ขอบคุณที่ถามถึงคะ แต่คงไม่มีอะไรเพิ่มเติมอีกแล้ว คิดว่าคงพอแล้วสำหรับนิยายยาวๆ ไม่ใช่ไม่อยากเขียนนะ
เรื่องในหัวมีเยอะยาวเฟื้อยเลย แต่ไ่ม่มีแรงใจจะเขียนเหมือนนักวิ่งที่ออกสตารท์ดี แต่แผ่วกลาง ขืนเป็นงี้บ่อยๆ
คนอ่านก็คงเซ็งแย่ อะไรฟ่ะยัยคนนี้เดี๋ยวผีเข้าเดี๋ยวผีออก พิลึกคน อาจโดนว่าอย่างงั้นได้ เลยเลิกเขียนซะดีกว่า
ส่วนเรื่องสั้นก็คงต้องรอดูกันต่อไปว่าแรงดลใจจะกระตุ้นให้คิดอะไรออกไหม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจคะ ลาก่อน