หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus

[JJHJJH]

ขอบคุณค่า รออ่านต่อค่ะ

[Pumpkin]

ร้ายขึ้นนะเราน่ะ มีกีกงกีกันสาวๆไม่ให้เข้าใกล้พี่ไผ่ซะด้วย

[spring]

ชริส์ เค้าโดนป้าคนแต่งเร่งให้มาต่อไวๆ

ชริส์ๆๆ


 

*********************

ตอนที่ 56.2




พสุพาเด็กหนุ่มทัวร์พระราชวังอันงดงามของเกาหลีติดต่อกันรวดเดียวถึง 5 แห่งซึ่งส่วนใหญ่จะตั้งอยู่ไม่ห่างกันมากนัก  โดยเฉพาะที่พระราชวังชางด๊อกกุงที่ริวติดใจมากเป็นพิเศษและที่นี่ยังได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกอีกด้วย

หน้าที่หลักของพสุคือต้องเป็นดาราหน้ากล้องให้ริวเก็บภาพตลอดเวลา    เพราะเด็กหนุ่มจะคอยเรียกให้เขาหันมาแล้วถ่ายรูปเอาไว้  ริวไม่ได้พกกล้องถ่ายรูปมาจึงถ่ายภาพเขาด้วยกล้องจากโทรศัพท์มือถือที่พสุซื้อให้ตั้งแต่วันเกิด  ซึ่งพสุเห็นรูปแล้วก็อดขำไม่ได้ เพราะดูริวจะไม่ค่อยมีฝีมือทางถ่ายภาพเอาเสียเลย  แทบทุกภาพจะติดแต่หน้าเขามากกว่าจะเห็นสถานที่ข้างหลัง 

มีบ้างที่บางรูปได้อาศัยคนที่มาเที่ยวช่วยถ่ายให้ก็จะกลายเป็นภาพคู่ไปโดยปริยาย  แต่ก็ยังดีที่พอคนอื่นถ่ายให้ยังได้เห็นบรรยากาศข้างหลังบ้าง
พอออกจากพระราชวังก็พากันไปเดินเที่ยว ถนนศิลปะอินซาดง  ที่แท็กซี่แอบเตือนว่า เที่ยวได้แต่อย่าซื้อของเลยเพราะที่นี่ของแพงมาก  ซึ่งก็แพงจริงๆ เสียด้วย  เพียงแต่บรรยากาศของถนนเส้นนี้ให้ความรู้สึกโบราณเหมือนย้อนกลับไปในอดีต

ออกจากถนนศิลปะอินซาดง  พสุก็ชวนริวไปไหว้พระที่วัดบงอึนซา  เพราะเป็นวัดที่มีอายุเก่าแก่มากๆ  แต่ระหว่างทางก่อนถึงวัดริวก็ชี้ให้พสุดูย่านที่เขาเคยมาหลงทาง 


“เหมือนสยามบ้านเราเลยแฮะ...จะลงไปเดินเที่ยวไหม” พสุชวนยิ้มๆ  ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าริวไม่ชอบคนเยอะๆ แน่นๆ แบบนี้

“ไม่เอาครับ  ไปวัดดีกว่า” ริวส่ายหน้าวืดเมื่อนึกว่าถ้าเป็นพสุไปเดินแล้วจะต้องมีสาวๆมาชวนคุยเหมือนอย่างที่เขาเจอแน่ๆ  เพราะพสุหน้าตาดีขนาดนี้  ยังไงก็สะดุดตาคน  เผลอๆ อาจจะโดนรุมล้อมจนขยับไปไหนไม่ได้เหมือนตอนอยู่เมืองไทยด้วยซ้ำ  ริวขมวดคิ้วมุ่นเมื่อคิดมาถึงตรงนี้  โดยที่เด็กหนุ่มลืมไปว่า ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย...


หลังจากไหว้พระขอพรกันเรียบร้อยแล้ว  พสุก็พาริวขึ้นไปโซลทาวเวอร์เพื่อชมกรุงโซลรอบๆเป็นการเที่ยวปิดท้ายในวันนี้ 


“คิสมี?” เสียงทักอย่างลังเลจากด้านหลังทำให้พสุกับริวต้องหันไปดู  เด็กสาวกลุ่มหนึ่งยืนจ้องพวกเขาตาแป๋ว  พอเห็นหน้าพวกเขาถนัด  เด็กสาวกลุ่มนั้นก็ร้องกรี๊ดแล้ววิ่งเข้ามาหา

“พี่ไผ่!  พี่ริว!”


พสุหันมองหน้าริวเห็นเด็กหนุ่มแอบถอนใจแล้วอดหัวเราะไม่ได้  มาจนถึงเกาหลีแต่ก็มาเจอนักเรียนไทยออนทัวร์ถึงบนโซลทาวเวอร์  พวกเธอขอถ่ายรูปกับพสุและริว  ก่อนที่เด็กสาวท่าทางขี้อายคนหนึ่งจะเปิดกระเป๋าหยิบกล่องซีดีเพลงอัลบั้มแรกของคิสมีออกมาให้พวกเขาเซ็น  ปกกล่องที่ยังใหม่ไร้รอยขีดข่วนทั้งที่พกติดตัวตลอดเวลาแสดงถึงความทะนุถนอมของเจ้าของ  ทำให้พสุอดเขียนข้อความยาวๆ เพื่อเป็นการขอบคุณไม่ได้  ซึ่งก็ทำเอาเจ้าของซีดีแอบน้ำตาซึมด้วยความปลื้ม  ส่วนริวนั้นเขียนแค่ขอบคุณแล้วเซ็นชื่อ

ระหว่างที่พสุกำลังถ่ายรูปคู่กับสาวน้อยเจ้าของซีดี  ริวที่ปกติจะไม่ค่อยสนทนากับแฟนเพลงนักกลับแยกตัวไปถามอะไรบางอย่างจากเด็กสาวคนหนึ่งที่ดูจะคล่องแคล่วกว่าคนอื่นๆ ในกลุ่ม  ครู่เดียวริวก็กลับมาหาพสุแล้วทั้งคู่ก็ล่ำลาแฟนเพลงสาวน้อยกลุ่มนั้น


“พี่ๆ  ไปเที่ยวแม่น้ำฮันกัน”  ริวชวนทันทีที่ลงมาถึงข้างล่าง 

“หืม?” พสุหันไปมองหน้าเด็กหนุ่มงงๆ  เพิ่งเข้าใจว่าที่ริวไปคุยกับแฟนเพลงคงเพราะไปถามเรื่องนี้มา

“ริวอยากดูไฟ”  ริวบอกแล้วยิ้มแป้น  ก่อนจะลากพสุไปเที่ยวชมแม่น้ำฮันยามพลบค่ำจนได้  แสงไฟหลากสีงดงามที่ประดับตกแต่งสะพานข้ามแม่น้ำฮัน  กับลมพัดแรงจากแม่น้ำทำให้พสุอดคิดถึงแม่น้ำเจ้าพระยาไม่ได้  เพียงแต่เป็นเจ้าพระยาแบบบรรยากาศช่องแช่แข็ง

“เหมือนเจ้าพระยานั่นแหละ  จะมาดูอะไร  หนาวจะตาย”  พสุบ่นแล้วห่อตัวด้วยความหนาว  แม้จะใส่โอเวอร์โค้ตมาแล้วแต่อากาศก็ยังเย็นยะเยือกจนเขาต้องห่อไหล่

“ถ่ายรูปกันพี่”  ริวบอกพร้อมกับดึงไหล่พสุเข้ามากอดแล้วเอียงหน้าเข้ามาจนแก้มชนกันเพื่อถ่ายรูป

“1...2...3” ริวนับแล้วกดชัตเตอร์ทันที  พสุจึงทำได้แค่ยิ้ม  ไม่ทันได้ทักท้วงถึงการใกล้ชิดเกินเหตุ  ชายหนุ่มมองไปรอบๆ  เห็นมีหนุ่มสาวเดินดูแม่น้ำกันประปราย  แน่ล่ะอากาศเย็นเยือกแบบนี้คงไม่มีใครบ้าพลังมาเที่ยวแบบพวกเขาสองคนสักเท่าไหร่

“หิมะตกแล้วพี่” ริวบอกเสียงใส  พสุเงยหน้าขึ้นมองแล้วแบมือออกรับเกล็ดขาวๆ ที่ปลิวลงมาจากท้องฟ้า  ก่อนจะชะงักเมื่อผ้าพันคออุ่นๆ ถูกพันทบลงมาบนคอของเขา 

“อ้าว! เอามาให้พี่ทำไม  เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกริว” พสุท้วงแล้วขยับจะดึงออกคืน  แต่ริวจับมือเขาไว้ไม่ให้ถอดออก

“พี่ก็รู้ว่าริวชอบอากาศเย็นๆ  พี่นั่นแหละใส่ไว้  จะได้ไม่เป็นหวัด”  ริวพูดพร้อมกับดึงถุงมือออกใส่กระเป๋าเสื้อ  แล้วเอามืออุ่นๆ มาแนบแก้มพสุหน้าตาเฉย

“หน้าพี่เย็นเจี๊ยบเลย”

“ทะลึ่งแล้ว” พสุหัวเราะพร้อมกับตบหัวริวเบาๆ 

“โอ๊ย! หัวแตกแล้ว  พี่ใจร้ายแกล้งน้อง”  เด็กหนุ่มแกล้งร้องโอดโอยแล้วยกมือกุมหัวเหมือนเจ็บใจจะขาด  พสุหัวเราะแล้วได้แต่ส่ายหน้า

“ชักจะทะเล้นเหมือนไวย์เข้าไปทุกทีแล้วเรา...กลับกันเถอะ”

“เพิ่งมาเองนะ...ยังไม่อยากกลับเลย” ริวบ่นออดๆ  แต่เห็นพสุห่อตัวแล้วกระโดดๆ เพื่อไล่ความหนาวก็ยอมกลับแต่โดยดี


...................................

[samsoon@doll]

อ่านตอนหนาวๆแล้วได้บรรยากาศมกาๆๆเลยค่ะ

คู่นี้น่ารักจริงๆ  แต่ว่าดูท่าคงอีกยาวไกลว่าจะได้รู้ใจกันซะหละมั้งเนี้ย

[Na_RimKLonG]

สั้นกระชับได้ใจความสุดๆๆ  555+

แต่ไม่เป็นเพื่อความน่ารักของน้อง
   
ให้อภัยด๊ายยยยยยยยย

[Nile_Kstar]

หิมะตก แล้วหนาวๆๆ น้องริวให้ไออุ่นพี่ไผ่ เยอะๆนะคร๊าบ 55+ ^^^

นึดถึงซีรี่เกาหลีหลายๆเรื่องเลยแฮะๆ โรแมนติก 555 (บ้าไปคนเดียว)

มาต่อเร็วๆนะคร๊าบบ ขอบคุณครับ

[Smirnoff]

    ริวน่ารัก ขี้อ้อนจิงๆๆ

[SweetSmile]

โถ...โถ...พี่ไผ่ ไม่รู้เลยเหรอว่า
ทำไมน้องริวถ่ายรูปพี่ไผ่แล้วไม่เห็นวิวข้างหลัง
ก็เพราะน้องริวอยากจะเก็บแต่รูปพี่ไผ่งัยหล่ะ ^ ^
เป็นดาราหน้ากล้องไปซะแล้วพี่ไผ่ของเรา อิอิ


เอิ่ม~ตอนนี้สั้นมาก ๆ เลยอ่ะ
แต่อัพบ่อย ๆ ก็โอค่า ^ ^
ที่สำคัญน้องริวน่ารักได้ใจมาก ๆ
ทำให้มองข้ามความสั้นไปได้ค่ะ คริ คริ

[bbyuqin]

นาทีแฟ่งความสุขของน้องริวกับพี่ไผ่..
แต่พี่ไผ่ไม่รู้สึกสะกิดใจอะไรเลยเร้ออ

[indy❣zaka]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
ริวจ๋า มาให้พี่กอดสักหมับนึงเต๊อะ 
น่ารักน่าชังดีแท้หนูริว

[j4c9y]

ริว ระวังรูปหลุดนะครับ

[river]

ไม่ทันตั้งตัวก็จบตอนซะละ

ได้บรรยากาศหนาวๆเลย
ไผ่ไม่รู้เลยนะว่าริวโฟกัสอะไร.....

[mumumama55]

 

 

[Hachi_an1234]

ริวน่ารักจังเลย....
หวานกันได้อีกกกกกกกกกกกก... ชอบๆๆๆฮับบบบ...
ตอนนี้พี่ไผ่กลายเป็ฯตัวเล็กกว่าริวไปซะแย้วววมั้งเนี้ยยยยย ฮาๆๆๆ

[archi_10_001]

เหอ ๆ หลัง ๆ มาต่อไวจริง ๆ หงะ ช้อนตามอ่านไม่ค่อยทัน หลัง ๆ ประมาณ ๓ วันเข้ามาเช็คที บางทีจะเข้ามาดูก็โดนชาวบ้านเรียกไปซะอย่างนั้น แงบ ๆ โฮกกกกก อ่านตอนนี้ โอ้วแม่เจ้า น้องริว กับ พี่ไผ่ ไปไกลขนาดนี้แล้วหรือ ว้าก ๆ
รอรวมเล่มเจ้าค่ะ อยากได้มาก ๆ หงะ อิอิ

[kokikung]

โหตะวันคำถามแบบนี้ตอบแทนริวได้ปะ

เลือกอย่างเดี่ยวอยู่แล้วคนๆๆนี้เลือกไฝ่

[อิสระ]

จะสั้นจะยาวไม่เป็นปัญหา
ขอให้โพสต่อก็พอแล้ว
จริงๆก็แอบขุ่นตอนมันสั้นๆเหมือนกัน
รู้สึกไม่อิ่มเพราะเคยชินกับการอ่านเรื่องแบบยาวๆ
ถ้าเป็นนิยายก็เอาแบบรวดเดียวจบ
จะกี่เล่มกูก็จะเอาให้จบวันเนี่ย!
แล้วปรกติก็ไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องที่ยังไม่จบเท่าไหร่ มันค้างงงงงงง
แต่มาปรับตัวก็กับที่เล้าเป็ดนี่แหละ
เพราะไรเตอร์หลายคนก็ชอบแบบสั้นๆบางทีเป็นต่อนๆไม่เป็นตัวซะที
คิดว่ามันอยู่ที่วิธีการเขียนของไรเตอร์แต่ล่ะคนมากกว่า
ยังไงก็รอได้จ้า

[A-J.seiya*]

โฮยยยย
น่ารักกกกกก รูปคู่อะไรเทือกนี้  งื้อออ
อย่สให้มือถือหายนะ
ไม่งั้นภาพหลุดแน่ !!!
><

[Little Devil]

ถึงผู้แต่งนะครับ.....
.......อย่าโกรธนะครับ  ถ้าจะบอกว่าตอนหลังๆพอแบ่งตอนๆแบบนี้เหมือนยังไม่ได้อ่านเท่าไหร่ครับ พอเริ่มอ่านอารมณ์กำลังพาไปสะดุดไม่ว่าจบซะงั้นเลย  คืออ่านนิยายมันค่อนข้างใช้จินตนาการและความรู้สึกร่วม  พอดีคุณผู้แต่งทำได้ดีมากทั้งภาษา การลำดับเรื่องราว การเล่าเรื่อง  ผมชอบมากเลยครับ แต่ตอนหลังๆนี่อดไม่ได้จริงๆ มั้นสั้นไปครับ มันเหมือนโดราเอม่อนที่จบเป็นตอนๆ ไปซะอย่างนั้น แต่ถึงอย่างนั้นเค้าจบเป็นตอนๆไม่คาใจ แต่น้องริว น่ารักก็น่ารัก การผจญภัยในแต่ละตอนก็มาแบบขาดๆตอนๆ สั้นบางยาวนิดนึงคนอ่านอย่างผมแบบว่า โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย...ปวดจิต  อยากให้แต่พอรู้ว่าต้องติดตามอย่างไรต่อดีแบบนั้นน่าจะดีนะครับ แบบว่าตอนหลังที่ติดตามมันเหมือน 180 วินาทีข่าวเลยครับ สั้น กระชับ ได้ใจความ แต่จิตนาการที่จะเพริดเพลินไปกับตัวหนังสือมันสะดุดอย่างรุนแรงครับ อย่าทำร้ายคนอ่านและตัวละครอีกเลยนะครับ ถ้าไม่พร้อมก็เว้นไว้ก่อนก็ได้ครับ ผมรออ่านได้ครับ เพราะถ้าอัพปุ๊บ..ผมก็อดคลิกเข้ามาอ่านไม่ได้..แบบว่าน้องริวกับพี่ไผ่น่ารักเกิ๊นนนนนนนนนน...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ...ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังติดตามต่อไปนะครับ  ขอบคุณมากครับ
ปล.รักน้องริวครับ  มีมิติมากๆๆ  

^
ขอบคุณ ตรงใจเหมือนกัน
ชอบมาก ..180 วินาทีข่าว..
+1 +1

[yakusa]

อืม  ....

สั้น   

แต่บ่อยก็ OK
ท่าจะอีกยาวกว่าจะลงเอย

[JJHJJH]

เชอะะะะะ ริว ทำเป็นแมนอ่า พี่ไผ่อย่าไปเคลิ้มนะ ตีหัวไปอีกๆ 555
พี่กรเห็นรูปมือถือจะขาดใจตายมั้ย >,<

[minchy]

น้องริวมีแอบสวีทด้วยแต่เสียดายที่พี่ไผ่ไม่รู้เรื่อง

[milky way]

   อ่านแล้วเขินแทนพี่ไผ่จริงๆ
นี่เป็นการออกเดทกันชัดๆ เพียงแต่พี่ไผ่ไม่รู้อยู่คนเดียว

เราแอบรู้สึกตั้งแต่ตอนแรกแล้วว่า บุคลิกของริว กับ ไผ่
เหมือนกับคนที่มีอยู่จริง
อ่านถึงตอนนี้แล้ว ถ้าเปลี่ยนชื่อของทั้งคู่ก็
น่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆด้วย

ขอบคุณสำหรับเรื่องใหม่น่ะค่ะ

[k00_eng^^]

สั้นจิงอะไรจิง แต่ไม่เปนไรเพื่อริวกับไผ่
เราอภัยได้

[@StaR@]

จะสั้นจะยาวไม่ว่าขอแค่มาต่อก็ดีใจแล้ว
น้องริวน่ารักจริงพี่ไผ่ก็น่ารักเหมือนมาเดทกันเลย
 

[hahn]

เมื่อไหร่พี่ไผ่จะรู้นะ ว่าน้องริวอ่ะรักพี่ไผ่มากแค่ไหน

[aeecd]

คลายความหนาว อิอิ

[-~iK@iZ_KunG~-]

น้องริว(จิ) อิอิ น่ารักได้ตลอดจริงๆ
มารอตอนต่อไปครับ

[lasom]

บรรยากาศเป็นใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[Anonymus]

แว๊บเข้ามาอ่านคอมเมนต์  แล้วจะมาบอกว่า  ได้เอานิยายทั้งหมดจาก spring กลับไปตัดใหม่แล้วนะค้าบ
หวังว่าตอนต่อไปคงยาวถูกใจพอสมควร(ไม่กล้ามั่นใจว่ายาวสะใจคนอ่าน 5555 )
ตอนนี้กำลังแต่งตอนมาม่าอยู่  เป็นอะไรที่ยากมาก  เพราะแต่งช๊อตมาม่าไม่เป็น  
ใช้เวลาเขียนตั้งแต่วันที่7 พฤศจิกา จนตอนนี้ก็เลยเดือนแล้ว  ยังไม่เสร็จเรียบร้อยเลย    
เส้นประสาทตึงเปรี๊ยะๆ จนรู้สึกเหมือนหัวระบม
ไม่รู้เพราะเราแก่แล้ว  หรือเพราะมันเครียดจริงอะไรจริง   แต่คนตรวจยืนยันว่า “ชั้นอ่านแล้วไม่เศร้าเลยว่ะ” ...ง่าฝีมือช้านก็ได้แค่นี้แหละ

แต่ที่ยากกว่ามาม่า  คือ NC+18 ฮ่วย! จะยากไปไหน 
แบบเคยเขียนแต่หื่นๆ  แต่งานนี้ NC ต้องนุ่มๆห้ามหื่น เลยไปต่อไม่เป็นซะละ  (แต่ก็เขียนไปแล้ว...แฮ่...)