คิดถึงครั้งที่ 10
สวัสดี เขาชื่อสิงหา...
เพราะเกิดเดือนสิงหา พ่อเลยตั้งชื่อว่าสิงหา... และเพราะชื่อจริงชื่อสิงหา แม่เลยตั้งชื่อเล่นให้ว่าสิงห์...
ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือขี้เกียจคิด..
แต่แมวเปอร์เซียตัวโปรดของแม่เขาชื่อ พลอยไพรินทร์...
ขอความยุติธรรมแก่นายสิงหา.. - ^ -
เขามีแฟนเก่าคนหนึ่งชื่อว่าณภัทร ในสายตาสิงหานั้น ณภัทรไม่ใช่คนหล่ออะไรมากนัก..
แต่ณภัทรน่ารักมากกกกกก... ^ O ^
พูดแล้วก็คิดถึง...
“สิงห์ เล่นละครให้นิเทศหน่อยได้ไหม มันเป็นกิจกรรมหาเงินไปบริจาคอุปกรณ์การเรียนให้เด็กอ่ะ” พี่ฟ้าถามเขาในเย็นวันหนึ่ง
“ก็ได้ครับพี่” ยังไงช่วงนี้สิงห์ก็ว่างอยู่แล้ว
“งั้นวันเสาร์หน้าเจอกันตึกนิเทศนะ” พี่ฟ้ายิ้มดีใจแล้วเดินจากไป
สิงห์มาตึกนิเทศในช่วงสายของวันเสาร์... เอาตรงๆคือตื่นสายเลยมาช้า..
พี่ช่าให้รุ่นพี่คนหนึ่งเดินพาเขาไปที่ห้องนักแสดง
รู้สึกว่าจะชื่อเกียร์ เดือนมหาลัย...
“หวัดดี เราชื่อสิงหา” สิงห์ทักออกไปเหมือนปกติเวลาเจอคนแปลกหน้า เขากวาดสายตาไปทั่วห้อง..
คนตัวโตชะงักเมื่อเห็นแผ่นหลังที่คุ้นเคย..
นายน์ใช่ไหม? หันมาให้สิงห์เห็นหน้าหน่อยยย~~~
นักแสดงคนอื่นๆพลัดกันแนะนำตัวกับเขา แต่จนสุดท้ายนายน์ก็ยังไม่พูด...
“หมอนั่นชื่อนายน์ สถาปัตปีสาม มันเป็นคนขี้อายน่ะ” คนที่ชื่อเชนบอกเขาอย่างนั้น
“เรื่องบทเนี่ยเดี๋ยวพี่คุยทีละชุดก็แล้วกัน เกียร์กับเชนมาคุยกับเนย ริว ฟ้า ฟิว คุยกับแป้ง ส่วนสิงห์กับนายน์คุยกับกิมนะ” พี่แนตตี้พูดแล้วชี้ไปที่พี่แต่ละคนที่กล่าวถึง
สิงห์เดินไปหาพี่กิม
“หวัดดี” พี่กิมเอ่ยทัก
“สวัสดีครับ” เขากับนายน์พูดพร้อมกัน
“....”
“....” เกิดเดธแอร์ชั่วขณะ
“เออๆ เข้าเรื่องเลยละกันนะ คือในเรื่องก็เหมือนที่แพตตี้มันเล่าให้ฟังนั่นแหละ”
“....”
“พวกนายสองคนต้องเล่นเป็นเพื่อนสนิทกัน...”
“....”
“....”
“เอ่อ... มีปัญหาอะไรรึเปล่า...” พี่กิมถามเสียงวิตก
“เปล่าครับ พี่พูดต่อสิ” เขาตอบ
“ก็นั่นแหละ พวกพี่อยากได้ความแปลกใหม่ เลยอยากให้ฟรานซิสตัวละครที่นายน์ต้องเล่นมีบุคลิกเหมือนสิงห์ ส่วนซิลเวอร์ตัวละครของสิงห์จะนิสัยคล้ายๆนายน์น่ะ”
“....”
“....”
“...โอเคไหม?...”
“ครับ” นายน์ตอบ
“แล้วพวกนายรู้จักกันมาก่อนรึเปล่า?”
“....”
“ไม่ครับ” สิงห์ตอบไป
เขาน่ะรู้จัก แต่อีกฝ่ายจะรู้จักกันรึเปล่าเถอะ..
แค่หน้ายังไม่หันมามองกันเลย...
“เอาเป็นว่าวันนี้เรามาดูบทก่อนแล้วกัน พวกพี่เขียนบทกันแล้วแต่อยากได้ความสมจริงขึ้น ลองอ่านบทดูอันไหนที่ไม่ใช่ตัวเราให้แก้ให้หน่อยนะ” สิงห์รับบทมาเปิดดู มีแก้ไม่มากเขาเลยขอตัวกลับก่อนเพราะเพื่อนแชทมาบอกให้ไปช่วยงาน...
ยังไม่ได้คุยกับนายน์เลยยยย ฮืออออ T ^ T
วันนี้สิงห์มีนัดถ่ายโปสเตอร์.. สิงหายังคงคอนเซ็ปท์เดิมคือมาตามเวลา
แอบชื่นชมณภัทรอยู่ในใจที่มาก่อนเวลาตลอด...
“นักแสดงคะ เตรียมขึ้นแท่นประหารค่ะ เร็วๆนั่งเลย เก้าอี้คนละตัว” พี่แนตตี้พายมือไปที่เก้าอี้พลาสติก 7 ตัวที่อยู่ข้างหลัง
เขาใช้เวลาแต่งหน้าไม่นานก็โดนไล่ไปเปลี่ยนชุด
สำหรับสิงห์การถ่ายแบบเป็นอะไรที่สบายมาก เห็นอย่างนี้แต่เขาก็เคยถ่ายแบบให้นิตยสารวัยรุ่นมาก่อนนะ..
เท่ป่ะล่ะ 5555
“สิงห์เข้าฉากจ๊ะ” พี่ช่าเรียกสิงห์ให้เข้าฉาก สิงห์หันไปมองอีกคนที่ต้องถ่ายรูปคู่กับตน...
What the fuc_!!!!
ไอ้พี่เกียร์กำลังลูบหัวนายน์อยู่
คืออะไร? เขาเป็นอะไรกัน? แฟน? พี่น้อง? หรืออะไรยังไง?
เป็นหนุ่มเป็นนายหวงเนื้อหวงตัวหน่อยสิครับณภัทร...
หงุดหงิดอ่ะ อยากเข้าไปกระชากแขนพี่เกียร์ออก เซ็งโว้ยยยยย!!!!!
“ทั้งสองคนหันมามองกล้องค่ะ... น้องนายน์ยิ้มหน่อย... ดีค่ะ”
“หันหน้าเข้าหากันค่ะ”
“จ้องตากันด้วยนะ...”
สิงห์ก้มลงไปมองนายน์ คนตัวเล็กก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา
ฮอลลลล~~ ได้จ้องตากับนายน์ด้วยเขินนนน >\\\\< นายน์ยอมมองหน้าเขาแล้วววว
หลังจากถ่ายรูปเสร็จพี่ช่าก็นัดแนะวันซ้อม นายน์กลับไปแล้ว แต่สิงห์ยังมีเรื่องต้องทำอยู่อีก...
“พี่เป็นอะไรกับนายน์หรอครับ” สิงห์ถามเกียร์ที่กำลังช่วยทีมงานเก็บของ
“ฮะ? เป็นอะไรล่ะ ก็รุ่นพี่รุ่นน้องไง”
“แค่นั้นหรอครับ? ผมนึกว่าคบกันอยู่ซะอีก” ถามออกไปเหมือนถามเรื่องดินฟ้าอากาศ ทั้งๆที่กำลังกัดฟันพูดอยู่
“เปล่าๆไม่ได้คบซะหน่อย สิงห์เป็นคนตลกดีเนอะ ฮ่าๆๆ”
“แล้วพี่ชอบนายน์ป่ะ” สิงห์ยังไม่ละความพยายาม พี่เกียร์ทำหน้าตกใจที่เขาถามแบบนั้น
“...น้องมันก็...น่ารักดี...” พี่เกียร์อ้อมแอ้มตอบ
อย่างนี้มันเรียกชอบเว้ยย!!!!
วันต่อมาสิงห์มีสอบ อาจารย์ไม่มีการนัดอะไรล่วงหน้าทั้งสิ้น แอบสงสารเพื่อนที่โดดเหมือนกันแต่สงสารตัวเองมากกว่า..
จะติด F ไหม...
“สิงห์ กูขอยืมโทรศัพท์หน่อย” ไม้ขอยืมโทรศัพท์เขาทันทีที่เดินออกจากห้องสอบ
ไอ้นี่เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมเขาจึงไม่มีความลับอะไรกับมัน
“เออมึงเจอนายน์ป่ะ เห็นว่าเล่นละครด้วยกันนี่” ไม้ถามเขาหลังจากที่มันโทรหาแม่เสร็จ
“เจอ.. แต่เขายังไม่พูดกับกูเลยว่ะ...”
“มึงก็รู้ว่านายน์พูดไม่เก่ง ชวนเขาคุยสิ”
“แต่กูโดนบอกเลิกนะ..”
“มีกฎข้อไหนบอกว่าคนโดนบอกเลิกห้ามชวนคุยหรอ?”
“วันแรกกูก็ว่าจะคุยแต่มึงตามให้กูไปช่วยทำงานไง ส่วนวันที่สองมีเรื่องอื่นนิดหน่อย” เรื่องไอ้พี่เกียร์...
“อ้าวหรอวะ โทษทีมึง โทษที” ไม้บอกขอโทษเขา
“เออๆ” สิงห์โบกมือเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร
“งั้นกูกลับก่อนนะ เดี๋ยวตอนเย็นกูมีเดท” ไม้บอกลาเขาแล้วเดินออกไป
ตอนนี้สิงห์นั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะม้าหินอ่อนให้คณะ มือปลดล็อกโทรศัพท์แล้วกดเข้าเพจประจำที่ส่องทุกครั้งที่ว่างจนเรียกได้ว่าเป็นงานอดิเรก
Napat FC ‘แกกกกก วันนี้นายน์มาถ่ายโปสเตอร์ อยากดูละครแล้วววว’
2,134 ถูกใจ 433 ความคิดเห็น
รูปแอบถ่ายของนายน์ตอนเดินเข้าไปในสตูฯนิเทศถูกเอามาโพสต์โดยเพจเอฟซี
รูปในเพจนี้ส่วนใหญ่เป็นรูปแอบถ่าย ดูท่าว่าเจ้าตัวคงจะไม่รู้ว่าตัวเองมีเพจที่ตั้งโดยแฟนคลับอยู่
แอดมินแม่งก็สโตกเกอร์ดีๆนั่นเอง...
สิงห์เลื่อนดูรูปเก่าๆของนายน์ แน่นอนว่าเขาไม่ได้กดไลค์ แฟนคลับเขามีเยอะ ทำอะไรโจ่งแจ้งมากไม่ได้...
Napat FC ‘smile~~’
2,979 ถูกใจ 587 ความคิดเห็น
รูปพร้อมแคปชั่นสั้นๆแต่ยอดไลค์เกือบสามพันเพราะคนในรูปยิ้มให้กล้อง..
HP สิงหาเต็มหลอด~~
“สิงห์พี่ขอตารางเรียนหน่อยสิ จะได้นัดซ้อมถูก” สิงห์เปิดรูปตารางเรียของตนในโทรศัพท์ส่งให้พี่ช่า
“สิงห์ไปขอตารางเรียนนายน์ให้พี่หน่อยได้ไหม ช่วยหน่อย” พี่ช่าขอร้องสิงห์
สิงห์จึงเดินไปหานายน์...
ง่าาา.. จะพูดยังไงดี แทนตัวเองว่าอะไรดี สิงห์? กู?
ไม่เอาาา.. ไม่อยากพูดคำหยาบกับนายน์อ่ะ..
สิงห์คิดนานไปจนคนที่จะมาคุยด้วยเงยหน้าขึ้นมามอง
“พี่ช่าให้ผมมาขอตารางเรียนคุณ พี่ช่าจะได้นัดเวลาซ้อมถูก” สิงห์พูดออกไปเพราะความตกใจ
แต่ที่พูดออกไปนี่อยากตบปากตัวเอง.. นายน์สิงห์ขอโทษ...
หลังจากนั้นพี่ช่าก็ให้ซ้อมกันคนละฉากแล้วปล่อยกับบ้าน
แต่สิงห์ลืมอะไรไปบางอย่าง...
สิงห์ลืมโทรศัพท์ไว้ที่พี่ช่า!!
สิงห์รีบวิ่งกลับไปที่ห้องซ้อมทันที โทรศัพท์เขาไม่มีอะไรหรอก เขาไม่เคยเซฟรูปนายน์ไว้เพราะกลัวคนอื่นมาเห็น แล้วก็ล็อคโทรศัพท์ไว้ด้วย
สิงห์วิ่งมาจนถึงห้องซ้อมแต่ภาพที่เห็นทำให้เขาต้องออกแรงวิ่งให้เร็วกว่าเดิม
โทรศัพท์ของเขาอยู่ในมือนายน์!!!
แถมนิ้วเล็กๆนั่นกำลังจะกดปุ่มโฮมอีกด้วย!!!
“ทำอะไร!” สิงห์ดึงโทรศัพท์ออกจากมือของนายน์ เพราะความตกใจทำให้เสียงดังเหมือนกำลังตะคอดคนตัวเล็กอยู่
ยังไม่เห็นอะไรใช่ไหม?
“พี่เห็นโทรศัพท์มันวางทิ้งไว้อยู่เลยเอาไปถามหาเจ้าของกับน้องนายน์แค่นั้นเอง ยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ” พี่ช่าพูด
“งั้นหรอครับ... โทรศัพท์ผมเอง ขอบคุณมากครับ ผมไปแล้วนะ สวัสดีอีกรอบครับทุกคน” สิงห์ยิ้มลาแล้วเดินออกไป
เขาไม่เคยมีรูปนายน์ในโทรศัพท์ แต่ไม่ได้หมายความว่าล็อคสกรีนจะไม่มีอะไร
สิงห์กดปุ่มโฮมแล้วถอนหายใจ...
มันเป็นรูปที่ถ้าคนไม่รู้ก็จะไม่เข้าใจ แต่ถ้าใครรู้ก็คงคิดว่าเขาบ้า
บ้าที่ยังอาลับอาวรณ์แฟนเก่าขนาดนี้...
รูปที่คำว่า Together กับ Forever มันต่อกันอยู่..
รูปที่พวกเขาจับมือกันและกันแน่น...
“พี่ช่า นายน์ล่ะครับ” สิงห์ถามพี่ช่าเมื่อเห็นว่าคนที่มักจะมาก่อนเวลายังไม่มา
“อ๋อ.. เกียร์โทรมาบอกว่าจะไปเที่ยวทะเลกันน่ะ”
“ไปสองคนหรอครับ?”
“ใช่จ๊ะ สิงห์มีอะไรรึเปล่า?”
“เปล่าครับ พี่เกียร์ไม่เห็นพูดอะไรเลย ผมก็อยากไปเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ” สิงห์หัวเราะ แล้วขอตัวไปซ้อมละคร
แต่ไอ้พี่เกียร์ครับ.. ตอนถามบอกไม่ได้เป็นอะไรกับนายน์ แต่ไม่เที่ยวทะเลกันสองคน คือ?
ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!!
นายน์เป็นของสิงห์ ของสิงห์คนเดียวด้วย!!ถึงสิงห์จะโดนบอกเลิกก็เถอะ...
“สิงห์ บททะเลาะเอาแบบนี้ได้ไหม” พี่ช่ายื่นบทมาให้เขาดู สิงห์เปิดดูผ่านๆก็ตอบตกลง
บทไม่ได้แย่อะไร ยังไงเขาก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้เขาโกรธนายน์มากกว่า...
ทำไมถึงไปเที่ยวกับไอ้พี่เกียร์สองต่อสองแบบนั้นล่ะ...
ครืดดดด...“เฮ้ย!! น้องระวัง!!!”
โครมมมมม!!!!เสียงตะโกนของรุ่นพี่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของหนักตก สองขาของสิงห์วิ่งไปทันทีที่เห็นว่านายน์อยู่ในรัศมีของฉากที่จะตกลงมา
“กรี๊ดดด!!!”
“น้องเป็นอะไรรึเปล่า”
เจ็บ...
แต่แค่นายน์ไม่เป็นอะไรก็โอเค
“สิงห์... เลือด...” นายน์จ้องเลือดที่ไหล่เขาแล้วพูดออกมาเบาๆ
งืออออ~~~ ไม่เจ็บแล้วววว
นายน์เรียกชื่อสิงห์ด้วยยย ไม่เจ็บแล้วววว~~~
พี่ช่าบังคับให้เขาทำแผล เขาเลยบอกให้พี่ช่าทำแผลให้อีกคนที่ได้แผลถลอกด้วย หลังจากนั้นเขาก็ขอตัวกลับบ้าน แต่พี่ช่าไม่ยอม สุดท้ายนายน์เลยอาสาขับรถให้เขา
คนน่ารักนอกจากน่ารักแล้วยังใจดีอีก~~
“คุณขับรถเป็นด้วยหรอ” สิงห์ถามเมื่อนายน์สตาร์ทรถ
“ครับ”
“นานรึยัง”
“ตั้งแต่ขึ้นปีสอง ผมไม่พาคุณไปตายหรอก”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
ต่อให้พาไปนรกเขาก็ยินดีไป~
นายน์ขับรถพาเขามาฉีดยาที่โรงพยาบาลของมหาลัย แต่มีเคสด่วนนักศึกษาตีกันทำให้เขาต้องรอจนฟ้ามืด
ได้อยู่กับนายน์นานขึ้นอีก ดีใจที่พวกคุณตีกันนะครับ ^ _ ^
ฉีดยาเสร็จนายน์ก็ขับรถมาส่งสิงห์ที่คอนโด
“ผมขอตัวนะครับ”
“เดี๋ยว!” อย่าเพิ่งกลับ
“ครับ?”
“ดึกแล้ว.. คุณจะค้างที่นี่ไหม”
คงจะดีไม่น้อยถ้าคนที่อยู่ในรูปตรงหัวเตียงออกมานอนเตียงเขา~~
เดี๋ยวๆๆๆ รูปบนหัวเตียง !! ชิบหายแล้ววว!!!
“ไม่ล่ะครับ ผมกลับเลยดีกว่า” นายน์ตอบ
งื้ออออ~ เสียดายยยย~~
“ผมไปส่งคุณขึ้นแท็กซี่ก็แล้วกัน” สิงห์พานายน์มารอแท็กซี่หน้าคอนโด
“กลับดีๆนะครับ ถึงแล้วก็บอกพี่ช่าด้วย เดี๋ยวเขาเป็นห่วง” สิงห์บอกแล้วปิดประตูรถให้
พี่ช่าไม่ได้เป็นห่วงหรอก เขานี่แหละที่ห่วง..
แต่จะให้บอกไปตรงๆก็ยังไงอยู่ ไม่มีเหตุผลที่เขาควรจะทำเลยสักนิด ถามจากพี่ช่าเอาทีหลังก็ได้ ฉลาดป่ะล่ะ ขอเสียงปรบมือให้สิงหาหน่อยยยยย~
รอจนแท็กซี่ลับสายตา สิงห์จึงเดินขึ้นห้อง วันนี้ว่างแล้ว งานก็ไม่มี ฉะนั้นก็ต้องส่องเพจ...
Napat FC ได้แชร์รูปภาพของ
The princess of Arkacha 'โอ้ยแก นายน์ของฉันเป็นอะไรกับสิงหา'
3,487 ถูกใจ 154 ความคิดเห็น
รูปตอนที่ฉากกำลังจะล้มทับนายน์แล้วสิงห์เอาตัวไปกันแทน
คนที่อยู่ข้างล่างทำหน้าตกใจตอนมองมาที่เลือดเขา...
เป็นห่วงล่ะสิ.. เป็นห่วงใช่ป่ะ ณภัทรเป็นห่วงสิงหาสินะ~~ มีความสุข....
สิงหายิ้มกว้าง นิ้วชี้เลื่อนไปกดไลค์โพสต์...
เวรแล้ว!! ทันทีที่ได้สติสิงห์ก็อันไลค์ทันที
เกือบไปแล้วๆ...
สิงห์เลื่อนไปอ่านคอมเม้นท์แทน
มีคนแท็กใต้โพสต์เขามากมาย ทักแชทมาถามก็มีว่าเป็นอะไรกับนายน์
สิงหาไม่เคยตั้งคำถามนี้กับตัวเองมาก่อน...
เขาเป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่แอบรักแฟนเก่าตัวเองมาสามปี...
เขาเองก็เพิ่งรู้ตัวว่ามันแปลก...
อาจเพราะเมื่อก่อนเขาแค่ดูคนๆนั้นอยู่ห่างๆ ไม่ได้ใกล้กันขนาดนี้รึเปล่า...
หลายคอมเม้นท์เชียร์ให้พวกเขาคบกัน...
แต่สิงหายังมีสิทธิ์กลับไปรึเปล่า...
ถ้ากลับไปมันจะจบแบบเดิมอีกรึเปล่า..
เขากลัว...
ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว เขาควรจะพอแล้วดีไหม...
เป็นแค่คนรู้จักของณภัทร เพราะสิงหารู้ตัวดีว่าเขากลับไปเป็นเพื่อนไม่ได้อีกแล้ว...
**********************************************
เดี๋ยวมี 10.5 มาต่อ พาร์ทสิงห์แต่งยากมาก อาจจะเพราะชินกับพาร์ทนายน์ไปหน่อย
อยากจะบอกว่า ขอเชิญทุกท่านพบกับ #ความสิงหา 5555
สิงหาเป็นแค่คนบ้าๆคนหนึ่ง ถถถถ
-รักคนอ่าน-
หัวข้อ: -[ แฟนเก่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดถึงมากที่สุด ]- คิดถึงครั้งสุดท้าย P.38 (1/6/16) (อ่าน 364578 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก