ก็....ผม...มัน...เด็ก...ขาย...ตัว (ภาคสองๆๆๆๆ ) ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๕๔
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ก็....ผม...มัน...เด็ก...ขาย...ตัว (ภาคสองๆๆๆๆ ) ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๕๔  (อ่าน 270188 ครั้ง)

taanbeer

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ ๑๓

ผมกลับมายังหอของไอ้อ้น เปิดประตูเข้าไป ทั้งสองชีวิตยังนอนโดยที่ยังมีลมหายใจ ผมจัดเสื้อผ้าของตัวเองใส่ในตู้โดยที่ไม่ต้องรอคำอนุญาตจากเจ้าของห้อง  หลังจากจัดของซึ่งไม่มีอะไรมากนอกจากเสื้อผ้าไม่กี่ชุดส่วน  ของอย่างอื่นผมไม่เอามายกให้แนน ยังไงผมก็หาใหม่ได้ รอจนเย็น เพื่อนผมที่คิดว่าพวกมันตายก็สามารถขยับเปลือกตาลุกขึ้นมาได้
“อ้าวตื่นแล้วเหรอ”  กูคงหลับอยู่ทั้งไอ้บ้า
“อืมตื่นมาตั้งแต่เห็นพวกมึงนอนน้ำลายยืดแล้ว”
“เอ๊ย  ไอ้บ้าพูดไร  เสียภาพพจนสุดหล่ออย่างพวกกูหมด”
“ลุกแล้ว ก็ไปอาบน้ำกันได้แล้วจะได้ไปกินเหล้า”
“ไอ้เหี๊ยะติณ ตื่นมาจะชวนพวกกูไปกินข้าว ไม่มีนะมึง ตื่นมาก็จะให้แดกเหล้า”
“แล้วพวกมึงจะแดกไหม”
“แดก5555”    ไอ้ชาติวิ่งไปอาบน้ำแล้วเหลือไอ้อ้นที่มันเดินไปหวีผมแต่งหล่อ 
“มึงจะหวีทำซากอะไรไอ้อ้นเดี๋ยวมึงก็ไปอาบน้ำ กลับออกมามึงก็ต้องหวีอยู่ดี”
“กูต้องหล่อ24ชั่วโมง” อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“หึหึหึ ตลกแล้วมึง เอ้อ ไอ้อ้นช่วงนี้กูขอมานอนห้องมึงก่อนนะ ส่วนเสื้อผ้ากูเอาแขวนไว้ในตู้มึงเรียบร้อย”
“ไอ้เหี๊ยะติณ มึงพูดเหมือนกูปฏิเสธมึงได้เนาะ ของมึงอยู่ในตู้เรียบร้อยแล้วนิ”  ผมไม่สนใจที่มันพูดหรอกคับ 555 โทรศัพท์ผมเข้ามาอีกแล้ว แน่นอนว่าคงไม่ใช่ใครคนอื่นนอกจาก แนน ผมยังไม่รับไม่อยากได้ยินเสียงไม่อยากคุย  เสร็จสิ้นจากการรอไอ้สองตัวนั้นแต่งหล่อพวกผมก็เดินทางหาที่กินเหล้า แฟนไอ้ชาติโทรตามหาผัวมัน  คงแค่อยากรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหม  ไอ้ชาติก็บอกแฟนมันว่ายังอยู่เป็นเพื่อนผม เพราะเป็นห่วง อาการมึงเป็นห่วงกูมาก เห็นสาว ๆ กระดี๊กระด้าใหญ่ ไม่ต่างจากไอ้อ้น ประมาณ 3 ทุ่มโทรศัพท์ผมก็เข้ามาอีก
“ครับ”  พี่โจครับโทรมา
“ติณ ว่างไหม”
“มีไรพี่”
“มีลูกค้านะ”
“ใครพี่ คงไม่ใช่พี่”
“ไม่ๆๆ  ไม่ใช่เป้”
“งั้นก็ได้พี่ เที่ยงคืนนะ ตอนนี้ผมกินเหล้าอยู่”
“ได้ๆ เดี๋ยวพี่บอกลูกค้าให้ โรงแรม......นะ ห้อง 202”  แล้วพี่โจก็วางสายไป ผมกินเหล้ากับพวกได้ชาติไปจนใกล้เวลาเที่ยงคืนจึงขอตัวออกมาก่อน
“ไอ้ชาติ ไอ้อ้น ขอกลับก่อนนะมีธุระ”
“ไร  จะไปง้อแนนเหรอ”
“ง้อพ่อมึงดิไอ้อ้น กูมีธุระของกู”
“อืม ๆ งั้นมึงเอากุญแจห้องไปดิ”  ไอ้อ้นแกะกุญแจสำรองของมันให้ผม  ช่วงเวลาที่ผมขี่มอไซด์ออกมาจากกลุ่มเพื่อน เรื่องของแนนก็กลับเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ผมอยากจะลืมมันไป ทำไมแนนถึงทำกับผมแบบนี้นะ เฮ้อ   
ก๊อกๆๆ  ผมเคาะประตู 202 เพื่อเรียกลูกค้าที่คาดว่าน่าจะมาถึงแล้ว  ประตูห้องค่อยๆ เปิดออก
“พี่ปีย์”  ผมคาดาดไม่ถึงจริงๆว่าลูกค้าของผมคืนนี้คือพี่ปีย์พี่ของพี่เป้
“ทำไมเหรอ  คิดว่าเป็นเป้หรือไง”
“ไม่ใช่ครับ ผมแค่แปลกใจ ไม่คิดว่าพี่”
“ทำไมเป้ซื้อได้พี่ก็ชื้อได้ นายเป็นคนขายมีสิทธิเลือกเหรอ” จี๊ด  เลยครับ คำคำนี้
“ไม่มีครับ ตามสบายครับ พี่จะให้ผมทำอะไรละ ซื้อผมแล้วนี้”
“แล้วจะให้ทำไร นายก็ทำสิ ปกติพี่ไม่ค่อยได้ซื้อหรอกนะ ถึงแม้เพื่อนพี่จะเป็นแม่เล้า แค่อยากรู้ว่าทำไมเป้ถึงติดใจมึงนักหนาเพื่อมึงมีดีจริงพี่ก็จะได้ไม่ต้องขัดใจมัน”  ผมทั้งอึ้งทั้งโกรธที่พี่ปีย์พูดออกมาแบบนี้แต่ก็พยายามระงับอารมณ์
“งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ เพราะว่าผมคงไม่ได้มีอะไรดี” กลับดีกว่าไร้สาระวะ
“เดี๋ยวสิ อย่าลืมสิว่าพี่ซื้อนายมาแล้ว”  พี่ปีย์ยืนกอดอกมองมาที่ผม
“ครับ ผมรู้แต่บังเอิญว่าผมไม่ขอรับแขก”
“แต่พี่จ่ายเงินไปแล้ว”
“งั้นพี่ก็ไปเอาเงินคืนที่พี่โจนะครับ” 
“เล่นตัว คิดว่าเก่งนักเหรอกูจะคอยดู”  ผมเดินออกจากห้องมาด้วยอามณ์บ่จอย  ถ้าอยู่อีกแป๊ปได้ต่อยคนแน่
“พวกมึงยังกินเหล้ากันอยู่เหรอป่าว”  หลังจากเกินออกมาจากโรงแรมผมก็รีบโทรไปหาพวกไอ้ชาติ
“งั้นเดี๋ยวกูหานะเสร็จธุระแล้ว”
“รีบมาเลยมึงมีของดี”
“อะไรวะ”
“มาเถอะน่า พวกกูรออยู่”  ผมวางสายจากไอ้ชาติแล้วก็รีบมายังร้านเดิม  เมื่อผมมาถึงก็เห็นไอ้ชาติกับไอ้อ้นนั่งหม้อสาวอยู่
“อ้าวรีบมาให้ว่องเลยมึง”  ไอ้ชาติรีบเรียกผมแล้วขยับที่ให้ผมนั่งข้าง ๆ มันโดยอีกข้างมีผู้หญิงที่สวยใช่ได้นั้งกับมันอยู่
“คืนนี้ มึงกับพวกกูไปสนุกกันนะ”  ไอ้ชาติหันมากระซิบที่ข้างหูผม
“  จะดีเหรอมึง”
“ไม่ดียังไงวะ ผู้หญิงให้ท่าขนาดนี้”  ว่าแล้วมันก็หันไปหอมแก้มผู้หญิงคนนั้น  ไม่มีอายเล๊ย ส่วนไอ้อ้นก็ไม่ได้แตกต่างกัน  ส่วนผมยังรู้สึกเพลีย ๆ กับเหตุการณืที่ผ่านมา จึงยังคงนั่งดริ๊งต่อ จนร้านใกล้จะปิด
“งั้นพวกเรากลับเถอะ”  ไอ้อ้นเสนอ
“งั้นพวกเรากลับเลยไหม”  ไอ้ชาติก้มลงไปกระซิบที่หูของน้องผู้หญิงคนที่นั่งข้าง ๆ
“งั้นเอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”   น้องเอ แน่นอนเธอชื่อเอเพราะเพิ่งบอกชื่อเธอเมื่อกี้ ลุกเดินไปที่ห้องน้ำโดยที่มีเพื่อนอีกคนที่ไอ้อ้นนั่งกอดอยู่ลุกดตามไปด้วย
“คืนนี้สนุกแน่555”
“มึงจะไปเอาที่ไหนไอชาติ”  ผมถามมันออกไปเพราะรู้ว่ามันคงไม่ไปเอาที่หอมันแน่ไม่งั้นเมียมันฆ่ามันแน่นอน
“หอไอ้อ้นไง ใช่ไหมไอ้อ้น”   ไอ้อ้นพยักหน้าแทนคำตอบ
“อ้าวแล้วกูจะไปนอนที่ไหน”
“ไอ้เหี๊ยะติณมึงก็นอนนั้นแหละ จะได้สนุกด้วยกัน มึงจะได้ลืมแนนไวไว”
“ไอ้ชาติหมามึงจะพูดขึ้นมาทำไมวะ กูอุตส่าไม่คิดแล้วนะ” ว่ากำลังจะตบหัวมันน้องเอ  ก็เดินมาก่อน
“เอ่อ คืนนี้เพื่อนเอไปด้วยไม่ได้นะ  เขามีธุระ”
“อ้าว”  สมน้ำหน้าไอ้อ้นครับ  หน้าเสียเลย
“แล้วเอละครับ”  ไอ้ชาติถามกับน้องเอ   น้องเอยิ้มอาย ๆ หน้าแดงใหญ่
“เอก็ไปกับพี่ชาติ”  ไอ้ชาติยิ้มหน้าบานเชียว  แน่นอนว่าถึงเอจะไปคนเดียวแต่รับรองว่าไม่ได้โดนไอ้ชาติคนเดียวแน่  พวกเรากลับมาถึงห้องไอ้อ้น ไอ้ชาติรีบพาน้องเอเข้าห้อง  น้องเอไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเลยแม้แต่น้อยนิด ทั้ง ๆ ที่ต้องมาอยู่กับผู้ชายตั้ง 3 คน ไอ้ชาติเริ่มต้นบรรเลงเพลงกาม กอดแต่จูบไซ้ ไปตามหน้าอก ไอ้อ้นปิดไฟแล้วตามเข้าไปบรรเลงเพลงกามกับไอ้ชาติด้วย  ส่วนผมเดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นมาเปิดพร้อมกับเดินไปนั่งที่หัวเตียง มองไอ้สองคนนั้นทำมิดีมิร้ายกับน้องเอ ทั้งสองผลัดกันปนรเปรอให้กับน้องเอ  ตอนนี้ผมก็ชักมีอารมณ์ร่วมจึงแก้ผ้าออกเหลือแต่บ๊อกเซอร์  แล้วล้วงน้องชายออกมาชักตามภาพที่ปรากฏ พอไอ้ชาติเสร็จ ไอ้อ้นก็ขึ้นควบน้องเอต่อ  มือน้องเอ ไขว้คว้าไปเรื่อยเปื่อยตามแรงกระแทกของไอ้อ้น จนมือของเอมาจับน้องชายผมได้ น้องเอก็คลานตามมาจับน้องชายผมเข้าไปอม   จนผมกับไอ้ชาติเสร็จพร้อม ๆ กัน แต่น้องเอยังไม่ยอมปล่อยน้องชายยังคงผมและเล่นจนมันแข็ง ผมจึงเดินไปหยิบถึงยางขึ้นมาสวมแล้วจักการน้องเอ เสร็จไปอีก 1 รอบ ผมตื่นมาด้วยแรงกระเพื่อมของเตียงหันไปไอ้อ้นกำลังขย่มน้องเออีก  ผมมองดูที่นาฬิกา 7โมงเช้าแล้ว ผมรีบลุกไปอาบน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดจะไปโรงเรียน ผมหันไปดูไอ้อ้นอีกครั้งแต่ตอนนี้ก็มีไอ้ชาติเข้าไปร่วมแจมแจกกล้วยให้น้องเอชิมอยู่
“กูไปโรงเรียนก่อนนะ เสร็จแล้วเอาน้องเขาไปส่งแล้วไปโรงเรียนด้วย”  ไม่รอคำพูดจากพวกมันผมก็รีบมาที่โรงเรียน  พอจะเลี้ยวรถเข้าโรงเรียนสายตาผมก็ไปสะดุดกับแนน  แนนคงมายืนรอผมที่หน้าประตู ผมจะหันรถกลับแต่ไม่ทันแล้วครับ
“ติณ”  แนนวิ่งมาจับแฮนด์รถผมไว้
“มีไร”
“ติณ  อย่าทำเมินเฉยกับแนน แบบนี้ได้ไหม แนนขอโทษกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม แนนขาดติณไม่ได้นะ”  แนนทำท่าจะร้องไห้อีก สถานการณ์แบบนี้ไม่ดีแน่ ไอ้ชาติกับไอ้อ้นก็ยังไม่มา ใครจะมาช่วยผมได้เนี๊ยะ ตอนนี้ เริ่มมีคนมองมาทางผมมากขึ้นเรื่อยๆ เอะ..............นั้น เห็นแล้วคนที่จะช่วยผมได้
“พี่เป้ รอผมด้วย”  ผมเห็นพี่กำลังจะเดินเข้าโรงเรียน จึงตะโกนเรียก  พี่เป้หันหน้ามาทางผมแล้วนิ้มมาให้
“แนน ติณไปก่อนนะเดี๋ยวพี่เขาจะรอ”  ผมไม่รอคำตอบรีบขี่มอไซด์จนไปหยุดที่พี่เขา
“ขึ้นมาพี่เข้าโรงเรียนด้วยกัน”  พี่เป้ทำหน้า งง ๆ แต่ก็ขึ้นซ้อน

 :z2: :z2:

A_ay

  • บุคคลทั่วไป
แปะก่อน

คั้นมั้ยนิ
------------

เอิ่มติณ

แบบนี้ไม่ดีมั้ง :a5: :a5:

แต่ขอให้หนีรอดพ้นจากน้องแนน

แล้วมาสยบที่เป้เป็นพอ :laugh:

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
ตกใจหมดเลยนึกว่าพี่ชายเป้จะเอาจริง ๆ ใจหายแว๊บเลย

 :pig4: คะ

ออฟไลน์ myapril

  • Tomorrow
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-3
 :z13: :z13:
--------------------------
มีตัวช่วยพอดีเลยนะ ได้โอกาสเชียว
แต่ไม่อยากให้ตริณทำแบบนี้หรอก
ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเมื่อเรื่องหลอกๆนี่จบ ใครจะเจ็บที่สุด
เฮ้อ :z3:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-06-2011 23:13:35 โดย myapril »

stupidchild

  • บุคคลทั่วไป
ได้ตัวช่วยเชียวนะ

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
มาได้ถูกจังหวะพอดี 
ใครก็ได้ช่วยเอายัยแนนไปไว้ที่เขมร  อิอิ

ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
หายไปนานมากกกกกก


คิดถึงๆ :เฮ้อ: :กอด1: :กอด1:


สมน้ำหน้าแนน

 :z2: :z2: :z2:


ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :impress3:

จะพูดไงดีล่ะ

รอตอยต่อไปละกัน

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
รออ่านตอนต่อไปค่ะ รอดูว่านายติณ มันเห็นค่าของพี่เป้แค่ที่แก้ปัญหาเฉพาะหน้าแค่นี้ใช่ไหม

4life

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้พวกนี้มั่วว่ะ ถุงยางเเตกมันจะรู้สึก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






peking

  • บุคคลทั่วไป
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกแย่จังเลย เด็กสมัยนี้ หญิงก็ร้าย ชายก็เลว แล้วมันเรียนหนังสือกันยังงัยวะ

ตั้งแต่อ่านมาแต่ต้นรู้สึกขยะ แขยงไอ้ติณจังเลย ไม่รู้ซิ หรือเราเข้ามาผิดบอร์ดว่ะ

หรือเราหัวโบราณไปว่ะ เป็นเด็กมันต้องมั่วใช่มั๊ย  .....  เฮ้อ.....แย่จังเลย เกย์เซ็งเลย :jul3: :jul3: :jul3:

เป้เอ๋ย  ปล่อยไอ้ติณไปเถอะ เน่าซะขนาดนั้น    กูละกลุ้มแทนมึงจังเลย จะเอามาทำซากอะไรว่ะ

เจ็บปวดตายละมึง  ปล่อยมันไปที่ชอบที่ชอบของมันเถอะ :fire: :fire: :fire: :fire:

ออฟไลน์ ลู่เคอOlive♥

  • แซ่บเว่อร์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-8
เรื่องนี้มีแต่ผู้หญิง here นะ ไม่ไหวๆอะ
ผู้ชายก็มั่วจริง

Rhythm

  • บุคคลทั่วไป
ตกใจๆ นึกว่าจะได้กับพี่ปีย์  o22
ถ้าได้ขึ้นมา..ไม่อยากจะคิด.. :serius2: :serius2:

รออ่านนะค่ะ

ออฟไลน์ bomm

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 399
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
อ่านแล้วหดหู่กับพฤติกรรมของติณชอบกล 
มันจะดราม่าไหมเนีย...
ขอความเบิกบานและสดใสให้กับติณได้เจอทางที่สว่าง

ออฟไลน์ mickeynut

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 557
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +69/-3
อร๊ากกกกกกกก

ต่อด่วนๆๆๆๆ

spok1234

  • บุคคลทั่วไป
ติณ นะ ติณ

ไป เอา ชะ นี ทำ ม๊ายยย

ชิ ชะ

ออฟไลน์ white_destiny

  • รักไม่เคยมีจริง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 873
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +378/-199
Re:
«ตอบ #376 เมื่อ18-06-2011 09:57:51 »

ไอ้ส้นติณนี่มันเลวคงที่จริงๆ

บอกให้มันโดนพี่ปีย์สั่งสอน

ปล่อยเป้ไปเหอะ

m_pop91

  • บุคคลทั่วไป
ติณหายเศร้าเร็วๆนะ

ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
คงไม่ใช่คนแก้ขัดนะ

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
เอ่อ ติณ!!!!! o22
อ่านแล้ว ถึงกับจุก อารมณ์ ตอนอ่านนี่ บรรยายไม่ถูก  :a5:จะพยายามเข้าใจว่า เมาแล้ว เหงี่-น ไม่ได้ เป็นเพราะ สันดาน :z6:
แต่ พอเวลาหน้าสิ่ว หน้าขวาน เห็น เป้ มาถูกที่ถูกเวลา ก็ เอามาเป็น ไม้กันหมาซะงั้น เซ็งแกหว่ะติณ ไม่หยิ่งให้ตลอดวะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ maew189870

  • รักทุกคนนะคับ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 736
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4
โชคเข้าข้างพี่เป้แล้วคาบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ออฟไลน์ ever-never

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 525
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0

nubuggy

  • บุคคลทั่วไป
โชคเข้าข้างพี่เป้แล้วคาบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


 เห้อ  จะโชคดี หรือ โชคร้ายกันละเนี้ย มัวซะ

.....................................................
    
กลัวพี่เป้ ของน้องๆ จะจั่ว ติดมาจาก พระเอก ติณ ของ ทุกคนนะเซ่ บรือๆๆ

เรื่องนี้คอมเมนท์แรงมาก คือไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรนักหนากับไอ้อาชีพขายตัว มันต่ำต้อยน่ารังเกลียดขนาดนั้นเลยเหลอครับ

คนเราถ้าไม่จำเป็นใครจะอยากทำก็ลองเป็นพ่อแม่ใครบางคนใกล้ตายแล้วที่นาก็จะถูกยึดดูบ้างซิแล้วจะรู้ว่าตัวเองมีปัญญาไป

หาเงินมาจากไหนในขณะที่ตัวเองก็ยังเพิ่งเรียนอยู่แค่ ป.ว.ช.ใครมีปัญญาหาอาชีพที่ได้เร็วเงินเร็วๆเพื่อต่อชีวิตให้พ่อแม่ตัว

เองบ้างสมองเขามีไว้ให้คิดพิจารณาถึงเหตุผลไม่ใช่เอาอารมณ์ต่ำๆของตัวเองมาแสดงรู้สึกว่าเนื้อเรื่องเค้าก็อธิบายถึงที่มาที่

ไปและความจำเป็นของแต่ละตัวออกมาได้ชัดเจนอยู่แล้วแค่ทำไมมีแต่ความคิดแคบๆ ตรินเองมันก็บอกแล้วว่าไม่ได้อยากทำ

แล้วตัวเองก็ไม่ได้ทำเพราะว่าอยากได้เงินมาใช้เพื่อบำรุงบำเรอความสุขของตัวเองซะที่ไหนก็ส่งกลับบ้านทั้งนั้นเป็นเราถ้าอยู่

ในสถานะการณ์นั้นก็ทำแบบตรินเหมือนกันรูปร่างน่าตาดีซะอย่าง จะให้ไปทำอะไรได้ ค่าแรงขั้นต่ำ ตอนนี้ 230 บาทแต่พ่อ

ต้องใช้เงินหลัก 10,000 ในเวลาไม่กี่วันใครช่วยแนะนำหน่อยซิว่าจะให้ไปทำอะไรดีรู้อยู่ว่าในมุมมองของพ่อแม่อาจจะ

เสียใจที่ลูกต้องทำอย่างนั้นและจะต้องโทษตัวเองว่าเป็นเพราะตัวที่ทำให้ลูกต้องไปทำอาชีพนั้น แต่ในมุมของลูกละ ความรัก

ที่มีต่อพ่อแม่ก็มีไม่น้อยเช่นกันอะไรที่ทำได้ก็จะรีบทำทันทีไม่ว่าอาชีพนั้นจะดูต่ำในสายตาใครบางคน ที่มานั่งวิจารณ์กัน

เพราะทุกคนรู้ว่าตรินทำอาชีพนี้ แต่ถ้าทุกคนอยู่ในโลกของตรินผมว่าใครหลายคนอาจจะหลงรักหรือบางคนแทบอยากจะซื้อ

บริการจากตรินเลยก็ได้ แล้วก็มาทำเป็นวิจารณ์กัน แล้วยกเรื่องที่ตรินไปมีอะไรกันคนอื่นเยอะแยะแต่พอมาเจอแนนนอนกับ

ผู้ชายอื่นทำเป็นรับไม่ได้ อันนีไม่เห็นด้วยอย่างแรงเพราะนอกจากอาชีพที่ตรินทำแล้วเค้าก็ไม่เคยนอกใจหรือปันใจให้ใคร

ขนาดเป้ดีขนาดนั้นยังไม่สนแล้วแนนใช้อะไรคิดถึงทำแบบนั้นคนที่ต่อว่าตรินแบบนี้แสดงว่าถ้าแฟนตัวเองไปมีใครอื่นหรือ

นอนกับคนอื่นก็ไม่ว่ากันใช่ไหมขนาดตัวเองยังไปนอนกับคนอื่นได้เลย ถ้าคิดได้ขนาดนั้นผมขอนับถือจิตใจคุณจริงคณมีจิต

ใจที่กว้างอย่างมหาสมุทรจริงๆ


คนทุกคน ย่อมหา เหตุผลมาสนับสนุนสิ่งที่ตนกระทำลงไป เสมอ
แตกต่างตรงที่ เหตุผลนั้น เป็นที่ยอมรับ ของคนส่วนใหญ่ หรือไม่
จริงอยู่ การขายบริการทางเพศ อาจไม่ได้ เบียดเบียนผู้ใด
แต่ในหลายๆสังคม ก็มิได้ ให้การยอมรับ  หรือยกย่องนับถือเท่าไร
อาจจะมีข้ออ้าว หรือเหตุผลสนับสนุนการกระทำดังกล่าว มากม่าย
แต่ไม่ว่าจะมีเหตุผลสวยหรูอย่างไร ข้อแก้ตัวที่ฟังดูแสนเศร้าน่าเห็นใจ
แต่สุดท้ายอย่างไรเสียมันก็คือการ ขายตัว อยู่ดีครับ
ความจริงมันมีอยู่แค่นั้น
ในเมื่อรู้ว่าสังคมไม่ยอมรับ  ก็แปลว่าคนที่เลือกที่จะทำแบบนี้ ก็แปลว่า พร้อมหรือ ไม่ใส่ใจต่อคำ ดูถูกเหยียดหยามแล้วมิใช่หรือครับ
แล้วท่านจะเรียกร้อง เพื่อให้ได้ สิ่งใดขึ้นมาครับ
......................................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-06-2011 19:08:17 โดย nubuggy »

peking

  • บุคคลทั่วไป
เห็นด้วยกับคอมเมนต์ข้างบนอย่างรุนแรงเลยครับ ตอบได้ใจมาก ยังงัยก็ขายตัว น่าจะทำตัวให้น่ารัก ให้น่าสงสาร แต่นี่ไม่เลย เปล่าเลยยังคงดูถูก
เหยียดหยามคนอื่นตลอด ตัวเองทำเรื่องมักง่ายได้ นึกอยากจะขายตัวก็ขาย อยากจะนอนกับใครก็นอน ไม่ได้สนใจว่าแฟนจะรู้สึกอย่างไรด้วยซ้ำ
แล้วพอเวลาพบว่าแฟนมีคนอื่นกลับรับไม่ได้ จะไม่แย่ไปหน่อยหรือครับ รับไม่ได้ก็ควรพูดกันดี ๆ ซิ ไม่ใช่เอาแต่หนี อย่างนี้บ้านผมเขาเรียกว่าขี้ขลาด
ตาขาวครับ ไม่น่าเกิดมาเป็นผู้ชาย

จากที่อ่านเรื่องนี้มาตัวละครทุกตัวมักง่ายครับ ดื่มแต่เหล้าแล้วก็มั่วเซ็กซ์กัน อ่านแล้วให้ความรู้สึกหดหู่จังเลยครับ เด็ก ๆ กันทั้งนั้นยังหาเงินเองไม่ได้เลย
สงสารพ่อแม่นะครับ

รู้สึกหยะแหยงพระเอก(ไอ้ส้นติณ)มากเลยครับ มักง่ายไป สำส่อน หน้าตัวเมีย เห็นแก่ตัว และก็ขี้ขลาดด้วยครับ (เห็นผู้ชายมากอดเมียตัวเองก็หนีเลย ทำไมไม่พูดคุยกัน
ให้เข้าใจ รับได้หรือไม่ได้อย่างไร และนี่ก็เอาคนอื่นมาเป็นไม้กันหมาซะอีก ไม่แมนเลยจริง ๆ )ไม่น่าจะเกิดมาเป็นผู้ชายเลยครับ เอาเปรียบผู้หญิง และเกย์ครับ

taanbeer

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ ๑๔


ผมขี่มอไซด์จนมาถึงจุดจอด
“ลงได้แล้วพี่”  ผมรีบบอกกับพี่เป้  แกก็เดินลงไปอย่าง งง ๆ เหมือนกับตอนแรก ที่ขึ้นซ้อนแบบ งง ๆ
“ติณ”  แกเรียนผมหลังจากลงไปยืนเรียบร้อย
“...................................”
“ติณ คืนนี้ว่างไหม”
“......................................”
“ไปเที่ยวกับพี่ได้ไหมครับ”  อืมไปเที่ยวด้วยเหรอ ก็ดีไม่อยากอยู่หอ ไม่อยากคิดไร
“โทรหาผมนะ” แล้วผมก็เอารถไปเก็บ ผมชำเลืองมองที่กระจกเห็นพีเป้ยิ้มจนปากฉีกไปถึงหู ผมเรียน2คาบผ่านไป เพื่อนอันเป็นที่รักสุดสวาทขาดใจผมถึงมาถึงห้องเรียน
“กว่าจะมาได้นะมึง ล่อไปอีกคนละกี่ยก”  ไอ้อ้นชูนิ้วน้องพลับขอ2ทันที แถมยังทำหน้าทะเล้นอีก ซักเพี๊ยะดีไหม
“แล้วเอาน้องเขาไปส่งยัง”
“ไปแล้ว น้องเขายังขอเบอร์กูไว้ด้วยสงสัยติดใจ555”  แล้วมึงจะรู้สึกไอ้ชาติ
“ดีกูขอให้น้องเขาโทรมาตอนมึงอยู่กับเมีย”
“เฮ้ย  ไอ้เหี๊ยะติณปากหมา”  พวกผมก็ดำเนินชีวิตช่วงเรียนจนมาถึงเวลาเย็นที่พวกผมต้องมาเล่นบอล ที่สนามบอลผมเห็นพี่เป้ นั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนโต๊ะประจำของแก ที่มักมานั่งมองผมเสมอ
“ไอ้ติณ นั้นพี่อิเล็กฯ คนนั้นมานั่งมองมึงอีกแล้ว”  ไอ้อ้นเข้ามากระซิบบอกผม
“อืมกูเห็นแล้ว พี่เขาชวนกูไปเหล้าวันนี้”
“เอ๊ย ไอ้ติณมึงอย่าบอกว่าผิดหวังจากผู้หญิงแล้วมึงจะเปลี่ยนใจมาเอาแบบนี้นะ” 
“ไอ้อ้นกูไม่เปลี่ยนใจหรอกโว้ย ยังไงก็ก็ชอบผู้หญิง”
“แล้วพี่เขาชวนมึงไปกินเหล้าจริงป่าว” 
“จริงดิไอ้ชาติ กูจะโกหกมึงไปทำไม”
“งั้นให้พวกกูไปด้วยนะ” 
“สบายมาก เดี๋ยวกูบอกพี่เขาให้”  และหลังจากที่พวกผมเล่นบอลเสร็จ ผมก็เดินไปหาพี่เป้ที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตามองผม
“พี่”
“ครับ”
“จะไปกี่โมง ไปร้านไหน ผมเอาเพื่อนไปด้วยนะ พี่จะเอาเพื่อนไปด้วยก็ได้นะ”
“ไม่ครับ  พี่ไปคนเดียว ติณอยากไปร้านไหนละ พี่ร้านไหนก็ได้ ขอให้มีติณไปด้วยก็พอ”
“งั้นไปนั่งหัวลำโพงแล้วกันพี่ 2 ทุ่มนะ เจอกันที่ร้าน ผมกลับก่อนนะ”  ผมกลับไปพวก2ตัวนั้นเรียบร้อยก็กลับหอกัน ไอ้ชาติกลับหอมันส่วนผมกลับหอไอ้อ้น อาบน้ำแต่งตัวกะเวลาออกไปให้ถึงหัวลำโพง 2 ทุ่มพอดี พอผมหาที่จอดมอไซด์ได้ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
“ครับ”
“ติณมาถึงยัง”
“ถึงแล้วพี่กำลังจอดรถ”
“พี่อยู่ข้างหน้านะ ติณจะกินเหล้าหรือว่ากินเบียร์”
“เหล้าดีกว่าพี่” กดวางสายเรียบร้อยผมก็เดินนำหน้าไอ้อ้นมองหาพี่เป้  นั้นไงพี่เป้นั่งข้างหน้าร้าน แต่งตัวเท่ซะด้วย
“ไอ้ติณมึงไปนั่งเป็นเพื่อนพี่เป้เลย”  ไอ้อ้นมันดันหลังให้ไปนั่งข้างๆ พี่เป้ จัดแจงดีนักนะมึง    ผมนั่งลงข้าง ๆ พี่เป้  แกถามอะไรไม่รู้ผมก็ได้แต่พยักหน้าตอบบ้าง ส่ายหัวบ้าง ไม่นานไอ้ชาติก็มาถึง
“ช้านะมึงไอ้คุณชาติ”
“คราบ ไอ้คุณติณ บังเอิญต้องเคลียร์อะไรๆ นิดหน่อยกับที่รักนะครับ” มาช้าแล้วยังมาทำหน้าระรื่นอีกนะไอ้ชาติ   ไอ้ชาตินั่งลงข้าง ๆ ไอ้อ้นที่ตอนนี้ทั้งสองต่างสนุกสนานกับการมองสาว ๆ จนเวลาเกือบตีหนึ่งก็ถึงเวลาที่พวกผมต้องกลับ
“พี่เป้ คราบ ผมฝากติณกลับด้วยนะครับ”
“เฮ้ยไอ้อ้น ได้ไงวะ  กูมากับมึง ก็ต้องกลับกับมึงสิวะ”
“เฮ้ย เดี๋ยวกูจะไปต่อกับไอ้ชาติ มึงกลับได้แล้ว”
“พูดหมาๆ นะมึงจะไปเที่ยวต่อ แล้วไม่ชวนกูนะ”
“เฮ้ย  มึงกลับเถอะ กูไปแป๊ปเดียว เดี๋ยวก็กลับแล้ว มึงให้พี่เป้ไปส่งนะ”  แล้วพวกมันก็รีบลุกออกไป  หมายความว่าไงไอ้พวกนี้
“งั้นเราจะกลับกันได้หรือยัง”  เฮ้อ  กลับด้วยก็ได้ว่ะ  ผมเดินตามพี่เป้จนถึงที่รถ
“ติณพักแถวไหนเหรอครับ”
“แถว.......ครับ”
“ไกลจังนะ”
“ครับ”
“งั้นกลับกันเลยนะ ขอบคุณมากนะ”
“ขอบคุณผมเรื่องอะไร”
“ขอบคุณที่วันนี้ติณมาเที่ยวกับพี่ไง”  มันไม่ได้เกี่ยวกับพี่เลย  ผมนั่งรถกับพี่เป้มาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าหอไอ้อ้น เอะนั้นแนนนี้ทำไมมายืนอยู่ที่นี้ได้
“นั้นน้องผู้หญิงคนเมื่อเช้านี้ครับ”
“ครับ”
“เอ้อ  แฟนติณเหรอครับ”
“ครับ เคยเป็น แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแล้ว”  ยิ้มอารัยพี่เป้ 
“ขอบคุณที่มาส่งนะครับ”  ผมก้าวเท้าลงจากรถพี่เป้ ด้วยอารมณ์ที่บอกไม่ถูก  แนนยืนอยู่ที่หน้าห้อง พี่เป้ยังจอดรถอยู่ที่เดิม 
“ติณ”   แนนเรียกชื่อผมทันทีที่เห็นผมเดินเข้า
“แนนมาได้ไง”
“มีไม่กี่ที่หรอกนะที่ติณจะไป และที่นี้ก็เป็นอีกที่เดียวที่แนนคิดว่าติณจะอยู่”
“อืม  แล้วไง แนนมีธุระอะไร”
“ติณ อย่าทำแบบนี้ได้ไหม อย่าทำตัวห่างเหินแบบนี้  แนนรักติณนะ”
“รักเหรอแนน รักติณแต่ก็ไปมีอะไรกับคนอื่นนี้นะ”
“ติณแนนขอโทษ จริงๆ แล้วเรื่องนี้ไม่น่าที่จะเกิดขึ้นเลย มันเป็นความผิดของแนนเอง ยกโทษให้แนนซัก ครั้งได้ไหม ฮือๆๆ  ฮึกๆ”
“แนน น้ำตาไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ  อีกอย่างติณว่าก็ดีเหมือนกันที่แนนมา จะได้พูดกันให้เข้าใจ  ติณว่าเราเลิกกันถูกต้องแล้วละ”
“ไม่นะติณฮึก ๆ ฮือๆ ติณไม่รักแนนแล้วเหรอ”
“รักสิ ถึงต้องเลิก   เลิกตอนยังรักดีกว่าเลิกกันเพราะเกลียดนะ   คนนั้นอาจจะดีกว่าติณก็ได้แนนถึงเลือกไง เลิกกับติณแนนก็ได้ไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรอีก  ติณไม่ดีอย่างที่แนนคิดหรอก  กลับไปเถอะนะ”
“ติณ ฮือๆๆ ติณ”   แนนยังคงนั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าห้องผมเดินออกมาหารถพี่เป้ที่ยังจอดอยู่ข้างหน้าหอ  ผมถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป
“ทะเลาะกันอีกเหรอ”
“ครับ นิดหน่อยไปเถอะ”
“ไปทีไหนละ”
“ที่ไหนก็ได้ครับ ผมอยากกินเหล้าต่อ”
“งั้นเอ้อ........ไปกินที่บ้านพี่ไหม  พี่มีเหล้าอยู่ที่บ้าน”
“แล้วแต่ครับ”

 :o8: :-[ :o8: :-[

ออฟไลน์ myapril

  • Tomorrow
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-3
พาตริณไปบ้านเหรอ
ระวังพี่ปีย์จะฆ่ามันตายนะ
ยิ่งแค้นที่มันทำร้ายพี่เป้อยู่ด้วย :เฮ้อ:

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :serius2:

แม้ทางของพี่เป้เหมือนจะมีหวัง

แต่ติณก็ไม่เคยเปิดรีบเลยอ่ะ

งานนี้กว่าจะรักกันคงอีกนาน

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
เห้อออออ เหนื่อยแทนคนรูปหล่อ

watop

  • บุคคลทั่วไป
พาเข้าบ้านด้วยอ่ะ

 :z1: :z1:

A_ay

  • บุคคลทั่วไป
โอยยย

ติณ
ตกอยู่ในภาวะเสี่ยง(เสียเลือด)สูง :jul1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด