมโพล่งออกไป ไม่ไหวนะ เมื่อวานแม่งพึ่งจะอะจึ๋ยๆแถมจกกระเป๋าตังค์ผมไปนะ ผมยังหาแผนลอบฆ่ามันไม่ทันนะ!!!

"งั้นเหรอครับ...ผมขอโทษที่รบกวน..."สาด!!!ไอ้หมาน้อยหูลู่หางตกน้ำตาคลอตรงหน้ากูนี่ใคร?!!!
"สงกรานต์ให้น้องเขาไปกินกับเราเถอะ"โฮ ทำไมพี่วินต้องหน้าดุแต่ใจดีอย่างนี้ด้วย!!!

จบครับ จบเห่

"พี่วินเป็นพี่ชายของสงกรานต์เหรอครับ"นั้น มาทำเนียนล้วงกูอีกแล้ว
"เปล่าหรอก พี่เป็นเพื่อนกับพี่ชายของสงกรานต์น่ะ แต่สงกรานต์ก็เหมือนน้องชายพี่แหละ"พี่วินว่า แอร๊ย ผมรู้ว่าพี่คิดว่าผมเหมือนน้อง แต่ขอเป็นมากกว่าน้องได้ไหมล่า~
"อืม แบบนี้เอง"ไม่รู้ไอ้น้องพลมันคิดอะไรแต่หันมายิ้มปนเหี้ยมให้ผมอีกแล้วอะ อะไร อ่านใจกูออกรึไงวะ

"กินข้าวเถอะๆ"ผมรีบตัดบทสนทนา ก่อนที่เรื่องตัวผมมันจะถูกขุดมากไปกว่านี้ แม่ง
"กินนี่สิ"เสียงทุ้มนุ่มของพี่วินว่า กับตะเกียบที่คีบกุ้งพัดซอสxoมาให้ แอร๊ย
"อร่อย~"อร่อยจริงอร่อยจัง ยิ่งมองหน้าพี่วินไปกินไปยิ่งอร่อย!

 *เป๊าะ*
เสียงอะไรวะ?หรือเนื้อผมแตกหนุ่ม?
"ขอโทษครับ ดูเหมือนตะเกียบของที่นี่จะเก่าแล้ว"ไอ้น้องพลว่าหน้ายิ้ม แต่ในมือมีเศษไม้ อดีตตะเกียบไฮโซวอยู่ในมือ4ท่อน

"คุณวัชรพลได้รับบาดเจ็บรึเปล่าครับ?"คนที่ดูท่าทางเหมือนผู้จัดการร้านรีบเข้ามาดู ขอโทษขอโพยแทบจะกราบได้น้องพลอยู่แล้ว พี่แกเอาตะเกียบใหม่มาเปลี่ยนให้ก่อนจะขอโทษอีกรอบ
"ทำไมเขารู้ชื่อพลอ่ะ?"ผมอดทนความหล่อ เอ๊ย ความสงสัยไม่ได้เลยถามไป
"ไม่มีอะไรหรอก ก็พลเป็นลูกเจ้าของนี่"ไอ้น้องพลว่าพลางคีบเนื้ออบเข้าปากเคี้ยวตุ่ยๆ อืม กินก็ยังหล่อ
เอะ?

"อืม พี่ก็ว่าเราหน้าคุ้นๆอยู่ ที่แท้ก็ลูกชายคุณสมภพนี่เอง"พี่วิน อะไรอะ ทำไมพี่รู้ผมไม่รู้ ผมเซาะกราวใช่ไหม?ไม่นะ~~~
"พี่วินรู้จักเหรอ?"ผมหันไปถามแบบปิดความสงสัยไม่มิด
"พี่ก็เคยพบกับคุณสมภพบ้างตามงานน่ะ แต่ก็พึ่งจะเคยเจอพลเนี่ยละ เราเถอะ ไปรู้จักกับพลเข้าได้ยังไง พึ่งกลับมาไม่ใช่เหรอ?"

อั่ก!จุกเลยผม เจอคำถามนี้ จะให้ผมตอบจริงๆเหรอครับพี่วินสุดหล่อของผม~~~
ผมเสสายตาไปมองไอ้น้องพล แม่ง ดันยิ้มกวนตีน ส่งสายตาแฝงคำพูดมาว่า 'บอกเขาไปสิ ว่าเรารู้จักลึกซึ้งแนบนาบกันขนาดไหน'
แม่งเอ๊ย ถ้าไม่อยู่ต่อหน้าพี่พลนะ กูปาตะเกียบไปจิ้มตามันแล้ว!

"ก็ รู้จักกันโดยบังเอิญน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอก"ผมแถแล้วก้มหน้าก้มตายัดหมูจักรพรรดิเข้าปากไป กูอยากกลับบ้านแล้ว~~~

ในที่สุดก็จบอ่ะ มื้ออันแทนทรมานของผม ทั้งที่มีคนหล่อแสนเลิศอยู่2คน แต่คนนึงแม่งเด็กเหี้ย อีกคนแม่งพี่ชาย โอ๊ย ทำไมสงกรานต์อาภัพแบบนี้ เขาว่าคนสวยมักอาภัพเป็นเรื่องจริงนะนี่!

"พี่วินกับสงกรานต์กลับยังไงกันครับ?"นั้น ประโยคแลดูดีนะ มีชื่อสองคน แต่ทำไมมือมึงจับกูคนเดียวไม่ทราบ
"สงกรานต์มากับพี่เองแหละ พลไม่ต้องเป็นห่วง"เยี่ยมมากครับพี่วินสุดหล่อของผม!
"งั้นเหรอครับ"เฮือก ไอเย็นแผ่ซ่านออกมาจากร่างหนุ่มหล่อข้างกายผม
"เดี๋ยวผมขอยืมตัวสงกรานต์ซักครู่นะครับพี่วิน"ไอ้น้องพลหันไปยิ้มเด็กดีใส่พี่วินแล้วลากผมไปแล้วอ่ะ แง พี่วิน ไหงยืนหล่อปล่อยน้องปล่อยนุ้งโดนฉุดต่อหน้าต่อตาได้เนี่ย

อุ๊ย ฉากแม่งคุ้นมาก เหมือนละครน้ำเน่าที่พึ่งดูเมื่อวานมาก ไอ้ฉากพระเอกพลักนางเอกมาชิดมุมแล้วขมขื่นเนี่ย!
ไม่น๊า~~~เวลาไม่พอหรอกน้องพล~~~
"มะ มีอะไร?"ผมเอ่ยถามเสียงแผ่วก้มหน้าก้มตาหลบใบหน้าหล่อๆ ไม่ใช่เขินอาย ไม่ใช่หวาดกลัว แต่กลัวอดใจไม่อยู่งาบซะ!
"พี่วินนี่พี่ชายแน่นะ?"ไอ้น้องพลมึงถามดีๆก็ได้จะกระซิบทำไม จะไซ้ทำไม
"แน่สิ นี่ เอาหน้าออกไปห่างๆหน่อย!"ผมว่าแต่หยิกมือตัวเองไม่ให้เอื้อมไปโอบรอบคออีกฝ่ายอยู่

"ทำไม จะหอมแแฟนแค่นี้หน่อยไม่ได้เหรอ?"
"หน้าด้าน!ใครเข้าตกลงกัน!"ผมว่าแล้วดันหน้าไอ้น้องพลออกไปไกลๆ
"ก็ตกลงซะทีสิ นะครับ"ไอ้น้องพลอ้อนอะ!ทำหน้าปิ้งๆใส่ น่าสงสารตายละ แน่ะๆ อย่ามากุมมือ อย่ามาจุ๊บมือด้วย ไม่หลงกลหรอกเฟ๊ย
"ไม่!แล้วก็เอากระเป๋าตังค์คืนมาด้วย!!!"ผมทำเสียงแข็งแล้วแบมือขอกระเป๋าตังค์คืน มั่นใจมากว่าต้องอยู่กับไอ้น้องพลแน่!
"อ๊ะ!ทำบ้าอะไรน่ะ!"ผมเกือบหลุดแน่ะ แม่ง ไอ้น้องพลมันก้มลงมาเลียมือผมอ่ะ กรี๊ด กูไม่ใช่กระดูกนะไอ้หมาพล!

"คืนไม่ได้"ไอ้น้องพลตอบยักไหล่
"ทำไม?!"ผมนี่แทบจะโดดถีบขาคู่ใส่ กวนตีนอะ!
"ก็ไม่ได้อยู่กับตัวนี่"
"แล้วอยู่ไหน!"
"บ้านพล"
หา!!!

TBC.


สวัสดีคะ มาลงแล้ว ไม่ทันเที่ยงคืนทุกทีเลย เหอๆ
ขอชี้แจ้งนิดคะ คือหมอวินหรือก็คือหมอพิชิตเรานี่เองอ่ะ วินเป็นชื่อเล่นอ่ะ เป็นตัวละครจากอีกเรื่องของเราเองอ่ะ ส่วนหนุ่มหน้าสวยอีกคนก็คงจะเดาได้เนอะว่าใคร เหอๆ คือสารภาพว่าคนเขียนขี้เกียจนึกคาแรคเตอร์ใหม่ เลยเอาจากที่มีในสต๊อกมาใช้ซะให้คุ้มอ่ะคะ แอร๊ย ขอโทษด้วยที่ทำให้งงกัน
แจงอีกนิด ที่หมอวินแลดูใจดีและอ่อย(?)ผิดจากอีกเรื่องมาก เป็นเพราะหมอแกเอ็นดูสงกรานต์เราเป็นน้องน่ะคะ เลยไม่ได้เก็กอะไรมากมายน่ะ

ตอบเมนต์
yeyong - แอร๊ย หมายถึงเชียร์ให้เขาได้กันใช่ไหมคะ? เลิศ~~~
gupalz - ตอนหน้า!ตอนหน้านะคะสัญญาเลย!อะจึ๋ยๆในหน้องครัวกับผ้ากันเปื้อนสุดหวิว กรี๊ด~~~
นอนกินแรง - อรั๊ง ขอบคุณมากนะคะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะๆ
 ๛ナーリバス๛ - โอ้ย ฮาที่คุณนิถามว่าพลเป็นพระเอกจริงเหรอ กร๊าก คือคนเขียนก็ไม่แน่ใจ แต่ก็ปูทางให้ไอ้น้องพลมาตลอดอะ เปล่าเลยนะ เปล่าลำเอียงแม้แต่น้อย ที่สงกรานต์ต้องไปตก มองข้ามพี่วินไป เพราะว่าเห็นพี่แกเป็นพี่อ่ะคะ แค่อาหารตาให้ตอดเล็กตอดน้อยเท่านั้นนนนนน(แต่ได้ก็เอา) กรั่กๆๆๆ
NOoTuNE - อีกคู่จริงๆด้วย แต่เป็นอีกคู่ของอีกเรื่องเลย555555  :กอด1:  :กอด1:
Rafael - โฮก ให้เปลี่ยนเลยเหรอ แล้วน้องพลสุดหล่อลีลาเด็ดของเราล่ะคะ!ใจร้ายยยยยยยยยยยยยย
Lemon_Tea - เขาคู่กันคะ แอร๊ย~~~ พี่พลฉะกับวินอาจไม่ได้เห็น แต่ถ้าคนเจาะเลือดละก็ไม่แน่นะ!
gohong - กรี๊ด!!!!เคะราชินี!!!คำนี้ช่างไพเราะยิ่งนักคะ!!!ชอบที่สุด!!!
Cherry Red - ท่านเข้าใจถูกแล้วววววววววว คนเขียนคนนี้คิดอะไรไม่ซับซ้อน(เพราะคิดไม่ได้) เขามีคู่อยู่แล้ววววววว และสงกรานต์เขาเห็นพี่แกเป็นพี่อ่ะคะ ไม่งั้นพี่แกคงไม่รอดมือรอดปากสงกรานต์ไปได้อ่ะ ก็ครบทุกเม็ดขนาดนั้นนี่เนอะ!
Pakbung Mazo - โรงพยาบาลแน่นอนคะ มีจริงๆนะคะ รพ.ที่มีแผนกต้อนรับ มีCSค่อยดูแลอ่ะ จริงๆนะ ส่วนเรื่องส่วนสูง สงกรานต์เราไม่เกิน162ถ้วนคะ ฮา พี่วินเราก็ซัก185 ไม่ได้แจ้งไว้ในเรื่อง ขอโทษด้วยคะ จริงๆคงเลยซิกแพค แต่สงกรานต์จงใจจะซบซิกแพคอ่ะ มันซี๊สดี อร๊าง~~~~ และหนุ่มหน้าสวยกับหมอวินคงได้โผล่แน่นอนคะ เพราะคนเขียนชอบ ส่วนตัวสุดๆ5555555
coon_all - กรี๊ด!!!เปล่านะคะ สงกรานต์ไม่ได้แรด สงกรานต์แค่มีเล่ห์+มารยาพอให้มีชีวิตจัดจ้าน จริงจริ๊งงงงงงงงงงงงง ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะๆ


รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 3-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-05-2012 00:53:36

กริ๊ดกร๊าด รอตอนหน้าเลย
พลนี่เหมือนผีเนอะ ไปที่ไหนก็เจอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 3-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-05-2012 06:47:57

 :oo1: :oo1:

ตอนหน้าพาสะใภ้เข้าปล้ำ เอ้ย เข้าบ้าน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 3-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 04-05-2012 08:48:22

เพิ่งเข้ามาอ่าน ตัวเอกเรื่องนี้เด็ด...เหมือนมวยคู่เอกอ่ะคับ 555... ฉากหน้ารอบ้านถลเอง ...อร๊าง อยากเป็นสงกรานต์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 04-05-2012 22:56:37

ไม่รู้ว่าเป็นที่เหตุบังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต ฟ้าบันดาล คนเขียนชักพา หรืออะไรก็แล้วแต่
ไม่ว่าคุณสงกรานต์จะไปไหน ก็ไม่พ้นน้องพลเลยจริง ๆ สิน่า (อนุมาณได้ว่า หนียังไงก็ไม่พ้น  :m29: )
แล้วจะตามไปเอากระเป๋าสตางค์ที่บ้านน้องพลจริง ๆ อ่ะ ? เจตนาล่อลวงอย่างเห็นได้ชัด
งานนี้คุณสงกรานต์ไม่เสียตัว ไม่ใช่น้องพลแล้ว  :m12:
 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-05-2012 23:47:47

ไปๆมาๆ สงกรานต์จะแพ้ทางน้องพลซะแหล่ววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 05-05-2012 01:34:28

เพิ่งเข้ามาอ่านแล้วพบว่าฮามากกกกกก ไม่ไหวจะเคลียร์  :m20: :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-05-2012 05:39:11

อีน้องพล เหมือนพระเอกการ์ตูนขี้หึงเลยอ่ะ แบบว่าพอไม่พอใจไม่รู้ทำไงก็หักตะเกียบทำลายข้าวของ
เคยอ่านเรื่องหนึ่งมา พระเอกนางเอกเป็นนักร้อง นางเอกขอไปถ่ายแบบชุดชั้นใน พระเอกบอกไม่เป็นไรไม่ว่า.... แต่บีบแก้วแตก เดินชนข้าวของโครมคราม ชกกำแพงซะร้าวแล้วหันมายิ้มให้บอกเกะกะ 555

น้องพลเจ้าเล่ห์นะ หลอกพาเค้าไปฟันที่บ้านอีกล่ะสิ ฮาๆๆ

คิดในอีกทางนึง สงกรานต์อาจจะเห็นว่าพี่วินน่ะรู้จักรู้ไส้รู้พุงกันแล้วถ้าจีบจริงจังก็คงไม่ได้พิสูจน์รักแท้ที่ท้าทาย ไม่ได้ปลอมตัวอะไรอย่างนั้นเนอะ แล้วพี่แกก็เห็นสงกรานต์เป็นน้องด้วยเลยไม่คืบหน้า เลยเบนเข็มไปตกเหยื่อ...
แต่แบบว่าไม่ได้อ่านเรื่องอื่นๆ เลยไม่รู้ว่าดึงตัวละครมาแจม  ไว้มีโอกาสจะหาเวลาไปอ่านนะ ไว้หายเปื่อยก่อน ไข้กินอยู่...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 05-05-2012 13:16:53

สองตอนรวดอีกแล้วค่ะ..... ตามอ่านไม่ทันเพราะมัวแต่ยุ่งๆ
เอาล่ะ... บ้านพล บ้านพลลลลลลลล /ปิดปากหัวเราะชั่วร้าย จะมีอะไรนะะ  ~
หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ

ตามไปบ้านเลยลุง!!!!!!!  :m26:
เราต้องบุกไปเอากระเป๋าเงินคืนมานะเฟ้ย อย่าไปยอมให้เด็กมันเอาของของเราไปได้!
ไม่ต้องกลัวลุง เด็กมันไม่ทำอะไรหรอก (มั้ง) 555555555555555555555555


พี่วินกับคุณหมอหน้าสวยโผล่มานิดๆให้พอกระชุ่มกระชวยหัวใจแต่ก็มากเกินพอ แอร๊ยย  :-[

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-05-2012 13:28:18

อ้าว งี้ก็เปลี่ยนหมอไม่ได้แล้วอะดิ 55
หมอโดนน้องเปาจองไปแล้ว ฮาาา
งั้นสงกรานต์นายก็รับกรรมต่อไปล่ะนะ ฮาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-05-2012 13:40:00

ตกลงไปเห๊อะะะะ มีเด็กมาให้เคี้ยวซะขนาดนี้ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 10 : 4-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-05-2012 00:00:18

ตอนที่ 11 : 5-5-55


ตื่อดื๊อดื่อ~~~
นี่คือสถานแห่งบ้านทรายทองที่ชั้นปองมาสู่~~~
ชั้นยังไม่รู้เข้าจะต้อนรับขับสู้เพียงไหน~~~

หนุ่มน้อยหน้าแฉล่มนามเพราะพริ๊งว่าสงกรานต์เดินสโลโมชั่นเข้าสู่คฤหาสน์หลังเบิ้ม
โอ๊ะ นั้นๆมีเซบาสเตียนด้วย!!!หรือว่าคุณทานากะกันนะ!
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับคุณชาย"โอ๊ว ประทับใจ อิมเมจได้ อนาล๊อคยังเป๊ะอีกอ่ะเซบาสเตียน!

"คุณแม่คุณพ่อล่ะครับลุงบุญ"ไอ้บ้าน้องพล เรียกเซบาสสิวะ!เจ้าทำลายความฝันข้าาาาาาาา
"คุณหญิงออกไปทานมื้อค่ำกับคุณท่านข้างนอกเมื่อสักครู่เองครับ"อ้าว คุณหญิงแม่ไม่อยู่ อดเชยชมลูกสะใภ้คนงามนะฮ่ะ เอ๊ย ฉิบหาย ไม่ใช่ละ
"อืม งั้นผมไปบ้านนะครับ"ไอ้น้องพลว่าแล้วดึงมือผมลากไปอีกทาง อ้าวแล้วคฤหาสน์เบิ้มตรงหน้านี่ไม่ใช่เรอะ?อย่าบอกนะว่าแกเป็นลูกคนใช้น่ะ!!!

"จะไปไหนอ่ะ?นี่ไม่ใช่บ้านเหรอ?"ผมเอ่ยถามอย่างงุนงง พลพาผมเดินเลาะแนวต้นไม้ไปตามทางหินที่ปูไว้เล็กๆ มาเจอบ้านหินฟริ๊นสโตน???เฮ๊ย???
"เจ๋งใช่ไหม นี่บ้านพลเอง สั่งแกะแบบมาจากฟริ๊นสโตกเป๊ะเลยนะ!"ได้น้องพลกอดอกยืด อวดกับบ้านหินของตน อย่างกับเด็กๆ เออลืมไป มันเด็กจริง
"อือ เล่นเอาตกใจแทบกรี๊ดเลย"ผมพยักหน้าแล้วเดินไปแตะๆ หินจริงด้วยวะเฮ๊ย

"มาข้างในสิๆ"พลว่าดึงผมที่ลูบๆถูๆบ้านหินให้เข้าไปข้างใน พอเข้ามาแล้วผมค่อยโล่งใจหน่อย นึกว่าแม่งจะบ้าบอแต่งเหมือนไปด้วย ดีนะที่เป็นบ้านปกติชน
"จริงๆตอนแรกข้างในก็เหมือนนะ แต่มันไม่ค่อยสะดวกเลยเปลี่ยนใหม่"เหยด ขอถอนคำเมื่อบรรทัดที่แล้ว มึงบ้าบอจริงวะไอ้น้องพล!

"แล้วกระเป๋าตังค์ละ?"ผมตัดประเด็นความคิดเห็นเรื่องบ้านหินไปซะแล้วเข้าเรื่องถามหาของทันที แหม อยู่บ้านสองต่อสองกับหนุ่มหล่อ แถมเป็นไอ้น้องพล ผมก็กลัวจะพลาดน่ะสิครับ พลาดบ่อยเกินไรเกินกลัวคนอ่านเบื่อ!เก็บไว้พลาดกับคนอื่นบ้าง~
"สงกรานต์ทำกับข้าวเป็นมั๊ย?"
"ห่ะ?"จู่ๆอะไรของมันอีกวะ ไอ้หล่อปัญญาอ่อน

"ทำไรเป็นบ้างอะ?"ไอ้น้องพลถามย้ำ ผมขมวดคิ้ว
"ก็พวกจำพวกไข่ กับอะไรง่ายๆมั๊ง"ปกติก็แม่ทำตลอด แต่บางทีผมก็ทำเองบ้างตามอารมณ์อ่ะ
"หิวแล้วละ สงกรานต์ทำไรให้กินหน่อย"ไอ้น้องพลหันมายิ้มสดใสให้แล้วเอนตัวผิงกับโวฟาตัวใหญ่ดังปุ

"เรื่องอะไร!พลก็ให้พวกแม่บ้านทำสิ!"
"ที่นี้ไม่มีหรอก อยู่บ้านใหญ่หมดละ ตอนนี้มีแค่'เราสองคน' "เฮือก ทำไมมึงต้องเน้นครับ
"ไม่สน เอาของพี่คืนมาได้แล้วนะ พี่จะกลับบ้านแล้ว"ผมว่า ตอนนี้ผมคิดถึงเตียงที่บ้านมาก เหนื่อยอ่ะวันนี้ ตะล่อนๆทั้งวันแล้ว แถมเมื่อกี้ก็พึ่งผ่านมื้อสุดโหดมาอีก กว่าจะกล่อมพี่วินให้กลับโดยทิ้งผมไว้กับไอ้น้องพลได้นี่ก็ตั้งนาน ผมต้องทั้งอ้างทั้งอ้อนให้พี่วินกลับไป เดี๋ยวผมให้ไอ้น้องพลไปส่งเอง ไม่ต้องห่วง

"แต่เมื่อกี้เราพึ่งกินข้าวกันมาเองนะ?"
"เมื่อกี้มัวแต่จ้องแฟนอยู่เลยไม่ค่อยได้กิน"
"โมเมอีกแล้ว!ใครแฟนพล!"ผมแหววขึ้นมากับความขี้เนียนของไอ้น้องพล ซึ่งไอ้น้องพลหัวเราะแล้วลุกเดินเข้ามาหาผม เฮ๊ย อย่าเข้ามาเกิน2เมตรนะ เดี๋ยวพ่อจับปล้ำ!

"ใครก็ไม่รู้ละ แต่น่ารักมากๆ ตัวเล็กๆพอดีมือ ปากก็..."ดึงกูไปจูบอีกแล้วววววววววว
"...นุ่มพอดีปาก"ไอ้น้องพลเอ่ยต่อประโยคให้จบ ห่า ไม่ต้องอธิบายพร้อมสาธิตก็ได้ ไม่ได้ขออออออ
"ฉวยโอกาส"ผมด่า พลักแก้มใสๆของไอ้น้องพลไปไกลๆ
"โอกาสมีไว้ให้คว้า"ไอ้น้องพลว่าเสียงใส เอี้ยวหน้ามาเลียผ่ามือผม ไอ้ห่านี่มันได้ทุกเม็ดจริง!

"ขี้เกียจเถียงด้วยแล้ว!หลบไปเลย จะให้ทำข้าวไม่ใช่เหรอ??"ผมเลี่ยง เบื่อแล้ว เถียงยังไงก็แพ้ เถียงยังไงกูก็เสีย(ตัว)ตลอดดดดดด
"น่ารักมาก"แน่ะ มาหอมแก้มอีกแล้ว ไอ้ห่าน้องพล
"พึ่งจะรู้เหรอไง!"ผมว่าแล้วเดินหลบเข้าไปหลังเคาท์เตอร์ครัว เปิดตู้เย็นที่ใหญ่เกินพอดีดูวัตถุดิบ เยอะ!มันอัดแน่นจนมองไม่เห็นพื้นที่ล้วงมือเลย

"ทำไมของมันเยอะจั...เฮ๊ย!"ผมสะดุ้งสุดตัวเมื่อกางเกงถูกปลดออกไปพร้อมกับเข็มขัดด้วยความเร็วเปอเซ็ก พอจะหันไปด่า เสื้อยืดสีฟ้าลายทางขาวของผมก็โดนม้วนขึ้นจนหลุดจากตัวไปแล้ว
ช่วยด้วย!!!ผมโดนคนหล่อลอกคราบ!!!
"ไอ้เหี้ย!ไอ้หื่น!ไอ้เลววววววววววววววววว"ผมด่าเป็นชุดพลางยื้อยุดสิ่งยึดเหนี่ยวสุดท้ายของผมไว้มั่น กางเกงในลายเชอรี่ของผม!!!(นี่ลิมิเต็ดอิดิชั่นของพอลแฟร๊งค์เลยนะครับ!)

"อย่าดื้อสิเมษา"ไอ้น้องพลว่าผมดุๆ ดุพ่องมึงสิครับ!กูสิต้องดุมึง!
"ไม่ได้ชื่อเมษาโว๊ย!!!ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้เด็กเวร!!!"ผมถีบใส่ เล็งจุดเดิมที่เคยฝากรอยตีนไว้แล้ว งวดนี้กะกระทืบให้แม่งใช้การไม่ได้ไปเลย แต่ๆ มันจับไว้ได้อ่ะ!!!
ไอ้น้องพลส่งสายตามาประมาณว่า 'ไม่ได้แอ้มพี่หรอกน้อง'
หนอยๆๆๆๆสงกรานต์โกรธ~~~

ผมดิ้นๆดึงๆขาตัวเองออกจากการจับกุม แม่ง มึงเป็นลูกชายโรงงานกาวใช่ไหมไม่ใช่โรงแรม!!!
"โอ๋ๆ คนดีอย่าดิ้นสิครับ นะ"อร๊าง อย่ากระซิบข้างหูด้วยเสียงหล่อหวานจ๋อยสิวะ กูใจอ่อนนะ!
เชรดเป็ด!เชอรี่หลุด!!

"อ่ะ เสร็จแล้ว"อ้าว?เสร็จเมื่อไหร?
"หือ???"ผมก้มลงมองตามสายตาไอ้น้องพลที่มองต่ำอย่างยิ้มๆ ผมเปลือยเปล่า แต่มีผ้ากันเปื้อนสีชมพูติดระบายฟูฟ่องอยู่บนตัว
"น่ารักอย่างที่คิดเลย"ยังมีหน้ามายิ้มระรื่นอ่ะ ไอ้เด็กโรคจิต!

"ไม่กวนแล้ว เชิญต่อตามสบายนะ ผมรอข้าวอร่อยๆอยู่นะ"ไอ้น้องพลว่าแล้วเดินกลับไปนั่งโซฟาตัวเดิม ทิ้งให้ผมยืนเหวออยู่ตรงหน้าตู้เย็น นี่คุณมึงมาแรงอย่างกะจะจับกูขมขื่นหมกตู้เย็น แต่แค่อยากให้ใส่ผ้ากันเปื้อนเนี่ยนะ!
เชอะ!อย่าหวังว่าคนน่ารักอย่างสงกรานต์จะอาย กะอีแค่นู๊ดอาปอน กูสวย!กูมั่น!กูโชว์ได้เฟ๊ย!

"ไอ้โรคจิต!"ผมด่าข้ามห้องแล้วก็หันหน้ากลับไปทำต่อ เอาดิฟ่ะ อยากกินนักก็จะทำให้กิน กูจะป้ายขี้มูกใส่ค่อยดู!

คิดว่าเมนูระดับโลกที่ผมจะรังสรรค์ขึ้นมาคืออะไรครับ?
ไข่ต้ม
อือ
ไข่ต้มไงครับ ทำยากนะ!ต้องต้มน้ำ วัดอุณหภูมิ พอ100องศาเซลเซียส 373.15เคลวิน 212องศาฟาเรนไฮต์ แล้วรีบหย่อนไข่เกลี้ยงเกลาลงไป โรยเกลือ จับเวลา3นาทีห้ามขาดห้ามเกิน
ปิ๊ง ออกมาเป็นโกโก้ครั้น!
อรั๊ง

ผมปาดเหงื่อ ยกผลงานระดับมาสเตอร์พีชขึ้นเชยชม ตูข้าช่างเลิศเลอ หล่อน่ารักแล้วยังทำอาหารเก่งอีกด้วย~~~
"ไหนทำอะไรกิน~"โอ๊ะโอ้ว ไอ้จมูกไวสุดหล่อมาละ
"นี่ไง ไข่..อ๊ะ!"ผมแทบทำมาสเตอร์พีชหล่นโพล๊ะอ่ะ ไอ้ๆ ไอ้ห่าน้องพลมัน
มัน
มัน
มันนนนนนนน
เอาไอ้นั้นมาโดนก้นอ๊ะ!!!

"ไอ้เด็กตกมัน!"ผมดิ้น อั๊ย มันถูอ่ะ ผมไม่ได้ใส่อะไรเลยอ่ะ มัน มันเสียวววววววว
"ก็หิวแล้ว..."ไอ้น้องพลกระซิบเสียงพร่าใส่ ขบติ่งหูผมอีก สาด ชอบนะนี่!
"น่ะ นี่ไงเล่า!"ผมหดคอหนี ยกมารเตอร์พีชในมือขึ้นสูง ไอ้น้องพลเหลือบสายตามองแว่บนึงแล้วก็หันมางับแก้มผม

"บ้า กัดมาได้!"ผมแหววใส่ ถ้าแก้มกูเป็นรอยมึงจ่ายค่าศัลยกรรมไหม!
"มันเหมือนกันนี่ เนียน ลื่น นุ่มเหมือนกันเลย"งือออออออออออ อย่าหยอดได้ไหม คนน่ารักอย่างสงกรานต์หวั่นไหวง่ายนะโว๊ย!
"เมษา พลหิวแล้ว หิวมากๆเลย"อ๊ะ อือ!ท่าจะหิวจริงนะนี่ ทั้งเลีย ทั้งกัด อร๊างค์~

"มะ อืม ไม่ได้ชื่อเมษานะ อ๊ะ!"ผมครางเมื่อมือใหญ่ๆอุ่นๆลูบวนที่ยอดอกผ่านเนื้อผ้ากันเปื้อนหวาน
"เมษา สงกรานต์ คนไหนก็ได้"ไอ้น้องพลว่าแล้วฉกริมฝีปากลงมา ดูดเม้มริมฝีปากผมอย่างกระหาย ผมแทบจะหมดแรง มือเมออ่อนไปหมด ปล่อยมาสเตอร์พีชตกลงไปในอ่าง ไม่รู้แตกไหม แต่ตอนนี้ผมจะแตกละ!

ผมครางในลำคอเกือบจะกัดปากไอ้น้องพลไปแล้ว เพราะมันสอดความแข็งขืนเข้ามาในตัวผม อึก!มันก็เสียวดีแต่เจ็บอะ
"อะ อย่า..."ผมร้องห้ามเมื่ออีกฝ่ายดูจะเร่งร้อนเกินไป คุณมึงจะไม่ให้เวลากูพักหายใจหายคอซักหน่อยเหรอวะครับ!
"เจ็บเหรอ?ขอโทษนะ ก็เมษาเซ็กซี่ขนาดนี้ พลทนแล้ว แต่ทนไม่ไหว อืม"ไอ้น้องพลว่าพลางดันตัวเข้ามาอีกนิด อือ ทั้งการกระทำ คำพูด น้ำเสียงคุณมึง จะทรมานกันไปถึงไหนนนนนนน

"อือ..อืม ก็ใครละที่ให้...ใส่น่ะ"ผมว่าเสียงกระท่อนกระแท่น โดนกอดทั้งตัวจะแทบจะฝังลงไปเป็นหนึ่งเดียวกับไอ้น้องพลแล้ว เซ็กส์ในห้องครัว+ผ้ากันเปื้อน โอ๊ย นี่กูเป็นนายเอกGVใช่ไหม???
"ขยับแล้วนะ?"เสียงถามล้อๆข้างหูทำให้ผมหน้าขึ้นสี จะถามทำไมวะ!ทีตอนเสียบละไม่เสือกถาม!ห่าราก!!!

นะ เหนื่อยอ่ะ!!!
ผมหอบฮั่ก ขาข้างนึงยังเกยอยู่บนเคาท์เตอร์หิน สะโพกยังถูกยึดไว้แน่นโดยลูกชายเจ้าของโรงงานกาว(มันใช่แน่ๆ เชื่อผมเหอะ แม่งแน่นหนึบไม่มีเลื่อนหลุด สงกรานต์เอาสะโพกการ์รันตี!)
"พอ พอแล้ว"ผมหอบแล้วกลั้นหายใจเฮือกเมื่อโดนกระแทกเข้ามาอีก ไอ้ที่กูไปตรวจเลือดมาแม่งไร้ประโยชน์แล้ว หยดแหมะแปะๆอีกแล้ววววววววว
"ยัง พลยังหิวอยู่เลย นะครับ ให้พลกินนะ"อ๊ะอือ ไม่ให้ก็กิน จะมาอ้อนเพื่ออออออออออออออ

TBC.

สวัสดีคะ ตอนแรกว่าจะแต่งต่อไปอีก แต่อยากลงให้ทันภายในวันที่5-5-55 เลยตัด อรั๊ง ไม่ค้างไม่เติ้งเนอะคะ
แต่งไปแต่งมาแม่งนิยายเอามันส์ชัดๆ...เนื้อหาอยู่ไหนวะ กร๊ากๆๆๆ

ตอบเมนต์
gupalz - มาแล้ว ไม่รู้จะแซ่บเร้าใจไหม แต่เค้าพยายามแล้ว อรั๊งงงงงง
NOoTuNE - กรั่กๆๆๆๆ เขาเปล่าปล้ำ เพราะสงกรานต์กึ่งสมยอม~~~~
uknowvry - อยากเป็นสงกรานต์?เอาจริงดิ โดนน้องพลเล่นไม่เว้นแต่ละวัน คางเหลืองเลยนะคะ กรั่กๆๆๆ ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงค่า
Cherry Red - อะถูก ล่อลวงแบบไม่ปิดเลยคะ ใครเดาไม่ได้ก็บ้าแล้ว เพราะงั้น ลุงเราก็เดาได้เช่นกัน แต่ที่ไปที่ดีดดิ้นนั้น "มารยา"ล้วนๆ กรั่กๆๆๆๆๆ
yeyong - แพ้ทาง แพ้ตัว แพ้หัวใจ แอร๊ย~~~~~~~
ชะรอยน้อย - แอร๊ย ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงค่า ดีใจที่บอกว่าฮานะคะ คนแต่ง แต่งเองยังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร เหอๆ
๛ナーリバス๛ - เค้าก็อ่านการ์ตูนเรื่องนั้น!!!! "แม่สาวทอร์นาโด" โนโซมิคุงกับอามิจัง~~~~~สนุกมากมาย ชอบเหมือนกันเลยคะคุณนิ!!! การ์ตูนเก่ามากกกกกกกก แทบจะลืมไปแล้ว แต่พอคุณนิพูดมามันก็คุ้น นึกไปนึกมามันก็อ้อ! :กอด1: น้องพลเราเจ้าเล่ห์ไม่แพ้ลุงหรอกคะ เพราะไม่งั้นมันอาจหลุดจากบทได้ ว่าแต่ นั้นสิ พลมันพระเอกแน่??? o17 (แอบใช้พื้นที่ตรงนี้อ้อนคุณนิ เค้าอยากเจอน้องฐาแล้ว~~~~)
sge13; -ไม่เป็นไรค่า อ่าน2ตอนรวดก็ไม่เป็นไร แค่ยังติดตามอยู่ก็ดีใจแล้วค่า :จุ๊บๆ: บุกบ้านแล้ว เกิดอะไรขึ้นก็คงรู้แล้ว อุหุหุหุหุหุหุ//ปิดปากหัวเราะชั่วร้ายตาม!
Rafael - อรั๊ง เนอะคะ ปล่อยหมอให้ซาลาเปาน้อยๆไปเนอะคะ สงกรานต์แค่มือน้องพลก็พอแล้ว~~~~ o17
iamnan - ไม่รู้เด็กมันมาให้เคี้ยวหรือมันมาเคี้ยวกันแน่คนแต่งก็ยังไม่แน่ใจ เพราะทั้งสงกรานต์ทั้งน้องพลมันร้ายทั้งคู่!!!
 

รักคนอ่านคะ :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-05-2012 00:24:47

 :haun4: :haun4: :haun4:
ฉากหน้าเอ้าท์ดอร์ ขอกลางสวนเลย ฮิฮิ
ไม่รู้ขอมากไปป่าวเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 06-05-2012 03:03:52

น้องเมษามากะความฮา แบบว่ามารยาจริงจัง เหมือนจะติดใจน้องพลจนห้ามไม่อยู่แล้วล่ะ หึหึ แบบนี้ต่อไปไม่รอดแน่ อิอิ




..................

โหเก่าไปไหม?? เรื่องนั้น มากกว่าสิบปีแล้วอ่ะยังจะทันอีกเหรอ? 555
 โนโซมุ กับอามิ โคตรๆ ชอบอ่ะ กะว่าวันดีคืนดีจะดึงฉากเด็ดสุดเซ็กซี่ของโนโซมุมาใช้ในนิยาย (แต่ไม่ใช่เรื่องน้องฐานะ) ยังไม่รู้จะได้ใช้หรือเปล่า หึหึ

ยืมพื้นที่อ้อนๆ  คือตอนนี้ไข้กินอยู่น่ะค่ะ ปวดหัวมากมาย เลยยังลำดับพล็อตไม่โอเคเท่าไร รออาการดีขึ้นก่อนนะ จะเข็ญน้องฐาออกมาให้ ตอนนี้ได้แต่เชคนิยายที่ติดพันแค่นั้น ยังไม่มีแรงอัพนิยายเลยค่ะ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-05-2012 08:40:03

 o13

พลนายเยี่ยม กร๊ากกกกกก คราวหน้าขอเป็นชุดพยาบาลน่ะ


 :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 06-05-2012 10:36:43

  ผลงานมาสเตอร์อ่ะ ไม่รู้หรอกว่า 'แตก' รึเปล่า
  แต่พลกับสงกรานต์อ่ะ 'เเตก' ชัวร์
-/////////-

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 06-05-2012 11:06:54

อ๊ากกก
เซ็กซี่ม๊วกกก (ขอวิบัติ) ฮาาาา
น้องพลโคตรหื่น แต่คนอ่านชอบบบ กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 06-05-2012 12:15:16

สงกรานต์ เธอฉีกบทนางเอกที่แสนดีหมด
ร้ายจริงๆ แต่สุดท้ายก็เสร็จน้องพลตลอด ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 06-05-2012 23:17:52

ค้างสิคะ.............
เราโกรธแล้วนะเนี่ย เพราะฉะนั้นตอนต่อไปขออย่างด่วนเลยค่ะ 555555555555555555555

อุ้ย ลุงเสร็จเด็กอีกแล้วอ่ะ  :impress2:
ในห้องครัวด้วย อรั๊งงงงงงงงงงงงงงงงง เอาเถอะ.... ตอนต่อไปคงจะเป็นเอ็นซีต่อเนื่องสินะคะ #กดดันสุดฤทธิ์
 :angry2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 06-05-2012 23:37:26

 :jul1:  :pighaun: เมษาแพ้ลูกอ้อนของพลตลอดอ่ะ  :laugh: 555
ไปไหนไม่รอดแล้วล่ะเมษา ท่าทางเด็กมันจะขี้หึงด้วย  :m20:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 07-05-2012 11:42:57

กรี๊ดดดด ระวังผ้ากันเปื้อนเปื้อนนะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 07-05-2012 13:23:30

โอ  สงสัยจะเป็นลูกเจ้าของโรงกาวจริงๆ :pighaun: :pighaun: :pighaun:

ระวังผ้ากันเปื้อนเลอะน้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 11 : 5-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-05-2012 23:27:49

ตอนที่ 12 : 7-5-55


"อือ อ๊ะ ผ้า..ผ้าเปื้อน อ๊า หมดแล้ว"เสียงครางหวานจนเกือบจะแหบพร่าของผมดังขึ้นพร้อมกับขาที่ถูกยกสูงจนเกือบแนบอก แก่นกายร้อนที่ดันเข้ามาอีกครั้ง แน่นจนจุกแต่เสียวปลาบที่ท้องน้อยจนน้ำตารื้นขึ้นมา
พลก้มลงจูบซับให้ เหมือนจะอ่อนโยน แต่มึงอ่ะกระแทกกูอยู่!

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวซื้ออันใหม่ให้ อืม"มันไม่ใช่ประเด็นโว๊ย!คือกูจะสื่อว่าคุณมึงทำกูเยอะจนมันเลอะเละแอะหมดแล้วววววววว
"เมษาเซ็กซี่เป็นบ้า ข้างในนี้ก็ทั้งร้อนทั้งแน่น"ไอ้น้องพลว่าเสียงพร่าจนเหมือนจะคราง เสียงเนื้อเสียดสีดังกระชั้น ผมแทบหายใจไม่ออก มือจับยึดหลังกว้างไว้แน่น ก่อนจะจิกลากลงอย่างสุดทนเมื่อรู้สึกถึงความร้อนที่ส่งผ่าน

"อย่าปล่อยข้าง..ใน มันร้อน อ๊ะ!"ผมสะดุ้งเฮือก เมื่อไอ้เวรนี้มันยังกระแทกเข้ามาอีก เสียงแสนลามกดังก้องอีกครั้ง
"นะ"ไอ้น้องพลอ้อน อีกแล้วนะ อีคำนี่ มึงกะเล่นจนเช้าอีกแล้วใช่ไหม
เออ!เอาเลย เอาให้กูท้องเลย!

โอ๊ย แสบตา...
เช้าอีกแล้วเหรอวะ โอย เซ็ง พึ่งนอนไปได้แป๊บเดียวเองนะ!
ผมโวยวายกับหมอนใบใหญ่ที่หนุนอยู่ ไสหัวไปมาแบบอดรนทนไม่ไหว กูปวดก้น!
"เมษาครับ เช้าแล้วนะครับ"แง้ว มากระซิบเสียงหล่ออะไรข้างหูอีกละ
"หลบไปนะ"ผมยกมือดันหัวหล่อๆออก ผมว่าผมรู้นะไอ้เสียงหล่อๆหลอกล่องี้มันมีจุดประสงค์อะไร แม่ง ทำกูจนจะฟ้าเหลืองยังอยากจะต่ออีกเหรอวะ

"เกลียด"ผมหันไปจ้องไอ้หล่อแล้วพูดเสียงแข็ง
"ทะ ทำไมละ??"ไอ้น้องพลหน้าเจื่อน รีบผุดลุกขึ้นนั่งหลังตรง ผมนึกขำอยู่ในใจแต่เก๊กหน้านิ่งต่อไป
"เกลียดมาก"นั้นๆ จะร้องแล้ว กร๊าก
"คนอะไร แค่ชื่อก็ยังจำผิดๆ"ผมเผยยิ้มสดใสกับเขี้ยวเล็กๆให้รู้ว่าที่ว่าไปแค่ล้อเล่น หน้าหมาหงอยเลยบานฉ่ำขึ้นมาทันที น่ารักอ๊ะ~

"สงรานต์ ชื่อสงกรานต์ไงละ ทำไมจะจำไม่ได้ แต่มันติดปากนี่นา ก็เรียกเมษามาแต่ต้นอะ"ไอ้น้องพลว่าเสียงใสแล้วดึงผมไปนั่งบนตัก กอดเอวไว้หลวมๆ ผมขี้เกียจขัดขืนเพราะมันสะเทือน
"พอแล้วนะไอ้เด็กบ้า ถ้าทำไรอีกนะจะกัดให้ลิ้นขาด!"ผมขู่ไว้ก่อนเมื่อมือมันเริ่มๆปลาหมึก ได้ยินเสียงชิด้วย
"คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก แต่เด็กคนนี้ไม่ดีพอเหรอไง หล่อ พ่อรวย มีซิกแพค ลีลาเด็ดด้วย จริงมั๊ย?"โอ๊ย ไอ้หน้าด้าน!!!โฆษณาตัวเองไม่พอยังจะมาหยอดกูปิดท้ายอีกแล้วนะ!
"แล้วไงล่ะ?ใช่ว่าคุณสมบัติแบบนี้น่ะหาไม่ได้อีกแล้วซะหน่อย"ผมว่าแล้วหยิกหลังมือที่ชักจะลงต่ำไปละ

"โห โหดวะคนเรานะ"แน่ะ มีบ่น ไม่โหดก็ไม่ใช่สงกรานต์เซ่!
"รู้ก็ดีแล้ว เอาละ ไอ้ตัวต้นเหตุ พาพี่ไปห้องน้ำได้แล้ว"ผมถือโอกาศใช้ซะเลย แบบว่าลุกไปเองไม่ไหว แต่เหนียวตัวเกินจนแล้ว ไอ้น้องพลก็ทำตามโดยดี คงรู้ตัวว่าผิดแหละ ผมที่ขี้เกียจๆเลยให้อาบน้ำให้ด้วยซะเลย
"นี่ๆ ห้ามนะ!แค่อาบเท่านั้น!"ผมว่าดักก่อน ทำในห้องน้ำก็ดีละ แต่มันต้องใช้แรงเยอะ ตอนนี้สังขารไม่พร้อม
"ถ้างั้นก็อย่าเซ็กซี่นักสิ!"โอ๊ย!ทำได้ก็ดีสิไอ้บ้า!

TBC.

สวัสดีคะ แอร๊ย ตอนสั้นๆนี่เกิดจากคุณนอนกินแรง คุณkingkakingka  และคุณsge13; อะแหะ ผ้ากันเปื้อนเปื้อนนนนนนนน

ตอบเมนต์
gupalz - อะโห กลางสวนเลยเหรอ สงกรานต์เราจะยอมไหมอะ(แต่พลแม่งยอมชัวส์) o3 ฮา อีโม บ่งบอกอารมณ์ชัดเจน~~
๛ナーリバス๛ - อืม เริ่มจะคิดละว่าเมษเราเริ่มจะสู้ไอ้น้องพลไม่ได้ซักทางแล้ว เดี๋ยวต้องคิดหาวิธีแล้ว เดี๋ยวพลจะผยองเกินไป! คุณนิรักษาสุขภาพนะคะ นิยายเรารอได้ :o7: อะฮึก ยังไงให้หายดี อารมณ์แจ่มใสก่อนค่อยมาต่อนะคะ คิดถึงไข่ดาวและตับเสมอ~
NOoTuNE - ชุดพยาบาล โอ๊ว นางฟ้าในชุดขาว(หรือชมพู?)เลยทีเดียว อะหุ น่าสนมิใช่น้อย~~~ :haun5:
Pakbung Mazo - กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 'แตก'ชัวส์ กรั่กๆๆๆ สงสารก็แต่มาสเตอร์พีชที่ทุ่มทุนลงแรงทำ แต่ก็อย่างว่า'แตก'ไปหมดแล้ว~~~ :pandalaugh:
Rafael - แอร๊ย ดีใจมากเลยคะที่ชอบและบอกว่าเซ็กซี่ม๊วก กรี๊ดๆๆ  :กอด1:
coon_all - "ฉีกนางเอกแสนดี" นั้นเลยคะที่ตั้งใจไว้!คนเรามันจะไปแสนดี ยอมถูกรังแกรอเจ้าชายอยู่ได้ยังไงจริงมั๊ยคะ เราต้องไขว่คว้ามาด้วยมือตัวเองงงงง(แอคโค่) :L1:
sge13; - อุ๊ย อย่าโกรธนะคะ เค้าง้อ~ แค่นิดๆพอหอมปากหอมคอนะคะ คิกคิก :oni1:
NY_JK - ก็เด็กมันอ้อน~~~แถมเด็กมันหล่อ เมษาเราเลยอด(ใจ)ไม่ด้ายยยยยยยย โฮ่ๆๆๆๆ :laugh3:
นอนกินแรก - กร๊าก สั้นๆแต่กระแทกใจเราไปเต็มๆคะ ผ้ากันเปื้อนเปื้อนนนนนนนน
kingkakingka - หุ ใช่คะ บอกแล้วว่าเอาสะโพกสงกรานต์เป็นกระกันได้เลย แน่นหนึบ+ยืดหนุ่นสูง กร๊ากกกกกก :pandalaugh:

รักคนอ่าน :m3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 07-05-2012 23:34:02

ให้ตายเถอสงกรานต์ ร้ายจริงเชียว
แบบนี้ก็สมควรโดนน้องพลเล่นงานอยุ่หรอก หึหึ
รอตอนต่อไป อยากเห็นเด็กรังแกคนแก่ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 07-05-2012 23:43:26

ถึงกับฟ้าเหลืองเลยย :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-05-2012 23:48:26

ไม่ไหวแล้ว คู่นี้มันหื่นเหลือเกิน
ปล. กลางสวนเต๊อะ ชมความงามของดอกไม้
พร้อมอะจึ๊ยไปด้วย โรแมนซ์ดีออก นี่เราคิดอะไร
ออกไปเนี่ย 555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 07-05-2012 23:52:09

อ๊ะฮือ......ฉากในห้องครัว...ขอซื้อครับ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 08-05-2012 01:02:10

กรี๊ดด หายไปนานไม่ได้เข้ามาอ่าน
สองคนนี้เค้าร้อนแรงยิ่งกว่าเดิม ไม่มีใครยอมใคร

เขียนแบบนี้ ตื่นเต้นมากว่าตอนต่อไปเมษาจะ "โดน"ที่ไหน ฮ่าๆๆๆๆ คนอ่านดูโรคจิตมาก

ปล ชอบพลมากอ่ะ ปากหวานแบบนี้ พูดอะไรมาก็ยอมอ่ะ กรี๊ดดด แรงงงงส์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 08-05-2012 01:26:24

เด็กมันแรงดี...ก็แบบเนี่ยล่ะ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 08-05-2012 02:11:22

 :haun4:

ผ้ากันเปื้อน  ห้องน้ำ  ไม่ไหวนะ ก๊ากกกก

เเรงดีไม่มีตก อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 08-05-2012 12:27:55

ถึงกับลุกไม่ไหวเลยทีเดียวเชียวววว 5555' สงสัย 'แตก' ทั้งคืนนน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-05-2012 14:10:32

เซ็กซี่ ฮาาาา
ทำไงได้ล่ะเน๊อะ คนมันเกิดมาเซ็กซี่ 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 08-05-2012 14:43:06

"ถ้างั้นก็อย่าเซ็กซี่นักสิ!"โอ๊ย!ทำได้ก็ดีสิไอ้บ้า!


 บะ...แบบว่า..  :impress2:
เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ตอนสั้นๆแต่น่ารักซะจนบิดผ้าแทบขาด (แน่นอนว่าไม่ใช่ผ้ากันเปื้อน #ยังจะเล่น )
ลงเร็วมากกกกกก ขอบคุณนะคะ ไม่ขาดตอนกับอารมณ์พอดี 5555555555555
เมื่อไหร่ลุงจะรับรักน้องนะ  ~  หรือว่าที่ทำอยู่นี่ก็รับแล้ว?


ว่าแต่...
กระเป๋าเงินล่ะลุง!!!!
แหม ลืมจุดประสงค์หลักเลยนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 08-05-2012 17:08:50

สงกรานต์เขาไม่ได้อยากเซ็กซี่
แต่นายมันหื่นตลอดเวลาเอง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 08-05-2012 21:35:30

ตอนสั้น ๆ สนองนี๊ด แต่สยิวกิ้วเป็นที่สุด... :give2:
เรื่องที่คุณสงกรานต์เซ็กซี่เกินไป เร้าใจน้องพลเกินไป เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้จริง ๆ หาใช่มารยาไม่
ฉนั้นก็รับผลกรรมที่ไปถูกใจเด็กที่อ่อนกว่า 10 ปีนั้นไปเต็ม ๆ
ไม่อะไรมาก ก็แค่ฟ้าเหลืองบ่อย ๆ นั่นแหละ ( เด็กมันฟิต :laugh3: )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: MilKy IceCreaM ที่ 08-05-2012 23:35:19

หลังจากเราแว้บหายไปนาน

กลับมาอ่านแล้วพูดได้แค่ว่า
"ได้ใจเลยเพ่" :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 08-05-2012 23:49:53

มันสั้น... มันสั้นนะได้ข่าว.... แหม เมษานี่น่ารักน่ากิน
อีน้องพลไม่ค่อยยกหางตัวเองเลยนะ คริคริ

เริ่มๆออกแนวโอตาคุไปใหญ่ มีผ้ากันเปื้อน ต่อไป เอาแซ่เอาเทียนด้วยไหมเปลี่ยนบรรยากาศ อิอิ

ขอบคุณที่คิดถึงกันนะคะ เจอกันเร็วๆ นี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 12 : 7-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 14-05-2012 22:45:14

ตอนที่ 13 : 14-5-55


เอาละ ตอนนี้ผมออกมานั่งตัวหอมกรุ่นห่อด้วยผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหญ่ลายกับตันอเมริกา
ถามว่าในห้องน้ำ ผมรอดไหม?
ตอบได้เลย
จะเหลือเรอะ?

ถามหน่อย ผมเคยไหมที่จะห้ามไอ้น้องพลมันได้
ผมเคยไหมที่จะอดใจอดปากตัวเองไหว
ผมเคยไหมที่จะไม่สนองแม่งเวลามันอ้อน
ทำไมกูไม่เคย!!!

อะฮึก
นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงนะ ผมท้องชัวส์ไม่ผิดพ่อแน่ๆ แม่งอัดเข้ามาจนล้นแล้วล้นอีก ฮือ ยิ่งพูดยิ่งอนาถใจ ตูข้าช่างอาภัพนัก โดนล่วงเกินแล้วเกินอีก แต่ก็หนีมันไม่พ้นซักที!
ไอ้โจรใจทรามมันเดินเช็ดผมฮัมเพลงสบายใจเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าบิวอิน ค้นๆแล้วก็หยิบเสื้อกับกางเกงขาสั้นมาให้ผม

"ใส่นี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวเสื้อเมษาให้พี่นีเขาไปซักรีดมาให้ใหม่ก่อน"ไอ้น้องพลว่าแล้วยิ้มหล่อให้
ผมรับมากางดู เสื้อบ๊างบางของZaraกับกางเกงขาสั้นของGreyhound ผมสะบัดๆดู คุ้ยๆหา แล้วขมวดคิ้ว
"แล้วกางเกงในอะ?"

"จะใส่ทำไม เดี๋ยวก็ถอดแล้ว"ง่ะ อึ้งเลยผม คือปกติผมว่ามันน่าจะหมายถึง เดี๋ยวเสื้อผ้าของผมก็มาแล้วก็เปลี่ยนไปใส่แล้ว แต่เชื่อเถอะ ถ้าดูหน้าไอ้น้องพลตอนนี้แล้วใครคิดได้อย่างนั้น มึงบ้า!
"นี่คิดจะทำไปถึงไหน ทำอย่างอื่นบ้างสิ ไอ้เด็กตกมัน!"ผมปาหมอนใส่หัวแม่ง สมองหื่นๆแกจงไหลออกมาให้หมด!

ผมยัดตัวเองลงเสื้อไอ้น้องพล อือ มีกลิ่นไอ้น้องพลด้วยอ่ะ เหมือนโดนไอ้น้องพลกอดไว้เลย
แย่ละ พึ่งด่ามันตกมันไป อย่ามาอารมณ์ขึ้นอะไรตอนนี้นะ เสียหน้าหมดนะลูก!

"หิวแล้ว มีอะไรกินมั๊งอะ"ผมถามเบี่ยงความสนใจตัวเองซะ ไอ้น้องพลที่ตอนนี้ใส่เสื้อยืดสีเขียวเข้มคอวีกว้างคว้านจนก้มแล้วเห็นกล้ามอกมันได้ ซี๊ส ใครซื้อเสื้อให้มึง แม่งยั่วเก้งกวางชะนีมาก!
"ไข่ต้มของเมษาไง"อั่ก ตอบแล้วยิ้มทะเล้นใสแบบนี้นี่เดี๋ยวแก้มกูแตกทำไง!
"พึ่งคิดจะกินเหรอไง"ผมบ่นอุบ หลบสายตาหลบรอยยิ้มที่อันตรายต่อหัวใจ

"โอ๋ งอนเหรอ?"ไอ้บ้าปากว่ามือถึง!จะมาโอบเอวทำไม ไม่ต้องมาเบียดดดดดด
"เอองอน!หิวด้วย!"ผมพลักไอ้น้องพลออกเต็มแรงแล้วรีบวิ่งออกไปที่ครัว ก่อนจะต้องหิ้วท้องรอไปกินมื้อเที่ยงแทนมื้อเช้า
"รีบไปไหน หิวมากเหรอไง"เสียงที่ตามออกมากลั้วหัวเราะ แม่ง รู้ทันใช่ไหมว่ากูคิดไร แสดงว่ามึงยอมรับความหื่นตัวเองสินะ!

พอผมมาที่โต๊ะ ก็เจอโจ๊กหอมๆวางไว้ที่โต๊ะแล้ว แถมมีชามแก้วใสที่ใส่ไข่ต้มปอกแล้วอยู่ด้วย
มาสเตอร์พีชของพ่อ!
"กินข้าวเช้ากันนะครับ"

ผ่านมื้อเช้าไปแล้วครับ ผมได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำกับไอ้น้องพลด้วย(ไม่นับผ้ากันเปื้อนนะ)
คือคุยกับมัน!
บ้าบออะ มีอะไรกันแทบจะท้อง แต่ไม่เคยได้คุยกันจริงจังซะที ผมคุย จริงๆผมฟังมากกว่า ไอ้น้องพลก็พูดเก่ง ยิ้มหล่อ เสน่ห์เหลือล้นจริงอ่ะ โอ๊ย เสียดาย ทำไมมันต้องเด็ก!19!เด็กมากด้วย!

ผ่านมือเช้ามาแล้ว เหมือนไอ้น้องพลมันกลายร่างจากปีศาจหื่นกามเป็นเจ้าหนู พูดเจื้อยแจ้วยิ่งกว่านกขุนทอง!ตอนนี้เราก็เลยย้ายจากโต๊ะกินข้าวมานั่งปูเสื่ออยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านฟริ๊นสโตนแทน
"อากาศดีจังเนอะ"ผมพูดแทรกเสียงไอ้น้องพล ไม่ได้รำคาญอะไรนะ แค่รู้สึกงั้นจริง จริงจริ๊ง~
"อืม ต้นไม้ในบ้านนี้ทั้งหมดนี่พ่อพลปลูกเองลงเองหมดเลยนะ"ไอ้น้องพลบอก ยิ้มภูมิใจส่งให้

"อืม เหมือนพ่อของพี่เลย ก็ชอบทำสวนเหมือนกันเลย แถมเลี้ยงบอนไซด้วยนะ แก่มาก!"ผมบอกพร้อมทำท่าตัดบอนไซของพ่อ แล้วทำเสียงงกๆเงิ่นๆประกอบ ไอ้น้องพลหัวเราะร่า แล้วเอื้อมมือมาหยิกแก้มนิ่มๆผม
"นี่~ชอบหยิกแก้มจัง เดี๋ยวมันย้วยหมดทำไงเล่า!"ผมปัดมือไอ้น้องพลทิ้ง แล้วยกมือตัวเองมาปิดแก้มตัวเอง แก้มตูช้ำหมดแล้ววววว

"ก็มันน่ารักนี่"ไอ้น้องพลว่า ดึงมือผมออกแล้วก้มลงมาหอมแก้ม อั่ก ไอ้บ้า อย่ามาหล่อ! อย่ามาหวาน!
"ขี้เนียน!"ผมดึงมือตัวเองออกมาแล้วนั่งห่างจากน้องพลไปอีก2เมตร แม่ง ไว้ใจไม่ได้
ไอ้น้องพลหัวเราะร่าแล้วยังคนเนียนต่อไปโดนการล้มตัวลงมานอนบนตักผม!มึงย่นระยะกูเร็วไปแล้ว!
ไอ้น้องพล มึงจะเนียน มั่ว ซั่ว หล่อไปแล้ววววววววววววววววว

"นิ๊ม~นิ่มนะ แต่ไม่เท่า..."ไอ้น้องพลว่าแล้วเอานิ้วมาแตะที่ริมฝีปากอิ่มของผม ผมเลยตีแขนซะเลย
"ไอ้บ้า!"


TBC.

สวัสดีคะ แอร๊ย ตอนนี้ใสเนอะ!หยอกกันไปเล่นกันมา ว้ายๆๆ ตอนหน้าคิดอยู่ว่าจะให้ไปแนวไหนดีนะ?

ตอบเมนต์


coon_all - แอร๊ย จริงๆแล้วสงกรานต์ร้ายและแรง แต่ที่ยอมโดนรังแกอยู่ตอนนี้เพราะหน้าไอ้น้องพลล้วนๆเลยคะ5555
kingkakingka - ฟ้าเหลือง คิกๆๆๆ เด็กมันฟิต! :haun5:
gupalz - กร๊าก เขาฮาคุณgupalz อะ!บอกไม่ไหวแล้ว แต่เชียร์ให้เล่นกันกลางสวนเลยอ่ะ แร๊งค์~~~~ ตอนนี้เรามากลางสวนแล้ว แต่จะเล่นดีรึไม่กำลังคิดอยู่คะ เพราะมันต้องแลกนะ o3
uknowvry - ขายคะ!แต่มีข้อแม้อย่าง ซื้อไปแล้วต้องใช้ และส่งให้เอาอะฮื้อด้วยยยยยยยยยยยยย :impress2:
kslave - กรี๊ด ยินดีต้อนรับกลับนะคะ :จุ๊บๆ: 2คนนี้เค้าแรงเค้าเจ๋งกันทั้งคู่ไงละ กรั่กๆๆๆๆ อย่าว่าแต่คนอ่านลุ้นเลยคะ คนแต่งก็ยังลุ้นเช่นกัน ว่าที่ต่อไปจะที่ไหนกันดีน๊า คิกๆ
นอนกินแรง - กรั่กๆๆๆๆ เด็กแรงดีฟิตเปรี๊ยะแถมลีลาเด็ดเยี่ยงนี้ไงเล่า สงกรานต์ถึงสลัดไม่หลุดเสียที โฮ่ๆๆๆ
SGL - แหมๆ ก็แค่"ผ้ากันเปื้อน เปื้อน" เท่านั้นเอ๊งงงงงง ส่วนห้องน้ำเราก็ไม่ได้เขียนนะ ให้จิ้นกันเองได้ตามสะดวก คิกๆๆ :a1:
Pakbung Mazo - กร๊าก ยังคง'แตก'ต่อเนื่อง5555555 คุณPakbung Mazo ต้องเข้าใจนะคะ น้องพลเราอึด อะจึ๋ยได้ทั้งคืนวัน เพราะ19เอ๊งงงงงงง สงกรานต์เรา29เชียวนะ ต้องรับน้องพล(เกือบ)ไม่ไหวอยู่แล้วววววว
Rafael - ถูกค่า สงกรานต์เซะกุซี่ น่ารัก ขยี้(กล่อง)ดวงใจน้องพล ไม่มีหลงตัวเองไม่มีแม้แต่น้อย ไม่เชื่อถามไอ้น้องพลได้! คุคุคุ  :จุ๊บๆ:  :จุ๊บๆ:
sge13; - ตอนที่แล้วลงง้อคุณsge13; เลยนะนี่!คิกๆ เป็นไงล่า สั้นๆแต่เร้าใจชิมิ~~~ เรื่องรับรัก ยังอะ ลุงยังดื้อเพ่งต่อไป แต่เรื่องรับตัวอ่ะ ทำไปนานแล้ว กร๊ากกกกกกกกกกกกก และเรื่องกระเป๋าตังค์ ฮา คนแต่งก็ลืม!!! :pandalaugh: ไว้หลังก็นึกขึ้นได้เองละ(มั๊ง)คะ :oni1:
Lemon_Tea - กร๊าก ขอกระทืบไลค์แรงๆ "สงกรานต์เขาไม่ได้อยากเซ็กซี่ แต่นายมันหื่นตลอดเวลาเอง" โอ๊ย คนแต่งถูกจายยยยยยยยยยยยย :m3:
Cherry Red - โฮ่ๆๆๆๆๆ ถูกใจอีกแล้ว ทั้งคอมเมนต์เลย มันไม่ใช่มารยาจริงๆด้วย น้องพลตบะไม่แก่กล้าพอเอ๊งงงงงงงง แต่คนรับกรรมก็คือสงกรานต์(จริงๆแล้วอาจไม่ใช่กรรมแต่เป็นบุญ เนอะ!) ฟ้าเหลืองๆๆๆ เลิศอะ เนอะ! o17
MilKy IceCreaM - กร๊าก ยินดีต้อนรับกลับมานะคะ ยังไงได้ใจก็เป็นกำลังใจให้สงกรานต์หรือน้องพลก็ตามกันไปนะคะ คิกๆๆๆ :impress:
๛ナーリバス๛ - 55555555 โอตาคุๆๆๆ จริงๆคนแต่งก็ยอมรับนะคะว่าเป็นโอตาคุอยู่ แต่ความคิดนี้ไม่ใช่ของเค้านะ ต้องยกความดีความชอบให้คุณ gupalzนะคะ แต่มันก็เลิศใช่ไหมล่า โฮ่ๆๆๆๆๆ :haun5: แต่แซ่เทียนนี่น่าสนอยู่นะ หึหึหึ o3


รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 14-05-2012 23:03:49

ดูแล้วสงกรานต์ต้องติดแหงกกับน้องพลอีกนาน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 14-05-2012 23:16:03

ฮ่า มาว่าเค้าสั้น ของตัวเองน่ะสั้นกว่าของเค้าจมเลย เอิ๊กๆ
ตอนนี้น่ารักนะ หยิดหยอก ทะลึ่งใส่กันด้วย อิอิ น่ารักกันดี
ตอนหน้าเอาอะไรก็ได้ แต่ไม่เอาดราม่านะ ....


ปล. อ่านคู่นี้แล้วทำให้คิดถึงไอ้คู่หื่น ลูกชายของเรา อารมณ์ซึนพอๆ กับคู่นี้เลย อิอิ
ว่าแล้วต้องหาเวลาไปต่อสักหน่อย  บวกหนึ่งๆ 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-05-2012 00:07:31

ไม่รู้พี่สงกรานต์ด่าน้องหรือชม น้องกร๊ากกกกกกกกกก


ไม่มีวี่แวว ที่จะหลุดจากน้องพลได้เลย  :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 15-05-2012 01:25:33

หา...คู่นี้เพิ่งจะมานั่งคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว ???
อย่างว่าแหละ น้องพลเจอหน้าคุณสงกรานต์เป็นปลุกปล้ำ เวลานั้นคงไม่ได้คุยจริง ๆ ( ได้แต่คราง  :give2: )
แต่พอสัมพันธภาพด้านอื่นจะก่อเกิดบ้างอะไรบ้าง? น้องพลก็คอยจะเนียนลากเข้าไปศึกษาภาษากายอีกจนได้สิน่า  :m23:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 15-05-2012 09:10:42

555... อะฮื้อออออ....มาใสๆไร้พิษภัยนะครับเนี่ย... ไม่คุ้น 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-05-2012 11:59:14

มากันกลางสวนและ ไม่ให้คิดไม่ไหวแล้ว
คึคึ สงกรานต์มันหลงเด็กแล้วแหละ
เด็กสนองอะไร สงกรานต์ไม่ปฏิเสธ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 15-05-2012 15:53:06

สั้นง่ะ สั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนน  :serius2: *ชักกระแด่วบนพื้น*
น้องพลนี่น่ารักจริงๆเลย สนใจมาอยู่กับเรามั้ยจ๊ะ 55555555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 13 : 14-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 16-05-2012 00:45:05

ตอนที่ 14 : 16-5-55


งืมๆ
งัมๆ
ง่ำๆ
หือ? ง่ำๆ อะไรน่ะ เค็มๆ ง่ำๆงับๆ
"ถ้าไม่หยุดใน3วิละพ่อจับกดแน่"
ผมลืมตาโพล่ง ดีดตัวออกห่างไป2เมตรทันที
ไอ๋หย๋า เมื่อกี้อั๊วทำอะไรลงไป งับคอไอ้หื่นมันเรอะ โนวววววววววววว

"ทำไม?อะไร?ฉันหลับ?"เพิ่งตื่น งงเลย ว่าแต่เมื่อจำได้ว่าเมื่อกี้มันนอนตักผม ทำไมไปๆมาผมนอนซบอกมันได้ฟ่ะ หรือผมโดนวางยา!ไม่นะ!
"ชิ ทำไมไม่หลับต่ออีก3วิว่ะ"ไอ้น้องพลพึมพำ แต่กูได้ยินนะ
"ทำไม!จะทำอะไรฮ่ะ!"ผมถามเสียงดุ ชะช่า จะคิดลักหลับสงกรานต์คนนี้เร็วไปร้อยปีเฟ๊ย!

"ก็จะทำเหมือนที่ทำมาตลอดน่ะสิ"ไอ้น้องพลตอบบนตัวผม เฮ๊ย!!!
ผมมานอนอยู่ใต้ซิกแพคมันเมื่อไหร?!
"ไม่ได้เหรอ?"แอร๊ย อย่าเอาจมูกมาไถๆตรงแก้ม...ตรงหูก็ไม่ได้โว๊ย!

"มะ ไม่เอา นี่มัน อ๊ะ กลางสวนนะ"ผมครางเมื่อไอ้น้องพลส่งปลายลิ้นเข้ามาที่ใบหู เสียวว๊อย!!!
"น่า นี่ก็สวนบ้านพลเอง ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอก พลสั่งห้ามไว้แล้ว"หืม เหรอ ไม่มีคนมาแน่นะ
"เดี๋ยวๆๆๆ อย่าถลกเสื้อสิวะ!"ผมรีบดึงเสื้อที่ถูกม้วนขึ้นจะเกือบจะโชว์ยอดอกสีชมพูแบบที่เอวียังอายลง ไอ้บ้า มือไวชิบหาย!

"ไม่ให้ถอด?ก็ได้ๆ"อ๊าค ไม่ให้ถอด แต่ไม่ได้หมายความว่าให้มึงก้มลงมางับผ่านเสื้อโว๊ย!เสื้อยิ่งบางๆอยู่ อย่าน๊าาาาาาาาาาาาา
ผมบิดตัวเร่าๆ เนื้อผาบางที่ฉ่ำด้วยน้ำลายหมาบ้า กับริมฝีปากบางที่ดูดดุน ร้อนฉ่าจนผมแทบไหม้
"ไม่เอา นี่มันกลางแจ้งนะ!"ผมร้องเสียงดัง หลับตาปี้เหมือนหวาดกลัว จริงๆคือผมข่มตัวเองไม่ให้พลักแม่งแล้วออนท๊อปซะ!

"อย่าดิ้นน่า!"เสียงไอ้น้องพลกึ่งๆจะตวาด กึ่งๆจะพร่าด้วยความหื่น แม่เจ้า กูเซ็กซี่ขนาดทำมึงของขึ้นจนหน้ามืด มาพิศาลใส่กูเลยเหรอ!!
"ใจเย็นนะครับ อย่าทำเลยนะ พี่ยังเจ็บๆอยู่เลย น้องพลคนดีไม่สงสารพี่เหรอครับ?"ผมเอาน้ำเย็นเข้าลูบ ลูบๆแก้มใสของเด็ก19 อั๊ย เนียนลื่นน่ากิน!
ไอ้น้องพลจับมือผมออกจากแก้ม(ชิ) แล้วดึงไปจับไอ้น้องพลน้อย!อ๊าค!แม่งของขึ้นจริงด้วย!
"แล้วพี่ไม่สงสารผมเหรอครับ?"ไอ้น้องพลอ้อนเสียงพร่า ตาเยิ้ม น้ำลายหยด ใครปล่อยลูกหมาตกมันออกมาจากกรง!มาเก็บกลับไปที~

"ซี๊ส..อย่ายั่วผมสิ"เฮะ?อะไรวะจู่ๆมาครางซะเซ็กซี่ กูยั่วอะไรมึง หือ? อ้าว ตายละ มือผมมันขยับไปเอง มันล้วง มันจับ มันขย้ำ กรี๊ด ไอ้มือไม่รักดี!
"เปล่าซะหน่อย พลหื่นเอง"ผมล้อ จงใจกระซิบที่ข้างหู ให้ลมหายใจอุ่นรดไปบนผิวคอ ไอ้น้องพลครางซี๊สเหมือนฝืนทน น่ารักอะ
"ผู้ใหญ่ขี้แกล้ง"เสียงพร่ากระซิบ ก่อนจะไซ้ลงมาตั้งแต่ซอกคอ เรื่องลงมาถึงอกขาวเนียน ทิ้งร่องรอยสีกุหลาบไว้ทุกที่ที่หยุดริมฝีปาก
ผมหัวเราะคิกคัก ชอบวะ เวลาได้แกล้งคนหล่อให้อยากเนี่ย!

"เดี๋ยวจะโดนแน่!"ไอ้น้องพลตวาดพร้อมยิ้มชั่วร้ายให้ อั่ยยะ! อย่างนี้ก็ไม่เลวนะ!
ผมเอาขาเกี่ยวเอวแกร่ง จงใจเบียดเข้าหาให้สัมผัสกัน กระดกเอวเล็กเป็นเชิงยั่ว
"โดนอะไรเหรอครับ?พี่พล"ผมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงใสซื่อ สีหน้าบ๊องแบ๋ว แต่เลียริมฝีปากยั่ว

ไอ้น้องพลทำเสียงฮึดฮัดแล้วก้มลงแลกจูบกับผมอย่างร้อนแรง คิก ไม่อดทนเลยนะเด็กน้อยเอ๋ย~
กางเกงผมถูกปลดอย่างเร่งร้อน มือใหญ่ลูบไล้ทั้งด้านหน้าด้านหลัง นิ้วร้อนนวดวนช่องทางที่ยังนุ่มอยู่มาก ก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปอย่างไม่ยากเย็น
ผมกัดริมฝีปากกลั้นเสียง แม้จะบอกว่าไม่มีใครมา แต่ผมก็ยังอายอยู่ดี จะให้ครางกลางแจ้งก็ไม่ไหวนะ!

"ยิ่งกลั้นเสียงอย่างนี้มันยิ่งยั่วนะเนี่ย เมษาจงใจใช่ไหม?"ไอ้น้องพลถาม ทิ้งรอยไว้ที่ลาดไหล่ผมอีกรอย
"ผมไม่เคยทำแบบนั้นเลยนะครับ"ผมแกล้งเอ่ยเสียงสั่น แต่สั่นจริงเมื่อไอ้น้องพลเริ่มแทนที่นิ้วด้วยแก่นกายร้อน อือ!
"อย่า..รุนแรงนักสิ อ่อนโยนกับผม นะ?"ผมเอ่ยเสียงอ้อน ยกมือขึ้นโอบรอบคอไอ้น้องพลให้โน้มลงมาจูบ แลกลิ้น เล่นลิ้นอย่างเมามันส์

"อ๊า!"ผมร้องเสียงดัง คว้าไหล่หนาไว้มั่น รับแรงกระแทกจากอีกฝ่าย ใบหน้าสะบัดเงยขึ้น เปิดทางให้ไอ้น้องพลซุกไซ้จนพอใจ
"อย่า อ๊ะ อย่า..."แม่ง พูดจนจบไม่ได้ มึงจะแรงไปไหน กูยังระบมอยู่เลยนะ ขอซอฟท์ๆบ้างได้ไหม ซอฟท์ๆน่ะ!
"อย่าห้ามน่า พลรู้นะว่าเมษาก็ชอบ"อ๊าค กูชอบ แต่ไม่ได้ชอบเยอะขนาดนี้!
"อื้อ!อืม พล ไม่..อ๊า!"ผมจิกไหล่ไอ้น้องพลแน่น กะให้ทะลุไปถึงกระดูกเลย ชิชะ

เอาละ เป็นอีกครั้งที่ผมยอม(แบบโดนบังคับ)ให้มันปล่อยในตัวผมอีกแล้ว อะฮึก ที่กูไปตรวจเลือดมาเพื่ออะไร๊~~~
"ไอ้คนบ้า เด็กบ้า หื่น!"ผมด่า ไอ้น้องพลหัวเราะแล้วดึงผมขึ้นมานั่งกอดให้พิงซบไปบนอกกว้าง ผมเลยกัดที่หัวไหล่ให้ซะเลย หมั่นไส้!
"โอ๊ย เจ็บนะครับ เดี๋ยวผมเจ็บมากๆแล้วอารมณ์ขึ้นหรอก"ไอ้ห่าราก มึงอารมณ์ขึ้นเองอย่ามาโทษคนอื่นดิวะ!

"เดี๋ยว ไม่เอาแล้ว ถ้าจะทำอีกไปที่ห้องเลยนะ ไม่งั้นจะกัดหูให้ขาดเลย!"ผมกัด ฝังเขี้ยวลงไปแล้ว ไอ้น้องพลร้องแต่ก็หัวเราะ ไอ้มาโซ!!!
"อย่าน..."เสียงผมขาดหายไปเมื่อสายตาเหลือบไปเห็น...
"หือ?ทำไมเงียบไปละ?ไม่ห้ามแล้วเหรอ?"ไอ้น้องพลถาม ผมดันตัวเองขึ้นแล้วจับหน้าไอ้น้องพลหันไป
"คุณแม่..."
กรี๊ด กูว่าแล้ว!!!

TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ และแล้วเราก็กลับมามาตรฐานเดิมของเรื่อง หื่น :z10: เค้าไม่ผิด เค้าแค่ทำตามที่คุณgupalzเรียกร้อง~~~
แต่ตอนหน้า ดร่าม่าแน่นอน หึหึหึหึหึหึหึ

ตอบเมนต์

yeyong - แอร๊ย อีกนานไม่นานกรุณาติดตามต่อตอนหน้า!!!
๛ナーリバス๛ - อะแหะ น่ารักได้ตอนเดียวกลับมาหื่นอีกละ อรั๊ง ตอนนี้ไม่ดราม่า แต่ตอนหน้า หึหึหึ o3 ลูกชายของคุณนินี่เรื่องไหนจะ จะไปตามด้วยยยยยยย(แต่น้องฐาก็ยังรอนะคะ :impress2:)
NOoTuNE - ก็พลเข้าเป็นลูกชายโรงงานกาวอย่างที่ลุงแกว่าไงคะ ดังนั้นจะสะลัดน่ะย๊ากส์~~~~ :a9:
Cherry Red - ฮา ทำไงดีอ่ะ ตอนนี้ไอ้น้องพลมันก็ลากไปศึกษาภาษากายอย่างที่คุณCherry Red ว่าอีกแล้วคะ กร๊าก อย่าพึ่งเบื่อนะ คนเขียนสัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทำ(บ่อย)!!! :m18:
mild-dy - อู๊วอา กระทู้นี้มีกลิ่นธูปด้วย!5555 ขอบคุณนะคะ :จุ๊บๆ:
uknowvry - ตอนนี้กลับมาคุ้นชินแล้วใช่ไหมคะ อะหุหุหุ แต่ก็ยังใสอยู่นะ แก้มน้องพลกับก้นสงกรานต์น่ะ :haun5:
gupalz - จัดให้แล้ววววววววววววววว5555!!! แต่บอกแล้วว่าต้องแลกกกกกกกกก คุคุคุคุ ไม่โกรธเค้านะ? :m13:
sge13; - ยังสั้นอยู่ไหมอ่ะ เพราะเราเป็นคนแต่งนิยายนาน แถมแต่งได้ไม่ค่อยเยอะ เลยไม่ค่อยมั่นใจเลยว่าจะยาวขึ้นไหม ว่าแต่ว่า ชวนน้องพลไปอยู่ด้วยนี่คิดดีแล้วรึคะ?ไอ้คุณน้องพล น่ารัก หล่อ รวย แต่หื่นจนฟ้าเหลือง ทำเอาสงกรานต์เราแทบคลานเลยนะ คุคุคุคุคุ

รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 16-05-2012 01:25:01

กริ๊ดดดดด เริ่ด ในสวนจริงด้วย
แต่มาม่ามาคงไม่เยอะหรอกม๊างงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 16-05-2012 06:38:34

โอยยยยยยยยยยยยยตาย outdoor กลางสวนเขียว

แต่เรื่องนี้ถ้าดราม่าเยอะจะโกรธมากกกก  :z4: :z4: (ขู่ไว้ก่อน) อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 16-05-2012 08:09:00

อีน้องพลนี่.... สถานที่ไม่เกี่ยงจริงจัง ตอนหน้าไม่เอานะอย่าดราม่า....
 คุณแม่โผล่มาได้ไงเนี่ย ม่ายยยยย

อ๋อ คู่ลูกชายที่ว่า คือเรื่อง ผมรักนักร้อง มีลิ้งอยู่ที่หน้าแรกของน้องฐาค่ะ ว่างๆ ลองไปอ่านดูได้ ออกแนวหื่นพอๆ กับเรื่องนี้แหละ แรกๆ Nc เยอะมาก แต่ช่วงที่มีรณรงค์นิก็เอาออกไปบ้างส่วนหนึ่งแล้ว หลังๆ พยายามลดละเลิก แต่ยังมีมาหรอมแหรม ฮา

  เป็นเรื่องที่ยังไม่จบและโดนนิดองบ่อยมาก รักจะอ่านต้องอดทน แต่เป็นเรื่องที่นิรักมาก และแต่งยากจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 16-05-2012 14:34:23

อ๊ากกก
หายไปสองวันมาเป็นสองตอนแล้ววว
น้องพลมันหื่นตัวพ่อจริงๆ
แล้วต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น
ไม่เอามาม่าาาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 17-05-2012 01:30:19

ถ้าคุณสงกรานต์ยังยั่วยวนไม่เลิก เซ็กซี่ไม่ตั้งใจ(แต่เจตนา) และมือไม้มันไปเอง
แถม น้องพลก็พร้อมตอบสนองทุกที่ ทุกเวลา ไม่เกี่ยงสถานการณ์แบบนี้
เราคงได้เห็นฉากศึกษาภาษากายจนแตกฉานเป็นแน่แท้... :impress2:

โอ้ว...คุณแม่ได้มาเห็น Love Scene แบบ Outdoor ของลูกชายเต็ม ๆ ตา ( ก็ห้องหับมีไม่ไปทำนี่ )
สงสัยแค่ว่าคุณแม่เพิ่งเห็นตอนจบ หรือส่องมาตั้งแต่ต้นยันจบแล้วเพิ่งปรากฎตัวกันแน่นะ ???

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 17-05-2012 15:55:00

คุณแม่จะอกแตกตายหรือเปล่านั้นเห็นฉาก...แบบสดเลย :pighaun:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 20-05-2012 19:46:38

มาตามอ่านสองตอน อัยหยา!
หื่นได้หื่นดีหื่นไม่มีลิมิตจริงๆคู่นี้
มุกแต่ละมุกอย่างฮาอ่ะ
แต่มันจึ๊ก....จุกเอาตอนสุดท้ายนี่แหล่ะ
คุณมาร(ดา) มาเจอเต็มเลยทีเดียว ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-05-2012 21:59:55

ตอนที่ 15 : 20-5-55


อะฮึก!
เครียดอ๊ะ!
ผมอยากจะกรี๊ดวะ!

ผทนั่งซีดสั่นอยู่ในบ้านทรายทอง เอ๊ย บ้านไอ้น้องพลกับ เอ่อ คุณหญิงแม่ของไอ้น้องพล
หญิงสาววัยกลางคนที่มีบุคลิกแบบคุณหญิ๊งคุณหญิง แต่ไม่มีกระบังลมหรอกนะ เป็นบ๊อบเทสไลด์สีม่วงเข้มสุดเปรี๊ยว กับชุดผ้าไหมดีไซด์เก๋ไก๋ ดูสไตลิสต์สุดๆไปเลยอะ!
แถม แม่สวยงี้เองวะ ถึงเกิดลูกออกมาหล่อลากไส้ได้ขนาดนี้ เขาเรียกลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นสินะ อืมๆ

"คุณแม่เสียใจมากนะคะ"

เอาละ ผมอุตส่าห์หนีความจริงไปได้แล้วสักพักแล้วเชียวนะ

"คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไหรครับ?"ไอ้น้องพลว่า มึงถามไปเถอะ อย่ามาจับมือกู
"คุณแม่ได้ยินทั้งหมดคะ"คุณหญิงแม่ว่าพลางส่งสายตาตำหนิให้ลูกชายของเธอ ที่ยิ้มมุมปากแบบI don't careอ่ะ ฮึ๋ย ไอ้หน้าด้าน มึงไม่แต่กูแคร์นะ!

"คุณแม่เสียใจมากนะคะ ที่คุณพลโตมาเป็นเด็กร้ายกาจแบบนี้ คุณแม่ได้ยินทั้งหมด คุณพลบีบบังคับให้คุณคนนี้มีสัมพันธ์กับลูก ทั้งที่คุณเขาร้องไห้ให้ลูกปล่อยแท้ๆ"คุณหญิงแม่ว่ายาว พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าลูกไม้มาซับที่หางตาพองาม ไอ้น้องพลรีบเข้าไปยั่งประจบกุมมือคุณแม่ตัวไว้ ส่วนผมนั่งเอ๋อ
"คุณแม่ครับ อย่าร้องไห้เลย พลผิดเองนะครับ"ไอ้น้องพลว่า
"ตีแก้มตัวเองสิคะคุณพล"คุณหญิงแม่สั่ง ไอ้น้องพลยกมือขึ้นตบแก้มตัวเอง ไม่แรง แต่แรงกว่าผมตบมันอีก

ผมมองรอยแดงเป็นปื้นบนแก้มใสๆของหนุ่มหล่อแล้วก็เสียดาย เอ๊ย สมน้ำหน้า!บอกแล้วว่าอย่าทำกลางแจ้ง ถ้าเชื่อผมไปทำในห้องก็ไม่โดนจับได้แล้ว!
ผมกระยิ้มกระย่องอยู่ในใจ แต่สีหน้ายังคงหม่นหมองประคองอารมณ์ต่อไปให้สมกับที่คุณหญิงแม่คิดว่าผมนั้นคือ เด็กน้อยน่ารักที่ประสพเคราะห์ร้ายโดนหมาป่านามพลกระทำชำเราโดนมิได้เต็มใจ หรือขยับสะโพกสู้แต่อย่างใด แอร๊ย~

"ผะ ผมขอโทษครับ"ผมแสร้งทำเสียงสั่น น้ำตาคลอ ไอ้น้องพลกับคุณหญิงแม่หันกลับมาให้ความสนใจกับผมอีกครั้ง
"ผมผิดเองที่มายุ่งกับพลเขา ผม..ขอโทษ"น้ำตาดาราร่วงเผาะ ไอ้น้องพลหน้าซีดรีบโดดกลับมาโซฟาหลุยส์ที่ผมนั่ง แล้วโอบไหล่ปลอบผม
"เมษาอย่าร้องไห้สิ พลผิดเองที่ไม่เชื่อเมษา อยากทำตรงนั้นเอง ก็เมษาน่ารักมาก พลอดใจไม่ไหว"

ฉ่า!
หน้าผมไหม้
ไอ้เวร!มึงจะพูดอะไรเกรงใจคุณหญิงแม่มึงบ้าง!ต่อหน้านะต่อหน้า อ๊าค!

ผมแอบตวัดสายตาจิกอีกฝ่ายให้หุบปาก ก่อนที่ผมจะทำให้แม่งหุบเอง แต่เชื่อเถอะว่าไอ้ห่าน้องพลมันไม่รู้เรื่อง เพราะมันรวบผมเข้าไปกอดแล้วจูบซับน้ำตาให้ผม อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคค
ตาผมเหลือบไปมองคุณหญิงแม่ที่มองมาที่ผมกับไอ้น้องพล โฮ กูจะได้กลับบ้านไหมหรือต้องโดนคุณหญิงแม่แกฆ่าหมกส้วมตาย!

"พล อย่าทำแบบนี้ แค่นี้เรื่องราวก็แย่เต็มทนแล้ว"ผมกลั้นสะอื้นดราม่าใส่ แล้วออกแรงดันหน้าแม่งออก อย่าเข้ามาใกล้กู~
"เรา...ยุติเรื่องเถอะนะครับ"ผมว่าเสียงสั่น หันไปพูดกับคุณหญิงแม่ ประหนึ่งนางเอกที่วอนขอความเมตตาจากผู้ใหญ่ใจดี

"คุณแม่เห็นด้วยคะ ยุติเรื่องนี้เถอะ"คุณหญิงแม่ว่าเสียงนิ่ง ไอ้น้องพลหันไปมองอย่างตกใจ ส่วนผม
เยส!!!ในที่สุดกูก็จะสลัดไอ้ห่าน้องพลได้!!!
ทีนี้ละ ผมจะกลับไปสู่แผนการเดิมของตัวเองได้ซะที จะได้เจออาเสี่ยสุดหล่อ ทีนี้ละ ผมจะไม่จำกัดละว่าต้องอายุเยอะกว่าผม แต่อย่างน้อยขอให้แม่งจบมหาวิทยาลัยแล้ว!!!

"คุณสองคนแต่งงานกันเถอะ"
ใช่ๆเลิก...ห่ะ!!!
"คุณแม่จะไม่ยอมให้คุณพลกระทำตัวร้ายกาจ แล้วยังไร้ความรับผิดชอบอีกเด็ดขาดนะคะ คุณพลต้องรับผิดชอบน้องเขา!"
ผมตาโตกว่าเดิม10เท่ามองคุณหญิงแม่ที่พ่นคำอะไรออกมาไม่รู้ แต่ไอ้ห่าน้องพลมันยิ้มกริ่มเหี้ยๆมองมาทางผม
"ตกลงครับคุณแม่"

เหี้ย!!!กูไม่แต่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


TBC.


สวัสดีคะ อะแหะ ดราม่าใช่ไหม ดราม่าสินะ ดราม่าของเมษาน่ะนะ กร๊ากกกกกกกกกกกกก

ตอบเมนต์
gupalz - อะฮื้อ สมเป็นคุณgupalz รู้ด้วยว่าดราม่าเราไม่เยอะ ฮา เราแต่งดราม่าไม่ค่อยเป็นอะแหละที่จริง อะหุ :z10:
NOoTuNE - เค้ากลัวแล้วคะ ดังนั้นเลยจัดดราม่าแบบเมษาๆให้ ดังนั้นอย่าฟันเค้าเลยนะ ฮิฮิฮิ
๛ナーリバス๛ - แอร๊ย ไว้เราจะไปฝากตัวเป็นนักอ่านเรื่องผมรักนักร้องด้วยนะคะ จำได้ คุณนักน้องนำที่ชวนน้องฐา3pนี่เอง พออ่านแล้วจะขยันทวงให้คุณนิอัพบ่อยๆ แอร๊ยยยยย
Rafael - ฮา น้องพลมันหื่นตัวพ่อจริงๆอ่ะ ขนาดต่อหน้าแม่ยังกล้าจูบเมษาอ่ะ ไม่ใช่น้องพลทำไม่ได้นะนี่~~~
Cherry Red - หุหุ ก็คนเขาเซ็กซี่ พอมาเจอหื่นตัวพ่อ มันก็เลยสปาร์ค!!! :haun5: ส่วนคุณหญิงแม่ท่าน ไม่ได้เข้ามานั่งหน้าจอตั้งแต่เริ่มแต่อย่างใดคะ แค่ได้ยินบทสนทนาเท่านั้นเอง และคิดเอาเองว่าสงกรานต์ที่น่ารักตัวเล็กน้ำตาคลอ(มารยา)โดนรังแก ดังนั้นถึงได้สรุปความแบบนี้ไงคะ อุหุหุหุ o3
นอนกินแรง - คุณหญิงแม่ไม่อกแตกตาย แต่สงกรานต์เราสิคะที่จะอกแตกตายกับคุณหญิงแม่ โฮ่ๆๆๆๆๆๆ :pandalaugh:
coon_all - อะฮึก ดีใจที่ชอบมุกของเรา จริงๆไม่ค่อยจะมั่นใจเลยคะว่าจะดีไหมนะ ได้ไหมนะ ตลกไหมนะ ฮือ แต่เรื่องหื่นเนี่ย เป็นพรสวรรค์ ก๊ากกกกกกกก :5555: ว่าแต่มาอ่านเอาตอนที่เรากำลังจะลงตอนใหม่พอดีเลยคะ ดีมากเพราะเราจะได้ไม่ต้องไปหากระทู้ :laugh:

รักคนอ่าน :dad4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-05-2012 22:03:05

อ่านจบแล้ว เราฝันเฟื่องไปถึงตอนเข้าหอและ 55555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-05-2012 22:05:33

พลเตี๊ยมกับคุณหญิงแม่ไว้ก่อนหรือเปล่าเนี่ย
เข้าทางเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 14 : 16-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 20-05-2012 22:06:01

ฮ่าๆๆๆ
รู้สึกเหตุการณ์มันจะพลิกผันนะ
เมษา?งานเข้า ฮาาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 20-05-2012 22:15:46

 :a2: :a2:


อ่ะเยี่ยมคุณหญิงแม่ คดีพลิกนะสงกรานต์จ๋า


แต่ที่อ่านตอนนี้มาสรุปเรื่อง ประเด็น มันอยู่ตรงที่ไม่ทำในห้องแต่มาทำ outdoor ใช่ไหม  :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 20-05-2012 22:22:57

รู้ตอบจบตั้งแต่ตอนที่คุณแม่ด่าน้องพล ฮ่าๆ ไม่ดราม่าเลยสักนิด ฮามากกว่า

คุณแม่สุดยอดมากค่ะ น้องพลต้องรับผิดชอบน้องนะคะ

แต่งงานกันเล้ยยยยยยยยยยยยย เย้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 20-05-2012 22:25:45

อื้อฮือ......ดราม่าได้อีก....ดราม่าในที่นี้คือ สงกรานต์คับ เล่นละครได้อี๊ก 5555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 20-05-2012 23:15:36

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบจริงแนวนี้ น่ารัก ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 20-05-2012 23:32:41

มันฮามากกกก ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 20-05-2012 23:38:59

คุณแม่นี่ผิดจากที่เราคาดการณ์ไว้เยอะอ่ะ (เยอะมากกกกกกกกกก)
5555555555555555555555555
ทีแรกนึกว่าจะเป็นคุณหญิงเริ่ดๆเชิ่ดๆไรงี้ซะอีกกกกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 20-05-2012 23:45:54

ไม่ได้เข้ามาอ่านนาน น้องพลยังหื่นคงเส้นคงวาเหมือนเดิม 555  :laugh: หรือว่าหื่นกว่าเดิมหว่า?
พลคงเต็มใจรับผิดชอบมากเลย คงถูกใจเต็มที่
เมษายอมพลไปเถอะ ไม่เคยขัดพลได้ซักทีนี่  :m20:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 21-05-2012 00:13:32

คุณแม่พลดูคุณหญิ๊งคุณหญิง
แบบนี้ก็เข้าทางน้องพลเลย เรียกได้ว่างานนี้เมษาพลาด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 21-05-2012 00:58:39

อ่านได้ถูกเวลาขออีกตอนเลยได้ป่ะ ฮ่าๆ
ชอบแม่พลอ่ะได้ใจอ่า
แต่งเมื่อไหร่ขอการ์ดด้วยอิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kids-me ที่ 21-05-2012 02:29:24

คุณหญิงแม่ทำเราผิดคาดมาก

เรานึกว่าจะมาม่า

น้องพลก็หื่นตลอด :-[ สมใจแล้วคราวนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 21-05-2012 16:50:27

เพราะคุณหญิงแม่เธอเปรี้ยวนี่เอง เหอะ เหอะ เหอะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 22-05-2012 00:42:46

รู้สึกคำว่า "ยุติ" ของคุณหญิงแม่ กับ คุณสงกรานต์ จะเป็นคนละความหมายกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะค่ะ
ที่ว่าให้แต่งงาน น่าจะเรียกว่าเป็น "การสานต่อ" ไม่ใช่ "ยุติ" นะค่ะนั่น   :m20:
แต่แหม...อะไร ๆ ก็เข้าทางน้องพลไปซะหมดเลยเนอะ... :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 26-05-2012 15:38:07

แอบตามมาจากเรื่องสั้นซีรีย์ดวงดาวค่ะ (แต่เรื่องนั้นยังไม่ได้คอมเม้นต์เลย ยังอ่านไม่ครบดีอ่ะ แหะๆ)
เพราะจากเรื่องนั้นมีวี่แววของโคอ่อนเคี้ยวหญ้าแก่อยู่เต็มทุ่ง *O* เลยคิดว่าสงสัยเราเจอคนรสนิยมเดียวกันแล้ว อ่ะฮุฮุฮุ
จิบอกว่าเรื่องนี้ฮามาก ยิ่งตอนที่ลุงเข้าบ้านน้องพลนี่เราฮาหลายรอบเชียว แต่ละตอนที่อ่านไปก็ยิ้มแบบมีเลศนัยไป ไม่เข้าใจตัวเอง ฮ่า

ชอบเวลาอ่านคอมเม้นต์คนอื่นแล้วเรียกสงกรานต์ว่าลุง ทำไมก็ไม่รู้สิ จริงๆ 29 ก็ยังไม่แก่นะ แต่แบบสงกรานต์เหมาะกับคำว่าลุงพิลึก
ลุงนี่เป็นเคะที่แรงแต่น่ารักมาก รั่วมาก และไม่น่าหมั่นไส้เลย แม้จะปากอย่างใจอย่างกายอีกอย่างก็เถอะ มันกลับฮาซะอีก
โอ๊ยตาย คุณหญิงแม่ของน้องก็แซ่บมาก จับแต่งเลยเว้ยเฮ้ย เอาล่ะ จะรอดไหมล่ะลุงเอ๊ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 15 : 20-5-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 12-06-2012 00:38:00

ตอนที่ 16 : 12-6-55


"ตาหนูทานนี่สิคะ"เสียงหวานเอ่ยพร้อมตักหมูทอดกระเทียมไฮโซให้ผม
"ไม่ต้องเกรงใจนะ ตอนนี้เราก็คนกันเองแล้ว"เสียงผู้ชายทุ้มนุ่มลึก เร้าใจสุดๆอ่ะ แถมท่าจะอายุเยอะกว่า แต่หล่อลาก รวยโคตรด้วย โคตรเป็คอ่ะ ไม่ติดว่ามีภรรยาคนสวยกับลูกชายหล่อลากไส้นั่งซ้ายขวาอยู่ละก็นะ พ่อจีบแล้ว!

"ขอบคุณครับคุณลุงคุณป้า"เสียงใสกับรอยยิ้มหวานฉ่ำฉาบบนหน้าผมอย่างดี
"เรียกคุณแม่คุณพ่อสิเมษา"ชิชะ มาทำพูดเสียงหวานเสียงอ่อย
"เกรงใจน่ะครับน้องพล"เสียงใสโคตรๆกับท่าทางเกรงใจสุดตีน เหยียบตีนแม่งไปด้วยเลย

"บอกแล้วไม่ต้องเกรงใจ พ่อเป็นคนง่ายๆ"
'พ่อ'บอกพร้อมยิ้มล๊อหล่ออ่ะ แอร๊ย ระทวย~
"คุณพ่อครับ อย่ามาว่านเสน่ห์ใส่ลูกสะใภ้สิครับ"อุ๊ย เมื่อกี้ผมหลุดพูดไปเรอะ ทำไมไอ้น้องพลมันรู้ละว่าผมหลงเสน่ห์น่ะ!
"พ่อต้องมัดใจสะใภ้ไว้ก่อนสิ เดี๋ยวเข้าบ้านมาแล้วจะได้ฝากคุมแกให้ไงละ"อ๊างค์ 'พ่อ'ยิ้มหล่อเห็นเขี้ยวด้วยอ่ะ ซี๊ส
"เหมือนที่คุณแม่คุมใช่ป่ะ?"ไอ้น้องพลว่าแล้วยิ้มโชว์เขี้ยวเหมือนกัน โชว์กรรมพันธุ์เลิศๆ ที่มันตกทอดแบบจะๆ
"สองคนเลิกเล่นกันแล้วทานอาหารกันเถอะคะ ตาหนูของคุณแม่นั่งเกร็งดูพ่อลูก เลยไม่กล้าทานเลยเห็นไหม"คุณหญิงแม่ว่าดุแบบสวยๆ แล้วหันมายิ้มให้ผมอ่ะ เอิ๊บ ประกายผู้ดีมันปักตาผมแล้วครับ
ว่าแต่
ผมกลายเป็นตาหนูตั้งแต่เมื่อไหร...
แล้วผมมาอยู่ในบรรยากาศครอบครัวสุขสันต์กับมื้ออาหารค่ำสุดหรูต้อนรับลูกสะใภ้(สุดน่ารัก)ตั้งแต่เมื่อไหร...
ไม่นะ ความทรงจำของสงกรานต์ถูกดูดไปจากมนุษย์ต่างดาวปิ๊งแว๊บแน่!โนวววววววว

นั้นคือความฟุ่งซ่านในใจผมครับ เพราะที่ผมตอบรับไปก็คือ
"ครับ"กับรอยยิ้มหวานแบบเอียงอาย อะแหะ

ผ่านมื้อค่ำไปแล้วด้วยบรรยากาศแบบวิบวับประกายแสงเหมือนดินเนอร์ท่านกลางอาทิตย์อัสดง ตอนนี้กำลังรับของหวาน เป็นพุดดิ้งมะม่วงกับนมสดสูตรลับ100ปี
ผมก็นั่งกินแบบสงบเสงี่ยม แต่ก็โดนซักประวัติเนียนๆเนิบๆแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ไปๆมาๆก็ดันบอกไปหมดโคตรเง้าแล้ว ได้ไงวะ! โอ๊ย กูเกลียดครอบครัวนี้!

ไปๆมาๆก็สี่ทุ่มกว่าแล้ว อะฮึก สงกรานต์อยากกลับบ้านแล้วครับ

"ง่วงแล้วเหรอคะตาหนู"เสียงหวานของคุณหญิงแม่เอ่ยถาม ผมรีบตะครุบไวเลย
"นิดหน่อยครับคุณแม่"อั่ยยะ กระดากปากจังอ่ะ ยิ่งมองไปเห็นหน้าไอ้น้องพลยิ้มกว้างยิ่งกระดาก อ๊าค
"งั้นให้ตาพลพาไปส่งบ้านดีไหมคะ หรือตาหนูจะค้างที่นี่ดี?"
"ส่งบ้านดีกว่าครับ!"ผมรีบตอบ ขืนนอนนี่ก็เสร็จไอ้น้องพลแหงแซะไม่ต้องแซะเลยเหอะ

"ดึกแล้วนะ ไม่นอนนี่เหรอ?"คุณพ่อสุดฮ๊อตว่า ผมเห็นนะครับว่าพ่อพยักเพยิดกับไอ้คุณลูกน่ะ
"ไม่ดีกว่าครับ ผมอยากกลับบ้านมากกว่า"ผมว่าเสียงหวาน ก็แหม กับคนหล่อสุดๆ จะไปแข็งใส่ได้ไง ไม่ดีๆ
หลังจากยื้อยุดวนลูปกันได้สักพักผมก็ได้นั่งพอร์ชออกจากบ้านทรายทองซะที เฮ้อ!

ไอ้น้องพลก็ขับอ้อมโลก วนไปวนมาอยู่ได้ กูเหนื่อยแล้ว อยากโดดเตียงกลิ้งๆๆๆแล้วนะ!
"ถ้ายังไม่ไปส่งอีกนะ พี่จะโดดลงจากรถแล้วนะ!"ผมขู่เสียงเข้ม แต่ใครจะกล้าทำจริง เดี๋ยวเป็นแผลทำไง จริงมั๊ยครับ
"แหม อยากเล่นแอ๊คชั่นโรแมนติกก็ไม่บอกนะครับ"ไอ้น้องพลว่าแถมยิ้มแพล่มน่ารัก ขี้เล่น อืม มองๆแล้วก็ชุ่มชื้นหัวใจดี เอ๊ย ไม่ใช่แล้ว
"บ้าๆๆ อย่ามาเล่นน่า พี่อยากกลับแล้วจริงๆนะ"ผมว่าเสียงอ้อน แต่ผั๊วะใหญ่ไปที่ต้นแขนที่คาดว่ามีรอยฟันผมฝากไว้ใต้เสื้อนั้น
"ตัวก็เล็กหน้าก็เด็ก แต่รุนแรงจังนะ"ไอ้น้องพลว่าลูบแขนตัวเองปอยๆ ผมยิ้มอย่างสะใจ กูชนะ~

โอ๊ย ในที่สุดก็ถึงบ้านผมซะทีครับ!
"ขอบคุณที่มาส่งนะ"ผมบอกลา แต่โดนไอ้น้องพลดึงมือไว้ก่อน ฮั่นแน่ อยากได้จูบลาแสนเร่าร้อนละซี่~
"อะนี่"ไอ้น้องพลวางประเป๋าหนังสีแดงแสนคุ้นตาลงบนมือผม อ้าวเฮ๊ย กระเป๋าตังค์กูนิ!ลืมไปเลย!
"ลืมแล้วละสิ~"หนอยๆ อย่ามาทำเสียงลากล้อเลียนนะไอ้เด็กตกมัน ถ้าไม่โดนมึงกดจนลืมโลก ก็ไม่ลืมหรอกเฟ๊ย!

"เพราะใครละ!"ผมว่ายู่ปากใส่
"เพราะพลไง"โอ๊ย รับหน้าใสๆเลยนะ ไอ้เด็กบ้า หล่อนักเรอะวะ!
"จะกลับแล้ว!"ผมว่าเสียงแข็งแล้วรีบเข้าบ้านไปเลย ไม่ลืมล๊อคประตูอย่างแน่นหนา กันไอ้หื่นหน้าหล่อตามเข้าบ้าน
"ฝันดีนะครับที่รัก"ไอ้น้องพลตะโกนข้ามรั้วมาพร้อมส่งจูบ แอร๊ย น่ารักวะ
แต่แน่นอนว่าผมไม่แสดงออกให้เหลิงหรอก ชิชะ
"แบร่!"ลิ้นแดงๆเท่านั้นแหละที่จะได้เห็นน่ะไอ้น้อง~

ผมมองเมษาเดินเข้าบ้านไป นั่งมองบ้านเมษาอยู่สักพัก นี่เขารู้สึกตัวไหมนะ
ว่าตอนนี้ผมได้ทั้งชื่อ ที่อยู่ ประวัติ และสิทธิ์ในการเป็นแฟนเรียบร้อยแล้วนะ
ผมยิ้มขำเมื่อนึกถึงใบหน้าเหลอหลาของเขาตอนที่คุณแม่มา น่ารักมากเลย อ๊ะ ไม่ใช่ว่าผมเตี๊ยมกับคุณแม่มาก่อนหรอกนะครับ ตอนนั้นผมก็ตกใจเหมือนกัน แต่ที่ตกใจกว่าคือคุณแม่สรุปแบบนั้น อย่างกับรู้ความคิดผมแน่ะ สุดยอดจริงๆครับคุณแม่ผมเนี่ย
ผมหยิบมือถือขึ้นมา เปิดดูรูป เป็นรูปของเมษาในชุดผ้ากันเปื้อนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำไข่ต้มของเขาอยู่ ที่ผมแอบถ่ายไว้ กะจะใช้แบล็กเมย์ให้เขายอมเป็นแฟนผมซะ ไม่น่าเชื่อว่าไม่ต้องใช้มันเลยก็ได้เรียบร้อยแล้ว
เมษาครับ คุณหนีผมไม่พ้นแล้วละ หึหึ


TBC.

สวัสดีคะ อยากจะร้องไห้ ตอบคอมเมนต์ไปหมดแล้ว กำลังจะกดโพส แต่กดผิดลบทิ้งไปหมดเลย โฮ!!!เอา29นาทีที่นั่งตอบนั้นคืนมา!!!!อ๊าค!!!!ดังนั้นตอนนี้ขอไม่ตอบซ้ำ เพราะเราช้ำ อะฮึก :z3: :z3: :z3:
ขอบคุณคุณ gupalz yeyong Rafael NOoTuNE ๛ナーリバス๛ uknowvry seaz ชะรอยน้อย sge13; NY_JK kslave coon_all kids-me นอนกินแรง Cherry Red RoseBullet
ยินดีต้อนรับคุณseaz RoseBullet สู่เล่ห์+มารยาของลุงด้วยนะคะ
ยินดีต้อนรับคุณNY_JK กลับมาด้วยน๊า
อะฮึก ยังเศร้าอยู่

รักคนอ่าน :monkeysad:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-06-2012 00:52:36

ลูกสะใภ้เต็มตัวแล้วสงกรานต์ หนีพลไม่พ้นแล้ว ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 12-06-2012 11:02:25

 โอ๋ๆ มากอดแก้ช้ำหน่อยเร้ว... (โรคเลสกำเริบเรอะ??)

แหม ครอบครัวสุขสันต์กันจริงๆ นะเนี่ย

เมษา นี่ก็นะ ดันไปถูกใจพ่อสามีได้ เดี๋ยวก็โดนคุณแม่สามี ตีเข้าให้หรอก คริคริ


มาตอนนี้อะไรก็ดูคลี่คลายแล้วนะ จะดำเนินต่อไปอย่างไร? หรือใกล้จบแล้ว??

ปล. rubymoona  ตอนที่เห็นยูสนี้อ่ะ เค้าคิดถึง รูบี้มูน จากซากุระเลย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-06-2012 11:29:25

หุหุ
น่ารักนะเนี่ยคู่นี้
คุณพ่อคุณแม่ก็เหลือเกิน อวยกันซะ
แล้วอย่างนี้เมษาจะไปไหนรอด หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-06-2012 19:50:31

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


คุณพ่อนี่สเป็คเลย พลที่พี่เค้ายอมเพราะหวังพ่อเปล่าลูก


อะคึอะคึ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-06-2012 23:24:50

เมษาก็ค่อยๆลดสเปคจากพ่อมาเป็นลูกเถอะ สำเร็จชัวร์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-06-2012 09:44:54

รอจ้ารอๆ :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 13-06-2012 10:50:56

555+ นายเอกเรื่องนี้โคตรได้ใจเลย โดนสุดๆ รั่ว+แรงได้ใจเรามาก
สงกรานต์ไม่แคร์สื่อสุดๆ ชอบพ่อสามี ตรงสเป็ค น่าๆคนพ่อไม่ได้เอาคนลูกแทนไง
ไหนๆเจ้าตัวอย่าพลก็ยินดีถวายหัวซะขนาดนี้ ถึงจะอ่อนกว่า 10 ปีก็เถอะ
แต่เวลาอยู่บนเตียงก็ถึงใจสุดๆเลยใช่ไหมหล๊า >.,< ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-06-2012 15:27:08

โอ้...เมษาหนีไม่รอด โดนทุกทีสินะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 13-06-2012 16:56:18

คุณแม่ เออ คงอยากหาลูกสะใภ้(ผู้ชายน่ารัก) พอดีเลยใช่ม่ะ --!!
น้องพล คงดีใจจนยิ้มแก้มระเบิดเลยมั้งเนี่ย
ได้พี่เมษาไว้ในครอบครอง

เมษาอย่าเผลอวิ่งตามวิ้งๆของพ่อพลเขาล่ะ
เดี๋ยวจะโดนลงโทษแบบขังลืม
ลืมไปว่าโลกนี้ไม่ได้มีเพียงพวกนายสองคน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 13-06-2012 19:18:02

 :m20: พลระวังคุณพ่อไว้หน่อยนะ เดี๋ยวเมษาจะอดใจไม่ไหว
ตอนนี้ทุกอย่างคงสมใจพลแล้วสิเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 13-06-2012 22:44:36

555+....29 นาทีที่เสียไปไม่เป็นไรนะครับ ไว้ตอบกันคราวหน้าก็ได้เนอะ 555+ .... แหมแอบหลงรักคนแก่ด้วยคน ถ้าไม่มีคุณแม่คนสวย จะยุให้จีบแข่งกะคุณลูกสุดหล่อเลยคร้าบ คุณพ่อคุณแม่ออกมาบ่อยๆนะคับ น่ารักอ่ะ...ส่วนน้องพล ความเจ้าเล่ห์นี่น้องได้แต่ใดมา กร๊าก!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 14-06-2012 00:25:48

ดิฉันว่าสเป็คของคุณสงกรานต์ ที่ว่าชายหนุ่มอายุเยอะ(กว่า) หล่อลาก และรวยโคตรนั้น
ท่าจะมีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนไปหมดแล้วมั้ง? คงยากจะเหลือรอดปากเหยี่ยว ปากกา มาตกถึงมือคุณสงกรานต์
แต่น้องพลก็ให้คุณสงกรานต์ได้ทุกอย่างตามสเป็ค ยกเว้นเรื่องอายุมากกว่าข้อเดียวจริง ๆ แหละ
ถือคติว่าไม่มีใคร Perfect ไปซะทุกอย่าง ฉนั้น เอาความหื่นไปทดแทนในจุดนั้นก็ล่ะกันนะ  :m23:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 16 : 12-6-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 05-07-2012 17:50:36

ตอนที่ 17 : 5-7-55


ร่างเล็กที่แอบซุ้มอยู่ในพุ่มไม้มองรถพอร์ชคันสวยขับห่างไปจนลับสายตา ก่อนจะก้าวออกมาปาดเหงื่ออย่างโล่งอก
"เฮ้อ!นึกว่าไอ้เด็กบ้านี้มันจะปีนเข้ามาขอนอนด้วยซะแล้วนะเนี่ย!"ผมเอ่ยอย่างโล่งอก ก่อนจะเดินผิวปากเข้าบ้าน
ก็บ้านเดิมของผมแหละครับ บ้านที่อยู่ติดกับไอ้สันติมันเนี่ยละ เพราะว่าเรารักบ้านหลังนี้ เราก็เลยไม่ได้ขาย แต่เก็บไว้ พอมาไทยก็จะได้มาอยู่ได้ไม่ต้องไปหาโรงแรมอยู่ เพราะถึงเราจะไปเป็นคนญี่ปุ่นแล้ว แต่ความเป็นคนไทยก็ไม่ได้หายไปไหนนี่นะ!

"ป้ามะลิคร๊าบบบบบ สงกรานต์กลับมาแล้ววววววว"ผมร้องพลางวิ่งไปกอดหญิงชราที่ยืนรออยู่ที่หน้าบ้าน
"คุณหนูสงกรานต์"ป้ามะลิตอบรับผมด้วยเสียงใจดีกับอ้อมกอดนิ่มๆแบบที่ป้าให้ผมมาตลอด
"หิวจังเลย สงกรานต์อยากกินไก่ทอดฝีมือป้าอ่ะ"ผมอ้อน แต่หิวจริงนะ เพราะเมื่อเย็นมัวแต่เกร็งอยู่เลยไม่ค่อยได้กินอ่ะ
"จ๊า เดี๋ยวป้าทำให้นะ เอาจานพูนๆเลยจะได้โตกับเขาซะที"ป้ามะลิว่าล้อผมอะ ผมค้อนป้าวงใหญ่จนป้าหัวเราะร่าหอมแก้มบ่องๆของผมแล้วเดินเข้าครัวไปเนี่ยละ

ผมเดินเข้าไปที่ห้องรับแขก ลุงจีน สามีป้ามะลิยืนรออยู่หน้าห้องส่งยิ้มาให้
"ลุงจีนสวัสดีครับ"ผมไหว้ลุง ลุงจีนกับป้ามะลิแกเป็นคนเก่าคนแก่อยู่กับบ้านเรามาตั้งแต่ผมยังไม่เกิดเลยนะครับ แถมตอนนี้ก็ได้ลุงกับป้าเนี่ยละคอยดูแลบ้านให้
"กลับซะดึกเชียวนะครับ ป้าแกก็บ่นลุงใหญ่ว่าไม่ยอมดูคุณหนูของแกให้ดีๆ"ลุงจีนว่ายิ้มๆ ผมก็หัวเราะเพราะนึกภาพออกละครับ ป้ามะลิแกขี้ห่วงนี่นา
"ไปบ้านเพื่อนมานิดหน่อยน่ะครับ"ผมตอบแล้วดึงลุงจีนไปนั่งที่โซฟาในห้องรับแขก ตอนแรกลุงแกก็จะนั่งพื้น แต่ผมไม่ยอมหรอก บังคับให้มานั่งโซฟาเนี่ยละ

สักพักป้ามะลิก็เอาไก่ทอดมาให้ เป็นน่องไก่อันเล็กทอดกรอบๆพูนๆจานแบบที่ผมชอบ ผมก็นอนหนุนตักป้ามะลิไปกินไปดูทีวีไปอย่างมีความสุข อั๊ย~

จนเที่ยงคืนกว่าๆนั้นละ ป้าแกถึงไล่ผมขึ้นไปนอน ผมอิดออดอยู่ซักพักถึงยอมลุกไปตามแกว่า เพราะไม่งั้นป้ากับลุงแกก็ไม่ยอมไปพักผ่อนด้วย

"อ๊าค~เตียงแสนร๊ากกกกก"ผมโดดใส่เตียงดังอั่กหลังจากอาบน้ำเสร็จ ฟัดหมอนข้างอย่างหมั่นเขี้ยวซักพักถึงจะหลับไป

ในความฝัน ผมฝันว่าตัวเองเป็นเจ้าชายรูปหล่อ สูง ล่ำ ในอาณาจักรแห่งหนึ่ง
แล้วผมที่เป็นเจ้าชายก็จัดงานเต้นรำขึ้น เชิญทั้งเจ้าหญิงอาณาจักรข้างเคียงทั้งหญิงสาวในอาณาจักรเองมาเต็มงานไปหมด
เหมือนว่าตัวผมนั้นกำลังเลือกคู่อยู่ละมั๊ง ผมเดินไปรอบงาน ทักทายและยิ้มให้กับหลายๆคน จนผมตัดสินใจจะขอหญิงสาวในชุดสีฟ้าอ่อนเต้นรำ แล้วหลังจากนั้น อาจจะขอให้เธอมาเป็นเจ้าสาวก็ได้

ผมยื่นมือไปขอเธอเต้นรำ แต่กลับกลายเป็นว่า มือของผมถูกจับแน่นด้วยมือที่ใหญ่กว่า
ผมหันไปมองอย่างตื่นตะลึง เพราะเจ้าของมือคือ ไอ้น้องพลในชุดสูทหล่อเหลา

"เมษาเป็นของผมนะ"ไอ้น้องพลเอ่ยแล้วดึงผมเข้าไปกอดท่ามกลางผู้คน

โดยไม่รู้ตัว ผมกลับกลายเป็นตัวเองอีกครั้ง ร่างผอมบางของผมถูกกดลงบนเตียงนุ่ม ริมฝีปากถูกครอบครองอย่างอ่อนหวาน
ผมเอื้อมโอบรอบคอหนา เสื้อผ้าถูกปลดออกไป ปลายนิ้วหยาบไล้ไปตามผิวกาย ผมครางเสียงเบารับ จั๊กจี้แต่ก็รู้สึกดีกับมัน

"ผมรักคุณ"เสียงทุ้มกับนัยน์ตาสีเข้มที่ทอดมองมาอย่างจริงจังทำให้หัวใจเต้นรัวเร็ว
"ฉันก็..."


"!!!"ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ข้างเตียง ผมรีบคว้ามา เป็นไอ้สันติที่โทรมา
"มีอะไร!"ผมกรอกเสียงลงไปเร็วๆ สรุปไอ้สันติมันโทรมาเรียกให้ไปกินข้าวเที่ยงที่บ้าน เพราะน้าน้ำแม่มันคิดถึงผม ผมก็เออออไปแล้ววางสายไป
ผมทิ้งตัวลงไปบนเตียงอย่างแรง
ฝัน
ในฝัน
ผมกำลังจะพูดอะไร
ไม่จริงอะ...
"ไม่จริง..."


เพราะมันไม่จริง
ผมก็เลยมาอยู่ในผับตอนนี้
แสง สี เสียง คนที่พลุ่งพล่านพาให้รู้สึกตื่นเต้น ผมซัดเหล้าเข้าปากไปแก้วใหญ่ๆแล้วออกไปเต้นกลางฟลอร์ วาดท่าทางอย่างมั่นใจถึงความยั่วยวนของมัน รวมถึงมั่นใจในตัวเองด้วย
วันนี้ ผมจะหาคู่นอน ใครก็ได้ที่ผมถูกใจ ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้บ้าน้องพล

พักนึงผมก็รู้สึกถึงสัมผัส ผมหันไปมองแล้วก็ชะงักไป เขาคือคุณหมอหน้าสวยที่ผมเจอที่รพ.พี่วิน คนที่เจาะเลือดให้ผม ผมยิ้มหวานให้เขา
"อยากสนุกกันเหรอครับ?"ผมยืนตัวไปกระซิบข้างหูเขา จงใจแตะริมฝีปากกับปลายหูนิ่ม
"แล้วได้ไหมครับ?"เขาตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้ม จับปลายผมของผมไปจูบ ผมหัวเราะคิกอย่างถูกใจแล้วกระชากเขามาจูบ กลางฟลอร์นั้นละ คนมองเยอะๆก็ดี เร้าใจไปอีกแบบ

"ที่ไหน?"ผมกระซิบถามผ่านริมฝีปาก ผมเม้มที่ริมฝีปากเขาอย่างยั่วยวน
"ที่นี่ ตอนนี้"เขาตอบแล้วกดจูบผม โว๊ว ใจร้อนแบบนี้สิดี ผมชอบ
หลังจากแลกลิ้นกันซักพัก เขาก็พาผมไปที่ห้องด้านหลัง

ผมเอนตัวลงไปบนโซฟา พร้อมกับส่งยิ้มยั่วให้เขา
"ผมเปานะ คุณล่ะ?"เขาแนะนำตัวพร้อมกับที่ก้มลงมาเล่นซนกับยอดอกสีสดของผม
"คิก จำผมไม่ได้เหรอครับ?"ผมหัวเราะแล้วตอบเขา เขาละออกมามองผม

"เราเคยเจอกันเหรอ?"
"ผมเคยโดนคุณเจาะเลือดด้วยนะ"ผมตอบแล้วยื่นแขนข้างที่เจาะเลือดให้เขาดู รอยเข็มที่จางไปมากแล้ว
"บังเอิญจังนะครับ"เขาว่าแล้วยิ้มให้

"ช่างเรื่องนั้นแล้วมาสนุกกันเถอะครับ"ผมพลักเขาไปแล้วขึ้นคล่อม เผื่อเขาเปลี่ยนใจเพราะผมเคยเป็นคนไข้เขาก็แย่สิครับ มาถึงตรงนี้แล้ว ผมจะทำ!

"แล้วเจอกันใหม่นะครับเปา"ผมเอ่ยลาเปาพร้อมกับหอมแก้ม แล้วผมก็เดินออกมาจากห้อง โดยที่ไม่ได้แม้จะบอกชื่อกับเปา
ผมขับรถกลับบ้านเงียบๆ
เซ็กส์กับเปาก็ให้ความรู้สึกดี แต่ทำไมใจมันโหว่งๆ...

ผมเลี้ยวรถเข้ามาในบ้าน เห็นรถที่คุ้นตาจอดอยู่แล้วใจมันก็เต้นรัว

"เมษาไปไหนมา?!"พลเอ่ยถามผมเสียงเข้มทันทีที่ผมเดินเข้าไปในห้องรับแขก
ผมไม่ได้ตอบ แต่เดินเข้าไปเงียบๆแล้วกอดเขาแน่น

...ทำยังไงดี ผมรู้สึกผิดได้ยังไง ผมรู้สึกผิดที่ไปมีเซ็กส์กับคนอื่นนอกจากพลได้ยังไง...



TBC.

สวัสดีคะ พอแต่งตอนนี้จบแล้วก็รู้สึกได้เลย ว่าเรื่องนี้ใกล้จะจบแล้ว :sad4:  นะ ในที่สุด เราก็ดำเนินมาถึงจุดที่ใกล้จะจบกับเขาแล้ว ดีใจ!!!
ตอนนี้อาจจะแปลกๆไปบ้างในสำนวนการแต่ง เพราะปกติของเรื่องนี้มันจะอะฮ๊าอือฮื้ออู๊ววววว ทำนองเนี่ย ที่แต่งไปนี่เหมือนการดำเนินเรื่องของfirstมากกว่า แต่แบบ แต่งไปแล้ว จะลบก็เสียดายโฮก คิดซะว่า มันเป็นช่วงจริงจังของลุงแล้วกันเนอะ!

ตอบเมนต์

gupalz - ถูกคะ หนีไม่พ้นแล้ว หนีใจตัวเองไม่พ้นแล้วววววว
๛ナーリバス๛ - กอดคุณนิ จริงๆนะ ตอนที่แล้วไม่รู้สึกสักนิดว่ามันจะจบ แต่พอแต่งตอนนี้จบแล้ว มันใกล้จะจบแล้วจริงๆด้วยคะเรื่องนี้เนี่ย!!! :sad4: พูดถึงยูส มันอ่านแล้วนึกถึงซากุระจริงๆด้วย แต่เอามาจากเรื่องเซนต์เทลคะ(ทันไหม?)แล้วบวกกับต่างๆที่เราชอบเลยออกมาเป็นยูสนี้ จริงๆของจริงๆ คือเรามีนามแฝงอีกอัน แต่ใช้สมัครเล้าไม่ได้ เพราะมีคนใช้ไปแล้ว เลยใช้ยูสอันนี้ ฮิฮิ
Rafael - ไปไหนไม่รอดอยู่แล้ว เพราะทั้งคนแต่งคนอ่านจะจับกลับมาขังให้ตัวติดกับน้องพลตลอดเวลา555555
NOoTuNE - บร้า~~~~เห็นลุงเขาเป็นแบบนี้ลุงเขาก็มีศีลธรรมนะเออ!ไม่พรากสามีพรากลูกใครนะเออ!ยิ่งอีกฝ่ายเป็นแม่สามีและสามีตัวเองด้วยแล้ว อะฮิ!
yeyong - ฮา เมษาจะลดไม่ลดเสป็ค ยังไงก็หนีไม่พ้นมือไอ้น้องพลแล้วคะเราว่า เล่นดักทุกทิศทางขนาดนี้แล้ว แม้แต่ในฝันยังเข้าไปหยอดได้อะคิดดู!
mild-dy - มาแล้วจ๊า :กอด1:
111223 - แอร๊ย ยินดีต้องรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะ!แต่มาพอดีตอนใกล้จะจบเลยคะ5555 ดีใจที่ชอบลุงนะคะ เราก็ชอบมากเหมือนกัน เพราะว่านางเอกก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวนางเอกเสมอไปใช่ไหมล่า ไม่งั้นชีวิตมันก็เก็บกดแย่เนอะ!!!
iamnan - ฮา ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบ คือยังไงเมษาก็หนีไม่รอด เพราะคนแต่งบังคับคนอ่านเชียร์ขนาดนี้5555
Lemon_Tea - ฮา จิ้นพลดีใจยิ้มแก้มระเบิดแล้ว น่ารักอ๊ะ! :jul3: คุณแม่ไม่รู้หาลูกสะใภ้อยู่รึเปล่า แต่พอลุงโผล่มาก็รีบตะครุบไว้เลยละคะ5555 น่ารักๆแถมเอาพลอยู่นี่ไม่น่าจะหาง่ายเลยนะ! :impress2:
NY_JK - พลคงไม่ต้องระวังคุณพ่อ เพราะคุณพ่อคงไม่กล้าแหย่มกับคุณหญิงแม่ ส่วนกับลุงเนี่ย ง่ายๆ ก็แค่จับกดให้ลืมหน้าพ่อก็เท่านั้น! :laugh:
uknowvry - แอร๊ย กอดคุณuknowvry  29นาทีของคราวก่อนนี้ช้ำจริงๆนะคะ อะฮึก! คุณพ่อคุณแม่น้องพลเขาน่ารักใจไหมคะ เราก็ชอบ ว้ายๆๆๆ ใจตรงกันเลยนะ555 ส่วนความเจ้าเล่ห์น้องพล ท่านไม่ต้องสืบเลย ก็ต้องได้พ่อมาน่ะซี่ แหม ขนาดเขี้ยวเขายังถอดแบบกันมาเป๊ะเลยนะเออ!
Cherry Red - เห็นด้วยสุดอ่ะ ถ้ามีคุณสมบัติขนาดนั้นแล้วยังเหลือมาได้นี่สิ เราจะตั้งให้เป็นสิ่งมหัสจรรย์ของโลกเลยทีเดียวเชียว! ดังนั้น น้องพลเรานี้ละเลิศสุดแล้ว ค่อยๆเพาะค่อยๆบ่มไป เราจะได้สุภาพบุรุษสุดเลิศไว้ในครอบครองเลยนะเออ! แลน้องพลหื่นจริง!555555

รักคนอ่าน :L1:

แขกรับเชิญพิเศษ...นายทักษะ วีระพัฒนา
(ไม่รู้จักไม่เป็นไร อ่านชิวๆนะเคอะ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 05-07-2012 18:15:37

ที่ทำล่ะไม่รู้จักคิด ตอนนี้มารู้สึกผิด
น้องพลต้องทำโทษเมษาให้หนักเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-07-2012 19:25:48

ทำแล้วทำไมไม่คิด

เฮ้ยย หมั่นไส้หว่ะ พลทิ้งไปเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-07-2012 20:07:38

เมษา ทำไมเธอทำอย่างนี้เนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-07-2012 21:37:55

เอ๊...จิตใต้สำนึกซื่อตรงกว่าสินะคับ... !!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-07-2012 22:27:02

จะจบแล้วเหรอ ว๊า กำลังสนุกเลยอะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 06-07-2012 00:47:37

ทำไมสงกรานต์ทำกับน้องพลแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Cherry Red ที่ 08-07-2012 00:25:14

แม้น้องพลจะตามไปหลอกหลอนคุณสงกรานต์ถึงในฝัน แต่ยังถือว่าไม่เฮี้ยนจริง
เพราะ ไม่สามารถตามไปขัดจังหวะคุณสงกรานต์กับหมอเปาหน้าสวยได้
แต่แหม...คุณสงกรานต์ไป XXX กับคุณหมอเปาแบบนี้
จะโดนน้องพลทำโทษ หรือ จะถูกใครมาล้างแค้นตามหลังหรือเปล่า ? (โทษฐานไปผิดผีคนมีเจ้าของ ? )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 17 : 5-7-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-08-2012 17:10:44

ตอนที่ 18 : 7-8-55


"เป็นอะไรครับคนดี?"เสียงทุ้มๆเร้าใจที่ส่งมาเจือความห่วงใยไว้จนความรู้สึกผิดพุ่ง!
"...มาเมื่อไหรอะ"ผมเสไม่ตอบ กระชับกอดกับอกแน่นๆอันคุ้นเคย
"มาตอนสี่ทุ่มกว่า นอนไม่หลับ คิดถึงเมษา"พลตอบแล้วจูบที่เรือนผมนุ่ม ที่เจือกลิ่นน้ำหอมที่ไม่คุ้นเคย

"ไปไหมมา?"เสียงทุ้มที่กระด้างขึ้นเอ่ยถาม ผมกระตุกนิดๆกับเสียงนั้น
"เที่ยว"ผมตอบเสียงอู้อี้เพราะซุกหน้ากับแผงอกอีกฝ่าย
"อยากเที่ยวทำไมไม่บอก เดี๋ยวพาไปก็ได้"น้องพลแซะผมออกมาแล้วจ้องเขม็ง ผมมองช้อนปริบๆ ทำหน้าใสสุดชีวิตใส่
"ไม่ต้องมาแอ๊บ ไม่หลงกลหรอก"อั่ก กระอักเลยประโยคนี้

"พูดมา อย่าบอกนะว่าแอบไปหาใครมา"พลแซวผมพร้อมรอยยิ้มอวดเขี้ยวสวย แต่ผมขำไม่ออก ก็มันจริง...
"...เมษา"

"ฉันไปมีอะไรกับคนอื่นมา"ผมสูดหายใจเฮือก โพล่งออกไปก่อนที่จะโดนคาดคั้น
ผมมองไปที่พลตรงๆ ใบหน้าหล่อเหลาดูโกรธเกรี้ยว แปรเปลี่ยนไปเป็นผิดหวัง และสุดท้าย
เย็นชา...
ใจผมสั่น...
"พล..."

มือผมที่ดึงชายเสื้อเชิ๊ตของพลถูกดึงออก เขาไม่ได้กระชากแต่ใจผมมันยิ่งกว่าถูกกระชาก

พลเดินออกจากบ้านผมไป โดยที่ไม่ได้เอ่ยคำใด ผมไม่ได้รั้ง เพราะความเย็นชาที่ได้รับครั้งแรกมันทำให้ขาผมชา

"ฮึก..."ผมสะอื้น แต่ก็ยกแขนขึ้นเช็ดก่อนที่น้ำตาจะไหล
"แค่นี้ก็ต้องโกรธด้วย!ไอ้เด็กบ้า!ขอให้แกหัวล้าน!ฮือ!"


ผมขับรถกลับบ้าน ภายนอกผมดูเรียบเฉย แต่ข้างใน ทั้งโกรธ หงุดหงิด อยากจะฆ่าคน!
"แม่ง!"ผมสบถอย่างเหลือทน ยิ่งนึกไปถึงใบหน้าของต้นเหตุที่ทำให้หงุดหงิดด้วยแล้ว
เมษามองผมตรงๆ ใบหน้าน่ารักที่บอกว่าตัวเองไปมีอะไรกับคนอื่นมา
ผมโกรธจนแทบบ้า
ผมเสียใจสุดๆ
อยากจะจับคนตรงหน้าไปขังไว้แล้วลงโทษให้หนัก ผมถือว่าเขาเป็นของผมแล้ว ผมยอมไม่ได้ที่เขาจะถูกแตะต้องโดยคนอื่น ทั้งๆที่เขาเป็นของผม!!!

แต่ใบหน้าตอนที่ผมดึงมือเขาออกทำให้ผมใจอ่อนวาบ

ความคิดที่จะทำมันก็หมดไป แต่ผมทนมองเขาอยู่ตรงนั้นต่อไปไม่ไหวจริงๆ
โกรธ หงุดหงิด แต่ทำอะไรไม่ได้!
ผมจะบ้า!
"เมษา!ทำไมคุณทำกับผมแบบนี้?!"

TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ ไม่ได้เข้าบอร์ดมา2อาทิตย์ นิยายใหม่เพียบเลยอ่ะ ตอนนี้สั้นและอืด อืม ตอนหน้านะ รับรองจะกลับไปมาตรฐานเดิม!สัญญาว่าจะมาต่อในวันสองวัน!
อยากทักทายทุกคน คิดถึง  :กอด1:

ตอมเมนต์
yeyong - เป็นอะไรที่เป็นสัจธรรมของโลกจริงๆเนอ ก่อนทำไม่คิด พอทำแล้วถึงมานั่งเสียใจอ่ะ แย่ๆ ลุงแย่ๆ
NOoTuNE - โหย แรงอ่ะ จะทิ้งลุงเลยเหรอ แต่ลุงเป็นชื่อเรื่องเลยนะ จะทิ้งลุงเลยเหรอออออออออ ฮืออออออออ
gupalz - ลุงเขาบ้า ลุงเขาปัญญาอ่อน ลุงเขาซื่อบื้ออออออ ยกโทษให้ด้วยยยยยยย
uknowvry - แอร๊ย ตรงนั้นละคะ ประเด็นหลักของตอนเลย5555 จิตใต้สำนึกมันรู้นานแล้ว แต่จิตใจนี่สิที่ดื้อ!
Rafael - ตอนแต่งตอนที่แล้วคิดว่าจะจบจริงๆนะ แต่พอผ่านมาเดือนนึง ลืมแล้วว่ามันจะจบไปทางไหน! :a5:  :กอด1:
seaz - ฮือ ยกโทษให้ลุงด้วย ก็ลุงเขาดื้ออ่ะ ลุงไม่ยอมรับตัวเอง แต่ๆๆ น้องพลมันก็เคยทำนะ ตอนต้นๆเรื่องอะ!
Cherry Red - ฮา น้องพลไม่เฮี้ยนจริง!!! นั้นสิเนอะ พลไม่เทพจริง ไม่งั้นต้องไปโผล่แล้วจับแยก หิ้วสงกรานต์กลับไปตีก้นให้ลายโทษฐานอ่อยชาวบ้าน(นอกจากตัวเอง)แล้ว เรื่องทำโทษ อยากทำใจจะขาด แต่ดันใจอ่อนไม่กล้าเนี่ยสิ!น้องพลแม่งอ่อนเนอะ!เด็กก็เงี๊ย! ส่วนจะมีใครมาล้างแค้นตามหลัง ท่าจะยาก หมอจะรู้รึเปล่าเหอะว่าเปาหนีไปxxxกับคนอื่น แถมรู้ ก็ใช่ว่าหมอจะทำอะไรสงกรานต์อ่ะ นี่ก็ใจอ่อนกะสงกรานต์เช่นกัน แต่ตัวสงกรานต์เองเนี่ยสิ รับเละ!ซวยเละ!

รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-08-2012 17:30:23

เมษาเอ๊ยยยย พลมันโกรธแล้วเนี่ย ง้อด่วนๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-08-2012 17:32:33

งื้อ สั้นไปนะ
รอคอยการกลับมาอย่างจดจ่อ
ไม่รู้ว่าจบยังไง ฮ่า
งั้นก็ต่อไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-08-2012 19:24:57

พลจัดการให้หลาบจำ ทำไรไม่คิด แก่ขนาดนี่แล้วแท้ๆ


ปล. เค้าหมายถึงให้พล ทิ้ง ป้าเมษา นะเอออ แต่นิยายตัวเค้าไม่ทิ้งหรอก รักนะ

แต่ถ้าคราวหน้ายังมาสั้นแบบนี้อีกไม่แน่นะ  o18 o18 (ไม่ได้ขู่นะเออ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 07-08-2012 19:33:27

ฮือ สงสารพล ทำไมเมษาทำแบบนี้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 07-08-2012 19:38:07

เกลียดเมษาว่ะ ร่าน! อยากให้พลจีบคนอื่นมั่ง จะคอยสมน้ำหน้า เฮอะ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 07-08-2012 21:17:30

เฮ้ย....น้องพลน่าสงสารว่ะ โกรธก็โกรธ.... แพ้ทางก็แพ้... 5555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 18 : 7-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-08-2012 16:10:17

ตอนที่ 19 : 9-8-55


เสียงเครื่องยนต์คราคร่ำ พอกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม ผู้คนมากมายที่สนุกกันสุดเหวี่ยง แต่ผมไม่สักนิดอะ!
ผมเดินผ่านผู้คนอย่างมีเป้าหมายไปที่ไอ้เด็กบ้าขี้งอนหัวล้าน(ตามผมแช่ง) ที่ยืนพิงรถตัวเองหล่ออยู่ตรงนั้น
โว๊ย!คนจะเยอะไปไหนวะ!หลบกูหน่อยดิ๊!

"อ๊ะ!"ผมอุทานเมื่อโดนดึงแขนจนเซหลุดออกจากทางไป ว่าจะหันไปด่าเช็ดเม็ดละ แต่ อุ๊ยตาย หล่อเข้ม!
"รีบไปไหนครับ?"เสียงไอ้หล่อเข้มถาม แหม รู้นะว่าคนมันเยอะเสียงมันดัง แต่ไม่ต้องก้มลงมากระซิบใกล้ขนาดนี้ก็ได้ เขาเสียวนะตัว
"ผมรีบจะไปหาเพื่อนน่ะครับ"ผมตอบเสียงหวาน แล้วดันตัวเองให้ห่างออกมา แหม น่าเสียดาย แต่มันใกล้โจทย์ไปนะ

"อยากเป็นเพื่อนจัง จะได้มีคนน่ารักๆอย่างน้องมาหาบ้าง"ไอ้หล่อเข้มว่าแล้วยกมือผมไปจูบ ว้าย!หล่อ!
"เป็นเพื่อนน่ะได้ครับ แต่มั่นใจเหรอว่าอยากเป็นแค่เพื่อน"ผมว่าแล้วยิ้มยั่ว ดึงมือตัวเองออก
"อยาก...มากกว่านั้น"ไอ้หล่อเข้มยิ้มมุมปากดูหล่อชั่วร้ายดีมาก อั๊ย

"คงต้องครั้งหน้านะครับ ตอนนี้ผมไม่สะดวก"ผมตัดบทเลิกหยอกเด็กเล่น ว่าจะไปหาไอ้น้องพลแล้ว ไม่รู้เขาเริ่มแข่งรถกันกี่โมง เดี๋ยวไอ้น้องพลเกิดแข่งกับเขาด้วยจริงตามเซบาสเตียน(ลุงบุญ)ว่าจะคลาดกัน
"ไม่อยากรอ ตอนนี้เลยไม่ได้เหรอ?"ไอ้หล่อเข้มว่าหลังจากเกี่ยวผมเข้าไปในอ้อมกอดแล้ว ผมถอนหายใจเซ็ง ทั้งที่สาวสวยเซ็กส์เอ๊กซ์บึ้มก็มีอยู่เพียบ แต่ไอ้หมอนี้ก็ยังมาเกาะแกะผม เกิดเป็นคนน่ารักก็ลำบากเงี๊ยล่ะนะ!

"ไม่ได้!!!"อ๊ะๆ ที่ตอบนั้นไม่ใช่ผมหรอกนะครับ เสียงผมไม่ได้ทุ้ม กระชากยังหล่อขนาดนั้น
เจ้าของเสียงน่ะกอดผมอยู่นี่หรอก
"เฮ๊ย มึงเกี่ยวไรด้วยวะ!"ไอ้หล่อเข้มถามด้วยอารมณ์ เพราะผมถูกกระชากออกจากอกมัน แถมมันยังโดนพลักซะกระเด็น

"ไม่เกี่ยว!แต่ไม่ได้!"ไอ้น้องพลว่าแถมกอดผมแน่นขึ้นจนจะฝั่งตัวเองลงไปบนตัวมันแล้ว แอ๊ก!
"เมษาจะดิ้นทำไม?!อยากเป็นเมียมันรึไง?!!"ไอ้น้องพลกระชากเสียงถามผมที่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในแขนมัน มือผมที่หลุดออกมาได้เลยตบผลั้วะไปที่หัวแม่งเลย
"หายใจไม่ออกโว๊ย!"ผมตะโกนอย่างเหลืออด ไอ้น้องพลที่เหมือนพึ่งนึกได้ถึงแรงควายตัวเองเลยผ่อนแรงลงมาหน่อย ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก

"มาทำไม?"ไอ้น้องพลถามผมเสียงดุๆ เหมือนดูน้องที่แอบออกมาเที่ยวกลางคืน พ่อมึงเหรอครับ กูพี่มึงนะ!
"มาตามไอ้เด็กบ้าขี้งอนขี้น้อยใจกลับน่ะสิ!"ผมตอบเสียงกระแทก+กระแทกตีนลงไปด้วยเลย
"มาตามผมเหรอ..."ไอ้น้องพลถามเสียงอ่อน สีหน้าแฝงไปด้วยความยินดี กับอีแค่ผมมาตามเนี่ยนะ
"อืม"แล้วผมจะตอบอะไรได้เมื่อเห็นหน้าแบบนั้น ไอ้แต่ตัวอ่อนยวบยาบซุกอกมันเนี่ยละ

"เฮ๊ยๆ มาหวานอะไรแถวนี้วะไอ้เหี้ยพล"ไอ้หล่อเข้มว่า ขัดจังหวะจริง ชิ!
"ไอ้เหี้ยศักดิ์ กูกลับก่อนนะ แข่งวันนี้กูถอนตัว ให้กูแพ้ไปเลยก็ได้"อ้าว นี่มึงสองคนรู้จักกันเหรอวะ?
"เฮ๊ย ไงมึงก็แพ้อยู่แล้วไอ้ห่า ปากดี!"ไอ้หล่อเข้มหรือศักดิ์ตามที่พลเรียกด่า แต่ดูไม่ได้จริงจังเท่าไหรแฮะ สงสัยจะสนิทกันพอควร คนหล่อแม่งเลือกคบแต่คนหล่อด้วยกันเองเปล่าวะ???

"มองมันทำไม มานี่เลย!"ไอ้น้องพลว่าแล้วกระชากลากถูผมให้เดินไปที่พอร์ชอั่นคุ้นเคย ทางโล่งมาก เพราะไอ้ที่ทะเลาะๆกันเมื่อกี้แม่งอยู่ในสายตาของทุกผู้นามเลย แหม ดีนะที่หน้าตาดีโชว์ได้

หลังจากยัดผมเข้าไปนั่งแล้วไอ้น้องพลก็พุ่ง ขอใช้คำว่า พุ่งหล่าออกไปจากบริเวณนั้นเลยทีเดียว เหยด 180แล้วนะ!มึงพอเถอะ!กูเสียว!

"พลครับ พาพี่กลับบ้านเถอะนะ"แบบครบ32น่ะ...
"..."
"พลครับ"ผมเรียกเสียงหวานสุด แตะมือลงไปที่ต้นแขนเบาๆ
ไอ้น้องพลเหลือบตามามองแล้วพริบตาผมก็ถูกกระชากไปจูบ เฮ๊ย!ทางโว๊ยทาง!!!
รถไม่ได้เซซ้ายขวาแต่อย่างใด แต่ความเร็วก็ยังไม่ตกเช่นกัน อ๊าค มึงอย่าเร่งลิ้นตามล้อดิวะ กูตามไม่ทันนนนนนนนนนน

"พ..พล"ผมครางชื่อเขาเบาๆเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ สายตาของไอ้น้องพลที่มองมาเจือด้วยความหวาน แต่ก็แปรเป็นโกรธขึง เขาปล่อยผมกลับไปที่นั่งแล้วหันกลับไปขับรถต่อโดยไม่หันมาสนผมอีกเลยจนถึงบ้านผมนั้นแหละ

"ถึงแล้ว"ไอ้น้องพลว่าเสียงเรียบ เขายังคงไม่หันมามองหน้าผม
"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ?"ผมถามเสียงเบา ขยับมือไปดึงแขนเสื้อเขาไว้
"..."ตอบกูหน่อยไม่ได้ไงงงงงงง

ด้วยความหงุดหงิด ผมเลยดึงคอเสื้อไอ้น้องพลแล้วกระกบจูบ ตอนนี้สถานการณ์ปกติ ความเร็วเป็น0 ผมคิดว่าไม่แพ้ไอ้น้องพลง่ายๆแน่นอน
ผมโอบรอบคอรั้งให้ไอ้น้องพลเอนตามมาคล่อมที่เบาะฝั่งผม ส่งปลายลิ้นเข้าไปยั่วยวน เกี่ยวรัดให้อารมณ์ไอ้เด็กขี้น้อยใจขึ้น มืออีกข้างก็ลูบไล้แผ่นหลังกว้างเรียกอารมณ์ขึ้นไปอีก
เนิ่นนานกว่าที่ริมฝีปากจะผละออกจากกัน ผมหอบ ไอ้น้องพลก็หายใจหนัก
"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ..."ผมถามย้ำเสียงหวาน

"เมื่อวาน...ก็ทำแบบนี้สินะ"
ผมนิ่งอึ้งกับคำที่ได้ยิน พลมองผมด้วยสายตาเจ็บปวด
"กันคนอื่นที่ไม่ใช่พล..."


แง่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โว๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะย้ำห่าเหวอะไรเล่า!!!!!!!!!!!!
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค

ผมกลิ้ง ดิ้น พล่าน กัดหมอนอย่างขัดใจ หลังจากที่เมื่อกี้พลักไอ้ห่าน้องพลออกแล้วเดินหนีเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไรเลย
ไอ้น้องพลก็ไม่ตาม แถมขับรถไปเลย มึงจะง้อกูหน่อยไม่ได้ไง!!!
อะฮึก!!!

ไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆ พูดมาได้ว่าเมื่อวานก็ทำ เมื่อวานกูขึ้นคล่อมเขาโว๊ย ไม่ได้ดึงให้มาคล่อม!!!
อ๊าค!!!ไอ้เวร หล่อแล้วหยิ่งนักเหรอวะ คนเขาอุตส่าห์ไปง้อนะ ยอมๆให้หน่อยไม่ได้รึไง!!! ฮือ!!!

ผมหอบเหนื่อยหลังจากที่ใช้พลังงานกับการระบายอารมณ์กับหมอนอย่างหนักหน่วงไป สายตาเบนไปที่กล่องพัสดุบนโต๊ะ
"เห็นทีต้องใช้ไอ้นั้นซะแล้ว"



ผมทิ้งตัวลงไปบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เพราะคนตัวเล็กๆอย่างเมษา

วันนี้ทั้งวัน ผมหงุดหงิดจนแทบจะบ้า เลยออกไปหาไอ้เหี้ยศักดิ์ที่สนามแข่งรถ ถ้าได้กระทืบคันเร่งสักหน่อย ผมอาจจะคลายเครียดตัวเองได้มากขึ้น บรรยากาศกับผู้คนที่คุ้นเคย พอจะทำให้ใจเย็นลงได้บ้าง แต่มันก็แทบระเบิดอีกครั้งเมื่อผมเห็นร่างเล็กๆที่คุ้นเคย

เมษา...เขากำลังเดินฝ่าผู้คนเข้ามาใกล้ผม เขามาตามผม?
คิดได้แบบนั้นผมก็ดีใจจนต้องหันหน้าหลบ หน้าผมมันต้องบานมากแน่
แต่พอหันกลับไปมองอีกที เมษากำลังจับมือถือแขนอยู่กับไอ้เหี้ยศักดิ์!นี่สรุปเขาไม่ได้มาตามผมแต่มาหาไอ้เหี้ยนั้นเหรอว่ะ?!

โดยไม่รู้ตัวผมก็เข้าไปกระชากเมษาออกมากอดไว้แน่น ถึงจะโกรธแค่ไหน แต่ผมก็ไม่ยอมให้คนอื่นได้เมษาไปหรอก!!!

ผมจูบเขา เขาจูบผม แต่แค่ผมคิดว่ามีคนอื่นที่ได้จูบเขาแบบที่ผมได้ มันก็ทำให้ผมแทบคลั่ง
ทำไมถึงเข้ามาป่วนหัวใจผมถึงขนาดนี้กัน?!


TBC.


สวัสดีคะ อะแหะ ตอนนี้ยังคงอืดมาม่าอยู่นิดหน่อย เพราะตอนที่แล้วมันสั้นไป มาม่ามันยังไม่หมด ตอนนี้ละ หมดแล้ว เพราะคนเขียนอยากกินอย่างอื่นนอกจากมาม่าละ!

ตอบเมนต์
gupalz - ง้อแล้ว แต่ยังไม่สำเร็จ ไอ้น้องพลใจแข็งกว่าที่เมษาคิด เดี๋ยวง้อใหม่พร้อมไอ้นั้น!!!  :haun5: :give2:
Rafael - ฮึ๋ย ขอโทษที่สั้นไป!แต่มาต่อเร็วแทนความยาวแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลงอีกตอนด้วย! คุณRafael บอกให้ลงต่อไปเรื่อยๆ แสดงว่าจะอ่านเราไปเรื่อยๆใช่ไหมคะ? แอร๊ยยยยยยย รักจัง!(มัดมือชกเรียบร้อย!) :จุ๊บๆ:
NOoTuNE - เมนต์คุณNOoTuNE มันจี๊ดมาก "แก่ขนาดนี้แล้วแท้ๆ" โอ๊ย แร๊งค์~~~ :jul3: อย่าทิ้งเมษาเลยนะคะ อย่าทิ้งเขาด้ววย อะฮึก! ไม่งั้นเขาจะ :sad12: นะ!
๛ナーリバス๛ - ฮือ มันเป็นช่วงสับสนไม่ยอมรับตัวเองของเมษาอะ! :sad4: นอกเรื่องนิด คุณนิอ่ะ เอาภาพซิมมาฝากก็ดีหรอก แต่เราก็อยากอ่านน้องฐาเป็นอักษรนะ! :z3:
capool - เอ่ออ่า ขอโทษคะ อย่าเกลียดเลยนะ ลุงเขาก็เป็นแบบนี้อ่ะ ไม่งั้นคงจะไม่ได้เจอกับพลอะ ลุงเขากำลังปรับปรุงตัวเองอยู่ อย่าโกรธเลยน๊า :dont2:
uknowvry - อือ น้องพลน่าสงสารเนอะ โกรธแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ แพ้เมษาเต็มๆเลย แต่ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่ เมษามาง้อก็ยังไม่ยอมดีด้วยเลย


รักคนอ่าน :c5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-08-2012 16:28:42

ไอ้นั่นคืออะไรอ่ะ ยาปลุกหรือคอสเพย์เนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 09-08-2012 16:29:23

โกรธอ่ะได้แต่มีขอบเขตบ้างเหอะ
ส่วนเมษา สมน้ำหน้านะคะให้ครั้้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-08-2012 16:29:47

ฮ่าๆ มาเรื่อยๆก็อ่านเรื่อยๆ อะ ฮี่ฮี่
เมษาสู้ๆ ง้อน้องพลง่ายนิดเดียว (แต่ยากเยอะ กร๊ากก )

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 09-08-2012 17:51:55

โถๆเห็นมั๊ยว่าน้องพลตามง้อยากขนาดไหน เมษาอย่าทำแบบนี้อีกนะ
เข้าใจน้องพลเลย ถึงจะรักขนาดไหน แต่ความรู้สึกที่เสียไปก็เรียกกลับคืนมาไม่่ได้

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 09-08-2012 18:15:19

เมษาจะใช้อะไรอ่ะ
แต่ไงสนับสนุน ^^
พลจะได้มาหาเมษา
และเลิกงอนสักที

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 09-08-2012 18:49:41

เมษายังไม่เข็ด ผิดแล้วยังไม่ยอมรับผิดอีก มันน่า จัดหนักให้ไส้ทะลักไปเลย

น้องพลใจเย็นๆ หายโกรธไวๆแล้วกันนะ


ปล. อยากอ่านจริงหราจ๊ะ .... อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 09-08-2012 20:41:00

เมษา (สงกรานต์)แรด กร๊ากกก
ยังยืนยัน นั่งยัน นอนยัน คำเดิมจริงๆ
แอ๊วผช. ไปเรื่อย ชิชะ!
เดี๊ยะ พลไปควงคนใหม่เย้ยแล้วจะรู้สึกนะ ชิ!
ปล. คิดถึงคนแต่งจุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 09-08-2012 20:54:30

นิสัยอยากเมษาจะหยุดอยู่กับน้องพลได้เหรอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 09-08-2012 21:12:09

 :angry2: :angry2:


ย๊ากซ์ อิปร้าแก่ดูแล้วท่าจะไม่สำนึกผิดเท่าไหร่ ถ้าพลไม่โกรธก็คงแรดไปกับเค้าอีกหล่ะซิ ขนาดมาง้อยังไประริกกับคนอื่น


พลถ้าอิปร้านี่มันเปลี่ยนไม่ได้ก็หาคนอื่นเหอะ เพลียย (อย่าใจอ่อนง่ายๆนะ ไม่งั้นชั้นจะโป้งแก  :pigangry2:)


ส่วนคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-08-2012 20:26:32

น่าสงสารเด็กน้อย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: sge13; ที่ 17-08-2012 16:02:51

จำเราได้หรือเปล่าคะ.. หายไปนานมากก ฮือออออออ
คิดถึงลุงกับน้องพลสุดๆ แต่ว่าเนื่องด้วยภารกิจของเฟรชชี่วัยใสและสอบกลางภาคที่บรมโคตรยากทำให้เราไม่ได้เ้ข้ามาเลย
แซดมากกกกกกกกกกก
แต่ตอนนี้เป็นอิสระแล้วค่ะ!!!!!!!!  :o12:


โอเค เข้าเรื่องดีกว่าเนาะ 55555555555555555
ไม่คิดเลยว่าลุงจะนอกใจน้องพล!!!!!!! ทำไม น้องพลไม่เร้าใจตรงไหนคะลุงคะ!!!!!!!!! ฮึ่มมมมม
แอบโกรธนะ แล้วก็แอบสะใจด้วยที่น้องพลเมิน(หรือเปล่า -_-;) ฮึ! ทำอะไรไม่คิดเลยลุง สมควรรรรรรรรร

แต่จริงๆก็เห็นใจลุงนะ ถ้าไม่ทำอย่างนี้ก็อาจจะไม่รู้ตัวเองก็ได้ว่าจริงๆแล้วรู้สึกบางอย่างกับน้องพล อืม....
ถือว่าดี ถือว่าดี..


ติดตามลุ้นกันต่อไปค่ะว่าลุงจะใ่ช้ไม้ไหนมาง้อ
(ไม้เดิมก็ดีนะคะ 55555555555)  :impress2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-08-2012 17:04:28

อั่ยยะ!!!ขอแหกกฏหน่อย
คุณsge13; กลับมาแล้ววววววววววววว ฮิ๊ววววววววววววววววว :กอด1: :mc3: :mc3: :mc3:
เขานึกว่าคุณเกลียดลุงแล้วเลยเลิกอ่านไป :sad2: ยินดีด้วยนะคะที่หลุดพ้นจากขุนนรก5555 :laugh:
ซาบซึ้ง คุณsge13;เข้าใจด้วยว่าที่ทำเนื่ย มันจุดเปลี่ยนเลยนะ ให้ลุงเขารู้ตัวซะที อะฮึก :sad4:
เลิฟนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: LM1412 ที่ 17-08-2012 21:47:26

 o22

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-08-2012 20:29:43

หายไปนานเลยรออยู่นะ :bye2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 30-08-2012 21:55:15

โอยยยย พ่อแง่แม่งอนหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Olivia23 ที่ 31-08-2012 20:10:47

รักคนเขียนเหมือนกันค่ะ  :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-09-2012 08:18:00

หุหุ เมษาจะใช้อะไรนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 01-09-2012 10:32:09

สงกรานต์จะใช้อะไร

พลก็จับสงกรานต์ให้อยู่หมัดสิ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 19 : 9-8-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-09-2012 16:42:14

ตอนที่ 20 : 6-9-55


ทางเดินที่เต็มไปด้วยปุยขาวอาการที่หนาวเย็นจนขึ้นไอ ร่างสูงเดินทอดน่องไปตามทางเดินขาวโพลน สายตาเหม่อมองไปอย่างไร้ทิศทาง รถเมล์แดงวิ่งผ่านไปทำให้ลมหนาวปะทะผิวหน้า เขากระชับเสื้อโค๊ทให้แนบเข้ากับผิวกายมากขึ้น

อากาศที่หนาวเหน็บทำให้หลายคนถวิลหาไออุ่นของผิวกาย หลายคนเดินอิงแอบแลกคำหวานกัน ยิ่งเดินก็ยิ่งเจอหลายคู่ขึ้น เขาเหลียวมองผ่านตาไป ยิ่งทำให้นึกถึงร่างเล็กกับใบหน้ายิ้มแย้มที่จากมา

เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่ยังมีหิมะโปรยปราย
"คิดถึง..."

*ผลั๊วะ*

"เฮ๊ย!!!"
ผมร้องอย่างตกใจเมื่อกำลังเงยหน้าทำมิวสิคหล่อๆอยู่ดีๆก็โดนตบจนหัวแทบคว่ำ เกือบจะซัดหมัดออกไปแล้วถ้าไม่ติดว่าคนที่ทำคุ้นตาแค่ไหน

"เมษา!!"
"เออดิ!คิดว่าคริสเตน สจ๊วตรึไง?!แต่ขอบอกนะว่าฉันไม่บิทชแบบนั้น!"ร่างเล็กว่าพร้อมกับทำหน้าเหยเก

"ตัวจริงเหรอเนี่ย?"ผมว่าพร้อมกับดึงร่างเล็กมากอดอย่างยินดี ลืมไปแล้วว่ายังโกรธอยู่
"...ตัวปลอมที่ไหนจะปลอมได้น่ารักขนาดนี้"เมษาว่า แขนเล็กยกขึ้นมาโอบรอบแผ่นหลังหลวมๆ

"มาได้ไง?"ผมเอ่ยถาม ปล่อยมืออกจากร่างเล็กที่คิดถึงเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนจะมาอังกฤษได้
ผมต้องอดทนที่จะไม่ดึงเมษาเข้ามาจูบ ทั้งที่เมษากำลังทำหน้าบึ้งปากบุ๊ยเมื่อผมผละห่างออกมา มันทำให้ผมหลงคิดไปเองว่าเมษาอยากให้ผมกอดต่อ

"ฉันสิต้องเป็นคนถาม!เพราะเรื่องนั้นทำให้ต้องหนีกันมาถึงที่นี่เลยเหรอไง?!รังเกียจมากเหรอไง!ไม่อยากจะเห็นหน้ากันแล้วใช่ไหม!คนเขาอุตส่าห์ง้อขนาดนั้นแล้วนะ!ก็ทำไปแล้ว จะไม่ยอมยกโทษให้กันเลยใช่ไหม!"ร่างเล็กพ่นคำถามออกมาเสียงดัง เมษาหอบ ดวงหน้าขาวที่แก้มระเรื่อ ไม่รู้เพราะอากาศหรือเพราะเขาโกรธเกินไปกันแน่

"พล.."ผมยังไม่ทันจะได้เอ่ยปาก มือเล็กก็ปราดเข้าปิดคำพูดไว้

"หยุด!ห้ามพูด!ให้ฉันพูดก่อน!ไอ้ที่ทำไปก็มันสับสน!สับสนน่ะไม่ได้หรือไง!คนมันไม่เคยมีความรัก!ไม่อยากจะยอมรับอ่ะ!เข้าใจไหม?!งี่เง่าไปครั้งเดียวเอง!หลั่งก็หลั่งข้างนอก!ไม่ได้ยอมให้ปล่อยในเหมือนไอ้หมาบ้าแถวนี้สักนิด!จะโกรธอะไรนักหนาถึงต้องหนีมาถึงนี่!ทำแบบนี้!แบบนี้!ฉันจะร้องไห้นะ!!!"เมษาตะโกนก้อง ดวงตากลมโตรื้นไปด้วยหยาดน้ำตา เขาสะอื้นนิดๆแล้วยกมืออีกข้างที่ว่าง ปาดน้ำตาทิ้งลวกๆ

"ฉันตามมาถึงที่นี่แล้ว ไม่เคยง้อใครขนาดนี้มาก่อน แม้แต่พ่อแม่ก็ยังไม่เคย จะไม่ยกโทษให้เลยเหรอไง..."เสียงที่เอ่ยถามเริ่มติดขัด
ผมที่ได้แต่ยืนนิ่งเงียบฟังมาตลอด ตกใจและดีใจ...

"เงียบทำไมวะ!จะเอายังไงก็บอกมาเลย!ถ้าไม่อยากเห็นหน้ากันแล้ว ฉันจะไปให้พ้นแบบไม่มีวันได้เจอกันอีกเลย!!!"เมษาตะโกน ปล่อยมือที่ป้องปากเขาไว้ออก แต่ผมรีบจับไว้มั่น

"อย่าไปเลยนะ"
"...ฮึก"

ผมรวบร่างเล็กเข้ามากอดไว้แนบอก เขาซบใบหน้าเปื้อนน้ำตาลง น้ำตาที่ชื้นเสื้อจนรู้สึกได้ ทำให้ใจเต็นรั่วด้วยความยินดี
"เมษาชอบผมไหม?"
"..."
"ชอบพลไหม?"ผมเอ่ยซ้ำอีกครั้ง กดจูบลงไปบนเรือนผมนิ่มที่เย็นจากไอหิมะ
"ไม่ชอบ..."
มือใหญ่คลายอ้อมกอดออก แต่ร่างเล็กสวมกอดไว้แน่น
"ไม่ชอบจะตามมาถึงนี้เหรอไงวะ!ถามโง่ๆ!!"


ผมจูงมือเล็กที่เริ่มเย็นไปตามทางเดิน ความรู้สึกหดหู่เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนราวกับภาพลวงตา ความยินดีที่ท่วมถ้นขึ้นมาทำให้เขาอดที่จะเอี้ยวตัวลงไปหอมแก้มใสไม่ได้ เมษาที่ตกใจ แต่ก็ไม่ได้ต่อว่าอะไร ตรงข้าม เขายิ้มพร้อมกับแก้มที่เรื่อด้วยสีชมพู ดูน่ารักเสียจนแทบทนไม่ไหว

"ที่นี่?"เมษาเอ่ยถามเมื่อผมพาเดินมาถึงบ้านสีขาว ที่มีรั้วไม้สีขาวน่ารักล้อมรอบ
"บ้านของคุณยายพลเอง"

"น่ารักจังเลย คุณยายท่าจะเป็นคนโรแมนติคนะ"เมษาเอ่ยชมเมื่อเข้ามาในตัวบ้านที่ต้องแต่งด้วยโทนสีสว่าง เขามองไปรอบๆพร้อมกับถอดเสื้อโค๊ทตัวหนาออก ผมสวมกอดเขาจากด้านหลัง ซบหน้าลงกับลาดไหล่
"คิดถึง"

ผมวางร่างเล็กของเมษาลงกับเตียง ยันแขนไว้เหนือร่างเขา มือใหญ่เกลี่ยเส้นผมนิ่มไปทัดหู
ผมมองใบหน้านวลที่เป็นสีแดงระเรื่อ
"ทำไมถึงหน้าแดงละ"ผมเอ่ยถามพร้อมกับแนบฝ่ามือลงไปบนแก้มนิ่ม

"เพราะใครละ!"เขาเอ่ยตอบฮึดฮัด แต่ก็หลับตา แนบแก้มลงไปบนฝ่ามือผมมากขึ้น ผมยิ้มกับปฏิกิริยานั้น
"จูบได้ไหม?"ผมเอ่ยถาม เขาลืมตาขึ้นมามองอย่างแปลกใจ
"ป่านนี้แล้ว พึ่งจะมาถาม?"
"พลอยากจะเริ่มใหม่ อยากจะให้เราเริ่มไปพร้อมกันใหม่ นะครับ?"
"อืม.."


"ดะ เดี๋ยวก่อน จะเริ่มใหม่อีกกี่รอบ!"ร่างเล็กถามอย่างเหนื่อยหอบ เรียวขายังถูกยกพาดไว้บนไหล่กว้าง ริมฝีปากยังถูกคลอเคลียไม่ห่าง สุดท้ายก็ถูกประกบจูบอย่างดูดดื่มอีกจนได้
"ก็บอกแล้วว่าเริ่มใหม่ ก็ต้องเก็บรอบกันใหม่หมดไงครับ นะ?"เสียงเริงร่าที่ตอบมากับรอยยิ้มทะเล้นอวดเขี้ยวขาวๆนั้นแทบทำให้ร่างเล็กกรี๊ด
"จะบ้าเรอะ!อ๊า~~~"


"อุก..."พูดไม่ออกครับ ผมพูดไม่ออก แม่งเอ๊ย โว๊ย ไอ้เด็กตกมัน!!!
เป็นอีก(หลาย)ครั้งที่ผมนอนแผ่หมดสภาพ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วไม่รู้ แต่ผมรู้สึกเหมือนผ่านมาได้ซัก10วันแล้ว นี่กูได้ก้าวลงจากเตียงบางไหม?!
อะไร มันเกิดอะไรขึ้น กูผ่านศึกดุเดือดสงครามโลกครั้งที่3มาหรืออย่างไร ไม่มีแรงแม้จะกระดกก้นละ!!!

มันควรจะเป็น...

แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวนวลเข้ามากระทบสองร่างที่นอนกอดกันอย่างเปี่ยมสุข
ชายหนุ่มโอบกอดร่างเล็กไว้อย่างห่วงแหนในอ้อมกอดอุ่น มือใหญ่เกลี่ยแก้มนิ่มเล่น ก่อนจะก้มลงจูบที่แก้มใสด้วยความรัก
ร่างเล็กที่รู้สึกนึกการรบกวนแสนหวาน กะพริบตาปริบ แพขนตาหนาขยับเผยนัยส์ตาสีดำใส กับรอยยิ้มหวานละมุ่นที่ส่งให้คนรัก

"อรุณสวัสดิ์ครับ..ที่รัก"เสียงทุ่มเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
"ตื่นเช้าจังเลย"เสียงหวานเอ่ย เขาหาวน้อยๆ พร้อมกับซุกตัวเข้าหาไออุ่นมากขึ้น ซึ่งชายหนุ่มก็รับไว้อย่างยินดี
"เมื่อคืนคุณน่ารักมากเลย"เขากระซิบเสียงเบาที่ใบหู ที่เปลี่ยนเป็นสีกุหลาบเมื่อได้ยินคำ
"บ้า.."ร่างเล็กตัดพ้อพร้อมกับทุบมือลงไปบนอกกว้างไม่แรงนัก ชายหนุ่มหัวเราะแล้วกดจูบลงไปที่หน้าผากมนแรงๆ

"ผมรักคุณ"คำหวานที่เอ่ย ทำให้ใบหน้าขึ้นสีเรื่อ
"ฉันก็...รักเธอ"

เนี่ย!!!
มันต้องแบบนี้สิวะ!!!
แล้วนี่มันอะไร๊!ล่อซะจนเครื่องแทบพัง!!!คำหวานละคำหวาน!!!แม่ม!!!

"บ่นงึมงัมอะไรครับ"เสียงไอ้น้องพลถามแบบประชิดติดหู ผมเริ่มชินละ ไอ้บ้านี้ถามระยะแบบมนุษย์ปกติเขาไม่ได้อยู่แล้ว เพราะมันไม่ได้เต๊าะไม่ได้หยอดไม่ได้เลีย
ผมพลิกตัวกลิ้งหนีไป แต่ก็โดนดึงรวดเดียวจากนอนกลายเป็นนั่งพิงหลังซ้อนอยู่กับไอ้น้องพลไป

"ว่าไงครับที่รัก?"แง้ววววววว
"บ่นเด็กบ้าที่ทำไม่สงสารคนแก่ไง"ผมมุ๊บมิ๊บตอบกลับไป เขินๆกับ "ที่รัก" ตอนไม่ได้ยินก็อยากได้ยิน แต่พอได้ยินจริงๆ มันจั๊กกะจี้จัง!
"คนแก่ที่ไหน?ไม่มีซักหน่อย เมษาของผมออกจะน่ารัก เด็กขนาดนี้"ไอ้น้องพลว่ากลั้วหัวเราะ แล้วหอมแก้มผมฟอดใหญ่ อรั๊ง เริ่มเหมือนที่จิ้นไว้ละ ถ้าไอ้น้องพลไม่หื่นแตกจับผมกดก่อนล่ะก็นะ...

"เฮ๊ย!หยุดนะ!"ไม่ทันขาดคำอะ มือแม่งเริ่มเลื้อยอีกละ!
"แฮะ นิดหน่อยเองน่า"นิดบ้านยายแกสิครับ นิดทีไรกูเหนื่อยทุกทีอะ!

"จริงสิ เมษายังไม่ได้ตอบผมเลยว่ามาได้ยังไง?"ไอ้น้องพลเอ่ยถามพร้อมกับเล่นผมนิ่มๆของผมไปด้วย
"ก็ไปหาที่บ้าน แล้วเซบาสบอกว่าพลมาอังกฤษน่ะสิ ก็เลยรีบตามเนี่ย คนอะไรขี้น้อยใจเป็นบ้า"ผมพลิกตัวไปตอบ แล้วหยิกจมูกโด่งอย่างหมั่นไส้
"คิดถึงผมขนาดนั้นเลยเหรอ"ไอ้น้องพลดึงมือผมออกแล้วยิ้มหวานโชว์เขี้ยวให้ หล่อไปนะมึง

"ใครกันแน่ที่คิดถึงมาก!!ใครกันที่ไปยืนทำหล่อบ่นคิดถึงอยู่กลางถนนน่ะ!"ผมเสไปว่าพลแทน ไม่ยอมรับหรอกน่า มันเขิน!
"ครับ พลคิดถึงเมษาม๊ากมากเลย"ไอ้น้องพลว่าแล้วโน้มหน้าลงมาจะจูบ ผมเลยรีบตะปบปิดไว้ก่อน
"นั้นละ!ฉันเลยจะมาอยู่ที่นี่ไง!"
"เอ๋?เมษาจะมาอยู่ที่นี่เหรอ?"
"อืม!ดีใจละสิ!"
"แต่ผมจะกลับอยู่วันสองวันนี้แล้ว"
"...หา?"
"ก็ผมแค่มาเยี่ยมคุณยาย เดี๋ยวก็กลับแล้ว"
"หา??? ก็เซบาส..."
"..."

กูโดนเล่นแล้ว!!!


ณ บ้านทรายทอง
"คุณหญิงครับ ผมจัดการตามที่สั่งเรียบร้อยแล้วครับ"ลุงชมหรือเซบาสเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
"ขอบใจนะจ๊ะ"เสียงหวานตอบรับพร้อมกับจิบน้ำชากรุ่นกลิ่นกุหลาบในมือ ลุงชมโค้งแล้วถอยหลังออกจากห้องไป
"ทีนี้ก็Happy endingกันซะทีนะคะ"


TBC(?)


สวัสดีคะ!!!โฮก!!!หายไปหลายอาทิตย์ เพราะคอมเจ๊ง!!!กรี๊ด แถมคอมที่เจ๊งไปมีเรื่องนี้ที่กำลังพิมพ์ค้างอยู่ด้วยละ!!!สุดท้ายเลยแต่งใหม่มันซะเลย เปลี่ยนพลอตที่กะจะใช้ไปซะ แต่ว่ายังไงก็ได้ใช้แน่ๆน่า "ไอ้นั้น" น่ะ!!!
ยังมีคนอ่านอยู่ไหม ไม่ได้เข้านาน พอกลับเข้ามาแล้ว นิยายใหม่เยอะมาก นิยายที่อ่านก็มีมาต่อ โฮก ร้องไห้!!!จะไปตามอ่านให้หมดเลย!
เรื่องนี้ ไปๆมาๆเหมือนจะหาเล่ห์ของลุงแกไม่เจอเลยเนอะช่วงหลัง หลุดมากไรมากอะ
ใครคิดบ้างว่ามันควรจะจบได้แล้ว?

ตอบเมนต์
gupalz - เรารักคุณgupalz คุณช่างเข้าใจเราได้ดียิ่งนัก แอร๊ยยยยยยยยยยยย :จุ๊บๆ:  :กอด1:
iamnan - พลเขายังเด็ก ที่ห่างก็เพราะไม่อยากจะทำร้ายลุง แถมมันทำไม่ลงด้วยประเด็น!ส่วนลุงคงจะมีครั้งหน้ายากละ ติดกรงไอ้น้องพลไปแล้วววววว
Rafael - จุ๊บๆ ง้อน้องพลง่ายนิดเดียวจริงๆ ดูลุงสิต้องบินไปง้อถึงโน๊นแถมเสียตัวไปมากมายเลยกว่าจะสำเร็ง กรั่กๆๆๆๆๆๆ :z1:
kslave - "ถึงจะรักขนาดไหน แต่ความรู้สึกที่เสียไปก็เรียกกลับคืนมาไม่่ได้" โฮก อ่านแล้วรู้สึกสำนึกผิดแทนลุงเลยอ่ะคะ!!!แต่ๆ ลุงจะพยายาม(ให้)ทำทดแทนที่กลับคืนมาไม่ได้นะ!!! :a9:
Lemon_Tea - ไม่ได้ใช้แล้ว เพราะไอ้น้องพลบินไปอังกฤษโน๊น ลุงเลยบินตามไปวีนแตกใส่ซะเลย น่ารักไหมละ ว้ายๆๆ :impress2:
๛ナーリバス๛ - "จัดหนักให้ไส้ทะลัก" โหด!!!อะคะคุณนิ!!! แต่ไอ้น้องพลมันจัดตามที่ว่าไปแล้วเนี่ยสิ โหดกว่า! :haun5: เดี๋ยวเขาจะรีบไปตามอ่านน้องฐานะคะ น้องฐา~~~ :sad4:
coon_all - "เมษา (สงกรานต์)แรด ยังยืนยัน นั่งยัน นอนยัน คำเดิมจริงๆ" อุ๊ย คนแต่งก็ขอยืนยัง นั่งยัน นอนยันคู่ไปกับคุณcoon_allนะคะ!ก็ลุงเขาแรดจริงงงงงงงง ไอ้เรื่องควงคนใหม่เย้ยเนี่ยเราก็คิดนะ ไว้มีโอกาศจะทำ! คิดถึงคนอ่านด้วยเช่นกันนะคะ มร๊วบๆ :กอด1:
yeyong - จะ(บังคับ)ให้หยุดให้ได้คะ สัญญา!!! :a2:
NOoTuNE - แง้ววววววววววว มันเป็นนิสัยลุงเขานะคะที่จะเล่นๆกับคนอะ แต่จริงๆนะ ลุงเขาไม่ได้คิดแม้แต่น้อยว่าจะไปกับไอ้หล่อเข้มเลยนะคะ ก็แค่แหย่เด็กเล่นอ่ะ จริงๆน๊า~~~ ไอ้น้องพลยอมง่ายไปไหมอ่ะสรุป?คุณNOoTuNE จะโป้งไหมมมม :sad4:
koikoi - แฮ่ ไม่สงสารลุงแก่ที่ตามหารักแท้แต่โดนเด็กน้อยสะกัดดาวรุ่งบ้างเหรอคะ~~~~~
sge13; - แง้ว คิดถึงคุณsge13; ตอบไปรอบแล้ว แต่ดีใจนะคะที่คุณกลับมาอีกครั้งและเข้าใจถึงจุดที่เราอยากจะนำเสนอว่าทำไมลุงเขาถึงไปมีอะไรกับคนอื่น แฮ่ เรื่องเรียนก็พยายามเข้านะคะ! :กอด1:
rubymoona -  :z2: :z2: :z2:
LM1412 - เกิดอะไรขึ้น???ตกใจกับลุงเหรอคะ!
koikoi - ดีใจจัง ขอบคุณนะคะที่ยังรอ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
นอนกินแรง - อุ๊ยหย๋า มันเป็นพ่อแง่แม่งอนจริงๆด้วย ไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย!!!ว้าย เราแต่งพ่อแง่แม่งอนได้ด้วยตื่นเต้นนนนนน(ปกติแต่งแต่กดๆๆๆ55555)
Olivia23 - คนแต่งรักคนอ่านมากกว่าคะ อรั๊ง~ :L1: :L1: :L1:
takara - ตอนนี้ไม่ได้ใช้แล้ว แต่จะได้ใช้เมื่อมีโอกาศแน่ๆคะ คนแต่งชอบ!
inspirer_bear - พลจับลุงอยู่หมัด(ในระดับนึง)แล้วนะ!ดูสิ ลุงลงทุนทิ้งแผนตัวเองแล้วบินไปหา(วีน)เลยนะ จริงๆแล้วลุงลืมแผนตัวเองไปเรียบร้อยแล้วด้วยซ้ำตั้งแต่เจอไอ้น้องพลเนี่ย! :-[


รักคนอ่าน(มากๆ) :L2: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 06-09-2012 16:51:50

จิ้มตูด ให้ไส้ทะลัก ฮ่าๆ หายไปนานจนลืมตอนที่แล้วเลย ฮ่าๆ

แต่แฮปปี้ๆๆๆๆ  ก็ดีแล้วล่ะ พอมีเซบาวเตียน แล้วคิดถึง แบล็กบัทเลอร์ขึ้นมาเลย ฮ่าๆ

กลับไปแต่งงานกันไหมสองคนนี้ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 06-09-2012 17:02:09

หายไปนานเลยย คิดว่าจะไม่มาต่อซะแล้ว ฮ่าๆ
เป้นกำลังใจกันต่อไป
มาต่ออีกนะ ฮี่ฮี่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 06-09-2012 17:03:00

แง่วๆ อดใช้ของเลย
ไม่เป้นไร ถึงไม่ใช้
น้องพลก็ทั้งหลงทั้งติดเมษาไม่ปล่อยแล้ว

แต่ว่า เมษาโดนหลอกสินะ
คุณหญิงก็นะ ไปหลอกลูกสะใภ้ซะได้
งานนี้จะโกรธคุณหญิงก็คงทำไม่ได้
ไปโกรธลูกแทนล่ะกัน ที่ไม่ยอมบอกว่าไปไหน ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kslave ที่ 06-09-2012 17:12:52

หายไปนานนะค่ะ ยังรออ่านเหมือนเดิมจ้า
บินไปง้อกันถึงอังกฤษเชียว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-09-2012 17:18:52

มาต่อแล้ว หายไปนานเลยรอบนี้
อีตาน้องพลจัดหนักจัดเต็มจริงๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 06-09-2012 20:33:13

หวาน หวาน :o8:ว่าแต่คุณหญิงแม่นี่เจ้าเล่ห์ได้อีกนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 06-09-2012 22:01:23

ฮ่าๆ.....ๆ.....ๆ.... เซบาส ฮามาก!!!!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 06-09-2012 23:39:17

เมษาไม่ได้โดนหลอกหรอก แค่คิดไปไกลแค่นั้นเอง(แต่มันก็น่าคิดนะ นึกว่าหนีมา)  :laugh:
 :กอด1: คนแต่ง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 07-09-2012 00:33:47

หุหุ เมษาในที่สุดก้อโดนเด็กจับ 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-09-2012 13:07:31

ดีกันแล้ว ดีใจด้วยนะ


คุณแม่คือกาวใจนี่เอง

แต่เมษา อย่าทำให้น้องเสียใจอีกหล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 07-09-2012 13:44:57

เมษาอย่าไปแรดที่ไหนอีกนะ
สงสารน้องมัน
ส่วนน้องพล จัดหนักให้เมษาอีกหลายๆรอบเหอะ
เจ๊แกจะได้เลิกแรด(รึเปล่า ฮ่าๆ)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 08-09-2012 16:57:44

ในที่สุดเมษาก็หยุดที่พลได้แล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 08-09-2012 17:22:46

โดนเล่นแล้วจริงด้งย สมนาคุณโดยท่านหญิงแม่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 20 : 6-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-09-2012 01:59:43

***


ผมกำลังตะเกียดตะกายลุก แต่พระเจ้า!มันลุกไม่ไหวจริงอะ!!!
คือผมเกิดหน้าบางขึ้นมากับการที่แล่นมาตามเขาถึงอังกฤษ แถมยังโดนหลอกให้มาอีกต่างหาก!โอ๊ย!ทำไมถึงคิดไม่ได้วะสงกรานต์!ไอ้น้องพลก็บอกอยู่แล้วว่าเรียนวิศวะอยู่!ใครหน้าไหนมันจะบ้าหนีมาอยู่อังกฤษเพียงเพราะแค่โกรธกันวะ!โอ๊ย!!!
อับอายที่สุดในสามโลกกกกกกกกกกกกก
แง!!!
นั้นละ ผมเลยว่าจะหนีไปทำหน้าสักพัก ให้ยางมันกลับมาสักหน่อยค่อยว่ากัน แต่พอยันตัวพรวดขึ้นมา ร่วงเลย!
ซี๊ส!!!
ร้าวระบบ แหลกรานไปทั้งสรรพางค์กาย!!

"เป็นอะไรรึเปล่า?"ไอ้น้องพลว่าด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แถมเข้ามาลูบสะโพกผม แหม ห่วงกูจริงจริ๊ง!
"เพราะใครล่ะ!"ผมหันไปพ่นน้ำลายใส่หน้าแม่ง แง่ง เด็กเวร เด็กบ้า เด็กหื่น เด็กหล่อ!
"พลไง"นั้น ไอ้เวรน้องพลตอบมาด้วยเสียงลั๊นล้าเกิดคนานับ สีหน้าพราวมาก แสรด!

ผมคว้ามือที่สะโพกมากัดง่ำลงไปแม่มเลย!
"โอ๊ยๆๆๆ"ไอ้น้อพลร้อง แต่ไหงมึงดูยินดี?มึงMใช่ไหม???
"จะยิ้มทำไม นี่กัดอยู่นะ โรคจิต!"ผมแหว่วใส่อย่างหมั้นไส้ ตอนนี้มือหล่อๆเป็นรอยฟันบนล่างครบ ว้าย ฟันเรียงส๊วยสวยละ!

"ก็เมษาน่ารักนี่"ไอ้น้องพลตอบมาได้ไม่เข้ากับคำถามมาก แต่กูชอบ ผ่าน!
"ก็รู้ดีอยู่แล้วนี่"ผมยิ้มมุมปากตอบ ให้รางวัลปากดีด้วยการจูบนวดที่รอยฟันบนมือซะ
"ยั่วอีกละ แล้วก็มาบ่นว่าทำเยอะ"ไอ้น้องพลว่าพร้อมถอนหายใจ ใคร๊?ใครยั่ว?กุเปล๊าาาาาาาาาาาา

"มารับผิดชอบเลย"ไอ้น้องพลว่าแล้วลากผมไปใต้ซิกแพคเป็นรอบที่ล้าน
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"



***


ต่อเล็กต่อน้อยด้วยอารามนอนไม่หลับ+ยังเลือกไม่ได้ว่าจะต่อเรื่องอื่นๆเรื่องไหนก่อนดี555 :o10:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 09-09-2012 02:14:22

น้องพลหื่นได้ใจจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-09-2012 09:59:02

แอร๊ยยยย อีตาน้องพลหื่นน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 09-09-2012 17:07:31

หุหุ เมษาน่ารักดีเน้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 09-09-2012 17:23:26

เพิ่งเคยอ่านเป็นครั้งแรก  ชอบมากๆๆๆๆค่า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 09-09-2012 17:56:25

น้องพล แค่เมษาอยู่เฉยๆ ก็อยากจะกินตลอดเวลาแล้วใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 09-09-2012 19:56:18

น้องพลมันหื่นแต่เมษาก็อึดพอตัวนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 10-09-2012 19:39:20

กริ๊สสสส ฮาคอดๆอ่ะ >///<

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-09-2012 20:00:43

น้องพลหื่นมากกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนขำๆ : 9-9-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-10-2012 09:42:00

ตอนที่ 21 : 1-10-55


อืม...
ผมสงกรานต์ โทชิยูกินะครับ แม้ตอนนี้จะมีแต่คนเรียกเมษาๆ จนโอเค ผมจะยอมให้มันเป็นชื่อเล่นพิเศษของผมอีกหนึ่งชื่อไปแล้วกัน
อืม...
ผมหน้าตาดี ทางบ้านมีธุรกิจมั่นคง จบสูง นิสัยดีม๊ากมาก เพื่อนฟูง ลิ่วล้อเยอะแยะ
เอาเป็นว่า
ผมสวยและรวยมาก!จบมั๊ย

และคนแบบผม
ไม่เคยต้องง้อ แต่มาตอนนี้ก็ได้ทำไปแล้ว
ไม่เคยต้องแคร์ แต่มาตอนนี้ก็ได้ทำไปแล้ว
ไม่เคยต้องรอ แต่มาตอนนี้ก็ได้ทำไปแล้ว
ไม่เคยต้องหึงหวง แต่มาตอนนี้ก็กำลังทำอยู่!!!
แม่ง!!!

ผมนั่งดูดSex on the beachมองไอ้คนที่ทำให้ผมต้องทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาทั้งชีวิต กำลังทาครีมหัวเราะอี๋อ๋อบ้าบอกับสาวสวยผมบลอนด์ในบิกินี่สีเงินเมทัลลิก ที่สำคัญเธอสเป็คผม!
ทั้งที่ผมเป็นคนมอง แต่ไหงคนที่คุณเธอจีบให้ทาซันออยให้กลับเป็นไอ้น้องพลข้างๆผมวะ???

บอกสักนิดกันงง ตอนนี้ผมอยู่หาดที่สวยติดอันดับโลก Anse Source d'Argent ประเทศไม่ใกล้ไม่ไกลอังกฤษ เซเชลส์ไง ผมแบบ ไหนๆก็มาถึงอังกฤษแล้ว ก็เลยตื้อให้ไอ้น้องพลมาเซเชลส์ด้วยกันละ โทษฐานจัดหนักผม ขอไปผ่อนคลายด้วยสายลม เกลี่ยวคลื่น และแสงแดดหน่อยปะไร จะเอาผิวสีแทนสวยๆไปฝากนะคร๊าบ~

ผมทิ่มหลอดลงไปในเครื่องดื่มสีส้มแดงสวยอย่างหงุดหงิด รู้สึกว่าระดับแอลกอฮอล์มันน้อยไปวะ ค๊อกเทลปั่นเนี่ย กูอยากได้เตกีล่า!!!

แต่ก่อนที่ผมจะได้เรียกบริกรมาสั่ง ก็ดันมีใครมายืนบังทัศนียภาพซะงั้น เออก็ดี แดดร้อน
"นั่งด้วยคนได้ไหม?"เสียงทุ้มเอ่ยถามมาเป็นภาษาอังกฤษ ผมเงยหน้าขึ้นมอง หนุ่มผิวแทน หล่อล้ำมีซิกแพค ใส่กางเกงเซิร์ฟหมิ่นเหม่ เห็นกระดูกเชิงกรานสวยดี
แต่...แล้วไง?

"ไม่ได้"ผมตอบแบบไม่แคร์ เมินหน้าไปดูดSex on the beachต่อ
"ไม่เอาน่า ผมอยากรู้จักคุณนะ"ไม่พูดเปล่า นั่งลงมาหน้าผมเลย ผมขยับขาเข้ามาชิดตัวเองอีกนิดหลบ มองอีกฝ่ายตาขวาง
"ขี้ตื้อ!!"ผมว่า ไม่ยิ้มไม่แอ๊บใส่ด้วย ไม่มีรมณ์

"เฮ้ เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนว่าแบบนี้ นายน่ารักว่ะ!"ไอ้ขี้ตื้อหัวเราะ ขยี้ผมเปียกๆแล้วเบียดเข้ามาหาผมมากขึ้น
"ฉันมีแฟนแล้ว!"ผมว่าแล้วก็หน้าแดง แหม เขินจัง ไม่เคยประกาศแบบนี้มาก่อนเลย
"อย่าไปสนคนแบบนั้นเลยน่า ปล่อยให้คนน่ารักแบบนายนั่งหงอยอยู่คนเดียวแบบนี้ ไปกับฉันดีกว่าน่า"ไอ้ขี้ตื้อว่า ผมสะอึกเลย ฮือ!ไอ้ห่าน้องพลมึงทิ้งกูไว้คนเดียวทำไม!

"อือ นั้นสิ ปล่อยฉันไว้คนเดียวแล้วไปสนสาวผมบลอนด์ได้ยังไง..."ผมเอ่ยเป็นภาษไทยพลางหันไปมองเจ้าตัว โอ๊ะๆ มองมาทางนี้แล้ว!
โอ๊ะๆ ตาขวางๆ โอ๊ะๆ หึงกูละซี่
อย่างนี้มันต้องจัดไปอย่าให้เสีย~

"นี่~ฉันน่ารักขนาดนั้นเลยเหรอ~"ผมทำตาใสแบ๊ว ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไอ้ขี้ตื้อ เว้นระยะห่างอีกประมาณ10เซนต์ก็จูบกันได้ละ
"น่ารักซี่ สเป็คเลยละ เห็นนายแล้วอยากวะ"ไอ้ขี้ตื้อตอบแล้วย่นระยะมาเหลือ5เซนต์ แม่ง มึงแสดงเจตนารมย์ชัดเจนมากว่ะ ก็รู้อ่ะนะว่าตัวเองโซฮ๊อต น่ารัก
"อยากอะไรเหรอ?"ผมถอยหลังไปชิดผนักเก้าอี้ชายหาด พลางทำสีหน้าแววตาซื่อเหมือนเทวดาน้อยในภาพของไมเคิลแองเจโล่ก็ไม่ปาน

"บอกไม่ได้ ต้องทำให้ดู"ไอ้ขี้ตื้อว่าพลางส่งมือมาคล่อมซ้ายขวาผม ตายละ ผมเริ่มกลัว...กลัวอดใจไม่ไหวนะ!
"มะ..ไม่เอา..นะ"ผมแสร้งร้องน้ำตาคลอน่ารักสุดขีดใส่ เสื้อฮู๊ดแขนสั้นไหล่ตกไปข้าง โชว์ไหล่บางที่สั่นเทาเหมือนลูกแมวพึ่งเกิด
แน่นอนว่าผมยั่ว
แต่ยั่วไอ้คนที่ยืนถมึงทึงอยู่ข้างหลังไอ้ขี้ตื้อนะ

"ถอยออกจากเมียกูเดี๋ยวนี้ เหี้ย! "ว้ายๆ พระเอกขี้มาขาวมาช่วยแล้ว
"เมียมึง?แล้วทำไมไม่ดูแลดีวะ ปล่อยทิ้งไว้ล่อชาวบ้านทำไม ไอ้โง่"อู๊ววววววววว กดไลค์ไอ้ขี้ตื้อวะ พูดโดนใจกูมาก!
"มึงสิโง่!"ว้ายๆ ต่อยกันแล้ว

มีใครเคยพูดไหม ว่าเวลาเห็นคนหล่อๆมาต่อยแย่งเนี่ย แม่งโคตรพราวเลย!

"ชนะเพื่อฉันนะพล~"ผมป้องปากเชียร์ พลางหยิบSex on the beachข้างตัวมาจิบ ฮ๊า~อร่อยขึ้นเยอะเลยวะ
อ๊ะ อย่านัวเนียกันเยอะดิวะ เดี๋ยวมึงได้กันหรอก

อืม คนเริ่มมุงกันเยอะวะ สายตาสาวๆผมบลอนด์ผมดำผมแดงที่มองจิกผมเนี่ยเจ็บจี๊ดดีจัง
"อย่า..อย่าทะเลาะกันอีกเลยนะ ฉันผิดเอง"ผมจำใจละออกมาจากเก้าอี้ชายหาดมากอดแขนไอ้น้องพลที่กำลังจะเงื้อหมัดใส่ไอ้ขี้ตื้อที่โดนคล่อมไว้
เหวอ~ผมแอบตัวลอยตามแรงเหวี่ยงไปนิดเลย ไอ้น้องพลแม่งแรงเยอะจัง!

"เมษาปล่อย!!"ไอ้น้องพลว่า ใบหน้าหล่อใสปกติ มีร่องรอยของการชกต่อย มุมปากแตกช้ำ ตาวาวโรจน์ ว้าย~หล่อดิบอ่ะ เขาจะละลาย~~~
"ไม่เอาแล้ว กลับกันเถอะ...นะครับ"ผมว่าน้ำตาคลอ ไอ้น้องพลเห็นเลยคลายหมัดแล้วหันมาหาผม แต่ไอ้ขี้ตื้อ มันขี้ตื้อจริงวะ แม่งปล่อยหมัดใส่หน้าไอ้น้องพลตอนเผลอ เหี้ย!

"หมาขี้แพ้!"ผมด่าแล้วจิ้มตาแม่งอย่างแรง ไอ้ขี้ตื้อแม่งร้องลั่นแล้วหงายไปกุมตาตัวเอง ดิ้นพล่าน สมน้ำหน้า!
"เฮ๊ย!เจ๋งว่ะเมษา!"ไอ้น้องพลว่าเสียงตกใจแล้วหันมายิ้มโชว์เขี้ยวให้ผม ฮึ! แน่นอน พึ่งรู้เหรอมึง!
"กลับกันเถอะ"ผมบอกอีกครั้ง

"มันทำอะไรเมษารึเปล่า?"ไอ้น้องพลถามเมื่อกลับถึงห้อง มือใหญ่เอื้อมมาถอดเสื้อผมพรวดเดียวเลย นี่ถ้าไม่จับไว้ผมว่ากางเกงก็หลุดติดไปวะ!
"เอ๊ยๆๆๆ ทำอะไรน่ะ!สัญญากันแล้วนะ!"ผมว่า จะดึงเสื้อจากมือไอ้น้องพลกลับ ปล่อยสิวะ~
"สัญญาอะไร๊!ไม่รู้เรื่อง!"เชรด อย่ามาทำหน้าใสไม่รู้เรื่อง เขี้ยวมึงปิดไม่มิดโว๊ย!

"อย่าทำเป็นไม่รู้เรื่องนะ ไอ้เด็กบ้า!"ผมว่าแล้ววิ่งหนีไปอีกฝากของโซฟา
บอกได้คำเดียว หลังเหตุการณ์สงครามโลกครั้งที่3ที่อังกฤษ บาดแผลนี้ต้องใช้เวลารักษาอีกนาน!!อะฮึก!!!

"ไม่เอาน่า~อย่ามองพลแบบนั้น พลก็แค่เป็นห่วงเมษาว่าโดนไอ้เหี้ยนั้นลวนลามรึเปล่าแค่นั้นเอง"ไอ้น้องพลว่าด้วยรอยยิ้มทะเล้น
"ไม่ใช่ฉันที่โดน พลนั้นแหละที่โดนสาวๆลวนลามน่ะ เชอะ"ผมว่าเสียงเบา ทำเสียงขึ้นจมูกนิดๆ

"หึงเหรอ?"ไอ้น้องพลถามเสียงดี๊ด๊าใส่ หมั้นไส้วะ!
"แล้วที่ฉันอยู่กับไอ้ขี้ตื้อ พลหึงไหม?"ผมถามกลับ
"มันแน่นอนอยู่แล้ว หึง!"ไอ้น้องพลว่าเสียงดัง ทำหน้าโกรธเคือง
"ถ้าพลหึง ฉันก็หึง!หึงมากด้วย!"ผมว่า จริงจังนะ แก้มร้อนจริงจังเลย

"อ๊ะ!"ผมร้องอย่างตกใจเมื่อไอ้น้องพล ยื่นมือมาคว้าผมปลิวข้ามโซฟามากอดกลิ้งบนพื้น แล้วหัวเราะร่า
"ดีใจจัง!พลรักเมษา!"ไอ้น้องพลว่าแล้วรัวจูบไปทั้งหน้าผม หายใจไม่ออกนะเฟ๊ยยยยยยยย

"ไม่ต้องห่วงนะ แฟนพลน่ารักขนาดนี้ พลจะมีตาไปมองใครได้อีก จริงไหม"
"รู้ก็ดี!ถ้านอกใจนะ จะตัดให้เป็ดกิน คอยดู!"ผมขู่ ทำท่ากัดประกอบด้วย!กลัวละสิมึง!
"โหย โหดวะ!"ไอ้น้องพลว่า แต่อย่างว่าอะครับ มันเป็นM หน้าแม่งยิ้มร่าเริงมากกกกกกกกกก

แต่เมื่อกี้ขู่ไปงั้นนะครับ ใครจะตัดจริงละ เสียดายแย่!ฮิ!


TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ จริงๆแต่งเสร็จเมื่อวันเสาร์แต่ไม่มีเน็ตเล่น เอาลงไม่ได้555 รู้สึกว่ากลับมาหาสาระไม่+ลันล้าไปวันอีกแล้วเรื่องนี้ แต่ทำให้แต่งเสร็จเร็วมากนะเออ!

ตอบเมนต์
๛ナーリバス๛ - อะแหะ คิดถึงคุณนิ(ในกระทู้เมษา) :กอด1: เขารักกันแล้ว ฮิ๊ว กลับไปแต่งงานกันไหมนี่ ต้องดูต่อไป เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่กำหนดไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยย
Rafael - มาต่อแล้วค่า จุบุจุบุคุณRafaelนะคะ :L1: ต้องมาต่อ ถึงจะจบแบบปาหมอนก็ต้องมาต่อ เพราะไม่อยากจะดองนิยายไว้ไม่จบอ่ะคะ รู้สึกผิดต่อคนอ่านที่อุตส่าห์อ่านนิยายเรา :กอด1:
Lemon_Tea - นั้นสิคะ อดใช้ของเลย แต่เราเชื่อว่านิสัยลันล้าอย่างเมษา มันต้องทำน้องพลโกรธอีกแน่ๆ ไว้ใช้ง้อตอนนั้นแล้วกันเนอะ! :haun5: เรื่องโดนหลอก ถูกคะว่าโกรธแม่ไม่ได้ แต่ลูกก็โกรธไม่ได้ด้วยเนี่ยสิ เพราะโดนลูกจัดหนักไปจนหาแรงมาโกรธไม่เจอ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆ
kslave - ขอโทษนะคะที่หายไปนาน ขอบคุณมากๆที่ยังรอลุงของเราอยู่ :กอด1: มันมีเหตุจำเป็นจริงจริ๊งงงงงงงงงง
gupalz - อะแหะ หายไปนานจริงๆ แต่ก็ดีใจนะคะที่คุณgupalz ยังอ่านอยู่ เลิฟๆค่า :L1:
koikoi - คุณหญิงแม่ ของคุณพ่อต้นฉบับเขี้ยวทรงเสน่ห์เชียวนะ!แล้วยังมีลูกอย่างไอ้น้องพลที่ไหลขั้นเทพตามคุณพ่อไปติดๆ และยังมี...อีก คุณหญิงแม่เขาต้องมีเล่ห์มากพอกำราบละ หึหึหึ
uknowvry - คุคุคุคุคุ เซบาสเราเจ๋งใช่ไหมล่า แต่คุณหญิงแม่เจ๋งกว่านะ ฮิ! o13
NY_JK -  :กอด1: คุณNY_JK แน่นๆ  :จุ๊บๆ: เมษาเขาเล่ห์+มารยา แต่เขาก็ซื้อ(บื้อ)ใช่น้อย!นี่ละจุดน่ารัก จริงมั๊ย~  o17
takara - 55555555555555555555 "โดนเด็กจับ" มันใช่!!!กร๊าก ลุงจะจับเสี่ย แต่ดันโดนเด็กจับเสียเอง ฮิ๊ว~~~ :pandalaugh:
NOoTuNE - มีแม่สนับสนุน อะไรๆมันก็โล่งโจ้งไปหมด ฮิฮิฮิ ส่วนเรื่องทำให้พลเสียใจ อันนี้เราว่าสับกันคะ!อย่าลืมว่าพลมันก็เจ้าชู้ ม้อ มือไวขั้นเทพ!!! :a9:
coon_all - เอิ่ม นิสัยนี่ของลุงคาดว่าจะยาก มันติดเหนียวแน่นหนึบไปแล้ววววววววว แต่ด้วยความสัตย์จริงนะ เราว่าไอ้น้องพลแต่ที่จะทำลุงเสียใจอ่ะ!!!ส่วนเรื่องให้จักหนักลุงอีกหลายๆรอบ เราเห็นด้วย กร๊ากกกกกกกกกก :haun5:
yeyong - ก็เด็กมันยั่ว!เอ๊ย ไม่ใช่ๆ ก็เด็กมันหล่อ รวย มีซิกแพค!แล้วก็มีแต่คนว่ากินเด็กแล้วจะอายุยืน ลุงแกก็เลยยอมซะหน่อย~~~ :oni1:
นอนกินแรง - คุณหญิงแม่เขาเลิศใช่ไหม เล่นซะเมษาต้องบินมาโดนน้องพลจัดหนักถึงที่เลย กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก o13
rubymoona -  :ped149:
นอนกินแรง - น้องพลไม่หื่น ก็จับเมษาไวไม่อยู่สิ!!!เคะเคะเคะเคะเคะ~~~~~~ :impress2:
Rafael - น้องพลเขายังเด็ก!หื่นถือเป็นหน้าที่โดยชอบธรรมนะเออ!โฮ่ๆๆๆๆๆๆๆ
takara - อั่ยยะ ใช่ไหมๆ ลุงเขาน่ารักน่าหยิก ยั่วแบบโมเอ๊ คุคุคุ๊~~~
p_a_n - โอ๊ว ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะ! ขอบคุณมากที่ชอบนะคะ คนแต่งดีใจ~~~
Lemon_Tea - อันนั้นก็ถูกคะ แต่(สำหรับน้องพล)เมษายั่วน้องก่อนจริงๆน๊า ไหนๆก็ไหนๆก็จัดไปอย่าให้เสียของไงล่า หึหึหึ :o9:
koikoi - ความอึดของเมษา ทำให้ลงตัวลงล๊อคกับน้องพลได้พอดีไงละ มันคือพรหมลิขิต!!!กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
spy4869 - แอร๊ย ขอบคุณมากๆนะคะที่ว่าฮา ดีใจจัง! :L2:
gupalz - น้องพลหื่นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่หล่อ!อภัยให้คนหล่อ(ที่เป็นเกย์)ทุกอย่าง ฮริ๊ว~~~~~ o17



รักคนอ่าน :give2:

ปล.ลืมบอก ตัวเอียงคือภาษาอังกฤษน่อ คนแต่งฉ่อย ขี้เกียจแปะเป็นอังกฤษเลย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 01-10-2012 10:49:13

เปลี่ยนชื่อจากสงกรานต์เป็นเมษาเหอะ ฮ่าๆ
หมั่นเขี้ยวเมษาจริงๆ ร้ายนักนะแกล้งให้เขาตีกัน ฮ่าๆ
น้องพลจัดให้เดินไม่ไหวไปเลย เมษาจะได้แรดน้อยลง อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 01-10-2012 14:17:34

กร๊ากกกก

"ผัวเมียพอๆกัน" จริงๆไอ้คู่นี้ อ่านไปยิ้มไปน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-10-2012 23:14:19

เมษาหึงน้องพลแว้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 01-10-2012 23:47:12

สรุปผัวเมียพอๆกันแต่ชอบตอนที่เมษาแอ๊บบีบน้ำตาแบบคลอๆมันน่ารักน่ากดจริง ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-10-2012 00:10:15

เมษายังแรดคงเส้นคงวา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 02-10-2012 00:17:13

อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :m3: :m3:


พล กะ เมษา น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 02-10-2012 23:19:48

ตอนนี้มาแบบชิลล์ๆ ขำในความหลงตัวเองของเมษา ถ้าไม่บอกก็แทบจะลืมนามสกุลพ่อไปล่ะ ฮ่าๆ

น้องพลแอบไปกิ๊กกะสาวที่ไหนทำไมไม่ดูแลเมียดีๆ ยังไม่เข็ดอีกเหรอ? เมษายิ่งใจง่ายอยู่ด้วย ฮ่าๆ
แต่หลังจากต่อยกันพัลวัลแล้ว... เมษาก็โดนสำเร็จโทษอีกจนได้..

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21 : 1-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 03-10-2012 21:45:43

ตอนที่ 21.5?


แง้ววววววววววววว
ผมบิดขี้เกียจประหนึ่งว่าตัวเองเป็นสก๊อตติสโฟลด์แสนน่ารัก
แต่ผมว่าผมเจ๋งกว่า เพราะผมไม่ต้องหูลุบก็ตะครุบรับได้ เต็มไม้เต็มมือเสียด้วย!ฮิ!

"พลคร๊าบบบบบบบ อยากกินโกโก้จังเลย ขอหวานๆนะครับ~"ผมเอ่ยกับผู้ชายหล่อลากลำไส้ ขาว สูง ยิ้มสวย มีเขี้ยว ซิกแพคงาม ลีลาเด็ด และรวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกตรงหน้า
"ได้ครับ เมษารอพลเดี๋ยวนะ"ผั..เอ๊ย สามีสุดหล่อ ยิ้มขยี้ใจส่งให้แล้วก้าวออกไปสั่งโกโก้ที่ผมต้องการที่เคาท์เตอร์สตาบัค ร้านที่เราสองมีประสพการณ์นวดๆคลึงๆกันครั้งแรก อรั๊ง

ผมเท้าคางมองไอ้น้องพลเดินไป โดยที่นำลูกตาของสาวๆทั้งร้านตามไปกับหน้าหล่อๆหุ่นล่ำๆด้วย
ฮึฮึฮึ เสียใจนะครับสาวๆ คนนั้นของคุณพี่~

"ได้แล้วครับคนดี"ไอ้น้องพลเดินกลับมาพร้อมลูกตาสาวๆเช่นเดิม แต่เผื่อแผ่มาให้ผมด้วย แหมะแหม จ้องกูใหญ่เชียว อยากรู้ละซี่กูเป็นไรกับมัน ม่ะๆ พี่ชายใจดีจะช่วยตอบให้นะครับ!
"พลครับ ยื่นหน้ามาหาหน่อยสิ"ผมเรียก ซึ่งไอ้น้องพลก็ทำตัวเป็นสามีในโอวาท ยื่นหน้ามาซะใกล้

*จุ๊บ*

"รางวัลนะครับ"ผมยิ้มหวานฉ่ำให้ เห็นสาวๆตาเหลือกไปแล้วหลายรายด้านหลังไอ้น้องพล
อ๊า สะใจ~

"อ๊ะ!"ผมสะดุ้งเมื่อโดนกระชากจนต้องไปชันเข่าอยู่บนโต๊ะข้างนึง พร้อมกับริมฝีปากที่ประกบลงมา มอบจูบเร่าร้อน แลกลิ้นกันแทบเมา จนกลืนน้ำลายไม่ทันต้องปล่อยให้มันระบายลงจากมุมปาก
นาน
นาน
นาน
นานกว่าผมจะเป็นอิสระ!

"แฮ่ก..นะ นี่ทำอะไรเนี่ย!"ผมหอบหายใจหนักเมื่อไอ้น้องพลยอมปล่อยปากผมได้ ผมแทบจะตาเหลือแทนสาวๆในร้านไปแล้ว!!!
"ก็รางวัลไม่ใช่เหรอ ก็ต้องทำแบบที่พลพอใจสิครับ"ไอ้น้องพลว่าแล้วยิ้มโชว์เขี้ยวซะ โคตรของโคตรน่ารัก วิ๊งๆมึงกระแทกตากู!
"มานั่งข้างพลมา จะได้ให้รางวัลสะดวกๆ หรือไม่งั้นก็กลับบ้านเลย เออ!กลับบ้านเลยดีกว่าเนอะ!"ไอ้น้องพลว่าแล้วดีดนิ้วแบบนึกขึ้นได้แล้วลุกขึ้นมาจะลากผมกลับจริงจัง จริงจังมาก ตามึงหื่นจริงจังมาก!!!

ไม่น่าได้ใจมากไป แกล้งสาวๆในร้านจนลืมความหื่นของไอ้น้องพลเลยกู ซวยแว้วววววววววววว
"มาครับ เตียง เอ๊ย บ้านพลเปิดต้อนรับเมษาเสมอ!"
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"


จบเห่


สวัสดีคะ เอิ๊กๆๆ แต่งแล้วไม่ค่อยจะต่างจากเดิม เหมือนจะมีแค่เมษาพราว พลหื่น เมษาพราว พลหื่น เป็นวัฐจักรวงเวียนไม่รู้จบเลย!!ขอโทษนะคะ! o17

ปล.เขาแต่งนิยายใหม่อีกแล้วงะ...
ปล.2 รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21.5 : 3-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 03-10-2012 21:55:34

นั่นก็เพิ่มตัวร้าย ความดราม่า เข้าไปอีกสิค่ะ :laugh: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21.5 : 3-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-10-2012 22:09:18

เอิ่ม ฮ่าๆ น่ารักนะคู่นี้
เอาอีกๆๆๆ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 21.5 : 3-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 12-10-2012 12:03:33

ตอนที่ 22 : 12-10-55


ผมกำลังนั่งอ่านการ์ตูนในเน็ต เป็นการ์ตูนเกี่ยวกับพระเอกที่โดนหนูกัดจนเกิดติดเชื้อ แต่ดันสามารถวิวัฒนาตนเองรอดจากการกลายเป็นซอมบี้มาได้ แต่ดันต้องมาค่อยฆ่าซอมบี้เพราะหมอโรคจิตบังคับ แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนั้น
ประเด็นคือ
กูรำคาญนางเอกวะ!!!
แม่งเอ๊ย จะอะไรนักหนา รู้ตัวซะมั๊งสิโว๊ยว่าทำให้พระเอกเกือบตายเพราะเข้าไปช่วยมันหลายรอบแล้ว รู้ซะมั๊งสิโว๊ยว่าไอ้ความเป็นห่วงแล้วย้อนกลับมาหาทั้งที่พระเอกอุตส่าห์ไล่ออกไปเพื่อนความปลอดภัยของตัวนางเอก และมันไม่เกะกะเวลาต้องฆ่าพวกซอมบี้ด้วยน่ะ รู้ซะมั๊งสิโว๊ย มาตีหน้ากูเบรฟ กูเก่ง กูช่วยได้อยู่นั้น ห่านนึ่งเอ๊ย!!!
ไหนๆพูดประเด็นนี้แล้ว ขอพูดถึงละครเมื่อคืนบ้างเถอะ
เมื่อวานที่ผมนั่งดูละครหลังข่าวกับป้ามะลิกับลุงจีน เนื้อเรื่องก็เดิมๆแต่ขายได้เสมอ
นางเอกก็โง่ให้ผู้ชายหลอก ไร้กำลังจะปกป้องตัวเองจากพวกขี้นินทา แต่ดันมีหน้าไปเป็นชู้กับสามีชาวบ้าน รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายมีลูกมีภรรยาแล้วก็ยังทำ ถึงจะบอกว่าโง่ แต่จริงๆผมขอด่าว่าร่าน แรงไปไหม?ไม่นะ เรื่องจริงชัดๆ เหอะ รักนะคะพ่อง
นั้นละ ทั้งหลายทั้งมวล
ทำให้ผมเกลียดนางเอก ชื่นชอบนางร้ายมากกว่า นางทำทุกอย่างเพื่อความต้องการของตัวเอง มันไม่ดีตรงไหน? ในเมื่ออยากได้ ก็หาทางไขว้คว้าด้วยตัวเอง ไม่งอมืองอเท้ารอให้คนเอามาประเคน มันไม่ดีตรงไหน? ทั้งที่รักมาก่อน รักมานาน แต่กลับโดนนางเอกที่โผล่มาจากไหนไม่รู้คว้าไปต่อหน้าโดยไม่ต้องพยายาม มันไม่ขี้โกงไปหน่อยรึไง?
แหม ด่าแล้วมันส์ในอารมณ์ หายเครียดจากหุ้นที่ตกไปเยอะเลย!

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยที่ไอ้สันติสอน แล้วก็มหาวิทยาลัยที่ ที่รักผมเรียนอยู่ ว้าย พูดแล้วมันกร๊าวใจดีจัง!
ผมมานั่งรอที่รักเรียนเสร็จ แล้วจะได้ไปกินข้าวเย็นกันที่บ้านผม วันนี้ผมให้ป้ามะลิเตรียมของชอบทั้งของผมของพลไว้แล้ว ส่วนลุงจีน ที่ขับมาส่งผมที่นี้ ตอนแรกลุงว่าจะอยู่รอเป็นเพื่อนผม แต่ผมไม่ยอม บอกให้ลุงกลับไปก่อน เพราะลุงต้องไปรับลูกชายที่โรงเรียนตอนเย็นอีก ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหม ลูกชายลุงจีนกับป้ามะลิน่ะ อายุ10ขวบอยู่ป.4แล้ว น่ารักมากเลยครับ แต่ผมกลับบ้านดึกทุกทีเลยทำให้ไม่ค่อยได้เจอ เพราะน้องมิ๊วมิว(จริงๆชื่อมิวครับ แต่ผมชอบเรียกมิ๊วมิว น่ารัก~)นอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว

ผมปิดการ์ตูนเพราะหมั้นไส้นางเอก ยกชาเขียวเฟรปเป้ขึ้นมาดูดอย่างเสียอารมณ์ มองนักศึกษาเดินผ่านไปผ่านมา อุ๊ย คนนั้นขาสวยโคตร โอ้ คนนั้นกระดุมจะแตกแล้ว อู๊ว คนนั้นล๊อหล่ออะ~
"สวัสดีครับ นั่งด้วยคนได้ไหม?"ไอ้ล๊อหล่อ เดินมายิ้มเจิดให้ผมแล้วถามเสียงล๊อหล่อใส่
"ถ้าอยากนั่งกับผม ก็จูบสิครับ"ผมยิ้มหวานแล้วส่งมือให้อีกฝ่ายได้คุกเข่าจุมพิตที่หลังมือเหมือนอัศวินกับเจ้าหญิงสูงศักดิ์
ไอ้ล๊อหล่อทำการอุกอาจโดยการคุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้ว จับมือผมไว้ แนบริมฝีปากลงมาอย่างนุ่มนวล ท่ามกลางสายตาทั้งในร้านกาแฟทั้งนอกร้านกาแฟ เพราะผมเลือกนั่งริมกระจกที่สามารถเห็นคนผ่านไปมาได้อย่างสะดวก
"As you please,My princess"เสียงล๊อหล่อกระซิบผ่าน ให้ลมหายใจร้อนกระทบผิวเนื้อที่หลังมือ ให้พอขนลุกเกรียวกราวเล่น
"You're not my prince. But you're my lover."ผมตอบ ไอ้ล๊อหล่ออึ้งไปเลย
"นะครับ"ผมทิ้งท้ายด้วยเสียงหวานน้ำตาลร่วงกราว
"เมษาแกล้งพลนี่นา"ไอ้ล๊อหล่อขยี้ผมจนยุ่ง มือใหญ่ยกมือขึ้นลูบหน้าแรงๆหมายให้สีที่ฉาบบนหน้าเลือนหายไป
"เปล่าซะหน่อย~"ผมตอบด้วยน้ำเสียงใสกิ๊ง ดูปฏิกิริยาของไอ้ล๊อหล่อตรงหน้าอย่างสนุก น่ารักเป็นบ้าวะแฟนกู~
พลลุกขึ้นจากพื้นแล้วก้าวมานั่งตรงข้ามกับผม โดนที่หน้ายังแดงระเรื่อ
"มารอพลนานแล้วเหรอครับ"พลพยายามเปลี่ยนเรื่อง เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงปกติสุดๆขัดกับหน้าตาจะผมอดหัวเราะออกมาไม่ได้ น่าร๊ากกกกกกก
"ถ้าหัวเราะอีกคำเดียว คืนนี้ไม่ได้นอนแน่"พลว่าหน้ามุ้ย แต่ผมรีบหุบปากหน้ามุ้ยกว่าทันที ไอ้เด็กบ้า!
"กล้าขู่ฉันเหรอ!"ผมกดเสียงต่ำให้ดูน่ากลัว แต่ไอ้น้องพลยักไหล่แล้วหัวเราะหึใส่ผม
"ขู่ไม่ขู่ เมษาก็รู้ดี หึหึ"หึหึพ่อง!ไอ้สลัดเป็ด!!

ผมโดดข้ามความหน้าหนาของไอ้น้องพลไปเลยแล้วกัน หมั้นไส้!
ตอนนี้ ผมกับพลนั่งกินข้าวฝีมือป้ามะลิกันอยู่ที่บ้านผมเอง โต๊ะใหญ่ๆที่มีทั้งผมทั้งพล ทั้งป้า ลุง มิ๊วมิว ทานด้วยกัน มันครื้นเครง ผมหัวเราะจนท้องแข็งกับเรื่องตกจากบาร์โหนของมิ๊วมิวละครับ ขำมาก!มิ๊วมิวไปเล่นบาร์โหนกับเพื่อน แล้วดันพิเรน โดดจากกระถางต้นไม้ใกล้ๆไปหาบาร์ เพื่อให้เหวี่ยงตัวได้แรงขึ้นเร็วขึ้น แต่ดันพลาดเนี่ยสิ บินเป็นซุปเปอร์แมนเลยครับทีนี้ แถมซุปเปอร์แมนลงพื้นห่วยอีก เต็มๆพื้นเลย! ผมหัวเราะจนแทบหายใจไม่ออกจนมิ๊วมิวงอนจนแทบจะโดดงับหัวผมนั้นแหละ ผมถึงได้หยุด หยุดหัวเราะดังๆน่ะนะ
หลังมื้ออาหาร ผมชวนพลไปนั่งเล่นในสวน ลมเย็นๆกับกลิ่นหญ้า ผมชอบมากเลย
"พรุ่งนี้ไปบ้านพลบ้างนะ คุณแม่คุณพ่อคิดถึงเมษานะครับ"พลกระซิบข้างหูผม เพราะตอนนี้ผมเอาร่างหนาๆอุ่นๆของพลมาทำเป็นเบาะมนุษย์
"อืม...ก็ได้ครับ แต่ต้องมีกุ้งทอดนะ"ผมว่าแล้วเอาหัวดันหน้าพลออกจากซอกคอ จะซุกไปถึงไหนเล่า เดี๋ยวอารมณ์ขึ้น!
"อยากกินเหรอ กินของพลก่อนไหม กุ้งมังกรนะ"ไอ้หน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนเอ่ยด้วยหน้าหื่นๆอย่างหล่อๆ โอ๊ย กูหมั้นไส้!!!
"ไม่เอา!หนอนชาเขียวชัดๆ!"ผมตอบงอนแล้วพลักไอ้น้องพลออกก่อนที่จะได้เสียตัวกันกลางสวนบ้านตัวเอง ก็ดูมือมันเด่ะ ปลดกระดุมรูปซิปผมเรียบร้อยแล้วเนี่ย!
"หนอนชาเขียว?หนอนอะไรจะใหญ่ขนาดนี้?เนอะ"ไอ้น้องพลถามแล้วจับมือผมไปจับหนอนของจริงด้านหลัง ห่า นี่มึงเป็นขนาดนี้แค่เพราะนั่งพิงกันเนี่ยนะ!
"หื่น!"ผมว่าใส่หน้าแล้วรีบชักมือกลับ ใครจะกล้าจับต่อ เดี๋ยวเผลอตัวลูบพอดี
"ไม่ให้หื่นกับเมษา จะให้ไปหื่นกับคนอื่นเหรอ?ยอมเหรอ?"ไอ้น้องพลทำเสียงดี๊ด๊ามาก หนอยๆ
"เอาสิ ถ้าพลทำ ฉันก็ทำ ทีนี้ห้ามงอนด้วย!"ผมท้า เอาดิ๊!
"ถ้าเมษาทำ...อีก"อุ๊ย ตายห่าละ กูลืมตัว ดันขุดหลุมดักตัวเองซะงั้น
ไอ้น้องพลไม่ได้พูดว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่หน้าโคตรฆาตรกรโรคจิต ประมาณซอร์+ชักกี้ทำให้ผมขนหัวลุก รีบสวมวิญญาณดาราเข้าออเซาะทันที
"ล้อเล่นเองครับ~ใครจะทำ ในเมื่อพลจะไม่ทิ้งฉันไปนี่นา ใช่ไหมละ ก็เรารักกันขนาดนี้~~~"ผมเอ่ยเสียงโคตรอ้อน โอบรอบคอแล้วซุกหน้าไถกับอกแน่นๆสองสามที แล้วเงยขึ้นไปส่งสายตาที่ปิ๊งวั๊งยิ่งกว่าดื่มวีต้าเบอรี่แล้วนอน!
"ครับ พลรักเมษา"เฮ๊อ!โล่งอก พระเอกสุดหล่อของเรากลับมาแล้ว ชิ้วๆเจ้าฆาตรกรโรคจิต เราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วละ ไป๊~

ณ ร้านกาแฟร้านเดิม
ผมมารอไอ้น้องพลเลิกเรียนอีกแล้วครับ ก็ที่สัญญากันเมื่อวานแหละ ว่าวันนี้จะไปกินข้าวที่บ้านทรายทองซะหน่อย เป็นลูกสะใภ้ที่ดีก็ต้องโผล่หน้าไปให้คุณหญิงแม่กับคุณพ่อสุดฮ๊อตรักหลงซะหน่อย(จริงๆแล้ว อยากเจอคุณพ่ออ่ะ อั๊ย)
วันนี้ผมก็น่ารักเพอร์เฟ็คเช่นเดิม ผมสีน้ำตาลเข้มที่เริ่มยาวประบ่า ทำให้ผมเหมือนสก๊อยม.ต้นที่เริ่มเข้าม.ปลาย แต่สวยกว่าเยอะ//สะบัดบ๊อบ
วันนี้ผมเรียกเรทติ้งด้วยการใส่กางเกงเดนิมสั๊นสั้น อวดเรียวขาขาวผ่องที่ผ่านการทำสปามาอย่างดี คุคุคุ มองกันเข้าไป เอาให้คุ้มกับค่าสปาเลย

"นี่เธอ"หืม?เสียงใครเรียกใคร เธอไหน ใกล้กูจัง
"เธอน่ะแหละ นังตุ๊ดม.ต้น!"ห่ะ!กูเหรอ???
ผมหันไปตามเสียงเรียก+แรงกระชากที่ไหล่
สาวสวย3คนยืนล้อมผมอยู่ อืม แต่งหน้าจัดไปนะ ผิวมึงแย่อ่ะสิ โบกหนาเป็นเมตรขนาดนี้

"พวกคุณเรียกผมเหรอครับ"เอาละ มารยาที่ไม่ได้ใช้มาน๊านนานกลับมาแล้ว ผมเอียงคอถามด้วยสีหน้าซื่อบริสุทธิ์ประหนึ่งเทวดาน้อยๆบนภาพไมเคิลแองเจโล่(อีกแล้ว)
สาวๆสตั๊นไป3วิ ก่อนจะสะปัดหัวเรียกสติกลับมา
"แกนั้นแหละ นังตุ๊ดม.ต้น!"สาวคนซ้ายที่ปรับสติได้คนแรกเบียดตัวมากระแทกฝ่ามือลงบนโต๊ะที่ผนนั่งอย่างแรง เอ้าๆ เจ็บไหมล่ะแม่คุณ
"แต่ผมไม่ได้เป็นตุ๊ดนี่ครับ"ผมกระพริบตาปริบๆตอบ แล้วเผยรอยยิ้มหวานนุ่มๆเหมือนมาร์ชเมลโล่ให้เธอ เอาละเธอมึนกับความหวานจนแตะมือเพื่อนเปลี่ยนตัวแล้ว ลดไป1ล่ะ
"แกจะเป็นอะไรก็ตาม แต่ก็วิปริตนั้นละ!!"สาวด้านขวาเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียงดัง จนคนในร้านเริ่มหันมาให้ความสนใจกับโต๊ะผมแล้ว
"ว..วิปริต..."ผมอุทาน ทวนคำพูดเธอด้วยสีหน้าตกใจระคนเสียใจ ยกมือสั่นๆขึ้นป้องปากตนราวกับหวาดกลัวมากมาย แต่จริงๆคือซ่อนมุมปากที่กระตุกโกรธ
ก็แล้วชะนีอย่างมึงสนใจกูม๊ายยยยยยยยยยยย แสรด ความทรงจำอันโหดร้ายในวัยขบเผาะแล่นปรี๊ดมาให้จี๊ดถึงก้นกบ
"คบกับเรานะ เราชอบเธอเมย์"
"ไม่ได้หรอกสงกรานต์ เราไม่ชอบผู้ชายเตี๊ยๆแถมแคระแกร็นอะ"
อา...เหมือนยังได้ยินเสียงเมย์ก้องอยู่ข้างหูอยู่เลย กระซิกๆ โลกมันอยู่ยากขึ้นทุกที!

"ตอแหล!อย่ามาทำท่าเป็นนางเอกแถวนี้นะย่ะ!อย่างแกมันนางร้ายชัดๆ!!!"อู๊วอา~~~~ทำไมเธอรู้~~~~
"ผ..ผมไปทำอะไรให้พวกคุณเหรอครับ ทำไมต้องมาพูดจาโหดร้ายกับผมขนาดนี้ด้วย...ผม..."ผมอยากจิกหัวพวกนางมาตบ!
"หนอย ยังกล้ามาทำเป็นไม่รู้เหรอย่ะ อีตุ๊ดสตอ!!"เธอเงื้อมือขึ้น ทำท่าเหมือนจะฝาดผ่ามือลงบนหน้าผม แต่ว่าสาวที่สวยที่สุดที่เงียบมาตั้งแต่แรก สาวคนกลาง ยกมือขึ้นกันเธอไว้
"พอเถอะ ให้ฉันได้พูดเองเถอะนะ"ว้าว เสียงยังสวยอะ!
"สวัสดีครับ"ผมเอ่ยทักพร้อมยิ้มให้เธอที่มองตรงมาที่ผม
"สวัสดีคะ พี่อยากจะคุยเรื่องของพลน่ะ"เธอเอ่ยเสียงเรียบ แล้วนั่งลงตรงข้ามกับผม ส่วนสาวอีกสองคนนั่งที่โต๊ะข้างๆกัน แต่ยังไม่วายส่งสายตาจิกด่ามาให้ผม เออ ว่าแต่ เธอเรียกตัวเองว่าพี่กับผมอีกแล้ว นี่ผมหน้าเด็กขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย?
"พล?เรื่องของพลทำไมเหรอครับ?"
"น้องเป็นอะไรกับพลเหรอคะ"
"เอ่อ...คือ.."ผมไม่ได้เอ่ยตอบ แต่แสดงสีหน้าขัดเขิน อมยิ้มกลับไปให้เดาได้
"เป็นแฟนกันสินะคะ"เธอเอ่ยต่อให้ ซึ่งผมก็ได้แต่พยักหน้ายิ้มๆกลับ
"หน้าด้าน!นี่น่าต่างหากแฟนของพล!!"สาวที่อยู่โต๊ะข้างๆแหววมาด้วยน้ำเสียงเคืองโกรธ ผมฟังแล้วก็หันมามองสาวสวยตรงหน้า เธอพยักหน้ายืนยัน
"เคยเป็นน่ะคะ"นี่น่าเอ่ยชี้แจง ผมบรรลุได้ในทันที แฟนของน้องพลก่อนที่จะมาเจอผม!
"พี่ไม่ได้จะมาว่าอะไรน้องนะคะ แค่เป็นห่วง ว่าพลคบกับคนแบบไหนเท่านั้น"เธอเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ซึ่งผมนั่งเงียบฟังเธอ
"น้องแน่ใจแล้วเหรอคะ กับความสัมพันธ์ที่ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมแบบนี้ น้องทราบใช่ไหมคะว่าพลเขามีกิจการอะไร ความน่าเชื่อถือสำคัญแค่ไหน แล้วเรื่องนี้จะกระทบต่อความเชื่อมั่นและหน้าตาทางสังคมมากแค่ไหน น้องคิดว่าน้องจะยอมรับต่อสิ่งเหล่านั้นได้ไหมคะ ดีแล้วเหรอกับการที่พลจะโดนดิสเครดิตด้วยเรื่องทำนองนี้ แล้วน้องคิดว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันจะยั่งยืนไปถึงไหนคะ"
ผมไม่ได้เอ่ยตอบเธอสักคำถาม ที่เธอพูด เป็นเรื่องจริงที่ผมเลี่ยงที่จะคิดมาโดยตลอด...
พลเป็นคนหน้าตาดี สติปัญญาดี ฐานะดี นิสัยดี เขาเพรียบพร้อม
พลยังเด็ก เขาจะเติบโตขึ้นไปเป็นผู้ชายที่ดีกว่านี้ จะได้พบเจอกับสิ่งใหม่ๆ ผู้คนมากมาย
ที่อาจทำให้เปลี่ยนใจ...
มั่นใจแล้วเหรอ ว่าเขาจะหยุดอยู่ที่เรา
กับความสัมพันธ์ที่ผิดแผกแบบนี้

คำตอบคือ ไม่เคยมั่นใจเลย...

"น้องลองทบทวนดูนะคะ พี่ก็แค่อยากจะมาเตือนสติเท่านั้น"นี่น่าเอ่ยเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนจะพาเพื่อนของเธอออกจากร้านไป ผมมองแผ่นหลังของเธอเดินไปจนลับตา
ผมไม่ถนัดรับมือคนแบบนี้เลย อย่างเพื่อนของเธอสองคน ยังดีซะกว่า
นี่น่า เธอพูดสิ่งที่ตอกย้ำ สิ่งที่ฟุ้งอยู่ในความคิด แล้วจะตกตะกอนที่ไม่มีวันหายไป เธอพูดความจริง

ผมนั่งทบทวนคำพูดของเธอจนพลมาทัก ผมถึงรู้สึกตัวว่าตัวเองนั่งนิ่งตรงนี้มานานแค่ไหน
"เมษาเป็นอะไรรึเปล่าครับ?"พลถามผมด้วยน้ำเสียงและสีหน้าห่วงใย มือใหญ่เอื้อมมาสัมผัสที่หน้าผากของผมเพื่อวัดอุณหภูมิ ผมยิ้มแล้วเอามือของพลออก
"ไม่ได้เป็นอะไร ฉันแค่ง่วงๆน่ะ เมื่อคืนดูทีวีดึกไปหน่อย"ผมโกหกไป แล้วลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
"ไปกันเถอะ หิวแล้วละ"ผมยิ้มแล้วจับมือพลให้ออกเดิน พลหันมายิ้มให้ผม เขากุมมือผมไว้จนรู้สึกอุ่น
อนาคตจะเป็นยังไงไม่รู้ แต่ตอนนี้ ขอให้ผมได้มีความสุขกับผู้ชายคนนี้...


TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ จริงๆจะลงตั้งแต่วันอังคารแล้ว แต่ไม่เสร็จ แบบยังอยากจะต่ออีกนิดๆก็เลยพิมพ์ต่อๆๆไป ตอนนี้เลยเหมือนจะยาว555 เขียนแล้วก็ไม่มั่นใจเลยแฮะ ว่าคนอ่านจะรู้เรื่องไหม คนแต่งยังงงๆเลย ฮา

ตอบเมนต์
coon_all - ฮา เปลี่ยนไม่ได้ แต่ลุงเขายอมรับเป็นอีกชื่อแล้วไง~~ ลุงน่ารักเนอะ น่ากัดให้จมเขี้ยวจริงๆ ยุให้คนเขาต่อยกันแล้วนั่งดูเนี่ย! ช่วงนี้สงสัยลุงจะหักดิบไอ้น้องพลอยู่ เห็นม่ะ ไม่ได้แอ้มเลยซักยก คุคุคุ
NOoTuNE - กร๊าก "ผัวเมียพอๆกัน" นี่มันน่ารักจังเลย!!!เหมือนชมว่าสมกันกิ่งทองใบหยกเลยสำหรับเรา! o17 ม๊วฟๆดีใจที่อ่านไปยิ้มไปนะคะ คนแต่งปลื้ม! :กอด1:
takara - หึงแล้ววววววววววววว เริ่มเข้าเรื่องราวแบบคู่รักทั่วๆไปกับเขาบ้างแล้วเรื่องนี้ ฮิ๊วววววววววววว
koikoi - กร๊าก เราก็ชอบคะ แต่งไปก็หมั้นไส้ไป เมษามารยาวะ แต่น่ารัก!กร๊าก! :pandalaugh:
yeyong - ถ้าเอาความแรดออกจากตัวเมษาไป ก็กลายเป็นเคะโมเอะสุดน่ากดธรรมดาๆสิคะ แบบนั้น จะไปจับน้องพลได้ยังไงกัน! :laugh3:
MEMO MINI - แฮ่ ขอบคุณนะคะที่บอกว่าพลกับเมษาน่ารัก คนแต่งก็คิดแบบนั้นเหมือนกันคะ55555555555
๛ナーリバス๛ - ฮา เราว่าบางคนอาจจะลืมทั้งชื่อทั้งนามสกุลเมษาไปละ!ก็เรียกแต่เมษาทั้งตอนเลยนี่นา!5555 แต่น้องพลไม่ได้แอ้มเมษานะคะคุณนิ เอาน่ะ มากสุดอาจจะได้ภายนอก แต่ภายในท่าจะยาก ตอนนี้ลุงอยู่ในช่วงพักรักษาตัวหลังสงครามโลก!!! :haun5:
rubymoona -  :a9:
nunnan - คนเขียนใจง่ายจัดไปแล้วคะ5555 ล้อเล้นนะคะ จริงๆกะจะเขียนแบบนี้อยู่แล้ว เพราะว่าน้องพลเราก็ร้ายใช่ย่อยที่ไหนละ ก่อนหน้านี้ก็ไปทั่วอยู่แล้ว เรื่องงี้มันต้องมีมาแน่ๆ
Rafael - อรั๊ง  :จุ๊บๆ: รักคุณRafael  :กอด1:


รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 12-10-2012 12:23:16

น้องพลปลอบหน่อยเถ๊อะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-10-2012 13:30:31

ถ้าหน้าจะเด็กเป็นเด็กม.ต้นขนาดนี้นะเมษา ฮ่าๆ
ชอบจริงๆ
ตอนนี้จะมามัวห่วงอะไรกับเรื่องหน้าตา ฐานนะ
ทางบ้านเค้าก็เปิดกว้างซะขนาดนี้แล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 12-10-2012 13:53:37

กุ้งมังกร หนอนชาเขียว??

ฮ่าๆ

แหม สงกรานต์หน้าเด็กอ่ะ ขนาดโดนทักว่าเป็นตุ๊ดมอต้นแล้วยังเรียกน้องทุกคำอีกตะหาก ที่จริง ลุงแก เอ๊ย ไม่ใช่ น้องเมษาแกก็ไม่ได้อ่อน หรือจนซะหน่อยนะยะ แม่คุณ

อย่ามาดราม่าแบบนี้นะ ด่ากลับไปเลย ชะนีพวกนี้นี่ แง่งๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-10-2012 14:29:59

ฮาจริง สกอยซ์ มอต้น
ชะนีเข้ามายุ่มย่ามอีกและ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 12-10-2012 15:57:42

ร้ายมาต้องร้ายกลับนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 12-10-2012 17:14:52

ไม่ต้องสนชะนี เอ๊ย แฟนเก่าพลหรอก
แค่เมษารักพล พลก็รักเมษา แค่นี้ก็พอแล้ว

แล้วโลกก็จะสดใสด้วยสีม่วง เย้  :m23:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-10-2012 19:35:09

เห้อออออออ



ตาลุงเมษา อย่ามาทำตัวนอยด์ เชื่อในตัวคนที่เรารักก็พอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 12-10-2012 20:32:10

เมษาต้องเชื่อมั่นในความรักของพลนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-10-2012 20:54:38

เมษามีโหมดนี้ด้วย
โหมดที่คิดถึงการยอมรับและอนาคตของพล
ม่ายยยเชื่อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 13-10-2012 08:55:21

มาซะ... สงสารน้องพลแฮะ ติดใจคนแก่ที่ชอบคนแก่กว่าและคิดมากคิดแทนน้องพล ... 5555+ แต่ความหื่นของพล ก็กลบความน่าสงสารไปจนเกือบหมดละนะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 13-10-2012 11:40:48

คุณพ่อคุณแม่ของพลยอมรับแล้ว แล้วพลก็รักเมษา ที่เหลือก็ไม่ต้องไปสนที่ยัยนั่นพูดหรอก
ถ้ามันมาก่อกวนอีกก็เชิดใส่มันเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 13-10-2012 19:07:18

อย่าได้แค่สื่อ

อยู่ที่ใจ 2 คน ลุยโลดดดดดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 22 : 12-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 24-10-2012 18:07:52

ตอนที่ 23 : 24-10-55




"พลคะHappy Birthdayนะคะ~"เสียงหวานที่เอ่ยคำอวยพรต่อหน้าผมเป็นคนที่...เท่าไรว่ะ?
"ขอบคุณมากนะครับเชอรี่"ผมยิ้มรับพร้อมคุกกี้ในถุงสีหวานจากมือเธอมา ซึ่งแถมด้วยรอยจูบที่ข้างแก้มด้วย ผมหัวเราะแล้วแกล้งหอมเธอกลับดังฟอดใหญ่
"ไว้ว่างๆไปเที่ยวกันนะคะ รี่ไปละ"หลังจากทักกันนิดหน่อย เธอก็ขอตัวแยกไป
ส่วนผมก็หันไปรับคำอวยพรต่อจากสาวบัญชีรุ่นพี่
"ไงครับภา ไม่เจอกันนานเลยนะ"


ผมเดิน...ไม่ถึงห้องเรียนเสียที เพราะโดนดักไว้ทุก10ก้าว จนพวกเพี่อนผมมันทิ้งผมไว้แล้วเดินไปเข้าเรียนก่อนแล้ว
ไม่ได้อวดนะครับ ก็แค่คนมันฮอต~

อีกนิดเดียว ประตูห้องเรียนอยู่ตรงนั้น!
ผมยิ้มแล้วกระชับเป้ใบใหญ่ที่ใส่ของขวัญของสาวๆเพื่อนๆไว้เต็มใบขึ้นหลัง

"พลคะ"เสียงหวานที่ผมคุ้นเคยดังทักผมไว้ เป็นนีน่า ดาวมหาวิทยาลัยคนล่าสุดที่เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เป็นแฟนของผม...
"สวัสดีครับนีน่า ไม่เจอกันนานเลย สบายดีไหม?"ผมเอ่ยทักด้วยรอยยิ้ม พับความคิดที่จะเข้าเรียนลงไปรวมกับของขวัญในเป้
ผมเดินเข้าไปหาเธอ ยอมรับเลยว่ายังรู้สึกผิดกับเธออยู่มาก ที่บอกเลิกกับเธอไปคบกับเมษา
"เหมือนเดิมแหละคะ พลมีเวลาไหม? ไปดื่มกาแฟเป็นเพื่อนนีน่าหน่อยสิคะ"นีน่ายิ้มให้ผม ทำให้ผมโล่งใจนิดหน่อยว่าเธอไม่ได้โกรธอะไรผมมากมายอย่างที่คิด
"แน่นอนครับ ใครจะใจร้ายปฏิเสธสาวสวยแบบนีน่าลงกัน"ผมยิ้มแล้วโค้งให้เธอ นีน่าหัวเราะกับท่าทางของผม ก่อนที่เราจะเดินไปที่ร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัยกัน


"ล้าลาล๊า~"ผมฮัมเพลงเดินกึ่งๆกระโดดเข้ามาในเขตมหาวิทยาลัยของที่รัก ฮิ!
พึ่งตื่นครับ ตอนบ่าย2เนี่ยละ ก็แหม ที่รักเขาดันจัดหนักเมื่อคืนน่ะสิ ไอ้ผมก็เคลิ้..เอ๊ย!หยวนๆให้ไปเพราะว่าเห็นเป็นวันเกิดหรอกนะ!
แม้ว่าจะเจ็บจี๊ดๆนิดๆที่สะโพก ขาสั่นหน่อยๆ แต่ผมเริ่มชินแล้วละ!
คิดจะมีสามีเด็ก เราต้องถึกและบึกบึน!!!

"โอ๊ย!!!"เชรดเข้!ใครวะตบหัวกู!เล่นเอาลืมแอ๊บเลย!
"เดินลันล้ามาเชียวนะมึง"ไอ้หล่อนิสัยชั่วนี่เอง
"ไอ้ห่าสันติ ทำบ้าอะไรของมึงครับ?"ผมด่ามันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มราวเทวดาน้อย แต่จัดชุดเล็กใส่เท้ามัน
"โอ๊ยๆๆ ทำร้ายร่างกายอาจารย์ในรั้วมหาวิทยาลัย เดี๋ยวกูจะไปลงกับเด็กมึง!"ไอ้เวรสันติร้องแล้วยิ้มชั่วใส่หน้าผม
"กล้าเหรอมึง?"ผมกดเสียงต่ำข่มขู่ ขยี้ส้นรองเท้าลงไปเพิ่ม
"โว๊วๆๆๆๆ นิ้วกูจะขาดแล้วมึงงงงงงงงงง"ไอ้หล่อร้องลั่น ผมแสยะยิ้มสะใจก่อนที่ยอมถอนรองเท้าออกมาอย่างน่ารัก
"แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้นะ ไอ้พวกเห็นผัวดีกว่าเพื่อน!"ไอ้เวรสันติบ่น
"เออ ฉลาดนี่หว่า มึงคิดถูกแล้วว่ะ"ผมตอบพร้อมหัวเราะชอบใจ ไอ้หล่อชี้หน้าคาดโทษผม เชอะ ไม่กลัวเฟ๊ย~
"เออๆ ระวังให้ดีเหอะมึง เด็กๆเปลี่ยนใจง่าย ไม่ระวังมึงได้น้ำตาตกแน่!"ไอ้หล่อว่าแล้วโบกมือลา เดินแยกไปเข้าสอน
"..."ฉิบ แม่ง จะพูดจี้ใจดำกูทำไม

ผมเดินนอยแดกไปทางร้านกาแฟ ที่ช่วงนี้ผมใช้นั่งรอน้องพลเลิกเป็นประจำ
งืม
งัม
เครียดว้อย!!!
...
ช่างแม่ง...
ไว้เกิดไรก่อนค่อยคิดแล้วกันวะ!

ผมสะปัดหัวสองสามทีสวยๆ ก่อนจะกำมือฮึดกับตัวเอง พอดีกับที่เดินมาถึงร้านกาแฟพอดี

...
น้องพลนั่งอยู่โต๊ะริมกระจก โต๊ะประจำของผม ที่ตอนนี้มีผู้หญิงคนนั้น นีน่า นั่งอยู่แทนที่ผม
เขาทั้งคู่หัวเราะกันดูสนุกสนาน ผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย โคตรเหมาะสมกันจริงๆ

ผมกระเด็นไปนั่งแปะที่พื้น
ไม่ใช่ว่าตกใจจนเข่าอ่อนนะ แต่โดนควายที่ไหนไม่รู้ชนต่างหาก
"เฮ้ เป็นอะไรรึเปล่า?"หนุ่มหล่อตาหวานนี่หว่า ตายละ เผลอไปเรียกเป็นควายได้ยังไง แย่จริงๆเลยสงกรานต์นี่!
"ไม่เป็นไรครับ"ผมยิ้มหวานจ๋อยให้ แหมะแหม ใช่ว่าผมมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วจะยิ้มหวานให้คนอื่นไม่ได้นี่ครับ~
"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นายตัวเล็กมาก ฉันเลยมองไม่เห็น โทษนะ"เขาว่าแล้วดึงผมในลุกขึ้นยืนในครั้งเดียว อร๊าย แรงเยอะสมขนาดตัวมากฮ่ะ!

"อ๊ะ!"แต่เผอิญน้องดึงเร็วไปนะฮะ พี่ยังไม่ได้ตั้งตัว เตรียมตัวลุกเลย!
ดังนั้นผมเลยเซถลาไปอยู่ในอ้อมแขนน้องเขา โอ๊ว ตัวใหญ่ชะมัด นี่สูงกว่าไอ้น้องพลอีกนะเนี่ย!ว้าว!เด็กสมัยนี้มันกินวัวแทนนมรึเปล่านะ? ตัวใหญ่กันจัง!
ผมนึกชื่นชมอยู่ในใจ แต่อาจจะนานไปนิด เลยโดนกระชากออกมาซะงั้น
คนกระชากก็...
"พล?"

หวา...หน้าคุณมึง
ถมึงทึงได้อีกอ่ะ!

"เมษามาเมื่อไหร?"ไอ้น้องพลถามผม เสียงจะเย็นไปไหม ต่ำไปนะ
"พึ่งมาไม่นานนี้เอง"ผมตอบ แต่ฉากหวานแหววเมื่อกี้วิ่งจากพอนส์มากระแทกหัวใจ เลยไม่ได้หันไปยิ้มให้อย่างเคย แถมหลบตาด้วยนี่สิ
"เป็นอะไร?"ไอ้น้องพลที่ฉลาดขึ้นทุกวันจับท่าทางผมได้ เขาก้มลงมาถามผมใกล้ๆ เสียงทุ้มแสดงความห่วงใยจนใจผมฟู
"พลคะ จู่ๆรีบออกมาทำไมคะ?"เสียงหวานของหญิงสาวทำเอาไอ้ที่ฟูๆอยู่เหี่ยวเลย

"อ้อ ขอโทษครับนีน่า พอดีผมรีบไปหน่อย"ไอ้น้องพลหันไปหา นีน่าเธอเดินเข้ามา ดวงตากรมโตเปรยมองมาที่ผมแวบหนึ่ง ไม่ได้รู้สึกไปเองแน่ ว่าเมื่อกี้กูโดนด่าด้วยสายตานี่หว่า!
"พลครับ เจ็บขาจัง"ผมที่เริ่มฉุนจากสายตานีน่า เลยสวมบทสำอ่อยซะ ผมจับที่แขนพลแล้วช้อนตาประกายเชื่อมน้ำตาใส่
"อ้าว เป็นอะไรมากไหม?ขอโทษจริงๆนะ"ก่อนที่ไอ้น้องพลจะได้ขยับปาก ไอ้หล่อตาหวานหยดก็ถลาเข้ามา เขาก้มลงนั่งชันเข่าแล้วจับที่ข้อเท้าของผมสำรวจ
"เอ่อ..."ผมที่ต่อไม่ถูกเมื่อจะอ้อนคนนี้ คนโน๊นดันมาแทรก แต่ก็สะปัดขาหนีไม่ได้ ก็เขาหล่อ!

"เท่าที่ดูก็ไม่ได้บวมนะ ไหนลองขยับสิ"ไอ้หล่อตาหวานสั่ง ผมทำตามอย่างว่าง่าย..เอ๊ย เลี่ยงไม่ได้
"อืม เอ็นร้อยหวายก็ไม่ได้ฉีกนะ สงสัยจะกระแทกเมื่อกี้เลยทำให้เจ็บ สบายใจได้นะ"ไอ้หล่อตาหวานพูดซะยาวแล้วตบท้ายด้วยรอยยิ้มหล่อค่อดๆใส่
"ขะ..ขอบคุณนะครับ"แอร๊ย ผมเคลิ้มอ่ะผมเคลิ้ม ตาจะหวานไปโลกหน้าเลยไหม สีเขียวน้ำทะเลด้วยอะ โอ๊ย เขาอยากเข้าไปแหวกว่าย!

"กลับบ้าน!!"จู่ๆไอ้น้องพลก็พูดเสียงดังเลยครับ แถมดึงผมไปอุ้มอีกต่างหาก แบบอุ้มช้อนก้มผมขึ้นมาน่ะ ผมงี้รีบกอดคอไว้แทบไม่ทัน ตกไปเจ็บนะเฟ๊ย!
""นีน่าผมกลับก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับของขวัญ"ไอ้น้องพลไม่ลืมหันไปบอกลาหญิงสาวคนเดียวในกลุ่ม
ผมเลยใช้โอกาสนี้ขยับปากขอบคุณไอ้หล่อตาหวานและแอบส่งสายตาเสียดายไปให้

"เหวอ~"ผมร้องเบาๆเมื่อไอ้น้องพลออกเดิน เร็วมาก มึงจะไปไล่ควายที่ไหน นี่มึงอุ้มกูอยู่นะอย่าลืม!
ผมถูกวางบนเบาะหนังสุดนิ่มของพอร์ช เขาเท้าแขนกับตัวรถแล้วโน้มลงมาหาผม อุ๊ย จะจูบเหรอ
"ยังเจ็บขาอยู่รึเปล่า?"ไอ้น้องพลเอ่ยถามเสียงนิ่ง ผมที่ฝันสลายส่ายหน้าแทนคำตอบ ก็เมื่อกี้มันมารยาออดอ้อนพลนี่ เจ็บเสียทีไหน
"ดี งั้นกลับบ้านกัน"

ผมยังคงถูกอุ้มลงจากรถ จนเข้าไปในบ้านหินฟริ๊นสโตนของไอ้น้องพล
ไอ้น้องพลนั่งลงไปบนโซฟา โดนดึงผมลงไปนั่งอยู่บนตักด้วย เขานิ่งๆไม่ยอมพูดยอมจา แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือด้วย
ผมที่เริ่มเบื่อๆเลยลูบๆหน้าไอ้น้องพล หอมแก้ม เอาจมูกซุกไซ้เล่น

"เป็นแมวหรือไง?"ไอ้น้องพลว่า ผมหัวเราะคิก
"เป็นก็เป็นกับพลคนเดียวละ"ผมตอบขำๆ ไอ้น้องพลหันหน้าหล่อๆมาหา แววตาจริงจังจนผมต้องหยุดขำ
"เป็นอะไร?"ผมถามเสียงเบา ไอ้น้องพลดึงมือผมมาจูบเบาๆลงบนฝ่ามือ
"ผม...ไม่มั่นใจ"เสียงทุ้มที่ส่งคำตอบมาทำเอาผมสะดุด
เขาไม่มั่นใจ?
ไม่มั่นใจว่าจะรักผม...เหรอ?

"ผมกลัวว่าเมษาจะทิ้งผมไป"
"หะ?"
"ผมยังเด็ก อะไรๆก็ยังไม่มีเป็นของตัวเอง ไม่มีอะไรไว้ยึดเหนี่ยวเมษาไว้ได้เลย ผมกลัวว่า...ซักวันเมษาจะเบื่อเด็กอย่างผม"
"ห่ะ???"
"อย่างวันนี้ แค่เห็นเมษากับคนอื่น ผมก็แทบทนไม่ไหวแล้ว อยากตั้นหน้ามันให้เละ!ผมหึงมาก!!!"
"..."
"ผมรักเมษามากนะ รักมากกว่าเมษารักผมอีก!!"

ไอ้น้องพลว่าแล้วกอดผมแน่นจนผมเจ็บ ผมขืนตัวออก ยกมือขึ้น ตบลงไปบนแก้มใสทั้งสองข้างจนเป็นรอยแดง
"รู้ได้ไงว่าฉันรักนายน้อยกว่า!"ผมว่าเสียงโกรธแล้วกดจูบเขา ส่งปลายลิ้นเข้ารัดรึงจนเราต่างหอบหายใจสั่น
"ฉันต่างหากที่รักนายมากกว่า..หวงนายมากกว่า..."
ผมเอ่ยด้วยเสียงจริงจัง ถอดเสื้อยืดตัวเล็กออกจากตัว โยนไปข้างๆ แล้วก้มลงจูบเขาอีก
สอดมือเข้าไปผ่านเชิ๊ตนักศึกษา สัมผัสอกแกร่งอย่างยั่วยวน พร้อมกับเลื่อนมือลงปลดเข็มขัดออก ดึงพลน้อยออกมารูดเบาๆให้อีกฝ่ายตื่นตัว
ผมละริมฝีปากออกมา แลบลิ้นเลียช้าๆ ค่อยๆถอยร่นลงไปนั่งชันเข่าอยู่ที่พื้น ระหว่างขาของน้องพล
"เมษา?"เสียงทุ้มของน้องพลพร่าสั่น
ผมสูดหายใจลึกอย่างเตรียมใจ แล้วกดหัวลงที่หว่างขาของไอ้น้องพล เขาสะดุ้งเมื่อลมหายใจผมสัมผัสโดน กล้ามขาเขาเกร็งหนึบเมื่อปลายลิ้นของผมแตะลง ก่อนที่ผมจะตัดสินใจครอบครองด้วยเรียวปากอิ่มๆของผม
"ไม่นึกว่า...เมษาจะทำให้ผม.."เสียงหล่อๆเอ่ยขาดๆแบบกระชากอารมณ์ชิบหาย ผมผละออกมา แอบลอบยิ้มเมื่อเห็นเขาสูดลมหายใจเฮือก

"เป็นฉันที่มักโดนนายเล่นอยู่เสมอ"
"ฉันจะแสดงให้เห็นถึงศักดิ์ศรีของคนแก่กว่า!"ผมยิ้มแล้วก้มลงสานต่อ

"ถ้าเมษาว่าอย่างนั้น"เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมกับกดศีษระของผมลงลึกอีก
"ผมก็จะไม่เกรงใจละ"ไอ้น้องพลยิ้มร้ายที่มุมปาก พร้อมกับจับให้ผมขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาต้องการ ผมแทบจะหายใจไม่ทัน แต่ก็ยังมีแรงส่งลิ้นไปช่วยเร่งความเร่าร้อน
"อืม...ดี"เสียงครางผะแผ่วดังลอดปากบางของเขาออกมา เซ็กซี่โคตร แม่ง ซี๊ส

"ฮึก!..."ผมครางฮือ เมื่อไอ้น้องพลแม่งจัดมาเต็ม
ผมละออกไปไอค่อกแค่ก ปาดไอ้ที่เลอะออก...เคยได้ยินว่าน้ำเนี่ยทำให้ผิวสวย แต่กูไม่ได้อยากลอง!!!
"เป็นไรไหม?"ไอ้น้องพลตัวดีลากผมเข้าไปนั่งคล่อมบนตัว แล้วช่วยเช็ดหน้าเช็ดตาผมด้วยลิ้นอ่ะนะ
"เป็น!"ผมกระแทกเสียงใส่แล้วดันหน้าหล่อๆออก หมั่นไส้!อย่ามาหัวเราะหล่อนะโว๊ย!
"ขอโทษนะครับ"ไอ้น้องพลหล่อแล้วเคาะหน้าผากมาชนกันเบาๆ
"...แล้วรู้สึกดีไหม?"ผมเอ่ยถามเสสายตาหลบ อายตัวเองวะ
"ดีสุดๆไปเลย!"ไอ้น้องพลจับแก้มผมให้หันกลับมา ก่อนจะตอบพร้อมยิ้มโชว์เขี้ยวให้
"ดีจัง..."ผมเอ่ยอย่างโล่งอกแล้วยิ้มหวานกลับ ไอ้เราก็ไม่เคยทำ ที่ทำๆก็ลักจำจากคนอื่นที่ทำให้มาทั้งนั้นนี่นะ

"เมษาครับ สัญญานะ ว่าจะเป็นของผม ทำกับผมคนเดียว"ไอ้น้องพลว่า เขายกมือผมขึ้น จูบลงไปที่นิ้วนางซ้าย
ผมกอดเขาแน่น
"งั้นก็สัญญาสิ ว่าพลจะรักฉันคนเดียว ห้ามไปชายตามองใครอีก!อย่าทำให้ฉันเสียใจ!"
"ผมสัญญา จากนี้ตลอดไป วัชรพลจะมีเพียงสงกรานต์คนเดียว นะครับ"เสียงทุ้มที่เอ่ยข้างหู ทำเอาขอบตาผมร้อนผ่าว ก่อนที่จะปล่อยให้น้ำตามันหยดลงมาช้าๆ
"ถ้าผิดสัญญา ฉันจะฆ่าซะ!"ผมกระซิบด้วยเสียงสะอื้นไห้ พลหัวเราะเบาๆ ก่อนจะจูบซับน้ำตาให้ผม

ไอ้น้องพลยกสะโพกของผมขึ้น แล้วแทรกตัวเข้ามาอย่างอ่อนโยน ผมกอดเขาไว้แน่น
"แม้ส่วนที่ลึกที่สุดในตัวเมษา เป็นของผม"
"ให้ผมเถอะ...ทั้งหมด"
เสียงกระซิบริมหูที่พาเอาสติล่องลอย

มาถึงขนาดนี้แล้ว...
อยากจะได้อะไรก็เอาไปเถอะ...
ฉันยอมทุกอย่างแล้ว...


"สุขสันต์วันเกิดนะครับที่รัก"



TBC.

สวัสดีคะ วาระดี แต่งเพื่อสุขสันต์ให้ตัวเองด้วยน้องพลด้วย5555
แต่งไปแต่งมา อืม อา โอ้ เวิ่นเว้อวะตูข้า! :z3:

ตอบเมนต์ไม่ทัน แต่เขารักทุกคนนะ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 24-10-2012 18:47:20

กรี๊ดดดดดด ติดเรทอีกแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 24-10-2012 19:42:46

อั๊ยยะ
ชอบเมษาอะ น่าร๊ากกกก
กอดคนแต่งด้วย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-10-2012 19:50:45

ชอบจัง อิอิ :oo1: :oo1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-10-2012 20:28:08

นึกว่าจะดราม่า

 :o8: :o8: รักกันนานๆนะ



รักคนเขียนด้วย  :z9:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 24-10-2012 21:37:39

 :เฮ้อ: ใจหายใจคว่ำหมด
คนแต่งเดี๋ยวนี้คิดจะแกล้งคนอ่านเรอะ(ล้อเล่นๆ555 :laugh:)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-10-2012 21:50:23

นึกว่าจะพาเครียดซะแล้ว
ที่ไหนได้ไอ้คู่นี้มันเข้าหอกัน อะจึ๊ก จึ๊กกัน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 24-10-2012 23:40:06

 :-[ชอบเรื่องนี้ม้ากมาก  อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ ชอบบุคลิกเมษา ชอบที่น้องพลรักเมษา หวงเมษาม้ากมาก  มาให้อ่านต่อไปเรื่อยๆนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 26-10-2012 09:39:28

หึงกันไปหวงกันมาที่แท้ก็คิดแบบเดียวกัน  :laugh: :laugh: :laugh:
เมษาเจอวัชรพล  o22 น่ารักตลอด :-[
น้องพลก็หื่นตลอดเหมือนกัน :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 26-10-2012 23:14:28

เอาทิชชู่จิ้มเหงื่อหนึ่งหยด (เอะ หรือไม่มี)
เฮ้อ ดีนะไม่ดราม่า^^

ของขวัญชิ้นพิเศษที่พลหาไม่ได้ที่ไหนอีกแล้วนะ
รักษาดีๆล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 26-10-2012 23:43:56

เมษาก็ยังไม่สิ้นลายจะให้พลมั่นใจได้ไง

เดี๋ยวยุให้พลมันไปชายตาให้คนอื่นมั่ง

 :b:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 23 : 24-10-55]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 23-01-2013 14:15:55

ตอนที่ 24 : 23-1-56



จับๆ
งัมๆ
งึมๆ

ท้องฟ้าแจ่มใส แดดไม่ร้อนไปไม่แรงไป ลมพัดกำลังเหมาะ ต้นไม้กำลังก่อร่างสร้างออกซิเจนให้อย่างขมักเขม้น
ส่วนผมน่ะเหรอ
กำลังนอนกลางวันอย่างมีความสุขน่ะสิ

หลังจากผ่านละครรักแท้ของสองเรามาแล้ว ผมจะไม่พูดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะน่ะ กลัวคนอ่านเบื่อ เดี๋ยวจะด่าว่า อะไรจะโจ๊ะโอ๊ะอู๊วกันได้บ่อยขนาดนั้น อรั๊ง เขินจัง!
5วัดถัดมาผมถึงได้คลานลงจากเตียง...
เชื่อไหมละ
ฮิฮิฮิ


ล้อเล่นน่า ใครจะอึดขนาดนั้น ผ่านไป3รอบผมก็สลบละ ไม่ไหว นอกจากอาการชราภาพ ช่วงนี้ก็โดนจัดหนักจนแทบจะเดินไม่ไหวแล้ว...ต้องเอาขาเกี่ยวเอวน้องพลเดินไป

เช้าวันหยุดอันแสนสบายสำหรับคนว่างงานแบบผม แต่อาจจะยุ่งสำหรับเด็กเฟรชชี่น่ะนะ งานตรึม ทำให้ผมต้องระเห็จตัวเองออกมาปิกนิคชมชื่นออกซิเจนคนเดียวที่หน้าบ้านหิน ปล่อยให้เฟรชเขาได้ทำงงทำงานกับเขาบ้าง ไม่งั้นเกิดเรียนไม่จบทำไงละ ใครจะเลี้ยงผมกัน!

นั้นละ
ผมกัดคีชเห็ดที่อบใหม่ๆโดยแม่ครัวแห่งบ้านทรายทอง แน่นอนว่าต้องเป็นสูตรลับร้อยปีอีกเช่นกัน ไม่รู้บ้านนี้เขาบ้ากำลังภายในหรือผมบ้าที่ดันไปถามสูตรเขากันแน่
กัดไปคำยกน้ำชาอัสสัมรสเลิศที่ต้องมีการจับเวลาก่อนดื่มลงคอ
ฮ๊า~สวรรค์~~~(เมื่อคืนก็ใช่ แต่นั้นคนละเรื่องกัน ฮิ)

หลังจากอิ่มหน่ำดีแล้ว โดยที่ไอ้น้องพลที่รักไม่เสด็จออกมาตาม คาดว่าคงยังไม่เสร็จง่ายๆ ผมเลยกระทำการ เอนหลังพักผ่อนเสีย ช่วงนี้ยิ่งนอนไม่พอ ดูซิ ผิวพรรณอันผุดผาดของผมหมองลงไปตั้ง2ไมครอนแน่ะ!แย่ๆ!
ราตรีสวัสดิ์ตอนสายๆครับ

ผมฝันอีกแล้วครับ ฝันคราวนี้ไม่มีพลมาเกี่ยวแม้แต่น้อย เพราะเป็นฝันว่าผมกำลังว่ายน้ำสุดชีวิตเพราะดันโดนแมวน้ำแต่ฟันแหลมเปี๊ยวไล่ตามอย่างบ้าเลือดน่ะสิ อ๊าค!!ทำไมกูต้องฝันให้ตัวเองเหนื่อยโคตรป้าขนาดนี้ด้วยวะ อ๊าค!แม่งใกล้เข้ามาแล้ว อ๊าค!ขากูจะโดนเขมือบแล้ว
"อ๊าค!!!"ผมแหกปากร้องพร้อมกับสะดุ้งตื่นขึ้นมาโขกหัวกับอะไรแข็งๆไม่รู้เต็มๆ จนหงายหลังไปนอนกุมหัวเลย เจ็บซี๊ส!!!

"โอ๊ย!โขกมาได้หัวแม่งเกือบแตก!"เสียงใครก็ไม่รู้บ่นอ่ะ ทำให้ผมรับรู้ได้ว่าไอ้ที่เมื่อกี้ผมโขกคือหัวใครที่กำลังบ่นอยู่นั้น
"ใครน่ะ?"ผมเงยหน้าขึ้นมาดูทั้งที่ยังกุมหัวตัวเองไว้
โอ๊ว ซี๊ส หล่อซี๊สมาก!
เด็กหนุ่มผมบลอนด์ตาสีฟ้า หล่อล่ำในชุดเสื้อกล้ามตัวบางกับกางเกงยีนส์เซอร์ๆ ที่นั่งกุมหัวตัวเองอยู่ไม่ห่างผม ใบหน้าหล่อเว่อกับริมฝีปากรั้นๆนั้นยังคงบ่นไม่หยุด แต่ถึงบ่นก็ยังหล่อเลยแม่ง ดูแล้วอายุน่าจะ15หยกๆ16หย่อนๆ น่ากิน ท่าจะกรุบกรอบเคี้ยวเพลินมิใช่น้อย ฮิฮิ

เอ๊ยๆๆๆ ลืมตัว!เมื่อกี้ลืมไปนะครับ ผมไม่ได้พูดไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นเลยนะ ห้ามไปฟ้องไอ้น้องพลนะ!

ผมสะปัดหัวสวยๆ แล้วถอยหลังนิดทั้งที่ยังนั่งอยู่บนเสื่อที่ปูไว้กลางสวน
"นายเป็นใครน่ะ?"ผมเอ่ยถามหวาดๆ แม้อีกฝ่ายจะหล่อจะล่ำน่าเคี้ยวขนาดไหน แต่ก็อาจจะเป็นขโมยหรืออะไรเทือกนี้ก็ได้ คนหน้าตาดีสมัยนี้ไว้ใจไม่ได้หรอกครับ เนอะ!
"ฉันสิต้องถาม นายเป็นใคร ทำไมมานอนอยู่ที่นี่ได้"หนุ่มผมบลอนด์ถามผมพร้อมกับคลานเข้ามาหาผม ตาสีฟ้าจ้องมาที่ผมอย่างจริงจัง ว้าย~
"ฉัน ฉันเป็นแขกของพล ถอยออกไปนะ!"ผมร้องเมื่อเขาแทบจะขึ้นคล่อมผมแล้ว ซี๊ส หล่อขนาดนี้ถ้าเป็นเวลาปกติไม่เหลือรอดมือผมไปหรอกนะ แต่นี้ผมมีแฟนแล้ว แถมแม่งหน้าบ้านมันเลย

"แขก?แขกหรือว่าของเล่...เหวอ!!!"เหวอ!!!ไอ้หนุ่มผมบลอนด์ลอยหวือขึ้นเลยครับ ไม่ต้องเดา ไอ้น้องพล ที่รักของผมแหละ หิ้วคอมันขึ้น แล้วหันมองผมตาดุเลย!อะไรอะ ผมไม่ผิดนะ ยังไม่ได้ทำไรเลยนะ!
"เมษาแต่งตัวดีๆหน่อย!"พลว่าเสียงเข้ม ผมก็งงสิ ผมก็แต่งตัวดีอยู่แล้ว นี่ไง เสื้อก็...เฮ๊ย!กระดุมกูหลุดไปถึงพุงเมื่อไหร!!!
"ไอ้แลคไอ้เด็กเวร มึงจะทำไรพี่สะใภ้มึง!"พลหันกลับไปเล่นงานไอ้ที่เขาหิ้วคอไว้อยู่ หือ?เมื่อกี้พลเรียกว่าพี่สะใภ้?

"เอ้า!ก็ใครจะรู้ละ เห็นมานอนยั่วอยู่กลางสวนคนเดียวอย่างกะเจ้าหญิงนิทรา ผมก็จะช่วยเป็นเจ้าชายปลุกใครเท่านั้นเอง ทำดีไม่ได้ดีนะเนี่ย!"หนุ่มผมบลอนด์หรือแลคตามที่พลเรียกตอบแล้วยักไหล่ส่ายหน้าประหนึ่งเป็นคนดีที่ถูกรังแก ป้ามึงสิครับ กูนอนของกูปกติ อย่ามาใส่ไฟเหมือนกูยั่วยวนมึงให้กูซวยนะ!นั้นไอ้เด็กบ้าขี้หึงมองแทบกินกูแล้ววววว

"ฉันเปล่านะ แค่หลับปกติเองนะ!"ไอ้จะไปยั่วใครหรือไม่นั้นไม่รู้จริงๆ ก็คนมันน่ารัก~
"ถึงบอกไงละว่าให้ใส่ให้มันยาวๆหน่อย"พลว่าพลางมองต่ำตำหนิผม แต่ตาตำหนิมึงนี่หืนหื่นเนอะ
"น่านสิๆ โชว์ขาขาวๆยั่วอยู่ได้"ไอ้แลค ไอ้เด็กเวรก็ร่วมมองต่ำหื่นใส่ผมด้วยอีกคน อะไรวะ กางเกงกูปกติ พวกมึงอะหื่นเองโว๊ย เมืองไทยร้อนตับแลบให้กูใส่ลอนจอร์นเสื้อโค๊ทหรือไงว่ะ!
ผมมุ่ยหน้านั่งกอดเข่าเอาเสื้อคลุมขาแม่งเลย ว่ากูดีนัก

"น้อยๆหน่อย กูมองได้คนเดียวเว๊ยไอ้หลานเวร"พลหันไปตบหัวไอ้เด็กเวร ที่หันกลับไปค้อนวงใหญ่ให้พล ซึ่งพลก็หัวเราะร่าขยี้หัวบลอนด์เล่นใหญ่ โหแม่ง พูดตามตรงนะครับ มันแลดูกล้ามชนกล้ามอะ บรื๊อ~
ว่าแต่เมื่อกี้พลว่าไงนะ หลาน?
ตระกูลนี้นี่มันทำสัญญากับซาตาน ฉกเทวดามาทำลูกหลานกันหรือไง??? ทำไมแต่ละคนถึงหล่อลากลำไส้กันขนาดนี้ว่ะ!ไม่ยุติธรรมเลย!งอน!

"อ๊ะ!"ผมร้องอย่างตกใจเมื่อโดนอุ้มขึ้นแนบอก ไม่ใช่พล เพราะมันยังเล่นหัวกับหลานสุดหล่อมันอยู่ต่อหน้าผมนี่ งั้นก็แสดงว่า...
"ว่าไงครับ โดนเจ้าสองตัวนี้มันแกล้งอะไรรึเปล่า?"ว้าย~~~อ๊าย~~~ฮู๊ว~~~~
"คุณพ่อครับ~"ซี๊สฮ๊า!อดทนไว้สงกรานต์!แม้ว่าเขาจะหล่อ เท่ สมาร์ท ดูดี สง่างามแค่ไหนเขาก็เป็นพ่อแฟนเรา!แต่ๆ อกอุ่นจังเลยอ่า~~~

"พ่อ!เอามาเลย นี่ของผมนะ!"พลรีบเขวี้ยงแลคทิ้งแล้วแย่งผมไปอุ้มไว้แนบอกแทน ว๊า~
"โหย ไอ้พี่พล เขวี้ยงมาได้ นี่น้องนะไม่ใช่บอล!"แลคบ่นพร้อมกับลูบหัวแล้วเดินเข้ามาใกล้
"พ่อมารับลูกสะใภ้พ่อไปกินข้าวเที่ยง ส่วนไอ้ที่เหลือไม่ต้องไปก็ได้"คุณพ่อสุดหล่อสุดแฮนซั่มกระแทกใจสงกรานต์ว่าพร้อมโชว์เขี้ยวเสน่ห์(หา)

"ไม่ได้!ผมจะไปด้วย ใครจะยอมให้พ่อเอาเมษาไปละ!"พลว่าพร้อมกับกอดผมแน่นจนผมจะละลายเป็นเนื้อเดียวกับอกมันแล้วเนี่ย
"โหเฮ๊ย พี่พลโดนของปะเนี่ย พูดจาอย่างกะไม่ใช่พี่พล"แลคว่าพลางหันมองมองผมอึ้งๆปนทึ่ง ผมก็ได้แต่แฮะๆกลับไป เพราะผมก็ไม่รู้เมื่อกันว่าไปทำของใส่มันเมื่อไหรกัน แต่ของท่าจะแรงน่าดู ดูซิกระเด็นมาถึงผมด้วยเลย
"หึหึ อย่าอิจฉาไปน้องรัก"พลว่าพร้อมยิ้มภูมิใจ นี่มึงภูมิใจเหรอ โดนว่า ว่าโดนของเนี่ย?

ตอนนี้ขบวนหนุ่มหล่อลากสะท้านโลกาได้เคลื่อนขบวนแล้ว โดนมีหนุ่มน้อย(?)หน้ามนสุดยอดน่ารักเป็นแก่นกลาง

"พลปล่อยฉันลง ฉันเดินเองได้"ผมกระซิบบอก รู้สึกเขินยังไงไม่รู้
"ทำไม ก็พลอยากอุ้มนี่ หรือเมษาไม่อยากให้อุ้ม?!"อะไรว๊า ทำไมต้องดุด้วย นี่กูขอเดินเองนะไม่ได้ขอเลิก!
"หรืออยากให้พ่ออุ้มครับ?"เสียงคุณพ่อสุดซั่ม(ย่อจากแฮนซั่มนะ อย่าคิดลึก)ดังจากข้างซ้ายพร้อมกับก้มลงมายิ้มหวานให้ อรั๊ง~
"หรืออยากให้หลานอุ้มครับ?"เสียงแลคจากฝั่งขวาดังขึ้นพร้อมกับก้มลงมายิ้มทะเล้นให้ อืม เชื้อสายเดียวกันชัวส์ เขี้ยวมึงโผล่
"ไม่ต้องเลยทั้งคู่ ผมอุ้มเอง!!"พลว่าเสียงเข้มแล้วกระชับอ้อมกอดขึ้นจนผมต้องเอื้อมมือไปโอบรอบคอกันตก
ผมแอบเหลือบตามองคุณพ่อ คุณหลาน แล้วมาจบที่คุณลูก

รักลูกเสียดายพ่อเหลือบตามองหลาน

มันเป็นแบบนี้นี่เอง~~~


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ไม่ได้ต่อมานานเลย ลืมเมษากันรึยังงงงงงงงงง ส่วนหลานแลคเรานั้นเป็นตัวละครจากเรื่องสั้นนะ แต่มีคนอ่านบอกว่านิสัยงี้ต้องเป็นหลานไอ้น้องพลแน่ๆ เราก็เลยจับใส่ซะเลย!5555

ตอบเมนต์
นอนกินแรง - ว้ายๆๆๆ เรทนิดเรทหน่อยเองน่อออออออ :impress2:
Rafael - เมษาเขาเกินมาเพื่อน่ารักอยู่แล้ว ฮิฮิฮิ กอดๆๆๆ :กอด1:
nunnan - ฮา ฮาอีโมที่แปะ แต่เมษาเรานี่ไม่มีร้องไห้แบบอีโมหรอกนะ มีแต่ยิ้มกับคราง ว้าย~~~
NOoTuNE - ดราม่าเป็นอะไรที่เป็นของต้องห้ามสำหรับนิยายเรื่องนี้คะ55555 ทำแล้วอยู่ได้ไม่นานต้องกลับมาหื่นอีกจนด้ายยยย
NY_JK - แหมๆ ใครจะแกล้งคนอ่าน ไม่มี๊!ว่าแต่จริงๆแล้วใจหายเรื่องฉากใช่ไหมไม่ใช่ดราม่า :laugh:
gupalz -  :กอด1: พอเครียดมันยากพาหื่นง่ายกว่า กร๊าก!!!คู่นี้เขาถนัดเรื่องนี้ แถมถึงใจด้วยชิมิล่า~~~
p_a_n - แหม พูดแบบนี้คนแต่งรักตายเลยคะ  :L1: ดีใจมากๆที่ชอบและดีใจด้วยที่บอกว่าอยากอ่านต่อไปอีก  :pig4:
coon_all - เพราะเขานั้นเกิดมาคู่กัน ไม่ว่าจะหื่นหรือจะดราม่าเขาก็เป็นเหมือนกันไงล่า~~~(แต่99%นั้นเป็นหื่นน่ะนะ :laugh:)
Lemon_Tea - ฮา ตั้ง1หยดแน่ะ!!! เรื่องดราม่านั้น คาดว่าหลังจากที่ผ่านตอนเมษานอกใจไปได้ก็ไม่มีอีกแล้วววววว นอกจากจะมาจากฝั่งไอ้น้องพลน่ะนะ :oni1:
koikoi - แหม ไอ้น้องพลมันทำบุญด้วยอะไร ทำไมใครๆก็เห็นใจมันละ~~~ทีไอ้น้องพลไปดี๊ด๊ากะสาวไม่เห็นมีใครว่ามันบ้างเลยยยยยยยย ส่วนเมษาสิ้นลาย ท่าจะยาก ไม่งั้นมันก็ไม่มันส์สิ ว้าย~ :impress2: (อีโมกระต่ายแฮปปี้น่ารักๆ ขอบคุณนะคะ)


รักคนอ่าน :5555:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-01-2013 15:16:09

เมษาป๊อปตลอดดดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-01-2013 17:33:50

แหม่
อิจฉาจริ๊งง
คนน่ารักทำอะไรก็น่ารักตลอดดดดดด

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 23-01-2013 19:44:06

น่ารักสุดดด บ้านน้องพลเนี้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-01-2013 21:50:42

น้องเมษายังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยแอบอิจฉาที่ได้อยู่ท่ามกลางคนหล่อนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 23-01-2013 22:18:18

 :m20: เมษานะเมษา ตลอดๆอ่ะ เช็ดน้ำลาย ถลกเสื้อคลุมขาซะนะจ๊ะ รักเดียวใจเดียวนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 23-01-2013 23:00:23

มีแต่หนุ่มหล่อมายั่ว เมษาน่ะเนี่ยยย :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 24 : 23-1-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-02-2013 20:01:00

ตอนที่ 25 : 9-2-56


ฮ่อ ฮ่อ ฮ่อ
ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้
ฮิ๊ววววววววววววววว
ซินเจียยูอี่ ซินนี่ฮวดไช้ครับทุกคนนนนนนนนน

สบายดีกันรึเปล่า ปีใหม่จีนละนะ มีฟงมีแฟนกันรึยางงงงงง
ถ้ายังก็หาซะนะ!ขึ้นคานมันไม่ดีนะ สูงและเสียว เปล่าเปลี่ยวเกินไป~~~
แต่ผมจะบอกอะไรให้
ถ้าจะหานะ
อย่าหาให้มันปัญญาอ่อนแบบผม!!!
คบเด็กสร้างบ้านจริงๆเลยโว๊ย!!!

หึ
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ไม่ได้คอขาดปาดตายอะไร
เรื่องมันเล็ก เล๊กกกกกกกกกกกก เล็ก เล็กขนาดนี้มึงจะปัญญาอ่อนทำไม?!
ก็กะแค่
ผมอยากใส่กี่เพ้าไปทัวส์เยาวราชตอนกลางคืนแค่นั้นเอง!
เห็นม่ะ เล็กโคตรๆ เล็กกว่าเม็ดพริกซะอีก!
กะอีกแค่กี่เพ้าที่ผมสั่งมามันเล็กและสั้นก็เท่านั้นเอ๊ง!

"พลอย่างอแงสิ ก็ฉันซื้อมาแล้ว จะใส่อะ!"ผมยื่นคำขาด ฉกกี่เพ้าจากมือน้องพลมากอดไว้แนบอก
"เมษานั้นละ!จะใส่ทำไม มันตัวเล็กขนาดนี้ แล้วยังบางอีก ใส่ทีมันก็แนบไปหมด โชว์สัดส่วนให้ชาวบ้านเข้ามองทำไม แค่พลมองคนเดียวไม่พอใจใช่ไหม!!"พลว่าเสียงโหด อะไรวะ กูแค่จะใส่เสื้อ แม่งลามไปถึงเรื่องนั้นได้ไงวะ???กูไม่เก็ตตตตตตตตต
"จะบ้าเหรอ?เรื่องนั้นเรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกันเลยนะ ไม่รู้ละ จะใส่!ทั้งกี่เพ้าทั้งกางเกงขาสั้นด้วย!ไม่พอใจก็ไม่ต้องดู!ไม่ต้องไปด้วย!ฉันไปคนเดียวก็ได้!"ผมเหวี่ยงใส่เลย นี่ยืนเถียงกันมาหลายนาทีแล้ว เปลืองเวลามาก ผมจะรีบไปดูเขาเชิดสิงโตตอนทุ่มครึ่งนะ นี่ปาไป6โมงแล้ว กว่าจะเดินทางไปอีก รถมันติดมากนะโว๊ย!!
"ไม่ได้!!!"ไอ้ห่าน้องพลเสียงดังอ่ะ เสียงดังใส่กูเหรอ ไม่กลัวหรอกแสรด!เห็นงี้กูพี่ว๊ากเก่านะเว๊ยเฮ๊ย!
"..."ผมนิ่ง สร้างบรรยากาศน้ำแข็งใส่ ไม่มองหน้าด้วย แต่ไม่ปล่อยหรอกนะกี่เพ้าน่ะ
"เมษาอย่างทำหน้าแบบนี้สิ ผมเป็นห่วงนะครับ หวงด้วย ถึงได้ไม่อยากให้ใส่น่ะ"ไอ้ห่าน้องพลที่เหมือนจะเริ่มรู้ตัวว่าผมโกรธมันแล้วเสียงอ่อนเลยครับ จับมือผมแล้วบีบเบาๆเอาใจใหญ่ ฮึ กูไม่ง่ายนะ
"ฉันเป็นผู้ชายนะ ไม่ใช่มีหน้าอกใหญ่ๆที่ใส่แล้วจะทะลักออกมายั่วยวนคนอื่นสักหน่อย"ผมเอ่ยเสียงนิ่งแล้วดึงมือที่ถูกจับออก แต่ไอ้น้องพลไม่ยอมเลยดึงผมไปกอดเลยครับ
"นี่!ปล่อยนะ!"ไม่ใช่สะดิ้งอะไร แต่กูกลัวเสื้อยั่บ!
"ไม่ปล่อย ก็เมษาน่ารัก พลก็รักของพล ถึงไม่มีหน้าอกทะลัก แต่เมษาก็ยังมีอย่างอื่นนี่ พลหวงอ่ะ!"ไอ้ห่าน้องพล มึงพูดอย่างเดียวได้ไหม ไม่ต้องสาธิต มือน่ะไม่ต้องจับนมกู!
"บ้า!คนบ้าขนาดนี้ก็มีแค่พลคนเดียวนั้นละ!อีกอย่างฉันไม่ได้บอกนี่ว่าจะใส่แค่นี้ ฉันมีเสื้อทับอีกตัวหรอกน่า!มิดชิดหายห่วง!"ผมดันตัวเองออกจากมือหื่นๆที่เริ่มจะเล่นเยอะไปละ หวังให้กูเปลี่ยนจุดประสงค์ไม่ไปละซี่ โนเวย์!
"...จะไปจริงๆเหรอ?"อั่ก อย่าสงสายตาพัฟฟี่ให้กูนะ กูแพ้!
"ไปจริง ถ้าพลจะไปด้วยกันก็ออกไปสตาร์ทรถเลย ไม่งั้น ฉันจะให้ลุงจีนไปส่ง!ไม่ได้ขู่นะ!"ผมว่าสะปัดหน้าหนี กลัวใจอ่อนอ่ะ ยิ่งช่วงนี้ภูติต้านทานต่ำเสียเหลือเกิน ตามใจเขาให้เขาไปซะหมด จนจะไม่เหลืออะไรแล้วเนี่ย(นอกจากความน่ารัก ฮิฮิ)
"ก็ได้วะ บอกไว้เลยนะ ห้ามห่างจากพลเกิน3ก้าว ไม่งั้นคืนนี้เห็นดีกันแน่ หึหึ"ไอ้ห่าน้องพล ไอ้เหวน้องพล ไอ้ชั่วน้องพลว่าเสียงเหี้ยมแล้วเดินออกไปรอที่รถ ผมยู่หน้าใส่แม่งเลยครับ
ฮิฮิ สุดท้ายผมก็ชนะครับ ฮิฮิ เขาว่า ความน่ารักชนะทุกสิ่ง ท่าจะจริงเนอะ~

รถติดมากอะ!!!
ดูดิ กว่าผมจะมาถึงเยาวราชแล้วหาที่จอดรถได้เนี่ย ฉิวเฉียดเลยอ่ะครับ มาถึงลานที่เขาปิดไว้แสดงเนี่ย ตอนที่เขาเริ่มกันแล้วเนี่ย!
"พลเร็วๆสิ เขาเริ่มเชิดกันแล้วนะ ดูสิ!"ผมร้องอย่างตื่นเต้นพลางดึงมือใหญ่ให้รีบเดินผ่าฝูงชนเข้าไปข้างหน้า ไอ้น้องพลทำหน้าเบื่อบูดมากอ่ะครับ
"อยากดูก็บอกดิ เดี๋ยวจ้างมาเล่นให้ดูที่บ้านก็ได้"ไอ้น้องพลก็บ่นงุงงิงของมันไปครับ ผมไม่สนหรอก จ้างมาดูบ้านมันก็ได้ก็รู้ แต่มาดูช่วงหน้าเทศกาลแบบนี้มันได้อารมณ์กว่านี่นา คนเยอะแยะคึกคักดีด้วย ตั้งแต่ผมกลับมาไทยเนี่ย ยังไม่ได้เที่ยวงานไหนจริงจังเลยนะ ก็คิดดู มาถึงก็ยุ่งเรื่องน้องพล มีอะไรกัน ทะเลาะกัน ผมไปมีอะไรกับเปา ไอ้น้องพลหึง ไอ้น้องพลงอน ไอ้น้องพลหื่น ไอ้น้องพลหนี เอ๊ะ ทำไมมีแต่ไอ้น้องพล อ๊าค คิดๆดูแล้วนี่ผมเป็นพระจันทร์ที่หมุนรอบโลกที่ชื่อว่าไอ้น้องพลหรือไงเนี่ย!!!
"หือ?อะไรเหรอ?"ไอ้น้องพลทำหน้าซื่อมองผมที่หันไปจิกตาใส่ด้วยความแค้นเล็กๆ
"..."
เชอะ!นี่ถ้าไม่หล่อไม่รวยไม่เก่งไม่ใช่พลไม่รักนะเนี่ย!เชอะ!
"ไม่มี ก็แค่มองแฟนน่ะ แฟนหล่อ"ผมยิ้มแล้วแลบลิ้นใส่ ไอ้น้องพลหัวเราะร่าเลย ยิ้มกว้างโชว์เขี้ยวสวยๆที่เมื่อคืนใช้ขบผิวผม อุ๊ย เขิลล์~
"แฟนพลก็น่ารักครับ น่ารักที่สุดในโลกเลย"ไอ้น้องพลจูดจาดีแล้วก้มลงมาจุ๊บผมอ่ะ อ๊าค!ไอ้เด็กหน้าด้าน!
"บ้า!"ผมตีแขนไอ้น้องพลเลยครับ มองรอบๆมีคนเห็นด้วยอ่ะ เขาจ้องผมกับไอ้น้องพลใหญ่เลยอ่ะ อ๊าค!
"คราวหลังถ้าทำอีกละก็ ฉันจะ..อ๊ะ!"ผมสะดุ้งครับ ก็จู่ๆก็มีอะไรตกมาตรงหน้า ถึงจะรับไว้ได้ด้วยสัญชาตญาณแคชเชอร์เก่าก็เหอะ
เป็นลูกแก้วครับ ตะกร้าอันกลมๆสวยๆที่เข้าเอาไว้ล่อเวลาเชิดสิงโตอ่ะ ผมก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าอะไร
สิงโตมาเชิดตรงหน้าผมเลยครับ เสียงกรี๊ดรอบเลย แหม อย่าอิจฉาครับ คนมันน่ารักแล้วก็ดวงดีด้วยน่ะนะ ฮิฮิ
สิงโตมาเชิดใกล้ๆแล้วเอาหน้ามาคลอเคลียอ่ะครับ จั๊กจี้เป็นบ้า ก็ไอ้พู่ๆมันโดนคออ่ะ ผมหัวเราะคิดคักแล้วย่นคอหลบครับ กะว่าจะลองยกลูกแล้วล่อแบบที่เค้าทำให้ดู แต่กลับโดนไอ้น้องพลแย่งไปจากมืออะ!แล้วๆ ไอ้น้องพลมันก็โดนออกไปฝั่งตรงข้ามเลยอ่ะครับ!!!
"ทำไรอ่ะ!!ฉันยังไม่ได้เล่นเลยนะ!!"ผมร้องอย่างเสียดาย เคืองด้วย!
"ก็ไอ้สิงโตบ้านั้นลวนลามแฟนพล พลก็ต้องปกป้องสิ"ไอ้น้องพลหันมาว่าหน้าตาย ผมสิ อ้าปากพะงาบๆเลย มึงจะบ้าป่ะเนี่ยยยยยยยยยยย นี่มันการแสดงงงงงงงงงงงงงงงงง

"เป็นไรอ่ะ?"
"เชอะ"มาทำเสียงอ้อนเหรอวะ ไม่ทันแล้วแสรด
"โกรธพลเหรอ?"
"เชอะ"โกรธโคตรๆ
"งอนพลเหรอ?"
"เชอะ"งอนสัดๆ
"รักพลล่ะสิ"
"ไม่!"อีขี้เนียนนนนนนนนนนนนนนนนน
"โอ๋ๆ ให้อมยิ้มนะ อย่างอนเลยน๊า รักเมษานะครับ"ไอ้น้องพลพูดแล้วหอมแก้มผมฟอดใหญ่อ่ะ!ไอ้บ้า!กลางเยาวราชนะ!!!
"บ้า!!"ผมที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากเขินและยอมหายโกรธ(ใจง่ายจริงตู) นั้นละ เดินหนีเลยครับ ไอ้น้องพลที่เดี๋ยวนี้ชักจะดักทางผมได้ทุกทางหัวเราะร่าแล้ววิ่งตามมาโอบไหล่กอดเอวผม แล้วพอเดินเข้าไปซื้อเฉาก๋วยร้อยปีให้ผมกินแก้(หน้า)บูด
ลันล้าจริงโว๊ยยยยยยยยยย กูหมั่นไส้แฟนตัวเองโว๊ยยยยยยยยยยยย

แต่อย่างว่าครับ ผมให้มันไปหมดแล้วทั้งตัวทั้งหัวใจ จะงอนไรได้นานละ สุดท้ายก็เดินหัวเราะกินนั้นชิมนี่เอาโน๊นอยู่ที่ถนนเยาวราชอย่างมีความสุขนั้นละ เฮ้อ~

"ซินเจียยูอี่ ซินนี่ฮวดไช้นะครับ"


TBC.

หนี่ฮ่าวววววววววววว ซินเจียยู่อี่ ซินนี่ฮวดไช้นะคะทุกคน~~~ เรื่องนี้มันแต่งง่ายมาก 2ชั่วโมงเสร็จอ่ะตอนนี้เชื่อไหมๆ ดีใจ ฮิฮิ
ตอบเมนต์
gupalz - แหมะแหม ก็เขาเป็นที่รักของไอ้น้องพลนี่นา ก็ต้องป๊อบต้องฮ๊อตวิ๊ดวิ๊ววูฮู้(?)สิคะ ฮิฮิ
Rafael - ฮิฮิ แต่ทำอะไรก็น่ารักเนี่ย เสี่ยงต่อการโดนไอ้น้องพลหึงโหดมากเลยนะ ดูสิ น้องอยู่เฉยๆความน่ารักก็พาเอาเกือบซวยแน่ะ555555
Singleman - เนอะ!ที่เรื่องนี้ไม่ดราม่าได้เนี่ย หนึ่งก็เพราะบ้านน้องพลน่ารักเนี่ยละ ไม่งั้นคงได้ดราม่าน้ำตาแตกเฉือดคอกันแน่ๆ!
koikoi - อย่าคะ อย่าคิดว่าคุณอิจฉาคนเดียว คนแต่งเองยังแต่งไปอจฉาไปเลย ให้ตายเหอะ!!!
p_a_n - กร๊าก!!!เช็ดน้ำลาย ถลกเสื้อคลุมเข่า ฮา สั่งเขาเหรอ อย่านะ เขาM เดี๋ยวเขาทำตาม!#ผิดมาก
nunnan - หุหุ เราก็แค่ทำตามทฤษฏี หนุ่มหล่อมักได้กันเองน่ะคะ5555555555555

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 09-02-2013 20:23:00

อยากเห็นเมษาใส่ชุดจังง :m3: :haun4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-02-2013 21:48:45

เห็นด้วยกะรีบนนะ ฮ่าๆ
ชอบเวลาเมษาทำตัวน่ารักๆให้พลหึงเล่น กร๊าก
โรคจิตอะ หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-02-2013 01:13:39

ดีนะน้องพลไม่หึงจนปาลูกแก้วใส่หัวคนเชิดสิงโต ^^

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 10-02-2013 13:08:29

พลน่ารัก ขี้หึงด้วย เมษาก็เข้าใจหน่อยน่า :o8: น่ารักอย่างงี้หาไม่ได้ง่ายๆน้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 10-02-2013 19:15:45

แต่ละตอนหื้นหื้นอ่ะ  แต่ก็ชอบ...

 :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 9-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 13-02-2013 21:59:12

ตอน...

1หนุ่มหล่อหน้าตาดีมีพอร์ชขับและ1หนุ่ม(?)น่ารักกุ๊กกิ๊ก มีมารยาเป็นอาวุธ(ที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ใช้เลย) คู่รักติ่งที่พึ่งเสร็จกิจจากการตระเวรกินและชิมตลอดทางถนนเยาวราช
"แฮ่ อิ่มจังเลย~"หนุ่มน่ารักร้องเมื่อทิ้งตัวลงบนเกาะหนังนุ่ม
"ก็เล่นกินซะขนาดนั้น ตัวก็เล็กแค่นี้ เอาไปเก็บไว้ที่ไหนกันน่ะ"หนุ่มหล่อแซวกลั้วหัวเราะ เผยเขี้ยวขาวๆน่ารักละลายสติ
"ก็มันอร่อยนี่นาาาาาา ยังเสียดายอยู่เลยอ่ะ ไม่ได้กินบัวลอยร้านตรงซอยมังกรอ่ะ!"หนุ่มน่ารักเอ่ยกระเง้ากะงอดก่อนที่เขาจะปลดเสื้อกั๊กผ้าขนมิงค์ที่สวมทับเสื้อกี่เพ้าสีแดงของตนออกแล้วโยนไปไว้ที่เบาะหลัง แถมยังแกะกระดุมเม็ดบนออกพัดคลายความร้อน
"ร้อนอ่ะ พลลดอุณหภูมิหน่อยสิ"หนุ่มน้อยเอ่ยพร้อมกับเอาหน้าไปจ่อกับช่องแอร์ หมายจะให้เย็นขึ้นโดยเร็ว ไปเดินงี้ดีหมดทุกอย่างเสียอย่างเดียวคือร้อนเนี่ยละ ทำไมเยาวราชไม่ติดแอร์นะ!
"..."
"อือ? มาที่นี่ทำไมอ่ะ?"เขาเอ่ยถามพร้อมกับมองขึ้นไป เป็นตึกที่อยู่ในละแวกเยาวราช เห็นป้ายว่ามีท๊อปส์ด้วย สงสัยจะมาซื้อของ?
หนุ่มหล่อไม่ได้ตอบแต่กลับยิ้มมุมปากส่งให้หนุ่มน้อยที่แสดงสีหน้างงงวย ซึ่งยังงงต่อไปเมื่อเขาถูกพาขึ้นลิฟท์มาเจอกันฟ๊อนท์โรงแรมกับรีเซปชั่นสาวในชุดจีน โรงแรมนี่นา?
"สวัสดีคะ คุณวัชรพลที่จองไว้สินะคะ เชิญทางนี้เลยคะ"รีเซปชั่นสุดเซ็กซี่(เพราะกี่เพ้าเธอผ่าสูงจนถึงโคนสะโพกแน่ะครับ!)เอ่ยเสียงหวานก่อนจะมีเบลบอยในชุดจีนเต็มยศเช่นกันมารับช่วงต่อ เขาถูกจูงมือให้เดินไปตามทางจนหยุดที่ห้องหนึ่งซึ่งมีประตูสีดำแบบจีนโบราณ แถมพอมาข้างใน มันมีการลั่นดานแบบโบราณแทนการคล้องโซ่ด้วย
"โห แต่งแบบจีนสุดยอดเลย สวยจัง!"หนุ่มน้อยเอ่ยพร้อมกับเดินสำรวจห้องที่พนังเล่นสีสดใสทั้งแดงทั้งเหลือง โคมไฟและเฟอร์นิเจอร์ทุกชั้นล้วนประดับตามสไตส์จีนดูแปลกตาจนอดตื่นเต้นไม่ได้
"นี่แอบไปจองไว้ตอนไหนน่ะ ช่วงเทศกาลงี้ด้วย"หนุ่มน้อยเอ่ยถามเสียงใสพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนตั่งเตียงแบบจีนสีดำ ห้องแบบจีนแถมยังอบอวนด้วยกลิ่นหอมของกำยาน ได้อารมณ์ตรุษจีนสุดๆเลย!
"ตอนที่เห็นกี่เพ้าเมษาไง"หนุ่มหล่อตอบพร้อมกับนั่งลงเคียงข้าง มือใหญ่ดันให้ทรุดลงไปนอนราบกับเตียงนุ่ม แกะกระดุมชุดกี่เพ้าของเขาออกจนเผยผิวนวลใต้แสงจากโคมแดง
"พลเห็นเมษาชอบแบบจีนๆ ก็เลยให้คุณพ่อจองให้ เข้าเทศกาลไง ชอบไหมครับ?"หนุ่มหล่อเอ่ยขณะที่ก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอขาว ฝั่งเขี้ยวลงไปอย่างหยอกล้อ
"สรุปก็วางแผนไว้แล้วนี่นา!แล้วไหงตอนแรกมาทำหน้าบูดใส่ล่ะคนบ้า!"เขาเอียงหลบแล้วทุบไปที่ไหล่หนาซะทีอย่างอดไม่ได้
"ก็อยากแกล้งแฟนอ่ะ จะทำไม?"เสียงทุ้มๆกับปลายลิ้นชื้นที่แตะใบหูพาเอาขนลุกชันจนลืมปัดป้อง
"พลอยากจะแกะแต๊ะเอี๋ยเต็มแก่แล้วครับ ขอนะ"หนุ่มหล่อเอ่ยด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"อ๊า~ปิดไฟก่อนสิคนบ้า~"
สงสัยคืนนี้คงได้ฉลองแข่งกับเสียงพลุแล้วละครับ ฮิฮิ


อยากแต่ง แต่รู้สึกไร้สาระชะมัด ประหลาดๆด้วย5555 เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลงตอนของวาเลนไทน์ละคะ :oni1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-02-2013 22:08:14

แค่นี้มันไม่พออออ
จะอ่านอีก ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 13-02-2013 22:41:44

เอาอีกกกกก :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 14-02-2013 00:09:36

"อะ...พอก่อน"เสียงหวานร้องห้ามพร้อมกันดันตัวเองออกมา เอื้อมไปจับที่เสาสีดำของตั่งเตียงด้วยมือสั่น สะโพกที่ถูกรั้งกลับทำให้สะดุ้งเฮือก ความชื้นแฮะที่สัมผัสได้จากช่องทางด้านหลังทำเอาใบหน้าที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงจัด
ประเด็นคือ...กูโดนมา3รอบติดแล้วไงครับ!!!
มึงพอซะทีสิโว๊ยยยยยยยยยยยย!!!
"พลหยุด..ฉันไม่..ไหว!"สะดุ้งสิครับ แม่งดันเข้ามาพรวดเดียว!อ้าปากงับอากาศแทบไม่ทัน!
"ลงโทษไง ที่วันนี้เมษายอมให้คนอื่นนัวเนีย"ไอ้เชี่ยน้องพลก้มลงมากระซิบเสียงพร่า อ๊างค์ อย่าเลียหู~
"มะ..ไม่มีซะหน่อย ใครที่..อ๊ะ ไหนกัน?"อะอึก แม่มเสียว!
"สิงโตนั้นไง"
"ห่ะ!!!"
"เมษานั้นละผิดที่ทำให้พลหึง ยอมซะดีๆ นะ?"
อ๊าค!!! อี'นะ?'นั้นมาอีกแล้ว กูเกลียดคำนี้!!!
T{}T



ต่อให้ด้วยความใจง่าย... :o8:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 14-02-2013 00:23:23

วาเลนไทน์แล้วน่ะจัดหนักๆให้ด้วยเลยสิ  :oo1: :oo1: :oo1: :haun4: :z1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-02-2013 18:25:06

พึ่งเข้าเล้าได้แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-02-2013 20:21:42

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-02-2013 21:10:05

น้องพลหื่นจัดเมษาก็อย่ายอมแพ้สิสู้ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 14-02-2013 23:25:20

กรี๊ดดดดดดด เพิ่งเคยอ่าน
สนุกมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
น้องพลน่าร๊ากมากๆๆๆๆ
มาต่อไวไวน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-02-2013 00:08:35

อยากอ่านวันวาเลนไทน์ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 25 : 13-2-56][ต่อ]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 16-02-2013 02:20:46

ตอนที่ 26


"ทำอะไรน่ะ?!!เมษา!เจน!"เสียงทุ้มที่ดังจนเป็นตะคอก ทำให้ผมรู้สึกตัวและผละออกจากผู้หญิงคนนี้
"พลถามว่าทำอะไรกัน!!!"พลกระชากผมออกจากผู้หญิงที่เขาเรียกว่าเจนอย่างแรง จนผมไปปะทะเข้ากับอกแกร่งจนแทบจุก ส่วนผู้หญิงคนนั้นเธอทรุดลงนั่งที่พื้น ใบหน้าที่เคยเกรี้ยวกราดดูตื่นตะลึงและแดงซ่าน ผมเห็นเธอกระพริบตาปริบๆมองผมที่ถูกพลลากห่างออกไปทุกที

"นี่มันหมายความว่ายังไง!!!อธิบายมาเดี๋ยวนี้เมษา!!!"พลตะคอกผมเสียงดัง เขาเหวี่ยงผมลงไปบนโซฟาตัวนุ่ม ที่มันไม่ช่วยรองรับแรงกระแทกอะไรถ้ามึงจะเหวี่ยงกูแรงขนาดนี้!
เขาถามผมด้วยคำถามเดียวกับที่ถามผมในรถหลายร้อยรอบ ซึ่งผมทำได้เพียงนิ่งเงียบ
ไม่ได้กวนตีน แต่กูไม่รู้จะอธิบายยังไง!!!
　

วันนี้เป็นอีกวัน ที่ผมมานั่งรอสุดที่รักเลิกเรียนที่คาเฟ่หน้ามหาวิทยาลัย เพราะวันนี้ผมกะจะไปค้างที่บ้านหินติ๊งต๊องๆของพลเขา อะแน่ะ คิดละสิว่าผมย้ายสำมะโนครัวเข้าไปอาศัยนานแล้ว ผิดครับผิด บ้านผมก็มี ผมก็อยู่บ้านผมสิครับบบบบบ
อีกอย่างนะ คุณคิดดู ไอ้น้องพลหื่นขนาดนั้น ถ้าเข้าไปอยู่ด้วย มันจะเกิดอะไรขึ้นกับสะโพกน้อยๆของผม
ซี๊ส คิดแล้วเสียววาบเลย!
อยากรู้แต่ไม่อยากลองอะครับ เข้าใจม่ะ?

อีกอย่างผมก็มีงานมีการทำนะครับ วันธรรมดาผมก็ทำงานนะเออ! ผมจะไปค้างกับพลเขาแค่วันหยุด หรือไม่ก็โอกาสพิเศษๆอย่างวันกงวันเกิดไรงั้น ดังนั้น เคลียส์นะครับเคลียส์!
ผมนั่งไขว้ห้างกระดิกเท้าอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิม วันนี้ขอชิวนิดด้วยเสื้อไหมพรมสีเทาปนขาวตัวใหญ่ คอปาดโชว์ผิวเนียนกับสเกลสวยๆของไหปลาร้าเรื่อยไปถึงหัวไหล่มนที่อาบน้ำแร่แช่น้ำนมบำรุงมาอย่างดี กางเกงก็ผ้าฝ้ายสีอ่อน ใส่ง่ายถอดสบาย ฮิฮิ ไม่ได้จงใจยั่วใครนะ แค่เตรียมเอาไว้ อร๊างค์!

"นี่ๆ"หือ เสียงใครมานี่ๆแถวนี้
"นี่นายน่ะ"หือ นี่ นี่เรียกตูหรอกเรอะ
ผมหันไปตามการสะกิด เป็นสาวสวยในชุดนิสิต ประโปรงสั้นๆกับเสื้อรัดเข้าทรง แต่กระดุมทำงานหนักจนกลัวมันจะกระเด็นมาเข้าตาเสียจริงๆ ผมมองนานไปหน่อยมั๊ง เธอเลยกระแอมไอเรียกผมอีกครั้ง อะแหะ แหมๆ ก็ถึงแม้ว่าผมจะมีไอ้น้องพลแล้ว แต่ไงผมก็ผู้ชายนี่ครับ!
"ว่าไงครับคุณคนสวย"ผมทัยทายพร้อมยิ้มหวานให้เธอ ซึ่งเธอก็ยิ้มกลับมาเช่นกันครับ!เอาละสิ!นี่เธอจะจีบผมหรือเปล่า!อุ๊ย วันนี้แต่งตัวมาไม่ค่อยแมนเท่าไหรอะ!ไม่น่าเลย ถ้ารู้ว่าจะมีสาวมาจีบนะ จะจัดอาร์มานี่มาเลย!!!

"แหม ปากหวานเหมือนหน้าเลยนะคะ"เธอหัวเราะคิกคักกลับมา อู๊ว นี่มันสัญญาณดีชัดๆ หรือหลังจากมีสามีเป็นตัวเป็นตน ทำให้เราออสโมซิสความแมนมาโดยไม่รู้ตัว!!!

ซ่า...
หืม?เสียงน้ำที่ไหน?
หืม?ทำไมหน้าตูเปียก?

"เพราะปากหวานแบบนี้สินะถึงจับพลเสียอยู่หมัด"เธอว่าเสียงหวาน แต่ปากเคลือบสีสวยกลับไม่มีแม้รอยยิ้ม ใบหน้าที่เคยสวยหวานเปลี่ยนเป็นโกรธขึ้ง ดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคนจนน่ากลัว
"เธอ..."ผมเช็ดน้ำหยดลงมาจากเส้นผม ไม่รู้ว่าเปียกแค่ไหน แต่ผมก็ลู่ติดไปกับแก้มเสียจนต้องปัดออก
"เพราะคนอย่างแก ทำให้พลเปลี่ยนไป กลายเป็นพวกผิดเพศ พวกตัวประหลาดของสังคม"เธอจ้องผมเสียจนน่ากลัวว่ามันจะทะลุ มือของเธอบีบแก้วน้ำกระดาษในมือจนบุบบี้ ผมถอนหายใจ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาหาเรื่อง
...เรื่องที่ผมคบกับพล...

'ผิดเพศ'
'ตัวประหลาด'
'วิปริต'
'น่าขยะแขยง'
และอีกมากมายที่พวกเธอจะคิดได้ ผมได้ฟังมาจนชาชิน
ผมไม่เถียงกับพวกเธอ ผมปล่อยให้พวกเธอพูดจนพอใจ แม้ผมจะไม่พอใจ แต่ผมก็ยอมรับ เพราะมันเป็นเรื่องจริง
ไม่ใช่ว่าทุกคนในโลก ทุกที่ในโลกจะเปิดต้อนรับเรา
ผมรู้ดี เพราะผมผ่านเรื่องพวกนี้มาเยอะ แน่สิ เพราะผมอายุไม่ใช่น้อยอย่างที่ใครๆคาดแล้ว

แต่ผมเลือกแล้ว
ผมรักพล ผมจะอยู่กับเขา นานตราบเท่าที่เขารักผม

"ผมทราบเรื่องพวกนี้ดีครับ ขอบคุณที่ช่วยเตือน"ผมยิ้มให้เธออย่างสุภาพ ที่พวกเธอทำไปก็เพราะรักพล ผมควรจะดีใจที่มีคนรักและหวังดีกับพล
"หน้าด้าน"เธอเอ่ยเสียงนิ่ง แก้วบุบบี้ในมือนั้นถูกปาใส่ผมระบายอารมณ์
ผมไม่โกรธ ดีนะที่เป็นน้ำเปล่า ถ้าเป็นน้ำอื่นคง...

ซ่า!
เหี้ย!!!
แอ๊บคนดีต่อไม่ไหวแล้วโว๊ย!!!แม่งสาดน้ำแดงใส่ผม!!!เสื้อวิเวียนกูตัวสามหมื่นนะโว๊ย!!!
"ทำบ้าอะไรของเธอวะ?!"ผมลุกพรวด ดึงเสื้อที่เลอะเป็นวงกว้างออกจากลำตัว เธอดูตกใจที่จู่ๆผมก็เปลี่ยนท่าที แต่ก็เปลี่ยนสีหน้ากลับมายิ้มสะใจ
"ทำไม?ทำบ้าๆกับคนบ้าๆ มันก็เหมาะสมกันแล้วนี่?"เธอตอบพร้อมกับหัวเราะเย้ยหยันใส่ ผมแม่งอารมณ์ขึ้น อยากจัดสักหมัด แต่เกิดมากูไม่เคยทำร้ายผู้หญิง!แม่กูสอนมา!เหี้ย!
"สมน้ำห..อือ!!"ผมไม่ปล่อยให้เธอพูดจนจบ จับเธอมาจูบแม่ง!
ไม่ใช่ผมพิศวาสเธอ แต่เพราะผมไม่รู้จะทำอะไรเพื่อแก้แค้นเธอ!ถ้าเธอเกลียดผมมาก เธอต้องไม่ชอบใจกับจูบของผมแน่ แต่ถ้าผมจูบเธอจนเธอระทวยได้ ผมจะได้หัวเราะใส่หน้าเธอแม่งเลย แล้วจะทิ้งท้ายด้วย 'ไงละรสจูบของตัวประหลาด?' เป็นไงครับ ความคิดผม โคตรเท่เลยใช่ไหม!

จบการย้อนความ
คุณว่าผมจะบอกไอ้น้องพลหน้ายักษ์ตรงหน้านี้ยังไงดีละครับ?

"ทำไมไม่พูดว่ะ?!นี่พลถามอยู่นะ!ไปจูบกับเจนได้ยังไง!!!"ไอ้น้องพลแม่งเอาแต่ตะคอกอ่ะตั้งแต่ในรถแล้ว กูไม่ชอบนะ เสียงดังใส่กูขนาดนี้ ความผิดมึงชัดๆนะเรื่องนี้อ่ะ!งอน!
"จะเสียงดังทำไม!รำคาญ!"นี่!กูก็เสียงดังเป็นนะให้มันรู้มั๊งใครเป็นใคร!
ไอ้น้องพลอึ้งไปเลย หึหึ สงกรานต์เจ๋งชะมะล่า~

ผมสะบัดหน้าลุกขึ้น จะเดินเข้าห้อง ก็จะไปอาบน้ำ เหนียวน้ำแดงจะตายอยู่แล้ว มดเดินตามผมเป็นแถวเลยเห็นไหม
"โอ๊ย!!"ผมร้องครับ ก็โดนเหวี่ยงกลับมาที่โซฟาตัวเดิมอ่ะ อย่างแรงอีกแล้ว!กระดูกกูจะป่นแล้วนะ!
"ทำบ้าอะไร!!"ผมตวัดสายตาขึ้นเสียงด่าใส่ไอ้น้องพลเลยครับ แต่ๆ
หน้ามันโหดโคตร...

"เมษาขึ้นเสียงใส่พลเพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอ?!!"ไอ้น้องพลไม่ได้ตะคอกแล้ว แต่สูงเสียงลอดไรฟันออกมา น่ากลัวกว่าตะคอกอีกอะ!!
"ทำไม!หรือคิดจะกลับมาเอาผู้หญิงเหมือนเดิม!คิดจะเลิกกับพลไปคบเจนหรือไง!!อย่างเมษาน่ะเหรอ!อย่าหวังไปเลย!!!"ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรไอ้น้องพลก็พล่ามออกมาต่อไม่หยุด ไม่หยุดใช่ไหม หมาในปากมึงน่ะ!!!
"อย่างฉันมันทำไม?!!!"ปรี๊ดแตกครับ อย่างกูมันทำไม ใช่สิ กูมันไม่หล่อ สูง ล่ำแถมมีซิกแพคแบบมึง แต่กูก็ผู้ชายนะสัด!!!

*พลั่วะ*
แมนป่ะละ ต่อยแม่งเลย!
หมัดกูหนักล่ะสิ หน้าหันเลย สมน้ำหน้า ปากหมาดีนักกกกกกกกกกกก

"กล้าต่อยพลเพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอ!!!"ไอ้น้องพลกระชากเสียงใส่พร้อมกับที่กระชากเสื้อผลจนขาดวิ่น สัด!วิเวียนกู!!!
ไม่ทันที่ผมจะได้รัวด่า ริมฝีปากผมก็ถูกประกบอย่างรุนแรง เจ็บ!
รู้สึกถึงรสเลือดจากปากของตัวเอง แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ เขายิ่งรุนแรง ยิ่งจาบจ้วง รุกเร้าเสียจนพาลให้คิดไปว่า คนที่อยู่ตรงหน้านี้ ไม่ใช่คนที่เคยรู้จัก

มือที่ทุบตีถูกรั้งไปรัดไว้ด้วยเข็มขัดนิสิตเส้นหนา พร้อมๆกับกางเกงผ้าฝ้ายเนื้อนุ่งที่ถูกร่นลงไปอยู่ที่ข้อเท้าด้วยเข่าของพล
ผมดิ้นรนขันขืนเพื่อให้หลุดพ้นจากมือหนา สัมผัสถึงอารมณ์รุนแรงที่น่ากลัว จนอยากจะหนีหายไปก่อนที่เรื่องจะเลวร้าย
"ไม่!ปล่อย!"ผมร้องเมื่อริมฝีปากนั้นผละออกไปซุกไซ้ที่ซอกคอ ทั้งยังกัดจนเจ็บแปล็บหลายครั้ง

"ปล่อยให้เมษาไปหาเจนหรือไง?!ไม่มีทาง!!"ไอ้ห่าน้องพลพูดพร้อมกับยัดผ้าเช็ดหน้าเข้ามาในปากผม ผมพยายามจะคายออกแต่ก็ทำไม่ได้เมื่อสะโพกถูกยกจนลอยแล้วแทรกกายเข้ามาทันทีโดยไม่ทันตั้งตัว
ผมตาพร่า ปากสั่นระริก ถ้าไม่มีผ้าเช็ดหน้า ผมอาจจะเผลอกัดลิ้นตัวเองแน่

"แค่พลมันไม่พอใช่ไหม!ถึงต้องไปหาคนเอาเพิ่ม!อย่าคิดนะว่าพลจะยอม!"ไอ้ห่าน้องพลพล่ามอะไรผมไม่รู้ ตอนนี้มันอื้อไปหมด เจ็บหน่วงที่ช่องทางด้านหลังจนตัวสั่นระริก เกร็งต้านไปเพราะความเจ็บ แต่อีกฝ่ายกลับไม่สนใจยังดึงดันเข้ามาจนจุกแทบหายใจไม่ออก น้ำตาที่หลั่งลงมาไร้ค่าเพราะอีกฝ่ายไม่แม้แต่มอง ใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคยเกรี้ยวกราดจนไม่กล้ามอง สองมือที่บิดไปมาอย่างทรมาน ทำให้เส้นหนังบาดลึกจนแสบร้อน มือหนาจับสะโพกยกลอยพร้อมกันออกแรงดันให้เรียวขาที่ดิ้นรนแยกออกจากกัน เพื่อแนบกายเข้าไปได้ลึกขึ้นอย่างจาบจ้วง

เจ็บ ทรมาน ไม่รู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย
เซ็กส์ที่ไม่ยินยอมมันให้รสชาติแบบนี้เอง
ผมไม่ได้อยากรู้เลย...


TBC.
สวัสดีคะ โฮ ทั้งที่ตั้งใจจะมาลงตั้งแต่วันวาเลนไทน์ แต่คอมดันเข้าบอร์ดไม่ได้!!!  :L3: นี่มานั่งพิมพ์ในไอแพดเอาเลยนะ!! ดังนั้นขอไม่ตอบเมนต์ แต่เขารักทุกคนนะคะ อะฮึก! เมนต์ให้เขาด้วยยยยยยย


รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 16-02-2013 05:22:37

 :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 16-02-2013 07:51:02

อ่านมานานแล้วค่ะ แต่เพิ่งจะโผล่มาเมนต์ 555555555555

ทำไมพลทำกับเมษาแบบนั้นนน T___T ม่ายยยยยยย อย่าหายไปนานนะคะ เดี๋ยวเนื้อเรื่องไม่ปะติดปะต่อ ก๊าก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 16-02-2013 09:36:47

ทำไมไม่บอกเหตุผลไปหล่ะะะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 16-02-2013 12:33:53

เฮ้ยยย
ทำไมมันดราม่า อ๊ากกก
ไม่เอา เอาโหดมเดิมกลับมาาาาาา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 16-02-2013 13:16:53

ก็แล้วทำไมไม่อทิบายให้พลเข้าใจล่ะ
ดูพลไม่ได้เป็นคนไร้เหตุผลนิ
แล้วยังไปตวาดใส่พลอีก สงสารพล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 16-02-2013 14:12:35

 :เฮ้อ: ง่ะ สงสารนะ แต่เป็นเราก็โกรธอ้ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 16-02-2013 14:35:41

เพิ่งมาอ่านค่าา สนุกดีค่ะ ฮาๆ น่ารักๆ

แต่ตอนล่าสุดดราม่าง่ะ รีบๆปรับความเข้าใจกันน้า

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 16-02-2013 15:05:15

 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: cocore ที่ 18-02-2013 17:50:47

 o13  ขอบคุณมากๆครับ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 18-02-2013 18:07:01

จะบอกว่าเป็นความผิดใครดีล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 18-02-2013 18:18:49

หึงแบบหน้ามืดตามัวไปล่ะ
แต่เมษาก็นะ จะเอาคืนผู้หญิงคนนั้นก็น่าจะวิธีอื่นเนอะ เป็นเราก็คงโกรธ
ถ้าคราวหน้ามีใครมาว่าอีก ตบด้วยมือเลย ปากไม่เอา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 26 : 16-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 18-02-2013 20:22:52

ตอนที่ 27 : 18-2-56


"อะ.."เสียงที่เปล่งออกไปแหบอย่างน่าเกลียดจนไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นเสียงของผมจริง
ขาซ้ายของผมยังพาดอยู่บนไหล่กว้าง ขาขวายังถูกรั้งไว้แนบกับเอวแกร่ง มือทั้งสองก็ยังคงถูกรัดไว้ด้วยเข็มขัดหนา
"ปล่อย...ฉัน"เป็นอีกครั้งที่เอ่ยขอ และอีกครั้งที่ถูกกระทั้นกายเข้าใส่อย่างรุนแรง สะโพกสอบด้วยมัดกล้ามแนบชิดมาจนไม่เหลือที่ว่าง อกหนาๆแน่นๆที่มีเม็ดเหงื่อเกาะพราวเซ็กซี่ ใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยความต้องการดูดิบเถื่อนอย่างน่าหลงใหล
ถ้าเป็นปกติ ผมอาจจะมีอารมณ์ร่วมด้วย ช่วยขยับ แต่ตอนนี้ไม่!ปล่อยกูเสียที!!!
กูเหนื่อย!กูเจ็บ!กูร้องไห้อยู่มึงเห็นไหม!!!

"แม้แต่ฝัน เมษาก็ตามมีคนอื่นนอกจากผม"เสียงกระซิบที่ข้างหูดูเหมือนเจ็บปวดเสียมากมาย ไม่หลงกลหรอกโว๊ย กระทำกันจนขนาดนี้แค่เสียใจยังไม่พอ!แล้วฝันมันสิทธิส่วนบุคคลน่ะ เข้าใจไหม!สะกดเป็นไหม!
ผมคิดตอบโต้ได้แค่นั้น ก่อนที่สติจะเลือนหายไป ได้พักสักที...

หลังจากนั้น เชื่อไหมครับ คนอย่างผม สงกรานต์ โทชิยูกิคนนี้...
ไข้ขึ้น3วัน3คืน!ทั้งที่ผมไม่เคยแม้แต่ไอมา3ปีแล้ว!
เพราะมันๆๆๆๆๆๆๆ
ผมไม่ได้หมายถึงเจนหรอกนะครับ แม้ว่าส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเธอสาดน้ำสรงหัวผมเสียชุ่ม แต่เชื่อเถอะ สาเหตุหลักน่ะไอ้หน้าหล่อแต่ชั่ว!(กรุณากระแทกเสียงหนักๆเพื่อความพอใจของผม)ข้างๆเตียงผมนี่ละ!

"เมษาครับ รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม?"เสียงทุ้มๆที่กลับมาอยู่ในโทนหล่อเท่ตามปกติ ไม่เหี้ยมโฉดฆาตกรเหมือนตอนนั้น
"..."
"ปวดหัวรึเปล่า ทานยาแก้ปวดไหม?"มือหนากุลีกุจอหยิบขวดยาขึ้นมาให้ผม แต่ผมจำได้ มือนี้แหละที่มัดตูกับเข็มขัดนิสิต
"..."
"เหนียวตัวรึเปล่า อยากเช็ดตัวไหมครับ?"พอสิ้นคำมือนั้นก็ปราดเข้ามาจะถอดเสื้อของผมออก ผมสะดุ้งเฮือกรีบปัดทิ้งทันที
เจ้าของมือทำหน้าสลดหดหู่เหมือนลูกหมาถูกทิ้ง ปริ่มๆจะร้องอยู่ร่อมร่อ
แต่-กู-ไม่-หลง-กล!!!

"ฉันจะกลับบ้าน"ผมพูดแล้วเมินหน้าหนี ไม่อยากมองหน้า มองแล้วมันสะเทือน!
"ไม่ได้!"นั้น เสียงดุราวพิตบลูออกมาแล้ว ผมขมวดคิ้วมุ่นทั้งยังเม้มปากแน่นจนต้องเผลอร้องซี๊สออกมา เมื่อไปกัดถูกแผลบนริมฝีปากจากเมื่อตอนนั้น
เจ็บ...อยากร้องไห้...

"อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิครับเมษา พลเห็นแล้วใจไม่ดีเลย พลแค่อยากให้เมษาพักรักษาตัวก่อน ให้พลได้ดูแลเถอะนะครับ"ผมเหลือบตาไปมองใบหน้าหล่อที่เว้าวอน ยอมรับว่าใจอ่อน ยอมรับว่าผมไม่ได้โกรธขนาดนั้น ยอมรับว่าจริงๆผมก็ผิดที่ไม่ได้อธิบายอะไรๆทำให้พลเข้าใจผิด
ผมยอมรับ แต่ผมรับไม่ได้กับการกระทำไอ้ห่าน้องพล!
คือถึงแม้ว่าเราจะเป็นแฟนกัน แต่ถ้าผมไม่ยินยอม มันเรียกขมขื่นนะครับขมขื่น!!!ขมขื่นเป็นอาชญากรรม กูแจ้งจับมึงได้นะ ให้โดนฉีดยาพิษเข้าเส้น ให้โดนยิงเป้า ให้ๆๆๆ นั้นละ!ได้นะ!
แต่ย้อนกลับไปอ่านนะครับ
'คือถึงแม้ว่าเราจะเป็นแฟนกัน'
เพราะเราเป็นแฟนกัน ผมเลยทำไม่ลงงงงงงงงงงง งืออออออออออออออ

"ฉันอยากกลับบ้าน ให้ฉันกลับเถอะ ลุงกับป้าต้องเป็นห่วงฉันแน่ๆ นะพล"ผมใช้ไม้อ่อน บีบน้ำตาดาราให้คลอๆ ช้อนสายตามองอย่างอ้อนวอนmax!
"แต่พลไม่อยากให้กลับ อยู่กับพลที่นี่ไม่ได้เหรอ?"อุ๊ก โดนกระแทกกลับมาด้วยโหมดพัฟฟี่+ปั๊ปปี้เลิฟ น่ารักอะ!

"ถ้าๆ..ไม่ยอมให้กลับ ฉันจะฟ้องคุณพ่อ!"ผมใช้ไม้ตายครับ!เห็นรอยที่แก้มขวาพลไหม นั้นละ หมัดซ้ายสลบสยบสรรพสิ่งของคุณพ่อสุดฮอต หล่อเท่ จี้ดใจจริงๆฮ่ะ~~~
นั้นละครับ ไอ้น้องพลโดนมาแล้ว พอคุณพ่อสุดฮอตกับคุณหญิงแม่รู้ว่าผมไม่สบายอย่างหนัก คุณหญิงแม่ก็สั่งเลยครับ สั่งคุณพ่อให้มาลงโทษคุณลูกซะจนลงไปกองนับดาวเลยทีเดียว!แถมหลังจากฟื้นก็โดนหิ้วเข้าห้องเย็น อบรมเสียจนพลเดินซีดตัวเหี่ยวออกมาเลย(เซบาสแอบเล่าให้ฟังน่ะครับ)

"เมษาขี้โกง!!!"ไอ้น้องพลหน้าเสียแล้วร้องขึ้นมาอย่างหมดทางสู้
เยส!ผมชนะ!
"แต่คุณพ่อเป็นคนบอกว่าให้ดูแลเมษาให้ดีจนกว่าจะหายเป็นปกติ แล้วดูสิ เมษายังตัวร้อนอยู่เลย แสดงว่าพลไม่ต้องยอมให้เมษากลับบ้านตอนนี้สินะ"แงะ
"จะบ้าเหรอ!ฉันสบายดีตั้งนานแล้วนะ!"ผมร้องอย่างไม่ยอม พลางดึงมือไอ้น้องพลมาอังที่หน้าผากพิสูทธ์จะๆ
"ไม่ เมื่อเช้าวัด เมษายังมีไข้อยู่พลจำได้ อุณหภูมิ37.1องศา!!"ไอ้น้องพลว่า มือมันเริ่มลามปามมาจับแก้มจับคอจนผมต้องรีบปัดออกก่อนจะเสีย(ตัว)
"จะบ้าเหรอไง!0.1เนี่ยนะเรียกว่ามีไข้!!!"ผมหวีดร้องโหยหวญกับความแถเนียนเพี้ยนของไอ้หล่อตรงหน้าาาาาาาา

"หึหึ พูดดีๆไม่ยอมเองนะ"ผมหัวเราะอย่างสะใจ เมื่อผมแอบหลบออกมาจากบ้านทรายทองได้สำเร็จ อ่ะๆ อยากรู้ละซี่ว่าทำได้ไงถึงเล็ดรอดไอ้เด็กบ้านั้นออกมาได้สำเร็จ
ผมก็ปีนหน้าต่างห้องน้ำออกมาอะสิ!หุ!เก่งใช่ม๊าๆ ชมผมสิครับ~

"สมน้ำหน้า กว่าจะรู้ตัวฉันก็ถึงบ้านนอนตีพุงสบายใจแล้ว แบร่!ไอ้เด็กบ้า!"ผมแลบลิ้นปลิ้นตาชูนิ้วชี้ใส่ทิศทางของบ้านหินที่ไอ้น้องพลอยู่ แต่เฮ๊ย!นั้นมันไอ้น้องพล!!!
ทำไมมึงรู้ตัวเร็วจังว่ะ?!อ๊าค!วิ่งมาทางนี้แล้ว!หนีก่อนที่จะไม่ได้หนีเร็วสงกรานต์!

*เอี้ยด!!!*
"เมษา!!!"


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ วันนี้ไม่รู้จะทอร์คอะไรอ่ะคะ เลิฟๆนะคะ

ตอบเมนต์
พลอยสวย - โอ๋ๆ ร้องทำไมคะ มามะคนแต่งกอดปลอบนะคะ อั๊ย~
Biwty... - รีบมาต่อเพราะกลัวคุณBiwty... ไม่ปะติดปะต่อเลยนะคะ555 ขอบคุณมากเลยคะที่อ่าน ขอบคุณที่โผล่จากมุมมืดมาเมนต์ด้วย ดีใจมากๆ :กอด1:
nunnan - ทำไมไม่บอกเหตุผล ถ้าให้ตอบจริงๆก็คงเพราะเมษาทนงตัวเองว่ายังไงเขาก็เป็นผู้ใหญ่ เขาต้องถูก แต่ที่ทำมันผิดไง ไม่อยากเสียหน้าว่างั้นเถอะ!ห้าห้าห้า :laugh:
Rafael - อ๊าค!!!ขอโทษษษษษษษษ แต่ๆ ดราม่ามันก็เป็นสีสันของชีวิตใช่ม๊าาาาาา คนเราจะมีความสุขอย่างเดียวก็เป็นไปไม่ได้ๆ อีกอย่าง ดราม่าเรื่องนี้ดราม่าไม่จริงคะ ก็รู้ๆกันอยู่5555555 :กอด1:
kms - โฮก!!แฟนคลับไอ้น้องพลเยอะจริงๆ อ่านแล้วปลื้มใจแทนพล แต่แง้วแทนเมษา คุณkms ไม่สงสารเมษามั๊งเหรอคะ โดนจัดไปชุดใหญ่จนไม่สบายเลยน๊า สงสารลุงหน่อยยยยยยยยยยยยยยย :m15:
p_a_n - ขอคำชี้แจงคะ!!!สงสารใครโกรธใคร??? คือสงสารเมษา โกรธน้องพลใช่ไหมๆๆๆ สงสารลุงแกบ้างเถอะ ใครๆก็ไม่รักกกกกกกก
pockypocky - ยินดีต้อนรับเข้าสูงเล่ห์+มารยาของลุงค่า~~  :จุ๊บๆ: เรื่องนี้เราเน้นหื่นฮาโมเอะซิกแพคกระแทกตา ดังนั้นดราม่านั้นไซ้ อยู่ได้ไม่นาน!กร๊าก
Satang_P - โอ๋ๆๆๆ จะวิ่งร้องไห้ไปไหนคะ มามะ มาให้คนเขียนกอดปลอบอีกคนมาๆ
cocore - ขอบคุณมากเช่นกันคะ แอร๊ยยยยยยย :กอด1:
koikoi - ความผิด!!!ความผิดคนแต่งแล้วกันคะที่คิด!!!555555 อภัยให้เค้าเนอะ! :a1:
Lemon_Tea - โฮ!!!!ดีใจมาก!!!!มีคนด่าไอ้น้องพลแล้ว!!!!โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ปลื้ม!!! ครั้งหน้าให้มือเลยใช่ไหมคะ เอาโหดงั้นเลยนะคะ55555 ลุงเขาแรดแต่เขาก็สุภาพบุรุษโคตรๆเลยนะคะเห็นอย่างนั้นนนนนนนนน แต่คิดว่าไม่มีครั้งหน้าแน่ เข็ด! :jul3:


รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 18-02-2013 20:28:34

ใครจะเป็นไรไหมเนี่ยยยย :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 18-02-2013 21:16:01

เสียงแบบนี้แววไม่ดีนะ
แต่จริงๆแล้วอาจจะเป็นแค่แมววิ่งตัดหน้ารถก็ได้
กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 18-02-2013 21:23:39

วิ่ง! สงกรานต์วิ่ง!!

ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า รู้สึกว่าตอนนี้มันสั้นๆ เนาะ อ่านแปบเดียวก็จบตอนละ

สงสัยคงคิดไปเอง 55555555555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-02-2013 22:30:25

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 19-02-2013 01:05:48

555สงสารเมษาแต่เข้าใจพลว่าต้องโกรธเป็นธรรมดาค่ะ55แล้วนี่..เมษา!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 19-02-2013 02:39:08

เมษางี่เง้าไปป่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-02-2013 03:42:32

 :z6:  ทำไมไม่คุยกันดีๆละคะปากมีหินถ่วงอยู่ไงว่ะคร๊าาาาา 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Maytbb ที่ 19-02-2013 22:07:15

 :เฮ้อ: เมษาจอมดื้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 03-03-2013 21:56:16

เมื่อไหร่จะมา -0-

ยังมีคนที่รอคอยเธออยู่นะ 555555555555555

รอต่อไปจ้า <3

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 27 : 18-2-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 03-03-2013 22:38:57

โอ้ย...
โอย...
อู๊ย...

ผมกำลังฝันอีกแล้ว ทำไมฝันบ่อยจังวะ? หลับไม่สนิทหรือเพราะจิตใต้สำนึกกูวุ่นวายเนี่ย!

ฝันของผมคือ โดนรถบรรทุกชน กระเด็นไกลไปสามตลบ กลิ้งกลุกๆๆๆไปหัวโขกกับฟุตบาทจนหัวโน เจ็บมาก แต่ไอ้ที่โดนรถบรรทุกชนกลับไม่เป็นอะไรซะอย่างนั้น

แล้วในความฝันของผม ผมก็ดันความจำเสื่อม ลุกขึ้นมาเบลอเบ๋อเอ๋อ รถบรรทุกก็ขับหนีไปแล้ว ไปๆมาๆผมถูกเจ้าชายอาหรับที่มาเจอเข้าด้วยความบังเอิญพาตัวไปประเทศของเขา แล้วจับผมเข้าฮาเร็มเสียอย่างนั้น

พอผมพยายามหนีก็ดันไปเจอกับคาราวาลพ่อค้าทาสจับตัวแล้วเอาไปประมูลเนื้อสดกลางเมดิเตอร์เรเนี่ยน ผมโดนมอมยา โดนเปลี่ยนให้ใส่ผ้าบางๆคล้ายผ้าเตี่ยว แล้วถูกล่ามคอไว้บนกลางเวที แสงสปอร์ทไลท์แรงมากจนผมมองไม่เห็นใคร ในขณะที่ผมกำลังทรมานอยู่นั้น จู่ๆผมก็โดนอุ้มขึ้นแนบอก คนประมูลผมไปเป็นบารอนเก่าแก่จากทางยุโรป เขาบอกว่าจะเลี้ยงผมอย่างดี แต่ผมไม่อยากถูกเลี้ยง ผมจึงทิ้งตัวเองลงไปในผืนน้ำสีมรกต เสียงโวยวายดังห่างไปออกไปพร้อมกับแสงสว่างจากผิวน้ำที่ลดน้อย

สุดท้ายแล้ว ผมก็หนีพ้นซะที ใบหน้าหนึ่งที่ลอยขึ้นมาก่อนที่ผมจะสิ้นลมก็คือ...พล

แหม๋!ตูนี้อ่านนิยายมากไปเปล่าฟ่ะ!ฝันเป็นเรื่องเป็นราวเชียว!

เอาละจบความฝันไปซะ!มาสู่ความจริงกันเถอะ~

ตอนนี้ผมกำลังพยายามอย่างที่สุดที่จะเนียนว่ายังสลบไร้สติอยู่ ก็เพราะเสียงเถียงกันลั่นไม่เกรงใจคนป่วยของไอ้หล่อสองตัวข้างๆเนี่ยสิ
ฟังแค่เสียงผมก็รู้ครับ หล่อที่หนึ่งไอ้น้องพลแฟนผมเอง หล่อที่สองไอ้สันติเพื่อนรักผมเอง

ไอ้หล่อและไอ้หล่อกำลังเถียงกันหูดับเลยครับ เนื้อความก็เกี่ยวกับการที่ผมมานอนแบอยู่นี่ไงละ ผมแอบเหลือบตาดู โรงพยาบาลแน่ๆ ไม่ว่าประเทศไหนก็โลเกชั่นแบบเดียวกันหมดเลย

"ทำบ้าอะไรมันถึงได้เป็นแบบนี้?!"ไอ้หล่อถาม
"ก็บอกว่าไม่ได้ทำไงวะ!ใครจะอยากให้เมียตัวเองนอนเจ็บวะ?!"ไอ้หล่อตอบ ปีนเกลียวอีกแล้วนะมึง
"ระวังปากหน่อยไอ้หนู ปากแบบนี้รึเปล่ามันถึงต้องวิ่งเอาตัวเองไปให้รถชนน่ะ"ไอ้หล่อเสียงเหี้ยมเลย น่ากลัววะ ไม่ค่อยจะได้ฟังเสียงมันแบบนี้หรอกนะ
"ไม่เกี่ยวกับมึง!!!"ไอ้หล่อตะโกน เสียงหงุดหงิดอย่างแรง ใช่สิ เพราะมึงอะตัวต้นเหตุจริงๆวะ
"ฉันจะเอามันกลับเอง เธอกลับไปซะ"ไอ้หล่อยังสติลนิ่งโหด
"ไม่!!!มึงจะเอาเมียกูไปไหนไม่ได้!มึงไม่มีสิทธิ์!!!"ป๊าด ไอ้หล่อเสียงโกรธเหี้ยๆ ถ้าไม่รีบห้ามได้วางมวยกันแน่แท้!

"อือ..."ผมส่งเสียงครางเบาๆประหนึ่งเพิ่งฟื้นไปห้ามทัพ ได้ผลไอ้หล่อและไอ้หล่อ(พอเถอะ)รีบปราดเข้ามาขนาบข้างเตียงซ้ายขวาเลยครับ
"เมษา!" "สงกรานต์!" เสียงเรียกผมดังขึ้นพร้อมกันกับที่กระแสไฟเปรี๊ยงอยู่ต่อหน้าผม
"แค่ชื่อก็ยังเรียกให้มันถูกต้องไม่ได้เหรอไงไอ้หนู หึ"สันติว่าพร้อมยิ้มเหยียดใส่พลที่ดูจะเดือดจนแทบปะทุอยู่แล้ว

"เสือก!!"พลตอบเสียงดัง มือที่เขากุมมือผมอยู่บีบแน่นจนผมต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ สันติรีบดึงทั้งมือทั้งตัวผมเข้าไปกอดไว้ พลที่ดูจะเสียใจที่เผลอทำผมเจ็บหน้าเหี้ยมทันทีเลยครับ
"ปล่อยเมียกู!!!"ถ้าผมไม่อยู่ในอ้อมกอดสันติมัน พลคงกระโจนเข้ามาบีบคอสันติแล้วครับ แม่ง เรียกกูเมียอยู่ได้ ไอ้เด็กหยาบคาย ไอ้เด็กบ้าเอาแต่ใจ ไอ้เด็กปีนเกลียว แล้วยังชอบใช้ความรุนแรงอีก!ไม่ได้สำนึกเลยใช่ไหม!

ความฝันเมื่อครู่แล่นเข้ามาในสมองครับ
ไม่ใช่ตอนสุดท้ายนะ แต่เป็นตอนต้นเรื่อง

"สันติ...นั้นใครน่ะ?"ผมเกาะที่อกกว้างของเพื่อนแน่น แล้วส่งสายตาหวาดระแวงปนกลัวให้พลไป
ทั้งสองคนนิ่งเงียบทันทีเลยครับ หึหึ
"เมษา อย่าล้อเล่นสิครับ นี่พลไงครับ"พลเอ่ย เขาเดินเข้ามาใกล้ ยื่นมือมาจะดึงตัวผมออกไป
"ไม่นะ!"ผมแกล้งตัวสั่น หลับตาแน่นแล้วซุกตัวที่อกสันติแน่นเหมือนกลัวพลมากมาย ทั้งที่จริงๆต้องกลั้นยิ้มแทบตาย

"สงกรานต์ แกเป็นอะไร นั้นแฟนแกนะ"สันติดึงผมออกมาแล้วถาม ดูตกใจงุนงงจนผมเกือบหลุดขำ แต่แน่นอน ความเป็นดาราของผมไม่พังง่ายๆ
"แฟนอะไร?นั้นผู้ชายไม่ใช่เหรอ?ฉันจะมีแฟนเป็นผู้ชายได้ยังไง?ฉันเป็นผู้ชายนะ?"ผมยังสติลไม่รู้เรื่องต่อไป พร้อมกับแอบเสสายตาไปมองพลที่ยืนหน้าซีดมองมาที่ผม ผมรีบกระถดตัวหลบหลังสันติทันที

"อีกอย่าง...ฉันกลัวเขา เขาน่ากลัว..."เสียงสั่นๆกับน้ำตาคลอๆประกอบ เชื่อได้เลยว่าพลได้กลายเป็นจำเลยของโลกใบนี้ไปเรียบร้อยแล้วครับ ไม่เชื่อดูไอ้สันติที่หันไปทำหน้าฆาตกรกับพลได้
หลังจากนั้นผมก็โดนหมอพอไปทั้งตรวจ ทั้งซักถามมากมาย ซึ่งผมตอบทุกอย่างได้หมดยกเว้นเรื่องพล

หมอจึงสรุปมาว่า  ผลการตรวจไม่พบสิ่งผิดปกติ ผมอาจได้รับการกระทบกระเทือนจากอุบัติเหตุรถเฉี่ยว แต่ผมดันกลิ้งไปหัวกระแทกกับขอบฟุตบาตสลบ นั้นอาจทำให้ความทรงจำบางส่วนขาดหาย อาจจะเป็นไม่กี่วัน หรืออาจไม่กลับมาเลยก็เป็นได้
และที่ผมลืมเฉพาะเรื่องพล อาจะเป็นเพราะผมสะเทือนใจ หรือมีอะไรมากระทบกระเทือนจนผมเลือกที่จะลืมเรื่องนั้นๆไป เป็นกลไกป้องกันตนเองจากความเจ็บปวดชนิดหนึ่ง

มาถึงตรงนี้สันติหันไปจ้องโหดใส่พล ส่วนพลทำหน้าตกใจ สะเทือนใจ เสียใจ เศร้าใจ จนผมเกือบล้มแผนตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปกอดเลยอะ!

"โถ คุณหนูของป้า!"ป้ามะลิกอดผมแน่นเมื่อได้ยินคำหมอ มือนุ่มๆของป้าลูบหัวผมอย่างปลอบโยน
"ทำเกินไปแล้วนะคะคุณพล เกินไปจริงๆ!"ป้ามะลิหันไปดุใส่พล ยิ่งทำให้เขายิ่งหม่นหมอง ตัวลีบฟ่อเหลือเท่าเม็ดถั่ว!
"พลเปล่า พลก็แค่..."พลพยายามแก้ตัว หูลู่หางตก แถมพอพลจะเอื้อมมือมาจับผม ป้ามะลิก็ดึงผมไปหลบหลังเล็กๆของป้ากันไว้
"เอาเป็นว่าถ้าอยากให้คนไข้ฟื้นความทรงจำก็พาคนไข้ไปที่ๆเคยไปอาจช่วยกระตุ้นให้ความทรงจำกลับมาเร็วขึ้นได้นะครับ"หมอว่าต่อ
"แต่ถ้าความจำมันเลวร้ายจนอยากลืมก็ไม่มีความจำเป็นต้องรื้อฟื้นใช่ไหมครับคุณหมอ?"ป๊าด ไอ้สันติฮุดมันขวากระซวกไส้มาครับ หมอนี่หน้าเหล๋อหล๋า แต่พลสิครับ หน้าพองจนจะระเบิดโลกได้อยู่แล้ว!

"เอ่อ ไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวก่อนนะครับ รักษาสุขภาพนะครับคุณสงกรานต์"หมอตัดบทชิ่งตัวเองออกไปแล้วครับ ตอนนี้ในห้องเลยเป็นสงครามเย็น โดนมีสันติเป็นฝ่ายอมเมริกาและพลเป็นฝ่ายโซเวียต ผ่าง!

"กลับบ้านเรากันนะคะคุณหนูของป้า"ป้ามะลิผ่ากลางสงครามมาเลยครับ พร้อมกับพยุงผมขึ้นจากเตียงด้วย พลที่จะเข้ามาช่วยโดนสายตาพิฆาตมารของป้าไปถึงกับชะงักไม่กล้ายื่นมือมาต่อเลยครับ
"เดี๋ยวไปรถผมนะครับป้ามะลิ"สันติเอ่ยชวน
"ไม่เป็นไรครับ ลุงเอารถมารอรับคุณหนูแล้ว"ลุงจีนครับ หิ้วกระเป๋าที่ใส่เสื้อกับของเล็กๆน้อยๆของผมขึ้นหลัง แล้วไปเปิดประตูให้ป้ามะลิเรียบร้อยแล้ว สรุปนัดนี้ แพ้คู่!

พวกเราทั้งหมดก็ลงลิฟกันมา สาวๆทั้งคนไข้ทั้งพยาบาลก็มองตามกันใหญ่เลยครับ ก็หล่อกับหล่อเดินเปล่งออร่ากันขนาดนั้นนี่ แสรด กูแสบตา!

พลจ้องผมตลอดเลยครับ แต่ผมก็เนียนๆหลบหลังป้ามะลิเบือนสายตาหลบครับ แม้ว่าจะมั่นใจในการแสดงของตัว แต่พลก็ฉลาดใช่น้อยเสียเมื่อไหร เกิดจับได้ขึ้นมาละแย่เลย!

พอลงมาถึงครับ เจอเข้ากับคุณพ่อกับคุณหญิงแม่ของพลพอดีเลย!เอาละสิ ผมต้องแกล้งจำพวกท่านไม่ได้ใช่ไหม!
คุณหญิงแม่ครับ ตรงเข้ามากอดผมเสียแน่นเลย กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ดีล้อมตัวผมไว้เลยครับ ชอบอ่ะ ผมเลยเผลอยกมือกอดตอบคุณหญิงแม่ไป
"ตาหนูเป็นอย่างไรบ้างคะ?คุณแม่ขอโทษนะคะที่มาช้า"คุณหญิงแม่ว่าแล้วลูบหน้าลูบผม ผมอย่างเป็นห่วงครับ อือ ผมทำไม่ได้ผมไม่อยากทำเป็นไม่รู้จักคุณหญิงแม่อ่ะ!
"ผมไม่ได้เป็นอะไรมากครับ แต่ถลอกนิดๆหน่อยเองครับ"ผมตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้คุณหญิงแม่และคุณพ่อ
"อ้าว แล้วที่เจ้าพลบอกว่ามีเรื่องร้ายแรงละ?"คุณพ่อหันไปถามพล
"เมษาจำพลไม่ได้คนเดียวครับ..."พลตอบแล้วมองผมด้วยสายตาเจ็บปวด ส่วนคุณหญิงแม่กับคุณพ่อหันมามองผมตาโตเลยครับ

ก่อนที่ท่านจะได้ถามอะไรผม สันติก็เข้ามารับหน้าที่อธิบายต่อให้ครับ ตอนนี้พวกเราเลยมานั่งพักกันที่คอฟฟี่ช๊อปของโรงพยาบาลกัน

"อืม พ่อเข้าใจละ กรรมตามสนองแกแล้วเจ้าพล!"คุณพ่อหันไปซ้ำเติมลูกชาย จนทำให้พลหน้าบูดสุดๆเลยครับ
"สมควรแล้วคะ คนผิดต้องได้รับบทลงโทษ จะได้หลาบจำนะคะ"คุณหญิงแม่ก็เห็นพ้องกับคุณพ่อครับ ไอ้น้องพลเป็นเป็นน้องหมาหัวเน่าเลยทีเดียว คิกคิก สมน้ำหน้า~
"ตาหนูเป็นอะไรคะ นั่งตัวสั่นเชียว ไข้กลับรึเปล่าคะ?"คุณหญิงแม่หันมาถามผม เพราะถึงแม้ผมจะโคตรขำโคตรสมน้ำหน้าพลอยู่ในใจ แต่ภายนอกผมก็ยังประคองอารมณ์สั่นและเกรงพลอยู่ครับ เพราะพลข้างๆผมนี่ แถมยังคว้ามือไปจับไว้ไม่ห่างอีก ลวนลามแม้แต่คนป่วย แน่นอนจริงๆไอ้เด็กบ้านี่

"คุณแม่ครับ ให้เขา..ให้เขาปล่อยมือผมที"ผมเอ่ยขอเสียงแผ่วอย่างน่าสงสาร พยายามกระตุกมือให้หลุดจากการเกาะกุม แต่มือเหนียวๆของพลก็ไม่มีทางทีว่าจะยอมปล่อยทั้งยังจับไว้แน่นขึ้นจนผมเริ่มจะเจ็บนิดๆอีก
"ตาพล!ปล่อยน้องนะ!มือไวจริงๆเลย"คุณหญิงแม่เอ็ดลูกชายสวยๆ พลหันมาค้อนให้ผมที่ฟ้องคุณหญิงแม่ ก่อนจะยอมปล่อยมือแบบอิดออด
"ให้ตาย!หมดสภาพเลยนะเจ้าพล!"คุณพ่อหัวเราะอย่างสะใจและหล่อๆ

"คุณหญิงคะ ดิฉันขออนุญาตพาคุณหนูกลับนะคะ ดิฉันอยากให้คุณหนูได้พักผ่อนน่ะคะ กลัวว่าไข้จะกลับมาอีกจริงๆ"ป้ามะลิเอ่ยพร้อมกับลุงจันที่พยักหน้าเห็นด้วย
"แม่ครับ ให้เมษาไปพักที่บ้านเราเถอะครับ"พลรีบฟันไปขอความช่วยเหลือจากคุณหญิงแม่เลยครับ ผมรีบสายหน้าปฏิเสธทันที ไปอยุู่ก็ซวยดิ ความแตกแน่ๆ!

"ผมอยากให้สงกรานต์ได้กลับไปพักผ่อนที่บ้านของเขามากกว่านะครับ"สันติเอ่ยด้วยน้ำเงินจริงจังครับ ผมรีบพยักหน้ารับพร้อมกับส่งสายตาน่าเห็นใจน่าเอ็นดูให้คุณหญิงแม่ท่าน
"ไม่อยากจะพักกับคุณพ่อเหรอครับ?"คุณพ่อฮ่ะ อย่ามาหล่อหลอกล่อนะ รู้นะว่าจะช่วยลูกตัวเองน่ะ แน่ะ หันไปยกมุมปากเท่ๆให้กันอีก ชิ!
"ผมอยากกลับบ้านครับ ขอบคุณนะครับ"ผมยิ้มน่ารักปฏิเสธไปครับ เดี๋ยวนี้เราพัฒนาแล้วไม่หลงตกหลุมง่ายๆหรอกเฟ๊ยยยยยยยย

"ตกลงคะ งั้นเราก็กลับกันเถอะนะคะ คุณแม่ก็อยากให้ตาหนูได้พักผ่อนแล้วเหมือนกันคะ"โอ้เยส!สำเร็จครับ!
"คุณแม่!"พลร้องเลยครับ โฮะๆๆๆ สมน้ำหน้าาาาาา
"ตาพลก็ค่อยไปเยี่ยมตาหนูสิคะ ตอนนี้ให้ตาหนูได้พักสงบๆบ้างก็ดี เราน่ะวุ่นวายเหลือเกิน คุณแม่เองยังปวดหัวแทนตาหนูเลยคะ"โดนดุอีกแล้ว สมน้ำหน้าาาาาาาา

เคะเคะเคะหุหุหุ
ในที่สุดผมก็ได้กลับบ้านเสียทีครับ!แต่ขับตามกันมาเป็นขบวนเลยครับ คุณหญิงแม่กับคุณพ่อกลับไปก่อน ขบวนก็เลยเริ่มที่รถผม รถพลที่พยายามขับแซงรถสันติตลอดเวลา แล้วก็รถสันติมัน แต่จริงๆมันก็ขับกลับบ้านตัวเองอ่ะนะ ก็บ้านเราอยู่ติดกัน

"เมษาครับ ไม่ให้พลอยู่เฝ้าจริงๆเหรอครับ"พลครับ เสียงอ่อนเสียงหวาน ทำตาละห้อนน่าสงส๊านน่าสงสารใส่ผม
"ผมชื่อสงกรานต์ครับ ผมจำคุณไม่ได้จริงๆ กลับไปเถอะนะครับ ผมเหนี่อยอยากพักผ่อน"ผมตอบด้วยน้ำเสียงลำบากใจและห่างเหินประหนึ่งเราไม่เคยร่วมเรียงเคียงเตียงกันมา สันติหัวเราะเป็นแบล็กกราวอยู่ด้านหลังครับ มันเอาตัวเองมากลิ้งเกลือกบนโซฟาบ้านผมเรียบร้อยแล้ว แกะขนมผมกินด้วย!

"ทำไมมันอยู่ได้แล้วพลอยู่ไม่ได้!!!"พลถามเดือดๆ จับมือผมไว้
"เพราะผมกลัวคุณ!"ผมตอบพร้อมกับสะปัดมือทิ้งพร้อมกับถอยห่างไปสองก้าว
"กลับบ้านไป นายก็เห็นว่ามันยังไม่พร้อม ถ้านายร้กมันจริง นายก็ต้องรอ"สันติ มันลุกขึ้นมาแทรกระหว่างผมกับพล

"ก็ได้ พลจะกลับอย่างที่เมษาต้องการ แต่พรุ่งนี้พลจะมาใหม่ เพราะพลรักเมษาจริง"เสียงทุ้มที่เอ่ยทำให้ผมเหลือบมอง พลมองผมอย่างเจ็บปวดจนผมเศร้า
"อืม..."ผมตอบรับไปเพียงแค่นั้นแล้วเสสายตาหลบ พลยืนมองผมสักพักจนยอมกลับไป

ผมเล่นแรงไปรึเปล่านะ...


TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ มาช้าไปหน่อย อะแหะ ลุงงี่เง่าเนอะ แต่งเองยังรู้สึกงี่เง่าเองเลยอ่ะ!ขอโทษนะ!

ตอบเมนต์
nunnan - เป็นได้ไม่เยอะคะ เพราะคนแต่งจิตใจอ่อนไหว แค่นี้ละมากสุดแล้วที่จะแต่งได้!
Rafael - โอ้โห ความคิดดีมากจนเกือบล้มพลอตนี้เลยคะ แมวตัดหน้ารถ น่ารักอะ!!!!ไว้จะยืมไปเล่นซักตอนซักเรื่อง!55555
Biwty... - ฮา ไม่ได้คิดไปเองหรอกคะเป็นความจริงเลยละสั้นจริงอะไรจริงเลย กร๊าก ขอโทษษษษษษษ
Fay 13 - กลิ่นธูปหอมชื่นใจ~~~~
p_a_n - เอาน่ะอย่างน้อยเราก็ดีใจแล้วที่ยังมีคนสงสารเมษาบ้าง!! T{}T
Kms - งะงี่เง่าจริงๆด้วยคะ ตอนนี้ก็รู้สึกงี่เง่ากว่าเดิม แถมต่อๆไปก็จะยังงี่เง่าไอีกซักพักเลยคะ ขอโทษนะคะ!!! :sad4:
พลอยสวย - แง้ว ลุงงี่เง่าอ่ะ พูดจริงๆเลยนะ คำตอบมีสาเหตุเดียวเลยอ่ะคะ ลุงงี่เง่า!!! :m15:
Maytbb - ดื้อมากจริงๆด้วย เหมือนเรื่องที่เกิดๆตลอดมานี่เหมือนเพราะเมษาดื้อและงี่เง่าอย่างเดียวเลย เปลี่ยนนายเอกเลยดีไหม! :z10:
Biwty... - รู้ได้ยังไงว่าวันนี้จะมาต่อ!!!! คุณมีพลังจิตใช่ไหมคะ!!!! มามะ มาจุ๊บที!!!!


รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-03-2013 23:22:03

โฮะๆ เมษาแสบมว๊ากกก
ตอนความแตกสงสัยจะมีเฮนะ
โดนแน่ๆล่ะ
ตัดเต็ม!!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 03-03-2013 23:34:17

เล่นแรงไปน่ะ เดี่ยวให้พลงอล แล้วง้อให้เข็ดเลย  :m16:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 04-03-2013 00:02:30

ไม่ใช่แรงธรรมดา แต่แรงมากๆๆๆๆ ค่ะ เมษา

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-03-2013 00:38:34

 :L1:  ตอนแรกๆสนุกมาก  ฮาๆ หื่นๆ  ชอบบบ

หลังจากที่คนเขียนเม้นว่านิยายไม่มีอะไรก็เริ่มหลุดคอนเซปมีดราม่ามาเล็กๆน้อย

ล่าสุดชามใหญ่ทีเดียว  :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 04-03-2013 02:19:26

มากกก พอเหอะเมษา สงสารพลมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 04-03-2013 02:43:20

 :z3:  ความแตกก็เป็นเรื่อง 

 :m31:  แต่อยากเอาคืนพล ไม่รู้มันจะงี่เง่าเพิ่มมั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 04-03-2013 03:53:00

 ใช่ค่ะ แรงไป เมษาใจร้ายๆๆ ไม่ตัองแกล้งลืมก็ทำให้พลรุสึกผิดได้ แค่นี้คนก้เข้าข้างเมษาแล้ว ฮึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 04-03-2013 12:59:36

แสบ......

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-03-2013 14:29:04

น้องพลพี่หาแฟนใหม่ให้เอาป่ะเมษาทำเกินไปนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 04-03-2013 16:04:51

มารยาราชินี หึหึ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 05-03-2013 14:03:36

เป็นไรไม่รู้ รู้สึกสะใจแทนสงกรานต์จัง ก๊ากกกกกก

โดนซะมั่งนะน้องพล ทำร้ายสงกรานต์ดีนัก -..-

รอลุ้นตอนต่อไปจ้า *_*

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-03-2013 16:23:59

ทำไมไม่บอกเรื่องเจนแต่แรกหว่า..จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน งึมงำๆ

เรื่องสนุกมากจ้า ฮามาก รอตอนต่อจ๊ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-03-2013 17:01:45

แอร๋ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ตีบทแตกเกินไปแล้วนะ เมษา ทำเอาสงสารพลเลยอ่ะ
แต่ถ้าสมมุติว่า พลรู้ว่าโดนหลอกตอนหลังล่ะ??

ใครกันแน่ที่น่าสงสารกว่ากัน!! = =ll||

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-03-2013 22:43:02

จงชื่นใจต่อไปนจ้า 5555   :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 28 : 3-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 28-03-2013 01:25:00

ตอนที่ 29


ผมยืนมองรถพอร์ชอันคุ้นเคยขับห่างไปอย่างช้าๆจนลับตา
เจ็บจี๊ดอย่างกะไปขูดหินปูนอย่างรุนแรงมา
เอ๊ะ เปรียบแบบนี้เข้าใจผมไหม คือผมอยากจะบอกว่าผมเจ็บปวดจริงๆนะครับ!

ผมหันหลังกลับไป ชนเปรี้ยงเข้ากับอกแข็งๆกว้างๆเคลือบน้ำหอมกลิ่นเบอเบอร์รี่ไว้ อ๊ะ อย่าแปลกใจไปครับ ไม่ใช่อกไอ้น้องพลนะ นี่อกไอ้สันติครับ มันใช้น้ำหอมเบอเบอร์รี่ แต่ว่าคนละกลิ่นกับที่ไอ้น้องพลใช้นะครับ อันนี้ผมเป็นคนบังคับซื้อโยนใส่มันเองละครับ ก็ผมชอบ!มันก็ต้องชอบ!

"ยืนทำไรเนี่ย?ถ้าดั้งกูยุบไปกูฟ้องมีงหมดตัวแน่นะไอ้ห่าสันติ!"ผมโวยวายใส่ แต่ไอ้สันติกลับ
ไม่ก่อกวนอะไรส่งมาตามปกติอะ?
"เตี้ย มีไรจะบอกไหม?"

!!!
สะอึกเลยครับผม

"อะ อะไรเหรอ"ผมแอ๊ปหวานและสวยสุดขีดใส่ แต่ทำให้ไอ้สันติยิ่งมองผมอย่างกดดันหนักไปใหญ่
"มานี่"ไอ้สันติลากผมเข้าห้องครับ!

อ๊ะๆ อย่าตกใจไป ไม่มีอะไรในกอไผ่นะครับ ผมบอกแล้วนะว่าผมกับมันกินกันไม่ลงจริงๆ อย่าคาดหวังฉากกิ๊บกิ๊ววิ๊ดวิ๊วกับมัน

"บอกมา อย่าให้ต้องเค้นนะเตี้ย"ไอ้สันติทำเสียงดุใส่ผมอะ!งือ!
"ก็ ก็คือว่า..."งืออะงือ
"อย่าให้พี่โกรธนะ"ไอ้สันติว่าหน้านิ่ง ผมรีบคว้าแขนไว้เลยครับ เวลาสันติมันแทนตัวเองว่าพี่ อย่าที่เมื่อตอนเด็กๆๆเราจะแทนตัวกัน หมายความว่ามันจริงจังและมันจะโกรธจริงจังถ้าผมไม่ยอมเชี่อฟัง
มันเคยโกรธไม่คุยกับผมซักคำไปหกเดือนด้วยนะครับ!

"สงกรานต์..สงกรานต์หลอกเรื่องพลอ่ะ..."ผมสารภาพจนได้ ตอนนี้หลับตาปี้อย่างกลัวว่าไอ้สันติจะตบเกรียนจนผมหัวแตก ต้องไปให้พี่วินแกรักษา!

"โอ๊ย!"ผมร้องเสียงดังเมื่อโดนดีดหน้าผากดังเพี๊ยะ แต่เอ๊ะนี่มันเบากว่าที่คิดเนอะ!
"กูว่าแล้ว เห็นมึงตอแหลขึ้น30%"ไอ้สันติว่าแล้วล้มตัวลงนอนแผ่บนเตียง ผมก็คลานลงไปแปะบนอกมัน
"ไม่โกรธเหรอ?"ผมว่าหวาดๆ แต่เห็นมันกลับมาใช้กูมึงเหมือนเดิมน่าจะพออุ่นใจได้

"โกรธ แต่เป็นห่วงมากกว่า มึงนี่นะโตจนแก่แล้วยังชอบทำให้กูใจหายใจคว่ำอยู่เรื่อย"ไอ้สันติบ่นแล้วขยี้หัวผมซะยุ่งเหยิง แต่วันนี้ผมจะยกโทษให้สักวันก็ได้
"แฮ่ คิดว่าบริหารหัวใจแล้วกันเนอะ!"ผมยิ้มยิงฟันให้มันแล้วกลิ้งลงไปนอนข้างๆ โล่งอกไปที!

หลังจากนั้นผมก็เล่าให้ฟังแล้วก็บอกจุดประสงค์ว่าอยากจะดัดนิสัยไอ้น้องพล ซึ่งไอ้สันติก็ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
มันบอกดัดนิสัยบางก็ดี เพราะไอ้น้องพลเปรี๊ยงเหลือเกิน ดีที่มันโตพอจะไม่ลดตัวไปแกล้งเด็ก ถ้าเป็นมันเมื่อก่อนคงซัดหงายไปแล้ว
แต่มันไม่เห็นด้วยกับวิธีของผม มันบอกควรจะหาวิธีที่ดีกว่านี้ แบบนี้มันทำร้ายความรู้สึกกันเกินไป เพราะมันก็เห็นไอ้น้องพลมันเป็นห่วงผมจริงๆ

"หาจังหวะดีๆสารภาพความจริง หรือไม่ก็สร้างสถานการณ์ว่าจำได้แล้วหรืออะไรไปซะ เรื่องกูอะช่างเหอะ กูไม่ติดใจอะไรหรอก อีกอย่างถึงมึงจะมารยาเยอะ แต่มึงก็ไม่อยากจะหลอกเด็กมันเท่าไหรหรอก กูรู้"ไอ้สันติว่าแล้วลูบหัวผมเบาๆ
"อืม"เป็นอย่างที่มันว่าจริงๆครับ ผมเห็นหน้าหงอยๆนั้นแล้วมันเจ็บจี๊ดจริงๆ ไอ้ที่โกรธๆก็ลืมไปหมดแล้วละ
ก็ผมรักพลนี่นา...


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ไม่ได้ต่อนานเลย แถมมาต่อนิดเดียว ขอโทษนะคะ! :z3:
จะรีบมาต่อให้เร็วที่สุดนะคะ!!
ปล.ดึกมากแล้วขออนุญาติไม่ตอบเมนต์
ปล.2เพื่อคุณRafaelที่อุตส่าห์ทวงเลยนะคะ555

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 28-03-2013 03:31:39

สงสารน้องพลลลลลลลลลลลลลลลลลลล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 28-03-2013 08:24:26

เล่นงี้ น้องพลก็น่าสงสารอ่ะดิ

แม้ว่าสมควรโดนดัดนิสัย แต่ก็แรงเกินไปอ่ะ

มาต่อเร็วๆนะ  :hao5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-03-2013 11:02:43

แอร๊ยย
คนเขียนน่ารักที่สุดอะ
ขออะไรได้อย่างนั้น กร๊ากกก
แล้วมาต่ออีกนะ
หุหุ ดูซิว่าน้องพลจะทำยังไงต่อไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: love AJ ที่ 28-03-2013 11:54:52

มาแบบสั้นมาก :ling1: :z3:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-03-2013 14:57:38

สั้นจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 28-03-2013 17:25:49

แอบสงสารพล ถ้ารู้ความจริง
เมษาไม่โดนงอน ก็โดนลงโทษหนักไข้กลับอีกรอบแน่

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 28-03-2013 20:31:05

 :mew4: :mew4: :mew4: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 29-03-2013 21:04:00

ได้ข่าวว่าสั้นนะ 

รอๆ ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 30-03-2013 19:26:25

หายไปนาน กลับมาทั้งที ทำไมสั้นจัง -..-  55555555555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 29 : 28-3-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 02-04-2013 20:28:56

"ฮ้าว~~"เสียงหาวดังพอโมเอะกับแขนเรียวๆที่บิดขี้เกียจพร้อมกับปิดปากไปด้วยพอน่าหยิก ร่างขาวๆประกายชมพูบิดน้อยๆอย่างเกรียจคร้าน ก่อนจะละจากเตียงกว้างสีฟ้าอ่อน เพื่อไปทำกิจยามเช้า
เขาฮัมเพลงตามทำนองเพลงสบายๆที่เปิดคลอ มือเรียวหวีผมสีดำประกายน้ำตาลจนมันเรียบเงา หยิบเอาหมวกเบเร็ทสีเทาอ่อนมาใส่เอียงๆให้เข้ากับเสื้อกั๊กสีเทาที่สวมทับเชิ๊ตแขนสั้นสีขาว กางเกงขาสามส่วนสีน้ำตาลลายสก๊อตกับรองเท้าหนังกลับสีน้ำตาลอ่อนพับขอบขึ้นมาเป็นน้ำตาลลายสก๊อตเข้ากับกางเกง เขามองตัวเองในกระจกแล้วส่งยิ้มให้
สวัสดียามเช้าครับคนน่ารัก ฮิ
 
"อรุณสวัสดิ์คร๊าบบบบบบ"ผมเดินลงบันไดมาแล้วตรงเข้าไปในห้องครัว ป้ามะลิกำลังยืนหั่นกะหล่ำอยู่ที่เคาท์เตอร์ครัว ผมปราดเข้าไปหอมแก้มนุ่มๆของป้า
"อุ๊ย!เล่นอะไรกันคะคุณหนู ป้าตกใจหมดเลย"ป้ามะลิร้องว้ายเบาๆแล้วตีเข้าที่แขนของผมที่ยังโอบรอบเอวป้าแก

"แฮ่ หิวแล้วคร๊าบ มีอะไรให้สงกรานต์กินบ้างอ่ะ"ผมร้องงอแงไถหัวที่บ่าเล็กๆออดอ้อน ป้ามะลิหัวเราะเบาๆ แล้วบ่นว่าผมไม่รู้จักโตสักที แหม ก็ถ้ายังมีคนชอบให้อ้อนแบบนี้ ผมจะรีบโตไปทำไมละครับ~

"บนโต๊ะแน่ะคะ กำลังอุ่นๆอยู่เลยเชียว"ป้ามะลิบุ่ยหน้าไปทางโต๊ะกินข้าวใหญ่
"ป้ามะลิกินกับสงกรานต์เปล่า?"ผมชวน แต่จริงๆก็รู้ละครับว่าสายป่านนี้ ป้าน่าจะทานกับลุงจีนกับน้องมิ๊วมิวเรียบร้อยแล้ว
"ทานเถอะคะ บนโต๊ะนั้นพิเศษเพื่อคุณหนูคนเดียว"ป้าส่ายหน้าปฏิเสธแล้วยิ้มให้
"เอ๋?หมายความว่าไงอ่ะ?"ผมเอียงคอถามอย่างงุนงง
"คุณพลแวะมาฝากไว้เมื่อเช้าก่อนไปเรียนน่ะคะ"
"เห..."

ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวใหญ่ มีชามเนื้อตุ๋นยาจีนกับหมูสะเต๊ะหอมๆวางอยู่
ผมหยิบโน๊ตที่วางอยู่ข้างๆมาเปิดอ่าน

'ทานนะครับ บำรุงๆจะได้หายดี จำพลได้เร็วๆ รักเมษานะครับ ปล.เลิกเรียนแล้วพลจะรีบไปหาทันทีเลยนะ!'

ผมอ่านแล้วก็ต้องอมยิ้ม ยิ่งท้ายโน๊ตมีรูปการ์ตูนเป็นเด็กผู้ชายยื่นดอกไม้ไม่สมประกอบส่งมาให้ น่ารักอะ!
ผมมองอาหารแล้วก็ยิ่งขำ เนื้อตุ๋นยาจีนยังพอเนียนว่าบำรุงได้ แต่หมูสะเต๊ะนี่มันบำรุงอะไรเหรอครับพล!

สรุปเช้านั้น ผมก็นั่งกินเนื้อตุ๋นแกล้มหมูสะเต๊ะไปพร้อมรอยยิ้ม


ตายห่า...
ตอนนี้ผมยืนอยู่ที่มหาวิทยาลัย แบบว่า พอใจมันคิดถึง กายมันก็พามาเลย สมองยังไม่ได้ทันคิดเลย ว่าจะมาทำไม มาพูดอะไร หรือมาแก้ตัวยังไง
งือ!

"น้องๆ มาหาใครครับ ให้พี่ช่วยไหม"เสียงเอ่ยทักพร้อมกับสะกิดไหล่ ผมเลยหันไปดู เป็นนิสิตคณะไหนสักคณะนั้นละ ยืนยิ้มกริ่มให้ผมอยู่
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะ"ผมยิ้มแล้วปฏิเสธไป กูรู้นะครับว่ามึงจะมามากกว่าช่วยน่ะ
"ยิ้มแล้วน่ารักเป็นบ้านะเรา ให้พี่ช่วยดีกว่านะ ไปๆ"ไอ้เด็กบ้านี่เนียนจับมือผมแล้วจะลากไปๆ ไปไหนละวะ!

"ปล่อยนะ!"ผมดึงมือออก สายตาเหลือบไปเห็นไอ้สันติเดินมาพอดี เลยรีบเดินไปหามันเลย
"อ้าวเฮ๊ย มึงมาได้ไง?แล้วนี่หนีไรมา?"ไอ้สันติเอ่ยถามงงๆที่จู่ๆผมวิ่งไปหลบหลังมัน ผมชี้ไปทางไอ้เด็กบ้านั้นที่ยืนซีดอยู่ แหงละ ผมวิ่งมาหาอาจารย์บิ๊กเบิ้มในมหาลัยนี่หว่า
"ปรเมศใช่ไหม?มีธุระอะไรกับเพื่อนอาจารย์รึเปล่า?"ไอ้สันติเข้าโหมดจริงจัง ส่งสายตาดุไปให้ไอ้เด็กบ้านั้นที่รีบส่ายหน้าปฏิเสธแล้วรีบเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว แหม รู้งี้กูอ้างชื่อมันตั้งนานแล้วเนี่ย!

"มึงนี่น่า ก่อเรื่องได้ตลอดสิน่า ลดๆมั๊งดิวะเรื่องหลอกเด็กเนี่ย"ไอ้สันติส่ายหัวเอือมใส่ผม อุ๊ก เจ็บ!ใจดำข้าโดนทิ่มแทง!
"ไอ้ห่า!กูเปล่า!"ผมแหวใส่มัน พร้อมทั้งเบะหน้าเป่าแก้มงอนใส่ ซึ่งอย่าหวังว่ามันจะง้อ ไอ้บ้านี้จะยิ่งแกล้งผมโดยการขยี้หัวสวยๆของผมจนยุ่งเหยิง!!!ไอ้หล่อบ้า!!!

"สรุปแล้ว มึงมาหากูหรือมาหาเด็กหน้าบูดข้างหลัง"ไอ้สันติที่จับมือผมให้หยุดประทุษร้ายแขนมันเอ่ยถาม ห่ะ!
ผมรีบหันหลังกลับไปมอง ไอ้น้องพล ง่ะ หน้าบูดอยู่จริงๆด้วยอะ!อย่าจ้องขนาดนั้น กลัวนะบอกให้!
"ไม่ได้มาหาใครทั้งนั้นละ แต่แอบคิดถึงนิดหน่อย"ผมรีบหันหลังกลับแล้วกระซิบตอบไอ้สันติไป สูดหายใจเข้าออกลึกๆ เอาละ ต้องบอกสินะ!
"กูจะอ๊วก มึงรีบไปเลยป่ะ"ไอ้สันติทำท่าโก่งคออ๊วกแบบหนุ่มหล่อ แล้วดันหลังผมให้เดินไปหาไอ้น้องพล ส่วนมันจะไปสอนแล้ว

"เอ่อ..."ผมก้มหน้ามองชายเสื้อตัวเองแบบไม่กล๊าไม่กล้ามองหน้าไอ้น้องพล จะต้องบอกแล้วสินะ!
"ได้กินที่พลเอาไปให้เมื่อเช้าไหม"ไอ้น้องพลเอ่ยแทรกผมอะ เฮ้อ แทรกเยอะๆขอทำใจแป๊บ
"อืม ได้กินแล้ว ขอบคุณนะ"ผมเอียงคอยิ้มหวานให้ พอนึกถึงโน๊ตน่ารักๆแผ่นนั้นแล้วก็ยิ่งหวาน ไอ้น้องพลยิ้มดีใจตอบกลับมา
"ถ้าชอบ พลจะตื่นไปซื้อให้เมษาทุกวันเลยดีไหมครับ?"ไอ้น้องพลเอ่ยถาม มือใหญ่ที่คุ้นเคยยกขึ้นเกลี่ยแก้มผมแผ่วเบา อย่ามาหวานดิวะ เขิน!

"ไม่เอาหรอก กินทุกวันก็ไม่พิเศษสิ"ผมเบี่ยงตัวหลบมืออุ่นๆนั้น ไม่ใช่อะไร กูเขินมาก สายตาเกือบล้านมองมาทางนี้หมดเลย!!
"ถ้าเมษาชอบ อะไรก็พิเศษสำหรับพลหมด"ไอ้น้องพล ไอ้เด็กบร้าาาาาาาาาา กูเขินนนนนนนนนนนนนนน

"โอ๊ยแม่ง กูจะอ๊วก!!!"เสียงพูดพร้อมซาวส์ประกอบดังขึ้นข้างๆ เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาทะเล้นที่เดินมาทิ้งแขนที่บ่ากว้างของไอ้น้องพล

"ท้องเหรอมึง?ไอ้ศักดิ์ลืมให้มึงแดกยาคุมละสิ"ไอ้น้องพลหันไปปัดแขนของเพื่อนมันออกแล้วกวนตีนกลับไป
"ไอ้สัด!!!ท้องพ่อง!!!"เด็กนั้นโวยวายพร้อมกับมีอีกมือโผล่มาตบหัวไอ้น้องพล!ใครวะตบหัวแฟนผมอะ!
"ปากชั่วๆของมึงนี่น่าจะยัดตะกั่วลงไปนะมึงว่าไหม?"เสียงเข้มๆโผล่มาพร้อมหน้าหล่อเข้มๆ อ้าว!ไอ้หล่อเข้มเพื่อนไอ้น้องพลที่สนามแข่งนี่หว่า!

"ยัดแม่งลงไปเลยไอ้ศักดิ์ แม่งชอบยัดเยียดกูให้เป็นเมียมึงเหลือเกิน!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นที่ตอนนี้หน้าบูดสนิทงอแงฟ้องไอ้หล่อเข้ม เอ๊ย น้องศักดิ์!ว่าแต่ทำไมเสียงไอ้น้องหน้าทะเล้นนี้โคตรคุ้นเลยวะ
"กูก็แค่ล้อเล่น แต่ถ้ามึงอยากทำจริง กูช่วยได้นะศักดิ์"ไอ้น้องพลตอบไอ้น้องหน้าทะเล้น แต่หันไปยักคิ้วชั่วให้น้องศักดิ์ที่หัวเราะหึหึโคตรชั่วตอบกลับมา
ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"ไอ้น้องหน้าทะเล้นด่ากราดเลยครับ เฮ๊ย อย่าหันมาทางดี เดี๋ยวแม่งโดดใส่กูด้วย!

"ว่าไงครับคนน่ารัก เจอกันอีกแล้วนะครับ"เสียงหล่อเข้มกระซิบข้างหูหลังจากที่มันเกี่ยวเอาตัวผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดเรียบร้อยแล้ว อร๊าย น้ำหอมDisel หล่อและเถื่อน ซี๊สซ๊าสมากอะนายยยยยยยยยยยยย
"ยะ อย่า ปล่อยเรานะ"ผมเบี่ยงตัวหลบ แต่ไม่ทัน ไอ้น้องพลมาคว้าออกไปเรียบร้อย ไม่น่าดิ้นให้เหนื่อยฟรีเลยตู ยังไงๆไอ้หล่อมันก็ต้องมาดึงออกอยู่แล้วนี่เนอะ ไอ้บ้าขี้หวง ฮิฮิ

"ไอ้สัด!คนนี้ของกู!!"ไอ้น้องพลตวาดเพื่อนมันแล้วกอดผมแน่น ไอ้น้องหน้าทะเล้นทำท่าอ๊วกอีกครั้ง ส่วนน้องศักดิ์หัวเราะอย่างถูกใจ แสดงว่าเมื่อกี้จงใจแกล้งไอ้น้องพลสิเนี่ย!
"มึงทำตัวน่ารักวะ"น้องศักดิ์ว่ายิ้มๆ มือหนาๆนั้นยกขึ้นพลักหัวไอ้น้องพลเบาๆ
"น่ารักพ่อง ไปชมเมียมึงนู๊น หน้าบูดแล้วสัด"ไอ้น้องพลปัดมือน้องศักดิ์ออกแล้วบุ่ยหน้าไปทางไอ้น้องหน้าทะเล้น ที่หน้าบูดจริงๆ แต่พอโดนทักกลับสะดุ้งเหมือนได้สติแล้วยกนิ้วกลางให้ไอ้น้องพล เอาแล้วสิ อย่างนี้มันน่าลุ้นแล้วววววววววว

"เอ่อ ปล่อยผมเถอะครับ"ผมกระซิบบอกไอ้น้องพลที่เนียนกอดผมนานแล้ว
"อะ ขอโทษครับ!"ไอ้น้องพลรีบปล่อยแล้วขอโทษผม???เกิดไรขึ้น?ปฏิกิริยานี้ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต!!!
"คะ..ครับ"ผมตอบรับเก้ๆกังๆ ยกมือขึ้นเอาผมทัดหูอย่างไม่รู้จะเอามือไว้ที่ไหน
"พลจะไม่ทำอีก เมษาอย่ากลัวพลเลยนะ!"ไอ้น้องพลเอ่ยด้วยสีหน้าอ้อนวอน หูลู่หางตก

เอ่อ กลัว?กลัวไรหว่า?
อ้อ!เมื่อวานเราทำเป็นกลัวไอ้น้องพลจับตัวไว้นี่หว่า!ลืม!

"อืม ไม่เป็นไร ไม่กลัวแล้วละ"ผมเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะเงยขึ้นเพื่อสบกับดวงตาพราวระยับกับรอยยิ้มที่เหมือนพัฟฟี่ อ๊าค!!!แดมเมจ100จุด ขอโพลิ่งด่วนครับ!!!
"ไอ้ห่าพล รีบพาเมียมึงเดินไปได้แล้ว แค่นี้คนก็มองจนจะจับแดกอยู่แล้ว ถ้ายังมาปล่อยให้ยิ้มหวานๆอย่างนั้น เกิดแม่งมีคนขาดสติกระโจนเข้ามาปล้ำ พวกกูไม่ช่วยนะสัด!"ไอ้น้องหน้าทะเล้นว่า ที่พูดนั้นหมายถึงกูเหรอ?กูยิ้มหวานขนาดนั้นเลยเหรอ?ว้าย ฮ๊อตนะเรา!

"ปากมึงนี่นะ"ไอ้น้องพลส่ายหน้าด่าเพื่อนมันแล้วเอื้อมมาจับมือผมแน่น แน่ะ หวงละซี่~
"ไปทานข้าวกลางวันกับพลนะครับ"ไอ้น้องพลหันมาชวน ผมพยักหน้าไป ไหนๆก็ว่างอยู่แล้วนี่นะ ยังไม่อยากกลับด้วย อยากอยู่กับพลก่อน
ไอ้น้องพลพาผมไปโรงอาหารของคณะ ซึ่ง เอิ่ม คนเยอะมากอ่ะ!เดินกันขวักไขว่จนผมเห็นแล้วไม่กล้าเดินเข้าไปเลย กลัวโดนกระแทกกระเด็นโดยเหยียบหน้าเสียโฉม โนว!!!

"มาทางนี้"ไอ้น้องพลพาผมเดินลัดระหว่างโต๊ะไปที่โซนด้านหลังที่คนน้อยหน่อย เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
"เมษานั่งรอนะครับ เดี๋ยวพลไปซื้อมาให้เอง"ไอ้น้องพลบอกแล้วเดินไปกับน้องศักดิ์กับน้องเมษ ไอ้น้องหน้าทะเล้นนั้นละครับ เมื่อกี้ระหว่างเดินมาก็แนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนว่าน้องศักดิ์กับน้องเมษจะรู้เรื่องของผมกับพลทั้งหมดด้วยละ อีกอย่างนะ คือ แบบว่า อืม ไอ้น้องเมษน่ะ น่ะ น่ะ มันคือคนที่โผล่เข้ามาในห้องน้ำชายตอนนั้นละครับ!!!คือผมนึกไปนึกมาก็จำได้ว่าเสียงนี้มันใช่ โอ๊ย!!!อาย!!!ดีนะที่ทำเป็นจำอะไรไม่ได้มา ไม่งั้นต้องโดนแซวตายแน่ๆ!!!

เอาละ
คุณรู้จักวัดดีๆไหมครับ?
ผมว่าผมต้องไปสักทีแล้วละ ขอไปล้างดวงหน่อยเถอะ
เรื่องจะได้หยุดเดินเข้ามาหาผมสักที!

ไม่ใช่นะ ไม่ใช่มีผู้ชายมาจีบอีกหรอกนะ แต่ว่ายิ่งกว่าอีกเหอะ

เจน จำเธอกันได้ไหม คนที่ทำให้เกิดเรื่องมากมายตอนนี้ไง
โอ๊ย จะมองมาทำไม จะจิกกูไปถึงไหนนนนนนนนนน
อ๊าค!!จะลุกทำไม!จะเดินมาทางนี้เรอะ???ไม่!!!

"กลับมาแล้วครับเมษา"ไอ้น้องพลเอ่ยพร้อมกับวางชามก๋วยเตี๋ยวลงต่อหน้าผม เพราะว่าพวกไอ้น้องพลกลับมา ทำให้เจนชะงักแล้วนั่งลงตามเดิม แต่ยังไม่วายส่งสายตาจิกกัดมาทางผม เฮ้อ!
"อะไรอะ?"ผมถามไอ้น้องพล มองก็รู้นะครับว่าก๋วยเตี๋ยว แต่อยากถามอะมีไรม่ะ
"ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นแคระ พิเศษเพิ่มลูกชิ้นเพิ่มความรัก"สตั้นไป3วิ ก่อนที่น้องเมษจะชิงอ๊วกก่อนคนแรก

"เอ่อ ขอบคุณนะ"ผมเกาแก้มหลบ สายตาฉ่ำๆของไอ้น้องพล กลัวเป็นเบาหวาน!
มื้อกลางวันผ่านไปด้วยการที่ไอ้น้องพลเอาใจผมตลอด กับเจนที่จ้องจิกผมตลอดเช่นกัน เฮ้อ อะไรกับกูนักหนาาาาาาาาา
"กูเห็นมึงมีแฟนมาเยอะแยะ ไม่เคยเห็นมึงทำตัวงี้มาก่อนเลยวะ โคตรเลี่ยน"น้องเมษบ่นแล้วกระดกน้ำลำไยเข้าปากประหนึ่งมันเป็นแสงโสม
"กูก็ว่างั้น มึงนี่เป็นเอามากนะ"น้องศักดิ์พยักหน้าเห็นด้วย

"กูบอกแล้วว่าคนนี้กูรักจริงหวังแต่ง"ไอ้น้องพลตอบพร้อมรอยยิ้มภูมิใจ ส่วนผมนี่แทบจะพ่นน้ำสตอเบอรี่ปั่นออกจากรูจมูก นี่ต่อหน้าเพื่อนมึงนะ!

"เป็นอะไรไหมครับเมษา"ไอ้น้องพลลูบหลังลูกหน้าผมขำๆ ไอ้นี่เนียนแตะตัวตลอด ไหนว่าจะไม่แตะไงวะ!
"เป็นเพราะพลนั้นละ พูดจาเลอะเทอะอะไรน่ะ"ผมบ่นแล้วปัดมือไอ้น้องพลออก ไอ้น้องพลเลยหูลู่หางตก ทำหน้าเศร้าเลย เอ่อ ทำซะกูรู้สึกผิดเลย
"พี่อย่าแกล้งเพื่อนผมนักสิครับ ดูมันดิ แปรงร่างกลายเป็นหมาหงอยแล้วนั้น"น้องเมษว่าไอ้น้องพลแล้วหัวเราะก๊าก
"เปล่านะ คือ ไม่ได้แกล้งนะ"ผมปฏิเสธ แต่ไอ้น้องพลยังทำหน้าหงอยอยู่เลยอ่ะ

"ไม่เป็นไรครับ พลเข้าใจว่าเมษาจำพลไม่ได้ พลเข้าใจว่าเมษา...รังเกียจพล"ไอ้น้องพลว่าเสียงอ่อย เขี่ยน้ำแข็งในแก้วไปมา หันหน้าหลบผมไปอีกทาง
"เปล่า คือ ไม่ใช่แบบนั้น"ผมเริ่มลน ยิ่งโดนสายตากดดันจากน้องศักดิ์ กับสายตาล้อเลียนของน้องเมษ ยิ่งลน
"ถ้ารังเกียจ จะมาหาทำไมถึงที่นี่เล่า!"ผมเอ่ยพร้อมกับดึงไอ้น้องพลให้หันกลับมา
ซึ่ง...ใบหน้าหล่อเหลาที่นึกว่ากำลังเศร้าอยู่ กลับยิ้มกริ่ม!!!

ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แกล้งกูนี่หว่า!!!


TBC.

สวัสดีคะ อะแฮะ มาต่อแล้วววววว ตอนที่30แล้วววววว วู๊ว แม้ตอนจะสั้นกุดแต่ก็มาถึงตอนที่30แล้ว ฮู๊วววววว
ตอบเมนต์
kms - ฮา ใครๆก็สงสารน้องพลอ่ะ ลุงเราก็โดนทั้งข่มขืนทั้งรถชนนะคะ ไม่สงสารเลยเหรออออออออ :mew2:
yuyie - มาต่อแล้วคะ เร็วแล้วนะ555 สงสารน้องพลอีกคนแล้ว แต่ยังเห็นด้วยเรื่องดัดนิสัยอยู่ โชคดีไป ฮิฮิ สงสารลุงบ้างสิคะ~~
Rafael - แฮ่ น่ารักก็รักเขาสิคะ ฮิฮิ :L1: น้องพลทำอะไร ไม่ได้ทำมั๊ง ดูสิ ยังแง้วๆหึงๆแกล้งๆลุงแกอยู่เลยยยยย
LoveAJ - มาต่อแล้ว ตอนนี้ยาวแล้วนะคะ ฮิฮิ อย่าดิ้นไปๆ :กอด1:
koikoi - ขอโทษค่า แต่ตอนนี้ยาวแล้วนะ! :L2:
Lemon_Tea - อุ๊ก!สารภาพคะ ว่าไม่ได้คิดเลยว่าถ้าน้องพลรู้จะเป็นยังไง โฮก แย่แล้ว!!!
fay13 - อุ มาแต่อีโม ขอตีความว่าร้องไห้ที่มาต่อและร้องไห้ที่มันสั้นจัด และจุดธูปให้เรามาต่ออีกใช่ไหม!!!
 ๛ナーリバス๛ - คุณนิ!!!คิดถึงจังคะ!!!ขอสารภาพบาปก่อน คือเราไม่ได้ไปอ่านน้องฐาพี่โต้งเลย พอดีมีช่วงนึงที่ไม่ได้เข้าบอร์ด เลยหลุดไปเยอะเลยไม่ได้ไปตามอ่าน เพราะจำไม่ได้ว่าอ่านถึงตอนไหน แต่เราขอยืนยันนะคะ ว่าเราจองหนังสือล่วงหน้าเลยนะ ขอลายเซ็นต์ด้วยนะคะเซนเซย์!!!!
Biwty... - แฮ่ ขอโทษคะ แต่งวดนี้กลับมาเร็วแถมยาวด้วยนะ!!//ยืด


รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-04-2013 22:54:38

 :mew1: :mew1: :mew1: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 03-04-2013 08:44:51

โว้..... เนียนเลยนะเมษา...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 03-04-2013 12:43:58

 สงสัยยัยเจนจะติดใจจูบของเมษามั้ง :m20:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 03-04-2013 14:04:03

ทำเนียนแกล้งความจำกลับมาดีกว่า
สงสัยหมาน้อยหูลู่หางตกอ่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-04-2013 14:24:51

อัยยะ
มาแล้ว ดีใจจัง 5555
เมษามันน่ารัก เลยมีแต่คนรัก
กร๊ากกก
เรายังรอวันความแตกต่อไป หุหุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 03-04-2013 19:26:46

ผมเดินฮัมเพลงอารมณ์ดีไปตามทางเท้าในมหาวิทยาลัย หลังจากส่งไอ้น้องพลให้ขึ้นไปเรียนอย่างยากลำบาก เพราะไอ้น้องพลงอแงจะโดดเรียนไปส่งผม ซึ่งผมไม่ยอมหรอก!นิสิตมีหน้าที่เรียน ผมไม่ชอบนะ คนที่ไม่รับผิดชอบหน้าที่ของตนเองน่ะ
นั้นละ ผมพูดไปอย่างนั้น ไอ้น้องพลเลยหูลู่แล้วยอมเดินขึ้นไปเรียน โดยกำชับให้ผมโทรบอกเมื่อกลับถึงบ้านด้วย ผมก็เออออไป
ไม่รู้สิ ผมยังไม่รู้จะทำอะไรต่อเลย ไม่แน่ ผมอาจจะนั่งรอเด็กแถวนี้เลิกเรียนก็ได้นิ

"นี่นายน่ะ"หยุดกึก คำเรียกกับเสียงนี่มันคุ้นๆไหมครับ ไม่เนอะ ไม่ได้เรียกผมหรอกเนอะ รีบไปดีกว่าเนอะ
"นี่!ฉันเรียกนายนั้นแหละ!"เสียงยังตามมาหลอกหลอนแถมใกล้ขึ้น!
"นี่!!!"อ๊าค โดนจับไหล่เข้าแล้ว!!!

ผมหยุดตามแรงดึง แต่ยังไม่ได้หันกลับไปหรอก
เอาละ
เอายังไงดี??? จะหันกลับไปโวยวายเพราะเธอเป็นต้นเหตุเรื่องทั้งหมด ไม่สิ ถ้าทำงั้น แล้วเข้าหูไอ้น้องพลมันก็รู้สิว่าผมหลอกว่าความจำเสื่อม ผมว่าจะสร้างสถานการณ์ว่าความจำกลับคืนมาแล้วจะได้ไม่โดนไอ้น้องพลโกรธแล้ว ถ้าเกิดรู้จากเจนอีก ตายแน่!ไม่อยากคิดเลยว่าจะโดนอะไรบ้าง!!!คราวก่อนนั้น ไข้สามวันสามคืน คราวนี้อาจไม่ต้องหวังว่าจะฟื้นเลย!!!

"คุณเรียกผมเหรอครับ?"ผมหันกลับไปยิ้มหวานราวเทวดาน้อยในรูปไมเคิ่ลแองเจลโล่อีกแล้ว สรุปว่า ผมทำเป็นไม่รู้จักเธอไปจะดีที่สุด!

เจนดูจะสตั้นไป3วิกับปฏิกิริยาของผม ก่อนที่เธอจะกัดปากอย่างไม่พอใจแล้วเหวี่ยงทั้งสีหน้าและแววตาใส่ผม
"ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉันเลยนะยะ!คราวก่อนทำแสบมากนะ!"เจนเอ่ยเสียงสูง จ้องผมจนตาจะหลุดออกมาติดหน้าผมอยู่แล้ว

"เอ่อ ผมรู้จักคุณเหรอครับ? ผมขอโทษที่เสียมารยาท แต่ว่าพอดีผมพึ่งจะประสพอุบัติเหตุรถชนมา ทำให้ความทรงจำขาดหายไปบางส่วน"ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด พร้อมสีหน้าจนใจให้เธอ จนเจนดูจะนิ่งอึ้งไป
"จริงเหรอ?"เธอกอดอกถามผม แถมเหล่สายตามองอย่างจับผิด

แต่นี่ใคร?นี่ใคร๊?
สงกรานต์ผู้มีมารยาและหน้าตาเป็นอาวุธนะเฟ๊ยเฮ๊ย!!!
ขนาดไอ้น้องพลฟาดฟันกันจะสามร้อยกระบวนท่ายังจับโกหกข้าไม่ได้ แล้วเจ้าเป็นใครแม่นางเจน ถึงจะมาจับข้าได้!

"ขอโทษจริงๆนะครับ"ผมเอ่ยอย่างเสียใจอย่างสุดซึ้งให้เธอ ซึ่งดูจะเชื่อไป80%แล้ว หึหึ
"แล้วทำอีท่าไหนถึงได้โดนรถชนได้ ซื่อบื้อ!"เธอว่าผม!อ๊าค!มึงเป็นใครมาว่ากูซื่อบื้อ!กูยังไม่กล้าด่าตัวเองเลย!

"ผมก็จำไม่ค่อยได้น่ะครับ"ผมยิ้มขื่นหักความหงุดหงิดในใจตนเองทิ้ง แสดงสีหน้าติดจะน่าสงสารให้เจนดู เชื่อเถอะ ผู้หญิงมีสัญชาตญาณของความเป็นแม่สูง ถ้าลงได้เห็นหน้าตาแบบนี้เข้า99%จะต้องเริ่มสงสารขึ้นมา!ผมพิสูจน์ทฤษฏีมาแล้ว!

"อืม แล้วทำไมถึงไปนั่งกินข้าวอยู่กับพวกพลได้ละ?"เจนถามด้วยน้ำเสียงที่ดูอ่อนลงไปเยอะตามคาด เห็นไหม!
"พอดี ผมมาหาเพื่อนที่นี้ แล้วเจอคุณพลเข้า เขาเลยชวนทานข้าวน่ะครับ คงเพราะเมื่อก่อนเราเคยรู้จักกันล่ะมั๊ง"ผมเอ่ยตอบด้วยสีหน้าจริงใจ๊จริงใจ ขาวบริสุทธิ์ประหนึ่งกระดาษปอนส์โดนสาดสี
"แบบนี้นี่เอง ลืมพลจริงๆด้วยสินะ"เจนพึมพำเบาๆ แต่ผมหูดีไง ก็ได้ยิน แต่ทำเป็นไม่ได้ยินไป รู้แล้วก็ปล่อยกูไปสักที อยู่อยากกลับบ้านแล้วตอนนี้!

"งั้น จะไปนั่งด้วยกันไหมละ?"เฮะ???

ผมไปนั่งในคาเฟ่ที่เดิม แต่คนละโต๊ะกัน คนนั่งตรงข้ามก็คนละคนกัน จากหนุ่มหล่อ เปลี่ยนเป็นสาวสวย จากกล้ามอกเปลี่ยนเป็นก้อนไขมันที่ทำให้กระดุมทำงานหนัก จากหนอนกลายเป็น เอ่อ นั้นละ พอดีกว่าเนอะ
ว่าแต่ไหงกูมานั่งกับคนที่ทำให้กูเป็นแบบนี้ได้เนี่ย???สงกรานต์ไม่เก็ต!

เจนเธอก็ถามไปเรื่อยเกี่ยวกับตัวผม ผมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มีบางครั้งถามเกี่ยวกับไอ้น้องพล นั้นแน่ะ พี่จับไต๋น้องได้แล้ว ที่แท้จะลองจับหางพี่ล่ะซี่ ว่าพี่โกหกเรื่องความจำเสื่อมรึเปล่า ไม่ได้แอ้มพี่หร๊อกกกกกกกกกกกก
แถมเจน พยายามจะบอกว่าพลแย่อย่างนู๊น เลวอย่างนี้ อย่าเข้าใกล้นะ ร้ายไม่เบา กะหลอกคนความจำเสื่อมให้กลัวไม่เข้าใกล้กันอีกสินะ แถมหลอกอีกว่า ไอ้น้องพลยังคบกับนี่น่าเพื่อนเธออยู่ แต่ไอ้น้องพลน่ะชั่วไปหลอกจีบผลว่าตัวเองน่ะโสดไร้พันธะ นี่น่าเสียใจ แต่ก็ไม่อยากจะเสียพลไปเลยขอร้องให้เธอช่วย เธอกล้ามาก เล่าถึงวันนั้นที่เธอสาดน้ำแดงใส่วิเวียนผม(ฮึ่ม!) แต่ไม่ยักเล่าที่ผมจูบเธอแฮะ

ผมฟังไปฟังมาเริ่มชักจะลังเลแล้ว หรือน้องพลจะหลอกว่าเลิกกับนี่น่าแล้วจริงๆ???

ไม่ๆๆๆ สงกรานต์!!หนักแน่นหน่อยสิวะ!
ก็เห็นอยู่ว่ามันตัวติดกับแกขนาดไหน ยกเว้นแต่ที่มหาวิทยาลัย...
ก็เกือบทั้งวันเลยนี่หว่าที่ไม่รู้ว่าไอ้น้องพลจะแอบไปทำไรกับใครบ้าง...
แล้วไอ้น้องพลก็เจ้าชู้ ขี้ม่อ มือไว ปากไว ขี้อ้อน หล่อและอึดขนาดนั้น...
สาวๆจะปล่อย แล้วไอ้น้องพลจะทนแรงยั่วได้เหรอ มันก็พึ่งจะ18
ทั้งฮอร์โมนทั้งความต้องการทั้งเซ็กส์แอปเพียร์ก็พุ่งกระฉูดขนาดนั้น...

อุ...

ไม่ๆๆๆหนักแน่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!

"ดูนี่สิ อันนั้นมีคนถ่ายไว้ตอนวันเกิดพลที่ผ่านมานะ"เจนเธอส่งไอโฟนของเธอให้ดู เป็นรูปไอ้น้องพล หอมแก้มผู้หญิงสวยคนหนึ่ง เธอสวมแว่นสีเขียวมะนาว ดูแล้วทั้งเปรี๊ยวทั้งน่ารักเลยทีเดียว
แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นคือไอ้ห่าน้องพลไปหอมแก้มเธอได้ยังไง?!แล้วทำไมต้องถ่ายรูปอัพ?!แล้วทำไมต้องทำหน้ามีความสุขขนาดนั้น?!ทำไมว่ะ?!

"มีแบบนี้อีกหลายรูปหลายคนเลยละ วันนั้น ใครๆก็อัพรูปคู่กับพลเต็มเฟสไปหมด"เจนว่าแล้วกดเปิดหา แต่ผมไม่อยากดูแล้ว!แค่เห็นคนเดียวก็จะระเบิดอยู่แล้ว!!!

"งั้นเหรอ เป็นแบบนี้เอง"ผมเอ่ยเสียงเย็น เจนดูจะพึงพอใจที่ทำให้ผมเชื่อคำพูดเธอได้ หลังจากนี้ดูเหมือนเธอจะพูดอะไรอีกไม่รู้พร้อมหัวเราะคิกคัก แต่ผมไม่ได้ฟังเธอเลย ภาพบ้าบอนั้นวิ่งวนในหัว กระแทกภาพโน๊ตแสนหวานเมื่อเช้ากับก๋วยเตี๋ยวแคระพิเศษรักนั้นเสียกระเด็นหายไปจากสมอง!หนอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แน่ะ!

ไอ้เรื่องที่ว่าไอ้น้องพลไม่รักผมน่ะ ผมรู้หรอกว่ามันไม่จริง ยังไงไอ้เด็กบ้านั้นก็รักผมแน่อยู่แล้ว ผมมั่นใจ!
แต่ไอ้ที่ไปดี้ด้ากับสาวๆแต่ทีกูแค่ชายตามอง ไม่สิ ตอนนั้นมันบอกแค่ฝันยังไม่ได้ใช่ไหม! ไอ้เหี้ย!!ไอ้สองมาตรฐาน!!!ไอ้ชั่ว!!!

เรื่องที่จะสร้างสถานการณ์ให้จำได้ คุณมึงจงรอไปเลย ไม่ใช่เร็วๆนี้แน่ ไอ้ความเผือกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
　
TBC.
สวัสดีคะ หึหึ เพราะวันนี้เลขสวย เพราะเดือนนี้เป็นเดือนของเมษา เราเลยแต่งต่ออย่างรวดเร็ว ฮิฮิ๊วววววว
ตอบเมนต์
fay 13 - อุ๊ก ม่แต่อีโมให้เราเดาอีกแล้ว จุ๊บๆเราที่ลงนิยายให้หรือจุ๊บๆเมษาที่น่ารักกันคะ!
uknowvry - แน่นอนคะ เมษาเนียน นวลทั้งตัว ไม่เชื่อถามน้องพลได้!!#ผิดมาก
koikoi - กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คิดได้อ่ะ!!!
Leamon_Tea - สงสารก็สงสารหรอกคะ แต่หมั่นไส้มากกว่า ไอ้เด็กบ้า แฟนคลับเยอะนักนะแก~~~
Rafael - กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เดี๋ยวนะ บอกว่ารอวันความแตก ถ้าความแตกแล้วจะเป็นไงเหรอคะ?หวังอะไร๊??ไม่มีอะไรหร๊อก น้องพลไม่ทำอะไรเมษาแน่น๊อน จริงจริ๊ง!เคะเคะเคะ! ว่าแต่ดีใจจังที่คุณRafaelมาเมนต์ก่อนจะลงตอนนี้พอดี555 จุ๊บๆคะ
　
รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 03-04-2013 22:08:53

 :L1: :L1: :L1: :katai4: :katai4: :katai4: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 04-04-2013 00:24:50

เมษาดื้อและหูเบาอย่างงี้จะให้พลเลิกรักซะให้เข็ดเลย!!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-04-2013 08:34:02

น้องพลโดนอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 04-04-2013 08:55:05

นังเจน......

ร้ายไม่เลิกเลยนะยะ

จับตบเลยนี่

เมษางอนใหญ่แล้ววววว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 04-04-2013 11:44:20

ดักตบชะนี่จะผิดไหม
เรื่องชาวบ้านงานของเรา แต่บางครั้งก็ไม่ต้อง(ทำเป็น)รักเพื่อนมากขนาดนั้นก็ได้ปะ 5555
เมษาจะทำอะไร ฟ้องพลสิ
ฟ้องพล บอกว่านังเจนมันเล่าให้ฟังอย่างนี้
จบ กร๊ากก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 04-04-2013 12:30:52

หึหึหึ งานเข้าซะแล้วหนูพล เมษาจะแกล้งอึนต่อไปแล้วนะเฟร้ย
เจนที่เข้ามาคุยด้วยนี่ไม่ใช่ว่าเปลี่ยนใจชอบเมษาขึ้นมานะ555
รอติดตามตอนต่อไปนะะะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: kms ที่ 17-04-2013 00:20:10

เมษางี่เง้าไปป่ะ หูเบาอ่ะ ไร้สาระ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: mamaUM ที่ 17-04-2013 03:50:13

อยากให้พลมันไปสนใจคนอื่นจริงๆ

เบื่อที่เมษาทำตัวแบบนี้

แต่จริงๆเขา 2 คนก็คงทนกันได้อะเน้อ

ถ้าเป็นเรา มีแฟนแบบเมษาเราคงคิดแต่ว่าไม่รักเราอะ เหอะๆ แอะอะๆ เลิกๆ เดี๋ยวก็ทำนู่นนี่ เหมือนจะนอกใจตลอดเวลา

ยิ่งเราเป็นคนขี้หึง เราทนไม่ได้หรอก บางทีไม่ได้โวยวายนะ แต่มันเจ็บในหัวใจ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 30-04-2013 07:09:54

เมื่อไหร่จะมาอะน้ออออ

พ้นสงกรานต์มาแล้ว แต่สงกรานต์ยังไม่มาเลย แล้วงี้จะอ่านสงกรานต์ยังงายยย อยากอ่านสงกรานต์ :katai1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 31 : 3-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 10-05-2013 02:07:36

~~~วันนี้เป็นวันสงกรานต์
หนุ่มสาวชาวบ้านเบิกบานจิตใจจริงเอย
ตอนเช้าทำบุญ ทำบุญตักบาตร
ทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันกันเอย
เข้าวัดแต่งตัว แต่งตัวสวยสะ
ไปสรงน้ำพระ ณ วันสงกรานต์กันเอย~~~

โย่วๆ สวัสดีปีใหม่ไทยครับทุกคนนนนนนนนน

เฮะ?อะไรนะ นี่มันไม่ใช่สงกรานต์แถมเลยเดือนสงกรานต์มาแล้วด้วย?

เฮะะะะะะะะะ

ก็นี่'สงกรานต์'เป็นคนพูดเองว่าเป็นวันสงกรานต์นะ คุณเชื่อสิ!คุณต้องเชื่อผมนะ!ผมปลูกเองนะ!

ฮา เวิ่นเว้อไร้สาระกลบเกลื่อนอีกแล้ว อะแหะ เห็นแก่คนน่ารักตาดำๆ ปล่อยผ่านไปนะครับ ฮิ

วันสงกรานต์ที่ผมห่างหายไปนานหลายปีเริ่มต้นขึ้นด้วยการที่ผมไปไหว้รดน้ำดำหัวลุงจีนป้ามะลิพร้อมกับมิ๊วมิว แล้วก็ไปต่อกันที่บ้านลุงไฟน้าน้ำกับไอ้สันติครับ และแน่นอนที่สุด ไอ้น้องพลที่ตอนนี้ทำตัวดีมากๆๆๆๆ ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนไม่ดีนะครับ แต่ตอนนี้มันดีกว่าอีก แถมเพราะผมยังทำเป็นความจำเสื่อมเรื่องการเป็นแฟน ไอ้น้องพลก็เลยได้แต่มุ่ยหน้า ตอดเล็กตอดน้อย maxสุดแค่หอมแก้มเท่านั้น แต่จับมือนี่แทบตลอดเวลาจนผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่มือผมแต่เป็นอวัยวะที่พลัดพรากกันมานานปีของไอ้น้องพลไปแล้ว! สะโพกผมก็ไม่ต้องโดนทารุณอย่างหนักหน่วงด้วยนะ!(แอบเสียดายเล็กน้อย...)

ไปยาวเลย ผมแค่จะบอกว่า สายๆพลจะมารับไปไหว้คุณหญิงแม่กับคุณพ่อสุดซั่มน่ะ แถมจะพาผมไปเล่นน้ำด้วยละ!ตื่นเต้นชะมัด!ไม่ได้เล่นมาหลายปีแล้วครับ ตั้งแต่ย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่นอ่ะ คือที่ญี่ปุ่นก็มีนะสงกรานต์นะ แต่คุณก็รู้ๆอยู่เล่นที่ไหนจะมันส์เท่าไทยละครับ จริงไหม!

โอ๊ะ ที่ไม่ได้พูดถึงไม่ใช่ว่าผมลืมหรอกนะครับ ผมคอลไปสวัสดีปีใหม่คุณพ่อคุณแม่ คุณพี่คุณน้องผมมาเรียบร้อยแล้วเถอะ แถมพอพรุ่งนี้ผมก็จะบินไปหาพวกท่านละ กลับบ้านที่ญี่ปุ่นบ้างครับ ยิ่งถ้าวันแบบนี้ผมไม่กลับนะ ผมได้โดนคุณแม่ตี คุณพ่องอน คุณพี่โกรธ คุณน้องโหดใส่แน่ๆเลยครับ!แหม เกิดมาน่ารักมีแต่คนรักคนหลงก็ลำบากอย่างนี้ละนะ

วันแบบนี้คืออะไร?
ถ้าพวกคุณไม่รู้ผมจะงอนนะ!

ผมชื่ออะไรเล่า!สงกรานต์ไงสงกรานต์!อย่าคิดว่าผมชื่อเมษาจริงๆไปเสียสิครับ!

ชื่อผมตั้งตามวันที่เกิดออกมาดูโลกสวย
วันนี้วันเกิดผมคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ตอนนี้ก็...0แล้ว
อุ๊ก เจ็บที่จะพูด!!!
30แล้ว!!!
อุ๊ก!!!
อั่ก!!!
อู๊ว(???)

เกือบปีแล้วเหรอเนี่ย ที่ผมพบกับไอ้น้องพล
เร็วจังเลย
เหมือนพึ่งผ่านมาเมื่อวานนี้เอง(แต่เป็นเมื่อวานที่มีระยะเวลา365วัน)

ไม่อยากจะเชื่อเลย ปีที่แล้ว ผมยังไม่เคยคิดว่าจะเจอใครที่จะเข้ามามีอิทธิพลกับผมได้ขนาดนี้ ไม่เคยคิดว่าจะต้องตามง้อใครไปถึงอังกฤษ ไม่เคยคิดว่าจะต้องโดนรถชนจนแกล้งความจำเสื่อม ไม่เคยคิดว่าจะรักใครได้ขนาดนี้มาก่อนเลย

"เมษา"เสียงทุ้มที่แสนคุ้นเคยเรียกผมให้หันไปมอง ใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นตา ดูจะหล่อขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอ จนตอนนี้ผมแทบจะไม่มองใครว่าหล่ออีกแล้ว
ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้สนามไปวิ่งหาแล้วกอดพลแน่น เหมือนความรักมันล้นจนพลักดันให้ผมต้องรีบเข้าไปหา
พลรับผมเข้าอ้อมกอดอย่างงงๆ แต่อ้อมกอดของพลนั้นอุ่นเสมอ ผมชอบทั้งความอุ่น ความหนา ความกว้าง กลิ่นหอมของเบอร์เบอรี่ที่ผสมกับกลิ่นกายของพลเอง ทุกอย่างมันผสานกันลงตัวจนผมเคลิ้มทุกครั้งที่ได้ซุก

"พล..เฮ๊ย!!!"ผมสะดุ้งเฮือกเลยครับ แม่ง ไอ้เด็กตกมัน!!!
ไม่น่าไว้ใจมันเลย ก็ดูไอ้น้องพลมันทำสิครับ!มันตะปบก้นผมแถมยังลึกอีก นี่ถ้าไม่ใส่กางเกงคงเสร็จมันไปแล้ว!!!

"ไอ้ลามก!นี่แน่ะๆๆๆ"ผมรีบปัดมือหื่นกามออกแล้วตีรัวๆใส่เลยครับ ไอ้บ้าห้าร้อย ไอ้ตัวทำลายมู๊ด เมื่อกี้กำลังจะบอกแล้วแท้ๆว่าจำพลได้!!!
"โอ๊ยๆๆๆ เมษาพลขอโทษ มือมันไปเอง ไม่ได้ตั้งใจน๊าาาาาา"ไอ้น้องพลร้องแล้วรีบหลบฝ่ามือพิฆาตของผมยกใหญ่ แต่ผมไม่ยอมหรอก ตามไปตีจนได้ละ ฮึ!

"คนบ้า คนลามก คนหื่นกาม คน..อ๊ะ!"ผมว่ายังไม่ทันจบก็ถูกไอ้น้องพลดึงแขนลงไปกลิ้งกลุกๆบนพื้นสนามหญ้าอุ่นๆ จนตอนนี้ผมมานอนเกยอยู่บนตัวหนาๆของไอ้น้องพลเรียบร้อยละ
"เล่นอะไรน่ะ"ผมกระซิบถามแอบเสสายตาหลบ ก็ไอ้น้องพลที่มองมา ทั้งหวานทั้งหล่อจนผมแทบจะละลายติดอกมันอยู่แล้วเนี่ย

"พลหื่นกับเมษาคนเดียวนะครับ รู้ไหมเกือบเดือนแล้ว ที่พลไม่ได้แตะเมษาเลยทั้งที่อยู่ใกล้แค่นี้แท้ๆ"ไอ้น้องพลไล้ปลายนิ้วหนาไปบนแผ่นหลังของผม ริมฝีปากบางทั้งกระซิบทั้งซุกไซ้อยู่ที่ใบหู ที่ผมมั่นใจว่ามันต้องทั้งร้อนทั้งแดงแน่ๆ ก็ผมเขินขนาดนี้!

"ตอนที่เมษาวิ่งมากอดพลด้วยใบหน้ายิ้มหวานขนาดนั้น พลก็นึกดีใจสิว่าเมษาจำพลได้แล้ว"ไอ้น้องพลว่าแล้วกอดผมแนบตัวแน่น
"คนอะไรใจร้าย ปล่อยให้พลรอนานขนาดนี้ รู้ไหมพลแทบจะขาดใจแล้ว"

"แล้วจะไม่รอแล้วเหรอ"ผมเอ่ยถามเสียงแผ่ว ซุกหน้าซ่อนลงไปบนแผงอกกว้าง กลัว กลัวที่จะได้ยินว่าพลจะไม่รอผมแล้ว
"ใครพูดแบบนั้นกัน ยังไงพลก็ต้องรอแฟนของพลจำพลได้แน่นอนอยู่แล้วครับ ไว้ถ้าเกิดทนไม่ได้จริงๆ ก็จับปล้ำเท่านั้น ฮะฮะฮะ"
"บ้า"ผมว่าไอ้น้องพลทั้งที่ยังซุกอกอยู่ ซ่อนรอยยิ้มจนแก้มแทบแตกอยู่เนี่ย ฮึ๋ย!

"จับปล้ำน่ะพูดเล่น แต่รอเมษาน่ะพูดจริงนะครับ ถึงจะพูดหลายรอบแล้ว แต่พลก็อยากจะพูดให้ฟังนะครับ ว่าพลน่ะ รักเมษานะ"มือหนาเชยคางของผมขึ้น นัยน์ตาสีนิลสวยที่จ้องมาหวานจนแทบทำให้ผมสลายร่างกลายเป็น เยลลี่รสเชอรี่ให้ไอ้น้องพล ซดเฮือกเดียวหมด
กูไม่ไหวแล้ว!

"เรา เรารีบไปหาคุณแม่กับคุณพ่อเถอะ!"หนีเถอะครับพี่น้อง ณ จุดๆนี้ สงกราสต์คนน่ารักทานทนไม่ไหวจริงๆ อยู่อีกวิเดียวตูอาจหน้ามืดกดไอ้น้องพลคนหล่อได้!!!
ผมรีบเด้งตัวเองออกมาจากอกหนา เดินเอามือปิดแก้มนำไปรอที่พอร์ชลูกรักของไอ้น้องพลทันที ได้ยินเสียงหัวเราะของไอ้หล่อแว่วมาแล้วอยากจะกรี๊ด โอ๊ย หัวใจกูมาทำงานหนักเอาตอนอายุสามสิบ!!!

ตลอดทางนี่ผมเอาแต่หันหน้าหลบไอ้น้องพลที่ดูจะอารมณ์ดีฮัมเพลงตามวิทยุ ทั้งที่ผมนะ เขินแทบตายแล้ว โลกไม่ยุติธรรม!!!ส่งให้ไอ้น้องพลสูงหล่อรวยไม่พอ ยังจะส่งมาให้มันด้านกว่าผมอีก แง่ง!!!

พวกผมก็ไปรับพรจากคุณหญิงแม่กับคุณพ่อสุดซั่มกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ จริงๆมีเวลาคุยกันไม่นานเท่าไหร เพราะว่าพวกท่านจะบินไปหลบร้อนที่อังกฤษ ถือโอกาศไปเยี่ยมคุณยายของไอ้น้องพลที่บ้านตุ๊กตาสีขาวหลังนั้นด้วย
ตอนนั้นไม่ได้พูดถึง แต่คุณยายของไอ้น้องพลท่านน่ารักมากๆเลยนะครับ ใจดีมากๆด้วย ผมอยากไปเยี่ยมท่านด้วยจังเลยครับ คิดถึง!


"เดินทางปลอยภัยนะครับ ผมฝากสวัสดีคุณยายด้วยนะครับ"ผมไหว้ส่งคุณหญิงแม่กับคุณพ่อไปพร้อมกับไอ้น้องพล อ้อ ไอ้น้องพลไม่ได้ไปหรอกนะครับ เพราะว่าติดไปเข้าค่ายรับน้องที่ภูเก็ตน่ะ

"เอาละ เราไปกันเลยไหมเมษา?"ไอ้น้องพลหันมาถามผมด้วยยิ้มเจิดจ้าประกายแสงมาก
"เราจะไปที่ไหนเหรอ?"ผมป้องมือกันแสงแล้วถามกลับไป
"พลว่าจะไปสยามต่อด้วยเซนเวิร์ลน่ะ สีลมคนเยอะไป พลกลัวไม่ได้เล่นแต่ไปต่อยกับคนแถวนั้นแทน"ไอ้น้องพลตอบ พร้อมกับจูงมือผมไปที่รถ

"ทำไมพลถึงต้องไปต่อยกับคนแถวนั้นล่ะ?มีคู่อริอยู่แถวนั้นเหรอ?"ผมเอียงคอถามขณะขึ้นไปนั่งบนรถ
"เปล่า พลกลัวเห็นเมษาถูกคนอื่นป้ายยแป้งแล้วอารมณ์ขึ้นน่ะ พลหวง"ไอ้น้องพลตอบพร้อมกับดึงสายคาดนิรภัยมาใส่ให้ผม ใบหน้ายิ้มแย้มแต่ตามึงจริงจังมาก
"อืม งั้นเราไปเล่นสยามล่ะดีแล้วละนะ"ผมยิ้มหวานกลับไป เอาจริงๆ ผมก็ไม่ได้อยากจะเล่นแป้งเท่าไหร ก็กลัวสิวขึ้นอ่ะ อีกอย่างถ้าจะให้ใครปะแป้ง ผมขอเป็นพลคนเดียวดีกว่า ฮิ

"พลนัดพวกไอ้ศักดิ์กับไอ้แลคไว้ที่สยามนะ แต่พลว่าจะขับรถไปจอดที่รถไฟฟ้า เพราะขืนขับรถไป เย็ยนี้เราก็ไปกันไม่ถึงหรอก"ไอ้น้องพลว่าพร้อมกับหักรถเข้าไปในที่จอดรถของรถไฟฟ้า ที่รถเยอะมากๆๆๆๆ สงสัยคนจะคิดแบบเรากันเยอะนะ

กว่าเราจะได้ที่จอดรถก็วนหาอยู่นานเลยครับ แต่ตอนนี้เราก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้าเรียบร้อยแล้ว คนเยอะเลย แถมมีคนที่ตัวเปียกน้ำ เลอะแป้งเพียบเลยครับ สงสัยพวกเราจะมีจุดมุ่งหมายเดียวกันนะ

"เมษามาทางนี้ครับ"ไอ้น้องพลดึงผมให้เข้าไปอยู่มุมของรถไฟฟ้าแล้วเอาตัวกันคนไว้ให้ผม กิริยาโคตรหล่อ ซี๊ส แฟนผมนะครับพี่สาว อย่ามองให้เสียเวลาเลย ฮิ
"ขอบคุณนะ"ผมส่งยิ้มหวานแล้วเอื้อมมือไปจับชายเสื้อของพลไว้ เผื่อรถไฟมันกระตุก ผมจะได้เซเข้าไปซุกได้ถูกคน
"ไม่เอาคำขอบคุณขอเป็นอย่างอื่นได้ไหม"ไอ้น้องพลต่อรองยิ้มกริ่มใส่
"แน่ะ คิดลามกใช่ไหม หน้าออกเลย"ผมตีแขนไอ้น้องพลเบาๆ
"ก็คิดน่ะสิ หอมแก้มพลสักฟอดสิครับ น๊า~"ไอ้น้องพลหัวเราะกลับมาพร้อมทั้งขออย่างหน้าด้านๆ
"นี่มันบนรถไฟฟ้านะ!จะบ้าเหรอ!อ๊ะ!"ไม่ทันจะได้ทำอะไร ไอ้น้องพลก็ก้มลงมาหอมแก้มผมไปฟอดใหญ่เลยครับ อ๊าค ไอ้เด็กบ้า ไอ้น่ารัก อ๊าค พี่สาวอย่ามองพวกผมขนาดนั้น ผมเขินนนนนนนนน

ถึงเขินแค่ไหน แต่พลก็หนีไอ้น้องพลเดินออกจากรถไฟฟ้าคนเดียวไม่ได้ครับ มือไอ้น้องพลเหนียวแน่นหนึบ จับผมไม่ปล่อยเลย ยิ่งรถไฟฟ้าคนเยอะขนาดนี้ด้วยแล้ว ไอ้ขี้หวง!

"เฮ้ย ทางนี้เว๊ย"เสียงกวนๆเอ่ยเรียก เป็นน้องเมษนี่เอง โหเฮ๊ย แต่งตัวเตรียมเล่นมาก เสื้อยืดกางเกงขาสั้นคีบอีแตะ ใส่แว่นใสเหน็บปีนฉีดน้ำไว้ข้างเอว แถมมีสองกระบอก สั้นกับยาว!
ส่วนน้องศักดิ์ เอิ่ม น้องครับ น้องมั่นใจนะว่าจะมาเล่นน้ำไม่ได้นะไปเดินเก็บค่าคุ้มครอง ดูดิ น้องแกเล่นใส่เชิ๊ตดำแว่นดำมาเลย ดีนะที่ยังใส่ขาสั้นไม่ใช่สแลคสีดำมาน่ะ!

"ไอ้เชี่ย พวกมึงสองตัวแต่งตัวไม่ได้ทางเดียวกันเลยนะสัด เว้นแต่กางเกงเนี่ยละเหมือนกัน"ไอ้น้องพลด่าได้ตรงใจผมมาก สมแล้วที่เป็นแฟนผม ฮิฮิ
"ก็ตัวนี้กูซื้อพร้อมมันเมื่อกี้ ก็ต้องเหมือนดิวะ"น้องศักดิ์ตอบแบบหล่อเข้ม สงสัยใช่ไหมว่าหล่อเข้มเป็นยังไง ไม่บอกหรอก จิ้นเอาเองดิ ฮิ
"ทำไมต้องซื้อวะ?มึงฉี่รดกางเกงกันเหรอไง?"ไอ้น้องพลแม่งถามไปได้ น้องศักดิ์แม่งชิ้งสายตาโหดผ่านแว่นเรย์แบนมันมาเลย
"มึงนี่อยากจะลองชิมลูกตะกั่วดูสักทีจริงๆใช่ไหมวะไอ้ห่าพล"ป๊าด หล่อ เอ๊ย
โหดสาดอ่ะครับ! แต่ดูไอ้น้องพลสิครับ หาได้กลัวไม่ หัวเราะร่าเข้าไปโอบรอบคอน้องศักดิ์เลย
"มึงนี่ก็โหดสมหน้าตลอดดดดดดด"
"มึงก็กวนตีนตลอดเหมือนกันเหี้ยพล"
อุ อา ที่ตรงนั้นมีมิตรภาพลูกผู้ชายแบ่งบานละครับ!

"ไอ้เหี้ยมึงสองตัวอย่างมาสร้างโลกสีม่วงกันตรงนี้ ไม่เกรงใจสาวๆที่มองกันตาจะหลุดก็เกรงใจเมียมึงมั๊ง"น้องเมษว่าแล้วบุ่ยปากมาทางผม เฮ๊ย กูเกี่ยวอะไร กูยืนของกูเฉยๆนะ!
"มึงด้วยสินะ ก็มึงเมียเหี้ยศักดิ์นิ"ป๊าด รัวไลค์ใส่น้องพล สมน้ำหน้าครับ อยากโบ๊ยมาทางผมดีนัก
"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย"ตามสเตปเดิมครับ น้องเมษสาดเหี้ยใส่กันถ้วนหน้า!

ไปเรื่องเล่นน้ำเหอะ เวิ่นมานานแล้วเนี่ย
สรุปเราเดินลงสยามไปซื้อปืนฉีดน้ำกันก่อน แต่กว่าจะได้ปืน ผมนี่แทบได้ข้าวมากินก่อนแล้ว ก็คุณคิดดู ฝั่งหนึ่งขายปืน ฝั่งหนึ่งขายข้าว มีทุกชนิดตั้งแต่ข้าวไข่เจียวไปจนถึงสเต็ก โอ๊ย ทำร้าย!!!

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อกินนะครับ ผมอยากจะกินหลังเล่นน้ำเสร็จมากกว่าอะ ฟินๆ
พวกเราเดินกันไปเซนเวิร์ลเพราะสยามยังไม่ค่อยมีคนมาเล่นเท่าไหรละ เหมือนจะไกลนะ แต่พอเดินไปคุยไปชิลๆแล้วก็แป๊บเดียวเอง แต่แดดร้อนมาเลยอะครับ พวกเราเลยไปสตาร์บัคหาไรกินกันก่อน แต่งือ ผมไม่อยากกินเท่าไหรอะ สุดท้ายทุกคนเลยซื้อกาแฟกันแล้วข้ามไปนั่งกินที่มอสเบอร์เกอร์ข้างๆเป็นเพื่อนผมแทนละ คนน่ารักก็เงี้ย ใครๆก็ตามใจ ฮิ

พวกเราก็นั่งเฮฮารอแดดร่มกันไป ระหว่างที่นั่งอยู่มีกลุ่มหนึ่งเดินผ่านครับ โคตรๆเด่น ก็ไอ้พวกนี้เล่นทาหน้าแบบทหารพรางแต่ใส่ชุดนอนทรงหมีเป็นรูปสัตว์ต่างๆน่ะสิครับ ทั้งกระต่าย หมี เสือ มังกร
เอ๊ะ มังกรบาร์บีก้อนแว่นนั้นหน้าคุ้นมาก เหมือนเคยมาขอเบอร์ตูเลยวะ
อ๊ะ อย่าหันมาสิวะ เดี๋ยวไอ้น้องพลใช้ญาณทิพย์จับได้พอดี

"รู้จักเหรอ"นั้น ไม่ขาดคำ เสียงเย็นมาละ
"เปล่า แค่รู้สึกว่าน่ารักดีอ่ะ อยากจะใส่บ้างน่ะ"ผมหันไปยิ้มซื่อใสบริสุทธิ์ให้ขี้หึงบอย
"ที่บ้านพลก็มีชุดนึงลายหมีแพนด้า หรือถ้าเมษาอยากใส่ลายไหนก็บอกนะพลจะซื้อให้ คงน่ารักน่าดูนะ"ไอ้น้องพลที่คลายความสงสัยเอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้ม เฮ้อ รอดไปตู

"เฮ๊ย แดดร่มแล้ว พวกเราลงไปเล่นน้ำเหอะวะ"น้องเมษชวน พวกเราเลยได้เดินขบวนลงไปยังลานที่เล่นน้ำหน้าเซนเวิร์ลกัน
โฮก คนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก มีทั้งโซนสวนสนุก ทั้งโซนอาหาร โซนเล่นน้ำ โซนปาร์ตี้โฟม ไหนจะมีคอนเสิร์ตอีก อ๊าค น่าสนุกจังเลย!
ผมขอตัวไปเล่นน้ำก่อนนะคร๊าบบบบบบบบบ

สงครามครับมันคือสงครามมมมมมมม ฮุฮู๊วววววววววววววว
ผมยิงมั่วมาก ทั้งพวกเดียวกันทั้งคนที่เดินผ่านไปมา อ๊าค สนุกโคตร!
งานนี้ดีนะครับ มีทั้งเด็กเล็กไปจนถึงผู้ใหญ่รุ่นอาม่ามาเล่นละ แถมเล่นกันอย่างสุภาพนะผมว่า เทียบกับข้าวสารที่ผมเคยไปเล่นสมัยก่อนโน๊น ผมชอบที่นี่มากกว่าจมเลย แถมที่นี้ปลอดแป้งด้วยนะครับ เย้ สิวกูไม่ขึ้นแล้ววววววว

"อุ๊บ!แค่ก แหวะ นี่มันแป้งตางู!!!"ไม่ทันขาดคำวะ แป้งมาเลย ไม่ใช่แป้งปาดๆ แต่เป็นน้ำผสมแป้งตางูจากปืนฉีดน้ำของเด็ก!น้องครับไม่ต้องหวังดีกลัวพี่ร้อนผสมแป้งตางูมากับน้ำก็ด้ายยยยยยยย

โดนกันไปครับ เย็นซาบซ่าถึงใจ ไอ้น้องพลเข้าปากไปเต็มๆ ผมนี่เข้าตานิดหน่อย น้องเมษเต็มหน้า ส่วนน้องศักดิ์รอด...

"เมษาเป็นไรมากไหม เคืองรึเปล่า?"ไอ้น้องพลถามผมพร้อมกับรับขวดน้ำจากมือผมที่ซื้อมาล้างตา ตอนนี้ผมกับน้องพลหลบออกมาด้านหลังครับ ปล่อยให้น้องศักดิ์กับน้องเมษเล่นกันไป
"ไม่หรอก นิดหน่อยเอง"ผมยิ้มรับ
"ยังแดงอยู่นิดๆเลย"ไอ้น้องพลก้มตัวลงมาดูใกล้ๆ ใบหน้าจริงจังจนผมทั้งเขินทั้งปลื้ม
"ถ้าจะแดงก็คงเพราะพลนั้นละ"ผมยิ้มหวานส่งให้น้องพล ที่ส่งยิ้มหล่อกลับมาในระยะประชิดเช่นกัน
"ถ้่างั้นก็แดงต่อไปเนอะ"ไอ้น้องพลตอบ พร้อมกับเอาจมูกมาเขี่ยจมูกผม
"ไม่ห่วงแล้วเหรอ"ผมย่นจมูกแกล้งทำหน้างอนใส่
"ห่วงสิ ทั้งห่วง ทั้งรักเลย"เสียงทุ้มนุ่มที่ตอบพร้อมกับปลายนิ้วอุ่นที่เกลี่ยแก้มทำให้ผมที่หนาวสั่นจากน้ำอุ่นวาบขึ้นมา
"พลจูบได้ไหม"เสียงอ้อนกับสายตาอ้อนวอนทำผมระทวยจนต้องพยักหน้าตกลงไป

ริมฝีปากที่แนบลงมาแว่บแรกนั้นเย็น แต่ก็กลับกลายเป็นอุ่นจนร้อน
จูบที่เพียงสัมผัสแต่กลับตราตรึงลงไป แผ่วเบาแต่หนักแน่น

"จูบแรกของเราเป็นรสเลม่อนละ"




สำหรับพลเป็นรสเลม่อน แต่สำหรับผมเป็นรสแป้งตรางูละครับ ฮิฮิ

TBC.

สวัสดีคะ เฮ ฮิ๊ว ขอโทษน๊าที่หายอีกแล้ว กลับมาแล้ววววววววว คิดถึงทุกคนจังเลยยยยยยยยย

ตอบเมนต์
fay 13 - อุ๊ก อีโมเพิ่มแถมร้อนแรงขึ้นด้วย มันคืออะไรรรรรรรรรรร แต่รักนะคะ ฮิ
p_a_n - แง อย่านะ ไม่สงสารลุงมั๊งเหรอคะ ลุงเราก็เจอมาเยอะ!เจ็บมาเยอะนะ!
koikoi - ฮา โดนนิดโดนหน่อยเอ๊ง ก็ดูน้องพลสิ ผิดนะ ไปเที่ยวถ่ายกับสาวได้ไงเล่าาาา
๛ナーリバス๛ - งอนได้ไม่นานฟรอกคะรายนี้ แต่ที่ยังไม่บอกความจริงนี้น่าจะเพราะสนุก+ดื้อโคตรๆมากกว่าละ อั๊ย
Rafael - ดักเลยคะ ถ่ายคลิปมาให้ดูด้วยนะ5555 เมษาไม่ฟ้องอ่ะ เพราะไม่ได้โกรธเรื่องที่เจนเล่า แต่โกรธรูปที่ไอ้น้องพลไปหอมแกัมสาวต่างหาก!น้องพลแย่!!!
Blanchet - กร๊ากใครๆก็ว่าแบบนี้!! เมษาแกล้งอึนต่อไป ใช่เลย ไม่เลิกง่ายๆรับประกันความดื้อคะรุ่นนี้!
kms - แง ขอโทษที่งี่เง่า แต่ลุงเขาจริงๆแล้วเซนซีทีฟสุดๆไปเลยนะคะ อะฮึก ยกโทษให้ด้วยยยย
mamaUM - อุ๊ก!อ่านเมนต์คุณmamaUMแล้วจุก ยิ่งบรรทัดสุดท้ายนะ omg ลุงเขาไม่ได้คิดถึงข้อนี้เลยคะ สงสัยจะเพราะลุงเอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากเกินไป จะเอาไปให้ลุงแก้ไขนะคะ!ดังนั้นอย่าให้น้องพลไปสนคนอื่นเลยนะ สงสารลุงเถอะะะะะะะ
Biwty... - อั่ยยะ คือเรามาต่อเพราะคุณbiwtyมาทวงอีกแล้วละ อร๊างค์ ขอบคุณนะคะที่มาทวง มันเลยมาแล้วแต่ก็อ่านเนอะ! :L1:

รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-05-2013 10:23:31

เฮ่
กลับมาแล้ววววววววววว
ดีใจอะ กร๊ากกก
เมษาก็ยังคงเนียนต่อไป
น้องพลเอ๋ย
น่าสงสารจริงๆๆๆ 55555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 10-05-2013 11:36:09

หาไยปนาน กลับมาพร้อมควันหลงสงกรานต์

เค้าจูบกันแล้ววววว 5555 ฮาตรงบอกว่า น้องพลด้านกว่า อิอิ

บอกความจริงได้แล้ว น้องพลก็ สำนึกผิดแล้วน่า


ปล. นอกเรื่อง ตอนนี้ น้องฐาก็ ความจำเสื่อมเหมือนกัน แต่เสื่อมจริงๆ ไม่ได้แกล้ง 555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-05-2013 11:59:19

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-05-2013 16:15:42

นี่ขนาดเมษายังไม่เลิกแกล้งความจำเสื่อม
พลก็ตอดเล็ดตอดน้อย (หรือมากหวา) ไม่หยุดเลยนะ

ถ้าเมษายอมล้มเลิกความจำเสื่อม
พลไม่ยั้งชัวร์

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 10-05-2013 19:02:59

555 เมษาแอ๊บไม่แตก ค่อดเนียน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 11-05-2013 01:13:11

น่ารักจรุงงงงง

ไม่มีรุ้งกุ้งกิ้งมั่งเหรอออออออ  :m1:

หิหิ รอตอนต่อไปจ้าาา

พลห่างหายเรื่องงุ้งิ้งไปนานนะ จัดสักหน่อบสิ  :katai2-1:

ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 30 : 2-4-56]
เริ่มหัวข้อโดย: VALUE ที่ 11-05-2013 01:28:14

อ้างจาก: koikoi ที่ 03-04-2013 12:43:58  

สงสัยยัยเจนจะติดใจจูบของเมษามั้ง :m20:

:o8: :o8:   สงสัย จะแบบนั้น      o13 o13

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 11-05-2013 18:50:58

เขินแทน5555 เมษาก็เกรียนดึ555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: bloodั ที่ 11-05-2013 19:21:25

น่าน พล นายคงต้องร้องเพลงรอ ต่อไปอีกนาน 5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-05-2013 22:16:51

แหมเมษายังไม่ยอมสารภาพอีกนะเดี๋ยวโดนจัดหนักแน่ๆ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 32 : 11-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 15-05-2013 20:28:07

เขินจัง
อั๊ง

หนุ่มน้อย(?)หน้ามนคนน่ารักกำลังยืนบิดไปบิดมาระหว่างรอหนุ่มล๊อหล่อไปซื้อข้าวไข่เจียวปูอัดยี่ห้อชาเขียวให้อยู่

โฮ่ยๆๆ ผมเขินจังเลยครับคุณๆ
มีอะไรกันจะสามพันท่า แต่ว่า แต่ว่า แต่ว่า
ผมโคตรๆเขินกับ'จูบแรก'ของไอ้น้องพลเมื่อกี้แบบสุดๆไปเลย!!!
แง้ว!

คือเมื่อกี้น่ะกว่าผมจะดันหน้าอันแดงไม่แพ้กวนอูออกจากหน้าหล่อๆนั้นได้ก็แทบตายแล้ว บ้าเอ๊ย หัวใจจะวาย!
ไอ้น้องพลบ้าก็ยิ้มอยู่ได้ มือก็จับอยู่ได้ ผมเขินจนแทบจะทำให้น้ำในปืนฉีดน้ำเดือดอยู่แล้วเนี่ย!
แต่ แต่ แต่
โคตรมีความสุขเลยอะ!!

"เอ๊ย!"ไม่ทันที่ผมจะได้เพ้ออะไรให้มากกว่านั้นผมก็โดนอ้อมแขนแข็งแรงโถมเข้ามากอดคอไว้จนแทบทรุดเลยครับ!
"ว่าไงครับพี่สะใภ้~~~"เสียงร่าเริงปนกวนของเด็กผมบลอนด์ดังอยู่ข้างหูผม จำกันได้ไหม หลานหล่อๆของบ้านที่ทำสัญญากับซาตานนั้นละครับ
"แลค ทำไมพึ่งมาอ่ะ เย็นแล้วนะ"ผมเอ่ยถามพร้อมกับตีเข้าที่แขนที่โอบรอบคอผมอยู่ หนัก อยากจะให้เอาออกไปเร็วๆ

"ผมที่สีลมกับเพื่อนมาก่อนอ่ะคร๊าบ ดูสิ หลักฐานเต็มหน้าเลยเห็นไหม"แลคตอบเสียงอารมณ์ดี ผมเอี้ยวหน้ากลับไปมอง หน้าใสๆของเขาถูกโป๊ะด้วยแป้งเต็มไปหมดเลยครับ แต่ก็ยังเห็นถึงความหล่ออยู่ดี อีตระกูลขี้โกง!
"นี่ๆ แอบกินเหล้าใช่ไหมเนี่ย?"ผมเอ่ยถามขำๆเพราะจับเสียงที่ดูกึ่มๆของเด็กหนุ่มได้ แอลกอฮอล์กับงานเทศกาลมันขาดจากกันได้ที่ไหนละครับ?
"โหย จะตั้งด่านตรวจจับผมเหรอคร๊าบบบบบบบ ผมเป่าก็ได้นะ แต่เป่าปากพี่สะใภ้นะ~~~"ไอ้หลานแลค ไอ้เด็กเวร ตระกูลนี้มันอะไรวะ หล่อ เนียน หื่นมันเป็นสโลแกนประจำตัวรึเปล่า!อย่าเอาหน้ามาใกล้กูน๊าาาาาาาาาาา

"ไอ้เหี้ย!มึงปล่อยพี่สะใภ้มึงเลยนะสัดแลค!!"เสียงเหี้ยมเข้ามาห้ามพร้อมกับหิ้วคอออกไปเหมือนหิ้วแมวเลยครับ
"ฮ่าฮ่าฮ่า!ผมล้อเล่นนนนนนนนนนนน โอ๊ยๆๆพี่พลอย่าตีดิวะ แลคเจ๊บบบบบบบบบบบบบ"ไอ้หลานแลคหัวเราะร่าวิ่งหนีไอ้น้องพลรอบตัวผมครับ เฮ้อ!นี่รึเปล่าวะความรู้สึกของมาม๊าตอนเลี้ยงลูกสองคนเนี่ย!

"อ้าวเฮ๊ย ไอ้พวกนั้นเล่นไรกันวะ?"เสียงกวนๆดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของสองหนุ่มดูโอ้ผู้มากับสายน้ำ ไม่ใช่ละ!นี่กูหิวใช่ไหมทำไมกูเวิ่น!
"เล่นเตะหมา มึงสนป่ะละ?"ไอ้น้องพลตอบแล้วหันไปยักคิ้วยิ้มเลวให้น้องเมษที่หัวเราะหึหึ แล้ววิ่งเข้ามาผสมโรง'เตะหมา'
"เด็กจริงๆ"น้องศักดิ์เดินล้วงกางเกงส่ายหน้ามองแบบหน่ายๆ จะเข้มไปไหนครับน้องงงงงงงงง

หลังจากหมาผมบลอนด์ตาสีฟ้าน่วมเป็นที่ถูกใจไอ้น้องพลแล้ว พวกเราก็พากันมาจับจองโต๊ะกินข้างในโซนอาหารข้างๆลานเล่นน้ำนั้นละครับ ง่ายๆดี จริงๆตัวเปียกๆแบบนี้ผมหนาวไม่อยากเข้าไปตากแอร์ในเซนเวิร์ลตอนนี้อ่ะ แฮ่ๆ

เมนูของผมเป็นที่แน่นอนแล้วครับ ข้าวไข่เจียวไง!จริงๆอยากได้ไข่เจียวแบบออริจินัลนะ แต่ไม่มีเลยอะ มีแต่ไขเจียวปูอัดเลยจำยอมต้องกิน แต่กลับอร่อยเกินคาด แถมให้เยอะมากคือไข่คลุมข้าวหมดเลยครับ ทั้งที่ข้าวก็ใช่ว่าจะให้น้อยนะ ราคาแค่35เองด้วยนะครับ คุ้มเว่ออะ!

แต่เหมือนจะเป็นผมคนเดียวนะที่คิดว่าข้าวมันเยอะ เพราะทุกคนเบิ้ลหมด ไม่ข้าวไข่เจียวเพิ่มก็ไปซื้ออย่างอื่นมากินเป็นจานที่สอง...

"พี่สะใภ้กินน้อยจังนะมิน่าละไม่โต!"ไอ้หลานแลคไอ้เวรแซวผม แถมทั้งไอ้น้องพล น้องเมษ น้องศักดิ์หัวเราะรับกันหมดเลย!ใช่ซี่!กูมันเตี้ย!อย่าให้พวกมึงเตี๊ยบ้างนะจะล้อให้ลืมหน้าโอบาม่าเลย!
"อะนี่ครับ กินนะ"ไอ้น้องพลคีบลูกชิ้นมาวางไว้คู่กับเกี้ยวกุ้งทอดที่ยังกินไม่หมดในจานผม
"อิ่มแล้ว"งอลล์
"กินนะครับ พลอยากให้เรากินเหมือนกัน เวลาจูบกันจะได้รสแบบเดียวกัน"ไอ้น้องพลว่าหน้าด้านๆ
เอ่อ เอิ่ม เอิ๊บบบบบบบบบบบบบ
กูไปต่อไม่ถูก ต้องตัดมุกหรือเออออตาม!!!

"เฮ๊ยพี่พล ไหนว่าพี่สะใภ้ลืมพี่ไงวะ ไหงพี่ยังทั้งม่อทั้งหยอดทั้งเต๊าะเหมือนตอนนู๊นอยู่เลย???"ไอ้หลานแลคที่ออกมาจากอาการหัวเราะ+อ๊วกแตกได้คนแรกเอ่ยถาม สิ่งที่ผมก็อยากรู้!ทำไมมึงไม่สำรวมบ้าง สำรวมอะสะกดเป็นไหมมมมมมมมมมมมม(ถึงจะชอบก็เหอะ)
"กูเสมอต้นเสมอปลายโว๊ย อีกอย่างมึงรู้ได้ไงว่าเหมือนตอนนู๊น มึงไม่เข้าใจหรอกว่ากูทั้งเก็บทั้งกดขนาดไหนอ่ะ"ไอ้น้องพลตอบด้วยสีหน้าแห้งแล้งประหนึ่งคนเดินอยู่ในทะเลซาอุ ไอ้ชะเรี๊ยยยยยยยยยยยยย ไอ้หน้าด้าน ไอ้หล่อบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

"พลกินปอเปี๊ยะนี่สิ"ผมคีบจานใกล้ตัวที่สุดยัดปากแม่งก่อนที่มันจะได้พูดจาอะไรมาให้หน้าผมไหม้ไปกว่านี้ แค่นี้ไอ้หลานแลคน้องเมษน้องศักดิ์ก็มองผมล้อๆจนผมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว!
"อร่อยครับ อะไรจากมือเมษาก็อร่อยทั้งนั้น พล 'ชอบ' "
ไอ้!จะเน้นทำขี้เกลืออะไรวะคำสุดท้าย!ไอ้ๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้จะด่าอะไรแล้วโว๊ย!

"กูว่ากูจะชินแล้วนะ แต่ฟังกี่ทีกูก็ขนลุกทุกทีวะแม่ง ไอ้เหี้ยพลมึงมันเน่าาาาาาาาาาา"น้องเมษครับ น้องเมษพูดถูกใจคุณพี่มากจนอยากปาตังค์ไปแปะหน้าผากซัก20!เน่าอะไรสาธารณะขนาดนี้ ไปเน่าที่บ้านสิฟ่ะะะะะะะะะะ

เฮ้อ กว่าจะจบมื้อเย็น ผมรู้สึกเสียพลังงานกว่าเล่นน้ำมาทั้งวันอีก ไอ้เด็กบ้าพวกนี้ สำนึกบ้างไหมกว่ากูนี่พี่นะ(ไม่อยากบอกเป็นลุงได้แล้วด้วยซ้ำ...) แกล้งกูจัง โดยเฉพาะไอ้บ้าน้องพลเลย ไอ้เด็กบ้า ไอ้แฟนบ้า นี่ขนาดทำเป็นจำไม่ได้นะ มันยังทั้งตอดทั้งแกล้งผมขนาดนี้ โอ๊ย หล่อบ้า!!!

"เดี๋ยวกูว่าจะไปต่อRCA มึงเอาไง?"น้องศักดิ์เสยผมที่ยังชื้นน้ำขึ้นแล้วเอ่ยถามไอ้น้องพล กิริยาแม่งหล่อแมนเข้มมาก
"กูจะกลับ เดี๋ยวกูต้องไปส่งเมษาขึ้นเครื่อง"ไอ้น้องพลตอบกลับไป แม่นแล้วครับ เดี๋ยวดึกๆผมก็จะบินละ~
"เดี๋ยวผมไปกับพี่ศักดิ์พี่เมษละกัน นัดเพื่อนไว้ที่นั้นเหมือนกัน"ไอ้หลานแลคว่า พวกเราเลยแยกกันไปครับ ก่อนกลับผมยังไม่วายโดนแกล้งอีกละ เป็นน้องศักดิ์ที่ดึงผมไปกอด แล้วพอไอ้น้องพลจะมากระชากออก ผมก็โดนส่งต่อไปให้ไอ้หลานแลคกอดต่ออีก ดีนะไม่ทันส่งให้น้องเมษอีกคน ไอ้หลานแลคก็โดนตบซะหัวคว่ำไปก่อน นี่พวกคุณมึงเห็นกูเป็นลูกบอลหรือไม้ส่งต่อในวิ่งวิบากกันเรอะะะะะะะะ

"หนาวไหมครับคนดี?เราไปซื้อเสื้อเปลี่ยนก่อนกลับกันดีไหม?"ไอ้น้องพลหันมาถามผมหลังจากแยกกับพวกน้องศักดิ์แล้ว ผมก้มมองตัวเอง เสื้อที่ใส่อยู่แม้จะยังเปียกอยู่ แต่ก็น้อยลงมาจนแค่เย็นๆแล้ว ผมเลยส่ายหน้าไป อยากจะกลับบ้านไปแช่น้ำอุ่นๆมากกว่า
"งั้นกลับกันนะครับ"ไอ้น้องพลว่าแล้วจับมือผมเดินไปBTS(จริงๆก็จับไม่ปล่อยมาตั้งแต่ต้นแล้วละนะ)

บนรถไฟฟ้า คนไม่เยอะเท่าตอนมา แต่มีคนที่ตัวเปียกเยอะกว่า น้ำเลยเจิงเป็นหย่อมๆในขบวน พวกเราได้นั่งไม่เหมือนขามาด้วย แต่ไม่รู้เพราะแอร์ขบวนนี้เย็นกว่าปกติ หรือเพราะเสื้อผมชื้น ผมเลยรู้สึกหนาวๆขึ้นมาจนต้องถูๆมือให้อุ่นขึ้น แต่กลับมีมือใหญ่ๆอุ่นๆจับทั้งสองมือของผมไว้แทน ก็มือไอ้น้องพลละครับ
"อุ่นขึ้นไหมครับ?"เขากุมมือผมไว้แล้วเป่าลมหายใจอุ่นๆช่วย ผมมองเขาถูมือผมอย่างตั้งใจแล้วก็รู้สึกอุ่นขึ้นมาจริงๆ อุ่นที่ใจ...
"อืม ขอบคุณนะ"ผมยิ้มตอบ บรรยากาศหวานๆรอบตัวพาให้ผมอยากจะเอนตัวไปพิงไหล่กว้างๆนั้นโดยไม่สนใจสายตาของคนรอบข้าง
ไอ้น้องพลหัวเราะเบาๆ ละมือหนึ่งมาโอบไหล่ผมไว้ อีกข้างก็กุมมือผมอย่างอ่อนโยน
ไอ้เด็กบ้า...จะทำให้รักไปถึงไหนกัน...

หลังจากลงจากรถไฟฟ้าเราก็ไปเอารถที่จอดไว้แล้วขับไปส่งผมที่บ้าน ซึ่งผมกับไอ้น้องพลก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ(คนละห้อง) เพราะว่าไอ้น้องพลบอกจะอาสาขับพาผมไปส่งที่สุวรรณภูมิเอง
ผมลาลุงจีนกับป้ามะลิรวมถึงมิ๊วมิว เพราะกว่าผมจะกลับก็ต้นเดือนหน้าเลยครับ มิ๊วมิวงอแงอยากจะไปกับผมใหญ่ จริงๆผมก็อยากพาไปนะ ติดที่ว่ามิ๊วมิวต้องเรียนซัมเมอร์เนี่ยสิเลยไปไม่ได้ น่าเสียดายยยยยยยยยย

ชั่วโมงกว่าๆผมถึงจะได้มาถึงสุวรรณภูมิ รถติดพอควรเลยอ่ะ ดีนะที่ผมเลือกไฟต์เผื่อเวลาไว้แล้ว ไม่งั้นคงมีตกเครื่องแน่ๆ จราจรเมืองไทยยิ่งไม่แน่นอนอยู่ๆ แต่ถึงเผื่อแล้วก็มาถึงใกล้เวลามากละ ผมควรจะไปเช็คอินแล้วเข้าไปรอในเกตดีกว่าๆ
"ขอบคุณมากนะที่มาส่ง"ผมยิ้มพร้อมทั้งรับกระเป๋าใบเล็กที่ผมจะพกขึ้นเครื่องด้วยจากน้องพล ไม่มีกระเป๋าอื่นแล้ว เพราะผมก็มีครบอยู่แล้วที่โน๊นนี่ครับ ส่วนของฝากจากไทยนี่ผมแพคโหลดขึ้นเครื่องไปเรียบร้อยละ

"พลอยากไปด้วยจังเลย กว่าเมษาจะกลับมาตั้งนานแน่ะ พลต้องขาดใจแน่ๆเลยครับ"ไอ้น้องพลอ่อร้อใส่ผม อย่ามาทำตาเฉาๆแบบนั้นนะ เดี๋ยวปั๊ดหิ้วขึ้นเครื่องด้วยเลย!
"ไม่ได้นะ พลต้องไปค่ายรับน้องที่ภูเก็ตนะลืมแล้วเหรอ ห้ามโดดนะ ฉันไม่ชอบคนไม่รับผิดชอบนะ"ผมดุกลบเกลื่อนความคิดตัวเองไป กิจกรรมรับน้องเป็นกิจกรรมที่ดีนะครับ มันจะทำให้ได้ทั้งเพื่อนทั้งความสามัคคีทั้งในรุ่นและในคณะด้วย
ไอ้น้องพลงอแงใส่ผมอยู่พักใหญ่กว่าที่จะยอมเป็นเด็กดีรอผมกลับมาที่ไทย ผมยิ้มในชัยชนะแต่ก็โหวงๆ เพราะเราจะห่างกันเกือบๆเดือนเลย แม้จะเฟสไทม์คุยกันได้ แต่มันก็ไม่เหมือนเจอหน้ากัน ได้จับมือกันจริงๆ ผมคงต้องเหงามากแน่ๆ...

"เมษา นี่ครับ"ไอ้น้องพลเรียกผมแล้วยื่นสิ่งหนึ่งมาให้ผม
กระถางต้นไม้เล็กๆ?
"นี่อะไรอ่ะ?"ผมรับมา ในกระถางเล็กๆนี่มีเพียงลำต้นกับช่อที่ยังคงปิดสนิท ทำให้ผมที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องต้นไม้ดีนักไม่รู้ว่านี่คือต้นอะไร
"ของขวัญวันเกิดไงครับ เมษาเอาไปแทนตัวพลนะ ถ้าเหงาก็มองมันเหมือนมองพล"ไอ้น้องพลเอ่ยทั้งรอยยิ้มแล้วกุมมือผมที่ถือกระถางต้นไม้ไว้
"เอาแต่ใจจัง แต่จะรับไว้ก็ได้ ขอบคุณนะ"ผมยิ้มหวานให้ ไม่รู้สิ ถึงแม้ผมจะไม่ชอบต้นไม้ขนาดนั้น แต่ตอนนี้ผมกลับชอบต้นอะไรก็ไม่รู้ในกระถางสีฟ้าอันนี้มากๆเลย ผมอยากจะดูแลมันแล้วได้เห็นว่าดอกของมันจะเป็นสีอะไร จะสวยขนาดไหน หรือถึงไม่ออกดอกผมก็ยังจะชอบมันอยู่ดีนั้นละ

"พลจะรอเมษากลับมานะครับ"เสียงทุ้มที่เอ่ยทำให้ผมไร้แรงจะต้านทานหัวใจของตัวเอง ขาของผมเขย่งขึ้นเพื่อให้ริมฝีปากของเราได้สัมผัสกัน
จูบแสนหวานที่ผมไม่อยากจะให้มันจบลง
"จะรีบกลับมาหานะ"

กลับมาผมจะบอกความจริงกับพล ผมจะบอกว่ารักเขามากแค่ไหน บอกเขาว่า...ผมอยากจะอยู่ในอ้อมกอดของเขาตลอดไปนะ



TBC.
สวัสดีคะ แต่งตอนนี้ได้ข้อคิดให้เราอย่าง คืออย่าเปิดรูดดอกไม้หรืออะไรหวานๆไว้หลังหน้าจอ เพราะจะทำให้นิยายออกมาเลี่ยน...
ตอบเมนต์
Rafeal - แอร๊ย เราก็ดีใจคะ จุบุจุบุนะ  :mew1: ลุงยังคงเนียน แต่ไอ้น้องพลดิ ยังคงหยอดคงตอดอยู่ไม่เสื่อม ดูซิแป๊บๆได้ไปสองจุ๊บและ เร็วเว่อออออออ น่าหมั่นไส้จริงๆเลยยยยยยยยยยย
๛ナーリバス๛ – กร๊าก ขอบอกว่าตอนที่คุณนิบอกว่าฮาตรงที่บอกน้องพลด้านอ่ะ เราถึงกับต้องย้อนขึ้นไปอ่านเลย จำไม่ได้จริงๆว่าตรงไหน เพราะบอกว่าไอ้น้องพลด้านไปหลายตรงมาก กร๊าก!!! เดี๋ยวลุงกลับมา จะให้ลุงบอกนะ คราวนี้ละๆ ปล.น้องฐาเป็นอะไรอ่ะ ฮือ อยากอ่านอะ! คุณนิทำสารบัญให้ที~~~//โดนคุณนิตบ
Fay 13 – ฮา คุณเฟย์จะไม่เมนต์ให้เราจริงๆด้วยใช่ไหมคะ55555 โอเค แต่ส่งจุ๊บให้เราก็ดีใจแล้ว จะดีความว่าคุณชอบนะ อั๊ง
Lemon_Tea – เราว่าไม่น้อยละ ตอดมากเลยต่างหาก ดูซิ แป๊บดียวเสียไปสองจุ๊บละ! บางที เราก็ซีดแทนเมษานะถ้าเกิดความแต่งเนี่ย สะโพกน้อยๆของลุงจะเจ๋งบ่งไปไหม ตายแน่เลย อั่ยยะ สงสารแต่อยากเห็นชะมัดเลยเนอะว่าไหมคะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
Uknowvry – ไม่แตกง่ายๆหรอก ลุงเราเก่ง!ฮิฮิ แต่จริงๆที่เราว่าไม่แตกเนี่ย เพราะไอ้น้องพลละ ที่ยังคงเข้ามาวงเวียนไม่ห่างจนเมษาไม่เหงาจนยอมไปเผยความจริง!
Biwty... – ฮา งุ๊งงิ๊งกุ๊งกิ๊งเหรอ เนื้อหาตอนนี้ยังไม่ได้อ่ะ แต่ถ้าอยากได้เดี๋ยวเขาแต่งตอนพิเศษให้นะ เมนต์ให้เขาสัก3หน้าสิ 555555555 XD
VALUE – กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :jul3: :m20: :laugh:
p_a_n – ว้าย ดีใจจังที่ทำให้เขินได้ ฮิฮิฮิ! ลุงเราเกรียนโดยไม่รู้ตัวนะ จริงจริ๊งงงงง
bloodั – กร๊าก มันใช่เลยค่า น้องพลยังต้องรอคอยไปอีกนานละน๊า โฮ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
koikoi – ขำมาก ใครๆก็เชียร์ให้ลุงเราโดนจัดหนักละ แหมๆ ไม่สงสารลุงมั๊งเลยเหรอคะ ลุงเขาพึ่งไข้ขึ้น3วัน3คืน แล้วยังรถชนอีกน๊า~~~


รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 15-05-2013 22:20:03

ตั้งเกือบเดือนจะทนไหวเหรอ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 17-05-2013 12:51:01

ลุ้นนนนนนนนนนน นน 
ค้างง งงงง งง ง
รออออออ อ
อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: maruko ที่ 17-05-2013 13:39:27

ช่วงห่างกันจะไม่มีดราม่าใช่ม้ายยย ~ สังหรณ์ว่าจะมีดราม่ายังไงก็ไม่รู้ T______T

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-05-2013 15:06:57

เป็นเดือนเลยเหรอออ
นานจังงงงงงง
แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวคนเขียนก็ติดสปีดให้ไวได้ใช่มั้ยคะ 55555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-05-2013 17:29:01

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 17-05-2013 18:24:36

อย่างงี้ต้องยุให้น้องพล คอยยั่วให้อยาก แล้วจากไป... จะได้เหงาบ่อยๆอิอิอิ...

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 22-05-2013 19:01:29

อุ๊ยตาย นิยาย ที่ว่าหน่วงๆ สงสัย หน้าจอ เป็นสีหม่นๆ 555 ต้องหาดอกไม้มาใส่ละจะได้หวานๆหน่อย

ตอนนี้หวานนะ หลานฉอตเลย เน่าด้วย โอ๊ย อีน้องพล ตามจีบแฟนตัวเอง 555


รอตอนหน้าจะบอกความจริงใช่ไหม ขอให้ไม่มีมาม่านะ

..................

ตลอดทางนี่ผมเอาแต่หันหน้าหลบไอ้น้องพลที่ดูจะอารมณ์ดีฮัมเพลงตามวิทยุ ทั้งที่ผมนะ เขินแทบตายแล้ว โลกไม่ยุติธรรม!!!ส่งให้ไอ้น้องพลสูงหล่อรวยไม่พอ ยังจะส่งมาให้มันด้านกว่าผมอีก แง่ง!!

ตรงนี้ๆ



ปล. น้องฐา ก็มีสารบัญอยู่แล้วนะ ถึงจะไม่ทุกตอนแต่ที่ไม่มี ก็ย้อนหลังไม่กี่ตอนอ่ะจ้ะ  ลองหาๆ ดูว่าอ่านถึงไหนแล้วก็ได้ *-*

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 33 : 15-5-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 21-06-2013 22:02:30

ฮือออออออออออออออออออออออ
เบื่อออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เบื่อที่สุดในสามโลก!!!
ร่างบอบบางในชุดยูคาตะลายไผ่กลิ้งไปมาบนเสื่อทาทามิอุ่นนุ่ม ใบหน้าน่ารักบูดบึ้งงอง้ำอย่างขัดใจ มือเรียวยกมือถือขึ้นมากดดู พอไม่พบสิ่งที่ต้องการก็ปาทิ้งไปที่มุมห้องอย่างไม่สนว่ามันจะเสียหาย
ช่างสิ พังก็ช่าง ในเมื่อมันไม่มีมิสคอลจากคนที่เขาต้องการมันจะมีประโยชน์อะไรละ!

"นี่อายุมุ กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ได้ เห็นไหมว่าชายชุดมันเปิดหมดแล้ว"เสียงนุ่มดังขึ้นเหนือหัวพร้อมกับมือที่ดึงชายยูคาตะให้ปิดกลับมาบังเรียวขาผ่องที่ยั่วยวนสายตาของพนักงานที่ทำงานอยู่ไม่ไกลหลายคน สายตาเรียวคมตวัดขึ้นมองจนทำให้เหล่าผู้ที่แอบมองหลบสายตาวูบแล้วหันไปตั้งสมาธิกับงานแทนร่างบอบบางที่แสนยั่วยวนบนยกพื้นที่จำลองห้องชงชาและเป็นที่ตั้งโชว์ผลงานกิโมโนที่สูงค่าให้ลูกค้าได้เชยชม

"นี่จิกะ พี่บอกให้เรียกว่าพี่ไง เรียกอายุมุเฉยๆได้ไง!"ร่างเล็กในชื่ออายุมุโวยวาย มือดึงชายกิโมโนเนื้อหนาแขนสั้นของน้องชายอย่างแรงจนทำให้ล้มคว่ำลงไปนอนทับพี่ชาย แต่ดีที่จิกะไหวตัวทันรีบยันแขนทั้งสองรองรับน้ำหนักก่อนที่จะล้มทับพี่ชายผู้บอบบางของตนให้กระดูกหักไปซะก่อน
แล้วดูสิ เจ้าตัวที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็ยังหัวเราะร่าเผยรอยยิ้มที่ทั้งซุกซนทั้งอ่อนหวานส่งมาให้อีก ให้มันได้อย่างนี้สิพี่ชาย!อย่างนี้ไงเขาผู้เป็นน้องชายถึงไม่อยากจะเรียกพี่ให้รู้สึกกระดากน่ะ!

"ไว้อายุมุโตกว่าผม ผมถึงจะเรียก"จิกะเอ่ยพลางถอนหายใจ และคาดหวังว่าวันที่เขาจะได้เรียกพี่คงมาถึง อย่างน้อยก็ก่อน70ก็ยังดี
"จะบ้าเหรอไง จิกะก็เห็นว่าพี่หยุดสูงตั้งแต่ม.3แล้วน่ะ!ไอ้น้องบ้า!"อายุมุร้องเสียงขุ่น มือเล็กต่อยเข้าที่กลางอกกว้างของน้องชายซ้ำๆจนจิกะต้องจับข้อมือทั้งคู่ตรึงกับเสื่อทาทามิแน่นเพื่อป้องกันตนเอง แต่พอทำเช่นนั้น พี่ชายกลับยิ่งงอแงเตะขาดิ้นไปมา แถมยังยืดคอขึ้นมากัดหูจิกะจนเจ็บแปลบอีกต่างหาก!

"นี่อายุมุ!ทำตัวดีๆหน่อยสิ!ผมไม่ได้พูดเรื่องส่วนสูงเสียหน่อย โอ๊ย!"จิกะร้องออกมาเมื่อมือเล็กหลุดจากการจับกุมมาข้างแล้วฝากรอยเล็บไว้บนแผ่นอกของตนโดยตรงเพราะคอเสื้อกิโมโนที่หลุดลุ่ยจากแรงดิ้นของพี่ชาย
"แบร่!สมน้ำหน้าแล้ว จิกะนิสัยไม่ดีนอกจากแกล้งพี่แล้วยังหาว่าพี่ตัวเล็กกระจิ๊ดริ๊ดด้วย!"อายุมุยิ้มเยาะ มุมปากยกยิ้มอย่างร้ายกาจแต่เสียงหัวเราะกลับกังวาลใสจนคนมองอดที่จะโกรธไม่ลง สุดท้ายจิกะก็ไม่เคยโกรธพี่ชายคนนี้ลงเลยสักครั้ง...

"ใครที่ไหนเขาพูดแบบนั้นกันเล่า มีแต่อายุมุนั้นแหละที่ย้ำตัวเองอยู่ได้"จิกะเอ่ยพลางส่ายหน้าขำๆกับพี่ชายคนเองที่ไม่ว่าเมื่อไหรก็จะหงุดหงิดกับเรื่องส่วนสูงตลอด ถูก ว่าอายุมุเป็นคนเดียวในบ้านที่มีส่วนสูงน้อยนิดที่สุดโดยสูงกว่าแม่มาเพียงเล็กน้อย ต่างกับเขา พี่ชายคนโต และพ่อที่ค่อนข้างสูงและมีรูปร่างหน้าตาที่สมชาย
แต่ถ้าจะให้เขาพูด
จิกะไม่เห็นว่าการที่พี่ชายคนรองของตนจะไม่ดีตรงไหน กลับน่ารักเสียอีก โอเค อาจจะไม่ดีกับอีกฝ่าย แต่จิกะมองว่าพี่ชายคนรองเหมือนพี่สาวแสนงอนมากกว่าเสียอีก แต่ยังไงก็เถอะ อายุมุน่ารัก ความน่ารักชนะทุกอย่างนั้นแหละ

"พูดมาก!ถ้าจิกะพูดอีกพี่จะงอนแล้วนะ!!"อายุมุร้องทั้งยังมุ่นคิ้ว แต่ให้ตายเถอะ ยังไงก็ยังน่ารักอยู่ดีนั้นละ พอเถอะ!
"ไม่พูดๆ ผมไม่พูดแล้ว เลิกทำหน้าบูดได้แล้วน่า เดี๋ยวหน้าแก่หมดนะ"จิกะแกล้งขู่ แต่เอาเข้าจริง อายุมุที่อายุ29ยังหน้าเด็กกว่าจิกะที่อายุ25เสียอีก
"จริงเหรอ!ไม่น๊า~"อายุมุร้องลั่น มือเรียวจับแก้มทั้งสองข้างด้วยสีหน้ากังวลจนจิกะอดที่จะขำไม่ได้
"มาๆ เดี๋ยวผมจุ๊บลบรอยให้นะ"จิกะยิ้มกริ่มแล้วก้มลงแนบริมฝีปากที่หว่างคิ้วแรงๆทั้งยังเป่าเหมือนร่ายมนต์ใส่ด้วย เสียงหัวเราะคิกคักจากพี่ชายทำให้จิกะเลื่อนริมฝีปากไปที่ปลายจมูกแล้วทำแบบเดียวกัน

"จิ~กะ~"เสียงเรียกเย็นเยียบจนพาให้ขนหัวลุกดังขึ้นเหนือหัว จิกะเงยหน้าขึ้นมอง ใบหน้าเรียวคมออกไปทางดุกำลังส่งยิ้มเย็นพอกับเสียงให้เขา
เฮือก
แม่คุณมาแล้ว!
"ไงมามิ ไปคุยงานมาเหนื่อยไหม"อายุมุที่นอนอยู่ใต้ร่างจิกะร้องทักทายหญิงสาวที่สวมชุดกิโมโนงามสง่า น้องสะใภ้คนงามของเขาเอง
"ไม่เหนื่อยหรอกคะ แค่ไปสับลูกค้างี่เง่ามา สนุกดี"มามิยิ้มตอบพี่ชายคนสวยของสามี ก่อนที่นิ้วเรียวที่ปลายเล็บทาสีแดงเข้มยื่นไปหยิกหูของสามีที่ไปนอนคร่อมพี่ชายร่างบางขึ้นมาโดยแรง จิกะร้องโอดโอยก่อนจะลุกขึ้นมากอดประจบภรรยาคนสวยของตน

อายุมุพลิกตัวขึ้นมาเท้าแขนมองน้องชายกับน้องสะใภ้พลางอมยิ้มอย่างมีความสุข
นี่ละที่เขาอยากได้ ความรักดีๆแบบนี้ละที่เขาต้องการจนลงทุนบินไปถึงไทยหลบน้องชายพี่ชายขี้หวงออกไปตามหารักแท้

อายุมุเป็นใคร?
เอ้า
นี่คุณไม่รู้จริงๆเหรอ
ก็ผมไงเล่า ผม!
สงกรานต์คนน่ารักไงเล่า~~~

งงกันละซี่~ว่าทำไมผมกลายเป็นอายุมุได้ คุณก็คิดสิว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน ญี่ปุ่นนะครับญี่ปุ่น ผมจะมีชื่อญี่ปุ่นบ้างก็ไม่แปลกจริงไหมละ ไม่งั้นคุณคิดดูว่าลิ้นไก่สั้นแบบคนญี่ปุ่นน่ะจะออกเสียงชื่อผมออกมาเป็นยังไงน่ะ
ดังนั้นอยู่ที่ญี่ปุ่น เรียกผมว่าอายุมุ โทชิยูกินะคร๊าบบบบบบ

ตอนนี้ผมอยู่ร้านครับ ร้านที่จัดจำหน่ายกิโมโนแต่จัดประหนึ่งอาร์ตแกลก็ไม่ปาน แต่นั้นเป็นความคิดผมเองละ แล้วลูกค้าก็ชื่นชอบเสียด้วย เพราะมันทำให้เห็นความสวยงามของผืนผ้าได้ดีกว่ากันเยอะ ดูได้จากยอดขายที่เพิ่มขึ้นกว่า30% หุหุ บ้าจริง น่ารักแล้วยังฉลาดอีกนะเราน่ะ!
ร้านนี้อยู่ในความดูแลของน้องชายผม จิกะ กับภรรยาคนสวยแต่ติดจะดุของเขา แต่ผมว่าผู้หญิงแบบนี้ละเหมาะสมกับน้องชายผมที่สุดแล้วครับ ไม่งั้นจะปรามเพลย์บอยตัวฉกาจแถมยังติดพี่ชายอย่างร้ายแรงได้เหรอ?

พูดถึงน้องชายติดพี่แล้ว ผมก็ยังมีพี่ชายติดน้องอีกคนด้วยนะ แต่พี่ชายตอนนี้ดูแลกิจการเรียวคังอยู่อีกที อันที่จริงผมก็พึ่งจะกลับมาจากที่นั้นล่ะครับ ก็ลองกลับมาญี่ปุ่นแล้วไม่ไปให้พี่ชายกอดรัดฟัดเหวี่ยงดูสิ อย่าหวังเลยว่าจะได้ไปไหนอีกน่ะ!หวงกว่าพ่อแม่อีก!
โอ๊ะ พ่อแม่ของผมก็อยู่ที่เรียวคังด้วยนะครับ อย่างที่ว่าท่านเกษียณตัวเองยกงานต่างๆให้ลูกๆดูแลหมดแล้ว แต่ก็อยู่เฉยไม่ได้ ดังนั้นจึงเปิดโรงเครื่องปั้นเล็กๆขึ้นมาข้างเรียวคังแก้ว่าง จนตอนนี้เริ่มยุ่งแทนซะแล้วละ ไอ้ผมนะก็บ่นๆว่าแทนที่จะได้พักสบายๆกลับมาทำงานอีกละ แต่แน่นอนละครับ ความหัวดื้อไม่ยอมใครคุณว่าผมได้จากไหนละถ้าไม่ใช่ท่านๆน่ะ ยังไงก็ไม่ฟังผมหรอก!

หวา ไปซะไกล ปล่อยเรื่องกิจการครอบครัวผมไปก่อน มาสนใจเรื่องผมดีกว่านะ!
จากตอนที่ผมจากไอ้เด็กหล่อ แฟนผมมา(ฮิฮิ) ก็ผ่านไปอาทิตย์กว่าแล้วละครับ ช่วงแรกไอ้เด็กหล่อก็โทรมาถี่ดีอยู่หรอก แต่พอช่วงหลังสิ ตั้งแต่เริ่มไปเข้าค่ายรับน้องที่ภูเก็ตเนี่ยละ หายจ่อมไปเลย!มีก็แค่แอบมาไลท์ฝันดี คิดถึง จุ๊บๆ บลาๆๆ แต่ไม่ได้คุยกันเลย!!!บ้าจริง!มันไม่พอนะรู้ไหม!!!
ไอ้เด็กบ้าบอกว่ารุ่นพี่ออกกฏไม่ให้ใช้โทรศัพท์ เพราะอยากให้มีเวลาที่จะใช้ร่วมกับเพื่อนรุ่นเดียวกันเพื่อกระชับความสัมพันธ์ เพราะอย่างที่รู้ หลักสูตรนานาชาติไม่มีการรับน้องที่จริงจังอะไรนัก ทำให้สายสัมพันธ์รุ่นพี่รุ่นน้อง รุ่นเดียวกันออกจะน้อยเมื่อเทียบกับหลักสูตรปกติที่มีการรับน้องอย่างเข้มข้น
ก็รู้ไงก็รู้ ก็เข้าใจเหตุผล ก็เข้าใจ แต่ทำใจไม่ได้นี่!!!
คนมันคิดถึง คนมันรักน่ะให้ทำยังไง!

อ๊ะ เจ้าน้องชายบ้านี่จูบน้องสะใภ้โชว์กันต่อหน้าต่อตาเลยเหรอ!อิจฉาเว๊ย!!!
ผมก็อยากจูบกับไอ้เด็กบ้านั้นเหมือนกัน อยากให้กอดแน่นๆด้วยวงแขนอบอุ่น ซบหน้าลงไปบนแผ่นอกกว้างที่โชยกลิ่นเบอร์เบอรี่ แนบทั้งตัวลงไปชิดกับร่างสูงใหญ่ที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามสวยงาม อยาก...

*ปึ้ง*
มือเรียวทุบลงไปที่ทาทามิอย่างแรงแล้วยันตัวเองขึ้น จิกะกับมามิสะดุ้งมองด้วยความตกใจ
"ทนไม่ไหวแล้ว ฉันจะกลับไทยละนะ!"

ลัน~ลัน~ล้า~
ผมผิวปากอย่างอารมณ์ดีเมื่อเท้าเหยียบลงบนแอร์พอร์ตของจังหวัดท่องเที่ยวที่สำคัญของไทย ภูเก็ต!
สวัสดีเมืองไทย สงกรานต์กลับมาหารักแล้ว~~~

ก่อนมานี่ลำบากน่าดู กว่าจะสลัดจิกะออกมาได้ ให้ตาย เด็กคนนี้นี่จนแต่งงานแล้วก็ยังติดเขาไม่หายจริงๆ ดีนะที่ได้มามิช่วยปรามไว้ ไม่งั้นกว่าจะได้กลับไทยคงต้องยืดไปอีก2-3วันแน่เลย
ผมเดินไปรับรถที่เช่าไว้ก่อนจะขับไปรีสอร์ทที่ขอที่อยู่มาจากเซบาส ยิ่งใกล้ผมก็ยิ่งยิ้ม จนผมไม่แน่ใจว่าพอเจอหน้าไอ้เด็กบ้า ผมจะกลายร่างเป็นแป๊ะยิ้มรึเปล่านะ?

ถึงแล้วววววววววววว
หวา บรรยากาศดีเป็นบ้า ตกแต่งให้เข้ากับบรรยากาศทะเลแบบโมเดิร์น แต่ก็แฝงความหรูหราตามประสา5ดาว สายลมที่พัดเอากลิ่นทะเลมานี่ทำเอารู้สึกดีเป็นบ้าเลย!
ผมไปเช็คอิน แต่ก่อนที่ผมจะขึ้นห้องไปพักผ่อน ขาผมกลับเลือกจะเดินไปหาหัวใจ วุ๊ย เน่าวะตู!นี่ติดไอ้น้องพลมาแน่!
ผมถามกับรีเซปชั่นถึงกรุ๊ปนักศึกษาที่มาพักจนได้รู้ว่าพวกเขาจองบังกะโลติดหาดทั้งหมดของโรงแรมไว้ ถ้าเดินไปทางหาดจะต้องได้เจอแน่
เสียงเฮฮาของดังอยู่ไม่ไกล ผมเห็นเด็กหลายคนกลิ้งเกลือกอาบแดดกันอยู่ที่หาดบ้าง ลงไปขี่เจ็ตสกีบ้าง ว่ายน้ำแข่งบ้าง เล่นวอลเล่ย์ชายหาดบ้าง และนั้น!ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กหล่อ ไอ้น้องพลอยู่นั้นเอง!
อั๊ย ไอ้น้องพลกระโดดตัวลอยตบลูกที่น้องเมษเซ็ตส่งให้ลงฝั่งตรงข้าม อย่างเท่!ว้าย แฟนใครน่ะทั้งหล่อทั้งเท่ ดูซิกแพคงามๆนั้นสิ ไหนจะรอยยิ้มที่โชว์ให้เห็นเขี้ยวน่ารักๆนั้นอีก อ๊าค!!!อยากจะวิ่งเข้าไปหอมแก้มแรงๆชะมัด!

...

ไม่ต้องทำแล้ว
มีคนวิ่งเข้าไปทำแทนผมแล้ว

...

นี่น่ากับกลุ่มเพื่อนหน้าแย่ของเธอกรี๊ดวี๊ดว้ายทั้งยังกระโดดกอดแสดงความยินดีกับชัยชนะของพวกเขา ไม่สิ ของพวกเธอด้วย ผมพึ่งสังเกตว่านอกจากไอ้น้องพลกับน้องเมษแล้วยังมีพวกนี่น่าอยู่ในทีมด้วยอีก3คน พวกเขาผูกผ้าสีแดงไว้ที่ข้อมือซ้ายตรงข้ามกับอีกฝั่งที่ผูกข้อมือสีฟ้า

ไอ้เรานึกว่าจะได้เห็นไอ้เด็กบ้านั่งหงอยนิดๆ แต่ที่ไหนได้ สุขสบายดีนี่หว่า!!!ทั้งยิ้มแก้มปริ ไหนจะกอดอย่างแนบแน่นกับสาวสวย 'แฟนเก่า'อย่างดีเลยนี่หว่า!!!
ว่าแต่นีน่าเธอไม่ได้อยู่วิศวะไม่ใช่เหรอ บัญชีไม่ใช่เหรอไง ทำไมมาได้ละ นัดกันมาละสิ!หนอย!!!

มือผมยกขึ้นคอลไปหาไอ้เพื่อนรักทันทีโดยไม่ต้องคิด
"สันติ มึงมาหากูที่ภูเก็ตเดี๋ยวนี้เลย!!!"

ในเมื่อไอ้เด็กบ้าไม่สน ผมก็จะไม่สนไอ้เด็กบ้าด้วย ค่อยดูนะจะแกล้งให้หึงจนกระอั่กเลือดเลย!!!


TBC.
สวัสดีคะ อืม ไม่ได้อัพมาเดือนนึงแน่ะ อืม อืมมมมมมมมมมม ขอโทษค่าาาาาาาาา
ตอนนี้ได้รู้เรื่องของลุงเยอะขึ้นอีกนิด ชื่อ"อายุมุ" เป็นชื่อที่ชอบมาก ถ้าจำไม่ผิดนะน่าจะแปลประมาณประกายแสง รึเปล่านะ อืม ผิดแหง...
ตอนนี้น้องพลไม่ได้พูดซักแอะ มีพ่อจิกะนี่ละ พูดเยอะแยะ แถม แต่งเองก็รู้สึกชอบเอง น่ารักเนอะ!XD อยากจับมาเล่นชะมัด แต่เสียดายมีมามิจังแล้ว แล้วมามิจังเอง คนแต่งก็ชอบมากเหมือนกัน ว๊า~
ไม่ได้ตอบเมนต์ แต่รักทุกคนนะ จุ๊บจร๊วบมร๊วฟซ๊วบ
ปล.ใครทวงข้ามเรื่องก็อย่าลืมมาอ่านนะเคอะ
ปล.2ก็ยังไม่ได้บอกอยู่ดีอะ แต่ตอนหน้านี้ละ!!!

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-06-2013 22:09:14

เจ้แกนี่หาเรื่องงอนบ้าง โกรธ พล บ้างง ได้ตลอดอ่ะะ  :katai1: :mew6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: maruko ที่ 21-06-2013 22:24:51

จริงๆไปแสดงความเป็นเจ้าของพลแล้วกำจัดน้องนี(น่า)ดูจะง่ายกว่า .. แต่แบบนั้นก็ไม่สนุกน่ะสิใช่มั้ยเมษาา  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-06-2013 22:34:30

 :katai5: :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 21-06-2013 22:48:19

ส่งสันติมาโลด
รอดูน้องพลกระอักเลือด  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-06-2013 23:53:41

กีสสส
ลากคนแต่งกลับมา
กลับมาเดี๋ยวนี้
อยากอ่านตอนพลโดนแกล้งต่อแล้วอะ
งื้อออ กลับมานะ กอดแข้งกอดขา
อุอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 22-06-2013 00:23:51

อ้าวแล้วน้องพลมันผิดอะไรล่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: anuruk97 ที่ 22-06-2013 00:31:22

น่ารัก.............

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 22-06-2013 01:15:58

มารอดูอายูมุเอาคืน.... นี่ยังเอาคืนไม่พออีกเหรอลุง!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 22-06-2013 23:28:57

อ้ายยยยยยยยยยย ชอบบบบบบบบบ :hao7:

ขอเอาคืนแบบ สงกรานต์จูบสันติตอหน้าต่อตาพล แล้วขย่มๆ ด้วยนะ  :hao7: :hao7:

ชอบบบบบบบบ ตอนหน้า ลุ้นรนน

ช่วงนี้งานเย้อะะะ :katai4: เลยไม่ค่อยเข้ามาในเล้า แต่พอเข้ามาแล้วมาเจอตัวเองอัพนิยานแบบนี้ เป็นปลืมจ้าาาาา :mew4:

มาอัพบ่อยๆนะะ เดี๋ยวขาดตอนนนน5555555555 :hao3:

ปล.ยาวพอมั้ย

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 01-07-2013 17:09:06

กรี๊ดดดดดดดดดดดด
จัดเต็มเลยอายูมุจังงงงงง  :hao7:
แบบว่า ความน่ารักกระแทกตา
เพิ่งเข้ามาอ่านก็หลงเสนอหนูสงกรานต์อีกคนแล้วอ่าาาาา
เค้าติดกับซะแล้ววววว  :katai5:
ไอ้น้องพลน่ะหน้าม่อ ยังงี้ต้องแกล้งหนักๆซะให้เข็ด
จัดไปเลยค่ะอายูมุจังงงงงงงงงงงงงงง  :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 34 : 21-6-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-07-2013 02:26:00

"แน่ใจนะ ว่าจะทำแบบนี้จริง?"เสียงนุ่มเอ่ย ใบหน้าหล่อฉายแววกังวลและเป็นห่วง
"แน่สิ"เสียงที่ตอบกลับมาดมั่น มือเล็กถอดเสื้อที่ใส่อยู่ออกเป็นการยืนยันเจตนา เสียงถอนหายใจข้างกายก็ไม่สามารถทำให้หวั่นไหวได้
"อย่ามาร้องไห้ทีหลังนะ กูขี้เกียจปลอบ"


เฮ้อ
ทะเลนี้มันดีจริงๆ ลมที่ลอยกลิ่นเกลือมาโดนตัว แดดทอแสงจ้า ฟ้าใสๆ เสียงโหวกเหวกของไอ้พวกเพื่อนลิง โดยเฉพาะไอ้เมษโวยวายอยู่ได้ กับสาวๆในชุดบิกินี่โชว์เนื้อหนังเป็นอาหารตาชั้นเลิศ
ทุกอย่างดีหมด แต่ผมก็ยังเหงา
ถ้าตอนนี้มีคนตัวเล็กๆ ผิวขาวๆนุ่มนวล ตาโตๆ ริมฝีปากอิ่มนุ่มๆ เสียงหวานๆ มีคนที่ชื่อว่า 'เมษา' อยู่ข้างๆก็ดีสิ
เฮ้อ

อยากเจอชะมัด
ดูสิ
ถึงขนาดหูแว่วเสียงหัวเราะใสๆของเมษาเลย
คิดถึงชะมัด

เฮ๊ย!เสียงเมษาจริงๆนี่หว่า!
เด็กหนุ่มที่เอนหลังอยู่กับเก้าอี้ชายหาดติดทะเลลุกพรวดขึ้นเพื่อหันไปมองหาต้นเสียงที่ได้ยินอย่างยินดี นึกว่าคนรักตามมาหาตนไกลถึงนี่
ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มอย่างดีใจแต่ครู่เดียวก็กลับเป็นขุ่นหมอง
มึงอีกแล้วเหรอไอ้อาจารย์เวร?!

ภาพที่เห็นคือร่างของคนที่เขาแสนคิดถึง กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานกับคนที่เขาเหม็นขี้หน้ามากที่สุด
ถึงจะรู้ว่าอีกฝ่าย สันติเป็นอาจารย์แถมยังเป็นเพื่อนสนิทของเมษา แต่ใครจะไปไว้ใจกัน!ก็เมษาของเขาน่ารักถึงขนาดนั้น เขาไม่เชื่อหรอกว่าจะมีใครมองแล้วไม่คิดอกุศลได้ เพราะเขาเองก็ยังทำไม่ได้!!!

"เฮ๊ย!มึงมองไรวะพล?มีสาวเด็ดๆอยู่แถวสระเหรอ?"ไอ้เมษตบหลังผมป้าบใหญ่ แต่ผมไม่มีอารมณ์ไปสนใจมัน
"เฮ๊ย นั้นเมียมึงนิ!แล่วแล่วแล่วแล้ววววววววววววว อยู่กับหนุ่มหล่อด้วยเว๊ยเฮ๊ยยยยยยยยยยยย ศักดิ์มึงมาดูเรื่องสนุกๆเร็ว!เมียไอ้พลแม่งเล่นชู้!!"ไอ้เมษปากหมาแถมวิ่งไปลากไอ้ศักดิ์ที่เดินขึ้นจากทะเลให้มาสุมหัวข้างตัวผม
"มึงก็ปากหมา นั้นมันอาจารย์มหาวิทยาลัยเรา เพื่อนสนิทเมียไอ้พลมันต่างหาก"ไอ้ศักดิ์ตบหัวไอ้เมษ แต่มึงตบเบาไปนะ กูไม่สะใจ
"ใช่ หุบปากหมาๆของมึงไปป่ะ ไอ้เหี้ยศักดิ์หาไรยัดปากมันดิ๊ กูรำคาญ"หลังจากตบหัวไอ้เมษจนคว้ำไปหาไอ้ศักดิ์ ผมก็หันไปจ้องเมษาต่อ

ทั้งที่ในใจโกรธมาก แต่เพราะความผิดที่เคยทำ ทำให้ผมอดกลั้นที่จะไม่ไปกระชากตัว 'แฟนของผม' ออกมา แม้ว่า 'แฟนของผม' จะทำท่ามีความสุขมากๆกับผู้ชายคนอื่นก็ตาม แม่งเอ๊ย!!!ทำไมต้องยิ้มกว้าง หัวเราะร่าขนาดนั้นกับมันด้วยวะเมษา!!!

"กูรู้ว่ามึงโกรธ แต่มึงต้องใจเย็น ไม่งั้นไอ้ที่ทำมาพังแน่ แล้วมึงก็จะโดนเมียมึงเกลียดแน่"ไอ้ศักดิ์จับไหล่ผมเพื่อรั้งไม่ให้ผมขาดสติไปซัดไอ้เหี้ยนั้น
"...อืม"ผมตอบรับในลำคอ แต่สายตายังคงจ้องเขม็ง หวังจะให้เมษาสังเกตเห็น แล้วทิ้งไอ้เหี้ยนั้นมาหาผม


"เฮ๊ย ไอ้บ้าสันติอย่าสาดน้ำมาสิวะะะะะะ"ผมโวยวายเมื่อโดนไอ้เพื่อนเลวแกล้งสาดน้ำใส่โครมใหญ่ แน่นอนว่าผมสาดกลับชัวส์ แต่ผมสาดมันไม่ผิดเท่ามันสาดผม!ผมน่ารักผมถูกเสมอ!แอร๊ย~
"ไอ้เตี๊ยเอ๊ย สู้กูไม่ได้หรอก!"ไอ้สันติว่าชั่วๆแล้วกอดคอล๊อกตัวผมไว้เพื่อสาดน้ำใส่หน้าเต็มๆ!
"อ๊าค!!!ไอ้บ้าๆๆๆๆๆ"ผมดิ้นๆข่วนแขนกัดนิ้วมันให้ปล่อยจนสำเร็จ!ไอ้สันติชี้หน้าคาดโทษผมที่ทำร้ายร่างกายมัน แต่มีเหรอคนน่ารักอย่างสงกรานต์จะสน ฝันไปเถอะ เชอะ!
"สมน้ำหน้า!"ผมกระแทกเสียงเยาะเย้ยใส่พร้อมแสยะยิ้มมุมปากที่ยังเปื้อนเลือดไอ้สันติอยู่ หึหึ

แต่คุณไม่ลืมใช่ไหม ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดมันต้องออกมาเป็นหนุ่มน้อยหน้ามนเล่นหยอกล้อกับหนุ่มหล่อกลางสระอย่างชื่นมื่นพร้อมเสียงหัวเราะแว่วหวานประหนึ่งโลกนี้เป็นสีชมพู~~~

แน่นอนว่าถึงแม้ผมจะแอบลืมไปบ้างเพราะมัวแต่เล่น แต่จุดประสงค์หลักของผมคือการยั่วให้ไอ้เด็กบ้าหน้าหล่อหื่นกามนิสัยแย่หึงน่ะ!
ดูซิ ผมลงทุนลากไอ้สันติมาจากกรุงเทพเพื่อออเซาะฉอเลาะต่อหน้าไอ้น้องพลเลยนะ รู้สึกไร้สาระชะมัด แต่แหม ก็ผมหึง!ผมก็อยากให้ไอ้น้องพลหึงผมบ้างสิ จะได้เจ๊ากันไป!ฮึ!

ว่าไปแล้วเหลือบไปมองสักนิดซิว่าเป็นไง
วะโอ้วโย่วๆ แบดเฟรนทริโอ้อยู่ตรงนั้นครบ แถมส่งสายตาร้อนแรงมาให้ด้วย เขินจุง ผิวขาวนวลเนียนกำลังถูกเล้าโลมด้วยสายตาาาาาา

หึงกูละสิ หึงกูใช่ไหม หึงเข้าไปสิ หึงให้กระอักเลือดให้มากกว่าที่กูหึงมึงไปเมื่อกี้ก่อนแล้วกูถึงจะหยุด!

"อ๊างค์"ผมร้องพอมีจริตพร้อมกับสะดุดผงฝุ่นในน้ำเซไปแหมะกับอกไอ้สันติ แบบมองมุมไหมยังไง๊ยังไงก็จงใจสาด ไอ้เพื่อนหล่อกรอกสายตาไปมาพร้อมกับถอนหายใจอย่างเซ็งในอารมณ์ใส่ผม แต่ก็ยินยอมจะตามเกมส์ผมไปด้วยการยกสองมือพร้อมกล้ามล่ำๆเข้าโอบเอวผมให้ยิ่งแนบชิด แถมโน้มลงมาคลอเคลียข้างแก้มอย่างอ้อร้อ แหมะ ถ้าเปลี่ยนสันติเป็นไอ้เด็กหล่อนรกตรงนั้นผมคงได้เสียตัวกันกลางสระ

"พอยังมึง กูขนลุก"เสียงนุ่มแต่เสือกหมากระซิบข้างหูผม ชิชะ ได้ซุกกูคุณมึงควรจะยินดีเห่าสามครั้งแล้ววิ่งรอบตัวกูนะ!
"ซัก5วินะ"ผมบอกมันไปพร้อมกับเอียงหน้าซบกับบ่ากว้างๆที่เจือกลิ่นหอม
5...
4...
3...
2...
1...

เงียบ

"5แล้วไง?"ไอ้สันติถาม มันดันตัวเองออก แม่งขนลุกจริงด้วยอะ สันขวาน!
"มึง ทำไมเด็กกูมันไม่มาต่อยมึงอะ???"ผมถามมันหน้าเอ๋อ จากประสพการณ์อันโชกโชน ไอ้เด็กบ้าใจร้อนขี้หึงอย่างยิ่งยวดนั้นมันต้องมาถึงตัวและกระชากผมออกแล้วสิ แถมหมัดสักหมัดด้วย นี่อะไรทำไมยังไง ไอ้น้องพลไม่เห็นเหรอ ทำไมมันไม่มาอ่ะ มันจะทิ้งผมอยู่ในอ้อมกอดผู้ชายคนอื่นต่อหน้าต่อตาเหรอ
"เหี้ย มึงกะให้มันต่อยกูเหรอเนี่ยไอ้เพื่อนเลว!"ไอ้สันติขมวดคิ้วพล่าม แต่ผมไม่สนอะ แอบเหลือบกลับไปมอง ไม่อยู่!!!

ไอ้น้องพลทิ้งผมหายไปไหน!!!

"!!!"
นะ
นิ
นี่
นั้น
โน๊น
โน๊นมัน!!!
ไอ้บ้าที่ทาครีมกันแดดกับแผ่นหลังขาวเนียน(แต่แพ้ผม)ที่นอนคว่ำปลดสายบิกินี่สีขาวเล่นเอาเห็นเนื้ออกอยู่ร่ำไรนั้น นั้น นั้น
มันหน้าเหมือนไอ้น้องพลที่ทาครีมให้นีน่าเลยนะ นะ นะ
มันไม่ใช่ใช่ไหม แค่คนหน้าเหมือนสินะ ไม่ใช่พลกับนีน่าใช่ไหม ใช่ไหม ใช่ไหม
"เฮ๊ยๆๆๆ กัดจนปากจะขาดแล้วนะมึง!!"เสียงหมาที่ไหนวะ อ๊ะ ไอ้หมาสันตินี่เอง มันเอามือมาบีบปากผมออก อ้าว นี่ผมกัดปากตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร?
"เจ็บจัง..."ผมเอ่ยเบาๆแต่ตายังเหล่ไปมอง ไม่หลอน ไม่ใช่ภาพลวงตาแต่เป็นไอ้น้องพลกับนีน่าจริงๆ ฮือ ทำไมมันไม่สนใจผมละ ผมเป็นแฟนมันนะ ฮือ ไม่ยอมนะ กูจะร้องไห้นะ

หูผมได้ยินเสียงถอนหายใจก่อนที่ตัวผมจะถูกยกขึ้นนั่งขอบสระ ไอ้สันติดึงตัวเองขึ้นจากสระก่อนจะก้มลงช้อนตัวผมขึ้นอุ้มไว้ ผมโอบรอบคอแล้วซุกหน้าลงไปอย่างอ่อนแรง หมดแรง ไร้แรง
"กูบอกแล้วแท้ๆว่าอย่ามาร้องไห้"ไอ้สันติว่าเสียงอ่อน มือใหญ่มันลูบหัวผมหมายจะปลอบ ฮือ มึงทำถูกแล้วตอนนี้กูอ่อนแอต้องการคนปลอบคนเอาใจอย่างสูง
"งือ.."ผมในโหมดงอแงง่องแง้งส่ายหน้าปฏิเสธกับอกมัน ก็ผมยังไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อย แค่เกือบ!
"เชี้ย กูจั๊กจี้!"ไอ้สันติหัวเราะแล้วโยกหัวผมออก มันหยิบเสื้อที่ผมถอดทิ้งกับเสื้อมันขึ้นจากเก้าอี้ชายหาดที่วางไว้ใกล้กับสระ
"ขึ้นห้องกันเลยนะ?ตัวเย็นหมดแล้วเดี๋ยวกูสั่งชอคโกแลตร้อนให้นะ"ไอ้สันติกระซิบถามผม ผมพยักหน้าแล้วซุกหน้ากลับเข้าไปบนอกกว้างๆของมัน ชอบจัง เวลาผมอยู่โหมดนี้ไอ้สันติจะดีกับผมเป็นพิเศษ จะตามใจด้วย อย่างตอนเด็กๆผมก็เคยอ้อนขอรถบังคับของรักของหวงของสะสมของมันมาได้ด้วยละ เรียกได้ว่าช่วงคืนกำไรให้เพื่อนครับ
"เอาคุ๊กกี้ดั้วยนะ"อ้อนครับอ้อน ผมมันคนอ่อนแอและน่ารัก ทนรับความเจ็บปวดนานๆไม่ได้ ยิ่งถ้ามีคนที่พร้อมสปอยส์ผมอยู่ใกล้ตัวผมจะกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดเขาทันที อย่างน้อยก็ขอให้ผมดีขึ้นก่อนแล้วผมจะกลับไปสู้ยิบตาใหม่!รอก่อนนะไอ้เด็กบ้า จะสั่งสอนให้รู้สำนึกเลยว่าใครใหญ่!เชอะ!


TBC.
สวัสดีคะ ว่าจะลงตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะแต่ยุ่งมากไม่มีเวลามาลงเลย ตอนนี้พิมพ์ไปก็หลับไป ไอจนคอจะหลุดละ
กะว่าจะให้ลุงสั่งสอนน้องพลให้หึงแต่ไหงลุงกลับโดนซะเองจนเฟลไปได้ก็ไม่รู้!!!แถมอยากจะพิมพ์ต่อแต่งสังขารมันไม่เอื้ออีก ลุงขอโทษนะแต่ลุงต้องเฟลต่อไปอีกหน่อยแล้วละ ตอนหน้านะตอนหน้า!
ไม่ได้ตอบเมนต์อีกแล้วแต่ก็รักนะคะ

รักคนอ่าน :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 06-07-2013 07:47:37

สมมมม 5555 อยากเล่นอะไรก็ไม่รู้
ที่พลไม่สนเพราะคิดว่าไม่ใช่เมษาและคงเชื่ิอใจคิดว่าเมษาไม่นอกใจตนละมั่งงง  :mew4: กรรมจริงๆเลยพล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 06-07-2013 09:04:15

พลไม่หึงเลยเรอะ
เขาจะพากันขึ้นห้อง(?)แล้วนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-07-2013 09:41:48

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: maruko ที่ 08-07-2013 15:38:51

เมษาเงิบบบบบ เล่นเอง ชงเอง และเจ็บเองงงง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-07-2013 18:12:51

สรุปก็เล่นกันไปเล่นกันมา กร๊ากกก
ไม่รู้งานนี้ใครจะแพ้ทางใครก่อนกันนะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 08-07-2013 19:19:01

เอาแล่ว.... ยั่วขึ้น แต่เด็กพยามยามรักษาพฤติกรรม....

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 08-07-2013 21:25:03

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :katai5:


เอาอีก ยุให้พลหึงอีก  :hao7:


สงกรานต์ สู้โว้ย!!!!! :angry2:


ปล.รอเสมอนะะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 10-07-2013 09:38:43

เหอะๆ

ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวจ้า

เมษาจะหาทางแกล้งพลไปทำไมเนี่ย ไม่เข้าใจเลย-*-

ต้องทะเลาะกันถึงจะมีความสุขหรือไง?

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 35 : 6-7-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-08-2013 23:49:03

"นี่ คนนั้นมาที่นี่ละ ชั้นเห็น"

"งั้นเหรอ..."

"มากับคนอื่นอีกคน ชั้นไม่ชอบเลย"

"ถ้าอย่างนั้น เรามาวางแผนสนุกๆกันไหม แผนที่จะมีประโยชน์ให้เราทั้งคู่"


---------
มาแปะเพราะคิดถึง ตอนหลักจะมาลงพรุ่งนี้ดึกๆๆๆๆนะคะ
รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ intro36 : 1-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-08-2013 00:12:26

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ intro36 : 1-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 03-08-2013 03:47:27

มาว
ผมมาวววววววว
เอิ๊ก~~~
เมาได้ไงวะ?ผมกินน้ำแอปเปิ้ลนี่นา?
ต๊ายตาย โดนมอมละคุณ!ผมโดนสาวมอม!ให้ตายเถอะ อยากจุดพลุฉลองถ้ามันเกิดเมื่อสิบปีที่แล้ว อยากจุดพลุฉลองมากๆ ถ้าคนมอมไม่ใช่เจน!!
แต่เอาด้วยความสัตย์จริง ผมคอแข็งคอเหล็กจะตาย จะเมาเพราะเหล้าได้ยังไง ไม่มีทางหรอก ในน้ำแอปเปิ้ลแก้วนั้นมันต้องมีอย่างอื่นผสมอยู่แน่ๆ ร้ายมาก!ผู้หญิง!

ถ้าคุณสงสัยว่าผมมานั่งดื่มน้ำแอปเปิ้ลให้โดนเจนมอมได้ยังไง ผมจะบอกให้ฟังนะ
ก็หลังจากที่สันติพาผมขึ้นมาโอ๋จน(ผม)หน่ำใจแล้ว มันก็ออกไปจากห้อง เห็นว่ามีเรื่องงานด่วนติดต่อมาละมั๊ง ผมเลยปล่อยมันไป กลิ้งดูทีวีรอไอ้สันติกลับมาพาไปกินข้าวเย็น วันนี้ยังไม่อยากเห็นหน้าใครบ้างคน เลยกะจะให้มันพาไปกินไกลๆหน่อย
กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ดีๆ เจนก็โผล่มาจากไหนไม่รู้!รู้ได้ไงวะว่าผมมา!รู้ได้ไงวะว่าผมอยู่ห้องไหน!

เธอบอกมีเรื่องจะคุยกับผมด้วยสีหน้าเคร่งเครียดประมาณว่าถ้าผมไม่ยอมให้เธอเข้าห้องไปนั่งคุย เธอจะปาดคอผมดับอนาถคาธรณีประตู...
พอเข้ามาปุ๊บเธอก็จัดการโทรสั่งรูมเซอร์วิสค๊อกเทลให้ตัวเอง แล้วเพื่อแผ่สั่งน้ำแอปเปิ้ลให้ผมอย่างใจดีอีกต่างหาก
เรื่องที่เธอพูดก็ไม่ได้ต่างจากเดิม ก็คือเรื่องไอ้น้องพลกับนี่น่า เล่าถึงความสนิทสนมตลอดระยะเวลาที่อยู่นี่ เธอบอกว่าสองคนดูเหมือนกลับไปอยู่ในช่วงเวลาที่คบกัน หวานอย่างนู๊น แหววอย่างนี้ เธอบอกว่าทั้งสองคน...อยากจะกลับมาคืนดีกัน อยากจะเลิกกับผม
นี่รึเปล่า เหตุผลที่วันนี้ไอ้น้องพลไม่สนใจผมกับสันติ
...
ไม่ๆๆๆๆๆ
หนักแน่น!!!ผมจะไม่เอนเอียงง่ายๆ!
ถ้าเกิดต้องเลิกกัน มันต้องออกมาจากปากของไอ้เด็กบ้านั้นไม่ใช่จากปากคนอื่น!!
แต่อย่างหวังว่าจะเลิกด้วยนะ!ฝัน!!
คอยดูนะ จะตามจองล้างจองผลาญด้วยมารยาทั้งหมดที่มีเลย สาบาน!!!

"นี่ฟังอยู่รึเปล่า!"เสียงเหวี่ยงๆพร้อมกับนิ้วเรียวที่ถือวิสาสะมาแตะที่แก้มผมทำให้ผมปรือตามองว่าเธอจะเอาอะไรอีก
เจนที่นั่งข้างผมโน๊มหน้าเข้ามาเสียชิด จริงๆ นอกจากนิสัยของเธอ ผมว่าเธอเป็นคนหน้าตาดีนะ สวยเฉี่ยวๆ มั่นใจในตัวเองสูง ร้ายนิดๆสเป็คผมเลยนะจริงๆแล้ว น่าเสียดายที่ผมเลิกมองผู้หญิงไปแล้ว ตอนนี้มีแต่ไอ้เด็กบ้านั้นเต็มใจแล้ว ชิ!

กลับมาที่ตรงหน้าผมก่อนนี่ ให้ตายเถอะ จู่ๆผมก็โดนลากตัวมานอนแปะที่เตียง โอ๊ย ไม่มีแรงเลย ทั้งเบลอทั้งง่วง ตาพร่าไปหมดแล้ว นี่เจนใส่ยาบ้าอะไรให้ผมกินเนี่ย!
"เธอ...ทำอะไร..."ผมเอ่ยถามออกไปอย่างยากลำบาก ความง่วงมันสุมอยู่ที่หัวตาจนแทบจะลืมไม่ขึ้น เจนไม่ตอบ แต่เธอค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของผมออกช้าๆ ปลายนิ้วสะกิดผิวอย่างจงใจจนผมเสียววาบ เธอจะทำอะไรกับผมน่ะ?หรือจะวางแผนกับนีน่ามอมผมแล้วเรียกคนมากระทืบ รุมโทรม ถ่ายรูปประจานแบบในนิยาย ฉิบหายแล้ว หน้าตาไม่ผ่านมาตรฐานผมไม่ยอมให้แตะขาอ่อนหรอกนะ!
"ชอบผู้ชายมีอะไรดี?เลิกเถอะน่า ไหนๆก็จำไม่ได้อยู่แล้ว ปล่อยพลให้ผู้หญิงที่รักพลไปเถอะ แล้ว..เลือกชั้นแทน"เจนกระซิบเสียงหวานจนจบก็ก้มลงจูบผมแนบแน่น ผมสะดุ้งเบิ่งตากว้าง

นี่กูโดนผู้หญิงชอบ???
ป๊าด ดีใจอะ!!!แม่ครับ มีผู้หญิงมาชอบผมคนแรกในรอบ30ปี!!วู๊วววววววววววววววววววววววว

เอาละ ถึงแม้ว่าผมจะดีใจแค่ไหน ภูมิใจแค่ไหนกับความแมนของตนที่ในที่สุดก็มีสตรีนางนี้เล็งเห็นและอยากจะได้ผมไปทำพันธุ์ แต่น้องหนูเกิดมาช้าเกินไป น้องมาช้าเกินไป พี่ชายสุดหล่อคนนี้มอบกายมอบใจให้บุรุษนายอื่นไปแล้วนะจ๊ะเบบี๋
แต่สุภาพบุรุษแบบผมไม่อยากทำอะไรหักหาญน้ำใจเลดี้ ดังนั้นผมจึงปล่อยให้เธอจูบไปโดยไม่ตอบรับ พอเธอเอะใจถอยออกไป ผมก็จะปฏิเสธเธออย่างจริงๆจังๆให้สมกับการเป็นลูกผู้ชายอกสามศอกครึ่ง!โฮะโฮะโฮ่!อู๊ยยยยยย ดีใจชะมัดมีสาวมาติด~~~

แต่ อา สถานการณ์แบบนี้ละที่มักจะปรากฏเสมอๆในละครไทย

ไอ้พระเอก(ของผม)เปิดเข้าห้องมาได้ยังไงไม่รู้ แล้วเห็นจะๆตากับฉากจูจุ๊บสุดหวานของนางเอก(ผม)และตัวอิจฉา(เจน)
บอกได้คำเดียว
ตายห่า!!!

มันเกิดอะไรขึ้นไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้ผมโดนจับพาดบ่ากว้างๆนั้น ห้อยหัวจนดั้งแทบจะกระแทกมัดกล้ามที่แผ่นหลังจนเลือดอาบ หางตาเห็นแว่บๆถึงใบหน้าตื่นตะลึงของเจนที่โดนดึงอย่างแรงจนเกือบจะกระชากจนไปนั่งกองอยู่อีกฝากของเตียง เป็นอีกครั้งแล้วที่ผมเห็นเธออ้าปากพะงาบๆแบบพูดอะไรไม่ออก พอๆกับผมที่อ้าปากเหวออยู่เช่นกัน ที่เห็นไอ้น้องพลทำกิริยาที่เรียกได้ว่ารุนแรงใส่ผู้หญิง สุภาพบุรุษ มันมั่นใจว่าจะเรียกไอ้น้องพลว่าแบบนั้นได้นะ ตั้งแต่คลุกคลีกันมาผมไม่เคยเห็นพลทำกิริยาแบบนี้กับผู้หญิงเลย จริงๆนะ อย่างจุ๊บคราวก่อนโน๊นที่ทำให้เกิดเรื่องเนี่ย พลยังแค่พาผมกลับเงียบๆ ไม่ได้ว่าหรือแตะต้องเจนเลย จริงๆยังบอกลาก่อนกลับกับเจนด้วยซ้ำ!
 
"อย่าคิดว่า ความจำเสื่อมแล้วจะไปนอนกับใครก็ได้ เมษายังคงเป็นของพลคนเดียวเท่านั้น!!!"เสียงกร่าวที่เอ่ยออกมาก้องไปทั้งห้อง ผมสะดุ้ง เจนสะดุ้ง นีน่าสะดุ้ง อ้าวเฮ๊ย มาเมื่อไหร???
"พล ถ้าเขารักกันพลจะไปห้ามเขาไม่ได้นะ"นีน่ากล้ามาก เธอก้าวเข้ามาจับที่ต้นแขนของเด็กผมต่อหน้าผม แล้วยังใช้น้ำเสียงออดอ้อนอย่างน่าหมั้นไส้คุยกับพลเรื่องของผมต่อหน้าผมอีก

"อย่ามาแตะนะ พลเป็นของฉัน!"ผมที่ดันตัวขึ้นมาจากที่โดนห้อยหัว ยันไหล่ของไอ้น้องพลไว้แล้วปัดมือของนีน่าออก เธอนิ่งอึ้งก่อนจะเปลี่ยนสายตาเป็นมาดร้ายใส่ผม แต่อย่างผมเหรอจะยอมแพ้ แต่แน่นอนผมจะตอบโต้ด้วยวิธีของผม
"พลพาฉันออกไปจากตรงนี้ทีสิ"ผมพลิกตัวไปโอบรอบคอ ซุกหน้าลงไปออดอ้อน พร้อมกับส่งสายตาและรอยยิ้มเย้ยไปให้นีน่า หึ

พลที่ดูจะยังงงๆกับสถานการณ์แต่ก็ยอมพยักหน้าแล้วอุ้มพาผมเดินออกจากห้อง ทิ้งให้นีน่ายืนกำมือแน่น มองตามผมด้วยสายตาเคียดแค้น กับเจนที่มองตามผมด้วยสายตาเจ็บปวด สายตาของผู้หญิงที่ไม่สมหวังในความรัก
ขอโทษนะ แต่ฉันเลือกเธอไม่ได้

อยู่กับความคิดตัวเองแป๊บเดียว ไอ้น้องพลเจ้าของไหล่กว้าง ซอกคอหอมที่ผมซุกอยู่ก็พาผมมาถึงห้องพักแล้ว มองไปรอบๆเห็นเสื้อวางพาดอยู่ตามเก้าอี้ เห็นผ้าเช็ดตัวพาดอยู่ที่ระเบียง เห็นพวกของใช้ นาฬิกาวางอยู่ที่โต๊ะกระจกด้วย สงสัยจะเป็นห้องที่เจ้าตัวใช้มาตลอดการเข้าค่าย

"เมษา ถึงพลจะดีใจที่เมษาหึงพล แต่พลก็ยังไม่ลืมหรอกนะที่เมษาทำอะไรกับเจนน่ะ"ไอ้น้องพลเอ่ยเสียงดุ พร้อมกับวางผมบนเตียงแล้วกดไหล่ไว้ไม่ให้ลุกหนี แต่ใครล่ะที่จะลุกหนี?

"ทำไมต้องเจนวะ?ทั้งๆที่ก็จำไม่ได้ไม่ใช่เหรอไง ทำไมยังไปยุ่งกับเจนอีก ต้องเจาะจงเป็นเจน เมษาชอบเจนจริงๆเหรอไง!!"ไอ้น้องพลเค้นเสียงถาม มือที่จับที่ไหล่บีบแน่นขึ้นจนผมรู้สึกเจ็บ
"พล ฉันเจ็บ ปล่อยมือ"ผมเอ่ยเสียงแผ่ว
"พลเจ็บกว่า..."ไอ้น้องพลว่าเสียงอ่อนอย่างน่าสงสาร มือคลายแรงลงแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อย ทั้งยังโถมเข้ากอดผมจนล้มลงไปบนเตียง ผมแอบสะดุ้งเล็กน้อย เพราะกลัวว่าเหตุการณ์มันจะซ้ำรอย แต่พอไอ้น้องพลไม่ได้ทำ เพียงแต่กอดแล้วซุกหน้าลงกับอกผมเท่านั้น ผมก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ

"ถอนหายใจทำไม?ไม่รักพลแล้วเหรอ?เบื่อพลที่ขี้โมโห ขี้หึงเหรอ?ไม่เอานะ พลไม่ยอมให้เมษาเบื่อ"ไอ้น้องพลเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างน้อยใจ ใบหน้าหล่อเหลาดูหมองเศร้าทั้งยังน่าสงสาร แต่ผมต้องกลั้นขำสุดชีวิต เพราะในสายตาผมมันเหมือนน้องหมาตัวเขื่องกำลังอ้อนผมมากๆเลย!
"พลรักฉันไหม?"ผมประคองหน้าของพลไว้ ลูบปลายนิ้วลงไปบนแก้มใสอย่างรักใคร่
"รักสิ รักมากจนแปลกใจตัวเองเลยละ"ไอ้น้องพลตอบกลับมาอย่างน่าชื่นใจ ผมเลยอดไม่ได้ที่จะก้มลงจุ๊บที่หน้าผากมน
"งั้นพลก็ต้องเชื่อนะ ว่าฉันกับเจนไม่มีอะไรกัน ฉันรักพล รักพลคนเดียว รักตั้งแต่แรกเห็น ที่ลานหน้าเกตเวย์นั้น.."ผมยิ้มหวานส่งให้ไอ้น้องพลที่เบิ่งตากว้างมองผม
"เมษา..จำได้แล้ว?"ไอ้น้องพลเอ่ยถามเสียงเบาจนเกือบกระซิบ ผมแนบริมฝีปากลงไปแทนคำตอบ
"รักพลนะครับ"



บนเตียงหลังใหญ่ สองร่างกอดกัน ยิ้มให้กัน กระซิบคำรักผ่านสายตา ผ่านปลายนิ้ว ผ่านริมฝีปาก กระซิบอย่างไม่รู้เบื่อ ทดแทนเวลาที่ห่างหาย ต่างหลงใหล ต่างปรารถนาในกันและกัน อยากที่จะเติมเต็มด้วยลมหายใจของกันให้เต็มหัวใจ
"เมษาครับ พลขอนะ..."เสียงทุ้มกระซิบข้างหูแผ่วๆ ความรู้สึกที่กดมานานกำลังเรียกร้องที่จะปะทุออกมาให้ถึงที่สุด เขาก้มลงจูบหนักที่กระดูกไหปลาร้าที่เรียงตัวอย่างงดงาม แต่งแต้มสีสดให้ผิวขาวนวล พร้อมกับลดมือลงลูบไล้ต้นขาเรียวผ่านเนื้อผ้าลื่นมือ กลิ่นหอมกรุ่นที่สัมผัสได้ยิ่งทำให้ความต้องการเพิ่มสูงอย่างไม่อาจห้าม และไม่อยากห้ามอีกแล้ว
มือเล็กที่จับอยู่ที่ต้นแขนตกทิ้งลงข้างกาย ชายหนุ่มมุ่นหัวคิ้วอย่างสงสัย เขาละจากแผ่นอกที่หายใจอย่างสม่ำเสมอขึ้นเพื่อพบว่า...
เมษาหลับไปแล้ว!!!
"ใจร้ายเกินไปแล้วนะ!!!"

TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ลงดึกมากตามคาด เกือบตี4 หึหึ คนแต่งตาปรือมาก ผิดตรงไหน แปลกยังไง กรุณาอภัย เขาง่วงงงงงงงงงงงงงง
สำหรับหลายๆคนที่เดาว่าเจนน่ะชอบเมษา คุณคิดถูกแล้ว!!!กร๊าก คนแต่งก็คิดได้เหมือนที่คนอ่านเดาละคะ แฮ่ พยายามเขียนไม่ให้รู้ว่าเจนสนใจแล้วนะ แต่ยากจัง555
ส่วนตัวแล้วชอบเจนนะ ไม่รู้สิ เราคิดว่าคนที่พยายามทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการไม่เห็นจะผิดตรงไหน ดีกว่ายังไม่เคยพยายามอะไรแล้วมานั่งเสียใจว่าทำไมเราถึงไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้นะ ถ้าทำก็คงจะดีนะ บลาๆๆๆ

จุบุคุณfay 13นะคะ เลิฟวิ่งยู~


รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 03-08-2013 08:02:41

ในที่สุดก็เข้าใจกันซะทีนะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 03-08-2013 09:48:15

555555+....เห้ย! โดนยาไรไป... ยานอนหลับเรอะ!

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-08-2013 11:20:41

สรุปนั่นยานอนหลับเรอะ โถ่ 5555555555
มานั่งรอตั้งแต่เมื่อวาน
ในที่สุดก็มาต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 03-08-2013 23:07:39

ตื่นมาต้องให้พลลงโทษซะให่เข็ด555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 04-08-2013 00:41:17

 :mew1: :mew1: :mew1: คนเขียน

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 04-08-2013 15:09:51

อ่านตอนแรก  :z3:

ต่อมา  :m16:

ต่อมา  :hao7:  :hao6:

พออ่านจบ  :a5: o22.  :z6:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: e-ga-g ที่ 04-08-2013 16:36:42

อะโ่ด่วววววว ทำไมเจนใส่ยานอนหลับอ่ะ ไม่ใจเลย
 :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 04-08-2013 19:21:59

พลอดไปซะ เพราะมาช้า ให้เจนมาจุ๊บเมษาได้ -o-
แต่ไม่ใช่ว่า ชิงลักหลับเมษาล่ะ :m12:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 05-08-2013 07:55:03

 :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 36 : 3-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-08-2013 22:04:44

เฮ้อ
ผมพลนะครับ
ผมจะเล่าให้ฟัง ที่ว่าทำไมเมื่อตอนบ่ายผมถึงไม่ได้ยืนเฝ้าเมษา มันก็ไม่มีอะไร เพียงแค่ผมกลัวว่าถ้ามองนานกว่านั้นจะทนไม่ไหว พอดีกับที่นีน่าเธอมาขอให้ผมช่วยทาครีมกันแดดที่หลังเธอให้ ตอนแรกก็ไม่อยากไปหรอก ไม่อยากจะคลาดสายตาจากผู้ใหญ่ดื้อแต่น่ารักที่ตอนนี้กำลังลืมผมแถมยังไปตัวติดกับไอ้เหี้ยนั้นเหลือเกิน ไม่สิ ผมจะไม่เรียกแบบนั้นแล้ว เพราะจริงๆแล้วเขาก็เป็นคนดีกว่าที่ผมมคิดไว้

ไอ้ศักดิ์กับเมษมันไล่ผมให้ไปโดยสัญญาว่าจะจับตาดูให้เอง อีกอย่างผมก็เกรงใจนีน่าด้วย เพราะคราวที่เลิกกันนั้น ผมเป็นคนผิดที่นอกใจเธอแถมยังบอกเลิกเธออีก ผมยังรู้สึกผิดอยู่ถึงตอนนี้ แต่ผมก็ไม่อยากหลอกเธอต่อไป ผู้หญิงสวยที่เพรียบพร้อมแบบเธอควรจะได้เจอคนดีๆที่จริงใจกับเธอมากกว่าผม
ผมก็ทาครีมไปคุยเล่นกับเธอไป แต่พอหันมาอีกที ผู้ใหญ่ดื้อของผมก็หายไปแล้ว!!!ไอ้สองตัวที่ว่าจะดูให้ก็หายไปด้วย!!!

ผมรีบโทรหาทันที โทรเข้าหาไอ้เมษ มือถือแม่งดันทิ้งไว้ตรงเก้าอี้ชายหาดพร้อมกับเป้ของมันตรงนี้ โทรหาไอ้ศักดิ์ ไอ้เมษรับ มันบอกว่ากำลังสะกดรอยตามให้อยู่อย่าพึ่งด่ามัน ซึ่งถ้ามันไม่พูดมาก่อน ผมคงจะหลุดคำด่าถึงโคตรเหง้ามันไปแล้วจริง
ไอ้เมษบอกว่าพากันอุ้มช้อนก้นขึ้นห้อง แถมเหมือนเมษาของผมจะกึ่มๆจะร้องไห้ด้วย
หมายความว่าไงวะ ไอ้เวรนั้นทำอะไรเมษาของผม?!!!

ผมถามเลขห้องของเมษาจะตามไป แต่เหมือนมันจะเกิดเรื่อง?ได้ยินเสียงโวยวายลอดผ่านสายมา สุดท้ายสายก็ตัดไป ผมหงุดหงิดที่ไม่ได้รู้ที่อยู่ของเมษา แต่อีกใจก็ห่วงเพื่อน ไอ้เมษมันปากหมาแถมยังกวนส้นตีนอาจไปเหยียบตีนใครเข้าก็ได้ ถึงมีไอ้ศักดิ์อยู่กับมัน ไอ้นี่ใจเย็น แต่พอเป็นเรื่องไอ้เมษมันจะร้อนขึ้นมาทันทีจนผมแปลกใจ ถึงแซวเรื่องมันกับไอ้เมษเพื่อลองใจมันเนี่ยละ
ไม่ใช่ว่าผมไม่ห่วงเมษานะครับ ผมห่วงมาก แต่ว่าลึกๆผมก็รู้ดีกว่าไอ้อาจารย์นั้นน่ะดูแลเมษาได้ และผมไว้ใจเขาได้ ดังนั้นผมจึงเลือกจะตามไปดูไอ้เพื่อนตัวปัญหาของผม ได้ยินคร่าวๆว่าตอนนี้มันอยู่ที่โถงหน้าโรงแรม ให้ตายสิ วุ่นวายจริงๆไอ้ลิงเมษ!

พอไปถึงพบว่ามีปัญหาจริงๆ ไอ้เวรนั้นยืนโวยวายทะเลาะอยู่กับกลุ่มคนเกือบสิบได้ละมั๊ง ส่วนไอ้ศักดิ์ยืนคุมเชิงอยู่ข้างหลัง แต่ผมว่ามันใกล้จะทนไม่ไหวแล้วละดูจากสายตามันเนี่ย
ปัญหาแม่งเล็กตามคาด ไอ้เมษมัวแต่คุยกับผมไม่ได้มองทาง เตะกระเป๋าไอ้พวกนี้ที่รอเช็คอินอยู่กระจาย แล้วมันก็ดันโวยวายปากหมา คือมันไม่ได้ปากหมาใส่พวกนั้นหรอก มันปากหมาใส่ความซุ่มซ่ามมันต่างหาก แต่ใครจะรู้ถึงความหมายละถ้าไม่ได้สนิทกับมัน
เสียงไอ้ลิงปากหมากับไอ้พวกนั้นดังจนทางโรงแรมส่งผู้จัดการมาไกล่เกลี่ย กว่าจะคุยกันเคลียส์ก็นานโขจนผมต้องเหลือบมองนาฬิกาเป็นระยะ อยากจะไปก่อน แต่ก็กลัวว่าเกิดไอ้พวกนั้นลงมือจะไม่มีคนอยู่ช่วย ถึงเพื่อนผมเก่ง แต่นั้นก็2ต่อ10ไง

พอแยกย้าย ผมก็รีบถามทันทีว่าเมษาอยู่ห้องไหน แต่มันกลับส่ายหน้า เพราะว่าดันเกิดเรื่อง ดังนั้นจึงคลาดสายตาไป แม่ง!
ก่อนที่ผมจะได้เข้าไปถามข้อมูลที่รีเซปชั่น มือถือของผมก็ดังขัดขึ้นมาก่อน ผมกดรับสายและระบายเสียงหงุดหงิดลงไป เป็นไอ้อาจารย์นั้นที่โทรมา รู้เบอร์ผมได้ไงวะ?

ผมเดินไปที่มุมคาเฟ่ของโรงแรมตามที่โดนนัด ไล่ไอ้เมษกับไอ้ศักดิ์กลับไปห้อง ไม่งั้นมันคงก่อเรื่องวุ่นวายให้ผมไปหาเมษาได้ช้าลงอีก
ไอ้อาจารย์นั้นรออยู่พร้อมกับคีย์การ์ดห้องของเมษา นั้นทำให้ผมแปลกใจมาก เขาว่าให้ผมไปจัดการให้เรียบร้อย เมษานอยส์ก็เพราะผมดังนั้นก็ควรจะให้ผมเป็นคนรับผิดชอบ ผมไม่ชอบใจที่โดนสั่ง แต่ว่าตอนนี้ผมก็ไปหาเมษาได้แล้ว นั้นสำคัญกว่า
"ดูแลมันให้ดีๆ"ประโยคที่เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง ทำให้ผมตอบรับไปด้วยความจริงจังเช่นกัน

พอเปิดประตูเข้าไปถึง เรื่องก็เป็นอย่างที่คุณรู้
ผมเผลอตัวรุนแรงกับเจนไป คิดว่าหลังจากนี้คงต้องไปขอโทษ แต่ผมไม่ขอโทษเรื่องที่พาเมษามาหรอกนะ เพราะผมทำถูกแล้ว เมษาเป็นของผมไม่ใช่ของเจนหรือใครทั้งนั้น
เมษาแสดงท่าทางหึงหวงผมกับนีน่า เป็นครั้งแรกที่เข้าแสดงออกชัดเจนขนาดนี้ แม้ผมจะแกล้งใกล้ชิดกับใคร แต่เขาก็จะเพียงแค่มองเท่านั้น เรื่องนี้ทำให้ผมน้อยใจลึกๆมาตลอด แต่ตอนนี้ไม่ใช่แบบนั้นแล้วเขาถึงกับพูดกับนีน่าว่าผมเป็นของเขา ให้ตายเถอะ!นั้นทำให้ผมมีความสุขมาก!!

เฮ้อ
ที่ผมพล่ามมากมายนั้น ผมก็แค่กำลังหนีความจริงอยู่น่ะ
โอ๊ย
ทำไมทำกับผมแบบนี้เมษา!!!
หลับตัดหน้ากันแบบนี้ได้ยังไง!!!

แล้วดูสิ นอนหลับตาพริ้ม อมยิ้มหวานขนาดนั้น ไหนจะผิวขาวที่โผล่พ้นเสื้อที่ถูกปลดกระดุมออกจาเผยแผ่นอกเนียนกับยอดอกสีสดน่ากินนั้นอีก โอ๊ย ทั้งที่เมษาก็ความจำกลับมาแล้ว ผมควรจะได้ในสิ่งที่ผมรอคอยมาตลอดหลายเดือนไม่ใช่เหรอวะ???
อ๊าค เครียด!
"อืม..."เสียงครางหวานๆกับการขยับเปลี่ยนท่า ผ้าห่มที่ห่มให้เลื่อนหล่นไปปลายเตียง เผยเรียวขาขาวผ่อง ขากางเกงที่กว้างทำให้มองลอดผ่านเนื้อผ้าไปได้ เหมือนจะเห็นแต่ก็เหมือนจะไม่เห็น ให้ตายเถอะ!นี่มันดูยั่วกว่าเดิมอีก!
นี่จงใจแกล้งกันใช่ไหม!!!
ไม่ทนแล้ว!!!

ขายาวก้าวเข้าไปคล่อมร่างที่นอนหลับสนิทบนเตียง ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงเพื่อสัมผัสกับผิวนวลเนียนที่พ้นสาปเสื้อ กลิ่นหอมกรุ่นที่คุ้นเคยเร่งให้อารมณ์พุ่งทะยาน ริมฝีปากบางทิ้งรอยที่แสดงความเป็นเจ้าของไว้ก่อนจะละเรื่อยขึ้นไปตามซอกคอเพรียว ชายหนุ่มกดริมฝีปากลงไปทั้งยังขบเม้มอย่างลืมตัวจนเผลอทิ้งรอยฟันของตนไว้จนเห็นได้เจนตา เขายังละเรื่อยขึ้นมาตามสันกรามจนมาถึงริมฝีปากอิ่มที่ปิดสนิท ริมฝีปากที่แตะลงไปนั้นแผ่วเบา เชื่องช้าแต่ทันทีที่ริมฝีปากอิ่มนั้นเผยอคราง ชายหนุ่มก็กดจูบลงไปอย่างกระหายทันที ทั้งดูดเม้มริมฝีปากนิ่ม ทั้งส่งปลายลิ้นเข้าไปกวาด ทั้งยังพัวพันกับลิ้นภายใน แม้ไม่ได้รับการตอบสนองอย่างที่ควรจะเป็น แต่เขาก็ไม่อาจห้ามใจกับรสสัมผัสได้
นุ่มนวล อุ่นร้อน ยั่วเย้าให้ลุ่มหลง
ทั้งต้องการทั้งคิดถึง เมษาของเขา...

"ไม่อยากจะเชื่อ..."ชายหนุ่มพึมพำทั้งที่ยังไม่ละห่างจากริมฝีปากอิ่ม เขาเหลือบสายตาลงมองเป้าตนเองที่โป่งนูนออกมาจนเห็นได้ชัดเจน
"กับแค่จูบ จูบที่ไม่ได้จูบกลับด้วยซ้ำ ก็ทำให้ผมเป็นขนาดนี้แล้ว...เมษาคุณรู้บ้างไหม"เขายังคงกดจูบไม่ห่าง มือใหญ่ลูบไล้ไปตามผิวเนียนมือ ยิ่งลูบก็ยิ่งเหมือนจะทนไม่ได้ กึ่งกลางตัวที่ปวดหนึบร่ำร้องอย่างรุนแรง ต้องการ ต้องการ ต้องการ
กางเกงขาสั้นเนื้อนิ่มถูกดึงรั้งออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับชั้นใน มือใหญ่ที่นวดคลึงปลายนิ้วอยู่ที่ต้นขาด้านใน กำลังจะคืบคลานลึกเข้าที่ช่องทางสีสดที่ปรารถนามานาน อยากจะสอดนิ้วเข้าไปรับรู้ถึงความอุ่นนุ่มที่คงจะทำให้กางเกงบีบรัดตัวตนของตนมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
"อืม...พล.."เสียงหวานที่เอ่ยชื่อของตนออกมายามหลับ ทำให้มือชะงักค้าง
เสียงหวานๆกับรอยยิ้มแสนน่ารักนั้น หยุดความใคร่ของชายหนุ่มได้ชะงักงัน

จะทำลงได้ยังไง?
กับคนที่รักขนาดนี้ จะทำเหมือนอีกฝ่ายเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ไม่สนใจความรู้สึกของอีกฝ่ายได้ยังไง
"เป็นหนักจริงๆวะไอ้พลเอ๊ย"ชายหนุ่มขยี้หัวตนเองอย่างแรง ทั้งหงุดหงิดทั้งอิ่มใจกับความรักที่ตนมีให้คนตัวเล็กตรงหน้า ความอนทนที่เขาคิดว่าตนเองมีน้อยนิดนั้นกลับเข้มแข็งขึ้นมาได้ขนาดนี้เชียวนะ
เขาเอนตัวลงนอนแล้วดึงร่างเล็กเข้ามากอดไว้หลวมๆ ตะแคงข้างมองใบหน้าหวานที่เหมือนกับอมยิ้มน้อยๆอยู่ในนิทราหวาน จนอดที่จะแนบจูบลงไปอย่างรักใคร่ไม่ได้

...เมษารู้บ้างไหม แค่เมษายิ้มให้พลแค่นี้ก็ทำให้พลไปไหนไม่รอดแล้ว ถัาเมษาทิ้งพลไป พลคงตายแน่ๆ ได้โปรดอย่าให้พลตายเลยนะครับคนดี...


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะๆๆๆ สรุปก็ลักหลับไม่รอดคะ ไอ้น้องพลมันบ้า(เมษา)เกิดไปจนทำไม่ลง ติ๊งต๋องเนอะ แต่เราโคตรชอบละคะ 555555555555
วันนี้7/8 เลขสวยนะเลยเอามาลง(จริงๆจะลงเมื่อวานแต่แต่งไม่เสร็จ กร๊าก)
ตอบเมนต์
koikoi - แฮ่ เข้าใจกันซะที ไม่น่าเชื่อว่ามันจะล่วงเลยมายาวหลายตอนขนาดนี้เลย คนแต่งเวิ่นสินะ555 :z2: :z2: :z2:
uknowvry - ถะถะถะถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบ ที่เจนให้เมษากินคือยานอนหลับนั้นเอง ก็แหม เจนเธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนี่ที่จะมอมยาผู้ชายแล้วปล้ำได้จริงๆน่ะ มันเป็นแผนน่ะ แผนให้พลกับเมษาแตกกันๆ o16
Rafael - แอร๊ย มานั่งรอเหรอคะ ชื่นใจจังขอจุ๊บที5555 เป็นยานอนหลับแน่แท้คะ ดูสิ โดนพลทำไมขนาดนั้นยังไม่ตื่นมาร่วมด้วยช่วยขยับเลย! อันนี้นอกเรื่องสุดๆ ไปต่อตุลย์มีนให้คนอ่านทีคะคุณคนแต่ง อย่าดองงงงงงงงงงงงง o11
p_a_n - โถะๆๆๆๆๆๆ ถ้าตื่นมานะ เมษาอาจได้โดยก่อสงครามโลกครั้งที่4นะคะ ดูจากความเก็บกดในตอนนี้แล้ว คาดว่าจองห้องสวีทให้เมษานักพักยาวไปเลยท่าจะดี! :hao6:
fay 13 - พระเจ้าช่วยกล้วยทอด!!!นี่ครั้งแรกเลยใช่ไหมที่คุณfay 13 พูด!!!ว้ายๆๆๆๆๆๆ นี่ดีใจจนรีบเค้นสมองแต่งเลยนะเนี่ย!!แอร๊ย :oni2:
Biwty... - โถะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจนะนี่!!ทำให้คุณBiwtyมีอีโมหลากหลายขนาดนี้ได้ กรั่กๆๆๆๆๆ ขอบคุณนะคะ มร๊วฟๆๆ :จุ๊บๆ:
e-ga-g - ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะ อรั๊ง เจนไม่ใจคะ เจนเขาเป็นคนดีน๊า ไม่มอมยาเมษาปล้ำแน่นอนเลยคะ! :L2:
Lemon_Tea - กรั่กๆๆๆๆๆ อ่านตอนนี้แล้วจะเห็นว่าไอ้น้องพลนี่อดยิ่งกว่าตอนที่แล้วอีกนะคะ แต่งไปสงสารไป ไอ้น้องพลคงต้องทั้งกดทั้งอดทนมันสุดฤทธิ์อ่ะคะ โฮ่ๆๆๆๆ คนแต่งสะใจ! :hao7:
omuya - ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะ  :L2:


แถม
"ฝันอะไรอยู่นะ ถึงได้ยิ้มน่ารักขนาดนี้"พลที่ตัดใจยอมที่จะไม่ลักหลับแต่ก็ยังไม่ยอมลุกไป นอนกอดเมษา ม้วนผมนิ่มเล่นไปมา และอดที่จะยกมือขึ้นหยิกแก้มใสเบาๆไม่ได้
ซึ่งดีแล้วที่พลไม่รู้ เพราะถ้ารู้คงจะรู้สึกว่าตนเองงี่เง่ามาก
เพราะเมษาคนดีของเขากำลังฝันถึง กล้ามอกแน่นๆ ท่อนแขนแข็งแรง ใบหน้าหล่อเหลา กับน้องชายแน่นเนื้อของไอ้น้องพลคนดีที่หนึ่งน่ะสิ!!


รักคนอ่าน :mew1:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-08-2013 23:11:59

กรี๊ดดดด มาต่อแล้ววว
น้องพลคะ ไม่ทำตอนหลับนี่คือจะเก็บไว้ทำตอนตื่นสินะคะ กร๊ากกก

ปล. ตุลย์มีนไหนคะไม่รู้จักกก #วิ่งง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 07-08-2013 23:21:25

โถ....สงสารพลจับใจ !!! 555+

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 07-08-2013 23:41:16

โธ่ๆๆ น้องพลผู้น่าสงสาร
อดทนหน่อย
ช้าๆ ได้ผู้ใหญ่คนงามนะ
(เขามีแต่ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามเหอะ!)

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-08-2013 23:56:32

 :mew1: :mew1: :mew1: รักคนเขียนจัง

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 08-08-2013 11:43:33

ดีกันละใช่ไหม?

แต่ไม่น่าเชื่อว่าพลห้ามใจ ไม่ให้.... ได้นะ

เกินคาด5555

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 08-08-2013 21:30:24

ตัดฉับตลอดเลยนะ :hao5:


สักกำ...  o18

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 37 : 7-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 10-08-2013 22:13:23

ความเอ๊ยความฝัน
ความฝันอันแสนหวาน
ฝัน ฝัน ฝัน คุณฝันถึงอะไรกัน?

ถามไปงั้นละ ฮิ

วันนี้ก็ไม่มีอะไร ผมก็แค่มาเล่าความฝันของผมให้ฟังละ
ฝันตอนไหนน่ะเหรอ ก็ฝันเล็กๆฝันน้อยๆ ฝันดี๊ดีของผมหลังจากสารภาพความจริงแฮปปี้เอนไม่ดิ้งของผมน่ะซี่ ฮุโฮะคึคึ

ฝันคราวนี้ผมก็แฟนตาซีอีกละ อารมณ์ว่าไม่นานมานี้ผมพึ่งดูไพเรทสองมาล่ะ นั้นละมั๊งทำให้ผมฝันว่าตัวเองกลายเป็นแจ็คสุดหล่อเซ็กซี่ขยี้ใจของผม
ภาคสองนี้ใครๆก็รู้ใช่ไหมว่าแจ็คได้เจอกับ'คราเค่น'
นั้นละ ฝันของผมก็ประมาณนั้นละ
ต่อสู้ฝาดฟันกับเดอะคราเค่น
แต่แหม คราเค่นตัวนี้หน้าคุ้นหุ่นชินมือสัมผัสชินลิ้นน่ะ เขิลล์

ให้ตายเถอะ เดอะคราเค่นตัวนี้มันทั้งรัด ทั้งรั้งร่างกายผมไปมาจนผมต้องบิดตัวไปมา อยากจะหนีก็หนีไม่ได้ หนวดหนึบๆพันไปรอบต้นขาของผม ลึกมาก ซี๊ส
ตัวของผมเปียกแฉะได้ด้วยเหมือกเหนียวๆ ให้ตายเถอะ เสียววาบ~
หนวดที่ทั้งแข็งทั้งร้อนแทงพรวดเข้ามาในตัวผม ขยับไปมาเหมือนคว้านหา ซึ่งแน่นอนว่าเจอ ฟังเสียงของผมยืนยันได้เลย ซี๊ส
อร๊างค์~~~
แบบว่า แบบว่า โดนหมึกของเดอะคราเค่นฉีดพ่นเข้าตัวอ่ะครับ แต่แหม บอกแล้วว่าเดอะคราเค่นตัวนี้พิเศษมาก หมึกมันไม่ดำ มันขาว ขุ่น หนืดเล็กๆ แถมร้อนไปหมดทั้งตัวผมเลยครับ

โอ๊ย บ้าจริง นี่ผมเก็บกดใช่ไหม ผมเก็บกดล่ะสิ ผมอยากจะดูอิทซัมติงไรค์กับไอ้เด็กบ้าคราเค่นนั้นสินะ โอ๊ย แม่ครับพ่อครับ ผมขอโทษที่ผมน่ารักแต่ลามก ยกโทษให้ผมนะ!

นี่ พรุ่งนี้ตื่นมาแล้วเจอไอ้ตัวดี ผมควรจะทำไงดีครับ?จับกดขึ้นคร่อมกระดกก้นเลยดีป่ะ?อั๊ย~


TBC.
สวัสดีคะ ฮา ตามนั้นละ ดูๆพเรทสองแล้วนึกลามกน่ะ ขอโทษนะ!
ตอบเมนต์
Rafael - มาต่ออีกแล้วต่อเล็กต่อน้อยต่อไร้สาระแถมหื่นด้วย เอาตุลย์มีนมาให้เขาเถอะนะขอร้องท่านคนแต่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
uknowvry - โถ สงสารแต่"555+"นั้นแลดูสมน้ำหน้านะคะ กร๊าก สมน้ำหน้าไอ้น้องพลเนอะ กร๊ากกกกก
Lemon_Tea - ถูกคะ ช้าๆได้ผู้ใหญ่คนงาม เป็นภาษิตที่คนอ่านเรื่องนี้รู้ดีชิมิล่า อร๊าย แต่แต่งตอนนี้นี่สะใจมากพูดจริงเลย!
fay 13 - แอร๊ย ดีใจ รักคุณคะ จร๊วบๆมร๊วฟๆ :L1:
 ๛ナーリバス๛ - ดีกันแล้ว เขาดีกันแล้ว แฮะๆๆๆ ดีใจเนอะ ว่าแต่เราแต่งเองยังลังเลเลยนะ แบบจะอดได้เหรอวะ อย่างไอ้น้องพลเนี่ยนะ แต่สุดท้ายก็ได้ โถะๆ สะใจจัง!
Biwty... - ตอนนี้ไม่ตัดนะ!ฮิฮิ ว่าแต่เออ สักกำนี่แปลว่าอะไรอ่ะคะ "ซักหน่อยไหม"เหรอคะ แต่เอาเป็นว่าอย่าฆ่าคนแต่งน๊าาาา

รักคนอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 10-08-2013 22:47:29

ลงมา 38 ตอนแล้ว ไม่สั้นแล้วมั่ง

เจ้เอาคำว่าเรื่องสั้น ในหัวเรื่องออกนะคะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 10-08-2013 23:47:42

ขอบคุณมากคะที่ช่วยเอาออกให้
แฮะๆ :o8:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 11-08-2013 11:14:47

กรี๊ดดด มันสั้นไปนะ สั้นไป สั้นไป
มาอีก ด่วนนน อิอิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 12-08-2013 21:05:05

มาตามคำเรียกร้อง อิอิ

พระเอกเรื่องนี้หื่นเสมอต้นเสมอปลายเลย

แถมหวานกันเกินไปนะ เขิน~

ป.ล.ชอบตอนแถมด้วย เมษาไม่ค่อยเลย

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-09-2013 20:11:39

"คุณหนูคะ ป้าขอโทษที่ทำให้คุณหนูวุ่นวายไปด้วยนะคะ ตามิลล์นี่จริงๆเลย ไม่รู้จะโทรไปกวนคุณหนูกับคุณสันติทำไมกัน ป้าก็แค่หน้ามืดตามประสาคนแก่เท่านั้นเอง"ป้ามะลิคนดีของผมที่หน้าตาดูซีดเซียวไปเล็กน้อยเอ่ยอย่างเกรงใจกับผม มือข้างนึงก็ยกขึ้นหยิกแก้มของลูกชายคนเดียวอย่างตำหนิที่ก่อเรื่องวุ่นวายจนมิ๊วมิวร้องจ๊า มีลุงจีนหัวเราะอยู่ข้างๆกัน
"ไม่เลย!ต้องขอบใจมิ๊วมิวเสียอีกนะครับที่โทรบอก ไม่อย่างนั้นป้ามะลิก็จะไม่ยอมบอกผมแน่เลย ไม่ยอมด้วยแบบนั้น!"ผมหน้างอแล้วจับมือนุ่มๆของป้าเขย่า
"นั้นสิครับ ป้าก็เหมือนญาติผู้ใหญ่ของไอ้สงกรานต์มัน ของผมด้วยนะครับ เป็นลมล้มไปแบบนั้น แถมลุงจีนไม่อยู่อีก มิลล์ทำถูกแล้วครับที่โทรบอกผู้ใหญ่"สันติเอ่ยหล่อๆยิ้มหล่อๆแบบคุณพ่อขายาวให้มิ๊วมิว แล่วๆๆ นั้นหลานตูนะ อย่าโปรยเสน่ห์!
"แต่พวกคุณหนูอยู่ต่างจังหวัดแท้ๆ ไม่น่าต้องลำบากกลับมาเลย ลุงกับมิลล์ดูแลป้าแกได้"ลุงจีนว่าหน้าสลด
"ทำไมต้องเกรงใจกันด้วย!ลุงกับป้าไม่เห็นสงกรานต์เป็นครอบครัวเหรอ ไม่รักสงกรานต์เหรอ!"ผมแกล้งถามพร้อมกับทำหน้าแบะเศร้าปริ่มจะร้องไห้ มิ๊วมิวเห็นแบบนั้นรีบปรี่มาหาผมแล้วกอดเอวไว้แน่นๆ หันหน้าไปค้อนพ่อกับแม่ของตน
"คุณพ่อคุณแม่อย่าแกล้งพี่สงกรานต์นะครับ!"มิ๊วมิวว่าอย่างน่ารักน่าชังจนผมอดที่จะหยิกแก้มนิ่มๆนั้นอย่างเอ็นดูไม่ได้
"โถ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คุณแม่แค่ไม่อยากให้คุณหนูลำบาก ต้องรีบร้อนกลับมา ป้าเป็นห่วงนะคะคุณหนู คุณสันติ"ป้ามะลิว่าหน้าเศร้า ผมเห็นแล้วอดทนแกล้งต่อไม่ไหวเลยโถมไปกอดแน่นๆซะที
"สงกรานต์รู้หรอกน่า แต่ป้ามะลิสำคัญกว่าการเที่ยวนะ ป้าไม่เข้าใจสงกรานต์เหรอ?"ผมเอ่ยอ้อนๆไถแก้มกับหัวไหล่บางที่ตอนนี้สวมชุดคนไข้
"เข้าใจสิคะ คุณหนูของป้าเป็นเด็กดีที่หนึ่งเลยนะคะ"ป้ามะลิลูบหัวผมอย่างรักใคร่ ผมเลยหอมแก้มไปฟอดใหญ่ตอบ
หลังจากนั้นผมก็นั่งคุยเล่นกับป้ามะลิอีกพักใหญ่ๆ ก่อนที่จะกลับบ้านกับไอ้สันติ ให้ลุงจีนกับมิลล์ดูแลให้ป้ามะลิพักผ่อนไป วันนี้คงจะค้างที่โรงพยาบาลเฝ้าป้ากัน แล้วพรุ่งนี้สายๆถึงจะกลับมาพักผ่อนที่บ้าน เพราะว่าจากผลตรวจต่างๆไม่พบสิ่งผิดปกติอะไร คุณหมอก็บอกว่าเป็นอาการหน้ามืดที่พบได้กับหญิงวัยกลางคนที่หมดประจำเดือน ถ้าอย่างไรเกิดรู้สึกไม่สบายอีกก็มาหาคุณหมอเพื่อตรวจอีกครั้งได้ เฮ้อ โล่งอกไปทีนะครับ
โล่งเนอะ
โล่งเกินไปเนอะ
โล่งจนคิดไปถึงก่อนที่จะมาโรงพยาบาลเลย!
คือแบบ ตอนแรกใช่ม๊า ไอ้น้องพลก็เห็นฉากจุ๊บใช่ม๊า พอถูกฉุดไปก็เหมือนจะเคลียส์กันได้ใช่ม๊า ก็สารภาพไปแล้วว่าจำไอ้น้องพลได้กับบอกรักหวานแหววไปใช่ม๊า พอกำลังจะอะจึ๊งๆให้สมกับที่รอคอยใช่ม๊า ยาที่โดนเจนวางก็ออกฤทธิ์ใช่ม๊า ผมก็หลับสนิทใช่ม๊า ค้างเลยใช่ม๊า ไอ้น้องพลอ่ะค้างเลยใช่ม๊าาาาาาา
แถมพอเช้ามา ไม่ทันจะได้แก้ตัวผมก็โดนไอ้สันติลากตัวกลับกรุงเทพเลยใช่ม๊า แม้ไอ้น้องพลจะอยากกลับมาด้วยแต่ก็ไม่ได้รับการอนุญาตหรอกใช่ม๊า ก็เข้าค่ายอยู่ใช่ม๊า(แต่ก็จะกลับมากรุงเทพอยู่อีกวันสองวันนี้แล้วนะ) ผมที่ห้ามไอ้น้องพลเด็ดขาดไม่ให้กลับมาด้วยก็โดนมองค้อนแบบเคืองสุดฤทธิ์งอนสุดเดชเลยใช่ม๊า ทีนี้ไอ้น้องพลก็สะปัดหน้าหล่อๆหุ่นล่ำๆไปเลยใช่ม๊า บั่บว่าๆ ผมเนี่ย...ซวยสุดๆเลยใช่ม๊า
โฮก!!!
"สันติทำไงดีอ่าาาาาาาาาาา"ผมครางอย่างสิ้นหวังเพื่อหวังให้คุณเพื่อนสุดหล่อโคตรฉลาดที่รักของผมจะช่วยคิดวิธีง้องอนเด็กที่หล่อไม่แพ้มันได้ ก็แหม คนหล่อเหมือนกันน่าจะคิดอะไรเหมือนๆกันนั้นละครับ!
"อะไร กูไม่เกี่ยว เด็กก็มึง งอนก็งอนมึง มึงก็ง้อเอง"ไอ้ชั่ว!มันปัดความรับผิดชอบกันหน้าด้านๆอ่ะ ด้านที่หล่ออะนะ
"โธ่ ไอ้เพื่อนเวรรรรรรรรรรรรรรร"ผมงอแงดิ้นปั๊ดๆอย่างขัดใจ แต่นี้ไม่ใช่ครอบครัวแสนดีและน่ารักของป้ามะลิครับ แต่เป็นไอ้บ้าโหดร้ายใจร้ายและภูมิต้านทานต่อการเอาแต่ใจของผมสูงที่สุด ผมว่าในโลกนี้คนที่(กล้า)ขัดใจผมบ่อยที่สุดก็มันเนี่ยละ!!!
"โอ๊ยๆ เลิกถีบรถกูซักที มันจะไปยากอะไร มึงก็เอาตัวเองผูกโบว์ปิดตายตัวเองกับเด็กมึงซัก10วัน แค่นี้ก็จบ"เออ จบ ชีวิตและเชิงกร้านกูเนี่ยละจบ!!!
ยังจำกันได้ใช่ไหม ถึงความถึกและบึกบึน ความหื่นและกาม ความอึดและความเหนียวของไอ้น้องพลคนหล่อน่ะ
แค่3วันนั้น(นั้นไหนก็จิ้นเอาตามสะดวก เพราะสำหรับผมมันหลายนั้นเหลือเกิน) ผมก็แทบจะมองหาแพ็กเกจไปทัวส์แดนสุขาวดีแล้ว ถ้า10วัน...
ลาก่อนโลกมนุษย์ สงกรานต์คนน่ารักลาแล้ว ลาที ไม่ขอฝืนทนกล้ำกลืนอีกต่อไป
ไอวิวมิสยูออลนะเบบี๊
　
ว่าแล้วก็ วางแผนเสียตัวแบบเนียนๆซักหน่อยซิ
ฮิ!

TBC.
สวัสดีคะ แฮ่ จริงๆน่าจะมีฉากแผนเสียตัวต่ออีกหน่อย แต่แบบแต่งไม่ทันวันนี้แหง อยากลงวันนี้9/9เชียวนะ~ เลยตัดมาลงเท่านี้ เดี๋ยวต่อตอนหน้านะ!ไม่นานเพราะแต่งฉาก+ไร้สาระเนี่ยถนัด5555

ตอบเมนต์
Rafael - จุบุ :กอด1: มันสั้นอีกละ ขอโทษนะเหมี๊ยววววววววววว ว่าแต่ ตุลย์มีนละเคอะ? :dont2: :dont2:
นอนกินแรง - แอร๊ย มาจริงด้วย เขินจัง  :-[ พระเอก(นากเอกด้วย)เรื่องนี้หื่น เพราะมันเป็นจุดขาย หึหึหึ ส่วนความหวานมาเป็นพักๆตามราคาน้ำตาล คุ๊~ :o9:

รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-09-2013 20:56:28

ขอตอนหน้าด่วนๆ
แบบด่วนๆเลยนะะะะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-09-2013 23:02:31

พรุ่งนี้เลยเพื่อคุณRafael มร๊วฟๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38 : 10-8-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 09-09-2013 23:53:05

นี่เดือน9 แล้วเน้ออออ
อิอิ แอบสะใจโดนพลงอน  :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38.5: 9-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-09-2013 08:50:52

รีบไปง้อน้องพลเลย

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38.5: 9-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 10-09-2013 09:50:50

ไม่ต้องเนียนหรอก.. แบบสันติว่าก็เวิร์คอยู่นา 10 วัน มีพักเบรค แบบ 3 วัน พัก 2 วัน แล้วต่อ 3 วัน พัก อีก 2 วัน ไรงี้!

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38.5: 9-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 10-09-2013 12:57:20

ชอบตอนความฝันจัง... ฝันอีกนะสงกรานต์  :hao7: :hao3:



เอาอีกๆๆๆๆๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 38.5: 9-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 10-09-2013 23:48:02

ร้อนและเซ็ง

เป็นคำบรรยายของทุกสิ่งอย่างของเด็กหนุ่มในเวลานี้

มือใหญ่หักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าตัวบ้านของตนอย่างชำนาญ แต่ก็เบื่อหน่าย มืออีกข้างที่เท้าอยู่กับประตูบีบต้นคอตนเองอย่างหวังให้ผ่อนคลาย

ไม่ใช่เครียดขึงจากความร้อนของแดด หรือจากรถมากมายที่คร่าคร่ำจนทำให้ต้องติดอยู่บนถนนกว่าชั่วโมงถึงจะสามารถมาถึงบ้านตนได้

แต่มาจาก
คนตัวเล็กที่แสนรัก คนน่ารักที่มักขัดใจ คนสวยที่อยู่ในความคิดคำนึงเสมอ

หงุดหงิดที่แค่แป๊บๆก็คิดถึงอีกจนได้ หงุดหงิดที่ลงจากเครื่องมาแล้วไม่เห็นหน้าใสๆกับรอยยิ้มหวานๆรอรับอยู่เหมือนแฟนของเพื่อน

ใช่ พลคนนี้กำลังงอนเมษาอย่างหนัก!

ใจร้ายมาก ทั้งไล่ทั้งห้ามแล้วยังทิ้งให้ค้าง โอเค อันหลังไม่พูดถึงก็ได้ เพราะพลเองก็เกือบจะลักหลับเมษา ถ้าไม่ติดว่าโดนความรักฉุดไว้คงได้ทำจนฟ้าเหลืองทั้งที่เมษาไม่รู้สึกตัวแน่

แต่ทั้งที่ใจร้ายขนาดนี้ เด็กหนุ่มก็ยังอยากจะเจอ คิดถึง คิดถึงมาก
ถึงจะงอน แต่ก็อยากจะไปหาแล้วกอดไว้แน่นๆ
แต่พลตั้งใจจะไม่ยอมพูดด้วย จนกว่าเมษาจะง้อก่อน หึ

ที่หักรถกลับเข้าบ้านหินไม่ใช่ว่ายกเลิกจะไม่ไปหา แต่ถ้าจะไปหา ก็อยากไปแบบตัวสะอาด หอมๆให้คนในอ้อมกอดได้รู้สึกดี ไม่อยากให้เมษาย่นจมูกใส่กับกลิ่นเหงื่อ แม้จะแค่เล็กน้อยก็เถอะ

ขายาวก้าวพรวดๆไปที่ห้องนอนพร้อมกระเป๋าที่สะพายติดหลัง ตั้งใจจะวิ่งผ่านน้ำแล้วกลับออกไปอีกครั้งในเวลาไม่เกินสิบนาที และอีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็อยากที่จะเห็นหน้าหวานๆของคนที่คิดถึง
คราวนี้จะไม่ปล่อยเลย

กระเป๋าตกลงกระแทกพื้นดังตุบทันทีที่เปิดประตูห้องนอนเข้าไปแล้วพบกับ

เมษา
ที่นอนเสื้อเลิกโชว์แผ่นอกขาวบนเตียงของเขา

พลเดินไปหยุดข้างเตียงมอง มองอย่างพยายามพิจารณาโดยไม่สนแผ่นอกขาวๆกับยอดอกสีสดที่สะท้อนขึ้นลงตามจังหวะหายใจ น่ากิน...
โอ๊ย!แล้วใครมันจะไม่สนได้เล่าวะ!!

ทำไมมาไม่บอก ทำไมมานอนนี้ได้ ทำไมนอนถลกเสื้อ ทำไมถึงน่ารัก???

ไม่เอาละ ขอไม่เป็นคนดีแล้วนะครับ พลไม่ไหวจริงๆละ

พลสูดหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกับกลืนน้ำลายอีกอึกใหญ่ ก่อนจะก้มลงจูบที่กลางอก ค่อนไปทางซ้าย เพื่อสัมผัสกับเสียงหัวใจที่เต้นไหวของคนรัก ปลายนิ้วสากหยอกล้อกับยอดอก มองคนขี้เซ้าที่ขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ยังคงไม่ตื่นขึ้นมาเพื่อรับรู้การก่อกวนของเขา อดที่จะแกล้งบดนิ้วลงไปแรงขึ้นจนเมษาครางออกมาเบาๆไม่ได้

น่ารักชะมัด

ริมฝีปากขยับไปขบเม้ม กัดเบาๆ ก่อนจะดูดดุนอย่างหมั่นเขี้ยว

"โอ๊ย!"เสียงร้องดังขึ้นเมื่อศึรษะทุยๆของเด็กหนุ่มที่หลงอยู่กับยอดอก โดนตีเข้าเต็มแรงโดยเจ้าของที่หลับมาโดยตลอด
"ทำอะไรน่ะคนบ้า!"เสียงหวานแจือแหบเอ่ยพร้อมกับแก้มใสที่พองลมจนกลม
"ข..ขอโทษ ก็เมษายั่วอะ"พลเอ่ยพร้อมกับลูบหัวตนเองปอยๆอย่างน่าสงสาร
"บ้าเหรอ นี่นอนอยู่ นอนน่ะนอน ไม่ได้ยั่วพลเลย!"แก้มใสดูจะพองขึ้นอีกเมื่อตนโดนกล่าวหา
"ยั่วสิ แค่เมษาเข้ามาอยู่ในห้องพล เตียงพลก็ถือว่ายั่วแล้ว"ประโยคที่เหมือนจะแถ แต่คนพูดน่ะจริงจังมาก พาให้แก้มที่พองลมยุบลง และแทนที่ด้วยรอยยิ้ม ริมฝีปากขยับว่าบ้าอย่างไร้เสียง
"ก็บ้าอะ บ้ามากๆ บ้าเมษา บ้านะครับ"คนรับว่าบ้าหัวเราะสดใส โถมตัวลงไปกอดร่างนุ่มๆทั้งตัว ซุกไซ้ปลายจมูกกับแก้มนิ่มๆและเผลองับไปเบาๆ เมษาร้องโวยวายดิ้นกุกกักในอ้อมแขน ไม่ได้กอดแน่นขนาดจะดิ้นหนีไปไม่ได้ แต่การที่เมษายังไม่หลุดจากอ้อมแขนไปนั้นทำให้มันฟุ้งในใจจนอุ่นซ่าน

"เมษา เมษาของพล ใช่ไหมครับ"เขากระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหู จูบลงไปหนักๆจนเมษาต้องย่นคอหนี เสียงหัวเราะคิกคักที่ลอดออกมายิ่งทำให้ได้ใจ ระดมจูบลงไปอย่างห้ามไม่อยู่

เสียงหัวเราะแว่วหวานเจือเสียงหอบ เสียงหัวใจที่เต้นระรัวก้องอยู่ในหู

"ครับ 'เมษาของพล'เอง"ทุ้มเสียงที่ตอบรับแผ่วเบาแจ่หวานซ่านจนไม่อาจกลั้นยิ้มไว้ได้

รัก

คำนี้ถูกเอื้อนเอ่ยไม่รู้กี่ครั้ง กลิ่นหวานๆของความรักที่อบอวนไปทั้งห้อง

อา สุดท้าย พลก็พ่ายแพ้เมษาอีกจนได้...


TBC.

สวัสดีคะ พูดตรงๆตอนนี้กะแต่งหื่นกระจายเลยนะเนี่ย!!ไหงพอพิมพ์ พอเป็นไอ้น้องพลเล่ามันถึงได้หวานน้ำตาลระเบิดแบบนี้เล่าวะคะ!!!บ้าจริง!!!
(แต่ก็ฟิน)

ตอบเมนต์
Rafael - ทันนะ ยังทันวันนี้อยู่นะ แฮ่ ตอนนี้เพื่อคุณเลยนะคะ อรั๊ง :กอด1:
nunnan - โฮก คือถ้าไม่ทักนี่เราก็ลืมเปลี่ยนวันที่ไปเลยนะเนี่ย ขอบคุณมากคะ! สะใจโดนพลงอนเหรอ ใจร้ายยยยย เดี๋ยวลุงร้องไห้นะ!
koikoi - มา(เสียตัว)แล้วววววววว โถะๆๆๆๆๆ :laugh:
uknowvry - กร๊าก เดี๋ยวนะนี่คิดมาให้เลยด้วยว่าต้องเสียตัวยังไงให้เมษารอดครบสิบวันอะ!!กร๊าก!!สุดยอดดดดดดด  :jul3:
Biwty... - แอร๊ย คนแต่งก็ชอบ เมษาหื่นอย่างน่ารักเนอะ พ่นหมึกๆๆ กร๊ากกกกกกกก :z1:

รักคนอ่าน :L1:

ปล.ลงนิยายติดต่อกันสามวันแล้ว!!ลุ้นว่าพรุ่งนี้จะลงติดต่อกันๆด้อีกวันไหม(ถ้าไม่ขี้เกียจ)555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 11-09-2013 00:03:45

แอร๊ยยย น่ารักอะ
กระโดดกอดคนเขียนสักสิบที
เมษาก็ยังน่ารักเหมือนเดิมมมมม

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 11-09-2013 07:27:57

ไหนว่าจะให้ง้อไง  :mew5: :mew5:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 11-09-2013 08:39:01

 :katai4: :katai4: :katai4: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 11-09-2013 08:57:19

 เมษาของพลเอง*-* :-[

 สรุปว่าที่นอนนี่ เมษา ไม่ได้ยั่วใช่ไหม?

ก็แค่แผนการเสียตัวแบบเนียนๆ  :oo1:

อิอิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 11-09-2013 11:12:28

นี่เมษาจงใจยั่วหรือเปล่าอ่ะ
แต่ว่ายั่วไม่ยั่วพลมันก็หื่นทุกเวลานั่นแหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 11-09-2013 15:06:08

อ้าว ทำไมไม่ทำตามแผนของสันติล่ะ ฮิฮิ

ไปนอนห้องพลแบบนี้ก็แผนเมษาใช่ป่ะล่ะ กิกิ

น่ารักน่ากอดมากเลย ชอบ~

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 11-09-2013 16:25:28

ว้า สงสารเมษาจัง โดนพลแทะเล็มอีกละ เฮ้อ   :z1:



พลอย่าทำแบบนี้สิ..................



ถ้าจะทำก็ทำให้มากกว่านี้สิ อั้งงงงง  :hao6:



เมษาคิมูจีเดสก๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา?   :laugh: :haun4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 11-09-2013 23:31:09

พลสารภาพมา จริงๆ แล้วไม่ได้จ่ายค่าน้ำใช่มั้ย
ถึงไม่ยอมไปอาบน้ำ ^^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 39 : 10-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-09-2013 20:11:04

มาจะกล่าวบทไป ถึงความจริงอันแสนแสบทรวง
ไอ้ที่คุณๆได้อ่านไปน่ะ มันคือของปลอม!!!

นี่คุณๆคิดจริงรึ ว่าไอ้เด็กบ้าหน้าหล่อมีดีกรีหื่นมหาลัยจะหยุดแค่ รักนะครับ จุ๊บๆ นอนกอดกันฟินๆหวานๆ เช้า จบ
ถ้าคิดคุณพลาดแล้ว คุณไปเอาเรื่องของคนอื่นมาปนแน่ๆ คุณนอกใจผม!!!

โอเค จบความเวิ่น

นั้นละ ไอ้น้องพลของผมน่ะเหรอครับที่จะพอใจแค่ "ครับ 'เมษาของพล' เอง" โดยไม่เตาะหยอดเลียขบ ฯลฯ ที่คุณคิดว่าไอ้น้องพลจะทำได้เพื่อเรียกกำไรคืนจากระยะเวลาที่ผมกับไอ้น้องพลจิ๊จ๊ะอิ๊อ๊ะกันแบบปัปปี้เลิฟอ่ะ(จริงๆช่วงนั้นก็ใช่ว่าผมจะไม่เสียกำไรให้ไอ้น้องพลมันนะ ชิ)

ไอ้ที่หล่อๆล่ำๆหวานๆอ๊างค์ๆตอนที่แล้วน่ะไอ้น้องพลสร้างภาพ!!
ใครว่ามันน่าสงสาร โถ คนหล่อโดนคนน่ารักกลั่นแกล้ง โถ น่ารักแสนดีขนาดนี้ยังโดนแฟนหลอกอีก และอีกหลาย โถ
โถ...คุณโดนหลอกแล้ว...
ใคร ใคร๋ หนุ่มหล่อแสนดีพ่อรวยซิกแพคเด่นลีลาเลิศแฟนน่ารัก ใคร๋~~~ มันจริงแค่ข้อสุดท้ายเท่านั้นล่ะ!
ที่ตรงนี้มีแต่ หนุ่มพล่อโคตรหื่นอึดฉิบหายแรงควายมือกาวแฟนน่ารัก เท่านั้นละ!เข้าใจนะ!

ย้อนซักนิด เผื่อจะลืมไปแล้ว
"เมษา เมษาของพลใช่ไหมครับ"ไอ้น้องพลถามเสียงอ้อนmax แถมจูบที่กกหูจนผมอดหัวเราะคิกคักไม่ได้ ก็มันทั้งจั๊กจี้ทั้งเสียวเลยนี่นา อ๊างค์ ยังจะจูบต่ออีก บ้าเอ๊ย ชอบ~
"ครับ 'เมษาของพล' เอง"ผมตอบรับคำถามหวานๆไปด้วยคำตอบที่หวานไม่แพ้กัน เอาซี่!ให้เป็นเบาหวานกันไปข้างเลยซี่!
ลำแสงเจิดจ้าจากรอยยิ้มไอ้เด็กหล่อที่รักเล่นเอาผมระทวยเป็นเยลลี่อีกละ ว๊า เห็นกี่สิบรอบก็ยังมิชินนะสงกรานต์!

"เฮ๊ย!!"ผมร้องอย่างโคตรตกใจ เพราะจากความหวานหยดย้อยน้ำตาลจืดเมื่อกี้มันพลิก!พลิกโคตรพลิก!
ไอ้เด็กบ้าตกมันมันปลดเข็มขัดกระชากกางเกงผมออกจากสะโพกอ่ะ!!!
ผมดิ้นหนีไม่ทันมือ แต่ก็ยังทันที่จะหนีบขาเรียวๆของตัวเองเข้าหากันนะ!

"ทำอะไรน่ะ!ปล่อยมือนะ~~~"ผมร้องลั่นเมื่อไอ้น้องพลจับที่หัวเข่าผมพยายามจะแยกขาของผมออกกว้าง แล้วๆ แล้วคนร่างน้อยตัวเล็กน่ารักอย่างผมจะไปสู้แรงไอ้หล่อร่างยักษ์ได้ไงกันเล่า!โน๊วววววววววววววว

"หืม?ที่แท้เมษาก็พร้อมแล้ว"เสียงไอ้เด็กตกมันเอ่ย ฮึ๋ย ทำไมต้องใช้น้ำเสียงเย้าแหย่กูขนาดนั้นครับ?!กูผิดเรอะที่เปียก!กูผิดเรอะที่มีอารมณ์กับแฟนตัวเองเนี่ย!!!
"บ้า!!"ผมด่าด้วยหน้าแดงยิ่งกว่ากวนอูพยายามชักขาออกมาจากมือใหญ่ๆนั้น หมายจะแตะไอ้น้องพลให้หงายเก๋ง!

แต่...
แน่นอน มันคือความจริงของโลก
ที่ผมจะทำแบบนั้นไม่ได้

"อือออออออออออ"ผมครางอือเมื่อก่อนจะได้ทำอะไรทั้งสิ้น ก็ถูกปากนุ่มๆนั้นประกบแน่น รสจูบของผู้ชายของผมยังร้อนแรงเหมือนเดิม ฮิฮิ
แล้วดูซิ ขนาดจูบดูดดื่มอยู่ ไอ้น้องพลก็ยังอุตส่าห์จะส่งคำรักผ่านริมฝีปากและปลายลิ้นให้ผมได้กลืนลงไปอีก จนผมอดที่จะขยุ้มเสื้อของไอ้น้องพลไม่ได้
บ้าจริง ไอ้คนน่ารัก!

"?!"เอิ่ม เริ่มไม่น่ารักแล้ว ไอ้ๆๆๆไอ้เด็กตกมันนนนนนนนนนนนน
นิ้วมึงอะนิ้ววววววว อย่าซน อย่ากด อย่าจิ้มเข้ามาสิวะะะะะะะะ
แล้วนั้น ลิ้นจะดูดทำไม ไม่ใช่ปีโป้ อย่า อ๊า อย่าเพิ่มนิ้ว!อย่าโดนตรงนั้น ฟังกูหน่อย อย่าเร็ว อย่า จะ...

"อา...ไม่รอพลเลยนะครับ"ไอ้น้องพลเอ่ยเย้า แถมยังแกล้งเกลี่ยปลายนิ้วปาดน้ำขุ่นๆที่กระเด็นมาบนอกผมขึ้นมา แถมยังเลีย!อ๊าค!!!
"ย..อย่า"หมดแรงด่า ก็มันๆ ก็มันหมดแรงแถมยังโคตรอาย บ้าไปแล้ว แค่นั้น แค่จูบดี กลิ่นของไอ้น้องพล นิ้วไอ้น้องพล แค่นั้นเอง แค่นั้นทำไมกูถึงไปได้ อ๊าค!!!

"เซ็กซี่"ไอ้น้องพลกระซิบด้วยรอยยิ้มมุมปาก ห่า มึงสิเซ็กซี่ อย่ามาทำหน้าหล่อยั่ว แค่นี้ก็หลงจะตายอยู่แล้วป่ะ!!
"ฮะ..อ๊า พล รอ..เดี๋ยว!"ไม่เป็นคำ ไม่จบคำ นิ้วบ้านั้นก็แหวกแล้วดันไอ้น้องพลน้อยเข้ามา!
"ไม่ ฉันยังไม่พร้...อ๊าาาา"ผมเกร็งห้าม แต่ไม่มีประโยชน์ ดูจากเชิงแล้ว ความหื่นบังตาแล้วครับ!

"อึก..อย่ารัดพลสิ พลจะไม่ไหวเอานะ อืม"เสียงแหบๆพร่าๆกับลมหายใจร้อนๆมันช่างรุนแรง ผมขนลุกซู่ ปิดตาปี๊แล้วส่ายหน้ารัวๆเรียกสติก่อนสตาร์ท เอ๊ะ ไม่ทันแล้ว ก็มันสตาร์ทไปแล้วนี่หว่า
"ฮือ..งือ..."ยังไม่หมดอีกเหรอ กูเกร็งจนนิ้วก้อยเท้าขวาสั่นแล้วนะเนี่ย!

"ใจเย็นนะครับคนดี หายใจลึกๆ"เสียงเดิมปลอบผม แต่แหม ทำไมไม่หยุดก่อนปลอบละวะ ไม่ยอมเสียเวลาเลยใช่ไหม!
"บ้า คนบ้า"ผมด่าเข้าให้ด้วยความรัก ใช่ซี่ ณ นาทีนี้จะไปด่าด้วยความอย่างอื่นได้ไงละ ก็รักไปแล้วนี่!
"สุดแล้ว พักหน่อยก็ได้ โอ๋ๆอย่าร้องไห้สิ"ในที่สุด!พัก!คำนี้ที่รอคอย~~~

ผมปรือตาขึ้นมองไอ้คนที่คร่อมกอดผมอยู่ทั้งตัว ใบหน้าได้รูปหล่อ มีเม็ดเหงื่อหยดเป็นทางจากขมับลงมาข้างแก้มใสๆที่แดงเรื่อๆอย่างหนุ่มสุขภาพดี รอยยิ้มหวานๆที่ดูก็รู้ว่าพยายามปกปิดเขี้ยวและความหื่นไว้ เพราะไอ้ข้างล่างอ่ะฟ้องหมดแล้วว่าเจ้าตัวดีรู้สึกยังไงอยู่ จนผมอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

"หัวเราะอะไรครับ หืม?"ไอ้น้องพลจับมือปวกเปียกของผมขึ้นมาแนบจูบแถมยังแอบขบปลายนิ้วจนผมเผลอครางอีก
"ฉัน...ดีใจที่เราได้เป็นหนึ่งเดียวกันอีกน่ะ"

เอ่อ...
ผมพูดอะไรผิด?
ไหงตอนนี้ ผมถึงถูกพลิกพรวดเดียวเป็นท่าด๊อกกี้แล้วโดนจัดหนักได้???
สงกรานต์ไม่เข้าใจ~~~

แล้ว
แล้วไอ้เด็กตกมันข้างหลังน่ะ
จะกำเดาไหลทำไม!!!

"อ๊า!ช้า ช้าหน่อย!พล!ฮือ!"ไม่เป็นประโยคเช่นเดิม สะโพกที่ถูกยกสูงนี่ทั้งสั่นทั้งคลอนแถมยังมีเลือดไอ้เด็กตกมันหยดแหมะหยดแหมะลงที่กลางหลังอีก!
"ความผิดเมษานั้นละ"ไอ้เด็กตกมันว่าพร้อมกับปาดเลือดออกจากจมูกตัวเอง ให้ตายเหอะนะ ขนาดมันปาดกำเดาผมก็ยังคิดว่ามันโคตรหล่อ กูบ้าไปแล้ว!!!

อะฮึก ฮือ อื้อ
หอบฮั่ก
จบแล้ว จบซะที แทบอยากเปิดเพลง'สิ้นสุดเสียที'ของสวรรค์เบี่ยงประกอบ

หนึ่งรอบ สาบานได้ว่ารอบเดียวจริงๆ แต่เป็นรอบเดียวที่สูบพลังชีวิตของผมไปจากหลอดเขียวเป็นเหลืองเป็นส้มเป็นแดงเป็นโคตรแดง!!!

ผมนอนฝังหน้าหอบหนักอยู่กับเตียงนุ่มๆ หวังให้ความนุ่มของเตียงช่วยดูดซับความปวดหนึบที่สะโพกออกไปให้ที ฮืออออออออออ
ไม่ไหวแล้ว นี่ผมพร้อมจะหมดสติทุกเมื่อเลยเนี่ย แต่ตัวเหนียวมาก มากที่สุดตรงไหนคงไม่ต้องบอก เดากันได้นะ นั้นละนั้น
เหนียวทุกครั้งทุกเวลาที่..."เฮ๊ย!!!"

"นะ?"ไอ้น้องพลว่าเสียงหื่นหน้ากาม แถมๆ...ผมมองต่ำลงไป ทำไมมึงแข็งแรงจัง ซัดไวอาก้ามาเหรอไง!!!
ไม่จบ ไม่จบคืนนี้แน่ พรุ่งนี้เช้าผมก็ว่ายังไม่จบสำหรับไอ้น้องพล มันเล่นเอ่ยคำต้องห้ามออกมาแล้ว ไอ้ "นะ?" นั้น

จบ จบแล้วชีวิต(สะโพก)ข้าาาาาาาาาาาาาาา


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ต่อแล้วนะ เร็วเนอะ55555 นี่ละ ความจริงจะแต่งแบบนี้ละ นี่สิพลตัวจริง กร๊าก!!
ไม่ได้ตอบเมนต์แต่รักนะคะเบบี๋ :L1:

รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 20-09-2013 21:15:19

คือ... ร้อนแรง!!!!! เว่อร์~ ปู่เมเคะโมเอะมากๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 20-09-2013 21:47:51

กรี๊ดมาสั้นๆแต่เรียกเลือดนะค้าาาาาาอิอิ
ขอบคุณที่มาต่อค่า

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 20-09-2013 23:10:48

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 21-09-2013 00:34:51

มีผัวเด็ก(หื่น)ต้องสู้ครับ! สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 21-09-2013 10:12:19

อย่า.........อย่าช้าจ้ะพล แอร๋ยยยยย

จะสงสารเมษาดีไหมเนี่ย 5555

 เข้ามาเจออะไรไม่รู้ เขินนะ พลหื่นที่สุด (ขอบโลก)  ^/////////////^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-09-2013 22:25:05

โอ้โดนจัดหนักเลย

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 22-09-2013 22:48:25

 :laugh:    :-[.    :haun4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 40 : 20-9-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 09-10-2013 23:39:57

นี่ๆ คุณสงสัยไหมครับ ว่าไอ้น้องพลน่ะหล่อ ล่ำ รวย เทพขนาดนี้น่ะ ทำไมถึงไม่ได้เป็นเดือนมหาวิทยาลัยกับเขาละ?

ย้อนไปสมัยนู๊น ตอนที่ผมยังไม่แกล้งความจำเสื่อม ก่อนจะเกิดเรื่องเจนบลาๆๆขึ้นอ่ะ ผมก็เคยถามไปอ่ะ แบบคิดดูหน้าตาอย่างนี้รอดมาได้ยังไง ถ้าผมเป็นรุ่นพี่นี่มีล๊อคอ่ะ แบบไฟท์บังคับเลย ห้ามหนีห้ามตายไม่งั้นตัดรุ่น!

คือไอ้น้องพลน่ะเรียนวิศวกรรมภาคอินเตอร์ใช่ม่ะ นั้นล่ะเหตุผล เพราะภาคอินเตอร์เขาจะเปิดปิดเรียนไม่เหมือนภาคปกติ คือเขาจะมี3ภาคเรียนต่อปีไง ทีนี้ไอ้ตารางการเลือกเดือนรุ่นเอย ตารางการแข่งเดือนมหาลัยเอย มันเลยไม่ตรงกับใครเขาไง ดังนั้นถึงภาคอินเตอร์ทั้งหลายจะมีทรัพยากรบุคคลที่เลอเลิศเลอค่าคุณค่าที่คุณคู่ควรมากแค่ไหนก็เอามาใช้เชิดชูภาคมิได้ ดังนั้นมหาวิทยาลัยเลยอดได้นายวัชรพล คำรณเสณีย์เป็นเดือนประดับบารมีไปนะครับ~

อนึ่ง จริงๆผมว่าดีแล้ว ถ้าภาคอินเตอร์เกิดได้มีส่วนร่วมนะ ผมมั่นใจว่าถ้าไอ้น้องพลประกวดมันได้เป็นแน่ คุณคิดดูว่าความป๊อบความฮ๊อตอิชชู่ของไอ้น้องพลน่ะมันต้องกระฉ่อนยิ่งกว่านี้ ผมว่าดีไม่มีมีการสร้างแฟนเพจอ่ะ! แล้วทีนี้ผมก็จะต้องโดนเหล่าสาวแท้ชะนีปลอมเก้งและกวางทั้งหลายแหล่หนักกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ แล้วถ้าเกิดกรณีอย่างเจน อย่างนีน่าอีก โอ๊ย ผมไม่อยากจะคิด ตายดีกว่า!

"ถามทำไมอะ เมษาอยากให้พลเป็นเดือนเหรอ?"ไอ้น้องพลถาม แน่นอนว่าไม่ถามเปล่า มือมันก็ซุกซนไม่หยุด นี่ขนาดนั่งอยู่Vanillaก็ยังใจกล้าหน้าด้านล้วงมือเข้ามาเล่นพุงผม!ดีนะร้านมันมืด!
"เปล่าแค่สงสัย นี่ หยุดเลย มือเย็น!"ผมตีเพี๊ยะเข้าไปซะ กูดูง่ายแต่ก็ได้ไม่ยากนะเฟ๊ย!(?)
"ก็เย็นไงถึงอยากได้ความอบอุ่นจากเมษา"เอาแล้วประโยควาบหวามพร้อมลมหายใจวาบหวิวที่ข้างหู เดี๋ยวอย่าลงต่ำ!
"คนลามก!พล!ไม่หยุดฉันจะย้ายไปนั่งตรงข้ามนะ!"ผมงัดไม้ตายขึ้นมาใช้ โถ อนาถตัวเองวะที่เรียกอะไรแบบนี้ว่าไม้ตาย...
แต่ก็ได้ผลนะเว๊ยเฮ๊ย ไอ้น้องพลหยุดมือคราเค่นสบถชิ แต่ไม่วายหอมแก้มผมหนักๆก่อนจะทิ้งตัวลงพิงกับโซฟาหนานุ่มหน้าบู่แบบเด็กโดนขัดใจ
ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกที่รอดพ้นการเซคุฮาระ(Sexual hassament)ไปได้อีกหนึ่งวัน
"แฟนใครวะ โคตรใจร้ายเลย"ไอ้น้องพลยังงอแงบ่นงุงงิ้งใส่ผม จนผมอดที่จะยื่นมือไปบีบจมูกอย่างหมั่นเขี้ยวไม่ได้ ไอ้น้องพลย่นหน้าใส่แต่ก็ยอมให้ผมรังแกแต่โดยดีไม่ปัดป้อง
น่ารักเป็นบ้าเลยไอ้เด็กบ้า!

...
..
.

อา
นึกแล้วก็เหมือนอดีตอันโพ๊นไกลเน๊อะ
ความน่ารักแบบนั้นเนี่ย...
ตอนนี้มันหายไปไหนหมด!!!

"อ๊ะ ไม่..พล ไม่ไหว อือ!"เสียงหวานที่เริ่มแหบของผลพยายามร้องห้าม แต่มันห้ามไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนนู๊นเลย ดูสิ ไอ้ที่แทงสวนสะโพกของผมเข้ามานั้นน่ะ มันไม่ฟังผมซักกระพีกริ๊ด อ๊าค เดี๋ยว ไม่เอาท่านี้ มันแปลกๆ มัน อ๊าค อย่าพึ่งงงงงงงงงงง
"พลหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว ขอโทษ ทนหน่อยนะคนดีของพล อืม"อ๊าค อีขี้โกง ไอ้เสียงแหบๆโคตะระเซ็กซี่นั้นมันผิดกติกานะ กูจะแจกใบแดง แต่ก่อนอื่นหยุดทำแฮดทริกกูก๊อนนนนนนนนนนนนน
"ไม่ อะ อ๊า ฮือ...อีก~~~"แพ้ กูแพ้อีกแล้ว ร้องไห้!!!

อา ท้องฟ้ายามเช้าช่างแสนสดและใส แต่พระอาทิตย์ครับ ช่วยเผาความหื่นกระหายของไอ้น้องพลให้หมดไปจากตัวตอนนี้นาทีนี้วินาทีนี้ที ตั้งแต่เมื่อเย็น โนแพน โนคอนดอม โนไทม์เอ๊าธ์ โนมอ!!!ผมจะท้องลูกมันอยู่แล้วนะ!!!


TBC.
สวัสดีคะ จะโพสเมื่อวานแต่ลืม กะจะแต่งต่ออีกนิดสรุปยุ่งทั้งวันเลยไม่ได้ต่อ แฮ่ พรุ่งนี้นะๆจะลงเรนนิว!#ผิดมาก

ตอนนี้คนเขียนกล้ามเนื้อล้าและง่วงงุน ขอไม่ตอบเมนต์ แต่รู้ใช่ไหมว่ารัก

รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-10-2013 00:08:58

 :impress2:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Minerva ที่ 10-10-2013 09:26:04

เป็นผู้หญิงนี่ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 10-10-2013 10:57:06

 :z13:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 10-10-2013 11:24:09

 :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 10-10-2013 11:26:31

มาบ่อยๆ แต่น้อยๆก็ยังดีน่ะะะะะ  :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 10-10-2013 13:56:43

ถ้าท้องได้คงมีลูกเป้นโหลแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 11-10-2013 00:00:33

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 11-10-2013 18:06:17

สนุกมากๆๆๆๆๆๆ ชอบคู่นี้อ่ะ  ชอบน้องพลหื่นแตกมากกก 5555 เมษานี่ก็ยั่วเก่งได้ใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: นอนกินแรง ที่ 11-10-2013 20:35:57

เดี๋ยวนะ ตอนแรกก็จะบอกว่าคู่นี้มันหวานจริง

แต่ไหงตอนหลังออกแนวโรคจิตได้ละเนี่ย

555 ไม่ใช่เมษาที่โรคจิตนะ อีน้องพลเนี่ยแหละโรคจิต

หื่น โรคจิต เจ้าเล่ห์ โอเคครบสูตรเชียว

ชอบตอนนี้นะ ฮาปนหื่นดี :hao7:  

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 41 : 9-10-56]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 11-10-2013 23:13:54

ภาค โลกแฟนตาซีของอายุมุ
　
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรที่สงบและสวยงามแห่งหนึ่ง ที่ยังคงหลงเหลือเรื่องราวลึกลับ ความน่าพิศวง และตำนานต่างๆไว้ให้สนุกสนาน
ภายในป่าลึกที่ปกคลุมด้วยเวทมนต์และสายรุ้ง ยังมีหมู่บ้านขนาดเล็กที่สวยงามหลบซ่อนตัวอยู่ในนั้น ผู้คนในหมู่บ้านต่างแต่งกายกันด้วยชุดสวยงามและหมวกทรงสูง หยอกล้อกันด้วยคำสาปเล็กๆน้อยๆ เดินทางกันด้วยไม้กวาดและผืนพรม ใช่แล้วหมู่บ้านที่หลบซ่อนตัวในป่าลึกนี่คือหมู่บ้านของเหล่าพ่อมดแม่มดที่มีนิสัยขี้เล่น

เข้าไปข้างในอีกนิด ใจกลางของหมู่บ้าน มีออนเซนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งตั้งอยู่คู่กับคฤหาสน์ของหัวหน้าหมู่บ้าน
เข้าไปอีกนิด ในจำนวนห้องมากมายของคฤหาสน์นั่น มีห้องๆหนึ่งที่ตกแต่งด้วยโทนสีขาวกระจ่างตา ห้องทรงกลมที่บรรจุของน่ารักๆและเป็นประกายวิ๊งๆ เพราะเจ้าของห้องที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่กลางเตียงนุ่ม
"เบื่อออออออออออออออออออออออออ"เสียงหวานๆนุ่มๆเหมือนมาร์ชเมลโลร้องพร้อมกับยืดแขนยืดขา ร่างเล็กๆกลิ้งไปจนสุดเตียงแล้วกลิ้งกลับซ้ำๆ

"อายุมุเป็นอะไร"เสียงทุ้มๆกับปลายนิ้วเย็นๆที่แตะลงแก้มใส ทำให้ร่างเล็กเจ้าของชื่ออายุมุลืมตาขึ้นมอง
"พี่โทชิ ข้าเบื่อ อยากออกไปเที่ยวววววววววววววว"เสียงเง้างอดมาพร้อมกับแรงโถมไปกอดพี่ชายของตน ไถหัวไปมาอย่างออดอ้อน
"พาข้าไปเที่ยวข้างนอกป่าด้วยนะ"เสียงหวานเอ่ยอ้อนตบท้ายด้วยดวงตาโตที่ช้อนมองกับแพขนตาหนาที่กระพริบปริบๆ
"เอ่อ แต่ว่าตัวเราน่ะ มันอันตรายนะ"พี่ชายผู้ใจอ่อนเริ่มจะลังเล ปกติเขาก็ไม่เคยขัดน้องคนนี้อยู่แล้ว ยิ่งถ้าโดนมองด้วยสายตาแบบนี้อีกยิ่งขัดยาก แต่ร่างกายของน้องคนนี้เนี่ยสิที่มีปัญหา...
"ไม่เป็นไรหรอก ข้าสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีนะ เกาะติดพี่โทชิตลอดเลย ไม่ไปซนที่ไหนเลยนะ จริงจริ๊ง!"อายุมุเห็นพี่ชายเริ่มใจอ่อนจึงรีบเบียดตัวเข้าไปกอดแน่นส่งสายตาปิ๊งวับสะกดจิตต่อ จะสำเร็จแล้วววววววววววววว
"อ๊ะ!"ไม่ทันที่จะได้ส่งไม้ตายไปเผด็จศึก อายุมุก็ถูกมือใหญ่ปิดตาพร้อมกับดึงให้หลุดจากพี่ชายไปเสียก่อน เจ้าของมือไม่ใช่ใคร ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าละม้ายคล้ายกัน แต่ติดจะกวนและขี้เล่นกว่าพี่ชายผู้อ่อนโยนและใจดี
"นี่จิกะพี่มองไม่เห็นนะ!"เสียงหวานว่าพร้อมกับตีลงไปบนท่อนแขนหนาที่โอบรัดตนเองอยู่
"พี่โทชิอย่าไปหลงกลนะ ห้ามพาไปเด็ดๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นละซวยเลยนะ ยิ่งใกล้วันเกิดพี่อายุมุอยู่แล้วด้วย!"เสียงห้าวๆเอ่ยดุพี่ชายคนโตที่กำลังจะใจอ่อน ปล่อยตัวอันตรายให้ออกไปเจออันตรายกว่า!
"อืม ถ้าจิกะไม่มาพี่คงตกลงพาอายุมุไปแล้วแน่เลย"พี่ชายหัวเราะขำกับความใจอ่อนของตนต่อน้องชายคนกลาง เสียงโวยวายดังไม่ขาดจากร่างเล็กที่นั่งทับอยู่บนตักของจิกะ ใบหน้าหวานงอง้ำอย่างขัดใจ มือเล็กฟาดไปที่จิกะไม่ยั้ง โทษฐานที่มาขัดขวางการออกไปเที่ยวของตน
"โอ๊ยๆๆๆ ข้าเจ็บนะ~~~"จิกะร้องโอยแต่ก็ไม่ได้หลบ ยอมให้พี่ชายคนกลางตี
"จิกะ ไอ้บ้า พี่เบื่อรู้ไหมพี่เบื่อ พี่อยากออกไปเที่ยวกับเขาบ้าง จิกะเองยังไปได้เลย ไอ้ขี้โกงงงงงงงงงงงงงงง"อายุมุร้องพร้อมกับน้ำตารื้นขึ้นมาจนจิกะกับโทชิต้องรีบปลอบ
"โอ๋ๆ คนเก่งอย่าร้องนะครับ พี่ชายไม่ได้แกล้งนะ พี่แค่อยากให้อายุมุปลอดภัยนะครับ"โทชิลูบหัวปลอบและเช็ดน้ำตาเหนือแก้มใสอย่างลนลาน
"ใช่ๆ พี่อายุมุก็รู้นี่ว่ายิ่งใกล้วันเกิด พลังเวทย์พี่ก็ยิ่งอ่อนลง ยิ่งถ้าออกไปจากหมู่บ้านที่มีพลังเวทย์เจอจางในอากาศด้วยแล้ว แถมอายุมุที่ยิ่งใกล้วันเกิดก็ยังหอมขนาดนี้แล้ว"จิกะว่าเสียงเข้มและอ่อนลงในตอนท้าย ซุกจมูกโด่งลงกับหลังคอของพี่ชายคนกลางที่กรุ่นกลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนขนมหวาน จนอายุมุหัวเราะคิกคักย่นคอหลบอย่างจั๊กจี้
"หยุดเลยเจ้าเด็กติดพี่"โทชิตบศีรษะจิกะไม่เบานัก แล้วดึงอายุมุออกมานั่งกับตนเอง เจ้าน้องชายคนนี้นี่ติดพี่ชายอย่างอายุมุเสียจริงๆ เจ้าเด็กไม่รู้จักโตทั้งสอง!
"เอาเป็นว่า เดี๋ยวพี่จะซื้อของที่อายุมุชอบมาฝากนะครับ เป็นเด็กดีรออยู่ที่บ้านเรานะ"โทชิเอ่ยพร้อมลูบผมนุ่มสีน้ำตาลเข้มของอายุมุอย่างเอ็นดู ใบหน้าหวานงอแต่ก็พยักหน้ารับคำพี่ชาย
อย่าคิดนะว่าคนอย่างอายุมุจะหยุดง่ายๆ ในเมื่อใช้มารยาไม่ได้ผลละก็!


"จิกะ อายุมุละ?"โทชิเอ่ยถามหาน้องชายคนกลาง พวกเขากำลังจะออกเดินทางกันแล้ว แต่อายุมุที่มักจะมาส่งกลับไม่มาเช่นปกติ
"เมื่อกี้ข้าขึ้นไปดู เห็นยังนอนอยู่เลย สงสัยจะงอนอะ"จิกะตอบพลางส่ายหน้า เขากำลังช่วยมามิ ภรรยาของตนให้ขึ้นนั่งบนหลังม้า ทั้งที่จริงแล้วคุณเธอควรจะขึ้นไปนั่งในเกวียนหลังใหญ่กับพี่สะใภ้ด้วยซ้ำ แต่ความห้าวของเธอทำให้ไม่ยอม ถึงจะรู้ว่าภรรยาคนสวยของเขาทั้งเก่ง เผ็ด ดุ แต่เขาก็เป็นห่วงนี่นา!
"เอาเป็นว่ากลับมาเราค่อยไปง้อแล้วกัน ออกเดินทางกันเถอะ"โทชิถอนหายใจแล้วกระโดดขึ้นม้าสีขาวตัวใหญ่ นำขบวนที่กอปรด้วยเขาและภรรยา น้องชายคนเล็กและภรรยา คนรับใช้อีกสองสามคนออกจากหมู่บ้านเพื่อเข้าสู่ตัวเมือง นานๆที พวกเขาก็จะนำงานฝีมืองามๆของคนในหมู่บ้านออกไปขายยังร้านในตัวเมือง และนำสิ่งน่าสนใจของโลกภายนอกกลับเข้าไปในหมู่บ้าน หรือนำหนังสือและวิทยาการใหม่ๆกลับเข้าไป เพื่อให้ทันต่อยุคสมัยเสมอ แม้ว่าจะไม่มีความจำเป็นเท่าไหรนัก เพราะอย่างไรมนุษย์ธรรมดาก็ไม่มีทางค้นหาหมู่บ้านที่กระจายตัวอยู่ในป่าลึกเจอได้

"พี่โทชิแล้วพี่เอเรียลเป็นยังไงบ้าง?"จิกะเอ่ยถามถึงพี่สะใภ้ที่นั่งอยู่ในเกวียนหลังใหญ่กับสาวใช้
"ไม่ได้เป็นอะไรหรอก นางแค่ง่วงน่ะ"โทชิหันไปตอบอย่างนึกขำ เพราะภายในเกวียนหลังใหญ่ด้านหลัง ภรรยาของเขาคงกำลังนอนหลับฝันหวานอยู่กับหมอนข้างใบโปรดที่นำติดตัวมาด้วยแน่ๆ
"ฮั่นแน่ พี่ชายคนดีไปทำอะไรพี่สะใภ้เข้าละนางถึงได้ง่วงงุนขนาดนั้น"จิกะเอ่ยแซวพี่ชายตนด้วยสีหน้ากรุ่มกริ่มและรอยยิ้มเล็กน้อย จนโดนมามิที่ควบม้าอยู่ใกล้ๆตีเข้าให้
"ทะลึ่งแล้วนะเจ้านี่ มามิพี่ฝากเจ้าอบรบหนักๆหน่อยนะ"โทชิเอ็ดแล้วหันไปยิ้มหวานให้น้องสะใภ้คนเล็กของตน จนจิกะเสียวสันหลังวาบ รีบตะบึ่งม้าล่วงหน้าไปเสียไกลเพื่อหนีจากสองคนที่เขาไม่อาจต่อกรด้วยได้ โลกช่างทำร้ายข้า~

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขเล็ดเข้าไปในเกวียนเพียงแผ่วเบา เอเรียลที่ถูกถามถึงกำลังนอนฝันหวาน ข้างกายมีสาวใช้สองคนที่กำลังนั่งจัดเตรียมของกับเงียบๆด้วยเกรงจะรบกวนนายผู้หญิงของตน

ถัดจากเกวียนหลังนี้ไปยังมีเกวียนอีกหนึ่งหลังที่ใช้บรรทุกสินค้าอยู่ และใต้ผืนผ้าไหมนั้นเอง
ร่างเล็กๆนอนขดหลบอยู่ด้วยพร้อมกับใจที่เต้นตึกตักอย่างยินดี
"สำเร็จ!"

ตัวเมืองที่คึกคักและผู้คนขวักไขว่ เสียงเชิญชวนโฆษณาสินค้า เสียงหัวเราะ ทั้งหมดทำให้เขาตื่นเต้น!
"ไม่ได้มาตั้งนาน คิดถึงชะมัด!"เสียงหวานพึมพำพร้อมรอยยิ้ม เขามองไปรอบๆอย่างนึกสนุก หลังจากที่แอบหลบออกมาจากเกวียนเมื่อเดินทางเข้าสู่ตัวเมืองและสู่ที่พักแล้ว อายุมุก็จำโรงแรมที่ครอบครัวพักไว้แล้วแอบหลบออกมาเที่ยว คิดไว้ว่าจะเที่ยวแค่คืนนี้แล้วจะแอบหลบขึ้นหลังเกวียนอีกครั้งกลับไปกับครอบครัวในวันรุ่งขึ้นโดยไม่ให้ใครรู้

"ฮิฮิ ข้านี่น่ารักแล้วยังฉลาดอีกด้วยนะ"อายุมุยิ้มกับตนเองแล้วแวะเข้าข้างทางเพื่อไปซื้อขนมขึ้นชื่อของเมืองที่มีคนรอต่อคิวอยู่พอสมควร เขามองไปรอบๆอย่างสนใจ โชคดีที่มาคราวนี้ตรงกับงานเทศกาลพอดี เลยทำให้เมืองที่คึกคักอยู่แล้วยิ่งคึกคักเข้าไปอีก ผู้คนแต่งกายสีสันสดใสและมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้า แค่ดูเขาก็รู้สึกมีความสุขตาม

"นี่จ๊ะคุณหนู ป้าเห็นหนูน่ารักเลยแถมให้อีกชิ้นนะ"คุณป้าคนขายยิ้มอย่างเอ็นดูให้กับอายุมุ เขายิ้มรับและขอบคุณไป ขนมแป้งอบผสมเฮเซลนัตราดด้วยน้ำผึ้งโรยด้วยชินาม่อนร้อนๆในมือเขาทำให้ช่วยบรรเทาความเย็นจากลมที่พัดหวิวได้เป็นอย่างดี
เขาเลือกที่จะเดินไปนั่งที่วนเวียนน้ำพุซึ่งเป็นจุดนัดพบของเมืองที่โดดเด่นด้วยรูปปั้นรูปสิงโตตัวใหญ่ที่มีแผงคอเป็นลอนคลื่นสวยงาม เขาชอบมันมากๆจนบางครั้งอยากจะร่ายมนต์ให้มันมีชีวิตแล้วพากลับหมู่บ้านเสียจริงๆ
ว่าแต่เรื่องร่ายมนต์แล้ว

มือเล็กแอบล้วงกระเป๋าเสื้อคลุมตัวใหญ่ลงไปจับไม้คทาประจำตัว ริมฝีปากขมุบขมิบท่องมนต์ง่ายๆ เพื่อเสกให้ดอกไม้บานขึ้นที่ม้วยผมของผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่ร้านอาหารไกลๆนั้น
เขาตั้งใจให้มันบานสักสามดอกเป็นช่อเล็กๆประดับที่ท้ายทอยของเธอ แต่มันกลับบานเพียงหนึ่งดอก แถมยังเป็นเพียงดอกตูมเท่านั้นด้วย

เฮ้อ พลังเวทย์ของเขาถดถอยจริงๆด้วย
อายุมุถอนหายใจเมื่อนึกถึงเรื่องร่างกายของตนเอง เขาเป็นผู้ชายที่เกิดมาด้วยคำอวยพรสำหรับเด็กผู้หญิง
ขอให้เด็กผิวขาวละเอียดผุดผาด
ขอให้เด็กงดงามดั่งดอกไม้แรกแย้ม
ขอให้เด็กพูดจาไพเราะ เสียงเพราะดั่งนกไนติงเกล
ขอให้เด็กสุขภาพแข็งแรง มีพลังเวทย์ล้นเหลือ
เท่านี้ยังไม่เท่าไหร แต่คำที่สำคัญนี่สิ มาจากเพื่อนสนิทของแม่ คุณป้าจิบิลที่แสนขี้เล่น ชอบหยอกล้อแม่ของเขาอยู่เสมอ
ขอให้เด็กให้กำเนิดหลานที่น่ารักให้แม่ๆป้าๆอุ้มโดยเร็ว
คำอวยพรที่ขี้เล่นแต่ทรงอานุภาพที่สุดเพราะออกจากปากของจิบิล แม่มดที่เก่งกาจที่สุดของยุค

ด้วยความผิดพลาดของการพยากรณ์เพศของแม่หมอปาปิว เขาที่ถูกพยากรณ์ไว้ว่าจะเป็นหญิงแน่นอนกลับเกิดออกมาเป็นชาย ทำให้เหล่าผู้อวยพรทั้งหลายหน้าถอดสี

ทารกเพศชายตรงหน้าจะเติบโตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มที่งดงามผุดผาดมากด้วยพลังอำนาจและสามารถให้กำเนิดบุตรได้อย่างน่ารัก...
เหล่าผู้อวยพรหารือถึงวิธีแก้คำของตนเพื่อช่วยเหลือแม่ที่น่าสงสารของเขาที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพ่อ ข้อแรกๆนั้นอาจไม่เป็นปัญหา แต่สุดท้ายที่มีพลังอำนาจมากที่สุดนั่งสิที่ไม่อาจแก้ แม้ตัวจิบิลเองก็ตาม ดังนั้น นางจึงสาปทารกน้อยเสีย
ขอให้เด็กให้กำเนิดหลานได้กับคนที่เป็นคู่แท้ได้เพียงคนเดียวเท่านั้น โดยแลกกับการที่พลังเวทย์ของเด็กจะถดถอยลงทุกวันเกิด

แม้จะดูไร้สาระและไม่น่าเชื่อว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น แต่มันก็เป็นความจริงที่ตัวเขาเป็น และคืนนี้เวลาเที่ยงคืนก็คือวันเกิดของเขา
ทุกปีเขาจะถูกเก็บซ่อนตัวไว้ภายในบ้านเพื่อป้องกันอันตราย เพราะอายุมุที่ไม่มีพลังเวทย์ก็คือกุหลาบงามที่ไร้หนาม ถ้าถูกใครเด็ดดมขึ้นมาคงจะใจสลาย ทุกคนในบ้านจึงทั้งตามใจทั้งปกป้องลูกชายคนกลางอย่างที่สุด
แล้วทำไมเขาถึงทรยศความหวังดีของครอบครัว?

ก็ๆ มันตั้ง29ปีแล้วนี่นา!เขาเบื่อ!เขาอยากจะใช้ชีวิตสำราญแบบชายหนุ่มทั่วไปบ้าง!ไม่ได้เหรอ...
มันเศร้านะรู้ไหม ถึงทุกคนจะรักเขา แต่ว่าทุกคนก็มีคนที่รักอยู่ข้างกาย มีแต่เขาที่ต้องโดดเดี่ยวอยู่คนเดียวแบบนี้ ไหนจะคำสาป ไหนจะเรื่องรูปร่างหน้าตาของเขาที่ทำให้ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมรับ ทำไมต้องเป็นเขาคนเดียวด้วยละที่ต้องเหงา ฮือ...

"นี่เจ้าน่ะ มาคนเดียวเหรอ"เสียงที่เอ่ยทักทำให้อายุมุต้องหยุดอารมณ์เศร้าแล้วส่งยิ้มหวานกลับไปให้ ชายหนุ่มหน้าตาดีที่เข้ามาทักทาย เอาตรงๆก็คือเข้ามาจีบเขานั้นละ แรกๆเขาก็ไม่ชินและรู้สึกไม่ดี แต่พอเจอบ่อยๆเข้า ทุกวันๆ ทุกวันและทุกวัน มันก็ชินไปเอง แถมเขายังเรียนรู้วิธีปฏิเสธดีๆที่จะทำให้เขารอดพ้นมาจากป้าจิบิลเรียบร้อยแล้วด้วย(จริงๆคือเรียนทุกอย่างทั้งเรื่องเวทย์ด้วยจากป้าเนี่ยละ ป้าแกยอมสอนรับผิดชอบในฐานะคนก่อเรื่อง)

สุดท้ายเปโอสหนุ่มจากโรมันก็จากไปด้วยความเสียดายเมื่อเขาบอกปัดไปด้วยรอยยิ้มว่ารอคู่ของตนอยู่ ชะช่า อยากเอาเขาไปเป็น eromenos ละซี่ ฝันไปชาติหน้าตอนบ่ายๆนะ หน้าตาโอเคแต่ไม่หล่อคู่ควรเป็นคู่แท้ของเขาได้หรอก ฮึ!
อืม ถึงเขาจะถอดใจยอมแพ้ไปแล้วเรื่องการมีภรรยาเป็นของตัวเอง แต่อย่างไร เขาก็ยังไม่อยากจะมีสามีหรอกนะ มันน่ากลัวจะตาย เขาเองก็ตัวเท่านี้ จะเอาแรงที่ไหนไปสู้รบปรบมือได้ถ้าหากไร้พลังเวทย์ เฮ้อ คิดแล้วก็เศร้ากินเหล้าดีกว่า!
อายุมุผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เป้าหมายต่อไปของเขาอยู่ที่ร้านเหล้ามีชื่อที่อยู่ห่างออกไปสองช่วงตึก ร้านนั้นลูกสาวเจ้าของร้านสวยไม่หยอกเลยทีเดียว ถึงจะรู้ว่าไม่มีทางมาสนใจตนแต่ได้มองเขาก็พอใจแล้วละน่า

"โอ๊ย!"เสียงร้องอย่างตกใจดังขึ้นเมื่ออายุมุชนเข้ากับคนตรงหน้าอย่างจัง ร่างที่เล็กกว่าจึงกระเด็นออกไป แต่เคราะห์ดีที่อีกฝ่ายนั้นมีปฏิกิริยาตอบรับที่รวดเร็ว ยื่นมือมารั้งแขนของอายุมุไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มลงไปที่พื้นหินแข็งๆ
"เป็นอะไรไห...ม?"เสียงทุ้มที่เอ่ยถามสะดุดเมื่อเห็นใบหน้าของคนที่ตนช่วยไว้ ใบหน้าเรียวเล็กที่หวานซึ้ง ดวงตากลมโตที่ล้อมกรอบด้วยแพขนตาหนา ริมฝีปากอิ่มแดงระเรื่อ จมูกที่เชิดนิดๆแบบคนเอาแต่ใจ นี่มันนางฟ้าหรือไร?

"ข้าเจ็บ ปล่อยแขนข้านะ"อายุมุร้องเมื่อมือหนาที่จับต้นแขนของต้นบีบแน่นจนเขามั่นใจว่าแขนของผ่องของเขาจะต้องขึ้นรอยนิ้วมือ
คนที่ช่วยเขาช่างหยาบช้านัก ดูซิ กับคนตัวเล็กน่ารักเช่นเขายังกล้าใช้แรงขนาดนี้สัมผัสอีก ถ้าเขาเกิดเป็นแผลเป็นขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบกัน!
เขาเงยหน้าขึ้นเพื่อมองใบหน้าเจ้าของมือหยาบที่ยังไม่ยอมปล่อยแขนของเขาแม้จะลดแรงจับลงแล้วก็ตาม

"เจ้าชื่ออะไร?"

TBC.
สวัสดีคะ แฮ่ นี่คือเห็นหลายคนบอกว่าถ้าเมษาท้องได้คงท้อง ดังนั้น เราก็เลยจัดซะเลย บอกตรงนี้เลย ภาคนี้ลุงเราจะท้องได้นะเออ!โครงยังใช้แบบเดิมแต่เปลี่ยนกัน กลายเป็นพลที่หลงรกแต่แรกเห็นแทนเมษา บอกอีกรอบ เราเป็นแฟนมนัสคริส คือถ้ามันจะคล้ายแฟนคุณเจ้าหญิงอย่าโกรธนะ อิมแพคมันแรงจนเราก็แงะไม่ออกอะคะ
ตอนนี้สังเกตุไหมว่ามันยาว(สำหรับเรา) เพราะเราชอบแฟนตาซีที่สุดเลยยยยยยยย :L1:

ตอบเมนต์
Rafeal -  :กอด1: :pig4:
Minerva00 - อุ๊ย ฟรานนี่นา เราชอบเรื่องนี้มากเลย หาคนอ่านเรื่องนี้ยากมากเลย สุดยอด!
Koikoi - อย่าจิ้มคะเดี๋ยวไขมันกระเด็นใส่นะ5555
Fay13 -  :กอด1: :mew1:
Numnan - เนอะๆๆๆ มาบ่อยๆแต่น้อยได้เนอะ แอร๊ยยยยย :impress2:
Lemon_tea - อาจจะสองโหลถ้าดูจากความถึกของไอ้น้องพล กรั่กๆๆๆๆๆๆๆ :hao7:
Cheyp -  :กอด1:กลับ
Shikyu3211 - แฮ่ ดีใจที่ชอบนะคะ เราก็ชอบคุณเหมือนกัน :man1:
นอนกินแรง - โถะๆๆๆๆๆ ความหวานมันมักจะมาหลังเช้าวันถัดไปเสมอไม่เห็นเหรอ ฮิฮิ ดีใจมากอะ ในทีีสุดก็มีคนด่าไอ้น้องพลบ้างซะที  o13 ปกติมีแต่แฟนคลับไอ้น้องพล ลุงเสียใจแล้ว  :L2:

รักคนอ่าน :-[

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Minerva ที่ 12-10-2013 00:21:31

โอ้ มาแนวญี่ปุ่นโบราณเลยนะ~~
เราอยู่สายการ์ตูนได้ทุกแนวอ่ะนะ
แอบชอบแนวคอมมาดี้
(แนวกลมกล่อม ประมาณว่าครบทุกรสชาติ)
และแนวเลือดสาดหรือกุโระเป็นพิเศษ

เราก็เคยอ่านมนัสคริสเหมือนกัน ฮิๆ
เราชอบป๋องโคซากิมากกว่า "เค้าซาดิส อ๊างง"#ผิด

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 12-10-2013 00:52:59

นางแบ้วมากอ่ะ ว่าแต่ภาคที่แล้วน้องพลก็เป็นฝ่ายตามนะ รักนางหัวปักหัวปำ ภาคนี้จะเป็นไงต่อหนอ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 12-10-2013 01:08:01

อัยยะ ดีๆๆๆ มาแบบนี้ก็ดี
ได้เปลี่ยนอารมณ์ไปอีกแบบ กิกิ
รอมาต่อนค้าา จิ๊บิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: mm03 ที่ 12-10-2013 16:52:34

เมษาฮามากกกกกกกกกกกก 
อยากรู้จริงง จริงงงงงงง
มารยามีกี่เล่มเกวียนนนนนน
555555555555555555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 12-10-2013 20:22:59

 :o8:อย่างเมษาต้องเจอแบบน้องพลนี่แหละ แกล้งเค้าไว้เยอะก็ต้องเจอแบบนี้555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-10-2013 21:50:34

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Minerva ที่ 20-10-2013 06:54:22

มานั่งรอหนูอายูมุ =w=

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 23-10-2013 15:06:50

ชอบแนวนี้อะะะะะะะะะะะะะะะ น่ารักจ๋นนนนนนนนนนนนนนนนน :ling1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 23-10-2013 15:43:38

ใช่คุ่แท้อายุมุหรือเปล่าเนี่ย
คงจะตกหลุม(พราง)รักพ่อมดน้อยซะแล้ว

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 25-10-2013 23:14:39

เราได้เริ่มเขียนตอนต่อไปบ้างแล้ว แต่อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นอาทิตย์ที่โหดร้ายกับคนเขียนมากจนไม่สามารถแต่งให้จบตอนแล้วเอามาลงได้
อยากจะลงมาก รอก่อนนะคะ วันจันทร์สัญญาจะลง!
รักคนอ่าน :กอด1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 42 : 11-10-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-11-2013 00:00:03

"แล้วเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?"เสียงที่ตอบกลับเย็นชาไร้เยื่อใย รวมกับสีหน้าเฉยเมยติดจะรำคาญของร่างเล็ก ทำให้ชายหนุ่มถึงกับหน้ามาน
ชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่า พร้อมพรั่งไปด้วยสติปัญญาและหน้าตาอันหล่อเหลา ไม่นับรวมถึงฐานะและตำแหน่งเคาท์ของตระกูล ทั้งท่านแม่ของเขาก็เป็นถึงฐิดากษัตย์ ท่านพ่อที่ดำรงตำแหน่งเคาท์อยู่ก็มีหลากกิจการในมือ รวมถึงที่ดินไพร่พลอีกมากมาย ชายหนุ่มที่เกิดขึ้นมาบนทรัพย์สมบัติอนันต์ผู้ไม่เคยขาดหรือไม่ได้อะไรในสิ่งที่ต้องต้องการแม้เพียงซักครั้ง
ชายหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบผู้นี้ กำลังถูกปฏิเสธด้วยใบหน้าติดรำคาญงั้นรึ???

"เจ้า...ไม่รู้เหรอว่าข้าคือใคร"เสียงที่เอ่ยถามแผ่วและจริงจัง ใบหน้าของนางฟ้าที่ตนตกตะลึง เบี่ยงไปอีกทางแล้วพ่นลมหายใจออกมา นี่มันอีกสีหน้าที่เขาไม่เคยพบเจอ สีหน้าเหนื่อยหน่าย!
"ตัวเองยังไม่รู้ แล้วข้าจะไปรู้เจ้าเหรอ"เสียงที่ไม่ปิดบังความรำคาญอีกต่อไปยิ่งทำให้ชายหนุ่มนิ่งอึ้ง
"ไม่ใช่แบบนั้น ข้ารู้จักตัวเอง ข้ามีชื่อว่าพล ที่ข้าถามน่ะหมายถึง เจ้าไม่รู้จักข้าจริงๆน่ะเหรอ?"พลเอ่ยอีกครั้ง เขายื่นหน้าเข้าไปจนชิดเพื่อหวังให้อีกฝ่ายจดจำเขาได้แบบที่ควร และหวังให้อีกฝ่ายหลงใหลตนเองเหมือนที่ใครหลายๆคนเป็น
แต่...คงเป็นเขาเองที่จะหลงใหล

ดวงหน้าขาวกระจ่างตา แก้มสีพีชที่น่าจับต้อง ริมฝีปากสีกุหลาบที่ดูนุ่มนวล นัยน์ตาโตสีน้ำตาลเข้มที่ล้อมกรอบด้วยแพขนตาหนาดูหวานล้ำราวน้ำผึ้งสูงค่า นัยน์ตานั้นสะท้อนภาพของเขาอยู่ภายใน เขาชอบที่มันเป็นแบบนั้น
"ข้าไม่รู้จักท่าน เอาล่ะ ปล่อยแขนข้าได้แล้ว"เสียงเรียบนิ่งที่ตอบกลับพร้อมแรงสะปัดที่แขนเล็กน้อยให้กระตุ้นให้มือใหญ่ปล่อยตน
"เจ้าชื่ออะไร?"ชายหนุ่มนอกจากจะไม่ปล่อยแล้วยังรุกเข้าหา มืออีกข้างเอื้อมโอบรอบเอวบาง กลิ่นหอมราวขนมหวานลอยแตะจมูกให้อยากจะก้มลงเชยชิมพิสูจน์ความหวาน

*เพี๊ยะ*
ฝ่ามือเรียวฟาดไปที่แก้มใสของชายหนุ่มที่อึ้งค้างไป
"อย่ามาทะลึ่งกับข้า!"เสียงเกรี๊ยวกราดของร่างบางทิ้งท้ายก่อนจะดันตัวเองเดินออกห่างทันที

ชายหนุ่มจับแก้มของตน นี่...เป็นครั้งแรกที่เขาคนนี้โดนตบ
เขามองร่างเล็กที่เลี้ยวเข้าไปในร้านเหล้าชื่อดังของย่านพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก
ถูกใจนัก!


"เอื้อออออออออออออออออออออออออออออ"เสียงครางประหลาดดังจากริมฝีปากอิ่มเบาแต่ลากยาวตามความรู้สึกที่แทบระเบิดของเขา!
อายุมุกระชับเสื้อคลุมแล้วรีบย่ำขาเข้าไปในร้านที่ตนต้องการ
สายลมอุ่นที่ปะทะหน้ายามเปิดประตูเข้าไปทำให้คลายความหนาว อายุมุสั่งเครื่องดื่มเป็นเบียร์น้ำผึ้งอุ่นๆแล้วรีบตรงดิ่งไปนั่งโต๊ะที่ว่างอยู่ที่ริมหน้าต่าง
"เอื้อออออออออออออออออออออออออออออออออออ"เขาครางออกมาอีกครั้งอย่างอดไม่ได้ เพราะว่าผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนที่เขาพึ่งจะตบหน้ามา เป็นเมทของเขา!!!

เมทหรือคู่แท้ คู่แท้หรือเมท
คนที่เพียงเห็นก็สัมผัสได้ทันที คนที่เพียงมองก็แทบจะร้องไห้ด้วยความปิติ คนที่เพียงพูดก็พร้อมจะมอบทุกอย่างให้
คนที่จะทำให้อายุมุตั้งท้องได้

"เอื้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ"อายุมุครางก่อนจะยกแก้วเบียร์ขึ้นกระดกพรวดๆจนหมดไปครึ่งแก้ว
เมทของเขา เขาเจอแล้ว ดีใจ ดีใจมาก แต่กลัว...
เขาเป็นผู้ชาย ไม่อยากตั้งท้อง แต่ดีใจมาก เมทของเขา ของเขาคนเดียว...

"ขอข้านั่งด้วยคนได้ไหม เฮ๊ย!!"เสียงทุ้มที่เอ่ยร้องอย่างตกใจเมื่อทันทีที่นั่งลงเขาก็โดนเบียร์ในมือของอีกฝ่ายสาดใส่ตัว
"อ๊ะ จะเจ้า..."อายุมุตกใจ เขาไม่ได้ตั้งใจจะสาดเบียร์ใส่เมทนะ แต่มันตกใจที่จู่ๆอีกฝ่ายก็โผล่มาไม่ให้สุ่มให้เสียง!
"...เดี๋ยวข้ามา"ชายหนุ่มลุกพรวดแล้วเดินฝ่าผู้คนไปทางห้องน้ำ อายุมุได้แต่มองตาม มือเล็กสั่นน้อยๆกับสายตาเย็นของอีกฝ่ายเมื่อครู่ ถ้าไม่ได้อยู่กลางผู้คน เขาอาจร้องไห้แล้วก็ได้ บ้าจริง เขาเกลียดที่เขากำลังเริ่มรักเมทของเขาแล้ว!!


"บ้าจริง"เสียงสบถดังจากปากของชายหนุ่มนามพล เสื้อนอกของเขาโชกไปด้วยเบียร์น้ำผึ้งจนเขาต้องถอดออก เกือบแล้ว อีกนิดเดียวเขาจะโกรธนางฟ้าของเขาแล้ว ถ้าไม่ติดว่าใบหน้านางฟ้าของเขานั้นแสดงออกว่าไม่ตั้งใจและตกใจแค่ไหนที่เห็นเขาอยู่ตรงหน้า แต่หน้าตาแบบนั้นก็น่ารักดีน่ะนะ
พลหัวเราะเมื่อรู้สึกว่าตนเองดูจะใจอ่อนกับอีกฝ่ายมาก ทั้งที่ถ้าเป็นคนอื่นมันจะไม่ใช่แบบนี้แน่ๆ เขารับรองได้เลย

พลเดินออกจากห้องน้ำกลับไปที่โต๊ะ เพื่อจะพบว่านางฟ้าหายไปอยู่กับกลุ่มนักดื่มที่โต๊ะถัดไป ได้ยังไง?!


อายุมุที่กำลังดื่มไม่ทันสังเกตว่าเมทของตนกลับมาที่โต๊ะแล้วและกำลังจ้องมาที่ตนด้วยแววตาทะมึงถึง
เมื่อกี้เขาโดนแซวและชวนให้ไปนั่งดื่มด้วย อายุมุที่กำลังมึนก็เลยตกลงและจบลงที่กำลังดวดเหล้าแข่งกับผู้ชายตัวใหญ่คนหนึ่งในโต๊ะ ไม่กลัวอยู่แล้ว เขาคอแข็งจะตายไม่มีทางแพ้แน่ๆ เขาฝึกมาแล้ว โดนมอมเหล้าเป็นหนึ่งในบทเรียนแรกๆที่เขาต้องเรียนเพื่อป้องกันตนเองเลย ป้าจิบิลสอนมาหมดละ ไม่ว่าเหล้าแรงขนาดไหนก็ทำอะไรเขาไม่ได้แน่นอน
อีกอย่างจะได้ช่วยเบี่ยงความคิดของเขาด้วย ไม่ไหวแล้ว มันมีแต่เมทจนเขาจะบ้าแล้ว!

แต่เขาลืมไปเสียสนิท ว่านอกจากบทเรียนมอมเหล้าแล้ว
ยังมีอีกหนึ่งบทเรียนที่สำคัญและอันตรายกว่า...


"อืม..."อายุมุครางเมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่แตะที่แก้ม ปลายนิ้วหนาที่สัมผัสได้ให้ความรู้สึกที่ดีจนเขาอดที่จะขยับเข้าใกล้ไม่ได้ แต่ปลายนิ้วนั้นไม่หยุดที่ผิวแก้ม กลับเลื่อนลงต่ำมาที่ลำคอ สายลมเย็นๆที่ปะทะที่ผิวอกช่วยคลายความรุ่มร้อนในตัว แต่สัมผัสจากมือหนากลับทำให้เขาร้อนยิ่งกว่าเดิม
"อือ หยุดนะ อย่าแตะ อืออออออ"เสียงร้องห้ามอื้ออึงพร้อมกับร่างเล็กที่ดิ้นหนีมือหนา เปลือกตาหนักจนต้องใช้แรงฝืนบังคับให้มันเปิดขึ้น

"อย่าดิ้นสิ"เสียงทุ้มที่กระซิบข้างหูกับลมหายใจร้อนทำให้อายุมุสะดุ้งเฮือกและสั่นหนัก ความรู้สึกมันพลุ่งพล่านอยู่ภายในจนแทบปะทุออกมา
เขา...โดนยา

มือนั้นคือใคร
เจ้าของเสียงนั้นคือใคร
ความทรงจำสุดท้ายคือเขากำลังดื่มเหล้าอยู่ที่ร้านเหล้านั้น
ใครกันที่กำลังถอดเสื้อของเขาอยู่ตอนนี้

"ไม่เอา ไม่ยอม ข้าไม่ยอมใครทั้งนั้น นอกจาก..."อายุมุฝืนแรง พยายามดิ้นหนี เปิดเปลือกตาขึ้นมองคนที่คล่อมเหนือตัวเขาไว้ แสงที่จ้าจากไฟเหนือหัวทำให้เขาต้องรีบปิดตาลงแล้วค่อยๆลืมขึ้นมาให้อีกครั้ง ร่างหนาที่คล่อมเหนือเขาบังแสงจ้านั้นไว้ เจ้าของเสียงและมือนั้นคือเมทของเขานี่เอง
"เจ้านี่เอง"


รอยยิ้มหวานจนทำให้ใจเต้นรัวนั้นมันอะไร ชายหนุ่มขย้ำอกเสื้อตนเองอย่างต้องการลดอาการใจเต้นรัวของตน มือเรียวที่ยกขึ้นมาแตะแก้มของเขาทั้งนุ่มทั้งหอมจนอดที่จะจับไว้แล้วกดจูบไม่ได้
เขารู้ว่าอีกฝ่ายโดนวางยา เพราะทั้งทีที่นางฟ้าของเขายกแก้วขึ้นดื่มจนหมดก็ผล่อยหลับไปทันที คิดอยู่แล้ว จากสีหน้าชั่วๆของไอ้พวกในโต๊ะก็พอบอกได้ว่าต้องคิดไม่ซื่อ ไม่รู้ว่านางฟ้าของเขาซื่อหรือบื้อกันแน่ที่โดนมอมง่ายๆ นี่คิดมั๊งไหมว่าถ้าเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้ ตัวเองจะมีสภาพแบบไหนกัน?
พลส่ายหน้าหน่ายๆพร้อมกับลุกไปดึงตัวนางฟ้าของตนมาอุ้มไว้แนบอก พวกนั้นเหมือนจะลุกมาหาเรื่องแต่คงมีใครในกลุ่มที่จำได้ว่าเขาคือใครห้ามไว้ เขามองทิ้งท้ายก่อนจะพานางฟ้าของเขาออกจากร้านไป น่าเสียดายนะ ถ้าไม่มีนางฟ้า เขาคงได้มีเรื่องให้สนุกกับพวกนั้นแน่

โอ๊ย รอยยิ้มระยิบระยับนั้นมันอะไร สาบานได้ว่าเขาเห็นนางฟ้าเปล่งแสงได้จริงๆ!
"ถ้าเป็นเจ้า...ข้ายอมนะ"เสียงหวานใสเอ่ยประโยคที่ทำให้เขาตาโตอย่างตกใจ มือเรียวทั้งสองเอื้อมมาโอบรัดรอบคอไว้ พร้อมกับริมฝีปากสีสดที่เขย่งขึ้นมาแนบกับริมฝีปากเขาอย่างอ่อนหวาน

เหมือนชายหนุ่มจะได้ยินเสียงอะไรซักอย่างในตัวขาดออกจากกัน
จากที่ตั้งแต่จะแค่พามาพักให้ฤทธิ์ยาหาย แต่ตอนนี้คงทำแค่นั้นไม่ได้แล้ว

"ความผิดของเจ้าเองนะนางฟ้า"



TBC.
สวัสดีวันฮัลโลวีนนนนนนนนนน
ภาคนี้นี่ลุงเราเปลี่ยนเยอะเลย เหมือนเดิมอย่างเดียวคือความน่ารัก555 ส่วนไอ้น้องพลจะว่าต่างก็ต่างไม่ต่างก็ไม่ต่างแฮะ
เรื่องเมทของพ่อมดแม่มดนี่เอามาจากเรื่องสั้นละ แต่เรื่องสั้นนั้นยังไม่ได้ลง555


รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Minerva ที่ 01-11-2013 00:24:26

นางฟ้า!! พลเวอร์นี้หื้นหื่น (เหมือนปกติไม่หื่น??)

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: p_a_n ที่ 01-11-2013 04:34:28

อ๊ายต่อด่วนเลยค่ะะะ แต่แหมไม่ว่าภาคไหนอายูมุก็แอบร้ายเหมือนเดิม เริ่มก่อนเองนะหนู :impress2:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 01-11-2013 12:08:50

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


เมษาของพลน่ารักสวดๆ  :hao6:




รอจ้าาา  :call:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-11-2013 12:50:59

หื่นได้ทุกภาคจริงๆนะพ่อคุณ 55555555
นี่สิน้องพลตัวจริง กร๊ากกก
ขอบคุณที่มาลงต่อนะคะ
กอดหนึ่งที

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: maxiyorka ที่ 11-11-2013 18:57:58

เรื่องนี้ตลกดีค่ะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 08-12-2013 18:28:06

ได้แต่รอ รอ รอ รอ รอ  :z3:


รอสักวัน ให้เธอหันมา รอสักวัน ทั้งที่ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ รอแต่เธอ อยากให้เธอรู้เธอได้เข้าใจ เห็นใจกันบ้างไหม... อยากอ่านแล่ว   :z13:


ฉันรอพี่ที่ท่าน้ำทุกวันเลยนะ   :impress3:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 28-12-2013 10:28:41

อยากอ่านต่อแล้วค่ะคนเขียนมาต่อไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 43 : 1-11-56] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-04-2014 22:51:49

"มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง"



"เลิกกับเขาเถอะ ปล่อยเขาให้ฉัน...กับลูก"เสียงของผู้หญิงตรงหน้าราวกับดังมาจากที่แสนไกล แผ่วเบา แต่ตอกลึก ลึงลงไปกลางใจ
ภายใต้ชุดเข้ารูปของผู้หญิง ภายใต้ผิวนั้น มีหัวใจอีกดวงที่กำลังเต้น
ครึ่งหนึ่งของผู้หญิงคนนี้ อีกครึ่งหนึ่งเป็นของผู้ชายที่ผมรัก...

"ผม..."

***

เรียวขาก้าวไปอย่างไร้เรี่ยวแรง พาตัวเองตรงไปที่สนามบาสที่มีเสียงเฮฮาดังมาไม่ขาด เสียงบอลกระทบพื้น เสียงกระทบแป้น เสียงโซ่ลู่ไปตามบอลที่ชู๊ตลง ทุกเสียงรอบตัวดูดังกว่าปกติ แต่ก็ดูเหมือนไกลจนเหมือนไม่ได้อยู่ตรงหน้า
ตายังคงมองเห็น พลอยู่ตรงนั้น ท่ามกลางเพื่อนฟูง เล่นบาสกันอย่างสนุกสนาน รอยยิ้มสดใสกับเขี้ยวขาวๆนั้นยังคงทำให้ใจเต้นได้เสมอ แต่วันนี้มันไม่ได้เต้นด้วยความยินดี

"เมษา!"เสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกผมด้วยชื่อที่มีแต่พลเท่านั้นที่เรียก ริมฝีปากบางประทับลงมาที่ข้างแก้ม กลิ่นเหงื่อที่ผสมกับกลิ่นน้ำหอมกลิ่นโปรด
"เป็นอะไรครับคนดี?รอพลนานเลยงอนเหรอ?"ผมมองแก้มใสที่ชื้นเหงื่อ ยกมือขึ้นยกผ้าขนหนูที่คล้องคอของพลขึ้นซับให้ พลเอนหน้าลงมาซับกับมือของผมแล้วยิ้มราวกับแมวที่ถูกเกาคาง ก่อนจะจูบฝ่ามือของผมผ่านเนื้อผ้าขนหนู รอยยิ้มแสนหวานถูกส่งมาให้ แต่ผมไม่มีแรงจะรับมันไว้แล้ว

"เลิกกันเถอะ"

***


"โธ่เว๊ย!!"เสียงสบถอย่างขุนเคือง โกรธแค้น ไม่ได้โกรธใคร แต่เป็นตัวเอง ตัวเฮงซวยของตัวเองเนี่ยละ
'เมษา'
ชื่อนี่ที่โผล่เข้ามาในชีวิต ไม่ใช่'เมษาของเขา' แต่เป็นผู้หญิงที่ชื่อเดียวกัน ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ให้บรรยากาศคล้ายกับ'เมษาของเขา' ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนของเพื่อน ผู้หญิงที่แทบไม่รู้จักกันเลยนอกจากรู้จากปากไอ้เมษว่าเป็นญาติห่างๆมันเอง พึ่งเข้าปี1คณะสังคมสงเคราะห์มหาวิทยาลัยแถวอโศก ผู้หญิงที่ไอ้เมษชวนมางานเลี้ยงฉลองปีใหม่ที่เขาเป็นเจ้าภาพจัดที่สระว่ายน้ำของโรงแรมเพราะเห็นว่าน้องมันน่าจะเหงาที่อยู่คนเดียวไม่ได้กลับบ้านไปฉลองปีใหม่กับครอบครัวที่เป็นญาติของมัน ผู้หญิงที่เจอวันนั้นแล้วก็ไม่ได้เจออีกเลย จนสามเดือนผ่านมา ที่ชื่อของผู้หญิงคนนี้เปล่งออกมาจากปากของ'เมษาของเขา'

'เมษา'ท้องลูกของเขา

วันนั้นเขาดื่มกินอย่างสุดเหวี่ยง ทั้งเพื่อความสนุกทั้งประชดที่เมษาทิ้งเข้าบินกลับญี่ปุ่นไปฉลองกับครอบครัว แถมห้ามไม่ให้เขาบินตามไป เพราะยังไม่พร้อมจะเปิดตัวความสัมพันธ์ อยากจะค่อยๆบอกที่บ้านไปทีละนิด ไอ้เขาที่ทั้งโกรธทั้งน้อยใจก็จะทำอะไรได้นอกจากจะยอมทำตามใบหน้าหวานๆที่ช้อนตาอ้อนอย่างน่ารัก ทำไงได้ละ ก็คนมันรัก!
สติหลุดหายไปตั้งแต่ราวๆเกือบตีหนึ่ง จนมันกลับมาอีกทีก็เที่ยงของวันถัดไป เขานอนแผ่อยู่บนเตียงในห้องสูทของโรงแรม ข้ามอาการปวดหัวจากเมาค้างไป คือความรู้สึกหลังการมีsex ในละครมีบ่อยๆว่าผู้ชายถูกมอมหลอกว่านอนกับผู้หญิงไม่รู้เรื่อง แต่เอาจริงๆมันจะไม่รู้ได้ยังไง
เขามีsexกับใครซักคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ไม่ทิ้งอะไรไว้บ่งบอกตัวตนหรือเรียกร้องความรับผิดชอบ ดังนั้นเขาจึงสรุปให้มันผ่านไป คงเป็นแค่ความเมาของทั้งสองฝ่าย แค่ความสนุกชั่วข้ามคืน ที่ไม่มีความหมายใดๆกับคนอย่างเขาเลย แต่เขาก็ปิดเงียบไว้ไม่บอกให้ใครฟังโดยเฉพาะเมษาของเขา ไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้แล้วโกรธเกลียดคนอย่างเขา

พล...ปล่อย
อย่าทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนชั่วช้า ที่พรากลูกพรากพ่อเลย
อย่าทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนแบบนั้น

ประโยคที่เอ่ยออกมากับใบหน้าที่น้ำตานอง แขนเล็กที่บิดออกจากมือเขาไป สิ่งที่ตรึงให้เขาไม่ตามไปกอดร่างเล็กๆนั้นไว้คือสีหน้าที่ทั้งเศร้าเสียใจ ทั้งผิดหวัง ผิดหวังในตัวของเขา เสียใจที่เขาทรยศ เศร้าที่เขาปิดบัง

เขาถามไอ้เมษและไปหาผู้หญิงคนนั้นถึงห้องพัก มันเป็นความจริง เธอท้องจริงๆ
เขาอยากจะไม่ยอมรับ อยากจะจัดการให้มันหายไปซะ อยากจะทำให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม จะได้กลับไปหาเมษา
เขาทำได้
แต่เขาก็ทำไม่ได้

เขาไม่อยากจะทำให้เมษาผิดหวังในตัวเขาไม่มากกว่านี้ เขาทนไม่ได้ถ้าเมษาจะมองเขาด้วยสายตารังเกียจขยะแขยง

เขาทำอะไรไม่ได้เลย...


***


"พลผิด พลผิดเองทั้งหมด พลจะแก้ไข พลจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แต่...เมษาอย่าทิ้งพลไป...ได้ไหม"

ไม่มีคำตอบจากริมฝีปากนั้น มีเพียงรอยยิ้มอย่างขมขื่นและการส่ายหน้าตอบ ร่างเล็กทิ้งคำพูดไว้ก่อนจะเดินจากไป
"เธอรอพลอยู่นะ"

...ทุกอย่างมันจบลงแล้วจริงๆ...



ดวงตาเบิงโผล่งขึ้นในความมืด เสียงหอบหายใจหนักของตัวเองดังจนน่ารำคาญ ภายในอกมันเจ็บจนจุก ความเศร้าที่พลุ่นพล่านไปทั้งตัวทำให้รู้สึกได้ว่าร่างกายกำลังสั่น น้ำตาที่ไหลลงข้างตากลิ้งไปจนถึงใบหูจนรู้สึกเปียก

ความฝัน หรือ ความจริง?


"อือ...เป็นไรอะพล?"เสียงงัวเงียเอ่ยถามพร้อมกับความอุ่นที่วาบขึ้นมาจากอกข้างซ้าย ที่ๆเมษานอนซบอยู่ ที่ๆหัวใจของเขาอยู่
"เอ๊ย พลร้องไห้ทำไม?ฝันร้ายเหรอ?"เมษาที่เห็นน้ำตาของเขาผุดลุกขึ้นอย่างตกใจ มือเล็กเอื้อมมาเช็ดน้ำตาออกจากหางตาของเขาอย่างเป็นห่วง
เขาส่งยิ้มให้เมษาสบายใจ ดึงให้ร่างเล็กล้มตัวลงนอนที่เดิม กอดไว้แน่นแต่ก็ไม่แน่นจนทำให้เมษาเจ็บ แต่แน่นพอที่จะทำให้หัวใจของเขาอุ่น
"อืม แค่ฝันร้ายเท่านั้นเอง"


TBC.

สวัสดีคะ แฮ่ๆ หายไปนานมาก จะยังมีใครจำลุงได้อยู่ไหมนะ วันนี้ก็แต่งมารับเอฟิลฟูล รับเดือนเมษากับเมษาลุงขี้โกหกแต่น่ารัก เนอะ~ XD
สั้นๆ แถมไม่ค่อยรู้เรื่อง ขอโทษนะคะ
 
รักคนอ่าน :L1: :pig4:

ปล.จะมาต่อตอนแฟนตาซีให้ไม่เกินอาทิตย์หน้า สัญญาค่าาา

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Sirada_T ที่ 01-04-2014 23:30:07

ฝันจริงๆนะ!! ไม่ใช่ฝันบอกลางร้ายนะ ขอร้อง....

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 01-04-2014 23:49:15

ลืมมม  :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 02-04-2014 00:09:47

ว้าย ขอโดดจุ๊บคุณspy4869 กับคุณnunanหน่อยค่าาาาาา
 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 02-04-2014 06:51:15

 :z13:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-04-2014 19:42:46

นานจัด

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: FahFon ที่ 02-04-2014 20:20:44

เหมือนเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว ขอไปทวนความจำก่อน ต้องกลับไปอ่านอีกซักรอบ >_<

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-04-2014 20:28:58

หายไปนานเกินไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-04-2014 21:07:34

โอยยยยยยยยยย
หายยยไปนานนนน รีบกลับมาต่อให้หายคิดถึงเดี๋ยวนี้เลยนะคะ 5555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 02-04-2014 23:14:31

มาแล้วววว  :katai5: :ling1:


รอตอนต่อไปปป


จะให้ฉันรออีกกี่ปี  :z10:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 02-04-2014 23:20:56

ขอโทษคะ แต่ไม่ ไม่ถึงปีสัญญา แอร๊ย ปลื้มจัง รักทุกคนนนนนนน :L1:
ปล.มาโพสแบบนี้จะผิดกฎเล้าไหมเนี่ย ไม่ได้ปั่นนะคะ แค่ดีใจมากที่ยังมีคนจำได้ :o8:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Minerva ที่ 02-04-2014 23:32:38

กรี๊ดดดดด รู้สึกดีใจที่มาต่อ!!
เมื่อสอง-สามวันที่แล้วเพิ่งอ่านตอนที่1ใหม่เอง คิดถึง!!
(เหมือนมีลางสังหรณ์แปลกๆ ฮาๆ)
มาโพสไว้ก่อนกลัวตาฝาด#ผิด (ฮา)

-------------------------------------------

แม่สาวคนนั้นเป็นใคร!? หวังว่าพลคงไม่พลาดหรอกนะ นะ นะ....
คิดถึ๊งคิดถึง มาต่อบ่อยๆน๊า   :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 21-04-2014 21:52:58

จะบอกว่าแต่งจะเสร็จแล้ว แต่มันหาย!!!
 :z3:
ขอเวลาร้องไห้+แต่งใหม่แป๊บ วันพุธไรงี้แล้วกันนะคะนะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-04-2014 22:29:00

รอได้จ้าาา แค่ลืมของเก่าาา ก๊ากกก  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 44 : 1-4-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 24-04-2014 21:32:44

เปลือกตาบางขยับเมื่อรู้สึกถึงแสงแดดอุ่นๆยามเช้าที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาพร้อมกับเสียงนกร้องคล้ายเสียงร้องเพลง
เขาไม่ชอบตื่นเช้า แต่ก็เสพติดบรรยากาศยามเช้า
ฟ้าใสๆกับแดดอุ่นๆ ลมที่พัดต้นไม้ที่มีน้ำค้างยามค่ำคืนประกายแดดกับเสียงนกร้องประสานกันเป็นท่วงทำนองของธรรมชาติที่นุ่มนวล

ยามเช้าของเขาจะเริ่มด้วยผู้หญิงที่น่ารักเป็นอันดับสองในโลก แม่นมแสนรักของเขาเอง
แม่นมจะปลุกเขาด้วยสัมผัสนุ่มนวลข้างแก้มกับกลิ่นนมร้อนใส่ชินาม่อนผสมน้ำผึ้งนิดหน่อย ชีวิตมันต้องเริ่มที่สิ่งนี้นี่ละ!

ใกล้แล้วละมั๊งที่แม่นมจะมา
อืม ก่อนมาเขาซุกกับหมอนข้างใบโปรดให้สะใจก่อนแล้วกันเนอะ
อืมมมมมมมมม...
อืม?

เปลือกตาข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นเปิดเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสแปลกปลอมจากที่ควรจะเป็นของหมอนข้างใบโปรด
เนื้อ?
สีเนื้อ?
แข็ง?
ไม่นิ่ม?
ขยับได้?
ขยับได้?!!!

"เฮ๊ย!!!"เขาสะดุ้งพรวดพร้อมกับออกแรงถีบสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นหมอนข้างเสียเต็มแรงจนตกเตียงไป
เตียงนี่มันที่ไหน เฮ๊ย ที่นี่ที่ไหน เฮ๊ย ไม่เห็นคุ้นเลย ไม่ใช่ห้องพักในโรมแรมของเขาด้วยซ้ำ เฮ๊ย นี่เขาโป๊!!

เสียงโอดโอยจากอีกฝั่งของเตียง จากสิ่งที่เขาเป็นคนถีบตกลงไปเองกับเท้า อันตราย ไม้กายสิทธิ์ของเขาอยู่ที่ไหน!
สายตารีบมองหาแล้วพบกับเสื้อคลุมของตนเองที่ตกอยู่ข้างเตียง อายุมุรีบผุดลุกขึ้นจากเตียงไปทันที แต่เหมือนกระแสไฟแล่นแปล๊บจากช่วงสะโพกเข้าไปสมองสั่งการให้ขาของเขาอ่อนยวบ นั่งพับลงไปบนพื้นทันที แต่อย่างน้อยเขาก็คว้าเสื้อคลุมมาได้
ความรู้สึกที่ไม่รู้จัก แต่สมองก็รับรู้ได้ว่ามันคืออาการที่เกิดจากอะไร
เขาโดนใครซักคนข่มขืน...

น้ำตาคลอหน่วยที่ดวงตากลม ก่อนจะหยดเผาะลงบนผิวแก้ม มือเล็กกำเสื้อแน่นจนสั่น
ทั้งที่คิดว่าครั้งแรกจะต้องเป็นเมทของเขาเท่านั้นแท้ๆ...

"โอ๊ย...เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?"เสียงอีกฝากที่ดังข้ามมาทำให้อายุมุสะดุ้งเฮือก ดวงตาเบิ่งโผล่ง ก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดมุ่นอย่างน่ากลัว

ความโกรธและความอับอายผลักดันให้อายุมุกัดฟันทนแล้วยันกายขึ้นเพื่อจะเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียงนั่น
จะเล่นงานให้ตายไปเล...

"เจ้า!!!"

"อย่าบอกนะว่าเจ้าถีบข้าลงมาน่ะนางฟ้า?"

***

ฮ้าวววววววว
ง่วงชะมัดเลยครับ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะเช้าแล้ว
พอเช้ามายังมาโดนถีบโครมเดียวลงไปกองกับพื้นเป็นการปลุกอีก
ไม่น่าเชื่อจริงๆ เห็นน่ารักๆ ตัวบางๆ ครางหวานๆแบบนั้นเท้าหนักไม่ใช่เล่นเลย

แถมตอนนี้คุณนางฟ้าของเขาก็ห่อตัวเองอยู่ในผ้าห่มผืนหนากลมบ๊อกอยู่บนเก้าอี้ที่มุมห้องอีก ไม่ยอมโผล่หน้าน่ารักๆออกมาให้เชยชมเลย

ในชีวิตของพลคนนี้ ไม่เคยที่จะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เลย ถ้าเป็นปกติ ไม่มาคลอเคลียกับเขาไม่ห่าง ก็ขึ้นเตียงสนุกกันต่อไปแล้วทั้งนั้น
แต่คนๆนี้ ทั้งปฏิเสธเขา ทั้งมองเขาอย่างรำคาญ สาดเบียร์ใส่หน้าเขา ยั่วยวนเขาอย่างร้ายกาจ สุดท้ายกลับถีบเขาตกเตียง!นี่ถ้าใครรู้เขา เขาจะเอาหน้าไปไว้ไหนกัน ยิ่งถ้าเหล่าเพื่อนของเขารู้เข้า รับรองว่าถึงลูกเขาโตมันก็ยังเอาเรื่องนี้มาพูดแน่!

เอาละ ปล่อยเรื่องนั้นไปก่อน เขาจะเอายังไงกับก้อนกลมตรงหน้าดีละ?

เขาลองเรียกดูหลายครั้งแล้ว แต่เพราะไม่รู้ชื่อเลยได้แต่เรียกอีกฝ่ายนางฟ้าๆเท่านั้น เจ้าตัวเลยไม่สนใจทั้งยังขดตัวแน่นขึ้นราวกับจะกันตัวเองออกจากเขาให้ไกลขึ้น

ก็เข้าใจได้ละนะ
ก็เขาพึ่งจะกอดอีกฝ่ายมาเมื่อคืน รู้ทันทีเลยว่าเจ้าตัวเหมาะกับชื่อนางฟ้าที่เขาเรียก ยังบริสุทธิ์อยู่ จูบยังไม่เป็นด้วยซ้ำ
อา...บ้าจริง โคตรน่ารัก

แค่คิดของก็แทบขึ้นแล้ว ใจเย็นไว้พล ทำตัวไม่สมกับเป็นตัวเองเลย อีกฝ่ายก็แค่ตัวเล็ก ผิวขาว ตาโต ขนตางอน ผมนุ่ม ตัวหอม เนียนนุ่ม น่ากิน อร่อยมากเสียด้วย หึหึ

"!!"เขาร้องเมื่อโดนหมอนฟาดหน้าอย่างจังแล้วตกลงมาอยู่บนตักของเขา
"อย่ามายิ้มน่ารังเกียจนะไอ้คนลามก"เสียงหวานเอ่ยอย่างรั้นๆ กับใบหน้าเรียวที่ยอมโผล่ออกมาจนได้
"ยิ้มน่ารังเกียจ?ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับข้ามาก่อนเลย เจ้านี่แปลกคนจริงๆ"เขาขำ ไม่ใส่ใจกับที่อีกฝ่ายปาหมอนใส่หน้าเขา แค่นี้เอง เขาทนได้

"ข้าไม่ได้แปลก พวกคนที่เจ้าเคยเจอมาต่างหากเล่าที่แปลก!"เสียงหวานยังเอ่ยต่ออย่างไม่ยอม ทั้งยังเตรียมขว้างหมอนอีกใบมาใส่เขาด้วย
"จะแบบไหนก็ได้ ไม่สำคัญหรอก"เขาหลบหมอนที่อีกฝ่ายปามาแล้วเอ่ยอย่างอารมณ์ดี แต่อีกฝ่ายสิที่หน้าซีดจนน่าเป็นห่วง เขารีบลุกขึ้นไปหาที่มุมห้องนั้นจากที่ตอนแรกนั่งอยู่ที่ปลายเตียง
"เจ้าเป็นอะไร?ทำไมหน้าซีดแบบนั้นละ?"เขาคุกเข่าลงหน้าเก้าอี้ที่อีกฝ่ายนั่งอยู่
ใบหน้าน่ารักที่เขานึกชอบแต่แรกเห็นฉายความโศกเศร้า ทั้งน่าสงสารและน่ารักน่าเอ็นดูในคราเดียว

นางฟ้าของเขาขดตัวกอดเข่าแน่นใต้ผ้าห่มผืนหนา จนดูตัวเล็กลงอีกโข และน่ารักขึ้นอีกมาก
"ว่าอย่างไร บอกข้าสิ"เขาเอ่ยถามด้วยเสียงที่ทั้งอ่อนหวานทั้งนุ่มนวลที่สุดเท่าที่ทำได้ หวังให้อีกฝ่ายใจอ่อนยอมเอ่ยปาก

"เจ้า..บอกว่า...ข้าไม่...สำ..คัญ"เสียงหวานเอ่ยขาดช่วงเหมือนกำลังกลั้นสะอื้น
"ห่ะ...เปล่า ข้ายังไม่ได้พูดเลย"เขาตอบอย่างงุนงง เขาไปบอกตอนไหนกัน
"พูด เจ้าพูด เจ้าบอกว่าข้าไม่สำคัญ ฮึก..."นางฟ้าของเขาสะอื้นฮักจนริมฝีปากเบะลงอย่างน่ารัก เฮ๊ย น่าสงสารสิ!

"ใครจะกล้าบอกว่า นางฟ้าอย่างเจ้าไม่สำคัญกัน ไม่มีหรอก เชื่อข้าสิ"เขาเอ่ยพร้อมกับแตะลงบนเข่าที่ถูกคลุมด้วยผ้าห่มหนา เจ้าของเข่าเบียงตัวหลบมือของเขา แต่เหลือบสายตากลับมามองราวกับออดอ้อน
"พูดจริงนะ?"
น้ำเสียงกับสีหน้าเล่นเอาเขาแทบไม่ทน ต้องกลั้นใจยิ้มหวานส่งไปให้แทนคำพูด ซึ่งสิ่งที่ได้กลับมาคือนางฟ้าลงจากเก้าอี้มาซุกที่อกของเขา ด้วยสีหน้าพอใจกับแก้มนุ่มสีชมพูที่ซบลงมาบนช่วงอก มือเล็กจับยึดที่เสื้อเชิ้ตไว้แน่น ก่อนจะเงยขึ้นมาเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดรั้นว่า
"จะยอมเชื่อแค่ครั้งนี้นะ"

บ้าเอย!นี่มันไม่ใช่นางฟ้าแล้ว ปิศาจชัดๆ!!!


TBC.

สวัสดีคะ อะแหะ สวัสดีวันพุธ วันพุธเนอะ เนอะ  :hao7:
จริงๆจะแต่งตอนของช่วงสงกรานต์ลง แต่อย่างที่บอกไปคือมันหาย!เลยทำใช่แต่งใหม่ไม่ทัน เอาภาพแฟนตาซีมาลงแทนแล้วกันเนอะ แฮะๆ หลายคนบอกว่าลืมตอนเก่าแล้ว อย่าคิดมาก ขนาดคนแต่งยังลืมต้องไปนั่งอ่านใหม่อะ!กร๊าก!
แต่งไม่ค่อยเสถียรไงไม่รู้สิ เอาเป็นว่า อภัยให้ด้วยยยยยยยยยย

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 45 : 24-4-57] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 24-04-2014 22:10:44

ให้อภัย คราวหน้าขอจัดหนักนะค่ะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 45 : 24-4-57] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 24-04-2014 23:11:01

กว่าจะกลับบบบมา
พี่รู้มั้ยฉันมารอพี่ที่หน้าเล้าทุกวันเลย 555555555
ตอนหน้าขอยาวๆให้หายคิดถึงหน่อยนะคะ
 ป.ล.อายุมุน่ารักไม่ทนนน ฮืออ ขอแบบนี้กลับบ้านสองที่

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 45 : 24-4-57] [ภาคแฟนตาซี]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 15-05-2014 23:01:13

วันนี้วันอาทิตย์ วันอาทิตย์แสนสุข วันที่จะขี้เกียจได้อย่างใจ จะนอนตื่นสาย หรือจะนั่งดูหนังทั้งวันได้โดยไม่โดนว่า
เอาจริงๆ สำหรับผม วันไหนก็แสนสุข เพราะมีคนรักอยู่ข้างๆ ฮิฮิ
วันนี้ผมก็มากลิ้งเกลือกที่โซฟาหนานุ่มใบบ้านหิน เล่นคุ๊กกี้รันอย่าเมามันส์ไม่สนใจเจ้าของบ้านที่ต้องนั่งทำงานอย่างขมักเขม้น
ช่วยไม่ได้ เป็นเด็กก็ต้องเรียนไปนะฮ๊าฟ คุณพี่ผ่านพ้นประสพการณ์นั้นมา(เนิ่นนาน)แล้ว ชิลล์~~~

ห่า!หมดไลฟ์!!
ผมมุ่นหัวคิ้วอย่างไม่พอใจ วางไอแพดในมือลงแล้วเอื้อมไปคว้าไอโฟนที่วางอยู่ที่โต๊ะข้างตัว แน่นอนว่าของไอ้น้องพล แน่นอนว่าไอ้น้องพลแสกนลายนิ้วมือผมไว้เรียบร้อย แต่แตะปุ๊บผมก็เปิดเล่นไอโฟนของเจ้าตัวได้เลย และแน่นอนกว่าคือไอ้น้องพลที่เห็นไม่แม้แต่ชะงัก ยังคงนั่งพิมพ์งานต่อไปแม้จะรู้ว่ามือถือตนกำลังจะถูกผมแสกนโดยละเอียดยิบ
ล้อเล่นน่า ใครจะทำงั้นกัน
ผมก็แค่เช็คนิดๆหน่อยๆว่าสาวๆที่เข้ามาทักน่ะน่ารักไหม กะว่าถ้าเจอคนไหนน่ารักกว่าผม จะได้รีบลบทันก่อนไอ้น้องพลจะเห็น แต่ก็นะ คึคึ ไม่มีวันนั้นหรอก เพราะผมคนนี้น่ารักที่สุดยังไงล่า~~~
ผมกดส่งไลฟ์ให้ตัวเองจากมือถือไอ้น้องพลเสร็จก็สไลล์ปิด แล้วกลับไปเล่นในไอแพดตัวเองต่อ เห็นไหม นอกจากผมจะน่ารักน่าทนุถนอมแล้ว ผมยังเป็นผู้ใหญ่สุดๆด้วย ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวนะครับ~

ห่า!หมดไลฟ์!!อีกแล้ว!!!
ผมเบะปาก กดส่งไปขอไอ้สันติรัวๆ แต่อย่างว่า ไอ้บ้านี้แทบไม่เคยเปิดเล่นเลยด้วยซ้ำตั้งแต่(ผมบังคับ)โหลดมา ชิชะ
ไม่เล่นก็ได้ ชิส์

ผมนั่งเลื่อนๆอ่านข่าวในไปแพดไปเรื่อยๆตามประสาคนน่ารักว่างงาน จู่ๆก็รู้สึกได้ว่าปลายเท้ากลมมนเนียนสวยของตัวเองถูกลวนลาม!
อะแหะ ก็เว่อไป จริงๆคือไอ้น้องพลที่ไม่รู้มานั่งเมื่อไหร จับเจ้าผมไปวางพาดตักแล้วนวดปลายเท้าให้ครับ
น่ารักไหมละ ฟินป๊ะล่า คึคึคึ

"ไม่เห็นต้องนวดเลย ไม่ได้ปวดซะหน่อย"ผมว่าพลางจะชักขากลับ แต่ไอ้น้องพลก็ยึดไว้
"ก็แค่อยากให้เมษารู้สึกสบายน่ะ ให้พลทำนะครับ"ไอ้น้องพลบ้า เอ่ยขอผมเสียงอ้อนจนผมแทบย้วยเป็นเยลลี่ ได้แต่พยักหน้าส่งให้ แต่ก็แทบเก็บเสียงครางไว้ไม่อยู่เมื่อเจ้าตัวก้มลงจุ๊บที่นิ้วโป้งของผม ซี๊ส~~~
"พลแกล้งอะ"แม่ม จุ๊บมาขนาดนี้ กินกูเลยดีกว่า!
"อืม แกล้ง แกล้งให้รู้ว่ารัก"ไอ้หล่อบ้าตอบพร้อมยิ้มโชว์เขี้ยวแสนน่าฟัด ไอ้บร้าาาาาาาาาาา

เสร็จไอ้น้องพลไหม?
จะเหลือเรอะ???
เคยเรอะที่ผมจะอดทนกับความน่ารักของไอ้น้องพลได้น่ะฮ่ะ? ไม่เคย นี่บอกเลย!

ผมซบหน้าลงกับลาดไหล่ เช็ดเหงื่อที่ผุดที่หน้าผากนิดหน่อยกับเสื้อยืดสีฟ้าที่ไอ้น้องพลใส่ ไม่ต้องบอกใช่ไหมครับว่าตอนนี้ผมก็ไม่เหลืออะไรติดตัวอีกละ ต่างกับไอ้คนหล่อบ้าที่นั่งเป็นเบาะให้ผมอยู่นี่ ที่ไม่มีอะไรกระเด็นออกจากสารร่าง นอกจากซิป!
นึกหงุดหงิดนะ แต่ทำไงได้ละ ก็มันเคลิ้ม~
ดูสิ มือใหญ่ๆที่ลูบหัวผมเอื่อยๆอยู่เนี่ย สบายชะมัด รู้สึกดีอะ ลูบอีกสิ~
"ไม่เอา ไม่ทำแล้ว แต่ห้ามหยุดลูบนะ"ผมตีไปที่มืออีกข้างที่เริ่มจะเกาะลงต่ำกว่าเอว ไอ้น้องพลก็หัวเราะหล่อข้างหูผม ชิ อย่าคิดว่าจะหลงกล กะจะทำสองรอบต่อกันเรอะ ฝันหวานไปแล้วไอ้หนู!

"หนาวรึเปล่า"ไอ้น้องพลถามแล้วจุ๊บหน้าผากผมหลายครั้งราวกับเช็คอุณหภูมิ จนผมหัวเราะคิกคัก ไอ้บ้าขี้เนียนแต่น่ารัก!
"ถ้าบอกว่าหนาวแล้วจะปล่อยไหมละ"ผมย้อนถาม ไอ้น้องพลหัวเราะร่า กัดริมฝีปากด้วยเขี้ยวเซ็กซี่นั้น กัดกูด้วยสิ~
"ไม่ จะทำให้อุ่นจนร้อน"กูว่าแล้ว หวยล๊อคชัดๆแม่คุณเอ๊ย ตบป๊าบลงไปกลางหน้าเลยครับ นี่หวังดีนะบอกเลย ไล่ความหื่นง่ะ
"แฟนพลนี่รุนแรงชะมัด เร้าใจอะ"ไอ้น้องพลที่ไม่หวั่นแม้โดนตบ เลียริมฝีปากช้าๆประหนึ่งกำลังเลีย...
"โรคจิต!"ผมด่า ไม่ได้ยิ้มนะ!ไม่ได้หวิวด้วย ไม่ๆๆๆ

แต่ถ้าได้เค้าก็ยอมนะตัว~~~


TBC.
สวัสดีคะ แฮ่ มาสั้นๆแบบไร้สาระ แต่อันนี้เป็นปกติของเรื่องนี้นะ ฮา
แต่งโดดไปโดดมาระหว่างแฟนตาซีกับปกติ ขอโทษนะคะ มันมีพลอตอะต้องเขียน(ก่อนลืม)

รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 15-05-2014 23:45:34

ไม่หื่น ไม่ผ่านนนน  :m16: อิอิ  :katai3:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-05-2014 00:04:50

ไม่เรียกเลือดก็ไม่ใช่ล่ะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-05-2014 00:21:26

จิ้มกันตลอด หื่นตลอด
555555555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 16-05-2014 23:20:09

 :haun4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: benzdekba ที่ 17-05-2014 01:50:25

 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-05-2014 02:10:50

แถมพิเศษ

"ขยับหน่อยสิคนดี"เสียงทุ้มปร่าเอ่ยชิดใบหูพร้อมกับลมหายใจร้อนฉ่าจนต้องย่นคอหลบ แล้วก็ต้องสะท้อนเฮือก หัวใจแทบกระเด้งหลุดจากปากพร้อมเสียงครางเมื่อโดนกระแทกเข้ามาหนักๆ มือที่จับยึดที่ลาดไหล่กว้างจิกปลายเล็บลงไปทั้งเพื่อเป็นหลักให้คนไม่เอนหลังหงายลงไปจากหน้าขาอีกฝ่าย และทั้งแก้แค้นคนทำที่พูดจาเสียหวานจ๋อย แต่มึงน่ะกระแทกกูหนักมาก!

"ม..ไม่ทำ ฮือ...พลก็..ทำเองอยู่ดี อ๊ะ!"ผมตอบเสียงกะท่อนกะแท่น ก่อนจะครางวะหวิวเมื่อสะโพกถูกมือหนาจับยกขึ้นแล้วสวนสะโพกเข้ามาเป็นจังหวะตื้นๆแต่เสียวมาก ณ จุดๆนี้

"พูดติดขัดแบบนี้โคตรยั่วพลเลยอะ"ก็กระเทือนช่วงล่างกูขนาดนี้ คงจะเอ่ยให้เป็นปกติได้หรอกนะสัส
ผมตวัดสายตาค้อนขวับ แต่ไม่รู้เพราะผมน่ารักมาก หรือเพราะผมเซ็กซี่มาก สายตาผมมันเลยดูฉ่ำเยิ้มและดูยั่วยวนในสายตาไอ้น้องพลจนกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ จนผมเห็นลูกกะเดือกขยับขึ้นลง ซึ่งผมอดไม่ได้จริงๆที่จะกดตัวลงไปเพื่อหยอกล้อกับมันด้วยปลายลิ้นและริมฝีปากของผม

"คนอะไรวะ ชอบบ่นว่าทำเยอะ แต่ก็ขยันยั่วกันจริง!"ไอ้น้องพลว่าแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่จนผมขมวดคิ้ว แต่ไม่ทันที่ผมจะได้เอ่ยด่าที่บังอาจถอนหายใจใส่ผม ไอ้น้องพลก็ชิงปิดปากผมซะก่อน ลิ้นร้อนๆแทรกผ่านไรฟันเข้ามาพันกับลิ้นของผม แล้วดูดดึงเสียงแรงจนผมไม่มีเวลากลืนน้ำลายต้องปล่อยให้ระบายลงที่มุมปากอย่างช่วยไม่ได้ จูบรุนแรงแต่อ่อนโยนทั้งยังบังคับกลายๆเร้าอารมณ์พอๆกับช่องล่างที่เร่งเสียดสีหนักจนผมแทบคลั่ง มือขยุ้มเสื้อยืดตัวบางที่ใส่ติดตัวของไอ้น้องพลแน่นจนขึ้นข้อขาวที่นิ้ว และแทบจะทึ้งมันขาดเมื่อมาถึงห้วงอารมณ์สุดท้าย ความอุ่นร้อนที่วาบเข้าเร่งเสียงครางสูงในลำคอ ที่อีกฝ่ายรับไว้ทั้งหมด ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ร้องดังอย่างใจ

"ไอ้..คน..บ้า..."ผมด่าและทุบไหล่หนาเบาๆ ไม่ใช่อะไร ไม่เหลือแรงทุบน่ะ
"อือ ยอม ก็ผมบ้าจริง บ้าเมษา สุดหัวใจเลย"ไอ้น้องพลกระทำการ'หล่อ'
ดูมัยสิครับ นี่มันผิดกติกาชัดๆ เล่นมาพูดอะไรหวานหยดชวนฟินหลังจากกระแทกผมไปเต็มสตรีมขนาดนั้น
แล้วกูจะโกรธมึงลงได้ยังไง!ตอบ!!



หื่นพอป่ะคะคุณ nunnan  :z2:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์][แถม]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 17-05-2014 09:18:46

ขอบใจจ้าคนแต่งงงง  :3123:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์][แถม]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-05-2014 10:12:13

มาต่ออีกด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่งั้นเค้าจะงอน 5555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์][แถม]
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 17-05-2014 16:48:58

 :hao6:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 46 : 15-5-57] [วันอาทิตย์][แถม]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 18-06-2014 21:47:17

เสียงนกร้องพร้อมแสงแดดที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาพร้อมๆกับลมหายใจร้อนๆที่รดบนซอกคอ
เช้าอีกแล้ว
ผมตื่นขึ้นมาด้วยรู้สึกได้ว่าร่างกายอันน่ารักกำลังถูกลวนลาม แล้วแก้มอันเนียนนุ่มก็กำลังถูกดอมดม เฮ๊ย!อย่ากัดแก้มสิว่ะ!!
"พลหยุดนะ!"ผลรีบลืมตาขึ้นมาห้ามทันทีจากที่แอ๊บหลับให้ไอ้เด็กบ้ามันลวนลามอยู่นานสองนานจนนึกว่าจะได้เสียตัวแต่เช้าตรู่แล้ว อะแหม ก็เซ็กส์ยามเช้านี่มันเลิศออกจะตายครับ ดีต่อสุขภาพผิวนะบอกเลย!
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอครับ มา มาให้พลจูบอรุณสวัสดิ์หน่อยครับ"ไอ้น้องพลหน้าเนียนยิ้มหวานหยดสะท้อนแสงแดดระยิบระยับแล้วจูบผมทันทีอย่างไม่รอให้ท้วงติง(ซึ่งก็ไม่ท้วงอยู่แล้วป่ะ)
"อืม เดี๋ยว ไม่เอานะ..."ผมอิดออดเล่นตัวแต่พองามหลังจากริมฝีปากนั้นละออกไปแล้วเริ่มไปซุกไซ้ที่ข้างแก้มของผมต่ออย่างไม่มีสะดุด แหม ไม่ได้ครับ ถึงจะได้กันได้แปดร้อยกระบวนท่าแล้ว แต่เราก็ต้องเล่นตัวเพิ่มความน่าสนใจให้ตัวเองนิดนุง ไม่งั้นก็น่าเบื่อแย่ ถึงแม้ผมจะมั่นใจ๊มั่นใจว่าไอ้เด็กบ้าสุดหล่อพ่อรวยลีลาเด็ดคนนี้ของผมจะไม่มีวันเบื่อผมก็ตามทีเถอะ ฮิ
"ไม่เอาก็ได้ แต่ขออีกนิดนะ นะครับคนดี"ไอ้น้องพลต่อรองแล้วสรุปอย่างรวดเร็วด้วยการสอดมือเข้ามาลูบหน้าอกของผม แถมขย้ำอย่างกับว่ามันมีก้อนไขมันนุ่มๆอยู่งั้นแหละ แม่ม กูเสียวนะรู้ไหม!
และแล้วผมก็ไม่ปล่อยให้ไอ้น้องพลเอา แต่ปล่อยให้มันลูบ มันไล้ มันกัด มันจูบ มันเลีย มันๆๆๆ นั้นละจนเกือบจะสุดทาง แต่เพราะนาฬิกาปลุกมันร้องเตือนซะก่อนว่าไอ้เด็กบ้าที่ทำตัวไม่สมเด็กสักนิดนี่มันต้องไปทำหน้าที่ ไปรงไปเรียนกันเขาซะที ถึงได้หยุดแล้วหอมแก้มผมแรงๆก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำด้วยความอารมณ์ดีเสียจนฮัมเพลงไปเดินไปเลย
ส่วนผมนี่สิ นอนหอบ หน้าแดงก่ำ ปากเจ่อ ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น หมดแรงแม้แต่จะยกมือขึ้นแจกรอยห้านิ้วบนหน้าไอ้เด็กบ้าเลยด้วยซ้ำ งื้อ
คิดหนักเลยนะครับ คราวหน้าจะพูดอะไรต้องคิดก่อนแล้วละ ไม่งั้นโดนแบบนี้มากๆผมจะตายเอา ไม่น่าไปบอกว่า'ไม่เอา'เล๊ย ดูซิ ค้างเติ่งเลยผม แง่งงงงงงงงงงงงงงงงง

หลังจากรวบรวมลมปราณผนึกพลังวัตต์ลดธาตุไฟเข้าแทรกสำเร็จผมก็ได้ฤกษ์ยันตัวเองขึ้นมานั่งได้พร้อมๆกับที่ไอ้น้องพลเปิดประตูออกมาด้วยสภาพหยกน้ำเกาะพราวและผ้าเช็ดตัวเกาะเอวอย่างหมิ่นเหม่เสียวจะเสียตัว จนผมนี่เกือบธาตุไฟเข้าแทรกอีกครั้งจนต้องสูดหายใจลึกๆสร้างสมาธิกันเลยทีเดียว
แล้วไอ้น้องพลมันก็เหมือนจะรู้นะครับ ก็ดูมัน ยิ้มมุมปากอย่างหล่อพร้อมกับส่งสายตาล้อเลียนมาให้ผมอีก อ๊าค คิดว่าหล่อล่ำน่ากินนักเหรอไงว่ะ?!
ผมที่ลุกไปแบบโคตรจงใจเซ็กซี่ แต่ไม่ตั้งใจน่ารัก เกี่ยวคอไอ้เด็กบ้าที่ยิ้มราวกับผมกำลังเสนอเนื้อก้อนโตหวานฉ่ำให้มันเป็นมื้อเช้า ผมโน้มลำคอมันลงมา
แล้วกัดงั่มเข้าที่ติ่งหูแม่ม!
ยิ่งสะใจตรงที่ไอ้น้องพลที่ได้แต่ร้องลั่น ไม่กล้าแม้แต่จะดึงผมออกด้วยซ้ำ คึคึคึ ผู้ชนะสิบทิศ~~~
หลังจากสบายใจแล้วผมถึงปล่อยแล้วเดินไปอาบน้ำพร้อมฮัมเพลงไปด้วย เหมือนใครบางคนที่ตอนนี้กำลังนวดติ่งหูตัวเองพลางเช็ดเลือดพลาง คิคิคิ

หืม?
สงสัยตาฝาดแน่ๆเลย ไหนๆขยี้ตา ล้างหน้าซะหน่อยซิ
หือ?
ทำไมยังอยู่ นี่กูเบลอยามเช้าใช่ไหม สงสัยเมื่อคืนหนักไปหน่อย สะบัดหัวสวยๆซักทีสองทีซิ
เหอ
ชัดแล้ว
ชัดแล้ว
ชัดแล้ว
นั้นมัน!!!

"สิวขึ้น!!!"

ผมที่ร้องลั่นห้องจนไอ้น้องพลเปิดพลั๊วะเข้ามาหาผมด้วยความตกใจ เจอผมที่หน้าซีดปากสั่นคล้ายจะเป็นลมอยู่ร่อมร่อ จนไอ้น้องพลรีบเข้ามากอดโอ๋ผมใหญ่
คือสิวผมขึ้นหนึ่งเม็ดที่หน้าผากอะครับ
ห้าม!ว่าผมบ้านะ!!
แต่นี่เรื่องใหญ่สำหรับผมเลยนะ!!
คือผมเป็นสิวนี่แทบนับเม็ดได้นะครับ หน้าผมสิวขึ้นยากมากพอๆกับการเกิดคลื่นซึนามิเลยนะ แถมความเจ็บปวดก็พอๆกันด้วยนะโฮ~~~
เป็นเพราะเมื่อวานผมนอนโดยที่ยังไม่ได้ล้างหน้าแน่ๆ ก็ไอ้เด็กบ้าเนี่ยสิที่ทำให้ผมไม่ได้ลงจากเตียงน่ะ!!!แง่ง ไอ้บ้า!!!รับผิดชอบมาเลยนะโว๊ย!!!

สุดท้ายผมที่งอนอย่างหนักก็ถีบไอ้น้องพลไปเรียนแล้วรีบบึ่งรถไปสถานที่อันแสนเคยคุ้นเป็นการด่วน
ก็โรงพยาบาลของพี่หมอวินสุดหล่อสุดสวาทของผมไงละครับบบบบบบ
คุณหมอรักษาให้หนูที~~~

หลังจากหมดตังส์ไปพอประมาณ ผมก็กลับมาหน้าใสปิ้ง มีสติ๊กเกอร์ชิ้นจิ๋วแปะที่รอบสิวของผมอย่างแนบเนียนจนถ้าไม่จ้องก็ไม่มีทางเห็นว่าเคยมีสิวอยู่ที่ตรงนี้เลยล่ะครับ แหมะ ของเขาดีจริงๆ
ห้าม!ว่าผมเว่อนะ!!
คุณต้องเข้าใจ สำหรับคนที่ไม่มีเนี่ย พอมีมันเรื่องใหญ่มากนะบอกเลย แล้วผมเป็นคนที่เป็นแผลเป็นง่ายมาก ถึงเป็นแค่สิวเม็ดเท่านี้ แต่ถ้าผมปล่อยปละไปมันจะกลายเป็นแผลเป็นน่าเกลียดบนหน้าเนียนๆของผมเลยนะครับ เห็นใจผมสิ เห็นใจผมหน่อย นะ~~~
จากนี้ไปนะ ผมตั้งปนิธานเลยว่าจะไม่ยอมตามใจไอ้เด็กบ้านั้นแล้วนอนโดยไม่ล้างหน้าเด็ดขาด!เอาชื่อของปู่เป็นเดิมพัน!

ผมมุ่งมั่นอย่างหนักจนลืมมองทาง เลยชนกับคนที่เดินสวนมาพอดี แล้วเกือบจะลมลงไป ดีนะที่มีสกิลนางเอกติดตัว อีกฝ่ายเลยยื่นมือมารับผมไว้ในอ้อมกอดได้ทัน แหม อย่าอิจฉาไปครับอย่าอิจฉาไป~~~

แต่เอ๊ะ กลิ่นน้ำหอมหวานๆนี่มันคุ้นชะมัดครับ ผมเงยหน้าไปเพื่อพบกับบุคคลไม่คาดฝัน
คุณหมอคนสวยนี่!
ความทรงจำแล่นปราดเดียวถึงกระบอกตาเลยครับ ก็แหม คุณหมอคนนี้ละที่เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้ตัวว่ารักไอ้เด็กบ้านั้น แถมยังทำให้ทะเลาะกันเสียใหญ่โตจนต้องตามไปง้อถึงอังกฤษ(ไหนจะโดนคุณหญิงแม่หลอกอีก)
ท่าทางอีกฝ่ายก็จะจำผมได้นะครับ ก็ดูสิยิ้มหวานหยดย้อยให้ผม แถมกระชับอ้อมแขนจนตอนนี้อกแนบอกกันเลยทีเดียว

"ไม่นึกเลยว่าวันนี้จะโชคดีเจอคนน่ารักอีกครั้งนะครับ"เสียงนุ่มๆกระซิบมาให้สะท้าน แหมะ ไม่เจอแป๊บเดียวเซ็กซี่ขึ้นอีกนะครัช
"นั้นสิครับ"ไม่ได้ครับไม่ได้ เรามันคนมีเจ้าของ อย่าปล่อยให้ราคะเข้าครอบงำเดี๋ยวจะซวยลุกไม่ขึ้นนอนซมอีกเปล่าๆ
ผมที่คิดดีทำดีค่อยๆดันตัวเองออกมายืนอย่างสุภาพ แต่ไม่ทิ้งลายด้วยการเกลี่ยนิ้วลงไปบนหน้าอกอีกฝ่ายก่อนจะผละออก แหม ของอย่างนี้มันก็ต้องมีบ้างครับ~
อีกฝ่ายก็ยิ้มๆให้แต่ก็ยอมปล่อยผมแต่โดยดี ดูจากฟีโรโมนแล้ว ท่าทางจะเป็นคนมีเจ้าของเหมือนกันสินะฮ่ะ
ผมก็ยืนคุยแลกเบอร์แลกไลน์กันนิดหน่อยตามประสาคนเคยคุ้น อ๊ะๆ ไม่ใช่ว่าอยากจะเก็บไว้แอบกินลับหลังพลนะครับ ผมแค่คิดว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นเพื่อนกันได้หรอก มีเพื่อนเพิ่มไม่เสียหายนี่ครับๆ
ผมก็ลืมไปว่าเขาทำงานที่รพ.ของพี่วิน ดังนั้นถ้ามาก็มีโอกาศได้เจอแน่ๆ

"เปา"เสียงทุ้มนุ่มละลายสมองดังจากข้างหลังผมพร้อมกับคุณหมอคนสวยที่ยิ้มกว้างให้ต้นเสียง แต่เอ๊ะ เสียงนี่มันคุ้นมาก
"พี่วิน" "คุณหมอ"
ผมกับเปาเรียกออกมาพร้อมกัน เปาหันมามองผมอย่างแปลกใจ ส่วนผมหันมองเปาสลับกับพี่วินอย่างแปลกใจกว่า
เพราะจากสีหน้าของเปาแล้ว ผมว่าเปาน่ะ...
"อ้าว ไปไงมาไงถึงมาอยู่ด้วยกันได้ละสองคนนี้"เสียงทุ้มนุ่มละลายสมองสุดแสนใจดีของพี่วินเอ่ยถาม ผมเลยเดินเข้าไปกอดเอวของพี่วินอย่างคุ้นเคยตามปกติ แอบเหลือบสายตามองเปา ตามคาด แววตาเปาทั้งตกใจทั้งแฝงไปด้วยความหึง
"ไม่โทรมาหาพี่ละครับสงกรานต์ ดีนะที่วันนี้พี่เข้ามา ไม่อย่างนั้นคงคลาดกัน"พี่วินว่าแล้วลูบหัวผมอย่างเอ็นดู งื้อ ชอบจังครับ มือใหญ่ๆของพี่วินที่ไม่ได้นุ่มนิ่มแต่กลับอบอุ่นมากๆ
"เหตุฉุกเฉินครับพี่วิน สงกรานต์สิวขึ้นอ่ะ~"ผมงอแงฟ้องพี่วิน ชี้ให้ดูถึงจุดหลักฐานบนหน้าผากด้วยครับ พี่วินหัวเราะน้อยๆแบบหล่อๆแล้วพยักหน้าเข้าใจ เพราะเรื่องนี้เป็นเหตุฉุกเฉินสำหรับผมมาตลอดตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะครับ อะแหะ

"แล้วนี่สงกรานต์รู้จักกับเปาด้วยเหรอ?ว่าไงครับ?"พี่วินเอ่ยถามแล้วจับมือของเปาที่หน้ามุ่ยนิดๆให้เข้ามาใกล้ ผมมองอย่างตกใจ พี่วินของผมคนนี้เนี่ยนะกระทำการที่เหมือนจะง้องอนคนอื่น!
"ก็เคยเจอกันครั้งนึง"เปาตอบเสียงเบาแถมหลบตาพี่วิน แต่แก้มกลับแดงนิดๆอย่างน่ารัก เอ๊ะๆๆๆ
"งั้นเหรอ อืม สงกรานต์ครับ พี่จะแนะนำให้รู้จักนะ นี่เปา เป็นคนรักของพี่เอง"
"เฮ๊ย!!!"ผมกับเปาร้องประสานเสียงกันเลยครับ เปามองล่อกแล่กรอบตัว ส่วนผมมองพี่วินตาเหลือก
"เปานี่สงกรานต์ น้องของเพื่อนสนิทผม ผมรักเหมือนน้องชายของผมคนหนึ่ง"พี่วินยังว่าต่อโดนไม่สนใจปฏิกิริยาของทั้งผมทั้งเปา
"ผมก็รักพี่วินครับ แต่...จริงเหรอที่เปาเป็น..."ผมวรรคแล้วหันไปมองเปา เปาสะดุ้งหน้าแดงจัดแล้วเสสายตาหลบผมไปจิกกัดพี่วินแทน ซึ่งพี่วินก็แค่ยิ้มๆตอบกลับไป
"...จริง"เสียงตอบเบาหวิวจากริมฝีปากของเปาเรียกรอยยิ้มกว้างจากพี่วิน พี่วินของผมคนนี้เนี่ยนะยิ้มกว้าง!!!คุณพระ!

ผมเดินหวิวๆไปที่รถ ใจก็คิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ไม่อยากจะเชื่อ พี่วินสุดหล่อขยี้ใจของผมที่เล็งมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ตัดใจไปเพราะพี่แกแมมเกินร้อย กลับมาลงเอยกับเปา คุณหมอคนสวยที่ผมดันเคยไปวันไนท์สแตนด้วยซะงั้น อ๊าค ถ้าพี่จะเป็นเกย์ทำไมพี่ถึงไม่เลือกผมครับ ทำไม~~~
โวยไปงั้นละครับ จริงๆ ผมก็ไม่ได้ชอบพี่เขาแบบนั้น แค่ชอบตอดคนหล่อนิสัยดีเลิศเท่านั้นเอง แต่ดูจากเมื่อกี้ ทั้งเปาทั้งพี่วินดูรักกันมาก ดีจัง ผมยินดีกับทั้งคู่ด้วยจริงๆนะ
แต่เดี๋ยวต้องแอบไลน์ไปเตี๋ยมกับเปาแล้วว่าให้เรื่องคืนนั้นเป็นความลับ ไม่งั้นเดี๋ยวพี่วินโกรธละ เปางานหนักแน่ ก็เห็นๆกันอยู่เนอะ ว่าใครรุกใครรับ ฮิ

ไลน์~
เสียงแจ้งเตือนสุดโมเอ๊ของไลน์ดังขึ้น เป็นไอ้เด็กบ้านั้นเองครับที่ไลน์มา
'เป็นไงบ้างครับ หายโกรธพลรึยังเอ่ย' +สติ๊กเกอร์มอบช่อดอกไม้
'ยัง' +สติ๊กเกอร์เป่าแก้มสุดน่ารัก(แต่น้อยกว่าตัวจริง)
'อย่าโกรธเลยนะ นะๆ โดนเมษาโกรธแบบนี้พลไม่มีสมาธิ เรียนไม่รู้เรื่องเลยครับ' +สติ๊กเกอร์ร้องไห้
'อย่าโทษนะ' +สติ๊กเกอร์โกรธ
'ไม่ได้โทษ พลแค่จะบอกว่า พลคิดถึงเมษาทุกลมหายใจ' +สติ๊กเกอร์หัวใจ
'น้ำเน่าอะพล' +สติ๊กเกอร์เขิน
'ถึงน้ำเน่าก็ยังเห็นเงาจันทร์นะ ฮิ๊ววววววววว'
'บ้า มุกเก่ามากๆ'
'ไอ้เมษมันแอบอ่านมันก็บอกแบบนี้ล่ะ' +สติ๊กเกอร์หัวเราะเขิน
'เลิกเรียนยัง'
'ใกล้แล้วครับ อีกครึ่งชั่วโมง เมษามาหาพลนะ' +สติ๊กเกอร์อ้อนวอน
'อืม'
'งั้นถึงแล้วโทรหาพลนะครับที่รัก' +สติ๊กเกอร์จูจุ๊บ
'อืม' +สติ๊กเกอร์จูจุ๊บ

จบแค่นี้ก่อนนะครับ ขอตัวไปหาแฟนแป๊บ ฮิฮิ


TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ 1เดือน1วันจากตอนที่แล้ว เขินจัง555
ตอนนี้ก็มุ้งมิ้งมั๊ง มีตัวละครจากอีกเรื่องที่เกี่ยวโยงกันมาแจมด้วย พี่หมอวินกับเปาสุดสวยเอง ใครจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร มันนานมากแล้ว ฮา

รักคนอ่าน :mew1:

ปล. ถามค่ะ คือเมื่อก่อนเคยมีรวมซีรี่ย์เรื่องสั้น แต่ไม่ต่อนานจัดโดนลบไปแล้ว แล้วอยากไปต่อ ควรจะโพสไปเลยหรือควรจะลงตอนเก่าๆรวดเดียวก่อนต่อดีอ่ะ?

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Spelling_B ที่ 19-06-2014 20:30:09

 :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 19-06-2014 20:34:36

 :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-06-2014 21:28:55

อยากไปนั่งข้างเตียง  :hao6:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 08-07-2014 08:43:55

นายเอกน่ารักจัง แรงดีชอบๆ เสน่ห์แรงมากด้วย กริ้ดเลย อิอิ

ตามค่า

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-07-2014 11:11:28

 :z1:
มาต่อสักที อิอิ
คิดถึงคนเขียนจริงๆ

เรื่องเรื่องสั้น แล้วแต่คนเขียนเลยค่ะ แต่จะลงเรื่องเก่าให้หมดก่อนก็ได้น้า เผื่อคนยังไม่ได้อ่าน

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 08-07-2014 12:03:06

นายเอกทั้งแสบทั้งฮา แถมหื่นได้สม่ำเสมอไม่แพ้พระเอกอีก
เป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากค่ะ ชอบๆๆๆ
มาต่อตอนใหม่อีกนะคะ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: Fujoshi ที่ 08-07-2014 13:02:08

ลงตอนเก่าก่อนดีกว่าค่า

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-01-2015 00:42:07

ไม่มานานนึกว่านิยายโดนลบทิ้งไปแล้วซะอีกค่ะ555 คิดถึงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 47 : 18-6-57]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 23-01-2015 16:20:38

เขาว่าคนแก่แล้วมักจะหวนรำลึกถึงอดีตที่ผ่านมา
แต่เดี๋ยวก่อน!อย่าคิดว่าผมที่น่ารักสุดรักสุดสวาทคนนี้แก่!มีท้าต่อยนะเว๊ยเฮ๊ย!
คือถ้าใครเป็นผมแล้วได้มายืนอยู่ที่ตรงนี้เวลานี้มันก็ต้องหวนทั้งนั้นป่ะ

แล้วตรงนี้คือตรงไหน?
ผมให้เวลาคุณ10วิย้อนกลับไปอ่านตอนที่4ถึง8ครัช
ติ๊กต๋อก ติ๊กต๋อก ติ๊กต๋อก
หมดเวลา!
ห้องน้ำไงครับ!
ห้องน้ำชายที่หาความโสภาไม่ ห้องน้ำชายที่หาได้โออ่าไม่ ห้องน้ำชายที่หาได้สว่างไสวไม่
ห้องน้ำที่ผมเสียตัวเสียน้ำให้ไอ้น้องพลไปแบบสุดสยิวกิ้วแบบลุ้นว่าจะเสียตัวหมู่หรือไม่นั้นละ

แล้วผมมาทำอะไรตรงนี้?
ไม่มีอะไร ไม่ได้คิดลึกอะไร คือแค่เดินผ่านมาอะเคป่ะ
เหมือนตอนนั้นที่พึ่งไปคุยกับไอ้สันติมาไง เดินคุยโทรศัพท์มาดีๆไง กำลังคิดว่าเย็นนี้จะกินอะไรดีไง
แล้วก็โดนลากตัวเข้าไปอีกแล้วไง

อีกแล้วเหรอวะ?!

คือเกือบจะแหกปากร้องโวยวายไปแล้วไง แต่ดันจำได้ไงว่ามือใหญ่ๆอุ่นๆแบบนี้มันมือใครไง ชิ ก็ไม่ได้อยากจำได้นักหรอกนะ!

"อยู่นิ่งๆ นี่คือการปล้น"เสียงกระซิบข้างหูทุ้มนุ่มปร่าเซ็กกุซี่มาก คือใครเจอแบบนี้แม่งอาจยอมยกให้หมดสิ้นได้อะ
แล้วมุกนี้มันอะไร๊ ดูละครมากไปป่ะเอ็ง อย่านะ อย่าบอกนะว่าจะต่อประโยคว่า...
"ปล้นใจ" เหยด!กุว่าแล้ว!ทำไมซื้อหวยไม่ถูกงี้วะครับ!(อ๊ะลืมไปว่าไม่เคยเล่น)

"ไม่มีให้ปล้นแล้ว ก็โดนเอาไปหมดแล้วนี่นา ไปปล้นจากคนชื่อพลเอานะ"ผมเอ่ยกลั้วเสียงหัวเราะแบบน่ารักมีจริตจก้านแบบที่วิเคราะห์มาแล้วว่าผู้ชายรักผู้ชายหลง คึคึ
"ว๊า พลาดไปซะแล้ว งั้นเอาใหม่ ปล้น'กาย'แทน"ไอ้เด็กบ้าอุทานอย่างเสียดาย(ตอแหลมาก)แล้วเปลี่ยนเป้าหมายทันที มือที่กำที่ต้นคอผมหลวมๆลูบวืดลงเข้าคอเสื้อยืดทันทีประหนึ่งแบล็กมัมบ้า
"!!!"ผมนี่เกือบสะกดเสียงครางไม่ทันเลย มึงครับ กูยังมีโทรศัพท์อยู่ในมือ แล้วถ้าปลายสายเกิดได้ยินขึ้นมาคุณมึงจะซวยไม่ไช่น้อยนะครับคุณแฟน!
"โอ๊ย!"โจรใจทรามร้องเลยครับ เพราะผมกระทืบเท้าไป เอาส้นลงด้วย บี้เน้นๆกะตายอะ เสร็จแล้วอาศัยจังหวะเผลอมุดออกไปยืนชิดกำแพงเลยครับ

'อายุมุเกิดอะไรขึ้น?!'เสียงปลายสายเอ่ยถามอย่างร้อนรนชนิดที่ผมเดาหน้าคนถามออกเลย
"ไม่มีอะไรๆ แค่สะดุดเลยไปเหยียบเท้าคนข้างๆเข้าอ่ะ"ผมแถ แต่ก็พูดจริงนะ ก็เหยียบจริง
'งั้นหรอกเหรอ แล้วเป็นอะไรมากไหม'เสียงถอนหายใจมาพร้อมประโยคแสดงความห่วงใยแบบทุกที ผมนึกขำ นี่คิดว่าผมอายุเท่าไรกันแล้วฮะ
"ไม่เป็นอะไรเลย นอกจากน่ารักล่ะ"ผมตอบแล้วก็ได้ยินอีกฝ่ายหัวเราะลั่น เดี๊ยะๆ กล้าหัวเราะเรอะ เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อยยยยยย
ผมคุยอะไรอีกนิดหน่อยแล้วก็วางสายไป แล้วก็เจอกับสายตาโคตรสงสัยกับสีหน้าโคตรหึงที่อยู่ตรงหน้า ชนิดว่าห่างกันไม่เกิน5เซนต์

"เมษาคุยกับใคร?ภาษาญี่ปุ่นเหรอ?ทำไมต้องคุยญี่ปุ่น?มันเป็นใคร?ทำไมไม่คุยภาษาไทย?เพื่อนญี่ปุ่นเหรอ?" ถามซะยาว สรุปใจความก็ได้แค่คุยกับใครด้วยภาษาญี่ปุ่นแค่นั้นละ
"คนสำคัญ :L1:"ผมเอ่ยพร้อมกับอมยิ้มแก้มพองให้หัวใจพองโต แต่ไอ้คนตรงหน้าสิหน้าเหวอเว่อ แล้วสลับไปโฉดชั่วไร้สกุลเลย
"ใคร?!ใครคือคนสำคัญกับเมษาฮะ?!เมษามีพลอยู่แล้วนะ!!!"ไอ้น้องพลขึ้นเลยครับขึ้น มือทั้งสองแปะป๊าบลงบนกำแพง ล้อมตัวผมไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ แต่ใครจะหนี?
"น้องชาย"ผมเฉลย กลัวไอ้น้องพลมันจะพิษรักแรงหึงไปมากกว่านี้
"น้องที่ไหน?!ใครที่ไหนว่ะ?!สนิทขนาดเรียกเป็นน้องเลยเรอะ?!" อ้าว แม่งหน้ามืดแล้วนี่หว่า
"ไม่ใช่ น้องจริงๆ น้องแบบที่พ่อเดียวกันแม่เดียวกันน่ะ"ผมพยายามแก้ ก่อนที่ไอ้น้องพลมันจะขึ้นจนมาแก้(ผ้า)ผมและกระทำการลงโทษเวลามันหึงผมอีก คือไม่ได้รังเกียจ แต่นี่ห้องน้ำ ห้องน้ำแห่งความหลังด้วยนะมึง
"ไม่เชื่ออะ เมษาไม่เห็นเคยบอกเลยว่ามีน้อง"ไอ้น้องพลที่ดูจะเย็นลงแต่ยังหรี่ตามองผมอย่างหล่อๆ เฮ้อ กลับมาหล่อแล้วค่อยยังชั่ว เมื่อกี้แม่มโฉดสัส
"ก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีนี่นา"ผมตอบ ไม่ได้ย้อนไม่ได้กวนนะแค่พูดความจริงอย่ามองผมแบบนั้นนนนนนน
"เมษา..."ไอ้น้องพลกดเสียงต่ำข่มขู่ แต่ยื่นหน้าย่นระยะเข้ามาเหลือ2เซนต์ หายใจทีริมฝีปากก็เฉี่ยวกันที โอ๊ย แม่ง นี่มันเสียวกว่าจูบลงมาตรงๆอีกนะ
ผมย่นจมูกอย่างขัดใจ พยายามจะยื่นไม่จุ๊บให้รู้แล้วรู้รอด แต่ไอ้น้องพลก็หลบตลอด แล้วยังจะมายิ้มยั่วอีกด้วยนะ ไอ้ขี้แกล้ง!!
เออก็ได้ กูยอม!
"มีพี่ชายชื่อโทชิ มีน้องชายชื่อจิกะ มีพี่สะใภ้ชื่อเอรียล มีน้องสะใภ้ชื่อมามิ พอใจยัง?"ผมบอกหมดเปลือก กระแทกเสียงงอนๆใส่ด้วยเลย
"พอใจครับคนดี"ไอ้น้องพลยิ้มร่าแล้วก้มลงจูบผม(ซะที) เชอะ ไอ้บ้า!ผมแอบด่าในใจแล้วปิดตาลงรับจูบ(อย่างยินดี)
อืม...
อือ...
ฮืม...
ลางไม่ดีเริ่มมา...
อื้ม...
อื้อ...
ฮื้ม...
คือนานไปแล้วไง เยอะไปแล้วไง มันดันพุงผมแล้วไง
คือเริ่มรู้ไง คือเริ่มดิ้นไง
ไอ้น้องพลอุ้มผมลอยเลยไง เดินดุ่มๆเข้าห้องสุดท้ายเลยไง ปิดประตูดันผมแนบประตูเลยไง

"เรามาระลึกความหลังกันนะครับ :L1:"
ฉิบหายแล้วไงงงงงงงงงงง

TBC.

สวัสดีค่ะ แฮ่ ไม่ได้มานานเลย คือสารภาพว่าติดผู้ชายฮอลีวู๊ดค่ะ ไปนั่งอ่านแฟนฟิคอย่างเอาเป็นเอาตายที่AO3มาค่ะ เค้าขอโทษ~ ตอนนี้คือ จู่ๆก็คิดถึงฉากในห้องน้ำค่ะ เลยจัดเลย พิมพ์เร็วมากอ่ะ ฮา เลยไร้สาระไร้สติแบบนี้(เป็นปกติ) ไม่รู้ยังมีคนอ่านอยู่ไหม ฮือ แถมไปแต่งเรื่องใหม่อีกละ แอบใส่โฆษณาแฝงค่ะ ฮา http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45225.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=45225.0)

รักคนอ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 48 : 23-1-58]
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 23-01-2015 17:09:15

ดีใจมากค่ะที่คนเขียนกลับมาต่อเรื่องนี้
อ่านจบไปนานแล้ว สงสัยต้องกลับไปอ่านอีกสักรอบค่ะ
ชอบนายเอกแซ่บมากค่ะ พระเอกก็หื่นได้ใจ
แวะมาต่อตอนใหม่อีกนะคะ ชอบๆๆ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 48 : 23-1-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-01-2015 20:46:46

เรื่องนี้หายไปนานนนนน
เค้าคิดถึงนะ มาต่ออีกนะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 48 : 23-1-58]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 23-01-2015 20:47:33

*0*

อยากบอกว่า นิ คิดจะแจ้งเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่จบแล้วด้วยล่ะ เพราะ เห็น หายไปนาน กลัวกระทู้โดนอุ้มไป

และรู้สึกเหมือนว่า เรื่องโดยรวม เหมือนจบแล้วแต่ตอนนี้อ่านตอนพิเศษอยู่  ยังไง ถ้า คนเขียน จะหายนาน ก็แจ้งย้ายบอร์ด เลยนะ กันพลาด

เอ่อ ไม่ได้เม้นท์นิยาย เพราะนิก็หายไปจากบอร์ดปีกว่า รู้สึกอ่านค้างไว้ตั้งแต่ที่บอกจะเขียนแฟนตาซี (ไกลมากใช่ป่ะ)

เดี๋ยวว่างๆ ไล่อ่านอีกที  แต่ตอนนี้เข้ามาทักทายก่อนนะคะ  *-*

 :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 48 : 23-1-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Biwty... ที่ 24-01-2015 20:29:12

 :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 48 : 23-1-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 16-02-2015 22:52:40

วันนี้วันวาเลนไทน์ คึคึคึ
ผมปาดเหงื่อแห่งรักจากหน้าผากเนียน พร้อมกับสะบัดผ้ากันเปื้อนจากสะโพกทิ้งไปแหมะอยู่บนราวแขวนสวยๆ
ในที่สุด
ในที่สุดของที่สุด
ในที่สุดของที่สุดที่สุด
"ช๊อคโกแลคสำหรับคุณพลสำเร็จแล้วนะคะคุณหนู"เสียงใจดีที่ติดจะเหนื่อยล้าจากการที่ต้องสอนผมข้ามคืนนิดหน่อย(?)ดังข้างกาย

อะแหะ ใช่แล้วครับ ผมคนนี้ ทำช๊อคโกแลคโฮมเมดให้ไอ้น้องพลละ คึคึคึ เขิลล์จุง
แผนก็ไม่มีอะไรมาก วันนี้ใช่ม๊า วาเลนไทน์วันดี วันเสาร์ด้วยไง จะพากันไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปกินข้าว ไปให้ช๊อคโกแลค ไปใช้(?)ช๊อคโกแลคกันที่ไหน กี่โมง ข้ามวันข้ามคืนยังไงก็ด้ายยยยยย
แล้วๆๆๆ วันนี้ผมกะจะเล่นสนุกนิดๆหน่อยๆละ ผมนัดเจอที่ไอ้น้องพลที่ดิจิเกตละ ที่พรหมลิขิตที่ผมบังเอิญสะดุดรักไปแหมะที่อกกว้างกรุ่นกลิ่นเบอเบอร์รี่กับเขี้ยวมหาสเน่ห์ที่วันแรกก็ขบผิวผมซะพรุน วั๊ย คิดแล้วเขิลล์

นั้นละๆ ผมว่าจะมอบช๊อคโกแลคสุดเลิศให้แล้วสารภาพรักให้โรแมนติกแบบDoki Doki! ตามแบบฉบับให้สมกับที่ผมเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น ซึ่งแผนนี้จะเกิดไม่ได้เลย ถ้าขาดปัจจัยสำคัญของเรื่อง ที่จะช่วยกระตุ้นให้รักของเราแสนหวาน หอมละมุน นุ่มละไม ปนรสขมนิดๆแบบฉบับผู้ใหญ่ สิ่งนั้นคือช๊อคโกแลคโฮมเมดที่แสนอร่อยตรงหน้าผมนี่เองงงงง
ต้องขอบคุณป้ามะลิอย่างเป็นทางการสำหรับเรื่องนี้ครัช~~~

"เดี๋ยวป้าจัดการห่อให้เองนะคะ คุณหนูมอมแมมไปหมดแล้วแล้วเนี่ย ไปอาบน้ำอาบท่านะคะ ตอนนี้ก็ใกล้เวลาที่นัดไว้กับคุณพลแล้วด้วย"ป้ามะลิหัวเราะ ส่ายหัวกับใบหน้าเปื้อนๆ(แต่น่ารัก)แล้วดันหลังผมให้กลับขึ้นห้องตัวเองไป
"ขอบคุณนะครับ รักป้ามะลิที่สุดเลย~"ผมหอมแก้มนุ่มๆเรียกเสียงหัวเราะคิกคักของผู้หญิงที่ผมรักเป็นอันดับสองรองจากคุณแม่ของผมที่ตอนนี้คงกำลังฉลองวาเลนไทน์กับคุณพ่อของผมอย่างหวานชื่นอย่างเช่นทุกที ให้ผมอิจฉาริษยา แต่ปีนี้ผมมีเป็นของตัวเองแล้ว ไม่ต้องไปอิจฉาริษยาแล้ว ว่าแล้วก็รีบไปอาบน้ำปะแป้งพรมยาเสน่ห์แล้วไปยั่ว เอ๊ย! ไปหาคุณแฟนดีกว่า คิกคิกคิก

แน่นอนตามหลักการที่ถูกต้องผมต้องมาถึงก่อนเวลานัดซัก10นาที แล้วเราก็จะไปนั่งสวยๆรอ แล้วพอไอ้น้องพลมาถึง ผมจะแกล้งลุกแล้วสะดุดฝุ่นไปซบไอ้น้องพล เหมือนเมื่อวันวานที่เราอิงแอบกัน ฮิฮิ

อุ๊ย มาเร็วไปอะ มาถึงก่อนชั่วโมงนึงแน่ะ อ๊าค นี่ผมบ้าผู้ชายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหรเนี่ย ถึงกับยอมมานั่งรอด้วยสีหน้าเบิกบานเป็นชั่วโมงเลยเร้อ แล้วทำไมถึงไม่รู้สึกโกรธหรือไม่พอใจที่ต้องมารอเลยฟ่ะ ทั้งที่ปกติผมเกลียดการรอมากแท้ๆ อ๊าคๆๆๆๆ ความรัก~~~

"นี่นาย นายน่ารักตรงนั้นน่ะ"หือ?อะไรน่ารัก?ผมสินะ?
"เราเคยเจอกันแล้วใช่ป่ะ จำเราได้ไหม เราเลย์ไง"หนุ่มน้อยที่อ้างตนว่าเคยเจอกันทักผม แถมยังเนียนจับไหล่อีกแน่ะ มือไวว่ะเด็กสมัยนี้!
ว่าแต่ไอ้หมอนี่มันนอกจากจะชื่อเป็นมันฝรั่งแล้วยังหล่อแบบมันฝรั่งอีกเนอะ อ๋า!นึกออกแล้ว เหมือนจะเคยเจอไอ้หมอนี่จริงๆด้วยอ่ะ คับคล้ายคับคล้าว่าจะเป็นที่นี่ด้วยสิเนี่ย

"พรหมลิขิตชัดๆเลยที่ได้เจอกันอีกรอบได้เนี่ย"เลย์ยิ้มหน้าบาน แถมถือวิสาสะนั่งแหมะข้างผมเลย แล้วหน้ามึงอะ ไม่ต้องเข้าใกล้มากก็ได้นะเฮ๊ย!
"บังเอิญจังเนอะ"ผมยิ้มหวานหลอก แล้วกระเถิบตัวหนีตอนอีกฝ่ายเบลอกับรอยยิ้ม กำลังนึกว่าจะหนีไปไหนดีวะ แต่จู่ๆเว๊ย มือปริศนาก็กระชากหูของเลย์ขึ้นจนเลย์นี้ต้องยืนเลยครับ ผมมองเลยไปก็เคย สาวสวย มากด้วยนะ มากกกกกกกกกกกกกอะ หุ่นนางแบบด้วย คือสูงกว่าไอ้น้องเลย์นิดนึงด้วยนะ เธอทำหน้าบูดแบบมีสไตส์มากๆใส่เลย์ที่ร้องโอดโอยงุงงิงประหนึ่งหมาบั๊ก
"คิดจะทำอะไรฮ่ะ?นี่ปล่อยให้พ้นหูพ้นตาไม่ได้เลยใช่ไหมฮ่ะ?ตอบ!"โอ๊ว สวย เผ็ด ดุ!
"เปล่าค๊าบบบบบ เลย์แค่ทักเพื่อนเองค๊าบ อลิสอย่าคิดเยอะสิ วู๊~"เลย์ตอบเสียงเล็กเสียงน้อยพร้อมกับลูบหูตัวเองที่ท่าจะเจ็บน่าดู เพราะมันแดงมากอะ
"จริงเหรอ?"อ้าวเฮ๊ย งานงอกเลยผม อลิสคนสวยหันมาเค้นความจริงที่ผมซะอย่างนั้นอ่ะ เดี๋ยวๆ คือหน้าใกล้มากอะ เดี๋ยวๆ คือถึงแม้ว่าจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่กับสาวสวยขนาดนี้เนี่ยผมวีคนะครับบอกเลย ปากมันพาลจะวิ่งเข้าใกล้อะะะะ
"อุ๊ย"ผมเปล่าร้อง แต่เป็นอลิสคนงามที่ร้องเมื่อเลย์กอดคอเธอไว้แล้วลากออกไปให้ห่างผม แล้วดูสีหน้าน้องหมาบั๊กหวงก้างนั้นสิ กร๊าก~~~
"เห็นไหม ไม่มีอะไรหรอกครับ เลย์รักอลิสจะตายไป เนอะ!"ผมตอบไปกลั้วหัวเราะ สีหน้าจะหวงก็ไม่สุดจะงงก็ไม่สุดแบบที่ว่าลังเลว่าแบบผมเนี่ยถือว่าอันตรายต่อแฟนสาวของตนรึเปล่านั้นมันที่สุดจริงๆ และดูท่าอลิสก็คงคิดแบบนั้นด้วย เพราะเธอหัวเราะคิกแล้วพยักหน้ายอมเชื่อผม เราคุยกันเล็กๆน้อยๆ แล้วเลย์ถึงลากอลิสจากไป สงสัยจะตัดสินใจได้แล้วว่า ยังไงก็ไม่ควรให้แฟนตัวเองอยู่ใกล้ผู้ชายที่ไหน แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะน่ารักขนาดไอดอลแบบผมก็ตาม ฮุ

ผมเริ่มรู้สึกหิวน้ำละ อีกตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัดด้วย ถ้าเดินไปซื้อน้ำตรงแอนตี้ฯกินก่อนคงไม่เป็นไรมั๊ง?
แต่แน่นอน มันเป็น!
คือโดนชนอะ ตูมใหญ่เลย คือของกระจายอ่ะ ของจากกระเป๋าผู้หญิงที่มาชนผมอะกระจาย ส่วนช๊อคโกแลคผมอะอยู่ดีเพราะกอดไว้มั่นเลย
ด้วยความที่ถึงแม้จะหล่อน่ารักเซ็กซี่ขยี้ใจแค่ไหน แต่ผมก็เป็นสุภาพบุรุษ ผมเลยช่วยเธอเก็บของให้โดยฝากให้เธอดูแลถุงช๊อคโกแลคของผมไว้ให้
แต่อีกละ คือยังไม่ทันจะเรียบร้อย มีคนวิ่งราว!แล้วมันวิ่งราวถุงช๊อคโกแลคของผมจากมือของผู้หญิงที่ชนผม!ไอ้เห็บหมา!!!
"รอตรงนี้แป๊บนะครับ!"ผมร้องบอกเธอ แล้วรีบวิ่งตามไปเลยครับ ช๊อคโกแลคอันแสนสำคัญของตูข้า!นั้นเสียเวลาทั้งคืนในการทำนะเว๊ยเฮ๊ย!
เคยบอกไหมครับ ว่าผมอ่ะ แชมป์วิ่งเปี้ยว! ดังนั้นพอผมวิ่งไปจนถึงระยะแล้ว ผมก็เทคตัว แล้วกระโดดสกายคิกขาคู่เข้ากลางหลังทันที!

"กล้าดียังไงที่ทำให้คนแก่อย่างฉันวิ่งเต็มฝีเท้าเพื่อมาจับขโมยห่ะ?!"
อุ๊ย...ลืมตัว ไม่แก่สิสงกรานต์ไม่แก่
~~~เลข3นั้นแหละที่เพอร์เฟ็ค~~~

หลังจากจงใจขยี้ส้นเท้าซ้ำลงไป วันนี้ไม่เอาเรื่องก็ได้ นี่เห็นว่ารีบอยู่นะถึงปล่อยไป เชอะ! ผมสะปัดผมสวยๆใส่แล้วรีบกลับไปดิจิเกตหาช๊อคโกแลค เอ๊ย!ผู้หญิงที่ผมชมเมื่อกี้ๆ
โชคดีนะที่เธอยังรอผมอยู่ แถมมองมาด้วยสายตาเป็นห่วงอีกต่างหาก คิดละสิว่าน่ารักๆใสๆแบบผมจะไปสู้อีกฝ่ายได้ไง คึคึ ชีวิตมันต้องมีทริกนะน้อง เหมือนหาแฟนแหละ ต้องมีอะไรเล็กๆน้อยๆ บวกความลับอีกนิดพอให้รู้สึกลึกลับน่าค้นหาไงล่า~

"เมษาครับ"หือ เสียงเรียกชื่อผมแบบนี้มีคนเดียว ไอ้คุณแฟนน้องพลของผมมาแล้วเหรอออออออออ
"มาแล้วเหรอพล"ผมจับแขนที่คล้องอยู่ที่คอผมไว้แล้วหันไปยิ้มหวานให้พลที่ดูเหมือนจะหน้าบูด?
"สวัสดีครับ คุณเป็นใครน่ะ?"พลที่ไม่สนใจรอยยิ้มผม(ได้ไงอะ?!) หันไปถามผู้หญิงที่ชนผม
"เอ่อ คือ.."เธองุนงงเล็กน้อย แต่แก้มก็ขึ้นสีเรื่อขึ้น เพราะถึงแม้ไอ้น้องพลจะลดระดับยิ้มสปาร์คเกิ้ลของตัวเองลง1ระดับ แต่ก็ยังเป็นหนุ่มหล่อเลิศเลออยู่ดีง่ะ ชิ ชักหึงแล้วนะ!
"ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก เราแต่บังเอิญชนกันนิดหน่อยน่ะ"ผมตอบไป แอบทิ้งเสียงเหวี่ยงเล็กๆให้ไอ้น้องพลบ้าหันมาได้สติ ดูซะว่าแฟนหนุ่มน้อยที่น่ารักกำลังเริ่มหึงแล้วนะ
"อ้าวเหรอ แล้วเมษาเป็นอะไรมากไหมครับ พลห่วงนะ"ไอ้น้องพลดีงาม หันมาสนใจผมทันที คึคึ ดีมากคุณแฟน~
"เอ่อ ถ้างั้น เราขอตัวก่อนนะ"ผู้หญิงคนนั้นที่เหมือนจะรู้ตัวเช่นกันเอ่ยขอตัว แต่ไม่ลืมหันมาทิ้งสายตาใส่ไอ้น้องพล ที่กูเห็นนะว่ามึงแอบส่งยิ้มตอบกลับไปนะ ห่าราก!
"อะไร?ชอบเหรอ?ตามไปสิ ยังทันนะ"เชอะๆๆๆ
"เดี๋ยวสิ จะรีบเดินหนีพลไปไหนครับ"ไอ้น้องพลบ้าแม่มยิ้มกริ่มแล้วเดินตามผมมา เนียนโอบไหล่อีกแน่ะ
"เมษามาเร็วจังน้า พลว่าพลมาก่อนเวลาตั้ง15นาทีแน่ะ รอพลนานไหม คราวหลังเราอย่านัดเจอกันแบบนี้เลยเนอะ ให้พลไปรับแบบเดิมดีกว่าเนอะ พลไม่อยากให้เมษาเหนื่อย เก็บแรงไว้ดีกว่า เนอะ รักนะครับแฟน"อรี๋ อีขี้เนียนนนนนนนน
"แน่ะ ยิ้มหวานๆ ชอบอะดิ๊ ชอบพลอะดิ๊"
"บ้า!"กูเขินตัวแตกแล้วเห็นมั๊งป่ะเนี่ย!
ผมตัดเขินด้วยการดันถุงช๊อคโกแลคใส่หน้าไอ้น้องพล เพิ่มระยะด้วย ไอ้บ้านี่แม่งฉวยโอกาสตลอดๆอ่ะ อยู่กลางฝูงชนก็ไว้ใจไม่ได้ๆ
"อะไรอะ อย่าบอกนะช๊อคโกแลคทำเอง?"ไอ้น้องพลถามขำๆ แต่อ้าว มันรู้ได้ไง?
"ใครบอกอะ?"ผมเอียงคอถามงงๆ
"ผมเดา จริงเหรอเนี่ย! ว้าว เมษาทำช๊อคโกแลคให้พลจริงๆด้วยแฮะ!"ไอ้น้องพลเสียงสูงแล้วกอดผมเลย ไอ้บ้าเอ๊ย กุว่าแล้วไงครับว่าอยู่กลางฝูงชนก็ไม่รอดอยู่ดี
"เคยอ่านแต่ในการ์ตูนนะว่าสาวญี่ปุ่นจะเอาช๊อคโกแลคให้วันวาเลนไทน์ แต่เอ...มันขาดอะไรไปรึเปล่าครับ อะไรเอ่ยที่เขาพูดพร้อมให้ช๊อคโกแลคน่ะ?"ไอ้บ้าเอ๊ย อย่ามายิ้มมุมปากแถมโชว์เขี้ยวน่ากิน แล้วถามคำถามอะไรที่มันชวนหน้าระเบิดตอนคนเขากำลังเคลิ้มกับอียิ้มนั้นฮ่ะ?!
"อืม..."เสร็จกัน กูเบลอตอบรับไปแล้ว!
"อืมอะไรครับ"อ๊าค ไม่บ้านี่มันไม่ยอมปล่อยผมอะครับคุณ!
"รัก"ตอบไปเสียงเบากว่าครางในลำคอ แต่ไอ้น้องพลมันได้ยินแน่ๆ ยิ้มกริ่มชั่วเหี้ยๆใส่ผม อ๊าค แต่คือความรักทำให้คนตาบอดไง คือกูฟินไง แม่มเอ๊ยยยยยยยย
"รักนะครับ"เสียงหล่อๆที่กระซิบคำเดียวกันตอบข้างหูนี่แม่มเกินห้ามใจ
อะฮึก ฟินตัวแตก สลายร่างงงงงงงงงงงงงง

TBC.
สวัสดีค่ะช้าไปหน่อยแต่ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่า~~~
จากที่คุณนิแนะมา เราก็คิดว่าสมควรแก่เวลา จะย้ายเรื่องนี้ไปโหมดนิยายจบแล้วนะคะ แต่คือยังไงก็จะแต่งต่อละ ยังมีอีกหลายฉากที่อยากแต่ง ไหนจะตอนไปสู่ขออีกด้วยนะ! เอาเป็นว่าถ้ายังสนใจก็ตามไปอ่านกันน้า o1


ตอบเมนต์
ohho99 - อะฮึก อ่านว่าดีใจที่มาต่อนิยายแล้วดีใจน้ำตาจิไหล ขอบคุณมากนะคะ กอดแน่นนนนนนนนน
Rafeal - กอดๆๆๆ เค้าก็คิดถึงงงงงงงงงง
๛ナーリバス๛ - กอดคุณนิ ทำตามที่แนะแล้วค่า จริงๆเราก็คิดละว่าจะไปแจ้งจบก่อนกลัวหาย แต่พอกลับมาดูอีกทีมันยังอยู่เรายังตกใจเลยค่ะ555
Biwty... - คิดถึง  :กอด1:

รักคนอ่าน
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 49 : 16-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 17-02-2015 04:30:56

วันนี้เมษาน่ารัก

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 49 : 16-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 17-02-2015 08:38:34

นึกว่าตาฝาดไปที่เห็นตอนใหม่เรื่องนี้ รีบพุ่งมาอ่านเลยค่ะ
ถึงจะย้ายไปโหมดนิยายจบแล้ว สัญญาว่าจะตามไปอ่านต่อค่ะ
เพราะเชื่อว่าอิพลยังหื่นได้อีกเยอะ 5555


เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 49 : 16-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 17-02-2015 09:24:19

ฮา...น่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 49 : 16-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 17-02-2015 23:49:55

เรื่องนี้น่าร้ากกกกกกก

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 49 : 16-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-02-2015 23:40:41

ไฮ ไฮ! หนี่ฮ่าว! เซี่ยเซี่ย!
เฮ้โย่วทุกคน~ ตรุษจีนเวียนมาอีกปีแล้วน้อ~

ปีนี้ผมก็ฉลองตรุษจีนที่ไทยอีกปีละ ฮิ แต่ปีนี้ไม่ต้องฝ่ารถติด(นรก)ไปถึงเยาวราช อนึ่งไม่ใช่ว่าผมไม่อยากไปนะ ยังอยากไปเหมือนเดิมแหละ แต่ไอ้น้องพลน่ะสิ ไม่รู้ว่าไปพูดอะไรกับคุณพ่อสุดหล่อ ท่านเลยตกลงจัดการเลี้ยงฉลองตรุษจีนเล็กๆขึ้นที่บ้านซะเลย เรียกให้คณะเชิดสิงโตมาทำการแสดงชุดใหญ่ เหมือนจะเรียกคณะแสดงกายกรรมจากจีนมาด้วย เหมือนจะเรียกเชฟจากห้องอาหารจีนประจำโรงแรมมาด้วย เหมือนวันนี้จะได้ดูการทำหมูหันตัวใหญ่ด้วยละ แล้วไปๆมาๆ เหมือนว่างานมันจะใหญ่ขึ้นๆตามขนาดของสวนบ้านไอ้น้องพล เหมือนว่านอกจากญาติพี่น้องจะมาร่วมสนุกกันหมดแล้วยังมีประธานบริษัทคู่ค้ามากันเยอะมาก เหมือนว่าเพื่อนๆไอ้น้องพลตั้งแต่สมัยอนุบาลยันปี2ก็จะมากันหมดเลย เหมือนว่ารวมถึงบรรดาแฟนเก่าด้วย(อันนี้น้องเมษบอกมา) เหมือนว่ากูจะหึงมากตั้งแต่เห็นลิสต์ลายชื่อของผู้หญิงที่ยาวเป็นหางว่าวจุฬาสามตัวติด เหมือนว่าวันนี้จะเป็นงานเปิดตัวลูกสะใภ้กลายๆ(คุณหญิงแม่แอบขยิบตาสวยๆให้) เหมือนว่าจะยังไม่ได้เตรียมใจเตรียมชุด เหมือนว่าคุณหญิงแม่จะเดาได้เลยจัดการส่งกล่องของขวัญมาให้ทางไอ้น้องพล เหมือนว่างานนี้จะเป็นธีมชุดจีน เหมือนว่าคุณหญิงแม่จะชอบเรื่อง Curse of the Golden Flowerมาก ชุดที่ส่งมาเลยเป็นชุดแบบนั้นเลย เอ่อ ไม่ใช่ชุดองค์ชายนะ แต่เป็นชุดองค์หญิง... ชุดกระโปรงผ้าไหมสีทองปักดิ้นทองทั้งตัวรัดช่วงอกแน่นจนเนื้อแทบปลิ้นโชว์เนินอกสีขาวนวล ผูกเชือกสีทองที่ช่วงเอว คลุมทับด้วยเสื้อคลุมตัวยาวผ้าไหมสีขาวเดินชายปักดิ้นทองเป็นลายดอกเบญจมาศอลังการมากอะบอกเลย คือที่พูดมานี้ไม่รวมเครื่องประดับรูปหงส์บนศีษระ ไหนจากแต่งหน้าโทนสีทองแต้มแดง คือเยอะ คือแต่งเองไม่ได้ คือต้องมานอนค้างที่บ้านใหญ่เพื่อแต่งตัวแทนปกติที่เวลามาค้างจะไปนอนบ้านหินฟริ๊นสโตนของไอ้น้องพล คือหลังจากงานรับปริญญา กูไม่เคยคิดเลยว่าต้องตื่นแต่ตี2เพื่อการแต่งตัวแต่งหน้าอีก!
คือกว่าจะเสร็จ ผมแทบหลักคาอกพี่สไตลิสต์อ่ะครับ ง่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

"เอ้า ตื่นๆค่ะคุณน้อง ดูซิ เนียนนะเราอะ ซุกอกพี่ซินดี้ฟินเลยนะ"อั่ยย่ะ นางรู้ทันอะ555 พี่ซินดี้เป็นสไตลิสต์ส่วนตัวของผมวันนี้ครับ คุณหญิงแม่ส่งมาให้ดูและเรื่องเครื่องแต่วตัวของผมโดยเฉพาะ พี่แกเป็นสาวประเภทสองอ่ะ แต่คือสวยไง สวยมาก อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพกอะ แล้วพี่แกฮามากด้วยครับ ดูดิตั้งแต่ตี2 พี่แกเล่นปล่อยมุกตลอดจนผมมัวแต่ขำไม่ทันได้แอบงีบอะ!
"ก็แหม พี่ซินดี้อึ๋มขนาดนี้นี่ครับ ผมอดใจไม่ไหว~"ผมยิ้มหวานติดเจ้าเล่ห์ใส่เป็นการบริหารเสน่ห์ แน่นอนครับ กับสาวประเภทสองผมก็ไม่เว้นนี้ มีทริกในการทำให้หลงหมดทุกประเภทละ ฮิ
"พอเลยค่ะ ไม่ต้องมาใช้วาจาแทะโลมพี่ด้วยหน้าตาฟรุ้งฟริ้งแบบนี้ค่ะ พี่รู้สึกตัวเองกำลังจะเล่นดนตรีไทยยังไงไม่รู้"พี่ซินดี้ว่าพร้อมส่ายหน้ายิ้มๆ โถ พี่อะ ไม่รับมุกเลย~

"เมษาแต่งตัวเสร็จรึยังครับ? พลเข้าไปได้ไหม?"เสียงเรียกของสุดหล่อนามพล ที่พ่วงตำแหน่ง'คุณแฟน'ด้านท้ายดังเข้ามาพร้อมกับเสียงเคาะประตู ตอนนี้ผมอยู่ในห้องไอ้น้องพลบนบ้านใหญ่ครับ แต่ไอ้น้องพลบอกว่าไม่ได้ใช้มานานละ เพราะว่าไปนอนบ้านหินฟริ๊นสโตนตลอด
ผมหันไปถามพี่ซินดี้ก่อน พี่แกพยักหน้าโอเคว่าแต่งเสร็จครบหมดแล้วให้เข้ามาได้เลย ผมเลยตอบรับให้เข้ามาได้ ผมยื่นแต่งความสูงแล้วหันตัวไปทางประตูที่ไอ้น้องพลเปิดเข้ามาแล้วอ้าปากค้าง(วันนี้ไอ้น้องพลโคตะระหล่อ คือแต่งชุดองค์ชายสีดำปักดิ้นทอง รวบผมเปิดหน้าผากโชว์คิ้วเข้มจมูกโด่งตาสวยปากน่าจุ๊บ ไหนจะต่อผมยาวถึงกลางหลัง คือหล่อเจ้าสำราญ หล่อขโมยใจ หล่อแบบชอลิ้วเฮียงยังไงยังงั้นนนนนน(ใครไม่รู้จักจงไปเซิร์ชอากู๋))

คึคึคึ หน้าอึ้งทึ่งแบบนี้ค่อยสมกับที่ต้องตื่นแต่มืดมาแต่งตัวหน่อย

"ว้าว...คือ ว้าว!สวยมาก เมษาสวยมากๆ"ไอ้น้องพลที่หาเสียงเจอเดินเข้ามาใกล้ มองไม่วางตา ผมยืดอกรับอย่างภูมิใจ
"แน่นอน ฉันซะอย่าง อ๊ะ!"ผมร้องอย่างตกใจพร้อมกับพี่ซินดี้ที่ร้องอย่างตกใจเช่นเดียวกัน เมื่อไอ้น้องพลแม่ง กระทำการต่ำทรามด้วยการ ยื่นนิ้วมาจิ้มเนินอกเปลือยของผม!! คือบอกแล้วว่าชุดมัดรัดช่วงอกมากจนเนื้อปลิ้น นั้นล่ะ ไอ้น้องพลมันจิ้มตรงส่วนที่ปลิ้นมานั้นแหละ
"คนลามก!"ผมร้องแล้วปัดนิ้วนั้นออกทันทีอย่างสงวนตัว ไม่นะ กูเป็นกุลสตรี รักนวลสงวนตัวววววววว

"ขอโทษๆ คือมันเห็นแล้วอดใจไม่ไหว มันน่าจิ้มอะ!"ไอ้น้องพลหัวเราะเสียงดัง ไม่ได้สำนึกผิดเล๊ยยยยยย แต่จริงๆผมก็เห็นด้วยกับมันนะ คือมันน่าจิ้มโฮก ผมเองยังจิ้มของตัวเองเล่นไปหลายทีจนโดนพี่ซินดี้ดุเลยละ555
"องค์ชายลามกนี่!"แต่แน่นอนใครจะไปบอกครับ ผมแอ๊บเคืองนิ้วไอ้น้องพล เป่าแก้มงอนๆใส่ จนไอ้น้องพลต้องเข้ามากอดง้อ แต่เฮ๊ย ทำไมเหมือนกูเสียเปรียบว่ะ ดูดิ มันกอดยังไงของมัน คือมือนึงล้วงลงไปขย้ำก้นซ้าย อีกมือเลื่อนไปลูบแผ่นหลังเปลือยใต้เสื้อคลุม ไอ้ชะเรี่ยยยยยย

"ฮะแฮ่มๆ"เสียงช่วงชีวิตนี้ดังมาจากพี่ซินดี้ที่ยืนหน้าแดงอยู่ อ๊าค ผมลืมไปเลยว่าพี่ยังอยู่!
"เตรียมตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ เชิญพาน้องสงกรานต์ไปได้เลยนะค่ะ"พี่แกรีบไล่ สงสัยจะรู้ว่าถ้านานกว่านี้ พี่แกไม่แคล้ว ได้ดูหนังสดแน่...
ผมยิ้มแหะๆให้พี่แก

"โอ้ นั้นสิ องค์หญิงแสนสวยได้โปรดให้เกียรติข้าด้วย"ไอ้น้องพลโค้งกายให้อย่างหล่อมาก จนอยากจะตอบไปว่า โอเค ไปไหนก็ไป เตียงก็ไป แต่ไม่ได้อดทนไว้นะลูก ทนไว้
"ยินดีมากเพค่ะองค์ชาย"แอ๊บเขินตอบรับไปอย่างสวยๆวินๆ
ทนไว้นะสงกรานต์ เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้กิน ทนไว้~~~

พอออกไปที่สวนแล้วผมแทบอึ้ง คือคืนเดียว เนรมิตจากสวนไทยกลายเป็นสวนจีน ที่มีตั่งเวทีตั่งอยู่ พร้อมกับศาลาสไตล์จีนที่มีอาหารจีนฟลูคอร์สวางเรียงรายอย่างสวยงาม ขนาดศาลาริมทะเลสาป ยังเปลี่ยนเป็นเก๋งจีนเลย ไหนจะประดับโคมไฟสีส้มสดใสเสียเต็มสวนอีก
"สวยไหม พลช่วยออกความคิดด้วยนะ"ไอ้น้องพลหันมายิ้มอย่างภูมิใจ จนผมอดที่จะลูบแก้มอย่างรักใคร่ไม่ได้

"ตาพล ตาหนู"เสียงหวานของคุณหญิงแม่เรียกให้ผมหันไป แล้วเจอกับกงลี่ยืนอยู่ตรงนั้น!!!คุณพระ! คือคุณหญิงแม่สวยงามอลังการมาก คือกงลี่ชัดๆ คุณพระะะะะะะะะะ
"คุณแม่สวยจังครับวันนี้"ไอ้น้องพลชิงตัดหน้าชม ผมเลยได้แต่พยักหน้ารัวๆอย่างเห็นด้วย คือคุณหญิงแม่จัดเต็ม ในหนังแต่งแบบไหน คุณหญิงแม่ก็แต่งได้ไม่น้อยกว่า นี่รวมถึงเนินอกตูมๆนั้นด้วยนะ คือ ขาวมากนิ่มมาก คือแค่ดูก็น้ำลายแทบหกแล้ว ไม่แปลกใจเลยครับว่าทำไมใครๆก็เอาแต่มองมาทางนี้
"แหม ขอบใจนะจ้ะองค์ชายของแม่"คุณหญิงแม่หัวเราะ แย้มยิ้มดั่งกลีบบุษผา เสียงกรุ้งกริ้งจากกำไลทองที่ข้อมือ ที่ยกแขนเสื้อขึ้นแช่มช้อยประหนึ่งนางในพงศาวดารจีน อ๊ะ คือสวยจนเผลอบรรยายเป็นนิยายจีนเลย!
"อ๊ะ คุณพ่อครับ"ผมร้องตกใจอย่างมีจริตเมื่อคุณพ่อจับหลังมือของผมขึ้นจุ๊บ ร้อนวูบเสียววาบจนเบนสายตาจากสาวงามมาหาหนุ่มหล่อที่วันนี้แต่งชุดจักรพรรดิได้หล่อสะท้านสามโลกา แฮนซั่มจนอยากโดนซั่มเสียจริงๆ เสียใจว๊อย!ทำไมต้องเป็นพ่อซะมี!!!

"วันนี้ลูกสะใภ้พ่อสวยจังนะครับ"คุณพ่อสุดซั่มชมผมด้วยอ่ะ แอร๊ย คือจะละลายแล้วครับ~~~
"คุณพ่อครับ ปล่อยเลยนะ ไม่งั้นคุณแม่เสร็จผมแน่นะ"ไอ้น้องพลที่เดี๋ยวนี้เริ่มฉลาดว่าคุณพ่อแค่ชอบมาเล่นกับผมเพื่อแกล้งตัวเองเท่านั้น หันไปกอดเอวคุณหญิงแม่แน่น แล้วยิ้มชั่วร้ายขณะที่ค่อยๆก้มลงซุกไซ้เนินอกตู๊มขาวโอโม่นั้น(ไอ้เชี้ย กูอิจฉา!!!)
"แหม พ่อลูกเล่นอะไรกันจ้ะ ไปๆ ไปนั่งได้แล้ว ใกล้จะเริ่มแสดงแล้วนะ"คุณหญิงแม่ห้ามทัพด้วยมาดนางพญา แล้วหันมาจูงมือผมไปที่โต๊ะVIP อุโฮะ งวดนี้ผมวินสินะ~~~

โอเค การแสดงเป็นอะไรที่บอกได้คำเดียวว่า เทพ!!!
คือดูนั้นสิ นั้นมังกรเชิดหรือมังกรตัวเป็นๆบินอยู่ครับ แล้วดูนั้น จะตัวอ่อนอะไรขนาดนั้นครับหนูน้อย น้องม้วนตัวกลมจนพี่กลับว่ากระดูกคอหนูป่นปี้เป็นผุยผงไปแล้วรึเปล่า แล้วดูนั้น พ่นไฟลูกใหญ่อะไรขนาดนั้นต้นไม้เยอะแยะนะเฮ๊ย! แล้วดูนั้นอีก แสดงการต่อสู้ด้วยดาบจริง โช้งเช้งจนเข็ดฟัดเลย อึ๋ย!

คือกว่าจะดูจบ ผมเหนื่อยอะครับ ลุ้นเหนื่อย!

"สนุกไหมครับ?"ไอ้น้องพลกระซิบถาม และแน่นอน คงคอนเซปหล่อและหื่นมาก แอบจุ๊บติ่งหูกูอีกแล้วนะ!
"อืม สนุกมากเลย"หลังจากที่ค้อนไปวงใหญ่แบบน่ารักขยี้ใจชายแล้วผมก็ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มเจิดจ้า เพราะมันสนุกจริงๆ ผมชอบพวกการแสดงแบบนี้มากๆเลยละ ตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นก็ไปดูพวกละครโนอยู่บ่อยๆเลย โดนจิกะแซวเสมอว่า รสนิยมคนแก่ แต่ทำไงได้ละ ก็คนมันชอบนี่นา~

"มีสนุกกว่านี้นะครับถ้าไปกับผม"เสียงเข้มกระซิบข้างหูมาพร้อมน้ำหอมDiselกลิ่นกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวคุณ พร้อมจะเป็นสัตว์ป่ากันผมไหม? อะไรทำนองนั้น เอ๊ะ นี่กูจะบรรยายทำไม
"แหม น่าสนใจจังนะ"ผมยิ้มหวานแล้วตอบกลับไป แน่นอนจากในอ้อมแขนไอ้น้องพล เคยบอกแล้วไงครับ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องเสียแรงปัดป้องด้วยตัวเองแล้ว มีไอ้น้องพลแฟนขี้หวงอยู่แล้วนี่ ฮิฮิ
"ไอ้เหี้ยศักดิ์ มึงนี่นะ หยอดแฟนกูตลอด"ไอ้น้องพลขมวดคิ้วแล้วส่ายหน้า คือมันก็รู้ไงว่าเพื่อนมันก็หยอดผมแกล้งมันไปอย่างนั้นเอง แต่มันก็ยังหึงไม่ขาดไง
"ไม่งั้นจะให้หยอดมึงรึไงไอ้องค์ชาย"เสียงสดใสปนกวนตีนดังขึ้นพร้อมกับน้องเมษที่ปรากฏกายในชุดจั่นเจา!นี่มึงเป็นแฟนเปาปุ้นจิ้นไม่บอกกู กูนี่มีบ๊อคเซ็ตครบนะครับขอบอก~
ผมมองสามหนุ่มสามมุมที่หล่อเร้าใจคนละสไตน์ด่าทอเล่นหัวเตะหางกันไปแล้วก็อิ่มใจ คือห้อมล้อมด้วยหนุ่มหล่อง่ะ ชีวิตดี๊ดี~

โฮลี่ชิท...

นั้นมันสองสาวสุดแสบที่ทำชีวิตผมวุ่นวายไปช่วงนึง นีน่า&เจน!!!
คือบอกแล้วว่างานนี้มันใหญ่ ทั้งเพื่อนพ่อเพื่อนแม่เพื่อนลูกเต็มงานไปหมดครับ ก็ไม่แปลกใจที่ผมจะได้เห็นสองคนนี้หรือบรรดาแฟนเก่าของไอ้น้องพลเดินอวดสวยกันอยู่ แต่หึ! เสียใจนะ นอกจากผมจะสวยน่ารักที่สุดแล้ว ไอ้น้องพลก็ยังเป็นของผมด้วย หึ!
คือนีน่าไม่กลัวนะ แต่เกรงเจนอะ อุแหม เธอเป็นสาวคนแรกที่ชอบผมเชียวนะ แถมผมดันไปปฏิเสธสาวสวยมั่นรวยเลิศแบบเธออีก นึกแล้วเสียดายไม่ใช่น้อย เฮ้อ~
เอาเป็นว่าหลบดีกว่าเนอะ

ผมแอบหลบไปที่เก๋จีนริมน้ำที่คนน้อยหน่อย เฮ้อ รอดไปอีกวัน
ที่เก๋งจีนมีซากศพพิงเสาอยู่ เอ๊ย! ไม่ใช่ มีไอ้คุณหลานแลคพิงเสาอยู่ต่างหาก อะไรวะ ไม่เจอกันแป๊บเดียวจากเด็กลูกครึ่งสุดหล่อกลายเป็นผีดิบจีนเฝ้าเก๋งไปตั้งแต่เมื่อไหรรรรรร
"พี่สะใภ้"แลคที่หันมาเห็นผมเอ่ยเรียก แถมยังลุกขึ้นมากระโดดดึ๋งๆแบบผีดิบจีนเข้ามาหาอีกต่างหาก คือขนาดเปื่อยมึงยังจะเล่นอีกนะครับ...
แต่ไอ้ที่ได้ฟังต่อไปนี่สิครับ ผมนี่เงิบอ่ะ คือไอ้หลานแลคมันไปจีบหนุ่มใหญ่มาก!คือหมอใหญ่ที่อายุมากกว่าพี่วินสุดหล่อของผมอีก คุณพระ!
แล้วมันมาปรึกษากับผมเนื่ยในฐานะที่ผมมีกินเด็ก เอ๊ย มีแฟนเด็กกว่า เผื่อจะเข้าใจและให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
เรื่องที่ว่า...
มันไปมอมเหล้าปล้ำเขามา!!!สัสเป็ด สันขวาน กระดิ่งแมว ไอ้เหี้ยเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
"โอ๊ยๆๆๆ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมเด็ก ฮอร์โมนมันพุ่ง ผมบริสุทธิ์"ไอ้หลานชั่วร้องพลางก้มหัวหลบมือผมที่ระดมตีใส่ไม่ยั้ง คือแม่งเอ๊ย พี่เป็นยังไงน้องเป็นยังงั้นใช่ไหมวะ?!อ๊าค คิดถึงไอ้น้องพลตอนนั้นแล้วของยิ่งขึ้น มึงจงรับความแค้นของคนถูกข่มขืนไปซะไอ้เลววววววววววววววว
สักพักอะผมถึงจะสงบได้ หอบแฮ่กๆเลยครับ ร้อนถึงไอ้หลานชั่วที่นอกจากช้ำทั้งตัวแล้วยังต้องไปหาน้ำส้มมาให้ผมดื่มอีกด้วย เชอะ
"เอาเป็นว่าผมขอโทษ ใจเย็นนะ ห้ามร้องไห้เด็ดๆเลยนะ ไม่งั้นชะตาชีวิตผมม้วยแน่เลยนะ"ไอ้หลานชั่วว่าแล้วปลอบผมใหญ่ คงงงว่าเกิดไรขึ้นทำไมผมอินไปกับหมอใหญ่คนนั้นขนาดนี้ กูไม่บอกมึงหรอกครับ ไอ้หลานชั่วๆๆๆ
มันคร่ำครวญบ้าบอแล้วสุดท้ายก็มานั่งเสียใจเพราะคุณหมอคนนั้นตัดความสัมพันธ์กับไอ้หลานชั่ว สมควร! แล้วอยากให้ผมช่วยบอกวิธีง้อขอคืนดีให้หน่อย เพราะตอนนี้มันเฉาแทนตายแล้ว คิดถึงจะเป็นบ้าแล้ว คือพึ่งจะสำนึกไงว่าตัวเองเลว ตัวเองชั่ว แล้วก็ตัวเองชอบอีกฝ่ายมากแค่ไหน
สม น้ำ หน้า!!!
สรุป ผมก็ไม่ค่อยได้ช่วยอะไรมากหรอกนอกจากด่า ตบ ตี ด่า อี๋ใส่ หึ!
จนไอ้น้องพลมาตามละถึงได้เลิก แต่เห็นไอ้หลานชั่วมันถอนหายใจนั่งพิงเสารเป็นซากศพอีกรอบ สงสารนิดหน่อยแฮะ

"ตื้อเข้าไว้สิ ไม่ใช่แค่อาทิตย์สองอาทิตย์ แต่เป็นเดือนหรือปี ถ้าจริงจัง มันก็ไม่ได้นานอะไรใช่ไหมละ"สวย สวยมากอะสงกรานต์ ตอบสวยประหนึ่งนางงามจักรวาล!
ไอ้หลานชั่วนิ่งอึ้ง ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ จริงๆทางแก้ปัญหามันก็ง่ายๆ เพียงแต่คนที่กำลังเผชิญอยู่จะนึกไม่ออกเพราะความวิตกกังวล แต่คนนอกที่ไม่ได้เกี่ยวข้องจะสามารถชี้ให้เห็นได้

"คุยอะไรกับไอ้แลคมันหรอกครับเมษา?"ไอ้น้องพลถามอย่างหึงหวงพอเหมาะ ผมก็เลยเล่าให้ฟังไปนิดหน่อย ปลีกย่อยให้ไปถามแลคเอง เพราะผมไม่ใช่เจ้าของเรื่องนี่นะ
"หืม ไอ้เด็กปัญญาอ่อนนั้นถึงวัยมีความรักแล้วเหรอเนี่ย"ไอ้น้องพลลูบคางใช้ความคิด แต่ปากก็อมยิ้มขำปนเอ็นดู แหมะ ทำตัวเป็นตาแก่ดูเด็กไปได้นะ ตัวเองก็พึ่งจะอายุเท่าไหรเองงงงงงงง
"แต่ว่าคงจะยากแน่ๆละ เพราะแลคดันไปทำผิดมหันไว้น่ะสิ คงต้องตามง้ออีกยาวนานมากๆของมากๆเลยละ"ผมหัวเราะคิกคักอย่างสะใจ ภาวนาให้คุณหมอคนนั้นใจแข็งดังหินผาไม่ยอมอ่อนให้กับลูกอ้อนของไอ้หลานชั่วง่ายๆ อย่างน้อยๆก็ขอให้ใจแข็งกว่าผม อะฮึก

"ใครๆก็มีปัญหาเนอะ ไม่เหมือนคู่เรา ที่รัก รัก รัก กันไม่เปลี่ยน แถมพลยังยิ่ง รัก รัก รักเมษามากขึ้นทุกวินาทีด้วย"ไอ้น้องพลโอบเอวของผมไว้แล้วดึงไปหลบหลังต้นไม้(โคตรใหญ่)ที่บังสายตาจากเหล่าแขกเหรื่อได้มิด ก้มลงหอมแก้มผมฝอดใหญ่แบ้วส่งยิ้มหวานหยดย้อยเล่นเอาน้ำลายแทบย้อยให้ผมหน้าแดงเล่นๆ
"ก็ถูกแล้วนี่นา เพราะฉันน่ารักมาก พลก็ต้องรัก รัก รักมากเป็นธรรมดา ฮิฮิ"ผมเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มกลับอีกฝอดใหญ่อย่างเท่าเทียบกัน
ดีนะที่บ้านนี้ที่เยอะ ต้นไม้ก็ทั้งเยอะและใหญ่ ดังนั้นถ้าผมเก็บๆเสียงหน่อย ก็ไม่มีใครรู้แล้วว่าพวกเราอยู่ตรงนี้ ดังนั้นขอตัวไปทวงอั่งเปาของปีนี้ก่อนนะครับ ฮิฮิฮิ


ซิงเจี๊ยยู่อี่ ซิงนี้ฮวดไช้คร๊าบ~~~


TBC.

สวัสดีค่าาาาาา สายไปนิดแต่ก็ยังอยู่ในช่วงตรุษจีนน้า ได้แต๊ะเอียกันเท่าไหรคะทุกคนนนนนนนนน
ตอนแรกว่าจะย้าย แต่นึกได้ว่าปีที่แล้วแต่งตรุษจีน ปีนี้ก็เลยอยากแต่งอีก ดังนั้นขออีกตอนน้าาาาาาา :mc4:

ปล.ตอนนี้ไม่หื่น55555555 :laugh:

ตอบเมนต์
Shikyu3211 - แอร๊ย น่ารักทุกวันค่า55555
Ohho99 - อั่ยย่ะ อ่านเมนต์แล้วชื่นใจจริงๆ สารภาพว่าอ่านปุ๊บอยากแต่งอีกตอนมาให้อ่านปั๊บเลยละค่า ขอบคุณนะคะ มร๊วฟๆ
uknowvry - อร๊ากกกกกกกก คิดถึงจังค่ะะะะะะะะะ #กอดแน่นนนนนนนนนนน
JustWait - ขอบคุณมากค่า เมษาน่ารักเน้อออออ

รักคนอ่าน :L1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-02-2015 00:44:24

หวานนน เวอร์ๆ อะ. อิจฉาๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 21-02-2015 09:32:21

สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะ

เป็นปีที่สนุกดีจัง *-*
ตัวละคร คือยกมากันทั้งเรื่องเป็นรวมมิตรก็ว่าได้ 555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-02-2015 12:19:58

 :mew1:

น่าร๊ากกกเนาะ อิอิ

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อให้อ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 21-02-2015 13:30:42

ขี้ยั่วไม่เปลี่ยนเลย

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-02-2015 14:34:42

 :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50: 20-2-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-03-2015 15:44:21

ค่ำๆวันศุกร์ หลังจากที่ผมกับไอ้น้องพลไปกินข้าวที่บ้านใหญ่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกลูกสะใภ้คนน่ารักกันจนพุงป่องพอน่าจุ๊บแล้ว ตอนนี้ผมก็กลับมานอนกลิ้งเกลือกบนพื้นที่ปูด้วยพรมขนแกะผืนใหญ่ไปเล่นมือถือไป ส่วนไอ้น้องพลก็ต้องทำหน้าที่ของเด็กที่ดีคือทำรายงานบนพื้นข้างๆกันกับผมนี่ละครับ จริงๆว่าจะบอกให้ไปนั่งทำดีๆที่โต๊ะอยู่หรอก แต่ว่าอยู่ใกล้ๆมันอุ่นดี เลยเงียบไว้ดีกว่า ฮิ

ก็เล่นเกมส์ เล่นไลน์ โพสอินสตาแกรม เช็คเฟสไปตามเรื่องตามราว จากเมื่อกี้เข้าเพจ@ทาสแมว ก็ไปต่อ@ฮัสกี้เป็นหมาตลก แล้วตอนนี้ก็ย้ายมาพันธุ์ทิพย์ซะแล้ว อ่านกระทู้ "ผู้ชายวิดวะไม่อยากได้ผู้ชาย'ถาปัตย์มั๊งเหรอ"แล้วก็นะ ชีวิตดีอะ เด็กแม่งรีตอบจีบกันมุ้งมิ้งมาก ฮาสาวๆที่เข้ามา#ร้องไห้หนักมาก คือสงสารนะแต่ก็ฮาโคตร จนมาถึงเมนต์นึงเป็นคำถาม แล้วคนก็มารีตอบแบบวี๊ดว้ายกันใหญ่เลย?
ปุจฉา : อวัยวะใดแข็งแรงที่สุดของร่างกาย
แขน?ขา?อก?หลัง?สมอง???
คือคิดๆแล้วก็งง คือไม่ว่าจะตอบอันไหนมันก็ไม่น่าวี๊ดว้ายป่ะ?งงป่ะ?

"นี่ๆพล ถามหน่อยสิๆ"ผมหันไปสะกิดคนข้างๆที่กำลังจดยิกๆลงบนกระดาษรายงานอย่างตั้งใจ
"หืม?"ไอ้น้องพลฮัมตอบรับ
"อวัยวะที่แข็งแรงที่สุดในร่างกายคืออะไรอะ?"ผมถาม ตอนแรกว่าจะส่งมือถือให้ไอ้น้องพลดูแต่ว่าเห็นว่ากำลังเขียนอย่างลื่นไหลไม่อยากไปสะดุดปากกา
"ลิ้นไง"ไอ้น้องพลที่ตอบกลับมาทันทีโดนไม่แม้แต่จะหยุดคิดหยุดเขียน
"เอ๋?ทำไมละ?ทำไมถึงเป็นลิ้น?เพราะว่ากินของเผ็ดทนกรดทนด่างได้เหรอ?"ผมถามอย่างสงสัย ก็มันสงสัยจริงๆ ทำไมถึงเป็นลิ้นวะ?
ไอ้น้องพลหยุดแล้วหันมามองหน้าผมนิ่งๆ ผมก็เอียงคอมองกลับนิ่งๆ มองไม?น่ารัก?
"ไม่รู้จริงๆงะ?"ไอ้น้องพลถามอมยิ้ม อื้อหือ สัญญาณมา
"ไม่อะ ทำไมอะ มันมีในหลักสูตรเหรอ?"ผมคิด คือ อาจะเพราะเราเกิดห่างกันหลักสูตรการสอนก็ต่างกัน หรือว่าเขาจะมีงานวิจัยพิสูจน์กันมาแล้ว แล้วจับยัดใส่หลักสูตรที่ต้องเรียน เป็นอะไรที่ใครๆก็รู้กันแล้ว แต่ผมไม่รู้กันนะ???
"โอเค มาตรงนี้สิเดี๋ยวพลจะอธิบายให้'รู้'เองนะ"หือ ใช้คำผิดเปล่า? 'รู้'ได้ไง ต้องเป็น'ฟัง'สิไอ้เด็กโง่

"อ๊ะ!พล..ไม่ ตรงนั้น อื้อ!"ผมครางฮือ มือก็ขยุ้มเส้นผมนิ่มของไอ้น้องพลแน่น อยากจะทึ้งด้วยถ้าไม่กลัวแฟนหัวล้านละก็นะ
คือจู่ๆมันก็กดผมลง แล้วจัดการปลดท่อนล่างผมด้วยความเร็วแสงจนผมเย็นวาบ แล้วไอ้เด็กบ้าแม่งก็ก้มลงมาปรนเปรอแต่ดันไม่ยอมทำให้มันถูกจุด เอาแต่เล่น ทั้งเล่น ทั้งขบ ทั้งดูด ไหนจะเม้มเสียจนผมงี้สั่นหยดแหมะไปหมด ฮืออออออออ
"อย่าแกล้งสิ อืมมมมมม"ผมครางเพราะมันทิ้งอีกรอยไว้ตรงขาหนีบผมอีกแล้ว อือ ใกล้มาก ใกล้จะแตกอยู่แล้ว!
"ก็พลกำลังจะให้เมษา'รู้'ไง ทำไมลิ้นถึงแข็งแรงที่สุด"ไอ้น้องผมว่าแล้วลากลิ้นจากจุดที่ทิ้งรอย ไปจุดperineum คือต้องอธิบายป่ะ คือๆ มันคือช่วงระหว่างเมษาน้อยกับถ้ำสวาท เชี้ย!กระดากปาก!แต่จุดนี้แม่งคือจุดโคตรเร้าอารมณ์ เชี้ย!!!
คือสะดุ้งเฮือกไง คือแบบปรี๊ดขึ้นไปถึงสมอง คือแบบสะโพกมันยกขึ้นจากเตียงด้วยความเสียว คือเสียวจนพุ่งไง
นอนหอบเลยผม คือสุดมาก คือหมดแรง ตัวชาตาเบลอไปเลย
กว่าจะกลับมาไหว คือไอ้น้องพลนอนมองอมยิ้มอยู่

"เห็นไหม ลิ้นยกสะโพกได้เลยเนอะ~"
อิเชี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย



จบเห่

สวัสดีค่ะ กลับมาอีกแล้ว555 คือสั้นมาก คือพึ่งจะได้รรู้ไอ้คำถามนี้จากเพื่อนมา คือตอนแรกงงมากอะว่าทำไม พอรู้เท่านั้นละ เชี้ยยยยยยย ฮา คือเราพึ่งรู้ แต่ก็มีคนที่รู้อยู่แล้วแหละเนอะ คือแม่งสุด คนคิดแม่งงงงงงงงงง นั้นละ เลยอยากเอามาใช้ แล้วพอคิดๆคนที่เราคิดว่าเอามาใช้ได้จากตัวละครของเรามันก็มีแค่สามคนเอง มีไอ้น้องพล ไอ้หลานแลค(ที่กว่าจะกล้าเล่นมุขนี้กับลุงจันทร์คงอีกนาน)กับเนปจูน(ที่จากซีรี่ย์ดวงดาวที่สาปสูญไปแล้ว) ดังนั้นก็เหลือคนเดียวให้เล่นละ ไอ้น้องพลมันหล่อ หื่นและกาม แต่น่ารักแบบที่ถึงเล่นมุขนี้ไปก็ไม่โดนตบ กร๊าก

ตอบเมนต์

iceman555 - ตอนนี้ละคะ ยังหวานอยู่ไหม ฮิฮิ
๛ナーリバス๛ - ฮา คือเราเป็นพวกขี้เกียจคิดตัวละครใหม่ ถ้าอันไหนใช้ได้ก็จับมารียูสซะๆ ใช้สอยประหยัด~~~
Rafael - น่ารักตลอดเวลาเนอะ ฮิ ขอบคุณที่มาอ่านทั้งที่ยุ่งๆเรื่องเรียนนะคะ(แต่ยังอยากอ่านมีนาอยู่นะ แอบทวง ฮิ)
shikyu3211 - กร๊ากกกกกก 'ขี้ยั่ว' มันใช่! คำนี้มันเหมาะกับลุงจริงๆให้ดิ้นตายยยยย
fay 13 - แอร๊ย ไม่เจอะกันนานคิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยย

รักคนอ่าน :z2:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-03-2015 20:18:18

หวานมากครับบ หวานติดลิ้นเลยละ 5555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 06-03-2015 22:11:06

ชะนีไทยไร้ที่ยืนร้องไห้แปป. 555555

ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อค่ะอิอิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 06-03-2015 22:19:01

สั้นจู๊ดเลยอ่า
รอตอนต่อไปนะค๊า

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 07-03-2015 01:05:37

ก็พึ่งรู้เหมือนกันว่าลิ้นมันยกสะโพกได้นี่แหละ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 11-03-2015 14:47:48

เป็นนายเอกที่แซ่บมากครับ
อ่านแล้วสะใจดี ไม่ต้องอ่อนหวาน ก็น่ารักได้ แซ่บๆแบบนี้ละได้ใจ
ฮ่าๆ
ขอบคุณคนแต่งครับ สนุกดีครับ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 50.5: 6-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 14-03-2015 23:56:48

พิเศษไวท์เดย์

วันนี้ไวท์เดย์ครับ ไม่มีอะไรมาก ก็แค่วันนี้เป็นวันที่ฝ่ายชายที่ได้รับช๊อคโกแลตมาจากวาเลนไทน์จะให้ของตอบแทนเท่านั้นเอง
ดังนั่นวันนี้ผมเลยวางแผนมอมย..เอ๊ย วางแผนจะส่งความรักตอบแทนเมษาให้เต็มคืนเท่านั้นเองครับ
ด้วยความรักนะเนี่ยความรัก~~~

"อือ...ร้อน ฉันร้อนจัง พล..อือ.."เสียงครางหวานๆของเมษานี่ฟังกี่ทีก็เร้าอารมณ์เสมอ ผมยิ้มกริ่มก่อนจะช้อนร่างเล็กของเมษาขึ้นแนบอก อดไม่ได้ที่จะกดจูบหนักๆลงไปที่ขมับที่เริ่มมีเหงื่อซึม
เสียงสูดหายใจเฮือกกับการสะอื้นในลำคอทำเอาผมแทบทนไม่ไหว
ยาดีจริงๆวะไอ้ศักดิ์...
เมษาที่ตอนนี้ตัวร้อนรุ่มเบียดตัวเข้ามาในอ้อมกอดของผมมากขึ้นจนแนบสนิทกันไปทั้งตัว เบียดกลางลำตัวที่แข็งขึงเข้ากับหน้าท้องของผม ขยับไปมาราวกับต้องการปลดปล่อย เสียงครางในลำคอราวกับอึดอัดเสียมากมายนั้น ทำเอาผมรู้สึกว่ากางเกงคับแน่นจนแทบระเบิด
"พล..พล ไม่ ฮื้อ ไม่ไหวแล้ว กอดที!"เมษาร้องขอ นัยน์ตาฉ่ำน้ำช้อนขึ้นมองอย่างอัอนวอน ริมฝีปากที่เผยอหอบเปลี่ยนเป็นกัดกลั้นอารมณ์เมื่อผมแกล้งกระดกเอวสวนขึ้นไป แม้เราทั้งคู่จะมีเสื้อผ้าครบ แต่ขนาดผมที่แค่หื่นยังเสียวขนาดนี้ แล้วเมษาที่อารมณ์ขึ้นจะเสียวขนาดไหน ไม่อยากจะคิดเลย
"อื้อ!!พล!อีก!"ทั้งหอบทั้งครางแต่เมษาก็ยังส่งมือมาช่วยถอดกางเกงให้ผมอย่างรวดเร็ว ผมที่มัวแต่ซุกไซัซอกคอหอมๆนั้นเลยปล่อยให้เมษาทำตามใจ จะลูบจะคลำอะไรก็ตามสบายเลยครับแฟน
"ไม่เล่นแล้ว มาเร็ว พล ทำที อื้อออออออ"เมษาที่แทบจะร้องไห้ตัวสั่นอยู่บนตักผมนี่โคตรน่ารักเลยวะ
"Happy white day,baby"
ขอตัวไปตอบแทนแฟนก่อนนะครับ ไม่เช้าอย่ามาเรียกว่าพลเลยวันนี้ ฮิฮิ

อีกครั้ง...ยาแม่งดีจริงๆวะไอ้เหี้ยศักดิ์


จบเห่

สวัสดีค่าาาา มาไร้สาระอีกแล้วเรา555555 :hao7:

รักคนอ่านนนนนน :L1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนพิเศษ ; 14-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 15-03-2015 00:24:10

จะรอตอนเมียนางรู้สึกตัว ไม่หน้าแหกให้ด่าอ่ะ 555555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนพิเศษ ; 14-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-03-2015 00:28:35

มาสั้นๆแบบหื่นๆแอร๊ยย

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนพิเศษ ; 14-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 16-03-2015 09:35:33

มาสั้นๆแต่หื่นมากเหมือนเดิมค่า
ระดับสองคนนี้แล้วไม่จำเป็นต้องใช้ยาช่วยก็ได้มั้งคะ
ปกติก็หื่นคูณสองกันอยู่แล้ว 555 รออ่านตอนใหม่นะคะ ชอบๆๆๆ


+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนพิเศษ ; 14-3-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-04-2015 18:19:58

สวัสดีวันเอฟิลฟูลครับ...
ผมเมษาเองนะ ยังน่ารักอยู่ แต่ไม่เหลือแรงฟรุ้งฟริ้งแล้ว
คืออยากจะเล่าอะไรให้ฟังนะ
แต่ตอนนี้คือไม่ไหว
สารร่างกำลังร้องระงม
หัวก็ปวด ตาก็ปวด ตัวก็ร้อน แถมก้นยังระบมอีก!!!
เดี๋ยวนะ รอหายก่อนนะ สัญญาเลยว่าจะมาเล่าให้ฟังแน่
ชะตากรรมไอ้ห่าน้องพลน่ะ!!!
รักนะครับ จุ๊บๆ




มาไร้สาระวันของเมษาค่ะ ฮิ วันนี้ไปลงเรื่องสั้นก่อนเดี๋ยววันหลังมาต่อนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [เอฟิลฟูล ; 1-4-58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-04-2015 18:48:15

 :hao6:

รอค่า อิอิ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [เอฟิลฟูล ; 1-4-58]
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 01-04-2015 19:04:18

รอค่าา  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [เอฟิลฟูล ; 1-4-58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 04-07-2015 22:27:56

แปดโมงเช้าวันอังคาร ถึงจะนานที่ผ่านมา
ตอนนั้นที่เธอร่ำลา พูดว่าเธอจะไป
จ้องมองเข็มนาฬิกา ช่วงเวลาครั้งสุดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไหร่ ก็ยังคงไม่ลืม

เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งคิดอะไรไปไกลกับด้านบน นั่นผมก็แค่ยกมาให้ฟังเล่นๆให้เข้าบรรยากาศวันอังคารนะครับ ผมกับน้องไอ้พลยังเลิฟๆกันอยู่ดีมีสุขครบทั้งจิตวิญญาณและกายหยาบนะเออ
แล้ว...แปดโมงเช้าวันอังคารผมตื่นมาทำอะไร
นั่นสิ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน!
อะฮึก
คือว่านะ ผมอ่ะชอบให้คนสปอยส์ใช่ป่ะ แบบช๊อบชอบถ้าแฟนสปอยส์ใช่ป่ะ ดังนั้น ผมก็เลยชอบสปอยส์แฟนด้วยไง แบบว่า ไอ้น้องพลวันนี้สอบมิดเทอมไง แบบว่าวันสุดท้าย เสร็จแล้วปิดเทอมเลยไง ว่างเลยไง นัดไปเที่ยวต่อเลยไง
แต่ไอ้น้องพลเด็กบ้าอะดิ ดันมาอ้อนอยากเจอหน้าก่อนเข้าสอบไง แม่ง ส่งเสียงอ้อนหล่อๆผ่านสายโทรศัพท์มาไง แล้วไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์นึงช่วงสอบแล้วไง ก็ใจอ่อนไง แง่งงงงงงงงงงงง
ให้ลุงจีนมาส่งที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่7โมง แล้วดูซิ นี่เอากูมาอวดเพื่อนชัดๆ โดนจับไปแนะนู๊นทีโน๊นที เวียนทุกโต๊ะจนรู้สึกเหมือนทักทายแขกงานแต่งชัดๆ ไอ้บร้าาาาาาา
พอแปดโมงได้เวลาเข้าห้องสอบหลังจากที่ไล่ไอ้น้องพลกับเพื่อนๆเข้าไปสอบได้ก็ว่างเลยอะผม งืม ไอ้สันติก็คุ้มสอบด้วยสิ งืม ว่างงงงงงงงงงงง

หลังจากกลิ้งก็แล้วเล่นเกมส์ก็แล้ว เวลาก็ยังผ่านไปแค่ชั่วโมงกว่าเองอะ เบื่อออออออออ
สุดท้ายผมเลยเรียกแท๊กซี่ไปห้างแถวๆนั้นที่พึ่งเปิดใหม่
ไม่ถึงกับร้าง แต่คนน้อยมากกกกกกกกกก
เดินสำรวจอยู่สักพัก ก็มีร้านเปิดพอสมควรแล้ว มีร้านขายอุปกรณ์มวยด้วยละ น่าสนใจมาก แต่เดี๋ยวขอไปหาอะไรกินก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับมาดูให้ทั่วๆร้าน สุดท้ายก็ไปจบที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่งที่ชั้น2 ครัวเปิดเห็นเชฟปั้นข้าวด้วย ดูเพลินๆดี ดูแล้วนึกถึงญี่ปุ่นจัง ความรู้สึกอยากกลับบ้านวิ่งขึ้นมาจนอดไม่ได้ที่จะหยิบมือถือขึ้นมาเฟสไทม์ไปหาคุณแม่ที่ญี่ปุ่นไม่ได้ คุยกันไปเพลินๆดูเวลาอีกทีก็เกือบเที่ยงแล้ว ไอ้น้องพลที่สอบเสร็จแล้วโทรเข้ามาเป็นสายซ้อน สุดท้ายก็เลยนัดให้ไอ้น้องพลมารับทีนี้ซะเลย ขี้เกียจกลับเข้ามหาวิทยาลัยอีกรอบแล้วละ

พอเช็คบิลเสร็จไอ้น้องพลก็ยังไม่มา ผมก็เลยเดินไปดูร้านขายอุปกรณ์มวยที่เล็งไว้แต่แรกฆ่าเวลา ร้านใหญ่พอควรเลย
ผมเดินดูอย่างสนใจ สงสัยกันละสิว่าหน้าตาน่ารัก หุ่นบอบบางน่าทนุถนอมแบบผมทำไมสนใจเรื่องต่อยๆเตะๆแบบนี้
ง่ายนิดเดียวครับ ก็ผมไม่ได้สนให้ตัวเองนิ นู๊น ไอ้น้องพลนู๊น
คุณคิดว่ากล้ามอก กล้ามแขน กล้ามขา ที่สำคัญซิกแพคนั่นมาจากไหนละ โนๆ หาใช่เวย์ไม่ มันคือผลจากการออกกำลังอย่างหนักต่างหาก
คือหนักมาก หนักจริงๆ คือไอ้น้องพลทำยิมส่วนตัวเล็กๆไว้หลังบ้านหินใช่ไหมละ ผมก็ไปดู กะว่าจะเล่นบ้างอะไรบ้าง แต่เจอไอ้น้องพลเตะทีคือกูหงอเลยครับ คุณมึงโกรธเกลียดอะไรคุณกระสอบทรายครับ เตะขนาดนั้น ทรายข้างในยังสบายดีอยู่ไหม?
นั่นละ จากที่กะจะอิอ๊างให้สอนเตะสอนต่อยแบบสวีทหวาน ผมเลยหยุด ผันตัวจากนักกีฬาไปเป็นผู้จัดการข้างสนาม คอยส่งน้ำส่งท่าส่งรักจุ๊บๆให้แทน เข้าท่ามาก เพราะไอ้น้องพลมากินน้ำทีก็จุ๊บกูที คือกลิ่นเหงื่อกับฟีโรโมนที่แผ่กระจายแม่งแมนลี่มาก สะท้านครับบอกได้เลยสะท้านไปถึงลำไส้ใหญ่~

เออ ไปซะไกล คือจะบอกว่าที่มาเดินๆอยู่ในร้านขายอุปกรณ์มวยเนี่ย เพราะมองหาอะไรไปฝากไอ้น้องพลมันน่ะ ถึงแม้ว่าจะมีมันทุกอย่างแล้ว แต่ของที่แฟนสุดน่ารักคาวาอี้อย่างผมให้ มันต้องเปลี่ยนมาใช้อันนี้!หึ!
ว่าแล้วก็เดินไปดูนวมซิ สีอะไรดีนะ ชมพูดีไหม แกล้งเด็ก คึคึคึ
นั่นไงละ ชั้นบนนั่นไง ชมพูพาสเทลซะด้วย หวานซะไม่มี แค่คิดภาพไอ้น้องพลใส่ก็ท้องแข็งแล้ววววว

ด้วยความที่ผมมัวแต่จิ้นภาพน่าอายของคุณแฟน และไม่คาดคิดว่า จะยังมีใครตัวเล็กกว่าผมมาเดินดูนวม แถมเล็งสิ่งเดียวกับผมอีก
ผมเลยนาบเข้าไปเต็มๆ คือแบบ ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่แบบนาบลำตัวด้านหน้าผมเข้ากับลำตัวด้านหลังของอีกฝ่ายเข้าเต็มๆ แถมผมยังพุ่งตัวแรง เลยเหมือนกระแทกอีกฝ่ายนิดๆด้วย

ไม่ทันที่ผมจะได้ตกใจและขอโทษ
ไม่ทันจริงๆ คือเร็วมาก เธอเร็วมาก ครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กกว่าผม หน้าตาน่ารัก แต่งตัวน่ารักเหมือนตุ๊กตา ไหนจะริบบิ้นสีหวานที่ผูกผมเธออีก เข้ากันกับชุดสุดๆไปเลย
เธอที่น่ารักขนาดนั้น หันมาประเคนเข้าใส่เป้าผมด้วยความเร็วสูง...
"!!!"

จุกจนตาเหลือกเป็นแบบนี้นี่เอง...

คือไม่ไหว ไม่ไหวจริงๆ กูนี่ทิ้งตัวลงนอนขดตัวงอเป็นกุ้งที่พื้นเลยครับ
รู้สึกเหมือนเห็นนรกร่ำไร เหมือนว่าอีกก้าวเดียวจะสามารถก้าวข้ามไปได้แล้ว

นางมารที่เหมือนจะเห็นแล้วว่าหนังหน้ากับตัวกูนั่นหาได้ประสงค์กามกิจไม่กลายร่างเป็นนางฟ้ารีบเข้ามาดูอาการขอโทษขอโพยเสียยกใหญ่ คือกูไม่ควรโกรธ เพราะคิดดูแล้วผมเองที่ผิดแบบเต็มๆ ทำกิริยาประหนึ่งลวนลามทางเพศขั้นสุดใส่เธอ แม้จะไม่ได้ตั้งใจก็เหอะ แต่ๆ คือมันเจ็บมาก เจ็บทะลุจักรวาล เจ็บจนต้องร้องขอชีวิต!
กู เจ็บ มาก ! ! !

"มารีขอโทษจริงๆค่ะ มารีนึกว่าคุณเป็นพวกโรคจิต เลยทำไปแบบนั้น นี่ดีนะคะ ที่เมื่อกี้มุมมันค่อนข้างไม่ดี เลยไม่ได้ใส่ไปเต็มแรง"นางฟ้าบอกพลางส่งผ้าเช็ดหน้าหอมกลิ่นวนิลามาช่วยซับเหงื่อผมที่ไหลตั้งแต่เมื่อไหรไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้อาบหน้าเลย
คือเมื่อกี้ไม่เต็มแรง ถ้าเต็มแรงกูคงปลิวไปประตูหน้าเลยสินะ...
"อ..ม ไม่เป็..นไ..ร..."คือนั่นพยายามที่สุดแล้ว แต่เปล่งเสียงออกมาได้เท่านี้จริงๆ ตานี้พร่ามาก น้ำตากลบจนแทบมองไม่เห็นละ แต่เหมือนจะมีพนังงานในร้านเข้ามาช่วยไทยมุงด้วย สัส

ตอนนี้โดนหิ้วขึ้นมานั่งแหมะอยู่บนฐานของกระสอบทรายแบบตั้งพื้นแล้ว คือแทบจะไถตัวสิงตัวกระสอบทรายแล้วผม ไม่มีเรี่ยวแรงใดๆทั้งสิ้น อยากจับกูไปนั่งไหนก็เชิญตามสบายเลยครับ กูขอผนึกลมปราณกลั้นความเจ็บก่อน ณ จุดๆนี้
ดูเหมือนนางฟ้าเธอจะคุ้นเคยกับพนังงานร้านดี เธอขอน้ำเย็นๆมาให้ผมดื่ม คอยซับเหงื่อให้กกับคอบถามว่าเป็นยังไงบ้าง ไปหาหมอไหม เจ็บมากไหม
คือน่ารักมาก แต่ตอนนี้ไม่ไหว ไร้สิ้นเรี่ยวแรง พอดีกับไอ้น้องพลโทรมา  ผมที่ไร้เสียงเลยส่งให้เธอช่วยคุยแทน ไม่ถึง5นาทีได้น้องพลวิ่งมาด้วยสีหน้าถมึงทึง ใช่สิ มือถือผมแต่ผู้หญิงคนอื่นรับนี่นะ คดีของเจนคงยังฝังตราตรึงในใจไอ้น้องพลไม่เสื่อมคลาย

หลังจากได้ฟังคำอธิบายจากนางฟ้าอีกรอบแบบชัดเจน และเห็นสภาพผมแล้ว ไอ้น้องพลถึงค่อยคลายหว่างคิ้วที่ขมวดมุ่นมาตั้งแต่ยังเดินมาไม่ถึงออก แล้วหัวเราะ
ไม่ผิดครับ หัวเราะ!สัส!ไอ้แฟนชั่ว!

หลังจากที่ไอ้แฟนชั่วหัวเราะจนพอใจแล้ว ก็ได้ฤกษ์ย้ายผมขึ้นรถกลับบ้าน(ซะที)
มารีก็มาส่งที่รถแล้วขอโทษเป็นรอบที่ร้อย ผมที่เหมือนจะดีขึ้นก็เลยส่งยิ้มให้เธอแล้วบอกไม่เป็นไร(แบบเต็มคำซะที) มารีนี่น่ารักจัง คนละแบบกับเจนที่เป็นสาวมั่นเซ็กซี่ แต่ก็น่ารักมาก สเป็คผมอยู่ดี คึคึคึ
"เมษาคิดอะไรอยู่รึเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้น นี่พลหึงนะ"ไอ้น้องพลที่นับวันผมยิ่งชักจะสงสัยว่ามันอ่านใจผมได้รึเปล่าเอ่ยดักผม จิ๊ เกลียดนักคนรู้ทัน

กว่าจะฝ่ารถติดกลับถึงบ้านได้ ผมก็ทุเลาลงประมาณ15%ละ คิดว่าเดินไหวนะ แต่ยังไม่อยากอะ เลยให้ไอ้น้องพลทำหน้าที่แฟนที่ดีอุ้มลงไปวางบนโซฟานุ่มๆตัวใหญ่ที่โปรดของผม
"เป็นไงละ เจ็บมากละสิ เมษาจะได้รู้ไงว่าคนถูกกระทำรู้สึกยังไง"ไอ้น้องพลว่าพร้อมกับส่งแก้วน้ำส้มเย็นเฉียบให้ผม แล้วยกขาผมขึ้นไปพาดบนตักถอดรองเท้าให้
เห็นแฟนทำกิริยาดีแบบเบญจกัลยาณีแล้วก็ปวดใจ นึกไปถึงเหตุการณ์ที่เคยผ่าหมากใส่ไอ้น้องพลเต็มเหนี่ยวที่ห้องน้ำชายใต้ตึกวิทย์แล้วก็น้ำตาจิไหล หรือนี่จะเป็นกรรมแต่ครานั้นทำให้คนน่ารักๆอย่างผมต้องโดนเข่าของมารีในวันนี้ อะฮึก
"อะฮึก เจ็บมากอะ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะเจอ ฮื้อ เจ็บจัง มันใช้ไม่ได้แล้วแน่เลยอะ ฮื้อออออออออออออออ"พองอแงแล้วก็เลยงอแงเลย ผมดีดดิ้นเล็กๆพอน่ารักมากใส่ไอ้น้องพล ปกติก็อ้อนนะ แต่นี่ไม่ปกติ ก็เลยยิ่งอ้อน เอาใจกูสิ~~~
"ก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้วนี่ครับ หรือเมษาแอบไปใช้มา?!"อ้าว!เกมส์พลิกครับ กูผิดเฉย!
"จะบ้าเหรอ วันก็มีแต่โดนพลนั่นแหละใช้ บ้า!"ไม่ยอมครับ คนน่ารักไม่ได้รับความยุติธรรมอะ
"ดีแล้ว เมษาอยู่กับพล มองแต่พล ใช้แค่กับพลนั่นแหละดีที่สุดแล้ว"จบครับ จบด้วยความหวงและรอยยิ้มพิฆาตเผยเขี้ยวเสน่ห์ของไอ้เด็กบ้า หลอกกูพูดอะไรน่าอายตลอดอะแม่ม!

"เดี๋ยวๆ พลทำอะไรอะ อย่าถอดนะ!"คือเผลอไม่ได้ กางเกงกูกระดุมหลุดซิปเปิดเฉย!
"รีแล็กค์ครับที่รัก พลไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะแต่จะช่วยนวดให้ เมษายังเจ็บอยู่ใช่ไหมละ"ไอ้น้องพลยิ้ม แลดูคนดี ไม่จริงมาก กูไม่เชื่อไป80%ละ
"น่า อย่าส่ายหน้าแบบนั้นสิครับ จริงๆนะ ตอนนั้นที่พลโดนเมษาเตะ พลก็ต้องนวดนะรู้ไหม"ยัง ยังไม่จบ ไอ้น้องพลมันยังตะลอมผมต่อ แถมยกเหตุการณ์ครั้งกระนู๊นขึ้นมาตอกย้ำจิตใจผมอีก ชิชะ
"จริงเหรอ ตอนนั้นพลก็ต้องนวดจริงน่ะ?"คือลังเลนิดหน่อย รู้สึกผิดอีกนิดนึง

"จริงๆ พลให้คนช่วยนวดสองคนเลยล่ะ เพราะงั้นพลรู้วิธีละ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"จริงเหรอวะ?ไม่เคยโดนอะ ไม่รู้มีประสบการณ์อะ
"แล้ว...ต้องถอดด้วยเหรอ?"คือตอนนี้เหลือแต่กางเกงบ๊อกเซอร์สั้นๆ มือไอ้น้องพลก็ป้วนเปี้ยนอยู่ตรงขาอ่อนอีก
"ถอดแค่นี้ก็ได้ มานี่มา นอนนะ เดี๋ยวพลจะจัดการให้เอง"ไอ้น้องพลดึงผมลงเอนนอนแล้วเริ่มนวดจากปลายขา เอ่อ มันเกี่ยวตรงไหน แต่ก็สบายดีนะ
"เป็นไงครับ รู้สึกดีไหม หืม"เสียงไอ้น้องพลที่นุ่มๆกับมือที่นวดลงแรงพอเหมาะจนผมเคลิ้มมาก แทบจะหลับเลย
"อืม ดีจัง อ๊ะ ตรงนั้น อืมมมมมม"เกือบจะครางแล้วผม ไอ้น้องพลมันสูงอะ นวดสูงจนเกือบถึงขาหนีบเลย อือ เสียววาบบบบบ
เดี๋ยว ทำไมถึงสูงขึ้นอีก
เดี๋ยวๆๆ
มึงจะจริงๆใช่ไหม มึงจะจับจริงๆใช่ไหมมมมม
"ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี"ยัง ยังกล่อมกูอีก อย่ากระซิบข้างหู กูแพ้นะะะะะ
อย่า อย่าจับแบบนั้น
อย่า อย่านวดแบบนั้น
อย่า อย่ารูด อย่า
เดี๋ยว นิ้วมึง
ตรงนั้นมันไม่เจ็บนะ จะนวดทำไม
เดี๋ยว ไม่เอา อือ!
"พลหยุด นี่มันไม่..อ๊า~"
"เมษายั่วอะ พลทนไม่ไหวแล้วล่ะ"เสียงพร่าที่ข้างหูกับมือที่ดึงสะโพกผมขึ้นนี่มัน...

เหี้ย!!!มึงไม่ได้กะจะนวดนี่หว่า มึงกะจะซั่มกูชัดๆ!!!


Tbc.
สวัสดีค่ะไม่เจอกันนาน สบายดีไหมมมมมมมม คิดถึง~~~ จริงๆควรจะต่อจากตอนนู๊นที่หลังวันไวท์เดย์ แต่ยังไม่เสร็จอะ ลงอันนี้ก่อนเนอะ ขั้นเวลา :z2:
มีแขกรับเชิญเป็นหนูมารีจากนิยายอีกเรื่องด้วย ชอบ รีไซเคิลๆ

รักคนอ่าน :mew1:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58]
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-07-2015 18:59:51

โอ๋ยยยยยย น่าร้ากมากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 05-07-2015 20:11:47

เราเกือบจะลืมกันไปแล้ว 55555555555
ดีใจที่กลับมาต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 30-10-2015 10:21:45

คือเด้กมันแรง

ก็พี่มันยั่ว

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 30-10-2015 20:16:36

ตายๆๆๆแรงได้อีกน้องเมษาเรา55555

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: imseries ที่ 30-10-2015 20:28:57

แหม่มๆๆๆร้อนแรงทั้งคู่ :pighaun:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 06-11-2015 23:08:16

เสมอต้นเสมอปลายจริงๆนะพล

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 07-11-2015 23:44:54

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Ginny Jinny ที่ 10-11-2015 12:05:13

พลหื่นตั้งแต่ต้นจนจบคงเส้นคงวาดีแท้   :z1:

เมษาน่ารักต๊องตลอด  :m20:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 13-11-2015 22:57:20

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 21-04-2016 11:20:32

โห หื่นตลอดทั้งเรื่องเลย

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 22-04-2016 12:25:38

โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สนุกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 30-04-2016 22:02:59

หื่นทุกตอนน สงกรานต์น่ารักก ติ๊งต๊องมาก ฮาตลอดด ชอบตรงบอกว่าตัวเองน่ารักทุกครั้งมันดูแบบฮาๆอ่ะค่ะ น้องพลนี่ก็หื่นเข้าเส้นเลือด สงสารเมษานะทำงี้ อิอิ  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 05-06-2016 18:56:43

เมษา น่ารัก :mew3:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 19-02-2017 21:48:35

 :mew1: :mew1:

น่ารักกกกก สนุกกกก หื่นนนนน

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 29-03-2017 18:04:46

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: Petit.K ที่ 19-11-2017 12:26:46

โอยยยยยย สนุก หื่น และฮามากกก
นานๆเจอทีนายเอกรั่วๆ แรงๆเนี่ย ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: เล่ห์+มารยา=LOVE? [ตอนที่ 51 : 4/7/58] [จบแล้วรบกวนย้ายด้วยค่ะ]
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 21-11-2017 11:26:08

อันไหนเนื้อเรื่องหลักคะ