สงสารพี่หมอกจับหัวจิตหัวใจ
ทั้งๆที่รักมากมายขนาดนี้
แต่อย่างว่าถ้าเราเป็นตี๋
เราก็ต้องเลือกชีวิตของแม่เราก่อน
ไม่รู้จะโกรธใคร
โกรธพี่เมฆก็ไม่ใช่ ตี๋ก็ไม่ใช่
เพราะทุกคนมีเหตุผลของตัวเองกันทั้งนั้น
ทุกคนก็ต้องคิดแล้วว่าสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจทำถูกที่สุด
ตอนนี้เราได้แต่หวังว่า
น้องคนเขียนจะกรุณาปราณีคนอ่านตาดำๆ
ช่วยเข็นภาค 2 มาให้เราอ่านกัน
แล้วก็เอาระเบิดไปถล่มโรงงานมาม่าให้ราบเป็นหน้ากลอง
น้องตี๋ พี่หมอกสู้เค้านะ
คนอ่านจะรอวันที่เธอสองคนได้กลับมารักกันอีก
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ แล้วก็มาม่าที่อืดจนคำสุดท้ายแบบนี้ค่ะ
ชอบเรื่องของน้องจริงๆ เก่งมาก