ตอนนี้เขินอย่างเดียวคับ
แต่งเอง เขินเอง ขำเอง 5555555555
ไม่ยาวมาก สั้นๆได้ความอาย หึหึหึ ตอนพิเศษ 7
คำตอบ...ชกครั้งที่ 1
เช้าวันหนึ่งที่อากาศแจ่มใส
“วันนี้คุณไม่ไปไหนหรอครับ??” ผมทักคุณฟรานที่กำลังนั่งสบายอารมณ์อยู่ที่ห้องนั่งเล่น เขากำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
“หืม....ไม่ล่ะ อยู่กับเธอบ้างก็ดี” พูดแล้วยิ้มหล่อๆ ส่งมาให้ผมซะงั้น แต่ผมไม่หลงกลหรอก
“ผมมีภูมิต้านทานนะครับ” ผมบอกพร้อมยิ้มแบบรู้ทันไปให้เขาบ้าง หึหึ
“หึหึหึ เดี๋ยวนี้เก่งนะเรา” อ่ะนะ ผมเก่งมานานแล้ว
“ก็นะ คุณยังรู้จักผมน้อยเกินไป” พูดแล้วผมก็ยิ้มอย่างเป็นต่อ
“อะไรที่ฉันยังไม่รู้เกี่ยวกับตัวเธอบ้างล่ะ” จากที่คุณฟรานอ่านหนังสือพิมพ์ ก็หันมาสนใจผมอย่างจริงจังแล้ว ฮ่าๆๆๆ เป็นไงๆ
“เยอะแยะ” ผมพูดแล้วเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ เขา แต่โซฟาคนละตัวกัน
“เยอะแยะ??” ฮะฮะ เลียนแบบคำพูดผมซะงั้น
“อืมหื้อ” ผมตอบพร้อมพยักหน้าหนักๆ หนึ่งที ทั้งที่ยังอมยิ้ม
“อย่างเช่น” คุณฟรานยิ้มขึ้นมานิดๆ อยากรู้อ่ะดิ ฮ่าๆๆๆ
“ความชอบในบางเรื่องของผม” ผมบอกอีกครั้ง อย่างอยากเล่นยี่สิบคำถามขึ้นมาเสียอย่างนั้น แต่ไม่คิดว่า..........
“หืม....หนังสือโป๊ของเธอน่ะหรอ” หา!!! อะไรนะ ผมเงยขึ้นไปมองเขาทันที คุณฟรานกำลังอมยิ้ม แววตาพราวระยับเลย
....นะ....นะ....หนังสือโป๊ปปปปปปป.....
........ผมมีหนังสือโป๊ที่ไหนเล่า!!!!.......
.....และผมก็ไม่เคยอ่านด้วย.......
....เอ๊ะ!!! อย่าบอกนะว่า..........
ถึงตอนนี้ผมก็.......แปร๊ดดดดดดด...ฉ่าาาาาาา......อย่างปัจจุบันทันด่วน ใบหน้าของผมร้อนผ่าวขึ้นมาทันที ผมอ้าปากหวอ ตาเบิกกว้าง กระพริบตาปริบๆ หันไปทางซ้ายทีขวาที มีใครได้ยินอีกมั้ย? ผมอายนะเนี่ย
“หึหึหึ อ้าวถูกหรอเนี่ย”
“อ่ะ...คะ...ค...คุณฟราน!!” อะไรอ่ะ ตกลงนี่มันอะไรอ่ะ เขารู้หรือไม่รู้ แล้วเขาคิดว่ามันคืออะไรอ่ะ
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” คุณฟรานหัวเราะขึ้นมาเสียอย่างนั้น เฮ้ย!!!
“ไม่ใช่ซะหน่อย” ผมขมวดคิ้ว อะไรเนี่ย ผมทั้งอายทั้งงงแล้วนะ
“หึหึ แล้วเธอจะหน้าแดงทำไมล่ะ”
“เอิ่ม....ก็....แบบว่า มันเป็นนิยาย การ์ตูนวายอ่ะ คุณรู้จักป่าวล่ะ” ผมบอก แสดงว่าเขาก็ต้องเคยเห็นล่ะ แต่เป็นตอนไหนน่ะ ผมก็ไม่รู้
“วาย....แบบที่ฉันทำกับเธอ เขาเรียกว่าวายหรอ” คุณฟรานครับ อย่าถามทั้งรอยยิ้มแบบนั้นสิครับ
.......แปร๊ดดดดดดดดดดด...... หน้าของผมรู้สึกว่ามันจะร้อนมากกว่าเดิมซะงั้น
“อ่ะ....!!!..........” ผม...ผม....กำลังควันพุ่งครับ หน้าไหม้จัด ติดอ่างอย่างแรง
คือว่า...โดนเขาจับได้นี่ผมก็อายมากแล้วนะ แถมคุณฟรานยังทำเหมือนรู้ว่าผม....หะ....หื่น หื่นอีก ว๊ากกกกกกกกกกก กูอายว่ะ!!! จะเอาหน้าไปซุกไว้ไหนดีวะ
ผมกระพริบตาถี่ๆ อีกหลายๆ ครั้ง ก่อนจะหายใจเอาอากาศเข้าไปลึกๆ แหนะคุณฟรานยิ้มเหมือนเป็นต่อผมแล้วอ่ะ
“คุณ....คุณเห็นได้ยังไง”
“หึหึหึ เยอะแบบนั้น จะไม่เห็นได้ยังไงล่ะ”
อ่ะ!! ผมตาโตขึ้นมาเลย
เฮ้ย!!! เขา.....เขาเห็นหรอ???
ผมนิ่งตั้งสติก่อนค่อยคิดได้ว่า......จริงสิ!!! คุณฟรานไปค้างที่ห้องของผมนี่นา แต่ผมแอบไว้แล้วนะ หรือว่า.....แล้วผมก็ทำสายตาจับผิดไปที่สุดหล่อเขาล่ะครับ แต่คุณฟรานทำเพียงยิ้มๆ แล้วส่ายหัวเบาๆ
“ความลับไม่มีในโลกหรอกนะกรีน” เขาพูดแบบนี้อ่ะ
ผมรู้...และก็ไม่คิดว่าคอเลคชั่นของผมจะเป็นความลับอะไรมากมายหรอก แต่ว่า...กูไปพลาดให้เขาเห็นตอนไหนวะ!!
“เธอเปิดเข้าไปหยิบมาอ่านที่นี่ไม่ใช่หรอวันนั้น” คุณฟรานบอกอีกครั้ง
เออว่ะ สายของวันต่อมาที่คุณฟรานไปนอนที่คอนโดของผมนั้นน่ะ ผมเปิดเข้าไปเอาการ์ตูนด้วยนี่นา แต่ว่า...ต้องเป็นจังหวะนั้นแน่ๆ ผมคิดว่าเขาคงจะไม่ออกมาจากห้องน้ำเร็วๆ หรอก ผมจึงนั่งอยู่ในห้องนั้นเพลินไปหน่อย จนเขาเอ่ยปากเรียกนี่แหละ แต่วันนั้นคุณฟรานก็ไม่ได้พูดอะไรนี่นา
“แล้วที่กล่อมเธอหลับเมื่อคืนอีกล่ะ” คุณฟรานพูดขึ้นมาอีก
“.....!!.....” นะ....นะ...นั่นน่ะ ก่อนนอนผมแอบไว้ใต้หมอนของผมแล้วนะ
คือว่าเรานอนด้วยกันก็จริง แต่ว่าวันไหนที่เขากลับดึกผมก็จะหยิบการ์ตูนวายออกมาอ่าน แล้วพอจะนอนผมก็จะแอบไว้ใต้หมอนน่ะ มันง่ายดีไง และคงเพราะผมคิดง่ายเกินไปนี่แหละมั้ง ผมแหล่ตามองไปที่เขาอย่างชั่งใจ เขาจะว่าอะไรผมป่ะเนี่ย
“.....คุณไม่ว่ามันแปลกหรอ” ผมตัดสินใจถามเมื่อคุณฟรานยังทำเพียงยิ้มๆ เท่านั้น
“ไม่นี่ ถ้าไม่มีผลกับงานอื่น นี่ก็เป็นงานอดิเรกที่ดี เพียงแต่....” เพียงแต่...มาพร้อมกับแววตาระยิบระยับเลยนะครับ
“อะ....อะไรครับ” ผมติดอ่างขึ้นมาทันที น่ากลัวอ่ะ
“เวลาเธออ่านนี่ เธอทำหน้าหื่นดี หึหึหึ”
เง้อออออออออออออ ผมขอตัวก่อนนะครับ ไม่ไหวแล้วววววววววววว............
อายมากมาย นี่กูทำหน้าแบบนั้นจริงๆ หรอวะ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก..............
......หื่น หื่น หื่น นี่กูเผลอทำหน้าหื่นไปจริงดิ...........
.......อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก.......
.................................................................
อ่ะนะจบเถอะ
เขียนเองยังอายเอง กร๊ากกกกกกกกกก
Uri
ปอลอปอลอ
อย่าอ่านวายต่อหน้าสาธารณะชน 555 มิเช่นนั้น..........