ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ....คนหนุ่มนั้นพลังงานเหลือเฟือเสมอ.....
“หมี.....พี่ให้ท่าผมเองนะ...ซี๊ดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.....อ๊ะ.....อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ”
“หมี.....หมี.....หมี......อา....อึก....อึกกกกก”
“โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก......กรรรรรรรรรรห์”
จะอะไรล่ะ ? โดนจัดอ่ะดิครับพี่น้อง!!!!....ประเด็นคือตอนที่แล้วผมเดือดมากไปหน่อย เลยลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเสียสนิท นอกเหนือไปจากนังเมียเก่าแก่สารพัดพิษ หลานเปตรๆกับเพื่อนไฮโซของมัน และไอ้ลูกสาวหน้าเลือดแล้ว ก็มีไอ้เหี้ยนี่แหละ ที่แม่มน่ากลัวที่สุดในโลก!!!! เพราะความโกรธบังตาแท้ ๆ ผมเลยต้องมาโดนกระทำชำเราประตูหลังแบบมาราธอนแบบนี้ ในโรงแรมจิ้งหรีดที่บรรยากาศเป็นใจเสียด้วยสิ....หงิง!!!!!
อึ๊บเสร็จก็จุดบุหรี่สูบกันคนละมวน มันโอบคอผม เอื้อมมือมาเขี่ยนมเล่น เอาหัวที่โครตแข็งมาซบไหล่ จุ๊บแก้มผมเบา ๆ ห่า.....อะไรมันจะโรแมนติคขนาดนั้น นับวันเรายิ่งใกล้เคียงคำว่าผัวเมีย...มันชอบย้ำ...ว่าเป็นผัวผม แต่ไม่ช้าหรอก ผมจะปี้ตูดมันคืนบ้าง เอาให้รู้ซึ้งถึงพลังหมี....
“หายเครียดมั้ยหมี” มันถาม กวนตี๊นนนน....กวนตีนได้อีกนะ เสียงมันอ่ะ
“เออ!!!!โครตหายเลยว่ะ” อันนี้ประชดครับผม
“ให้รางวัลผมซะสิ”
“รางวัลเหี้ยไรมึง”
“หอมแก้มผัวไงหมี” มันเอียงแก้ม
“ต่อยแทนได้ม๊ะ” ผมกำหมัด...หักนิ้วเล่นดังกร๊อบ!!!!
เฮ้ออออ.....ป่านนี้ที่บ้านจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ลูกเคี้ยงของผมจะกลับมาหรือยัง หรือแม่มันจะพาไปล้างสมองที่ไหน คิดแล้วก็เครียด ผมชะล่าใจไปหน่อย....ไม่หน่อยล่ะ เยอะเลย เพราะไม่คิดว่าเธอจะกลับมาอีก ผมก็เลยไม่ได้ทำตัวเป็นพ่อที่ดีเท่าไหร่นัก ผมมันเห็นแก่ตัว ผมคิดไปเองว่าสิ่งที่มอบให้ลูกมันคือดีที่สุด
แล้วเธอก็กลับมา....มาพร้อมกับสิ่งที่ดีกว่า ลูกสาวกับแม่ มักจะเข้ากันได้ดีเสมอสินะ แล้วคุณพ่ออย่างผมยังมาโดนไอ้ผีดินแม่มทำลายศักดิ์ศรีแบบนี้อีก ลูกยังเหลือความนับถือให้ผมบ้างมั้ย....
แต่ถ้าพูดถึงเรื่องความรักที่ผมมีให้ไอ้หนวด โอเค....ผมอาจจะเป็นพ่อที่แย่....แต่ผมน่ะรักมันยิ่งกว่าใคร....รักยิ่งกว่าชีวิตของผม พูดไปใครจะเชื่อ....แต่ผมตายแทนลูกได้ก็แล้วกัน....ใจป่ะ
“กลับกันเถอะ....ป่านนี้น้องเคี้ยงรอกินข้าวพร้อมพี่อยู่มั้ง...”
“หรือไม่....แม่มันก็คงพาไปหาอะไรแพง ๆกิน”
“อยู่ด้วยกันมาตั้งกี่ปีแล้ว พี่ไม่รู้จักนิสัยน้องมันงั้นเหรอ”
“มันกินข้าวไม่รอกูบ่อยไปว่ะ....”
“ผมหมายถึงเรื่องอื่นต่างหาก พี่เป็นแบบนี้เพราะกลัวว่าลูกจะเลือกไปอยู่กับแม่สินะ ก็ทางนั้นเขามีทุกอย่างนี่ แต่พี่แม่งไม่มีเหี้ยอะไรเลย”
สัด!!!!! นี่คือให้กำลังใจกันสินะ ไอ้หน้า HEEEEEEE......มันลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ทิ้งบุหรี่ลงพื้นห้องแล้วใช้เท้าเหยียบจนดับ(นิสัย!!!!) แต่งตัวแบบลวก ๆ...ก็เออสิ....ตอนจะมามันก็แต่งมาแบบลวก ๆ กล้ามห่านคู่.....ขาสั้นเกงบอล...แตะฟองน้ำ แต่ถึงจะแต่งตัวมักง่าย แต่มันก็ดูดีกว่าผม ผมคว้าเสื้อยืดมิคกี้เมาส์สีชมพูตัวใหม่ที่ลูกสาวซื้อให้เพราะนึกว่าผมชอบ สวมแล้วรู้เลยว่าหลวม....ผมผอมลงไปแย๊ะ....อะไรนะ...ไม่ใช่เอ๊กซ์แอลเรอะ....แต่เป็นเอ๊กซ์เอ๊กซ์แอล....เหี้ย....มิน่าล่ะ....หลงคิดว่าผอมอยู่ได้ตั้งเป็นชาติ
“หมี....หมี....หมี.....หมีเต็มไปหมด”
“อะไรแว๊ะ”
“หัวใจผมมีแต่หมี....เห็นหมีหนูไหม.....เห็นหมีหนูไหม”
“กร๊ากกกกกก.....มึงนี่ฮานะ....ไปเล่นตลกได้เลย”
“อยากให้พี่หัวเราะ ไม่อยากเห็นเมียเศร้า”
“เออ....แต๊งค์ ๆ”
“วันหลังมาจัดกันใหม่นะหมี....กับพี่....ทำกี่ครั้งก็เพลิน....ฮ่าฮ่าฮ่า”
“ไอ้เหี้ยยยยยยย!!!!!”
.
.
.
.
.
“อ้าวยุทธ.....ทานข้าวมารึยัง.....พวกเราเหลือไว้ให้ในสำรับน่ะ”
สาดดดดด.....อีคุณแม่.....กล้าดีอย่างไร....ให้กูแดกของเหลือ....ของแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่ตัวอาหารหรอกนะ แต่มึงควรจะใช้คำว่า....เก็บไว้ให้.....มากกว่านะ....อีแซนด้า
“ป๊า....หนูสวยเอ๊กซ์ไปเลยม๊ะคะ....แต่งแบบนักร้องนำวง L.A.M.B. เลยนะ”
ไอ้หนวดอย่างกับเพิ่งออกมาจากห้องเสื้อหรูเริ่ดบูติค....แม่มลูกสาวกูดูดีเป็นผู้เป็นคนกับเขาก็วันนี้ วันที่ปากไม่แดงเหมือนเพิ่งแดกห่าเลือดไก่ เสื้อผ้าที่ไม่ฉูดฉาดจัดจ้าน ตอนนี้ทั้งตัวของมันมีแค่...น้ำตาล....ดำ....เทา....เขียวขี้ม้า มันหมุนตัวไปรอบ ๆ แล้วกระโดดกอดผม...
“หัดซื้อเสื้อผ้าดีดีให้ลูกบ้างนะยุทธ...เห็นมั้ย....ถ้าแต่งดีดีแล้ว....หนูเคี้ยงของชั้น....เอ่อ....ชั้นหมายถึงของเราน่ะนะ....ลูกสาวเราก็สวยไม่แพ้ใคร อย่างน้อยก็สวยกว่าอีตุ๊ดชั้นต่ำโลวคลาสที่ขายผักอยู่ในตลาด....เป็นไง....แบรนด์เนมทั้งตัวนะจ๊ะ หม่ามี๊ให้ลูกสาว ไม่ต้องไปไล่เกาะผู้ชายให้เสียศักดิ์ศรี”
กูล่ะขำ....ขว้างงูให้พ้นคอหน่อยเหอะ ทำอย่างกับตัวเองไม่เป็น ถ้าไม่รวยจริง....ไม่ได้แอ้มน้องแสนดี....ทั้ง ๆ ที่แม่ตัวเองก็เป็นถึงข้าราชการ แต่ทำตัวฮิปไปม๊ะ....จิ๊กโก๋ในตลาดอกหักเป็นแถว เพราะเธอเชิ่ดใส่ ตอนนั้นเธอจะชอบควงกับไอ้ตี๋ที่พ่อมันปล่อยเงินกู้ ไอ้ตี๋หน้าจืด...
ก็มีแต่ผมเท่านั้นแหละ ที่ได้เธอไปเชยชมอยู่หลายปี....ก็เพราะว่าพลาด....ดันสวมถุงยางที่ไม่ได้คุณภาพ....แต่ถึงไงพ่อก็รักหนูนะหนวด...(ยิ้ม)
“วันหยุดนี้ไปค้างกับแม่ที่โรงแรมนะคะลูก....เราสองคนมีเรื่องให้ต้องคุยกันเยอะ”
“ขาค่ะหม่ามี๊”
“มาจุ๊บ ๆกันก่อนค่ะ”
“ค่า....จุ๊บ ๆ ๆ”
“เรารักกัน”
“รักกั๊น....รักกัน”
“รักรักรัก....แม่รักหนูนะ”
“หนูรักแม่มากกว่าค่ะ”
หมั่นไส้จังโว้ยยยยยยยยยยย.....อยากตบเด็ก....เตะตุ๊ด....กุดหัวอีแก่โบถอกกกกก(ผู้แต่ง : คุณหมีหมายถึงโบท๊อกส์น่ะค่ะ)
ผมอดทน....รอให้สองแม่ลูกล่ำลากันเสร็จ....
ผมมีเรื่องที่จะต้องคุยกับลูก.....เรื่องสำคัญ....
.
.
.
.
.
.
.
“หนวด.....ป๊าขอคุยกับแกหน่อยได้มั้ย”
“เอาไว้ก่อนได้มั้ย.....วันนี้หนูเนื๊อยเหนื่อย.....ยัยป้านั่นพาลากไปทั่วห้าง.....นี่ถ้าไม่เห็นแก่เสื้อผ้าแบรนด์เนมล่ะก็....จ้างให้หนูก็ไม่ไปทรมานเท้าด้วยเด็ดขาด....”
ไอ้หนวดจุ่มเท้าลงในกะละมังน้ำอุ่น ลูกสาวกลับมาเป็นตุ๊ดบ้าน ๆ ธรรมดาสามัญคนเดิมอีกครั้ง หน้าของมันพอกโคลนดำ....เหลือแต่ลูกตา....แล้วตอนนี้มันก็กำลังหลับ....ผมหย่อนก้นใหญ่ ๆลงนั่งข้างมัน เหมือนมันจะรู้....ว่าผมมีอะไรในใจ มันคุยกับผมทั้งที่ตายังปิด
“ว่ามาเลยป๊า....ฟังอยู่”
“แม่....เค้าว่าไงมั่ง”
“เรื่องไรอ่ะคะ”
“ก็.....ไม่ได้พูดถึงพ่อบ้างเลยเรอะ”
“แม่เค้ามีผัวแล้ว....ผัวเค้ารวยโครต....คงจะไปแล้วไปลับไม่กลับมาเหมือนแม่กานดานั่นแหละ....นี่ก็คงจะแว่บ ๆ มาดูมั้ง....คงนึกได้ว่าไข่ทิ้งไว้ที่นี่....ไข่ใบโต๊โตซะด้วยสิ.....ทำไม....ป๊าอยากจะคืนดีเหรอ”
“บ้านแกสิหนวด”
“เป็นไรเนี่ย....ทำไมต้องทำเสียงเศร้าด้วย....ขนาดด่ายังเศร้าเลย....ใครทำไรป๊าของเคี้ยง...บอกค่ะบอก....เดี๋ยวจัดให้!!!!”
“ป๊าก็นึกว่า....เค้าจะมารับแกไปอยู่ด้วยซะอีก”
คราวนี้มันลืมตาโพลง...ตะกุยไอ้ขี้โคลนดำ ๆนั่นออกจากหน้า....ก่อนจะมองหน้าผมอย่างไม่เชื่อสายตา”
“เอาอะไรมาพูด....”
“เค้าบอกป๊า....ว่าจะรับแกไปอยู่ด้วย”
“ไม่เห็นพูดอะไร...มาถึงก็พาไปกินนั่นกินนี่...พาไปช้อป...หนูเห็นแก่ของเห็นแก่เงินหรอกนะ....ถึงได้ยอมตามไป....เค้าคิดว่าหนูปัญญาอ่อนเหรอ หนูอ่ะลูกป๊านะ....ถึงหนูจะหน้าเงิน....แต่หนูก็ไม่มีวันทิ้งป๊ากับอีม้งหรอก....ขอทีเหอะ....ฟันฝ่ามาด้วยกันถึงขนาดนี้นี่อ่ะนะ ขนาดย่าชวนไปอยู่ด้วยสบาย ๆ หนูยังไม่ไปเลย....”
ใช่....ย่ารักมัน....เพราะมันเป็นเด็กขี้ประจบ นวดเก่ง เคยชวนไปอยู่ด้วย ชวนแต่มันนะ....ไม่ได้ชวนผม แหงล่ะ...ก็ผมมันเป็นลูกที่ไม่เอาไหน พึ่งพาอะไรไม่ได้ซักอย่างนี่นะ....จะมีดีอยู่อย่าง คือมีหลานให้แกอุ้มนี่แหละ
แต่มันก็ไม่ไป....ยืนกรานว่ายังไงก็ไม่มีวันทิ้งผม
ถึงแม้ว่าอยู่กับผมจะลำบาก....
อดมื้อกินมื้อ....
กินแล้วไม่จ่าย....เสี่ยงจะโดนตำรวจจับก็ตั้งหลายครั้ง เพราะชอบชักดาบ.....
อยู่กับผมไม่มีเสื้อผ้าสวย ๆ
ไม่มีรถหรู ๆ
ไม่มีโทรศัพท์ราคาแพง ๆ
ไม่มีอะไรให้มันซักอย่าง....
แต่ลูกก็ยังยืนยันว่าจะอยู่กับผม....กับพ่อที่ไม่เอาไหน
ผมมันโง่...ทั้งโง่ทั้งบ้า....ที่หลงคิดว่าเด็กคนนี้จะทิ้งผมได้ลง....จริงอย่างที่ไอ้ดินบอก....ผมไม่รู้จักลูกตัวเองเลยงั้นเหรอ
ผมก็แค่กลัวน่ะ....กลัวว่าถ้าเกิดวันหนึ่ง....มีคนที่ให้ทุกอย่างที่มันต้องการได้.....ให้ได้มากกว่าที่ผมให้อย่างเทียบไม่ติด....ชีวิตที่ดีกว่า....สังคมที่ดีกว่า....ใครคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น....แต่เป็นอีกครึ่งหนึ่งที่หายไป....สิ่งที่ผมเองก็รู้....ว่าลึก ๆ แล้วมันก้ต้องการที่จะมีเหมือนคนอื่น.....แม่ดี ๆซักคน....
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็กลับมา...พร้อมกับขอโอกาสแก้ตัว
ผมมันโง่ที่ลืมบางอย่างไป....สิ่งที่ผมมีมากกว่าเธอคนนั้น
ความรัก....ผมมีสิ่งนี้ให้ลูกมากกว่าเธอแน่ ๆ....ผมมั่นใจ.....
“ไม่เอาน่ะตาแก่....จะร้องทำไมเนี่ย....เดี๋ยวเคี้ยงก็ร้องตามไปด้วยนะ”
“ฮ่าฮ่า...แกร้องไปแล้วล่ะหนวด....ไอ้เด็กขี้แยเอ๊ย”
“ลุงกับพี่เคี้ยงดูละครแล้วอินอีกแล้วเหรอออออ”
“บ้านนายน่าจะติดจานนะ....จะได้ดูรายการที่มีสาระมากกว่านี้....เดี๋ยวพอนายโต....นายก็จะมีชีวิตแบบคนพวกนี้หรอกม้ง....เราเป็นห่วงนายนะ”
“หุบตูด....ว่าลุงหมีกับพี่เคี้ยงเดี๋ยวโดนอั๊ป-ปา-คัท(อัพเปอร์คัท )ให้ไปนับดาวเลย”
ไอ้หลานกับเพื่อนตามลงมาเจ๋อ....ผมกับลูกกอดคอกันหัวเราะพวกมัน เด็กหนอเด็ก ผมคว้าตัวไอ้หลานมากอดด้วย ไอ้เด็กหล่อกลายเป็นหมาหัวเน่า ยืนทำตาปริบ ๆ ผมเลยดึงมากอดด้วยกัน....
ผมไม่กลัวอีกแล้วล่ะ....ลูกไม่มีทางทิ้งผมแน่นอน
.
.
.
.
.
“ทำไมล่ะ....หนูไม่อยากไปนอนค้างกับแม่เหรอ....ไหนว่าจะให้โอกาสแม่ไงลูก...”
จ๋อยไปเลยสินะ....นังแม่มดเจ้าเล่ห์ ลูกสาวส่งถุงเสื้อราคาแพงหูฉี่ยิ่งกว่าเงินเดือนสามเดือนรวมกัน(เงินเดือนของเราพ่อลูกอ่ะนะ)
“หนูไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน แม่คิดจะซื้อตัวหนูด้วยของพวกนี้เหรอ ถ้าแม่อยากจะกลับมาหาหนูจริง ๆ หนูว่าของพวกนี้มันไม่จำเป็นหรอกนะ”
“แม่คิดถึงหนูจริง ๆนะลูก
“ยี่สิบกว่าปีมันช้าไปนะ....หนูไม่ได้อยากได้อะไรจากแม่....หนูแค่อยากได้กอด....ลูบหัว....หนุนตัก.....อยากได้แม่ที่ยืนเคียงข้างหนู เวลาเจอเรื่องร้าย ๆ คอยเอาเรื่องเด็กเกเรที่คอยแกล้งหนู แต่รู้มั้ย เรื่องพวกนี้ที่แม่อาจจะคิดว่าไร้สาระ ผู้ชายคนนี้ทำแทนแม่หมดแล้ว ถ้าคิดถึงหนูจริง ๆ อยากอยู่กับหนูจริง ๆ แม่ก็ต้องรับในสิ่งที่เป็นหนู บ้านหลังนี้คือชีวิตของหนู ถ้าอยากจะมาค้างหนูยินดี หรือแม่รังเกียจบ้านโทรม ๆหลังนี้....กลัวเบนซ์จะหมองเพราะไม่มีหลังคาบังรึไง”
เด็ด.....นี่สิลูกโพ้มมมมมม ยายตัวแสบยืนอึ้ง จะร้องไห้ก็ไม่ใช่ จะโกรธก็ไม่เชิง หน้าแม่มคงตึงเพราะไอ้โบถอกโบเถิกจนขยับไม่ได้ล่ะสิท่า
“คิดถึงก็มาค้าง....มานอนกับหนู....กินข้าวกับหนู....กินกันบนโต๊ะกินข้าวที่บ้านหลังนี้....ไม่ใช่ที่ร้านหรูในพารากอน...แม่ทำได้มั้ย....แต่หนูขอบอกเอาไว้ก่อน ว่าหนูไม่มีวันจะไปจากบ้านหลังนี้ เพราะที่นี่คือชีวิตหนู เว้นแต่พ่อกับอีม้งจะไปด้วยกัน....”
“หึ”
แม่มดตัวแสบหัวเราะ เธอปลายตามองผมอย่างชิงชัง ปากสีแดงสดนั้นขยับ พ่นพิษที่มีออกมาไม่รู้จบ
“เธอมันสกปรกที่สุดยุทธ....ที่ผ่านมา....เธอล้างสมองลูก....คงจะปลูกฝังกันทุกวันสินะ.....แม่น่ะคือสิ่งชั่วร้าย ผู้หญิงทุกคนเลวหมด ลูกก็เลยกลายเป็นพวกผิดเพศแบบนี้....วิปริตผิดเพศเหมือนกับเธอ”
“แม่!!!!!”
“ไอ้ที่แกพล่ามพรรณนามาน่ะ....ชั้นก็อยากจะซึ้งด้วยหรอกนะยะ แต่แหม....ชั้นน่ะดูแกออกตั้งแต่แรกแล้วแหละ ที่ยอมดีกับชั้นก็เพราะว่าเงินไม่ใช่เหรอ โถแม่คุณ....เกิดจะเปลี่ยนใจเป็นคนดีอะไรกันยะ....ชั้นอุตส่าห์ดีใจว่าเชื้อไม่ทิ้งแถว....ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแท้ ๆ....ถามจริง....นี่แกลูกชั้นจริงอ่ะ”
เธอหัวเราะร่วน ขณะที่ลูกสาวโกรธจนตัวสั่น มีแต่ผม....ที่รู้สึกกลัวจับใจ.....ผมไล่ไอ้หลานให้ไปเล่นกับไอ้ดินที่อื่นก่อน ตอนนี้ทั้งบ้านมีแค่เราสามคน....ผม.....แม่.....แล้วก็ลูก.....
“แกอยากจะอยู่กับพ่อจน ๆ ที่ไม่เอาไหน มันก็เรื่องของแก....แต่ในฐานะแม่ ชั้นอยากให้แกรู้.....”
“แซนดี้.....อย่าทำแบบนี้เลยนะ.....ไม่เอา.....” ผมวิงวอนเธอ....อ้อนวอนนังแม่มด ที่กำลังจะใช้เล่ห์เหลี่ยม พรากลูกไปจากผม
“นี่เธอกำลังขอร้องชั้นเหรอยุทธ”
เธอเชิดหน้า หันไปจ้องลูกสาวของเธอด้วยแววตาที่วาวโรจน์
“ผู้ชายคนนี้มันใช่พ่อของแกซะที่ไหนล่ะ....อีหนูเอ๋ย!!!!”.
.
.
.
.
.
To be con
ตอนหน้าจบพาร์ทหมีแล้วนะคะ
รักคนอ่านทุกคนค่ะ....ขอโทษที่มาต่อช้า คนแต่งงานเยอะมากจริง ๆ ขอบคุณสำหรับเม้นท์น่ารัก ๆ ที่ทำให้ได้อมยิ้มทุกครั้งที่อ่านนะคะ
หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014) (อ่าน 213184 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก