ตามหลายตอนมากกกกกก
แต่ความรู้สึกอึมครึมก็ยังไม่หายไป
อึนมากกก ให้ตายเหอะ!
ตอนที่พี่หมอกเอาตี๋ไปขังไว้
ใครจะเข้าข้างพี่หมอกยังไง แต่ตอนนั้นเข้าข้างตี๋นะ
แบบ...เห้ย เอามาขังไว้เนี่ยนะ ไม่ไหวป่ะ
แล้วก็เศร้ามาก ฉากที่พี่หมอกเอารองเท้ามาใ่ส่ให้ตี๋ น้ำตาจะไหล
ไม่คิดว่าหลังจากวันนั้น...มันคือการเลิกกัน
พอมาเจอกัน (ต้อง)ทำเหมือนไม่รู้จักกัน
โหย...โคตรเจ็บ...จี๊ดมาก
แต่สุดท้าย ก็คุยกันเหมือนกันเดิม
หลังจากนี้ก็ต้องดูว่าจะตัดสินใจต่อกันไปยังไงกันดี...
คิดเหมือนหลายคนว่า มันเหมือนพายเรือวนในอ่าง
สุดท้าย มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมรึเปล่า
จริงๆ หลายคนอาจจะเข้าข้างพี่หมอก ว่าตี๋แม่ง เรื่องมาก เห็นแก่คนอื่นมากกว่า
ไม่เห็นแก่ความรัก ความพยายามของพี่หมอกเลย พี่หมอกทำขนาดนี้แล้วนะ
แต่ผมเข้าใจตี๋นะ ยังไงอะ ความแตกต่างระหว่างเขากับเรามันทำให้รู้ึสึก
ว่าเหมือนเราทำให้เค้าเดือดร้อน เ้ค้าตกต่ำลงมาหาเรารึเปล่า
แล้วถ้าคิดว่า ไม่เป็นไรหรอก เค้ารวย จะเดือดร้อนอะไร ดูสบายๆ ไม่ดีกว่าเหรอ
มันไม่เหมือนกันนะ คนอย่า่งตี๋ ครอบครัวไม่ได้รวยอะไร แต่ความผูกพันกับม๊ากับพี่ชายมีเยอะ
ไอ้การทำเหมือนจะทิ้งครอบครัวแบบนั้น คงทำไม่ลงหรอก
อีกอย่างคนเราเรียนจบมา แล้วให้มางอมืองอเท้าอยู่เฉยๆ น่ะเหรอ
คนที่เคยทำงาน คนที่มุ่งมั่นในการใช้ชีิวิตเพื่อให้ดีขึ้นแบบตี๋ ทำไม่ได้หรอก
เป็นผม ผมก็ทำไม่ได้ มันคนละส่วนกัน ความรักก็ส่วนหนึ่ง ชีวิตครอบครัวก็อีกส่วน
เอาเป็นว่า ผมเข้าใจตี๋นะ เข้าใจว่าเขารู้สึกยังไง อย่าคิดว่าเป็นนิยาย
ให้คิดว่าเป็นเรื่องจริง ก็คงตัดสินใจยากแบบตี๋นี่แหละ
รอติดตามตอนต่อไปครับ
ปล. เมนท์ยาวมาก ฮ่าาาาาาาาาา แต่อินจริงอะไรจริง
ปล.2 ตอนที่ตี๋กำลังจะวาดรูป แล้ว ต้องเหลาดินสอ...
ที่ตี๋พูดว่า ทำไมไม่เป็นคัตเตอร์ ทำไมเป็นที่เหลาดินสอ
พี่หมอกจะกล้าทิ้งคัตเตอร์ไว้ได้ไง เด๋วตี๋ก็ฆ่าตัวตายหนีไปดิ