หัวข้อ: ~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 57~~ รวมตัวแก๊งรั่วไหล2 13.12.13

[noosao]

มาแล้วววววววววว
มาเมื่อไร มุขกระจาย ^  ^

[klaew]

 
พี่โม พัฒนาขั้ั้นนะเนี่ย
ยังน่ารักกันเหมือนเดิม

[magemann]

พึ่งอ่านถึงหน้า 20 กว่าเอง ก็ดราม่าซะปวดหัว ปนลุ้นระทึก
ถ้าเป็นผมคงช็อกตายไปนานแล้ว  เฮ้อ ชีวิตคนเรานี่นะ

[magemann]

โฮๆๆๆๆๆ อ่านมาถึงหน้า 62 แล้วสะดุดกับคำพูดของโมมากเลย

ฝากบอกคุณโมด้วยว่าคำพูดเก่าๆของเขาทำให้ผมคิดอะไรบางอย่างได้

มันคงถึงเวลาแล้วที่ผมต้องไปจัดการปัญหาที่ค้างคาไว้

[คนอ่าน]

คิดถึงมากๆน่ะค่ะคุณโจ๊กกก รักเรื่องนี้มากกกมาต่อเถอะค่ะจะลงแดงตายอยู่แล้วT.T

[magemann]

จะบอกว่าเรื่องเล่าของครอบครัวคุณโจ๊ก ทำให้ผมสำนึกได้ว่า ไม่ควรปล่อยให้ปัญหา โฟลท ไปเรื่อยๆ

ให้รีบจัดการกับปัญหานั้นให้ไว เพื่อที่ทุกอย่างจะได้กลับเป็นแบบเดิม หรือดีขึ้นกว่าเดิม

ปัญหาที่ค้างคานั้น ส่วนหนึ่งได้แรงบัญดาลใจจากคุณ ทำให้ผมเคลียร์เรื่องราวได้  ขอบคุณมากนะครับ

ปล. ให้พี่บึกมารับผิดชอบนาว ฐานเริ่มทำให้ผมติดมุข  (ผมไม่ได้ชื่อนาวหรอกนะ)

[magemann]

อ้าาา ทำไปได้เนอะผมเนี่ย  มุกควายๆนี่....... ผมไม่เคยเล่นอะ  เห็นพวกคุณเล่นแล้ว ผมก็เลยอยากเล่นด้วย

ดูท่าทางตอนนี้ พี่โจ๊กคงจะยุ่งอยู่สินะ แต่นานๆที ก็เข้ามาอัพบ้างก็ได้ อย่าปล่อยให้บรรดาแฟนคลับรอนาน

ไม่รู้ว่าพี่โจ๊กเคยไปหรือยัง  บึงหนองบอนอะ ที่อยู่ใกล้ๆ กับสวนหลวงร.๙ ว่างๆก็พาครอบครัวพี่ไปเที่ยวที่นั่นบ้างก็ได้ ที่นั่นมีเรือสารพัดชนิด ทั้งเรือคายัค เรือแคนู(แบบแหลมๆ) เรือกรรเชียง เรือใบ และวินด์เซริฟ ให้ลองเล่น แถบจะเรียกว่าฟรี ก็ว่าได้ ควรไปในวันที่มีลมดี เช็คพยากรณ์ลมจาก http://www.windfinder.com/forecast/suvarnaphumi_airport

แต่ว่า ไปแล้วให้เอาเรื่องมาฝากด้วย  นะคับ

[thaithai00]

~~เออกูผิด 3 ...ตอนที่ 53~~ รั่วอีกกี่รอบ !!!!

“ มึงอย่ามายุ่งกูจะนอน ” ผมตะแคงหนีไอ้พวกขี้แกล้งทันที ไม่รู้เป็นไรมันชอบแกล้งผมเวลาจะนอนทุกที

“ เฮ้ยๆๆๆ ตื่นเถอะ มาเล่นกันนะ มาเล่นกันนะ ” ไอ้ปลาบึกทำเสียงเป็นกุมารทองร้องไปกระตุกแขนผมไป

“ มีขนมด้วยนะ อร๊อยยยอร่อย ตื่นๆ ” ไอ้โมมีกระตุกขนหน้าแข่งผมเล่น

“ พวกมึงจะไปไหนก็ไปไป๊ ” ผมออกปากไล่อีกครั้ง

“ โจ๊กตื่นเถอะ ” ไอ้ปลาบึกเริ่มมีน้ำเสียงงอแง

“ กูขอนอนแปป ” ผมเถียงแบบเอือมระอา

“ เย็นแล้วมึงจะนอนทำไม ” มันยังคงให้เหตุผลในการตื่น

“ ก็อากาศมันดี ขอกูนอนแปป ”

“ เดี๋ยวไม่สบายตื่นเถอะ ” ไอ้โมยังไม่ยอมหยุดดึงขนหน้าแข้งเลยเจอลูกถีบขากระตุกไปรอบ

“ มึงๆ ไปงานวัดกัน ” นั่นไง กูว่าแล้ว…

“ อ่อ ไอ้ที่พวกมึงมาแง่วๆกับกูนี่เพื่อ??? ” ผมยอมลุกขึ้นนั่งก่อนขนหน้าแข้งตัวเองจะไม่เหลือ

“ ไปงานวัดกัน ” ไอ้โมฉีกยิ้มกว้าง

   งานวัด….

“ กรี๊ดดดดดดดดด งานวัด / งานวัด ”

“ มีชิงช้าสวรรค์ด้วยว่ะ แต่แม่งเตี้ยฉิบหายแล้วมันจะเรียกชิงช้าสวรรค์ได้ไงวะ ” คนพี่บ่น

“ พี่ปลาบึกโมหิว ” คนน้องบ่น

“ กินไข่ปลาหมึกไหม ” ไอ้ปลาบึกไม่รอคำตอบ

“ ดู ดู ถ้าจะถลาเข้าประชิดขอบกะทะเค้าขนาดนั้น ไม่เหมากะทะเค้าเลยอ่ะ ” คนน้องประชด

“ จะแดกไหม ” คนพี่ฉีกยิ้มเท่าประตูโบส

“ แดก ” คนน้องฉีกยิ้มเท่าประตูวัด

“ พูดเพราะๆหน่อย ” ผมหันไปฉีกยิ้มเท่าประตูกุฏิ

“ ก็พี่ปลาบึกถามไม่เพราะก่อนนี่หน่า ” มันหันมาเถียงผมต่อด้วยทำหน้าเป็นตูดใส่

“ ไอ้ปลาบึก มึงก็ด้วย ”

“ เพคะ เด็จพี่ หม่อมเมียขอโทษ ” มันยกมือถวายบังคมชุดใหญ่

“ ตลก ตลก ” ผมทำตาดุใส่มัน

“ คณะอะไรเพคะ ” มันยังจะย้อนอีก

“ ยัง ยัง แล้วเนี้ยมึงใส่ชุดเหี้ยไรเนี้ย หัดแต่งตัวให้เกียติสถานที่บ้าง ” ผมมองการแต่งตัวที่สุดจะแนวตะเข็บชายแดนของมันอย่างปวดตับ

“ มึงเห็นตำรวจไหม ”

“ อ๋อ แต่งแบบตำรวจนอกเครื่องแบบ ตำรวจครึ่งท่อน ” ไอ้โมทำหน้าเข้าใจ

“ นี่ น้องกูยังเข้าใจกู ”

“ จัดไป ” ผมก็พยายามจะเข้าใจมัน

“ แต่โมว่ามันดูคนละฟิวนะ เสื้อยืดสีเหลืองสดลายเป็ดยักษ์กับเสื้อกันหนาวแขนยาวสีส้มสะท้อนแสง กางเกงบอลสีฟ้ากับผ้าใบสีแดง จะไปแข่งกีฬาสีที่ไหนเหรอ ” คนน้องทำหน้าแบ้วใส่

“ นี่มึงอย่ามาว่ากูนะ เมื่อกี้ตอนลงรถมามึงเห็นกลุ่มเด็กแว๊นไหม ”

“ เห็น / เห็น ”

“ มันเรียกกูพ่อเลยนะเว้ย ” ไอ้บึกทำหน้าภูมิใจ

“ ห๊ะ เด็กแม่งนับถือมึงเป็นพ่อเลยเหรอว่ะ ” ผมทำหน้าไม่เชื่อ

“ นับถือเชี้ยไร มันบอก…พ่อมึงตายเหรอแต่งตัวแบบเนี้ย T^T ”

“ 555 / 555 ”

“ จวย กูเกือบโดนมันกระทืบอยู่แล้ว ”

“ 555 / 555 ”


   ปลาหมึกฮาร์ดคอร์

“ 555 น้องครับเอาไข่ปลาหมึกเพียวๆไม่เอาผักคิดไงครับ ”

“ ครับ คิดหนักเลยครับ ”

“ =_=” /=_=”/=_=” ” เหอะๆ

“ เอ่อ แปปนะครับ ขอถามแฟนก่อนว่าตักได้เปล่า ”

“ แล้วทำไมจะตักไม่ได้ล่ะครับ บวกเพิ่มไป 20 30 ก็ว่ากันไป ” ไอ้ปลาบึกนำเสนอ

“ แปปนะพี่ ตัวเองๆ มานี่ ” คนขายชายหันไปกวักมือเรียกแฟนสาวที่กำลังยืนเม้ากับร้านข้างๆยิกๆ

“ อะไร มึงก็ตักไปซี่ ” เสียงหญิงสาวตอบกลับมาอย่างเป็นมิตร

“ แปปนึงๆ ” มันยังไม่ลดล่ะการตามแฟนกลับมาที่ร้านตัวเองให้ได้

“ ไอ้เหี้ย แค่ตักของ ” หญิงสาวใช้ความจริงใจตอบโต้กลับมา

“ ขอโทษนะครับ ถ้าการขายของมันจะยากขนาดนั้น ” ไอ้โมทำตาปริบๆใส่ก่อนจะถอยออกมายืนกลั้นขำ

“ ครับๆ ” น้องผู้ชายยอมหันมาตักไข่ปลาหมึกใส่ถาดโฟมให้ด้วยมืออันสั่นๆ

“ เท่าไหร่ครับ ” ผมเตรียมจ่ายตังค์ แต่……

“ เดี๋ยวครับ ” ไอ้ปลาบึกคว้ามือน้องคนขายแทบไม่ทัน

“ ครับ ” คนขายเงยหน้ามองมันก่อนจะหันมาจ้องหน้าผม

“ มีไรมึง ” ผมหันไปถามไอ้ปลาบึก

“ น้องครับ น้องพึ่งมาขายของหรือเปล่า ”

“ งานนี้งานแรกเลยพี่ แต่แฟนผมขายมาหลายงานแล้ว ”

“ ถามทำไมวะ ” ผมหันไปถามไอ้ปลาบึกอีกรอบ

“ กูก็ไม่ได้อยากจะทราบประวัติน้องเค้าหรอก แต่ประเด็นมันอยู่ที่…นี่ ” ไอ้ปลาบึกชี้ให้ดูไข่ปลาหมึกในถาดโฟมที่น้องเค้าถืออยู่

“ เห้ย ” เสียงไอ้โมร้องขึ้น

“ ใช่ไหม ” ไอ้ปลาบึกหันไปถามน้องมัน

“ ใช่ เล็บน้องเค้าสวยมาก ^_^ ”

“ ไอ้ควาย กูให้ดูไข่ปลาหมึก ” มันหันไปตั้งท่าตบ

“ 555 เอ่อๆ เห็นแล้ว ” ไอ้โมกระโดดหลบมาอยู่ข้างหลังผม

“ น้องครับ มันยังไม่สุก ” ผมถือวิสาสะเอาส้อมในตระกร้าที่เตรียมไว้ให้ลูกค้าขึ้นจิ้มๆ

“ มีไรพี่ ” และแล้วหล่อนก็กลับมา…

“ คือ ไอ้ที่น้องเค้าตักให้มันยังไม่สุกครับ ” ไอ้ปลาบึกตอบแฟนสาวเจ้าของร้านไป

“ ควายยยย ” หญิงสาวหันไปด่าน้องผู้ชายทันที

“ 0_o / 0_o / 0_o  ”

“ ตามึงบอดเหรอ ดูไม่ออกเหรอว่าอันไหนสุกไม่สุก เหี้ย ”

“ 0_o / 0_o / 0_o  ”

 “ มึงตักไม่ดูแบบนี้แล้วพี่เค้าจะแดกได้ไง ”

“ 555/555/555 ” ฮาสิครับ

“ มานี่กูตักเอง ผักมึงก็ไม่ใส่ให้เค้าล่ะ ”

“ อ๋อๆ พี่เอาแบบไม่ใส่ผักครับ คิดราคามาได้เลย ” ไอ้ปลาบึกหันมาหยิบแบงค์ร้อยไปจากมือผม

“ 60 นะพี่ ของมันแพง ”

“ โอเคน้อง น้องนี่นักเลงนะเนี้ย พี่ชอบ 555 ”

“ ชอบก็แวะมาอุดหนุนหนูอีกนะพี่ งานมีหลายคืน เอ้า…(หันไปหาชายหนุ่ม)ทอนเงินสิมึง ต้องให้กูบอกไหมว่าทอนเท่าไหร่ ”

“ ฮาร์ดคอร์แท้ 5555 ไปนะน้อง ”

“ โชคดีพี่ ”

“ รีบเลยมึง เค้าจะได้มีเวลาด่าผัวเค้าต่อ ” ผมรีบดึงไอ้สองหน่อให้ไกลร้านนี้อย่างรวดเร็ว

   ปาเป้า…ปาโป่ง…ปิงโก

“ หูยยยย ของเพียบเลยพี่ปลาบึก ”

“ โจ๊กกูอยากได้ตุ๊กตา ” มันกระตุกแขนเสื้อผมเบาๆ

“ เอาดิ ” ผมพาสองหน่อเดินตรงไปจุดปาเป้าทันที

“ เท่าไหร่ครับ ” ไอ้โมถามราคา

“ หกดอกยี่สิบครับพี่ ” เจ้าหน้าที่ยื่นลูกดอกให้ประหนึ่งแกมบังคับ

“ เอาดิ ” ผมส่งซิก

“ มาโมปาก่อน ปาโดนตรงไหนได้หมดใช่ไหมพี่ ”

“ ไม่ครับ ต้องเป็นแถวเดียวกันครับ จะแบบตรงหรือแนวนอนได้หมด ครบห้าช่องเลือกตุ๊กตาได้เลยครับ ”

“ ซ้อมก่อนได้ปะ ” ไอ้ปลาบึกถาม

“ ได้แต่ถ้าโดนเราไม่นับให้นะครับ ผมให้พี่ซ้อมดอกหนึ่ง ” มันขยับออกห่างจากคนปา

“ ถ้าผมโดนลูกที่ซ้อมผมเอาเลยได้ปะครับ ” ไอ้โมอ้อนขอ

“ ไม่ได้ครับ ก็ขอซ้อมนี่หน่า ”

“ น๊าๆๆๆๆ ” ไอ้โมอ้อนไม่เลิก

“ งั้นพี่ปาให้โดนก่อนเถอะครับ ” แน๊ะ…มีปรามาสกันด้วย

“ หยาม แถวบ้านเรียกหยามนะ ” ไอ้ปลาบึกหันไปตอก

“ 555 เอาเป็นว่าพวกพี่รวมตัวกันมาเลย ”

“ งั้นขอโมซ้อมก่อนนะ ” ไอ้โมถอยมาตั้งท่าปาอย่างสวยงาม

“ มึงจะเล็งอีกนานไหม ” หลังจากยืนรอน้องมันเล็งอยู่เกือบๆนาที

“ ชิร์ โมต้องการสมาธินะ ”

“ งั้นมึงไปนั่งวิปัสนาในโบสไป ถอยๆ ” ไอ้ปาบึกเบียดน้องมันเข้าแทนที่

“ ไม่เอา ไม่อาวววว ” มันตะโกนใส่หูพี่มัน

“ โจ๊กดูไอ้โมดิ ” คนพี่หันมาฟ้องผม

“ พี่ปลาบึกขี้แย่ง ถอยไปเลย ถอยยย ” มันพลักพี่มันออกห่างก่อนจะเล็งเป้าใหม่

“ ขอให้ไม่โดน ” คนพี่แช่ง

“ อึบบบบ ” ลูกแรกไปไม่ถึงแท่นวางลูกโป่งด้วยซ้ำ

“ 55555555555555 ควายยย ” คนพี่ตรงเข้าซ้ำเติมคนน้องทันที

“ ชิร์ ” คนน้องสะบัดหน้าใส่ก่อนจะถอยออกมาดูฝีมือพี่มัน

“ มึงดูนี่ ขอย้ำอีกครั้งโปรดจงดูให้เป็นบุญตา ” ไอ้ปลาบึกตั้งทาเล็งทันที

“ ท่าเล็งขนาดนี้ ไปเตะตะกร้อไหม ” มีประชดกันไปมาน่าเอ็นดู ^^

“ เดี๋ยวปั๊ดจิ้มตาแตก ” คนพี่หันเป้าหมายมาที่หน้าไอ้โมทันที

“ ไอ้บ้า เดี๋ยวผีผลัก ” ผมผลักข้อมือไอ้ปลาบึกไปทิศทางเดิม

“ ผีอะไม่ผลักหรอก กูนี่แหละจะผลัก ดู ” มันเล็งอีกครั้งก่อนจะส่งลูกดอกพุ่งไปข้างหน้า

“ โป๊ะ” เสียงลูกโป่ง…..ของคนข้างๆผมแตก

“ โอ๊ย เป็นบุญตาโมมาก แม๊นแม่นเนอะ ” คนน้องซ้ำเติมคนพี่แบบทันทีเช่นกัน

“ อีโม ”

“ พูดไม่เพราะ ” คนน้องสะบับหน้าใส่ตามด้วยการกัดจิกกันอยู่สองคน สรุปเสียเป็นร้อยก็ไม่ได้แม้แต่แขนตุ๊กตา

   ย้ายเกมส์ไหม…

“ ปิงโกกัน ” ไอ้ปลาบึกลากแขนน้องมันไปหาที่นั่งทันที

“ 3 แผ่นครับ ” ผมเดินไปนั่งข้างไอ้ปลาบึก

“ 5 ไปเลย ” ไอ้ปลาบึกหันมาบอกผม

“ ดูทันเหรอ เล่นทีละแผ่นก็พอ ”

“ ก็ได้ ”

“ ปิงโก ” เสียงไอ้โม

“ ยัง / ยัง ”

“ 5555 เหรอ ยังไม่เริ่มเหรอ ” มันยิ้มตาปิดกับมุขของตัวเอง

“ พร้อมยังครับ จะเริ่มแล้วนะครับ ” เสียงเจ้าของประกาศออกไมค์

“ พร้อมแล้วๆ ” มีแค่ไอ้สองหน่อที่ดูจะให้ความร่วมมือไปซะทุกเรื่อง

“ หมายเลขแรก เอ้าคุณพี่จับก่อนเลย ” เจ้าของร้านให้เด็กในร้านเอาลูกปิงปองที่มีตัวเลขเขียนกำกับไว้บนแต่ละลูกออกมาให้ลูกค้าที่ร่วมเล่นเกมส์เป็นคนจับเอง

“ 3 3 3 ” ไอ้ปลาบึกเล็งให้ลูกค้าคนแรกจับได้เลขบนกระดานมัน

“ 3 ครับ ” เสียงเจ้าของร้านประกาศ

“ เย้ๆๆๆ ” เสียงไอ้ปลาบึกดีใจ

“ เจ๊ๆ ” ไอ้โมสะกิดพี่มัน

“ อะไรวะ ”

“ แค่ 3 ตัวเดียวเนี้ยมันยังไม่ปิงโกนะ อะไรจะดีใจออกหน้าขนาดนั้น ”

“ เรื่องของกู ” พี่มันสะบับหน้าและเบ้ปากใส่

“ 8 ” เสียงขานเลขตัวต่อมา

“ เย้ๆ ” เสียงไอ้โมดีใจ

“ ก็ไม่ค่อยจะดีใจเลยนี่เนอะ ” คนพี่ประชด

“ เรื่องของโม ” หันไปเบ้ปากคืนพี่มัน

“ 55555 / 55555 ” ผมกับไอ้ปลาบึกนั่งขำกันสองคน สรุปหมดไปอีกร้อยก็ไม่ได้แม้ขาตุ๊กตา

   ย้ายเกมส์ไหม…

“ อันนี้ปากระป๋องล้มได้เหล้าด้วย น่าสนว่ะ ” ผมตรงดิ่งจ่ายตังค์ทันที

“ แรงดึงดูดมันเยอะว่างั้น ” ไอ้ปลาบึกเข้ามายืนให้กำลังใจ

“ ปาเลยๆ เอากองนี้ ” ไอ้โมชี้เป้าหมาย

“ เอาล่ะนะ ” ผมเล็งสุดชีวิต

“ อี้ ” ไอ้ปลาบึกลุ้นตัวโก่ง

“ แก๊งงงงงงงงงง ” ยอดกระป๋องล้มไป 3

“ เย้ / เย้ ” สองพี่น้องดีใจแปะมือกันไปมา

“ ลองไหม ” ผมยื่นลูกบอลให้ปลาบึก

“ ไม่เอาอ่ะ เพื่อมึงฟลุ๊ค ”

“ พี่โจ๊กสู้ๆ ” ไอ้โมให้กำลังใจ

“ โอเคๆ ……… ฮึบบบบ ” หมดไปอีกร้อยแต่คราวนี้…

“ แม่ง ฟลุ๊คว่ะ 555 ” ไอ้ปลาบึกยิ้มร่าหอบมาม่ากลับบ้านสองกล่อง

   พักยก…

“ ซู๊ดดดดดด อ๊า ” เสียงไอ้ปลาบึกดูดน้ำแป๊ปซี่ในมือก่อนจะส่งให้น้องมัน

“ อิ่มมากกก ” ไอ้โมพูดไปแกะถุงลูกชิ้นไป

“ นี่ขนาดอิ่มมากนะ แต่มือยังไม่หยุด ” ไอ้ปลาบึกช่วยน้องมันแหกปากถุงลูกชิ้น

“ เอาอีกไหม ” ผมมองชามก๋วยเตี๋ยวเรือตรงหน้า

“ ไม่ไหวแล้ว ของโมกินไป 5 ”

“ กูก็ 5 ” ไอ้ปลาบึกนับชามตัวเอง

“ คิดเงินเลยไหม ”

“ อย่าพึ่งดิมึง ขอพักพุงแปป มึงจะรีบไปไหนว่ะ ”

“ ไอ้บึก ลุกไปพักที่อื่นก็ได้ ให้พี่เค้าขายคนอื่นบ้าง ”

“ เอ่อวะ กูลืม 555 ”

“  พี่โจ๊ก แต่โมอยากกินไอ้ติม ^_^ ”

“ กลับบ้านเดี๋ยวให้กินนะ ” ผมฉีกยิ้มกว้าง

“ พูนะ ” ไอ้ปลาบึกทำตาขวางใส่

   แวะช้อนปลา…

“ พี่โจ๊ก พี่ปลาบึก โมอยากได้น้องปลา ”

“ เอาดิ สวยดี นะมึงน้องมันอยากได้ ” ไอ้ปลาบึกเอาน้องมาอ้าง

“ เอาไปพวกมึงก็เลี้ยงไม่รอดหรอก ” แหม๋มทำอย่างกับพวกมึงเวลาว่างกันเลยนะ

“ นะ นะ โมอยากได้น้องปลา ” คนน้องส่งสายตาทอประกายไปยังบ่อพลาสติกขนาดกลาง ที่ในนั้นเต็มไปด้วยปลาหางนกยูงและปลาทองตัวเล็กๆมากมาย

“ ก็ได้ แต่ถ้าพวกมึงไม่เลี้ยงไม่ดูแล ต่อไปนี้พวกมึงก็ไม่มีสิทธิ์มาร้องขออยากเลี้ยงอะไรอีก โอเคปะ ”

“ โอเค / โอเค ”

“ งั้นไป ” ผมส่งสัญญาณให้สมาชิกนั่งประจำที่ได้

“ เย้ / เย้ ” สองเด็กน้อยประสานเสียงกัน

   ผมนั่งมองภาพสองเด็กโข่งใช้กระชอนกระดาษค่อยๆประคับประคองปลาให้อยู่บนกระชอนตัวเองด้วยความยากลำบากแต่มีเสียงฮามาเป็นระยะๆ

“ ตัวนี้สวย พี่ปลาบึกดูดิ ”

“ ตัวนี้เหมือนใส่กระโปรงเลย หางมันสีสลิ่มมาก มึงดูดิ ”

“ เดี๋ยวพวกมึงอยู่ตรงนี้แปปนะ กูไปซื้อน้ำให้ ” ผมลุกออกมาจากวงช้อนปลาก่อนจะเดินตรงไปที่ปาเป้าอีกรอบ

“ เอาไหมพี่ ” น้องร้านปาเป้ายื่นลูกดอกให้

“ จัดมา ” ผมเล็งเป้าหมายทันที

   30 นาทีต่อมา…

“ โห ไปนานจังมึง กูว่าจะประกาศเสียงตามสายแล้ว ” ไอ้ปลาบึกยังนั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวเดิม แต่ปลาในขันมันมีมากขึ้นกว่าเดิม

“ อะไรอ่ะ ” ไอ้โมดูถ้าจะตื่นเต้นไปกับของในมือผม

“ เฮ้ยยย ตุ๊กตา ” ไอ้ปลาบึกยิ้มแก้มปริ คงเพราะพึ่งสังเกตุ

“ อะ คนละตัว ” ผมยื่นกระต่ายตัวสีขาวปุกปุยให้ไอ้โมและหมีน้อยตัวสีน้ำตาลเข้มให้ไอ้ปลาบึก

“ เห้ย จริงดิ ” ไอ้ปลาบึกแลดูไม่เชื่อในผลงานของผม

“ พี่โจ๊กซื้อมาแน่เลย ”

“ ปามาได้ ไม่เชื่ออ่ะดิ ” ผมขำกับอาการเหว่อๆของพวกมัน

“ ตอนปากันกูไม่เห็นมึงจะเฉียด โม้ปะเนี้ย ” ไอ้ปลาบึกเอามือลูบหาป้ายราคาบนตัวตุ๊กตา

“ 555 นี่ใคร ”

“ ก็เพราะเป็นมึงไงกูถึงไม่เชื่อ 5555 ”

“ สาด ” แต่ผมยิ้มอย่างมีความสุข

“ น่ารักอ่ะ ” ไอ้โมกอดตุ๊กตาในมือแน่น

“ เนอะ ขนนิ่มอ่ะ ” ไอ้ปลาบึกเอาหน้าถูไถไปกับตัวตุ๊กตา

“ แล้วนี่ได้กี่ตัวล่ะ พอแล้วมั้งมึง มึงจะพากันเพราะปลาขายเหรอ ” ผมยกขันขึ้นมาดูเหล่าปลาเล็กปลาน้อยที่ว่ายวนอยู่ในขันขนาดเล็ก

“ พอก็ได้ ” ไอ้โมวางไม้ที่ใช้ช้อนปลาจนกระดาษขาดเปื่อยลงกับพื้น

“ เห้ย กูว่าพวกมึงเลือกเอาตัวที่แข็งแรงๆไปซักสิบตัวก็พอมั้ง ที่เหลือปล่อยคืนบ่อไปเถอะ ”

“ อืมมมม ก็ได้ ” ไอ้โมเลือกปลาในขันทันที

“ งั้นกูเอาแค่ปลาทองคู่เดียวพอ ” ไอ้ปลาบึกมองปลาทองท้องกลมที่อยู่ในขันตัวเอง

“ เห้ย กูถามคำเดียว มึงทำไงถึงได้ปลาทองวะ กระดาษแม่งไม่ขาดก่อนเหรอ ” ผมพินิจพิจารณาปลาทองท้องป่องที่อยู่ในขันไอ้ปลาบึก

“ 555 กูเก่งปะล่ะ ”

“ มึงโกงปะเนี้ย กระดาษแม่งบางจะรับน้ำหนักปลาทองมึงได้ไง ”

“ เอ้า กูก็ใช้ 3 อันซ้อนกันไงไม่เห็นจะยาก 555 ”

“ เฮ้ย ได้เหรอ ” ผมหันไปมองกติกาที่ทางร้านติดป้ายไว้ทันที

“ ให้โมเฉลยไหม ”

“ นั่นไง ” ผมหันไปเอาเรื่องไอ้ปลาบึก

“ ไม่ได้ก็บ้าแล้ว พี่ปลาบึกเอาขันจ้วงเอาๆ ตอนพี่เจ้าของร้านเดินไปเอาปลามาเติม ” คนน้องฟ้องทันที

“ ไอ้บ้า ปล่อยคืนเค้าเลยมึง ”

“ 555 ” ครับมันยังคงไม่สำนึก

   สรุป…มันได้ปลาทองมาเลี้ยงคู่หนึ่งอย่างสมใจ ส่วนไอ้โมได้ปลาหางนกยูงมา 12 ตัวและปลาเทศบาลอีก 1 ตัว

“ เฮ้ย ไอ้จ๊อดๆ วู้ๆ ” ไอ้ปลาบึกโบกมือเรียกลูกสมุนที่บังเอิญพบกันในงานแบบไม่ได้ตั้งใจ

“ เอ้าพี่ สวัสดีครับ ” ไอ้จ๊อดยกมือไหว้รอบวง

“ เอ้า เอาของมาขายด้วยเหรอ ” ไอ้โมเดินตรงไปที่ราวเสื้อผ้าที่อยู่ตรงหน้าทันที

“ ขายสิครับ ผมคนขายขายนะ มีงานที่ไหนจ๊อดไปหมดแหละ ”

“ ขยันวะ ” ผมตบไหล่มันเบาๆ

“ พี่ๆ นี่เด็กผมๆ ” ไอ้จ๊อดเดินไปเรียกเด็กสาวสูงประมาณร้อยห้าสิบกว่าๆแต่ผิวขาว ผอม ผมยาว ตามตัวมีรอยสักไม่ต่ำกว่าสามลายตามสไตล์เด็กในความชอบของมัน

“ ติดยาปะวะ ” ไอ้ปลาบึกไล่มองตั้งแต่หัวจดเท้าก่อนจะกระซิบถาม

“ หวัดดีพี่ ” สาวน้อยยกมือไล่ไหว้รายบุคคล

“ ชื่อไรครับ ” ไอ้โมถาม

“ โม ”

“ ห๊ะ ชื่อโมด้วย ” ไอ้ปลาบึกอ้าปากค้ากับคำตอบ

“ จริงพี่ เด็กผมชื่อเหมือนเมียพี่เลยวะ 555 ”

“ แล้วมึงจะรู้ว่านรกมีจริง T^T ” ผมตีหน้าเศร้า

“ อะไรนะพี่โจ๊ก ” ไอ้โมขยับเข้ามาจ้องหน้าผมทันที

“ อ๋อ พี่บอกว่าแล้วมึงว่ารู้ว่ามันขายดีจริงๆ ก็แหม๋มเอาเมียมาช่วยขายของนี่เนอะ ” ผมรีบออกตัวและดีดตัวเองออกมายืนข้างราวเสื่อผ้าหลากสีทันที

“ เหรออออ ” ไอ้ปลาบึกประชดใส่ก่อนจะเดินตามผมมาติดๆ

“ เอาใจโครตยากเลยพี่ ขี้บ่นก็เท่านั้น ใช้เงินเก่งก็เท่านั้น ” ไอ้จ๊อดพูดไปเดินนับแบงค์ย่อยในกระเป๋าคาดเอวตัวเองตามผมมาติดๆ

“ มึง ” สาวเจ้าเรียกไอ้จ๊อดด้วยสรรพนามนี้

“ ไร ” ไอ้จ๊อดหันไปถาม

“ กูไปเยี่ยวแปป มึงเฝ้าร้านไปก่อนนะ ” แล้วนางก้เดินจากพวกเราไป

“ แรงง ” ไอ้โมเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้แทนที่นาง

“ สก๊อย สาดดด ” ไอ้บึกจีบปากจีบคอทันที

“ พี่ๆว่างกันใช่ปะ ช่วยผมขายของเอาป่าวววว ”

“ นี่มึงชวนหรือมึงใช้พวกกูเนี้ย ”

“ โห พี่โจ๊ก ใครจะกล้าใช้พี่ นี่ผมชวนครับ ”

“ เอาไง ” ผมหันไปถามสองหน่อ

“ นี่ยังหัวค่ำนั่งเล่นที่ร้านไอ้จ๊อดก่อนก็ได้ ดึกๆค่อยเข้าไปเดินดูงานกัน ” ไอ้ปลาบึกหันไปบอกน้อง

“ ได้ๆ งั้นโมไปซื้อลูกชิ้นมากินได้ปะ ”

“ ได้ ” ผมบอก

“ งั้นขอ 200 ” มันแบบมือขอตังค์จากผม

“ ค่าลูกชิ้นมึงแพงมาก ” แต่ผมก็ควักให้มันไป

“ เบียร์ไหมพี่ ” ไอ้จ๊อดเริ่มเลย

“ เอาดิ ” ไอ้ปลาบึกเห็นด้วย

“ เขตวัด ” ผมหันไปเขกหัวไอ้จ๊อดและไอ้ปลาบึก

“ โอ๊ย กินได้พี่ ร้านผมอยู่นอกเขตวัด ดูๆ ” มันหันไปชี้แนวรั้ววัดให้ผมดู

“ น่า นานๆ ที ” ไอ้ปลาบึกทำท่าเปรี้ยวปากใส่

“ เอ่อๆ ” ผอมยอม

   10 นาทีต่อมา…

“ อ๊า  กับแกล้มพร้อม เบียร์เย็นๆเป็นวุ้นพร้อม สวรรค์ชัดๆ ” ไอ้ปลาบึกซดเบียร์ดังโฮก

“ คืนนี้อากาศเย็นสบายด้วย ” ไอ้โมยกกระป๋องขึ้นซดตามพี่มัน

“ เสื้อผ้าสวยๆ เข้ามาดูเข้ามาลองก่อนนะได้นะครับ ” ไอ้จ๊อดยืนเรียกลูกค้าไปเรื่อย

“ เด็กมึงตกถังเยี่ยวตายแล้วมั้งเห้ย ” ไอ้ปลาบึกนึกขึ้นได้

“ เอ่อวะ ” ไอ้จ๊อดก็เช่นเดียวกัน

“ โอ๊ยพี่จ๊อด พึ่งรู้สึกเหรอ ” ไอ้โมแซว

“ โธ่ พี่โมครับก็ผมมัวแต่ห่วงค้าขาย ” ไอ้จ๊อดซดเบียร์โชว์อีกคน

“ ใครเป็นเมียมึงนี่ต้องคิดหนักๆนะ ” ผมจิ้มลูกชิ้นเข้าปาก

“ กางเกงไหมพี่กางกาง ” ไอ้จ๊อดตะโกนแข่งร้านข้างๆ

“ เสื้อยืดไหมพี่เสื้อยืด ” เสียงไอ้หนุ่มร้านตรงข้ามตะโกนเรียกลูกค้าที่เดินผ่านไปผ่านมา

“ ขายของนี่ก็ดีเนอะ เป็นนายตัวเอง ” ไอ้ปลาบึกลุกขึ้นไปช่วยดูลูกค้า

“ เท่าไหร่คะ ” มีลูกค้าแล้วเว้ย

“ เท่าไหร่วะ ” ไอ้บึกหันไปถามไอ้จ๊อดทันที

“ 199 ครับน้อง ดูก่อนได้นะครับ ”

“ มีกี่สีคะ ”

“ มีกี่สีวะ ” ไอ้ปลาบึกยังคงถามต่อไป

“ 3 สีตามที่โชว์เลยครับ ”

“ ลองได้ไหมพี่ ”

“ ได้ครับ พี่มีผ้าถุง ” มันเดินไปหยิบผ้าถุงที่ใช้สำหรับเปลี่ยนลองกางเกงมาให้

“ ตรงนี้เลยเหรอพี่ ”

“ ครับ ถ้าน้องไม่ลองตรงนี้ น้องจะไปลองที่เชียงใหม่เหรอครับ ” มันทำหน้าแบ้วใส่ลูกค้า

“ นั่นไง ” เสียงไอ้ปลาบึก

   เมื่อขาเม้าเข้าที่…

“ พี่เชื่อไหม ตั้งแต่หนูอยู่กับมันมามันไม่เค๊ยยยยไม่เคยพาหนูไปเที่ยวไหนเลย ” สาวโมซดเบียร์ย้อมใจก่อนจะเล่าเรื่องการใช้ชีวิตคู่กับไอ้จ๊อดให้พวกผมฟัง

“ เอ้า ทำไมวะ ” ไอ้ปลาบึกหันไปถาม

“ โธ่พี่ปลาบึก กว่าจ๊อดจะตั้งร้าน กว่าจะเก็บร้านก็ปาไปสี่ห้าทุ่มแล้วจะเอาเวลาไหนอยากไปเที่ยว เหนื่อยจะตายห่า ”

“ เห็นไหมพี่ ” ออกแนวนอยครับ

“ ชีวิตคู่นะโว๊ย อย่างน้อยก็นานๆทีก็ได้นี่หว่า ” ไอ้บึกช่วยพูดให้

“ เมื่อก่อนนะหนูอยากได้อะไรนะ แทบจะประเคนให้ เดี๋ยวนี้นะ ไม่มี๊ ”

“ เหมือนพี่เลย ” ไอ้โมหันมาจ้องหน้าผม

“ เหอะๆ มานี่ไอ้จ๊อดกูจะบอก คำพูดที่จะเอาใจเมียมีไม่เกิน 5 คำ ” ผมเริ่มกรึ่มๆ

“ 5 คำเนี้ยนะพี่โจ๊ก ”

“ เอ้า จริงๆ เมียเนี้ย เป็นเพศที่ชอบการเอาอกเอาใจมึงจำไว้ ”

“ แล้วมีคำว่าอะไรบ้างพี่ ”

“ พี่ ก็ เช่น เดียว กัน ”

“ พี่ ก็ เช่น เดียว กัน ” ไอ้จ๊อดทวนคำก่อนจะนับนิ้วมือ

“ เท่าเนี้ยเมียมึงก็รักมึงแระ ”

“  จริงดิ ” มันหันมาทำหน้าไม่เชื่อผม

“ จริงสิวะ นี่เมื่อวานกูเจอคนหนึ่งน่ารักโคตร เจอไป 5 คำ แม่งชวนกูไปห้อง นี่กลับมากูยังไม่หายปวดตัวเลยวะ ”

“ เห้ยยยย เด็กมันกวนทั้งคืนใช่ไหมพี่ ” ไอ้จ๊อดทำตาวาวใส่

“ ต่อยกับผัวมันตั้งแต่สองทุ่มยันหกโมงเช้า นี่ยังไม่ได้นอนเลย ”

“ (ไอ้จ๊อดยกมือไหว้ผม) ถุยยยยยยยยย กูก็คิดว่าได้ผล ”

“ 555555555555555555555 ” ขำกันทั้งวงครับ

“ เห้ย มึงอย่ามาดูถูกกู มึงลองดูก่อน ”

“ พอเถ๊อะ ” ไอ้จ๊อดส่ายหน้า

“ ที่กูได้ไอ้บึกมา ”

“ เพราะ 5 คำนี้ ” ไอ้จ๊อดทำตาโต

“ กูปล้ำมัน ”

“ เย้ย ” มันทำท่าตกใจรับมุข

“ แต่ทีกูได้ไอ้โมมา ”

“ เพราะ 5 คำนี้ ” ไอ้จ๊อดทำตาโตอีกครั้ง

“ เพราะมันปล้ำกู ”

“ …………..ไปเยี่ยวดีกว่ากู ” มันทำท่าจะไปจริงครับ

“ 5555 ” ไอ้โมขำตาปิด

“ ไหน เอาดีๆ มันใช้อย่างไงไอ้ 5 คำเนี้ย ”

“ ไอ้จ๊อด ไอ้จ๊อดดดด 5 คำนี้มันต้องคนมีวิชา… ”

“ จารณสัมปันโน ” ไอ้โมหันมาแทรก

“ สุขิโต อ๊ายยย อีโมมึงจะมาสวดทดแทนบุญคุณสามีอะไรยามนี้คร๊า ” อีเจ๊ตบมุข

“ 55555555555 ” เสียงไอ้จ๊อดกับเมียชอบใจ

“ กูได้ความรู้มากวันนี้ ” ไอ้จ๊อดขำหน้าดำหน้าแดง

“ อะมากูแซมเบิ้ลให้ดู ที่รักจ๋า ” ผมหันไปหาไอ้ปลาบึก

“ พี่โจ๊กจ๋าน้องคิดถึงพี่จัง น้องบึกอยากดูหนัง ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ ” เสียงไอ้จ๊อดชอบใจ

“ น้องอยากจะดูหนังผี เพราะมันน่ากลัวดี ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ ”

“ ดุเสร็จน้องคงหิวพอดี น้องอยากกินสุกี้ ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ ”

“ MK พิซ่า ดังกิ้น น้องอยากกิ๊นอยากกิน ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ ”

“ กินเสร็จแล้วไปแวะซื้อของ น้องอยากได้ทอง ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ ”

“ พี่จ๋าช่วยออกเงินให้ที เพราะน้องไม่มี ”

“ พี่ก็เช่นเดียวกัน  ”

“ อั๊ยยะ เย้ยยยยยยย ”

“ 55555 ” ไอ้โมและน้องโมนั่งขำกันใหญ่

“ กำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ” ไอ้จ๊อดตบเข่าฉาด

“ กางเกงขายไงครับ ” ลูกค้ามา

“ 199 มีไซร์นะครับพี่ ” ไอ้ปลาบึกออกไปช่วยขาย

“ ไม่ไซร์ราคาเท่าไหร่ครับ ผมเอาแต่กางเกง ”

“ 555 ” ผมนั่งขำ เพราะดันทันมุขมัน

“ ไม่ไซร์ (ไอ้ปลาบึกทวนคำ) อะได้พี่ผมจะได้ไม่เหนื่อย ผมคิด 190 พอ ”

“ โห ลดได้อีกไหมพี่ ” ลูกค้าเดินมาต่อรอง

“ ไอ้นู เดี๋ยวมึงโดน ” ไอ้จ๊อดตะโกนด่าไป

“ เอ้า รู้จักกันเหรอ ” ไอ้ปลาบึกหันมาถามไอ้จ๊อด

“ มันขายของอยู่เลยร้านเราไปนิดเดียวพี่ ”

“ เอ้า คนกันเองเหรอ ” ไอ้ปลาบึกหันไปหาน้องที่ชื่อนู

“ เห้ย กูอุส่าห์มาอุดหนุน ”

“ จวย มึงจะซื้อกางเกงร้านกูไปขายร้ายมึงเหรอ ” ไอ้จ๊อดเดินออกไปต้อนรับ

“ ไหนเมียมึง ขอชมหน่อยน่ารักปะ ” น้องชื่อนูเดินเข้ามาตรงกลางร้านที่พวกเรานั่งเล่นกัน

“ ………. ” น่ารักวะ (ผม…คิดในใจ)

   เด็กนี่แม่งต้องเป็นสาวกวงบอดี้แสลมแน่ๆเลย ผมเริ่มสังเกตุน้องเค้าตั้งแต่หัวจรดเท้า

ผิวขาว สูง ร่างโปร่ง แขนขาจะยาวไปไหน ผมยาวหยักโศกถึงกลางหลังถูกมัดไว้ด้วยที่รัดผมสี
ดำของผู้หญิง เจาะหูสองข้างรวมกันไม่ต่ำกว่า 4 รู ดีมันไม่ระเบิดหู แล้วนั่นอะไรรอยสักที่โผล่
พ้นออกมาจากเสื้อกล้าม สักสีซะด้วย…

“ พี่โจ๊ก เดี๋ยวโมนะไปห้องน้ำแปป ”

“ ครับ ”

“ พี่ปลาบึกไปเป็นเพื่อนโมนะ ”

“ เอ่อๆ งั้นเดี๋ยวกูมานะ ” ไอ้ปลาบึกหันมาบอกผม

“ นี่พี่โจ๊ก ” ไอ้จ๊อดเรียกไอ้นูมาแนะนำตัวกับผม

“ หวัดดีพี่ ” ไอ้นูยกมือขึ้นไซไฮทักทายผม

“ นี่เด็กกูชื่อโม ”

“ หวัดดีน้อง ” มันยังคงยกมือขึ้นเซไฮเช่นเดิม

“ ขายดีปะวะ ”

“ พอได้  มึงอ่ะ มีของใหม่มาลงบ้างปะวะ ”

“ มีมาเรื่อยๆ แต่ช่วงนี้กูขี้เกียจไปรับของใหม่วะ เหนื่อยฉิบหาย ” ไอ้จ๊อดส่ายหัว

“ วิ่งหลายทีดิมึง งกอะไรขนาดนั้นวะ จะเก็บตังค์แต่งเมียเหรอไง ” มันมองมาที่สาวโม

“ ยัง อีกนาน ” ไอ้จ๊อดยิ้มเจื่อนๆ

“ เดี๋ยวหนูไปซื้อเบียร์มาเพิ่มก่อนนะพี่ ” สาวโมลุกขึ้นล้วงตังค์

“ ครับ ” ผมส่งแบงค์ห้าร้อยช่วยสมทบทุนค่าเบียร์ทันที

“ เบียร์ไหมมึง ” ไอ้จ๊อดส่งกระป๋องเบียร์ให้น้องนู

“ ไม่อ่ะ กูกินเหล้าอยู่ เอาไหมพี่ ” คำหลังมันหันมาถามผม

“ ไม่ครับ ขอบคุณ ”

“ เห้ย ลูกค้าเข้างั้นเดี๋ยวกูไปก่อนนะ เดี๋ยวเดินมาเล่นใหม่ ”

“ เอ่อ ”

“ เพื่อน ” ผมถามไอ้จ๊อด

“ เพื่อนขายของ เจอกันตามตลาดนัดเนี้ยแหละพี่ เห็นมันอย่างนี้ขายของโครตเก่งเลย ”

“ อืม ”

“ คิดถึงพวกบ้าน ททท กับสาวโฟร์มดนะพี่ เป็นไงบ้างได้ข่าวไหม ”

“ ได้ข่าวเรื่อยๆ สิ้นปีพวกนั้นจะแวะมาหากู เดี๋ยวกูโทรเรียกมึงอีกที ”

“ โอเคเลยพี่ ”

   ว่าแล้วก็โทรตามเมียก่อนครับ หายไปนานเกิ๊น….

[วัวพันปี]

 

[shikyu3211]

หลงเสน่ห์น้องนูจนลืมเมียหรือไงคุณพี่โจ๊ก

[StillLoveThem]

...นานๆมาทีก็ยัง เป็นครอบครัวหรรษา เฮฮา ปาร์ตี้ เหมือนเดิม
...ขอให้รักกันนานๆๆ และมีความสุขแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ

[maxiyorka]

ตลกดีค่ะ

[bennnyyy]

 

[n2]

ยังคงความตลกกันได้เหมือนเดิมเลยคะ

[bun]

ในที่สุดเฮียโจ๊กก็กลับมาพร้อมครอบครัวสุขสันต์
เรียกเสียงฮาและหัวเราะกันเหมือนเดิม

[maru]

น่ารักดีค่ะ

[PoP~Pu]

คิดถึงครอบครัวนี้ อ่านกี่ทีก็ฮาาาา

[nunnan]

เลี้ยงเมีย สองคนนี้ ต้องเป๋าหนักหน่อยน่ะะะ 

[MIkz_hotaru]

ฮาเหมือนเดิม
พี่บึกน้องโมผลัดกันตบมุก ฮามาก 
พี่โจ๊กไม่ทิ้งลายนะ แอบเหล่น้องนู 

[Fujoshi]

เปิดมาเห็นตอนที่เปลี่ยนไป กรี๊ดลั่นบ้านเลย
พี่โจ๊กกลับมาแล้ว เย้ๆๆๆๆ

ครอบครัวนี้ยังน่ารักเสมอเลย เป็นครอบครัวที่สุขสันต์มากกกก

สุดท้าย ยังรักและคิดถึงเสมอนะคะ พี่ปลาบึก พี่โม พี่โจ๊ก

[pochu52]

5555555 ตบมุกกันไปมา เข้าขากันเหมือนเดิมนะคะโจ๊กบึกโม ไม่ไหวจะฮาค่า

[snowboxs]

2 เมียนี่ก็ฮาไม่หยุดหย่อนกันเลยจริง ๆ

[sukie_moo]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย  คิดถึงปลาบึกมากๆ

พี่โจ๊กแหนะๆคิดไรอยู่

[snack]

คิดถึงครอบครัวนี้...มาแต่ละทีฮากันไม่ไหวพี่น้องเค้าส่งมุขตบมุขกันน่าดู

[whynotme]

     _____  (^__^)  ____       

เฮฮา สนุกสนานเหมือนเดิม .......
เสื้อยืด-เหลือง เสื้อกันหนาว-ส้ม กางเกง-ฟ้า ผ้าใบ-แดง ... 
พี่ก็เช่นเดียวกัน  ... 

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ ^^ 

[ToeY_@_KP]

ขยี้ตา..กระพริบตาสามที  อ๊ากๆๆๆ  พี่โจ๊กมาต่อแล้ว.....

[คนอ่าน]

อ่านเรื่องนี้ทีไรสบายใจทุกที
นิยายไอดอลของหนูนนนนนน><

[broke-back]

 
นานๆ กว่าจะมาต่อให้อ่านซักที


แล้วจะอีกนานมั้ย กว่าจะตามเมียเมียเจอ
อย่าทิ้งช่วงนานดิ คุณโจ๊ก

รออ่านสองเมียแจกฮาๆอีก

  บึก

[คนอ่าน]

มาต่อเร็วๆน่ะ  เห็นไหมที่เขียนข้างล่าง
คนอ่านเป็นFCน่ะค่ะ:)

[AMINOKOONG]

อยากเชียร์ให้โทกะบึกเขี่ยโจ๊กทิ้ง แล้วมารักกันเองอ่ะ คงสะใจพิลึก

ดูแล้วโจ๊กเป็นคนเอาแต่ใจชะมัด   ไม่ฟังเหตุผลก่อน บางเรื่องตัวเองผิดแต่ก็ทิฐิเกิ๊น

บางทีดูงี่เง่า น่ารำคาญกว่าผู้หญิงซะอีก

เป็นผมๆไม่ทนหรอกนะ หาใหม่สบายใจกว่าเยอะ ชิ! พูดแล้วหมั่นไส้

ทีตัวเองเหล่คนนั้นคนนี้ได้แต่พอบึ๊กกับโม เอะอะตบ หึ่ยยยยส์

บึกก็ยอมเกินไป แต่โมยังดีหน่อยที่กล้าหือกล้าอือบ้าง