เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน
ตอนที่ 95
เขาใหญ่ ได้ใจจริงวุ้ยยยเมื่อกลับมาถึงที่พักผมก็นอนพักอย่างคนหมดสภาพ
จนมาตื่นนอนเอาตอนพลบค่ำเจ้าตัวเล็กบอกผมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ายังห้องน้ำที่ทางอุทยานได้จัดไว้ให้
ตกเย็นอากาศเริ่มเย็นมาบ้างแล้ว เด็กๆก็เริ่มทยอยขนข้าวของออกจากรถมาจัดการสำหรับมื้อเย็นของพวกเรา
ตอนนี้ผมมีโอกาสได้เห็นเด็กสนุกสนานตามประสา
ว่าที่คุณหมอทั้งสองกำลังช่วยกันเสียบบาร์บีคิว เสียบลูกชิ้น ไส้กรอก
ว่าที่หมอความทั้งสองก็กำลังขะมักเขม้นกับการก่อไฟ และขนข้าวโพดกับมันเทศที่เราแวะซื้อระหว่างทางลงมาเตรียมพร้อม
พวกเราทั้งห้าคนตัดสินใจไม่มีใครออกไปส่องสัตว์กับทางอุทยาน
เพราะต่างเหนื่อยล้ากับการเดินทางหลายกิโลเมตรที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมง
หลังจากที่ทุกคนพักผ่อนเอาแรงกันคนละเล็กละน้อย และอาบน้ำอาบท่าเรียกความสดชื่นกลับมาแล้ว
ในช่วงหัวค่ำอากาศเย็นกำลังดี เด็กๆกำลังช่วยกันปิ้งย่างอาหารมื้อเย็นของพวกเรา
ผมตัดสินใจเดินกลับไปที่รถเพราะสังเกตว่าเด็กๆ คงลืมเอาน้ำอัดลมลงมาด้วย
แต่จะไปคนเดียวมันก็เสียวสันหลังแม้ผู้คนจะพลุกพล่านแต่ว่ามันก็มืดน่ะ
ขนาดทางอุทยานยังไม่ทันได้ตัดไฟน่ะเนี่ย.............
ผมเดินไปจูงข้อมือเจ้าตัวเล็กแล้วไม่พูดพร่ำทำเพลงลากแล้วเดินนำลิ่วๆไปยังรถ
เมื่อถึงรถเจ้าตัวคงเห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยพูดจาล้อผมเล่นซะงั้น
'' ฮั่นแน่รู้ทันน่ะ ที่เต๊ะท่าหน้าขรึมไปลากติ๊บมา เพราะกลัวใช่มั้ยเลยไม่กล้ามาคนเดียว ''
'' เปล่าซะหน่อย พี่แค่……….แค่………….'' ขอเวลานึกหาเหตุผลก่อนน่ะติ๊บ
'' พี่แค่จะมาเอาน้ำแต่พี่กลัวยกไปไม่หมดไง ''
'' ก็แล้วำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก ''
ตอนนี้ติ๊บมาช่วยผมหอบผ้าห่มที่เราเตรียมมาจากบ้านลงไปด้วย
เพราะนี่แค่ช่วงหัวค่ำอากาศยังเย็นขนาดนี้แล้วตกดึกคงมีหวังหนาวเหน็บไม่แพ้นครพนมเมื่อคราวก่อนเป็นแน่
ในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังลากถูผ้าห่มที่ผมเตรียมมาสำหรับเราสองคนหนึ่งผืน
ก็ตั้งใจมานอนกอดแฟนอากาศเย็นก็นอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
ไม่คิดว่าแผนการจะพังครืนเพราะนายม่อนคนเดียว จำไว้เลยนายม่อนน่ะนายม่อนนนนน พี่จะบีบคอแก.....
ผมยกลังน้ำอัดลมที่อยู่ด้านหลังของรถออกมาพร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่หอบผ้าห่มสองผืนลงมาเรียบร้อยแล้วเช่นกันก่อนเดินกลับไปยังพวกเด็กๆที่กำลังป้งย่างอาหารกันในตอนนี้
'' โห พี่ติ๊บฝีมือหมักบาร์บีคิวสุดยอด ''
ไอ้ม่อนเอ่ยขึ้นเมื่อได้ลิ้มลองฝีมือการทำบาร์บีคิวของเจ้าตัวเล็กที่เพิ่งย่างไฟร้อนๆส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั่ว
'' อืม พี่เห็นด้วยม่อน ว่าแต่แกไปหัดมาจากไหนเหรอติ๊บบาร์บีคิว ในเมื่อที่บ้านเราเคยแต่จี่หอย อย่างหรูก็แค่ปลาเผา '' ปุ๋ม ออกอาการงงเมื่อได้ลิ้มลองความอร่อยของบาร์บีคิวแถมยังเล่นเผาหมอติ๊บซะเห็นภาพเลยทีเดียว
'' ก็ดูจากคู่มือทำกับข้าวไง หัดทำไปเดี๋ยวก็เก่งเองก็บอกแล้วติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว'' ติ๊บตอบยิ้มๆก่อนยื่นมาให้ผมหนึ่งไม้
'' อืมม รสชาติเขาดีจริงๆ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างที่บอกจริงๆด้วยแฮะ '' ผมเอ่ยสมทบขึ้น
'' แล้วเพียวละ ไม่อร่อยเหรอ '' ติ๊บหันไปถามทางด้านนายเพียว
'' อร่อย อร่อยมากจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยอ่ะ '' ทุกคนเล่นหัวเราะให้กับคำตอบของนายเพียว
'' ติ๊บนี่ทำกับข้าวอร่อยน่ะ เปิดร้านได้เลยน่ะเนี่ยย '' ไอ้เพียวเอ่ยยกยอหมอติ๊บอีกที
'' ไม่หรอก เป็นหมออ่ะดีแล้ว อันนี้เป็นหน้าที่รองคือทำกับข้าว '' ติ๊บตอบก่อนหันมาสบตาผมยิ้มเขินๆ
'' ก็เราเพิ่งเคยได้กินฝีมือติ๊บครั้งแรกเองไง ''
'' ไม่เป็นไรเดี๋ยวคราวหน้าถ้ามีโอกาสติ๊บทำให้กินใหม่ก็ได้ ''
อ้าว จะใจดีเกินไปป่าวติ๊บแฟนนั่งหัวโด่อยู่ทั้งคนน่ะนี่ คิดน่ะคิดในใจ
แล้วเราก็เอร็ดอร่อยกับบาร์บีคิวฝีมือหมอติ๊บ ลูกชิ้นปิ้งและไส้กรอก
ตลอดจนข้าวโพดและมันเผา หลังจากนั้นก็คงเป็นการโชว์ฝีมือคนตรีของนายม่อนและนายเพียว
แต่เอ…เท่าที่ผมรู้มาไอ้สองคนนี่มันถนัดดนตรีไทย มันคงไม่มาเป่าขลุ่ยกันหรอกน่ะ
//////////////////////////////////////////////////
ตอนนี้เราห้าคนนั่งรอบๆเตาอั้งไล่ที่ยังมีข้าวโพด
และมันเทศเหลือค้างอยู่บนตะแกรงพอสมควรเพราะทุกคนเริ่มจะอิ่มกันเรียบร้อยแล้วนั่นเอง
เหลือแต่หมอติ๊บที่เที่ยวแจกชอคโกแลตให้ชาวบ้านเค้าไปทั่ว เฮ้อ ชีวิตไปขาดความหวานตอนไหนว่ะเนี่ยยย
นายเพียวมุดเข้าไปในเต็นท์ก่อนออกมาพร้อมกีต้าร์โปร่ง
โอว์ ......มันเล่นกีต้าร์เป็นด้วย จะเพอร์เฟคไปไหนว่ะนี่คนเรา
'' อ่ะวันนี้ถือเป็นวันที่พวกเราสนุกสนานกันและทำความรู้จักกันพอสมควรแล้ว เราจะมาสนุกสนานด้วยกันน่ะครับ '' เจ้าม่อนน้องชายผมเอ่ยเปิดฟลอร์
'' และวันนี้ม่อนจะแนะนำให้ทุกท่านรู้จักนักร้องสาวเสียงทรงพลัง ตู่ นั่นทิดายังต้องชิดซ้าย ดาร์เอ็นโดรฟินยังต้องชิดขวา บุคคลที่ว่าคือ พี่หมอปุ๋มผ็หญิงคนเดียวของเราเชิญเปิดด้วยเพลงแรกคับ ''
'' เข้าทางมันเลย ม่อนร็จักปุ๋มน้อยไปซะแล้ว '' ไอ้ตัวเล็กหันมากระซิบกระซาบกับผม
'' พอดีพี่ร้องไม่ค่อยเก่งน่ะน้องม่อน อย่าคาดหวังกะพี่มาก '' ปุ๋มตอบเหนี่ยมๆอายๆ
ปุ๋มรับหนังสือเพลงที่มีเพลงให้เลือกจากนายเพียว
ก่อนส่งสัญญาณบอกนายเพียวว่านี่แหละคือเพลงที่เธอเลือก
จากที่บอกว่าร้องไม่เก่งแต่ผ่านไปเพลงแล้วเพลงเล่าเธอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อยหรือหมดแรงแต่อย่างใด
จนผมชักจะเห็นด้วยกับประโยคที่บอกว่านายม่อนรู้จักหมอปุ๋มคนนี้น้อยไปซะแล้ว
'' หลังจากให้เกียรติสุภาพสตรีหนึ่งเดียวในกลุ่มเรียบร้อยแล้ว ต่อไปเราก็จะให้เกียรติกับผู้สูงอายุที่สุดในกลุ่มของเรา '' เชิญท่านพบกับคุณหมอไม้คร้าบบบบ
'' อ้าวเฮ้ย ไอ้นี่เดี๋ยวตบให้หายหล่อเลย ''
ผมขู่เจ้าม่อนก่อนรับหนังสือเพลงมาเปิดดูก่อนเลือกเพลงไปหนึ่งเพลง
'' โห ซึ้งมาก '' นายเพียวรับหนังสือเพลงไปดูก่อนบ่นพึมพำ
อาจยังไม่เห็นว่ารักมากมาย
อาจยังสงสัยผู้ชายคนนี้
อาจยังไม่เห็นสายตาแห่งความหวังดี
แต่เธอก็คงเข้าใจมันสักวัน
อาจมีใครๆ ที่เขาดีกว่า
อาจจะมีคนที่เธอใฝ่ฝัน
แต่จะมีใครให้เธอหมดใจอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว
อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยู่เพื่อเธอ ตลอดไป
จะเอาความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่านมา
อาจจะมีเวลาที่เธอต้องการ
อีกนานแค่ไหนรักนี้ยังอยู่
อยู่เป็นรักแท้เพื่อเธอเท่านั้น
ด้วยใจที่พร้อมให้เธอจากคนอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว
อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยู่เพื่อเธอ ตลอดไป
จะเอาความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่านมา
อาจจะมีเวลาที่เธอต้องการ
อีกนานแค่ไหนรักนี้ยังอยู่
อยู่เป็นรักแท้เพื่อเธอเท่านั้น
ด้วยใจที่พร้อมให้เธอจากคนอย่างฉัน
กับวันเวลาที่ยาวนาน คงจะพอให้รอเธอ
และคงจะทำให้เธอได้รู้
หลังจากเพลงหวานๆและมีความหมายของผมส่งไปให้คนหนึ่งคนแถวนี้ สร้างความเลี่ยนให้กับน้องชายตัวดีผมเป็นที่สุด
ตอนนี้ก็มาถึงคราวนายเพียว
ใครๆว่าฟ้าให้คนได้รักกัน
ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้
ทำไมล่ะใจที่ให้เธอไป
ไม่เคยถึงเธอซักที
ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน
ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ค่อยจะมี
เวลาให้เราผูกพัน
แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ
จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ
ในความอดทน ไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจ ไม่เคยสิ้นสุด
ในความห่วงใยไม่เคยจะหยุด
ในใจที่มีแต่รัก
แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ
จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ
จนกว่าฟ้าจะมีเวลา เพลงจังหวะครึ่งๆพอให้โยกได้ แต่เอ….มันจะสื่อความหมายอะไรมั้ยนี่