คำสารภาพของเด็กขาย ภาค "ดินกะชล" ตอนพิเศษ ถวายเพล (8 กันยายน 2015)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: คำสารภาพของเด็กขาย ภาค "ดินกะชล" ตอนพิเศษ ถวายเพล (8 กันยายน 2015)  (อ่าน 431477 ครั้ง)

Loidelohm

  • บุคคลทั่วไป
พี่ดิน ณ. ปัจจุบันทำไรที่ใหนเอ่ย.
เคยมีคนเล่าให้ฟังว่า...ใครที่ใช้น้องชายแบบโชกโชนมากๆ วันหนึ่งที่เวลาผ่านไป
น้องชายจะหลับไหลตลอดกาล...
จริงป่าว พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ฮี่ ฮี่...


อิอิ




ถ้าเป็นอย่างที่ว่าจริง ป้าข้างล่างจะเอาพี่ดินไปทำไรครับ
เหอ เหอ
V
V
V
V
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-01-2011 13:11:25 โดย Loidelohm »

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
ป้าขวัญเข้ามาตามหาน้องชายสุดหล่อ  อิอิ

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
พี่ดิน ณ. ปัจจุบันทำไรที่ใหนเอ่ย.
เคยมีคนเล่าให้ฟังว่า...ใครที่ใช้น้องชายแบบโชกโชนมากๆ วันหนึ่งที่เวลาผ่านไป
น้องชายจะหลับไหลตลอดกาล...
จริงป่าว พี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ฮี่ ฮี่...


อิอิ




ถ้าเป็นอย่างที่ว่าจริง ป้าข้างล่างจะเอาพี่ดินไปทำไรครับ
เหอ เหอ
V
V
V
V


^

^

เอาไปทำน้องชายไงคร๊าบบบบบบ

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ตอนนี้อย่าว่าผมน๊า...  :o8:  :-[

.....................................................

ตอนที่ 42 มุมเล็กๆ ในเมืองเชียงใหม่

บ่ายวันจันทร์ ตามตั๋วเครื่องบิน ผมจะต้องบินกลับในวันอังคารเพื่อทำงานในวันพุธ

เพื่อนผมไปติดต่องานอีกที่นึง ส่วนผมเอง ก็ไม่มีอะไรทำเพราะของฝากก็เพิ่งไปเดินซื้อที่ถนนคนเดิน ไปเมื่อวาน วันนี้ ว่างๆ ผมก็เลยขับรถออกจากบ้านเพื่อน โต๋เต๋ไปมาสักพัก ก็กลายเป็นว่าผมกำลังขับรถขึ้นพระธาตุดอยสุเทพฯ แล้ว...

หลังจากนมัสการองค์พระธาตุฯ เสร็จ ผมก็นั่งเล่นอยู่แถวๆ รอบพระธาตุฯ นึกถึงเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนที่เคยพาไอ้ชลขึ้นมาเที่ยวที่นี่ มันดูตื่นเต้นกับทุกๆ สิ่งที่เป็นเชียงใหม่เสียจริง

..........................................................

“กูชอบที่นี่ว่ะ ดิน... อากาศดี ผู้คนเป็นมิตร... วัดวาอารามเยอะแยะ... กูว่า กูอยากอยู่ที่เชียงใหม่นะ” ไอ้ชลบอกผมหลังจากมองผ่านกล้องที่เค้าให้เช่าดูหลังองค์พระธาตุ ลงไปที่เมืองเชียงใหม่

“ก็มาอยู่ดิ...” จำได้ว่าผมบอกมันไปอย่างนั้น

“แล้วมึงล่ะดิน... มึงอยากมาอยู่ที่นี่ป่ะ...”

“กูไม่รู้เหมือนกัน...”

“ถ้าเรามาอยู่ที่นี่ด้วยกันคงดีนะ ดิน” มันหันมาบอกผม ตาเป็นประกายก่อนจะรีบบอก... “กูหมายถึง เราอยู่เป็นเพื่อนกัน บ้านอยู่ข้างๆ กันน่ะ...”

ผมยิ้มให้มันอย่างฝืนๆ เพราะตอนนั้นผมยังตามหาน้องษาไม่เจอเลย...

..........................................................

ผมนั่งเล่นอยู่บนดอย นานพอดู จนเริ่มเย็น ถึงขับลงมาจนกระทั่งถึงหน้าสวนรุกขชาติตรงข้ามสถานีตำรวจห้วยแก้ว ก่อนถึงมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มีคนมาวิ่งออกกำลังกายหลายๆ คน ผมจึงจอดรถลงไปเดินเล่นอยู่พักใหญ่ อากาศกำลังดี แต่เข้าหน้าหนาวแล้วพอหกโมงกว่า ก็มืดสนิท...

ผมเดินออกมายืนตรงฟุตบาทริมถนนหน้าสวน สังเกตดูมีรถมอเตอร์ไซค์จอดอยู่สองสามคันแต่ไม่เห็นคนขับ... กำลังลังเลว่าจะไปไหนต่อดี ก็มีมอเตอร์ไซค์อีกคัน เข้ามาจอดไม่ไกลจากผมนัก

คนขับ (ไม่ได้ใส่หมวกกันน๊อค) เป็นเด็กหนุ่มอายุน่าจะไม่เกินสิบแปดสิบเก้าปี หน้าตาใสไว้ผมแบบเกาหลียอดนิยม... นุ่งกางเกงยีนส์ เสื้อยืดคอกลมทับด้วยเสื้อแจ๊คเก็ตสีทึบ...
ตอนแรกน้องคนนั้นตั้งท่าจะเดินเข้าไปในสวน แต่แล้วก็ทำท่าชะงักนิดนึง ก่อนจะเดินเข้ามาหาผม

“พี่ครับ... กี่โมงแล้วครับ”

ผมยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา... “หกโมงสี่สิบห้าครับ...”

น้องเค้ามองหน้าผมยิ้มๆ “ขอบคุณครับ... พี่มาคนเดียวเหรอครับ มาจากกรุงเทพใช่ป่ะ”

ผมมองหน้าน้องเค้าอย่างรู้ทัน (มุขอย่างนี้ ถึงจะอ่านง่าย แต่มันก็ได้ผล) “ครับ... พี่มาจากกรุงเทพฯ มาคนเดียว พอดีไม่มีอะไรทำ ก็เลยแวะมาเดินเที่ยวครับ”

น้องเค้ามองซ้ายมองขวา...ก่อนจะเอ่ยปากชวน “เข้าไปเดินเล่นกันในสวนไม๊ครับ พี่...”

ช่วงนั้น ถึงผมจะไม่อดอยาก แต่ก็ว่างเว้นมาร่วมอาทิตย์แล้วเหมือนกัน และดูๆ แล้วน้องเค้าไม่น่าจะเป็นอันตรายกับตัวผม (กับไอ้ดินน้อยไม่แน่... หุ หุ) ก็เลยพยักหน้า “ไปสิ”
เราเดินไปตามทางที่ทำเป็น จ๊อกกิ้งแทรค ลึกเข้าไปในสวน ค่อนข้างมืด แต่ก็ยังมีแสงไฟจากถนนและบ้านพักที่อยู่ด้านหลังสวน ส่องเข้ามาให้เห็นรางๆ

“พี่... ผมชอบอม... พี่ชอบยังไงครับ” จู่ๆ น้องเค้าก็ถามผมไม่อ้อมค้อม... อือมมมม เด็กสมัยนี้มันตรงกันดีจริงๆ ไม่ต้องอารัมภบทกันมาก...

“พี่ชอบให้อมครับ...” ผมบอกตรงๆ เหมือนกัน เพราะไม่รู้จะอ้อมค้อมไปทำไม...ไอ้ดินน้อยมันก็เริ่มจะกระดุกกระดิก กระสากลิ่นเหยื่ออยู่ในกางเกงแล้ว

น้องเค้าเอื้อมมือมาจับที่เป้ากางเกงยีนส์ของผม บีบขยำเบาๆ ก่อนจะทำตาโตบอก... “บะเริ่มเลยนี่ครับ”

“ก็... ไม่เบา ว่าแต่ว่า ปลุกมันตื่นแล้วก็รับผิดชอบด้วยละกัน”

“อยู่แล้ว...” เด็กหนุ่ม หันมายิ้มทะเล้น ดึงผมเข้าไปใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่ค่อนข้างมืดพอสมควร... นั่งลงคุกเข่าตรงหน้าผม เอื้อมมือมาปลดหัวเข็มขัดพร้อมกับกระดุมเม็ดบน พอหลุดออก น้องเค้าก็ดึงเป้ากางเกงยีนส์แบบติดกระดุมของผมทีเดียวอย่างรีบร้อน มือไม้สั่นจนผมหัวเราะหึๆ

“ใจเย็นๆ ครับ พี่ไม่หนีไปไหนหรอก...”

น้องเค้าไม่พูดต่อ พอกางเกงยีนส์ของผมออกมาได้ ก็ล้วงมือเข้าไปควักไอ้ดินน้อยออกมาจากกางเกงในที่ห่อหุ้มทันที ใช้มือรูดเข้ารูดออกสองสามที ไอ้ดินน้อยก็ชูคอผงาดเต็มขนาดสู้มือ เล่นเอาคนที่นั่งคุกเข่าตรงหน้าถึงกับคราง...

“อาวววว์  ใหญ่เบิ้มเลย... อูยวซซ พี่ฝังมุกด้วยเหรอ กี่เม็ดเนี่ยะ...”

“นับดูสิ... หึ หึ”

แต่น้องเค้าไม่เสียเวลานับหรอกครับ เพราะจับรูดไม่กี่ที ก็อ้าปากอมหัวบานๆ ของไอ้ดินน้อยเข้าไปเต็มปากเต็มคำ... ไม่แม้แต่จะถลกกางเกงในของผมลงให้สุด จนผมต้องเอานิ้วหัวแม่มือเกี่ยวรูดถลกลงไป ก่อนจะควักเอาไข่สองลูกออกมาสัมผัสอากาศเย็นๆ ภายนอก

ดูเหมือนน้องเค้าจะรัญจวนกับเม็ดมุกที่ฝังอยู่บนท่อนKของผมไม่น้อย จากที่อ้าปากอมรูดอยู่พักใหญ่ ก็ค่อยๆ เอาลิ้นตวัดเลียไปตามลำท่อน พอเจอเม็ดมุกก็เม้มด้วยริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะละไปที่ยังเม็ดอื่นพอถึงโคน เหมือนรู้ใจ น้องเค้าก็อ้าปากอมเอาไข่สองลูกของผมเข้าไปในปาก ก่อนจะใช้ลิ้นดุนเล่นไปมา เล่นเอาผมต้องครางออกมาอย่างสุดเสียว

“อูยซซซ น้องครับ... อาซซซี๊ดซซซ ดีครับ อูยซซซ”

พอรู้ว่านั่นคือจุดกระสันที่เสียวที่สุดของผม เด็กหนุ่มนิรนามก็ไม่รอช้า เร่งโจมตีจุดอ่อนของผมอย่างเป็นงาน ไข่สองใบของผมแทบจะไม่ได้ออกมาอยู่ข้างนอก... โดนน้องเค้าอมไว้ไนปากก่อนจะใช้ริมฝีปากเม้มดึงออกไปเบาๆ

ผมยืดตัวหงายหน้า หลับตาปี๋สูดปากเบาๆ อย่างเสียวสุด...

“อาซซซู๊ดดดซซซซ น้องครับ... อูยซซซี๊ดดดซซซซซ”

เสียงเหยียบใบไม้แห้งดังกร๊อบแกร๊บ ทำให้ผมสะดุ้งนึกขึ้นมาได้ว่าไม่ได้อยู่ในที่ลับตาคนสักเท่าไร หันไปมองก็เห็นเงาตะคุ่มๆ ของคนๆ นึง ยืนมองอยู่ไม่ไกล...  กำลังจะดึงกางเกงขึ้นมา แต่เด็กหนุ่มที่อมไข่ของผมเข้าไปตุ่ยเต็มปากทั้งสองลูก ทำอาการว่าไม่เป็นไร ก่อนจะหันไปทางคนนั้น กวักมือให้เข้ามาร่วมกิจกรรมกลางสวนรุกข์ของเราสองคน

พอได้รับสัญญานไฟเขียว แขกที่เพิ่งได้รับเชิญก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะนั่งคุกเข่าลงข้างๆ เด็กหนุ่มคนที่อมไข่ของผมอยู่เต็มปาก... ไม่ทันไร ท่อนKของผมก็อยู่ในมือของคนมาใหม่แล้ว

“อูยซซซ ใหญ่เต็มมือเลย... ฝังมุกด้วย... สุดยอดดดด...” เสียงคนมาใหม่ ครางเบาๆ อย่างสะใจ ก่อนจะอ้าอมเอาหัวบานๆ ของท่อนฝังมุกของผมเข้าไปในปาก เหมือนกับกระหายอยากมานาน...

คนมาใหม่ดูเหมือนจะมีประสบการณ์ในการอมKมากกว่าคนแรก ทั้งปากทั้งลิ้นร่วมมือกันอย่างมีประสิทธิภาพ ริมฝีปากขบเม้มที่ท่อนK ส่วนลิ้นทำหน้าที่เลียกระหวัดไปตามเงี่ยงหัวบาน กระพุ้งปากดูดดุนไม่มีตกเล่นเอาผมครางด้วยความเสียวกระสัน

“อ๊าซซซ ซี๊ดดดซซซ อูยซซซ สุดยอด”

คนแรกที่ทำหน้าที่อมไข่ผมอยู่ พอได้ยินเสียงผมครางกระสัน ก็หันไปจัดการกับพวงไข่ของผมอย่างหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น ริมฝีปากหยุ่นๆ นุ่มๆ อุ่นๆ ทำหน้าที่ดูดดุนไข่สองลูกของผมอย่างเมามัน

“อูซซซซี๊ดดดซซซ อาซซซ”

จากหนึ่งคนในตอนแรก ตอนนี้กลายเป็นสองคนที่รุมย่ำยีพวงไข่กับKฝังมุกของผม ซึ่งผมก็ได้แต่ยืนกางขาแอ่นเอวให้น้องเค้าจัดการกับพวงไข่และท่อนKของผมอย่างสะดวก
ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะสามารถแท็คทีม ร่วมมือกันได้เป็นอย่างดี ทั้งปากทั้งลิ้นของทั้งสองคน ประสานทำงานกันอย่างมีประสิทธิภาพ เล่นเอาผมยืนขาแข็ง เกร็ง กัดฟันกรอดด้วยความเสียวที่ไม่ขาดตอน

“อาซซซ อูยซซซ สุดยอด โคตรเสียวเลย...อาซซอัซซซ”

บรรยากาศในสวนที่ไม่ไกลจากถนนใหญ่นัก ยังเห็นรถวิ่งไปวิ่งมาอย่างชัดเจน แถมฝั่งตรงข้ามเป็นสถานีตำรวจสร้างความตื่นเต้นอย่างมากมาย อีกทั้งสองคนที่รุมสกรัมลำKของผมอยู่ก็จัดได้ว่า “มืออาชีพ”...

จนกระทั่ง ความเสียวพุ่งขึ้นถึงขีด... “อาซซซ อูยซซซี๊ดดดซซซ อาซซซ์ จะแตกแล้ว...อ๊าซซซ”

ผมเกร็งตัวด้วยความเสียว ขณะที่น้ำแรกจากท่อนลำ พวยพุ่งกระฉูดฉอกเข้าคอของคนที่อ้าปากรอเข้าไปเต็มๆ... พร้อมๆกับระลอกสองที่ตามมาติดๆ...

คนที่อยู่ด้านล่างรีบคายไข่สองลูกของผมออกจากปาก ก่อนจะอ้าปากอมหัวบานที่กำลังกระฉูดอีกระลอกตามออกมา... จากนั้นสองคนก็ร่วมกันแบ่งกันทั้งดูดทั้งเลียน้ำที่ทะลักออกมาจากท่อนKของผมจนหมด มิหนำซ้ำยังใช้มือรีดส่วนที่ค้างอยู่ในท่อใต้ลำออกมา กะไม่ให้เหลือตกค้างเลยแม้แต่หยดเดียว...

“อาซซซซ... หมดแล้วคร๊าบ อูยซซซ...”

ผมหัวเราะหึๆ เมื่อเห็นทั้งสองคนยังรีดเร้น ลำKของผมพอมีน้ำปริ่มออกมาจากรอยแยกตรงปลายก็แย่งกันใช้ลิ้นปาดเลียไปจนเกลี้ยง... กว่าจะยอมให้ผมดึงกางเกงขึ้นมานุ่งไว้ตามเดิม...

พอผมแต่งตัวเรียบร้อย... น้องคนแรกที่ชวนผมเข้ามาในสวนก็เข้ามากอดหลวมๆ ก่อนจะบอกว่า

“ขอบคุณครับพี่...”

ตอนผมขับรถกลับมาที่เกสต์เฮาส์ ยังนึกๆ ว่าผมเคยอ่านผ่านๆ เรื่องการมีเซ็กซ์เอ้าดอร์ที่เชียงใหม่ ดูเหมือนว่าสวนรุกขชาติ จะเป็นที่นึงที่รวมอยู่ในสถานที่เหล่านั้นด้วย ไม่นึกเหมือนกันครับว่า... จะโดนกับตัวเอง...

อีกมุมเล็กๆ ในเมืองเชียงใหม่จริงๆ...

..........................................................


เล่าไปเล่ามากลายเป็นเหตุการณ์ ปัจจุบันได้ไงไม่รู้ครับ... แหะ แหะ เจอกันใหม่ตอนหน้าครับ

Loidelohm

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
^
^


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ดิน....สุดยอดเลยครับ
ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
รักษาไว้นานๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อิอิ

เหมือนผมเลย ยังคงแวะเวียนไปที่ๆเคยไปครั้งอดีตเสมอ
และก็ยังคงเหมือนเดิมเสมอ

แต่..........เอ่อ.........อ....................อ................................

อิจฉาไอ้ 2 คนนั้นโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


555555555555555+
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-01-2011 11:22:31 โดย Loidelohm »

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
ยังเก็บมุกไว้อีกนะ  ป้ากลัว...ฉีก
น่ารักจริงนะน้องชายคนนี้  พอบ่นก็มาให้หายคิดถึง

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
เพลงที่คุณดินยกขึ้นมาตอนที่ 40 เนื้อมันผิดไปนิดนึงนะครับ

ณ. ผืนดินถิ่นสวรรค์ ดินแดนแห่งฝันขวัญบุรีศรีไทย แดนดอกเอื้องสมญานั้นเมือง... เชียงใหม่....


ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
เพลงที่คุณดินยกขึ้นมาตอนที่ 40 เนื้อมันผิดไปนิดนึงนะครับ

ณ. ผืนดินถิ่นสวรรค์ ดินแดนแห่งฝันขวัญบุรีศรีไทย แดนดอกเอื้องสมญานั้นเมือง... เชียงใหม่....



ขอบคุณครับ... มันนานนนนนมากแล้วครับ จนผมเองก็เลือนๆ เนื้อเพลงไปแล้วเหมือนกันครับ....

เข้าไปแก้แล้วครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-01-2011 23:07:57 โดย DIN »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ akihito

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
รอพี่ดินค่าาาาา
อยากอ่านเรื่องพี่ชลแล้วค่า คิดถึง :กอด1:

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16

หุหุ

 :เฮ้อ:

เฮ้อออออออ

โล่ง..สบาย


 :pig4: ครับ K-DIN

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
อึ้งอะ คุณดิน

เค้าชวนเล่นก้อเล่นกับเค้าง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ 

Loidelohm

  • บุคคลทั่วไป
พี่ดินมีดี...อย่าได้แคร์สื่อใดๆ
หึ หึ อยากได้ความรู้จากพี่ดินจัง จบนอกซะอีกนะ สุดยอดเลยครับ
อิอิ พี่ดินก็สุดเริ่ด น้องชายก็สุดยอด กึ๋ย กึ๋ย......
ขอคารวะ (มานานแย้ววววววววววว)

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
อึ้งอะ คุณดิน

เค้าชวนเล่นก้อเล่นกับเค้าง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ 

เค้าเรียกว่า "เป็นแฟนพี่น่ะไม่ง่าย แต่ได้พี่น่ะ ไม่ยาก" ครับ...

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
ตอนนี้ติดตรุษจีนน่ะครับ เลยไม่ได้มาโพสเมื่อศูกร์ที่แล้ว
 :mc4: :mc4:
ขอโทษคร้าบ....
 :call: :call:
............................................

ตอนที่ 43 จุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลง

จุดเปลี่ยนของเรื่องราวระหว่างผมกับไอ้ชลน่าจะเริ่มต้นจากวันที่ผมสำเร็จการศึกษา....หลังจากที่กลับจากเชียงใหม่อย่างคนหัวใจสลายได้ไม่นาน

วันนั้น... ผมจำได้ว่า ผมนั่งรถแท็กซี่จากบ้านพี่คิม เพื่อจะกลับหอแต่อะไรไม่รู้ทำให้ผมบอกแท็กซี่ให้จอดที่หน้ามหาวิทยาลัย แทนที่จะเลยไปที่หอ...

เดินเข้าประตูมาที่บอร์ดประกาศผล เห็นคนมุงดูอยู่หลายคน คงเป็นประกาศผลวิชาใหม่... ผมเลยเดินเข้าไปบ้าง

ตัวอักษรภาษาอังกฤษกับตัวเลขอีกสามตัวที่เขียนด้วยปากกาไวท์บอร์ดอยู่ด้านบน แสดงรหัสวิชาที่ประกาศผล ทำให้ผมยืนตะลึง เพราะมันคือรหัสวิชาสุดท้ายที่ผมรอผลอยู่...

ไม่นานผมก็ไปยืนอยู่หน้าบอร์ด สายตาไล่ไปตามรหัสนักศึกษาด้วยใจระทึก... แล้วผมก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อเห็นรหัสของตัวเอง พร้อมกับอักษร “P” ในบรรทัดเดียวกันอยู่ด้านขวาของกระดาษ ซึ่งหมายความว่า ผมสอบผ่านในวิชานั้น และจบการศึกษาจากสถาบัน อย่างภาคภูมิ...

หลังจากเดินเรื่องจบการศึกษาในวันนั้น และ กลับบ้านไปแจ้งข่าวดีให้กับป๊าและม๊ารู้ และอยู่บ้านอีกร่วมอาทิตย์ ระหว่างรอเอกสารรับรองจากมหาวิทยาลัย เพื่อใช้ในการสมัครงาน ผมก็กลับมาที่ร้านอีกครั้ง

ทุกคนเข้ามาแสดงความยินดีกับผม พี่ป้อม พี่รัตน์ ไอ้เพชรและอีกหลายๆ คนรวมถึง “ไอ้ชล” แต่ครั้งนี้มันดูแปลกๆ ไป

..................................

“กูดีใจกับมึงนะ ดิน...” มันพูด แต่ไม่ยอมสบตาผม “ดีใจที่มีงสมหวัง อย่างที่มึงฝันไว้... กูขอให้มึงโชคดี”

ผมจับมือมันไว้ “ยัง... กูยังไม่ได้ไปไหน... มึงอย่าเพิ่งรีบอวยพร... ทำไมมึงต้องหลบตากูด้วยวะ ชล”

มันหันมาสบตาผม... น้ำตาเอ่อล้นของตา

“ทั้งๆ ที่กูรู้ว่าวันนี้ มันต้องมาถึง... กูดีใจกับมึง... แต่มึงก็รู้ว่ากูคิดยังไงกับมึง...” ไอ้ชลพูดเบาๆ แบบได้ยินกันสองคน

ผมตบใหล่มันเบาๆ “เดี๋ยวคืนนี้กูไปหามึงนะ...”

มันพยักหน้า... แล้วหันหน้าไปทางอื่น... ผมเดินแยกออกมา เพราะไม่อยากให้เป็นที่ผิดสังเกตุของคนอื่น...

..................................

คืนนั้น... หลังจากไปกะลูกค้าเสร็จแล้ว ผมก็ไปรอไอ้ชลมันที่ห้อง รออยู่นานจนหลับไป มาสะดุ้งตื่นอีกทีตอนตีสองที่ไอ้ชลมันกลับมาในสภาพที่เรียกว่า “เมาเหมือนหมา”
พูดจริงๆ ผมไม่เคยเห็นไอ้ชลมันเมาขนาดนี้มาก่อน ทุกที มันจะกินเป็นเพื่อนลูกค้าเท่านั้น พอให้หน้าตึงปากแดง ‘แต่ทำไมวันนี้มึงเมาขนาดนี้วะ’ ผมนึกในใจ ขณะที่ลุกจากเตียงเดินไปที่มัน

“ชล... เป็นไงวะ... ไหวไม๊”

มันลืมตาขึ้นมามองผมนิดนึง

“ดิน... มึงมาแล้วเหรอ”

ผมส่ายหน้า... ท่าทางมันจะหลับลงไปตรงนั้นให้ได้ นั่งลงปลดกระดุมเสื้อ ก่อนจะหันมาปลดเข็มขัดของมันออก

“ดิน... มึงไปนอนเถอะ กูไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวกูหายเมากูทำเอง...” มันพูดพร้อมกับยึดตะขอกางเกงเอาไว้

ผมไม่สนใจขืนมือมันออก ปลดตะขอกางเกงมันออกมาจนได้ มันดิ้นฮึดฮัด... แต่แรงมันหรือจะมาสู้แรงของผมได้ ลำพังไม่เมาผมก็แข็งแรงกว่ามันอยู่แล้ว... ยิ่งมันเมาอยู่ด้วย...ประเดี๋ยวเดียวผมก็ลากตัวเปลือยๆ ของไอ้ชลเข้าไปในห้องน้ำได้สำเร็จ...จับยืนพิงกำแพงห้องน้ำ... เปิดฝักบัวให้รดลงมาที่เราสองคน...

พอได้น้ำเย็นๆ รดหัว ก็ดูเหมือนไอ้ชลมันจะได้สติขึ้นมาบ้าง... มันเอามือปิดหน้า สะอื้นฮัก...

“ดิน... ทำไมกูต้องรักมึงด้วย...”

‘อ้อ... ไอ้เวร...กูนึกว่ามึงไปเมากับลูกค้ามา ถึงว่า...ปรกติมึงก็ไม่ค่อยชอบกินเท่าไร’ ผมนึกอยู่ในใจ รู้สึกสงสารมันอยู่ไม่น้อย... ไอ้ชลมันรักผมจริงๆ...

“กูยังไม่ได้ไปไหนนะชล กูยังอยู่กับมึงไง... กูเรียนจบแต่กูก็ไม่ได้หนีมึงไปไหนนะ” ผมกอดมันไว้ แล้วใช้มือตบที่ใหล่ ปลอบใจมัน

“แต่อีกไม่นาน... มึงก็ต้องไปจากกู...” ไอ้ชลมันกอดผมแน่น สะอื้นฮักๆ...

“มึงฟังกูนะ... แต่วันนี้... กูอยู่กับมึง... ตรงนี้... ตั้งแต่กูเข้ามาทำงานใหม่ๆ มึงก็รู้... กูทำแค่กูเรียนจบ... หางานกลางวันทำได้ กูก็จะเลิก... กูไม่เคยคิดว่าจะขายน้ำ เลี้ยงตัวเองไปตลอด... มึงก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ... ชล และความเป็นเพื่อน กูก็ไม่คิดว่ามันจะหมดไปพร้อมๆ กับที่กูเรียนจบนี่หว่า...” ผมพูดยาวให้มันคิด...  ซึ่งก็ดูเหมือนจะได้ผล เพราะไอ้ชลมันนิ่งเงียบ แต่ยังมีสะอื้นออกมาเป็นช่วงๆ...

ผมคลายวงแขน ดันตัวมันออก จับหน้ามันไว้ เวลาไม่กินเหล้า ปากมันก็แดงๆ อยู่แล้ว ยิ่งกินเหล้าเข้าไป ปากไอ้ชลมันยิ่งแดงน่าจูบชะมัด บวกกับกลิ่นเหล้าหอมๆ ลอยจากปากมันเร้าอารมณ์ผมจนกระเจิดกระเจิง... ก้มลงจูบที่ปากมันเบาๆ... ก่อนจะบดริมฝีปากหนักขึ้น... ไฟกามาระหว่างผมกับไอ้ชลติดพรึบขึ้นมาอย่างหยุดไม่อยู่แล้ว

ครับ... เป็นอันว่า คืนนั้นผมต้องออกแรง ปลอบไอ้ชลในห้องน้ำอยู่เป็นนาน ร่วมตีสามนั่นแหละครับ กว่าจะประคองกันออกมาจากห้องน้ำ เช็ดตัวแห้ง ก่อนจะมานอนกอดกันอยู่ที่เตียง

ไอ้ชลนอนซบอกผม มือมันจับไอ้ดินน้อยคลึงเม็ดมุกเล่นอยู่ไม่ยอมปล่อย

“กูรักมึงนะ... ดิน” ไอ้ชลมันบอกผมไม่รู้กี่รอบที่ไอ้ชลมันพร่ำบอกผม...

“กูรู้...ผมกอดมันแน่นเข้ามา จุ๊บที่หน้าผากเบาๆ

“กูไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมกูถึงรักมึงได้มากขนาดนี้... แต่กูเจ็บเวลาเห็นมึงเศร้า... กูดีใจเวลาเห็นมึงหัวเราะ... กูอยากทำทุกอย่าง แม้กระทั่งไปขอร้องผู้หญิงคนนั้นให้กลับมาหามึง...” มันหมายถึง “น้องษา” ที่มันมีส่วนรับรู้ในเหตุการณ์ โดยตลอด...

“กูคงเห็นแก่ตัวเกินไป ถ้าจะยึดมึงไว้กับกู เป็นของกูคนเดียวตลอดไป... ช่างเหอะ... วันนี้... กูมีมึงนอนกอดกูอยู่อย่างนี้ กูก็ควรจะดีใจแล้วใช่ไหม ดิน...”

ตอนนั้นผมจำได้ว่า ผมลูบหัวมันไปมา อย่างตื้นตันกับความรักที่มันมีให้ผม... คนเรา เกิดมาชาตินึง มีคนรักได้มากขนาดนี้น่าจะภูมิใจ ดีใจขนาดไหน...
คืนนั้นมันกอดผมนอน จนหลับไปทั้งสองคนตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้...

ผมมารู้สึกตัวอีกที... คงสว่างแล้ว เพราะมีแสงรอดเข้ามาจากขอบม่านหน้าต่าง... แต่ที่ทำให้ผมตื่นน่ะไม่ใช่แสงหรอกครับ เพราะชีวิตคนทำงานกลางคืนอย่างเรา เวลานอนน่ะ แสงนิดหน่อยอย่างนี้ไม่มีผลหรอก... ไอ้ชลสิครับ ตื่นก่อนผมแอบลงไปปลุกไอ้ลูกชายตัวดี จนตั้งเด่ชูชัน ก่อนจะอมเข้าไปทั้งแท่งรูดเข้ารูดออก อย่างไม่เกรงใจพ่อมันสักนิด

ผมนอนลืมตาดูไอ้ชลเล่นกับKผม มันคงยังไม่รู้ว่าผมตื่นแล้ว เห็นมันหลับตาพริ้ม ไล้เลียไปตามลำแท่งฝังมุกอย่างเมามัน มือสองข้างจับที่โคนKรูดจนKผมถอกออกมาเต็มที่ หัวบานแดงก่ำ

ลีลาการอมKของไอ้ชลมันสุดยอดไร้เทียมทานอยู่แล้ว ริมฝีปากมันเม้มรูดไม่มีสะดุดฟันเลยสักนิด ทั้งๆ ที่Kผมก็ไม่ใช่เล็กๆ ขนาดซองบุหรี่แตก แถมฝังมุกอีก มันยังรูดขึ้นสุดลงสุดได้อย่างไม่มีติดขัด... พอมันเมื่อยปากก็ลงไปอมไข่สองลูกของผมเอาลิ้นดุนเล่นไปมา เล่นเอาผมเสียวจนทนไม่ไหวต้องครางออกมาอย่างสุดกลั้น

“อูยซซซ ซี๊ดซซซซ มึงสุดยอด... ชล... อูยซซซ อาซซซ”

ไอ้ชลไม่มีทีท่าแปลกใจที่ผมตื่นขึ้นมาสักนิด มันเหลือบตาขึ้นมามองผมตาเป็นประกายหื่นกระหาย... ก่อนจะเร่งริมฝีปากทั้งดูดทั้งเลียลำKกับไข่สองลูกของผมอย่างเมามัน จนกระทั่ง...

“อ๊าซซซ ชล... อูยววซซซซ์ซซซกูแตกแล้วชล... อูยซซซี๊ดซซซซ”

ผมเกร็งตัวกระตุก น้ำเงี่ยนสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดจากส่วนปลายของท่อนลำ เข้าปากของไอ้ชลที่อ้าปากรอรับอยู่อย่างแม่นยำ ก่อนที่ริมฝีปากแดงๆ คู่นั้นจะอมหัวบานของKผมเข้าไปมิดหัว ดูดแรงๆ จนแก้มตอบ

“อ๊ากซซซ ชล...อูยซซซ ดูดแรงๆ อีก ซี๊ดดดซซซ อูยซซซ สุดยอดซซซี๊ดซซซ”

น้ำเงี่ยนของผมหลั่งพรั่งเข้าไปในปากมันเป็นระลอก ขณะที่ไอ้ชลดูดแรงขึ้นสร้างความเสียวกระสันให้ผมจนต้องแอ่นเอวโก่งตามแรงดูดของมันอย่างช่วยไม่ได้...

จนกระทั่งหยาดสุดท้ายที่ไอ้ชลมันรีดออกจากท่อใต้ลำกล้อง แล้วปาดเลียเข้าปากมันไปอย่างไม่ยอมให้ตกหล่นนั่นแหละครับ มันถึงค่อยเลื่อนตัวขึ้นมากอด จูบที่แก้มผมเบาๆ

“ดูดKกูแต่เช้าเลยนะมึง” ผมบอก

“อีกหน่อยมึงทำงานกลางวัน กูก็คงไม่ได้เจอมึงบ่อยๆ แล้วอ่ะ”

มันพูดเบาๆ เหมือนไม่มีความหมาย แต่ผมรู้ว่ามันหมายความว่ายังไง

“วันไหนกูว่าง... กูก็จะมาหามึงไง...”

“จริงอ่ะ...”

“ฮื่อ... กูไม่ได้ไปไหนไกลซักหน่อย แค่เวลาเราต่างกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเราเจอกันไม่ได้นี่หว่า”

“กูจะคอยดู...” มันบอกยิ้มๆ

ไอ้ชลกอดผมแน่นขึ้นอีก... ซึ่งตอนนั้นผมไม่รู้หรอกครับ ว่า อนาคตมันจะเป็นยังไงระหว่างผมกับไอ้ชล แต่ตลอดเวลาเกือบปีที่ผ่านมา ผมมีมันอยู่เคียงข้างเสมอๆ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ และผมก็ยังไม่รู้อีกเหมือนกันว่า ไอ้การที่ผมจะไปทำงานกลางวันเหมือนคนปรกติทั่วๆ ไปกับไอ้ชลที่ยังทำงานกลางคืนมันจะมีปัญหากับการเป็นเพื่อนกันยังไง...

สิ่งที่จะบอกได้ ก็คือกาลเวลาเท่านั้นเอง ใช่ไหมครับ...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-02-2011 13:12:54 โดย DIN »

potjung009

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
.... มันทุกตอนเลยทีเดียว

เริ่มคิดมากตามชลไปติดๆ เรื่องมันเริ่มแล้วสินะ จะมากหรือน้อย
พอคิดไม่เหมือนกันมันก็ต้องเกิดเรื่องจนได้

ออฟไลน์ kasarus

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
เห็นแววมาม่ามาแต่ไกล
น่าสงสารคุณชลนะครับ
แต่จะทำไงได้ แต่ละคนก็ต้องมีทางของตัวเอง

giftzy

  • บุคคลทั่วไป
 :sad11: :sad11: อยากให้พี่ดินเจอกันกับพี่ชลจังเลยอะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MIkz_hotaru

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +106/-4
ฟ้าครึ่มมาแต่ไกลเลย  :เฮ้อ:
สงสารพี่ชล รักขนาดนี้แท้ๆ

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
กลิ่นมาม่าลอยมาแล้ว
ป้าขอตัวไปเตรียมผ้าเช็ดหน้า+ยาดม

ออฟไลน์ DIN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 213
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +405/-0
กลิ่นมาม่าลอยมาแล้ว
ป้าขอตัวไปเตรียมผ้าเช็ดหน้า+ยาดม

อะไรคือมาม่าครับ ป้า เรื่องของผมไม่เหมือนเรื่องของ แป้งกะอาเปาเมื่อคืนซักหน่อย

กระต่ายชมจันทร์

  • บุคคลทั่วไป
^
l
 :z13:+ :กอด1: พี่ดินแล้ววิ่งหลบ

เริ่มเศร้าแล้วสิ งึมๆ แต่ก็ใกล้จะปัจจุบันแล้วล่ะเนอะคะ

ไปหม่ำข้าวเที่ยงก่อนนะคะ ><

ออฟไลน์ NUTTYZERO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1044
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0

ออฟไลน์ amito

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1943
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-0
ใกล้ถึงตอนที่คุณดินกับชลจะแยกจากกันเต็มทีแล้ว อยากอ่านต่อค่ะคุณดิน

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
ไม่มีอะไร..แน่นอน

เผื่อใจไว้

รอรับความเปลี่ยนแปลง

ขอบคุณครับ

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
การดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนแปลงทำให้ความผูกพันเปลี่ยนไป
สัจธรรมของชีวิต

keekeekub

  • บุคคลทั่วไป
อิอิอิ   :L2:

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
คงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับชีวิตนะครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด