สงกรานต์
- - - - -- - - ----------------------
“ลุงงงง นี่แหน่ะ”
ซ่า ! …
“ก๊ากกกกกกกกกกกกก เปียกกกกกกกกกกก”
ผมยกมือขึ้นลูบหน้าเปียกน้ำตัวเอง สลัดหัวเบาๆแล้วยกมือเสยผมหน้าขึ้นมองไอ้เด็กแสบถือขันขำก๊าก มันเล่นสาดน้ำใส่ทันทีที่ผมถึงบ้าน เสื้อเชิ้ตกางเกงทำงานเปียกลู่ไปหมด
“มันเปียกมั้ยเนี่ย”
“ก็สงกรานต์ง่ะ ไปเล่นน้ำกันนน ไหนๆก็เปียกแล้ว น้าลุงน้า”
มันทำหน้าอ้อน(ตีน)กระพริบตาปริบๆพยายามเบิ่งตาตี่ๆของมันให้โตกว่าเดิม
“เออ ก็ได้ แต่ไม่มีปืนฉีดน้ำนะ”
“ซื้อมาให้แล้ววววววว นี่ๆ เดี๋ยวเอาให้ดูเป็นแบบสะพายหลังด้วย ของเบียร์เป็นมิกกี้ ของลุงเป็นมินนี่ โคตรน่ารักเลยอ่ะ”
“เออจะหมูหมาหมีก็ช่างเหอะ เปลี่ยนเสื้อผ้าแปป”
วันนี้วันสงกรานต์แต่ผมก็ยังต้องไปเข้าเวรตามปกติ พึ่งจะได้ออกเวรตอนสี่โมงนี่เอง เล่นเย็นๆก็ได้ ถนนหน้าบ้านนี่ก็เล่นกันแน่นเอี๊ยด ดีนะ
โรงพยาบาลไม่ไกลบ้านมาก
ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดกับกางเกงสามส่วน ถือหมวกแก้บลงมาสองใบ ยัดใส่หัวไอ้เบียร์เตี้ยไปหนึ่งใบ
“เดี๋ยวก็ไม่มีแดดแล้วววว”
“แต่ตอนนี้ยังมี เดี๋ยวผิวลอก เป็นจิ้งจกลอกคราบหรอก ยิ่งผิวบางๆอยู่ กันแดดทายัง ?”
“โห่ลุง ขี้เกียจว่ะ”
“ไปเอามาทา ไม่งั้นไม่ต้องไป”
“เอออ ก็ด้ะ รอแปป”
มันวิ่งปรู้ดขึ้นไปชั้นบนหยิบครีมกันแดดขวดเดียวกับที่ผมพึ่งทาไปเมี่อครู่ละเลงใส่ตัวเองจนทั่ว แบบรีบๆ ผมได้แต่สายหัว ยกแขนมันมาถูครีมที่เป็นคราบขาวๆให้เรียบร้อย
“ที่บอกให้ทาเพราะเป็นห่วง ดูดิเป็นคราบแบบนี้มันใช้ได้มั้ย จะรีบอะไรนักหนาเดินออกไปหน้าบ้านก็ได้เล่นแล้ว”
“ลุงขี้บ่นง้ะ”
“อยากให้เลิกบ่นมั้ยล่ะ”
“ม่ายยยยย บ่นเยอะๆดีและ ชอบ แสดงว่าลุงห่วงเบียร์ไง ถูกป่าววว”
“หึหึ หลงตัวเอง ไป พร้อมยัง”
“พร้อมมม อ่ะ สะพายหลังเร็ว มินนี่เม้าส์พร้อมแล้ววว”
ผมสะพายปืนฉีดน้ำรูปหน้าหนูสีชมพูชี่อมินนี่เม้าส์ ของมันก็สีแดงชื่อมิกกี้เม้าส์ แล้วก็เดินออกจากบ้านไปเล่นน้ำกัน ผมก็ฉีดน้ำใส่คนบนถนนสองฝั่งพอเป็นพิธี ส่วนมากโดนชาวบ้านเขาสาดน้ำหรือฉีดน้ำใส่มากกว่า แต่ไอ้เบียร์ดูจะมันส์มากมีทั้งทำท่าเวอร์ๆหลบน้ำ ซุ่มยิงกลับ ตามประสา บรรดาสาวเล็กกะเทยก็รุมกันปะแป้งหน้าทะเล้นของมัน ส่วนผมอาจจะหน้าตาเลยไวส่วนมากก็โดนแปะเป็นพิธี
“ลุงๆ แป้งเข้าตา แสบบบ”
มันเกาะแขนผมหลับตาปี๋ ผมฉีดน้ำใส่มือตัวเองค่อยๆล้างตาให้มัน
“ค่อยๆลืมตานะ ล้างให้แล้ว เผื่อมันหลุดไปข้างใน”
“อื้อ … ยังเคืองอยู่อ่ะ”
“ไหนดูหน่อย”
ผมใช้นิ้วดันเปลือกตามันขึ้น แล้วก็เปลี่ยนมาดูขอบตาล่าง ไม่มีเศษแป้งติดแล้วแต่คงยังเคืองอยู่
“ไม่มีแล้ว สงสัยยังเคืองอยู่เฉยๆ สักพักก็หาย เดินตามพี่มาแล้วกัน อย่าพึ่งให้อะไรเข้าตาเดี๋ยวเคืองกว่าเดิม”
มันพยักหน้าหงึกๆ เปลี่ยนมาดึงเสื้อผมเดินตามต้อยๆ ส่วนผมก็ยังฉีดน้ำนิดๆหน่อยๆไปเรื่อยๆ คอยกันพวกที่จะมาปะแป้งไอ้คนข้างหลัง มันก็กลัวจะเคืองอีกซุกหน้ากับแผ่นหลังผมเวลามีคนมาขอปะแป้ง
“ว๊ายย คู่เกย์ค่ะอีดอกกก ตายแล้วดินตามต้อยๆ ขอปะแป้งผัวคุณน้องหน่อยนะคะ หล่อเข้มแบบนี้สเป็คอ่ะค่า”
ผมหน้าเหวอเมื่อผ่านแก๊งกะเทยที่แต่งตัวสีจัดจ้านมากเจ็ดแปดคนพากันเดินเชิดเรียงแถวมารุมมาตุ้มหน้าผม พร้อมกับถูกหอมแก้มไปหลายฟอด ช็อค !
“อร๊ายยย แก้มนิ้มนิ่มมม กริ๊ดดด เป็นบุญกะเทยค่ะ”
“นี่นังหนูผัวเธอน่ากินมากย่ะ อิจฉาซะเหลือเกิน ทำบุญด้วยกล้วยหอมหรอยะชาติที่แล้ว”
ผมยังอึ้งอยู่แต่ไอ้เบียร์ที่เดินตามหลังมาตลอดรีบกระชากลากแขนผมเดินหนีทันที พร้อมทำหน้าบึ้งสุดๆ หึหึ สงสัยจะหึง
“เป็นอะไรล่ะ ทำไมรีบเดิน”
ผมแกล้งถาม
“ลุงจะอยู่ตรงนั้นให้โดนลวนลามอีกนานมั้ยล่ะ ชอบหรอ เหอะ ! แฟนคนอื่นมาหอมแก้มได้ไง ไอ้พวกบ้าเอ้ย”
“หือ หึงหรอ ?”
“ก็เออเดะ นี้ก้มหน้าลงมาเลยนะ จะเช็ดออกให้หมด ลุงก็ด้วยขัดขืนหน่อยดิ ไปยอมพวกแม่งได้ไงชอบโดนลวนลามหรอ”
ผมก้มหน้าลงอมยิ้ม ให้มันบ่นไปเช็ดไปหน้ากระเง้ากระงอด
“ยิ้มไรลุง”
“ยิ้มให้แฟน แฟนหึง น่ารัก”
“เออ ไม่มีใครน่ารักเท่าเบียร์แล้ว ห้ามให้ใครแตะอีกนะ ของเบียร์ เบียร์หวง โอเค๊ ? ทีลุงยังไม่ชอบเลยเวลาใครแตะตัวผม ลุงก็ห้ามให้
ใครแตะ ไม่ชอบบบบ เข้าใจมั้ยยย”
“แต่พี่ชอบเบียร์นะ”
“เออ … รู้แล้วน่า … ”
มันเริ่มเขิน .. นิสัยไอ้เบียร์ล่ะครับโวยวายจนหมดไส้หมดพุงก่อนถึงจะรู้ตัวว่าหลุดพูดอะไรออกไปบ้าง แล้วเสียงมันโวยวายเบาซะที่ไหน คนแถวนี้เค้ามองกันเพียบ มันรีบมองซ้ายมองขวาถึงรู้ว่าประชาชนรอบข้างหันมาอมยิ้มกับคำพูดมันกันหมดแล้ว
“แหง่ะ ไหงเป็นงี้อ่ะ”
มันหน้าแดงก่ำไปถึงใบหู ผมหัวเราะเบาๆก่อนจะลากมันเดินหนีมาอย่างเร่งด่วนก่อนจะมีคนเป็นลมเพราะเขินตาย เราสองคนเดินลัดเลาะจนกลับมาถึงหน้าหมู่บ้านอีกครั้งมันก็ยังไม่เลิกเขิน
“หายเขินได้แล้ว อายทำไมแฟนกันเรื่องปกติ”
“ก็มันผู้ชายกับผู้ชายอ่ะลุงงง”
“สมัยนี้เขาเปิดกว้างกันแล้วนะครับคุณเบียร์”
“ก็รู้แต่ก็เขินนี่หว่า ลุงแม่งหลอกให้พูด”
“หลอกยังไงพูดเอง เออ เองหมดเลยหือ ไอ้ต๊อง”
ผมเคาะเหม่งมันหนึ่งทีก่อนจะโอบเอวมันเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำด้วยกัน
“ลุงงง อาบทีละคนดิ ..”
“มันหนาวน่า พร้อมกันนี่แหละ …”
“เอ๊ะลุง จับตรงไหนน่ะ .. อื้อ … อะ อา …”
ผมไม่รู้ว่ามันมาจบแบบนี่ได้ยังไง ขาผมอ่อนแรงได้แต่ยึดไหล่ลุงกรไว้เป็นหลัก สองขาผมเกี่ยวสะโพกแกร่งของลุงกรไว้ แผ่นหลังพิงผนังห้องน้ำเย็นจัด แต่ตัวผมกำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ แกนกายแข็งแรงกำลังแทรกเข้าออกตัวผมไม่หยุด
“อา .. เบียร์ … ”
“ละ…ลุง … อะ อา ….”
พี่กรแข็งแรง … ขนาดยกผมตัวลอยยังไม่มีทีท่าว่าแรงจะตก … จนกระทั่งน้ำอุ่นร้อนทะลักล้นเต็มตัวผม ปลายเท้าผมถึงได้กลับมาแตะกระเบื้องห้องน้ำอีกครั้ง
“ยืนพิงไว้เดี๋ยวพี่ล้างให้”
พี่กรจูบปากผมเบาๆอีกครั้งก่อนจะเริ่มล้างให้ทุกซอกทุกมุม ผมที่หมดแรงไปเรียบร้อยก็ได้แต่ยืนให้พี่กรดูแล แต่สัมผัสพี่กรก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆอีกครั้ง
ผมก้มลงมองตัวเองที่มีรอยจูบสีจางบ้างชัดบ้างทั่วแผ่นอก .. ยอดอกแดงช้ำที่พี่กรดูดดึงไปไม่รู้กี่หน นมก็ไม่มีไม่รู้จะชอบดูดอะไรนักหนา ไอ้ลุงหื่น …
“เบียร์ ของเบียร์ทักทายมือพี่อีกแล้ว”
“กะ .. ก็ใครให้ลุงมาลูบคลำๆมันล่ะ อื้อ … ”
ไอ้ลุงแม่งทำหน้ายิ้มแต่มือกลับจัดการ ‘เจ้าเบียร์’ ของผมแบบตามใจชอบ ! แล้วสุดท้ายก็เอา ‘เจ้ากร’ ของตัวเองมาจัดการพร้อมกันซะเลย …
เดินเล่นน้ำก็เหนื่อยแล้วกลับมาเจอชุดใหญ่จากพี่แกอีก … นี่ทำงานมาทั้งวันแน่หรอลุง เป็นหมองานมันเหนื่อยนะ ทำไมลุงยังดูเหนื่อยหน่อยกว่าผมอีกวะเนี่ย !!!
- ---------------------------------------------------------------
พี่กรเป็นอมตะ !!!