หัวข้อ: [ พี่เลี้ยงสุดซ่าส์ ... ป๊ะป๋าสุดเฮี๊ยว ] หนังสือมาแล้วนะ ได้กันหรือยัง ?

[なおみ™]

ยายอ๊อฟ (พี่ช้าง) เล่นตัวทั้งในนิยายและในชีวิตจริงเลยนะคะ 

ยอมๆ ไปเถอะค่ะ ไม่รู้จะเล่นตัวไปถึงไหน

[SoN]

^^

[spizee_9]

 

[n2]

เข้าใจเรียกเนอะเจเจ ยายอ๊อฟ

[bbyuqin]

โดนในห้องน้ำแหงๆๆๆ เหอเหอ...คุณเวย์ก็ใช้ย่อยนะเนี่ย จะไวไฟไปไหน...คึคึ

[evilheart]

อ่านทันซะที
น้องเจเจน่ารัก แต่เพ่เต้เนี่ย ยอมๆ พ่อเท่ห์อีกครั้งเหอะ
มีแอบสงสารเวย์เล็กๆ เพราะแอบรักคนเดียวกับเท่ห์ตลอด

[shogun chai]

 

[kingphai]

หึหึ
ไอ่คุณท่ห์
บ่งบอกความเป็นผู้ชายได้ดีทีเดียว
หื่นตลอดเวจริงๆ

[fungfung]

คู่อ๊อฟน่ารักมาก
แต่คุณเทห์นี้หื่นเหลือเกินตอนแรกทำเป็นเก็ก

[wisa]

 

[Dee^daY]

ก็รวมทั้ง 4 คน บนเตียงเดียวไปเลย..

[aeecd]

อ๊อฟทำเป็นเล่นตัวนะ

[changnoy]

ยายอ๊อฟ (พี่ช้าง) เล่นตัวทั้งในนิยายและในชีวิตจริงเลยนะคะ 

ยอมๆ ไปเถอะค่ะ ไม่รู้จะเล่นตัวไปถึงไหน

ห้าๆๆ น้องมิ
ผมไม่เคยเล่นตัวแต่อย่างใด
คนมันซิง ทำไรก็ต้องรักษาเชิงไว้ก่อนนนน

[Ultramann]

 
เชียร์คู่คุณเวย์กะอ๊อฟฟี่
คุ่คุณเท่ห์กะเต้ก้อน่าอิจฉา
สงสัยป่านนี้เท่ห์จังเปนไงบ้างหว่า??
ฮ่าๆๆ      :กอด1:ไรเตอร์ค้าบ

[なおみ™]

ไรท์เตอร์หายไปจริงๆ ด้วย

[K2KARN]

อ๊ะ ดีใจที่สองคนนี้คู่กันนะ อิอิ
คุณเท่ห์กับเต้ก็หวานอีกแล้ว

[LalaBam]

 
ตาเวย์หื่นมาก
อิอื

[Wins_Sha]

ค้างงงงงงงอ่ะไรเตอร์

ขอ NC ไม่ได้เหรอ
มาเป็นตอนหน้าหรือSPก็ได้

คุณเวย์เนี่ยหวานปนน้ำเน่า+หื่นอีกต่างหาก

แต่มี NC ของคู่นี้ไวๆก็ดีนะ

555555

[pimkihae]

พี่เวย์นี่จริงๆเลย ขนาดยังเพิ่งเริ่มๆดูใจเองนะ
ออกแววว่าจะหื่นนนซะแล้ว
ขำน้องอ๊อฟอ่ะ ไปเอาทิชชูมาให้
พี่เวย์อดเลย...ไอ้เราก็แอบรอเอ็นซีคู่นี้อยู่เหมือนกัน อิอิ
ส่วนคุณพี่เท่ห์     เค้ารอฉากในห้องน้ำอยู่น๊า

+1เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ค่า
ไรเตอร์อย่าเพิ่งตัดจบเลยน๊า พรีสสส

[yayee2]

ค้างงงงงงงอ่ะไรเตอร์

ขอ NC ไม่ได้เหรอ
มาเป็นตอนหน้าหรือSPก็ได้

คุณเวย์เนี่ยหวานปนน้ำเน่า+หื่นอีกต่างหาก

แต่มี NC ของคู่นี้ไวๆก็ดีนะ

555555

ขอยกมือหนับหนุน "รี" นี้ด้วยคนจ้ะ สงสารคุณเวย์ขอรางวัลสุภาพบุรุษสุดดีให้คุณเวย์ด้วย น้องอ๊อฟโปรดเทใจให้คุณเวย์ด่วนจ้ะ

[amito]

หื่นด้วยกันทั้งคู่  :z1:ทั้งคุณเทห์คุณเวย์เลย สมแล้วที่เป็นเพื่อนกัน

[nine-poo]

so hot!!!!!

 

[changnoy]

ไรเตอร์ถูกข่มขืนนน
ตาย!!

555555

[lungkhao]

ไรเตอร์ถูกข่มขืนนน
ตาย!!

555555

แช่งได้ทุกวีคสินะ ยัยอ๊อฟ


เดี๋ยวตัดบททิ้งซะเลย ...

[changnoy]

ไรเตอร์ถูกข่มขืนนน
ตาย!!

555555

แช่งได้ทุกวีคสินะ ยัยอ๊อฟ


เดี๋ยวตัดบททิ้งซะเลย ...

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก
เค้ากลัวแล้ว
ไรเตอร์อย่าตัดบทเค้าน๊า....

เริ่มต้นวีคใหม่ ด้วยตอนใหม่ใช่ไหมเนี๊ยยยยย

[wisa]

แวะเข้ามารอไรเตอร์ ลงตอนใหม่ครับ




 

[fungfung]

มารอตอนใหม่ 

[lungkhao]

พอดีเสาร์ที่ผ่านมามีโอกาสไปเดินซื้อของงานคอมมาร์ทกับอ๊อฟ เลยตั้งใจจะมาเขียนตอนพิเศษให้ทุกคนได้อ่านกัน
บวกกับยังต่อนิยายไม่ได้ ติดกับคำว่า "ตัน" ยังไงก็อ่านตอนพิเศษแก้ขัดไปก่อนแล้วกันนะครับ

คิดถึงทุกคน ... อิอิ




ตอนพิเศษ เดินเล่น...งานคอมมาร์ท


“เอ๊ย ยัยเต้ ไม่ชวนคุณเท่ห์ คุณเวย์ไปจริงเหรอ” อ๊อฟถามขึ้นขณะที่เรานั่งรถไฟใต้ดินมุ่งตรงสู่ศูนญ์ประชุมสิริกิต

“เออ หน่า ชวนไปเค้าก็ไม่อยากมา ไม่รู้ชวนมาให้เดินขวางหน้าขวางหลังทำไม” ผมตอบอ๊อฟไป
 
“แล้วไม่โทรบอกเค้าหน่อยเหรอ เดี๋ยวคุณเท่ห์จะโกรธเอานะ เค้าไม่ชอบให้แกมาในที่คนเยอะๆไม่ใช่เหรอ” อ๊อฟยังไม่หยุดครับ

“นั่นแหละถึงไม่บอก แล้วแกอย่าปริปากเด็ดขาดด้วย เดินไปเรื่อย คุณเท่ห์เค้าอยากอยู่ห้องอยู่กับเจเจ ก็ให้เค้าอยู่ไป” ก็ไม่ให้ห้ามบอกได้ไงละครับ เคยอนุญาตผมมาเดินงานแบบนี้ซะที่ไหน บอกคนเยอะ เดินไปคนจะมาลวนลามบ้าง มาชายตามองบ้าง ผมไม่ใช้ผู้หญิง และก็ไม่ได้หล่อออร่าเปร่งขนาดที่คนผ่านไปผ่านมาเห็นเข้าจะจ้องทำร้ายซะที่ไหนกัน

“ฮัลโหลคุณเท่ห์ ครับ กำลังไปงานคอมมาร์ทครับ ครับ เต้ก็มากับผมครับ ครับๆ สวัสดีครับ” เสียงอ๊อฟคุยโทรศัพท์กับใครบางคน เต้ เท่ห์

“เอ๊ยย ใครโทรมา” ผมถามมันทันทีที่มันวางหูโทรศัพท์

“คุณเท่ห์” นึกแล้ว ..

“แล้วมึงรับทำไม” ผมยิงคำถามอีกครั้ง

“แล้วทำไมจะรับไม่ได้ละยะ นี่มันโทรศัพท์ชั้น ชั้นจะรับไม่รับมันก็สิทธิ์ของชั้น จะให้ชั้นทำไง เมื่อสามีเธอมันโทรมา แล้วภรรยามันไม่รับ ชั้นคนกลางก็ต้องยอมลำบากรับสายสามีเธอ มันผิดเรอะ หือ” มาเป็นชุดเลยครับ ผมไม่น่าหาเรื่องมันเลย

“เออ กูอุตส่าห์ปิดเครื่องหนี ... เดี๋ยวอีกไม่นานคงโผล่หัวตามมาแน่ๆ” ผมอดที่จะบ่นพรึมพรำกับการกระทำของเพื่อนรักของผมคนนี้ไม่ได้



“แก ซ้าย สี่สิบห้าองศา” อ๊อฟส่งสัญญาณให้ผมหันมอง ซึ่งก็พอจะรู้ๆกันว่ามองอะไร

“ว้าย ลงสถานีเดียวกับเราด้วย รีบด่วน” เป็นอ๊อฟอีกนั่นแหละที่พูดพร้อมกับเดินตามกลุ่มเด็กมัธยม หัวเกรียนหน้าใส เสป็คผมกับมันเลยละครับ

ผมรีบเดินมุ่งๆไปต่อคิวบันไดเลื่อนใกล้ๆน้องเค้า โดยมีอ๊อฟเดินตามมาติดๆ

“ไม่ค่อยเลยนะยะหล่อน รีบแป้นแล่นมาแต่ไกลเชียว” มันพูดกระแนะกระแหนผมใหญ่ครับ

“แหม ทำเป็นบ่น มึงก็รู้นี่หว่า เด็กๆแบบนี้ เข้าปากทีนึง กลืนได้เลย ไม่ต้องเคี้ยวมาก กูชอบ” ผมพูดพร้อมกับเดินตามกลุ่มเด็กที่ว่า เข้างานคอมมาร์ทไปด้วย

“แก คุณเท่ห์โทรมาอีกแล้ว จะให้ชั้นรับมั๊ย” อ๊อฟพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือของมันมาให้ผม  ออหแนวบังคับรับสายซะมากกว่า


“ปิดเครื่องทำไม !!!” เอาแล้วไงครับ คำถามแรกก็ดุซะแล้ว

“เปล่าซะหน่อย แบตมันหมด” แถไปเนียนๆก่อนครับ สายตาก็มองน้องมัธยมข้างหน้า ขาก็ก้าวตามไป

“อย่ามาโกหก เห็นว่าเพิ่งชาร์ตอยู่เมื่อคืน เปิดเครื่องเดี๋ยวนี้ โทรไปอีกทีไม่ติด มีเรื่องแน่ และยังเรื่องหนีเที่ยวอีก เดี๋ยวชั้นตามไปจัดการถึงที่” โห อะไรนี่ จะตามมาอีกเหรอ

“ครับ ครับ แค่นี้ก่อนนะครับ” พูดเสร็จก็ตัดสาย ส่งโทรศัพท์คืนอ๊อฟ ยัยนั่นเดินนำผมไปเกือบจะชนกลุ่มมัธยมแล้วครับ นี่ตกลงมาดูคอมหรือมามองหนุ่มกันแน่นี่

“เอามือถือมึง” ผมส่งให้ มันก็รับดิบดีครับ แต่สายตาแม่คุณ มองขาอ่อนของน้องเค้าอย่างกับจะเข้าไปงับ

“เดี๋ยวคุณเท่ห์ตามมา” ผมพูดบอกมันไปแบบอารมณ์เสีย จะตามมาทำไมกันนี่ คนออกจะเยอะแยะ คงเจอกันหรอก

“แก คนจัดฟันอ่า ยิ้มน่ารักเวอร์ แอ๊รยยยย อยากได้ๆ” มันไม่ได้สนใจพี่ผมพูดเลยครับ ก็มัวแต่มองกลุ่มมัธยมข้างหน้านั่น

“งั้นคนที่ตัดสกินเฮดของกู เหล็กดัดของมึง” ใช่ว่าผมจะไม่ชอบ จัดการแบ่งกันให้เสร็จสรรพ พร้อมกับเดินเข้างาน




เข้างานไปเค้ามีใบลงทะเบียนให้กรอกนิดหน่อยครับ เค้าบอกว่าไว้ชิง แบล็คเบอรรี่ แต่ผมว่าเค้าน่าจะไว้ทำสถิติมากกว่า คนเยอะมากๆ เดินกันอย่างเบียด




“กรี๊ดดดดดด” ยัยอ๊อฟมากรี๊ดกร๊าดข้างหูผมครับ

“เป็นอะไรของมึง” ผมถามมันกลับ ไม่รู้ว่าใครไปเหยียบเท้ามัน

“เค้าแจกโลชั่นบำรุงผิว ของกานิเย่ อย่างน้อยมาก็ไม่เสียเที่ยวแล้วชั้น ฮ่าๆ” มันตอบออกมาอย่างชื่นอกชื่นใจกับการได้รับกานิเย่ขนาดทดลองมาหนึ่งซอง

“เออ งั้นกลับ” ผมพูดทีเล่นทีจริง พร้อมกับจูงมือมันกลับ

“จะบ้าเหรอยะ ชั้นอุตส่าห์ตากแดดตากลม ถ่อจนมาถึงที่นี่จะให้ชั้นกลับได้ไง” มันพูดโวยวายพร้อมกับดึงมือผมกลับเข้างาน

“ฮ่าๆ เออกูล้อเล่น ไปๆเข้าไปในงาน เอ๊ะ น้องมัธยมกูไปไหนแล้ว” ผมพุดพร้อมกับสอดส่องสายตาดูเป้าหมาย

“เพราะหล่อนคนเดียวนังเต้ น้องเหล็กดัดชั้นหายเลย” อ๊อฟบ่นพรึมพรำ สายตาก็มองหาเหมือนผมเหมือนกัน

“เฮ้อ ...”  เราสองคนหันหน้ามาเจอกัน พร้อมกับถอนหายใจ อย่างรู้ๆกันว่า พลาดเหงื่ออีกแล้ว








ผมกับอ๊อฟเดินเล่นในงานดูมือถือ อะไหล่คอมพิวเตอร์อยู่ วันนี้ผมตั้งใจจะมาซื้อฮาร์ดดิสบ็อกด้วยนั่นแหละครับ ก็เดินหาไปเรื่อยๆมีหลายร้านให้เลือก

“ฮัลโหล” ผมกดรับโทรศัพท์

“อยู่ไหนแล้ว ผมมาถึงแล้วนะ ทำไมคนมันเยอะอย่างนี้ ซื้ออะไรกันเสร็จหรือยัง จะกลับเลยไหม” โอ๊ย จะคิดทีคำถามไม่ได้หรือไงนี่

“ยังเลยครับ ... ผมอยู่ตรงโซน ซี แล้วคุณมากับใคร” ผมถามไปเพราะถ้าคิดว่ามากับเจเจคงจะหากันวุ่นนาดู

“มากับเจเจ ทำไมเหรอ” โอ้โห พ่อแสนประเสริฐ พาลูกน้อยมาเดินงานแบบนี้นี่นะ ... แล้วเจเจจะไม่อึดอัดแย่เหรอนี่ ... คุณเท่ห์นะคุณเท่ห์ไม่รู้จะตามมาทำไม

“คุณไปรอผมที่ศูนย์อาหารแล้วกัน เดี๋ยวผมซื้อของเสร็จแล้วจะตามไปที่นั่น” ผมพูดพร้อมกับกดวางโทรศัพท์




“ยัยเต้ เมื่อไหร่แกจะตกลงปลงใจซื้อนี่ ชั้นเดินกับแกมาเกือบหมดพื้นที่งานแล้วนะเนี่ย” อ๊อฟเริ่มจะกระวนกระวายแล้วครับ ก็ผมพามันเดินไปเดินมาทั้งงานแล้ว ...



“แกร้านนี่ดิ คนขายหล่อเฮือกกกก” อ๊อฟพูดพร้อมกับเดินนำผมไปแล้ว ... ให้ได้แบบนี้สิ

“พี่ครับ ฮาร์ดดิสนอกขายไงครับ” ไปถึงอ๊อฟก็ทำหน้าที่อย่างดี แหมทีร้านอื่นไม่เห็นจะถามอะไรเลย เป็นผมซะอีกที่ถามเอาๆ

“500 จิ๊ก 2,680 ครับ ถ้า 1 เทอราไบท์ 3450 ครับ” พี่เค้าตอบมาอย่างดี พร้อมส่งยิ้มหวานให้กับยัยอ๊อฟ

“แล้วฮาร์ทนี่ กี่กิ๊กจ๊ะ” ให้ตายสิครับ ก็ยัยอ๊อฟเล่นถามพร้อมกับเอานิ้วจิ้มตรงหัวใจคนขาย ผมหัวใจจะวายครับ ถ้าคุรเวย์รู้เข้าตายแน่ๆมึง ...

“ขอโทษนะครับ เอา 500 จิ๊ก อันนึงครับ” ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ซื้อร้านนี้ไปเลยแล้วกัน ไม่งั้นอาจเจอตีน หันไปมองยัยอ๊อฟ ก็ยังมองพ่อหนุ่มคนขายไปยิ้มไป ... เวิ่นเว้อไปแล้วมึง

“รับมา สามพันนะครับ” คนขายรับเงินจากผมไป แต่สายตาก็ยังมองมาทางอ๊อฟ ตกลงกลัวหรือจะเล่นด้วยเนี่ย

“พี่ครับ ถ้าเสียทำไงละครับ” อีอฟเหมือนจะตั้งตัวได้ หลุดออกมาจากภวังค์ จึงหาเรื่องคุยกับพ่อค้า

“ถ้าเสียก็ส่งร้าน หรือจะส่งศุนญืได้ทุกสาขาครับ” เจ้าของร้านก็ทำหน้าที่อย่างดี

“แล้วแถมอะไรบ้างเหรอครับ” ยัยนี่ไม่ซื้อแล้วยังมาทำทวงสิทธิ์คนอื่น ที่แท้ก็อยากหาเรื่องคุยกับเค้า รู้หรอกหน่า

“ก็นี่ครับ แถมกระเป๋าใส่ แถมถุงผ้านะครับ และก็สมุดจดบันทึก” พ่อค้าส่งกล่องฮาร์ดดิส พร้อมกับของแถมมาให้ผม อ๋อ เงินทอนด้วย

“แล้วเบอร์โทรละครับ ไม่แถมเหรอ” เอากับมันสิครับ จะเอาให้ได้ใช่มั๊ย

“อ๊อฟ พอเหอะ ไป กลับได้แล้ว” ผมหันไปดุมันที่ยังทำตาลอยอย่างกับคนสูบกัญชา

“ได้ครับ นี่ครับเบอร์ดทรครับ ถ้ามีปัญหาอะไรโทรมาได้ทุกเมื่อนะครับ” พ่อค้าก็ช่างแสนดี ส่งนามบัตรมาให้ผมกับอ๊อฟคนละใบ อ๊อฟยิ้มปากแทบถึงใบหู ส่วนผมก็รับๆมาพอเป็นพิธี ยัยนี่นี่นะ ... เจอคนหล่อเป็นไม่ได้

“ไง สมใจยังมึง” ผมพูดพร้อมกับเอานามบัตรนั้นขึ้นมาดู

“ร้านสยามคอมพิวเตอร์ ฮ่าๆๆ” อ่านชื่อในนามบัตรที่ให้มา แล้วก็อดหัวเราะสมน้ำหน้าอ๊อฟไม่ได้ ก็นามบัตรที่ให้มา ใช่นามบัตรพ่อค้าซะที่ไหน นี่มันนามบัตรร้าน หันไปมองหน้าอ๊อฟ อย่างกับควันออกหู ... คงจะโกรธแค้นใช่ย่อย






“คุณเท่ห์ผมซื้อของเสร็จแล้วคุณยังอยู่ที่ศูนย์อาหารรึเปล่า” ผมโทรหาคุณเท่ห์ เมื่อจัดการซื้อของที่ต้องการเสร็จ

“ชั้นมาเดินเล่นอยู่แถวกองอำนวยการแล้วอ่า นายเดินมาหาชั้นแถวนี้ได้มั๊ย” คุณเท่ห์ตอบผมมา ผมก็พาอ๊อฟก้าวๆ เดินไปยังจุดที่คุณเท่ห์บอก

“คุณอยู่ไหนกัน ผมไม่เห็นคุณเลย” ผมถามคุณเวย์อีกที มองหาเรื่อยๆ พลันสายตาก็ไปสะดุดกับกลุ่มเด็กมัธยมที่เห็นเมื่อตอนเข้ามา น้องสกินเฮดของผม กับน้องจัดฟันของยัยอ๊อฟ  ผมเอามือกระทุ้งอ๊อฟเป็นการบอก ว่าเจอเหยื่อแล้ว

“นายเห็นชั้นหรือยัง ชั้นยืนอยู่กับเจเจใกล้ๆเวทีอ่า นายเต้ เห็นชั้นเปล่า” ตอนนี้คุณเท่ห์พูดอะไรมา ผมชักจะไม่ค่อยได้ยิน เท้าผมเดินไปคนละทางกับที่คุณเท่ห์บอก เสียงดังบนเวทีชวนเล่นเกม ยิ่งทำให้กลบเสียงคุยโทรศัพท์ระหว่างผมกับคุณเท่ห์





และเหมือนความหล่อ ใส วัยกระเตาะของเด็กมัธยมเหล่านี้จะบังตา ผมเดินเข้ามาใกล้น้องเค้ามากขึ้น .. น้องเค้าเหมือนเห็นพวกผม ส่งยิ้มให้ผมกับอ๊อฟใหญ่ ... วิดวิ้ววว น่ารักจริงเด็กสมัยนี้ รอยยิ้มนั้นทำเอาผมเดินมาเกือบถึงตัวน้องกลุ่มนี้แล้ว














“เพ่เต้ จะไปไหนครับ ป้ออยู่โน้น”  เอ๊ะ เสียงคุ้นๆ กับสำเนียงที่พูดยังไม่ชัดมาดึงมือผม ก้มหน้าไปดู ใช่แล้ว



Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก จดโดเมน



“เจเจ” ตายห่าแล้ว เจเจนั่นเอง แล้วคุณเท่ห์ละนี่

“ฮับ เจเจเอง โน้น ป้อรออยู่ตรงโน้น เหมือนจะโกรธเพ่เต้ใหญ่เลย ไปหาป้อกันเถอะ” เจเจพูดพร้อมกับดึงมือผม ผมก็คว้าเอามืออ๊อฟมาอีกที

“แกกลับกับคุณเท่ห์ไปก่อนไมได้เหรอยัยเต้ เดี๋ยวชั้นกลับกับน้องๆเค้าเอง” มันพูดกับผม แต่สายตาก็ยังมองไปที่น้องๆกลุ่มนั้น ที่ยังยิ้มมาให้เราเหมือนอย่างเดิม

“ไม่ได้ ... ถ้ามึงไป กูจะฟ้องคุณเวย์” งานนี้ต้องเอาคุณเวย์มาขู่ครับ มึงไม่ได้ กูก็ต้องไม่ได้

“ดีมาก ไอ้เพื่อนรัก ก่อนจะถึงเวลานั้น มึงก็เคลียร์เรื่องนี่กับผัวมึงก่อนแล้วกัน ฮ่าๆๆ” มันพูดพร้อมกับสะบัดมือผมออก ไปยืนด้านหลังคุณเท่ห์ นี่เดินมาถึงแล้วเหรอ

“ป้อคับ เจเจจับตัวคนหนีเที่ยวได้แล้ว” เจเจพูดจากับป้ออย่างนี้ได้ไงเนี่ย

“ดีแล้วเจเจ ทั้งหนีเที่ยวนอกบ้าน แล้วยังมาทำตัวนอกใจ ป้อจะจัดการยังไงดีเนี่ย” คุณเท่ห์พูดทีเล่นทีจริง ด้วยสายตาที่บอกว่าซีเรียส

“บ้าเหรอคุณ นอกจงนอกใจอะไร ไม่มี๊” เสียงสูงเชียวครับผม ... อย่าจับได้นะ

“แล้วทำไมเพ่เต้ถึงเดินไปหาเพ่ๆกลุ่มนั้นเหรอครับ เพ่เต้รู้จักเพ่ๆเหล่านั้นเหรอฮับ” เจเจจ๋าไม่ถามพี่ซักเรื่องก็ได้ ... พี่ไม่ว่าอะไรหรอก

“นั่นสเนอะเจเจ เห็นเด็กกว่า น่ารักกว่า สดกว่าไม่ได้เลย เรามันแก่แล้วเนอะ” คุณเท่ห์พูดประชดประชันน้อยใจผมกับเจเจ

“เปล่าซะหน่อย ป้อนั่นแหละที่แก่ เจเจแก่ซะที่ไหน เจเจยังหนุ่มอยู่ ใช่มั๊ยครับเพ่เต้” เอากับเจเจสิครับ ตกลงจะอยู่ฝ่ายไหนละเนี่ย

“อ๊อฟว่า เรากลับไปเถียง เอ๊ย ไปทะเลาะ ว้ายย ไม่ใช่แล้ว ไปคุยกันที่บ้านดีกว่ามั๊ยครับ อายคนเค้า” ดีมากอ๊อฟที่ช่วยตัดบทนี้

“กลับไปถึงบ้าน ชั้นจัดการนายแน่ แสบดีนัก” คุณเท่ห์พูดพร้อมกับทำท่าเอามือปาดคอ ... ผมกลืนน้ำลายดังเฮือก ... น่ากลัวจริงๆ

“ไปกันคับ อยู่นี่คนเยอะมากเลย เจเจจะเป็นลม ไม่เห็นมีเด็กๆน่ารักให้เจเจมองเลย เฮ้อ หล่อเซ็ง” ผมก็เริ่มคิดเหมือนเจเจแล้วครับ ว่าหล่อเซ็ง ตอนนี้อ๊อฟกับคุณเท่ห์เดินนำหน้าผมกับเจเจไปแล้วครับ ผมกับเจเจก็เลยต้องเดินตามหลังไปอย่างกลัวๆ คนอะไรว้า ดุชิบหาย



Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก จดโดเมน



แต่ก็นะ อุตส่าห์ออกมาทั้งที ขอดูน้องๆมัธยมให้ชื่นตาก่อนกลับหน่อยเหอะๆ ... ว่าแล้วก็หันไปดูสั่งลา น้องสกินเฮดเหมือนจะสังเกตการณ์อยู่ตลอด เห็นผมหันไป ก็ยิ้มหวานทะลุตับไตใส้พุงมาให้ เห็นแล้วใจละลาย แต่แล้วน้องเค้าก็ต้องลดยิ้มลง แล้วหลบหน้าผมไป ... อะไรกันนี่ ผมหันหลังกลับมา เป็นอย่างที่คิดจริงๆ คุณเท่ห์ยืนมองเด็กกลุ่มนั้นหน้าเขียว อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วมองหน้าผม ยิ้มมุมปากนิดนึงอย่างเลือดเย็น ก่อนที่จะเดินมาพูดที่ข้างหูผม อย่างน่ากลัว






















“มองไม่เลิกใช่มั๊ย ... คืนนี้จะสำเร็จโทษให้เข็ด อย่าหวังว่าจะได้ออกจากเตียง”  



เฮือกก !!!


 




Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก จดโดเมน

[huimei]

“ไปกันคับ อยู่นี่คนเยอะมากเลย เจเจจะเป็นลม ไม่เห็นมีเด็กๆน่ารักให้เจเจมองเลย เฮ้อ หล่อเซ็ง”   
 :m29:ไม่ค่อยเลยอ๊อฟ เด๋วจะฟ้องคุณเวย์
คืนนี้เต้ไม่รอดแน่ หุหุหุ

[changnoy]

จิ้มก่อนอ่าน
อ๊ากกกกมาไม่ทันคนแรก
อดกินเดกมัธยมอีกแล้วววววว