...นรกนั้นอาจไม่ร้อนซักเท่าไร...
(ล้อเล่นค่ะ)
(แต่บ้านเราแตะสี่สิบองศา...อืม...)
อ่านตอนต้นๆนี่คือ ฮะ! นี่พี่เอกกินเด็กแล้วเหรอ นึกว่ากอดจูบเฉยๆเสียอีก
จนน้องวสุพูดขึ้นแล้วพี่เอกกอด...แล้วก็เอิ่ม... นั่นแหละ ถึงได้เก็ทว่าพี่เอกกินเรียบร้อยแล้ว
แอบสะดุ้งเหมือนกันตอนที่หันไปเจอชื่อบนปกสมุด
...ไม่จริงน่า สมุดเก่าก่อนน้องอายุสิบห้าใช่ไหม...
(สิบห้าก็ยังเป็นผู้เยาว์อยู่นะเฟ้ยยย//เสียงจากสมอง)
ดะ...ดีใจด้วยนะคะพี่เอก พี่เป็นอมตะแล้ว
แต่พึงระวังคุกจากญาติของน้องนะคะ เคลียร์ผู้ใหญ่ฝั่งน้องดีๆละกัน
ชอบตอนนี้ค่ะ รู้สึกว่าปรัชญามาหนักกว่าทุกตอน
แต่ก็ให้แง่คิดเยอะจริงๆ เป็นเอ็นซีที่หนักในความรู้สึกหลังจากที่เอ็นซีมันเกิด
เพราะด้วยความรู้สึกของตัวละครที่ยังสับสน
อ่านไปรู้สึกหน่วงมาก...แต่จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก
...แต่ก็เริ่มจะค่อยๆคลายออกแล้ว...ใช่ไหม?
ไม่อยากจะเดาเท่าไร แต่หวังว่าหลังจากฟ้าสีเทาและหยดฝนโปรยปราย
จะมีความชุ่มชื้น ฟ้าอันสดใสและเหล่ามวลไม้ที่ผลิใบแตกกิ่ง
อยากให้น้องกับพี่เอกมีความสุข (แม้จะเสี่ยงคุกอยู่บ้างก็ตามที)
PS.ชอบมุมมองของดุ๊กดิ๊ก(เบอร์หนึ่ง)มาก มันเป็นอะไรที่ลึกซึ่งโดยเฉพาะเรื่องของมนุษย์
หัวข้อ: ✣✤|แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน|✤✣ ตอนพิเศษวันสงกรานต์ P.29 (อ่าน 272431 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก