อ่านเรื่องนี้ทีไรมักจะรู้สึกว่า เสียดายเกือบจะสนุกแล้วเชียว
น่าจะเพราะเหตุผลมันอ่อนไป อย่างตอนพี่หมอนนท์อ้างเหตุผลกับไผ่
ฟังแล้วก็ได้แค่แค่นเสียงเฮอะ! ออกมา
มันก็สนุกแบบเอื่อยๆ และอึดอัดนะ ตอนอ่านคิสเลิฟ อิพี่เอกได้ขึ้นแท่นพระเอกในใจเราเป็นที่หนึ่ง
พอกลางเรื่องไปก็ได้อยู่ยั้งยืนยงในตำแหน่ง พระเอกโคตรแย่ลำดับที่หนึ่ง ตอนนี้พี่หมอก็ตามมาติดๆ
ดูสะท้อนจิตในคนเราได้ดีเรื่องความรักมันลดๆเพิ่มๆ เห็นแก่ตัวได้ตลอดเวลา
แต่นายเอกมักจะปักใจรักผิดกับพระเอกตลอดเลย - -
ไม่ว่ายังไงก็รู้สึกขัดใจอิพี่หมอตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้
ไม่มีความสำนึก ไม่คิดจะแก้ไข แค่คนเอาแต่ใจที่อยากได้ก็ต้องได้
ไผ่อาจจะผิดนะแรกที่ๆ ที่เอาแต่คอยสร้างเรื่องทะเลาะ
แต่ตอนนี้คือหยุดแล้วแต่อิพี่หมอไม่หยุดแทน
หมอนนท์ก็ปกป้องเพื่อน ปากบอกไม่ช่วยแต่ก็ช่วย
เอาฝนขึ้นมาอ้างให้ไผ่หยุด จริงๆไผ่ควรจะยิ่งเลือดขึ้นหน้ากว่าเก่าด้วยซ้ำ
ต้องเห็นเพื่อนโดนข่มเหงอยู่ตำตา ก็เหมือนตอนที่ตะโกนด่าออกมา
แล้วไงไหงเจอเหตุผลข้างๆคูๆ แล้วยอมหยุดเฉยเลย
จริงๆ ต้องเอาเลือดหัวอิพี่หมอออกซะบ้าง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
