ตามมาอ่านเรื่องนี้หลังจากเพิ่งได้อ่าน "คำสารภาพของเด็กขาย(รุ่นเก่า)" ที่นั่งอ่านจนตาเยิ้มไปสองวันติดกว่าจะจบ 555
เลยตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วย เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่ดินนะคะ ขอบคุณที่เอาประสบการณ์ที่ล้ำค่ามาเล่าให้นักอ่านอย่างพวกเราได้รับรู้อีกแง่มุมของคน ๆ หนึ่ง ซึ่งทำให้ได้รู้ว่าการเป็นเด็กขายมันก็ไม่ง่ายเลย คนเรามีเหตุผลที่ต้องทำและความจำเป็นที่แตกต่างกัน พี่ดินกับพี่ชลน่ารักมากค่ะ จะติดตามอ่านต่อไปอย่าลืมแวะมาลงต่อนะคะ สู้ ๆ
ปล. ชอบคำลงท้ายของพี่ดินจัง เวลาพี่ดินบอกคิดถึงนะคนดี นะครับคนดี หรือคนดีของผม พออ่านแล้วทำให้รู้สึกอยากเป็นคนดีของพี่ดินตลอดเวลาเลย อร๊าาายยยยยย
(พอๆๆ ชักออกนอกหน้านอกตาไปแล้วเดี๋ยวโดนดักตบ 555)