สุข เศร้า เหงา ซึ้ง ตอนที่30 จบกัน (จบแล้ว) (26/1/2564)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: สุข เศร้า เหงา ซึ้ง ตอนที่30 จบกัน (จบแล้ว) (26/1/2564)  (อ่าน 5718 ครั้ง)

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

____________________________________________________________________________________________

จากเรื่องแรกที่ผมเคยโพสไว้ นั้นก็คือ "ไอ้นักเลงจอมกวน" ซึ่งเป็นเรื่องที่เคยโพสไว้ในเว็บ Gterday ก่อน แต่เว็บไซต์นั้นได้ปิดตัวลงไปแล้ว ผมจึงอยากโพสเรื่องที่ 2 ซึ่งเคยโพสไว้ในเว็บ Gterday เช่นกัน นั้นก็คือ "สุข เศร้า เหงา ซึ้ง" หวังว่าท่านผู้อ่านจะชอบนะครับ ข้อความหลังจาก *** คือคำเกริ่นนิยายของผู้เขียนนะครับ ส่วนผม คือ ผู้แบ่งปันเรื่องราว ไม่ใช่ผู้เขียนตัวจริง

********************************************************************************************

หวัดดีครับทุกคน นักเขียนมือใหม่ครับ ได้อ่านมาหลายเรื่องแระ ลองเขียนของตัวเองดูบ้างนะ ชอบไม่ชอบยังไงก็ติ
ชมกันได้นะครับ
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-01-2021 23:56:38 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ผมจะเล่าเรื่องราวของผมให้ ได้ อ่านกัน อาจจะต้องเติมแต่งบ้างเพื่อความฟินนะครับ
1. ปี 1 เพื่อนกัน
หลายปีผ่านมาแระ ผมเข้าเรียนปี 1 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ตอนไปรายงานตัวพร้อมจองหอพัก ผมอยู่หอในครับ
เพราะสะดวกในการทำกิจกรรมที่จะเกิดขึ้น รุ่นพี่ที่รับจองหอก็ได้ อธิบายว่าหอเป็นเช่นไร อยู่กัน 3 คน แต่ก็สามารถเลือกที่จะอยู่
กับใครได้ อันนี้เค้าไม่บังคับครับ ผมเองก็มากับเพื่อสนิทอีกคนครับมันชื่อปู เราเลยไปจองกันก่อน 2คน อีกคนค่อยให้ พี่เค้าจัดให้แล้วกัน
ผม : เอ้ยปู เราได้ ห้องเดียวกันแล้วอีกคนจะมาเมื่อไหร่วะ
ปู : นั้นดิ กูว่าเลือกที่นอนก่อนดีกว่า กูนอนเตียงล่างนะ มึงอะ จะนอนเตียงบนหรือเตียงเดี่ยว
ผม : กูนอนเดี่ยวแล้วกัน กูไม่ชอบนอนข้างบนว่ะ ขี้เกียจปีน
แล้วเราก็จัดของเก็บกัน สักพักก็มีเสียงเคาะประตู
ปู : เดียวกูเปิดเอง
ปูก็ไปเปิดประตูครับ รุ่นพี่พาเพื่อนอีกคนมาที่ห้อง
รุ่นพี่ นี่เมทอีกคนนะ พี่ให้ มาอยู่ห้องนี้ เพราะน้องเค้ามาไกล แล้วมาคนเดียวด้วย ดูแลกันดี นะ ขาดเหลืออะไรบอกพวกพี่ได้
ผม ปู ครับพี่
ปู : กูชื่อปูนะ นั่นไอ้เจมส์ มึงชื่อไรอ่ะ
ผม : ไอ้ปู มึงล่อภาษาพ่อขนกับเพื่อนใหม่เลยเหรอ ยินดีที่ได้ รู้จักนะครับ นายชื่อไรอ่ะครับ
....: กูชื่อต้าอ่ะ ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้ กูมาจากโขทัย พูดภาษาบ้านกูได้ เลย
ปู : 555555555
แล้วเราก็เก็บของกัน ต้ามันเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมาก มันชอบเลยที่ได้ นอนเตียงบน เพราะจะได้ไม่ต้องยุ่งกะใคร ดู ไปไอ้ต้าก็หน้าตาดีนะ มันขาวมาก ขาวเหมือนคนเหนือนั้นแหละ หุ่นก็ดี ไม่อ้วน ผอม แต่ไม่มีอะไรเลย ส่วนผมกะไอ้ปู รูปร่างเดียวกัน ผอม ไม่ค่อยสูงมาก ผมออกจะตี๋ เพราะมีเชื้อจีน ส่วนไอ้ปู ไทยแท้ แต่โบราณเลยแหละ
ตอนเย็นเราก็ไปกินข้าวกันทั้ง 3 คน เพราะไม่รู้จักใครเลย
ต้า: พวกมึงมาเรียนที่นี้ไม่มีเพื่อนคนอื่นมาเลยเหรอ อยู่ใต้เหมือนกัน
ผม : กูกับไอ้ปูสนิทกันตั้งแต่ม.ปลาย เลยเลือกเรียนที่เดียวกันแต่คนละคณะ มึงเรียนคณะไรนะกูจำไม่ได้ แล้ว
ปู: ไอ้ต้า มึงบอกมันอีกสัก 10 รอบ มันก็จำคณะมึงไม่ได้หรอก ไอ้เจมส์ มันปลาทอง (ความจำสั้น)
ผม: ไอ้_่าปู
ต้า : เออ กูเรียนคณะ........ ถ้ามึงจำไม่ได้ กูจะเขียนไว้ แล้วแปะไว้ที่หน้าผากมึงแล้วนะ
พอเรากินข้าวกันเสร็จก็เตรียมตัวกันเข้าร่วมปฐมนิเทศพรุ่งนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น
เราก็ไปตามที่เค้านัดกัน
รุ่นพี่: น้อง แยกนั่งตามคณะนะคะ มีพี่เค้าถือป้ายไว้ แล้วด้านหน้าแถวใครนั่งผิดคณะจะโดนทำโทษนะคะ
ผม : กูไปก่อนนะ คณะกูอยู่ริมทางโน้นเลยอะ
ปู : เออ แล้วเจอกันตอนเที่ยงนะ
ต้า: กูก็ไปด้วยแล้ว คณะกูอยู่ไหนก็ไม่รู้กูยังหาไม่เจอเลย
แล้วเราก็นั่งปฐมนิเทศกัน ทั้งวัน ผมได้ รู้จักเพื่อนร่วมคณะ และเพื่อนที่เรียนเอกเดียวกัน พอตอนเย็น ผมก็ไปหาไอ้ปูและไอ้ต้า
ต้า: เออพวกมึง นี่ไอ้รัน เรียนเอกเดียวกับกู แถมมันยังมาจากภาคเหนือเหมือนกูอีก มันอยู่พะเยานะ
ผม ปู : หวัดดี รัน
ผม : มึงก็ได้ เพื่อนนั่งรถกลับบ้านตอนปิดเทอมแล้วดิ เหนือเหมือนกัน
ไอ้รันมันคนพะเยาครับ เรียนเอกเดียวกับไอ้ต้า รูปร่างมันสูงครับ มันบอกว่าเป็นนักกีฬา มันชอบเล่นบาสมาก ผิวมันขาวเหมือนไอ้ต้าครับแต่หุ่นดีมาก มีซิกแพคด้วย เราคุยกันไป ไอ้รันมันอยู่ห้องตรงข้ามเรานี่เองครับ มันอยู่กับพวกอีก 2 คน แต่เป็นมุสลิมครับ
มันเลยอึดอัดนิดหน่อยเลยมาอาศัยที่ห้องพวกผมประจำ เราเลยสนิทกันมากครับไปเรียนพร้อมกัน ถ้าเลิกพร้อมกันก็คอยกลับหอพร้อมกันเลยครับ
เป็นอย่างนี้ไปเรือย จนสอบกลางภาคเสร็จ (ขอกระโดดข้ามไปเลยนะครับ เพราะไม่มีไรน่าตื่นเต้น)
แล้ววันหนึ่งก็ต้องทำให้พวกเราและไอ้ต้าต้องแยกกันอยู่
ต้า : กูว่ากูจะออกไปอยู่หอนอกนะ
ผม : ไมอ่ะ กูทำไรให้ มึงไม่พอใจเหรอ คุยกันก่อนได้ นะ
ปู : เออ ไม่วะ อยู่ ก็ขอแยกตัวออกไป
ต้า : พวกมึงก็รู้นี่หว่าว่ากูกำลังคบกับแตง กูว่าอยู่หอนอกกูสะดวกกว่า ไม่ต้องรีบเข้าหอก่อน 4 ทุ่ม กว่ากูจะไปส่งแตงเข้าหอเสร็จ มาถึงก็ต้องปีนแล้ว กูเกรงใจไอ้เป้ว่ะ ปีนหน้าต่างเข้าห้องมันทุกวัน (ไอ้เป้เป็นเพื่อนคณะไอ้ต้าครับ มันอยู่ชั้นล่าง ไอ้ต้าเลยปีนหน้าต่างห้องมันได้ )
ผม: ตามใจมึงแล้วกัน ถ้าห้องเราว่างกูว่าจะชวนไอ้รันมันย้ายมาอยู่กับพวกกูเลย ไหนมันก็มาสิงอยู่ห้องเราทุกวันอยูแล้ว
ไอ้รันมันสนิทกับผมกับไอ้ปูมากครับ เพราะช่วงหลัง ไอ้ต้ามันมีแฟนเลยไปกับแฟน ทำให้ไอ้รันมันต้องมาอยู่กับพวกผมแทน เพราะมันไม่ค่อยมีเพื่อน ว่าไปแล้วเอกมันก็มีผู้ ชายจริง 2 คน อีก 4 คนแต่งหญิงหมดเลย 5555
วันที่ไอ้รันมันย้ายมาอยู่ห้องพวกเรา มันก็ต้องไปนอนเตียงบนแทนที่ไอ้ต้าแต่มันมีปัญหาที่มันไม่ชอบนอนข้างบน จึงมาขอนอนข้างเตียงผม โดยมันเอาที่นอนผืนบาง ที่มันไปซื้อมาปูนอนที่พื้นข้างเตียงผม ส่วนด้านบนมันบอกว่าไว้เก็บของแทน เราเรียน เล่นกันไปเรี่อย จนกระทั้งงานกีฬา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 01:34:46 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
2. กีฬา กีฬาเป็นยาวิเศษ
ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีกิจกรรมกีฬาครับ แต่ละคณะก็ซ้อมกีฬากัน ส่วนผมเล่นอะไรไม่ได้ดีซักอย่างเลยไม่สมัครกีฬาอะไรเลย ไอ้ปูมันไปสมัครวิ่งครับ เมื่อก่อนมันเคยวิ่งแข่งได้เหรียญทุกปีครับ ส่วนไอ้รันมันเล่นบาสอยู่แล้วเหลือผมที่ต้องไปนั่งเชียร์เป็นกองเชียร์
พี่ช้าง: น้องเจมส์ มานี่เลย
ผม : ครับพี่ช้างมีไรให้ผมช่วยเหรอครับ
พี่ช้าง: ไหนยืนซิ แล้วพี่ช้างก็จับแขนผมชูขึ้น แล้วให้ผมหมุนรอบตัว แล้วจับผมยกขึ้นจนตัวลอย
พี่ช้าง: หน่วยก้านดีนิเรา ตัวก็เบา มาเป็นหรีดกับพี่นะ
ผม : ไม่เอาอะพี่ ผมทำไม่เป็น ผมอายด้วย
พี่ช้าง: ไม่มีใครทำไรเป็นมาตั้งแต่เกิดหรอกน้อง เดี๋ยวพี่สอนให้ไม่ยากหรอกนะมาเป็นหรีดกับพี่ ถ้าไม่เป็น โดนรับน้องซ่อมแน่มึง
ผม : อ้าวขู่กันแบบนี้ ปฏิเสธไม่ได้ แล้วนิ เป็นก็เป็น
แล้วผมก็ต้องไปเป็นหรีดให้คณะ ทุกวันที่ผมซ้อมหรีด จะซ้อมตอนคํ่า ค่อนข้างดึก หน่อย ไอ้รันมันเลยมาคอยผมเพื่อที่จะกลับหอพร้อมกัน ช่วงนี้แหละครับที่ผมเริ่มรู้สึกดี กับไอ้รันมันขึ้นมา มันคอยดูแลผมตลอด พอพักซ้อมมันก็คอยหานํ้ามาให้ เอาผ้ามาเช็ดเหงื่อให้ ทั้งที่มันก็เพิ่งจะกลับจากซ้อมบาส มันเองก็เหนื่อยมากกว่าผมอีก แต่มันก็ดูแลผมเป็นอย่างดี วันหนึ่งหลังจากที่ผมซ้อมหรีดเสร็จ ขณะที่เราเดินกลับด้วยกัน
ผม : เอ้ยไอ้รัน มึงซ้อมบาสเหนื่อยไหมวะ
รัน : ก็เหนื่อยดิ ถามได้
ผม ; แล้วมึงมาคอยกูซ้อมหรีดอีก ไมวะ ไมไม่กลับไปนอนพร้อมไอ้ปู มาคอยกูทำไม
รัน : ก็กูอยากคอยมึงอะ ไอ้ปูกลับไปห้องก็โทรศัพท์ มันไม่ค่อยพูดกับกู แถมบางวันมันก็ให้กูกลับคนเดียว มันไปหอหญิง กูว่ากูคอยพร้อมมึงดีกว่า กูจะได้ ดูแลมึงด้วย
ผม ; ดูแลไรกู กูทำเองได้ ถ้ากลับคนเดียวก็มีเพื่อนมาส่งหรือไม่ก็พี่ช้างมาส่ง
รัน : ก็กูอยากดูแลมึงนิ ตัวก็แคระ ใครอุ้ มไปทำไรมาใครจะช่วยมึง
ผม : พูดไรมึง ใครจะทำไรกู แล้วกูก็ไม่แคระด้วย
ครับผมตัวเล็กกว่ามัน มันเลยเรียกผมว่าแคระ แต่คำพูดแต่ละคำของมันทำให้ ผมคิดมากอีกแล้ว"ใจ...รักษาใจไว้ให้ดี อย่าเพิ่งให้ใครไปเสีย"
รัน : เจมส์ พรุ่งนี้กูมีแข่งนัดแรก พี่เค้าให้กูลงเป็นตัวจริงด้วย มึงมาเชียร์กูหน่อยได้ป่ะ
ผม : เฮ้ย คณะมึงไม่มีกองเชียร์ไงว่ะ ถึงได้ให้กูไปเชียร์มึงนี่ กูก็มีซ้อมหรีดนะไม่รู้พี่ช้างจะให้ ไปป่ะ
พี่ช้าง: เจมส์ มาซ้อมได้แล้วคุยไรกันนานแล้วนะ เดี๋ยวพี่ให้อยู่ซ้อมหลัง 4 ทุ่มเลย
รัน : พี่ช้างครับ พรุ่งนี้เจมส์ไม่มาซ้อมนะครับ
พี่ช้าง: ทำไมอ่ะเจมส์ มีธุระเหรอ ต้องมาสิ จะถึงวันที่ต้องลงสนามแล้วนะ
รัน ; พอดีพรุ่งนี้ผมมีแข่งนัดแรก เลยอยากให้เจมส์ไปเชียร์อ่ะครับ ได้ไหมครับ
พี่ช้าง; คนละคณะกันโว้ยไม่เกี่ยวกัน แล้วแข่งกี่โมงล่ะ
รัน ; สี่ครึ่งครับ กว่าจะเสร็จก็ เกือบ หกโมง
พี่ช้าง; เจมส์ ถ้ามาไม่ทันหกโมงพี่ทำโทษนะ เราเริ่มซ้อมกันห้าครึ่ง พี่อนุญาตให้เลทได้ แค่หกโมง นี่เห็นแก่ว่ารันมานนั่งเฝ้าเจมส์ทุกวันนะ เหมือนคู่แฟนกันเลย 555
พี่ช้างเป็นคนใจดีครับ แต่ก็ไว้ลายไว้ก่อน แต่แหมพี่ช้างไม่ถามผมเลยซักคำว่าอยากไปมั๊ย แตถ้าถามก็คงบอกว่าอยากไปสิ
ผม ; ไอ้รันมึง กล้ามากที่ไปพูดขอกับพี่ช้างมึงกล้ามากเลย แต่ถ้ากูมาไม่ทันหกโมงมึงรับผิดชอบกูเลย
รัน ; กูรับผิดชอบมึงทุกเรื่องอยู่แล้ว
ผม ; ??????
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 02:10:13 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
3. เอาไงดี
วันแข่งบาสของไอ้รันก็มาถึง มันมาตามผมที่คณะตั้งแต่ยังไม่สี่โมง ทำให้ผมต้องออกมาจากห้องเรียนก่อน แล้วมันก็พาผมไปที่
โรงยิมกลาง เพื่อรอมันเปลี่ยนชุด ส่วนผมก็ไปนั่งดูบนอัฒจรรย์ พอถึงเวลาแข่งมันก็ลงสนามเป็นตัวจริง จริง แต่แข่งได้แค่
ควอเตอร์ที่สองก็เกิดอุบัติเหตุกับมันครับ คือมันโดนตั๊นจนขาแพลง ทำใหแข้งต่อไม่ไหว ทั้งที่ทีมมีคณะมันกำลังนำอยู่เลย (โดนตั๊นคือโดนกระแทกตอนที่กำลังจะชูตทำคะแนน แบบว่าแรงมาก ทำให้ตอนตกลงมาขาแพลงเลย ) ก็เลยต้องเปลี่ยนตัว ผมก็
รีบลงไปดูมันที่ข้างสนาม พยาบาลก็กำลังช่วยขามันอยู่ จนเค้าบอกว่าส่งโรงบาลดีกว่า เพราะดูแล้วข้อเท้าน่าจะอักเสบมาก พี่ที่คณะมันเลยช่วยกันพามันไปส่งโรงบาล โดยมีผมไปด้วยเพราะความเป็นห่วง " ใจอีกแล้วนะใจ อย่าเพิ่งให้ ใครไปง่าย ง่ายดิ"
ที่โรงพยาบาล
หมอ : คงต้องอยู่โรงพยาบาลก่อนนะ รอดูอาการก่อน
ผม ; ครับหมอ
รัน ; แล้วผมจะลงแข่งบาสได้อีกไหมครับ
หมอ ; ได้อยู่ แต่คงไม่ใช่เดือนนี้แน่ ถ้าอยากรักษาขาไว้ใช้แข่งนาน นาน
รัน : โอยยยยย
ผม ; ไม่เป็นไรนะมึง ปีนี้ไม่ได้แข่ง ปีหน้ากูว่ามึงยังมีโอกาสอยู่ แม่งเล่นเด่นเลยมึง
รัน ; กูกะโชว์ฟอร์มเพื่อให้ พี่เค้าดึงกุไปเล่นในทีมมหาลัยเลยว่ะ เจอแบบนี้อดเลยกู แล้วมึงก็ไปซ้อมหรีดได้แล้ว กูอยู่ได้ถ้าไปไม่ทันพี่ช้างเล่นมึงตายแน่ กูไปช่วยมึงไม่ได้แล้วนะ
ผม : เออกูไปก่อน แล้วกูจะโทร.บอกไอ้ปูมาอยู่เป็นเพื่อนมึง กูซ้อมเสร็จจะมาใหม่
รัน ; ตามใจมึงแล้วกัน เดินทางดีดีนะ อย่างไปฉุดใครเข้าขว้างทางนะมึง
ผม : เชี่ย
แล้วผมก็โทร.บอกไอ้ปูครับ ผมไปถึงที่ซ้อมแบบเฉียดฉิวมาก
พี่ช้าง : พี่คิดว่าน้องเจมส์จะไม่มาแล้ว ได้ ข่าวว่าน้องรันเจ็บตอนแข่งไม่ใช่เหรอ พี่ว่าเราน่าจะไปดูแลเค้านะ ขาดเราคนเดียวไม่เป็นไรหรอก คนอื่นก็ซ้อมกันได้ น้องรันเค้าก็เคยดูแลเราตลอด ไม่ห่วงเค้ารึไง
ผม : ไม่เป็นไรแล้วพี่อยู่โรงบาล ผมให้ไอ้ปู เมทอีกคนไปเฝ้ามันแล้วเดียวซ้อมเสร็จผมค่อยไปเปลี่ยนมัน
พี่ช้าง: งั้นก็ไปวอร์มร่ายกาย จะได้ ต่อท่าใหม่กัน
พอผมซ้อมหรีดเสร็จก็ไปหาไอ้ รันที่โรงบาล
รัน : มาแล้วเหรอพยาบาลส่วนตัว
ผม : กูคิดค่าเฝ้าโว้ยชั่วโมงละร้อยพอกันเอง
รัน : โห มึง กับกูก็คิดนะ
ผมอยู่ดูแลไอ้รันสองวันเต็ม เพราะพี่ช้างแกอนุญาตให้ผมหยุดซ้อมได้ จนไอ้รันได้ออกจากโรงบาล
รัน : อีกสองวันมึงก็จะลงสนามเป็นหรีดตัวเต็มวัยแล้วดิ แต่งตัวไงวะกูอยากรู้จัง
ผม : ไม่บอกวะ จะเซอร์ไพรซ์มึง
รัน : ตอนไปแต่งตัวให้ กูไปด้วยนะ กูอยากอยู่ใกล้ มึงอะ กูเองก็ไม่มีไรทำอยู่แล้วเดี้ยงอย่างนี้
ผม : จะไปให้ลำบากกูไมวะ กว่ามึงจะลุกได้ กว่าจะเดินได้ กูต้องพยุงมึงอีก ค่อยไปพร้อมไอ้ปูเลยดีกว่าตอนเช้า จะได้เห็นทีเดียวเลย
รัน : ก็ได้ ถ้ามึงคิดว่ากูเป็นพาระให้มึง มันนอยครับ นอนหันหลังให้ ผมเลย คือตอนนี้ผมให้ มันนอนบนเตียงกับผมครับเพราะขามันเจ็บอยู่ลงไปนอนที่พื้นคงไม่ไหว
ผม : งอนเป็นตุ๊ดเชียวมึง 5555
รัน :.......
ถึงวันที่เป็นงานกีฬาจริง ผมต้องไปแต่งหน้าทำผมแต่งตัวตั้งแต่ตีสี่ จึงไปคนเดียวไม่ปลุกไอ้รันกะไอ้ปู
พอถึงเวลาที่ต้องเปิดตัวหรีด คือตอนแสดงพิธีเปิดนั้นแหละ หรีดทุกคณะต้องออกมาแสดงประกอบเพลงมาร์ชมหาลัย ไอ้รันก็นั่งดูผมอยูที่กองเชียร์ของคณะมัน คือมันให้ไอ้ปูไปส่งมันก่อนที่ไอ้ปูจะไปที่จุดรายงานตัวนักกีฬาครับ มันมองผมไปนั่งยิ้มไป ผมก็แปลกใจว่ามันยิ้มอะไรนักหนา จนจบงานกีฬา
อิอิ จริง ตอนที่ 3 ผมอยากให้จบแค่นี่นะครับเดี๋ยวจะยาวไป ยังไม่มีตอนให้ฟินนะครับเพราะเพิ่งเริ่มต้นใจผมยังอยู่ที่ผมครับ ยัง
ไม่ได้ให้ใครไปเลย แต่ก็ใกล้แล้ว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 09:59:26 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 4 เพื่อน....กูรักมึงว่ะ
หลังจากงานกีฬาสีเสร็จแล้วเราก็เรียนกันหนักมากเพราะใกล้จะสอบแล้วด้วยอีกทั้งงานก็เยอะมาก ทำให้เราทั้ง 3 คนไม่ค่อยมีเวลาให้กันมากนัก เพราะต่างคนก็ต่างจะต้องไปเรียนและทำงานของตัวเองกัน วันหนึ่งไอ้ปูก็รอผมอยู่ที่ห้องพอผมกลับไปมันก็เริ่มต้นคุยด้วยความเครียด
ปู; เจมส์ กูว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ ถ้าเป็นอยู่อย่างนี้ไม่ดีแน่
ผม ; มึงเป็นไรไอ้ปู อยู่ก็มาเครียดใส่กูซะงั้น
ปู : กูว่ากูจะออกไปอยู่หอนอกอ่ะ กูต้องทำงานกลับดึก มันไม่สะดวกที่จะให้มึงมาคอยเปิดประตูหอให้กู เดี๋ยวเจ้าหน้าที่รู้มึงจะซวยไปกับกูด้วย
ผม : เรื่องแค่นี้เอง ทำไมต้องทำให้มันเป็นปัญหาด้วยวะ ไหนเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปีแล้วทำคิดมากไปได้
หรือว่ามึงมีเด็ก เลยอยากเป็นส่วนตัว ตอนซ้อมกีฬาเห็นไอ้รันมันว่ามึงมีเด็ก
ปู : นั่นก็ส่วนนึง มึงนี่รู้ดีจัง สมแล้วที่เป็นเพื่อนกันตั้งนาน มึงว่าไงบ้างถ้ากูจะแยกออกไป
ผม : กูก็แล้วแต่มึง กูจะห้ามมึงได้ไง ชีวิตก็ของมึง มีไรก็มาหากูได้เสมอ แล้วมึงจะย้ายเมื่อไหร่
ปู : ต้นเดือนหน้าแหละ ให้หอที่กูจองไว้ว่างก่อน ถ้ามึงเข้าหอไม่ได้ ไปนอนกับกูก็ได้ กูไม่ว่าไรหรอก
ผม : เอออ แล้วกูจะไปใช้บริการหอมึง ทำยังกะโรงแรมม่านรูดนะมึงอ่ะ
ปู ผม:55555
เมื่อไอ้ ปูย้ายออกไป ทั้งห้องก็เหลือแค่ผมกับรันเท่านั้น เราจึงจัดห้องกันใหม่ให้สะดวกและกว้างกว่าเดิม โดยย้ายเอาเตียงที่ไอ้ปูนอนยกชั้นที่ 2 ออกแล้วเลื่อนมาต่อกันกับเตียงผม ซึ่งหลังจากที่ไอ้รันหายเจ็บขามันก็มานอนที่หน้าเตียงเหมือนเดิม ตอนนี้มันมีเตียงนอนแล้วไม่ต้องนอนที่พื้น
ป.ลิง : คงเห็นภาพกันนะเพื่อน
เมื่อเราจัดห้องเสร็จก็เย็นมากจึงเดินลงจากหอมาหาอะไรกินกัน ระหว่างที่เราเดินไปกันนั้นรันก็ถามผม
รัน : เจมส์กูว่าเราไปหาอะไรกินกันในตัวอำเภอดีกว่านะ
ผม : เอาสิ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง กูอยากกินผัดไทยอยู่พอดีเลย เอารถกูไปนะ
แล้วผมก็ให้รันขับให้ครับ ผมซ้อนท้ายมัน ขอบอกว่ามันขับรถน่ากลัวมาก ขับเร็วไม่พอยังปาดซ้ายแซงขวาอยู่เรือยขนาดขับมอไซด์นะ มันยังห้าวหาญแซงรถสิบล้อได้เลย
ผม: เหี้ยรัน มึงขับเบาหน่อยไม่ได้ไงวะ กูกลัวนะโว้ย
รัน : ถ้ามึงกลัวมึงก็เกาะกูไว้แน่น
แล้วมันก็จับมือผมไปเกาะเอวมัน ทำให้ตัวผมต้องไปชิดกับหลังมันผมเลยซบหลังมันเพื่อให้มันบังลมให้เมื่อถึงตัวอำเภอ มันจึงขับเข้าไปที่ร้านผัดไทยหอยทอดเจ้าประจำของพวกเรา พอลงจากรถได้
รัน : เป็นไรมึง กอดกูซะแน่นเลย กลัวมากไง
ผม : เหี้ยมากเลยมึง ขับอย่างนี้ขากลับกูขับเอง
รัน : มึงกอดกูอุ่นดีว่ะ รู้งี้นอนให้มึงกอดทุกวันดีกว่า กูว่ากูคงไม่ต้องใช้ ผ้าห่มแล้ว
ผม : ให้กูกอดมึงกูกอดหมอนข้างกูดีกว่า เอ้ามึงกินไร กูเอาผัดไทยพิเศษกุ้งสดสั่งให้กูด้วย
แล้วรันก็สั่งของมากิน มันกินหอยทอด ส่วนผมก็ผัดไทยที่อยากกิน
รัน : กูอยากชิมผัดไทยมึงจัง
ผม : มึงก็สั่งซิวะ มาแย่งกูทำไม
แล้วรันมันก็ตักกุ้งตัวโตของผมไปกินหน้าตาเฉย
ผม: ไอ้เลว ของมึงก็มีทำไมไม่กิน กูอุตส่าเก็บไว้กินตอนท้าย
รัน : อ้าวกูนึกว่ามึงไม่กินกุ้ง เห็นเขี่ยออก โอ๋ โอ๋ ไม่ร้องนะเดี๋ยวพาไปดูลิงนะ โอ๋ โอ๋
ผม : มึงเอาหอยมึงมาให้กูเลย แลกกัน
รัน : เรื่องไร หอยกู กูไม่ให้มึง
ผม : งั้นมึงเดินกลับม. ละกัน
รัน : อะ กูล้อเล่น มากูป้อน หอยตัวโตเลยนะมึง
ผม : ไม่ต้องละ กูกินเองได้
รัน : ไม่เอากูจะป้อนมึง กูอยากป้อนของกูให้มึง มึงจะกินอะไรของกูก็ต้องให้กูป้อน
ผม : ทุกอย่างป่ะ ถ้ากูจะกินของมึง มึงป้อนกูทุกอย่างป่ะ
รัน : มึงคิดอะไรของมึง หอยทอดเนี่ย กูจะป้อน คิดไปถึงไหนแล้วมึง
ครับ ผมคิดครับ คิดไปถึงไหนล่ะ ใจเอย อย่าไปไกลจากตัวเองนัก อยู่ในที่ที่ควรอยู่นี่แหละดีแล้ว
รัน : กินเสร็จแล้วไปไหนต่อดี
ผม : กลับป่ะ รีบนอน จะได้รับเช้า
รัน : ดูหนังดีป่ะ กูเลี้ยงเอง หนังใหม่เข้าด้วยเค้าว่าหนังดีนะ
ผม : เออ ก็ได้ หนังดีแน่นะ เรื่องไรมึงวะ หนังดี
แล้วผมกับรันก็ไปโรงหนังกัน มันเลือกแล้วซื้อตั๋วหนังเรียบร้อย
ผม: ดูเรื่องไรมึง
รัน : เพื่อน กูรักมึง
ผม : ไรนะ (หน้าแดงนะ คิดว่ามันบอกรัก) มึงว่าไร นะ กูฟังไม่ชัด
รัน : หน้าแดงเชียวมึง เขินไร กูว่าหนังเรื่อง เพื่อนกูรักมึงว่ะ คิดไรอีกมึง
ผม : อ้าวเปล่ากูไม่ได้ คิดไร ไปดูหนังดีกว่า จะดูโฆษณาด้วย
แล้วผมกับรันก็เข้าไปดูหนัง หนังก็ดีนะครับ แต่คนดูไม่ค่อยเยอะ เรื่องเนี่ยซึ้งมาก ใครเคยดูคงจะจำกันได้ นะ ผมนี่ร้องไห้ มากเลย
(ยังจำได้ ตอนร้องแอบซบไหล่ไอ้ รันด้วย)
พอหนังจบก็ถึงเวลาที่จะต้องกลับหอ
ผม : กูขับเอง ให้มึงขับไม่ไหว กูกลัวตาย
รัน : ก็ได้ มึงขับ กูกอด
ผมก็ขับรถกลับครับ ระยะทางจากตัวอำเภอไปยังม. ก็ประมาณ 35 กิโลได้ แต่ผมไม่ไปทางถนนใหญ่ เพราะช่วงคํ่ารถมาก และ
เป็นรถบรรทุกเสียส่วนใหญ่เลยใช้ เส้นทางชนบท ซึ่ง เปลี่ยว วังเวง แล้วก็หนาว
รัน : ไงมึง ตัวสั่นเชียว หนาวเหรือ
ผม : หนาวว่ะ เนี่ยขนลุกหมดแล้ว
รัน : เออ มากูกอด จะได้ หายหนาว หรือจะให้กูขับให้กูตัวใหญ่กว่ามึง จะได้ บังลมให้มึงด้วย
ผม : ให้มึงขับดีกว่า ไม่ต้องมากอดกู
รัน : ได้ แต่มึงต้องกอดกูนะ กูก็หนาวเหมือนกัน
ผม : ไรอ่ะมึง
แล้วผมก็จอดเปลี่ยนให้รันมันขับไป แล้วมันก็จับมือผมไปกอดเอวมันครับ มันบอกว่าเดี๋ยวผมตกลงไปมันจะได้รู้แล้วเวียนรถกลับมารับได้ ถ้าไม่กอดมันตกลงไปแล้วมันไม่รู้ ดูเหตุผลมันสิครับ
พอมาถึงหอก็เที่ยงคืนกว่าแล้วเอาไงล่ะ หอปิด ต้องปีนกันล่ะทีนี้ ผมเลยไปเคาะห้องท้ายสุดครับ จะขอเค้าปีนเข้าหอ เค้าก็ดีนะครับ ปี 1 เหมือนกัน แต่คนละคณะ เค้าบอกว่าเค้าเข้าใจ ว่าอยากอยู่กับแฟนให้นานที่สุด เอิ่ม พวกผมหนีไปเที่ยวมาครับ
พอถึงห้องก็ไม่มีใครอาบนํ้ากันเลยครับเพราะหนาวมาก จึงซักแห้งกัน (ไม่อาบนํ้า เปลี่ยนชุดแล้วนอนเลย)
รัน : เจมส์ มึงหลับยัง
ผม : ยัง มีไรว่ะ
รัน : มึงคิดไงบ้างวะ หนังวันนี้ กูเห็นมึงร้องด้วยอินมากเลยเหรอมึงอ่ะ
ผม : ก็เศร้าอ่ะนะ กูว่า ถ้าจะรักใครสักคนแล  วต้องมีอุปสรรค มาขัดขวางกูคงจะต้องข ้ามมันไปให้ได้ เพื่อความรักของกู
รัน : อืม คมมากอ่ะ แต่กูว่าชายรักชาย ยังไงมันก็ไม่ยั่งยืนหรอก ดูพวกรุ่นพี่เราแต่ละคนดิ พวกที่เป็นตุ๊ด อะ ไม่เห็นจะเป็นแฟนกับ
ใครได้ นานเลย คบแล้วก็เลิก
ผม : แต่ที่จริงจังก็มีนะ สังคมเราก็เริ่มที่จะเปิดกว้างแล้วอ่ะ มึงถามกูเนี่ยคิดไรป่ะ
รัน : ถ้ากูคิดอ่ะ
ผม : ก็แล้วแต่มึงนอนเถอะกูเพลียแล้วก็ง่วงแล้ว
รัน : กูกอดมึงนะ มึงกอดกูเป็นชั่วโมงแล้วกูขาดทุนอยู่
ผม : อือ กูจะนอนแล้วมึงจะนอนไม่นอน ปิดไฟด้วย
แล้วผมก็มานอนคิดไปคิดมาว่าสิ่งที่ไอ้รันมันพูดหมายความว่าอะไร มันคิดอะไรกับเรา หรือมันกำลังบอกเราว่าอะไร แล้วเราคิด
อะไรกับมันอยู่หรือ เราอยู่กันในฐานะอะไร ใจ รักษาระยะไว้ ด้วยอย่าให้ห่างไปจากตัวนัก
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 10:03:13 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
อักษร ลอยครับ :mew2:

ผมบันทึกเนื้อหาของนิยายนี้โดยใช้ไฟล์ PDF อ่าครับ ไม่ได้ใช้ Microsoft Word ทำให้เวลาวางข้อมูล อักษรเลยลอยครับ ขอประทานโทษด้วยครับ ผมแก้ไขให้แล้วนะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 02:27:16 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 5 ติวแคล ติว......... ( 18++)
ใกล้จะสอบปลายภาคเทอม 1 เข้ามาทุกทีแล้วแต่ละคนก็ยุ่งกับการอ่านหนังสือกันอย่างหนัก รันกับผมก็อ่านกันหามรุ่งหามค่ำ
แทบจะไม่ต้องนอนกันเลยทีเดียว ดีที่สัปดาห์สุดท้ายก่อนสอบเราไม่ต้องไปเข้าเรียนแล้วเลยทำให้มีเวลาในการอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืน
รัน : เจมส์ ช่วยติวแคลให้ หน่อยนะ กูไม่ค่อยรู้เรื่องอ่ะ เรียนร่วมกับคณะมึงพวกกูเหมือนเป็นฐานให้ มึงเหยียบไปเลย คะแนนกลางภาคก็ไม่ค่อยดี
ผม : ได้ดิ จะติววันไหนนัดมาเลย ดีเหมือนกัน กูจะได้ ทบทวนตัวกูเองด้วยติวใครบ้างอ่ะ อย่ามากนะ เดี๋ยวจะไม่รู้เรื่องกัน
รัน : ก็กูคนเดียวนี่แหละ ติวแบบตัวต่อตัว คนต่อคน ไม่ต้องมีใครมายุ่ง
ผม : เออ พร้อมให้ติววันไหนก็บอก แต่วันนี้ยังนะ ขอกูอ่านก่อน แล้วจะหาข้อสอบมาให้ลองทำ เห็นรุ่นพี่ว่าอาจารย์ออกข้อสอบยากมาก
รัน : กูได้ลงรอบสองแน่มึง
ผม : เออ กูติวให้มึงผ่านชัวร์ เชื่อหัวไอ้เจมส์สิ
แล้วเราก็อ่านหนังสือกันต่อ แต่ดูเหมือนรันจะไม่ค่อยมีสมาธิในการอ่านหนังสือเลย พลิกไปพลิกมา เดินไปเดินมาจนผมรำคาญ
ผม : รัน มึงเป็นไรของมึงว่ะ กูเห็นมึงอยู่ไม่นิ่งนานแล้วกวนสมาธิกูว่ะ
รัน : กูขอโทดว่ะ ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเลย ไม่รู้เป็นไร ใจมันเต้นผิดปกติ เต้นแรงด้วยมึงลองจับดูดิ
แล้วมันก็เอามือผมไปจับที่หน้าอกมันครับ ผมงี้ใจเต้นแรงเลย มือก็สั้น ๆ เย็นๆ
รัน : เป็นไรว่ะ มือมึงทั้งสั่นทั้งเย็น กลัวอดใจไม่ไหวกับกูริไง
ผม : ไอ้ บ้า ถ้าอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องมึงก็ออกไปเดินเล่นซักแปป ดิ แล้วค่อยกลับมาอ่านต่อ เผื่อจะได้ คลายเครียดมั่ง
รัน : มึงไปกะกูป่ะ ขับรถเล่นรอบฯ ม. เลย
ผม : ก็ดีเหมือนกัน กูจะได้ ผ่อนคลายด้วย
รัน : แค่กูให้ มึงลองจับหัวใจกูแค่นี้มึงไม่มีสมาธิเลยเหรอ คิดไรกะกูป่ะเนี่ย
ผม : คิดไรมึง ถ้าคิดแล้วมึงจะทำไม
รัน : กูก็............... ไป ไปขับรถเล่นกัน อย่าคิดมากไอ้ เพื่อนเอ๋ย จะสอบอยู่แล้ว
แล้วรันก็เป็นคนขับรถ ผมซ้อนท้ายมันเหมือนเดิม เราขับรถเล่นกันไปทุกถนนที่อยู่ในม. ตรงไหนมีคนนั่งอ่านหนังสืออยู่รันมันก็
บีบแตรใส่เค้าจนเค้าตกใจ กลับกลายเป็นเรื่องสนุกของเราเสียนี้
รัน : กลับเหอะ กูกลัวโดนตีน
ผม : กูก็ว่าอยู่ ไปกวนเค้ามึงอ่ะ
รัน: พรุ่งนี้มึงติวแคลให้ กูเลยนะ มึงจะได้ มีเวลาอ่านวิชาอื่นอีก
ผม : ได้ แต่ค่ำๆ นะเว้ย กูขอหาโจทย์ให้ มึงลองก่อน ไม่ยากหรอก แค่พอให้รู้วิธีคิด ไอ้ที่มันจะซับซ้อนก็ขอให้เป็นคนเก่งหัวดีอย่างกูทำได้ ก็แล้วกัน
รัน : เออ ไอ้พ่อขมองอิ่ม ฉลาดหลักแหลม สมองอย่างกูขอให้ ผ่านไม่ต้องลงรอบสองก็บุญแล้ว
ผม : สาธุ
วันรุ่งขึ้นผมก็เข้าห้องสมุดเพื่อไปหาโจทย์ที่จะมาติวให้รัน ผมได้มาเกือบสองร้อยข้อ แต่รันไม่รู้ว่าจะทำได้ หมดมั๊ย เพราะผมไม่รู้พื้นฐานมันมาก่อนเลย ตอนเรียนก็แยกกันนนั่ง ผมนั่งกับเพือนในคณะ ส่วนมันก็นั่งกับคณะมัน พอตอนค่ำเราก็เริ่มติวแคลกัน
รัน : เอาตั้งแต่ต้นเลยนะ กูยอมรับตรงๆ ตอนม.ปลายกูก็ไม่เคยรู้เรื่องกับเค้าหรอก พอมาเรียนที่นี่ กูก็นั่งหลับตลอด ไม่มีอะไรเข้าสมองกูเลย
ผม : งั้นกูสอนพื้นฐานก่อนเลย
แล้วเราก็เริ่มติวกัน จะบอกว่าที่ติวของเรานั้นก็บนที่นอนเราเอง ติวไปเรื่อยๆ ไอ้รันก็พอจะเริ่มรู้เรื่องบ้างแระ มันเริ่มทำโจทย์ที่พลิกแพลงได้ บ้างแล้วถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยถูกก็เถอะ แต่ก็พอมีแนวทางที่ถูกมากขึ้น ผมเลยให้ มันทำโจทย์ที่ผมหาจากห้องสมุดโดยที่ผมไม่ต้องสอนอีก 15 ข้อ ส่วนผมก็ลองทำโจทย์ยากๆ ดูบ้าง ระหว่างนั้นก็นอนดูมันทำบ้างทำของตัวเองบ้าง ไอ้ รันนี่เวลามันทำไรจริงจังทำหน้าขะมักเขม่น มันก็ดูน่ารักเหมือนกันนะ ยิ่งตอนอ่านหนังสือมันใส่แว่นด้วยแล้วอยากจะถ่ายรูปมันเก็บไว้จัง แต่ก็ทำได้เพียงแค่บันทึกไว้ในความทรงจำเท่านั้นเอง
พอผมทำของผมเสร็จก็เปิดดูเฉลย ผมทำ 20 ข้อตอบถูก 18 ข้อ ถือว่าโอเคอยู่ แล้วก็เลยมองไปที่ไอ้รัน เห็นยังทำไม่เสร็จ
ผม : เฮ้ยยังไม่เสร็จเหรอว่ะมึงอะ ง่ายๆ ก็ทำช้านะมึง
รัน : (เงียบครับ ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่กูเรียก)
ผม : รัน รัน มึงเป็นไร
ผมเข้าไปเขย่าตัวมันครับ เห็นมันนิ่งเงียบเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ขยับ ผมกลัวว่ามันจะเครียดจนช็อค ซึ่งเด็กที่นี้เป็นกันมากครับ เครียด
จนช็อค ต้องส่งห้องพยาบาลเลย บางคนก็ต้องส่งโรงพยาบาลเลยก็มี
ผม : รันมึงเป็นไร กูใจคอไม่ดีแล้วนะ มึงตอบกูมาเร็วๆ ทำไมมึงเงียบ ไม่ขยับเลย เฮ้ยกูเรียกไม่ได้ยินเหรอ
น้ำตาผมเริ่มไหลแล้วครับ กลัวสาระพัดเลย ผมเข้าไปใกล้รันอีกก้มลงไปดูหน้ามันใกล้ๆ แล้วอยู่ๆ มันก็จับผมพลิกท้องลงโดยมันขึ้นมาคร่อมผมอยู่
รัน : เป็นไรมึง กลัวกูตายไง
ผม : มึงปล่อยกู กูหนัก แม่งเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบ กูไม่ติวให้ มึงแล้ว
รัน : ถ้ามึงไม่ติวให้กูกูก็จะนอนทับบนมึงอย่างนี้แหละ
แล้วมันก็นอนทับผมจริงๆ ครับ หน้าเรานี้ชนกันเลย จมูกมันก็ชนกับจมูกผม เหลือแค่ปากเท่านั้นแหละที่ยังไม่ชนกัน แล้วผมก็
ผลักมันออกไป
ผม : เออ กูติวให้ มึงก็ได้ แล้วมึงเป็นไรเนี่ย อยู่ๆ ก็เงียบไป
รัน : กูไม่รู้ว่ะ พอกูทำโจทย์เสร็จ ก็รู้ว่ากูเข้าใจแล้วแต่ทีนี้ พอกูเข้าใจใช่มั๊ย แล้วมึงก็ไม่ต้องติวให้ กูอีก แล้วทีนี้มึงก็อ่านของมึง ทำให้กูเริ่มรู้สึกว่าเราจะห่างเหินกัน กู ...... กู.......กู........
ผม : ไรของมึง เป็นไรมากป่ะ กูจะห่างเหินกับมึงแค่ไหนกัน กลับมาที่ห้องก็เจอกันแล้วนอนด้วยกัน มึงก็กอดกูทุกคืน มึงจะเอาไรอีกบอกมา กูให้ มึงหมดแหละ
รัน : จริงอ่ะ
ผม : เออ
รัน : งั้นมึงตรวจให้กูหน่อย ได้เท่าไหร่ ผ่านป่ะ
ผมก็ตรวจโจทย์ให้ มันครับ สรุปว่ามันทำถูกหมด ผ่านครับ
ผม : มึงผ่านหมด ถูกทุกข้อเลย เก่งว่ะ ไมไม่ตั้งใจเรียนวะ มึงก็หัวดีออก
รัน : จริงดี งั้นเรานอนกันดีกว่าดึกแล้วไว้กูอ่านเอง จะได้ไม่ต้องรบกวนมึงอีก
ผม : ไม่เป็นไร สงสัยไรมึงก็ถามกูได้
แล้วเราก็เก็บหนังสือ เตรียมนอนกันครับ
รัน : เจมส์ กูนอนกอดมึงนะ
ผม : มึงก็นอนกอดกูทุกคืนอยู่แล้วจะบอกกูเพื่อ
แล้วมันก็นอนกอดผมเหมือนเดิม แต่ที่ต่างจากเดิมคือ ใจมันครับ เต้นแรงมากๆ จนผมรู้สึกได้ ไข่มันก็แข็งเหมือนท่อนไม้เลย มือมันก็ค่อยๆ ลูบตามตัวผมไปเรื่อย หน้าบ้าง คอบ้าง อกบ้าง หน้าท้องบ้าง มันลูบจนผมเกิดอาการผมจึงหันหน้าไปหามัน มันเองก็ยังไม่หลับ
ผม : เป็นไรมึง นอนลูบกูอยู่ได้
รัน : เจมส์ กูอยากอ่ะ กูเงี่ยน ช่วยกูได้ป่ะ
ผม : เป็นไรมึง เข้าห้องน้ำดี แม่นางทั้งห้าของมึงพร้อมช่วยมึงเสมอ หรือไม่ก็..............
ผมพูดได้แค่นั้นมันก็ประกบปากผมเลยครับ มันดูดปากผม ลิ้นมันก็ไชเข้ามาในปากของผม มันดูดได้ นุ่มนวนมาก ผมจำได้ ไม่ลืมเลย มันดูดเรื่อยๆ แล้วมันก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาที่คอ ถอดเสื้อผมออก ดูดนมผมสลับกับไซ้คอ มือมันก็ชักให้ผม มือผมก็ชักให้มัน
รัน : เจมส์ ช่วยกูหน่อยนะ กูอยากลองกับมึง
ผม : ขนาดนี้แล้วมึงยังต้องขออนุญาตกูอีกเหรอ
รันถอดเสื้อผ้าและกางเกงของมันกับผมออกจนหมดแล้วก็เริ่มไซ้ตามตัว หน้าอก หัวนม หน้าท้อง เสียวมากถึงมากที่สุด
ผม : รัน กูเสียวอ่ะ เบาๆ หน่อยนะเพื่อน
รัน : เจมส์ ทำให้ กูบ้างนะ
แล้วมันก็พลิกผมกลับขึ้นไปอยู่ด้านบนครับ ผมบรรเลงวิชาชิวหาพาเพลินเลย ทั้งคอ หัวนม หน้าอก หน้าท้อง ไล่เรื่อยมาจนถึงไข่มัน ซึ่งแข็งมากรออยู่ก่อนแล้วผมใช้ลิ้นเลียรอบๆ แท่งแข็งๆ ยาวน่าจะซัก 7 นิ้วได้ ผมเลียเพลินๆ ยังไม่ทันได้อมของมันเลย มันก็จับผมให้นอนลงด้านล่างแล้วมันก็จับไข่ผมอมและดูดทันที ด้วยความที่มันไม่เคยด้วยมั้งของผมโดนฟันมันตลอด ผมทั้งเสียวทั้งเจ็บ
ผม : รัน ระวังฟันมึงหน่อยกูเจ็บนะ มึงเอาของมึงมากูจะทำให้ เป็นตัวอย่าง
รัน : โทดทีว่ะ แม่งมันชิบ กูเคยดูดไข่ครั้งแรกเลยนะนี่
แล้วผมกับมันก็สลับ 69 กันครับ ต่างคนต่างบรรเลงเพลงลิ้นให้กันและกัน
รัน : เจมส์ กูเสียวว่ะ ใกล้ แล้ว
ผม : กูก็เสียวเหมือนกัน ใกล้ แล้วด้วย
แล้วเราทั้งคู่ก็ถอนปากออกมา รันมันก็ขึ้นมานั่งคร่อมผม ชักของมันไป แล้วก็ชักให้ ผมด้วย
รัน : กูเสร็จ ......เสร็จแล้วอ่าห์........
ผม : กูก็อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา เสร็จแล้ว
แล้วเราก็นอนกอดกันจนเช้า
รัน : เมื่อคืนกูขอโทดนะที่ทำมึง กูไม่ไหวว่ะเครียดแล้วก็เงี่ยนมากด้วยหลายวันแล้วไม่ได้เอาออก หน้ามืดไปหน่อย
ผม : ไม่เป็นไร ดีเหมือนกัน ได้ลองของแปลกๆ อีกแบบนึง เสียวกว่าชักเองอีก
รัน : สัด ไม่ชักให้กูเลย นอนครางอย่างเดียว
ผม รัน : 555555
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-01-2021 10:10:40 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่6 ปิดเทอมแรก ไปไหนดี
สอบเสร็จแล้วครับ เย้ ดีใจจัง กลับไปพักผ่อนที่บ้านดีกว่า
รัน : พรุ่งนี้กูกลับบ้านนะ คิดถึงบ้านอ่ะ มึงจะไปไหนป่ะเจมส์
ผม : กูก็น่าจะกลับบ้านนะ แต่ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้ กี่วัน กูไม่ค่อยชอบอยู่บ้านหรอก
รัน : งั้นมึงไปบ้านกูป่ะ พอใกล้ ๆ จะลงทะเบียนค่อยไปบ้านมึงกัน
ผม : เออ เอางั้นก็ได้ แต่กูต้องส่งกระแสจิตไปบอกพ่อกูก่อนนะ ให้เค้าโอนตังมาให้กูด้วย
รัน : ส่งกระแสจิตหาพ่อมึงเหรอ
ผม : เออ
แล้วผมก็หยิบโทรสับโทรหาพ่อครับ บอกพ่อว่าปิดเทอมจะไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่เหนือ พ่อก็อนุญาต แล้วโอนเงินค่าไปเที่ยวให้ผม
ด้วย อิอิ พ่อใจดี รักพ่อนะครับ
ผม : พ่อกูไฟเขียว พรุ่งนี้ไปกันยังไง
รัน : ไอ้ต้าบอกว่าต้องไปขึ้นรถทัวร์ในตัวอำเภอไปกรุงเทพก่อน แล้วค่อยต่อรถไปพะเยาบ้านกู
ผม : เหนื่อยแย่เลย นั่งรถ 2 ทอด กี่ชั่วโมงได้ วะ
รัน : ก็ราวๆ 24 ชั่วโมงได้
วันรุ่งขึ้นเราก็ไปขึ้นรถในตัวอำเภอ คือเรารีบไปมั้ยรถออกหกโมงเย็นแต่เราไปถึงตัวอำเภอตั้งแต่เก้าโมงเช้าเอ่อ จะรีบมาทำไมเนี่ยเราซื้อตั๋วรถแล้วก็ไปเที่ยวกันในตัวอำเภอ หาไรกินกัน เดินห้างบ้างฆ่าเวลา พอห้าโมงเราก็กินข้าวเย็น แล้วไปรอขึ้นรถบนรถ ผมนั่งติดหน้าต่างครับ เพราะชอบเป็นการส่วนตัวอยู่แล้วไอ้รันนั่งข้างผม การเดินทางจากม. ไปกรุงเทพค่อนข้างราบรื่นไม่มีไรมาก แต่จากหมอชิตไปพะเยาทำให้ผมตื่นเต้นมากเพราะยังไม่เคยไป เลยไม่คุ้นเส้นทาง ไม่หลับเลย แล้วก็มาถึงเสียที พะเยา
รัน : ถึงแล้วละอ่อนน้อย
มันอู้ เหนือใส่ผมเลยครับ งง ครับ งง
ผม : ไรของมึง พูดไร กูไม่เข้าใจ
รัน : กูก็พูดภาษาบ้านกูไง มึงก็หัดฟังไว้บ้างพ่อแม่กูเค้าไม่พูดกลางหรอกนะ
ผม : อ้าวแล้วกูจะคุยกับใครรู้เรื่องล่ะนี่
รัน : ป้อ สวัสดีครับ
ผม : สวัสดีครับพ่อ
พ่อรัน : (ผมขอเป็นภาษากลางดีกว่านะ จะได้ พิมง่ายหน่อย) สวัสดีลูก ไปไปที่บ้านกัน แม่เค้าเตรียมต้อนรับลูกๆ กันแล้ว นี่เหรอเจมส์ เพื่อนรัน
ผม : ครับ ผมเจมส์ครับ
แล้วเราก็นั่งรถพ่อไปที่บ้านครับ รันมันขับเอง เพิ่งรู้เหมือนกันว่าขับรถยนต์เป็นด้วย พอไปถึงบ้านก็มีงานเลี้ยงล่ะครับ
เราเที่ยวที่พะเยากันเรื่อยๆ ไม่มีอะไรน่าสนใจ ขอไม่เล่านะครับ แต่ไฮไลท์มันอยู่ที่ตอนกลับมาลงทะเบียน ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังกระฉ่อนโลก (ม. ที่ผมเรียนนี่แหละครับ)
ผม : รัน มึงลงทะเบียนเรียบร้อยยัง
รัน : กูเรียบร้อยแล้ว ไปหาไรกินกันดีกว่า
พี่ช้าง : น้องเจมส์ มานี่หน่อย พี่มีเรื่องจะคุยกับเรา เอ้ารันก็มาได้นะ ไม่เป็นความลับอะไรมากหรอก
ผม รัน : ครับพี่ช้าง
ผม : พี่ช้างมีอะไรจะให้ผมรับใช้ หรือขอรับ ฮ่าๆ กวนตีนซะ
พี่ช้าง : พอดีว่าเดือนมกรา เราจะต้องไปร่วมงานศิลปะ วัฒนธรรมที่โคราชอะ แต่ชมรมเรายังขาดนักแสดงอีกคนนึง พี่เลยคิดถึงเจมส์ ตอนเป็นหรีดก็ทำได้ ดีนะ มาทำงานในชมรมเราดูบ้างมั้ยพี่ไม่บังคับนะ แต่ห้ามปฏิเสธพี่เด็ดขาด
ผม : ไม่บังคับเลยครับพี่ รัน มึงว่าไง ดีป่ะวะ
รัน : กูว่าดีนะ ได้ ไปเที่ยวโคราชด้วย มกราช่วงหนาวเลย
พี่ช้าง : น้องรันตาถึงจริงๆ ความคิดดีนะเนี่ยมาพี่ให้รางวัล
แล้วพี่ช้างก็หอมแก้มไอ้รันฟอดใหญ่เลย ไม่รู้มันอายหรือโกรธมากจนหน้ามันแดงเป็นลูกตำลึงเลยล่ะครับ
รัน : เชี่ยแล้วพี่ช้าง ทำไรเนี่ยผมอายเป็นนะ แล้วผมก็ไม่ชอบแบบนี้ด้วย
พี่ช้าง : เหรอ เห็นตัวติดกะเจมส์ พี่ก็คิดว่าเราเป็นคู่ขากันอ่ะจิ แหม นิดหน่อยเอง
รัน : ผมกับเจมส์ เพื่อนกันครับ ไม่มีไรมากกว่านั้น พ่อส่งผมมาเรียนไม่ได้ ให้มาหาเมีย
อ้าวเพื่อนหรอกเหรอ แล้วคืนนั้นอารมย์มึงพาไปเหรอว่ะ แต่กูอ่ะหัวใจล้วนๆ เลยนะโว้ย
รัน: ไอ้เจมส์ มึงคุยกับพี่ช้างไปเลยกูกลับหอก่อน ซื้อข้าวให้กูด้วยนะ มึงน่าจะรู้ว่ากูกินอะไร
ผม : อ้าวไอ้รัน มึงไม่รอไปพร้อมกูเหรอ
แล้วไอ้รันมันก็กลับหอไป พอผมคุยรายละเอียดกับพี่ช้างเสร็จก็ไปซื้อข้าวแล้วกลับหอไปเหมือนกัน พอเข้าห้องมาก็เห็นมันยืนสูบบุหรี่เครียดๆ อยู่ที่ระเบียงห้อง
ผม : มึงเครียดไรของมึงวะ
รัน : เจมส์ พี่ช้างคงคิดว่ากูกับมึงเป็นคู่เกย์กันแน่เลย คนอื่นก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน
ผม : มึงสนใจใครเค้าด้วยเหรอ กูเห็นมีแต่กูที่มึงสุงสิงด้วย กูก็ไม่เห็นว่ามึงจะไปกับใครที่ไหนเลย
รัน : แต่กูก็ยังแคร์สื่ออยู่นะ กูถามจริง มึงคิดยังไงกับกูบ้าง
นั่นสิ ผมคิดไรกับรันบ้าง ชอบก็ชอบมันนานแล้ว ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก แต่ตอนนี้ผมไม่ได้ ชอบมันเสียแล้ว ผมรู้สึกดีกับมัน ความรู้สึกนี้ยิ่งกว่าชอบเสียอีก แต่ที่มันพูดกับพี่ช้างล่ะ มันหมายความว่ามันไม่ได้ ชอบแบบนี้หรอกเหรอ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 7 โอย......เจ็บจังเลย
รัน : กูถามจริง มึงคิดยังไงกับกูบ้าง
ผม : ถ้ากูคิดกับมึงมากกว่าเพื่อนล่ะ มึงจะว่าไง จะโกรธกู จะเกลียดกูไหม แต่กูบอกก่อนเลยนะกูรับได้
รัน : กูว่ามึงหยุดความคิดมึงไว้แค่นั้นแหละ กับมึงกูให้ได้ แค่ความเป็นเพื่อน เป็นพี่มึงก็เท่านั้น มากกว่านั้นกูให้มึงไม่ได้ กูเองก็ไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันหรอก กูยังอยากมีเมีย มีลูก ถ้ามึงคิดว่ามึงมีลูกให้กูได้ ค่อยมาคิดที่จะชอบกูรักกู
ผม : กูผิดเหรอที่คิดกับมึงมากกว่าเพื่อน (น้ำตาไหลแล้วรับ) ถ้ามึงไม่ได้ คิดที่จะชอบกู กูถามตรงๆ วันนั้นมึงทำกับกูอย่างนั้น
ทำไม มึงนอนกอดกูทุกวันทำไม
รัน : คืนนั้นกูแค่เงี่ยนอารมย์มันพาไป แล้วอยากลอง แต่กูก็ทำใจเอาตูดมึงไม่ได้ กูว่ามันสกปรก แล้วที่กูนอนกอดมึง กูต้องการ แค่หมอนข้างไม่ได้ คิดไรกับมึงเลย
ผม : แต่กูต้องการมึงนะ มึงทำให้กูรู้สึกพิเศษกับมึงจริงๆ
รัน : โถ่เว้ยพูดไม่รู้เรื่องเหรอมึงอ่ะ กูบอกว่ากูไม่ได้ คิดไรกับมึงจริงๆ
แล้วมันก็ต่อยปากผมครับ มันเก็บของ เสือผ้าแล้วก็สมบัติมันหมดเลย
รัน : กูจะไปอยู่หอข้างนอกกับเพื่อนทีคณะกู ถ้ามึงยังไม่เกลียดกู กูก็พอจะเป็นเพื่อน เป็นพี่ให้มึงได้
ผม : มึงจะเกลียดกูมั้ย
รัน : ให้มึงทำใจ ตัดใจจากกูก่อน แล้วกูค่อยเป็นพี่ให้มึง
แล้วมันก็ออกไปเลยครับ ผมนั่งร้องไห้อยู่ที่ห้องทั้งวันทั้งคืน เป็นครั้งแรกที่อกหัก เป็นครั้งแรกที่มีความรัก แต่ก็ไม่สมหวัง ร้องหนักมาก แทบจะทำร้ายร่างกายตัวเองเลย ตอนนั้นคิดว่าถ้ามันไม่รักแล้วผมจะอยู่อย่างไร แต่ก็มีไอ้ปูนี่แหละที่มาคอยดูแลผมอยู่ พอไอ้รันมันออกจากห้องผมไปแล้วมันก็โทร.ไปบอกไอ้ปูให้มาดูผมครับ มันเล่าทุกอย่างให้ปูฟัง ไอ้ปูมันก็เพื่อนรักของผมอยู่แล้ว เลยรีบมาดูผมทันที ผมไม่กิน ไม่นอน อยู่สองอาทิตย์ ได้ ร่างกายก็โทรมมากครับ เรียนก็ไม่ไปเรียน ดีที่เพื่อนๆ ผมมันคอยทำงานส่งให้อาจารย์แทนผม พวกเพื่อนๆ ก็สลับกันมาดูผมตอนที่ไอ้ปูมันต้องไปเรียน แต่ละคนก็คอยพูดปลอบผมให้หายเศร้า
แล้ววันหนึ่ง
รัน : ไอ้เจมส์ มึงดูสาระรูปตัวเองบ้างซิ ผอมจนจะเป็นผี มีแต่หนังหุ้มกระดูก โทรมจนผิดคนแล้ว
ผม : มึงมาทำไม มาดูว่ากูตายแล้วยังเหรอ
รัน : กูรับไม่ได้ ว่ะ มึงคิดดูนะ แค่กูกับมึงไม่ได้ ชอบเหมือนกัน มึงผิดหวังที่กูไม่ได้ คิดแบบเดียวกับที่มึงคิด แล้วมึงปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์ที่กูทำให้กับมึง มึงเคยคิดถึงพ่อมึงแม่มึงมั้ย เค้ารักมึงยิ่งกว่ากูอีก รักแบบที่ไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย มึงจะตอบแทนความรักที่เค้ามีให้กับมึงแบบนี้เหรอ กูพูดได้ แค่นี้แหละ ถ้ามึงไม่อยากเห็นหน้ากูแล้วกูก็จะไป
ผม : รัน กูขอบใจมึงที่เตือนสติกู กูขอบใจ
แล้วผมก็โผเข้ากอดไอ้รัน ร้องไห้หนักมาก สักพักก็ปล่อยมือออก
ผม : รันกูขอโทษ กูขอโทษที่ทำให้ทุกคนเดือดร้อน
รัน : ไม่เป็นไร เป็นหน้าที่ของพี่ชายอยู่แล้วที่จะปกป้องดูแลน้องในยามที่เค้าอ่อนแอ ถึงแม้ว่าจะเป็นพี่คนนี่ที่ทำให้น้องเสียใจอย่างที่สุดก็เถอะ แต่เมื่อไหร่ที่น้องต้องการพี่คนนี้จะอยู่กับน้องเอง
ผม : ขอบคุณนะพี่ชาย กูทำใจเรื่องมึงได้ แล้ว มึงเป็นพี่ชายของกูนะ แต่มึงไม่ต้องย้ายกลับเข้ามาที่หอนะ ไปอยู่กับเพื่อนมึงเลย
รัน : ไรวะ ไล่พี่ชายเลยเหรอ
แล้วตั้งแต่นั้นมาผมก็อยู่ของผมคนเดียว มีไอ้ปูมานอนเป็นเพื่อนบ้างตอนที่แฟนมันกลับบ้าน มีเพื่อนในคณะมานอนบ้าง ผมเริ่มสดใสขึ้นมากแล้ว แต่รันก็ยังคงมาวนเวียนให้ผมเห็นอยู่เรื่อยๆ แล้วผมก็มองมันแค่พี่ชายจริงๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่8 อยู่อย่างเหงาๆ
ตั้งแต่ผมกับไอ้รันเปลี่ยนสถานะมาเป็นพี่น้องกัน ผมเองก็ไม่กล้าที่จะเปิดใจรับใครเข้ามาใหม่เพราะกลัวครับ แม้ว่าจะมีมองๆ และก็ชอบบ้างแต่ก็ยังไม่เปิดใจให้เค้าเข้ามา เลยต้องอยู่คนเดียวอย่างเหงาๆ แต่ก็นั้นแหละครับ ด้วยความที่ผมเป็นเด็กกิจกรรมทำให้มีกิจกรรมที่ต้องทำร่วมกับเพื่อนทั้งกิจกรรมที่คณะ และกิจกรรมของมหาลัย ก็ช่วยให้ผมคลายเหงาลงไปบ้าง นี่ก็ปิดซัมเมอร์แล้วหลายคนก็กลับบ้านและมีอีกหลายคนก็ลงทะเบียนเรียนซัมเมอร์ต่อ ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นเพราะไม่ต้องการใช้เวลาปิดเทอมอย่างเสียเปล่า แน่หละ ปิดซัมเมอร์ร้อนมาก ร้อนตัวไม่เท่าไหร่ แต่เหงาใจมันมากกว่า วันหนึ่งไอ้ปูก็มาชวนผมไปเที่ยวน้ำตกที่อีกอำเภอหนึ่ง ซึ่งเราต้องซิ่งมอไซค์ไปกัน เราไปกันประมาณ 8 คนนะครับ รวมผมแล้วใช้มอไซค์ 4 คัน และ หนึ่งในแปดนั้นรวมถึงรันด้วย
พอถึงวันที่เรานัดกันไปเที่ยว ผมและไอ้ปูก็ขับมอไซค์มารอเพื่อน ๆ ที่หน้าม.กันครับ ไม่นานก็มากันครบ
ปู : ไอ้เจมส์ มึงไปซ้อนท้ายไอ้รันเลย กูจะไปกับจอย (แฟนมันครับ)
ผม : ไรว่ะมึงพาแฟนไปด้วยแล้วไล่เพื่อนเลยเหรอ
แล้วผมก็ต้องไปกับไอ้รันมันครับ เพราะมีผมและไอ้รันเท่านั้นที่ยังไม่มีแฟน ส่วนคนอื่นๆ ไปเป็นคู่เลย
รัน : เกาะแน่นๆ นะน้อง เดี๋ยวพี่จะพาซิ่ง
ผม : เฮอะ กลัวว่าจะตกหลังสุดนั้นแหละ เห็นไหมเค้าไปกันหมดแล้ว
แล้วไอ้รันก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว แซงอีก 3 คันไปได้ ในไม่ช้าแล้วเราก็มาถึงน้ำตกกันครับ จอดรถเรียบร้อยแล้วเราเดินต่ออีกไม่ไกล ไอ้ปูมันเสนอให้ขึ้นไปเล่นที่ชั้น4 หรือ 5 เพราะไม่ค่อยมีคน จะได้ เป็นส่วนตัวกัน เราก็เห็นด้วยครับ คนอื่นๆ เค้าไปเป็นคู่ แต่ผมกะไอ้รันไม่มีคู่เลยต้องเล่นน้ำกัน 2 คน พร่อมเฝ้าของให้พวกมันด้วย
รัน : เป็นไงบ้างเจมส์ มึงสบายดีแล้วนะ เห็นสดใสขึ้นมากเลย
ผม : อืม ไม่เป็นไรแล้วว่ะ กูคิดว่ากูเลิกเศร้าเพราะมึงได้ แล้ว
รัน : กูขอโทดนะ ที่กูทำให้มึงเป็นแบบนี้
ผม : ไม่ต้องขอโทดกูหรอก เป็นเพราะกูเองที่หวังกับมึงมากเกินไป
แล้วเราก็พากันเล่นน้ำจนผมตัวสั่นและปากซีดมากๆ
รัน : มึงหนาวมากเหรอว่ะเจมส์ ตัวสั่นยังกะเจ้าเข้า ขึ้นไปนั่งห่มผ้าก่อนเถอะมึง เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
ผม : เออว่ะ กูไม่ไหวแล้วแล้วมึงอ่ะ ยังไม่เลิกเล่นเหรอ
รัน : ถ้ามึงขึ้นกูก็ขึ้นว่ะ เล่นคนเดียวหนุกไร ไอ้พวกนั้นก็หายหัวกันไปเป็นคู่เลย ปล่อยให้คนโสดหน้าตาดี 2 คนอยู่เฝ้าของ ระวังไว้เถอะ พ่อจะแอบไปถ่ายคลิป
ผม รัน : 555555
แล้วผมกับไอ้รันก็ขึ้นมานั่งที่เสื่อที่เราปูไว้ครับ ไอ้รันมันเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาห่อตัวให้ผม แล้วมันก็นั่งกอดผมจากด้านหลังอีก มันบอกว่าให้ความอบอุ่นครับ แต่ผมนี่สิ เจ็บไปทั้งใจอีกแล้ว
ผม : รัน มึงทำอย่างนี้ทำไม มึงทำให้กูคิดมากอีกทำไม
รัน : ทำไมว่ะ พี่จะกอดน้องผิดอีกแล้วเหรอ กูทำไม่ได้ ใช่มั้ยมึงคิดมากอีกแล้วใช่มั้ย
ผม : ใช่ กูคิด ความรู้สึกดีๆ ที่ให้มึงไปอ่ะ ทำยังไงมันก็ตัดขาดได้ ไม่หมดหรอก ตัดต้นไม้ยังง่ายกว่าตัดใจอีกนะ
รัน : กูขอโทด กูพอจะเข้าใจมึงแล้วกูขอโทดนะเจมส์
ผม : ไม่เป็นไรหรอก กูก็ผิดที่ไม่รู้จักหักห้ามใจตัวเอง
น้ำตาผมไหลออกมาเป็นทางเลยครับ ร้องไห้หนักมากอีกแล้วทำไมนะ ทำไมต้องมาทำแบบนี้กับผมอีก รู้นะครับว่ามันไม่ได้ คิด
อะไรกับผมเลยก็ตาม แต่ใจนี่สิ มันเจ็บไม่หาย
ผมนั่งร้องอยู่ได้ ไม่นานเพื่อนๆ คนอื่นก็พากันมาที่เสื่อครับ เมื่อทุกคนเห็นผมนั่งร้องไห้อยู่ โดยมีไอ้รันคอยเช็ดน้ำตาให้และพูดปลอบต่างๆ พวกมันก็เลยเข้าใจผิดคิดว่าไอ้รันมันรังแกผมอีก
ปู : เฮ้ยไอ้รัน มึงทำไรไอ้เจมส์ว่ะ ดูดิร้องไห้ใญ่แล้ว
รัน : กูขอโทดนะ กูขอโทดที่ทำให้มันคิดมากอีก
เพื่อน 1 : (ไม่ขอเอ่ยชื่อนะครับ เพราะไม่ได้ ขออนุญาตเจ้าตัวที) ไมวะรัน ไมมึงต้องทำให้เจมส์ร้องอีก
รัน : กูก็แค่เห็นมันหนาว กูเลยเอาผ้ามาห่มให้มันแล้วนั่งกอดมันแค่นั้นเอง
ผม : รันไม่ผิดหรอก กูอ่ะผิดเอง ที่คิดมากอีก
ผมเช็ดน้ำตาออกจากหน้าแล้วเดินไปที่น้ำตกเพื่อที่จะล้างหน้าครับ
เพื่อน 2 : ไอ้เจมส์ มึงอย่าคิดสั้นโดดน้ำตกตายนะโว้ยแค่ผู้ชายไม่รักมึง กูว่ายังมีอีกหลายคนที่พร้อมจะดูแลมึงนะ แต่มึงไม่มองเค้าเลย ต่างหาก
ผม : กูไม่ได้ คิดสั้นโว้ยไอ้สัส กูแค่จะมาล้างหน้า เชี่ยแล้วมึง พูดให้กูคิดอยู่นั้นแหละ
แล้วพวกเราก็พากันกลับไปที่ม. ไอ้รันมันมาส่งผมที่หอพักครับ ผมเลยชวนมันขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน
ผม : มึงไปอาบน้ำเปลี่ยนผ้าที่ห้องกูก่อนก็ได้นะ
รัน : เออก็ดีเหมือนกัน มันอับมากเลย เดี๋ยวเราค่อยไปหาอะไรกินกันนะ
ผม : ดีเลย
หลังจากที่เราไปหาอะไรกินกันแล้วไอ้รันก็มาส่งผมที่ห้องแล้วมันก็กลับหอมันไปครับ
นับจากวันนั้นผมเองก็ไม่เคยเจอหน้าไอ้รันมันอีกเลย เพราะเราต่างคนก็ต่างเรียนกันหนักมาก จนสอบซัมเมอร์เสร็จ เหลือเวลาอีกไม่ถึงสองสัปดาห์ก็ลงทะเบียนเทอมแรก นี่ผมได้ ขึ้นปี 2 แล้วเหรอเนี่ย ดีใจจัง

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 9 ปี 2 และ ปี 3 (รวบรัดตัดตอน)
ตอนนี้ผมขึ้นปี 2 แล้วครับ มีน้องใหม่เข้ามาเรียนที่ม.ด้วยแต่ละคนก็แสบทั้งนั้นระหว่างที่เรากำลังมีกิจกรรมรับน้องกันอยู่ ผมก็เห็นน้องคนนึงครับ น่ารักมาก สูงๆ ขาวๆ เวลายิ้มเหมือนแดน D2B เลย น้องเค้าชื่อน้องนน ผมเห็นครั้งแรกผมก็ถูกชะตาเลยครับ แต่ความเจ็บครั้งก่อนทำให้ผมไม่เปิดใจ น้องนนเค้าเป็นเดิอนของม. เลยครับ น้องเค้านิสัยดี อัธยาศัยดี มีหลายครั้งที่น้องเค้ามาพูดคุยกับผม แล้วสิ่งที่ทำให้เราสนิทกันมากคือน้องนนเป็นน้องรหัสผมเอง ผมเลยทำใจได้ง่ายครับ ว่าอย่ากินญาติตัวเอง (คืออย่าจีบพี่รหัส น้องรหัส หลานรหัสและเหลนรหัสครับ นอกนั้นจีบได้) หลังจากที่เราได้รับน้องสาขาวิชาเรียบร้อยแล้วก็ถึงคืน Freshy Night ครับ โดยเป็นพี่รหัสที่ต้องจัดงาน Party เพื่อต้อนรับน้องอย่างเป็นทางการ เพื่อบ่งบอกน้องว่า ต่อไปนี้เราคือพี่น้องร่วมอุดมการณ์เดียวกันแล้ว แล้วเราก็จะไม่ทิ้งกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ในงานเลี้ยงครั้งนี้ มีทั้งอาหารที่แสนอร่อย เหล้าเบียร์ และไวน์ เรากินกันอย่างเมาครับคืนนั้นทั้งพี่ทั้งน้อง แล้วไอ้เตเพื่อนผมมันก็จับไมค์พร้อมประกาศว่า ให้น้องรหัสไปนั่งคู่กับพี่รหัสครับ ใครหาพี่รหัสเจอเป็นคนสุดท้ายจะต้องโดนทำโทษ หลังจากสิ้นเสียงประกาศ ความวุ่นวายก็เกิดขึ้น และแน่นอนครับ ด้วยความที่ผมเป็นคนตัวเล็ก ทำให้น้องนนหาผมไม่เจอ (อิอิ ผมแอบอยู่หลังเวที) ทำให้น้องนนต้องโดนทำโทด
เต : เชิญครับน้องนน มานี่เลย หาพี่รหัสไม่เจอใช่ไหมครับ
นน : ครับพี่ ผมหาพี่รหัสไม่เจอ ตัวก็เล็กหายากชิบหายเลย
แล้วผมก็ปรากฎตัวขึ้นที่ด้านหลังเวทีครับ
นน : อ้าวพี่เจมส์ ไปทำไรที่หลังเวทีครับ ผมหาแทบแย่ โดนลงโทษเลยเนี่ย
ผม : ดีแล้ว โดนลงโทษอ่ะดีแล้ว สนุกดี
เต : เอาหล่ะครับต่อไปจะเป็นการลงโทษน้องนนนะครับ เราจะลงโทษน้องนนยังไงดี
มีเสียงดังขึ้นมาเลยครับ ทั้งเต้นโน่น เต้นนี่ หรือไม่ก็กระดกเหล้าหมดขวดไม่หมดห้ามวาง
เต : เอาหล่ะครับ ผมคิดออกแล้ว ว่าจะลงโทษน้องนนยังไงดี พร้อมมั้ยครับน้องนน
นน : พร้อมครับพี่ จะให้ทำอะไรว่ามาเลย ผมเขินจะแย่อยู่แล้ว
เต : พี่ว่าจะให้น้องนน แก้ผ้ารำวงครับ
น้องนนหน้าถอดสีเลยครับ ผมเองก็ไม่คิดว่าไอ้เตมันจะเล่นแรงขนาดนี้ ผู้หญิงก็มี มันไม่เกรงใจกันเลย
ทุกคนร้อง: เฮ้ย(พร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมาย)
นน : เอาจริงเหรอพี่เต พี่และเพื่อนผู้หญิงก็มีนะ ผมว่ามันไม่ดีมั้ง
ผม : เฮ้ยเต มึงเปลี่ยนวิธีลงโทษน้องเลย กูว่ามันไม่ดีแระ
เต : กูล้อเล่น พวกมึงคิดว่ากูจะให้น้องเค้าแก้ผ้าจริงเหรอ
สาว : กูว่าก็ดีนะ น้องนนก็หล่อดี กูอยากรู้ว่าจะหล่อทุกส่วนหรือเปล่า
หญิง : อีสาว อีหื่น
ทุกคน : 55555
เต : เอาหล่ะครับ เราจะมาลงโทษน้องนนแล้วนะครับ น้องนนครับ
นน : ครับ
เต : พี่ให้เวลาน้องนน 2 นาที ไปขอความรักจากคนที่น้องนนชอบอยู่ แล้วเราจะทำพิธีหมั้นไว้ให้พอวันเปิดหอค่อยยกขันหมากไปขอ (ธรรมเนียมของ ม.นะครับ พอวันเปิดหอ พี่หอชายจะยกขันหมากไปขอผู้หญิงที่น้องปี 1 เป็นแฟนกันอยู่) พี่คิดว่าน้องเองก็มีคนที่น้องแอบชอบอยู่แล้ววันนี้พี่เลยให้ทุกคนเป็นสักขีพยานให้น้องนะครับ
นน : แล้วถ้าเค้าไม่ตกลงกับผมล่ะครับ
เต่ : ไม่เป็นไร เดี๋ยวพวกพี่ช่วยเชียร์ ถ้าไม่สำเร็จน้องนนต้องเต้นรูดเสาหน้าหอหญิงทุกหอเป็นเวลา 3 เดือน
นน : ครับ
เต : เริ่มได้
แล้วน้องนน ก็แย่งไมค์จากไอ้เตมาครับ
นน : พี่เจมส์ครับ ผมชอบพี่นะครับ ผมชอบพี่ตั้งแต่ที่ผมเจอพี่แล้วครับ พี่อาจไม่รู้ว่าเราเจอกันครั้งแรกเมื่อไหร่ แต่ผมก็ชอบพี่มากยิ่งพอรู้ว่าผมเป็นน้องรหัสพี่ ผมดีใจมาก พี่เจมส์ครับ เป็นแฟนผมนะครับ
ผมอึ้ง ทุกคนก็อึ้ง ไม่มีใครคิดว่าน้องนนจะมาบอกรักผม
ผม : นนครับ พี่ไม่เล่นนะครับ ถ้าน้องยังไม่ชอบใครเลยก็บอกพวกพี่มาตรงๆ แล้วเกมก็จบ แต่มาทำแบบนี้ พี่ไม่สนุกกับน้องนะครับ
เต : เอาหละพอแล้ว พี่ว่ามันดึกแล้ว พี่รหัสไปส่งน้องกลับหอด้วยครับ น้องใครน้องมันนะ เป็นธรรมเนียม น้องขิงมาหาพี่เลย เดี๋ยวพี่ไปส่ง (น้องขิงน้องรหัสไอ้เตครับ)
ไอ้เตรับตัดบทครับ มันกลัวผมจะเฮิร์ทอีก มันรู้ครับว่าผมยังไม่พร้อมที่จะมีใครในตอนนี้
ผม : ไปนน พี่ไปส่งที่หอ
นน : ครับพี่ เราอยู่หอเดียวกันไม่ใช่เหรอ
ผม : อ้าวเหรอ แต่พี่ไม่เคยเห็นนนเลยนะ
นน: ครับ ผมมันอยู่นอกสายตาพี่อยู่แล้ว
ที่จริงผมรู้นะครับว่าน้องนนอยู่หอเดียวกับผม เพราะผมเองก็แอบมองน้องเค้าอยู่เหมือนกัน แต่ติดที่ใจนี่สิ ยังเจ็บอยู่เลย ไม่อยากเปิดใจให้ใครเข้ามาหรอก
พอผมจอดรถที่โรงรถแล้วเดินไปขึ้นหอพร้อมน้องนน
นน: พี่เจมส์ ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยครับ
นน: พี่เจมส์ ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยครับ
ผม : อืม อะไรเหรอ ไปนั่งคุยที่โต๊ะดีกว่านะ
นน :ครับ
ผม : ว่ามามีไรจะคุยกับพี่ จะปรึกษาเรื่องอะไร ได้ทุกเรื่องนะ
นน : (หน้าตาจริงจัง ซีเรียสมากครับ) พี่เจมส์ครับ ที่ผมทำไปเมื่อกี้นี้ผมจริงจังนะครับ ผมชอบพี่จริงๆ ถ้าตอนนี้พี่ยังไม่มีใครผมขอดูแลพี่ได้ไหมครับ
ผม : นนครับ พี่เป็นผู้ชายนะครับ แล้วนนคิดว่าพี่จะชอบผู้ชายด้วยกันเหรอ
นน : พี่เจมส์อย่าว่าผมยุ่งเรื่องพี่เลยนะครับ ผมสืบประวัติพี่มาหมดแล้ว ตอนพี่อยู่ปี 1 พี่เคยอกหักกับรักที่ไม่สมหวัง คนที่เค้าทำพี่เค้ายังแทนตัวเองว่าเป็นพี่ของพี่เจมส์อยู่เลย พี่รัน ใช่ไหมครับ พี่รันก็ผู้ชายพี่ยังชอบเค้าเลย ทำไมนนถึงจะคิดว่าพี่ชอบแบบเดียวกับผมไม่ได้หรือครับ พี่เจมส์ครับ ให้โอกาสผมดูแลพี่นะ
ผม : นนครับ พี่ขอบใจนะ ที่น้องมีความรู้สึกดีๆ ให้พี่ แต่พี่ไม่ขอรับไว้นะครับ พี่ยังไม่พร้อมที่จะมีใคร เพราะพี่ยังทำใจเรื่องรันไม่ได้พี่ยังคิดถึงเค้าอยู่ พี่ยังมีหวังในตัวเค้าอยู่ นน อย่าร้องไห้ไปเลยนะครับ ชีวิตน้องยังต้องเจอใครอีกหลายคน ซึ่งอาจถูกใจน้องมากกว่าพี่ก็ได้แล้วนั่นก็จะทำให้พี่ต้องเจ็บอีก พี่ยังไม่พร้อมที่จะเจ็บนะครับ
นน : ทำไมพี่ไม่คิดบ้างว่าผมจะหยุดทุกอย่างไว้ที่พี่
ผม : นนครับ พี่ยังไม่พร้อมจริงๆ นะ ปล่อยพี่อยู่คนเดียวอย่างนี้ไปเถอะนะ พี่ขอโทดนะน้อง (น้ำตาผมไหลเหมือนกันครับ)
นน : ผมจะรอนะครับ ผมจะรอวันที่พี่พร้อม พร้อมที่จะให้โอกาสผมมาดูแลพี่ ผมจะรอพี่เจมส์นะครับ
ผม : นนอย่ารอพี่เลยนะ เปิดโอกาสให้ตัวน้องเจอกับสิ่งต่างๆ รอบตัวบ้าง อย่าปิดใจตัวเองไว้ที่พี่ แล้วน้องก็จะรู้ว่ามีคนที่รักและชอบน้องให้น้องเลือกอีกเยอะ อย่าหยุดทุกอย่างไว้เพียงแค่บอกว่าจะรอพี่
นน : แต่ถึงยังไงผมก็จะรอพี่นะครับ
แล้วน้องนนก็ขึ้นหอไปเลย ผมได้แต่นั่งน้ำตาไหลอยู่ เจ็บอีกแล้วครับ นน พี่ขอโทดนะที่ต้องปฏิเสธหัวใจของน้องไป พี่ยังไม่
พร้อมที่จะมีใครอีกครั้งจริงๆ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่10 เพลงสื่อรัก
ตั้งแต่วันที่ผมได้เคลียร์ปัญหาใจกับน้องนน ไปแล้วนั้นมันยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่าน้องมันคอยตามผมตลอด เว้นเสียแต่เวลาเรียน แม้กระทั่งเวลานอน นนก็จะมานอนที่ห้องผมที่หอ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่หอเดียวกันก็เถอะ และยิ่งไปกว่านั้นทั้งเอกที่ผมเรียนอยู่รุ่นผมและรุ่นนน เค้าเข้าใจว่าผมกับนนเป็นแฟนกันจริง เพราะว่านนไปบอกใครต่อใครว่าเค้าเป็นแฟนกับผม ยิ่งผู้ หญิงที่เข้ามาจีบนนด้วยแล้วเค้าจะตอบกลับไปด้วยคำที่แสบมากครับ
น้องผู้หญิง : นน เราชอบนายนะ เราลองมาคบกันดูมั้ย
นน: ขอโทดนะ เราไม่ชอบผู้หญิงนมใหญ่อ่ะ ยังไงเราว่าเราคงจะเข้ากันไม่ได้หรอก เราเป็นแฟนพี่เจมส์แล้วนะ
น้องผู้หญิง : กรี๊ด นนเป็นเกย์เหรอ
นน : อืม ใช่เราเป็น แล้วจะยังมาคบกับเราอีกมั้ย
น้องผู้หญิง : ขอบใจนะที่ทำให้เราตาสว่าง
วันเปิดหอ ที่ม.ที่ผมเรียนอยู่จะมีวันเปิดหอครับ ช่วงเช้าถึงเที่ยงจะให้เด็กหออย่างพวกเราทำความสะอาดกันให้เต็มที่และตกแต่งหอพักเพื่อประกวดชิงรางวัลห้องพักดีเด่น และห้องพักยอดแย่ ครับ พอช่วงเที่ยงจนถึง 4 โมงเย็นก็จะเปิดหอให้เพศตรงข้ามเข้ามาเยี่ยมชม ช่วงนี้แหละครับสนุกที่สุด เพราะผู้ชายจะได้เข้าหอหญิงและผู้หญิงจะได้เข้าหอชาย หนึ่งปีมีแค่ครั้งเดียว ยิ่งกว่านั้นน้องปี 1 ที่เป็นแฟนกัน เรารุ่นพี่ก็จะแต่งขบวนขันหมากไปขอให้เลย สนุกที่สุดครับ มีการแกล้งกันด้วย แต่งานก็ยังไม่จบแค่นี้ครับ เรามีกิจกรรมช่วงกลางคืนด้วย เราจะมีงานคืนหอพัก เป็นกิจกรรมกินเลี้ยงมีร้องเพลง และการแสดงของแต่ละหอ ช่วงนี้แหละครับที่ทำให้คนที่ร้องเพลงเก่ง ๆ ต่างแย่งไมค์กันร้องเพลง ยิ่งดึกยิ่งสนุกครับ เพราะเราจะทำกิจกรรมกันจนกระทั่งตี 2 วันนี้วันเดียวที่หอไม่ปิดตอน 4 ทุ่ม เราก็ร้องเพลง เต้นและทำกิจกรรมกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งพิธีกรบนเวทีได้ประกาศให้นนออกไปร้องเพลงตามคำเชิญ
นน: ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือนะครับ หวังว่าเมื่อได้ยินผมร้องเพลงแล้วคงไม่ลุกหนีไปหมดนะครับ
ทุกคน : 555555
นน : ครับ เพลงนี้ผมจะร้องให้พี่คนนึงครับ คนที่ผมบอกเค้าว่ารักไปแล้วแต่เค้าก็ยังไม่รักผมเลย ยังไงผมก็จะรอนะครับพี่เจมส์
ทุกคน : กรี๊ดดดดดดดดดดด
นน : จะแต่งจะเติมถ้อยคำ สักกี่หมื่นคำ ให้เอาคำดีดีมารวมกัน คงจะต้องคุยยกเรื่องราวสักร้อยพันเพื่อบอกว่าตัวเธอเป็นเช่นไร ต้องบอกต้องอธิบาย สักกี่หมื่นวันที่รวมความเป็นจริงที่เป็นเธอ ใจที่งดงามและความดีของเธอจะบอกให้ใครใครคงเข้าใจ จะเป็นยังไงก็ไมสำคัญ แค่ขอให้ฉันนั้นได้รักเธอ ก็ใจมันยินยอมมันยังอยากจะรักเธอ ไม่เห็นต้องพูดอะไรให้มันมากมาย ไม่ต้องมีคำบรรยายใดใดสักคำให้ลึกซึ่งไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ ไม่ว่าอะไรมันคือเหตุผลที่ฉันนั้นรักเธอ ให้รู้ว่ารักเธอเท่านั้นพอ
(ไม่ต้องมีคำบรรยาย Mr.Team)
เมื่อนนร้องจบเสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นอีกครั้ง ครับ นน ร้องเพลงดีมากเลย เสียงนุ่มทุ้มไพเราะมาก ส่วนผมเหรอครับ ค้างไปเลย ทำไมนะ น้องเค้าไม่ยอมเลิกชอบผมอีก ทั้งที่ผมก็ได้คุยกับน้องรู้เรื่องไปแล้ว ว่าผมคงรับรักน้องเค้าไม่ได้ผมก็เลยไปขอตัดคิวร้องเพลงบ้าง
พิธีกร :ทุกคนครับ วันนี้เป็นโอกาสที่ดีมากเลยนะครับที่เราจะได้ฟังเพลงจากแชมป์การประกวดร้องเพลงมหาวิทยาลัยเมื่อปีที่แล้ว ผมก็ไม่ทราบว่าทำไมตั้งแต่ได้แชมป์มา เค้าไม่เคยร้องเพลงให้ใครฟังอีกเลย ครับขอเชิญพี่เจมส์ครับ
ทุกคน : กรี๊ดดดดดดด พี่เจมส์ พี่เจมส์ พี่เจมส์
ผม : นนครับ พี่ขอบใจน้องมากนะครับ กับความรู้สึกดีดีที่น้องให้พี่ แต่พี่คงรับไว้ไม่ได้จริงๆ เอาเป็นว่าเพลงนี้คือเหตุผลที่พี่รับไม่ได้นะครับ
ทุกคน : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ผม : ไม่อยากให้เธอต้องเจ็บ ไม่อยากให้เธอร้องอีก เพราะว่าฉันเอง ไม่ได้รักเธอ อย่างที่เธอนั้นเข้าใจ แค่อยากให้เธอเข้าใจ
สักหน่อย กับสิ่งที่เธอทุ่มเททุกอย่าง ให้กับฉัน ไม่มีค่าอันใด ไม่มีทางที่ทำให้ฉันนั้นรักเธอ ได้โปรดเดินไปจากฉัน จงทิ้งฝันที่มีไม่รักดี คนคนนี้ โปรดอย่ามองกลับหลัง อย่าฝังฉันไว้ในหัวใจ และคงไม่นานเท่าไหร่ เธอจะเจอคนที่ดี ออกไปค้นหาคนใหม่ เจอกับใครที่ดีคนหนึ่ง ที่จะรัก ที่จะเข้าใจเธอ ให้ได้เจอวันนั้นที่ดีกว่า ได้โปรดเดินไปจากฉัน จงทิ้งฝันที่มี ไม่รักดี คนคนนี้ โปรดอย่ามองกลับหลัง อย่าฝังฉันไว้ในหัวใจ และคงไม่นานเท่าไหร่ เธอจะเจอคนที่ดี อย่าทนกับฉันลืมคืนและวันที่ผันผ่าน จะทรมานหากเธอไม่คิดกลับหลัง ลืมคนคนนี้จบไปเสียทีทุกทาง อย่าค้างคา อย่าเสียดาย ได้โปรดเดินไปจากฉัน จงทิ้งฝันที่มี ไม่รักดี คนคนนี้ โปรดอย่ามองกลับหลัง อย่าฝังฉันไว้ในหัวใจ และคงไม่นานเท่าไหร่ เธอจะเจอคนที่ดี (ไม่รักดี อุ๊หฤทัย)
ผมร้องจบก็กรี๊ดดดดดกันอีก จะกรี๊ดดดดดอะไรนักหนา แล้วผมก็ลงจากเวทีไปหาเพื่อนๆผมครับ
ปู : เฮ้ยเจมส์ มึงจะอะไรกับน้องเค้านักหนาวะ เค้าก็บอกชอบมึง เค้าคิดอย่างเดียวกับมึง แต่ทำไมมึงไม่เปิดใจเลยวะ
ผม : ไอ้ปู มึงจะรู้อะไร กูยังกลัวว่ะ กูกลัวจะเป็นเหมือนกับไอ้รัน ทุกวันนี้กูก็ยังไม่อยากมองใครอีกแล้ว
นน : พี่จะไม่ให้โอกาสผมเลยใช่ไหมครับ
ปู : กูไปก่อนนะ คุยกันดีๆนะน้องนน เพื่อนพี่มันอ่อนแอไปวะ
นน : ครับพี่ปู
ผม : นน พี่ไม่มีอะไรต้องพูดแล้วนะ เราคุยกันจบแล้ว แล้วที่น้องไปประกาศว่าพี่เป็นแฟนน้อง พี่เองก็ไม่ได้จะว่าอะไร แต่พี่ขอเถอะ น้องให้โอกาสคนอื่นบ้างนะ เผื่อน้องจะได้เจอคนที่ตามหามานาน พี่ขอโทดนะครับ
แล้วผมก็กลับหอเลย น้องนนจะเป็นอย่างไรผมก็ไม่สนใจแล้วครับ ขออย่าให้ตัวเองต้องเจ็บอีกเลย เราควรรักษาใจของตัวเองไว้ในตำแหน่งใด

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 11 นน หายไป นนจากไปแล้ว
หลังจากงานวันเปิดหอ เราก็ไม่มีกิจกรรมอะไรกันอีก จนกระทั่งสอบปลายภาค เสร็จสิ้นทุกคนก็กลับบ้านกันครับ แต่ผมยังต้องทำกิจกรรมต่อที่ม. ทำให้ไม่ได้กลับบ้าน ผมและเพื่อนๆพี่ๆที่ต้องอยู่ทำกิจกรรมก็มายืนส่งเพื่อนๆขึ้นรถกลับบ้านกัน ใจหายเหมือนกันนะ อยู่ด้วยกันมาตั้ง 4 เดือน แล้ววันนี้ก็จะเหลือที่ม. เพียงแค่ไม่กี่คน กับพี่ปี 4 ที่ต้องรีบทำโปรเจค น้องนนก็มาลาผมกลับบ้านครับ แต่คำพูดน้องนน ทำให้ผมใจไม่ดีเลย
นน : พี่เจมส์ครับ ผมมาลานะครับ ขอให้พี่โชคดี แล้วพี่ก็ลองเปิดใจรับคนใหม่บ้างนะครับ พี่อย่าปิดกั้นเลย ความรักมันก็ต้องมีเจ็บกันบ้าง มันเป็นรสชาติของชีวิตนะพี่ อย่าว่าผมสอนเลย แต่ผมหวังดีกับพี่จริงๆวันนี้พี่ไม่รับผมก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพี่เจอคนที่ดี ที่พี่คิดว่าเค้าจะมาเติมเต็มชีวิตพี่ได้พี่ก็ช่วยรับเค้าไว้ ในใจพี่ด้วยแล้วกัน ผมไปนะ อ้อถ้าเทอมหน้าไม่เห็นหน้าผมก็ไม่ต้องคิดถึงนะครับ ไว้เจอกันครับ บาย
ผม : ขอบใจมากกน้อง เดินทางดีๆนะ แล้วทำไมพี่จะไม่เจอน้อง คุณเป็นน้องรหัสผมนะครับคุณนน
นน: ครับพี่ผมไปล่ะ
หลังจากที่ส่งทุกคนเรียบร้อยแล้วเราก็กลับมาที่อาคารกิจกรรมเพื่อเตรียมแผนการทำกิจกรรม ตลอดเวลาช่วงปิดเทอมเราขลุกกันอยู่แต่ในอาคารกิจกรรม หอก็ไม่กลับ กินและนอนที่นี่กันเลยทีเดียวจนกระทั่งเปิดเทอม ทุกคนก็กลับมาเรียนในเทอม 2 กลับมาทุกคน ยกเว้น นน นนหายไป ไม่มาลงทะเบียน ไม่มาเรียน เพื่อนๆโทร.ไปก็เปลี่ยนเบอร์หนีเสียแล้ว ทำให้ไม่มีใครติดต่อน้องนนได้จนกระทั่งทุกวันนี้ ผมและเพื่อนๆที่จบมาก็ไม่มีใครติดต่อน้องนนได้อีกเลย นนครับ อยู่ไหนนะ
ตอนนี้สั้นๆนะ ผมขอคิดถึงน้องนนหน่อย ไม่มีใครติดต่อน้องเค้าได้เลยจริงๆ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 12 รักครั้งใหม่ ขวัญใจรุ่นน้อง
หลังจากที่นนจากไปอย่างไร้ร่องรอย เราก็เรียนกันจนผมจบปี 2 แล้วขึ้นปี 3 ผมก็ยังคงสมัครอยู่หอในเหมือนเดิม ไม่ออกไปอยู่หอนอก เพราะสะดวกในการทำกิจกรรมมากกว่า อาจารย์ที่ดูแลหอพักจึงเรียกผมเข้าไปคุย
อาจารย์ : นายเจมส์ เธออยู่หอนี่ก็ 3 ปีแล้วนะ นานกว่าเพื่อนเลย
ผม : ครับอาจารย์ อาจารย์พูดอย่างนี้กะจะไม่ให้ผมอยู่แล้วเหรอครับ
อาจารย์ : ไม่ใช่ ครูก็แค่อยากให้เธอไปอยู่หอเล็ก (หอเล็กคือหอชั้นเดียวครับ วางผังเป็นรูปตัวยู ตรงกลางว่างเป็นลานพักผ่อนมีโต๊ะหินอ่อน และทีวีให้ดู อยู่ตรงชายแดน ไกลนิดนึง แต่ปลอดภัยมาก มีอยู่ไม่กี่ห้อง) ครูกะว่าจะให้ปี 1 บางส่วนไปอยู่หอเล็ก เลยจะให้เธอไปดูแลน้องด้วย
ผม : ผมนี่เหรอครับ จะไปดูแลน้อง ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอดเลย
อาจารย์ : ครูคิดว่าเธอทำได้นะ เพราะเธอรู้กฎระเบียบหอพักมากกว่าใคร จะให้พวกปี 2 ไปดูแลก็พากันรับน้องไม่ต้องเรียนกันพอดี
ผม : แล้วอาจารย์ไม่คิดบ้างเหรอครับว่าผมก็จะทำ
อาจารย์ : ครูว่าเธอไม่ทำแน่ เอาเป็นว่าครูยกให้เธอห้องนึงนะ ไม่ต้องชำระค่าหอพัก ฟรีค่าไฟ อยู่คนเดียว เป็นเวลา 1 ปี เดี๋ยวครูทำเรื่องให้แต่เธอต้องเป็นประธานหอดูแลน้อง
ผม : อยู่หอพักฟรี 1 ปี พระเจ้าไม่เอาก็โง่แล้วแถมได้อยู่คนเดียวอีก ตกลงครับอาจารย์
แล้วผมก็ได้อยู่หอเล็กครับ ตอนนี้ยังไม่เปิดเทอม ผมเลยไปช่วยแม่บ้านทำความสะอาดหอ พร้อมกับสำรวจห้องด้วยเพื่อดูว่าห้องไหนเหมาะที่สุด ดีที่สุดแล้วจองห้องนั้นไว้เลย ห้องที่ผมเลือกเป็นห้องที่อยู่ด้านหน้าครับ เป็นห้องริม สภาพห้องยังดีมาก แทบไม่ต้องให้ช่างเข้ามาซ่อมเลย เพียงแค่ช่วยแม่บ้านยกเตียง 2 ชั้นออก 1 เตียง กับเตียงชั้นบนออกไป
วันที่น้องใหม่มารายงานตัวและปฐมนิเทศ ช่วงเช้าเป็นการรายงานตัวและจองหอพัก เราวุ่นวายมากเพราะน้องปี 2 ค่อนข้างตื่นเต้นกับน้องใหม่ ทำให้สิ่งที่เราวางแผนกันมาเกือบล่ม
น้องเอ : น้องปี 1 คะ รายงานตัวเสร็จแล้วก็มาจองหอพักนะคะ ทางม. ไม่อนุญาตให้ปี 1 อยู่หอด้านนอกนะคะ หอหญิงจองด้านซ้ายมือของพี่นะคะ หอชายด้านหลังเลยค่ะ
หลังจากน้องเอประกาศออกไปที่โต๊ะจองหอทั้งหญิงและชายก็เริ่มวุ่นวาย ผมเป็นประธานหอเล็กก็นั่งสั่งการให้น้องปี 2 ทำงานไป ส่วนพี่ปี 3 ก็เป็นที่ปรึกษาเวลามีปัญหา ซึ่งปี 3 ที่อยู่หอก็มีแต่ผมคนเดียวนั่นแหละ เลยไม่ต้องทำอะไร เป็นที่ปรึกษาอย่างเดียว
น้องเดี่ยว: พี่เจมส์ครับ ให้น้องผู้ชายจองหอใหญ่ให้เต็มก่อนหรือว่าหอเล็กก่อนดีครับพี่
ผม : ให้น้องเค้าเลือกเลยเดี่ยวว่าจะอยู่หอไหน ถ้าเลือกไม่ได้ก็ยัดเข้าหอใหญ่ให้เต็มไปก่อน
น้องเดี่ยว: ครับพี่เจมส์
น้องสอง : พี่เจมส์คะ หอหญิงจะให้จัดยังไง
ผม : จัดเหมือนหอชายเลย แต่ว่าให้เต็มเป็นหอๆ นะ อย่าเพิ่งเปิดหอ 3 และหอ 4 ให้ผู้หญิงอยู่ก่อน เดี๋ยวจะดูแลน้องยาก
น้องสอง : ค่ะ
น้องกุ้ง : น้องปี 1 คะ ตอนนี้หอของเราใกล้จะหมดแล้วนะคะ ใครมาจองช้าได้อยู่ชายแดนนะคะ
ผม : น้องกุ้งคะ ตอนนี้เต็มซักหอหรือยัง เว่อไปค่ะ หอชายแดนให้พวกคุณๆ นั่นแหละไปอยู่
น้องปี 2 : 555555555
ระหว่างที่ผมนั่งเป็นที่ปรึกษาเรื่องจองหออยู่นั้น บังเอิญสายตาก็ไปเจอกับน้องคนนึงครับ ความรู้สึกของผมบอกได้เลยว่าคนนี้คือคนที่ผมคอยอยู่ มันสปากค์ไปทั้งตัวเลยครับ นั่งตัวสั่นเหมือนไข่ขึ้น เอ้ย ไข้ขึ้น น้องเค้าเดินตรงมาจองหอแล้วครับ มากับเพื่อนอีก 3 คน
น้อง.... : พี่ครับ ผมจองหอครับ ห้องนึงอยู่ได้ 4 คนใช่ป่ะครับ
น้องเดี่ยว: ครับผม แต่น้องจะอยู่หอใหญ่หรือหอเล็กครับ
น้อง...... : มันต่างกันยังไงครับ
น้องเดี่ยว: มันต่างกันที่หอใหญ่ จะใหญ่กว่า มีหลายชั้นแต่ละชั้นมีหลายห้องห้องนึงอยู่ได้3 คน ห้องน้ำรวม มีชั้นละ 1 ห้อง ส่วนหอเล็กก็เล็กกว่า มีชั้นเดียว ห้องน้ำในห้อง ห้องใครห้องมัน แต่หอเล็กจะไกลนิดนึงนะครับ ถ้าเดินนี่เหงื่อตกได้เลย จะเลือกหอไหนครับ แล้วพี่ขอบัตรประชาชนด้วยนะครับ ทั้ง 4 คนเลย
น้อง..... : ผมขอคุยกับเพื่อนก่อนนะครับ
น้องเดี่ยว: ได้ครับ
ระหว่างนั้นผมก็ภาวนาให้น้องเค้าเลือกหอเล็กครับ เพราะอยากจะดูแลน้องเค้าจริงๆ ตอนนั้นแค่แอบปลื้มครับ ยังไม่คิดจริงจังอะไรมาก แต่ถ้าได้ก็ดี แหม น่ารักซะขนาดนั้น สูง 180 ได้ไม่อ้วนผอมๆ มองไม่เห็นซิกแพ็คหรอกครับ เพราะน้องเค้ายังใส่ชุดนักเรียนอยู่เลย
ผม : เฮ้ยไอ้น้องเดี่ยวเองถามชื่อน้องคนนั้นให้พี่หน่อยดิ
น้องเดี่ยว: คนไหนครับพี่ คนอ้วนๆ นั่นเหรอ
ผม : เชี่ยแล้วมึง เดี๋ยวรับน้องโชว์ซะเลย พี่หมายถึงคนที่มาติดต่อหออ่ะ ที่มากัน 4 คน
น้องเดี่ยว: เดี๋ยวพี่ก็ได้รู้แล้วน้องเค้าจะต้องมาจองหอ แล้วต้องลงชื่อทั้ง 4 คนด้วย พี่มีไรป่ะ สนใจน้องเค้าเหรอ ตบะแตกแล้วสิ เห็นจำศีลอยู่ตั้งนาน อย่าบอกนะว่า......
ผม : ใกล้แล้วไอ้เดี่ยวใกล้แล้วกูให้ถามชื่อเล่นโว้ยแล้วกูก็ยังไม่คิดอะไรแบบนั้น อีกอย่างก็ยังไม่อยากมีด้วยสงสารตัวเอง
น้องเดี่ยว: ครับพี่
น้อง.....: พี่ครับพวกผมเลือกอยู่หอเล็กนะครับ อยู่หอใหญ่คงวุ่นวายน่าดู อีกอย่างพวกผมก็อยากอยู่ด้วยกันทั้ง 4 คน
น้องเดี่ยว: ได้ครับ ลงชื่อไว้เลย ชื่อเล่นด้วยนะ โดยเฉพาะน้องอ่ะ
น้อง...... : ครับพี่ผมชื่อ ตองนะครับ นี่เพื่อน เอก บัง แล้วก็อาร์ทครับ
น้องเดี่ยว: ครับ ลงชื่อไว้เลย
แล้วน้องตองกับเพื่อนก็ลงชื่อกันเรียบร้อย แล้วก็เดินออกไปเพื่อหาอะไรกินกันก่อนที่จะเข้าปฐมนิเทศในช่วงบ่าย ส่วนผม เมื่อน้องเค้าลงชื่อเรียบร้อยแล้วก็รีบมาดูชื่อน้องตอง ถึงแม้ว่าจะได้ยินน้องเค้าแนะนำตัวเองกับน้องเดี่ยวแล้วก็ตาม แต่ก็ยังอยากจะดูให้แน่ใจอีกที อิอิ เป็นเอามาก กว่าเราจะลงทะเบียนรับจองหอให้น้องปี 1 เสร็จก็บ่ายโมงแล้วเราก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร ที่เค้าจัดเตรียมไว้ให้สตาฟ แล้วก็รอเวลาให้เค้าปฐมนิเทศน้องปี 1 เสร็จ ก็จะต้องพาน้องเข้าหอ ซึ่งหอเล็กที่ผมอยู่ไม่รู้เป็นยังไง เต็มทุกห้อง ที่หอใหญ่ยังว่างอีก 10 ห้องเห็นจะได้อาจารย์หอจึงให้ออกประกาศให้ปี 2 ที่ต้องการอยู่หอให้รีบจอง เมื่อปฐมนิเทศเสร็จ พวกพี่ประจำหอก็พาน้องไปที่หอ เพื่อแจกกุญแจและแนะนำกฎระเบียบ ซึ่งผมเป็นประธานหอพักก็ต้องตระเวนไปแนะนำตัวทุกหอ หอหญิง 3 หอ หอชายอีก 2 หอ และมาสุดท้ายที่หอเล็กที่ผมอยู่ ซึ่งน้องเอ็มได้แนะนำกฎระเบียบไปหมดแล้วที่เหลือก็ผมแนะนำตัวเองถึงสถานะประธานหอแล้วก็มีขู่กันนิดหน่อย เหมือนตัดไฟแต่ต้นลมแล้วก็ปล่อยน้องตามอัธยาศัย ผมก็เข้าห้องไป ส่วนน้องเอ็มก็เดินมาลาผม
น้องเอ็ม : พี่เจมส์ครับ ผมกลับหอก่อนนะครับ แล้วค่ำๆผมค่อยมาอีกที มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อน เผื่อว่าพี่คนเดียวจะเอาไม่อยู่
ผม : ตามนั้นครับ
แล้วผมก็เข้าห้อง อาบน้ำเสียหน่อย เหนียวตัวทั้งวันแล้วแต่งตัวยังไม่ทันเสร็จก็มีคนมาเคาะประตู ผมเลยบอกว่าคอยเดี๋ยว กำลัง
แต่งตัวอยู่แล้วก็ออกไปเปิดประตูครับ
ผม : ว่าไงครับน้อง มีอะไรให้พี่ช่วยไหมครับ แนะนำตัวก่อนนะ
น้อง .... : ครับพี่ ผมชื่อก้องครับ เรียน...... อยู่ห้อง 207 จะถามพี่ว่าที่ไหนมีพวกของใช้ส่วนตัวขายบ้างครับ พอดีผมกับเพื่อนเอามาไม่ครบ
ผม : น้องก้องขาดอะไร ผ้าอนามัยเหรอครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
น้องก้อง : ปล่าวครับพี่ ที่ห้องผมไม่มีใครเอาสบู่กับยาสีฟันมาเลย กะว่าจะหาเอาดาบหน้ากันอ่ะครับ
ผม : ตอนนี้ร้านค้าในม.ก็ยังไม่เปิด กว่าจะเปิดก็เปิดเทอมนู้ น จะให้ออกไปหน้าม. ก็เดินกันไม่ไหวแน่ ไกลเกิน ปี 1 เค้าห้ามใช้รถนิ รู้แล้วใช่ไหม (น้องก้องพยักหน้าครับ) เอาของพี่ไปใช้ก่อนก็ได้แล้วค่อยว่ากัน พี่มีสำรองอยู่
แล้วผมก็ไปหยิบของมาให้น้องก้อง หลังจากนั้นผมก็ออกมานั่งที่โซนกลาง ซึ่งเป็นทีส่วนกลางไว้ประชุม ดูทีวีและทำกิจกรรมอย่างอื่นแล้วแต่ว่าใครจะทำอะไร ส่วนผมก็นั่งดูข่าวไปเรื่อยๆ รอเวลาและรอน้องเอ็มมาด้วย นั่งได้แปปเดียวก็มีน้องๆ มานั่งคุยด้วยหลายคน ผมจึงเล่นซะ
ผม : เอ้าน้องยืนเรียงแถวหน้ากระดานครับ ตามลำดับความสูง
น้องๆ ก็ว่าง่ายครับ ปี 1 ก็งี้แหละ พี่ให้ทำไรทำตามหมด
ผม : แนะนำตัวทีละคน เอาชื่อเล่นพอ แล้วบอกว่าจบมาจากจังหวัดไหน แล้วมาเรียนคณะอะไร ทำความรู้จักกันไว้มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกัน เริ่มที่คนที่เตี้ยที่สุด
แล้วน้องๆ ก็แนะนำตัวกันทีละคน ผมจำได้บ้างไม่ได้บ้างครับจนมาถึงน้องตอง ขวัญใจผม
น้องตอง : ผมชื่อตองครับ มาจากจังหวัด...... เรียนคณะ..... (เอ้ยคณะเดียวกันกับกูเลย) เอก...... (อ้าวคนละเอกกัน แต่ไม่
เป็นไร ยังไงก็คณะเดียวกัน)
เมื่อน้องแนะนำตัวเรียบร้อยแล้วผมก็ให้น้องนั่งกันตามสบาย หรือว่าใครอยากจะไปไหนก็ไปได้แต่บอกว่า 2 ทุ่มจะประชุมหอเล็กกัน น้องคนอื่นๆก็แยกย้ายกันไป มีบางคนก็นั่งคุยกับผม ถามโน่นถามนี่ไปเรื่อยๆ แล้วน้องตองกับเพื่อนๆ ในกลุ่มก็มานั่งคุยกับผม น้องตองเอากีต้าร์มาด้วย
น้องตอง : พี่เจมส์ ผมนั่งด้วยนะครับ
ผม : เอาสิน้อง (ผมยังจำชื่อน้องตองไม่ได้เลยตอนนั้น เลยเรียกน้องเฉยๆ อย่างว่าแหละครับ ผมความจำสั้นแต่รักนั้นยาวนาน)
แล้วผมก็คุยกันไปเรื่อย
น้องตอง : พี่เจมส์จะฟังเพลงไหมครับ เดี๋ยวผมเล่นให้ฟัง ร้องให้ฟังด้วย
ผม : เอาสิ ร้องเพลงอะไรก็ว่ามา
แล้วน้องตองก็ร้องเพลงหวังเล็กเล็กของบางแก้วครับ ผมนี่ฟินเลย โดนใจมาก น้องตองร้องเพลงเพราะมาก ร้องดีกว่าผมอีก
ผม : น้องเสียงดีนะ ไว้พี่จะส่งเข้าประกวดงานม. จะมีอีกในไม่กี่เดือนข้างหน้านี่แหละ
น้องตอง : เอาจริงเหรอพี่ ผมอาจทำพี่ขายหน้านะ
ผม : เสียงดีขนาดนี้ยังถ่อมตัวอีก
เราก็ร้องเพลงกันไปเรื่อย จนน้องเอ็มมา
เอ็ม : พี่เจมส์ ผมว่าผมคงไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนพี่แล้วมั้ง เข้ากับน้องได้ไวมาก เอาอยู่ทั้งหอแน่เลย
ผม : ไม่ขนาดนั้นหรอก ลายมันยังไม่ออก อยู่เถอะ จะได้ช่วยกัน มีอีกหลายคนที่ยังไม่ออกมาตรงนี้นี่ก็ได้เวลาประชุมแล้วเรียก
เพื่อนๆ ออกมาได้แล้ว
แล้วน้องๆ ก็ช่วยกันเรียกเพื่อนๆ ออกมาประชุม โดยมีผมเป็นประธานในที่ประชุม
ผม : สวัสดีอีกครั้งนะครับน้องๆ พี่ก็ขอต้อนรับน้องๆ เข้าสู่รั้วม.......... แล้วก็เข้าสู่รั้วหอเล็ก พี่ชื่อเจมส์นะครับ เป็นประธานหอพักทั้งหมดแล้วก็เป็นผู้ดูแลหอเล็กด้วย แล้วก็บลา บลา บลา ไปเรื่อย ๆ พี่จะปิดหอตอน 4 ทุ่มนะครับ ใครมาเข้าหอไม่ทันนอนนอกรั้วนะครับ แต่ถ้าใครมีวิทยายุทธก็แล้วแต่นะ พี่ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเข้าหอไม่ทันเกิน 10 ครั้งจะโดนลงโทษ
น้อง.... : ลงโทษยังไงครับพี่
ผม : น้องก็ลองมาเข้าหอไม่ทันสัก 10 ครั้งดูสิครับ แล้วจะรู้
ทุกคน : 55555555
ผม : พี่จะให้น้องทำความรู้จักกันให้หมดนะครับ จำชื่อเพื่อนให้ได้ทั้งหมดแล้วพี่จะสุ่มทดสอบวันพรุ่งนี้ส่วนวันนี้แยกย้ายกันไป
นอนได้แล้วพรุ่งนี้น้องปี 1 ต้องไปฟังวิธีการลงทะเบียนแล้วก็ลงทะเบียนตอนเช้าด้วยสำหรับคืนนี้ฝันดีนะครับ
แล้วน้องทุกคนก็แยกย้ายกันไปนอนครับ แต่ก็ยังมีบางส่วนที่ยังอยู่โซนกลางครับ ส่วนผมก็เข้าห้องไปกับน้องเอ็ม
น้องเอ็ม : พี่เจมส์จะให้ผมนอนที่นี่สักคืนไหมครับ เผื่อมีไรตอนดึกๆ
ผม : ก็ดีเหมือนกัน น้องเอ็มโทร.ไปบอกหอน้องก่อนนะ เค้าจะได้ไม่ต้องลงชื่อเข้าหอสายตั้งแต่วันแรก
น้องเอ็ม ครับๆ
แล้วผมกับน้องเอ็มก็คุยกันไปเรื่อยๆ แต่ที่ โซนกลางนี่สิ เสียงเริ่มดังมากเลย ผมจึงออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ผม : ไอ้พวกลูกลิงครับ ยังไม่เข้าห้องนอนกันอีกเหรอ ดึกแล้วนะ แล้วเอะอะอะไรกัน เสียงดังรบกวนคนอื่นเค้าจะนอนครับ
น้องอาร์ท : ใครจะนอนพี่ ออกมาดูเลย ทุกคนอยู่นี่กันหมด มีแต่พี่กับพี่เอ็มนั่นแหละที่เข้าห้องไปทำไรกันก็ไม่รู้
ทุกคน : 555555
ผม : เอ้าน้องคนที่พูดอ่ะ มานี่เลยครับ ปากดีนะเรา
แล้วผมก็พาไอ้น้องอาร์ทมาวิดน้ำในบ่อครับ (คือที่หอเล็กจะมีบ่อน้ำสำรองไว้ใช้อ่ะครับ เวลาน้ำไม่ไหลจะได้มีน้ำสำรองใช้)
ผม : น้องครับ แม่บ้านเค้ายังไม่ได้ล้างบ่อเลย ไหนๆ ก็ปากดีแล้วงั้นก็มาวิดน้ำให้หมดแล้วกันนะ ล้างด้วยนะครับ แล้วพี่จะมาตรวจดูถ้าไม่สะอาดพี่จะแจ้งไปที่พี่คณะน้องนะครับ
น้องอาร์ท : ผมตายแน่เลย วันแรกก็โดนดีเสียแล้วไม่ได้นอนแน่
น้องตอง : เฮ้ยไอ้อาร์ท เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง แค่นี้ช่วยกันทำเดี๋ยวก็เสร็จ
หล่อเลยครับน้องตองของผม (เมื่อไหร่วะ) ช่วยเพื่อนโดนลงโทษ โครตหล่อเลยอะ หลังจากที่น้องตองอาสาช่วยแล้วก็มีอีกหลายคนครับที่มาช่วยน้องอาร์ทล้างบ่อ เป็นที่สนุกของน้องๆ กันไป
ขอพอแค่นี้ก่อนนะครับ นี่แค่เกริ่นนำแต่ละคนก่อน ขวัญใจของผมก็ออกมาแล้วคอยลุ้นกันต่อนะครับว่าจะเป็นยังไงต่อไป เจอกันพรุ่งนี้นะครับ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 13 เมื่อรักบังเกิดอีกครั้ง
ตั้งแต่วันที่ผมกับตองได้รู้จักกัน โดยที่ฐานะของผมคือรุ่นพี่ที่คณะและเป็นประธานหอ ทำให้เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ช่วงนี้เป็นช่วงกิจกรรมการรับน้อง ทั้งรับน้องมหาลัย รับน้องคณะ รับน้องสาขาวิชาเอก และรับน้องหอ ทำให้ในแต่ละวันเราไม่มีเวลาที่จะมาคุย มาเล่นกันเลย ผมเองก็สงสารตองเค้าเหมือนกัน เพราะเป็นดาวเด่นของมหาลัย อีกทั้งนิสัยและท่าทางของน้องยังเฟรนลี่มากๆ ทำให้รุ่นพี่ชอบแกล้ง วันหนึ่งผมกลับมาจากเรียน ซึ่งเป็นเวลาประมาณบ่ายสาม ผมเห็นตองนั่งอยู่ที่โซนกลางของหอพัก ผมจึงเดินเข้าไปทักก่อนทีจะเข้าห้อง
ผม : ตอง เป็นไร มานั่งอยู่คนเดียว ไม่มีเรียนเหรอ
ตอง : มีครับแต่ผมไม่เข้าเรียนวันนี้ ผมไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ เลยไม่อยากไปเรียน
ผม : มีเรื่องอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะ ถ้าพี่ช่วยอะไรได้พี่ก็จะช่วยนะน้อง
ตอง : ขอบคุณครับพี่เจมส์
แล้วตองก็เล่าเรื่องราวที่ไม่สบายใจให้ผมฟังพร้อมกับน้ำตา ผมขอสรุปเลยนะครับว่าน้องเค้าเลิกกับแฟน เพราะว่าอยู่ห่างไกลกัน แฟนตองไปมีคนใหม่ พอตองซักเข้ามากๆ เลยยอมรับว่าคบกับทั้งสองคนในเวลาเดียวกันตั้งแต่ตอนอยู่ม. 5 แล้ว นั่นแหละครับที่
ทำให้ตองเสียใจมาก
ผม : ตองอยากร้องก็ร้องออกมาให้หมดเลยนะ แล้วมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ผู้หญิงดีๆ ยังมีอีกมาก อย่ามัวแต่เสียใจจนไม่เป็นอันเรียนพ่อแม่เราก็ยังมี แถมยังรักเรามากกว่าใครเค้าเสียอีก
ตอง : ขอบคุณครับพี่เจมส์ ที่ให้สติผม ผมสัญญาครับว่าจะพยายามลืมให้ได้แล้วกลับมาเป็นคนเดิม
ผม : ดีมากไอ้น้องชาย
แล้วตองก็เข้ามากอดผมครับ ฟินล่ะสิทีนี้ กอดอยู่นานพอสมควร แล้วก็คลายมือออก
ตอง : พี่เจมส์ ผมขอบคุณพี่จริงๆ นะ กอดครั้งนี้ ผมกอด ที่พี่ให้สติผม ขอบคุณนะครับ
ผม : (คิดเอานะ) กอดครั้งนี้ แล้วจะมีครั้งต่อไปอีกไหมวะ
ตั้งแต่วันนั้นตองก็กลับมาเป็นคนเดิมที่เคยสดใสร่าเริง แถมยังสนิทกับผมมากกว่าใครในหอเสียอีก วันหนึ่งกลุ่มของตองได้ออกไปเที่ยวกลางคืนกัน ทำให้เข้าหอไม่ทัน 4 ทุ่ม แล้วเจ้าตัวดีของผม ก็มาเคาะหน้าต่างห้องของเพื่อนมันเพื่อให้เปิดหน้าต่างและพาเข้าหอ แต่ไม่สำเร็จครับ เพราะผมยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซนกลาง ทำให้มองเห็นพฤติกรรมของน้องกลุ่มนั้นได้ทั้งหมดตลอดเวลา ตั้งแต่มาถึงหอ เมื่อน้องตองและเพื่อนเข้าหอกันได้แล้วก็เดินกลับมาที่ห้องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมก็ไม่ยอมครับ อยากจะแกล้งน้องมันด้วย
ผม : น้องกลุ่มนั้นอ่ะ มาหาพี่หน่อยซิ ไปไหนกันมาดึกแล้วไม่ยอมเข้าห้อง
อาร์ท : ผมนั่งอยู่ห้องไอ้โจ้ มันพี่ กำลังคุยกันอยู่เรื่องสาว นี่ก็กำลังเข้าห้องไปนอนแล้วครับ
ผม : นั่งอยู่ห้องไอ้โจ้ จริงเหรอว่ะอาร์ท เอก บัง ตอง พี่เห็นว่าน้องเพิ่งกลับเข้าหอมานี่ มาไม่ทันหอปิดใช่มั้ย
เอก : ผมนั่งที่ห้องไอ้โจ้ จริงๆ นะครับ เรียกไอ้โจ้ มาถามได้เลย
ผม : โจ้ ออกมาโซนกลางหน่อย พี่มีเรื่องจะปรึกษา
โจ้ : ครับพี่เจมส์
ผม : โจ้ ไอ้4 ตัวนี่มันนั่งคุยกับโจ้ ที่ห้องจริงป่ะ พี่ว่ามันเพิ่งจะเข้าหอทางหน้าต่างห้องโจ้ เมื่อกี้นี่นา
โจ้ : เอ่อ ครับพี่ เอ่อ....คือว่า....เอ่อ (โจ้ ติดอ่างไปเลยครับ) พวกนี้มันเอ่อ....
ผม : เอ้า เอ่ออยู่ได้จะพูดไรก็พูดๆ มา
เอก : จริงดิครับพี่ ผมอยู่ห้องมันจริงๆ
บัง : เฮ้ยพวกมึง กูว่าเราคงหนีความผิดไม่ได้แล้วล่ะ กูเห็นพี่เจมส์นั่งมองพวกเราตั้งแต่เรามาถึงหอแล้ว
ตอง : อ้าวพี่เจมส์ รู้เรื่องตั้งแต่ต้นทำไมไม่บอกเลยล่ะครับ จะได้ไม่ต้องเสียเวลานอน
ผม : ไอ้พวกนี่ก็ พี่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพวกเอ็งจะแก้ตัวว่ายังไง ผิดรู้ใช่ไหม
ทุกคน : ครับพี่
ผม : เอาหล่ะ ครั้งนี้พี่ยกให้แต่ครั้งหน้าถ้าจะเข้าหอไม่ทันให้โทร.บอกกันก่อน หอเล็กเราไม่มีอะไรมากเหมือนหอ 1 มีอะไรก็คุยกันได้เราพี่น้องกัน อยากให้อยู่กันอย่างสบายใจนะ
ทุกคน : คับพี่เจมส์
แล้วผมก็ปล่อยให้น้องไปพักผ่อนกัน ผมเองก็นั่งอ่านหนังสือของผมต่อ พักใหญ่ตองกับอาร์ทก็ออกมานั่งที่โซนกลาง ทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมาก อาจเป็นเพราะว่ามาจากที่เดียวกัน เรียนเอกเดียวกันด้วยมั้งเลยสนิทกัน น้องทั้งสองคนมานั่งเล่นหมากฮอส กัน ถึงขั้นพนันกันว่าใครแพ้ต้องโดนดีดไข่ อัยย๊ะ เล่นกันแรงจริงเด็กพวกนี้
ตอง : ไอ้อาร์ท ถ้าใครแพ้โดนดีดไข่นะโว้ย 5555
อาร์ท : เออ มึงแพ้กูแน่ เกมแรกกูต้องชนะประเดิมชัยไว้ก่อน มึงเตรียมไข่ของมึงไว้ดีๆ กูจะดีดแม่งให้เป็นหมันไปเลย
ตอง : เอาเลย มึง กูชนะกูก็จะดีดให้ของมึงขาดไปเลย
แล้วผมก็นั่งดูน้องทั้งสองคนเล่นแข่งกัน ในใจผมแอบลุ้นให้ตองชนะ จะได้ไม่ต้องเป็นหมัน แต่อีกใจก็อยากให้อาร์ทชนะ เพราะตองจะต้องแก้ ผ้าโดนดีดไข่ (คิดไรวะกู) พอเล่นได้ซักพักอาร์ทมันใกล้จะแพ้เลยทำเป็นว่ามือไปโดนกระดานทำให้ตัวหมากคว่ำกระจายไปเลย
ตอง : เชี่ยอาร์ท จะแพ้แล้วพาลเหรอมึง
อาร์ท : แพ้เชี่ยไร กูยังมีหมากเหลืออีกเยอะโว้ย แล้วกูก็ไม่ได้พาลด้วยมือมันไปโดนเอง
ตอง : พี่เจมส์ดูมันดิ มันโกงชัดๆ เลยเนอะ
ผม : ไม่รู้สิ พี่ไม่ทันสังเกต มัวแต่อ่านหนังสืออยู่ด้วย
ตอง : อ้าวพี่อ่านหนังสือเรียนอยู่เหรอ ผมคิดว่าพี่อ่านหนังสือการ์ตูน พวกเราทำเสียงดังรบกวนพี่แย่เลย
ผม : ไม่เป็นไรหรอก พี่ก็ง่วงๆ อยู่ด้วยน้องมาก็ทำให้พี่ตาสว่างขึ้นแล้ว
อาร์ท : พี่เจมส์ ฟังเพลงป่ะ ไอ้ตองไปเอากีตาร์มึงมาเลย มาร้องเพลงให้พี่เจมส์ฟัง
ตอง : ได้ๆ ไม่ได้เล่นนานแล้ว พี่เจมส์รอแปปนะครับ ผมไปเอากีตาร์มาก่อน
ผม : แล้วไม่ถามพี่สักคำเหรอว่าพี่อยากฟังป่ะ ดีเหมือนกัน ไม่ได้ร้องเพลงมานานแล้วด้วย
แล้วตองก็ไปเอากีตาร์มาครับ ตองมันเล่นเองร้องเองเลยส่วนอาร์ทคอยเลือกเพลง เอาตั้งแต่เพื่อชีวิต ลูกทุ่ง สตริง สากล แล้วตองก็ร้องเพลงหวานใจของบางแก้ว แล้วบอกว่าเพลงนี้มอบให้ผมครับ ร้องไปมองตาผมไปผมเองก็เขินจนทำอะไรไม่ถูก เหมือนอาร์ทมันจะรู้ตัวยังไงไม่รู้ จู่ๆ ก็เดินออกไปจากตรงนั้นเลย เมื่อเพลงหวานใจจบ ตองก็ร้องเพลงหวังเล็กๆ ต่อครับ
ตอง : หวังเล็กๆในใจว่าเธอรัก ก็ได้แต่หวังมีโอกาส ที่เธอจะเลือกฉัน ชอบคนอื่นแล้วกัน เก็บฉันไว้รักดีกว่า ช่วยหันมองมาที่ฉัน เธอชอบใครไม่ว่าเธอ อย่าเผลอรักใครก็แล้วกัน เก็บรักของฉันได้ไหมเธอ แค่หวังเล็กๆในใจ เท่านั้นเอง
เมื่อตองร้องเพลงนี้จบก็ขอตัวเข้านอนทันที ผมสิ อึ้งไปกับเพลง นี่น้องมันร้องเพลงให้ฟังหรือว่ามันจะบอกอะไรผมนะ ไม่รู้สิ แต่ตอนนี้ใจผมไปไกลแล้วหล่ะ มันไม่เหมือนกับตอนที่รู้สึกกับรัน และไม่เหมือนกับตอนที่รู้สึกกับนน แล้วตอนนี้มันคืออะไร
หลายวันต่อมา ผมรู้สึกไม่สบายมากครับ จึงยังไม่ออกมาจากห้อง ประมาณ 9 โมงได้ตองก็มาเรียกที่ห้องครับ
ตอง : พี่เจมส์ครับ ตื่นหรือยังครับพี่ เก้าโมงแล้วไม่ไปเรียนเหรอครับ
ผม : (ออกมาเปิดประตู) อ้าวตอง พี่คงไปไม่ไหวอ่ะ รู้สึกไม่สบายยังไงก็ไม่รู้
ตอง : เป็นไรมากมั้ย ดูซิ (แล้วก็เอามือมาอังที่หน้าผากผมครับ) โห ตัวร้อนจี๋เลย ไปหาหมอดีกว่าพี่ ผมพาไปเอง วันนี้ผมไม่มีเรียนด้วย
ผม : ไม่เป็นไรตอง กินยาเดี๋ยวก็หาย
ตอง : ไปเถอะพี่ ให้หมอดูหน่อย ป่ะเดี๋ยวผมเช็ดตัวให้พี่ก่อน จะได้ลดความร้อนลงได้บ้าง
ผม : ไม่เป็นไรตองเดี๋ยวพี่ทำเองได้
ตอง : เหอะน่า
แล้วตองก็เข้ามาในห้องผม ปกติผมก็จะไม่ค่อยให้ใครเข้าห้องอยู่แล้วแต่นี่ตองถือวิสาสะที่ผมไม่สบายเข้าห้องผมมาเลย แล้วก็พาผมมานั้งที่เตียง
ตอง : พี่เจมส์ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหนครับ
ผม : อยู่ในตู้ อ่ะ ไม่เป็นไรนะตอง พี่จัดการได้เดี๋ยวพี่เช็ดตัวเอง
ตอง : ให้ผมทำดีกว่าพี่ ขนาดยืนพี่ยังยืนไม่ค่อยจะไหวเลย
แล้วตองก็จัดการเช็ดตัวให้ผม ตองถอดเสื้อผมออก เหลือแต่กางเกงขาสั้นที่ผมใส่อยู่เท่านั้น ผมสังเกตหน้าตองตอนที่กำลังเช็ดตัวอยู่ ก็น่ารักดีนะครับ ปกติก็น่ารักอยู่แล้วด้วย ยิ่งตอนทำหน้าจริงจังนี่สิ น่ารักเป็นบ้าเลย นี่เราเป็นอะไรไปนะ ทำไมต้องรู้สึกกับน้องเค้าแบบนี้ด้วย หรือว่าคนคนนี้จะเข้ามาเติมส่วนที่หายไปจากชีวิตผมให้มันเต็ม แต่อย่าเพิ่งไปหวังอะไรมาก เราเองก็ยังไม่รู้ว่าน้องเค้าคิดเหมือนเรารึปล่าว
เมื่อตองเช็ดตัวผมเสร็จเราก็ออกไปหาหมอในตัวอำเภอกัน ครั้งนี้เราไปรถมอไซค์ครับ ตองขับ เมื่อหาหมอเสร็จแล้วผมถูกฉีดยาไปเข็มนึง ก็ดีขึ้น ตองเลยพาไปหาอะไรกินกัน วันนี้ทั้งวันตองก็คอยดูแลผมตลอด ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลย กลับมาถึงหอก็พาผมไปส่งที่ห้อง ส่งถึงเตียงเลย หายาให้กิน หาข้าวให้กิน แล้วยังมานอนเป็นเพื่อนอีก ให้เหตุผลว่าถ้าพี่ไม่สบายตอนดึกจะได้มีคนมาเช็ดตัวให้ตองมันขอมาอาบน้ำที่ห้องผมครับ เพราะถ้าอาบที่ห้องตองก็ต้องคอยนาน ผมจึงอนุญาต ตองก็ถอดเสื้อออก โห เนื้อในของตอง ขาวมากครับ มีกล้ามเล็กน้อย ไม่ถึงกับเยอะมาก หน้าท้องเป็นลอนเบาๆ ไม่ถึงขั้นมีซิกแพค แต่ไม่มีขนเลย ที่หน้าแข้งก็ไม่มี รักแร้ก็มีน้อย ผมเลยถามไปว่า
ผม : ไมตองไม่มีขนเลยอ่ะ ไปโกนมาเหรอ
ตอง : ผมไม่ใช่คนพันธุ์ขนดกพี่ แต่ตรงนั้นยังมีอยู่บ้างนะ
ผม : ตรงไหน พูดให้ดีนะกูคิดมาก
ตอง :555555
พอตองเข้าไปอาบน้ำผมก็หลับไปด้วยฤทธิ์ยา มารู้สึกตัวอีกทีตอนดึก เหมือนมีคนมานอนเบียด คือนอนคนเดียวจนชิน ตองมานอนเบียดอยู่ข้างๆ ทำให้ค่อนข้างอึดอัดนิดหน่อย เลยปลุกตอง
ผม : ตอง ตอง ตื่นหน่อย พี่อึดอัด ทำไมมานอนเบียดกันเล่าเดี๋ยวก็ติดไข้ กันพอดี
ตอง : (งัวเงีย) เป็นไรครับพี่ ไข้ ขึ้นอีกแล้วเหรอเดี๋ยวผมเช็ดตัวให้ครับ เอายากินด้วย
ผม : ไม่ตอง พี่ดีขึ้นแล้วแค่อึดอัด แล้วมานอนเบียดพี่ทำไม ไม่กลัวติดไข้ เหรอ
ตอง : ก็ห้องพี่มีเตียงเดียวนิ แล้วจะให้ผมนอนที่ไหน ผมไม่กลัวติดไข้ พี่หรอก ผมแข็งแรงจะตาย ออกกำลังกายทุกวัน ไม่เหมือนพี่กำลังกายก็ไม่ออก ผอมกะหร่อง แถมขี้โรคอีก
ผม : เฮอะ ถามแค่นี้ร่ายซะยาว
ตอง : แล้วนี่ตื่นมาจะเอาอะไร ทำผมตื่นด้วยเลย หรือว่าจะเอาผม
ผม : เอามึงไปไกลๆ นั่นแหละ เบียดอยู่ได้555
ตอง : โหพี่ คนอุตส่าเป็นห่วงกลัวจะไม่สบายตอนดึก เลยมานอนเป็นเพื่อน งอลแล้ว
ผม : เออ งอนเป็นตุ๊ดเลยนะมึง
ตอง : 555555
ผม : นอนดีกว่า พรุ่งนี้วันเสาร์ จะได้ตื่นสาย
ตอง : วันเสาร์ไรเล่า ไข้ แล้วเลอะเลือนนะเรา พรุ่งนี้วันศุกร์ครับพี่
ผม : อ้าวเหรอ วันศุกร์ มีเรียนบ่าย ไม่เป็นไร ตื่นสายได้
ตอง : พี่ทำผมตื่นแล้วพี่ต้องรับผิดชอบนะ ยิ่งนอนยากอยู่ด้วย
ผม : รับผิดชอบไรวะ
แล้วตองก็พลิกตัวมาทางผม จ้องหน้าผม แล้ว.....
ตอง : พี่เจมส์ครับ คืนก่อนที่ผมร้องเพลงให้พี่ฟัง พี่ว่าเป็นไงบ้าง
ผม : ก็เสียงตองดีนะ พี่กะว่าจะส่งเข้าประกวดร้องเพลงของมหาลัยด้วยเลย น่าจะชนะแน่
ตอง : ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่ผมหมายความว่า พี่คิดยังไงกับสิ่งที่ผมบอกไปบ้าง
นั่นสิ เราคิดยังไง เรารู้อยู่แก่ใจ แต่ตองเล่าคิดอะไร คิดยังไง เราพร้อมแล้วเหรอที่จะเจ็บ ถ้าเราเปิดใจออกไป แล้วถ้าตองไม่คิดเหมือนกันเล่า จะทำยังไง เจ็บอีกนะ
คำตอบรออยู่พรุ่งนี้นะครับ ลองทายเล่นๆ นะว่าผมบอกตองไปว่ายังไง หลับฝันดีนะครับ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่14 เอาไงกับนายดี นายตอง
ตอง : ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่ผมหมายความว่า พี่คิดยังไงกับสิ่งที่ผมบอกไปบ้าง
ผม : เอาล่ะ แล้วเราล่ะตอง คิดยังไงกับพี่ อย่าทำให้พี่ไขว้เขวนะ
ตอง : พี่ก็เป็นพี่ที่ดีนะครับ เวลาใครมีปัญหาอะไรก็จะนึกถึงพี่เป็นคนแรก ผมเองยังอยากอยู่ใกล้ๆ พี่ตลอดเวลาเลย ตอนอยู่กับพี่แล้วผมมีความสุขนะครับ แม้ว่าในตอนนั้นผมจะทุกข์มากก็ตาม แต่พี่ก็ทำให้ผมมีความสุข ผมจะอยู่กับพี่ตลอดได้ไหมครับ
ผม : พี่ว่าเราอย่าเพิ่งรีบตัดสินใจอะไรไปเลย เพราะบางทีสิ่งที่เราเห็นสิ่งที่เรารู้สึกมันอาจจะยังไม่ใช่ก็ได้พี่เองก็ขอบใจนะที่ตองอยากอยู่ใกล้พี่ แต่พี่ว่าเรายังรู้จักกันน้อยเกินไป ให้เรารู้จักกันมากกว่านี้ก่อนแล้วค่อยมาคุยเรื่องนี้กันใหม่นะตอง
ตอง : ก็ได้ครับพี่ แล้วผมจะมาคุยกับพี่เจมส์ใหม่ แต่ว่าผมขออะไรพี่เจมส์เรื่องนึงได้ป่ะ
ผม : ขออะไรว่ามา ถ้าพี่ให้ได้พี่ก็จะให้ถ้าให้ไม่ได้ก็อด
ตอง : พี่เจมส์อย่าเพิ่งมองคนอื่นได้ไหมครับ มองแต่ตองคนเดียว
ผม : ยังไง ไม่ให้พี่มองคนอื่น แล้วถ้าพี่ไปเดินชนเค้า จะทำยังไง
ตอง : ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นครับ แต่หัวใจพี่เจมส์อย่าเพิ่งมองคนอื่นได้ไหม มองแต่ตองคนเดียว
ผม : ........
ตอง : นะครับพี่ แล้วอีกอย่าง ผมขอมาอยู่ห้องพี่ได้ไหม ผมอยากอยู่กับพี่อ่ะครับ ให้ผมนอนที่พื้นก็ได้
ผม : ตอง พี่ได้อยู่ห้องนี้คนเดียวเพราะอาจารย์ให้พี่มาดูแลหอพักนะ ถ้าตองจะมาอยู่ห้องเดียวกับพี่แล้วเวลาอาจารย์มาตรวจจะบอกว่าอย่างไร
ตอง : เรื่องนั้นไม่มีปัญหา แต่พี่ให้ผมอยู่ด้วยนะครับ
ผม : ถ้าตองคิดว่าไม่มีปัญหา ก็ได้นะ
ตั้งแต่คืนนั้นตองก็มานอนอยู่ที่ห้องผม โดยที่ตองนอนที่พื้นด้านล่างข้างเตียง เพราะเตียงในห้องผมมีแค่เตียงเดียว เตียงที่เหลือ ผมให้เค้ายกออกไปตั้งแต่ก่อนจองหอแล้ว
ตั้งแต่ตองมาอยู่ที่ห้องผม ทุกวันผมจะเห็นดอกไม้วางอยู่บนหัวนอนทุกเช้า ซึ่งแต่ละวันจะเป็นดอกไม้สด ตองบอกว่าจะได้สดชื่น ผมเองก็ไม่รู้ว่าตองไปเอามาจากต้นตั้งแต่เมื่อไหร่เพราะตื่นตอนเช้าก็จะเห็นตั้งอยู่แล้ว วันนี้ก็เหมือนกัน เป็นดอกมะลิ กองโต ส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง ผมมองหาเจ้าของดอกไม้ในห้องก็ไม่มี จึงออกไปดูที่โซนกลางก็ไม่พบ ถามน้องที่นั่งอยู่ก็บอกว่า ตองออกไปสักพักใหญ่แล้วคงไปเรียน เพราะเห็นแต่งชุดนักศึกษาออกไป ผมจึงเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียนเหมือนกัน หลังจากที่เรียนเสร็จตอนเย็นผมกลับมาที่หอตองก็ชวนไปออกกำลังกายที่โรงยิมกลาง ผมก็ขอตัวไปเปลี่ยนชุดแล้วออกไปกับตอง
ผม : นึกยังไงชวนพี่ไปออกกำลังกาย ตองเคยเห็นพี่ออกกำลังกายเหรอ ก็เปล่า
ตอง : ก็เพราะผมไม่เคยเห็นพี่ออกกำลังกายเลยไง ก็เลยชวนมาออกด้วยกัน พี่จะได้แข็งแรง ไม่ขี้โรค แถมยังช่วยเสริมสร้าง
กล้ามเนื้อด้วยนะ ไม่ผอกกะหร่องแบบนี้หรอก
ผม : แหม ได้ทีนะ ว่าใหญ่เลย
ตอง : เดียวออกกำลังกายเสร็จผมทำอาหารให้กินก็ได้ถือเป็นการไถ่โทษที่ปากหมาเมื่อกี้
ผม : ตองทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ จะกินได้ป่ะเนี่ย
ตอง : แหมพี่ก็เว่อ ผมทำอร่อยนะ แล้วจะติดใจ
ผม : ครับคุณท่าน
แล้วเราก็ถึงโรงยิมกลาง ผมเลือกที่จะวิ่งบ้างเดินบ้างรอบโรงยิม เพราะถ้าให้เล่นกีฬาหนักก็ไม่ไหว ไม่เคยเล่น ส่วนตองเล่นทั้งบาส วอลเล่ย์ และฟุตซอล แรงดีจริงเด็กคนนี้ พลังงานเค้ามีเหลือเยอะ ในระหว่างที่ผมกำลังทำรอบการเดินอยู่ก็ได้เจอกับไอ้รัน (หวังว่าคงจำรักแรกของผมได้นะ)
รัน : ไงเจมส์ มาออกกำลังกายได้ด้วยเหรอ ไม่เคยเห็นออกกำลังกายกับเค้าเลย
ผม : อ้าวพี่ชาย กูก็ออกได้ดิ ไม่ได้เป็นง่อยนิ
รัน : ก็กูไม่เคยเห็น เออว่าแต่มึงมากับใครว่ะ เห็นวิ่งอยู่คนเดียว กูวิ่งเป็นเพื่อนเอาป่ะ
ผม : เออ ก็ดี กูมากับน้องเค้า แต่มันไปเล่นบาสในโรงยิม กูก็วิ่งบ้างเดินบ้างอยู่นี่แหละ นี่ก็เหนื่อยแล้วกูจะพักแล้ว
รัน : เดินอีกซักรอบนะ กูเดินเป็นเพื่อน เวลาเป็นลมกูจะได้หามขึ้นเมน
ผม : สัด แช่งกู อีกรอบก็ได้แล้วเป็นไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลยเรา สบายดีนะ
รัน : ก็ตามอัตภาพกูอ่ะ อ้อ พ่อกับแม่กูถามถึงมึงด้วยนะ ว่ามึงจะไปเที่ยวที่บ้านอีกป่ะ แต่กูบอกแกไปแล้วว่า คงต้องให้เจ้าตัวโทร.ไปบอกเอง เหมือนแม่กูจะชอบมึงนะ พ่อว่าแม่กูพูดถึงมึงทุกครั้งที่กูโทร.หาแก
ผม : ไงก็ฝากความคิดถึงท่านด้วยก็แล้วกันนะมึง พอเถอะกูเหนื่อยแล้วนั่งพักที่ศาลาดีกว่า
รัน : เดี๋ยวกูไปซื้อน้ำมาให้นะ
ผม : อืม ขอบใจ
แล้วรันก็ไปซื้อน้ำมาให้ผมครับ ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับน้ำเปล่า 2 ขวด ผมก็นั่งพักไปคุยกับรันไป เพราะว่าตั้งแต่รับน้องมหาลัยก็ไม่เจอรันอีกเลย เหมือนมันจะเรียนหนักมาก เลยไม่ค่อยได้ไปไหน ส่วนผมเองก็มีแต่คณะแล้วก็หอเท่านั้น ไม่ได้ไปไหนเหมือนกัน
รัน : วันเสาร์นี้ว่างป่ะ กูจะชวนมึงไปที่อำเภอหน่อย
ผม : ชวนกูไปอำเภอ จะไปจดทะเบียนกับกูรึไง แต่วันเสาร์เค้าปิดนะ
รัน : กูจะชวนมึงไปซื้อของโว้ย ไปช่วยกูถือของหน่อย แล้วไประลึกถึงความหลังกันด้วย ดีป่ะ
ผม : ถ้างั้นกูไม่ไป
รัน : ไมว่ะ ให้ช่วยถือของแค่นี้ทำขี้เกียจ
ผม : ไอ้ ถือของกูทำให้มึงได้แต่ระลึกถึงความหลังกูบายว่ะ กูเจ็บแล้วกูจำ
รัน : ไอ้บ้า กูล้อเล่น
แล้วตองก็เดินมาที่ผมกับรัน
ตอง : พี่รันใช่ไหมครับ สวัสดีครับ
รัน : หวัดดีน้อง ปี 1 เหรอ แล้วอยู่คณะไรอ่ะ พี่ไม่เคยเห็นหน้า ไมทักแต่พี่คนเดียว แล้วไม่ทักพี่เจมส์บ้างเหรอ
ตอง : สวัสดีครับพี่เจมส์ ผมตองครับอยู่ปี 1คณะ.......
รัน : อ้าวคณะเดียวกับมึงนี่หว่าเจมส์
ผม : เออ แล้วเป็นไงตอง เล่นบาสเสร็จแล้วเหรอ
ตอง : ครับพี่เหนื่อยจัง จะกลับรึยังครับ ถ้าจะคุยกับพี่รันต่อ ผมกลับก่อนก็ได้แล้วพี่ค่อยเดินกลับเองหรือว่าจะให้พี่รันไปส่งก็ได้นะครับ
รัน : อ้าว มึงมากับน้องเค้าเหรอ งั้นมึงกลับเหอะ กูขี้เกียจเข้าหอเล็กว่ะ ไกลชิบหาย
ผม : เออ แล้ววันเสาร์มึงมารับกูที่หอเล็กนะ กูไปล่ะ ตองรอพี่ด้วย
รัน : เออๆ เจอกันวันเสาร์นะน้องชาย
แล้วผมก็เดินมาที่รถกับตอง
ตอง : ไมไม่คุยต่อล่ะ จะได้เดินกลับ ผมได้ยินว่าพี่รันขี้เกียจไปส่งที่หอ
ผม : อยากให้พี่เดินกลับขนาดนั้นเลยเหรอ เป็นไรอ่ะเรา เห็นท่าทางไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
ตอง : พี่รันคงคิดถึงพี่เจมส์มากเลยสิ ถึงได้ตามมาที่โรงยิม แล้วเมื่อกี้ผมก็ได้ยินว่านัดกันไปไหนวันเสาร์ เหมือนไปรื้อฟื้นความหลังอะไรกัน
ผม : เป็นไรมากป่ะ แค่ไอ้รันมันชวนพี่ไปซื้อของที่อำเภอวันเสาร์นี้ไปช่วยมันถือของด้วย แล้วทำไรตองต้องโกรธพี่ขนาดนนั้น พี่ไม่เข้าใจ
ตอง : พี่เจมส์ไม่ต้องเข้าใจผมหรอก ตลอดเวลาผมไม่เคยอยู่ในสายตาพี่เจมส์อยู่แล้วนิ แล้ววันนี้ก็ไม่มีอารมณ์ทำกับข้าวแล้วหากินเอาข้างนอกเองนะ ผมไม่กินแล้ว
ผม : เป็นไรของเอง ก็แล้วแต่นะ แต่ที่พี่บอกพี่บริสุทธิ์ใจจริงๆ กับรันมันก็เป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกัน ไม่มีอะไร
ตอง :……………………………………………
ตองมันเป็นไรของมันก็ไม่รู้ครับ เงียบตั้งแต่โรงยิมกลางจนถึงหอ แล้วก็กลับเข้าห้องของตัวเองไป ไม่มานอนที่ห้องผมคืนนี้ผมต้องนอนคนเดียวครับ ผมเองก็อึดอัดจึงโทร.ไปคุยกับรัน เรื่องตอง พอคุยกับรันเสร็จ ไม่นานรันก็มาถึงหอผมครับ มาแล้วก็โวยวายเรียกตองออกมาพบครับ ผมกลัวทั้งคู่จะมีปัญหากันจึงให้เข้าไปคุยในห้องผมครับ ตอนนั้นน้องที่นั่งอยู่ที่โซนกลางกับน้องที่อยู่ห้องเดียวกับตองต่างก็มองมาที่ผม รัน แล้วก็ตองครับ ผมจึงรีบลากทั้งคู่เข้าห้องผมแล้วปิดประตูทันทีครับ
ตอง : พี่รันมีอะไรครับ ถึงได้โวยวายเรียกผมออกมา (ถามแบบทำหน้ากวนตีนมาก)
รัน : ตอง มึงเป็นอะไร ทำไมมึงทำให้น้องชายกูคิดมาก เป็นห่วงแล้วก็ไม่สบายใจ มึงบอกกูมา มึงจะถามอะไรกูมึงก็ถามมา กูจะเล่าทุกอย่างให้มึงฟัง
ตอง : พี่รันกับพี่เจมส์ก็จบกันไปแล้ว พี่รันเองก็เป็นคนไม่รับรักพี่เจมส์เอง แล้วทำไมวันนี้ต้องมาชวนพี่เจมส์ไปรำลึกความหลังกันด้วย
รัน : ถ้าเรื่องนี้กูก็อธิบายมึงได้แต่ ทำไมมึงถึงรู้เรื่องนี้วะ ไอ้เจมส์มึงเล่าให้น้องฟังเหรอ
ผม : มึงก็นะ กูไม่อยากจะให้เรื่องของกูกับมึงรู้กันไปมากหรอก แล้วกูจะเล่าให้ตองฟังทำไม มึงก็ถามแปลก แค่นั้นกูยังเจ็บไม่พอใช่ไหม
ตอง : ผมสืบเรื่องพี่เจมส์กับพี่รันมาจากพี่ปี 3 อีกที พี่เจมส์ไม่ได้เล่าอะไรให้ผมฟัง จริงแล้วผมสืบแต่เรื่องพี่เจมส์เท่านั้น แต่มันดันมีพี่รันเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
รัน : แล้วมึงเป็นอะไรกับไอ้เจมส์ ทำไมต้องสืบเรื่องมันด้วยกูไม่เข้าใจ
ตอง : ผมกำลังมองพี่เจมส์อยู่ครับ แล้ววันนี้ผมเองก็ไม่ค่อยพอใจด้วยที่พี่รันชวนพี่เจมส์ไปที่อำเภอถ้าอยากได้คนช่วยถือของ ผมไปถือให้ก็ได้ทำไมต้องชวนพี่เจมส์ด้วย
รัน : ไอ้เจมส์มันน้องกูโว้ย กูกับมันเป็นพี่เป็นน้องกันถ้ากูไม่ใช้น้องแล้วกูจะไปใช้หมาที่ไหนว่ะ
ตอง : ทำไมพี่ไม่ให้น้องรหัส หลานรหัสพี่ไปล่ะ (เออมันกวนครับไอ้ ตองมันเริ่มงี่เง่าแระ)
รัน : งั้นเอางี้ มึงไปกับกู ไอ้เจมส์ด้วยไปกัน 3 คนนี่แหละ วันเสาร์กูมารับที่หอ
ตอง : ได้ครับ ถ้าผมไปด้วยผมไม่ห่วงพี่เจมส์เท่าไหร่
มันเป็นอะไรของมัน ตอง แล้วตองจะทำอะไรต่อไป ติดตามต่อนะครับ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่15 เมา.....
วันนี้วันเสาร์ครับ ตามที่ไอ้รันมันบอก ว่ามันจะมารับบผมกับตองไปซื้อของที่อำเภอกัน รันมาแต่เช้าเลยครับ เพราะว่าเมื่อซื้อของเสร็จเราก็จะได้ไปเที่ยวกันต่อ
รัน : เจมส์ ตื่นยัง กูมารับไปอำเภอ แล้วตองล่ะ อยู่ห้องไหน
ผม : อือ ตื่นแล้ว ตองมันก็อยู่ห้องเดียวกะกูนี่แหละ แปปนึงเดี๋ยวกูออกไป
แล้วเราก็ซ้อน 3 มาที่อำเภอกันครับ รันซื้อของเยอะมาก กะว่ามันจะมาอำเภอครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายของปีแล้วหรือไงไม่รู้ เมื่อซื้อของเสร็จมันก็พาเราไปเที่ยวตามที่ต่างๆ ของอำเภอ ซึ่งไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่
ตอง : พี่เจมส์ ผมเบื่ออ่ะ อยากกลับหอแล้ว
ผม : ไปบอกไอ้รันเลย มันเป็นคนขับรถ พวกเราเป็นแค่คนอาศัย มันอยากจะกลับเมื่อไหร่ ก็ต้องตามมัน
ตอง : ชิ!!!!! พี่รัน ผมอยากกลับหอแล้วอ่ะ ไม่เห็นมีไรน่าสนุกเลย
รัน : มึงก็เดินกลับไปเลยไอ้น้อง กูอยากอยู่ที่นี่อีกสักพัก อากาศกำลังดี
ตอง : งั้นผมกับพี่เจมส์เดินกลับละกัน
รัน : อ้าว ไอ้เจมส์มึงจะกลับด้วยเหรอ ไมไม่บอกกูวะ เอางี้คืนนี้พวกมึงค้างที่หอกู กูจะซื้อเบียร์ไปกินกัน ฉลองน้องชายกูมีแฟน
ผม : อ้าว เชี่ยแล้วไงพี่ชาย มึงพูดอย่างนี้ไม่ดีนะโว้ย ใครเป็นแฟนกู พูดดีๆ
รัน : ก็ไอ้เด็กน้อยไง
ผม : อึ้งไปเลยครับ
แล้วเราก็กลับมาที่หอไอ้รัน มันซื้อเบียร์มาลังนึง เราก็เริ่มกินกันตั้งแต่หกโมงเย็น พอเข้าไปขวดที่56
ไอ้ตองก็เริ่มเมาครับ ส่วนผมออกไปซื้อกับแกล้มมาเพิ่ม และนี่คือสิ่งที่รันเล่าให้ผมฟังหลังจากที่ตองเมาหลับไป (อิอิ ไอ้รันมอมเบียร์ตองครับ)
ตอง : พี่รันรู้ป่ะว่าผมกำลังจีบครายยยย
รัน : กูจะรู้มึงเหรอ ว่ามึงจีบใครอยู่ ถ้าจะให้กูช่วยยังไง ก็บอกนะ กูจะช่วย
ตอง : งั้นพี่รันต้องช่วยเป็นพี่เขยผมแล้วสิ เพราะผมจีบน้องพี่อยู่
รัน : น้องรหัสกูเหรอ ได้ๆ เดี๋ยวกูเชียร์มึงให้มึงก็ดูหล่อกูว่าคงจีบไม่ยากมั้ง
ตอง : ไม่ยากเชี่ยไรล่ะพี่ ผมจีบตั้งแต่เริ่มรู้จักกันแล้ว แต่แม่งน้องพี่ไม่สนใจผมเลย แต่น้องที่ผมจีบนี่ ไม่ใช่น้องรหัสพี่นะ แต่เป็นน้องชายพี่ต่างหาก
รัน : เฮ้ย!!!!! มึงจีบไอ้เจมส์น้องกูเหรอ ระวังนะโว้ย จะผิดหวังตั้งแต่เริ่มต้น มึงไม่รู้อะไรซะแล้ว น้องกูมันไม่มีหัวใจให้ใครอีกแล้ว ปีที่แล้วก็ไอ้น้องนน หายไปเลย ปีนี้ก็มึงอีก กูเตือนมึงไว้เลยนะ
ตอง : คราบบบบ ผมรู้แระ แต่ยังไงผมเองก็ไม่ใจเสาะเหมือนพี่เค้าหรอก ผมชอบใครผมชอบจริง คนนี้ผมจริงจังนะพี่
รัน : แล้วมึงรับปากกับกูได้มั้ยว่ามึงจะไม่ทำให้เจมส์เสียใจ เหมือนที่กูเคยทำ
ตอง : ได้พี่ ผมรับปาก ผมสาบานเลยก็ได้ผมพร้อมจะไปทันทีที่พี่เจมส์ไม่ต้องการผม แต่ผมจะหยุดทุกอย่างไว้ที่พี่เจมส์คนเดียว
รัน : พวกมึงนี่ก็น้า รักก็รักแรง เกลียดก็เกลียดแรง กูชักหวั่นๆใจไอ้เจมส์เหมือนกันแล้วสิ
หลังจากขวดที่6 หมดไปตองก็เมาหลับไปเลยครับ แล้วรันก็เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง (ไอ้รันไม่เมาครับ มันเป็นถึงประธานชมรมตับเหล็ก)
รัน : เจมส์ กูว่ามึงลองเปิดใจกับไอ้ตองมันหน่อยไม่ได้เหรอวะ กูเห็นมันจริงจังกับมึงมากนะ อีกอย่างกูก็สงสารมึง เปิดใจอีกสักครั้งเถอะ ถ้าไม่นะกูแนะนำเลยว่ามึงไปบวดเถอะ
ผม : ไมวะรัน กูก็คิดว่าน้องมันแค่เล่นๆ อีกไม่นานมันก็จะเบื่อแล้วทิ้งกูไปมีคนใหม่อีก ความรักของผู้ ชายมันไม่ยั่งยืนหรอกนะ
รัน : แต่กูว่าถ้าไม่ลองก็ไม่รู้นะ
ผม : กูเจ็บกับมึงมามากแล้วกูยังไม่อยากเปิดใจวะ แต่ก็บอกตรงๆ นะ ตองเป็นเด็กที่กูอยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากกว่าครั้งไหนๆ แม้กระทั้งครั้งที่กูกับมึง
รัน : นั่นไง กูว่ามึงเจอตัวจริงของมึงแล้ว มึงก็ลองเปิดใจดูสักครึ่งก็ยังดี นี่กูเชียร์ไอ้ตองขนาดนี้แล้วนะนี่
ผม : อือ แล้วกูจะลองก็ได้
รัน : ดีมากไอ้น้องชาย มากูกอดที
แล้วรันก็ดึงผมเข้าไปกอดครับ กอดครั้งนี้ผมรู้สึกว่าเป็นกอดจากพี่ชายจริงๆ ไม่คิดแล้วสินะกับมัน
รัน : กูยกห้องนี้ให้มึงกับไอ้ตองนอนแล้วกัน เดี๋ยวกูไปนอนกับไอ้โอ๊ตห้องข้างๆ นะ
ผม : อ้าว ไม่นอนด้วยกันล่ะ
รัน : กูไม่อยากเป็น ก.ข.ค.
แล้วไอ้รันก็ออกไป ผมก็จัดการเก็บขวดแก้วแล้วจานกับแกล้มไปไว้หลังห้องแล้วก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวเช็ดหน้าให้ตอง ผม
จัดการถอดเสื้อตองออก เห็นหุ่นมันแล้วใจจะละลายเลยครับ แห้งๆ ไม่มีพุง มีซิกแพ็คบางๆ ของคนที่เล่นกีฬาแต่ไม่มากเหมือนพวกเพาะกาย ผิวขาวเกลี้ยง หัวนมสีชมพูจางๆ อื่ม ไปไกลแล้ว แล้วจะเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวมาต่อนะ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่16 สารภาพ
เมื่อผมเช็ดตัวเช็ดหน้าให้ตองแล้วเหมือนตองจะรู้สึกตัว เอามือมาจับมือผมไว้แล้วปรือตามอง
ตอง : พี่เจมส์ ผมเมาจนหลับไปเลยเหรอครับ
ผม : อืม ก็เล่นกินกันซะมากมาย ทำไมตองกินเบียร์มากอย่างนี้ล่ะ พี่ไม่เคยเห็นตองกินเลยนะ
ตอง : ผมกินกับพี่รันอ่ะครับ แล้วพี่รันไปไหนแล้ว หรือว่าเมาหลับอยู่ตรงไหน
ผม : รันไปนอนห้องไอ้โอ๊ต มันยกห้องนี้ให้พี่กับตองนอน
ตอง : อ้อ งั้นก็เหลือแค่เราสองคน พี่เจมส์ครับ ตองอยากจะถามอะไรพี่เจมส์สักอย่างได้ไหม
ผม : อะไรว่ามา ถ้าตอบได้จะตอบ
ตอง : ตอนนี้พี่เจมส์ยังกลัวความรักอยู่หรือเปล่า
ผม : ทำไมถามอย่างนั้น แต่พี่ก็จะตอบนะ พี่ยังกลัวอยู่ แต่ไม่มากเหมือนก่อนแล้ว พี่ยอมที่จะเปิดใจให้กว้างขึ้นบ้างแล้ว เผื่อว่าจะเจอใครบางคนที่พร้อมจะดูแลพี่และพร้อมที่จะให้พี่ดูแล
ตอง : ถ้าตอนนี้ผมขอเสนอตัวล่ะครับ พี่จะให้โอกาสผมไหม
ผม : ต้องไปเขียนใบสมัครก่อนนะเรา 5555 เมาหรือเปล่าที่พูดแบบนี้ พี่ไม่ล้อเล่นนะ
ตอง : ผมไม่เมาครับ ผมรู้ตัวผมดีว่ากำลังทำอะไร กำลังพูดอะไร แล้วตอนนี้ผมก็กำลังขอให้คนคนนึงรับรักผมอยู่ พี่เจมส์ครับ ผมรักพี่นะ รักตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอพี่แล้ว แล้วยิ่งได้รู้จัก ยิ่งอยู่ใกล้ชิดกันก็ยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าพี่คือคนที่ใช่สำหรับผม ผมจะไม่มองใครอีกแล้วเพราะผมเจอแล้ว
ผม : ตอง พี่ว่ามันยังเร็วเกินไปที่จะพูดว่ารักพี่ ตอนนี้น้องยังไม่รู้จักพี่ดีพอ แล้วพี่ก็ยังไม่รู้จักน้องดีพอ เอาเป็นว่าเราลองดูกันไป
เรื่อยๆ นะ ถ้าวันไหนที่ตองคิดว่าพี่ไม่ใช่สำหรับตองแล้วก็มาคุยกันใหม่ มาบอกกันตรงๆ
ตอง : พี่เจมส์ให้โอกาสผมนะ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้พี่เสียใจเด็ดขาด
ผม : ตองเองก็ต้องเปิดตาเปิดใจบ้างนะ เผื่อเจอคนที่ดีกว่าพี่ ที่ใช่มากกว่าพี่ จะได้ไม่เสียโอกาส พี่พร้อมที่จะเป็นคนที่จากไป
ตอง : ไม่ครับพี่ ฟังผมชัดๆ นะ ดูปากผมด้วย ผม...จะ...ไม่...ทำ...ให้...พี่...เสีย...ใจ... ชัดเจนมั้ยครับพี่
ผม : อืม จำไว้ด้วยนะว่าพูดอะไรออกไป ถ้าพี่เสียใจเมื่อไหร่ คงรู้นะว่าพี่ชายพี่คงไม่ปล่อยตองไว้แน่
ตอง : พี่รับผมแล้วใช่ไหม มากอดที
แล้วตองก็ดึงผมเข้าไปกอดเลยครับ ตัวผมซุกอยู่ที่อกอุ่นๆ ของตอง แล้วผมก็ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนาน ผมเองก็สวมกอดตองไว้เหมือนกัน แล้วตองก็ค่อยๆเลือนมือมาลูบหน้าผม ลูบอกผม พร้อมกันนั้นก็ค่อยๆ เลื่อนหน้าลงมา เริ่มที่แก้มผมก่อน ตองค่อยๆ เอาจมูกมาไซร้ตรงที่แก้ม แล้วค่อยเลื่อนลงมาที่คาง ปากตองก็ประกบกับปากผม ตองค่อยๆไชลิ้นแหวกริมฝีปากผมเข้ามาเรื่อยๆ ปากตองก็ดูดริมฝีปากบนผมไว้ผมเริ่มเคลิ้มครับ จึงอ้าปากรับลิ้นที่ตองสอดเข้ามาแล้วมือผมก็ลูบแผ่นหลังของตองไว้เมื่อตองรู้ว่าผมเริ่มตอบรับก็เริ่มรุกหนัก ปากก็ดูดปาก ลิ้นก็ชอนไชไปทั้วทั้งปากผม มือตองก็เลื่อนมาลูบตรงท้องและท้องน้อยอีกมือก็เขี่ยหัวนมเล่น ส่วนผมก็เอามือลูบแผ่นหลังกว้างของตองลงมาเรื่อยๆ จนถึงแก้มก้นงอนๆ
ผม : อ้าซซซซซซ ตอง พอเถอะนะ
ตอง : ไม่ครับพี่ แล้วผมจะทำให้พี่มีความสุข จนลืมทุกข์ไปเลย
แล้วตองก็ไซ้มาเรื่อยๆ จากปากมาคางแล้วไซ้คอทั้งสองข้างทั้งดูดทั้งขบกัด
ผม : ตอง หยุดเถอะนะ พี่ไม่ไหวแล้ว
ตอง : ทำไมล่ะพี่ ต่อเถอะนะ ผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ผม : ไม่เอา พอแล้ว หยุดนะ ถ้าไม่หยุดพี่โกรธ นี่มันมากเกินไปแล้ว มันยังไม่ถึงเวลา
ตอง : ทำไมอ่ะพี่ เรารักกันไม่ใช่เหรอ
ผม : รักกันก็ต้องรอให้ถึงเวลาก่อนสิ อย่าเพิ่งทำอย่างนี้เลยนะตอง พี่ยังไม่พร้อม ให้เวลาพี่หน่อยละกัน
ตอง : ได้ครับพี่ ผมจะรอวันที่พี่เต็มใจนะครับ ผมเองก็ไม่อยากฝืนใจพี่เหมือนกัน แต่คืนนี้และคืนต่อไปผมขอนอนกอดพี่แล้วกัน
แล้วคืนนี้จะทำยังไงเนี่ย มันไม่ยอมลงง่ายๆ ด้วยยิ่งเมาๆอยู่
ผม : ตองก็ให้น้องนางทั้งห้าช่วยสิ
ตอง : น้องนางทั้งห้าของพี่นะ
แล้วตองก็เอามือของผมไปจับเจ้าตองน้อยที่ตอนนี้มันไม่น้อยเลย
ตอง : นะพี่เจมส์ ช่วยผมหน่อยนะ
ผม : ตองเข้าห้องน้ำเลย แล้วจัดการเองนะ พี่ไม่ช่วยหรอก ทำตัวเองทั้งนั้น
ตอง : แล้วใครจะอดใจไหวล่ะครับ คนที่ผมรักนอนกอดผมอยู่อย่างนี้ มันก็ต้องมีบ้างสิ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่จะไม่มีความรู้สึก พี่ช่วยผมหน่อยนะ
ผม : ถ้าจะให้พี่ช่วยก็ครั้งนี้ครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายที่ตองจะได้นอนกอดพี่นะ
ตอง : ก็ได้ผมทำเองก็ได้
แล้วตองก็เดินแบบตุงๆ เข้าห้องน้ำไป เอิ่ม ผมผิดหรือเปล่านี่ที่ทำให้น้องเค้าค้าง ยังไงก็ช่วยผมหน่อยละกันนะ ตอนนี้ใจผมอยู่ที่ไหนแล้ว อยู่ที่เดิมหรืออยู่ที่ตองนะ เรื่องยุ่งๆ ยังไม่หมดนะครับ ยังไงรอติดตามนะครับ
มาสั้นๆ แต่ได้ใจความ ง่วงแล้วครับ ฝันดีนะทุกคน

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่17 นี่เราคบกันแล้วเหรอ
ตั้งแต่ตองให้สัญญากับ ผมเราทั้งคู่ก้ตัวติดกันตลอด ยกเว้นแต่เวลาเข้าห้องเรียนเท่านั้น จนเพื่อนๆเริ่มแปลกใจและแซวผมบ่อยๆ วันนี้ตองไม่มีเรียนแต่ก้อยังมารับมาส่งผมที่ตึกเรียนและนั่งค่อยจนผมเรียนเสร็จแล้วเราก้อไปหาอะไรกินกัน
ตอง :พี่เจมส์ไปกินอะไรกันดี มื้อนี้พี่เลี้ยงด้วย ผมมานั่งรอพี่ตั้ง3ชั่วโมง
ผม : ใครใช้ให้รอล่ะ อยากรอเอง ไปกินเตี๋ยวกัน พี่อยากกินเตี๋ยว
ตอง : ไปกันพี่
แล้วหลังจากที่เรากินกันเสร็จก้อกลับหอ ตอนเย็นตองชวนผมไปออกกำลังกายที่โรงยิม แล้วซื้อกับข้าวมาทำที่ห้อง
ตอง : พี่เจมส์ชิมให้หน่อย
ตองตักน้ำซุปมาให้ผมชิมครับ
ผม : แหวะเค็มมากเลย ทำเกลือหกเหรอ
ตอง: ฮ่าๆๆๆๆ ผมละลายเกลือกับน้ำในช้อนให้พี่ชิม ว่าเกลือเค็มมั้ย ยังไม่ใส่ในหม้อเลย
ผม : ไอ้เลว
ตอง: ฮ่าๆๆๆๆๅ พี่เจมส์เมาเกลือ
หลังจากที่เรากินข้าวกันเสร็จ ตองก้อชวนผมอาบน้ำ
ตอง: พี่เจมส์อาบน้ำด้วยกันป่ะ พร้อมกันเลย ไม่เสียเวลา
ผม: เชี่ยแล้วไอ้น้อง อาบคนเดียวเลย พี่จะไปตรวจหอก่อน วันนี้วันพุธต้องตรวจหอ
ตอง: ผมไปด้วยพี่ ไปเป็นเพื่อน
ผม: แต่พี่ต้องตรวจหอหญิงด้วยนะ ตองเข้าไม่ได้หรอก
ตอง: ไม่เปนไรคับ ผมรอหน้าหอก้อได้
แล้วเราก้อออกไปตรวจหอกัน กว่าจะเสร็จเกือบสี่ทุ่ม ตองชวนผมไปขับรถเล่นรอบๆม. แต่เดียวมันจะสี่ทุ่มแล้ว จะเข้าหอไม่ได้นะ
ตอง: ไม่เปนไรพี่เจมส์ กุญแจหออยุ่ที่พี่ เข้าเมื่อไหร่ก้อได้แล้วบอกว่าไปตรวจหอมาก้อจบ
ผม: ก้อได้แต่ตองจะพาพี่ไปไหนล่ะ
ตอง: เดี๋ยวก้อรุ้
ไว้ลุ้นนะครับว่าตองจะพาผมไปไหน ตอนหน้า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่18 เซอร์ไพรท์
เมื่อเราตรวจหอกันเสร็จตองก้อพาผมขับรถเล่นรอบๆม. เลยคับ แล้วก้อพาผมขึ้นไปบนเนินเขาที่สูงที่สุดในม.ด้วย ที่เนินเขานี้จะมีศาลาพักผ่อนอยู่ และนักศึกษาจะเรียกกันว่าศาลาเสียตัว (อิอิตองจะพามาเสียตัวเหรอ)ด้านบนเนินบรรยากาศดีมากๆเลยครับ อากาศเย็นสบายมีลมโกรก มองเห็นวิวภายในม. แบบพาโนรามา 360องศาเลย
ตอง. พี่เจมส์ครับ ผมชอบที่นี่มากเลย พี่เคยมาที่นี่ป่ะ
ผม. ไอ้น้องพี่อยู่นี่มา 3 ปีแระ เคยมาสิ ใครบ้างไม่เคยมา
ตอง. งั้นพี่ก้อเสียตัวแล้วสิ มาศาลาเสียตัวนิ
ผม. ไอ้เลว พี่จะมาตอนกลางวันโว้ย กลางคืนไม่มีใครเค้าพาพี่มาหรอก อีกอย่าง พี่ก้อไม่ค่อยอยากมาด้วย ว่าแต่เราเถอะ พาพี่มาที่นี่คิดจะทำอะไรอ่ะ
ตอง. เปล่าเหนว่าวิวมันสวยดีเลยอยากพาพี่มาชมวิว
แล้วเราก้อนั่งดูวิวกันไปคุยกันไปเรื่องอื่นๆจนตองถามคำถามนึงขึ้นมา
ตอง. พี่เจมส์คับ ตอนนี้พี่เจมส์คิดยังไงกะผมบ้าง เราคบกันมาก้อหลายเดือนแล้ว พี่ยอมให้ผมอยู่ในใจพี่เต็มที่หรือยังครับ
ผม. ตองถามพี่ยังนั้นทำไม ตองยังไม่แน่ใจอะไรอีกเหรอ หรือว่าคิดจะเปลี่ยนใจ มีคนใหม่แล้วใช่ป่ะ
ตอง. ผมรักพี่นะครับ ที่ผมถามพี่เพื่อจะได้แน่ใจว่าพี่เปิดใจให้ผมแล้ว ผมเปนคนที่สามารถปลดล๊อกในใจพี่ได้แล้วใช่ไหม
ผม. ตองฟังพี่ดีๆนะ พี่คบกับตองด้วยความหวังว่าเราจะดูแลกันไปแบบนี้ จนกว่าตองจะเริ่มไม่แน่ใจและหมดรักในตัวพี่แล้ว วันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ พี่ก้อพร้อมที่จะยอมรับมัน และพร้อมที่จะเจ็บอีกครั้ง ขอเพียงแต่ให้ตองบอกพี่มาตรงๆ อย่าให้พี่ต้องเดาหรือรู้จากคนอื่นเลย อันนั้นพี่ทำใจรับมันไม่ได้จริงๆ สัญญาได้ไหม ว่ามีอะไร เรามาคุยกันตรงๆ
ตอง. เข้ามากอดผม/ครับพี่ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้พี่เจมส์เสียใจ และผมจะรักพี่เจมส์คนเดียว และขอให้ศาลาเสียตัวนี้เป็นพยานในรักของผมด้วย
ผม. เดี๋ยวๆ ตอง ศาลาเป็นพยาน ถ้าตองทำผิดพี่เอาศาลาไปยืนยันกับใครได้บ้างช่ะ ฮ่าๆ
ตอง. งั้นผมจะสลักสัญญาไว้ที่เสาศาลานะพี่
ผม. เอ้ย ไม่เอา ทำให้เสาศาลาเสียหายหมด มันดูไม่ดี
แล้วตองก้อคลายมือจากเอวผมและเดินไปเปิดใต้ เบาะรถมอไซค์ พร้อมทั้งถืออะไรบางอย่างออกมา และเมื่อตองเดินเข้ามาใกล้ผม ก้อจับผมหมุนตัวให้หันหลังให้ตอง (มโนตามนะ) แล้วสวมสร้อยเงินที่มีจี้ตัวเจและตัวทีให้ผมใส่ แล้วจับตัวผมหมุนกลับมาเผชิญหน้ ากันอีกครั้ง
ตอง. ผมให้พี่เจมส์ครับ เปนสร้อยจองนะว่าคนนี้มีเจ้าของแล้ว
ผม. ตอง เหมือนพี่เป็นหมาเลยนะ ใส่ปลอกคอมีจี้ว่าฉีดยาแล้ว (อิอิ แอบขำเบาๆ)
ตอง. โธ่ พี่เจมส์ ผมซึ้งอยู่นะเนี่ย เสียบรรยากาศหมดเลย มุกอะไรอ่ะ ไม่ขำนะ
ตองทำเปนงอนครับ ผมเลยประกบปากจูบเลยครับ เราแลกลิ้นกันอยู่พักนึงผมจึงถอนปากออก
ผม. ขอบใจมากนะตอง ที่พร้อมจะดูแลพี่ และพร้อมที่จะให้พี่ดูแล สัญญานะ ว่าเราจะดูแลกันและกัน
ตอง. ครับพี่ ผมสัญญา
แล้วตองก้อประกบปากอีกครั้งหนึ่ง เราจูบกันพอสมควรแล้วผมจึงถอนปากออกมา
ตอง. อืม กำลังเคลิ้มเลยอ่ะพี่ ต่อนะ
ผม. เที่ยงคืนกว่าแล้ว กลับหอเถอะ เดี๋ยวจะโดนว่าเอา
ตอง. ก้อได้ครับพี่ ไปต่อที่หอนะ
ผม. ตามศรัทธาเลยครับ
แล้วเราก้อกลับหอกัน ผมซ้อนท้ายตองไปก้อกอดเอวตองแน่นตลอดทางเลย เหมือนกัว่าผมกลัวตองจะหนีเมื่อกลับมาถึงหอก้อเงียบมากคนับ แปลกใจมาก ปกติพวกลิงยังเจี๊ยวจ๊าวกันอยู่เพิ่งเที่ยงคืนเอง ไม่ตี2พวกเด็กไม่ยอมนอนกัน พอปิดประตูรั้วแล้วตองเอารถเก็บเรียบร้อยแล้วผมถามขึ้น
ผม. ตอง เพื่อนๆ ไปไหนหมดอ่า ผิดปกตินะนี่ รู้ป่ะ หรือว่าจะแกล้งวางแผนอะไรกันอีก
ตอง. ผมก้อไม่รู้เหมือนกันพี่ กลับมาพร้อมกันก้อเห็นเหมือนกันแหละ (ยิ้มแบบมีเลสนัย)
ผม. งั้นพี่เข้าห้องก่อนนะ ตองจะดูทีวีต่อหรืออ่านหนังสือก่อนก้อทำเลยจะนอนค่อยเข้ามาพี่ไม่ล๊อคห้อง
ตอง. คับพี่ผมจะดูทีวีอีกแปปนึงจะตามเข้าไปนอนด้วย
แล้วผมก้อเข้าห้องไปอาบน้ำผ่านไปครึ่งชั่วโมง ได้ยินคนร้องเรียกผม
..... พี่เจมส์คับ ออกมาที่โซนกลางหน่อยคับพี่ มีเรื่องอีกแล้ว
ผม. มีไรอีกวะดึกๆดื่นๆ ไม่คิดจะนอนกันบ้างเหรอไอ้ พวกสร้างแต่เรื่อง
เมื่อผมเดินไปที่โซนกลาง ไฟก้อดับพรึบลง แล้งเทียนก้อค่อยๆติดทีละดวงจนล้อมรอบผมเป็นวงกลม
ผม. ทำไรกันวะ กูไม่เล่นนะโว้ย (ผมไม่ชอบความมืดครับ)
...... แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทูยู Happy birth day to you happy birth day happy birth day happy birth to you สุขสันต์วันเกิดคับพี่เจมส์
แล้วตองก้ ถือเค้กก้อนใหญ่มากมาให้ผมเป่า (เออ ลืมวันเกิดตัวเอง)
ตอง สุขสันต์วันเกิดครับ ที่รักของผม
ทุกคน. ฮิ้ว รักกันแล้ว
ผม. ขอบใจมาก ขอบใจทุกคนมากๆ (น้ำตาไหล)
อาร์ท. เป่าเค้กได้แล้วพี่ จะได้กินกัน เทียนจะละลายหมดแล้ว
แล้วผมก้ออธิษฐานแล้วเป่าเค้กเลยครับ พรวดเดียวดับหมด
ทุกคน. Happyyyyyyy biiiirthhhh dayyyyy tooooo youuuuuuu.
แล้วก้อตัดเค้กแจกๆกันไป แล้วก้อคุยกันกินเค้กกัน หลังจากนั้นก้อแยกย้ายกันเข้านอน
ตอง. ป่ะพี่เจมส์ เข้าห้องกัน
อาร์ท. ไรวะตอง ชวนพี่เจมส์เข้าห้องแล้วเดี๋ยวพวกกูไปถ้ำมองนะโว้ย
ทุกคน. ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผม. พ่อมึงดิ พรุ่งนี้ใครตื่นหลังกูกูให้วิ่งรอบหอแน่
สิ้นคำผมพวกลิงรีบเข้าห้องกันทันทีครับ มันเชื่อฟังผมมาก พวกนี้ผมกำราบตั้งแต่แรกเลยคุยกันง่าย
ตอง. แล้วผมล่ะพี่ ต้องวิ่งด้วยป่ะถ้าตื่นทีหลัง
ผม. แน่นอนน้องชาย ไม่มีข้อยกเว้นนะครับ
ตอง. งั้นคืนนี้ผมจะทำให้พี่ตื่นหลังผมให้ได้คอยดูสิ
แล้วตองก้อโอบหลังผมเข้าห้อง
ตอง. มีความสุขป่ะคับวันนี้
ผม. มากเลยล่ะตอง ขอบใจนะ ที่ทำให้พี่
ตอง. ผมไม่ทำให้คนเดียวสักหน่อย พวกนั้นช่วยกัน โดยเฉพาะไอ้ อาร์ท มันจำได้ว่าเปนวันเกิดพี่เลยวางแผนจะจัดให้ตอนเที่ยงคืนนี่แหละ
ผม. อืม ยังไงก้อขอบใจนะ แล้วของขวัญที่ตองให้พี่ก้อชอบมากเลย
ตอง. อะไรอ่ะ ผมยังไม่ให้เลยเนี่ยกำลังจะให้
ผม. อ้าว แล้วสร้อยกะจี้ล่ะไม่ใช่ของขวัญเหรอ
ตอง. เปล่าเสียหนอย นอนได้แระ ผมจะให้ของขวัญแล้ว
ตองจะให้ของขวัญอะไรผมเหรอ ติดตามต่อ ตอนหน้า
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-01-2021 14:12:36 โดย เสเพล »

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่19 ของขวัญวันเกิด
ตอง. นอนสิพี่ ผมจะให้ ของขวัญแล้ว ไม่เอาหรือไง
แล้วตองก้อประคองผมลงนอนที่เตียง แล้วค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามา ปากเราประกบกัน ดูดแลกลิ้นกันนัวเนีย สักพักตองก้อเลื่อนมาไซร้คอคางแก้มและหน้าอก เลียและไซร้มาเรื่อยๆ จับผมถอดเสื้อออกแล้วตวัดลิ้นไปทีาหัวนมผม
ผม. อ่าาาาา ตอง ดีจัง
ตองไม่สนใจคำพูดผมแล้วคับ ทั้งดูด ดึง ตวัดลิ้นไปที่หัวนมผมมั้งสองข้างอีกมือก้อเริ่มแกะปมกางเกง (ผมใส่ขาก๊วยนอนคับ) และดึงออกพร้อมกับถอดของตัวเองไปด้วย อืม ตองน้อยแข็งแป้กเลย หัวก้อเปิดออกยังไม่มาก ตองค่อยๆไซร้ผมมาเรื่อยๆ จนถึงลูกเจมส์น้อยของผม ตองไม่รังเกียจเลยคับ ทั้งดูด ดุน และเลียให้ ผมเต็มที่ ขึ้นสุด ลงสุด
ผม. อ่าาาาาตอง พี่เสียวมากๆเลย ตองเก่งจัง ไม่รังเกียจพี่เหรอที่ทำให้ พี่ขนาดนี้ อ่าาาาาา
ตอง. แล้วพี่ชอบไหมครับ
ผม. ชอบสิตอง มันดีมากเลย พี่รักตองนะ
แล้วผมก้อดึงหัวตองขึ้นมาประกบปากแลกลิ้นกันอีก หลังจากนั้นผมขอเป็นฝ่ายคุมเกมของเราบ้างพลิกตัวตองให้ ลงข้างล่างแล้ว
ผมก้อไซร้และเลียตามตัวตอง ทั้งคอ คางหัวนมหน้าท้อง ที่มีซิดแพกเบาๆ
ตอง. อ่าาาา พี่เจมส์ ผมเสียวอ่ะครับ
ผมไซร้มาเรื่อยๆ จนถึงตองน้อยที่ชูคอแข็งรออยู่แล้ว ผมไม่รอช้าจับตั้งขึ้นแล้วขบด้วยริฝีปากเบาๆ
ตอง. ซี้ดดดดด พี่เสียวมากอาาาาา
แล้วผมด้อดูดเข้าไปทีละนิดๆ จนตองน้อยเข้าไปอยู่ในปากผมได้แค่ครึ่งเดียว
(เดี๋ยวๆ ถ้าอย่างนั้นเรียกตองน้อยไม่ได้แล้วสิ)
ตอง. พี่เจมส์ มันดีมากเลยครับ ผมเสียวมากเลย ขึ้นมาสิ ผมจะทำให้ พี่บ้าง
แล้วเราก้อสลับกันจนอยู่ในท่า 69
ผมดูดของตอง ตองดูดของผมสลับกันเสียงดังจ๊วบจ๊าบ และเสียงครางในลำคอเบาๆ นานเนิ่นนาน ตองถอนปากออก แล้วบอกผมว่า
ตอง. พี่เจมส์พร้อมยัง ผมจะให้ ของขวัญพี่แล้วนะ
ผม. อืม คับ
แล้วตองก้อเอาโลชั่นมาทาที่จวยของตัวเองพร้อมกันนั้นก้อยกขาผมขึ้นพาดบนบ่าแล้วก้มลงมาเลียที่รูก่อนค่อยๆแยงนิ้วที่ชะโลมไปด้วยโลชั่นเข้ามาทีละนิ้ว เจ็บครับผมตอนนี้ แสบรูด้วย ตองเริ่มขยับนิ้วและเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ จาก1เปน2และ3 ผมเจ็บจนต้องกัดฟันตลอด ส่วนตองก้อช่วยเลียและขบที่หัวนมเพิ่มความเสียวให้ผม
ตอง. ผ่อนคลายให้ มากที่สุดคับพี่ ผมรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของพี่ อย่าเกร็งนะ เดียวจะดีเอง
ตอง พูดจบก้อดูดปากกับผมอีกครั้ง ตอนนี้ผมเริ่มเสียวๆ จุกๆ แล้วครับ ไม่เจ็บเท่าไหร่แล้ว
ผม. ตองต่อเถอะนะ พี่พร้อมแล้ว
แล้วตองก้อบีบโลชั่นใส่ที่ลำจวยเพิ่มอีกจนมันเลื่อม แล้วเอาหัวมาจ่อที่รูของผม พร้อมกับบอกผมว่า
ตอง. พี่เจมส์ผมขอนะ พี่เป็นของผมนะ
แล้วตองก้อดันเข้ามาทีละนิดพร้อมกับซอยเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ผมเจ็บมาก บอกเลยคับ เจ็บสัดๆ จนอยากให้ตองเอาออก แต่เค้าตั้งใจจะให้ ของขวัญเลยทนเอาหน่อยละกัน
ผม. อึก ตองเจ็บ เบาๆหน่อย
ตอง.คับพี่ ผมจะค่อยๆ
แล้วตองก้อค่อยๆดันจนมิดผมจุกมากจึงรั้งเอวตองให้ หยุดก่อน พร้อมหายใจเข้าลึกๆ ยาวๆ เพื่อผ่อนคลาย แล้วจึงให้ ตองเริ่มซอย
ผม. ซอยเลยตองพี่พร้อมแล้ว
ตอง. คับพี่ ผมพร้อมนานแล้ว
ตองซอยเลยคับ จากช้าๆเนิบๆ ก้อเร่งจังหวะและความเร็วขึ้น ผมร้องครางได้แปปนึงตองก้อเอาปากมาประกบไว้ไม่ให้ ครางมาก แล้วตองก้อจับผมพลิกตัวเป็นท่าหมาบ้างลึกสุดใจเลยครับตอนนั้น ทั้งจุกและเสียว ตองก้อเอื้อมมือโอบมาจับจวยผมที่อ่อนตัวลง
ชักไปพร้อมๆกันทำให้ มันแข็งขึ้นมาก แล้วตองก้อเปลี่ยนให้ ผมนอนหงายอีกครั้งและเสียบแล้วซอยไม่ยั้ง ปากของตองก้อดูดจวยผมไปด้วยในท่านี้ ผมทั้งเสียวรูและเสียวKพร้อมๆกันเลย
ผม. ตอง พี่เสียวจัง อ่าาาา อ่าาาาซีดดดดดด
ตอง. ผมก้อเสียวพี่ ใกล้ ล่ะคับ จะทนไม่ไหวแล้ว อ่าาาาา แล้วตองก้อแตกใส่ผม ผมรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆ ไหลเข้ามาในร่างผมและไหลย้อยสวนออกมาในทางเดียวดันด้วย ตองนอนทับร่างผมไว้เราสองคนแลกลิ้นกันนัวเนียอีกครั้ง แล้วผมก้อให้ ตองลุกออกเพื่อจะไปล้างตัว
ตอง. พี่เจมส์ยังไม่เสรจเลยนี่คับ
ผม. อืม ไม่เปนไรหรอกเห็นตองมีความสุขพี่ก้อดีใจแล้ว
ตอง. มาคับผมช่วยให้ พี่เสร็จเอง
ตองเริ่มกระตุ้นอารมของผมอีกครั้งด้วยการดูดจวยให้ผม จนมันแข็งกลับขึ้นมาอีกครั้งแล้วตองก้อเอาโลชันมาทาที่จวยผม พร้อมรูดขึ้นลง ผมเสียวมากเลยไม่นึกเลยว่าโลชันจะช่วยให้ เราเสียวได้มากขนาดนี้แล้วตองก้อเอาโลชันไปทาที่รูของตองแล้วขึ้นมานั่งทับจวยผมพร้อมกับจับมันเตรียมยัดเข้ารู
ผม. เดี๋ยวตอง แน่ใจแล้วเหรอที่จะทำอย่างนี้
ตอง. คับพี่ พี่ยังให้ ผมได้แล้วทำไมผมจะให้ พี่บ้างไม่ได้
แล้วตองก้อค่อยๆนั่งทับลงมา ผมรู้สึกว่ามันบีบรัดแน่นKผมมากเลย ตองนั่งลงจนสุดลำแล้วก้อค่อยๆโยกขย่ม จนมันเริ่มเข้าที่ แล้วตองก้อใส่ไม่ยั้งเลยคับ ผมเสียวจนต้องร้องครางออกมาแทบไม่รู้เรื่อง
ผม. อ่าาาาาตอง อ่าาาา สุด อาาาาาซีดดดดดด นอดเลย อ่าาาาาาา
ตอง. มีความสุขมั้ยพี่ จวยพี่เอามันจัง ครั้งแรกของผม ผมให้ พี่เปิดนะคับ
ผม. คับตอง รักนายจัง อ่าาาาาพี่จะเสร็จแล้ว
ตอง. เสร็จพร้อมกันคับพี่
แล้วตองก้อทั้งควบแลชักของตัวเองไแจนสุดท้ายผมทนไม่ไหวปล่อยออกมาก่อนเพียงไม่ทันหมดตองก้อปล่อยก๊อก2ของเค้าออกมาเต็มหน้าท้องผม
ตอง. แฮกๆ เหนื่อยว่ะ ไม่คิดเลยว่าควบเองจะมันขนาดนี้ คราวหลังพี่ลองบ้างนะ
แล้วตองก้อถอนตัวออกไปจากจวยผมแล้วลงมาเลียน้ำของตัวเองที่ทำเลอะหน้าท้องผมไว้จนหมด
ตอง. ผมรักพี่เจมส์นะ เราเปนของกันและกันแล้วนะพี่
ผม. พี่ก้อรักตองนะ ขอบใจมากที่ปลดล๊อคหัวใจให้ พี่ รักตองนะ
แล้วเราก้อแลกลิ้นดูดปากกันอีก และก้อลุกไปล้างตัวกันอีกรอบ แล้วตองก้อมานอนกอดผมทั้งคืน

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่20 บททดสอบบทที่1
ผมกับตองคบกันได้แบบจริงจังประมาณเดือนนึงก้อมีบทพิสูจน์ใจของเราสองคนเกิดขึ้น
รุ้ง สาวน้อยรุ่นเดียวกับผม เรียนเอกเดียวกันด้วย เรียกได้ว่าค่อนข้างสนิทเลยทีเดียว
อุ๊ เพื่อนจากโรงเรียนเดียวกันกับรุ้ง เรียนคนละเอกกันแต่คณะเดียวกัน และที่สำคัญ เรียนเอกเดียวกับตอง
วันหนึ่ง ตอนเย็นๆ
รุ้ง. เจมส์ เลิกเรียนแล้วกลับหอเลยป่าว เรากับอุ๊ว่าจะไปหอเล็กด้วย เราจะไปหาหลานรหัสหน่อย เอาของไปให้
ผม. อืมไปสิ เราจะกลับแล้วด้วย
อุ๊. เจมส์ให้ เราไปด้วยนะ อยากรู้จังหอเล็กปีนี้เป็นไงบ้าง
ผม. เอาสิอุ๊ แต่ว่าหอเล็กมันก้อเป็นหอเหมือนทุกปีนั่นแหละ. ไปกันได้แล้ว
รุ้ง. งั้นเดี๋ยวเราแวะไปเอาของที่หอนอกก่อนนะ แล้วเจอที่หอเล็กนะ บายจ้า
ผม. เค บาย
ผมนั่งรอตองแปปนึงก็เลิกเรียนเดินมาที่ผม
ตอง. เลิกไวจัง คอยนานมั้ยคับ
ผม. เพิ่งเลิกเหมือนกัน ไปเถอะ จะรีบไปทำงานส่ง เดียวรุ้งจะเข้าไปหาที่หอด้วย
ตอง. ครับผม
แล้วผมกับตองก้อขับรถไปที่หอกัน ถึงหอสักพักรุ้งกะอุ๊ก้อมาถึง
รุ้ง. น้องคะ ช่วยตามพี่เจมส์ให้ หน่อยค่ะ บอกว่าเพื่อนมาหานะคะ
น้อง. ได้ครับพี่แปปนึงนะ
แล้วผมก้อออกมาหารุ้งแล้วก้อไปเรียกน้องหลานรหัสรุ้งออก มาพบรุ้งด้วย
อุ๊. เจมส์ เรามีเรื่องจะคุยกะนายอะ ไปคุยกับเราตรงโน้นได้ป่ะ
ผม. อืม เอาสิ จะคุยอะไรล่ะ
อุ๊. เรามีเรื่องอยากให้ นายช่วยหน่อย คือว่าเราชอบน้องคนนึง ที่อยุ่หอนายนั่นแหละ เราอยากให้ นายช่วยติดต่อให้ เราหน่อยนะ
ผม. เอ้ยอุ๊ จะกินเดกปี1เหรอ
อุ๊. บ้าแล้วเจมส์อ่ะ เขินนะเว้ย
ผม. อะ ว่ามาจะให้ เราช่วยอะไร เราก้อจะช่วยเท่าที่เราช่วยได้นะ
แล้วอุ๊ก้อเล่าเรื่องราวต่างๆให้ ผมฟังประมาณว่าปลื้มน้องเค้าอย่างนั้นอย่างนี้ น้องเค้าน่ารักประมาณนั้นนี้สารพัด แต่ตัวอุ๊เองยังไม่รู้จักน้องเลย จึงอยากให้ ผมช่วยแนะนำและเปนพ่อสื่อให้
ผม. อ้าวขนาดชื่อน้องแกยังไม่รุ้จักแล้วเราจะช่วยได้ป่ะ แล้วถ้าผิดคนล่ะ เราไม่หน้าแหกไปเลยเหรอ
อุ๊. เออน่า เดี๋ยวเราจะชี้ให้ ดู แกเรียกน้องเค้าออกมาทั้งหอได้ป่ะ แล้วเราจะได้ชี้ตัวผู้ต้องสงสัย ที่มาขโมยหัวใจเราไป
เอิ่ม อุ๊ครับ เดกในหอมีเกือบร้อย ให้ เรียกออกมาเข้าแถวให้ แกชี้ตัวเนี่ยนะ (ผมคิดในใจ)
อุ๊. นั่นไงแก มาแล้วๆ ตรงมาทางเราด้วย น้องคนนั้นไง
ผม. ไหนใครเหรอ/หันหน้าไปมอง
คนที่ผมเหนคือตองครับ กำลังเดินตรงมาที่ผมกะอุ๊นั่งคุยกันอยู่
ผม. น้องตองเนี่ยนะที่แกปลื้ม
อุ๊. น้องเค้าชื่อตองเหรอ คนนี้แหละที่เราเฝ้ามองอยู่
ผม. แล้วทำไมไม่รู้จักน้องเค้าอ่ะ อยู่เอกเดียวกันด้วยนิ
อุ๊. รุ้ว่าอยุ่เอกเดียวกัน แต่เอกเราตั้งเปนร้อยใครจะจำได้ทุกคนล่ะ
แล้วตองก้อเดินมาถึงที่เรานั่งกันอยุ่
ตอง. หวัดดีครับพี่อุ๊ มาจีบพี่เจมส์เหรอคับ 5555
อุ๊. ปล่าวค่ะ พี่มากับพี่รุ้ง พอดีเจมส์ว่างเลยออกมานั่งคุยเปนเพื่อน น้องตองนั่งก่อนก้อได้นะ
ผม. ตองมีไรป่ะ
ตอง. ผมจะถามพี่เจมส์ว่าจะกินข้าวที่หอหรือว่าจะไปข้างนอก
อุ๊. น้องตองไปดินข้าวข้างนอกกะพี่นะ แล้วค่อยให้ เจมส์มันหากินเอง
อ้าวนังอุ๊ รุกเรวเชียวนะแกรรรร (ผมคิดนะคับ)
ผม. แล้วแต่ตองนะ อ้าวรุ้งเสร็จธุระแล้วเราขอตัวแปปนะ ตองถ้าจะไปกินข้าวข้างนอกฝากซื้อให้ พี่ด้วยนะ พี่มีงานค้างอยู่ รีบทำ เดี๋ยวไม่เสรจ เราไปก่อนนะอุ๊
ตอง. แล้วพี่ไม่ไปกับผมเหรอ
อุ๊. ไม่เปนไรหรอกน้องตอง เดียวไปกับพี่ก้อได้
แล้วผมก้อไปหารุ้ง คุยกันแปปนึงก้อเข้าหอ ส่วนตองยังคงคุยกับอุ๊ หรือว่ากำลังโดนอุ๊จีบอยู่ก้อไม่รุ้ หลังจากนั้นก้อออกหายไปทั้งสามคน ผมก้อไม่ได้สนใจอะไรนะ แต่หัวใจนี่สิ มันรู้สึกแปลบๆไงก้อไม่รุ้
สามทุ่มผ่านไป ผมยังไม่ได้กินอะไรเลย เพราะรอข้าวที่ตองจะซื้อมาให้ กิน สามทุ่มครึ่งเสียงมอไซค์มาจอดหน้าหอ ไม่นานก้อมีเสียงเคาะประตู
ผม. เข้ามาเลยพี่ไม่ได้ล๊อค
ประตูเปิดออกมาเหนตองยืนยิ้มพร้อมกับถุงใส่กล่องข้าวสองกล่องและขนมอีกถุงนึง
ตอง. คิดถึงจังเลย กินอะไรบ้างรึยัง ผมซื้อข้าวมาฝาก
ผม. คิดถึงเหรอ เห็นหายไปตั้งนาน คิดว่าลืมไปแล้วว่าพี่ฝากซื้อข้าวด้วย
ตอง. โอ๋ๆ อย่างอนผมนะ เนี่ยซื้อข้าวกะขนมมาฝากด้วย
ผม. ไม่เปนไร พี่กินแล้ว พี่ให้ อาร์ทไปซื้อให้ แล้ว อาร์ทนี่น่ารักนะ รู้จักเปนห่วงพี่หอว่ากินอะไรหรือยัง (จริงๆแล้วยังไม่ได้กินเลยต่ะหาก แต่แรงไว้ก่อน หิวจะตายอยุ่แล้ว)
ตอง. อ้าวก้อเหนให้ ผมซื้อข้าวมาให้ ด้วย แล้วจะเอายังไงนี่ ตั้งสองกล่อง ขนมอีก
ผม. ก้อโยนให้ หมามันก้อแล้วกัน (ฮือๆ หิวโว้ย!!!!!!) มาเอาป่านนี้ถ้านั่งคอยกินข้าวตองสงสัยเปนลมตายซะก่อน ไม่มาเช้าไปเลยล่ะ (ยังไม่เหนตายเลย แต่โมโหหิวมาก)
ตอง. พี่โกรดอะไรผมอ่ะ งอนผมใช่ไหม แต่ผมขัดพี่อุ๊ไม่ได้จริงๆนะ
ผม. .......
ตอง. อย่าเงียบดิ เปนอะไรก้อบอกมา จะได้ทำตัวถูก
ผม. พี่ก้อเปนของพี่อย่างนี้แหละ ไม่พอใจก้อออกไปเลยก้อได้นะ
แล้วตองก้อออกจากห้องผมไปเลย คืนนี้ผมนอนคนเดียว เพราะตองไม่เข้ามานอนในห้องจนรุ่งเช้า ผมก้ออาบน้ำไปเรียนตามปกติขับมอไซค์ไปเอง วันนี้ก้อเรียนแค่ครึ่งเช้า บ่ายว่างเลยกลับมาที่หอ พอมาถึงหอก้อพบตองนั่งอยุ่ที่โซนกลาง ผมก้อไม่สนใจคับไขกุญแจเข้าห้องเลย
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
ผม. เข้ามาเลยไม่ได้ล๊อค
คือเพิ่งวางของเสร็จกำลังจะถอดชุดเปลี่ยน
ตอง. พี่เจมส์คับ ผมขอโทดนะเมื่อคืน ผมใจร้อนไปหน่อย ผมรุ้นะคับว่าพี่คอยข้าวจากผมอยุ่ อาร์ทมันบอกผมหมดแล้วว่าพี่ไม่ยอมกินข้าวเพราะฝากผมซื้อแล้ว พี่ผมขอโทดนะ
ตองพูดไปร้องไปแล้วเข้ามากอดขอโทด
ผม. ไม่เปนไรหรอก พี่เองก้อผิด ที่ใจร้อนแล้วหงุดหงิดใส่ตองด้วย เออว่าแล้วก้อเมื่อคืนไปนอนที่ไหนอ่า
ตอง. ผมไปนอนที่ห้องเดิมคับ ไม่ได้ไปไหนเลย ไปคุยกะอาร์ทมันเลยเล่าให้ฟังแล้วถามว่าเอาข้าวให้ พี่แล้วเหรอ ผมชอโทดนะคับแล้วเมื่อคืนหิวมากมั้ย ได้กินอะไรรองท้องบ้างหรือเปล่า
ผม. มากเลย นอนหิวจนถึงเช้า
ตอง. ผมขอโทดจริงๆนะพี่ เอาเปนว่าทุกมื้อเราจะกินข้าวด้วยกันผมสัญญา (ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ถ้าผมและตองไม่ได้อยุ่ต่างจังหวัดหรือผมไม่เดินทางไปต่างประเทศ เราจะกินข้าวพร้อมกันตลอด แม้ว่าจะไม่ได้อยู่บ้านหลังเดียวกัก้อเถอะ)
ผม. อย่าเลยตอง เดียวทำไม่ได้จะเสียความรุ้สึกกันไปปล่าวๆ แล้วพี่อุ๊เปนยังไงบ้าง
ตอง. พี่อุ๊ก้อ..........
ยังไม่จบนะ รอลุ้นต่อว่าตองจะทำอย่างไรกับอุ๊

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่21 บททดสอบบทที่1 (ต่อ)
ตอง. พี่อุ๊ก้อ น่ารักดีนะคับ เฟรนลี่ดี ดูแลผมดีทุกอย่างเลย เมื่อคืนไปกินข้าวด้วยกัน พี่เค้าก้อคอยตักกับข้าวโน่น.นี่นั่นให้ผมแทบจะป้อนเลยแหละ
ผม. แล้วชอบพี่เค้าป่ะล่ะ พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ
ตอง. แหม หึงผมล่ะสิเนี่ย พูดไปงอนไป น่ารักจังแฟนใครหว่า
ผม. ชิ อย่าเลย ปล่อยให้พี่นอนหิวได้ทั้งคืน คนเรา
ตอง. ใช่ คนเรา ผมรักพี่นะ อย่างอนผมเลย ง้อออยู่นะเนี่ย
ผม. ........
อาร์ท. (ตะโกนเข้ามา) ไอ้ตองโว้ย!!!!! พี่อุ๊มาหามึง ออกมาด่วน
ผม. นั่นไง มารับแล้ว ไปสิ อย่าเข้าหอสายนะ พี่เชคจริงๆด้วย
ตอง. ไม่มีอะไรหรอกคับ เชื่อใจผมนะพี่ ไว้ใจผมนะ
ผม. ......
แล้วตองก้อออกไปหาอุ๊ ส่วนผมก้อนั่งทำงานที่อาจารย์สั่งไว้ต่อ แปปนึงผมก้อออกไปที่อาคารสโมสรเพื่อทำงานของสโม.
ปู. เอ้าเจมส์ มาทางนี้เรว คัทเอ้ายังไม่เสรจเลยช่วยหน่อย พรุ่งนี้ต้องติดที่เวทีแล้ว
ผม. ให้กูช่วยไรวะ กูทำไม่เปน
ปู. ช่วยนั่งให้กำลังใจพวกกูกะน้องๆ พอแระมึง ไปหาข้าวหาน้ำหาหนมให้พวกกูด้วย
ผม. เออ ใช้กูจัง
ปู. แล้วคู่ขามึงไม่มาด้วยเหรอ เหนฉายเดี่ยววันนี้
ผม. อะไรคู่ขา
ปู. ก้อน้องตองไง ไมไม่มากะมึงวะ ทุกทีเหนตัวติดกัน
น้องฟ้า. ใช่พี่ เหนติดกันตลอด เราก้อจิ้นกันไป
ผม. จิ้นอะไรฟ้า ไม่มีอะไรหรอก
อาร์ท. เหรออออออ พี่เจมส์ ผมเหนออกไปกะพี่อุ๊ ตั้งนานแล้ว ยังไม่กลับมาอีกเหรอ
ปู. อ้าว ไอ้อุ๊นี่มันเอาจริงเนอะ
น้องฟ้า. พี่ๆคะเดียวพวกหนูออกไปหาของกินมากินกันนะ ไปเรวสาวๆ
แล้วพวกสาวๆก้อออกไปเหลือแค่ผม ปู แล้วก้อน้องอาร์ท
แล้วรันก้อเข้ามาในห้องสโม. อีกคน
รัน. เอ้าเจมส์ มาไงอ่ะ วันนี้ไม่มีงานในส่วนฝ่าย มึงนิ
ผม. กูเบื่อๆ อ่ะ เลยมาหาไรทำ เหงาๆ ด้วย
รัน. ที่หอเลกไม่มีใครเลยเหรอ
อาร์ท. พี่รัน ไอ้ตองมันไม่อยู่อ่ะพี่
รัน. อ๋อ กูว่าแล้ว แล้วตองไปไหนวะเจมส์
ผม. ไม่รุ้ดิ
ปู. เหนน้องบอกว่าไอ้อุ๊ไปรับมันออกมาจากหอ
รัน. อุ๊เหรอ มันคิดจะทำอะไรของมัน
ผม. อุ๊มันชอบตอง เลยจะจีบตอง
รัน ห๊ะ จริงอ่ะเจมส์ แล้วมึงเอาไง
อาร์ท. จริงดิพี่ พี่อุ๊มารับไอ้ตองสองวันติดแล้ว
รัน. มึงว่าไงเจมส์
ผม. กูไม่รุ้ว่ะ คงต้องแล้วแต่น้องมัน
แล้วผมก้อนั่งน้ำตาไหลเลยคับ สับสนจริงๆ รักแล้วนี่นา
รัน. ให้กูเคลียร์ให้ม่ะ
ปู. กุว่ามึงปล่อยไอ้เจมส์จัดการตัวมันเองเถอะรัน ถ้าไม่ดีขึ้นมึงค่อยเข้าไป เรื่องของครอบครัวเค้า
รัน. ก้อจริง ถ้ามึงอยากให้กูช่วยอะไรก้อบอกนะ กูพร้อมช่วยมึงได้ตลอด
ผม. ขอบใจนะ พี่ชาย
แล้วพวกสาวๆ ก้อกลับเข้ามาพร้อมอาหารและขนม เราจึงหยุดมือแล้วมากินด้วยกัน
ผม. เดียวกินเสรจกูกลับหอก่อนนะ ว่าจะตรวจหอหน่อยวันนี้
อาร์ท. ผมไปด้วยพี่
ผม. อือๆ ไปพร้อมกันเลย ได้ไม่ต้องคอยนาน
พอกินข้าวเสรจผมและอาร์ทก้อกลับหอ
ผ่านไปสองสัปดาห์ ผมกับตองเจอกันน้อยลง จะเจอกันเฉพาะที่หอก่อนนอนเท่านั้น ตองก้อย้ายกลับไปนอนที่ห้องเดิมโดยให้เหตุผลว่าไม่อยากรบกวนผม เพราะผมต้องทำงานส่งอาจารย์ ทำให้เราทั้งคู่ห่างกันมากขึ้น โดยตองก้อยังมีอุ๊มาคอยรับคอยส่งทุกวัน และเริ่มกลับหอดึกขึ้น วันหนึ่ง
อาร์ท. พี่เจมส์กับตองมีปัญหาอะไรกันป่าวคับ ไม่เหนว่ามันจะสนใจพี่เลย
ผม. เปล่านี่ สงสัยตองจะติดเพื่อนมั้ง พี่อะไม่มีปัญหาอะไรหรอก ก็ยังเปนอยุ่เหมือนเดิมนั่นแหละ
โจ้. แต่ผมว่าพวกพี่แปลกๆ นะ ทุกทีเหนตองมันตัวติดพี่จะตาย เหมือนเปนแฟนกันเลย
อาร์ท. ไอ้โจ้อย่าพูดมากมึง
คือเรื่องที่ผมคบกับตองมีแค่อาร์ท ปู แล้วก้อรันเท่านั้นที่รู้ ส่วนคนอื่นเรายังไม่บอก
บัง. เออ ผมก้อคิดเหมือนไอ้โจ้มันนะพี่ หรือว่าไอ้ตองมันจะเปนแฟนพี่อุ๊จริงๆ
อาร์ท. พวกมึงก้อพูดมากเกินไปแระ รบกวนพี่เจมส์มากแล้วเราไปกันดีกว่าพี่เจมส์จะได้ทำงาน
ผม. ไม่เปนไรหรอก มาคุยกับพี่บ้างก้อได้พี่จะได้ไม่เหงา
อาร์ท . พวกมึงไปกันได้แล้ว กูมีเรื่องส่วนตัวจะปรึกษาพี่เจมส์หน่อย
บัง. ไรวะไอ้อาร์ท หัดมีความลับกับพวกกูอีกครเหรอ ไอ้ตองก้อคนนึงแล้ว
อาร์ท. เออ เรื่องส่วนตัว พวกมึงเข้าใจป่ะ
แล้วบังกับโจ้ก้อเดินออกไป
อาร์ท. พี่เจมส์ เปนอะไรมากไหมพี่ มีอะไรระบายที่ผมก้อได้นะคับ
แล้วผมก้อปล่อยน้ำตาออกมาเลยคับ ผมร้องไห้หนักมากอาร์ทก้อคอยยื่นทิชชูมาซับน้ำตาให้ผม
อาร์ท. ร้องออกมาให้หมดเลยพี่ ไม่ต้องเก็บไว้แล้วกลับมาเป็นพี่เจมส์ของพวกผมคนเดิม
ผม. ทำไมอ่ะอาร์ท ทำไม พี่รักใครแล้วต้องผิดหวังทุกที หรือว่ารักแท้ แบบพวกพี่จะไม่มีจริงๆกับตองพี่จริงจังมาก เพราะคิดว่าเค้าจะมาเปิดโลกที่มืดมนของพี่ให้สว่างขึ้นอีกครั้ง แต่นี่ไม่ทันไร ตองก้อปิดมันลงกับมือ อาร์ทพี่ไม่เข้าใจ พี่เจบนะอาร์ท
อาร์ท. ไม่หรอกคับพี่ ตองมันก้อรักพี่นะ แต่ผมว่าตอนนี้มันกำลังสับสนเพราะพี่อุ๊เข้ามาในชีวิตมันมากเกินไป
ผม. นั่นสิ ผู้ หญิงกับผู้ ชายเป็นของคู่กันตามธรรมชาติอยู่แล้ว ใครจะมาฝืนธรรมชาติกันเล่าถ้าเค้าไม่ผิดปกติ
อาร์ท. อันนี้ก้อต้องแล้วแต่ตองมันแล้วอ่ะพี่ ไป ผมจะพาพี่ไปผ่อนคลาย งานเสรจยังคับ
ผม. (เชดน้ำตา) อืม เกือบแล้วแหละ น่าจะไม่เกินหกครึ่งก้อเสรจแล้ว
อาร์ท. งั้นเดี๋ยวทุ่มนึงผมมาอีกนะ แล้วเราไปข้างนอกกัน ผมไปก่อน ไม่รบกวนพี่แล้ว
แล้วอาร์ทก้อออกไปผมนั่งทำงานต่อจนเสรจ แล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุดเตรียมออกไปข้างนอกกับอาร์ท. พร้อมแล้วใช่มั้ยคับพี่ เราไปกันเลย
ผม. ไปไหนกัน ต้องรีบกลับนะ อ่าว โจ้กับบังไปด้วยเหรอ
โจ้. คับ เราจะพาพี่ไปคลายเครียดกัน ร้านพี่สัก
แล้วเราก้อออกกันไปร้านพี่สัก ที่หน้ามอ. ร้านพี่สักเปนร้านเหล้า เคล้าเพลงเบาๆ ประมาณว่านั่งกินกันชิวๆ อาร์ทเลือกที่นั่งโซนด้านใน บรรยากาสดีๆ คับ แล้วเราก้อสั่งทั้งเบียร์และกับแกล้มมากินกัน ไม่นานผมเริ่มมึนคับ ดื่มหนักมากเลยดื่มเหมือนเบียร์เปนน้ำเปล่า ไม่นานผมก้อเมาคับ พอเมาก้อเริ่มเศร้า เริ่มคร่ำครวน
ผม. ทำไมอ่ะตองงงงง ทำไมต้องทำกับพี่แบบบนี้
อาร์ท. พี่เจมส์เมามากแล้ว กลับเถอะครับ
ผม. ม่ายยยยยย พี่ยังไม่เมา กินได้อีกกกก ยางไม่กลาบ
โจ้. เฮ้ย เราเอาพี่เจมส์กลับเหอะ เมาแล้วรั่วว่ะ พูดไรไม่รู้
บัง. อ้าวพี่รัน มาดื่มกับเราสิครับ
ผม. ครายมา รานมาเหรอออ มามามากินด้วยกาน
รัน. เมาหนักนะมึงเจมส์ กลับได้แล้ว
ผม. ยาง กูยางม่ายอยากกลาบบบบ
รัน. งั้นน้องๆกลับก่อนก้อได้ทางนี้พี่จัดการเอง
บัง. คับพี่ ผมจ่ายกันเรียบร้อยแล้ว ส่วนที่เพิ่ม พี่จ่ายเองละกัน 5555
รัน. เออๆ เจมส์ป่ะ มึงไปต่อที่หอกูกับกู
ผม. คราบบบคุณพี่
รัน. เมาหนักยังซ่าอีกนะมึง เปนไรมากป่ะ
ผม. ...........
รัน. ไปๆ ไปหอกูดีกว่าเมากลับหอมึงใครจะดูแลวะ อ้าวหลับไปแล้ว พี่สักคับช่วยหน่อยคับ
พี่สัก. ได้ๆ เอ้าเจมส์เปนไงได้เมาหลับล่ะวันนี้ ทุกทีไม่เคยเหนกินหนักขนาดนี้เลย เหนแต่คอยแบกเพื่อนกลับ
แล้วรันก้อพาผมกลับมาที่หอ เชดตัวเปลี่ยนผ้ าให้เมื่อผมสร่างเมารันก้อถามผม
รัน. เปนไงเจมส์มึง เมาเหมือนหมาเลย
ผม. เชี่ย หมาไรมึง กูแค่ไม่สบายใจนิดหน่อย
รัน. เปนไร เล่าได้ป่ะ เผื่อกูช่วยได้เรื่องไอ้ตองปล่าว กูได้ยินข่าวว่ามันคบกะอุ๊อยู่
ผม. ไมวะรัน ทำมัยมันไม่บอกกูตรงๆ ว่ามันจะเอายังไง กูจะได้ตัดใจเสียที
รัน. เอางี้ พรุ่งนี้กูจะลองถามมันดู นอนได้แล้ว มันจะเช้าแล้ว
แล้วผมก้อนอนที่หอกับรันจนบ่ายจึงให้รันไปส่งที่หอ
รัน. แน่ใจนะว่าจะกลับหอ อยู่นี่สักสองสามวันก้อได้แล้วแจ้งทางหอว่ากลับบ้าน
ผม. ไม่เปนไรหรอก กูกลับหอดีกว่า มีงานต้องทำอีกเยอะ
รัน. เออ เดียวกูไปส่ง อาบน้ำแปป
แล้วรันก้อไปส่งผมที่หอ เมื่อถึงหอกิ้
เหนตองนั่งอยุที่โซนกลาง เมื่อรันจอดรถที่หน้าหอ ตองก้อเดินรี่เข้ามาทันที
ตอง. ไปรื้อฟื้นความหลังกันหนำใจล่ะสิพี่ หน้าตาสดชื่นกลับมาจริง
รัน. เอาแล้วไงไอ้ตอง มึงพูดมึงได้มองหน้าแฟนมึงก่อนรึยัง
ตอง. ไงพี่เจมส์ ถึงใจแล้วล่ะสิ ถ่านไฟเก่าคงลุกโชนแล้วดิ
ผม. ตองอย่าพูดอย่างนั้นเลย พี่เหนื่อยแล้ว กูเข้าห้องก่อนนะรัน
รัน. เดี๋ยวกูอยู่เปนเพื่อนมึงเอง กูกลัวหมาบ้ามันจะกัดมึงอ่า
ตอง. พี่รันว่าผมเปนหมาบ้าเลยเหรอ
รัน. กูไม่รู้ ถ้ามึงเปนมึงก้อนับไป
แล้วผมกับรันก้อเดินเข้าห้องไป สักครู่ก้อมีเสียงเคาะประตู
ผม. เข้ามาเลย
ตอง. พี่รัน ผมขอคุยกะพี่เจมส์ส่วนตัวหน่อยได้ป่ะ (ทำหน้าเข้มเครียดมาก)
รัน. ไมวะกูอยู่ด้วยไม่ได้เหรอ (ทำหน้ากวนตีนกลับ ถือว่าเปนรุ่นพี่)
ผม. รัน มึงกลับไปเถอะ กูอยู่ได้
รัน. มีอะไรไปหากูที่ห้องได้นะต้อนรับเสมอ
ผม. ขอบใจพี่ชาย
แล้วรันก้อกลับออกไป
ตอง. ชิ มีอะไรไปหาที่ห้องได้นะ (ทำเสียงเลียนแบบรัน) ยังไม่ถึงใจกันอีกเหรอ ทั้งคืนแล้ว ทำไมพี่ไม่กลับมานอนหอ เปนถึง
ประธานหอพักทำตัวแบบนี้เหรอ
ผม. พี่ก้อให้พวกอาร์ท มันแจ้งแล้วนิ ว่าจะไม่กลับ หรือว่ายังไม่แจ้ง
ตอง. แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นที่หอพักจะทำไง (ขึ้นเสียงแล้วคับ)
ผม. ทำไง โตๆ กันแล้ว คิดว่าคงจะดูแลตัวเองได้ทีมทำอย่างอื่นไม่เหนต้องให้ประธานหอรับรู้เลย
ตอง. อย่ามาพาลนะพี่
ผม. ใครกันแน่ที่พาล แล้วอย่าขึ้นเสียงกับพี่ พี่ไม่ชอบ
ตอง. ใช่สิ เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปแล้วสิ พอถ่านเก่าตุก้อเริ่มเอนเอียง
ผม. ใครกันแน่ที่เปลี่ยน คิดดูให้ดีนะ ใครกันที่สัญญาว่าจะดูแลกัน ใครกันที่หายไป (ผมร้องไห้อีกแล้ว ดราม่าเยอะจัง)
ตอง. .........
ผม. ตอบสิ ว่าใครกัน พี่เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าคิดว่าทำไม่ได้ก้ออย่าสัญญาถ้าไม่มีใจให้กันแล้วให้บอดกันตรงๆ แล้วกับอุ๊นี่ ไปถึงไหนกันแล้วล่ะ หอก้อไม่ค่อยกลับ
ตอง. พี่อย่าเอาพี่อุ๊มาเกี่ยวด้วยเลย
ผม. เหนมะ มีปกป้องกันด้วย ถ้าไม่รักกันแล้วก้ออย่ามาเจอกันอีกเลย พี่จะไปอยู่กับรัน ขอลาออกจากประธานหอ
ผมพูดไปร้องไห้ไป เจบมากครับ ที่พูดถึงอุ๊แล้วตองก้อคอยปกป้อง
ตอง. พี่ทำอย่างนั้นไม่ได้นะ
แล้วตองก้อไปล๊อคห้องแล้วมารั้งตัวผมที่กำลังเก็บของไปร้องไห้ไป จับตัวผมหันหน้ามาชนกับตองแล้วก้อประกบปากผมทันที ผม
ก้อดิ้นและไม่เปิดปากให้ตองส่งลิ้นเข้ามาได้เรายื้อกันอยู่พักนึง ตองคลายจูบออก
ผม. อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย ถ้าไม่คิดอะไรกับพี่แล้ว ปล่อยพี่ไปเถอะ
ตอง. ผมไม่ปล่อยพี่ไปหรอก ผมรักพี่นะ
ผม. แล้วอุ๊ล่ะ
ตอง. ผมกับพี่อุ๊ไม่ได้เปนอะไรกัน เราคุยกันรู้เรื่องแล้ว ผมขอโทดคับพี่เจมส์ ที่ทำให้พี่ไม่สบายใจ ที่ทำให้พี่ร้องไห้ (ตองพูดไปร้องไห้ไป และกอดผมไป)
แล้วตองก้อบรรจงจูบผมอีก ผมผลักหน้าตองออก
ผม. ตองแน่ใจแล้วเหรอ ถามใจตัวเองก่อนว่าคิดดีแล้วใช่มั้ย อย่าทำให้พี่ต้องเจบไปมากกว่านี้อีกเลย
ตอง. ยิ่งผมเห็นพี่เจบเท่าไหร่ ผมเจบมากกว่าพี่อีกร้อยเท่า ผมรักพี่คนเดียวคับ ส่วนพี่อุ๊ ผมให้ได้แค่พี่สาวคนนึงเท่านั้นเอง
ตำแหน่งแฟนของผมมีให้พี่คนเดียว
แล้วผมกับตองก้อกอดกัน รักผมเหรอ ผมรักตองนะ ต่อไปจะเปนยังไงก้อช่าง ขอแค่วันนี้ผมมีตองอยู่ก้อพอแล้ว
หลังจากที่เราคุยกันรู้เรื่องแล้วผมก้อไม่เคยถามตองเลยว่าตลอดเวลาที่เราไม่เจอกันเค้าไปทำอะไร ที่ไหน กับใคร แม้กระทั้งตอนที่ออกไปกับอุ๊ ผมก้อไม่เคยถาม มีแต่ตองเล่าให้ฟังตอนที่ปฏิเสธอุ๊
ตอง. พี่เจมส์อยากรู้ป่ะว่าผมคุยกะพี่อุ๊ยังไง
ผม. ไม่อ่ะ มันเปนเรื่องของตองกะอุ๊
ตอง. พี่เค้าบอกว่า
อุ๊. พี่คบกับตองก้อนานแล้วนะ เราใช้คำว่าแฟนได้ยัง
แล้วผมก้อตอบพี่อุ๊ไปว่า ยังใช้ไม่ได้หรอกคับพี่อุ๊ เพราะแฟนผมมีคนเดียว
อุ๊. อ้าว ก้อพี่ไงแฟนตองอ่ะ
ตอง. แฟนผมอ่ะ พี่เจมส์ตะหากไม่เชื่อไปถามพี่รันก้อได้แล้วผมก้อกลับหอมาไม่เจอพี่เลยโทร.ถามไอ้อาร์ท มันบอกว่าพี่เมามากแต่พี่รันพากลับไปแล้ว พี่เจมส์รู้ป่ะผมเปนห่วงพี่มากขนาดไหน
ผม. ไม่รู้สิ คงเหมือนหมาบ้าเลยมั้ง เหมือนที่ไอ้รันมันพูด
ตอง. ไม่ตลกเลยนะ พอผมเหนพี่รันมาส่งพี่ผมแทบคลั่งเลย กลัวว่าผมจะเสียพี่ไปแล้ว
ผม. แล้วเสียไปป่ะ
ตอง. ไม่นิ ยังนั่งให้ผมกอดอยู่ตรงนี้ไง จ๊วบ (หอมแก้มผมคับ)
ผม. อึ้ย ไอ้น้องบ้า
ตอง. บ้าแล้วรักป่ะ
ผม. ไม่
ตอง. ถ้าไม่แล้วใครกันร้องไห้สามสัปดาห์ ใครกันกินเหล้าเมาเหมือนหมา ใครกั....
ตองพูดได้แค่นั้นคับ เพราะโดนผมปิดปากด้วยปากของผมเอง
นี่คือบท ทดสอบ บทที่1ของเรา เสียน้ำตามากมาย แต่ก้อทำให้เราเข้มแข็งขึ้น และไว้ใจกันมากขึ้น รักนายนะ ตอง

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
บทที่ 22 เพลงนี้เพื่อเธอ
หลังจากที่เราผ่านบททดสอบบทแรกมาแล้ว เราก้อใช้ ชีวิตกันอย่างปกติสุข โดยเรื่องที่ผมคบกับตองก้อเริ่มรู้กันอย่างกว้างขวาง
ตอง. พี่เจมส์ วันนี้ผมขอนะ
ผม. ขออะไรอ่ะ
ตอง. ก้อ นั่นอ่ะ
เสียงจากข้างนอก. พี่เจมส์คับ สาวมาหาพี่ ออกมาเร็ว
ผม. พี่ไปก่อนนะตอง เข้าห้องน้ำช่วยตัวเองไปก่อนเลย
ตอง. ง่า ไม่อาว
แล้วผมก้อออกจากห้อง พบว่ามีน้องปี 2 ที่ทำงานสโม. มาหา 34 คน
ผม. มาไมกันอ่ะ ธุระไรกับพี่เหรอ
สาว. คือพี่เจมส์คะ เราจะมีการประกวดร้องเพลงเดือนหน้าค่ะ รูปแบบงานเดียวจะให้เรเล่าให้ฟัง
เร. คะพี่ รูปแบบงานคร่าวๆ เราจะเริ่มประกวดแบบออดิชัน คัดเลือกเอาผู้ เข้ารอบ 8 คน คุ้ นๆมั้ยคะ ค่ะ เดอะสตาร์ คือต้นฉบับ ของเรา ฮ่าๆ แล้วค่อยเอามาประชันกัน ในวันงานมหาลัย. แล้วตอนเปิดเวทีก้อจะมีนักร้องที่ชนะการประกวดมาเปิดเวทีทั้งสามท่านคะ คือ พี่แกรน พี่เจมส์ แล้วก้ออรรถค่ะ พี่เจมส์จะช่วยพวกเราใช่ไหมคะ
ผม. เอ่อ ขอพี่คิดดูก่อนนะ
แต้ว. นะคะพี่ นานๆ เราจะได้ฟังพี่ร้องเพลง ไม่เหมือนพี่แกรนกับอรรถเลยที่รับทุกงาน แต่พี่เจมส์ร้องเพลงบนเวทีแค่ปีละครั้งเอง คิดว่าทำบุญนะคะพี่
ผม. งั้นเอาแพลนซ้อมกับเพลงที่จะให้ร้องมานะ พี่จะได้ซ้อม
น้อง ๆ. เย้พี่เจมส์รับปากเราแล้ว
เร. แพลนซ้อมเราจะให้นักร้องรับเชิญไปซ้อมกับวงทุกวันพุธ พฤหัสและอาทิตย์ตอนทุ่มนึงคะ ที่ห้องชมรมดนตรี ส่วนเพลงที่จะร้องคิดเอาเองนะคะ เอาที่ถนัดเลยค่ะ คนละ5เพลง
ผม. กะจะให้ตายคาเวทีเลยเหรอน้อง 5 เพลง
แต้ว. ไม่ตายหรอกค่ะ 5 เพลงเอง เหมือนเปิดมินิคอนเสริตเลย เอาทั้งเพลงช้าและเพลงเร็วนะคะพี่
ผม. พี่ถอนตัวได้ป่ะ
สาว. ไม่ทันแล้วค่ะพี่
เราทุกคน. 555555
แต้ว. เรารบกวนพี่เจมส์นานแล้ว ขอตัวกลับก่อนนะคะ แล้วเจอกันวันพุธนี้นะคะ
ผม. ซ้อมพร้อมกันเลยเกรอทั้งพี่แกรน พี่ แล้วน้องอรรถ
สาว. ค่ะพี่ จะได้จัดคิวกันด้วย ไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
แล้วผมก้อกลับเข้าห้องมา
ตอง. พี่เค้ามาไมอ่ะพี่
ผม. เค้ามาบอกว่าเดือนหน้าจะมีการประกวดร้องเพลง
ตอง. เค้าบอกแค่เนี่ย คุยกันตั้งนาน
ผม. เปล่าหรอก พี่ก้อเลยบอกว่าพี่จะส่งตองประกวดด้วย เค้าเลยบอกว่าให้ไปอิดิชั่นก่อน ถ้ าผ่านเข้ารอบ 8 คนสุดท้ายจะได้ขึ้นเวทีเดียวกับแชมป์ปีก่อนทั้งสามคน
ตอง. เหมือนเดอะสตาร์เชยเนอะ แต่เดี๋ยว ส่งผมเข้าประกวด ปรึกษารึยังคับคุณแฟน
ผม. อ้าว ก้อบอกอยุ่นี่ไง ทำไม ทำให้พี่แค่นี้ไม่ได้เหรอ น้องตองเบอร์เก้า หอเล็กส่งเข้าประกวด (ผมทำท่าเหมือนประกวด
นางงาม)
ตอง. 55555 พอเถอะพี่ผมรับไม่ได้กับท่านี้ ไปหาข้าวกินดีกว่า
ผม. เอ่อ อยากกินตอง เอ้ยอยากกินฝีมือตองอ่า
ตอง. ผมถือว่าพูดครั้งแรกออกมาจากใจจริงๆ (ทำหน้าหื่นเดินเข้ามาที่ผม)
ผม. ลุกออกไป /ไปกินข้าวดีกว่า ไม่รู้ว่าจะมีใครทำให้พี่กินบ้างน้อ
(ข้ามมาวันซ้อมเลยละกัน) ที่ห้องซ้อม
ผม. หวัดดีคับพี่แกรน
อรรถ. หวัดดีคับพี่เจมส์ ปีนี้ได้ฤกษ์ร้องเพลงแล้วเหรอพี่
พี่แกรน. นั่นอะดิ เหนว่าเสียงดีเลยร้องเพลวปีละครั้งเหรอ
ผม. ก้อมันไม่ว่างนี่พี่ก้อ ทับถมผมอยู่นั่นแหละ
อรรถ. ทำตัวเหมือนซุปตาเลยนะพี่ 5555
ผม. ไอ้อรรถ ระวังคำพูดของคัณหน่อยนะครับ เก็บไว้พูดในศาลดีกว่า
พี่ต้อม. เฮ้ย พวกนักร้องอ่ะ จะเถียงกันอีกนานมั้ย มาเลยใครจะร้องเพลงไรบ้าง
พี่แกรน. กูเอาเพลงหวง บางแก้ว คนใจอ่อน ดีทูบี ไม่เอาคืน ดัง ข้าวมันไก่ เจมส์เรือง แล้วก้อหน้าเสาธง บางแก้วอีกที
พี่ต้อม. ได้ๆ
อรรถ. ของผม คนอกหักพักบ้านนี้เวอร์ชั่นพี่ก๊อต ชวนน้องแต่งงาน คาถามหานิยม จูบไม่หวาน ปูไข่ไก่หลง
พี่ต้อม. ลูกทุ่งล้วนๆเลยเหรอ น่าจะได้นะ ได้มั้ยพวกเรา (หันไปถามนักดนตรี)
นักดนตรี. ได้ๆ
ผม. เอาเพลงไรดีอะพี่ วัดใจ ซิลลี่ฟูล ก่อนแล้วกันแแล้วก้อ นักโทษประหาร แมว จิรศักดิ์ พูดไม่ค่อยเก่ง เอบีนอมอล ฝากไว้ได้
ไหม ทีนเอจแล้วอีกเพลงเอาไรดีอะ
พี่ต้อม. ไมไม่เอาเพลงไม่รักดี ของอุ๊หฤทัยล่ะ เราร้องดีนะ
ผม. ก้อได้พี่ แต่เหนื่อยแย่เลย เพลงหนักๆทั้งนั้น
พี่แกรน. มันทางของเจมส์อยู่แล้ว ลองซ้อมดูถ้ าไม่ไหวค่อยเปลี่ยน
ผม. ก้อดีพี่ ซ้อมเลยนะ
แล้วเราก้อซ้อมกันครับ เลิกประมาณสามทุ่มครึ่งได้ตองมาคอยรับผมอยู่หน้าตึกกิจกรรม เพราะเค้าไม่ให้เข้าข้างในครับ
วันออดิชัน (เลยละกัน)
ตอง. พี่เจมส์ ผมตื่นเต้นอะพี่ กลัวทำไม่ได้
ผม . ใจเยนๆ เตรียมตัวมาดีแล้ว สูดลมหายใจลึกๆนะ จะช่วยให้ดีขึ้น แล้วจะร้องเพลงอะไรอ่า
ตอง. หวังเล็กๆ คับพี่ พี่คับ กอดหน่อย จะถึงคิวผมแล้วผมก้อกอดให้กำลังใจตองไป ตองกระซิบที่ข้างหูผมว่า
ตอง. ถ้ าผมผ่านออดิชัน จัดเต็มกันสักคืนนะพี่
ผม. คับ (แบบอายๆ)
ตองปล่อยผมแล้วจับไหล่มองหน้า
ตอง. ทำไมต้ องหน้าแดงด้วย
ผม. แล้วตองพูดไรอ่ะเมื่อกี้
พิธีกร. เชิญคุณ ว.... เข้าห้องออดิชันค่ะ
ผม. โชคดีนะ
ตอง. ผมไปนะ
แล้วตองก้อเข้าออดิชัน อีกสองวันผลการออดิชันออก เรามาลุ้นกันอีกสองวันนะคับ คืนนี้ขอตัวนอนก่อน พรุ่งนี้ไม่ต่อนะ วันครอบครัวอิอิ

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
บทที่23 ผ่านออดิชั่น
ตองเข้าห้องออดิชั่นนานมากแล้วยังไม่ออกมาเลย ผมก้อรอด้วยความกระวนกระวายใจ ไม่รู้จะเปนยังไงบ้าง เดินไปเดินมายังกะหนูติดจั่น ครึ่งชั่วโมงผ่านไปประตูห้องออดิชันเปิดออกมาพร้อมกับตองที่เดินคอตกมาทางผม ผมเหนอย่างนั้นก้อตกใจมาก รีบวิ่งเข้าไปรับตองทันที เมื่อไปถึงตองก้อกอดผมไว้ผมใจไม่ดีเลยครับ เพราะหวังไว้มากทั้งคู่ ผมเริ่มมีน้ำตาไหลพรากๆ จนเสื้อตองเปียกเปนดวงๆ
ผม. ไม่เปนไรนะตอง ครั้งนี้ไม่ผ่านก้อไม่เปนไร พี่เชื่อว่าตองทำได้เต็มที่แล้ว ทำดีที่สุดแล้ว อย่าเสียใจไปเลยนะ
ตอง. พี่เจมส์อย่าเสียงดังไปนะ ผมอายคน
แล้วตองก้อกระซิบที่หูผมว่า
ตอง. คืนนี้เราจัดเต็มกันทั้งคืนเลยนะพี่ ผมผ่านออดิชั่นครับ
ตองดันตัวผมออกมาแล้วจับไหล่ผมไว้พร้อมพูดเสียงดังมากๆ
ตอง. ผมผ่านออดิชั่นคับพี่ เย้ ๆๆๆๆๆ
แล้วตองก้อมองหน้าผม
ตอง. อ้าวพี่ ไม่ดีใจกับผมเหรอ แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย ปะ เราไปจัดกันให้เต็มได้แล้ว
ผม. ก้อตองอ่ะ พูดอะไรก้อไม่รู้เมื่อกี้(พูดแบบอายๆ) แล้วจะรีบไปไหน เค้าจะให้คนที่ผ่านออดิชั่นประชุมเพื่อฟังกติกาการแข่ง และจับฉลากเบอร์ก่อน
ตอง. อ้าวเหรอคับ งั้นรอก่อนก้อได้
หลังจากนั้นไม่นานการออดิชั่นก้อจบลงมีทั้งผู้ ที่ผ่านและไม่ผ่าน สุดท้ายกรรมการก้อประกาศรายชื่อผู้ ที่เข้ารอบ 8 คนสุดท้าย จริงๆ จากที่ผ่านออดิชั่นมาทั้งหมด 24 คน และหนึ่งใน 8 ก้อมีตองติดอยุ่ด้วย และให้จับหมายเลขเพื่อเรียงลำดับการร้อง ตองได้ลำดับที่8 เลยอ่ะ ร้องคนสุดท้ายเมื่อตับเสรจแล้วกรรมการก้อแจ้งวิธีการประกวดและการให้คะแนน
กรรมการ. เราจะให้ผู้ เข้าแข่งขันร้องกันคนละ 2 เพลง เปนเพลงช้า และเพลงเร็ว แล้วจะตัดสินเหลือ 3 คนสุดท้ายเมื่อได้แล้ว จะให้ร้องเพลงถนัดคนละ 3 เพลง คะแนนที่ให้นอกจากเสียงร้อง ความยากง่ายของเพลง การเอนเตอร์เทนแล้วยังมีส่วนคะแนนความนิยม หรือคะแนน โหวตจากผู้ ชมด้วย เอาหล่ะไปพักผ่อนกันได้อีกสัปดาห์เราจะขอชื่อเพลงที่จะร้องทั้ง 5 เพลงเพื่อให้วงดนตรีเราซ้อม และจะนัดซ้อมกับวงอีกวันนึง ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม และขอให้โชคดีทุกคนครับ
แล้วเราก้อแยกย้ายกันไป
ตอง. โหพี่ เกนตัดสินยากจัง และเพลงที่จัต้องร้องก้อตั้ง 5 เพลง
ผม. รอบแรกสองเพลงเอง อีกสามเพลงรอบหลัง แล้วตองคิดว่าจะผ่านรึงัยรอบแรกอ่ะ
ตอง. โห ดูถูกกันนะ จะผ่านให้ได่เลยคอยดู ถ้าติด 1 ใน3 จะว่าไง
ผม. ก้อไม่ว่าไง เก่งดี เนอะ
ตอง. แค่เนี่ยะ งั้นคืนนี้เราไปจัดเตมกันก่อนละกัน
ผม. ไม่เอาอ่ะ หิวข้าว ไปดินข้าวกันดีกว่าป่ะ ค่ำแล้วเดียวเข้าหอไม่ทัน
ตอง. ไปหาไรกินในอำเภอดีกว่าพี่ ฉลองผ่านออดิชั่น
ผม. ดีเหมือนกันเดี๋ยวแจ้งที่หอก่อนว่าเข้าช้า
ตอง. บอกไม่เข้าไปเลยพี่
ผม. แล้วจะนอนไหนอ่ะ
ตอง. เหอะน่า เปลี่ยนบรรยากาสมั้ง
ผม. ไม่
ตอง. ดีๆ จะไปไม่ไป
ผม. ไม่
ตอง. งั้นอด
ผม. อดไร
ตอง. อดข้าว
ผม. ก้อได้
ตอง. เหนแก่กิน
ผม. จะไปได้หรือยัง
ตอง. คับที่รัก
แล้วผมกับตองก้อขับรถเข้าไปในตัวอำเภอ หาของกินกัน แล้วสุดท้ายตองก้อพาเข้าร้านเหล้าร้านหนึง บรรยากาสดีมาก ดนตรีสดเหมือนกับเพิ่งจะเปิดใหม่ ผมอยู่มาตั้งสามปีแล้วยังไม่เคยเหนร้านนี้เลย
ผม. ตอง รู้จักร้านได้ไงอ่ะ บรรยากาศดีมากเลย ดนตรีสดด้วย
ตอง. พี่รันบอกมา แกว่าแกเคยมาแล้วดี จึงบอกให้ผมพาพี่มานี่
ผม. แล้วไปคุยกับไอ้ รันตอนไหนว่ะ
ตอง. ตอนที่พี่ไม่รู้ไง 5555
ผม. ไม่คุยด้วยแล้ว พี่คับๆ สั่งของหน่อยคับ
เด็กเสิร์ฟมา
เดก. รับอะไรดีคับ
ตอง. ไฮเก้นสาม เม็ดมะม่วงทอด 1 ถั่วรวม 1 พี่เจมส์เอาไรอีกป่ะ อ้อ เฟรนฟรายด์ 1
ผม. รู้ใจจัง ไม่เอาแล้วคับ
ปกติเวลาผมดื่มเบียร จะไม่จัดกับแกล้มหนักๆคับ จะกินแค่ถั่วหรือไม่ก้อพวกมันฝรั่งทอดเท่านั้นเอง วันนี้ตองรู้ใจจึงสั่งแค่นี้เพราะถ้ามากกว่านี้ตองก้อต้องกินคนเดียว จนทุกวันนี้ถ้าจะกินเบียร์ตองก้อกินเหมือนผมจนติดเปนนิสัยแล้ว อิอิ
เราก้อกินไปฟังเพลงไปจนไฮเก้นจากสั่งตอนแรกสามขวด กลับเพิ่มเปน 12 ขวด ผมเมามากแล้วคับ แต่ตองแค่มึนๆเอง
ผม. กลับเถอะตอง พี่เมามากแล้ว เดียวนั่งรถกลับหอไม่ได้แน่
ตอง. ก้อนอนที่นี่สิ ไม่ต้องกลับหอ เราแจ้งไว้แล้ว
ผม. นอนไหนอ่ะ จัดการเองแล้วกัน
แล้วตองก้อจ่ายตังคับ เราค่อยมาเคลียร์กันที่หอ ไม่ต้องให้ใครจ่ายเพียงคนเดียว จนทุกวันนี้
หลังจากนั้นตองก้อพาผมมาเปิดโรงแรมแห่งหนึ่ง ผมเองก้อเมาไม่รู้เรื่องจนกระทั่งตองเอาป้าชุบน้ำมาเช้ดตามตัว เริ่มมีสติและเหนว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าอะไรติดตัวอยู่เลย
ตอง. ทำอะไรพี่อ่ะ แล้วทำไมต้องถอดของพี่ออกหมดด้วย
ตอง. ผมก้อเช้ดตัวให้พี่ไง ถ้าไม่ถอดออกก้อเช้ดไม่ได้น่านะ ไหนๆเราก้อเห้นกันจนหมดเปลือกกันแล้วยังอายอะไรอีก ผู้ ชายเหมือนกัน
ผม. ก้อผู้ชายเหมือนกันนั่นแหละ แล้วทำไมตองต้องถอดของตัวเองจนหมดด้วยอ่ะ
ตอง. จะได้เหมือนๆกันไง ไหนๆก้อรู้สึกตัวแล้วไปอาบน้ำพร้อมกันเถอะ เปลี่ยรบรรยากาสเป้นในห้องน้ำบ้างดีกว่า
ผม. ไม่เอาจะนอน ไปอาบก่อนเลย พี่เช้ดตัวเรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ
แล้วผมก้อเอาผ้าห่มมาห่มคลุมโปงนอนเลยคับ
ตอง. เอาเปรียบ ออกมาเลย
ตองดึงผ้าห่มออกแล้วอุ้ มผมเข้าห้องน้ำเลยคับ เค้าค่อยๆวางผมลงในอ่างอาบน้ำ หลังจากนั้นก้อเริ่มเล้าโลมผมเองก้ออยากอยู่ แล้วด้วยยิ่งเมาๆ เราผลัดกันรุกและรับทั้งในห้องน้ำและห้องนอน จนเกือบเช้าถึงได้นอน ตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อพนักงานโรงแรมโทร.ขึ้นมาว่า
พนักงาน. คุณค่ะจะถึงเวลาเชคเอ้ าแล้วนะคะ หรือว่าจะต่อเวลาคะ
ตองที่รับสายพนักงานจึงบอกเค้าไปว่า
ตอง. คับพี่ผมจะ.......
ไว้ลุ้นอีกนะว่าตองจะตอบว่าไง

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่24 ซ้อมใหญ่บนเวทีจริง
ตอง. ผมจะขอต่อเวลาอีกชั่วโมงนึงพี่ ยังไม่ได้ อาบน้ำเลย เพิ่งตื่นจริงๆ
พนักงาน. ได้ค่ะ แต่ทางโรงแรมมีค่าใช้ จ่ายเพิ่มขึ้นนะคะ
ตอง. คับได้ คับ
แล้วตองก้อวางสายไป
ตอง. พี่เจมส์คับ ลุกได้ แล้วพี่ เค้าโทร. มาไล่แล้ว
ผม. ทำไมอ่ะ หรือว่าเมื่อคืนเราเสียงดังเกินไป เค้าเลยมาไล่เรา
ตอง. เสียงดังอะไรเล่า นี่มัน 11.45 แล้ว เค้าให้ เชคเอ้าก่อนเที่ยง
ผม. ห๊ะ ยังไม่อาบน้ำล้างหน้าเลย ไม่เปนไรกลับไปอาบที่หอก้อได้
ตอง. อาบเลยพี่ ผมขอต่อเวลาเค้าอีกชั่วโมงนึง เรามีเวลาถึงบ่ายโมง แต่อย่าช้านะ เดียวเค้าโทร. มาไล่อีก
ผม. คร้าบท่าน
แล้วเราก้อไปอาบน้ำกัน เชคเอ้าแล้วกลับมาที่หอกันเลย
อาร์ท. แหม หายไปทั้งคืนเลยนะไอ้ ตอง พี่เจมส์
โจ้ . อืม. เนอะ หายไปไหนกันมาทั้งคืน
ตอง. กูไปกินเหล้าฉลองกับพี่เจมส์โว้ย เมามากกลับไม่รอด
บัง. แล้วมึงพาพี่เค้าไปนอนไหนล่ะ
ผม. เอาเถอะ พี่กลับมาแล้วนี่ ถามไรมากมาย พี่เข้าห้องก่อนนะตอง จะเปลี่ยนชุดเสียหน่อย
อาร์ท. พี่เจมส์ครับ เมื่อคืนพี่เรมาหาพี่ แกบอกว่าให้ พี่ไปซ้อมใหญ่ที่เวทีจริงคืนนี้ตอนสองทุ่ม แล้วทำเรื่องเข้าหอช้าไว้ ด้วยนะครับ
อ้อไอ้ ตองด้วย เค้าจะให้ ไปซ้อมร้องกับวงคืนนี้ด้วย
ตอง. งั้นเราไปพร้อมกันเลยนะพี่กลางคืนที่เวทีประกวด
สาว. มากันแล้วนักร้องกิติมศักดิ์ทั้งสามคน กว่าจะเสด็จกันมาได้ นัดสองทุ่มนะคะ นี่มันจะสามทุ่มอยุ่แล้ว เชิญค่ะ ร้องทีละคนนะคะ เดียวจะจัดคิวขึ้นเวทีให้ ขอดูบรรยากาสและอารมของเพลงก่อน
แล้วเราก้อผลัดกันร้องจนครบทั้งสามคน
เร. ค่ะเราคุยกันแล้ว จัดคิวร้องให้ แล้วนะคะ คนแรกจะเป็นอรรถคะ เพลงคาถามหานิยม มาเป่ามนต์กันก่อน แล้วก้อมาเต้นกันให้กระจายกับเพลงวัดใจนะคะ แล้วต่อเนื่องกันกับเพลงหน้าเสาธง ชวนน้องแต่งงาน ข้าวมันไก่
สาว. แล้วเราจะสลับประกวดเพลงช้า 4 คนแรกจบก้อต่อด้วยฝากไว้ หวง ปูไข่ไก่หลง พูดไม่ค่อยเก่ง แล้วสลับประกวดอีก4คน เพลงช้าที่เหลือ แล้วประกวดเพลงเร็ว 8 คนรวด ให้ แดนซ์กระจายไปเลย
ผม. เหนื่อยแน่งานนี้ เที่ยงคืนจะเสรจป่ะเนี่ย
เร. เสรจค่ะ แล้วเราจะให้ อรรถปิดโชว์เพลงลูกทุ่งที่เหลือ
อรรถ. ดีจังได้ กลับก่อน
สาว. ไม่ค่ะมึง กลับพร้อมกัน
เร. แล้วเราประกาสผลผู้เข้ารอบสุดท้ าย
สาว. แล้วก้อเปิดมินิคอนเสิร์ต สามคนสุดท้ าย จบแล้วเปนคิวพี่แกรนค่ะ สองเพลงรวด
ผม. พี่ไม่ตายไปเลยเหรอ ปิดฉากด้วยเพลงหนักทั้งนั้น
เร. ไม่ค่ะพี่ เราจะให้ พี่ร้องนักโทษประหารก่อน แล้วเราจะให้ ทั้งสามคนดวลกับพี่ด้วยเพลงไม่รักดี อันนี้สดๆ ไม่บอกผู้เข้าแข่งขันที่อยู่อีกห้องนึง แล้วก้อตัดสินค่ะ จบนะคะ
งานช้างเลยคับปีนี้ เมื่อเข้าใจกันแล้วเราก้อซ้อมตามคิวกันอีกครั้ง แต่ห้องซ้อมของผู้เข้าแข่งขันเสรจก่อนแล้ว ผมให้ตองกลับไปก่อนครับ ตองเค้าซ้อมเสรจก่อน หลังจากนั้นไม่นานผมก้อกลับหอ
ตอง. เปนไงบ้างพี่ ส่วนผม สบายมาก แต่ละคนเอาการอยุ่เหมือนกัน
ผม. แล้วตองร้องเพลงไรอ่ะ
ตอง. คอยฟังวันประกวดนะ รับรองมีเซอร์ไพรส์
แล้วตองก้อดึงผมเข้าไปกอด
ตอง. ครั้งนี้ผมทำเพื่อพี่เลยนะ ถ้าชนะรางวัลทั้งหมดผมให้ พี่นะ แต่พี่จะให้ อะไรผมบ้าง
ผม. ทุกอย่างที่ตองต้องการและพี่สามารถให้ ได้
ตอง. งั้นพี่เรียนจบมีลูกให้ ผมเลย
ผม. จะได้ มั้ย ขอให้ เองตกรอบไปเลย อิอิ
ตอง. โห อวยพรซะนะ
แล้วตองก้อจี้เอวผมคับผมดิ้นไปมาวิ่งวนรอบห้อง ผมเองก้อจี้เอวตองกลับด้วย เราไล่กันไปมาจนสุดท้ายตองพลาดท่าล้มนอนหงายลงบนเตียงนอน พร้อมกับดึงตัวผมล้มทับลงไปด้วย จมูกเราชนกัน แล้วตองก้อโน้มหัวผมลงไปประกบปากอย่างนุ่มนวล เราแลกลิ้นกันอยู่นานพอควรผมจึงดันตัวออกมา
ผม. ไปอาบน้ำนอนได้ แล้ว นอนดึกเดียวเสียงหายไม่รู้ด้วยนะ แล้วอย่ากินน้ำเย็นกะน้ำแข็งล่ะ ถนอมกล่องเสียงไว้ หน่อย ให้ กินน้ำอุ่นผสมน้ำมะนาวนะ เสียงจะได้ ใสๆ
ตอง. คับพ่อ
แล้วตองก้อลุกขึ้นมาประกบปากผมอีกครั้ง แล้วมือตองนี่สิ ลูบไล้ ทั้งล้วงทั้งชัก จับโน่นจับนี่ไปเรื่อย สุดท้ ายก้อมากระซิบข้างหูผม
ตอง. พี่เจมส์ รุกผมหน่อยสิครับ
แล้วตองก้อถอดออกหมดทุกอย่างทั้งของผมและของตอง แล้วนอนลงบนเตียง ผมก้อจัดการตามคำขอร้อง ผมเริ่มไซร้เลียตาม
คอ คางปาก และใช้ ลิ้นดุนหัวนมที่ชูชันแข็งรออยู่ ส่วนมือผมก้อ ทั้งชักและแยงรูตองเพื่อให้ เค้าเคลิ้มและเรียกอารม
ตอง. พี่ เสียวอ่าครับ เอาเลยนะคับ
...............,..............................................
ในที่สุดเราก้อผลัดกันรุกและรับจนเสรจทั้งคู่

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่25 วันประกวด
ถึงวันประกวดแล้วผมปลุกตองมาวอร์มเสียงแต่เช้าเพื่อเรียกเสียงให้ ก้องกังวาน โดยให้ ตองเปล่งเสียงไล่ระดับโนตไปเรื่อยๆ โดยผมคอยฟังว่าเสียงคีย์ไหนบ้างที่ยังเพี้ยนอยู่ก้อช่วยแก้ให้
บัง. แหมซ้อมกันแต่เช้าเลยนะพี่ มีหวังตองมันได้ ที่1 แน่ โคทดีขนาดนี้แถมดีกรีแชมป์เก่าอีก
ตอง. กูต้องชนะให้ ได้ ว่ะบัง งานนี้กูหวังไว้ มาก
ผม. เอาล่ะ พอแล้วไปอาบน้ำได้ แล้วได้ ไปตามที่เค้านัด พี่จะไปด้วยกัน เพราะต้องแต่งตัวที่เดียวกันด้วยแล้วที่หวังไว้ มากก้อเผื่อใจไว้ ด้วยนะ
ตอง. ผมต้องชนะดิพี่
แล้วผมกับตองก้ออาบน้ำและไปตามที่เค้านัดไวที่อาคารสโม. แต่เราต้องแยกกันเพราะเกสกับผู้เข้าแข่งขันแต่งตัวกันคนละที่ ซึ่งเกสจะมีทีมงานหาชุดและช่างแต่งหน้าทำผมให้ ส่วนผู้เข้าแข่งขันจะมีแค่ช่างแต่งหน้าทำผมเท่านั้น ชุดต้องเตรียมมาเอง ซึ่งผมก้อจัดการให้ ตองเสรจสรรพ เมื่อถึงเวลาจะมีรถตู้ มารับผู้เข้าแข่งขันไปก่อน เพื่อไปรอที่หลังเวที ส่วนเกสจะมีห้องพักให้ ใกล้ ๆเวที ตรงนี้ผมกับตองจึงไม่ได้ เจอกันจนกว่าจะขึ้นเวทีเลยยังไม่ได้ กอดให้ กำลังใจกันเลย และแล้วงานก้อเริ่มขึ้นเมื่อกล่าวต้อนรับและแนะนำกรรมการกับเกนตัดสินแล้วก้อเริ่มขึ้นเวทีกันโดยอรรถเปนคนแรก ตามกำหนดการ เมื่อถึงคิวผมขึ้น เสียงกรีดถล่มทลายมากเพราะผมเองก้อเล่นเพลงหนักเลย หลังจากที่ผมลงจากเวทีเค้าก้อให้ ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 8 คนสแตนบายเพื่อเริ่มประกวด ตองเหนผมก่อนจึงยิ้มและโบกมือทัก ผมจึงเดินไปหาตอง
สตาฟ. พี่เจมส์คับไปทางนั้นไม่ได้ คับ เกสจะต้องเข้าห้องเกบตัวนะคับ
ผม. แปปเดียวเองน้อง ไม่เสียงานหรอก
สตาฟ. ไม่ได้ จริงๆคับพี่ ผมขอนะ
ผม. งั้นพี่ก้อขอนะ ถ้าไม่ได้ คิวต่อไปพี่ไม่ขึ้น
สตาฟลังเลนิดนึง (อย่าเอาเปนเยี่ยงอย่างนะคับ เหนว่าเราสำคัญแล้วเอามาขู่เนี่ย)
สตาฟ. คับพี่ แปปนึงนะ
แล้วผมก้อเดินไปหาตองทันที เมื่อไปถึงผมก้อกอดตองไว้ แล้วกระซิบข้างหูว่า
ปม. สู้ ๆ นะ พี่เอากำลังใจมาให้ แล้วจุ๊บที่แก้มทีนึง แต่เจ้ากรรม ลิปสติกดันติดที่แก้มตอง แม้จะไม่ชัดก้อเถอะถ้าสังเกดดีๆเนี่ยเหนเลย
ผม. ตองพี่ขอโทดนะ ลิปดันติดแก้มตองอ่ะ
ตอง. ไม่เปนไรพี่ ถือว่าเปนกำลังใจ
แล้วผมก้อเดินกลับไปที่ห้องเกส ซึ่งในห้องก้อมีโทรทัสวงจรปิดให้ ดูการประกวดบนเวที แต่ละคนทำได้ ดีๆทั้งนั้น ผมเองก้อหนักใจแทนกรรมการจริงๆ
พี่แกรน. เฮ้ยๆ น้องคนนี้ร้องดีจริงว่ะดูดิ สไตล์เดียวกะมึงเลยอ่าเจมส์ หายากนะโว้ย
ผม. ก้องั้นๆแหละ ลองมาดวลกะผมดู จะรอดมั้ย เดกเพิ่งหัดร้องอ่ะ ผิดคีย์อยุ่เลย
อรรถ. แต่ผมว่าเค้าน่าจะตื่นเต้นนะ ดูแข็งๆไงไม่รุ้
พี่แกรน. เออ จริงว่ะ ถ้าดวลกะมึงสงสัยมึงกินเรียบ
แล้วการแข่งขันรอบเพลงช้าจบลง ก้อถึวคราวที่พวกเกสขึ้นโชว์อีก และสุดท้ายก้อประกาสผมผู้เข้ารอบสามคน เราเกสที่งสามก้อต้องออกไปยืนเสนอหน้าที่หน้าเวทีเพื่ แสดงความยินดีด้วย
พิธีกร. ครับ ผลก้ออยุ่ในมือผมแล้วทั้งคะแนนโหวตและคะแนนจากกรรมการ ผู้เข้ารอบคนแรกได้ แก่น้องเทย่า คณะ.... ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
น้องเทย่าก้าวออกมายืนหน้า
พิธีกร. คนถัดมาน้อง น้อง น้องอะไรดีคับ
แล้วเสียงเชียร์ก้อดังอื้ออึงมาก ผมเองก้อลุ้นคนของผมใจแทบขาด
พิธีกร. น้องแบงค์ คณะ... ยินดีด้วยนะคับ และคนสุดท้าย แน่นอนว่าจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่น้อง น้อง น้อง
ผม. ภาวนา ตอง ตอง ตอง
พิธีกร. น้อง เฮ้อ เหนื่อยจัง
คนดู. โห่!!!!!!!!!!
พิธีกร. ครับ น้องตอง!!!!!
คนดู. กรี๊ดดังมาก
หลังจากนั้นก้อพักเวทีให้ ชมรมการแสดงมาเต้น10 นาที ส่วนผู้เข้ารอบสามคนก้อต้องไปเก็บตัวที่เดียวกับเกส เมื่อถึงห้อง
สตาฟทุกคนปรบมือแสดงความยินดีกับผู้เข้ารอบแล้วก้อแจ้งกติกาที่เพิ่งปรับใหม่
สาว. ผู้เข้าแข่งขันคะ ทางเราปรับการแข่งขันใหม่โดยเราจะให้ ร้องเพลงถนัดแค่เพลงเดียว แล้วเราจะให้ ฟิชเจอริ่งกับเกสอีกเพลง แต่เราจะจับฉลากนะคะว่าใครจะคู่ใคร เกสว่าไงคะ
อรรถ. เอาตามที่ว่าก้อได้ แต่ใครจับได้ คู่พี่ บอกได้ คำเดียวว่าลูกทุ่งโอนลี่ถ้าให้ พี่ร้องสตริงพาล่มแน่
ทุกคน. 55555
แล้วเราก้อทำการจับฉลากกัน ตองมองหน้าผมแล้วยิ้มแบบเครียดๆเหมือนกังวลอะไร
เร. เกสคะจับค่ะ
ผม. อ้าวไมให้ เกสจับล่ะ
สาว. ตื่นเต้นดีค่ะ
พี่แกรน. ตื่นเต้นแค่พวกเธอเนี่ยนะ
เร. ค่ะ เราลุ้นคู่จิ้นค่ะ
อรรถ. ใครวะ
แล้วเรกับสาวก้อมองผมกะตองสลับกันไปมา
พีแกรน. อ๋ออออออออ
เราเริ่มจับฉลากกัน โดยอรรถจับเปนคนแรกได้ น้องเทย่า อิอิตายแน่นังเทย่าไม่เคยร้องลูกทุ่งเลย แล้วพอผมจะจับ
เร. เดี๋ยวค่ะพี่เจมส์ ให้ พี่แกรนจับก่อน
ผม. ไมอ่า
สาว. เราไว้ลุ้นน่ะคะ
แล้วพี่แกรนก้อจับได้ น้องแบงค์ เมื่อประกาสออกไปนั้นทั้งห้องพักเกสก้อมีแต่เสียงกรี๊ด ที่ดังที่สุดคงจะเปนสาวกับเร
พี่แกรน. ตายแน่ตอง งานนี้ไม่ได้ ผุดไม่ได้ เกิดแน่ ไอ้เจมส์มันยอมใครที่ไหนตอนประกวด
อรรถ. ใช่น้อง ปีที่แล้วพี่ก้อเกือบตาย ได้ ฟิชเจอริ่งกะพี่เจมส์
ผม. แล้วก้อไปขู่น้องมัน ดูสิ หน้าซีดยังกะเผือกต้ มแล้ว
หันไปดูจริงๆ ตองยิ้มหน้าบานเลยทีเดียว ไม่เห็นจะซีดตรงไหนเลย
สาว. ทราบกันแล้วนะคะว่าใครคู่ใคร เดี๋ยวเราจะให้ เวลาอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อเตรียมตัวกัน แต่เราจะแยกห้องให้นะคะ จะได้ ไม่ต้องตีกัน ไปกันค่ะ น้องตองกะพี่เจมส์อยู่ห้องนี้นะคะ แล้วอย่าทำอะไรกันนะ
ผม. อ้าว ไม่ให้ ทำอะไรกันแล้วจะซ้อมได้ เหรอ
แล้วทุกคนก้อหัวเราะออกไป
ผม. ไงตอง ดีใจด้วยนะที่เข้าเปน 1 ใน 3
ตอง. ขอบคุณคับพี่ แต่ที่ผมดีใจที่สุดคือได้ ร้องเพลงกับพี่นี่แหละ
ผม. เดียวก้อรุ้ ว่าแต่ไหวมั้ยเพลงไม่รักดีอ่ะ
ตอง. ผมร้องเพลงผู้หญิงไม่ค่อยได้ พี่ แล้วถ้าเพลงมุมมืดของแมวจิรศักดิ์อ่ะ พี่ไหวป่ะ
ผม. ต้องแล้วแต่ผู้เข้าแข่งขันนะ พี่ได้ อยู่แล้ว
แล้วเราก้อซ้อมนัดแนะคิวกัยว่าใครจะร้องท้อนไหน ตองเสียงมีพลังมากเลย มีบางช่วงที่เสียงผมไม่ถึงตองก้อคอยประคองให้ กลายๆ ยอมรับเลยครับว่าแนวนี้ตองทำได้ดีกว่าผมมาก เมื่อถึงเวลาทุกคนก้อถูกนำตัวมาพร้อมกันที่หลังเวทีพิธีกรบนเวทีก้อพุดต่างๆนาๆไปเรื่อยจนกระทั่งถึงเวลาที่กรรมการจะจับฉลากเลือกผู้ร้อง ไม่มีใครรุ้ครับว่าจะได้ คิวไหน จนกว่ากรรมการจะจับขึ้นมา
เมื่อคิวแรกร้องจบก้อค่อยจับคิวต่อไป ทำให้ ทั้งหกคนที่รอขึ้นเวทีตื่นเต้นกันมาก
พิธีกร. ครับ คิวแรกที่จะขึ้นมาร้องก่อนเลยได้ แก่น้องเทย่าครับ แล้วเสียงกรี๊ดก้อดังขึ้น พร้อมกับน้องเทย่าที่ก้าวขึ้นเวที เมื่อเทย่าถึงกลางเวทีและส่งสัญญาณดนตรีก้อบรรเลงเลยครับ เปนเพลงช้าที่ต้องใช้ พลังเสียงมากเมื่อร้องได้ ท่อนนึงแล้วอรรถก้อขึ้นไปร้องฟิชเจอริ่งกันเลย ครับ ลูกคอลูกเอื้อนของเทย่า แม้จะสู้ อรรถไม่ได้ แต่ก้อต้องยอมรับในเสียงหวานๆ ของเทย่าเลยครับ ทำได้ดี ทั้งลูกอ้อน ออเซาะ ยังกะเปนแฟนกะอรรถจริงๆ เมื่อจบเพลงก้อได้ รับเสียงปรบมือดังเกรียวกราว และมีพ่อยกแม่ยกมาคล้องมาลัยให้ ทั้งเทย่าและอรรถ เมื่อทั้งคู่ลงจากเวทีกรรมการก้อจับฉลากคนต่อไป
พิธีกร. คู่ต่อไปเลยนะครับ แหม. ไม่ต้องรอนานกันเลย ขอเชิญคู่จิ้นเจมส์กะตองครับโผมมมมมมมม.
เสียงกรี๊ดดังกระหน่ำราวโลกจะแตก ตองนั่งไม่ขึ้นเวทีครับ แต่ให้ สัญญาณดนตรีขึ้นก่อน แล้วร้องท่อนแรกออกมา เมื่อได้ ยินเสียงของตองร้องเสียงกรี๊ดก้อตามมาติดๆ ไม่นานเกินรอตองก้อปรากฎตัวกลางเวที และเมื่อถึงท่อนที่ผมร้องผมก้อรีบออดไปหน้าเวที โดยมีตองผายมือต้อนรับอยู่ตรงกลาง เราสองคนปล่อยพลังเสียงออกมาอย่างไม่มีใครยอมใคร
ผม. ที่ตรงนั้น มันมีแสงมันมีไฟ
ตอง. ที่ตรงนั้นมันเปนของคนรักกัน
ผม. ที่ตรงนั้นไม่มืดมิด ไม่เงียบเหงา ไม่เดียวดาย
ตอง. ไม่ต้องอยุ่เหมือนตายอย่างตรงนี้ เย้ยยยย
พร้อมกัน. ปิดฉากเธอจากไปแล้วทิ้งไว้ เพียงแค่ความเจ็บปวดที่รวดร้าวที่รุนแรง จุดจบมันก้อคือฉันที่ยังบาดเจ็บอยู่ในมุมที่มืดมิดในใจเธอออออออ
เมื่อจบเพลงเราสองคนต่างหอบเหนื่อย แต่ก้อยังมีเสียงจากคนดูข้างล่างร้องขึ้นมาว่า
คนดู. เอาอีก เอาอีกๆๆๆๆๆๆ
พิธีกร. ครับๆพอก่อนเดียวค่อยจัดให้ อีก แบบต่อเนื่องให้ พี่เจมส์เปนลมตายคาเวทีไปเลย5555 และสุดท้ายของเราแน่นอนครับ น้องแบงค์กับพี่แกรน
แล้วน้องแบงค์ก้อออกไปร้องเพลงของลุงเบิร์ดธงชัย คู่กับพี่แกรน ผมฟังแล้วขนลุกเลยครับเพราะเสียงดี มีพลังกันทั้งคู่ ยิ่ง
ขับเคี่ยวกัน ร้องประสานเสียงกันแทบไม่มีที่ติเลย ปีนี้ผู้เข้าแข่งขันสุดยอดทุกคนคับ น่าจะตัดสินยากมาก
เมื่อการประกวดสิ้นสุดลงก้อเป็นการตัดสิน ของคณะกรรมการและการรวบรวมคะแนนโหวต สุดท้ายพิธีกรก้อเรียกให้ ผู้เข้าแข่งขันขึ้นมาฟังคำตัดสิน
พิธีกร. และผลการตัดสินก้ออยู่ในมือของผมแล้วแน่นอนว่าเราจะมีแค่ 1 เดียวเท่านั้นที่เป็นแชมป์ อีก2 คนต้องเป็นรองเรื่อยๆ มีเสียงกระซิบจากกรรมการว่าปีนี้ตัดสินยากที่สุดอีกปีนึง นับจากเมื่อสองปีก่อนที่ต้องตัดสิน ผมจะแกะซองแล้วนะคับ ลองลุ้นกันนะคับ ผู้ที่เป็นรองชนะเลิศอันดับสองได้ แก่ ............ ลุ้นนะคับ ได้ แก่......... น้อง......... น้อง..........
พิธีกร. รองชนะเลิศอันดับสองได้ แก่น้อง......... แน่นอนคับ เหนือความคาดหมาย ยินดีด้วยนะคับ รองชนะเลิศอันดับสอง
ได้ แก่........ น้อง............ ตองครับ
ผมนี่ใจวูบเลยคับ เสียใจจริงๆ แต่ก้อเถอะทำเต็มที่แล้วหันไปมองหน้าตองเพื่อให้ กำลังใจ แต่ก้อเหนตองยิ้มหน้าระรื่นอยุ่สงสัยไม่เครียดมาก
พิธีกร. แล้วผมจะประกาสผู้ที่ชนะเลิศเลยนะครับ ส่วนอีกคนที่ไม่ได้ เอ่ยชื่อก้อเป็นรองชนะเลิศอันดับ 1 ไปครับ ผู้ชนะเลิศการประกวดร้องเพลงประจำปีนี้ได้ แก่........... น้อง......... และขอแสดงความเสียใจกับอีกคนด้วยนะครับ น้องเทย่าครับ
หลังจากพิธีกรประกาสจบก้อมีทั้งเสียงกรี๊ดเสียงปรบมือให้ กำลังใจดังสนั่น หลังจากนั้นก้อมอบรางวัล และให้น้องเทย่าโชว์พลังเสียงอีกครั้ง ก่อนปิดเวที
-------------------------------------------
ห้องเปลี่ยนชุดหลังเวที
สาว. ขอแสดงความยินดีกับแชมป์และรองแชมป์ด้วยนะคะ พรุ่งนี้ตอนทุ่มครึ่งมีงานแท้งกิ้วปาร์ตี้ เชิญทุกท่านนะคะ ห้องเลี้ยงรับรองอาคารสโม.ค่ะ ส่วนวันนี้เปลี่ยนชุดแล้วก้อกลับไปพักผ่อนนะคะ น้องเทย่าคะ เดียวพี่ไปส่งนะ อ้อเกสคะ กรุณาคืนชุดด้วยคะ อุปกรณ์และเครื่องประดับต้องครบนะคะ ขอบคุณค่ะ
เมื่อผมและตองเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วเราก้อกลับหอ ตองเปนคนขับมอไซค์ ส่วนผมนั่งซ้อนท้าย เหนื่อยมากที่สุดวันนี้
ผม. ตอง เสียใจป่ะที่ไม่ได้แชมป์
ตอง. ไม่คับพี่ แข่งนี่เนอะ มันต้องมีชนะ มีแพ้กันบ้าง แต่เทย่าก้อเก่งอ่ะ ขนาดเพลงลูกทุ่งไม่ถนัดยังทำได้ ดีเลย
ผม. อืม
ตอง. เปนไรอ่ะพี่ อย่าเพิ่งหลับนะ จะถึงหออยุ่แระ
ผม. ......อืม.
ตอง. หลับจนได้
-----------------------------------
จบตอนล่ะคร้าบ ตรงกะที่ทายไว้มั้ย เดียววันสองวันจะลงตอนพิเศษให้

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนพิเศษ. 27 พ.ค.
ผมกำลังจะออกจากบ้าน เพื่อไปรับใครคนหนึ่งที่คอนโด เรากำลังจะไปทำบุญกัน และแล้ว
ปี้นๆ ปี้นๆ. เสียงแตรรถหน้าบ้าน ผมเปิดประตูออกไปดู
ผม. อ้าว ตอง ไหนบอกว่าให้พี่ไปรับที่คอนโดไง
ตอง. ก้อพี่ช้าอ่ะ ผมกลัวไม่ทันเพล
ผม. ยังไงก้อทัน พระท่านต้องรอเราอยู่แล้ว ก้อนิมนต์ว่าจะเลี้ยงเพลนิ
ตอง. ไปเหอะพี่ ต้องไปซื้อสังฆทานอีก
ผม. จะถวายเท่าอายุจริงๆเหรอ เยอะนะ ท่านใช้ไม่ทันหรอก
แล้วผมก้อปิดบ้านแล้วขึ้นรถไปกับตองทันที ตองขับรถมุ่งหน้าไปทางถนนสายเก่าของเมือง แม้ ว่าจะเปนถนนแคบๆ แต่ด้วยรถซีวิคที่ตองขับด้วยแล้วผมนั่งโดยไม่ต้องกังวลเลย ถึงหน้าร้านสัฆทาน
ผม. ตองเปิดท้ายรถไว้ด้วยนะ จะให้เค้ายกให้
ตอง. ให้เค้าไปส่งที่วัดเลยสิ ตั้งเยอะ รถใส่ไม่หมดหรอก
ผม. ก้อบอกแล้วไงว่าเอากระบะพี่มา ไม่เชื่อ
ตอง. พอๆ ไม่อยากเถียงแล้ว เสียฤกษ์ยามหมด ยิ่งวันนี้วันดีอยู่ด้วย ให้เค้าไปส่งที่วัดนั่นแหละ
ตอง. พี่คับเอาสังฆทาน 27 ชุดเล็กนะคับ และชุดใหญ่ 1 ชุด ผ้าอาบน้ำฝน 30 ผืน ไปส่งที่วัด..... ให้ด้วยนะคับ ก่อนเพล
พี่ขายของ. ทำบุญหนักจังน้อง มิน่า หน้าตาผิวพรรณดีทั้งคู่เลย ได้เลยน้อง เดียวพี่ให้เดกไปส่งให้ที่วัด ขออนุญาตเก้บตังเลยนะคับ
แล้วผมกับตองก้อจ่ายตังกันไป ออกคนละครึ่งแล้วก้อขับรถเข้ ามาที่วัด
ผม. อ้าวป้าตา มาเรวจัง ผมคิดว่าจะต้องโทร.ตามแล้ว
ป้าตา. ไม่ต้องตามระดับนี้แล้ว กับข้าวถวายพระพร้อม ทั้งคาวหวาน ตามที่ต้องการจัดสำรับเรียบร้อย แค่รอเวลาเอง
ผม. งั้นผมไปที่กุฏิพระก่อนนะคับ ป่ะตอง ไปคุยกะท่านก่อน
แล้วผมกับตองก้อเดินไปที่กุฏิพระ
ตอง. หลวงพี่คับ หลวงพี่รันคับ อยุ่ป่าวคับ
หลวงพี่รัน. อ้าวเชิญๆ เข้ ามาก่อน
ผม กะตอง. นมัสการคับท่าน
หลวงพี่รัน. เจริญพรโยมน้อง เอ้าว่าไง นิมนต์พระตั้ง 19 รูป คิดกันดีแล้วนะ
ตอง. ตลอดระยะเวลาที่คบกันมาก้อเข้า 10 ปีแล้วคับ ผมว่ามันก้อถึงเวลาแล้วหล่ะที่ตัดสินใจอย่างนี้ ไหนๆก้อไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันด้วยแล้ว ผูกมัดกันไปเลยคับหลวงพี่
หลวงพี่. เออ ไอ้นี่มันเอาจริงว่ะ ไม่เสียแรงที่สนับสนุนมัน แล้วโยมล่ะ เปนไง ที่บ้านรับได้เหรอ
ผม. พ่อกับแม่ยังรับไม่ได้เลยท่าน เนี่ยก้อบอกเค้าไปว่าเราเปนหุ้นส่วนทำธุรกิจด้วยกันเลยต้องไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ท่าน ก้อสงสัยนะว่าทำไมผมยังไม่มีเมีย แต่จะบอกไปก้อหัวใจวายกันพอดี
หลวงพี่. แต่มันบาปนะปดพ่อแม่อ่ะ
ผม. ทำไงได้ล่ะคับ
ตอง. ผมเข้าใจพี่เจมส์นะ เลยไม่คิดอะไรมาก เรารักกันก้อต้องเข้าใจสภาพครอบครัวของแต่ละคนด้วย ผมเลยไม่ยอมเข้าอยู่บ้านเดียวกับพี่เจมส์ไง
แล้วเสียงกลองเพลก้อดังขึ้น
หลวงพี่. เอาได้เวลาเพลแล้ว โยมไปก่อนเถอะ อาตมาจะตามไปแปปนึง
แล้วผมกับีันก้อออกไปรอที่หอฉัน โดยนั่งตรงเก้าอี้ประธานฝ่ายฆราวาส แล้วเราถวายเพล รับศีลรับพร จนกระทั่งกรวดน้ำเสรจก้อมาที่กุฏิของหลวงพี่รัน
หลวงพี่รัน. อาตมาก้อขอเจริญพรให้ทั้งคู่เจอแต่สิ่งดีๆนะ หนักนิดเบาหน่อยก้อคุยกันให้อภัยกัน เจมส์ รักแท้แบบนี้หายากนะ รักษามันให้ดี
ผมกับตอง. ครับ
หลวงพี่. แล้วจะเอายังไงกันต่อกับชีวิตคุ่อ่ะ
ตอง. คงต้องให้พี่เจมส์เทียวไปเทียวมาระหว่างบ้านกับคอนโดผมนะคับ จะให้แยกตัวออกมาเลยก้อไม่ได้ทางบ้านไม่มีใคร แต่จะให้ผมย้ายเข้ามันก้อไม่ดี ในสายตาผู้ ใหญ่ผมก้อยังเปนแค่คนนอก
หลวงพี่. ยังไงก้อแล้วแต่นะ แต่จำไว้ว่า ยังมีกันและกัน เป็นคู่ชีวิตกันแล้วก้ออย่าทิ้งกัน
ผม. ว่าแต่หลวงพี่มีกำหนดสึกเมื่อไหร่คับ
หลวงพี่. อีกสองอาทิตย์ ก่อนเข้าพรรษานั่นแหละ พอเข้าพรรษาแล้วสึกมันไม่ดี
ตอง. งั้นพวกเราขอนมัสการกราบลาเลยละกัน หลวงพี่จะได้พักผ่อน
แล้วเราก้อกราบลาหลวงพี่รันกัน
ครับหลวงพี่รันเมื่อเรียนจบแล้ว มาทำงานพักนึงก้อขอลาบวชได้เดือนนึงแระ และวันนี้ก้อเปนวันดีที่หลวงพ่อดูให้เราเลยมาทำบุญวันเกิดตองพร้อมกับบุญแต่งมั้ง เราสองคนตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตคู่กันไปตลอดแม้ จะยังไม่เปนที่ยอมรับจากที่บ้านก้อตาม ผมเรียนจบมาก้อทำงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งนึ่ง อีกสองปีถัดมา ตองก้อเรียนจบ และได้ลงทุนทำการค้าโดยนำเข้าผลิตภัณฑ์จากต่างประเทศมาขายในเมืองไทย ตัวผมเองก้อลงหุ้นด้วยครึ่งนึง ทำให้ธุรกิจนี้เปนของเราสองคน. พอแระ เล่าเรื่องส่วนตัวมากไป
---------------------------------------------------
ตองขับรถออกจากวัดมาแล้ว
ตอง. กินอะไรดีพี่ เที่ยงนี้
ผม. อยากกินส้มตำอ่ะ
ตอง. แหงะ กินเผ็ดไม่ได้แล้วยังอยากกินส้มตำอีกสั่งทีสองครก เผ็ดครกไม่เผ็ดครก
ผม. ก้อมันอยากกินเปรี้ยวๆ อ่ะ
ตอง. สงสัยแพ้ ท้อง
ผม. มโนไปนะ
แล้วเราก้อไปกินส้มตำกัน
ตอง. พี่ คืนนี้นอนที่คอนโดผมนะ อย่ากลับบ้านเลย วันนี้วันดี
ผม. อืม
ตอง. อะไร อืม.
ผม. ก้อ อืม ไง
ตอง. ตกลงจะนอนไหน
ผม. แล้วตองให้พี่นอนไหนล่ะ
-----------------------------------------------------------------
ที่คอนโดตอง ชั้นที่9
ตอง. เดียวมื้อค่ำผมทำกับข้าวให้กินเอง อยากกินอะไรอ่ะ
ผม. สเต็กหมู ซีฟูดส์เผา แค่นี้แหละ
ตอง. เหล้า เบียร์ ไวน์ เอาอะไร
ผม. ไวน์แดง
ตอง. งั้นไปตลาด ไปซื้อของกัน จะได้แวะเซนทรัลด้วย ซื้อไวน์
เมื่อออกไปซื้อของเรียบร้อยแล้วตองก้อเข้าครัวทำอาหารกัน ส่วนผมก้อลากโต๊ะออกมาที่ระเบียง คืนนี้เราจะดินเนอร์ที่ระเบียง
ท่ามกลางแสงจันทร์
--------------------------------------------------------
ตอง. อร่อยมั้ยพี่
ผม. พอกินได้นะ แต่ไวน์อร่อยมากๆ
ตอง. เหรอ งั้นก้อไม่ต้องมาขอให้ทำอะไรให้กินแล้วนะ
ผม. จ้า พี่ล้อเล่นหรอก ไม่อร่อยจะทนกินมาได้ไงตั้งเกือบ 10 ปี
ตอง. พี่เจมส์คับ ผมรักพี่นะคับ ถ้าวันนี้ผมขาดพี่ไป ชีวิตผมคงอยู่ไม่ได้
ผม. พี่ก้อรักตองนะ เราฝ่าฟันอะไรต่างๆกันมามากมาย ต่อไปนี้เราจะมาเดินเคียงคู่กันตลอดไปนะ
ตอง. พี่ออกจากงานได้มั้ย ธุรกิจเราก้อกำลังไปได่ดี ผมไม่อยากให้พี่เหนื่อย
ผม. ไม่เอาหรอก เราต้องมีหลักประกันไว้ก่อน วันข้างหน้าเปนยังไงเราก้อยังไม่รู้
ตอง. รอบคอบจังแฟนใครก้อไม่รุ้ ดีใจจังได้พี่มาเปนคุ่ชีวิต มองการไกล
ผม. นี่ว่าพี่แก่เหรอ
ตอง. 5555555 เอ้าชนแก้ว หมดเลยนะ
ผม. ได้ๆ
แล้วเราก้อดื่มกินกันไป พอหมดก้อเกบของเข้าห้องกัน มำความสะอาดเรียบร้อย ผมด้อเข้าไปอาบน้ำ
ตอง. พี่เรานอนกันที่หน้าระเบียงนะ ผมจัดที่ไว้แล้ว ดูดาวกัน
ผม. ไปอาบน้ำก่อนเถอะ
เมื่อตองอาบน้ำเสรจเราก้อออกไปนอนกันที่หน้าระเบียง
ตอง. พี่เจมส์ครับ
แล้วตองก้อเอามือข้ างซ้ายไปสวมแหวนให้ผม เปนแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดนึง ไม่ใหญ่มาก
ตอง. สำหรับคนที่ผมรักที่สุด ผู้ชายที่ผมรักเกินกว่าชีวิต
ผม. (ซึ้งน้ำตาคลอ) ขอบใจนะตอง ขอบใจมาก ขอบใจที่ให้พี่ทั้งหมด ขอบใจที่คอยดูแลพี่ตลอดมาและตลอดไป
แล้วเราก้อกอดกันท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่อง ไม่นานร่างกายของเราก้อรวมเข้ากันเปนหนึ่งเดียวแม้
อากาสจะหนาวเหน็บสักเพียงไหนก้อไม่ทำให้ความเร่าร้อนของเพลงและลีลาแห่งรักของสองเราลดลงได้เลย
---------------------------------------------------------
ครับก้อจบแล้วตอนพิเศษของผม ซึ่งพรุ่งนี้ก้อครบรอบ 1 เดือนแล้วที่เราสองคนแต่งงานกัน แต่เรื่องราวระหว่างทางก่อนที่เราจะมาถึงวันนี้ยังมีอีกนะครับ ต้องคอยติดตามว่าเราฝ่าฟันกันมาได้อย่าไร
ขอบคุณคับทุกยอดวิว ทุกคอมเม้ น อย่าลืมติดตามกันต่อนะคับยังไม่จบบริบูรณ์

ออฟไลน์ เสเพล

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-2
ตอนที่ 26 ฝึกงาน
หลังจากประกวดร้องเพลงและกิจกรรมต่างๆของม. จบสิ้นแล้ว เราก้อเรียนกันหนักมาก ผมเองก้อต้องทำงานส่งเพิ่มอีกเท่าตัว ดีนะที่ตองคอยช่วยหาอาหารของกินมาคอยประเคนให้ ไม่งั้นแย่แน่เลย ยิ่งเครียดยิ่งกินไม่ลง
วันนี้วันเสาร์คับ งานต่างๆก้อซาลงไปเยอะแล้วเหลืออีก 2 ชิ้นเอง ตอนเยนตองเลยชวนไปยิมกัน
ตอง. พี่เจมส์ ไปยิมกับผมป่ะ ไปออกกำลังกายบ้างเหนเครียดมาหลายวันแระ
ผม. เอาสิ เหลืออีก 2 ชิ้นเอง ค่อยทำคืนนี้ก้อได้
แล้วเราก้อเปลี่ยนชุดไปยิมกัน
------------------------------------------------------------------------
ที่ยิม
บ่าว. อ้าวเจมส์ มายิมเปนกะเค้าด้วยเหรอ
ผม. ไมวะ กูจะมาบ้างเปนไรไป
ตอง. นี่ถ้าผมไม่ชวนมาก้อคงไม่มาแหละพี่
ผม. งั้นกลับก้อได้ รุมกันจัง
บ่าว. เออนี่รุ้ยัง วันจันทร์ อาจารย์นัดไปคุยเรื่องฝึกงาน กับให้ เลือกที่ฝึกงานตอนปิดเทอมอ่ะ
ผม. ยังเลย แล้วกี่โมงอ่ะ
บ่าว. หกโมงครึ่ง ที่ห้องประชุมคณะ
ผม. เออ แล้วเจอกัน
แล้วผมก้อแยกกับบ่าวและตองไปออกกำลังกาย ส่วนตองก้อเข้าไปเล่นบาสกีฬาโปรดของเค้าไป
-----------------------------------------------------
วันจันทร์หกโมงครึ่ง ที่ห้องประชุมคณะ วันนี้ปีสามทั้งคณะที่ผมเรียนอยุ่ถูกเรียกตัวมาประชุมกันเพื่อชี้แจงและลงสถานที่ฝึกงานโดยอาจารย์มีสถานที่มาให้ แล้วบางส่วน ส่วนใครที่ยังไม่ได้ ก้อต้องรอไปฝึกตอนซัมเมอร์อีกที เมื่ออาจารย์ชี้แจงเสรจก้อให้นักศึกษาเลือกที่ฝึกงาน ที่ไหนมีเลือกมากก้อต้องจับฉลาก ผม หมู กดและกุ้งเลือกลงที่เชียงใหม่เพราะไกลและไม่มีใครเลือกเราเลยไม่ต้องจับฉลาก ที่ฝึกงานรับนักศึกษาได้ 4 คนพอดีเลยลงตัว
หลังจากสอบปลายภาคเสรจเราก้อเดินทางกันทันที แน่นอนผม มีคนมาส่งขึ้นรถด้วย
ตอง. เดินทางดีๆนะพี่ ถึงแล้วโทร. หาผมด้วย
ผม. คับ ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าไปซนที่ไหนอีก
ตอง. ใครกันแน่ที่ต้องเตือนแบบนี้ พี่กด พี่กุ้งคับ ผมฝากดูด้วยนะคับ อย่าให้ พี่หมูชวนเมาจนเสียการเสียงานนะคับพี่
หมู. โหไอ้น้องสั่งซะขนาดนี้แล้ว ไม่ตามไปคุมเองเลยล่ะ
ตอง. เป็นความคิดที่ดีนะพี่หมู เดียวผมตามไปดีกว่า
ผม. ไม่ต้องเลย ไปกันเถอะรถรอแล้ว
แล้วการเดินทางที่แสนทรหดก้อเริ่มต้นขึ้น ใช้เวลาจากคณะ 24 ชั่วโมงถึงเชียงใหม่ คืนแรกเรานอนกันที่โรงแรม ตรงใกล้ ๆกับประตูท่าแพที่มีถนนคนเดินพอดี เราเลยไปเดินเล่นแล้วก้อหาอะไรกินกันด้วย พอเหนื่อยก้อกลับมาโรงแรม วันรุ่งขึ้นเราก้อไปรายงานตัวที่ฝึกงาน พี่เค้าก้อแยกเราเปนสองกลุ่ม ผู้หญิงสองคนคือกดกะกุ้งฝึกที่นึง ผู้ชายคือผมกะหมูก้ออีกที่นึงแต่ไม่ไกลกันมาก แล้วเราก้อออกมาหาที่พักกัน นอนโรงแรมตลอดการฝึกงานไม่ไหวคับแพงเกิน แล้วก้อได้ บ้านเช่าหลังนึงมีสามห้องนอนตรงทางขึ้นน้ำตกห้วยแก้ว ผู้หญิงสองคนนอนด้วยกันผมกะหมูแยกคนละห้อง
ที่ฝึกงานเราก้อทำงานกันไปเรื่อยๆไม่มีอะไรมาก เปนที่ราชการนี่เนอะ พอบ่ายสองก้อไม่มีไนทำแล้ว เรานอนพักผ่อนกัน
หมู. กูว่าวันเสาร์หน้ากูจะไปหาน้ากูที่เชียงราย จะพาพวกมึงไปด้วย ไปป่ะ
ผม. ไปดิ เที่ยวเชียงรายด้วย
หมู. งั้นวันศุกร์ค่อยขอพี่เค้าออกเร็วนะ ได้ ไปวันศุกร์เลย
ผม. ดีจิงั้นพรุ่งนี้กูเก็บของรอเลย
หมู. จะรีบไปป่ะ เพิ่งวันพุธเอง เรื่องเที่ยวไม่ได้ เลยนะมึง เร็วตลอด
--------------------------------------------------------------------
วันพฤหัสตอนบ่ายสาม
โทรสับผมสั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกง
ผม. ดีคับ
..... . ดีคับ
ผม. ใครคับ
..... . ไม่รู้สิคับ
ผม. เอาดีๆ ผมวางนะคับ กำลังทำงานอยุ่นะคับ (นอนคับ)
...... . แหมไปได้ สองอาทิตย์ลืมผมแล้วเหรอพี่
ผม. อ้าว. ตอง ไมเปลี่ยนเบอร์อ่ะ แล้วแกล้งดัดเสียง จำไม่ได้ เลย
ตอง. ไม่มีไรหรอก พี่ พรุ่งนี้พอจะว่างป่ะสักเก้าโมงเช้า
ผม. ช่วงเช้าพี่ยุ่ง ว่างก้อบ่าย แล้วสามโมงพรุ่งนี้จะไปเชียงรายด้วย
ตอง. ไปไมอ่ะ เที่ยวเหรอ
ผม. อืม แล้วเก้าโมงมีไรป่ะ
ตอง. มารับหน่อยสิที่สนามบิน
ผม. อ้าว มาทำไมอ่ะ ไม่กลับบ้านเหรอ
ตอง. ก้อคิดถึงอา มาหาแฟนไม่ได้ เหรอ มาเที่ยวด้วย ค่อยกลับพร้อมกัน
ผม. เดี๋ยวนะ พี่ต้องลาที่ฝึกงานก่อน แล้วค่อยโทร.บอกว่าได้ ไปรับมั้ย
ตอง. คับพี่ งั้นแค่นี้ก่อนนะ คิดถึงนะคับ
ผม. คับ
แล้วก้อวางสายไป ผมก้อเลยไปหาหัวหน้าเพื่อขอไปรับตองตอนเก้าโมง
ผม. หัวหน้าคับพรุ่งนี้เก้าโมงผมขอไปรับน้องที่สนามบินได้ ไหมคับ
หัวหน้า. พรุ่งนี้วันศุกร์ไม่มีอะไรมาก เอาเหอะ เข้ามาเซ็นต์ชื่อตอนเช้าก่อนก้อแล้วกัน จะได้ ให้ ชั่วโมงได้
ผม. ขอบคุณคับ
-----------------------------------------------------------
สนามบินเชียงใหม่
ตอง. พี่เจมส์ ผมอยุ่นี่ สวัสดีคับ ไม่เจอกันตั้งนาน คิดถึงเนอะ
ผม. แหม. สองอาทิตย์เองเออพรุ่งนี้จะไปบ้านญาติไอ้ หมู จะไปด้วยกันป่ะ
ตอง. ไปสิพี่ มานี่ก้อกะว่าจะมาเที่ยวนะเนี่ย
ผม. แล้วพี่มาฝึกงานนะ เที่ยวไปเลยคนเดียว
ตอง. โห งอลเหรอ
ผม. ป่าว ไปเถอะเดียวพี่ต้องเข้าทำงานอีก พี่ไปส่งที่บ้านก่อนนะ อยู่เฝ้าบ้านดีๆล่ะ แล้วอย่าเที่ยวไปกัดใครเค้าด้วย ยายังไม่ได้ ฉีดเลย
ตอง. ผมไม่ใช่หมานะ งั้นคืนนี้ฉีดเลยป่ะละผลัดกันคนละเข็ม
ผม. ทะลึ่งแระๆ
แล้วผมก้อเอาตองมาส่งไว้ ที่บ้านพร้อมให้ ข้าวและน้ำตั้งไว้ ด้วย (เอ้ยไม่ใช่หมา) พอบ่ายสามเราก้อกลับกันมาอาบน้ำเอาของเตรียม
ตัวเดินทางไปเชียงราย
---------------------------------------------------------
ณ เชียงราย
ผม. หา!!!!!!!! นั่งรถต่ออีก เนี่ยก้อหกโมงกว่าแล้วนะโว้ย ไอ้หมู ญาติมึงเป็นแม้วรึไง อยู่ไกลสัดๆ
หมู. ไปอีกไม่ไกลหรอก ครึ่งชั่วโมงก้อถึงแล้ว
เรานั่งรถกันมาเรื่อยๆและแล้ว
หมู. พี่ๆ จอดหน้าโรงเรียนหน่อยคับ
กุ้ง. ถึงแล้วเหรอหมู
หมู. น่าจะใช่นะ
แล้วเราก้อลงรถกัน
หมู. น่าจะใช่นะเดินอีกนิดนึง แต่ไปทางไหนแล้วก้อไม่รู้ มาครั้งสุดท้ายตอนป.5 จำแทบไม่ได้ เลย
กด. ตกลงว่าไง ไปถูกหรือไม่ถูก
หมู. ตามมาเถอะน่า แล้วไอ้เจมส์กับน้องตองลงจากรถยัง หายเงียบไปเลย
ตอง. ผมมาแล้ว แต่พี่เจมส์ล่ะ
กุ้ง. เอ้านั่งติดกันไมไม่ลากมันลงมาด้วย
ผม. กูอยู่นี่ เหนื่อยขี้เกียจพูดมาก
เราเดินกันไปประมาณสองร้อยเมตรก้อถึงบ้านญาติไอ้หมูคับ เค้าต้อนรับเราดีมาก ทำกับข้าวชาวเหนือเลี้ยง เหล้าเบียร์ครบสูตร เมากันแหละคับคืนนี้
หลังจากกินอิ่ม และเริ่มเมากันมากแล้ว เราก้อแยกย้ายกันไปนอน ผู้หญิงนอนในห้อง ส่วนผู้ชายนอนหน้าทีวี ตอนนอนตองมากระซิบ
ตอง. มาทั้งทีได้ แต่นอนมองหน้ากัน ยังไม่หายคิดถึงเลย
ผม. (หอมแก้มตอง) มัดจำไว้ก่อน กลับเชียงใหม่แล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้ไม่ได้ เกรงใจน้าเค้า
ตอง. สัญญาแล้วนะ
ผม. แล้วตองมานี่ กลับวันไหนเหรอ
ตอง. ผมคอยกลับพร้อมพี่เลยละกัน เรื่องลงทะเบียนผมให้ อาร์ทจัดการ.ห้ แล้ว ค่อยโอนตังให้มัน
ผม. อยู่ยาวเลยนะ แต่พี่ต้องฝึกงาน เราจะไม่ค่อยได้ ไปไหนหรอก
ตอง. ไม่เปนไรพี่ ตอนเยนค่อยเที่ยวก้อได้
-------------------------------------------------------------------------
เช้าวันใหม่ น้าของหมูก้อพาเราไปเที่ยวเกือบทุกที่ของเชียงราย เริ่มตั้งแต่ ดอยตุง ตำหนักสมเด็จย่า แม่สาย จบที่เชียงของ
สามเหลี่ยมทองคำ และยังบอกอีกว่าถ้ามาหลายๆวันจะพาไปนอนที่ภูชี้ฟ้า เราทั้งสนุก ทั้งเหนื่อยกับการเที่ยว กิน ชอป วันรุ่งขึ้น วันอาทิตย์เราก้อกลับเชียงใหม่ เมื่อถึงเชียงใหม่
ตอง. พี่เจมส์ ไปเดินถนนคนเดินก่อนป่ะ ยังไม่อยากกลับเลย
ผม. เอาสิ ใครไปด้วยกันมั่ง
กด. ไม่เอาหรอกเราเหนื่อยอ่ะ อยากพัก
กุ้งก้อพยักหน้าเหนด้วยกับกด
หมู. งั้นกูพาสาวๆกลับบ้านก่อนแล้วกัน เอากระเป๋าพวกมึงมา กูเอากลับไปให้ ไม่ต้องรุงรัง
ผมกับตองก้อยื่นกระเป๋าให้ หมู
ตอง. ขอบคุณคับพี่
ผม. ขอบใจนะ
หมู. ไม่เปนไร แต่ตอนกลับมึงหาเบียร์มาด้วย อย่าลืมนะ
ผม. ได้ ๆ
แล้วเราก้อแยกกันที่อาเขต พวกนั้นเหมารถแดงกลับไปที่บ้านพักส่วนผมนั่งรถเข้าเมืองไปประตูท่าแพ
ตอง. ผมไม่ค่อยไว้ ใจพี่หมูเลยอ่ะพี่
ผม. ทำไมล่ะตอง มันก้ออยู่ส่วนมันพี่ก้ออยู่ส่วนพี่
ตอง. ก้อพี่หมูขี้เมาอ่ะ กินเหล้ากินเบียร์เปนน้ำเลย ผมกลัวว่าจะพาพี่เสียไปด้วย
ผม. จ้า พ่อคุณ เหนไอ้หมูมันเปนแบบนี้เกรดมันก้อสูงอยุ่นา สามกว่าๆเชียว เชื่อพี่เถอะนะ ถ้าเรารุ้ตัวเองดีและรุ้จักหน้าที่ของเรา
แล้วก้อไม่ต้องเป็นห่วงอะไรมากมาย ตองก้อรุ้นี่ว่าเอกพี่มันขี้เมาทั้งเอก
ตอง. รวมทั้งพี่ด้วย
ผม. แหม ก้อเข้าสังคมนี่เนอะ ทำยังกะตัวเองไม่กิน
เราเดินเที่ยวกันจนดึก ทั้งกินทั้งช้อป จนเราหารถกลับบ้านพักไม่ได้
ผม. ทำไงดีอ่ะตอง พรุ่งนี้พี่ต้องเข้าทำงานด้วยดิ
ตอง. เราเปิดโรงแรมนอนก้อได้ แถวๆนี้ พรุ่งนี้ค่อยออกไปแต่เช้า
ผม. นี่วางแผนไว้ แล้วใช่ป่ะ ก้อได้ ทำไงได้ ว่ะ หลวมตัวซะขนาดนี้ เดียวโทร.บอกพวกนั้นก่อน
แล้วผมก้อโทร.ไปบอกกด ว่าไม่กลับห้อง โดนแซวซะมากมาย
เมื่อเราได้ โรงแรมกันแล้ว เปนโรงแรมเลกๆแถวถนนคนเดินนั่นแหละ
ผม. ตองพี่อาบน้ำก่อนนะ จะได้ เปลี่ยนชุดนอน
ตอง. ใส่ชุดไหนอ่ะ กระเป๋าพี่หมูก้อเอาไปหมดแล้ว
ผม. เออจริง ใส่ชุดเดิมก้อได้
ตอง. เหม้นอ่ะ ทั้งวันแล้ว ไม่ต้องใส่สิ
ผม. ไม่เอา หนาว (อายหน้าแดง)
ตอง. ไปอาบน้ำก่อน เนื่องชุดค่อยว่ากัน
เมื่อผมเข้าไปอาบน้ำได้ แปปนึง ก้อมีเสียงเคาะประตูห้องน้ำ
ผม. ใครอ่ะ
ตอง. เจ้าหน้าที่โรงแรมมั้ง หรือไม่ก้อผี อยู่กันสองคนเนี่ย ยังถามว่าใครอีก เปิดปรัตูเรว จะเอาชุดให้
ผมก้อแง้มประตูออกพร้อมยื่นมือไปคอยรับชุดแต่ ประตูก้อถูกดันเข้ามาพร้อมกับตองที่นุ่งผ้ ชาขนหนูเพียงผืนเดียว ส่วนผมน่ะเหรอเปลือยเปล่า
ผม. เข้ามาทำไม พี่จะอาบน้ำ ไหนล่ะชุด
ตอง. อาบด้วยสิ อายอะไร ของเคยๆกันอยู่ ชุดเหรอไม่มีหรอก แก้ ผ้านอนนี่แหละ
แล้วตองก้อถอดผ้าออกและก้าวลงอ่างน้ำที่ผมอาบค้างอยู่
ตอง. ลงมาสิ เดียวผมนวดให้ จะได้ ผ่อนคลาย
ผม. พี่อาบเสรจแล้ว อาบไปเลย
ตอง. งั้นพี่มานวดให้ ผมหน่อยสิ จะรีบออกไปไหน ผมยังไม่อาบเลย
แล้วตองก้อดึงมือผมลงไปทีอ่าง จากนั้นตองก้อเริ่มนวดจากคอไหล่ แขน ขาและ เริ่มรบกวนไข่ของผม ส่วนของตองนั้นไม่ต้องพูดถึง ผงาดริพร้อมอยู่แล้ว
ตอง. คิดถึงจังเลยคับ นานแล้วที่ไม่ได้ เจอกัน
ผม. ก้อเจอกันแล้วไง สามวันแล้วนี่
ตอง. ยังไม่หายคิดถึงเลย
ผม. พอๆ อาบน้ำได้ แล้วจะได้นอน พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าเดียวเข้างานสาย
ตอง. อ๋อ ได้ คับ ไปต่อที่เตียงก้อได้ แหมชอบที่นุ่มๆ ก้อไม่บอก
เมื่ออาบน้ำเสรจ แน่นอนคับ ตองไม่ปล่อยให้ผมรอดไปได้ คืนนั้นผมรับอย่างเดียวไม่ได้ รุกตอง ปล่อยให้เค้าทำจนหนำใจ กว่าจะได้ นอนเกือบตีสาม เฮ้อ เด็กหนอเด็ก จะคึกอะไรขนาดนี้
--------------------------------------------------------------
เวลาผ่านไปอีกสองสัปดาห์ เราฝึกงานกันเรียบร้อยแล้ว ได้ เวลากลับ จากเชียงใหม่มากรุงเทพ เรามาพร้อมกันแล้วแยกกันที่หมอชิต กดกะกุ้งไปที่บ้านน้าของกดก่อน ส่วนหมูกลับมาที่ม. เลยเพราะรีบกลับมาเคลียร์ของที่หอและจะกลับบ้านด้วย ส่วนผมกับตองเหรอ เที่ยวต่อที่บางกอก จะกลับไปตอนเปิดเทอมทีเดียว เปนอันว่าเรามาฝึกงานครั้งนี้เที่ยวกันเสียส่วนใหญ่ โดยเฉพาะผมกับตอง
ตอนนี้ไม่ค่อยมีอะไรมากเนอะ อีโรติกก้อไม่กล้าเขียนมาก เพราะเหนว่ามีสาวๆและเดกน้อยอ่านกันเยอะ ถ้าใครต้องการแบบเอกซ์ๆ โชว์มือฉายไฟหน่อย ถ้ามีเสียงเรียกร้องเยอะจะขออนุญาตคุณพระ (หรือนางดี) เอกลงให้นะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด