บทที่ 25 มาแล้วครับ เป็นเวลาฉลองปีใหม่ระหว่างบิ๊กกับแทน และใครอยากอ่าน 18+ ตอนนี้ผมจัดให้แล้ว....นะครับ
เป็นบทที่เขียนยาก ถึงยากมาก และหวังว่าจะไม่ติดเรทมากไปนะครับ
เชิญชมครับผม^^
**********
Chapter 25 พรุ่งนี้จะเป็นวันสิ้นปีแล้ว บิ๊กกลับมานอนพักห้องผม หลังจากที่ผมไปนอนบ้านบิ๊กอยู่สี่วันเต็มๆ วันนี้บิ๊กพาผมไปไหว้พระที่พระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม เดินทางช่วงเกือบห้าโมงเย็น ระยะเวลาเดินทาไม่ไกลมาก แต่ตลอดทางนั้น เดี๋ยวเรียกให้ผมป้อนขนม ป้อนน้ำ บางทีก็ไม่มองถนน หันมาหอมแก้มผมแล้วเร่งคันเร่งเพิ่ม
“จริงๆ อยากให้แทนนั่งเราตักไป จูบไปแบบในหนัง Fast ภาค 5 นะ แต่ยังไม่สามารถพอ” สงสัยจะอินกับหนังไปหน่อย
“เวอร์ไป นี่ชีวิตจริงนะบิ๊ก” ประมาทนี่ตายนะครับ
“คร๊าบ ไหว้พระแล้ว แถวๆ นั้นของกินเยอะดี เราเลยชวนแทนไปนี่แหละ” แต่ที่บิ๊กกินนี่ จะเหลือท้องไหมนะ
“เราอยากใช้เวลาตอนเรายังมีแรง พาแทนไปเที่ยว ทำในสิ่งที่ตอนเรายังเด็ก ยังหนุ่ม ทำได้ ใช้เวลาให้คุ้มที่สุดอะ” อืม ถ้าบิ๊กไปไหน เราก็ไปด้วยแหละ
เกือบทุ่มนึง เราทั้งคู่ก็มาถึงองค์พระปฐมเจดีย์ คนเยอะมาก เดินจากที่จอดรถไปถึงองค์พระฯ ก็ไกลอยู่ แต่เราก็เรื่อยๆ กันเนอะ นมัสการพระยืนองค์ใหญ่ของพระปฐมเจดีย์แล้ว ได้เวลาทานซะที ข้าวหมูแดงเจ้าดังเอย ร้านข้าวต้มเจ้าดังใกล้ๆ ม.ศิลปากร แล้ววกกลับมาทานไอติมลอยฟ้า แล้วเราสองคนก็ถ่ายรูปคู่กัน โดยมีฉากหลังเป็นพระปฐมเจดีย์
“อิ่มยังครับ” คำถามนี้เราควรถามบิ๊กมากกว่านะ
“คร๊าบ จะอ้วนเป็นหมูแล้ว แฟนขุนกระจาย” บิ๊กลูบหัวผมแล้วหัวเราะ
“อ้วนก็รักนะ เดี๋ยวเราช่วยกันลดได้” ปากหวานตลอดคนนี้
“เมื่อกี้อธิฐานอะไรเหรอ” บิ๊กคิดอยู่สักครู่
“ขอให้เรา เพื่อนเรา ครอบครัวเรา มีความสุข มีแต่เรื่องดีๆ สิ่งดีๆ แล้วแทนอะ” ผมก็ขอไม่มากนะ
“ขอให้บิ๊กเรียนเก่งๆ ใจเย็นๆ เลิกบุหรี่ เลิกเหล้า แค่นั้นแหละ” คุณชายเอี้ยวตัวมาตรงหน้าผม
“จริงๆ เราขอว่า ให้เราสองคนรักกันตลอดไป ไม่พรากจากกันอีก” จะขออะไร ก็เรื่องดีๆ ทั้งนั้นแหละนะ
“ครับ รักนะ” บิ๊กยิ้มกว้าง ก่อนจะกระซิบข้างหูผม
“รักคนนี้ที่สุดครับ” ใกล้ถึงรถละ ได้เวลากลับบ้านแล้วซินะ
………………..
ตั้งแต่เป็นแฟนกัน บิ๊กชอบให้ผมอาบน้ำให้ ทุกส่วนของร่างกาย ให้ผมทำความสะอาดให้ ผมเขินมาก ที่บางที เออ...น้องชายบิ๊กเค้าสู้มือ แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้ให้ผมทำอะไรนะ บอกว่าเดี๋ยวสงบเอง อีกสิ่งหนึ่งที่แปลกสำหรับบิ๊กคือ...ถึงจะอยู่ด้วยกันในฐานะแฟน แต่บิ๊กไม่เคยขอผมมีอะไรด้วยเลย ในขณะที่ผมเอง ก็ไม่กล้าขอ แต่เท่าที่ดูอาการบิ๊ก เหมือนเจ้าตัวก็...อยากนั้นแหละ แต่เหมือนเกรงใจผม งั้น ผมถามเล่นๆ ดีกว่า
“บิ๊ก...” คุณชายขยับตัวนอนตะแคงมาหาผม
“ไงครับ” เสียงนุ่มๆ ของบิ๊ก ดูกระตือรือร้นกับคำถามผม
“คือ...เวลาอยู่ใกล้ขนาดนี้ บิ๊ก...เออ...แบบ...คือ” บิ๊กขยับตัวเอาริมฝีปากสัมผัสกับริมฝีปากผมเบาๆ ก่อนจะถอยมาช้าๆ
“เรายังไม่ชินแหละ อยากไหม อยากมาก แต่เราไม่เคยทำกับผู้ชาย แล้วเรากล้วว่า จะทำแทนผิดท่า ผิดวิธี บอบช้ำ เลือดออก เป็นไข้ เออ เราแอบไปอ่านพวกสตอรี่มา เรากลัวทำแทนป่วยอะไรแบบนั้นอะ” แฟนผมบทจะซื่อก็น่ารักเอาเรื่องนะเนี่ย
“อีกอย่าง เรารู้สึกมีความสุขมากเลยแหละ แค่ใกล้ขนาดนี้ ก็สุขยิ่งกว่าผู้หญิงเป็นร้อยที่เคยผ่านเลยแหละ” ครับ ที่รักของผม
บิ๊กมองหน้าผมสักครู่ ก่อนจะหลับตา แล้วประกบริมฝีปากเบาๆ ลิ้นของบิ๊กสอดเข้าในปากผม ในขณะที่ผมก็ส่งลิ้นไปสัมผัส ปลายลิ้นของเราถูกันไป ในขณะที่บิ๊กบดริมฝีปากผม ผมรู้สึกเหมือนโดนดูดพลัง แล้วบิ๊กก็ถอนจูบนี้ออกมาช้าๆ
“ร้อนไหม” ผมพยักหน้าให้
“แทนเป็นคนแรกที่เรารู้สึกอุ่นเวลาจูบด้วย” อือ ขอบคุณครับ
ผมกลับตัวนอนหงาย บิ๊กเอาหัวมาหนุนที่อกให้ผมโอบกอบ บิ๊กขยับหัวเบาๆ เหมือนลูกเสือที่กำลังอ้อนแม่
“รักนะ” (บิ๊ก) // “รักที่สุดครับ” (แทน)
………………..
แปดโมงเช้าในห้องฟิตเนสของคอนโด ผมกับแทนกำลังออกกำลังกายด้วยกัน บิ๊กกำลังวิดพื้นด้วย TRX ให้ครบ 100 ที ส่วนผมดูอยู่ข้างๆ เผื่อเกิดอะไรขึ้นจะได้เซฟให้ได้ แล้วบิ๊กก็ทำสำเร็จแบบสบายๆ ก่อนจะลุกมาให้ผมเช็ดเหงื่อ
"เหนื่อยปะ" หน้าบิ๊กตอนนี้แดงเลือดฝาดกับผิวขาว
"จิ๊บๆ" บิ๊กดึงผ้าไปเช็ดหัวก่อนจะคืนให้
"จะซิทอัพอะ แทนจับข้อเท้าเราไว้หน่อยนะ" ผมไปกางเบาะให้ แล้วบิ๊กไปนอน งอขาขึ้น ผมจับข้อเท้าละ
ผมไม่รู้ว่า นี่จะไม่ใช่ซิทอัพธรรมดา เพราะทุกครั้งที่ครบ 20 บิ๊กจะจุ๊บปากผม เท่ากับว่า ซิทอัพไป 100 ที สัมผัสริมฝีปากผมไปห้าที ดีนะ ที่ห้องฟิตเนสตอนนี้มีแค่ผมกับบิ๊ก หลังจากบิ๊กเล่นเสร็จ บิ๊กมาช่วยจับเวทขณะที่ผมกำลังเล่นอก หลัง และเช่นกัน ซิทอัพฉบับจูบทุก 20 ที โดยมีบิ๊กจับข้อเท้าให้นี่แหละ
เสร็จแล้วผมไล่บิ๊กไปอาบน้ำสักครู่ เพื่อมาทำข้าวผัดกุ้งห่อไข่ให้ทาน แล้วผมค่อยไปอาบน้ำ แต่งตัว มาทานข้าวเช้ากับบิ๊กด้วยกันนี่ละ
“แฟนเราทำอาหารอร่อยที่สุด” บิ๊กทานเลอะอีกแล้ว ผมเอานิ้วหยิบข้าวที่ติดมุมปากสองเม็ดออก
“ละก็ ดูแลเราดีตลอดเหมือนเดิม” บิ๊กกวาดที่เหลือในจานเป็นคำสุดท้าย ก่อนจะเช็ดปาก แล้วดื่มน้ำตาม
“เรามีอะไรจะสารภาพ...” ผมก็ทานเสร็จพอดี เช็ดปากแล้วพยักหน้าฟังบิ๊ก
“เรากลัวเพื่อนๆ ไม่ยอมรับ แบบ...” ผมยิ้มให้ ก่อนเอื้อมมือไปลูบแก้มของบิ๊กเบาๆ
“ไม่แปลกหรอก เรื่องของเราสองคนมันพิเศษกว่าปกตินั้นละ” บิ๊กจับมือที่ผมลูบแก้มอยู่ แล้วเอาหลังมือผมไปหอมหนึ่งที
“เราอยากให้ โลกนี้มีแค่เราสองคนจัง หมายถึง ผู้ชายสองคนนี้เท่านั้น ที่มีสิทธิรักกันได้ แบบ มันพิเศษสำหรับเรา ไม่ต้องกังวลใครจะมามอง เออ อะไรแบบนั้นอะ” ผมเข้าใจที่บิ๊กอยากเล่านะ
“วันก่อน เพื่อนเราบอกว่าเห็นแทนซ้อนท้ายอยู่ ดีนะที่ระฆังช่วยชีวิตพอดี” บิ๊กเอาหลังมือผมไปหอมอีกฟอด
“ไว้เราจะพาไปเปิดตัวนะ หมายถึง กับเพื่อนเรา กับคนที่เรานับถือ และก็ แม่เราด้วย” ผมแอบเห็นความหนักใจในสายตาบิ๊ก
“ค่อยเป็นค่อยไปนะ” ผมคิดว่านี่คือคำตอบที่ดีที่สุด สำหรับความกังวลที่บิ๊กรู้สึกตอนนี้
“แต่...แทนไม่น้อยใจเหรอ ที่เราเปิดเผยสถานะเราสองคนไม่ได้” บิ๊กคิดมากจริงด้วย
“ไม่เลย ก็เพราะเป็นเรื่องของเราสองคนไง เราก็กลัวสังคมนะ แต่ถ้าวันนึง เราสองคนแข็งแรงต่อสิ่งต่างๆ รอบตัว เรื่องของเรา ใครไม่ชอบ ก็เรื่องของเค้า เพราะการที่เรารักกัน ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี่” บิ๊กลุกขึ้นมาดึงผมไปกอด
“เราแค่กลัวนิดหน่อย แต่เราเลือกแล้ว เลือกแทนแล้ว บางอย่าง ขอเวลาปรับตัวหน่อยนะ” ผมได้ยินบิ๊กบอกว่าอยากปรับตัวบ่อยมาก ผมเริ่มเข้าใจความใจความรู้สึกของผู้ชายคนนี้แล้ว
ใครบอกว่าบิ๊กเป็นแค่คนที่ลั้นลาไปวันๆ คนๆ นั้น ไม่รู้จักบิ๊กจริงสักนิด
………………..
ภาพที่ผมเห็นจากกระจก BTS ตอนกำลังเลี้ยวจากราชดำริเข้าสยามตอนนี้คือ กลุ่มคนที่พากันมาถึงงาน เพื่อรอนับถอยหลังเข้าสู่ปีใหม่กัน อากาศวันนี้ค่อนข้างเย็นทีเดียว แต่คนเยอะๆ แบบนี้ คงอุ่นพอดี วันนี้เราสองคนจึงหล่อเป็นพิเศษ แทนใส่เชิ๊ตสีครีมเข้ารูป ติดกระดุมคอ กางเกงสเล็คสามส่วนสีฟ้าอ่อน เข็มขัดหนังสีน้ำตาลและรองเท้าหนังแบบลำลอง ส่วนผมใส่โปโลเข้ารูปติดกระดุมคอเช่นกัน กางเกงยีนส์กับรองเท้าบูทหนังกลับคู่เก่ง
รถไฟฟ้าคนเยอะอยู่ แต่เพื่อความมั่นคง ถึงเราทั้งคู่จะจับเสา แต่ผมก็จับมือแทนเอาไว้ด้วย คนในรถแอบเบียดนิดหน่อย แต่นั้นก็ดีแล้ว ผมจะได้ชิดๆ กับแทน แบบเนียนๆ จะว่าไป ปีใหม่สองปีที่ผ่านมา แม่ผมไปงานเลี้ยงลูกค้า ส่วนผมก็เปลี่ยนสาวไม่ซ้ำ แต่คนที่อยู่ใกล้ๆ ผมคนนี้ ผมอยากให้เค้าฉลองกับผมทุกๆ ปีต่อไปจากนี้ แต่ก่อนจะไปฉลองนั้น
“เฮียครับ สวัสดีปีใหม่” เปิดประตูร้านทักทาย แต่เฮียกำลังเก็บร้านนี่ซิ ลืมไป นี่ก็สองทุ่มแล้วนะ
“มาไรตอนนี้ เฮียจะกลับไปตีพุงนอนแล้ว” แล้วเฮียก็สะดุด มองคนที่มากับผม
“น้องที่โดนฟันมือใช่ปะ” แทนพยักหน้ายิ้มๆ แล้วเฮียก็มองผมกับแทนแบบตาโต เฮียชี้มาที่มือผม ที่กำลังจับมือแทนอยู่
“อ้อ ผมยังไม่ได้แนะนำเฮีย ชื่อแทนครับ แฟนผมเอง” เฮียทำหน้าเหมือนขอยาดมด่วน ก่อนจะกลับมายิ้มกว้างๆ
“น้องแทนเก่งมากเลยนะ ที่จับไอ้คาสาโนว่าเกรียนนี่อยู่หมัดได้ เฮียขอคารวะ” แทนหัวเราะเขินๆ ในขณะที่ผมดูนาฬิกาในตู้อยู่
“เฮีย เอา GA-110CS-4ADR เรือนนี้อะ” เฮียหยิบ G-Shock เรือนที่ผมเล็งมาให้ เป็นนาฬิกาที่มีกรอบสีแดง สายสีทอง ดูแล้วเหมือนชุดเกราะ Ironman Mark 42 อย่างยิ่ง ผมเอาไปลองสวมกับข้อมือแทน
“ชอบปะ” แทนลองดูก็บอกโอเค
“สวยดี แต่คงแพงอยู่” โอเค แฟนผมชอบ งั้นเอาเรือนนี้
“เฮีย เรือนนี้เลยนะ บัญชีเดิมนะเฮีย” เฮียโอเค แต่แทน...
“เอ้ย ไม่เอาๆๆ ซื้อให้เราทำไม นาฬิกาเราก็มีใส่อยู่นะ” ผมเก็บเรือนเก่าของแทนที่กระจกก็มัว สายก็เปื่อย ลงกล่อง
“นาฬิกาข้อมือแทนเก่าอะ มันโทรมมาก เราอยากซื้อใหม่ให้ตั้งนานแล้ว” แทนดูกังวลกับราคาห้าพันกว่าบาทที่ผมซื้อให้
“เฮีย กล่องมาเอาวันหลังนะ เรือนนี้ฝากในกล่องด้วย เดี๋ยวมาเอาหลังปีใหม่ครับ” เฮียยิ้มแปลกๆ นะ
“น้องแทนครับ ของหมั้นไอ้บิ๊กอะ นาฬิการ้านเฮียทั้งนั้น” แทนมองข้อมือสลับมองเฮียโบ้ และมองที่ผม
“เอางี้ เราออกครึ่งนึง ไม่งั้นเราไม่เอานะ” ก็ได้ครับ ก็ได้ ผมเกี่ยวก้อยกับแทนเป็นอันว่าดีล
“แค๊กๆๆ ไปได้แล้ว จะปิดร้าน แบบ...ความรักติดคอ” เฮีย...ผมมีของขวัญปีใหม่ให้เฮียนะ
นิ้วกลาง....
………………..
ท่ามกลางผู้คนมากมาย ผมกับแทนอยู่กลางแยกราชประสงค์ อีกไม่ถึงห้านาที จะเข้าปีใหม่กันแล้ว ตำแหน่งที่ผมยืนอยู่ พอสำหรับยืนแล้วไม่เบียดคนอื่น มองเห็นเวทีตรงหน้าที่กำลังเข้าสู่พิธีการสำหรับนับถอยหลังปีใหม่ ผู้คนทุกวัยที่อยู่รอบผมตอนนี้ พร้อมจะเข้าสู่ปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่นาทีนี้
“เราไม่เคยคิดว่าจะได้มายืนตรงนี้เลย เคยแต่เห็นในทีวีอย่างเดียว” ผมโอบเอวของแทนให้กระชับขึ้น
“ตอนนี้ได้มาเห็นของจริงแล้ว แถมมีคนหล่อเป็นแฟนด้วย” แทนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ยอมรับเถอะแทน เราอะ หล่อสุดแล้ว : P
ผมชักกล้องขึ้นมาถ่ายนาฬิกาเรือนใหม่ของแทน กับเรือนโปรดของผมอย่าง GA-110NE (New Era) ด้วยการยกแขนซ้ายให้ชนกัน โดยมีฉากหลังเป็นเวทีงาน แล้วลง Instagram ตัวเองว่า “Couple Love” ตามด้วยถ่าย Selfie ระหว่างผมกับแทนสักหน่อย
“เรามานับถอยหลังพร้อมกันนะครับ 10...9...8...7...6...5...4...3...2...1” เสียงพุลและบรรยากาศต่างๆ เข้าสู่ปีใหม่เป็นที่เรียบร้อย แล้วผมก็ต้องตกใจ
“สวัส...” แทนดึงผมไปดูดปากทันที ผมตกใจจนตาโต แต่ลิ้นผมทำงานตามสัญชาติญาณ สองแขนของแทนกอดคอดึงผมลงมาจูบ เราทั้งคู่ต่างหลับตาพริม ไม่ได้สนคนรอบข้างว่ามองอะไร แล้วผมก็ต้องงง อีกรอบ แทนถอนปากผมกระทันหัน ก่อนจะวิ่งออกไป
“จับเราให้ทันนะ ไม่งั้นคืนนี้ อดเข้าห้องด้วย” แทนวิ่งหนีผมท่ามกลางผู้คนมากมาย ทั้งวิ่ง ทั้งชน ผมฝ่าฝูงชนวิ่งตามไป แทนหายไปจากการติดตามของผม เอาไงดี งั้นกลับไปให้ถึงห้องก่อนแทนแล้วกัน ผมวิ่งไปรถไฟฟ้าให้เร็วที่สุด แล้วผมก็เห็นแทนกำลังรอรถที่ชานชะลา ห่างจากผมประมาณ 5 ประตูได้ รถไฟฟ้ามาถึงพอดี
“ปิ๊ดๆๆๆๆๆๆ” เสียงนกหวีดยามที่ชี้มาที่ผมกำลังวิ่งไป แทนวิ่งพุ่งมาหาผม แต่พลิกตัวหลบจนชนคนอื่น แล้ววิ่งไปประตูข้างหลังขึ้นรถไป ผมตามไม่ได้ นอกจากต้องขึ้นรถขบวนเดียวกับแทนเท่านั้น คนเต็มขบวนผมไม่รู้แทนจะเล่นอะไร แต่ผมจะจับแทนให้ได้แน่นอน อยากเล่นไล่จับกับผมใช่มะ ได้เลยครับ...
“สถานีต่อไป พญาไท” นิ้วโป้งซ้ายผมดันแว่นให้กระชับขึ้น เอาละ ออกจากประตู ผมจะจับให้ทันนะ พอผมออกจากประตูมา ผมมองไปทางประตูที่แทนวิ่งเข้า สายไปละ แทนวิ่งลงบันไดนำผมไปแล้ว ผมวิ่งลงบันไดบ้าง แต่ไม่ได้ลงทีละขั้น โดดลงทีละสามขั้น จนถึงโดดลงไปเลย มันทำให้ผมร่นเวลาลง วิ่งตามหลังแทนไปถึงประตูทางออก
แทนวิ่งนำผมอยู่สองช่วงตัวได้ แล้วผมก็ไปทันตอนแทนจะปิดประตูไม่ให้ผมเข้า แต่ผมเอาแขนกันเอาไว้ไม่ให้ประตูปิด (เจ็บด้วย ประตูหนีบ) แล้วพุ่งเข้าไปในลิฟท์ตอนที่แทนกดปิดประตูลิฟท์แล้ว
“อยากให้ออกแรงก็ไม่บอก” ผมมีอารมณ์แล้ว...แทนหลบผมวนไปมาในลิฟท์ เหมือนลิงชิงบอล ผมพยายามจับแทน จับได้ แต่ก็พยายามสะบัดผมหลุด แล้วประตูลิฟท์ก็เปิดออก แทนวิ่งตรงไปที่ห้อง ในขณะที่ผมก็วิ่งคว้าตัวแทนไว้ได้ แล้วผลักชนประตูห้องไป
“คืนนี้เราได้เหนื่อยกันแน่นอน” หน้าผมเริ่มซุกคอของแทน ที่ตอนนี้เหงื่อกับน้ำหอมผสมกันจนผมมีอารมณ์ ผมดึงกุญแจห้องจากมือแทนมาไขห้องเอง แล้วผลักแทนเข้าขณะที่บิดประตู ก่อนจะใช้หลังของแทนกระแทกประตู ในขณะที่ผมยังไม่หยุดซุกไซร้คอ
"คืนนี้บิ๊กไหวใช่ไหม" ถามแบบนี้...ก็
"ทั้งวันก็ได้อยู่" ผมถอดกระดุมเสื้อของแทนจนเกือบกระชากเสื้อให้หลุด แล้วแทนก็ถอดเสื้อผม อารมณ์ผมตอนนี้ เกินจะหยุดแล้ว ริมฝีปากผมยังลากผ่านผิวหนังช่วงบ่นของแทน โดยที่มือยังคงปลดกางเกงแทนลงมาเหลือแค่กางเกงใน ตามด้วยถอดรองเท้าของแทน และปลดกางเกงกับถอดรองเท้าตัวเองออกเหลือแค่กางเกงในเช่นกัน
เสื้อผ้าทุกชิ้น นาฬิกา แว่นตา ของเราทั้งสอง กองอยู่ที่หน้าประตูห้อง ผมอุ้มแทนในท่าอุ้มแตงไปที่เตียง โดยที่ปากของเราทั้งคู่ยังไม่หยุดทำงานกันต่อ แล้วโยนแทนลงกระแทกกับเตียงนอน ก่อนที่ผมจะคร่อมลงไปทั้งตัว
“เจ็บตรงไหนบอกนะ” แทนไม่ตอบอะไรนอกจากพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข
ริมฝีปากผมถูไปกับซอกคอของแทน ก่อนจะดูดประทับทีละจุด จนเกิดรอยด่างตัดกับสีผิวน้ำตาลเข้มของแทน แรงดูดจากริมฝีปากผม ทำให้แทนกอดผมแน่นขึ้น ก่อนที่จะลากไปสัมผัสและดูดจุดอื่น ไล่ตั้งแต่หัวนม สีข้าง ท้อง สะดือ ผมไม่เคยรู้เลยว่า มันจะหอมหวานกว่าผู้หญิงเป็นร้อยที่ผมเคยทำแบบนี้ให้ แล้วผมก็ถอดชิ้นสุดท้ายของเราทั้งคู่ออกไป
ผมขยับตัวให้ระหว่างขาผมคร่อมลงไปที่คอของแทน ก่อนจะส่งสัญลักษณ์ความเป็นชายของผมเข้าปากของแทน แทนดูดอย่างช้าๆ แต่ทำให้ผมทรุดจนตัวงอ นี่ก็เป็นสัมผัสที่ผมไม่เคยได้รับจากผู้หญิงไหนเช่นกัน นุ่มนวล ฟันไม่กัด ไม่ถู และมีแรงดูดจากคอของแทนที่ทำให้ผมตั้งตัวตรงๆ ไม่ได้ ต้องบิดตัวลงจนงอเป็นกุ้งแบบนี้
“ชอบไหม” ผมถอนออกจากปากของแทน คำถามของแทน หลังจากปากของแทนเป็นอิสระ ผมตอบด้วยจุมพิตที่งับริมฝีปากล่างของแทนไว้ แล้วใช้ลิ้นคลึงริมฝีปากล่างของแทนเอาไว้สักครู่ ก่อนจะประกบปากลงไป แรงดูดของผม ทำให้สองมือของแทนจับศีรษะเกลี้ยงๆ ของผมแล้วกดลงให้แน่นกว่าเดิม
ลมหายใจที่ผมรดตรงหน้าตอนนี้ ผมไม่หยุดแล้ว จับแทนพลิกตัวให้นอนคว่ำ แล้วผมก็เริ่มใช้ริมฝีปากทำแบบเดียวกับด้านหน้า นั้นคือไล่ถูกับดูดตั้งแต่ซอกคอ แผ่นหลัง จนถึงประตูรักของแทน ผมไม่เคยทำให้กับใคร ผู้หญิงบางคนเท่านั้น ที่ผมจะใช้ปากเปิดรูรักนี้ให้ แทนคือคนแรกที่ผมทำให้อย่างตั้งใจ แหวก แล้วดูด เลีย จนแฟนผมร้องเหมือนคนกำลังขาดใจ
“พร้อมยังครับ” ผมเลื่อนตัวไปกระซิบข้างๆ หู
“ครับ”แทนพลิกตัวกลับมา ลุกจากเตียงวิ่งไปตู้เย็น แล้วอุปกรณ์ที่จำเป็นก็ครบแล้ว
เมื่อทุกอย่างถูกสวมเข้าที่ ทางเข้าของแทนที่ทำให้ลื่นพอ ตรงหน้าผมตอนนี้ ผมกำลังยกขาแทนทั้งสองข้างเอาไว้ฟาดบ่า จับมันให้เข้าทางรักของแทนตรงๆ เบาๆ ค่อยๆ จนเริ่มเข้าไปทีละเล็กน้อย มันแน่น...จนผมคิดไม่ออกว่า ผมจะพาเข้าไปทั้งหมดนี้ยังไงได้ ที่แน่ๆ มันรัดจนผมอยากปล่อยทั้งหมดออกมา โดยที่ไม่ต้องทำอะไรต่อจากนี้ด้วยซ้ำ แล้วผมก็สวมเข้าทางรักของแทนจนสุดได้สำเร็จ
“เราเริ่มละนะ” ผมก้มหน้าลงไปบอกแทนใกล้ๆ แทนพยักหน้าช้าๆ นี่อาจไม่ใช่ครั้งแรกของแทน แต่ใบหน้าของแทนตอนนี้ ดูมีความสุขที่สุดตั้งแต่ผมได้รู้จักแทนมา การขยับเอวของผมที่เริ่มจากเบาๆ จนเพิ่มความเร็วเรื่อยๆ ทำให้แทนส่งเสียงอย่างพอใจ มือทั้งสองของแทนดึงผมลงให้ใกล้ขึ้น จนแทนกอดผมในขณะที่เอวของผมยังขยับไปมาเรื่อยๆ ทั้งช้าๆ เร็วๆ สลับกันไปมา
“แรงๆ ครับ” นี่คือคำพูดที่เป็นศัพท์ที่สุด ในระหว่างที่ผมกำลังขยับเอวสวนเข้าและออกทางรักของแทน ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว แต่สิ่งที่ผมเห็นตรงหน้าก่อนที่ผมจะทำเสร็จคือ
แทนเสร็จเรียบร้อย โดยที่ส่วนนั้นของแทนยังอ่อนตัวเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แต่ท้องกับท้องน้อยของแทน เปียกปอนด้วยของเหลวแห่งความเป็นชายที่เจ้าตัวปล่อยออกมาด้วยตัวเอง ไม่...ไหว...แล้ว...ผมดึงมันออกจากรูรักของแทน แล้วถึงถุงออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะขยับตัวไปตรงหน้าแทน แล้วใช้ข้อมือกระตุกอีกสองที ทุกอย่างที่ผมเก็บมาตั้งแต่เริ่มได้เป็นแฟนกับแทน กองอยู่ที่ใบหน้าของแทนทั้งหมด
ไม่มีคำพูดอะไรจากแทนที่บอกผม นอกจากการกวาดทุกสิ่งที่ผมปล่อยลงใบหน้าของแทนเข้าปาก แล้วกลืนลงไปด้วยความเต็มใจ ผมหมดแรง ก่อนจะทิ้งตัวไปนอนทับร่างของแทน
“เราจะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด” ผมสัญญา...ทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้ มันไม่ใช่เรื่องความใคร่
ผมกล้าพูดได้เลยว่า ถ้าโลกนี้เหลือแค่แทนคนเดียว แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว...
**********
หวังว่าอ่านแล้วจะไม่ติดเรทไปนะครับ ตอนที่ 26 จะเฉลยแล้วครับว่า ใครเป็นเจ้าของเสื้อของไบรท์ และหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของบิ๊ก จะรู้ความจริงเรื่องแฟนของบิ๊กแล้วครับ
เจอกันวันอังคารช่วงค่ำๆ ก่อนเที่ยงคืน (หรือก่อนหน้านั้น) หรือถ้าอยากให้ลงบ่ายวันอังคารเหมือนเดิม comment ไว้นะครับ (เผื่อหลายคนเล่นน้ำสงกรานต์ แล้วบ่ายไม่ได้อ่าน เลยจะลงตอนดึกให้ครับ^^)
อัปเดตล่าสุด เขียนถึงบทที่ 33 แล้วครับ
ขอบคุณสำหรับการติดตามครับ^^
หัวข้อ: ++เพื่อน(เรียน)พิเศษ (END) : Special Chapter "30" (Part 2 // หน้า 36)++ (อ่าน 324956 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก