เราว่าสิ่งที่ภามกำลังทำอยู่ตอนนี้คิดได้สองอย่างค่ะ
ไม่เป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะปล่อยทุกอย่างไปจริงๆ ก็เด็กเกินกว่าจะกล้าเผชิญหน้าความจริง
เราเอาตัวเองเป็นเกณฑ์นะคะ ลองคิดเล่นๆถ้าเป็นเราเอง มีความทรงจำของชาติก่อนอยู่ แล้วมันลึกซึ้งขนาดนี้
เป็นเราจะพุ่งเข้าใส่แน่ๆแหละ ยังไงก็ให้มันจบไป ไม่ให้ค้างคา อะไรที่พอจะสืบจนรู้ได้ก็จะรู้ให้ได้ ถึงจะเศร้าหรือเจ็บ
แต่มันก็น่าจะดีกว่าอยู่โดยความไม่รู้หรือคลางแคลงใจนะ ที่ภามเลือกเลยอาจจะเป็นแค่การหนี กลัวตัวเองจะเศร้า เลยไม่รู้ดีกว่า
หรือถ้าภามเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเรา คือทำตามประโยคนี้ได้จริง
(หากความทรงจำเก่าๆ ...กลับมาเยือนอีกครั้ง จะขอเลือกจดจำแค่เพียงสิ่งดีๆ เพื่อวันพรุ่งนี้จะมีแต่จิตใจที่งดงาม)
อันนี้นับถือมากค่ะ 55555555 ซึ่งเราก็เชื่อว่าคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าเราเค้าทำแบบนี้ได้จริงๆนะ
แล้วมันก็เป็นสิ่งที่ดีกว่าด้วยแหละถ้าทำได้ บางอย่างรู้แล้วไม่มีประโยชน์ก็ไม่ต้องรู้ดีกว่าจริงๆนั่นแหละ
รอติดตามตอนต่อไปนะคะ ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกก หวีดแรงมากตอนเห็นว่าอัพแล้ว T ____ T #น้ำตาจะไหล
อ่านตอนเก่าๆซ้ำรอไปสามรอบแล้วค่ะ หลงน้องภาม ติ่งพี่ดีน 55555555555
ชอบแก๊งเพื่อนๆด้วย น่ารัก
ลุ้นว่าเจอคุณยายแล้วจะเป็นยังไงนะคะ ><
หัวข้อ: ด้ายแดง ตอนพิเศษ เรื่องของมะนาวและพี่ดอกไม้ P72 [05/04/17] (อ่าน 1099502 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก