ตายแล้ววววว ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกยังไงดี อิ่มเอมไปกับน้อนหลิวกะอิเฮียที่ได้แต่งงานกันด้วยความรัก อ่านแล้วเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาวที่เฝ้ารอเห็นน้อนหลิวมีความสุขจริงๆซะที ฉากแต่งงานอ่านแล้วเหมือนอยู่ร่วมขบวนแห่ กั้นประตูดูเฮียบอกรักน้อนหลิว พอถึงฉากเข้าหอก็เหมือนเกาะขอบเตียง เกาะราวระเบียงและเกาะขอบอ่างดูเค้ามีฟามสุขกัน เลือดพุ่งแล้วพุ่งอีก ของดีตระกูลหวังช่างแซ่บถึงอกถึงใจทั้งตำรากามสูตรและสมุนไพรอันสุดยอดของม๊า อ่านไปคือแบบอารมณ์มือซ้ายกำไม้เรียวมือขวาเกาะขอบเตียง อยากจะฟาดน้อนหลิวหลิวก็ทำไม่ลง ทั้งอยากตีทั้งอยากดู อิเฮียคือไม่ถนอมน้องเลยแต่ก็ว่าไม่ได้ น้องยั่วขั้นสุด เป็นชั้นก็จะไม่ทน ฮืออออพิมพ์ยาวมากๆ เพราะอยากให้คุณนักเขียนรับรู้ว่าความตั้งใจกับงานเขียนของคุณมันน่าชื่นชมมากขนาดไหน ขอบคุณที่เขียนน้องหลิวกับเฮียเหวินมาสร้างความสุขให้นักอ่านนะคะ ดีใจที่จากจุดเริ่มต้นของหวังหย่งเหวินกับฟู่เสี่ยวหลิว สุดท้ายมาจบที่หวังหย่งเหวินกับหวังเสี่ยวหลิว เลิ้ฟฟฟฟฟฟ