ความเป็นขลุ่ยนี่ก็แปลกเหมือนกัน...อ่านไปเรื่อยๆ กลับคิดว่าเป็นคนที่มีเสน่ห์คนหนึ่งเลยทีเดียว ไม่น่าสงสัยเลยว่าเหตุใดโยธาจึงตกหลุมของขลุ่ยในที่สุด เราว่าขลุ่ยเป็นคนที่หากได้มุ่งเป้าไปที่สิ่งใดแล้วก็จะไม่สนใจอย่างอื่น ดูอย่างเรื่องนี้ที่มุ่งแต่จะหาว่าใครคือเงาของคุณ จนไม่สนใจว่าในขณะสืบหาอยู่นั้นตนเองก็ได้ก้าวเข้าไปอยู่ในหัวใจของโยธาเสียแล้ว เออ...คนอะไรน่าเอ็นดูอย่างนี้
เป็นเรื่องรักหวานๆ ที่อ่านได้สนุกมากค่ะ ได้เห็นพัฒนาการจากแรกเริ่มซึ่งโยธาระแวงขลุ่ย กระทั่งได้เป็นคู่ตุนาหงันกันที่สุด ต้องขอบคุณคุณดารินที่ได้แบ่งปันเรื่องสนุกๆ นี้นะคะ