รักร้ายๆของน้องเนย ตอนที่ 2 (11-09-2021)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักร้ายๆของน้องเนย ตอนที่ 2 (11-09-2021)  (อ่าน 1037 ครั้ง)

ออฟไลน์ Solaris

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
**************************************************************************************

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

…………………………………………
ตอนที่ 1  :katai4:
ในเช้าวันจันทร์ที่สดใส ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกทม. อันที่จริงต้องบอกก่อนว่า ผมสอบได้ทุนเรียนฟรีของมหาลัยนะ (เค้าเก่งใช่ม้า...) และในวันนี้มีกิจกรรมรับน้องของสาขา ในฐานะที่ผมเป็นรุ่นพี่ปี 2 ก็ต้องลงไปเที่ยวชมน้องๆกันหน่อยนะ

“อุลตร้าแมนปล่อยลำแสงใส่น้องใหม่ จะทำยังไงน้องใหม่วิ่งหนีไม่ทัน อยู่ดีๆก็มีชินจัง โอ้วๆๆๆ อยู่ดีๆก็มีชินจัง มิซาเอะซังให้มาจับตัวไป อ่ะจับตัวไป จับตัวไป เอาไปส่ายเอว ส่ายเอว ส่ายเอว ส่ายเอวน้องใหม่ ส่ายเอว ………“ เสียงร้องเพลงรับน้องดังมาจากหน้าคณะ บรรยากาศหลังเลิกเรียน น้องๆพี่ๆทุกชั้นปีเริ่มทะยอย จับกลุ่มกันยกใหญ่ สวัสดีทักทายกันตามขนบธรรมเนียมอันดีงาม 

“เนย!เนย! มานี่ๆ ตรงนี้ๆ” เสียงไอ้โซ่  เพื่อนผมตะโกนมาแต่ไกล ผมก็วิ่งหอบ แฮ่กๆๆ ลิ้นห้อยมาเลย เพราะมัวแต่แอบหนีไปซื้อน้ำปั่นหน้ามอ (ร้านนี้เบอร์รี่ปั่นอร่อยนะทุกคน เค้าขอบอก) มาสายจนได้ จนปี 2 ทุกคนเขามาครบกันหมดแล้วมั้งเนี่ย และไอ้คนที่ตะโกนเรียกน่ะ มันชื่อโซ่ บ้านรวยและหล่อมากขอบอก จีบได้ โสดมาก!!! ฮ่าๆๆๆ

“มานานยังอ่า นี่แอบไปซื้อน้ำปั่นมา กินม่ะ” ผมวิ่งหอบแฮ่กๆๆ มาหามันที่ใต้ต้นไม้อันเชียวชะอุ่ม พร้อมกับยื่นน้ำปั่นของโปรดไปให้โซ่มันกิน

“มาสายนะมึง คนอื่นๆเขามากันหมดล่ะ” มันบ่น!!! พร้อมกับเอาน้ำปั่นไปดูด

“เออสิ!!! กูจะโดนเขารุมทุบมั้ยเนี่ย” ผมมองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวง ยิ่งเป็นที่หมายปองของใครหลายๆคนอยู่ด้วยสิ  (หมายถึงเขาจ้องจะทุบนะ เพราะว่าปากดี ฮ่าๆๆๆๆ)

และในตอนนี้รุ่นปี 2 กำลังยืนห้อมล้อมน้องปีหนึ่ง โดยยังเต้นแรง เต้นกา อย่างไม่ลดละ บ้างก็ดิ้นแง่กๆๆ เป็นไส้เดือน บ้างก็จะปีนขึ้นไปอยู่บนต้นไม้อยู่แล้ว ถ้าไม่ติดว่ามีอาจารย์เดินเข้ามาด่าก่อน ฮ่าๆๆๆๆ

“น้องชื่ออะไรๆๆๆ ชอบทำท่าอย่างงี้ๆๆ” ตอนนี้น้องๆปีหนึ่งกำลังแนะนำตัวกันอยู่โดยมีรุ่นปี 2 ปี3 บ้าง ปี 4 ประปราย ยืนร้องเพลงเป็นซาวน์แทร็ค  ตามมาด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆทั้งหลาย ที่จะส่งเสียงเกรียวกราว เมื่อน้องใหม่หน้าตาดีแนะนำตัว

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

“พี่ชื่อวายนะครับ สุดหล่อวายร้ายประจำคณะ” คนนี้ชื่อวาย เพื่อนผมอีกคนกำลังแนะนำตัวเอง และก็ตามมาด้วยเสียงโห่ ฮิ้ว จากคนอื่นๆ ฮ่าๆๆๆ  ตอนนี้เรากำลังแนะนำตัวของรุ่นพี่ปี 2 กันอยู่นะ แต่ละคนก็ต้องมีมุข มีท่าทางประกอบการแนะนำตัว เพื่อเพิ่มอรรถรสในการทำกิจกรรม

“พี่ชื่อโซ่ครับ น้องๆคงเคยได้ยินแต่ว่า ซ.โซ่ลามที กันใช่มั้ยครับ แต่โทษที ผมโซ่คนนี้ล่ามใจนะครับ” แหม่ๆๆๆๆ ไอ้โซ่ หมั่นว่ะ

“ฮิ้วววว............ว๊ายๆๆๆๆ หนูอยากโดนล่ามๆๆๆ ”เสียงน้องๆ แซ่วกันยกใหญ่ ไม่วายรุ่นพี่ปีอื่นๆที่ได้ยินต่างก็พากันแซวมัน ก็บอกแล้วว่าเพื่อนผมคนนี้มันหล่อ

 

“พี่ชื่อนาตาชานะคะ ชื่อเต็มๆคือ นาตาชา โรมานอฟ สายลับรัสเซียแบบแบ่งเขต เขต 1 ” ฮ่าๆๆๆๆๆๆ สุดมาก เอามุขมาจากไหนนี่ แต่ละคน  เพื่อนสาขาผมแต่ละคน สงสัยจะเรียนหนัก คนนี้ชื่อชาช่า เธอเป็นสาวสวย ประจำสาขา มีดีกรีเป็นถึงดาวสาขาปีที่แล้วเชียวล่ะ

“พี่ชื่อชาช่าค่ะ” หลังจากที่ทำมือเป็นปืนเสร็จแล้ว ก็ยืนโบกไม้โบกมือเป็นนางงามตามลำดับถัดไป

 

ทีนี้ถึงตาผมแนะนำตัวแล้วสิ เนย! เอาแล้วดี ไม่ได้เตรียมข้อมูลมาด้วย ด้นสดแล้วกันเนาะ อย่าน้อยหน้า เอ้าเริ่ม.....

“ส่วนพี่ชื่ออลิซ เคยทำงานให้กับบริษัทอัมเบรลล่าคอร์ปเปอเรชั่น ในห้องทดลองลับใต้ดินขนาดใหญ่ที่มีการพัฒนาอาวุธไวรัสรูปแบบใหม่  และบังเอิญมีเพื่อนร่วมเดินทางคนหนึ่ง เธอมีชื่อว่า จิว วาเลนไทน์” ผมพูดออกไปด้วยความมั่นใจ พร้อมทำท่าทาง Action ต่อสู้เหมือนในหนัง ฮ่าๆๆๆ เป็นไงล่ะ พร้อมกับผายมือแนะนำเพื่อนร่วมรุ่นอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆผม รับมุขกันต่อเป็นทอดๆ

“ฮ่าๆๆๆๆ พี่ชื่อ พี่เนยครับผม“ ทุกคนต่างพากันหัวเราะชอบใจกันยกใหญ่ 555+

“เฮ้ยๆๆๆ น้องคนนั้น บอกว่ามึงน่ารัก นู่นๆๆ” โซ่มันแอบเดินมากระซิบบอกผม  พร้อมกับชี้ไปที่เด็กปีหนึ่ง ต่างพากันซุบซิบๆ นินทาผมชัวร์ มองมาทางนี้ แล้วก็หัวเราะอีก

“ลองขายหน้าตาแล้วมันไม่รุ่งว่ะ เดี๋ยวนี้ต้องขายขำ ฮ่าๆๆๆๆ” ผมหันไปบอกไอ้โซ่ พร้อมเอาศอกกระแทกมันไปทีนึงด้วยความหมั่นไส้ ฮอตดีนักนะ

 

หลังจากที่เลิกกิจกรรมรับน้องผม ผมก็ต้องเดินกลับไปหน้ามอ เพื่อที่จะรอรถเมล์กลับหอพัก ส่วนไอ้โซ่โดนน้องๆรุมของลายเซ็นอยู่ ผมจึงขอเดินออกมาก่อน เพราะเดี๋ยวจะไปซื้อของกินรอหน้ามอ  ระหว่างทางก็เดินฮัมเพลงไปเรื่อยเปื่อย

ปึก!!!ฟุบ!!!! “อ่าวเฮ้ย!!! เหี้ย!!!” เหมือนมีของแข็ง ลอยมากระแทกที่หัวอย่างแรง รู้สึกตัวอีกทีผมก็มานอนกองอยู่ที่พุ่มไม้ ที่ก่อนหน้านี้ตัดแต่งอย่างสวยงาม แต่ตอนนี้ได้เละเทะลงไปแล้ว เพราะผมมานอนกองอยู่ในนี้ วิ้งๆๆๆ มันมีเสียงอะไรก็ไม่รู้อยู่ในหูด้วย อะไรว่ะเนี่ย ใครทำอะไรผม

“มึงไปเล็งหัวน้องเค้าทำไมว่ะ ไอ้เหี้ยโค้ก” ในขณะที่ผมยังคงหลับตาอยู่ และมึนหัว ก็ได้ยินเสียงฝีเท้า วิ่งเข้ามารุมบริเวณรอบๆผม

“น้องเค้าเป็นไรมั้ยเนี่ย นิ่งไปเลย” เสียงผู้ชายอีกคน

“เดี๋ยวกูดูก่อน แป๊ป!!” ผมโดนยกตัวขึ้นมา ตาก็ลืม สลึมสลือ เบลอหนักมาก เจ็บด้วย

“เป็นไรมากมั้ยครับน้อง อ้าว!!!เนย มาทำไรแถวนี้” เสียงพี่ผู้ชายคนที่ดึงผมขึ้นมานั่งพิง เรียกชื่อขึ้น หลังจากที่ตาปรับโฟกัสได้แล้ว จึงรู้ว่าเขาคือพี่โค้ก ปี 3 นี่เอง ***(เดี๋ยวคนนี้เค้าจะเล่าให้ฟังว่าเป็นมายังไง)***

“ไม่ได้ชื่อเนย แต่ฉันชื่ออลิซ เคยทำงานให้กับบริษัทอัมเบรลล่าคอร์ปเปอเรชั่น ในห้องทดลองลับใต้ดินขนาดใหญ่ ที่มีการพัฒนาอาวุธไวรัสรูปแบบใหม่” ผมพูด ในขณะที่ตอนนี้หัวก็ยังคงมึนๆ และปวดตึบๆอยู่

“ฮ่ะ..อะ ..อะไรนะ” เสียงพี่โค้ก น่าจะดูงงๆ ไม่แพ้เพื่อนเขาที่ยืนมุ่งอยู่รอบๆ 3-4 คน

“สงสัยกูว่าเด็กมึงคงจะสมองกระทบกระเทือนว่ะ โดนลูกบอลอัดกระแทกหัวไปซะขนาดนั้นอ่า”เออ!!!!บอลอัดกระแทกหัวกู ก็เพราะพวกมึงนั้นแหละ  ส่วนพี่คนนี้ ผมจำได้ว่าชื่อพี่ฟ่าง...

 

 

To be continue … 
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-09-2021 16:40:55 โดย Solaris »

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1
Re: รักร้ายๆของน้องเนย ตอนที่ 1
«ตอบ #1 เมื่อ12-06-2021 20:59:25 »

 :pig4:
 :3123:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
Re: รักร้ายๆของน้องเนย ตอนที่ 1
«ตอบ #2 เมื่อ22-06-2021 13:11:44 »

ไปหมดแล้วนิ สมอง :katai5:

ออฟไลน์ Solaris

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ตอนที่ 2

To be continue … 
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ไม่ได้ชื่อเนย แต่ฉันชื่ออลิซ เคยทำงานให้กับบริษัทอัมเบรลล่าคอร์ปเปอเรชั่น ในห้องทดลองลับใต้ดินขนาดใหญ่ ที่มีการพัฒนาอาวุธไวรัสรูปแบบใหม่” ผมพูด ในขณะที่ตอนนี้หัวก็ยังคงมึนๆ และปวดตึบๆอยู่
“ฮ่ะ..อะ ..อะไรนะ” เสียงพี่โค้ก น่าจะดูงงๆ ไม่แพ้เพื่อนเขาที่ยืนมุ่งอยู่รอบๆ 3-4 คน
“สงสัยกูว่าเด็กมึงคงจะสมองกระทบกระเทือนว่ะ โดนลูกบอลอัดกระแทกหัวไปซะขนาดนั้นอ่า”เออ!!!!บอลอัดกระแทกหัวกู ก็เพราะพวกมึงนั้นแหละ  ส่วนพี่คนนี้ ผมจำได้ว่าชื่อพี่ฟ่าง...
“เออ ! ปัญญาอ่อน!!!! ”  เสียงไอ้พี่โค้ก มันมองผมแบบเหยียดสุด........O-O
 
หลังจากที่ผมโดนลูกฟุตบอลอัดกระแทกไปที่หัว และตอนนี้ก็ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่แถวบริเวณพุ่มไม้ข้างสนามฟุตบอล
“เฮ้ย!!! กูว่าพาน้องเขาไปห้องพยาบาลก่อนมั้ย” พี่ผู้ชายอีก (คนนี้ผมไม่รู้จัก) พูดขึ้น 
“กูก็ว่างั้นล่ะ” หลังจากนั้น ตัวผมก็ลอยขึ้นตามแรงยกของไอ้พี่โค้ก เตรียมพร้อมที่จะหอบผมไปที่ห้องพยาบาล
 
แต่ผมก็ว่าไม่น่าจะเป็นอะไรมาก ไม่ต้องไปห้องพยาบาลก็ได้มั้ง
“เฮ้ย!!พี่ เนยไม่ไปเป็นไร แค่มึนๆ ปล่อยก่อนๆ ” ผมหรี่ตามองพี่โค้ก ที่ตอนนี้หน้าเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ O_O!
“อวี๋ยยยย...... มันหยดลงมาแล้ว มันจะหยดลงมาแล้วววว มันจะโดนหน้าแล้ว ปล่อยก่อนๆๆ   ”อวี๊ย!!!เหงื่อไอ้พี่โค้กมันจะหยดลงมาโดนหน้าผม !!!!
ตุบ!!!อั๊ก!!!เฮ้ย!!!! อยู่ๆไอ้พี่โค้กมันก็ปล่อยผมลงอย่างกระทันหัน เรียกว่าปล่อยกูทิ้งกลางอากาศเลยทีเดียว ทำให้ผมหล่นตุบลงมาที่เดิมอย่างไม่เป็นท่า และเพื่อนๆพี่มันก็ต่างอุทานออกมาด้วยความตกใจ 
“โอ๊ย!!!” ไอ้เนยจุกอย่างไม่เป็นท่า ลงมากระแทกพื้นซะขนาดนั้น ถึงแม้จะมีพุ่มไม้ มีหญ้า มีดินอยู่ก็เถอะ (พุ่มไม้เละเทะซ้ำ 2 ขอโทษนะครับ ไม่ได้ตั้งใจ)
“เฮ้ย! มึงทำอะไรน้องเขา” พี่ฟ่างพูดขึ้น... ใช่ๆด่ามันเลย
“ก็น้องมันบอกให้กูปล่อย กูก็ปล่อยไง” ไอ้พี่โค้กพูดหน้าตาเฉย หน้านิ่งมาก ทำผมเจ็บแล้วยังไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีก
“ใช่!!!เพื่อนพี่อ่า เขาแกล้งเนย มีเจตนาไม่ดีชัดๆ ”ผมหันไปโวยวาย พร้อมบวก+++ทั้งๆที่ไม่ได้ดูตัวเองเลย มาคนเดียวกับแก๊งค์ชายฉกรรจ์ทั้ง 4
“อ้าว!! ไหนบอกว่าชื่ออลิซ ” พี่มันหันมาแสยะยิ้ม ข้างมุมปาก!!!
“ตลก!!!!” ผมหันไปพูดขึ้น
“แล้วเตะบอลยังไง ไม่เห็นคนหรอครับ เตะมาได้ยังไง” ผมหันไปถามคนตั้งเหตุ ที่ทำผมเจ็บตัวไปแล้ว 2 รอบ
‘’ก็เล่นบอล ก็ต้องเตะบอลไง หรือจะให้เล่นอย่างอื่น เตะอย่างอื่น....” พี่มันพูดขึ้น พร้อมกับชะโงกหน้ามาใกล้ผม กูว่าอีกไม่นาน กูจะโดนเขาทุบ!!!!!
 
หลังจากนั้นผมก็รีบลุกขึ้น และก็รีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น กวนตีนเขาไว้เยอะ 555+ **********************************************************************************************************
“เส้นเล็กน้ำตกหมูพิเศษ 1 ชามครับ” ตอนที่ผมก็มานั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ร้านระแวกหอผม อัพเดตอาการล่าสุด กลับมาเอายาหม่องทานวดๆที่หัวนะ พร้อมกับกินยาพาราไป 1 เม็ด
 
ตึ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงไลน์แจ้งเตือนรัวๆในมือถือผม ใครมันพิเรนท์ส่งอะไรมารัวขนาดนี้
Sor.Zo​: ส่งสติ๊กเกอร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
I.Butter​: ปัญญาอ่อน!!!!!!
Sor.Zo​: ส่งสติ๊กเกอร์ๆๆๆๆๆ (ยังๆ ไอ้โซ่มันยังไม่หยุดส่งสติ๊กเกอร์)
I.Butter​: อะไร………
Sor.Zo​: 555++ อยู่ไหนๆๆ ถึงห้องยังมึง
I.Butter​: เพิ่งมาถึงสักครู่ กูลงมากินก๋วยเตี๋ยวอยู่ ว่างายยยยยย.......
Sor.Zo​: เออ เดี๋ยวกูไม่รับมาบ้าน
I.Butter​: จะมากี่โมง มันจะดึกแล้วนะ แล้วมึงจะพากูไปไหน
Sor.Zo​: ไปมอ กูลืมชีทงานของน้องกู ต้องไปเอาว่ะ น้องกูมีส่งงานพรุ่งนี้เช้า
I.Butter​: แล้วไอ้วายล่ะ
Sor.Zo​: ไม่ว่าง!!!
I.Butter​: นาตาชาล่ะ
Sor.Zo​: มันไม่สะดวก!!!! มึงไปกับกูนี่ล่ะ อย่าเรื่องมากเถอะ วุ้ย!!!
I.Butter​: ส่งสติ๊กเกอร์กลับไปรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
สรุปว่าผมต้องไปมหาลัยเป็นเพื่อนมัน เวร!!! กี่โมง นี่ก็ปาไป 2 ทุ่มกว่าแล้ว ไอ้โซ่มันเอางานน้องมันไปช่วยทำที่มอ แต่ลืมหยิบกลับมาด้วยนี่สิ  หลังจากที่กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ผมก็กลับมาห้อง กินแล้วก็ง่วง อิ่มแล้วก็ง่วงเลยทีนี้ 
 
ผมอาบน้ำเสร็จ ว่าจะแอบงีบไปสักพักล่ะกันนะ ระหว่างรอไอ้โซ่มารับ
ZZZZzzzZZZzzZZ
สักพักไอ้โซ่ก็มารับผมที่ใต้หอ
“ง่วงหรอ กินไรมั้ย”  ไอ้โซ่!!! ทำไมยังกล้าถาม กูงัวเงียขนาดนี้
“กูอิ่มแล้ว รีบๆไปกันเถอะ กะได้รีบกลับมานอน”
“เดี๋ยวๆๆๆ มึงจะไปมอ ชุดวัว!!!! แบบนี้หรอ” ไอ้โซ่ถาม ผมก็ใส่ชุดนอนนี่ล่ะครับ เสื้อขาวยาว กางเกงขาวยาว แค่เป็นลายวัวสีขาวดำ
“ทำไม มันดึกแล้ว ไม่มีใครเห็นหรอกมึง โนสนโนแคร์ ป่ะ!!รีบๆ ให้ว่อง” ผมรีบเดินไปอีกฝั่ง เปิดประตูขึ้นรถ และมุ่งหน้าไปที่มหาลัย
ไม่นานรถเก๋งคันสีดำก็มาจอดอยู่ที่ลานจอดรถ ณ มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ผมและไอ้โซ่ต้องเดินไปอีกตึกหนึ่ง เป็นตึกที่มี 7 ชั้นอ่านะ 
“โซ่แล้วนี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะ มาดึกอะไรขนาดนี้” ระหว่างทางเดินไปตึก ผมก็พูดขึ้น บรรยากาศรอบตัวคือมืดมาก
“เออนะ เดี๋ยวรีบขึ้นไปเอา”
ขณะนี้ผมมายืนหน้าตึกพร้อมกับไอ้โซ่ ผมกับมันกดลิฟท์ขึ้นไปที่ชั้น 7 ของตึก ไฟปิดหมดแล้วด้วยจ้า ต้องอ้อนวอนลุงยามให้ช่วยเปิดไฟให้หน่อย แต่ก็เปิดได้แค่บางส่วนนะ ได้แค่ไฟใต้ตึก และก็ไฟทางเดินทางในแต่ละชั้น แค่ไม่กี่ดวง
ตึ้ง!!! ประตูลิฟท์เปิดออกที่ชั้น 5 ของตึก ประตูลิฟท์ค่อยๆเปิดออกที่ชั้น 5 คือเปิดออกมาไม่เห็นอะไรเลย นอกจากความมืด
“คือไรอ่า” กูเอ๋ออยู่งง!!!! ไม่มีผู้ใดกดหนิ๊....
“ก็ปิดสิ” ไอ้โซ่เอื้อมมือไปกดปิดประตูลิฟท์ ส่วนผมยังงงอยู่!!!!!
“เลิกเอ๋อได้ล่ะ ลิฟท์มันเก่าแล้วมึง” ไอ้โซ่พูดขึ้น
“แน่ใจนะ...” ผมพูดยังไม่ทันขาดคำ ประตูลิฟท์มันก็เด้งเปิดเองอีกรอบหนึ่ง
แอ๊ดดด..........ดด...ด..ด  เสียงสัญญาณเตือนว่าน้ำหนักเกิน กูงงขึ้นไปกว่าเดิมเลยทีนี้ แล้วคือมองไปข้างนอกคือมืดมากกกกกก 
ผมหันไปมองหน้าไอโซ่  เพื่อนผมหรอ สีหน้าชักไม่ค่อยดีล่ะ รวมถึงผมด้วยเนี่ย!!!!!
“ลิฟท์มันจะเต็มได้ไง มีแค่..... กูกับมึงนะ” ผมพูดขึ้นกล้าๆกลัวๆ
“ก็บอกว่ามันเก่าแล้ว เดี๋ยวมึงกับกูลองขยับที่ดู” ผมกับโซ่ขยับหมุนอยู่ในลิฟท์ เพื่อลองเช็คอีกรอบเผื่อลิฟท์มันมีปัญหา แต่ที่พีคไปกว่านั้น ประตูลิฟท์มันยังคงปิดไม่ได้ เพราะสัญญาณมันยังคงแจ้งเตือน ว่าน้ำหนักเกิน เปิดประตูอ้าไว้แบบนั้นล่ะ กูหลอน!!!!!!
 
“อ...เอ่อ..ลิฟท์เต็มแล้วครับ” ไอ้โซ่มันพูดออกมาเสียงดัง แล้วรีบมือไปกดปุ่มปิดประตูลิฟท์ซ้ำๆ  จนเสียงสัญญาณดังมันหาย และประตูลิฟท์จึงปิดลงได้
ลิฟท์ขึ้นมาถึงชั้น 7 กับเหตุการณ์เมื่อกี้ต่างคนต่างไม่พูดอะไร เข้าใจล่ะว่าลิฟท์มันเก่าแล้ว แต่ผมก็อดที่จะกลัวไม่ได้ จนจะก้าวขาไม่ออกแล้ว
“ห้องไหนมึง” ผมหันไปถามไอ้โซ่....
“7702”
“โซ่ซซซ... มันมืดอ่า กูกลัวววว” ผมพูดขึ้น คือตอนนี้เราอยู่กันที่ชั้น 7 ของตึก มีแค่ไฟทางเดิน 2-3 ดวงเท่านั้น ที่ยังคงเปิดได้อยู่ ส่วนไฟดวงอื่นๆ ต้องไปเปิดเอง อย่างเช่น ไฟในห้องงี้
“เดี๋ยวกูรีบเข้าไปเอาเอง หวังว่าชีทน้องกูคงจะไม่หายไปไหนก่อนนะ” ไอ้โซ่พูดขึ้น แต่มีหรอผมจะอยู่คนเดียว ผมเลยเกาะเอว เดินตามหลังไอ้โซ่ไปที่ห้อง พอเปิดประตูห้องเข้าไป ปรากฎว่ามืดสนิท มองไม่เห็นอะไรเลย แล้วก็ไม่อยากเห็นอะไรด้วย O-O จนผมกับไอ้โซ่ต้องนำมือถือมาเปิดไฟฉายส่องทาง
“โซ่ๆๆๆ เดินไปเปิดไฟก่อนมั้ยมึง” ผมกระตุกชายเสื้อมัน พร้อมกับส่องไฟทางสวิตซ์ไฟ แต่พอหันมาปุ๊ป เป็นไปตามคาด ซ.โซ่เพื่อกูหายไปไหนแล้วล่ะ
“โซ่ๆๆๆ แล้วมึงเจอชีทยังว่ะ ร...เร็วๆดิ๊” ผมพูดขึ้น แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา
“โซ่เอ๊ย...” ผมเรียกมันอีกรอบ
“เออๆๆ กูได้แล้ว” มันตอบกลับมาพร้อมแสงไฟสีขาว สว่างขึ้นจากมือถือ มันไปอยู่ตรงมุมห้องด้านหลัง แล้วกูไม่พากูไปด้วยนะ
 
ครืดดดดดด...............
“เฮ้ย”อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียง เหมือนโต๊ะมันโดนคนลากอยู่ข้างหลังผม........ ใจหายแว๊บ พอจะหันกลับไปเรียกไอ้โซ่ที่อยู่ข้างหลังห้อง แต่กลับไม่เห็นแสงแฟลชจากมือถือมันแล้ว
ครืดดดดด...........
“เฮ้ยยยย....”เสียงมันดังขึ้นอีก แต่คราวนี้ เหมือนเสียงขยับเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น ผมหลับตาปี๊ ไม่กล้าแม้จะขยับตัวไปไหน
แกร๊กๆๆๆ เสียงลูกบิดจากประตูห้องหน้าห้องดังขึ้น 
“เฮ้ย ไรว่ะ” เสียงไอ้โซ่ดังขึ้น จากอยู่ๆที่หายไปไหนก็ไม่รู้ มันเดินเข้ามาหาผมที่ยืนหลับตาปี๋นิ่งอยู่หน้าห้อง
“ไม่รู้....” ผมกระโจนตัวไปเกาะเพื่อนรักอย่างอัตโนมัติ
แกร๊กๆๆๆๆๆๆ เสียงลูกบิดดังขึ้นๆ ผมก็เกาะไอ้โซ่แน่นยิ่งกว่า นี้ก็จะเที่ยงคืนแล้ว ใครมันจะมาบิดลูกบิดเล่นในเวลานี้ล่ะ มันจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากนั้นแหละ ผมกับลากไอโซ่เบี่ยงตัวมาอยู่ที่มุมห้องหลังโต๊ะอาจารย์
ก๊อกๆๆๆๆแกร็กๆๆๆๆๆๆ  พรึด!!!!!!! ประตูเปิดออก พร้อมกับไฟห้องที่สว่างขึ้น
 
“ทำอะไรกัน” เสียงบุคคลปริศนาดังขึ้น ไฟห้องที่เปิดสว่างทั่วทั้งห้อง ทำให้เห็นบุคคลที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามา ทำให้โล่งใจ นึกว่าจะเป็นตัวอะไรโผล่เข้ามา สติจะแตก
“น้องวัว” เสียงไอ้พี่โค้กพูดขึ้น วัวพ่อง!!!! ชุดนอนกูเว้ย+++

ออฟไลน์ AkuaPink

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2033
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +59/-1

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด