[____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [____________มองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้] # ตอนพิเศษโคตรๆ...คลิปหลุด 290954 (คุณไม่ได้ตาฝาด)  (อ่าน 484081 ครั้ง)

wisa

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ โมโม่ที่รัก

  • ٥ﻻ ﻉ√٥ﺎ ٱu
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 942
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
ไอ้ยูนี่มันเลวจริงๆ
พี่ต้านน่าจะเอาให้มันเจ็บหนักๆ
 :fcuk:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
ปลื้มเฮียต้านอ่ะ เท่โคตร ปกป้องเมีย กร๊ากกก :m20:
แต่แอบโหดใช่เล่นนะนี่ o22
น้องอิฐก็อย่าดื้อมากนะ เฮียเค้าปวดหัว หึหึ
+1 ขอบคุณสเปฯที่มาคั่นอารมณ์เครียดค่ะ :กอด1:

Killua

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้ยูนี่มันเลวจริงๆ
พี่ต้านน่าจะเอาให้มันเจ็บหนักๆ
 :fcuk:
ยังไม่พอๆ  :z6: :beat:

daizodiac

  • บุคคลทั่วไป
ปลื้มพี่ต้านสุดๆเลย ย!!
หล่อ เท่ ดิบ เถื่อน รักจริง ง 5 555

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
ชอบตอนพิเศษอะ พี่ต้านค่อยเป็นพี่ต้านหน่อย

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
41
.

“มีอะไรจะให้” กูนึกขึ้นได้พอดี เลยเดินไปหยิบกีต้าร์ออกมา อิฐเห็นมันทำตาโตเลย
“ซื้อให้จริงเหรอเนี่ย!”
“อืม ชอบมั้ย?” กูยื่นให้ อิฐรับไปแล้วสำรวจกีต้าร์นั้นอย่างสนใจ
“สวยมาก ชอบมาก ขอบคุณครับ” อิฐยิ้มตาหยี แล้วรีบลุกไปยืนกลางห้อง...

“ท่านผู้มีเกียรติ์ทุกท่าน... วันนี้ กระผม... นายรัชตะ มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ได้รับของขวัญโดยไร้เหตุผลจากคุณอาทิตย์” กูไร้เหตุผลเหรอวะ... น่าโมโหจริงๆ
อิฐขยับกีต้าร์ให้เข้าที่เข้าทาง ตัวขาวๆ กับสีขาวๆ ของกีตาร์ดูเข้ากันดี

มันดูสว่างมากๆ

“เป็นกีตาร์โปร่งไฟฟ้าตัวนี้... เพื่อเป็นการขอบคุณคุณอาทิตย์ ที่อุตส่าห์สละเวลาไปซื้อกีตาร์ตัวนี้มา กระผมขอมอบเพลงนี้ ให้คุณอาทิตย์ ให้เค้าได้รู้ไว้ ว่าผมรักเค้ามาก และผมก็เป็นห่วงไม่อยากให้เค้าเครียดเรื่องผม ที่ผมพูดหรือทำอะไรไปให้เค้าไม่สบายใจ ทุกอย่างผมขอโทษ ผมจะทำตัวให้ดีขึ้นกว่าเดิม นะพี่ต้าน...เชื่ออิฐนะ”
“...................”
“นะๆๆ”


“อืม เชื่อ!”
”แหะๆ งั้นโปรดทุกท่านรับฟังเพลงของกระผมอย่างสงบด้วยครับ”

เขินเหมือนกันว่ะ ชอบทำอะไรแบบนี้ แต่ก็น่ารักดี...

intro : C Dm Em F กูก็รู้แล้วว่าเพลงอะไร......


“...........................รักเธอ รักเธอ ที่เคยพูดไป
คงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่..... ถ้าเธอไม่มั่นใจ กับสิ่งที่ฉันได้ให้ไป........... ก็คง..... ช้ำใจ

รักเธอ รักเธอ ที่เคยพูดไป
นานเท่าไร คำนั้นยังคงเดิม
หมดไปแล้วทั้งใจ
ไม่อาจรักเธอมากเกิน
เท่านี้...ไม่ขอมากมาย....
F                             
เพียง....
Em                 Dm         Em
คำพูดคำสุดท้าย.... จะรักแค่เธอไปจนวันตาย
หมดสิ้นแล้วทุกสิ่ง...
F                            Em   Dm
แต่ฉัน..ไม่รู้ว่านานแค่ไหน…
วันที่ฉันหมดลมหายใจ....
G                  C   Dm  Em  F
แต่ใจฉันยังคง รักเธอ.....”



ใจกูเต้นแรงอีกแล้ว เวลาร้องอิฐมันชอบอินกับเพลง ยิ่งมันมองตากูตลอดยิ่งทำให้กูมีอารมณ์ร่วมกับทุกคำร้องที่ถ่ายทอดออกมาอย่างมหาศาล

จบเพลงอิฐโค้งทำเหมือนขอบคุณคนดู

“ขอบคุณคร้าบ.... เสียงใช้ได้เลยพี่ ขนาดยังไม่ได้จูนสาย” อิฐอมยิ้ม ดูท่าจะชอบมากว่ะ เห็นแล้วกูก็มีความสุขไปด้วย
“เล่นมั่งดิ อยากฟังเสียงพี่ต้าน”
“ก็พูดอยู่นี่ไง ไม่ได้ยินเหรอ” อิฐยื่นกีตาร์ให้กู
“เพลงดิเพลง...”
“เออ ไม่รู้จะร้องเพลงไร” กำลังฟุ้งอยู่ เบลอๆ
“ให้คิดก่อนก็ได้”
“เอาใหญ่เลยนะ” กูยกมือขยี้ผมมันจนยุ่ง อิฐเอาหัวหลบแล้วลงมานั่งบนตักกู
“อิฐชอบเสียงพี่ต้าน แหะๆ ฟังแต่เสียงตัวเองมันเบื่อ” พูดแล้วเอามือมากอดคอกูไว้ มันหอมแก้มกูเบาๆ ทำแบบนี้ระวังกูจะน็อตหลุดนะเว้ย 
“พี่ก็ชอบเสียงอิฐ อยากฟังทุกวันเลยรู้ไหม” กูยื่นหน้าไปบดจูบที่ปากสีแดง จูบย้ำๆ อยู่อย่างนั้น พออิฐเผยอปากออกมากูก็แทรกลิ้นเข้าไป เราแลกลิ้นกันอย่างดุเดือด จนกูเองก็แทบจะบ้าตายไปแล้วเหมือนกัน
“แฮ่ก พี่ต้านเล่นอะไรเป็นมั่ง นอกจากกีต้าร์?” อิฐถามตอนกูถอนจูบออก แล้วเปลี่ยนเอาจมูกไปไซร้แก้มสูดดมกลิ่นหอมแทน
“ก็หลายอย่าง กีตาร์ เบส กลอง เปียโน นอกนั้นก็หมาๆ แมวๆ ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน อืมม กูชอบลองน่ะ...ก็หัดเล่นไปเรื่อย” พูดจบก็เลื่อนหน้าไปเลียที่ซอกคอและใบหู ได้ยินเสียงอิฐครางอืออา ตอนที่กูดูดคอมันจนแดงเป็นจ้ำ
“อื่อ....หัดเองเหรอ? อ๊ะ เจ็บอ่ะ” เหอะๆ ไม่รู้เจ็บเพราะกูกัดหรือเพราะกูบีบนมมันนะ 
“โทษที... ก็มีอาจารย์สอนบ้าง เพื่อนสอนบ้าง หัดเองก็ด้วย”
“อันไหนเทพสุด” กูถอดเสื้อยืดมันออกทางหัว แล้วแมร่งยังจะมีอารมณ์มาถามอีก...
“.....อืม........กลองมั้ง” แล้วกูตอบทำไม
“เหรอ! เล่นให้ดูหน่อยดิ”
“มีให้เล่นที่ไหนเล่า” กูหัวเราะขำขำ แล้วดันมันนอนราบไปกับโซฟา
“อยากเห็นอ่ะ ท่าจะเป็นเครื่องดนตรีที่น่าสงสาร ต้องคอยรองรับมือและตรีนพี่ต้าน” เออ ก็จริง
เคยทำกระเดื่องพัง ไม้กลองหักไปไม่รู้กี่อัน กูมือหนักสัดๆ

“ทำเป็นรู้ดี เดี๋ยววันหลังไปบ้านพี่ดิ จะเล่นให้ดู ตั้งวงกันเลยมั้ย ชวนพวกไอ้กล้ามาเล่นด้วย”
“ดีๆ พี่ อยากเล่นมานานแล้ว ว่าแต่ที่บ้านมีกลองด้วยเหรอ?” โอ้ย ถามงี้แล้วชาติไหนจะได้...XYZ
“เฮ้ย เลิกถามซักทีเหอะว่ะ เอากันได้แล้ว”
“.............”
“อ้าปากเร็ว” มันไม่ทำว่ะ แต่เอามือมาจับน้องกูแทน
“ถอดก่อนสิ” มันบอกยิ้มๆ เชี้ย... จะเอาข้างล่างหรือข้างบนก่อนดีวะ



ข้างล่างว่ะ... คำตอบสุดท้าย
 
กูถอดกางเกงของตัวเองและของอิฐลง พอเปลือยกันทั้งสองคนแล้ว กูก็คว้าคอมันมาจูบทันที มืออีกข้างเอื้อมไปจับของมันชักเบาๆ
เออ แล้วอย่าคิดว่าน้องอิฐมันจะยอมแพ้กู มันคว้าของกูมารูดให้เหมือนกัน กูปล่อยมันทำไป จนเริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลออกมา
ขณะนั้นก็เอามือไปเกี่ยวขาเล็กให้อ้าออก เฮ้อ.... เจลๆๆๆ ขี้เกียจไปหยิบแล้วโว้ย ไม่ทันใจ
“อ่ะ....อ่าส์ อิฐ กูอยากเข้าแล้วว่ะ” เอานิ้วแหย่ไปช่องทางข้างหลังได้สักพักกูก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว
“....ด..เดี๋ยวก่อนพี่ กลัวเจ็บ” อิฐกลืนน้ำลายเอื๊อก แล้วรีบเขยิบหนีแต่กรูคว้าเอวมากดลงไปนอนที่เดิม
“......กูจะทำเบาๆ” พูดจบกางขามันออกแล้วแทรกตัวเอาน้องกูไปจ่อที่ทางเข้า

“อ๊าาา!! พี่ต้าน!.....จ..เจ็บ....เดี๋ยว อ๊ะ” อิฐร้องลั่นตัวมันสั่นไปหมด
แต่กูเข้าไปแค่หัวเอง... กูแช่ไว้ก่อนซักพักแล้วก้มไปดูดหัวนมและขยับมือชักให้อิฐเพื่อมันจะได้ผ่อนคลายมากกว่านี้
“อ่าส์ ดีขึ้นยัง?” กูถาม
“ฮื่ออ.....อืม บ..เบาๆ นะ” อิฐพยักหน้า กูค่อยๆ ซอยถี่เข้าไป ระหว่างนั้นข้างในของอิฐก็รัดกูแน่นมากจนเผลอกระแทกตัวลงไปจนเกือบมิด
“อ๊าา!...ฮืออ” น้ำตาไหลกลิ้งลงมาทันที
“ขอโทษๆ ไม่ร้องนะ” ต้องหยุดก่อน ท่าทางอิฐจะเจ็บ
มันฝืดมาก.... ทั้งร้อน ทั้งแน่น ทั้งเสียว เยอะแยะไปหมด เหมือนจุดศูนย์รวมอารมณ์กูมันเพ่งไปที่ตรงนั้นเกือบหมดแล้ว
“อิฐครับ... พี่ขอโทษ” กูปลอบจูบซับน้ำตาให้
“อ...อย่าเพิ่งขยับนะ จ..เจ็บ”
“อืม จะให้เอาออกก่อนมั้ย?” สงสารว่ะ
“............ม..ไม่เป็นไร ต่อก็ได้ แต่เบาๆ นะ” กูค่อยๆ ขยับตามที่มันบอก จริงๆ กูก็ปวดไปหมดทั้งลำแล้วเหมือนกัน แต่ต้องค่อยๆ ทำ แล้วก็สังเกตสีหน้าอิฐไปด้วย
“อา....อะ..อา”
“เป็นไงอิฐ เสียวยัง?” เห็นมันเริ่มครางแล้ว อิฐกัดริมฝีปากล่างแล้วพยักหน้า เห็นแบบนี้แล้วยั่วอารมณ์กูมากเลยนะเนี่ย กูซอยเน้นๆ ไปอีกสักพักก็เปลี่ยนให้อิฐมานั่งข้างบนแทน
“อ๊ะ พี่ต้าน” มันตกใจเอามือมาดันหน้าท้องกูไว้
“ขย่มเลยที่รัก” ชิ... มันไม่ขย่มว่ะ แต่ส่ายสะโพกหมุนควงแทน โอ้ย...จะยั่วกูไปถึงไหน   
“อิฐครับ พ..พี่เสียว” คราวนี้มันเริ่มขยับละ กูเด้งเอวสวนไปจนมันครางเสียงดัง
“อ๊าส์ อือ อือ...” กูคว้าคออิฐมาบดจูบที่ริมฝีปากอีกครั้ง มือสองข้างดันสะโพกมันให้เคลื่อนที่ขึ้นลงเร็วขึ้น
ตอนนี้ทั้งห้องนั่งเล่น กูได้ยินแต่เสียงครางของผู้ชายสองคน แอร์แมร่งไม่ช่วยอะไรเลย... มันร้อนจนเปียกไปทั้งตัว แต่กูชอบว่ะ เวลาเห็นอิฐตัวเปียกเหงื่อ ผิวมันเหมือนจะสะท้อนแสงได้เลย เร้าอารมณ์กูสุดๆ
สงสัยจริงๆ ถ้ามีเซ็กซ์ในอุณหภูมิซักศูนย์องศา มันยังจะเหงื่อซกอย่างนี้อยู่มั้ย...
กูเปลี่ยนให้อิฐลงไปอยู่ด้านล่างอีกครั้ง ดึงขาข้างนึงมาพาดบ่าแล้วเดินเครื่องเต็มสูบ กูใกล้แล้วว่ะ...
“อ่า ซี๊ดดส์ ใกล้ยังอิฐ?” กูถามพร้อมกระแทกเร็วขึ้นจนอิฐมันโยกตามอย่างรุนแรง
“อ๊า...ค..ครับ อ๊ะ!” มันแตกแล้ว ส่วนกูก็ตามไปติดๆ โอย...เสียวเชี้ยๆ กูขยับรีดน้ำตัวเองออกจนหมด แล้วถอนกายออกมา

“....อือ ฮ้า” อิฐนอนหลับตาอ้าปากหอบหนักๆ กูก้มลงจูบไซร้ทั่วทั้งหน้าซอกคอแล้วช้อนตัวมันยืนขึ้น
“อ...อะไร?” อิฐมันถามตอนกูยกขามันขึ้นพาดกับโซฟา
“อีกรอบนะ” กูกอดเอวมันไว้จากด้านหลังแล้วแทงพรวดขึ้นไปอีกครั้ง
“อ๊ะ!..พ...พี่....เดี๋ยว อ่าส์ โอ้ย”
“ช่วยไม่ได้ มายั่วพี่ก่อนเอง” ดูเหมือนอิฐมันจะไม่มีแรงโต้ตอบอะไรกูอีกแล้ว นอกจากครางเสียงหวานให้กูฟัง

กูอยากเห็นหน้าอิฐ เลยหมุนตัวมันกลับมาข้างหน้าทั้งที่ยังสอดใส่อยู่ โอ้ย... คนเชี้ยไรวะ น่ารักโคตร กูก้มลงไปจูบปากแดงเจ่ออีกครั้ง
“พี่...ต้าน อิฐ อือออ อิฐเมื่อย” ตอนนี้กูเอาแขนเกี่ยวขามันยกขึ้นข้างนึง ส่วนอีกข้างก็แทบยืนไม่ติดพื้นเพราะกูสูงกว่ามันมากอยู่
“อ่า เหรอ ซี๊ดดส์ งั้นเอาท่าไหนดี?”
“...ม...ไม่รู้ อ๊ะ!” กูคว้าสะโพกมันอุ้มขึ้นมาแล้วปล่อยนอนลงโซฟาอีกครั้ง
“โอเคยัง?”
“อ..อืม....”
จากนั้นก็ทำกันแบบนี้ต่อไปแหล่ะว่ะ แต่ย้ายไปที่เตียงแทน จะได้นอนนุ่มๆ ขึ้นมาหน่อย อิฐมันเมื่อย...



H
NC ขำขำ + ความหื่นของพี่ต้าน
ขอบคุณทุก rep ที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาจนบัดนี้ ไม่ค่อยได้ทักทายคนอ่านสักเท่าไหร่เลย...เหอๆ แต่เราก็อ่านทุกเม้นท์นะ ถ้าไม่มีพวกท่านเราคงต้องกลับสู่ความว่างเปล่าอีกครั้ง

wisa

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ EunJin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1310
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
อ่านไป รู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นตามไปทีเดียว
ท่าทาง แค่เพิ่มเลือดคงไม่พอ... อาจจะต้องเพิ่มเงิน
เพื่อรักษาโรคหัวใจให้ตัวเองแล้วล่ะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

SJ

  • บุคคลทั่วไป
ตลอดดดดดอ่ะ ต้าน เอะอะ เอะอะ เรียกเลือดตลอด  :jul1:
หื่นดีจริงๆ  :z1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
อารมณ์หื่นของพี่ต้าน มันช่างถูกใจข้าน้อยจริงๆ กร๊ากก :haun4:
ยังดี มีแก่ใจกลัวอิฐเมื่อยนะ :m20:
แต่ครั้งเดียวไม่เคยพอเลยนะพี่ต้าน แอร๊ยยย :m25:
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา

ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
:m25:
ไม่รู้จะสงสารต้านที่มีแฟนน่าฟัดอย่างนู๋อิฐ
หรือสงสารนู๋อิฐ ที่มีแฟนหื่นจิตแบบต้านดี กร๊ากกกกก :z1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-07-2010 23:32:58 โดย parity_yc »

Little Devil

  • บุคคลทั่วไป
นายต้านสุดยอด น้องอิฐน่ารักขนาดนั้น
งานจะเข้าอีกมั๊ย
ไอ้ยูคงจำไปนาน
+1 เป็นกำลังใจ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-07-2010 23:37:06 โดย Little Devil »

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
อิฐก็ช่างยั่ว   พี่ต้านก็ยุขึ้นซะด้วย

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เขียนเก่งนะคะ อ่่านช่วงแรกแล้วรู้สึกอึดอัดมาก คนไม่พูดนี่เข้าใจยากจริงๆ

แต่พอคลายปมแล้วยังกับยกภูเขาออกจากอกเลยอ่ะ

ช่วงหลังๆ เริ่มหื่นนนนแล้ว อิอิ

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป
 :pighaun: :pighaun:+1 เป็นกำลังใจ

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
 :pighaun: :pighaun:
บวก 1 เป็นกำลังใจอีกคน

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
สงสารอิฐ เจอต้านบ่อยๆคงต้องไปซ่อมหูรูดแหงๆ

Killua

  • บุคคลทั่วไป
เมื่อก่อนสงสารต้าน ไปๆมาๆตอนนี้สงสารอิฐแระ
อันนี้ไม่รู้ว่าไรเตอร์หรือว่าต้านหืนกันแน่ เล่นNC ตลอด  :laugh:

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
42
#

หลังจากทำจนแทบไม่มีน้ำจะให้ออกแล้ว เราสองคนถึงได้ฤกษ์นิทรากันสักที
แต่กูไม่ง่วงว่ะ เหนื่อยแทบตายแต่ทำยังไงมันก็ไม่หลับ เพราะ...กูยังมีจิตคิดอกุศลกับน้องอิฐอยู่ เฮ้อ...บ้าไม่มีที่สิ้นสุดเลยกรู ......บ้ารักมันไง
“อิฐ.....หลับยัง?”
“อืมมม” มันครางอือแล้วพลิกตัวมานอนซบในอกกู
“หลับยังครับที่รัก?” กูกอดมันไว้แล้วจูบขมับไปทีนึง
“...................”
“อิฐ....” กูแกล้งเอานิ้วไปสะกิดร่องก้นมัน... แต่อิฐยังนิ่ง
“อิฐ พี่ต้านอยากอีกแล้ว ขออีกทีนะ” กูเอานิ้วชี้สอดเข้าไปช่องทางด้านหลังตามด้วยนิ้วกลาง จนรู้สึกได้ว่าน้ำของกูที่ค้างอยู่ข้างในค่อยๆ ไหลย้อนออกมา
“อืออ....พี่ต้าน พอแล้ว” อิฐครางเสียงแหบแห้ง....
“ฮื่อออ นะ..เหนื่อย อ่ะ” กูจูบปิดปากแดงช้ำแล้วค่อยๆ บดเบียดให้แนบแน่นขึ้น
ระหว่างที่จูบอยู่ กูดันขาอิฐกางออกแล้วแทรกตัวเข้าไปอีกครั้ง เฮ้อ......เริ่มจะเซ็งตัวเอง ทำเท่าไหร่มันก็ไม่พอว่ะ
แล้วหนึ่งอาทิตย์ที่กูไม่ได้เจออิฐ กูจะทนไหวมั้ยวะเนี่ย....... กรรมเวรของไอ้ต้านที่เกิดมามีแฟนน่ารักจริงๆ.....
 
 
#

ในที่สุดก็ต้องไปต่างจังหวัด... หนึ่งอาทิตย์ที่แสนทรมาน งานแมร่งก็จะเยอะอะไรนักหนาวะ กรูเบื่อออ
ไซต์คราวนี้เป็นที่เชียงใหม่ เบื่อก็เบื่อ แต่ต้องทน
ตั้งแต่นั่งรถมาในหัวกูคิดถึงแต่อิฐ... คิดถึงจนน้องกูแข็งไปไม่รู้กี่รอบ จนต้องเบนหัวสมองไปฟังเรื่องเชรี้ยๆ ของเพื่อนบ้าง

“น้องอิฐเป็นไงมั่งวะ?” ตอนเดินสำรวจพื้นที่ ไอ้ขิงก็เข้ามาถามกู มันรู้เรื่องกูจากไอ้กล้าบ้างแล้ว สำหรับเพื่อนกูก็ไม่ได้ปิดบัง เพราะไว้ใจทั้งไอ้กล้า ไอ้ด้า วิน ขิง ส่วนมากกูก็คุยกับพวกนี้ คนอื่นก็มีบ้าง
“ก็ดี รับน้องอยู่ มึงอะเป็นไง?” พูดแล้วก็คิดถึง เฮ้อ... รูปสักใบก็ยังไม่มี โง่จริงกู
“กูอ่ะนะ... ก็เฉยๆ ว่ะ ทำใจได้แล้ว ยิ่งน้องอิฐเป็นแฟนมึง กูยิ่งตัดใจได้เร็วขึ้น” ไอ้ขิงตอบยิ้มๆ ยิ้มแบบไม่ใช่ฝืนเหมือนที่ผ่านมา
“กูอยากขอบคุณมึงด้วยซ้ำ ที่ทำให้กูตาสว่างมองเห็นความจริงสักที .....กูนะ... รู้ทั้งรู้ว่าน้องอิฐมีแฟนแล้ว รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่ได้ชอบกูแบบนั้น แต่กูก็ทำหน้าด้านไปใกล้ชิดด้วย ที่กูทำเพราะกูรอจังหวะให้น้องเค้าเลิกกับน้องแชมป์ กูจะได้เสียบแทนไง แต่ทำยังไงแมร่งก็ไม่เลิกกันสักที แถมไอ้ห่าเอ็กซ์ยังเข้ามายุ่งวุ่นวายอีก เฮอ ปัญหามันคาราคาซังมานานว่ะ กูเองก็ไม่รู้จะทำยังไง เหมือนตัวเองเป็นคนไปเพิ่มความลำบากใจให้น้องเค้าด้วยซ้ำ ตอนแรกที่น้องอิฐมาบอกกูว่าเค้าชอบมึง กูก็เสียใจว่าทำไมต้องเป็นมึงวะ กรูแมร่งไม่น่าพาน้องมาให้พวกมึงรู้จักเลย แต่แมร่งก็เท่านั้นล่ะวะ มึงไม่เกี่ยวหรอก....กูมันเหรี้ยเอง น้องเค้าถึงไม่เอากรู” ไอ้ขิงมันพูดแบบปลงๆ

“คนที่รักมึงน่ะมีอยู่แล้ว... ขึ้นอยู่กับว่ามึงจะเอาเค้ารึเปล่า” กูตอบไป เพราะมีน้องในคณะชอบมันมากๆ อยู่คนนึง แต่มันทำเป็นไม่เหลียวแล
“ใครวะ?”
“มึงก็เจออยู่บ่อยๆ”
“สัด นั่นแหล่ะใครวะ”
“ทำโง่นะไอ้ควาย รู้อยู่แก่ใจ จะเสือกถามทำเชี้ยอะไรอีก”
“เฮ้อ........ นั่นน่ะ ไม่ใช่สเปคกรูเลย” มันคงนึกออกแล้ว
“สเปคแมร่งไม่เกี่ยวหรอก เอาเข้าจริงไม่เห็นมันจะช่วยอะไรได้วะ มึงดูกูที่ผ่านมาดิ ผู้หญิงที่กูคบอ่ะสเปคกรูทั้งนั้น... แต่มันก็ไม่ใช่ทุกอย่าง บางทีคนที่ไม่ใช่สเปคมึงอาจจะเข้ากับมึงได้ดีกว่าก็ได้” พูดจบไอ้ขิงทำหน้าเหมือนกูไปเหยียบตรีนมันงั้นแหล่ะ
“เหี้ย.... นี่มึงพูดอะไรอย่างนี้กับเค้าก็เป็นเหรอวะ?” หมายความว่าไงนี่สัด
“ไอ้ต้าน กูว่ามึงเปลี่ยนไปว่ะ”
“พูดให้สวยๆ นะมึง”
“ก็ปกติกูหาสาระอะไรกับมึงไม่ค่อยได้เลย เอ้ยย ไม่ได้หมายความว่ามึงไร้สาระนะเว้ย แต่พอพวกกรูคุยอะไรกัน มึงชอบทำไม่สนใจ แล้วพอมึงรำคาญก็ตัดบทจบดื้อๆ คราวนี้มึงไม่รำคาญแถมให้คำปรึกษากูอีก กูเลยแปลกใจน่ะ”
“มันน่าแปลกนักรึไงไอ่สัส คิดอะไรกูก็พูดอย่างนั้น” ว่ากูซะเสียเลยมึง
“งั้นที่ผ่านมามึงก็ไม่คิดอะไรอ่ะดิ”
“ก็เออสิ ไอ้ควาย”
“เพราะมึงคบน้องอิฐป่าววะ มึงถึงเริ่มสนใจคนรอบข้างขึ้นมามั่ง”
“...................” เหรอ...วะ...
“ดีแล้ว ขอบใจนะเว้ย กูจะลองมองน้องคนนั้นใหม่ดู” ไอ้ขิงตบไหล่กูแล้วรีบวิ่งไปผลักไอ้ด้า มันสองคนวิ่งไล่เตะกันเหมือนเด็กๆ
กูมองภาพที่เหมือนย้อนกลับไปเมื่อปีก่อน...

มาลองคิดดู...บางทีการที่อิฐไปบอกไอ้ขิงเองตรงๆ มันอาจจะดีกว่าที่กูเป็นคนบอก
เพราะถ้าเป็นเรื่องอิฐไอ้ขิงมันไม่ฟังใครเลย... เป็นบ้าเหมือนตอนที่แล้ว กูเองคิดไว้แล้วว่าอาจมีเสียเพื่อน แต่เมื่ออิฐพูดแทนกูแล้วเรื่องกลายเป็นแบบนี้ มันก็คงดีกว่าล่ะมั้ง

#

RRR-
"ฮัลโหล"
"อิฐเป็นไงมั่งวะ?"
"....สบายดีครับคุณพี่ กินอิ่ม นอนหลับทุกวัน" เสียงไอ้แชมป์ยียวนกวนประสาทกูโคตรๆ
กูแม่งท่าจะบ้า มองโทรศัพท์ทุกๆ นาที รำคาญตัวเองถ้าจะโทรไปหาอิฐบ่อยๆ เลยต้องถามเอากับไอ้แชมป์
"ไม่ต้องห่วงหรอก กูช่วยดูให้อยู่ มึงเนี่ยห่วงน้องเวอร์ไปรึเปล่าวะ?" กูไม่สนใจจะตอบคำถามมัน
"หรือมึงไม่ห่วงวะ?"
"ห่วงดิเฮ้ย... แต่อิฐไปไหนมาไหนกับกลุ่มเพื่อนตลอด แล้วกูก็เจอพี่สาวมึงอยู่กับอิฐบ่อยๆ ด้วย .....เลยไม่น่าห่วงเท่าไหร่"
"แล้วไอ้เชี้ยยูอะไรนั่นล่ะ?"
"กูก็ไม่เห็นมันมายุ่งอะไรนะ....."

บทสนทนาก็ไม่มีอะไรมากหรอกว่ะ... กับอิฐก็โทรคุยบ้างแต่ไม่บ่อย ไม่มีเรื่องจะคุยก็ไม่รู้จะโทรไปอะไรนักหนา
เดี๋ยวฟังเสียงบ่อยๆ จะทนคิดถึงไม่ไหวอีก... เฮ้อ


#


กลับกรุงเทพฯ ซักที เหนื่อยสาดๆ เลยว่ะ กูโยนกระเป๋าเสื้อผ้าลงพื้นแล้วรีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำ เพราะมันร้อนมาก... โอ้ มาย ซัน แค้นอะไรกรูนักหนาวะ
เปิดแอร์ซักสิบห้าองศาเห็นจะได้แล้วมานั่งเขียนโครงร่างวิทยานิพนธ์ต่อ...
กูเกลียดมึงสราด ....ทีสิส เพิ่งกลับมายังตามหลอกหลอนกูไม่พอหรือไง

RRRR-
ใครเสือกโทรมาอีกวะ... ไอ้กล้า

“เออ ว่าไง?”
“จารย์โทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ตรวจทีสิสนอกสถานที่” กูอยู่กลุ่มเดียวกับมันอ่ะนะ
“เออ ที่ไหนอีกล่ะ”
“xxx” ได้ยินชื่อนี้แล้วรู้สึกสังหรณ์ใจยังไงชอบกล

กูทำสไลด์งานเสร็จก็ปาไปตีสี่...
ตอนบ่ายถึงเดินทางไปยังจุดนัดพบ เจอไอ้กล้าแล้วก็เพื่อนอีกสามคนรออยู่ก่อนแล้ว
“ต้าน!” กูค่อยๆ เบนหางตาไปตามเสียงเรียกแหลมๆ..... ซวยแล้วกู เพราะงี้ไงถึงเกลียดการมาเดินห้างใหญ่ๆ
“เฮ้ย ไอ้เชี่ย นั่นมันมินไม่ใช่เหรอวะ” ไอ้กล้าทำเสียงตกใจ

ก็เออสิ

“ต้าน... ไม่นึกเลยว่าจะเจอต้านที่นี่” พอเดินมาหยุดตรงหน้ากู เธอก็ถามด้วยรอยยิ้มพราวเสน่ห์ เพื่อนๆ กรูกับคนรอบข้างนี่มองกันตาค้าง เหอะๆ แต่เทียบกับน้องอิฐแล้วเมียกรูสะท้านกว่าหลายเท่า
“ต้านมาทำอะไรเหรอ มินมาช้อปปิ้งน่ะ เงินเดือนออกพอดี ถ้าไงไปทานข้าวด้วยกันไหมมินเลี้ยงเอง”
“ต้านมาทำงานครับ คงอีกนานกว่าจะเลิก”
“อีกนานเหรอ? ประมาณกี่โมงล่ะ มินรอได้”
“อย่ารอเลย ต้านก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเสร็จกี่โมง” ขืนไปด้วยกลัวเป็นข่าวว่ะ สงสัยกูต้องรีบชิ่งแล้วสเตปนี้
“โอเค งั้นถ้าต้านทำงานเสร็จแล้วโทรหามินนะ ถ้ามินยังไม่กลับ เราไปทานข้าวกัน โอเคไหม?” เรื่องดิ

“ไม่โอเคครับ ตรวจงานเสร็จต้านคงกลับเลย ภรรยารออยู่ที่บ้าน” มินทำหน้าเหมือนไม่พอใจที่กูพูด
“ต้านเนี่ยล้อเล่นไม่เก่งเลยนะ” เธอยังฝืนยิ้มออกมา
“โอเคไม่เป็นไร ไว้คราวหน้าก็ได้ มินไปก่อนนะต้าน แล้วเจอกัน”

มินเดินเชิดออกไปแล้ว กูถอนหายใจ ส่ายหัว สังหรณ์ใจว่าแถวนี้แมร่งมีปาปาราซซี่ป่าววะ กูจะได้ลง นส. Gossip ดาราก็คราวนี้ล่ะ

“มึงมันร้ายว่ะไอ้ต้าน ขนาดวันนั้นมินมาหาที่คณะยังถูกมึงเมินใส่ซะหน้าหงาย เค้าก็ยังตื๊อเมิงไม่เลิกอีก โคตรเจ๋งเลยว่ะ” ไอ้กล้าทำหน้าทึ่งๆ
“เบื่อสัด ไอ้พวกพูดไม่รู้เรื่อง” เหมือนกูจะเคยบอกมินไปว่ามีเมียแล้ว ยังไม่เลิกยุ่งกับกรูอีก
“เฮ้ย นี่มึงไม่แคร์เค้าเลยเหรอ เป็นกูนะ...รีบไปตั้งแต่เค้ายังไม่ชวนด้วยซ้ำ”
“ไอ้สัส งั้นมึงก็ไปเองเหอะ”
“ถ้าเค้าเอากูก็ดีสิ มึงแมร่ง... คบผู้หญิงมากี่คนวะเนี่ย กูเห็นมาหามึงไม่มีซ้ำหน้าเลย แบ่งๆ เพื่อนบ้างสิวะ”
“มึงชอบใครมึงเอาไปเลย ผู้หญิงพวกนั้นกูเลิกคบหมดแล้วและอย่ามาพูดเรื่องพวกนี้ให้กูฟังอีก กูรำคาญ”
“หลงน้องอิฐจนฉุดไม่อยู่แล้วนะมึง” อย่ามาพูดความจริงนะสราด
“แล้วไง?”
“ป่าว... กูแค่แปลกใจ เออ จริงๆ ก็ไม่น่าแปลกใจหรอก ก็น้องเค้าน่ารักซะขนาดนั้น... ถามจริงนะไอ้ต้าน มึงเป็นเกย์เต็มตัวแล้วเหรอวะ?”
“............ถามควายๆ นะมึง”



“เฮ้ย พวกมึง จารย์มาแล้ว” เพื่อนตะโกนเรียก กูกับไอ้กล้าเลยจบบทสนทนาแล้วเดินเข้าสู่แดนประหารต่อไป

#

RRRR- สักตอนค่ำๆ ได้ กูเพิ่งตรวจทีสิสเสร็จ อิฐก็โทรมา

“พี่ต้านคร้าบ กินไรยัง?”
“ยังเลย” ได้ยินเสียงแล้วชื่นใจ... อยากเจอมันว่ะ ตั้งแต่กลับจากเชียงใหม่ยังไม่ได้คุยกันเลย งานยุ่งสราด 
“อิฐทำให้กินมั้ย?”
“อืม เอาดิ อยู่ไหนล่ะ?”
“รออยู่ที่คอนโด”
“รอห้องไอ้แชมป์เหรอ?”
“ป่าว... ข้างล่างอ่ะ พี่แชมป์ไม่อยู่แล้ว ไม่กล้าเข้าไป” ตอนนี้ไอ้แชมป์มันย้ายไปอยู่บ้านแล้ว เพราะบ้านมันใกล้ ม. มากกว่า ถึงตอนนี้อิฐจะมีกุญแจห้องมันก็ไม่ได้เข้าไปวุ่นวายแล้ว
“โอเค รอแป้บนะ สักยี่สิบนาที กูเพิ่งเรียนเสร็จ”
“ครับ” ทีหลังเอากุญแจไปปั๊มให้อิฐดีกว่าว่ะ จะได้เข้าไปรอในห้องเลย

กูเดินลงบันไดเลื่อนออกมาจากxxx พร้อมไอ้กล้า แต่แล้วก็ต้องเซ็งสุดขีด เมื่อเจอมินยืนเหมือนรอใครอยู่ตรงทางลงพอดิบพอดี

“เพิ่งทำงานเสร็จเหรอต้าน?” ตามคาด... มาดักรอกูจริงๆ
“ครับ”
“หิวรึเปล่า ไปหาอะไรทานกันไหม?” ไอ้กล้าหันมาสะกิดกูในมือถือโทรศัพท์แนบหู “เฮ้ย กูไปก่อนนะ น้องกูรออยู่โรงเรียนแม่ไม่ว่างไปรับ” ไอ้ห่านี่ มึงจะทิ้งกูไว้ให้เป็นข่าวรึไง
“เจอกัน บายเว้ย” ไอ้กล้าผงกหัวทักมินนิดหน่อยแล้วรีบเดินจากไป... เพื่อนเอ๋ย... รักกูจังนะสราด ทำไงดีล่ะทีนี้
“ต้าน มินอุตส่าห์มารอนะ ไปด้วยกันหน่อยไม่ได้เหรอ?” เธอเล่นบทเรียกร้องความเห็นใจ
“ไม่ได้... บอกแล้วไงจะรีบกลับไปหาเมีย” กูพูดแบบรำคาญ มินชะงักไปสักครู่ กูเริ่มเห็นลางไม่ดีเริ่มปริ่มๆ อยู่ตรงขอบตาของมิน

ต้องรีบไปแล้วกู ก่อนละครฉากใหญ่จะมาถึง
“ฮึก...ฮือ... ทำไมต้านไม่แคร์มินเลย ทำไมต้องเย็นชาใส่มินด้วย ไม่เห็นเราเป็นเพื่อนกันแล้วเหรอ” กูเดินหลบมาได้ไม่ถึงสามก้าวมินรีบวิ่งมาคว้ามือกูไว้แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น... เชี่ยแล้ว คนเริ่มมองและมุงดูอย่างสนใจ

“ปล่อยมิน ทำแบบนี้ทำไม ถ้าต้านไม่เห็นว่ามินเป็นเพื่อน ต้านคงไม่คุยด้วยแล้ว หรือว่ามินจะเอาแบบนั้น เป็นคนไม่รู้จักกันดีกว่าไหมถ้ายังพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้อีก” ....ไม่มีทางตกต่ำไปกว่านี้อีกแล้วชีวิตกรู ไหนๆ คนอื่นก็คงมองว่ากูเลวทำผู้หญิงร้องไห้แล้ว งั้นก็พูดแมร่งไปตรงๆ นั่นแหล่ะวะ

“ฮืออ ต้านใจร้าย ฮึกก ต้านไม่รักมินแล้วใช่ไหม” กูพยายามดึงมือออก แต่มินก็คว้าไปจับแน่นซะเหลือเกิน บรรลัยแล้วกู
“พอได้แล้วมิน ทำแบบนี้ไม่อายคนอื่นบ้างเหรอ แค่นี้ต้านก็รำคาญเต็มทนแล้วนะ” กูกระชากแขนตัวเองออกมาจนได้ มินผวาจะมาเกาะกูไว้อีก แต่กูหลบทัน

“...ช่วยเข้าใจด้วยว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว ไม่มีทางจะเป็น ....ต่อไปนี้ต่างคนต่างอยู่ละกัน” กูพูดแล้วรีบเดินหนีออกไปท่ามกลางไทยมุงนับสิบ....
ซวยที่สุดเลยวันนี้.... แต่ช่างเหอะ.... ใครจะด่าว่ากูยังไง .........ช่างมัน!


H
เป็นมนุษย์ผู้ซึ่งไม่แคร์สิ่งใดในโลกจริงๆ เหอะๆ
ขอบคุณทุกคนนนน  :impress2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ P★RiTŸ

  • he's mine
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-5
:z13:

ไรเตอร์ ทำไมต้านมันจะไม่แคร์สิ่งใดในโลก
สิ่งที่มันแคร์ยังมีอยู่ค่ะ  นู๋อิฐไง
ณ จุดนี้ ต้านมันคงคิดว่า ใครจะเป็นจะตายช่างแม่ง
ขอแค่ให้กูได้กลับไปกินข้าวกับน้องอิฐเท่านั้นพอ เหอะๆ  Only It เท่านั้น
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-07-2010 23:15:25 โดย parity_yc »

wisa

  • บุคคลทั่วไป

4life

  • บุคคลทั่วไป
ผู้หญิงคนนี้ตื้อว่ะ

จัดการให้เด็ดขาดเลยนะเว้ยนายต้าน :z6:

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
เฮียต้านไม่แคร์อะไรจริงด้วย :laugh:
ตัดแล้วก็ตัดให้ขาดอย่างนี้แหละค่ะ o13
เดี๋ยวจะกลายเป็นปัญหาคาราคาซังซะเปล่าๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-07-2010 15:02:00 โดย BeeRY »

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
เป็นผู้ชายที่เด็ดขาดดี ดีแล้วอย่าไปให้ความหวัง เดี๋ยวเรื่องจะยุ่ง
รีบๆกลับไปหาน้องอิฐเร็วๆ

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
ต้านนี่...ซื่อตรงดีนะ...555

Killua

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ เค้าไม่คุยยังจะด้านอีกเนาะคนเรา
จะทำให้เค้าสงสาร กับยิ่งน่าสมเพชไปใหญ่

ออฟไลน์ EunJin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1310
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
เจ๋งสะบัดอ่ะพี่ต้านนนนนน
ไม่ต้องแคร์หรอกคนอื่นอ่ะ
แคร์แค่น้องอิฐโอนลี่พอนะ

ออฟไลน์ foyer

  • 「★ the sons of a battlecry」
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 472
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +822/-2
43
#

กลับมาถึงคอนโด เห็นอิฐยืนคุยกับพี่อีฟหน้าฟร้อนท์
“น้องต้านมาแล้ว” พี่อีฟเหลือบเห็นกูแล้วพูดออกมา อิฐหันมามองแล้วยิ้มกว้างให้.... โอ้ย ใจจะขาด อยากกระโดดเข้าไปกอดจูบซะเดี๋ยวนั้น
“วันนี้งานเยอะอีกล่ะสิท่า ดูสิ หน้าตาอิดโรยมาเชียว” พี่อีฟทัก เหอะ กูโทรมสะบัดเลยอ่ะดิ
“ครับ ก็ชีวิตเดิมๆ ถ้าไงผมขึ้นห้องก่อนนะ เหนื่อยมาก...”
“จ้า... ไปเถอะ นี่น้องอิฐก็มารอนานเป็นชั่วโมงแล้ว” หะ...ชั่วโมงเลยเหรอวะ แล้วทำไมเพิ่งโทรบอกกู


“พี่ต้านอยากกินไรอ่ะ ...เมนูปลา กับหมู?” ตอนนี้กูช่วยอิฐถือของสดอยู่ในลิฟท์ ปลื้มใจจังวะ ที่มันอุตส่าห์ไปซื้อของมาตั้งมากมายแล้วรอทำกับข้าวให้กูกิน.... เฮ้อ จะทำให้รักไปถึงไหนวะเนี่ย... แค่นี้อกก็จะระเบิดตายอยู่แล้ว
“.....อยากกินน้องอิฐก่อนได้รึเปล่า?.....” พูดจบกูก้มลงจูบซอกคออิฐทันที
“พี่ต้าน! ในนี้มี CCTV” มันรีบเอามือผลักอกกู
“งั้นเข้าห้องก่อนก็ได้” ระงับใจไว้... ทั้งที่น้องกูมันเริ่มตื่นแล้ว
“.......จะทำก่อนกินข้าวเหรอ เหนื่อยตายเลย”  
“ก็พี่...คิดถึงอิฐ....มาก..” กูก้มหน้าลงไปบอกใกล้ๆ อิฐรีบหันหลบก่อนที่จมูกจะชนกัน
“อิฐก็เหมือนกัน ...แต่กินข้าวกันก่อนนะพี่”
“.....ก็ได้.....”

มาถึงในห้องอิฐมันรีบดันหลังกูให้เข้าไปอาบน้ำ ส่วนมันก็ลงมือทำอาหาร กูอาบน้ำเสร็จอิฐยังทำกับข้าวอยู่กูเลยเอางานมาลองอ่านดูก่อน แมร่งเจอถล่มหนักมาเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปหาข้อมูลอีก เช็คตารางงานเสร็จถึงออกไปหาที่รักกรู
“ช่วยมั้ย?”
“จะเสร็จแล้ว” กูนั่งเท้าคางมองน้องอิฐผัดๆ ทอดๆ อาหารอย่างคล่องแคล่ว แล้วบังเอิญนึกอะไรขึ้นได้

กูเดินเข้าห้องนอนไปหยิบกล้องถ่ายรูป แล้วมานั่งที่เดิม...
กูไม่มีรูปอิฐเลยสักใบ คราวนี้ล่ะ จะถ่ายเก็บไว้ดูทุกอิริยาบถเลย

“....อ่านะ ถ่ายทำไม?” อิฐหันมาขมวดคิ้วถามเมื่อเห็นกูส่องเลนส์กล้องถ่ายรูปมันอยู่
“เก็บไว้ดูเวลามึงไม่อยู่.... ยิ้มหน่อยดิ”
“ขี้โกง... พี่มีรูปผม แต่ผมไม่มีรูปพี่เลย”
“เดี๋ยวกูให้ ตอนนี้ยิ้มก่อนเร็วที่รัก” อิฐทำหน้าบึ้งๆ แถมแลบลิ้นใส่กล้อง ไอ้นี่...กวน ไม่ยอมยิ้ม
“อิฐเร็วๆๆ ยิ้มหน่อยครับคนดีของพี่ต้าน ยิ้มนะคร้าบ..”
“ฮะๆๆ” มันหัวเราะว่ะ... ขำอะไร แต่กูรีบกดชัตเตอร์ทันที เพราะตอนนี้น้องอิฐยิ้มกว้างน่ารักมาก
“โห... พูดแบบนี้ก็ตลกดิ” พอกูพูดหวานๆ ใส่อิฐมันจะหัวเราะกลบเกลื่อนความอายทุกที
“กินข้าวกันเถอะพี่ต้าน” ยกจานชามมาวาง แต่กูยังไม่หยุดถ่าย... จริงๆ มันเพลินแล้วก็มันมือดีนะ ยิ่งนายแบบน่ารักยิ่งชอบ  

“โอ้ย พอแล้วพี่ เมื่อไหร่จะได้กินข้าวเนี่ย” อิฐยกมือมาปิดเลนส์กล้องกู
“ฮ่าๆๆ โอเคๆ” กูเอากล้องวางบนโต๊ะแล้วหันมาสนใจกับข้าวน่ากินตรงหน้า
“ว่างๆ ไปถ่ายรูปนอกสถานที่กันป่าว?” กูชวน คิดว่าถ้าโลเกชั่นสวยๆ ก็จะยิ่งทำให้ภาพน่าดูมากยิ่งขึ้น
“อ่านะ... คิดอะไรขึ้นได้ก็จะทำเลยเหรอ?” อิฐเคี้ยวข้าวจนแก้มป่อง
“เออดิ กูสามารถถ่ายรูปหมาขี้เรือนให้เป็นหมาเทวดาได้มึงไม่รู้เหรอ?”
“ฟังดูเหมือนพี่ด่าผมไงไม่รู้”
“ฮะๆๆ ประสาท ใครจะไปเปรียบเทียบอิฐกับหมาแบบนั้น... ถ้าจะเปรียบคงเป็นอะไรที่สวยๆ งามๆ มากกว่า”
“เช่น...?”
“ภาพวาด.... ดอกไม้ ธรรมชาติ.... ทำนองนี้มั้ง” จินตนาการแล้วเคลิ้มว่ะ... อารมณ์มันพาไปถ้าได้เห็นมุมมองความสวยงามของคนกับสิ่งรอบตัว

ปกติกูไม่ชอบถ่ายรูปมนุษย์เพราะรู้สึก(ไปเอง)ว่าความบริสุทธิ์ของภาพหายไป จะเน้นสิ่งไม่มีชีวิตกับสัตว์มากกว่า แต่สำหรับที่รักกู กูมองข้ามชอตนั้นไปแล้ว คือกูไม่ได้สนใจว่าตัวเองชอบหรือไม่ชอบถ่ายอะไร แค่กูอยากถ่ายรูปมัน

กินข้าวเสร็จ... อิฐมันเปิดประเด็นเรื่องทีสิสของกู อารมณ์วาบหวามที่เริ่มก่อตัวขึ้นดิ่งลงจุดดับทันที... กูว่ามันชักจะเริ่มเดาทางกูออกแล้วนะเนี่ย
“งานเยอะว่ะ ช่วงนี้ ตั้งแต่กลับจากเชียงใหม่ยังไม่ได้พักเลย” กูเปิด laptop ดูงานที่ต้องแก้ต่อ
“นวดให้ป่าว?”
“อืม เอาดิ” อิฐเดินมายืนข้างหลังกูแล้วค่อยๆ กดน้ำหนักมือลงบนไหล่
“แรงๆ หน่อย ซ้ายอีกนิด อืม..” สบายดีเหมือนกันว่ะ...
“สั่งจัง”
“นวดหัวได้ป่ะ ปวดหัว” อิฐเอามือมาจับหัวกูตามที่บอกทันที
“ไม่ใช่หัวนี้” กูจับมือมันมาวางลงบนเป้ากางเกง “...หัวนี้ต่างหาก” อิฐหน้าเบ้เล็กน้อย เหมือนจะเซ็งความหน้าด้านของกูรึเปล่าไม่รู้ ฮ่าๆ
“จะให้ทำให้ป่าวล่ะ แต่งานไม่เสร็จแน่” ทำประชด เหอะ
“ช่างแม่งมัน อยากเสร็จอันนี้มากกว่า” กูกดมืออิฐกับส่วนกลางลำตัวมากขึ้น
“พี่ต้านทำงานดิ่ เดี๋ยวก็เรียนไม่จบหรอก”
“จบอยู่แล้ว ทำให้หน่อยนะ”
“ไม่เอา อิฐกลับก่อนดีกว่า อยู่ด้วยเดี๋ยวพี่ไม่ได้ทำงาน” มันสะบัดมือกูก่อนจะหมุนตัวเดินไปหยิบกระเป๋าทันที
“เดี๋ยวอิฐ อย่าเพิ่งกลับ” กูรีบลุกจากเก้าอี้ไปกอดมันไว้
“พี่ต้าน อะ...อืออ” ปากกูประกบปิดปากเล็กไปแล้วเรียบร้อย อิฐพยายามจะหันหน้าหนี แต่กูกดท้ายทอยเอาไว้ แล้วรีบแทรกปลายลิ้นเข้าไป เมื่อความหยุ่นนุ่มของเราสัมผัสกัน  
ความหวานและอารมณ์วาบหวิวมันก็บังเกิด
กูดันตัวอิฐไปชิดกำแพงแล้วคว้าหมับเข้าที่กึ่งกลางลำตัว อิฐสะดุ้งเมื่อกูล้วงลึกเข้าไปสัมผัสถึงส่วนนั้นโดยตรง
“อะ...อา” กูถอนจูบแล้วลากลิ้นจากปลายคางไปจนถึงฐานคอ... รอยที่กูทิ้งไว้ตั้งแต่ตอนนั้นยังเหลือให้เห็นจางๆ กูซ้ำทับรอยเดิมใหม่เรียกเสียงครางดังกว่าเดิม
“อะ...อย่า อ๊ะ พี่ต้านเดี๋ยวเป็นรอย”
“ก็อยากให้เป็นไง เลยทำ”
“หาเสื้อใส่ยากอ่า...” กูดึงชายเสื้อยืดมันขึ้นจนถึงอก อิฐกลืนน้ำลายมองอย่างหวาดๆ
“ตรงนี้ละกัน” กูลากนิ้ววนรอบยอดอกที่มีรอยแดงจางๆ แต้มอยู่เหมือนกัน  
“ม...ไม่ทำไม่ได้เหรอ?” สงสัยจะไม่อยากจริงๆ
“ได้”
“อ๊ะ...” กูดึงกางเกงอิฐลง แล้วแทรกขาเข้าระหว่างกลาง
“เลียนิ้วให้พี่หน่อย” กูเอานิ้วชี้ไล้ที่ปากสีแดง อิฐยกมือขึ้นจับมือกู แล้วค่อยๆ แลบลิ้นเลียก่อนจะส่งเข้าไปอมไว้ กูรู้สึกว่าความอุ่นนุ่มกำลังไล้วนอยู่ทั่วนิ้ว ทีละนิ้ว
“อือ....ฮึ อือ” กูเอามือจับของอิฐมากำไว้หลวมๆ ก่อนเอานิ้วโป้งกดหมุนวนตรงส่วนปลายและรอบๆ หัวเบาๆ
“พี่ต้าน....” อิฐเรียกเสียงแหบพร่าตอนกูลงไปนั่งกับพื้นแล้วยกขามันข้างนึงขึ้นพาดไหล่  
“ครับ...” ตอนนี้นิ้วกูวนเวียนอยู่ตรงปากทางเข้า ส่วนอีกมือจับของอิฐชักขึ้นลงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ....ส.....อา” กูค่อยๆ ดันนิ้วเข้าในช่องทางคับแคบ ภายในตอดรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นทันที
“อ๊ะ...อ๊ะ ฮือ” อิฐครางกระเส่าเมื่อถูกปรนเปรอจากทั้งข้างหน้าและข้างหลัง กูอ้าปากครอบท่อนลำของอิฐแล้วใช้มือที่ว่างช่วยบีบแก้มก้นอิฐให้คลายออก
สักพักรู้สึกว่าตัวอิฐกระตุกแล้วมีน้ำพุ่งออกมาเข้าปากกู

กูยกขาอิฐวางกับพื้น แล้วประกบปากเอาน้ำที่อมไว้ส่วนนึงป้อนให้
“อึก ฮ้า...” อิฐยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายที่ล้นออกมาแต่กูคว้าไว้แล้วเลียมือมันต่อ เหอะๆ จะดูอีโรติคเกินไปป่าววะ
“กอดคอไว้..... แน่นๆ นะ เดี๋ยวร่วง” กูจับมือทั้งสองข้างของอิฐมาคล้องรอบคอกู แล้วยกขาอิฐขึ้นข้างนึงแนบกับสะโพก
“พ..พี่! อื้ออ อ๊า!” กูจับท่อนลำที่แข็งรออยู่นานแล้วจ่อที่ทางเข้าแล้วค่อยๆ กดตัวอิฐลงมา เสียงครางพร้อมกับเสียงหอบหนักขาดห้วงดังขึ้นถี่เหมือนจะขาดใจ
กูขยับท่อนล่างค่อยๆ แทงลึกเข้าไปจนมิดแล้วถึงยกขาอีกข้างของอิฐลอยขึ้นจนไม่ติดพื้น จากนั้นซ้อนข้อพับขาขึ้นบนท่อนแขนแล้วดันหลังอิฐพิงกับกำแพง
“อ๊าา...อ๊ะ พี่ ต้าน..ม...มัน....ล..ลึก อ๊า” อิฐกอดคอกูแน่นแล้วฝังหน้าซบลงไป
“แล้วรู้สึกดีมั้ยอิฐ.... ดีไหมครับที่รัก” กูกระซิบถามชิดใบหูเล็ก พร้อมกับละเลงลิ้นลงไปทั่วใบหู
“อืออ..ค...ครับ.....ม...มัน......เสียว....มา..ก เลย อ๊ะ อ๊า....”
“จะทำให้เสียวมากกว่านี้อีก” กูกระแทกกายเข้าออกล้ำลึก .......ไม่อยากให้คืนนี้จบลงเลยว่ะ แต่กูใกล้จะถึงฝั่งเต็มที ยื้อเวลาเอาไว้นานเดี๋ยวงานไม่เสร็จ
“อ๊ะ อ๊า....!” ครั้งสุดท้าย กูขยับเข้าออกอีกสองสามที ก็ดึงแก่นกายตัวเองออกมา น้ำกูพุ่งไปเลอะซอกขาด้านในของอิฐ เลยไปถึงกำแพงข้างหลัง

“แฮ่ก...” กูปล่อยอิฐยืนบนพื้น แล้วจับมืออิฐมาช่วยรีดน้ำกูให้จนหมด
“อะ...อา....” เสียวสุดๆ ไปเลยว่ะ... ไม่ได้อย่างว่าไปอาทิตย์นึงเต็มๆ น้ำเลยออกมาเยอะเป็นพิเศษ

“อ๊ะ...ไม่เอาแล้วพี่ต้าน! ปล่อยอิฐ ปล่อย... ปล่อย.......ไม่เอา” กูช้อนตัวอิฐขึ้นมาอุ้มมันร้องโวยวายทันที
“ไม่ปล่อยหรอก เดี๋ยวอิฐตก..........แตก" ตอนนี้กูคงยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่มั้ง อิฐเลยเอามือมาดึงแก้มกูจนยืด  
"โอ๊ะๆๆๆ เฮ้ย เจ็บ" แก้มจะขาดมั้ยเนี่ย
"ปล่อยนะเว้ยยยย ไอ้ลุงบ้ากาม ปล่อยยยยย" เฮ้ย ไรวะ ล้อเล่นหน่อยเดียว
"จะพาไปอาบน้ำเว้ย แหกปากทำไม?”
“พี่.....ไม่ทำแล้วใช่ไหม....?”
“อืม แค่จะอาบน้ำให้ เดี๋ยวพี่ทำงานต่อแล้ว”
“ค...ครับ”  
  
กูอาบน้ำล้างคราบอะไรต่ออะไรให้อิฐเสร็จ ก็จัดการของตัวเองบ้าง
เฮ้อ..... เบื่องานชิบ
“ง่วงก็นอนก่อนเลยนะ” กูบอกอิฐที่แต่งตัวแล้วและกำลังทาแป้งอยู่
“พี่ต้านหิวอะไรอีกมั้ย อิฐทำให้”
“หิวมึงอ่ะ... ทำให้ได้ป่าว” ฮ่าๆๆ ตลกหน้ามันว่ะ... ทำหน้างอแล้วน่ารักดี
“ล้อเล่น... ขอกาแฟแก้วนึง ไม่ใส่น้ำตาล” อิฐมันยิ้มงอนๆ ที่กูแกล้ง
“รอแป้บนึงนะ”

พออิฐชงกาแฟให้เสร็จ มันก็ก้มมาดูงานกู
“ทำไรอ่ะ?”
“ทีสิสไง... จะให้บอกมั้ยว่าทำเรื่องอะไร?”
“อยากให้รู้ก็บอก”
“ขี้เกียจว่ะ” อิฐทำปากยื่นใส่นิดหน่อยแล้วก้มลงอ่านงานกูไปเรื่อยๆ แล้วไม่ถามอะไรอีก
 
“ไปนอนได้แล้ว ดึกแล้ว” กูบอกอิฐที่ยังนั่งพิจารณางานของกูอยู่ เหอะ....มันน่าสนใจอะไรขนาดนั้นวะ
“น่าสนใจดีเนอะ” มันว่า
“รู้เหรอ กูทำอะไร?”
“ผมอ่านภาษาไทยออกครับ ถึงจะโง่ๆ ภาษาอังกฤษก็เหอะ”
“เออ.... เดี๋ยวไฟนอลมาช่วยพี่ดิ ตัดโมเดลเป็นป่ะ?”
“ไม่”
“เออ งั้นไปนอนไป”

“ตัดไงอ่ะ สอนดิ อิฐช่วย”
“ก็แค่กรีดกระดาษ แล้วแปะกาว ทำได้ป่าวล่ะ?”
“จอกอ่ะ งั้นถึงเวลาแล้วบอกนะพี่ต้าน อิฐอยากทำ”
“อือ... ถ้ามึงว่างนะ กูจะให้ทำ” ไม่ให้ทำหรอก เดี๋ยวคัตเตอร์บาดมือ เดี๋ยวกาวเปื้อนนิ้วที่รักกรู
“อิฐว่างอยู่แล้ว...” ทำไมอยากทำนักวะ กูล่ะโคตรขี้เกียจ
“คร้าบ ...มาจูบที จะได้ไปนอน”
“ยังไม่ง่วง”
“ไม่ง่วงเชี้ยอะไรครับ หาวตั้งหลายรอบแล้ว”
“ก็อยากดูพี่ต้านทำงาน.... อ้อ..พี่ต้านขอเล่นกล้องบ้างได้ไหมอ่ะ?”
“เอามาถ่ายรูปกูอ่ะดี้... อยู่บนโต๊ะ ถ่ายดิ” อิฐเดินไปหยิบมาแล้วเล็งไปที่ประตูห้อง.... เชี้ย ถ่ายกูดิ
“เฮ่ย เมมนี้ต้องมีแค่รูปกูกับมึงเท่านั้น.... ห้ามถ่ายมั่ว”
“.....อ่านะ เว่อร์เจรง” อิฐส่ายหัวแล้วเดินมาใกล้ๆ เอากล้องมาซูมหน้ากูระยะเบิร์นนิ่ง แม่งจะแกล้งกวนประสาทกันรึไงวะ
“ทำงานไปดิพี่ต้าน ไม่ต้องเก๊ก”
“กูไม่ได้เก๊ก เชี้ย... กล้องจะทิ่มหน้ากูอยู่แล้ว จะทำงานได้ไงวะ”
“ฮ่าๆๆ งั้นไม่กวนละ.... จุ๊บ อย่านอนดึกนะ” มันจูบแก้มกูทีนึงแล้วเดินไปนอนในห้อง
แมร่ง.... มึนเว้ย.... เป็นพายุรึไง มาเร็วไปเร็ว  

กูทำงานต่อจนถึงตีหนึ่งก็เดินเข้าไปนอนบ้าง เด็กน้อยของกูกำลังกอดหมอนยิ้มบางๆ ดูท่าทางหลับสนิท กูค่อยๆ เดินไปแทรกตัวในผ้าห่มแล้วเพ่งมองหน้าใสชัดๆ
เฮ้อ... ขาวใสอะไรได้ขนาดนี้วะ กูก้มลงหอมแก้มมันเบาๆ กลิ่นหอมอ่อนบางทำเอาแทบคลั่งอีกครั้ง

โว้ย.....นอนตรงนี้ไม่ได้แล้วกู เดี๋ยวได้ตบะแตกอีก
กูกำลังจะลุกขึ้นจากเตียง แต่ถูกมืออุ่นๆ ฉุดแขนไว้
“ทำไมไม่นอนสักทีอ่ะพี่ต้าน....” เสียงงัวเงียถามขึ้น
“กำลังจะนอน หลับซะ” กูลูบหัวอิฐเบาๆ กะจะกล่อมให้หลับแต่มันคว้ามือกูไปกอดไว้แนบอก แล้วหลับตาลงอีกครั้ง

หัวใจกูเริ่มเต้นถี่ขึ้น แรงขึ้น.....
‘เฮ้อ... ทำอย่างงี้กูทรมานรู้ไหม’ ไม่นึกเลยว่าจะบ้าได้ขนาดนี้ กูคงหลงรักอิฐจนถอนตัวไม่ขึ้นไปแล้วจริงๆ
กูแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มตามเดิมแล้วดึงตัวอิฐมานอนกอดไว้.....ด้วยความทรมานใจ.....ที่ทำได้แค่นั้น....




H
วันนี้มาต่อดึกไปนิด มีปัญหากับอินเตอร์เน็ตง่ะ
ขอตอบเม้นท์ก่อนๆ ว่า คนแต่งหื่นกว่าพี่ต้าน ฮ่าๆๆ แต่เรารู้นะว่าคนอ่านก็ไม่แพ้กัน... หุหุ  :-[
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-07-2010 01:01:29 โดย foyer »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด