“ ชนะ! ” (ไอ้แบงค์)
“ ทำไมแบงค์ตอนทีมันสาดกรู มรึงไม่เห็นห้าม แต่กรูสาดมันคืนทำไมมรึงถึงห้ามกรู!” ผมบอกน้อยใจ
“ ............” ไอ้แบงค์เงียบไป ผมหันไปหาจักร
“ กลับ!” ผมบอกจักรพร้อมดึงจักรให้ลุกขึ้น
“ ................” จักรไม่ยอมเช่นเคยไม่ลุกผมก็ลากไปทั้งอย่างงั้นแหละ
ผมลากจักรตามพื้น(ไม้)
“ ชนะ พอ” ไอ้แบงค์ยืนขึ้นเดินมาหาผมที่กำลังจะถึงประตู แล้วจับมือผมที่จับมือจักร..(ไอ้วุฒิยังนั่งอยู่ที่เดิม แต่มองพวกผม 3 คน)
“ อย่ายุ่ง!” ผมโกรธครับ ทำไมไอ้แบงค์มันไม่ทำไม่รู้ไม่เห็นเหมือนไอ้วุฒิ ผมทำอะไรก็ขัดผมอยู่ตลอด
“ พอได้แล้วที่มรึงทำ เพียงพอแล้วกับเรื่องที่มรึงได้รับ ตอนนี้มรึงควรพาจักรไปหาหมอ” ไอ้แบงค์บอก ผมหันไปมองจักรที่หน้าเชิดขึ้นเล็กน้อย ขอให้คอเคล็ดสักทีเถอะ
“ !?”
ฮวบ! จักรกำลังจะล้มลงไปแต่ไอ้แบงค์เร็วเข้าไปช้อนตัวจักรไว้ได้ก่อนที่ร่วงลงพื้น
“..................” จักรหน้าซีดหลับตานิ่งในอ้อมแขนของไอ้แบงค์
“ ..................” เป็นห่วง อึดอัด
ผมกับไอ้แบงค์สบตากัน ผมไม่รู้หรอกครับว่าสายตามันบอกผมว่าอะไร แต่สายตาผมพยายามบอกมันว่า...กรูแคร์มรึงแล้วมรึงแคร์กรูบ้างไหม? …..
“ หาไปหาหมอเถอะ เดี๋ยวที่นี่เคลียร์เอง” ไอ้วุฒิพูดจบ ไอ้แบงค์อุ้มจักรออกมา
พอพนักงานเห็นแตกตื่นใหญ่ครับ เพราะเมื่อกี้ยังเข้าไปดีๆ ผู้ชายที่น่าจะเป็นผู้จัดการเดินเข้ามาตอนที่พวกผมกำลังใส่รองเท้า
“ มีอะไรหรือเปล่าครับ?” ท่าทางกังวลว่าเกิดอะไรขึ้น
“ น้องผมไม่สบาย ไม่มีอะไรครับ” ไอ้แบง์ตอบพอใส่รองเท้าแบบเหยียบสันได้ก็ออกมาเลย โดยมีผมเดินตาม ถือรองเท้าจักรด้วย ตอนเดินออกมาคนในร้านก็มองเป็นตาเดียวแต่ใครจะสน
ไอ้แบงค์มันจอดรถไว้ชั้นเดียวกับผม มันปลดล็อกแล้วให้ผมเปิดประตูหลังก่อนที่จะมันจะวางจักรไว้ข้างใน (เบาะหลัง)
“ เดี๋ยวมรึงดูด้วย” ไอ้แบงค์บอก ถึงมันไม่บอกผมก็ดูอยู่แล้วครับเพราะคนเป็นคนทำ ผมก็ต้องรับผิดชอบ ผมเข้าไปนั่งเบาะหลังกับจักร ไอ้แบงค์เป็นคนขับ ส่วนรถผมก็เอาไว้ที่นี่เดี๋ยวค่อยกลับมาเอา
ในรถผมไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่มีอะไรจะพูดทุกอย่างมันดูสับสนและวุ่นวาย จักรยังคงไม่ได้สติหัวพิงต้นแขนผม
“ พาจักรไปโรง-บาลแล้วไม่ต้องยุ่งกับจักรอีก” ไอ้แบงค์พูด และดูเหมือนมันกำลังสั่งผม
“ ............” ผมหันหน้าไปมองจักร คิดว่ามันสาสมรึยังกับสิ่งที่ผมได้รับ...
‘ไม่รู้’นั่นคือคำตอบของผม
“ ถึงมรึงจะทำแบบนี้ต่อไป ปรางกับมรึงก็ไม่กลับมาเหมือนเดิม” ไอ้แบงค์บอกผม ซึ่งมันก็เคยบอกผมแล้ว
“ ...............” ตัวจักรที่พิงตัวผมสั่นน่าจะเพราะหนาว ผมเลยเอามือข้างนั้นกอดจักรเข้ามา ไอ้แบงค์ก็ปิดแอร์แล้วเปิดหน้าข้างคนขับพอให้อาการถ่ายเท ผมมองเห็นป้ายโรงบาล(เอกชน)สีขาวที่ตั้งอยู่บนเสาขนาดใหญ่ ไอ้แบงค์เลี้ยวเข้าไป..
เลี้ยวเข้าไปตึกฉุกเฉิน แล้วรถจอด ผมเปิดประตูรถออกมา เจ้าหน้าที่ก็กรูกันเข้ามา ผมเป็นคนอุ้มจักรออกมาเองก่อนที่วางจักรลงบนเตียงที่สแตนบายด์รอ
“ ........................”
ผม....... .. .
2 ชั่วโมงครึ่งหลังจากนั้นผมกับไอ้แบงค์อยู่ในห้องผู้ป่วย จักรนอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียง จักรไม่สบายปกติครับ แต่เพราะไม่ได้กินข้าว ไม่ได้กินน้ำตั้งแต่เมื่วานเลยทำให้อาการแย่มาก ผมนั่งอยู่โซฟาก้มหน้ามองพื้น ก่อนที่เงยขึ้นมา
“.........................” ไอ้แบงค์ยืนมองออกไปนอกระเบียง(เปิดม่านแค่แง้มๆ)
ในห้องเงียบมาก ผมมองไอ้แบงค์ที่ยืนนิ่งเป็นหุ่นแล้วหันไปมองจักรที่นอนอยู่บนเตียง ทั้งเสาห้อยถุงน้ำเกลือ
“ แบงค์” ผมเรียกไอ้แบงค์(เสียงแหบพร่า)
“ ...............” ไอ้แบงค์หันกลับมา แล้วเดินมานั่งข้างๆผม
“ อย่าให้มันเกิดขึ้นอีก” ไอ้แบงค์พูด
“ กรูไม่รู้แบงค์ กรูเห็นหน้าจักรกรูก็อยากให้ทรมานมากที่สุดที่จะทำได้ แต่พอกรูทำแล้ว กรูก็รู้สึกไม่สบายแต่กรูก็ดีใจที่กรูได้ทำ กรูไม่รู้เป็นบ้าอะไร”
“ มรึงรู้สึกผิด” ไอ้แบงค์บอก ผมไม่ตอบเอาหัววางบนไหล่มัน
ใช่ผมรู้สึกผิด แต่ผมพอใจในการกระทำของตัวเองแล้ว
“ ขอบใจมรึง ที่ช่วยดึงกรูไว้” ผมบอกขอบคุณมัน อยู่กับไอ้แบงค์แล้วมันสบายใจขึ้นจริงๆ
“ ก็มรึงเพื่อนกรู”
“ แต่ว่ามรึงกลับไปเถอะ เดี๋ยวกรูดูแลจักรเอง”
“ ...........” ไอ้แบงค์มันขมวดคิ้วมองหน้า คงยังไม่แน่ใจในตัวผม
“ กรูไม่ทำอะไรจักรหรอก ………………………………อย่างน้อยก็ตอนนี้” ผมบอกยิ้มไม่เต็มที่ให้ไอ้แบงค์
“ ไม่ว่าตอนนี้ตอนไหน มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น”
“ มรึงพูดทำเท่ ทำไมเนี่ย กรูรู้น่า” ผมบอกเปลี่ยนเรื่องไม่อยากให้ไอ้แบงค์มันคาดคั้นผมให้รับปาก ก่อนที่จะยืนขึ้นเดินไปหยุดข้างเตียงจักร มีไอ้แบงค์เดินตามติดๆ แต่ยืนคนละข้างกับผม
“ แล้วเท่ไหม?” ไอ้แบงค์เดินมาถาม ไอ้เบื้อกมันคงอยากเล่นมุกบ้างนึกว่าจะพูดทำเท่อีก
“ ก็เท่ แต่น้อยกว่ากรูนิ้ดนึ้ง” ผมว่ายิ้ม พอไม่พูดเรื่องเครียดมันก็ผ่อนคลายขึ้นมา
“ ก็นะ” ไอ้แบงค์ยิ้มบ้างแต่ก้มมองจักร
“ น่ารักดิมรึง” ผมพูดแซวไอ้แบงค์ไปงั้นแหละครับ
“ อืม” ไอ้แบงค์ว่าพร้อมพยักหน้า ผมก้มมองจักร ริมฝีปากซีด ดวงตาผิดสนิทขนตายาวจึงยาวมากกว่าปกติ ทำให้หน้าหวาน
“ น่ารักดี” ไอ้แบงค์พูดต่อซึ่งผมไม่คิดว่ามันจะพูดนะครับ ผมไม่พอใจตะหงิดๆ
“ ตัดใจเถอะ น้องเขาไม่ชอบผู้ชาย” ผมบอก ไอ้แบงค์ขมวดคิ้วเข้มๆสงสัยอะไรผมไม่รู้ ผมก็พูดตามที่ผมรู้
“ ไม่ได้บอกว่าจะจีบ” (ไอ้แบงค์)
“ ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกให้รู้ไว้เดี๋ยวกรูจะหาว่ากรูไม่บอก” ผมว่าเอามือค้ำด้านข้างของเตียง
“ แต่กรูได้ทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชาย มรึงสนใจป่ะ?” ผมบอกยิ้มออกแนวเจ้าเหล์
“ ............................ไม่สนใจ” ไอ้แบงค์พูดไม่พูดเปล่าเอามือตบหัวผมด้วย ไอ้เพื่อนชั่ว
“ ถ้าสนใจกรูทีหลัง กรูจะเล่นตัวให้ดู” ผมบอกเอามือลูบหัวตัวเอง ตบมาหัวคนนะครับไม่ใช่กลอง
“ ..............................” ไอ้แบงค์ส่ายหน้าเดินไปนั่งโซฟา ผมก็หันกลับมามองจักร
นึกหวงขึ้นมา หรือว่าสไอ้แบงค์มันจะชอบจักรไม่มั้ง เพราะมันยังลืมจุมไม่ได้ ผมหัวเราะแคร่นๆในใจ
.
.
.
จักรตื่นตอน 6 โมงกว่าๆ (ตอนนั้นไอ้แบงค์ออกไปซื้อข้าวมาให้ผมและมัน)
“ ตื่นแล้วเหรอ?” ผมถามเดินเข้าไปจักรตั้งแต่ตอนที่เห็นจักรขยับตัว
“ ......................” จักรขยับตัวเล็กน้อยมองผมก่อนที่ลืมตาที่หรี่ลงเพราะไม่ชินตั้งแต่เมื่อกี้ให้เต็มตา
“ เป็นไงบ้าง?” ผมถาม พอจักรเห็นว่าเป็นผมก็หันหน้าหนีครับ
เอาเข้าไป ถามดีๆ ผมก็เซ็งสิครับ คนอุตสาห์เป็นห่วง แต่อย่างงั้นผมก็โทรบอกว่าพยาบาลว่าจักรตื่นแล้ว ก่อนที่หันมาหาจักรเหมือนเดิม
“ ........................” ผมสังเกตว่าจักรหันไปมองเหยือกน้ำที่อยู่ติดผนังที่อยู่ไม่ไกล คงหิวน้ำล่ะสิท่า
“ .....................” ผมเลยเดินไปเทน้ำมายื่นให้
“ ไม่กิน!” จักรบอกสะบัดหน้าไปอีกด้าน
“ หิวก็กินอย่าทิฐิ” ผมบอก พร้อมทั้งหมุนที่สำหรับปรับเตียงด้านข้างของเตียงให้จักรอยู่ในท่านั่ง
“ กิน” ผมบอกอีก คราวนี้ทำเสียงเข้มเพื่อขู่โดยเฉพาะ แค่อีกฝ่ายไม่สะทกสะท้านและยังเชิดหน้าขึ้นอีก เมื่อไรจะคอเคล็ดสักทีวะ
โมโหเว้ย! (.V.)
ผมมองน้ำในแก้วแล้วยิ้ม ฮี่ๆคิดจะเล่นใครไม่เล่นมาเล่นกับชนะชัย ผมกินน้ำในแก้วแล้วเอามือจับหน้าจักรตามด้วยป้อนด้วยจูบ
จักรหน้าโตเท่าไข่ มองผมตกใจครับ
แต่ผมส่าจายยยยยยยย ^^
พอผมป้อนน้ำจักรด้วยวิธีวิพิเศษแล้ว จักรก็เอามือไปเช็ดถูปากตัวเองยังกะว่าปากมันสกปรก
“ ไอ้ วิตถาร!” จักรด่าผม
“ ตกลงจะกินน้ำเอง หรืออยากให้ผัวป้อนอีก” ผมบอกไม่ได้สนใจตาเขียวปั้ดของจักรที่จ้องผมแทบตาถลน แล้วทำท่าจะกินน้ำมาป้อนจักรอีก
“ ..........
.....กินเอง!” บอกเสียงห้วน ผมเลยยื่นแก้วให้ มองจักรอย่างขำๆท่าจะกลัวจริงๆ อะไรวะแค่จูบทำยังกะไม่เคย
แต่แบบนี้ก็น่ารักดีครับ
ก็อกๆ
หมอและพยาบาลเปิดประตูเข้ามา ตามหลังด้วยพยาบาลอีกคนที่เข็นรถอาหารเข้ามา
“ ไม่ต้องตรวจหรอกครับ ท่าจะไม่เป็นไร ตื่นขึ้นมากวนได้ขนาดนี้” ผมบอกหมอตี๋ใส่แว่นก่อนที่จะถอยออกมานิดหน่อยจะได้ไม่เกะกะ หมอยิ้มทำหน้าที่ตัวเอง ทั้งวัดไข้ ฟังเสียงหัวใจ ถามจักรว่ารู้สึกยังไง จักรบอกว่าปวดหัวและเจ็บคอ
“ .......................”
ก็อกๆ
ผมหันไปมองตามเสียงเคาะประตูอีกครั้ง คราวนี้คนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นไอ้แบงค์ครับ มันถือถุงข้าวกล่อง ถุงร้าน 24 ชั่วโมง และผลไม้มาเต็ม 2 มือ นี่มันคิดจะมาตั้งหลักกปักฐานที่นี่เลยหรือครับซื้อมาเยอะโคตร
ไอ้แบงค์วางข้าวของบนโต๊ะที่ติดตู้เย็น แล้วเดินมาหาผม
“ ตื่นนานยัง?” ไอ้แบงค์ถาม
“ ไม่นาน แต่ตื่นมาก็กวนตรีนกรูเลย” ผมบอก พอดีกับหมอหันมาหาพวกผม
“ อาการไม่น่าเป็นห่วงอะไรครับ แต่ต้องนอนพักมากๆ และต้องอยู่โรงพยาบาลอย่างน้อยก็ 2 3วัน” หมอบอก ผมจะไปแย้งอะไรได้นอกจากบอกว่า ‘ครับ’
หมอออกไปแล้วผมก็เข็นโต๊ะคร่อมเตียงมาให้จักร วางข้าวบวกกับข้าวให้พร้อม ส่วนไอ้แบงค์ไปจัดแจงของที่มันซื้อมา เอามาวางบนโต๊ะเตี้ยๆตรงโซฟา ผมพอจัดข้าวให้จักรแล้วก็ตามไอ้แบงค์ไปนั่งด้วย ผมก็หิวนะครับ ข้าวตอนเที่ยงกินนิดเดียวเองเพราะดันมีคนเป็นลมซ่ะก่อน
อาหารที่ไอ้แบงค์ซื้อมาก็มี ข้าวผัดของผม ไอ้แบงค์เป็นข้าวหมูแดง และก็มีผัดไทย ผัดซีอิ๋ว และเกี๊ยวกุ้งร้าน 24 ชั่วโมง
ผมกับไอ้แบงค์ก็กินไป จักรก็กินไปถึงจะทำเป็นท่ามากไม่กินในตอนแรก แต่สุดท้ายทนหิวไม่ไหวกินครับ ^^
“ ....................”
ขณะที่ผมกินไปมองจักรเป็นพักๆครับ แล้วก็พอดีกับที่จักรมองผมพอดี ผมเลียริมฝีปากล่างตาก็มองจักรแบบบจะกินไปทั้งตัว จักรก้มลง
ผมหัวเราะหึๆในลำคอ แต่โดนไอ้แบงค์เอาศอกกระทุ้งแขน มันคงรู้ว่าผมแกล้งจักร
“ หนุกดีวะ” ผมบอก ไอ้แบงค์เลยส่งสายตาดุๆมาให้
อะไรของมรึงว้า กรูไม่ได้ทำร้ายร่างกายสักหน่อย มาทำหน้าตาน่ากลัวใส่กรู มรึงคิดว่ากรูกลัวมรึงรึไง ห๊ะ!
“ ...................”
ไอ้...เพื่อนเลว.......ของกรู
** ** ** **
คำผิดขอบคุณท่านpattra_13 และรูปน่ารักดีเจ้าค่ะ ชอบรูปนี้เหมือนกันเน้อจาก 3รูป 
เอาผู้ชายน่ารักมาฝาก 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4663289 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก