คืออึดอัดมากกกกก ตอนพี่ภูด่าน้อง คือความผิดมันไม่ได้จะขนาดนั้น ด่าซะไม่เป็นผู้เป็นคนเลยอ่ะ
นี่โคตรเข้าใจนะที่น้องทำไป เวลาคนเราอยู่ในสภาพแวดล้อมและอารมณ์ที่มันถูกกดดันหรือเครียดมากๆ มันจะหวาดระแวงและมองโลกในแง่รัายสุดๆ เหมือนเป็นห้วงอารมณ์ที่ถ้าใครไม่เคยเกิดนี่ไม่รู้จริงๆนะ ยิ่งสิงหาที่ทั้งถูกทำร้ายทั้งด่าทอ ทำอะไรนิดหน่อยก็กลัวจะผิดในสายตาภูไปแล้วอ่ะ สังเกตได้จากตอนที่ภูให้กินข้าวร้อนๆสิงหายังไม่กล้าแม้แต่จะเป่าเลย เรื่องนี้ทำให้นึกถึงบุพเพวายร้ายหน่อยๆตรงที่นายเอกกลัวพระเอกมากกกก
สิงหาก็โอ้ยย แม่ก็มีเพื่อนก็มีปะวะ ทำอย่างกะโลกนี้มีพี่ภูคนเดียว แล้วก่อนหน้านั้นมันใช้ชีวิตมาไงอ่ะ
แต่หน่วงจริงตอนสิงหาโดนด่าว่าไม่น่าเกิดมาเลย คือภูเหี้ยมากๆๆๆๆ แกไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินชีวิตใครว่าควรเกิดหรือไม่เกิดมั้ยอ่ะ
ไม่ค่อยได้เม้นนิยายยาวๆ แต่อันนี้คือแบบ .. พีคมาก ไม่เคยนิยายเรื่องไหนที่มีฉากด่าได้แบบว่า อัดอั้นตันใจอยากจะเถียงแทนสิงหา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
