หัวข้อ: ปรัชญาช่างกลฯ ภาค อารยะ-อิท By aoikyosuke

[[€]ŝĊörŦ]

เหอะๆ...

อิทถึงขนาดใส่เสื้อใหม่ ตัดผมใหม่เลยเชียว

       

[mantdash]

มีการแพ้ท้องกันด้วยเนอะ 555+

[nanalonely]

มีเรื่องมาขอร้องเพื่อนๆนะคะ

เป็นไปได้ไหมคะ ถ้าแนนจะขอร้องเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านเรื่องที่แนนโพส

ว่าในแต่ละรีพลาย อยากให้ช่วยกันลดอีโมลงกันหน่อย

วันนี้เข้าไปอ่านบอร์ดปักหมุดแล้วอยากจะช่วยบ้าง

เนื่องจากทางเล้ามีปัญหาเรื่องทรัพยากรที่ใช้โหลด(ไม่แน่ใจนะคะว่าแนนเรียกถูกหรือเปล่า เพราะแนนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องไอที)

วิธีไหนที่พอจะช่วยกันได้ ก็ช่วยกันนะคะ ช่วยแต่อย่าให้ลำบากนะคะ เอาแต่พอดีกับตัวเรา

เราจะได้มีบอร์ดอ่านนิยายกันไปนานๆนะคะ

ส่วนเรื่องรายละเอียด ถ้าใครอยากอ่านเพิ่มเติมคลิ๊กที่ลิงค์ที่แนนทำไว้ให้ข้างล่างก็แล้วกันนะคะ


เนื่องจากเวปประสบปัญหาใช้ resource เยอะเกิน ขอความร่วมมือขั้นต้นดังนี้

╬═♥╬ ปิดเล้าแน่..ถ้าไม่ร่วมด้วยช่วยกัน╬═♥╬



ที่จริงแนนก็เป็นอีกคนที่ชอบใช้อีโม จะพยายามช่วยลดตั้งแต่ตอนนี้ ช่วยกันนะคะเพื่อนๆ

[||WiTHOuT_YoU||]

เหอๆ ยะจะได้กินอิ่มหรือไม่ รอดูๆ
 

[wan]

เข้ามาอ่านเสร็จ ยิ้มรอ ส่งเจ้าสาวเข้าหอ สมใจซะที....

แนนจ๋า รีบส่งเจ้าสาวอิทเข้าหอด่วน เจ้าบ่าวยะ จะรอไม่ไหวแล้ว 

+1 เป็นของขวัญวันส่งตัวนะแนน

ปล. เรื่องใช้อีโม นะ ตั้งแต่พี่พากษ์ขอแล้ว ก็ทำมาตลอด ใช้ไม่เกิน 3 ในแต่ละครั้ง

      แรก ๆ ก็หงุดหงินอยู่บ้าง เพราะเคยใช้มากโขอยู่ แต่พอนานวันเข้า ก็รู้สึกเฉย ๆ

      เอาเป็นว่า ร่วมด้วยช่วยกันนะครับ พี่น้อง เพื่อพวกเราจะได้มีที่วิ่งเล่นในเล้าไปได้อีกตราบนานเท่านาน .....

[Junrai_Hyper™]

เข้ามารอฉากได้กัน

ขอบคุณครับ

[benxine]

เข้ามารอฉากได้กัน

ขอบคุณครับ

^
^
^
^
 มันแรงตรงนี้แหละ


หุหุ


ไม่ได้เข้ามานาน


รักพี่แนน นะค๊าบบบบ....


จุ๊ฟๆ

[both^^]

มารอดูคืนนี้

อิ๊อิ๊

ปล. แนนขออะไรได้เสมอ  อิอิ

[tatum1234]

   บอกได้คำเดียวว่า "หวาน" อิอิ



 :z1:คืนนี้ๆ เลือดท่วมแน่ๆ อิอิ



 :L2:ขอบคุณคุณแนนน๊า เรื่องนู้นกะตามไปอ่านอยู่แต่ช่วงนี้งานเข้าเลยไม่มีเวลาอ่านเท่าไหร่เด้วพ้นช่วงนี้ไปละก็ โฮ่ๆ จะอ่านให้ตาลายไปเลย อิอิ

[three]

ครับผมจะปฎิบัติตามครับผมรออยู่นะครับสำหรับตอนต่อไป

[akaipee]

ค่ะ ไม่เอาอีโม่ก้อได้  แต่ติดไว้ก่อนนะ เดี๋ยวตามมาอ่านอีกทีค่ะ  คิดถึงจังอ่ะอิทกะยะ

คิดถึงคนลงด้วยค่ะ

[→Yakuza★]

รับทราบครับ

จะพยายามลดการใช้อีโม ทุกๆเรื่องเลยครับ ^^

เพื่อเล้าของเรา~


ปล. ชอบหวานๆแบบนี้แหละครับ รอให้ถึงตอนกลางคืนอยู่ครับ ผมไม่ได้หื่นเลยสักนิดเดียวนะครับ   

[Kipper]

  อร๊ายยยย......คืนนี้จะมีอะไรกันน๊า....

รอ  รอ  รอ 

ขอบคุณครับแนน  +1 ให้เหมือนเดิมคร๊าบ

[Salim021]

โอเคค้า

งั้นเอาตัวอักษรแทนใจอย่างเดวพอเนาะ อิอิ

[โพ่มือคลี่]

ติดตาม ตามติดมาหลังๆ คงไม่ว่ากันนะ

[Please.ii]

 

ด่วน ค๊าาาาา

[the_pooh9]

OK.คับผม
รออยู่นะจ๊ะนู๋แนน

[nanalonely]

หงอยย เพิ่งกลับมาถึงบ้าน ว๊ากกกกกกกก เมื่อไหร่มันจะหมดhigh season ตรูเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ขอโทษด้วยนะคะ ที่อัพซะดึกเลย


ตอน     คุยไปทำไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า 



อะไร
มันทำอะไรของมัน
เอาคางมาเกยไหล่ทำไม ไอ้ยะมันจะอะไรมากมายเนี่ย ใจเต้นไม่เป็นส่ำแล้ว

อิทธิพล ใช้ฝ่ามือแตะเบา ๆ ที่หลังของเด็กหญิงที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเบาะ
แยมเล่นทั้งวัน สงสัยเหนื่อย เลยหลับเร็ว แต่อารยะที่นั่งอยู่ข้าง ๆ สงสัยจะไม่หลับง่าย ๆ หรอกคืนนี้
พอเห็นว่าหลานนอนหลับแล้ว เลยไม่ใช่เฉพาะคางที่เอามาเกยไหล่ของอิทธิพลเอาไว้
ตอนนี้ มือเริ่มไปแล้ว คว้าเอวได้ก็คว้ามากอด หอมแก้มได้ มันก็ทำของมันอยู่อย่างนั้น
เลยกลายเป็นว่า อารยะนั่งซ้อนอยู่หลังอิทธิพล
เสียงหัวเราะในลำคอ ทำให้พ่อลูกอ่อนต้องหันกลับไปมอง

“ลูกยังไม่หลับเลย”

สัญญาต้องเป็นสัญญา อารยะตาโศก กลายเป็นอารยะตาหวานเชื่อม เมื่ออยู่ดี ๆ คนในอ้อมแขนหันหน้ามาบอก

“ก็รอให้หลับสิ พ่อหลานไม่หลับก็พอ รอได้”

อ๋อ งั้น กูก็จะนั่งแม่งอยู่ตรงนี้แล้วกันนะ ดีม้ายยยยยยยยยยย

เห็นแล้ว ว่าไอ้อิทมันจะเล่นแง่ ก็เอาสิ อยากเล่นแค่ไหนก็เอาสิ ไม่ได้ว่านี่ เล่นต่อไปแล้วกัน เรื่องแค่นี้เอง
รอยยิ้มแปลก ๆ และท่าทางนิ่ง ๆ ทำให้อิทธิพลหายใจไม่ทั่วท้อง นอกจากกอดแล้ว
มือที่เคยอยู่แค่เอว เริ่มเลื่อนต่ำลงมาแล้ว ส่วนมืออีกข้าง สอดเข้าไปภายในเสื้อ ลากไล้ขึ้นไปที่แผ่นอก

“เฮ้ยยยยยย เดี๋ยวก่อนเด่ะ ไอ้ยะ หยุดก่อน”

พอบอกให้หยุด ก็หยุดจริง ๆ มือซ้ายอยู่ที่ส่วนกึ่งกลางของร่างกายของอิทธิพล
ส่วนมือขวา ยังคลึงเคล้นอยู่ที่ยอดอก ที่แข็งตืงขึ้นอย่างช้า ๆ

“หยุดแล้ว” น้ำเสียงกระเส่ากระซิบอยู่ที่ข้างหู แผ่วเบา
ปลายจมูกโด่ง คลอเคลียที่ข้างแก้มร้อนผ่าว แดงเรื่อ อิทธิพลนั่งนิ่ง ๆ แต่ลมหายใจสะดุด ไม่ราบรื่นเหมือนที่เคย ริมฝีปากที่ขบแน่น เหมือนพยายาม สะกดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ แต่ก็เหมือนจะหยุดไม่อยู่

“อิท ลูกหลับแล้ว นอนเถอะ เดี๋ยวกล่อม”

เสียงกระซิบเบา ๆ ทำให้อิทธิพลอยากจะเอาหัวโขกหัวคนพูดสักทีสองที กระซิบซะ ดูเด่ะ ขนลุกเลย
แม่ง แล้วทำไงเนี่ย ลุกขึ้นเลยมั้ย หรือต้องอะไรก่อน มันถึงจะดูดีวะ ก็อยากให้มันออกมาดี
มีอะไรกันทั้งที ไม่อยากมีความทรงจำเลวร้ายเหมือนครั้งก่อน ๆ โน้นเลย
อยากให้ประทับใจ เอาให้แม่งอึ้ง ว่ากูลีลาดีกว่ามัน เออใช่

“ป่ะ แก้ผ้ากัน อยากทำแล้ว”

และนั่นคือคำพูดของอารยะที่ทำให้อิทธิพล หน้าแดงเถือก
ไอ้ยะ ไอ้ห่าแม่ง กามสุด ๆ พูดอะไรไม่มีอ้อมเลย ไอ้นี่มัน โว้ยยยยยยยยยยยยย

“พูดตรงเกินไปป่าว หน้าด้านนะมึง ”

“จะเอาอิท จะเอา จะเอา เอาอิทคนเดียว ก็ต้องพูดอย่างนี้แหละ พูดดี ๆ ก็ได้ เรามาแก้ผ้ากันนะครับ น้องอิท
แล้วเราก็ไปที่เตียงกันเถอะครับ มันดึกแล้ว”

เท่านั้น อิทธิพลก็เลยมือไม้สั่น ใบหน้าคมแดงซ่านไปหมดทั้งหน้า หยุดพูดแล้ว เพราะขึนพูดต่อไอ้ยะ มันจะมีคำพูดแปลก ๆ อะไรอีกไม่รู้ แล้วพอหยุดพูด มือของคนที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลังก็เลยลากไล้แตะต้องไปที่ยอดอก และคลึงเคล้นให้แข็งขืนขึ้นอีก

“อือ” น้ำเสียงแผ่ว ๆ ในลำคอที่หลุดรอดออกมาทำให้อารยะอมยิ้มชอบใจ แตะปลายจมูกที่ข้างแก้มเนียนและลากไล้ลงไปที่ซอกคอฝังปลายจมูกลงที่ซอกคอของร่างที่เอนแผ่นหลังให้กอดเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย

“เดี๋ยวครอบมุ้งให้แยมก่อน ลุกเร็ว ยะ ” อารยะลุกขึ้นยืน และเดินไปทิ้งกายลงนั่งบนเตียง จ้องมองคนที่กำลังจัดการครอบมุ้งเด็ก และก้าวเท้าไปปิดไฟ ห้องทั้งห้องมืดมิดลง เหลือเพียงแสงสว่างจากโคมไฟบนหัวเตียงเท่านั้น ที่ยังพอเห็นใบหน้ากันได้

ต่างฝ่ายต่างไม่ละสายตาไปจากกัน ปลายนิ้วปลดกระดุมเสื้อนอนออก และอิทธิพลกำลังเดินเข้าไปหาคนที่เอื้อมคว้าข้อมือเอาไว้ ให้มานั่งอยู่บนหน้าขา

“ทำไมต้องนั่งตักมึงด้วยวะ ตัวยิ่งหนัก ๆ อยู่”

แม้จะบ่นนั่นบ่นนี่ แต่ก็ยอมลงมานั่งแต่โดยดี และโดนปลายนิ้วอุ่น ๆ แตะเข้าที่ริมฝีปากเพื่อให้หยุดพูด

“พูดหวาน ๆ มั่งสิ น้องอิท เรียกตัวเองให้มันดี ๆ หน่อย เล่นกัน วันนี้เราเป็นแฟนกัน เราไม่เป็นคนไม่รู้จักกันวันหนึ่งนะ นะ นะ นะ”
ท่าทางงอแงเหมือนเด็ก ๆ ดวงตาออดอ้อน ที่อารยะไม่เคยทำกับใคร ทำให้อิทธิพลนึกขำ ก่อนจะหัวเราะออกมา พยักหน้ายอมรับ แบบเขิน ๆ ก็ตามใจมันหน่อย พูดให้มันดี ๆ มันก็น่ารักดี ก็แค่เขิน ๆ บ้างก็เท่านั้นเอง

เรียวแขนที่โอบรัดที่รอบเอว ดึงให้ร่างที่นั่งซ้อนอยู่บนตักแนบชิดกายเข้ามาใกล้ขึ้น ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมอง
คนที่กำลังนั่งอมยิ้ม ดวงตาวิบวับหวานเชื่อมทอดมองใบหน้าของคนตรงหน้า อิทธิพลขบริมฝีปากตัวเองแน่น แต่ไม่ยอมหลบสายตา จ้องกันแบบอยู่แบบนั้น ทั้งที่เขิน แต่มันก็รู้สึกดี

สุดท้าย ก็เลยเขินกันเอง อายกันเอง เลยต้องหลบสายตากัน เพราะพากันหน้าร้อนไปพร้อม ๆ กันแล้ว
ก็เลยต้องหัวเราะแก้เขินกันไป

“เอ้อ พอจะทำจริง ๆ จัง ๆ ทำไมมันเขินวะ” คนให้นั่งตักเอ่ยถาม คนนั่ง แล้วก็ได้คำตอบมาไม่ต่างกัน

“ก็นะ....ไม่รู้เด่ะ...ก็มึงเขินกูก็เขินสิ...มึงก็อย่าทำหน้าจริงจังสิวะ ทำอะไรไม่ถูกนะเว้ย” ร่างที่อยู่เบื้องบน เอ่ยบอกและยังหัวเราะอยู่ แถมเอามือปิดปาก เพราะหน้ามันหุบยิ้มไม่อยู่

“ไอ้อิท อย่าหัวเราะสิ ก็ช่วย ๆ กันหน่อยสิ เดี๋ยวถอดเสื้อก่อน ถอดให้มาเร็ว”

ฝ่ามือที่เอื้อมมาช่วยดึงเสื้อออกจากตัว และอิทธิพลก็ลุกขึ้นปลดกางเกงนอนของตัวเองออก จนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าอย่างรวดเร็ว พอ ๆ กับที่อารยะ ปลดกระดุมเสื้อออกหมดทุกเม็ดและปลดกางเกงของตัวเองจนพ้นร่าง
จนไม่มีสิ่งใดมาปกปิดร่างกายอีก แต่เมื่อหันมามองหน้ากัน ต่างฝ่ายก็ต่างหลบหน้ากันมองไปกันคนละทาง
และมานั่งเคียงข้างกันอยู่บนเตียง

เสียงเข็มนาฬิกา บอกเวลา เดินไปอย่างช้า ๆ
ความเงียบเข้าครอบงำ

อารยะนั่งมองนาฬิกา และอิทธิพลก็นั่งมองนาฬิกาเช่นกัน

อิทธิพลไม่มองหน้าอารยะ และอารยะก็ไม่มองหน้าอิทธิพล นั่งกันอยู่อย่างนั้นเป็นนาน
อึดอัด แต่ไม่รู้จะทำยังไง อิทธิพล ลอบมองใบหน้าด้านข้างของอีกฝ่ายแล้ว ก็หันกลับมา
ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว อารยะกลับคว้ามือของอิทธิพลมาแตะที่ปลายจมูก และดึงร่างที่นั่งเงียบ ๆ นิ่ง ๆ เข้ามากอดเอาไว้แน่น ซุกไซร้ใบหน้าเข้าที่ซอกคอของร่างที่ดึงมากอดอย่างรวดเร็ว เร็วซะจนคนโดนกอดยังนึกไม่ถึง ว่าจะโดนรุกเร้ารวดเร็วขนาดนี้

ทั้งปากทั้งจมูก ที่ถาโถมเข้ามา แทบไม่ทันตั้งรับ แต่เมื่อปลายลิ้นที่สอดแทรกเข้ามากระหวัดรัดพัวพันจึงได้สนองตอบให้อย่างไม่ยอมแพ้กัน แทบจะหายใจไม่ทัน

และเมื่อผละใบหน้าออก จึงได้เห็นถึงความปรารถนาในแววตาที่ส่งผ่านมาถึง ความเร่าร้อนในแววตา ความรู้สึกของความต้องการ ที่รุนแรง

ริมฝีปากร้อนรุ่มของทั้งสองแนบกลับเข้าหากันอีกครั้ง

ฝ่ามือเปะป่ายลงที่จุดกึ่งกลางของร่างกายที่แข็งขืนขึ้นอย่างรวดเร็ว และแลกสัมผัสกันอย่างเร่าร้อน

“อื้ออออออออ อ่ะ “ เสียงร้องครางแผ่ว ๆ ในลำคอ ของอิทธิพล ดวงตาคมปรือปรอย แต่ยังส่งปลายลิ้นเข้าไปสัมผัสปลายลิ้นกับร่างตรงหน้า และเอื้อมมือคว้าส่วนแข็งขืนของร่างที่อยู่ตรงหน้ารูดรั้งให้อย่างรุนแรงเช่นกัน

“อึก อือ” น้ำเสียงทุ้มนุ่มในลำคอ แผ่วโหย เมื่อถูกแตะต้องกลับคืน ก่อนจะผละริมฝีปากออกจากกัน และสบตากันนิ่ง ๆ

“ขอนะ.....” อารยะเอ่ยบอกน้ำเสียงจริงจัง และบอกความต้องการของตัวเองอย่างชัดเจน

ไม่มีคำตอบ แต่ก็รู้คำตอบ

อิทธิพลเอนร่างลง และจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่ายนิ่ง ขบริมฝีปากแน่น เมื่อแผ่นหลังสัมผัสฟูกนอน
เรียวขาถูกแยกออกห่างจากกัน บางสิ่งบางอย่างที่สอดแทรกเข้ามาในร่าง มาพร้อมกับสัมผัสเย็นชื้นที่ถูกชโลมจนทั่ว ปลายนิ้วที่สอดแทรกเข้ามาเพื่อเปิดช่องทางให้รับบางสิ่งบางอย่างถูกชโลมไปด้วยของเหลวที่ช่วยให้ร่างกายไม่ต้องรับความรุนแรงจากการเสียดสีมากนัก

“อื้อ อึก” ร่างที่เอนอยู่บนที่นอน ผุดลุกขึ้น และพยายามจะจ้องมองร่างกายของตัวเองที่ถูกสอดแทรก อย่างช้า ๆ จนเริ่มรับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่ตื่นตัว ความรู้สึกแปลก ๆ ที่แล่นพล่านไปทั่วร่าง และอยากได้รับมากขึ้น ทุกวินาที

และเมื่อมีบางสิ่งที่แทนที่เข้ามาภายในร่าง สิ่งที่ทำให้รู้สึกอึดอัด เหมือนกับไม่มีพื้นที่ว่างเหลือภายในตัว ถูกกดแทรกเข้ามา จนหมดสิ้น พร้อมกับการขยับกายเข้าออก ของคนที่มาเติมเต็มร่างกายให้

“อึกอื้อ อือ เข้าได้หมดยัง”

แทบจะไม่มีเสียงพูด แต่ก็อยากเอ่ยถาม ใบหน้าคมแดงซ่าน ขบริมฝีปากตัวเองเอาไว้ อยากสะกดกลั้นเสียงตัวเอง ไม่ให้เล็ดรอดออกมา แต่สายตาที่จ้องมอง กลับทำให้ต้องหันหน้าหนีไปมองที่อื่น ไม่กล้าจะสบตาด้วย
เมื่อรับรู้ถึงการแทรกกายของร่างเบื้องบน

แต่ฝ่ามืออุ่น ๆ กลับ แตะเข้าที่ข้างแก้ม เพื่อให้หันมาสบตากัน ก็อยากเห็นนี่นา ว่าเวลาอิทมันตาหวาน
มันเป็นยังไง เห็นทีไรอดใจไม่ได้สักที
“ทำไปสิ อย่ามองมาก มันเขิน”

ทั้งที่รู้สึกมากถึงขนาดนั้น แต่อิทธิพลกลับพยายามปรับเสียงของตัวเองให้เป็นปกติ จนเมื่อถูกช้อนแผ่นหลังให้ลุกขึ้น และถูกโอบรัดเอาไว้ให้ร่างกายแนบชิดกันจนไม่เหลือพื้นที่ว่าง พร้อมทั้งที่ริมฝีปากอุ่น ๆ ทาบทับลงมาที่ริมฝีปากแตะสัมผัสเบา ๆ ไม่ได้รุนแรง ก็ยิ่งทำให้นึกแปลกใจ

“อิท ไม่ชอบเหรอ อือ ทำไมทำเหมือนไม่อยากทำแบบนี้ล่ะ แสดงความรู้สึกของตัวออกมาให้ชื่นใจหน่อยเถอะ
แต่ถ้าไม่ชอบ จะเอาออกเดี๋ยวนี้ก็ได้ ไม่อยากฝืน”

แล้วอารยะก็ทำอย่างที่พูดจริง ๆ แต่อิทธิพลกลับคว้าลำคอแกร่งมากอดรัดเอาไว้แน่น ทำหน้าเหมือนอย่างร้องไห้
ไม่ยอมให้ถอนกายออก

“ก็มันเขินนะเว้ย กูอยากร้องนะ แต่กูร้องไม่เป็น ไม่เคยร้องนี่หว่า ให้ทำหน้ายังไงล่ะ ขืนกูทำจริง ๆ ก็ทุเรศตายเลย กูเป็นผู้ชายนะโว้ย....แล้วทำไมกูต้องรับของมึงด้วยล่ะ ห๊า ใส่มาก็ทำ ๆ ให้มันแรง ๆ ซะทีสิเว้ย จะถนอมอะไรกันมากมายวะ ไม่เจ็บหรอกน่ะ หรือจะให้ขึ้นทำเองวะ”

มาเป็นชุด

ชุดใหญ่

อารยะอ้าปากค้าง แต่คนพูดยิ่งอยากบีบคอตัวเองให้ตาย บอกว่าไอ้ยะ ชอบพูดอะไรไม่รู้จักอ้อม แต่ตัวเอง ยิ่งไม่ยอมอ้อมยิ่งกว่า แถมยังพูดซะจนอารยะหัวเราะออกมาจนได้

“อ้าว คนเรา ก็ไม่บอกว่าชอบแบบรุนแรง ตอนนั้นทำแรงตลอดเลย ยังนึกอยู่เลยว่าเดี๋ยวหาว่าอ่อนโยนไม่เป็น
งั้นก็เอาตามนี้แหละ ขอเองนะ น้องอิทททททททท”

ปลายจมูกโด่ง เกลี่ยที่ปลายจมูกของอิทธิพลอย่างหยอกล้อ ในตาโศกพราวระยับ

กอดรัดร่างในอ้อมแขนแนบแน่นและพลิกร่างที่นั่งนิ่งให้ครอบครองแก่นกายของตัวเองเอาไว้จนหมดสิ้นไปอีกทาง เรียวแขนแกร่งโอบรัดแผ่นหลังร่างสมส่วนผิวเนื้อเนียนแน่นที่พยายามจะหันกลับมามอง ตาคม ๆ เบิกกว้าง
เมื่อถูกยกร่างให้สูงขึ้น และปล่อยลงมาครอบครองส่วนแข็งขืนของอีกฝ่ายเอาไว้ อย่างรุนแรง พร้อมกับที่ร่างนั้นหยัดกายขึ้นให้การสอดแทรกร่างกายทำได้ง่ายขึ้น และลึกล้ำขึ้น

“อ๊า ยะ อึก อื้อ ไอ้บ้าเอ้ย”

ร่างเบื้องล่างที่ยังคงหยัดกายขึ้นอย่างไม่ออมแรง ทำให้อิทธิพล ต้องกดร่างกายลงตอบรับ
สองร่างที่สอดประสานกัน หนักหน่วง เสียงครางแผ่ว ๆ ในลำคอ บ่งบอกให้รู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงเป็นอย่างดี

แม้จะเหนื่อย แม้จะรับรู้ถึงลมหายใจที่หอบหนัก แต่ความรู้สึกที่ได้รับ ก็นับว่าคุ้ม

“อิท อีกเร็ว ฮ่า อ๊า” เสียงที่เปล่งประสานกัน จังหวะแล้วจังหวะเล่า ที่มอบสัมผัสมาให้ เร่าร้อนรุนแรงจนไม่อาจหยุดได้อีก

ร่างเบื้องบนแทบไม่มีแรงที่จะสามารถรองรับได้อีก แต่เมื่อถูกกดให้เอนร่างแนบลงกับพื้น จึงใช้แขนสองข้าง ยันกับฟูกเอาไว้ เรียวแขนแกร่งกระชากสะโพกมนแน่นเข้าหาตัว กระแทกกระทั้นร่างกายเข้าหาช่องทางคับแคบบีบรัดอย่างรุนแรง

ก่อนจะก้มลงขบฟันฝากฝังความรู้สึกไว้ที่แผ่นหลังเนียนเอาไว้ และคว้าแขนที่ยันกับฟูก ให้แอ่นร่างรับแรงที่ส่งไปให้ได้มากขึ้น

“ไอ้ยะ ไอ้บ้า อึก อือ อ๊า อื้อ”

เสียงร้องครางแผ่วหวาน ยิ่งช่วยเร่งความรู้สึกให้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ไอ้น้องอิท ยั่วให้อยากจริง ๆ ทั้งที่ปากก็ด่านั่นด่านี่ บนนั่นบ่นนี่ แต่ไม่ยอมแพ้ ปล่อยให้ทำแรง ๆ อย่างนี้ได้
โดยไม่คิดหนี จะให้หมายความว่ายังไง ถ้าไม่ใช่อยากได้ความรู้สึกเพิ่มขึ้นอีก

แรงที่ส่งไปถึง ทำให้ร่างที่ต้องรองรับ สั่นไหวไปมา ร่างกายที่ขับเคลื่อนไปพร้อมกัน ถูกเติมเต็มอย่างรุนแรง
เสียงร้องครางแผ่ว ๆ ตามจังหวะ ยิ่งทำให้อารมณ์ร้อนแรงพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ

“น้องอิท สุดยอดเลยวะ รักตายเลยแบบนี้อึก อื้อ” คำพูดที่ส่งผ่านทำให้อิทธิพลอยากจะไปต่อยปากคนพูดสักทีสองที มันพูดมาได้ ให้มันทำแล้วยังจะล้ออีก โอ้ยยยยยยยยย ไม่ไหวแล้ว จะตายคาเตียงมั้ยนี้

ช่องทางที่บีบรัด ยิ่งเร่งเร้าให้ความรู้สึกเพิ่มขึ้น

อยากเห็นสักครั้ง หน้าตาน่ารัก เวลาที่รู้สึกไปพร้อมกัน อิทมันรู้สึกยังไง อยากเห็น อยากจูบ อยากกอด
อยากทำให้เป็นของตัวเองมาก ๆ อยากจะปลดปล่อยพร้อมกัน อยากมีความสุขด้วยกันอย่างนี้ตลอดไป

ร่างกายที่หยุดนิ่ง พร้อมกับที่อารยะพลิกร่างตรงหน้าที่ยังคงสอดประสานกันให้นอนราบลงกับพื้น และแทรกกายเข้าไปอย่างต่อเนื่อง
ใบหน้าคมที่สะบัดไปตามแรงกระแทก ริมฝีปากที่ขบเม้มแน่น ดวงตาคมพราวระยับ ใบหน้าที่ถูกย้อมไปด้วยสีเลือด

ให้ความรู้สึกน่าหลงใหล จนไม่อาจหยุดได้
ฝ่ามือที่สอดประสานเข้าด้วยกัน
ดวงตาที่จ้องมองมา บ่งบอกความรู้สึกที่แท้จริง ทั้งที่ร่างกายยังดำเนินต่อไป

“อิท ทำไมทำหน้าแบบนี้แล้วน่ารักจัง....ไม่หยุดให้แล้วนะ อื้อ อึก”

เรียวแขนที่ยกขึ้นไขว่าคว้าหาโอบรัดรอบลำคอแกร่งให้โน้มลงมาแนบชิดกัน
ท่าทางออดอ้อน น่ารัก

ยิ่งทำให้อารยะยิ้ม อย่างมีความสุข ร่างกายที่เร่งเร้าสอดประสานรุนแรง ใกล้ถึงจุดสิ้นสุด

“อิท อิท อึก อื้อ ไม่ไหวแล้ว อีกนิดนะ อีกนิดเดียว”

คำพูดถูกกระซิบที่ข้างหู ลมหายใจหอบหนักรุนแรงขึ้น
อารยะหยัดกายขึ้น และถอนกายออกไปจนสุด ก่อนจะกระแทกกลับเข้ามาอย่างรุนแรงอีกครั้ง
และขยับกายเข้าออกแรงเร็วขึ้น

ร่างที่เกร็งแน่นอยู่เบื้องล่าง ขบริมฝีปากแน่น แอ่นร่างให้สัมผัสกับส่วนแข็งแกร่งของอีกฝ่ายที่รุกเร้าอย่างไม่ยอมหยุดยั้ง

“อ๊า อ๊า อ๊า ถึงแล้ว ยะ อึก อื้อ”

ส่วนแข็งขืนที่ไหวระริกตามแรงที่ส่งผ่าน ปลดปล่อยหยดน้ำขุ่นข้นที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายออกมาจนหมดสิ้น ร่างกายเกร็งแน่น ดวงตาคมหรี่ปรือ ห้องทั้งห้องมืดมิดไปหมด มองไม่เห็นสิ่งใดอีก เรียวนิ้ว ที่จิกทิ้งผ้าปูที่นอน ค่อยคลายออก ร่างกายหมดสิ้นเรี่ยวแรง และสะดุ้งสุดตัว เมื่อรับรู้ได้ถึงกระแสน้ำอุ่น ๆ ที่ฉีดพุ่งเข้าใส่ร่างกายอย่างรุนแรง หลังการประสานความรู้สึกที่ยาวนาน

“อิท อือ เสร็จแล้วเหมือนกัน ฮะ ฮ่า อึก อือ”

ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวหยุดนิ่ง ไปชั่วขณะ ร่างที่อยู่เบื้องบน ปล่อยร่างกายให้ทาบทับแนบสนิทกับร่างเบื้องล่างลมหายใจหอบหนัก เพราะความเหนื่อยล้า
ก่อนจะเคลื่อนลงนอนเคียงข้าง กลับร่างที่ยังหลับตานิ่ง ๆ
เรียวแขนถูกสอดเข้าที่ต้นคอ และดึงให้หน้าผากมนรับรอยจูบที่แตะต้องลงไปอย่างแผ่วเบา
ก่อนจะดึงร่างที่นอนนิ่ง ๆ เข้ามากอดเอาไว้แน่นและจูบซ้ำอีกครั้งที่เส้นผมนิ่ม

“กอดหน่อยนะ”

น้ำเสียงอ่อนโยนที่กระซิบบอก ทำให้อิทธิพลปรือตาตื่นขึ้น และ เงยหน้าขึ้นมอง รอยยิ้มหวานซึ้ง ที่ส่งมาให้
ทำให้ต้องส่งยิ้มตอบกลับไป เขินว่ะ ทำเสร็จแล้ว เพิ่งมาเขิน ทำตัวไม่ถูกเลย
ร่างกายถูกดึงเข้าไปไว้ในอ้อมแขนอารยะ และจำใจต้องซบหน้าเข้ากับแผ่นอกกว้าง

นิ่ง ๆ เงียบ ๆ กันอยู่อย่างนั้น เหมือนคราวแรก
เพราะไม่รู้จะพูดหรือจะคุยอะไรกันดี

“เก็บมานานเหรอ ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนที่ทำกัน ไม่ได้ทำอีกเลยใช่มั้ยล่ะ เห็นก็รู้แล้ว ใครจะเก็บของตัวเองไว้ได้มากขนาดนั้น พรุ่งนี้เช้าสงสัยต้องรีบลุกไปซักผ้าปูเตียง ไม่งั้นโดนสงสัยแน่เลยอิท”

อิทธิพลยกมือขึ้น จะซัดกำปั้นเข้าที่หน้าท้องของคนที่ให้แขนหนุนนอน แต่ถูกคว้าเอาไว้ และสอดปลายนิ้วเข้าหาที่ช่องว่างระหว่างข้อนิ้ว แล้วถูกยกขึ้นจูบ ครั้งแล้วครั้งเล่า

“จะต่อยให้ตายเลยใช่มั้ยเนี่ย โหดจริง ๆ ....รักป่ะ.....เราทำกันไปถึงขนาดนี้ เลื่อนขั้นจากคนรู้จักให้เป็นคนรักหรือยังล่ะอิท”

ไม่มีคำพูดตอบกลับมา มีแต่ความเงียบอีกเช่นเคย ฝ่ามืออุ่น ๆ ลูบไล้ไปที่เส้นผมนิ่มและกดปลายจมูกลงมาอีกครั้งอย่างหลงใหล

รู้อยู่แล้ว ว่าอิทจะไม่ตอบคำถามนี้เด็ดขาด แต่ก็แค่แกล้งถามไปอย่างนั้น การกระทำมันบอกอะไรได้มากกว่าคำพูด และรู้ว่าที่อิทไม่พูด เพราะอยากรักษาสัญญาที่ไปบังคับให้สัญญาเอาไว้

คราวนี้ ต่อให้ฆ่ากันให้ตาย อิทคงไม่ยอมพูดว่ารักแน่ ๆ

แต่แค่นี้ก็พอใจแล้ว

“พรุ่งนี้สงสัยน้องอิทท้องแน่เลยว่ะ เดี๋ยวไปซื้อมะม่วงมาเตรียมรอไว้ดีกว่า”

และเพราะเตรียมรับมือเอาไว้แล้ว คราวนี้เมื่อเห็นว่ามือที่จะกำแน่นเตรียมชกหน้า ยกขึ้นอีกครั้ง
เลยแกล้งจับเอาไว้ และดึงให้ไปแตะที่ส่วนกึ่งกลางของร่างกายแทน

“จะชกดีนัก ตื่นเลย แรงดีจริง ๆ มานี่ ต่อได้แล้ว ให้พักหลายนาทีแล้ว เอาสิ คืนนี้จะเอาให้เดินไม่ได้เลย คอยดู”

ร่างที่นอนนิ่ง ๆ ยังไม่ทันได้พักหายใจ ถูกพลิกให้ลงนอน ก่อนจะถูกทาบทับลงมาอีกครั้ง

“ไอ้ยะ....มึง....มึง...” ดวงตาคม เบิกกว้างขึ้น แต่กลับถูกหอมแก้ม และเมื่อใบหน้าคมผละออกส่งยิ้มมาให้

ถึงได้รู้คำพูดของคนน่ารักที่ต้องการจะบอก

“อย่าแรงมากนะ คราวนี้เอาแบบเบา ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้เดินไม่ไหวจริง ๆ มันจะซวย”

คำตอบของคนที่ก้มหน้าก้มตา ไม่ยอมพูดให้เต็มเสียง ทำให้อารยะอยากหัวเราะให้ดัง ๆ
นี่ขนาดมันเขินนะเนี่ย หน้าแดงไปหมดแล้ว มันก็ยังกล้าพูด ดูตาสิ เวลาพูดทำไมไม่หัดมองตากันบ้าง

โอ้ย อิทหนอ อิท รักจะตายอยู่แล้ว ถึงพรุ่งนี้เดินไหว ก็ไม่ให้เดินหรอกเว้ย ถ้าเดินไม่ไหวจริง ๆ จะอุ้มเอง
แต่คืนนี้ ต้องจัดการก่อน คนอะไรวะน่ารักไม่บันยะบันยัง ถ้าพรุ่งนี้หมดแรง ทำอะไรไม่ได้
ก็เพราะไอ้อิทคนเดียวที่ทำให้ไม่มีแรง เอาสิวะอิท ขอมาต้องจัดไป คนอะไรมันน่ารักจริง ๆ จะทำให้หลงตายกันไปข้างหนึ่งเลยหรือไง




TBC


กระฉูดดดด เลือดหมดตัวแล้ววววว

 

มีเรื่องมาขอร้องเพื่อนๆนะคะ

เป็นไปได้ไหมคะ ถ้าแนนจะขอร้องเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านเรื่องที่แนนโพส

ว่าในแต่ละรีพลาย อยากให้ช่วยกันลดอีโมลงกันหน่อย ถ้าจะใช้ก็ขอน้อยๆนะคะ

วันนี้เข้าไปอ่านบอร์ดปักหมุดแล้วอยากจะช่วยบ้าง

เนื่องจากทางเล้ามีปัญหาเรื่องทรัพยากรที่ใช้โหลด(ไม่แน่ใจนะคะว่าแนนเรียกถูกหรือเปล่า เพราะแนนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องไอที)

วิธีไหนที่พอจะช่วยกันได้ ก็ช่วยกันนะคะ ช่วยแต่อย่าให้ลำบากนะคะ เอาแต่พอดีกับตัวเรา

เราจะได้มีบอร์ดอ่านนิยายกันไปนานๆนะคะ

ส่วนเรื่องรายละเอียด ถ้าใครอยากอ่านเพิ่มเติมคลิ๊กที่ลิงค์ที่แนนทำไว้ให้ข้างล่างก็แล้วกันนะคะ


เนื่องจากเวปประสบปัญหาใช้ resource เยอะเกิน ขอความร่วมมือขั้นต้นดังนี้

╬═♥╬ ปิดเล้าแน่..ถ้าไม่ร่วมด้วยช่วยกัน╬═♥╬



ที่จริงแนนก็เป็นอีกคนที่ชอบใช้อีโม จะพยายามช่วยลดตั้งแต่ตอนนี้ ช่วยกันนะคะเพื่อนๆ

ปอลอ แนน+1 คืนให้คนที่บวกให้แนนแล้วนะคะ 
                   

[akaipee]

ู^^
จิ้มแนนค่ะ  หวานจริงๆๆตอนนี้  เหอๆๆยังม่ะได้กลับไปอ่านอีกสองตอนเลยเม้นก่อนเดี๋ยวค่อยไปตามเก็บเนอะ

[YO DEA]

+1


ให้คืนแล้วนะครับ

[Salim021]

+1 ค่ะ

ขอบคุณค่ะ แนน ^ ^

[mantdash]

โอเคครับ ปฏิบัติตามครับ ว่าแต่หื่นได้ทุกตอนเลยเนอะช่วงนี้ เหอๆ

[nanalonely]

r4inbow   ขอบคุณนะคะ เรื่องเม้นท์นี่เอาตามสะดวกเลยคะ

the_pooh9   ถ้ายังรออยู่คงได้อ่านกันแล้วนะคะ ถูกใจกันหรือเปล่ากับตอนนี้

va_yu      น้องอิทน่ารักขึ้นทุกวันเลยเนอะ

Please.ii  อัพให้แล้วนะคะ

yee        หนักไหมหนักไม่รู้ แต่ที่แน่ๆเลือดหมดตัวอ่ะ

lovefic   ทุกอย่างพร้อม งั้นเตรียมเสียเลือดกันได้เลยคะ

ririmu    ไม่มี๊ ไม่มีคะ อะไรจะมาสะดุดตอนนี้แนนไม่ยอมแน่ๆคะ อยากเสียเลือดแล้วเหมือนกัน

HaLF333   มัสจ๋า จิ้มเบาๆ เราจูงมือกันมาหื่นดีกว่านะตอนนี้ ถูกใจมัสแน่เลย

andy_kwan   ป้าขวัญคะ ตอนส่งตัวเจ้าสาวอย่าลืมกรี๊ดดให้ดังๆนะคะ ตื่นเต้นดีคะ

STAR ALLIANCE   มาแล้วคะ คืนนี้ที่รอคอย

Xeroz    อ่ะ แน่นอน น้องอิทเตรียมพร้อมรอยะ....

mantdash   แพ้ท้องรอนะจิป๊อบบ

MoSHI   คาดว่ายะจะกินน้องอิทจนอิ่มแน่เลยคะ

wan      ส่งตัวเจ้าสาวเข้าห้องหอให้แล้วนะคะวัน สมใจอยาก แล้วก็ขอบคุณวันด้วยนะคะ

Junrai_Hyper   จัดให้คุณพูห์เรียบร้อยตามที่ต้องการแล้วคะ

benxine   เช่นกันจ๊ะซินคนงาม จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ เนี่ยแนนจุ๊ฟซินมากกว่าอีก งุงิ

19NT     ขอบคุณนะคะ ขอกอดทีนึง อร้ายย ช่างกล้านะเนี่ยแนน แอบมีขอกอดอีก ทำไปได้

tatum1234   คอนเฟิร์มคะ เลือดท่วมแน่นอน  อีกเรื่องว่างเมื่อไหร่ค่อยเข้าไปอ่านก็ได้นะคะ

three     ขอบคุณนะคะ   แนนอัพให้แล้วนะคะ คิดว่าคงได้อ่านกันไปเรียบร้อยแล้ว

akaipee  ขอบคุณนะคะ ที่จริงถ้าจะใช้ก้ได้นะคะ แต่ขอน้อยๆแล้วกัน
               ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็แวะเข้ามาอ่านก็ได้นะคะ คิดถึงเหมือนกัน

Yakuza   ขอบคุณนะคะ ค๊าแนนจะเชื่อนะคะว่าไม่หื่นนนนเลย

Kipper   นั่นสิมนต์ คืนนี้จะมีอะไร ถ้าไม่ใช่น้องอิททำการบ้าน

Salim021 ขอบคุณนะคะซาหริ่ม แบบไหนก็ได้คะ เอาแต่พอดีเนอะ

โพ่มือคลี่   ไม่เลยคะโพ่ ดีใจซะด้วยซ้ำที่โพ่เข้ามาอ่าน ขนาดไม่ค่อยมีเวลา แนนซะอีก เด๋วนี้จะอ่านนิยายแต่ละตอนยังยากเลย

Please.ii  อัพแล้วจ้า

the_pooh9 จัดให้แล้วนะคะ

 

[RN]

แอร๊ยยยยย น่ารักกกกกกกกกกกกกกกก

[andy_kwan]

ป้าอยากเข้าไปแอบดู
น่ารักอะไรขนาดนี้

[the_pooh9]

r4inbow   ขอบคุณนะคะ เรื่องเม้นท์นี่เอาตามสะดวกเลยคะ

the_pooh9   ถ้ายังรออยู่คงได้อ่านกันแล้วนะคะ ถูกใจกันหรือเปล่ากับตอนนี้

the_pooh9 จัดให้แล้วนะคะ

 

คร้าบป๋ม ขอบคุงคร้าบ ถูกใจใช่เลย
  หลับฝันดีละน้าคืนนี้ อิอิ
อันนี้ ตอบแทนนู๋แนนนะจ๊ะ อ้ะ+1
อ้อ แล้วจะพยายามร่วมด้วยช่วยบอร์ดประหยีดอีโมนะจ๊ะ
เพื่อบอร์ดของเรา สู้ๆ *-*

[||WiTHOuT_YoU||]

เอิ่ม...ไม่ไหวจะเคลียร์ เลือดหมดตัวแล้ว 

[nanao]

ในที่สุดก็.....

ขออีกคร้าบคุณแนน ^^

[r4inbow]

กรี๊ดกร๊าดดด . .. ...

ตอนนี้หวานไม่ไหวแร้นนน
รอคอยตอนนี้มานานแสนนาน 55+ 
นี่แอบแว๊บจากการอ่านหนังสือมาอ่านเรยนะเนี่ยย(คิดว่าต้องมีฉาก..แน่ ฮ่า ๆๆ)

เลือดแทบหมดตัว อิอิ
รอตอนต่อไปนะคะ+เป็นกำลังใจให้เน้อออ ^________^

+1ให้แนนนะคะ

[both^^]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ลงหลักปักฐาน..รู้หลักแหล่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ฮี่ๆ