ดูหนัง 1/2
“อื้อ.....” เสียงคนบนเตียงร้องเบาๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองแล้วอมยิ้มเล็กน้อย ลูกหมีกำลังบิดไปมาซ้ายขวาก่อนที่จะค่อยลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ ผมตอนนี้กำลังนั่งทำงานอยู่ที่พื้นข้างๆเตียงครับ กำลังนั่งเขียนโครงการส่งอาจารย์ ตอนแรกก็กะว่าจะนั่งทำบนเตียงแต่กลัวที่รักจะตื่นก็เลยหอบเอางานลงมานั่งทำด้านล่างแทน
“..........................” ลูกหมีที่ตอนนี้กลายร่างเป็นหนอนชาเขียวค่อยๆกระดึ๊บๆลงมาจากเตียงอย่างช้าๆ และดูเหมือนว่าตาจะยังไม่เปิดนะครับผมก็นั่งลุ้นอยู่ว่าที่รักจะกลิ้งตกเตียงไหม แต่แฟนผมสามารถครับ สามารถลงมาจากเตียงได้อย่างปลอดภัย คนน่ารักเดินเซซ้ายเซขวามานั่งตักผมครับ ผมก็เลยกวาดเอางานเอาโน๊ตบุ๊คไปให้พ้นรัศมีของหนอนชาเขียว ไม่อย่างนั้นโดนเหยียบแน่นอน
“ทำไมไม่นอนต่อครับ”
ถามออกไปแต่นั่งรอคำตอบอยู่นานสองนาน พอก้มหน้าลงมาดูถึงรู้ว่าลูกหมีหลับไปแล้ว อดใจไม่ไหวเลยก้มลงหอมหัวเน่าๆของคนบนตักหนึ่งที ไม่อุ้มกลับไปที่เดิมแล้วครับ เพราะตื่นมากี้คงเพราะรู้สึกตัวขึ้นมาแล้วรู้ว่าผมไม่ได้นอนอยู่ข้างๆก็เลยลุกแล้วเดินมานอนบนตักผม นอนเลยครับ พิงอกหลับฟี้ๆเสมือนว่านอนอยู่บนเตียง หึหึ แฟนผมน่ารัก
ผมเลยนั่งอ่านเอกสารแทน เพราะพิมพ์งานตอนนี้คงไม่ได้ ตอนเย็นนัดพวกเพื่อนๆฝั่งผมและฝั่งลูกหมีไปดูหนังกันที่ห้างแถวๆบ้านผม ตอนนี้ก็บ่ายสองเกือบบ่ายสามที่รักผมตอนวันยังไม่ตื่นก็เลยต้องรอให้ที่รักตื่นครับ ไม่อยากปลุกเดี๋ยวถ้านอนไม่พอจะไปงอแงทีหลัง แต่นั่งอ่านไปเพลินๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นไอ้อาร์โทรมาครับ มันจะมากับไอ้เตอร์และอีกประมาณสิบนาทีก็คงถึง โทรศัพท์ลูกหมีก็ดังเหมือนกันครับสงสัยจะเป็นพวกเพื่อนๆ ผมจะลุกไปรับก็กลัวหนอนชาเขียวจะตื่นก็เลยโทรเข้าเครื่องไอ้ฟอสแล้วบอกว่าเพื่อนมันที่เป็นแฟนผมกำลังหลับอยู่ พวกมันก็กำลังจะถึง ผมก็เลยบอกว่าถ้าถึงแล้วก็เข้ามาได้เลย เพราะพวกไอ้เตอร์ก็กำลังจะถึง พวกมันก็รับคำแล้วก็วางสายไป พอก้มดูที่รักอีกที ก็ยังอยู่ท่าเดิมครับ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมลูกหมีถึงนอนนานขนาดนี้ ก็คนเก่งเขาอ่านนิยายข้ามวันข้ามคืนครับ ไม่หลับไม่นอน เพิ่งจะได้นอนตอนเช้า ตื่นมาทานข้าวเที่ยงแล้วก็ขึ้นมาสลบอย่างที่เห็น สงสัยต้องให้งดอ่านนิยายสักพัก
“ไอ้!...........” ไอ้อาร์เปิดประตูเข้ามา แต่พอเห็นว่าผมทำสัญญาณให้มันเงียบมันเลย รีบหุบปากที่กำลังจะด่าผมลงทันที ไอ้เตอร์เดินตามเข้ามา แล้วก็เป็นไอ้ฟอสและไอ้กรร ทั้งสี่คนมองก้อนกลมๆที่อยู่บนตักผมอย่างสงสัย
“อย่าเสียงดัง ให้ลุกเอง นอนไม่พอเดี๋ยวจะงอแง” ผมกระซิบบอกเสียงเบา พวกมันก็พยักหน้าเข้าใจแล้วนั่งลงบนพื้นพรม คือไม่มีใครนั่งบนเตียงครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่อนุญาต แต่พวกมันคงเห็นว่าเจ้าของห้องและเมียเจ้าของห้องยังนั่งพื้นเลย ก็เลยหากันลงมานั่งที่พรมกันหมด
“เพื่อนกูน่ารักจัง” ไอ้ฟอสพูดเสียงกวนตีน แล้วเอื้อมมือมาดึงแก้มลูกหมี ทันทีทันใดเลยครับหนอนชาเขียวขยับตัวแล้วก็ส่งเสียงอื้อๆ แต่ก็หลับไปในที่สุด ทำเอาโล่งกันทั้งห้อง
“ไอ้สัสฟอส เชี่ยยย ไอ้กรรกูฝากโบกมันสองที โทษฐานกวนเมียกู” และก็ได้ตามคำขอครับ ที่คุยกันนี่คุยกันอย่างเงียบๆนะครับ แทบจะกระซิบก็ว่าได้
“แล้วนี่มึงอยู่ท่านี้มากี่ชั่วโมงแล้ว” ไอ้เตอร์ถาม พลางเก็บงานที่ระเกะระกะอยู่บริเวณนั้นให้เข้าที่เข้าทาง
“ก็ตั้งแต่บ่ายโมง” และตอนนี้ก็บ่ายสี่โมงกว่าๆแล้ว
“สาสสสสส เพื่อเมียเลยเนอะ อดทนชิบหาย หมั่นไส้” ไอ้อาร์ใช้วาจาเอ็นดูผมอีกแล้วครับ
“ก็ไปหาดิวะ หรือถ้าขี้เกียจมากก็หันมาเอากันเอง” ไอ้ฟอสแนะนำ ไอ้อาร์กับไอ้เตอร์เลยหันมามองหน้ากัน แล้วพวกมันสองคนก็ทำหน้าอ้วกใสกันครับ ไอ้อาร์มันเป็นประธานนักเรียน มันหล่อ สมบูรณ์เพอร์เฟคทั้งหน้าตา การศึกษา ฐานะ สาวๆติดตรึม ผู้ชายก็ติดตรึมเหมือนกัน ส่วนไอ้เตอร์หนุ่มหน้าหวานนักดนตรี ที่มีแต่ผู้ชายมาติด จะมีลุ้นหรือไม่ต้องไปฟังจากเสียงมันครับ
“เอากับไอ้อาร์กูว่ากูกลับไปเกิดใหม่ดีกว่า” ไอ้เตอร์เฉือดนิ่มๆ ทำเอาประธานนักเรียนอึ้งเลยครับ ฮ่าๆ
“สาสสสสสสสสสส เห็นอย่างนี้แต่กูก็เลือกนะ”
“เชี่ย เสียงดัง”
“กูว่าไม่ทันแล้วแหละ” ไอ้กรรบอก แล้วส่งสายตาไปทางหนอนชาเขียวที่ขยับตัวกระดุกกระดิกแล้วครับ
“อื้อออ..................” ที่รักค่อยๆ ผละออกจากอกผมแล้วก็นั่งตัวตรง พอตาเปิดก็กระพริบปริบๆอยู่สองครั้ง จากนั้นก็เอาแขนออกมาจากผ้าห่มแล้วก็พุ่งเข้ามากอดคอผมเต็มๆ
“ไอ้เหี้ยเมียอ้อนผัวเหรอ” ไอ้ฟอสแซวเพื่อนตัวเอง ถ้าในยามปกติลูกหมีก็สวนกลับแล้วครับ แต่ตอนนี้ที่รักสติยังไม่เข้าที่เข้าทางเท่าไร
“ไอ้สาสสสสสสสสสสสสฟอส Kยยยยยยยยย อื้อออออออ ยูนิตหมีปวดหัว” อ่า น่ารักอีกแล้ว ไอ้ยูตาลายเลยครับงานนี้ มึนๆเบลอๆทีไร ที่รักผมพูดเพราะทุกที น้ำตาจะไหล
“เดี๋ยวเข้าไปล้างหน้าแล้วก็อาบน้ำนะครับ จะได้ออกไปดูหนัง” ลูกหมีพยักหน้าแต่ไม่ยอมปล่อยแขนออกจากคอผม ก็เลยต้องอุ้มทั้งอย่างนั้นเข้าห้องน้ำไป ท่ามกลางเสียงโห่และเสียงแซวและไอ้ยูและลูกหมีก็ไม่หวั่นหวานโชว์กันอย่างไม่สะทกสะท้าน เอาให้พวกมันอิจฉากันไปเลย ฮ่าๆ
“แล้วจะให้ใส่ชุดไรอ่ะ” ในยามปกติลูกหมีจะคิดครับว่าวันนี้ใส่เสื้อคู่กันตัวไหน จะใส่สีอะไรถึงจะได้เข้ากันแต่วันนี้สงสัยคงจะขี้เกียจคิด
“แล้วแต่เลยครับ”
“ขี้เกียจคิดอ่ะ แต่อยากใส่ขาสั้น” ได้ยินคำว่าขาสั้น ไอ้ยูหูตั้งเลยทันที เพราะขาสั้นที่ลูกหมีมีมันสั้นโชว์ขาอ่อนเลยนะครับ ซึ่งผมอนุญาตให้ใส่ได้แค่ที่บ้าน จะซื้อมาสั้นแค่ไหนไม่เคยว่าแต่ต้องใส่ที่บ้านเท่านั้น
“สั้นคุมหัวเข่าก็พอไหวนะครับ” ความจริงอยากให้ที่รักใส่ขายาวเลยมากกว่า
“โห ยาวไปป่ะ”
“ถ้าสั้นกว่านี้ก็ต้องใส่แล้วครับ” ไอ้ยูก็โหดเป็นนะครับ ถ้าดื้อมากก็จับปล้ำเลย
“อะไรว่ะ เนี่ยๆ สั้นแค่เนี่ยเอง” ที่รักเอานิ้วไปขีดที่ขาประมาณว่าขากางเกงมันจะสั้นแค่นี้ซึ่งที่รักขีดตรงเลยหัวเข่าไปนิดนึง
“ตัวไหนทำไมยูถึงไม่เคยเห็น” เพราะถ้าระดับนี้ก็ยังพอรับได้ครับ ไม่สั้นมาก
“ก็เพิ่งซื้อ แม่งหมาแถวนี้แหละไม่ให้ใส่ไอ้ตัวสั้นๆออกไปด้านนอก ก็เลยซื้อตัวยาวมาแทน”
“เป็นหมาที่หล่อมากใช่ไหม” ผมเดินเข้าไปหอมแก้มแล้วก็ปล่อยให้ที่รักกัดไหล่ให้เต็มที่ จากนั้นก็เดินออกมาเตรียมกระเป๋าเตรียมของ ท่ามกลางเสียงแซวกันอย่างสนั่นหวั่นไหวของพวกเหี้ยๆทั้งหลาย
“อะไรจะรักจะหลงขนาดนั้นว่ะ” ไอ้เตอร์พูด
“ก็ของเขาดีจริงนี่หว่า” ไอ้ฟอสครับ ผมทนไม่ไหวก็เลยวิ่งไปถีบมันทีนึงแล้วก็กลับมาจัดของต่อ 0
รอเพียงไม่นานลูกหมีในชุดเสื้อยืดลายการ์ตูนตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นเหนือเข่าเล็กน้อยก็เดินออกมา ผมเห็นก็พยักหน้าให้ เพราะว่าผ่านไม่สั้นมาก ส่วนคนอื่นๆมันก็วิ่งเข้าไปจับแล้วชมที่รักผมว่าน่ารักอย่างโน้นน่ารักอย่างนี้ถูกใจลูกหมีเขาล่ะ
“ผู้หญิงยังอ่ายอ่ะลูกหมี” ไอ้เตอร์บอก แล้วจูงมือที่รักผมออกไปจากห้อง สองคนนี้เขาฟิลล์เดียวกันครับคุยกันรู้เรื่อง แต่กับคนอื่นลูกหมีก็คุยรู้เรื่องนะ แต่กับไอ้เตอร์จะทำตัวเป็นลูกขึ้นมาทันที ซึ่งผมว่าก็น่ารักดีนะ พวกผมก็มองหน้ากันยิ้มๆแล้วก็เดินตามออกมา
“ลูกหมีเอวเล็ก” ไอ้เตอร์มันพูดแล้วก็เอามือมาโอบ เพื่อบอกขนาดซึ่งถ้าเป็นคนอื่นผมบอกได้เลยว่าโดนผมถีบตั้งแต่เข้ามาเดินใกล้ๆล่ะ ยกเว้นให้ เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อน แต่ความจริงก็หวงนะครับ แต่ไม่อยากแสดงออก เดี๋ยวโดนงอน
“เตอร์ก็เอวเล็ก”
“ตรงไหน...แล้วนี่ทากันแดดหรือยัง”
“ไม่อ่ะ ก็จะไปห้างไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องทาหรอก เปลือง”
“ยกเว้นสักวันเหอะว่ะ แค่นี้ก็หลอดนีออนเดินได้แล้ว” ไอ้ฟอสพูด แล้วก็เดินไปผลักหัวเพื่อนมัน ผมก็หัวเราะ ส่วนคนอื่นๆก็เช่นกัน ลงมาลาคุณพ่อคุณแม่ที่ด้านล่างแล้วพวกมันก็มุ่งหน้าสู่ห้างทันที โดยที่ไอ้ฟอสกับไอ้กรรมันจอดรถไว้ที่บ้านผมแล้วก็ขึ้นมาคันเดียวกับผม ส่วนไอ้เตอร์กับไอ้อาร์ไปคันเดียวกันครับ
“ฟอสเดี๋ยวมึงขับรถนะ กูกับแฟนจะนั่งข้างหลัง ไอ้กรรไปนั่งกับไอ้ฟอส” ที่รักผมทุบหลังมาเต็มๆ แรงด้วยนะครับ ฮ่าๆ
“อ้าวไอ้เชี่ย กูกะว่าจะมานั่งสบายสักหน่อย” ไอ้ฟอสกับไอ้กรรมันก็บ่นๆ แต่ก็เดินมารับกุญแจรถจากผมโดยดี ผมเปิดประตูให้ลูกหมีเข้าไปนั่งก่อน แต่ในระหว่างที่ผมกำลังจะมุดห้องผู้โดยสารนั้นพี่แม่บ้านก็เอาถุงผ้ามายื่นให้ แล้วบอกว่าแม่ทำแซนวิชและขนมปังไส้ต่างๆมาให้ที่รักผมรองท้อง ลูกหมีก็เลยเอ่ยขอบคุณผมก็ฝากขอบคุณพี่แม่บ้านไปถึงแม่เหมือนกัน จากนั้นพวกเราก็เคลื่อนขบวนครับ
“กินป่ะ” ลูกหมียื่นแซนวิชมาให้ผม ก็เลยส่ายหน้าแล้วบอกให้แฟนกินดีๆ เพราะตอนกินนั้นทั้งคุยทั้งหัวเราะ ไม่ใช่อะไรครับ ไอ้ฟอสมันเล่าเรื่องที่มันไปจีบหญิงแล้วโดนแฟนเขาไล่กระทืบให้ฟัง
“ลูกหมีกินดีๆ เดี๋ยวติดคอ” ที่รักไม่ฟัง แถมยังหันมาทำหน้าน่ารักใส่อีกต่างหาก ก็เลยหอมแก้มแฟนโชว์เพื่อนแฟนซะเลย ฮ่าๆ
“แหวะๆๆ จะอ้วกกกก” ไอ้กรรหันมาแซวครับ
“ก็อย่างนี้แหละนะ พวกไม่มีแฟน หน้าเหี้ยอย่างมึงหาไม่ได้ กูก็เข้าใจ ฮ่า” เจอที่รักผมจัดไปหนึ่งชุด แล้วพวกมันสองคนก็ทะเลาะกันตามประสาเพื่อนรักที่ต้องแหย่ต้องกัดกันทุกวัน พอไอ้ฟอสเปิดเพลงถึงได้เลิกเถียงกัน แต่หันมาตะโกนแหกปากกันร้องเพลงลั่นรถ แต่ลูกหมีสงสัยยังไม่หายง่วง นั่งร้องเพลงอยู่ดีๆ ก็หลับคาอกผมซะงั้น ไอ้ฟอสก็เลยปิดเพลงแล้วนั่งกันอย่างเงียบๆ กลุ่มนี้เขาโอ๋ตัวเล็กกันครับ ถึงจะรักกันอย่างโหดๆ แต่ไอ้ฟอสกับไอ้กรรนี่ประมาณว่าเพื่อนข้าใครอย่าแตะ และกว่าผมจะสนิทกับพวกมันได้ก็เหนื่อยเหมือนกันนะ กวนตีนกันทั้งคู่
“ถึงแล้วครับ” ลูกหมีพยักหน้ารับแล้วลุกขึ้นนั่งหลังตรงแต่ตายังไม่เปิด ต้องรอให้ปรับตัวครับ
“ไอ้เหี้ยหมี ถึงแล้วโว้ย”
“สาสสส รู้แล้วโว้ย กำลังปรับสายตา แปปดิ มึงจะรีบไปทำเหี้ยไร”
“ครับๆ มึงไม่รีบเลยครับ กูหิวฉิบหายอยู่แล้ว” ไอ้ฟอสกับไอ้กรรลงไปรอนอกรถ ผมเอาเสื้อแขนยาวลายลูกเป็ดน่ารักใส่ให้ที่รัก และหน้าที่สะพายเป้ที่รักก็เป็นหน้าที่ผม ลูกหมีเดินตัวปลิวครับ
“แล้วไอ้อาร์กับไอ้เตอร์อ่ะ ถึงยังอ่ะ”
“ถึงแล้วครับ นั่นไงมารวมกันหมดแล้ว เรารีบลงไปดีกว่า” ที่รักพยักหน้าแล้วตามผมลงมา จากนั้นขบวนของพวกเราก็เคลื่อนตัวเข้าสู่ประตูห้างทันที และแน่นอนว่ามันต้องตกเป็นเป้าสายตาของผู้หญิงและรวมไปถึงชายแท้ชายเทียมที่ยืนกันอยู่แถวนั้นก็แต่ละคนหล่อร้ายๆกันทั้งนั้น มีแต่ลูกหมีคนเดียวที่น่ารักหนึ่งเดียวของกลุ่ม ยังไม่ทันเดินไปถึงร้านอาหารชื่อดังเจ้าประจำของผม ก็มีรายการๆหนึ่งเข้ามาดักซะก่อน เขาเข้ามาถามเรื่องการแต่งตัวอะไรแบบนี้ ผมก็เลยจูงมือลูกหมีออกออกมา ไม่ใช่ว่าหยิ่งหรืออะไรนะครับ ผมไม่ชอบความวุ่นวายเท่านั้นเอง
“แล้วน้องสองคนไม่สนใจเข้ากล้องเหรอครับ” พี่ทีมงามคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม คำถามที่พูดถามผมนะครับแต่จ้องไปยังคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆผมแทน อย่างนี้ก็อยู่ยากดิวะ
“ไม่ครับ” ผมตอบห้วนๆ แล้วก็โอบเอวลูกหมีเอาไว้ทันที ไอ้กรรหันมาเห็น คงรู้ว่าตอนนี้ผมอารมณ์เริ่มไม่ดีแล้ว ก็เลยขอตัวออกมา
“ไอ้เหี้ยเมื่อกี้มองเมียกู” ถ้าเป็นยามปกติ ลูกหมีคงทุบตีร่างกายผมเพื่อระบายความเขิน แต่คงรู้ตอนนี้ผมเริ่มไม่สบอารมณ์แล้ว
“แค่มองเอง ยังไม่อะไรเลยนะมึง อย่าเครียดดิ” ลูกหมีพูดเสียงอ่อยแล้วยกมือโอบเอวผมตอบ นานๆทีจะได้สิทธิ์นี้ ฟินแท้
“เป็นคนหวงเมียไม่รู้เหรอ”
“ไอ้เชี่ยยู มึงไม่ไปประกาศที่ประชาสัมพันธ์เลยล่ะ” เขินได้โหดมากนะที่รัก
“ได้เหรอครับ ทำจริงแล้วอย่าบ่นนะ”
“พอๆ สองตัวผัวเมีย เลิกๆๆ ไปแดกกันดีกว่า” ไอ้เตอร์ตัดบท
.
.
.
.
.
.
๐ ครึ่งแรก เอยยยยยยยยยยยยย
๐ ต้องรีบ จบไม่งั้นเวิ่น 55555555555555+ นี่เรื่องสั้นหรือเรื่องยาว มั่วไปไหน แต่ความจริงเรื่องนี้แต่งนานมากเลยนะ เพราะไม่ได้มาต่อบ่อยๆก็เลยยาวมาถึงทุกวันนี้ ต้องขอโทษทุกคนจริงๆ จะรีบจบๆนะคะ
๐ รักคนอ่านเสมอ ไม่เสื่อมคลาย อิอิ
รักและขอบคุณ
By Chocolate Love ~
หัวข้อ: [ เรื่องสั้น ] ♥ Fall In Love' แล้วคุณจะหลงรักผม ตอน สมรภูมิ P.30 {18/พฤษภาคม/56} (อ่าน 239381 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก