ตอนส่งท้าย
“สวัสดีครับ ผมนิฌาน ชาญชัย”
ในห้องนั่งเล่นแห่งหนึ่ง ชายคนหนึ่งในสภาพเสื้อยืดกางเกงบอลแสนสบายทำท่าทางลับๆ ล่อๆ ในมือถือกล้องบันทึกวีดีโอ ค่อยๆ ย่องพร้อมยกมือจุปากให้เงียบเสียงราวสายลับที่กำลังปฏิบัติภารกิจระดับชาติ แต่ใครเลยจะรู้...ว่าคนคนนี้เป็นถึงดาราชื่อดัง อยู่ในวงการมาเนิ่นนานชนิดที่ 90% ของทั้งประเทศจะต้องรู้จักเขา!
แต่เชื่อสิว่า 90% นั้นจะต้องไม่เคยเห็นมุมขี้เล่นน่ารักๆ ในสภาพนี้แน่นอน
“ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าจะคุยกับกล้องทำไม เพราะไม่คิดจะส่งให้ใครดูอยู่แล้ว แต่ปกติผมมักโดนถ่าย ครั้งนี้เลยอยากเป็นฝ่ายแอบถ่ายบ้าง แต่จะไม่พูดอะไรเลยก็ไม่สนุก ต้องคุยกับกล้องด้วยสิถึงจะน่าลุ้น จริงมั้ยครับ” นิฌานพูดเองตอบเอง “หืม ผมจะแอบถ่ายใครน่ะเหรอครับ หึหึหึ เป็นเด็กดื้อ...ไม่สิ เด็กดีคนหนึ่งที่น่ารักมาก เขาชอบทำให้ผมประหลาดใจเสมอ และทำให้ผมตกหลุมรักตลอดเวลา”
พลันนิฌานคลี่ยิ้มอบอุ่น
“ใช่ครับ เขาคือคนรักของผมเอง”
กล้องเปลี่ยนโฟกัสไปจับภาพของเด็กหนุ่มที่นอนหลับตาพริ้มบนโซฟา เส้นผมสีน้ำตาลแดงกระจายตัวบนหมอนหนุน ใบหน้าหันข้างนิดๆ หลับสบาย หารู้ไม่ว่าโดนถ่ายวีดีโอแบล็กเมลเข้าแล้ว!
“น่ารักมั้ยครับ ตัวเล็กน่าอุ้มกลับบ้านเลยใช่มั้ย แต่ผมไม่ให้หรอกนะ” นิฌานหัวเราะกับตัวเอง ก่อนจะใช้นิ้วชี้จิ้มแก้มนุ่มๆ ของเจตรินหนึ่งที “เมื่อคืนเขาอ่านหนังสือจนดึก ตอนนี้เลยหลับเป็นตาย ดูสิ ใต้ตายังมีรอยคล้ำอยู่เลย เด็กสมัยนี้อ่านหนังสือเยอะจริงๆ สมัยผมยังไม่หักโหมขนาดนี้เลย”
นิฌานถอนหายใจเฮือก ก่อนจะดีดนิ้ว ราวเพิ่งนึกเรื่องสำคัญออก
“เกือบลืมแนะนำตัว คนรักของผมชื่อเจตริน ทองคำดีล่ะ ปีนี้อายุสิบเก้าแล้ว กำลังจะเรียนจบปีหนึ่งแล้วครับ!” เขาพูดกึ่งอวด สีหน้าภูมิใจกับแฟนตัวเองมาก “น้องเจเป็นเด็กขยัน จะทำอะไรก็ต้องทำให้ดี วันนี้เพิ่งสอบไฟนอลเสร็จ เลยนอนหลับเป็นตายเพราะโหมอ่านหนังสือโต้รุ่งมาหลายคืน หลับลึกขนาดที่ผมจิ้มแก้มยังไม่รู้ตัว”
พูดจบ นิฌานก็จิ้มแก้มอีกข้างให้เท่าเทียม
“ดูสิ ไม่ตื่นจริงๆ นะเห็นมั้ย”
ว่าแล้วก็จิ้มอีกหลายจึกอย่างมันเขี้ยว จนพอใจนั่นแหละถึงได้หันมาพูดกับกล้อง ทำสีหน้าเขินอายที่ดูน่ากระทืบมากกว่าน่าชมเชย
“แล้วผมถ่ายแฟนตัวเองทำไมน่ะเหรอครับ อืม...เพราะเขาทำอะไรให้ผมเยอะมาก ผมเลยอยากจะทำอะไรให้เขาบ้าง แต่ไม่รู้นะ ว่าน้องเจเห็นคลิปนี้แล้ว จะอารมณ์ดี หรืออารมณ์เสียกันแน่ แต่ไม่ว่าจะยิ้มหรือโกรธ น้องเจก็น่ารักมากๆ อยู่ดี”
นิฌานยิ้มกว้าง คล้ายนึกภาพรอยยิ้มของเจตรินจนเผลอยิ้มตาม
“หลงแฟน? ฮ่าๆ คงใช่มั้งครับ ก็น้องเจเป็นความสุขของผมนี่นา” ปากพูดดี แต่การกระทำค่อนไปทางชั่วช้า เพราะนิฌานหยิบปากกาเมจิกที่เตรียมไว้ขึ้นมาถือราวอวดอาวุธ “จุ๊ๆ อย่าส่งเสียงเชียว เพราะผมกำลังท้าทายอำนาจมืด”
แล้วเขาก็เปิดฝาปากกาเมจิก
“อำนาจมืดอะไรเหรอครับ? อำนาจมืดในใจผมนี่ไง!”
นิฌานหัวเราะร่า เสียงดังขนาดนี้ แต่เจตริน ทองคำดีก็ยังหลับลึกไม่รู้ชะตากรรม ชวนให้คนเห็นยิ่งกระเหี้ยนกระหือรือ จ่อปากกาเข้าที่แก้มด้านขวาคนรักแบบกระหยิ่มยิ้มย่อง
“ผมอยากเห็นน้องเจใส่หูแมวมานานแล้ว แต่น้องเจไม่ยอม ทั้งออดทั้งอ้อน ยอมใส่เป็นเพื่อนก็ไม่เอา ผมเลยต้องแอบปฏิบัติการลับๆ ตอนน้องหลับ” นิฌานพูดไปก็เขียนหนวดแมวบนแก้มนิ่มๆ นั้นไป มือแอบสั่นเล็กน้อย ราวนึกกังวลว่าถ้าตื่นมาจะโดนคนรักโมโหใส่ที่เล่นไม่เป็นเรื่อง แต่นิฌานเชื่อ ว่าคนรักจะต้องเข้าใจ
เพราะเจตรินเครียดกับการสอบไฟนอลครั้งนี้มาก มากจนอดเป็นห่วงไม่ได้ วิธีคลายเครียดแบบฉบับนิฌาน ชาญชัย จึงเป็นการสร้างรอยยิ้มพ่วงน่าหมั่นไส้ไปพร้อมๆ กัน
ก็หลายวันมานี้โดนน้องเจห้ามเข้าใกล้!
หนังสือสอบยังใกล้ชิดคนรักกว่าตัวเองอีก!!!
“ทำไมถึงรักน้องขนาดนี้น่ะเหรอ...อืม ก็น้องเจน่ารักมากๆ เลยต้องรักเยอะๆ ไงล่ะ ผมล้อเล่นน่า ที่ผมรักน้องเจขนาดนี้...ก็เพราะน้องเป็นคนเตือนสติ ดึงผมที่เบื่อหน่ายวงการบันเทิง ทำตัวเสเพลไปวันๆ ให้กลับมาในทางที่ถูกที่ควรอีกครั้ง และเรียกคืนความรักความชอบ...ที่ถูกประสบการณ์ทรหดหล่อหลอมจนหลงลืมไปให้กลับคืนมา”
เล่าถึงตอนนี้ บนแก้มใสๆ ของเจตริน ทองคำดีก็มีหนวดแมวสามขีด
“ถึงคำพูดน้องเจจะเจ็บแสบไปนิด แต่ก็ตรงประเด็น เทียบกับคนอื่นที่ค่อนข้างเกรงใจ เห็นผมเป็นดาราร่วมยี่สิบเอ็ดปี น้องเจจริงใจกว่ากันเยอะเลยใช่มั้ยล่ะครับ แถมยังเห็นใจ พยายามให้ผมปรับปรุงตัว ไม่ใช่เพื่อเขา แต่อยากให้ผมปรับปรุงเพื่อตัวของผมเอง แล้วจะไม่หวั่นไหวได้ยังไง”
นิฌานเปลี่ยนเป้าหมาย จ่อปากกาบนแก้มซ้ายของคนรัก
“พวกเราเคยทะเลาะกันมั้ยเหรอครับ อืม...ก็มีบ้างนะ ส่วนใหญ่ไม่ผมดุน้องเจ ก็ถูกน้องเจนั่นแหละที่เอ็ดผม แต่เวลาทะเลาะกันทีไร ใจผมก็อ่อนยวบยาบกับน้ำเสียงอ้อนๆ และสายตาช้อนมองทุกที” พูดถึงตรงนี้ นิฌานก็ส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจ “โกรธๆ อยู่ใจละลายเป็นน้ำ อยากบอกน้องชะมัดว่าช่วยน่ารักให้น้อยๆ หน่อย!”
แล้วแก้มเนียนใสของคนน่ารักก็มีหนวดแมวครบทั้งสองข้าง
“นี่แค่น้ำจิ้มครับ เพราะของจริงน่ะ...” นิฌานก้มหายไปจากหน้าจอชั่วคราว ก่อนจะโผล่มาอีกครั้งพร้อมที่คาดผมหูแมว “แตนแต่น! ผมสั่งซื้อมาจากอินเตอร์เน็ตเลยนะ ลงทุนมากใช่มั้ย แต่เชื่อสิ ว่าคุ้มทุนแน่นอน”
แล้วนิฌานก็ทำหน้าเคร่ง ค่อยๆ คาดหูแมวอย่างระวังสุดขีด
สำเร็จ*!*
นิฌานกำหมัด เพราะภาพที่ปรากฏตอนนี้คือเจตริน ทองคำดีซึ่งนอนหลับตาพริ้ม ใบหน้ามีหนวดแมวข้างละสาม บนศีรษะคาดหูแมวสีชมพูหวานน่าเอ็นดู
“น่ารักมากใช่มั้ยครับ แต่ขอย้ำอีกครั้ง น้องเจเป็นของผม ถึงน่ารักแค่ไหนก็ให้อุ้มไปไม่ได้หรอกนะ” เหมือนจะพูดกับกล้อง แต่สายตาคนถ่ายจับจ้องแต่เจตรินไม่กะพริบ จนสุดท้ายก็อดใจไม่ไหว ก้มฟัดแก้มโชว์ซะเลย
“พี่ฌาน ไม่เอา...”
ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อคนรักยกมือตบป้าบเข้าให้ที่ใบหน้า แม่นยำราวจับวางจริงๆ นิฌานรีบถดตัวถอย กลัวทำเด็กหนุ่มตื่น
ทุกอย่างตกในความเงียบ
จนกระทั่งมั่นใจว่าเจตรินนอนนิ่งไม่ขยับ นิฌานก็ลูบแก้มแดงๆ ของตัวเองแล้วหันมายิ้มให้กล้อง ด้วยสีหน้าปลื้มอกปลื้มใจ
“เกือบไปแล้วเชียว สงสัยฟัดแรงไปหน่อย” จากรอยยิ้มกว้าง เชื่อว่าโดนตบหน้าแลกกับการฟัดแก้ม คุ้มยิ่งกว่าคุ้มสำหรับผู้ชายคนนี้ “การกลั่นแกล้งจบแล้ว การอวยแฟนก็จบแล้ว ต่อไป...ก็ถึงเวลาสารภาพความในใจบ้างล่ะ”
นิฌานกระแอมไอ ทำหน้าจริงจัง ก่อนจะชูนิ้วชี้ขึ้นมา
ไม่ได้จะเก๊กท่าใส่กล้อง แต่เพราะ...
“น้องเจครับ วันนี้ครบหนึ่งปีที่เราคบกันแล้วนะ” นิฌานยิ้มบางด้วยสายตาอบอุ่นอ่อนโยน “น้องเจคงจำไม่ได้แล้ว แต่พี่จำวันแรกที่เจอน้องเจแม่นเลย ตอนนั้นพี่คิดว่าเด็กอะไรแก่แดดชะมัด ไม่ไว้หน้าผู้ใหญ่ ไม่เกรงใจกันเลย ก่อนจะมารู้ทีหลัง ว่าน้องเจจงใจยั่วโมโหให้พี่ถอดหน้ากาก ตอนนั้นพี่ยอมรับ พี่สนใจอยากจีบน้องมากๆ เพราะเป็นครั้งแรกที่มีคนทำให้พี่โมโหแล้วหลุดจริงๆ”
“พี่ขอเบอร์เพราะอยากลองดูกันสักตั้ง”
“น้องเจจำได้มั้ย ตอนที่บอกว่าสิ่งที่พี่ทำมาตลอดหลายปีก็แค่ความสุขแค่ชั่วครั้งชั่วคราว เหมือนมาเบิกเนตรกันเลย พี่ถึงกับถามตัวเอง ว่าที่ทำไปมันถูกแล้วเหรอ แน่นอนว่ามันผิด พี่รู้ แต่ห้ามตัวเองไม่ได้ เพราะพี่ไม่มีความสุขกับชีวิตตอนนั้นเลย งานที่เคยรัก ก็ทำตามหน้าที่ให้จบๆ ไป คนที่เคยคบหา ก็แค่เข้ามาให้ชีวิตไม่จืดชืด เพราะทุกวันมีเรื่องเข้ามามากมาย ความเครียด ความกดดัน ความคาดหวัง ความไม่เป็นตัวเอง จนบางครั้งบางที ก็นึกอยากจะหนีออกจากตรงนี้เต็มทน”
“แต่เป็นดาราแต่เด็ก จะทำอาชีพอะไรอย่างอื่นได้อีกล่ะ สุดท้ายพี่ก็กลับมาตายรัง แต่งาน สังคม ทุกสิ่งอย่างรอบตัว มันช่างน่าเบื่อชวนเพลียจริงๆ ถึงได้ทำตัวแย่ๆ ทำร้ายน้ำใจใครหลายคน เห็นแก่ตัวใช่มั้ยครับ”
“บางทีพี่ก็อยากจะจบๆ ทุกอย่างไปนะ...แต่ก็ไม่กล้าคิดสั้นหรอก เพราะกำลังรอใครสักคน...คนที่จะเข้ามาห้าม มาทำให้พี่รั้งตัวเองได้
“น้องเจคือคนคนนั้นนะ”
“จำตอนหาชื่อแอนแอนได้มั้ยครับ ตอนนั้นน้องเจเก่งมาก รอยยิ้มดีใจที่เอาชนะคำท้า เหมือนจุดประกายไฟมอดๆ ของพี่ให้ปะทุขึ้นมาอีกครั้งเลยล่ะ”
“แล้วจำตอนที่โดนแม่พี่ลักพาตัวได้มั้ยครับ ตอนนั้นน่ะ...ใจพี่หายจริงๆ นะกลัวว่าน้องเจจะทิ้งพี่ แต่ใครเลยจะเชื่อ ว่านอกจากไม่ทิ้งกันแล้ว น้องเจกลับบอกว่าจะเป็นสายให้แม่ ช่วยให้พี่ทำงานที่รักที่ชอบต่อไป”
“น้องเจ...คำพูดนั้นสำคัญมากนะ เพราะขนาดแม่แท้ๆ ยังไม่เคยคิดสนับสนุน แต่เด็กอายุสิบแปดคนหนึ่ง กลับช่วยเหลือพี่ครั้งแล้วครั้งเล่า แม้จะอ้างเพื่อเงิน แต่น้องเจก็ทุ่มสุดตัวจนเกินหน้าที่ไปมากโข”
“น้องเจทำให้พี่เปลี่ยนมุมมอง ว่าการทำงานที่แสนน่าเบื่อนั้น พอทำให้ใครบางคนกลับกลายเป็นความสนุกซะอย่างนั้น”
“พี่เลยตอบแทนน้องเจด้วยการเล่นซีรีส์เช็กเมท อยากให้น้องเจดีใจ และมีความสุขเวลามาทำงานกับพี่ที่กองถ่าย แต่น้องเจก็ช่วยพี่ไว้อีกแล้ว ทำให้ก้าวผ่านความกลัว น้องเจทำให้รู้ว่า...จริงๆ แล้วพี่ขี้ขลาดมากๆ”
“ไม่สิ”
“น้องเจครับ พี่ว่า...ความจริงแล้วพี่เป็นคนกลัวความรักล่ะ”
“เพราะผิดหวังจากแม่ พี่เลยกลายเป็นคนกลัวความรัก กลัวว่าความรู้สึกที่มอบให้จะไม่ได้รับการเหลียวแล ถูกหลอกใช้ ถูกมองผ่าน ถูกละเลยเหมือนที่แม่เคยทำ เพราะอย่างนั้น...พี่เลยไม่เคยคบหาใครจริงจังสักครั้ง เพราะพี่กลัว...กลัวว่าจะซ้ำรอยเดิมกับที่แม่ทำ”
“แถมยังแอบหมั่นไส้คู่รักคู่อื่นด้วย เวลาเห็นคนแสดงความรักกันตรงหน้า ก็มีความรู้สึกอยากจะทดสอบ เลยเป็นที่มาของข่าวพี่กินไม่เลือกทั้งโสดและไม่โสดนั่นแหละครับ เอ่อ...รวมถึงตอนจิระด้วย แต่เรื่องผ่านมาแล้วเนอะ ข้ามๆ”
“อะแฮ่ม น้องเจครับ สิ่งที่โหดร้ายที่สุดคืออะไรรู้มั้ย”
“ยิ่งกว่าไม่ได้รับความรัก คือการถูกมองข้ามความรักที่เรามีให้อย่างไม่ไยดี”
“พี่กลัวมากนะ...”
“แต่น้องเจมอบความกล้าให้พี่ ทำให้พี่รู้สึกว่า หากทุ่มเทให้กับความรักครั้งนี้ ต่อให้น้องเจจะไม่รักตอบ แต่จะไม่มีวันทำให้พี่เสียใจ ต่อให้เราไม่ได้คบหากันเป็นคนรัก แต่น้องเจก็จะเป็นเพื่อนคู่คิดที่ดี เป็นน้องชายที่น่ารักตลอดไป”
“พี่เข้าใจไม่ผิดใช่มั้ยครับ”
“แต่น่าตลกเนอะ ทั้งที่พี่กล้าที่จะลองทำหลายๆ อย่างแล้วแท้ๆ แต่แค่ขอคบด้วย พี่กลับไม่กล้าพูด ไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่เพราะรักมาก ถึงไม่กล้า...”
“พี่นี่ขี้ขลาดจริงๆ ไม่ได้ครึ่งของน้องเจเลย”
“ตอนน้องเจบอกว่าอยากให้พี่รับผิดชอบที่ทำให้รัก เลยดีใจมาก ดีใจสุดๆ ดีใจที่สุดในชีวิต”
“น้องเจคือความสุขที่พี่ตามหามาตลอดจริงๆ”
“ขอบคุณนะครับ ขอบคุณในทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตพี่ เปลี่ยนมุมมองให้โลกนี้สดใส ทลายความกลัวด้วยความกล้า และขอบคุณ...ที่รักพี่”
“พี่ฌานคนนี้สัญญาจะไม่ทำให้น้องเจผิดหวังเด็ดขาดที่เลือกคบกับนิฌาน ชาญชัย”
“รักน้องเจนะครับ”
การบันทึกภาพจบลงตรงนี้ นิฌานกดปิดเครื่อง ก่อนจะนั่งนิ่ง ราวหวนนึกว่าเมื่อครู่พูดสารภาพความในใจอะไรออกไปตั้งมากมายนะ
นึกแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
“ทำอะไรแบบนี้ก็เขินๆ เหมือนกันแฮะ”
พูดจบก็เกาแก้มแก้เก้อ ใบหน้าซับสีแดงจาง สำหรับนิฌาน ชาญชัยผู้ไม่เคยมีรักที่สมหวัง ไม่ว่าจะเป็นความรักของครอบครัวหรือคนรัก สิ่งที่รู้สึกกับเจตริน ทองคำดี จึงเป็นใจจริงแสนบริสุทธิ์ คือความรักและหวังดีล้วนๆ
“ไว้ค่อยให้น้องเจดูอีกสามสิบปีแล้วกัน” นิฌานพยักหน้ากับตัวเอง นับนิ้วแล้วตอนนั้นเจตรินก็อายุสี่สิบเก้า ส่วนเขาก็คงหกสิบ...
นึกภาพสองคนแก่ดูวีดีโอด้วยกัน มองภาพสมัยยังเอ๊าะ เล่าความในใจอย่างหมดเปลือก คงเป็นของขวัญครบรอบที่ชวนซึ้งคลอน้ำตาแน่ๆ
นึกแล้วก็รีบอัพโหลดคลิปเก็บใส่เครื่องพร้อมแบ็คอัพอีกหลายชั้นเพื่อความมั่นใจ จนเมื่อได้เวลากินข้าว นิฌานก็เดินไปนั่งข้างโซฟา เบียดตัวเองแย่งที่คนรักอย่างหน้าไม่อาย
“น้องเจครับ ตื่นได้แล้วนะ” เขาก้มกระซิบข้างหู แต่ไม่ค่อยได้ผล เพราะคนอ่านหนังสือสอบข้ามวันข้ามคืนยังหลับเป็นตาย ไม่กระดิกสักนิด “น้องเจครับ”
เด็กขี้เซา
นิฌานยิ้มกับตัวเองอย่างอ่อนใจ ก่อนจะนึกพิลึก
“ไม่ตื่น งั้นพี่ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกหน่อยแล้วกัน”
ภาพที่ออกมา คือนิฌานยกนิ้วจุปากเป็นความลับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ กับเจตรินที่นอนหลับทั้งสภาพสวมหูแมวและโดนเขียนหนวดแมว
อีกสามสิบปีค่อยเปิดดูด้วยกันนะ
เขาก้มจูบรูปนั้นด้วยใจอุ่นอวลด้วยรัก คิดในใจด้วยสีหน้าอ่อนโยน
จะเก็บรักษาอย่างดีก่อนจะหันไปก้มจูบคนที่ยังหลับพริ้มอย่างมันเขี้ยว กล่าวกับตัวเองไม่ต่างกับให้คำสัตย์
...และจะดูแลทะนุถนอมคนคนนี้ตลอดไป...Just U , Not US
( Just Us )
END
-------------------
จบแล้วค่ะกับเรื่องของฌานเจ สำหรับนิยายชุดนี้ ในแต่ละเรื่อง เราพยายามเขียนให้ต่างมุม ต่างช่วง ต่างอารมณ์
จิตรินคือช่วงเพิ่งเข้าวงการ สดใหม่ ตื่นตาตื่นใจ ทุกอย่างช่างแสนดี ขณะเดียวกัน ซีรีส์เช็กเมทก็เพิ่งเริ่มต้นซีซันแรก นักแสดงเพิ่งทำความรู้จักกัน
ส่วนจิระ คือช่วงขาขึ้นที่โดนสกัดด้วยข่าวฉาว ต้องฝ่าฟันอุปสรรคไปหาความสำเร็จ ซีรีส์เช็กเมทเองก็เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ หักโค้งหักศอกกับการพลิกบทร้ายของมิสเตอร์เอสในซีซันสอง และจิระก็เล่นได้อยู่หมัด
มาที่เรื่องนี้ นิฌาน ชาญชัย คือดาราที่อยู่มานาน ผ่านมรสุมจนชินชากึ่งตายด้าน ถึงได้หน้าด้านหน้าทน ล้มๆ ลุกๆ เลยจุดที่จะไขว่คว้าหาความฝัน เพราะอาชีพที่รักไม่อาจเติมเต็ม สิ่งที่ตามหามาตลอดคือการใช้ ‘ชีวิต’ ในแบบที่เป็น ‘ชีวิต’ จริงๆ
ในตอนจบของซีรีส์เช็กเมทเองก็เลือกเล่าผ่านมุมมองแฟนพันธุ์แท้อย่างน้องเจ
นับเป็นความรักและช่วงชีวิตการแสดงทั้งสามแบบที่เราอยากนำเสนอและให้ทุกคนอมยิ้มและสนุกสนานไปด้วยกัน
ขอบคุณที่ติดตามกันมาถึงเรื่องนี้นะคะ
เรื่องต่อจากนี้...ยังไม่มั่นใจ ตอนแรกคิดว่าจะเริ่มเรื่องใหม่ เพราะสามเล่มนี้คือจบและอิ่มไปตามระยะเวลาของมันแล้ว แต่เห็นหลายคนอยากอ่านเบิ้มสันกัน...เลยขอลองซาวนด์เสียงดูก่อน เพราะถ้าแต่งเบิ้มสันนี่ บรรยากาศเรื่องคงไปอีกทางเลย 555 #จอมมารเลี้ยงเด็ก #สามีที่ถูกทอดทิ้ง
และที่ขาดไปไม่ได้ คือการฮาร์ดเซลล์ทิ้งทวนค่ะ!
[Pre-order] Just U, Not US เมื่อผมเป็นผู้จัดการดารา
สั่งจองและแจ้งโอนได้ที่ ->
http://majaynaja.lnwshop.com/- ของแถมปกติ : ที่คั่น+โปสการ์ด
- ของแถมเฉพาะรอบจอง : เล่มเล็ก ‘ไดอารี่เผด็จศึก’ (พิมพ์ตามจำนวน ไม่ทำเพิ่มอีกในอนาคต)
- ราคา : 395 บาท ( ไม่รวมส่ง )
- จำนวนหน้า : 416 หน้า
- ตอนพิเศษไม่ลงเวป 5 ตอน + ภาพประกอบขาวดำ 1 ภาพ
ตอนพิเศษประกอบด้วย
ตอนพิเศษ 1 : สามปีครึ่งแห่งความสำเร็จ
เมื่อน้องเจโหมเรียนจนสามารถเรียนจบได้ในสามปีครึ่ง แต่ในวันก่อนสอบวันสุดท้าย...นิฌานกลับต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดของท่านประธานอย่างเสี่ย คู่รักที่ไม่เคยทะเลาะกันกลับมีปากเสียงกันเพราะเรื่องนี้ ไม่ ไม่ใช่ว่านิฌานจะทิ้งน้องเจ แต่น้องเจเป็นฝ่ายไล่นิฌานไปงานเลี้ยงต่างหาก ให้กำลังใจแฟนอะไร ไปไกลๆ ชิ้วๆ! แต่...การทะเลาะกันจะจบลงอย่างไร ต้องติดตาม!
ตอนพิเศษ 2 : นักศึกษาวันสุดท้าย ผู้จัดการวันแรก
การสอบผ่านพ้นไปด้วยดี...น้องเจหลุดจากสถานะนักศึกษา กลับสู่การเป็นผู้จัดการวันแรกสมใจนิฌานที่กระเหี้ยนกระหือรือยิ่งกว่าใคร ตอนนี้จะเล่าถึงช่วงเวลาสามปีครึ่งคร่าวๆ ช่วงที่ติ๋มรู้ความจริงเรืองแฟนของน้องเจ และฉาก NC ฉลองทิ้งทวนค่ะ >///<
ตอนพิเศษ 3 : ถ่าย MV กับผมเนี่ยนะ!?
เมื่อเป็นผู้จัดการแล้ว...ก็มาสู่การเผชิญปัญหาในกองถ่าย แต่จู่ๆ โดนจับมาแสดงเอ็มวีร่วมกับนิฌานนั้นน้องเจไม่ทันได้เตรียมใจ! แถมยังเป็นเอ็มวีอกหัก เนื้อเพลงพิลึกๆ ด้วยฝีมือของเตโชแฟนจิระอีกต่างหาก!
ตอนพิเศษ 4 : รางวัลและการเปิดตัว
หลังผ่านพ้นไปหลายปี ในวัยยี่สิบห้าปีนิฌานก็คว้ารางวัลที่รอคอยสำเร็จ แต่ใครเลยจะคาดคิด...ว่าตอนขึ้นรับรางวัล นิฌานก็จะโยนระเบิด เปิดตัวว่าคบหากับแฟนซะเฉย!! ไม่ ไม่พอ ตอนโดนเรียกสัมภาษณ์ ยังสารภาพอีกว่าแฟนคนนั้นเป็นผู้ชาย!
น้องเจช็อก! อ้าปากค้าง! อ้าวเฮ้ย! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า!!!
ตอนพิเศษ 5 : เกมเศรษฐี ( เสี่ยxจิตริน, นิฌานxเจตริน )
เกมเมากาวกับคนกาวๆ อย่างคู่รักติงต๊องเสี่ยกับจิตริน น้องเจไม่ได้อยากเล่นหรอกนะ แต่พอเห็นเงินปลอมเรียงรายตรงหน้าก็เผลอตอบตกลงไปซะฉิบ ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผิดมหันต์! และเป็นจุดเริ่มต้นของเกมที่ไม่เป็นเกม กฎไม่เป็นกฎ ทุกสิ่งทุกอย่างเหนือการคาดเดา มันคือการเมากาวดีๆ นี่เอง!!!
ขอฝากเนื้อฝากตัวน้องเจด้วยนะคะ <3
หัวข้อ: {{ Just U,Not US }} เมื่อผมเป็นผู้จัดการดารา -(ตัวอย่าง)ตอนพิเศษ:เกมเศรษฐี P.25 (อ่าน 143763 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก