หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[Ryuse]

เอาเข้าไปแต่ละคน แต่พี่ก็เป็นนะ กร๊ากกกกก อ่านแล้วเขินแทน
พี่ไม้แบบว่าไวมากอ่ะ จับรวบหัวรวบหางน้องแบบนั้น มีเหรอน้องมันจะปฏิเสธยิ่งแบบว่ามีใจให้อยู่แล้ว
แต่กลัวช่วงหลังๆจะมาแนวดราม่า พี่ไม้ทำน้องเสียใจไรงี้เปล่าว้า
แต่เอาเหอะ ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต ตอนนี้น่ารักโคตรรรรรรรรรรรรร

จะรอนะครับ พี่ไม้กะน้องกระติ๊บ

[xiiiNG]

อ๊ายยพี่ไม้ ลาม๊กกอ๊า าา 

ดีนะพี่ติ๊บเราไม่ทำตาม ไม่งั้นม๊ายย นายเอกสุดแสนน่ารักของชั้น น

รักพี่ติ๊บค๊าา า  อย่าเปลี่ยนไปเหมือนหมอ กรณ์นะคะ 55555(เอ๊ะหรือเปลี่ยนดี)

[nonae]

อ่านควบหลายตอน...เกือบตามไม่ทัน...
hackz เก่งนะ ทำให้หมอไม้มาพบกะพวกเราได้...
หมอติ๊บ ยังคงความน่ารักทั้งกริยาและการปฏิบัติเหมือนเดิม...
อิจฉา หมอไม้มากกกกกก ที่ได้คนน่ารัก ๆๆ แบบหมอติ๊บ......

  hackz , หมอไม้ และหมอติ๊บ

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน
18:00 on 17/5/2010

เกือบเที่ยงแล้วผมและติ๊บก็เดินทางมาถึงห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองพิษณุโลก และที่ผมชอบมามากกว่าคือบิ๊กซี เพราะไม่ต้องขับรถออกไปนอกเมืองเท่าไหร่นัก และที่สำคัญผมก็คุ้นเคยกับตรงนี้มากกว่าด้วย

“ติ๊บอยากได้อะไรเป็นพิเศษบอกพี่ได้เลยน่ะ” ผมบอกกับติ๊บหลังจากเราซื้อของใช้จำเป็น เสร็จเรียบร้อยแล้ว

ติ๊บเดินเลือกซื้อของ โดยมีผมเข็นรถเข็นตามติดๆ จากจำพวกของใช้จำเป็นติ๊บเดินมาหยุดที่แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า และตอนนี้กำลังเลือกกระติกต้มน้ำร้อน ทำเอาผมงงหนักขึ้นไปอีกว่าติ๊บจะเอาไปทำไม

“ติ๊บจะเอาไปทำไมเหรอ กระติกต้มน้ำร้อนนี่ พี่ไม่ค่อยกินบะหมี่หรอกนะ”

“พี่ไม้ไม่กินแต่ติ๊บกินนี่นา แล้วอย่ามาขอติ๊บกินก็แล้วกัน” เจ้าตัวบอกก่อนหันไปสั่งพนักงานว่าขอเจ้าเครื่องนั้น

ระหว่างรอพนักงานจัดการกับของที่สั่ง ผมก็เดินไปดูนั่นนี่ไปเรื่อย และไปหยุดอยู่ที่ร้านขายโทรศัพท์ คงจะดีไม่น้อย ถ้าผมจะสามารถคุยกับติ๊บได้ตลอดเวลาและติ๊บคงจะถูกใจกับมันไม่น้อย แล้วอีกอย่างถือว่าเป็นการรับขวัญ ‘แฟน’ แล้วกัน ผมจัดการกับเจ้าโทรศัพท์เครื่องใหม่เครื่องนั้นทันที ก่อนหยิบลงไปบนรถเข็น

เมื่อติ๊บได้ของที่สั่งเรียบร้อย ก็เดินดูของอีกนิดหน่อยและเดินนำหน้า ผมที่เข็นรถเข็นตามมาติดๆ ไปหยุดอีกทีก็ตรงร้านหนังสือ ติ๊บเดินเข้าไปซักพักก็เดินออกมาพร้อมหนังสือในมือหนึ่งเล่ม แต่ผมก็ไม่ได้สังเกตอะไรมากคิดว่าคงเป็นตำราเรียนหรือไม่ก็นิตยสารบันเทิงทั่วไปเท่านั้นเอง

ผมและติ๊บซื้อของเสร็จก็ขับรถกลับห้องพักในเวลาบ่ายแก่ๆ ผมจัดการนำของที่ซื้อมาออกจากถุงและวางไว้บนหลังตู้เสื้อผ้า เพราะพื้นที่ในการจัดเก็บห้องผมไม่มากนัก และอีกอย่างผมก็ไม่ชอบอะไรรกๆ ด้วย หลังจากผมจัดการกับของใช้จำเป็นเสร็จเรียบร้อย ก็ไปสะดุดตาที่กล่องโทรศัพท์ จริงซิ ผมยังให้ติ๊บไม่ได้ในตอนนี้ เดี๋ยวจะไม่เซอร์ไพรส์ ผมเลยจัดการโยนมันเข้าไปในตู้เสื้อผ้าฝั่งของผม ก่อนหันมาช่วยติ๊บจัดการกับเครื่องใช้ไฟฟ้าเครื่องใหม่ทันที ผมไม่เสียดายเลยที่ควักตังค์ซื้อ ตอนนั้นคิดว่าแค่ทำให้ติ๊บไม่ต้องทนหิวตอนดึกๆ ก็โอเคแล้ว แต่ที่ผมซื้อมานี่มันไม่แค่กระติกน้ำร้อนอ่ะซิครับ ทั้งไมโครเวฟเครื่องใหม่ กระทะไฟฟ้า หม้อหุงข้าวหนึ่งใบ กะทะไฟฟ้า ไปจนถึงที่ปิ้งขนมปังอีกหนึ่งตัว ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าเครื่องใช้ไฟฟ้าพวกนี้คงทำให้ติ๊บไม่ต้องทนหิวในตอนดึกเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดเลยว่าจะเป็นตัวการที่ทำให้พุงน้อยๆ ติดตามผมมาจนทุกวันนี้

หลังจากช่วยติ๊บ จัดการกับข้าวของเครื่องใช้พวกนั้นเสร็จ ผมจึงเริ่มรับรู้ว่าห้องผมเริ่มจะคับแคบขึ้นมาบ้างแล้ว

“ติ๊บว่าเราน่าจะมีโต๊ะเล็กๆ ซักตัวตรงระเบียงห้องมั้ย ไว้ให้ติ๊บทำกับข้าวแล้วก็เก็บจานชามพวกนี้” ผมเสนอความคิดออกไป

“ก็ดีน่ะ จะได้ไม่ต้องรกในห้อง” ติ๊บบอก ก่อนพยักหน้ารับกับผม ก่อนจะเดินมาหยุดข้างๆ ผมที่ยืนอยู่นอกระเบียง พลางยื่นกระป๋องน้ำผลไม้เย็นเจี๊ยบให้ผม ในขณะที่ผมกำลังชมตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้า ถึงห้องผมจะอยู่แค่ชั้นสอง แต่เมืองที่ไร้ตึกระฟ้าแบบนี้ก็ทำให้ผมได้ชื่นชมบรรยากาศดีๆ ได้ไม่ยาก

ผมหันหน้ามากอดรวบเอวติ๊บไว้ในอ้อมกอดของผม ชื่นชมกับความน่ารักของคนที่อยู่ตรงหน้าก่อนก้มลงไปจูบหน้าผากหนึ่งที บรรยากาศแบบนี้ทำผมโรแมนติกได้ไม่ยากเลยคับ

ติ๊บเขย่งเท้ามาจูบที่คางผมเบาๆ หนึ่งที

“ขอบคุณน่ะคับพี่ไม้ ที่ทำอะไรเพื่อติ๊บมากมายขนาดนี้มาตลอด ติ๊บจะไม่ทำให้พี่ไม้ผิดหวังคับ”

“พี่ต่างหากละติ๊บที่ต้องขอบคุณติ๊บ ติ๊บรู้อะไรมั้ย... ว่าติ๊บทำให้ชีวิตของพี่ถูกเติมเต็มขึ้นมาเยอะเลย แล้วพี่เองก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทำอะไรเพื่อพี่ได้มากมายแบบนี้อีก พี่…''

ผมอยากจะบอกติ๊บเหลือเกินว่า ‘ผมรักติ๊บ’ แต่ก็ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมไม่กล้าที่จะบอกคำนั้น

“พี่... เป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกเลยนะว่ามั้ย”

“ไม่จริงหรอก ยังมีคนโชคดีกว่าพี่ไม้อีกคนนึง” ติ๊บบอกกับผมทำให้ผมต้องทำหน้างงๆ

“ก็ติ๊บไง ติ๊บโชคดีที่สุดในโลกเลย” ติ๊บบอกก่อนกอดผมแน่นซุกตัวในอ้อมแขนแข็งแรงของผม และผมเองก็เช่นเดียวกันกอดติ๊บด้วย ความรัก…

“ติ๊บอะไรเข้าตาพี่ไม้รู้อ่ะไปเอาผ้าเช็ดหน้ามาเขี่ยให้พี่หน่อยดิ” ผมบอกติ๊บพลางพยายามขยี้ตา

ติ๊บรีบวิ่งเข้าไปในห้องแล้วก็เปิดตู้ตัวเองหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา ก่อนเอามายื่นให้ผม พลางบอกผมพยายามลืมตาจะได้ให้ว่าที่คุณหมอเขี่ยเศษผงออกให้

“ไม่เอาผ้าผืนนี้ เอาผ้าของพี่ซิในตู้ของพี่อ่ะ” ผมบอกก่อนติ๊บวิ่งไปอีกรอบ

“ตู้พี่ไม้ไม่เห็นจะมีผ้าขนหนูเลย ผ้าเช็ดหน้าก็ไม่มี อยู่ตรงไหนเหรอคับ” ติ๊บร้องบอกมาจากข้างในห้อง

ไม่รู้ว่าติ๊บซื่อหรือผมเซ่อกันแน่ ที่จะเซอร์ไพรส์ไม่มีโอกาสแบบนี้

ผมอ่ะตั้งใจให้ติ๊บเดินเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้าของผมแล้วก็จะพบกับกล่องโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่ผมตั้งใจซื้อให้เต็มที่ แต่ติ๊บก็ตั่งหน้าตั้งตาหาผ้าขนหนูผ้าเช็ดหน้าต่อไป

“พอแล้วติ๊บไม่ต้องหาแล้ว” ผมบอกพลางเดินมาหยุดที่หน้าตู้เสื้อผ้า

“อ่าว เศษผงออกแล้วเหรอคับ” ติ๊บถามผมด้วยความเป็นห่วง

“ใครบอกว่าผงเข้าตาพี่ สายตาพี่มีแต่ตื๊บต่างหาก” ผมบอกก่อนโน้มมาจูบที่แก้มบาง พลางยื่นมือไปหยิบกล่องโทรศัพท์มายื่นให้ ติ๊บทำหน้างงๆ

“พี่ตั้งใจซื้อให้ติ๊บ เวลามีอะไรฉุกเฉินจะได้โทรหาพี่ได้ตลอดเวลา” ผมแกะกล่องและยื่นโทรศัพท์ ให้ซึ่งก่อนออกมาจากร้านผมเองก็ได้ซื้อซิมการ์ดเป็นเบอร์ที่ผมจำได้ไม่ยากใส่ลงไปให้ติ๊บเรียบร้อยและผมก็จัดเก็บเบอร์นี้ไว้มั้ง ในโทรศัพท์และความทรงจำของผมมาจนวันนี้

ติ๊บค่อยๆ มองและจับโทรศัพท์เครื่องใหม่ อย่างทะนุถนอมมองหน้าผมผ่านรอยยิ้มสดใส

“ขอบคุณคับพี่ไม้” ไม่มีคำพูดสวยหรูใดๆ ออกมาจากปากติ๊บนอกจากคำขอบคุณ แต่ผมก็รับรู้ว่ามันมีถ้อยคำร้อยพันอยู่ข้างในนั้นแม้จะไม่มีโอกาสได้ยินแต่ผมก็รับรู้ได้ และแทนคำขอบคุณ

ติ๊บเขย่งเท้าขึ้นมาผมรับรู้แล้วละว่าติ๊บจะจูบที่คางผม และก็คงช้ากว่าการกระทำของผม ที่ก้มหน้าลงไปเพื่อให้ปากของผมได้รับรสหวานละมุนจากปากบางเรียวเล็กที่ผมชื่นชอบมาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกัน ก่อนที่ปากของผมจะได้รับรู้ความหอมหวานจากทุกอณูในร่างกายของติ๊บและจบลงด้วยความรัก  และ..น้ำรัก อิอิ เริ่มทะลึ่งแล้วมั้ยละคับ

[Phing]

 

หวานจังเลยตอนนี้
ข้าวใหม่ปลามัน:man1:
 

[StillLoveThem]

..เป็นครอบครัวแล้ว มีพ่อบ้านแม่บ้าน พร้อมเลย
..คุณน้องHackz แหม ยังอยากไปรู้ยี่ห้อโทร เค้าอีกนะ
..เซอร์ไพส์ ไม่ขี้นวุ้ย ไปเจอเอาคนตรงหรือบื้อวะ อย่างหมอติ๊บเข้า
..หมอไม้ เริ่มหื่นละ ตอนหลังๆๆนี่นะปกติของคนมีคู่เนอะ น้องHackz หาบ้างสิ

[nonae]

โธ่...หมอติ๊บอ่ะ...หมอไม้จะเซอร์ไพร์สซะหน่อย...5555
หมอไม้...หื่นเริ่มบ่อยแล้วนะ...แต่เห็นใจอ่ะนะ...ข้าวใหม่ปลามัน...
hackz...กว่าจะถึงคิวคงจะอีกนานนนนนนนนนน.....
รู้เบอร์หมอติ๊บ บอกด้วยนะ....กระซิบ ๆๆๆ.....
รักทุกๆๆๆ คน 

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

หมอไม้แอบแรงนะคับ
มาน้ำรักอะไรเนี่ย 5555
ข้าวใหม่ปลามันสมชื่อจริงๆ ครับ
ตอนนี้

[dahlia]

ติ๊บนี่เป็นเด็กมีมารยาทดีนะ เรียบร้อยด้วย ขยันอีกตะหาก

[-~iK@iZ_KunG~-]

น่ารักว่ะครับ อิอิ

[posshiza]

น้องติ๊บน่ารักจัง
อย่างงี้พี่ไม้คงทั้งรักทั้งหลงแน่เลย
เป็นกำลังใจให้คะ รอตอนต่อไปด้วยคะ

[liTTle.SaLapaO]

จะน่ารักไปถึงไหนค่ะ เหมาะกับชื่อตอนที่น้องhackzตั้งให้เชียว

รอตอนต่อไปค่ะ

[Solar cell]

ยิ้มแก้มแทบปริ เพราะความน่ารักของหมอไม้กะหมอติ๊บ

[♥a2k♥]

ตามทันแล้วว
หมอติ๊บน่ารักจังค่ะ
เพราะคิดดี ทำดี สิ่งดีดีถึงตามมาเนอะ
ชอบตรงกราบอกพี่ไม้ก่อนนอน
ทำให้เห็นว่ารักและเคารพพี่ไม้มาก น่ารักก ><

[PEENAT1972]

หวานสะมากมาย อีป้าแก่ๆ ขอภาวนา อย่าให้มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรเกิดขึ้นเลยนะ สาธุ 555

[gneuhp]

น่ารักกันจังเลยอ่าา อิจฉาเหอะ ><

[JJHJJH]

น่ารักจริงๆ แต่น่าอิจฉามากกว่า โหะๆ

ยังไม่ครบวัน ยังกดบวกเพิ่มไม่ได้ อิอิ ไว้จะแวะมากดให้ค่ำๆ จ้า ถ้าจะให้ดีมาลงอีกนะ

[Nabee]

ตามอ่านทันซะที...เฮ้ออออออออ...ขอปาดเหงื่อก่อน - -"

ชอบหมอติ๊บมาก ๆ เลยอ่ะ...ทั้งความคิด การใช้ชีวิต นับถือมาก ๆ

ทั้งหมดทั้งมวลคงจะต้องขอบคุณยายและป้าของหมอติ๊บที่สอนมาดีแบบนี้

แล้วที่ทำให้หลงรักหมอติ๊บมากยิ่งขึ้นก็คงจะเป็นตอนที่หมอติ๊บก้มกราบที่อกของหมอไม้อ่ะ

อ่านแล้วอึ้งปนทึ่ง และซึ้งไปด้วยเลยอ่ะ...อย่าว่าแต่หมอไม้จะดีใจเลย เป็นใครเจอแบบนี้ก็คงนอนยิ้มฝันดีทั้งคืนแน่ ๆ >//////<

ไม่ใช่แค่ว่าหมอติ๊บโชคดีทีไ่ด้เจอกับหมอไม้หรอกนะ...แต่เค้าว่าหมอไม้เองก็โชคดีที่ได้เจอกับหมอติ๊บเหมือนกัน

จะติดตามอ่านตอนต่อไป ๆ นะฮะ...อย่าปล่อยให้เค้าค้างนานนะ...เด่วน้ำตาลในเลือดเค้าจะหมดซะก่อน

เพราะว่าตอนที่ผ่านมาหวานมาก...จนอิจฉาตาร้อนไปตาม ๆ กัน...อิอิ XD

[Ryuse]

ข้าวใหม่ปลามันถ้วยนี้ ขอให้หวานหอม หวานมันแบบนี้ไปนานๆนะ อร่อยๆมากสำหรับมื้อนี้
ขอบคุณคร้าบ \(^๐^)/

[mascot]

พี่ไม้ส่งต้นฉบับด่วน o11อย่าอู้
น้องติ๊บแม่ศรีเรือน น่ารักจัง

[dr.mike]

มาขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจอีกรอบครับผม
ดูทุกคอมเม้นท์จะสนอกสนใจกับเรื่องที่ติ๊บกราบอกผมก่อนนอนจริงๆแฮะ
และถามว่าทุกวันนี้ยังเป็นอยู่มั้ย   ไม่มีคืนไหนที่ติ๊บไม่ทำเลยคับ
ผมเคยบอกห้ามแล้ว  แต่เจ้าตัวก็ให้คำตอบมาว่า  แทนความรัก  แทนคำขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ผมทำให้


ปล.ต้นฉบับใหม่อัพเดทให้ล่วงหน้าไปหลายตอนแล้วคับ  ไปเอามาลงต่อได้เลยนะคับ  จะได้ไม่ต้องรอกันนนานนนน

[xiiiNG]

จริงๆ ค่ะชอบตอนที่ พี่ติ๊บกราบอก โอ้ยยย ย ย ย

[ohm]

ขอบคุณคุณไมค์สำหรับเรื่องน่ารัก ๆ ครับผม

ขอบคุณ hackz ด้วยครับที่เอามาลงให้ชาวเล้าเป็ดได้อ่าน ^^

 

ติ๊บน่ารักมากๆ

[bigeye]

น่าอิจฉาพี่ติ๊บเราจริงๆ

มีแต่คนชมว่า กราบหน้าอกพี่ไม้

อยากให้พี่ติ๊บ มาอ่านบ้างนะ แกจะว่ายังไง

เขินหรือเปล่าเน้อ เหอะๆๆ

น่านจิ  ถ้าติ๊บมาอ่านสงสัยจะเขินแน่เลย

ติ๊บน่ารักจริงๆ.....พี่ไม้ก้อน่ารักไม่แพ้กัน..

 

[PEENAT1972]

แล้ววันนี้ จะมีภาคค่ำไหมค่ะ 555

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 12 เพียงสองเรา
22:18 on 18/5/2010

นี่ก็ใกล้ช่วงสอบ เข้าไปเต็มที่แล้วผมเห็นติ๊บตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือหลายวัน โดยเฉพาะช่วงกลางคืนหลายต่อหลายคืน ที่ผมเห็นติ๊บหลับไปกับหนังสือกองโตจนผมต้องอุ้มไปนอนหลายต่อหลายวัน และผมเองก็งานยุ่งช่วงนี้อาจไม่ค่อยมีบทบาทในการดูแลติ๊บเท่าไหร่นัก

  HAPPY   BIRTH   DAY     . . .

ทันทีที่ข้อความเข้าจากมือถือของติ๊บ ผมเองก็อดใจไม่ได้ที่จะแอบชะเง้อและกดดู แล้วก็พบกับความแปลกใจเล็กน้อยว่านี่ใกล้ถึงวันเกิดติ๊บแล้วเหรอ แล้วผมจะมีของขวัญอะไรให้ติ๊บดีนะ จำได้ว่าวันเกิดติ๊บปีนั้นเป็นวันหยุดที่ติ๊บเองก็ไม่มีเรียน และผมเองก็ไม่มีเวร จึงคิดแผนการเซอร์ไพรส์ติ๊บออกมาอยู่ในหัวของผมเรียบร้อย

“พรุ่งนี้ติ๊บมีโปรแกรมไปไหนรึเปล่า” ผมถามเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาดสำหรับการนัดเซอร์ไพรส์ติ๊บในวันรุ่งขึ้น

“ไม่มีอะคับพี่ไม้มีอะไรรึปล่าว” ติ๊บตอบแต่สายตายังไม่ละจากหนังสือกองโตตรงหน้า

“เปล่า พอดีพี่รู้มาว่าพรุ่งนี้วันเกิดใครก็ไม่รู้เลยจะพาไปทำบุญ”

“จริงนะ” ติ๊บละจากหนังสือตรงหน้า ขึ้นมามองผมแบบถามเพื่อความมั่นใจ

“จริงซิ เราไม่ได้ไปทำบุญกันมานานแล้วนี่ พี่เลยอยากพาติ๊บไป ไหนๆ ก็วันเกิดทั้งที” ผมตอบคำถามเสร็จ ติ๊บก็เดินจากโต๊ะอ่านหนังสือมายืนอยู่ตรงหน้าผมที่กำลังนั่งดูทีวี

“พี่ไม้ใจดีที่สุดในโลกเลย” ว่าแล้วติ๊บก็ก้มลงมาคงคิดว่าจะจูบผม แต่ไม่ทันผมหรอกเงยหน้าขึ้นมาจับประคองหน้าติ๊บลงมาดูดดื่มความหวานจากรสสัมผัสนั้น เนิ่นนานและดูดดื่ม

“ก็วันเกิดติ๊บทั้งที่ พี่ก็อยากให้ติ๊บมีความสุขมากๆ ไง” ผมตอบ ก่อนดึงร่างบางลงมานั่งบนตัก ก่อนรัดร่างบางแน่นขึ้นก่อนหอมแก้มติ๊บฟอดใหญ่

“แค่ที่ติ๊บมีพี่ไม้แบบทุกวันนี้ ก็มีความสุขมากแล้วละคับ” ติ๊บตอบพลางก้มหน้าลงมาใช้จมูกชนกันกับผม

“ไม่เอาอ่ะ แค่นี้จะมีความสุขได้ไงต้องแบบนี้……”

พูดจบเท่านั้นแหละ ผมก็โน้มร่างบางลงบนเตียงแล้วเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาทาบทับบนตัวติ๊บ จูบรับรสหวานจากปากอิ่มอีกรอบ ก่อนเปลี่ยนเป็นพรมจูบไปทั่วใบหน้าและคอขาวนวลนั้น

ในตอนนี้ติ๊บอยู่บนเตียงนอนด้วยร่างเปลือยเปล่าไม่เหลืออาภรณ์ใดๆ ด้วยฝีมือของผม ก่อนพรมจูบและซุกไซร้ไปทั่วซอกคอ ก่อนไล้เลื่อยลงมาที่หน้าอกและยอดอกที่แข็งชูชันสีชมพูนั้นอย่างแผ่วเบา เล่นกับมันซักพักก่อนเปลี่ยนเป็นโลมเลียไปทั่วท้องและต้นขาขาวเนียน ก่อนแสดงบทรักที่บ่งบอกถึงการยอมรับของผมด้วยการลงลิ้นลงชิมรสสวาท จากแก้มก้นคู่งามและจุดที่ผมหวงแหนไม่แพ้ส่วนอื่นๆที่รัดแน่นสนองตอบรับความเป็นชายของผมที่ส่งมอบให้ติ๊บได้ลิ้มลอง

ติ๊บเองก็ไม่ปล่อยให้น้องชายผมเป็นอิสระได้นานเท่าใด เพียงไม่กี่ครั้งที่ได้ลิ้มชิมรสและเป็นผลมาจากการสอนและฝึกหัดของผมเพียงไม่กี่ครั้ง ถึงตอนนี้แม้จะยังไม่คล่องแคล่วเก่งกาจเท่าไหร่ แต่ก็ทำให้ผมหน้าตาเหยเกหมดหล่อได้บ่อยๆ เช่นกัน

ผมเปลี่ยนมาทาบทับบนตัวของติ๊บอีกรอบ ก่อนเปิดประตูที่ปิดแน่นด้วยลิ้นของผม ก่อนสอดใส่ความเป็นชายให้ติ๊บได้ลิ้มลองและสัมผัสแน่นที่ทั้งผมและติ๊บมอบให้แก่กัน เนิ่นนานและมีความสุขจนช่วงนี้บอกได้เลยว่าผมกลายเป็นคนติดเซ๊กส์เพราะติ๊บจริงๆ จากเดิมที่ผมเองก็ยอมรับว่าเป็นคนมีอารมณ์บ้างตามธรรมดาของผู้ชายทั่วไป แต่ทุกครั้งที่ผมได้อยู่กับติ๊บ ผมมีอารมณ์และความต้องการทุกครั้งและก็ไม่มีครั้งใดที่ผมมีโอกาสแล้วจะ ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไป และหลายครั้งเช่นกันที่ผมเป็นคนเริ่มขอโอกาสจากติ๊บเองโดยไม่รั้งรอโอกาสจากติ๊บ

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ทำไมน้องติ๊บยอมง่ายจังวะ??

ปอลอ ผมว่าจริงๆ ไม่ได้ยอมง่ายหรอก
แต่ว่าพี่ไม้เล่าเร็วอ่ะ
มันเลยดูเหมือนกับคนอ่านยังไม่ได้อินกับความสัมพันธ์ของสองคนมากซักเท่าไหร่
แป็บๆ ก็ถึงฉากนั้นแล้ว
ยังไงรออ่านตอ่นะครับ
ว่าแต่หมอไม้ไม่ต้องไปตรวจคนไข้หรอครับ??
ดูต่อได้หลายตอนจัง??
(สงสัยเจ๋ยๆ น้า ไม่ได้ว่า ต่อก็ดี ได้อ่าน 5555)

[RAKDEK_KA]

คิดเหมือนกัน ว่าเรื่องนี้อาจไม่มีฉากแบบนี้ เพราะมาตอนแรกออกแนวป็นรักใสๆๆ
ที่ไหนได้หื่นเหมือนกันะพี่หมอไม้เนี่ย
แต่คนอ่านก็ชอบนะ ฉากไหนๆก็ชอบ ชอบหมอติ๊บอะ น่ารัก 

[Tifa]

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ เห็นเป็นเรื่องของหมอๆ เลยสนใจ

เด็กๆคณะนี้หน้าตาดีกันจริงๆนะคะ (แนวๆใสๆ)

เเต่หมอฟันก็ใช่ย่อย พอๆกันนั่นล่ะ แต่โดยรวมจะตัวหนากว่า ใหญ่กว่า

อ่านเเล้วก็คิดถึงสมัยตอนเรียน ที่ไปยืนตามโรงอาหาร แอบดูบ่าวน้อย คริๆ

[JJHJJH]

HBD ติ๊บ ^^
ยังกราบพี่ไม้ทุกวันเลยเหรอ สุดยอดเลย
บวกให้ค๊า