มาแล้วคร่า..............................ร้อนๆเลย
ออกตัวนิดนึงนะคะ ..เรื่องนี้แต่งสด ไม่มีสต๊อกเลย .....
มีแค่โครงเรื่องหลัก ที่เป็นเรื่องจริงแค่นั้นค่ะ นอกนั้นแต่งขึ้นสดๆแบบวันต่อวัน
อาจสั้นบ้าง ช้าบ้าง อะไรบ้าง ....แต่ก้อจะพยายามมาอัพทุกวันค่ะ
ไปอ่านกันเลยดีกว่านะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เหมือนฝัน...ครับ....เหมือนฝัน ใครจะคิดหละครับ ว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้
วันที่...กรู...เอ้ย.....ผมได้นอน(ร่วมห้อง)กับคุณหมอสุดที่รัก....(ได้ข่าวว่าเค้าโดนแกบังคับ)
ถึงแม้จะเป็นการนอนด้วยกันแบบแบ่งชนชั้นก้อตาม........
ที่รัก...........นอนหน้าขาว ...หลับสบาย....บนเตียงนุ่มๆพร้อมผ้าห่มอุ่นสบาย
ส่วนกรู...นอนหน้าดำ.......แขนเดี้ยง ...บนที่นอนเล็กๆบนพื้น มีผ้าห่มบางๆห่มกันตาย
ผมก้ออยากจะเรียกร้องมากกว่านี้อยู่นะครับ...แต่ท่าทางที่รักผมคงเหนื่อย
หรือไม่ก้อคงใกล้จะหมดความอดทนกับผมเต็มทีแล้ว.....
เพราะหลังจากที่มาถึงห้อง(ของเรา....)ฮิ้วววววว.........
เค้าก้อไม่พูดอะไรกับผมเลยครับ
ปูที่นอนบนพื้น.................
ชี้มือบอกให้ผมรู้ว่าผมต้องนอนตรงนี้
จากนั้นก้อไปอาบน้ำ........เข้านอนแบบเงียบๆ...................
ส่วนผมที่กำลังจะอ้าปากประท้วงขอนอนบนเตียงด้วย ก้อต้องหุบปากแทบไม่ทัน.....
เมื่อที่รักผมพูดออกมาเรียบๆว่า
”หุบปาก......เงียบ...ถ้านายพูดอะไรอีกแม้แต่คำเดียว นายได้ไปนอนหน้าห้องน้ำแน่”
โห......ที่รัก........ใจร้ายหวะ
ไม่ถึง10นาที...
นับแกะดำไล่ปล้ำแกะขาวได้ไม่ถึง10ตัว...
ที่รักผมก้อหลับไปครับ........
แน้......มีเสียงหายใจ...ฟี้...ฟี้...เบาๆด้วยครับ คนอะไรว้า...ขนาดเสียงหายใจยังน่ารักเลยเว้ย..555555
ส่วนผมเหรอครับ...นอนยิ้มมมมมมม....น้ำลายเยิ้มมมมมมมมมมม .......เหอ.....เหอ......เหอ....
ให้อารมณ์เหมือนคืนส่งตัวเลยวุ้ย (อารมณ์มึงคนเดียวดิ)
“ โอย..........ทำไมรู้สึกปวดเมื่อยตัวแบบนี้นะ.....”
“หรือว่า.....กรูจะโดนลักหลับ....ว้าฮ่าฮ่า....ดีใจเว้ย5555”(กล้าคิดนะมึงเนี่ย)
ตายห่......................แล้ว 10โมง
แล้วที่รักกรูไปไหนแล้วเนี่ย...........
อย่านะ...อย่าบอกว่าผมโดนฟันแล้วทิ้ง..........
อย่างน้อย...น่าจะทิ้งไว้ให้ซัก.....500.........ก้อยังดี555
มองซ้าย...มองขวา....เจอกระดาษติดไว้หนึ่งแผ่นครับ
นายแทนไท ...วันนี้นายคงจะรู้สึกระบม ปวดเมื่อยเล็กน้อย หรืออาจจะมีไข้นิดหน่อย
ถ้านายตึ่นแล้วให้อุ่นโจ๊กที่วางบนโต๊ะอาหารทานซะ แล้วอย่าลืมทานยาด้วย
ผมจัดการเรื่องใบรับรองแพทย์ให้แล้ว เพราะนายอาจจะต้องใช้ลางาน
ทานข้าวแล้วนาย กลับบ้านได้เลย แต่อย่าลืมล็อคประตูบ้านให้ด้วยผมเดินอ่านจดหมายออกจากห้องนอน ก้อเจอโจ้กหนึ่งถว้ย ยาหนึ่งถุง วางอยู่บนโต๊ะทานข้าว
“ โอ้โห ...ที่รักเป็นห่วงผมขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ”
นั่งมองโจ้กไป อ่านจดหมายไป มีความสุขจริงๆเลยกรู
จากการอ่านซ้ำๆประมาณ10รอบ
ผมก้อสามารถถอดโค้ดลับในจดหมายฉบับนั้นได้ครับ
โค้ดลับที่ผมถอดได้คือ......
“ที่รักอยากให้ผมอยู่ต่อ”.......................(ตรงบรรทัดไหนวะ)
ดังนั้นผมเลยตัดสินใจ..........................อยู่ต่ออออออออ..................................55555
หลังจากกินยาตามที่คุณหมอ(ที่รัก)สั่ง ผมก้อกดโทรศัพท์หาไอ้โต เพื่อให้มันลางานให้ครับ
เล่นหายไปเฉยๆเดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัว ลำบากต้องมาเกาะที่รักกินอีกครับ
“เฮ้ย...โต มึงลางานกะเฮียให้กรูหน่อยสิ”
“ มึงเป็นไรวะ ถึงต้องลางาน แล้วเมื่อคืนมึงไปไหน ไม่กลับมานอนที่ห้อง”
“กรูถูกรถชน ตอนนี้อยู่โรงบาล เมื่อคืนกรูก้อนอนโรงบาล”
“เฮ้ย.....แล้วมึงเจ็บหนักเลยเหรอวะ ถึงต้องนอนโรงบาล”
“ กรูมั่นใจว่าหนักหวะ....เดี๋ยวตอนเที่ยงมึงเอาเสื้อผ้าออกมาให้กรูซัก2-3 ชุดหน่อยสิ ”
“ อ้าว...แล้วโรงบาลเค้าไม่มีเสื้อผ้าให้เปลี่ยนเหรอวะ ”
“ ไม่มี้ นอน...เค้าก้อยังให้กรูนอนพื้นเลย ”
“ จริงดิ...มึงอย่ามั่ว ไม่มีหรอก โรงบาลไหนวะ ให้คนไข้นอนพื้น ”
“ เออๆ เดี๋ยวมึงมาถึงมึงก้อรู้เอง ”
ประมาณเที่ยงครึ่ง ไอ้โตก้อมาถึงครับ ผมลงไปนั่งรอมันที่หน้าบ้านพัก มันก้อขี่มาตามเส้นทางที่ผมบอกแหละครับ
“ เชี่ยแทน มึงมาทำไรที่นี่วะ ”
“ แล้วมึงโดนชนตรงไหน ดูๆแล้วมึงไม่เห็นเป็นไรเลย ”
“ แล้วหมอเค้าให้มึงมานอนใต้ต้นไม้แถวนี้เหรอวะ ”
“ แล้ววว...................
“ พอเลยมึงเดี๋ยวกรูเล่าให้ฟังทีเดียวเลย ”
ผมเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟังครับ
พอผมเล่าจบไอ้โตทั้งขำ ทั้งส่ายหัว
“กรูหละเชื่อมึงเลย เชี่ยแทน ทำไปได้นะมึง ”
“ แต่หมอเค้าก้อใจดีมากเลยนะมึง ที่ยอมให้มึงนอนที่ห้องเมื่อคืนหนะ ”
“ ที่รัก กรูเป็นคนดีอยู่แล้วเว้ย ...ฟ้าถึงได้ส่งให้มาเจอคนดำๆ..เอ๊ย..ดีๆอย่างกรูงัย ”
“ พอเหอะหวะ กรูจะอ้วก ”
“ กรูขอถามมึงจริงๆอีกครั้งเหอะ มึงเอาจริงแน่ใช่มั้ย ”
“ กรูอยากเอาเค้าจริงๆ ”
“ เชี่ยแทน....... อย่ากวน กรูซีเรียส ”
“ เออๆ......ไม่เล่นแล้ว .กรูเอาจริง ”
“กรูชอบเค้าจริงๆ ชอบมากขึ้นทุกวัน มึงอาจจะบอกว่ากรูพึ่งเจอเค้าแค่ไม่กี่วัน มันอาจเป็นแค่ชั่ววูบ แต่กรูรู้ว่าไม่ใช่ ”
“ มึงไม่เป็นกรู มึงไม่รู้หรอก ”
“ ................................................................ ”
“ กรูจะพยายามเข้าใจมึงนะ แล้วมึงจะเอางัยต่อไป ”
“ ไม่เอางัย กรูก้อจะหน้าด้านหาทางอยู่มันไปเรื่อยๆแบบนี้แหละ “
“ กรูถือคติ
ไม่เข้าถ้ำเสือ ไม่ได้ลูกเสือ................ไม่เข้าบ้านหมอ ไม่ได้เมียหมอ..เว้ย ”
“ คุยกับมึงแล้วกรูปวดไส้ติ่ง ยังงัยก้ออย่าให้โดนมีดหมอ ก่อนได้เมียหมอแล้วกัน ”
“กรูกลับไปทำงานก่อนนะ อ้อ .....เฮียฝากบอกว่าให้มึงลางานได้จนกว่าแขนจะหาย ”
“ เออๆขอบใจมากหวะ .....ขี่รถกลับดีๆนะมึง มึงไม่มีที่รักเป็นหมอแบบกรู เกิดอะไรขึ้น มันจะลำบาก ”
“ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”
ไอ้โตขี่รถออกไปโดยไม่พูดอะไรเลยครับ สงสัยมันปวดท้อง..........................
ส่วนผมกลับเข้าบ้าน
อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า
รอเวลาที่รักเลิกงานดีกว่าครับ
มีความสุขจริงเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย