ใช้เวลาเกือบๆสามอาทิตย์ในการอ่านเพราะไม่ค่อยมีเวลา ไม่ได้เม้นเป็นระยะๆ เพราะมันไม่ได้อารมณ์ 555 เกี่ยวไหม ตอนแรกไล่อ่านเม้นท์ก่อนและก็เข้าอ่านเนื้อเรื่อง ส่วนใหญ่หลายๆคนเห็นใจคุณปลาบึกในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องรักลำเอียงและการเปรียบเทียบหลายๆอย่าง ในความเห็นของหลายๆเม้นท์นะคะ แต่ไม่ใช่จากคุณโจ๊ก หรือ น้องโม ส่วนตัวแรกๆเห็นใจคุณปลาบึกนะที่โดนหลายเรื่องรุมเร้าให้เสียน้ำตา เสียใจ โดยไม่ค่อยได้รับการง้อ มีแต่การผลักไสและเอาความรักมาต่อรองทุกครั้ง แต่ก็ยังเข้มแข็งและทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เกิดจากความเข้าใจผิดของคุณโจ๊กทำให้ต้องมีน้องโมเข้ามาในชีวิตอีกคน ทำให้เกิดบททดสอบของทุกคนว่าจะใช้ชีวิตด้วยกันได้ยังไงถึงจะลงตัว
ในมุมมองความรักเรื่องการแสดงออก หลายคนมองว่าคุณโจ๊กแสดงออกว่ารัก เอาใจใส่ ห่วง หวง น้องโม มากกว่า ก็ไม่แปลกที่หลายๆคนจะคิดแบบนั้น เพราะคุณเขียนออกมาให้ความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ พอในทางกลับกันเป็นคุณปลาบึก ให้ความรู้สึกเหมือนเพื่อน มากกว่าคนรัก ก็เพราะพื้นฐานพวกคุณเริ่มมาจากตรงนั้น ทำให้เข้าใจและรู้ใจโดยไม่ต้องพูดอะไรกันมาก แต่เชื่อว่าคุณโจ๊กรักคุณปลาบึกแบบคนรักนะ ถึงจะไม่เขียนถึงมากในด้านอ่อนโยน เอาใจใส่ ห่วง หวง หรือแม้แต่เรื่องอย่างว่า แต่เรากลับประทับใจคุณโจ๊กที่คุณจำเรื่องทุกอย่างของคุณปลาบึกได้ คิดดูว่าจะมีสักกี่คนมานั่งจำเรื่องขำขัน เรื่องความซื่อ และอีกหลายๆเรื่องที่หลายคนคิดว่าไม่จำเป็นต้องจำ แต่คุณกลับจำและเล่าให้ฟังได้หัวเราะและหลงรักผู้ชายคิดบวกที่ชื่อ ปลาบึก ได้ ก็สุดยอดนะ ไม่รักจำไม่ได้นะเนี่ยะ และขอบอกว่าแต่ล่ะเรื่องแต่ล่ะมุกของคุณปลาบึก ฮามากๆ น้อยคนนะจะทำให้คนอื่นขำและมีความสุขกับเรื่องที่เล่าได้ทุกเรื่อง บางเรื่องบางมุกฮา แต่คนเล่าไม่ฮา คนฟังไม่เก็ทก็มีนะ แต่ผู้ชายคนนี้ทำได้โดยธรรมชาติส่วนตัวจริงๆ ส่วนน้องโมก็น่ารักในแบบน้องคนเล็กของบ้าน
อีกนิด ไม่รู้ตกหล่นตรงไหนไหม เรื่องรูปร่างหน้าตา น้องโมนี่เท่าที่สังเกต น่ารัก ตัวเล็ก ขาว และมีเสน่ห์ ใครเห็นก็ชอบ คุณโจ๊กก็คงไม่ต่างกันในเรื่องมีเสน่ห์ รูปร่างสูงใหญ่ หมายถึงตัวนะคะ จากที่เจ้าตัวบอกในประวัติไม่รู้จริงไหม อย่างอื่นอาจจะตรงสโลแกนที่คุณบึกตั้งให้
ส่วนคุณปลาบึกนี่นึกไม่ออกจริงๆว่าเป็นยังไง แต่คงน่ารักในแบบผู้ชายแมนๆแน่นอน เผลอๆจะหล่อกว่าคุณโจ๊กก็ได้ หุหุ
ส่วนเรื่องนิสัยของแต่ล่ะคนนี่ก็ต่างกัน ดีแล้วค่ะที่ต่างเพราะเมื่อรวมกันมันก็จะไม่ต่างมีแต่เติมเต็มซึ่งกันและกันและสุดท้ายก็สรุปได้ว่าพวกคุณทำได้ ประคับประคองไม่ให้มันแตกกลางทางซะก่อน จนมันเข้าที่มาจนถึงปัจจุบัน ต้องใช้กำลังใจของกันและกันอย่างมากเลย ดีแล้วค่ะ ขอให้เป็นครอบครัวอย่างนี้ไปตลอดนะคะ