เสียใจด้วยครับ
ขอบคุณค่ะ
ตั้งแต่พี่เราเสียเรายังไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายเลยค่ะ ขนาดยืนมองไฟในเตา มองเขาปิดประตู มีควันค่อยๆ ลอยขึ้น เดินจากมากำลังเศร้าคิดถึงพี่ ป๊าด! มีคนเรียกบอกเจ้าภาพอื่นเค้าจะใช้ศาลาต่อให้เรารีบไปเก็บของซะงั้น
เหมือนประหนึ่งว่าพี่เราไม่ยอมให้เราร้องไห้เลยค่ะ พี่บอกให้ต้องเข้มแข็ง สู้ๆ เป็นตัวตายตัวแทนจัดการธุระต่างๆ แทนพี่
แต่ว่านะ... พอไม่ได้ร้องไห้มันก็เครียดสะสมเฟร้ย!
ขอให้คุณพี่สาวไปสู่สุคติค่ะ
รอตอนต่อไป. อยากเสพดราม่าของพี่ป้องบ้าง
เอาใจช่วยคนเขียนจ้า
สปอยเลยว่าตอนหลังๆ พี่ป้องดราม่ารัวๆ
แต่เป็นดราม่าที่ไม่ค่อยน่าสงสารเท่าไหร่ ออกแนวอึดอัดชวนหงุดหงิดพี่ป้องและน้องเติ้ลแทน เราเขียนนิยายแบบมหกรรมสาดเคาระห์ใส่ตัวละรไม่ค่อยเป็นอ่ะค่ะ แต่ชอบเขียนให้ตัวละครมันทำตัวงี่เง่าจนคนอ่านทั้งลุ้นทั้งรำคาญแทน สะใจดี เขียนเพื่อเป็นการตอกย้ำว่า
หึๆ ชีวิตจริงอ่ะ เจ้าจะเจอมนุษย์ที่ทำตัวงี่เง่ากว่านี้อี๊ก!(*ลุ้นในที่นี้คือลุ้นเดาไม่ถูกว่าคนเขียนจะเอายังไงกับตัวละคร กรั่กๆ)
เป็นกำลังใจให้จ้า สู้ๆ ^^
รักคนอ่านค้าบ กำลังใจมา
แต่พล็อตไม่มา ...
ขอปรับอารมณ์อีกซักพักนะขอรับ ยังมึนๆ เบลอๆ อยู่เลย เหมือนมีเศษเสี้ยวในตัวเองแหว่งๆ หายไป มันอึมครึมจนเปิด STRINT เขียนต่อไม่ได้ (ฉากพี่ตาเจ้าเล่ห์) อารมณ์สดใสร่าเริงมันไม่มา แต่ยังพอเขียนพี่ป้องได้ล่ะ เพราะนิยายเรื่องนี้กำลังเข้าสู่ช่วงดราม่า(ขณะที่แต่งอยู่นี้)
แต่เค้าออกตัวไว้ตะแต่แรกแล้นน้า นี่คือนิยายดราม่า เพราะงั้นอย่าโกรธคนเขียนนะค้า
คือขำหนักมากตอนที่อิพี่ป้องพูดถึงฮาเร็มอ่ะ 5555555555
มันเนียนจับมือน้องตอนป้อนข้าวด้วยเว้ย -..- แต่ปากมอมจริงว่ะ ชวนเติ้ลทะเลาะเฉย
เติ้ล นางก็หวงพี่แกเล็กๆ นะ อิอิ
ปล.พี่ตั้มจะมีคู่กับเขามั้ยอ่ะ?้
จริงๆ วางแผนให้พี่ตั้มมีคู่ค่ะ เป็นอดีตสาวเพื่อนสมัยเด็ก ปัจจุบันเป็นคุณครู ชีห่วงพี่ตั้มมาเพราะพี่ตั้มเป็นมะเร็งปอด ต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล เติ้ลเป็นห่วงมากกลัวพี่ตั้มตายแต่ทิฐิเพราะโกรธเรื่องบางอย่างที่พี่ตั้มกับพี่ป้องทำเลยทำเป็นไม่สนใจ พี่ตั้มก็เป็นห่วงที่เติ้ลทะเลาะกับป้อง เลยบอกให้พี่ป้องฟังว่าถ้ารักใครก็ให้รีบบอก เดี๋ยวไม่มีโอกาสแบบเค้า พี่ป้องก็ช่วยพี่ตั้มทุกอย่าง ช่วยให้พี่ตั้มคืนดีกับรักแรกด้วย แล้วก็จากไปเงียบๆ พี่ตั้มเลยมาบอกเติ้ลว่าป้องเป็นคนดีจริงๆ และเรื่องที่เกิดขึ้นพี่ตั้มเป็นคนบังคับพี่ป้องให้ทำเอง ที่ทำลงไปเพราะรักเติ้ล เติ้ลเลยยอมให้อภัย ทุกคนกลับมารักกัน
อ้าว เอ๊ะ สปอยหมดเบย!
ป่าวหรอก จริงๆ ตอนเริ่มแต่งก็คิดพล็อตไว้แบบนี้ แต่พอแต่งๆ ไปแล้วมีเหตุการณ์บางอย่างไม่เข้ากับพล็อตนี้แล้ว มันเลยเอามาใช้ไม่ได้ แถมขี้เกียจเขียนเรื่องราวของพี่ตั้มด้วย เลยโยนเนื้อเรื่องตรงนี้ทิ้งค่ะ ตอนนี้ก็เลยตอบไม่ได้ว่าตกลงจะมีมั้ยเพราะยังแต่งไม่ถึงเลยค่า ยังไม่มีอะไรแว๊บในหัวเค้าเยย
โถ่ เฮียป้องดราม่าเลย พิษไข้ด้วยไหมเนีย 
ก็น่าจะหนักเอาการอยู่นะคะ ถึงกับทรุด เซแซ่ดๆ ขนาดนี้ คงน้อยใจน้องด้วยแหละ สับสนตัวเองด้วยส่วนนึง ก่อเกิดเป็นดราม่าาา
แต่ว่านะ ก็บอกแล้วนิยายเรื่องนี้เน้นดราม่า ฉากนึงมันต้องหาอะไรโยนเข้าไปให้อีสองคนนี้มันตบตีกันเล็กน้อย ฮ่าๆ
จะรอดูวันที่พี่ป้องกินตับเด็ก 
ไม่มีวันหรอกค่ะ บอกไว้เลย หึๆ เพราะว่าพี่ป้องนั่นแหละจะ...
ป้อนข้าวกันแล้วว เติ้ลคงหึงพี่ป้องมาก!!!
หึงรึอัลไลต้องดูกานต่อปาย เชิ้บๆ
ดราม่ามุ้งมิ้ง. ต่อไปก็เช็ดตัวจ้า
เอาให้ทั่วๆเลยนะน้องเติ้ล. ก็เด็กมันคล่องไงพี่ป้อง
คาดหวังอะไรจากเค้า
เค้าแต่งอะไรงุ๊งงิ๊งแบบนั้นไม่เป็นหรอกน้า.... นักเขียนที่ถนัดในการทำลายฉากโรแมนติกคือจุดแข้งเขาล่ะ!
แต่บอกได้ว่า ของดีต้องอดใจรอ เหอๆ
:เฮ้อ:แต่ละคน
เริ่มคันไม้คันมืออยากตบอีสองคนนี้แล้นใช่มั้ยตะเอง?
น่ารำคาญทั้งคู่เนาะ พี่ป้องก็นิสัยเสีย เติ้ลก็ไม่เคลียร์ เฮ้อ....
อีพี่ป้อง เดี๋ยวปัดโบกแทนน้องเติ้ลเลย แกจะหาเรื่องน้องมันทำไมวะ ทำด้วยความเป็นห่วงเป็นใยยังจัดผิดอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวปั๊ดยุให้น้องเติ้ลหักงวงแมมมอธซะนี่ 
แต่ยังดีแกคิดได้พูดขอบใจน้องมันบ้าง ที่จริงแกเริ่มหลงน้องแล้วใช่ไหมล่ะเลยกลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเอง แต่แกกลบความต้องการแมมมอธไม่ได้หรอก 
รออ่านฉากต่อไปแล้วจะรู้ว่าพี่ป้องคิดอัลไลค่ะ!
ป.ล. อีกหน่อยเติ้ลมันจาทรมานแมมมอธพี่ป้องจริงๆ นะ รอได้เยย
กินข้าวแล้ว ต่อไปก็มอมกินยา แล้วก็พาแมมมอธพี่ป้องไปเช็ดตัว 
นี่เราพูดอะไรออกไป 
ทำหน้ายิ้ม
แล้วบอกคนอ่านว่า "ไม่มีทางงงงงง"
ฉากต่อไปไม่ใช่แบบนั้นแน่ๆ ค้าบ ยังคงอึนกันอยู่ หึๆ
หึๆๆๆ พี่ป้องต้องการอัลไรกันนาาาาาา
พี่ป้องสับสนชีวิต
คนเราถ้าเริ่ม "อยาก" ก็จะเริ่มทุกข์ ตอนที่ไม่รู้สึกอะไรก็เฉยๆ แต่ถ้าเริ่มอยากได้อยากมีอยากเป็นเจ้าของอยากครอบครองเมื่อไหร่ เราก็จะเริ่มกระวนกระวาย เริ่มทุกข์ทันที โดยเฉพาะถ้ามันไม่สมหวังก็จะร้อนรนสุดๆ ขนาดบางคนครอบครองไว้แล้วยังไม่มีความสุขเพราะกลัวจะหลุดมือไป #พระท่านไม่ได้กล่าว #คนเขียนนี่แหละพิมพ์ #สำนวนเค้าเอง
คนมันป่วยบางครั้งก็คิดแบบไม่เคลียร์ ไม่ยั้งในสิ่งที่ควรยั้งเหมือนกัน หงุดหงิดหลายอย่างแล้วมาลงกับน้องกับสถาณการณ์ที่คลุมเคลือ เจอตุ๊ดในฮาเร็มแล้วมาเจอเกย์ในฮาเร็มอีก รู้ทั้งรู้ว่าน้องยังตัดใจไม่ขาดจากฝั่งนั้นที่เ-ี้ยแบบสุดๆ แล้วตัวเองเป็นอะไร? น่าจะกำลังเริ่มรู้ตัวว่ากำลังเริ่มตกหลุมน้องไปแล้วสินะพี่ เลยออกมาแบบนี้
ใช่ค่ะ พี่ป้องเป็นทุกสิ่งที่ตะเองกล่าวมา อ่านคาแรคเตอร์ขาดมาก นับถือ
ว้าว ดีใจมากที่คนดัง(ในหลายๆความหมาย)อุตส่าห์มาเยือนนิยายเรา ไม่ว่าจะผ่านมาแปะคอมเม้นเล่นๆ หรือเป็นนักอ่านเงาที่ติดตามอ่านจริงจัง เราก็ขอขอบคุณสำหรับยอดคอมเม้นอีกหนึ่งคอมมเม้นที่คุณสละเวลามาเยือนนะค้าบ
เพราะสำหรับตัวเราเองเราไม่ค่อยปั่นเม้นนิยายตัวเองซักเท่าไหร่ ถ้าไม่มีนักอ่านเม้นให้มันก็คงตกไปอยู่หน้าสองหน้าสามหาไม่เจอในที่สุด จะให้เราปั้มไอดีมาหรือเรียกเพื่อนฝูงคนรู้จักมาขุดกระทู้ให้ก็ทำไม่ได้ บอกเลยเราไม่มีเพื่อนในบอร์ดนี้เลยค้าบ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นคอมเม้นที่มีคุณภาพหรือคอมเม้นไร้สาระเรายินดีต้อนรับหมดจ้า #จากใจจริงแบบไม่แอ๊บเลยล่ะ ทำไงได้ คนมันไม่ดัง แฟนคลับน้อย ได้อะไรก็เอาคับ
แต่ว่าน้า...
เราว่าคอมเม้นคุณคงจะมีคุณภาพมากกว่านี้ถ้ากรุณาระบุชัดๆ ว่าอะไรไม่ผ่านแบบว่าไม่เข้าใจอ่ะค่ะ แนวเรื่องไม่ผ่านเหรอ? พระ-นายดราม่าใส่กันมันจืดชืดไป? พล็อตไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น? การดำเนินเรื่องอืดอาดเกิน? หรือเป็นภาษาที่ใช้ในเรื่องไม่สละสลวย? การบรรยายแบบมุมมองบุคคลที่หนึ่งมีบางส่วนมั่วซั่วกับการบรรยายแบบอื่น? หรือตัวละครน่าเบื่อเกิน ไม่แมนถูกรสนิยมคุณ พี่ป้องนิสัยจุกจิกเหมือนผู้หญิง เติ้ลประหลาดเกินเกย์ ไม่บรรยายหน้าตาตัวละครเรียกเรทติ้งความฟิน? ไม่มีฉากเข้าพระเข้านางให้กระชุ่มกระชวย?
อืม.... ยังมีอะไรอีกบ้างน้า ตัวอย่าง
การติแบบมีสาระเพื่อแนะแนวทางการพัฒนาฝีมือ ไม่ใช่
การติโดยใช้ความชอบและความรู้สึกของตัวเองตัดสิน แต่ถ้าคุณจะติโดยอาศัยความชอบส่วนตัวมาเป็นมาตราฐานเราก็เข้าใจนะ คนเรามันต้องมีความชอบส่วนตัวกันทั้งนั้นแหละ อะไรที่ตัวเองชอบไม่ได้แปลว่าจะถูกรสนิยมของคนอื่นจริงมั้ยล่ะ?
เราทำใจไว้แล้วว่านิยายเราไม่ค่อยถูกจริตคนส่วนใหญ่
(#โอดครวญ) ทำไงได้ ก็เราเลือกที่จะ ไม่เฟกตัวละครให้โคตรแมนถูกใจคอนิยายช่างฝัน ไม่ยอมปั้นคาแรคเตอร์หล่อล่ำดูดี ไม่สร้างพล็อตหวือหวาโชว์ชั้นเชิงคนเขียน ไม่แต่งนิยายตามกระแสเอาใจตลาด เราเลือกที่จะทำแบบนี้เอง ดังนั้นขอบคุณที่สละเวลามาสนใจนิยายน่าเบื่อเรื่องนี้นะค้าบ คราวหน้าถ้าว่างๆ เชิญอีกนะตัวเอง
ป.ล. เราไม่รู้ว่าใครกด"-"เป็ดให้ตัวเองมั่งนะ ตั้ง5ลบอ่ะ! ขนาดเม้นท์ชวนคุยของเค้านะยังไม่เคยได้บวกเป็ดถึง5เลย แต่เค้ากด"+"เป็ดให้ตัวเอง1อันนะ เพราะเรากดบวกเป็ดให้ทุกคนที่มาเม้นท์ให้ทุกครั้งอยู่แล้ว
#คนแต่งนิยายเรื่องนี้เป็นคนกวนตีน #ชอบแกล้งคนอ่าน #เผ่น
#อย่าเรียกเค้าว่า"ต้นน้ำ"เด็ดขาดเพราะต้นไม่ร้ายเท่าเค้าหรอก
เอาเป็นว่า พี่ป้องเริ่มสับสนล่ะ ก็มาติดตามกันต่อไปละกันว่าพี่ป้องจะรู้ตัวมั้ย แต่เติ้ลล่ะ? ตกลงเติ้ลนี่อะไรยังไงกันแน่! คาใจใช่มะ? เราว่าพี่ป้องก็คาใจพอๆ กัน!
หัวข้อ: 『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60] (อ่าน 424762 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก