มาค่ะมา จัดเต็มตอนพี่ไปก่อน คนแต่งกำลังนอนอัพนิยาย...ไม่ได้สบายแต่กำลังกระอักเลือดที่ไม่ได้มากับความหื่น 
รอสักครู่ใหญ่ๆ นะจ๊ะ ชื่อตอนเหมือนบอกสภาพคนแต่งตอนนี้มาก
Edited 20/10/2567
Found You 6 : Wreck It Hard! - ชีวิตไม่ง่ายเหมือนในนิทาน
ผ่านมาหลายวันแล้วหลังเหตุการณ์ระเบิดหน้ากระทรวงได้ผลสรุปมาว่าเกิดจากการลอบสังหารด้วยการลอบยิงและวางระเบิดบริเวณทางเข้ากระทรวงกลาโหม มีลอยถากของลูกกระสุนหลายที่ในบริเวณที่เกิดเหตุ
มีบอดี้การ์ดสองคนได้รับบาดเจ็บจากแฉลบของระยะกระสุนและอีกคนโดนยิงเข้าที่ขา ส่วนคนสุดท้ายเสียชีวิตในที่เกิดเหตุเพราะโดนยิงและโดนสะเก็ดระเบิด ซากรถที่ทำการเก็บกู้เจอรอยถากเช่นกันและได้ทำการทดลองพบว่าเป็นรอยถากของลูกกระสุนระบุขนาดไว้อย่างชัดเจนว่ามาจากปืนขนาดเดียวกันจากหลายทิศทาง เซบาสเตียนเปิดแฟ้มรายงานออกอ่านอย่างตั้งใจสมาธิจดจ่อไปกับลำดับเหตุการณ์พร้อมคิดทบทวนความทรงจำในวันที่เกิดเหตุไปด้วย หากวันนั้นซูกุเทินไม่ถูกเปลี่ยนให้มานั่งแทนที่เขา เนื่องจากพ่อบุญธรรมอยากพูดคุยเรื่องเหตุบ้านการเมืองและการร่วมลงทุนในต่างแดน คนที่ต้องตายตามรัฐมตรีเพิ่มอีกคนคือตัวเขาเอง
ผู้คนต่างแตกตื่นกับการก่ออาชญกรรมอุกอาจในครั้งนี้ นอกจากเหตุกราดยิงแล้วการลอบวางระเบิดไม่ได้เกิดกันบ่อยโดยเฉพาะในสถานที่ราชการและเป็นสัญลักษณ์ความมั่นคงของประเทศ รายการข่าวต่างกระหายข้อมูลเรียกเอนเกตเม้นท์ เกิดทฤฎีสมคบคิดแตกยอดหลากหลายหัวข้อถึงแม้จะไม่ใช่ความจริงแต่สามารถดึงความสนใจของกลุ่มคนที่คิดเหมือนกันให้มากระจุกรวมตัวมีพื้นที่สื่อสร้างชื่อเสียงขึ้นมาได้
“หน่วยงานไหนทำหน้าที่พิสูจณ์หลักฐานล่ะบัดด์” เซบาสเตียนถามถึงหน่วยงานที่ทำหน้าที่สรุปเหตุการณ์และทำการสืบสวนสอบสวนในครั้งนี้
“หน่วยสอบสวนคดีพิเศษ ท่านประธานาธิบดีสั่งมาโดยตรง” เลขาส่วนตัวรายงานเขายังเตรียมไฟล์วีดีโอมาให้เจ้านายในหน้าที่ดูเพื่อทำการวิเคราะห์ด้วย
“รัฐลงมาเล่นเกมส์เองเลยหรือ รู้หรือยังว่าระเบิดมายังไง” เขาเปิดไฟล์ดูในเลปทอปส่วนตัว สายตาจับจ้องเรื่องราวที่มาจากกล้องวงจรปิด ชนิดของระเบิดอาจเป็นแบบแสวงเครื่อง กลุ่มคนที่นิยมใช้ระเบิดแบบนี้ก่อความวุ่นวายมีไม่กี่กลุ่มทรชน
“ถูกซ่อนอยู่ภายในกระถางต้นไม้ที่นำมาประดับอาคาร ตอนแรกคิดว่าถูกซ่อนไว้ในรถประจำตำแหน่งแต่ทำการตรวจสอบตัวรถแล้วไม่พบส่วนประกอบของระเบิด” บัดด์ไม่คิดว่าจะซ่อนระเบิดไว้บนรถประจำตำแหน่งได้แน่นอน เพราะมีการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวดตั้งแต่นำรถเข้ามาในกระทรวงแล้ว สภาพตัวรถเองไม่ได้เสียหายเหมือนโดนแรงระเบิดจากภายใน
“ต้องประเมินเวลาได้สมจริงขนาดไหนกันนะ ถึงกะจังหวะการวิ่งของรถได้พอดี” นักการเมืองหนุ่มเปิดไฟล์ดูไปเรื่อยๆ พร้อมกับตั้งขอสันนิฐานไปด้วย คดีนี้สร้างความสงสัยให้เขาแต่คงจะสืบสาวจับมือใครดมไม่ได้
“ผู้ต้องสงสัยโดนรวบตัว หลักฐานเป็นปืนไรเฟิลที่ซ่อนอยู่ในตู้เก่าที่ปิดตายบนตึกบนชั้นสามที่ด้านล่างเปิดเป็นร้านสะดวกซื้อห่างออกไปห้าร้อยเมตร อืม...จะมีเหตุการณ์อะไรทำให้ประหลาดใจได้อีกไหมนะ” เซบาสเตียนบ่นงึมงำเบาๆ สำนวนที่เขาได้อ่านมีข้อคับข้องใจหลายอย่างบทสรุปสร้างความสงสัยให้เขาแทนที่จะเข้าใจสถานการณ์ได้กระจ่างขึ้น
“จะมีการคุมตัวผู้ต้องสงสัยไปสอบสวนที่ศาลวันพรุ่งนี้” เลขาข้างกายยังคงกล่าวรายงานต่อเนื่องในช่วงเวลาที่เจ้านายว่างจากเอกสารและไฟล์วีดีโอ
“จัดการได้ไหม ตัดตอนให้จบ พ่อบุญธรรมน่าจะมีคนนิยมชมชอบอยู่บ้าง” ใบหน้าเคร่งเครียดเงยขึ้นมาจากเอกสารต่างๆ แล้วมองมายังคนข้างกาย
“คำสั่งหรือเปล่า...เอาจริง?!” คนได้รับคำสั่งไม่ได้แสดงท่าทางตกอกตกใจอะไร แต่ถามย้ำถึงความต้องการอยากจะทำเช่นนั้นจริงหรือ
อีกฝ่ายหาคนรับบาปแทนฝ่ายเราก็จะตามไปปิดปาก ปัญหาที่เกิดไม่ได้แก้ให้สมบูรณ์ได้เลยเป็นการฆ่าตัดตอนก่ออาชญากรรมเพื่อปกป้องผู้อยู่เบื้องหลัง
“ต่อให้สืบลึกเข้าไปแค่ไหนก็ไม่มีทางเจอคนสั่งการเรื่องนี้ได้หรอก จะยังมีคนถูกโยงเข้ามาเอี่ยวอีกมากรวมทั้งฉันด้วย นี่อาจเป็นการสร้างสถานการณ์กำจัดวัชพืชหวังกลบหน้าดินให้โล่งเตียน” คนครุ่นคิดหยุดพูดชั่วครู่แล้วเปรียบเปรยหน้าที่ของนักการเมืองผู้ล่วงลับต่อไป
“เราเป็นกำแพงดันหลังให้ใครต่อใคร เป็นกำแพงก็ต้องทำหน้าที่กันฟ้ากันฝนและปกป้องตัวเอง” ถึงเขาจะยังไม่มีหน้าที่ยิ่งใหญ่ไม่มีอำนาจล้นฟ้าใดๆ เท่าครึ่งหนึ่งของผู้เป็นพ่อบุญธรรมก็เถอะแต่ก็ยืนอยู่ข้างๆ เข้าร่วมแทบจะทุกเหตุการณ์ เป็นผู้รู้ผู้เห็นแต่ไร้การเบิกบานรอเฉาตายอย่างเดียว! ตอนไร้อำนาจใดๆ มาหนุนนำ
“คงไม่ต้องให้มือคุณเปรอะเปื้อนหรอก งานเลี้ยงน่าจะจบวันพรุ่งนี้” บัดด์ยืนกุมมือพูดหน้านิ่ง ถ้าเรื่องการวางระเบิดซับซ้อนซ่อนเงื่อนเหมือนที่เซบาสเตียนพูดจริงๆ ต้องมีใครบางคนยื่นมือเข้ามาปกปิดคนปากโป้งแน่นอน
“รู้ตัวคนวางยาลูกชายหรือยัง” นิ้วยาวเลื่อนเปิดดูไฟล์รูปภาพบริเวณโดยรอบของพื้นที่เกิดเหตุปากก็ถามถึงลูกชายด้วยความเป็นห่วงหลายอย่าง อยากให้ได้รับการรักษาขั้นสูงสุดโดยเร็วแต่ดันมาเกิดเหตุไม่คาดคิดต้องเลื่อนเวลาออกไปอีก
“เป็นเพื่อนคุณอัลคนสนิทของลูกชาย จะถูกส่งตัวกลับไปรับโทษพรุ่งนี้เช่นกัน” คนพูดก็ตะหงิดใจความสัมพันติดเอี่ยวกันเหมือนตะขอเกี่ยวไว้ การมาถึงของลูกชายคาดว่าน่าจะเป็นภัยต่อใครบางคน
“หือ?...ทุกเรื่องต่างจบวันพรุ่ง นี่บ้านเมืองนี้จักการอาชญกรรมรวดเร็วได้ใจ” ท่านรองฯ ถึงกับอุทานเสียงหลง
เรื่องใหญ่เรื่องโตจัดการรวบผู้ต้องสงสัยได้อย่างรวดเร็วคนร้ายที่คิดฆ่าลูกชายก็รู้ตัวแล้วทั้งสองกรณีอาจจบพร้อมกันในวันพรุ่งนี้ การจัดฉากรอบสังหารของคนสองคนหาตัวคนร้ายง่ายไปหรือเปล่า
ร่างสูงโปร่งทิ้งตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงานในที่ทำการพรรคของผู้เป็นพ่อ แล้วเลื่อนหน้าจอไปให้เลขาคนสนิทมองเห็นในสิ่งที่เขาเห็นในวีดีโอไฟล์หนึ่ง
“นายเห็นไหมบัดด์ ชายต้องสงสัยคนนี้เดินออกมาจากตึกนี้หลังการระเบิด ชายอีกคนเดินสวนเข้าไปถือถุงต้องสงสัยไปด้วย แล้วกลับมาดูชายและหญิงคู่นี้เดินสบายๆ หลังจากสิ้นเสียงระเบิดขณะที่คนอื่นวิ่งกันจ้าระหวั่นบางคนยังก้มหัวหมอบกันอยู่เลย” เกิดการถกเรื่องความน่าจะเป็นในเหตุการณ์เพราะเซบาสเตียนยังติดใจกับประเด็นการลอบสังหาร
ถึงเขาอยากหาหลักฐานเพิ่มมากกว่านี้และได้ยื่นเรื่องไปยังสำนักงานตำรวจในพื้นที่แล้วแต่ก็ได้รับความร่วมมือแบบเอาหน้ารอดเป็นครั้งไปแทน
“อาจบังเอิญก็ได้ แต่ละคนความตื่นกลัวในเรื่องร้ายแรงไม่เหมือนกัน” พูดถึงเรื่องไฟล์ทั้งหมดและรูปเขาได้ตรวจดูก่อนทั้งหมดแล้วมีหรือที่เขาจะมองไม่เห็นสิ่งผิดปกติ จึงส่งมาให้คนตำรงตำแหน่งรักษาการได้วิเคราะห์ซ้ำอีกครั้ง
“ฉันไม่ได้ปรักปรำพลเรือน ถ้าเป็นไปตามที่คิดคนในละแวกนี้น่าสงสัยทุกคน แม้ชายที่รีบวิ่งออกมาอาจรีบมาดูเหตุการณ์ ส่วนชายที่สวนกันอาจไปส่งของ คู่ชายหญิงอาจเป็นคู่รักพากันหนีออกจากที่เกิดเหตุที่เดินชักช้าอาจเพราะสูงวัย ปัจจุบันการฆ่าใครสักคนอาจไม่ต้องยืมมือนักฆ่าก็ได้” เซบาสพูดในกรณีที่มองโลกผ่านไฟล์แบบคนคิดดี
“ทำเลที่เกิดเหตุค่อนข้างกว้าง คนเกิดเหตุตัวจริงอาจไม่ได้อยู่บริเวณนี้ก็ได้ หรือถูกจับได้ก็แค่แกล้งทำเป็นผู้ร้ายปากแข็ง รอขึ้นศาลพบทนายไม่ตายตอนออกจากศาลก็ตายในคุก” มือเรียวเรียกภาพแผนผังเมืองบริเวณที่เกิดเหตุให้บัดด์ได้คิดตามสถานการณ์ดูบ้าง ใช้นิ้วคอยจี้ คอยวงรอบจุดที่ต้องการกำจัดบริเวณของภาพ อธิบายความน่าจะเป็นสมทบไปด้วย
“สุดท้ายเมื่อผู้คาดว่าเป็นคนร้ายตายไป มูลเหตุต่างๆ โดนตัดจบไปด้วย คดีใหญ่เสร็จสินไร้การสืบสาว” บทสรุปแบบนักการเมืองฟังดูโหดร้าย เมื่อไร้ผู้ต้องหาคดีก็ต้องปิดเป็นเรื่องตามกระบวนการยุติธรรม
“การเมืองเขาเล่นกันแบบนี้แหล่ะ ผลประโยชน์สำคัญกว่าชีวิตใครบางคน” ประโยคเด็ดเปิดโลกความจริงที่ยากจะยอมรับแต่มีให้เห็นมาหลายกรณีแล้ว
“ก็คงไปแนวทางนั้น ผมไม่ออกความเห็นเรื่องนี้” ลูกน้องเลขาคู่คิดไม่ขัดไม่แย้งเขาไม่ใช่นักการเมืองไม่จำเป็นที่จะต้องวิจารณ์หน้าที่การงานของเจ้านาย
“เฮ้อ! ได้ข่าวจะมีการโหวตให้ รองฯจอร์น ขึ้นเป็นรัฐมนตรีแทนพ่อของฉัน เขาไม่ได้ถูกวางตัวไว้สำหรับตำแหน่งนี้นี่” การพูดคุยถูกเปลี่ยนแนวทางไปเรื่องใกล้ตัว
“อำนาจกำลังเปลี่ยนมือเซบาสเตียน คุณถึงเวลาต้องหลบจากเวทีหลักสักพัก” เป็นการให้คำแนะนำที่ถูกที่ควรเตือนสติให้รีบทำในสิ่งที่จำเป็นก่อนอำนาจจะถูกริดรอน
“หึ! ต้องให้นายมาบอกฉัน น่าขายหน้าชะมัด” เซบาสเตียนหยิบเอกสารสำเนารายงานการสืบสวนเข้าลิ้นชัก เรื่องตามหาความจริงเป็นหน้าที่ของลูกแท้ๆ ออกหน้าไปก่อน
หากหลังฉากการตายของรัฐมนตรีมีเงื่อนงำจริงต่อให้อีกสิบปีรื้อคดีขึ้นมาใหม่ก็ยังปิดสำนวนไม่ได้อยู่ดี ตอนนี้จำเป็นต้องทำให้สิ่งที่ควรทำอย่าให้เวลาเดินนำหน้าไปเรื่อยๆ จนหมดเวลาเตรียมการเหมือนที่บัดด์พูดเตือนไว้
“เมื่อไหร่ลูกชายจะได้รับการผ่าตัด ศาสตราจารย์แจ้งข่าวมาหรือยัง” ร่างสูงเตรียมตัวออกจากพรรคไปยังทำงานที่ทำเนียบยังมีการประชุมที่เขาต้องเข้าไปทำหน้าที่รออยู่
“เร็วที่สุดที่เพชรของเราพร้อม” ร่างสูงใหญ่สาวเท้าก้าวตามติดเป็นนิสัยที่ทำเป็นประจำยิ่งกว่าความเคยชิน มันคือวินัยและหน้าที่ของบอดี้การ์ดส่วนตัวที่ดี
คนเป็นหมอก็คงต้องมีจรรยาบรรณไม่ทิ้งขว้างคนไข้สักคนสินะ เห็นทีคนร่วมอาชีพที่ชั่งพูดชั่งติเตียนหมอนักวิจัยคนดังอาจเป็นแค่กุข่าวลือให้เสียชื่อเสียง หมอแซคการียังมีจรรยาบรรณแพทย์อยู่เต็มเปี่ยมแม้จะไม่ค่อยได้ทำการรักษาคนไข้ในโรงพยาบาล อยากจะจับพวกปากมากมาตีปากเสียจริงๆ มือไม่ทำปากยังมอมทำให้ชีวิตคนๆ หนึ่งเดินบนเส้นทางที่แตกต่างได้ลำบากขึ้น
“ยิ่งช้าอำนาจฉันก็ยิ่งน้อยลง ตอนนี้ยังปิดได้อยู่เตรียมเอกสารปลอมแปลงตัวตนของลูกชายให้พร้อม เกิดต้องไปประจำตำแหน่งอื่นนอกประเทศฉันสามารถพาผู้ติดตามไปได้หนึ่งคนโดยไม่ต้องโดนตรวจสอบ” แล้วจู่ท่านรองฯ รักษาการก็หันมาประจันหน้ากับผู้ติดตามด้านหลัง
“แล้วนายล่ะบัดด์ จะลาออกหรือไปด้วยกัน” เป็นคำถามที่น่าตบปากตัวเองเป็นที่สุดเซบาสเตียนต้องไม่ให้ทางเลือกแก่ลูกน้องคู่ใจสิถึงจะถูกต้องอำนาจเบ็ดเสร็จอยู่ในมือยังใจอ่อนใจบาง
“
ก็คง...” บัดด์นิ่งไปครึ่งอึดใจเหมือนอยากแย่เหย้าให้คนถามใจตุ๊บๆ ต่อมๆ รอลุ้นเหมือนตรวจล็อตโต้เมื่อหมุนวงล้อตัวเลข
“
...ตามคุณไปทุกที่นั่นแหล่ะ ไม่น่าถาม” ใบหน้าคมเข้มดุดันแต่ดันยกยิ้มเยาะเย้ย เมื่อทำให้เพื่อนในคราบเจ้านายใจฝ่อได้จนหน้าหวอตาลอย
“นายทำใจฉันร่วงลงตาตุ่มเลยนะเนี่ยให้ตาย จะพูดอะไรก็อย่าทิ้งช่วงนานสิ คนฟังใจไม่ดีนะรู้ไว้ด้วย” มือเรียวตบป้าบที่หว่างอกทำโทษที่ต้องให้เขาเสียมู้ด อารมณ์สะดุดจนหัวแทบทิ่มพื้น
ให้ตายสิ! ใครเป็นเจ้านายใครเป็นลูกน้องกันล่ะเนี่ย แต่ระหว่างเขาทั้งสองคนไม่มีความรู้สึกนี้อยู่แล้วบัดด์ยังคงเป็นเพื่อนรักเพื่อนตายตั้งแต่เด็กเข้าวัยรุ่นสู่วัยทำงานและเริ่มแก่ อาจจะไม่ตายไปด้วยกันเพราะเขาดันมาเป็นนักการเมืองก็คงไม่ได้แก่ตาย...
พ่อบุญธรรมเป็นตัวอย่างที่ดี! เซบาสเตียนตั้งใจไปเยี่ยมลูกชายเสียหน่อยเพราะเมื่อคืนพึ่งจะได้รับสายจากอัล ที่โทรมาขอความช่วยเหลือให้ช่วยส่งคนของเขากลับประเทศไปรับโทษอย่างปลอดภัย แน่นอนว่าบัดด์ไม่รู้เรื่องนี้แต่ปะติปะต่อเรื่องราวได้ใกล้เคียงจนเขาทึ่งในการคิดวิเคราะห์และเชื่อมโยงเรื่องราวอย่างเยี่ยมยอด
พรุ่งนี้ทุกอย่างจะจบลงเหมือนที่เจ้าตัวพูดก็อาจเป็นไปได้ “ฉันว่านายไม่น่าเป็นบอดี้การ์ดนะ ไปศึกษาศาสตร์พยากรณ์ดีกว่าน่าจะดัง” ท่านรองฯพูดลอยๆ แต่คนฟังไม่ได้ใส่ใจเสียเท่าไหร่ ระแวดระวังภัยรอบตัวให้เพื่อนนักการเมืองเสียมากกว่า
“เฮ้! เซบ! ระวัง!” มือหนาคว้าเอวร่างสูงใช้ขาแข็งแรงดันข้อพับบริเวณหัวเขาให้ร่างในอ้อมกอดล้มลงแล้วเอาตัวเองดันให้ใต้ร่างหมอบติดพื้น
เฟี้ยว! ปิ้ว! ปิ้ว! เสียงปืนไรเฟิลเก็บเสียงดังเฉียดหน้าของเซบาสเตียนแค่เซ็นติเมตรเดียว โชคดีที่เขาหันหน้ามาคุยหวังให้เพื่อนเปลี่ยนอาชีพเป็นหมอดู
บอดี้การ์ดรอบนอกรีบกรูกันเข้ามาดูแลความปลอดภัยส่วนหนึ่งรีบวิ่งไปยังทิศทางที่กระสุนยิงมาเพื่อตามหาคนลอบยิง
“ไม่บาดเจ็บนะ เซบ! เฮ้! นายปลอดภัยนะ โดนยิงไหม
เซบ! เซบาสเตียน!!”
Edited 20/10/2567
ขณะเดียวกันที่โรงพยาบาลหรูและเป็นเชฟเฮ้าส์ของซูกุเทิสเกิดเหตุชุลมุนเกิดขึ้น พยาบาลวิ่งวุ่นเรียกหาหมอประจำคนไข้กันจ้าระหวั่น เพราะลูกชายของคนสำคัญหยุดหายใจกระทันหันต้องรีบทำการปั๊มหัวใจกันยกใหญ่ “เรียกตัวหมอแซค! ด่วนเลย! เร็ว!” เสียงเจ้าหน้าที่คนหนึ่งสั่งพยาบาลหน้าห้องวีไอพีเร่งรัดให้รีบเรียกหมอประจำคนไข้เพราะอาการโดยรวมไม่ค่อยดีนัก
“สอดท่อช่วยหายใจแล้วทำไมหัวใจยังหยุดเต้น แจ้งหมอดีแลนท์ด้วย” หมอลูยส์ตื่นขึ้นมาจากการงีบหลับในห้องตะวันได้ยินเสียงตะโกนโหวกเหวกเลยรีบวิ่งมาดูเหตุการณ์แล้วตามไปช่วยเปลี่ยนมือปั๊มหัวใจ
‘พี่ซุกท์ พี่ซูกุเทิน!’ ตะวันลอยคอมองหารุ่นพี่โคม่า แต่เขาไม่เห็นแม้แต่เงาของผีหน้าหล่อเลยตอนนี้ เด็กน้อยทั้งตื่นเต้นทั้งยืนงง อยากจะช่วยแต่ไม่รู้จะช่วยยังไงดีได้แต่ลอยตัวมองดูเหตุการณ์ลุ้นไปกับหมอลูยส์จนตัวโก่ง
แปลกมาก ตะวันรู้สึกใจคอไม่ดีภาวนาขอให้เพื่อนคนเดียวของเขาปลอดภัยหรือหากกลับเข้าร่างได้ก็ขอให้รอดจากเหตุการณ์ร้ายๆ ที่อาจถึงชีวิตครั้งนี้ไปได้ แม้จะเสียดายที่ต้องขาดเพื่อนแล้วกลับไปอยู่เหงาๆ คนเดียวตามเดิม ก็ยังดีกว่าเห็นใครต้องมาตายจากเหมือนพ่อและแม่ของเขา
สองมือประสานกันกลางหว่างอก ปากก็บ่นพึมพำๆ บทสวดอะไรก็ได้ที่ไหลเข้ามาในสมองที่พอจะนึกออกจากตอนเป็นเด็ก พรั่งพรูออกมาเหมือนคนบ่นมั่วบ้างถูกบ้างแต่เขาตั้งใจสวดภาวนาอธิฐานจิตขอพรให้ซูกุเทินด้วยใจบริสุทธิ์ หวังให้พี่ซุกท์ผ่านวิกฤตครั้งเลวร้ายครั้งนี้ไปได้ด้วยดีปลอดภัยตลอดรอดฝั่ง อย่าได้เป็นเหมือนครอบครัวของเขาเลย
‘พี่ซุกท์อย่าเป็นอะไรเลยนะ’ เด็กน้อยน้ำตาซึมพาลให้นึกถึงวันแสนเศร้าที่ได้รู้ว่าเหลือเขาเพียงคนเดียวในวันที่ครอบครัวจากไป
“ตาหวาน!” เสียงคนอยู่ในสภาวะวิกฤตเรียกหาคนน้อง ตะวันหันรีหันขวางมองหาคนต้นเสียง
ร่างโปร่งใสลอยตัวมองมุมสูงดูว่าคนที่เรียกเขาไปหลบซ่อนอยู่มุมไหนของห้อง หันรีหันขว้างก็ยังคงไม่เห็นหน้าเห็นตัวของพี่ซุกท์ เขากลับมามองร่างของคนพี่อีกครั้งเห็นร่างนอนนิ่งนั้นมีเงาสั่นไหวไปมาเหมือนโดนช็อตด้วยกระแสไฟฟ้า
ตะวันถึงกับกุมขมับไม่รู้จะช่วยเหลืออย่างใด แต่ยังอุ่นใจที่ร่างจริงได้ดึงร่างสเมือนกลับไปรวมอยู่กับตัวด้วยกันได้แล้ว หูเขาคงจะแว่วไปเองด้วยความเป็นห่วง เขาเฝ้ามองการช่วยชีวิตที่ชุลมุนวุ่นวาย
เด็กวัยใสอย่างตะวันไม่ต้องการความสูญเสียอีกแล้ว ไม่มีพี่ซุกท์เป็นเพื่อนแต่ยังมีพี่ซุกท์กลับมาเยื่ยมเขาได้เสมอถ้ายังมีชีวิตอยู่ต่อไปเหมือนพี่ทรรศ ดวงตากลมโตเหมือนกวางน้อยเต็มตื้นไปด้วยน้ำตา
‘ไม่เป็นไร...ผมไม่เป็นไรพี่ซุกท์กลับไปเป็นตัวของพี่เถอะ’ ตะวันยิ้มส่งให้จนตาหยี่ เขาส่งความสุขที่ได้อยู่ใช้ชีวิตร่วมกับพี่ซุกท์สุดแสนที่จะมีความสุขที่สุดแล้ว ความสว่างไสวสาดใส่เต็มการมองเห็นดุจแสงอาทิตย์แรกสาดส่องสรรพสิ่งในเช้าวันใหม่
“ตะ...ห..วาน..” ซูกุเทินพึมพำเหมือนเสียงยุงตีกันไร้ผู้คนที่กรูเข้ามารายล้อมรอบตัวได้ยิน
จบได้เ*ยมาก
ฝากอี-บุ๊คสองเรื่องด้วยนะคะ
Waiting for, Loving around รอจนเจอ(เธอที่รัก) https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjg3MDQwMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyMTQwNCI7fQCALL Me : special the Myth https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjg3MDQwMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyMzkyOSI7fQ
หัวข้อ: (นิยายแฝด)Obviously See Through!-เห็นนะ!อย่าหลบพี่(ตบจูบ)::แก้ไขตอนที่ 8 (อ่าน 3563 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก