หัวข้อ: อินเทิร์นจอมจุ้นฯ (Intern VS General Surgeon) ฟิล์มเต็ม #4 ลบไม่ได้ช่วยให้ลืม (จบ) 13/10/63

[blove]

เออไปผ่อนคลายนะนิว เครียดไปด้วยเลย พี่หมอกี้อบอุ่นอ่าาา แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้เลยเรื่องงาน ดีละหมอนิวจะได้เก่งขึ้นด้วยตัวเอง ทำเองหาเองศึกษาเองก็จำได้ดี เนาะ คึคึ 

[cavalli]

 

[iceman555]

เหนื่อยทั้งกายและใจเลยเป็นหมอ

[manarina]

กอดๆ นะคะหมอนิว Q~Q

[a-mee-ra]

ตอน 13.1 ชำระความ


- หมอกี้ –



หลังจากที่แจ้งญาติผู้เสียชีวิตถึงการจากไปอย่างกะทันหันแล้วผมก็เดินตามคนตัวเล็กออกมากินข้าวที่หน้าโรง’ บาล ช่วงนี้ผมค่อนข้างเป็นห่วงน้อง เพราะทำงานเยอะ ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนจึงตั้งใจจะชวนไปดูหนัง

สองสามวันก่อนผมอยู่ในระยะทำใจ ...น้อยใจที่น้องมันตีค่าผมเท่ากับไอ้เด็กเภสัชคนนั้น แต่น้องมันคงไม่รู้ตัวหรอกว่าคำพูดมันทำร้ายจิตใจผมแค่ไหน แต่ถึงจะรู้ มันก็คงไม่รู้สึกอะไรหรอก เพราะผมกับมันไม่ได้เป็นอะไรกัน ดีแค่ไหนแล้วที่น้องมันยอมให้เข้าใกล้

แต่ก็...แอบคาดหวังลึกๆ ว่าน้องมันคงชอบเราบ้างแหละ



พอกินข้าวเสร็จ ระหว่างทางเดินไปที่รถ ผมก็เอื้อมมือไปกุมมือน้องไว้ ประสานนิ้วเข้าหากัน ผมอยากปลอบประโลมเด็กน้อยที่ตอนนี้ขวัญเสียเพราะคนไข้ตายต่อหน้าต่อตา น้องเพิ่งเรียนจบ ประสบการณ์การรับมือกับความรู้สึกเหล่านี้ยังน้อยมาก กว่าผมจะรับมือได้ก็ใช้เวลาพอสมควร ยิ่งตอนไปเรียนต่อเฉพาะทาง ยิ่งเจอแต่เคสหนักๆ เพราะมันไม่ค่อยมีเคสธรรมดาหรอกที่ส่งต่อมาให้ศึกษา



เรามาถึงหน้าโรงหนัง ให้น้องเลือกว่าอยากดูเรื่องอะไร ซึ่งเรื่องที่เลือกดูก็เป็นการ์ตูนแอนิเมชั่นทางฝั่งอเมริกา ผมสังเกตว่านิวชอบดูการ์ตูนมากกว่าดูหนัง นี่มันเด็กน้อยชัดๆ

“ยิ้มอะไรพี่” เป็นเสียงคนตัวเล็กที่เดินถือน้ำอัดลมและปอปคอร์นกล่องใหญ่มาตรงหน้าผม

“ยิ้มก็ผิดเหรอ”

“ไม่ผิดหรอก ถ้ายิ้มแบบคนทั่วไป... แต่นี่มันเหมือนยิ้มมีอะไรแอบแฝงอ่ะ”

“แล้วนิวคิดว่าพี่มีอะไรแอบแฝงล่ะ” พูดไปก็ยังไม่หุบยิ้มนะผม

“...ไม่คุยด้วยแล้ว”

พูดจบ คนตัวเล็กก็เดินนำหน้าผมไปหาพนักงานฉีกตั๋ว แล้วจัดการเอาบัตรยื่นให้พนักงานเองเสร็จสรรพ จากนั้นก็เดินเข้าโรงหนัง ที่นั่งที่เราเลือกเป็นโซนธรรมดานี่ล่ะครับ แถว C ตำแหน่ง 10, 11 ตอนนี้ยังว่าง ไม่มีคนในโรงหนังเลย จริงๆ ผมอยากนั่งโซนเก้าอี้คู่ แต่น้องไม่ยอมนั่งด้วย น้องบอกมันมากเกินไป คือ เราไปยืนเถียงกันตอนซื้อตั๋ว จนพนักงานแอบขำ เหมือนดูผัวเมียทะเลาะกันน่ะ



“พี่กี้ ขยับไปหน่อยดิ”

คนตัวเล็กบอกให้ผมขยับตัวออกห่าง เพราะตอนนี้ผมเอาแขนวางพาดไหล่น้องอยู่ ก็เหมือนโอบเบาๆ นั่นแหละ หึหึ ก็ดูสิ อยากรู้นักว่าไอ้เด็กเภสัชมันทำได้ขนาดนี้ไหม

“ไม่ขยับได้ไหม ท่านี้พี่กำลังสบายเลย”

“พี่สบายคนเดียว ผมไม่สบายด้วยหรอก”

“ทำไม ...นั่งท่านี้มันไม่สบายตรงไหน”

“ผมจะพิงพนักเก้าอี้ แต่แขนพี่มันขวางอยู่เนี่ย”

“ก็พิงแขนพี่มาเลย...” พูดไป ยิ้มกริ่มไปด้วยนะ ชอบจริงๆ เวลาที่ต้อนจนอีกฝ่ายจนมุมเนี่ย

“ไม่เอา... เอาแขนออกไปเลยนะ”

“งั้น...พี่วางตรงนี้นะ” พูดจบ ผมก็เอาแขนตัวเองออกมา แล้วเอื้อมมือไปกุมมือน้องไว้ อีกฝ่ายขัดขืนนิดหน่อย แต่ผมไม่ยอมหรอกนะ สุดท้ายก็ยอมให้ผมจับอยู่ดีนั่นแหละ

“อยู่นิ่งๆ ...อยากรู้นักว่าเพื่อนเภสัชของนิวเคยทำแบบพี่ไหม” ถึงเวลาชำระความแล้วล่ะนิว

“ใครจะกล้าทำตัวแบบพี่ คิดเองเออเองเสร็จสรรพ”

“ก่อนพี่จะทำอะไร พี่ขออนุญาตเราก่อน”

“พี่ไม่ได้ขอผมทุกครั้ง”

“ก็...เกือบทุกครั้ง แต่นิวก็ให้ความร่วมมือพี่ดีนี่นา”

“......”

คนข้างๆ เงียบ ไม่ตอบ ผมจึงฉวยโอกาสตอนที่โรงหนังเริ่มปิดไฟแล้ว แต่ยังไม่มีคนเข้ามา ผมเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้หน้าน้อง น้องดูตกใจนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่ปล่อยให้ตกใจนาน ผมบดเบียดริมฝีปากของตัวเองเข้าหาปากสวยได้รูปตรงหน้า ส่งเรียวลิ้นอุ่นเข้าไปภายในปากน้อง รับรู้ได้ถึงรสปอปคอร์นอ่อนๆ จากปลายลิ้นที่เราสัมผัสกัน ผมดูดดุนริมฝีปากน้องจนพอใจ กินเวลาไปนาทีกว่าๆ จึงยอมปล่อยริมฝีปากสวยให้เป็นอิสระ

“ไอ้เด็กเภสัชมันเคยทำแบบนี้กับนิวไหม”

“...ไม่”

“ถ้างั้น...อย่าเอาพี่ไปเปรียบเทียบกับมัน พี่กับมันไม่เท่ากัน เข้าใจไหม”

“...อือ...”

“ถ้ามีครั้งต่อไป...พี่ไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่”

“...อือ...”

“มือนิวนี่เหงื่อเยอะจังเลยนะ หึหึ”

“ไอ้พี่บ้า!!”





สุดท้ายก็ดูหนังไม่จบครับ เพิ่งดูได้ครึ่งเรื่อง พยาบาลก็โทรตามให้ไปดูคนไข้ พวกผมเลยออกจากโรงหนัง แล้วตรงดิ่งกลับโรง’ บาล นิวกลับเข้าสู่โหมดจริงจังอีกครั้ง ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ เลยไปช่วยดูเคส หรือเรียกอีกอย่างว่าไปเฝ้านิวนั่นแหละครับ กลัวคนโน้นคนนี้มาขายขนมจีบอีก ไอ้นี่ก็คุยกับเค้าไปทั่ว มนุษยสัมพันธ์ดีเกินไปแล้ว

ตอนแรกก็ว่าจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ตอนนี้รู้สึกคนมาวุ่นวายมันเยอะ ค่อยเป็นค่อยไปคงไม่ได้แล้ว รวบหัวรวบหางแม่งเลยดีไหม หึหึ

“พี่กี้ พี่กลับก่อนก็ได้นะ” เสียงไอ้ตัวดีมันไล่ผมกลับรอบที่ยี่สิบแล้ว

“ไม่อ่ะ อยู่ช่วยนิวดูเคสดีกว่า”

“พี่อยู่นี่ ผมยิ่งไม่มีสมาธิทำงาน”

“...พี่มีผลต่อการทำงานของนิวขนาดนั้นเลยเหรอ”

“...เฮ้ออออ”

เสียงถอนหายใจออกมาจากปากคนตรงหน้า แบบหน่ายโลกมาก หรือหน่ายหน้าผมก็ไม่รู้ ช่างสิ ก็ผมจะอยู่ตรงนี้

ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง...

“พี่กี้ กลับกันเถอะ...”

“เสร็จแล้วเหรอ”

“อือ ก็น่าจะเรียบร้อยทุกเคสแล้วนะ”

“งั้นไปหาข้าวกินกัน”

“เคร เก็บของแป๊ป”



แล้วเราก็ออกไปกินข้าวหน้าโรง’ บาล กินเสร็จก็กลับห้องใครห้องมัน จริงๆ ผมก็อยากกลับเข้าห้องน้องนั่นแหละ แต่วันนี้รุกหนักแล้ว มากกว่านี้เดี๋ยวน้องมันกลัว หึหึ

อาบน้ำเสร็จก็กดโทรศัพท์เช็คโลกโซเชียลซักหน่อย มีข้อความทางไลน์จากแนนค้างอยู่

Nan : แกๆ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์หน้า ไปเที่ยวทะเลกันไหม

         วันเกิดฉันอ่ะ แกห้ามปฏิเสธนะ

ผมอ่านข้อความแนนแล้วเปิดดูตารางเวรว่าติดอะไรไหม ปรากฏว่า...ว่าง ไม่มีเวร ...ผมเปิดดูตารางเวรของอีกคนด้วย ใช่ครับ ตารางเวรน้องนิวไง ผมแอบเซฟเก็บไว้ตอนที่เด็กๆ แลกเวรกันในกลุ่มไลน์ ปรากฏว่า...ว่าง เหมือนกันเลย

Kie : ไปดิ ไปไหน

ทันทีที่ผมตอบไลน์ แนนก็ตอบกลับมาอย่างไว เหมือนรอจังหวะอยู่แล้ว

Nan : เย้ๆๆๆ ชวนน้องนิวไปด้วยไหม เด๋วเราชวนให้

Kie : เอาดิ

แล้วแนนก็หายไปพักนึง ก่อนจะกลับมาตอบว่า

Nan : แกๆ น้องตกลงไปด้วย

Kie : (ส่งสติ๊กเกอร์ ‘เยี่ยมมาก’ กลับไป)

Nan : จริงๆ มีอีกคนที่ไปด้วยนะ ...พี่กายน่ะ

พี่กายคือแฟนแนน ที่เพิ่งคบกันไม่นาน พี่กายเป็นนักบินสายการบินต่างประเทศ สองคนนี้จึงไม่ค่อยมีเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย คนจึงไม่ค่อยรู้ว่าแนนมีแฟนอยู่แล้ว จะรู้ก็เฉพาะคนสนิทเท่านั้น

Kie : (ส่งสติ๊กเกอร์ ‘เหม็นฟามรัก’ ตอบกลับไป)

Nan : อย่ามาแซวๆๆ ของตัวเองเถอะ ถึงไหนแล้วกับน้องนิวน่ะ

Kie : เหมือนเดิมแหละ

Nan : ไปเที่ยวคราวนี้ ต้องเลื่อนสถานะได้แล้วนะ ฉันจะจองห้องสวีทเตียงคิงไซส์ให้แกเลย

Kie : เว่อร์ไปป่ะ เด๋วน้องมันก็กลัวเรา

Nan : แล้วแกจะรออะไรวะ รอให้น้องเภสัชคาบไปกินรึไง

Kie : ไม่ยอมให้มีวันนั้นแน่ๆ

Nan : งั้นก็ดับเครื่องชนได้แล้ว!!



TBC.




Talk : ตอนนี้มานิดหน่อย พรุ่งนี้มาลงเพิ่มให้อีกครึ่งตอนนะคะ …เค้าจะไปเที่ยวทะเลกันแล้ว ลุ้นจังเลย อิอิ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นท์กันนะค๊าาา ><

[cavalli]

 


หมอแนน เริ่ดดดดดด

[blove]

เอ้า!หมอแนนแอบเชียร์คู่นี้อยู่นี่เอง 555 พี่หมอกี้ปากไวใจถึงจริง ไม่รอดๆหมอนิวไปเที่ยวครั้งนี้จะไหวตัวทันได้ไหม  55555 

[a-mee-ra]

ตอน 13.2 ทะเลหวาน?


- หมอนิว –



พี่แนนชวนผมไปเที่ยวทะเลครับ รีบตอบตกลงสิครับ รออะไรล่ะ โอกาสมาถึงแล้ว ถึงจะมีไอ้อาจารย์พี่กี้ไปด้วยก็เถอะ เราเดินทางกันไป 3 คน และจะมีเพื่อนพี่แนนมาสมทบที่นู่นอีก 1 คน นั่นเป็นข้อมูลที่ผมได้รับ

พวกเราเดินทางวันศุกร์ พักค้างคืนวันศุกร์และเสาร์ กลับวันอาทิตย์ ขับรถประมาณ 5 ชั่วโมงโดยไอ้อาจารย์พี่กี้ พอมาถึงที่พัก ก็รู้แหละว่าต้องพักห้องเดียวกันกับไอ้อาจารย์พี่กี้ แต่ไม่คิดว่าพี่แนนจะจองห้องสวีทสุดโรแมนติกให้ขนาดนี้ เตียงคิงไซส์ตั้งหราอยู่กลางห้อง มีผ้าพับเป็นรูปหัวใจวางไว้กลางเตียง โอ้ววววว แม่เจ้า นี่มันบรรยากาศสุ่มเสี่ยงกับการเสียตัวมากกกกกผมได้แต่ยืนอึ้งอยู่กลางห้อง ผิดกับอีกคนที่พักห้องเดียวกัน รายนั้นผิวปากสบายใจเก็บของเข้าตู้เฉยเลย

“พี่กี้ ไปเปลี่ยนห้องกันเถอะ”

“เปลี่ยนทำไม ห้องนี้ก็ดีอยู่แล้วนิ ...ดูสิ เป็น sea view ด้วย” เจ้าตัวเดินไปเปิดม่านออก มองเห็นวิวทะเลไกลสุดลูกหูลูกตา

“วิวทะเลมันก็สวยดีหรอกพี่ แต่ผมอยากได้ห้องที่เป็นเตียงเดี่ยว 2 เตียง”

“ทำไม ...กลัวพี่รึไง” เจ้าของประโยคไม่พูดเปล่านะ เดินเข้ามาใกล้ผมมากอ่ะ แล้วจะให้ตอบยังไง ก็กลัวนะสิ แค่ตอนในโรงหนังก็ยังจูบผมได้ แล้วนี่อยู่ในห้องด้วยกันสองต่อสองกับเตียงคิงไซส์หลังใหญ่ อะไรจะเกิดขึ้น ผมไม่กล้าจินตนาการเลยล่ะ

“...ใช่ ท่าทางพี่ไม่น่าไว้ใจ”

“ที่ผ่านมา ก็ขอก่อนอยู่แล้วนี่นา จะกลัวอะไร”

“ตอนในโรงหนัง...ไม่เห็นจะขอเลย”

“ก็นั่นมัน...ทำโทษ...สำหรับคนดื้อ ที่ชอบพูดจาทำร้ายความรู้สึกพี่”

โอ้ยยยยย เห็นไหมล่ะ คือถ้าพี่แกจะทำอะไร แกก็สามารถหา ‘ข้ออ้าง’ ให้ตัวเองถูกได้ตลอดแหละ แล้วนี่ผมจะรอดไหมเนี่ยยยยย อยากจะบ้าตาย พี่แนนนะพี่แนน!!



พอเก็บของเรียบร้อย ก็เป็นเวลาเกือบหกโมงเย็น ซึ่งเรานัดเจอกันที่ล๊อบบี้เพื่อออกไปหาร้านอาหารอร่อยๆ ทานมื้อเย็นกัน พอลงมาข้างล่างก็เห็นพี่แนนในชุดเดรสสายเดี่ยวกระโปรงยาวสีขาว สวยหวานละมุนมาก ข้างพี่แนนเป็นผู้ชายอีกคนนึง หน้าตาดีมาก ได้รับการแนะนำว่า

“นี่พี่กายนะนิว แฟนพี่เอง”

หืมมมม... นี่ผมไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม พี่กาย แฟนพี่เอง...

“อึ้งอะไรขนาดนั้นนิว” เป็นคนข้างกายผมที่สะกิดเมื่อเห็นผมเงียบไปนาน

“อ่อครับ สวัสดีครับพี่กาย ผมชื่อ นิว นะครับ เป็นรุ่นน้องหมอพี่แนนครับ” พูดจบก็ส่งยิ้มให้ไปครับ ผมว่ายิ้มผมน่าจะแหยๆ หน่อย ดูไม่ค่อยจริงใจ ก็จะให้จริงใจได้ไงครับ คนมันอึ้ง เมื่อรู้ว่าคนที่แอบหมายปองมีชายอื่นแล้ว งือออ อยากร้องห้ายยยยย



แล้วเราก็ยกขบวนกันมาร้านอาหารทะเลร้านหนึ่ง อยู่ริมชายหาด บรรยากาศร้านตกแต่งด้วยโทนสีขาว มีมุมสวยๆ ให้ถ่ายรูป พี่แนนที่แต่งตัวเข้ากับร้านก็สนุกกับการถ่ายรูปมาก ส่วนผมนั่งดูพี่เค้ายิ้มให้กล้องก็มีความสุขแล้วล่ะ

...แชะ...

เสียงกล้องดังอยู่ข้างหูผม หันไปดูก็รู้ว่าเป็นไอ้อาจารย์พี่กี้มันแอบถ่ายรูปผม

“แอบถ่ายอีกแล้วนะ”

“ก็มุมนี้กำลังสวย”

“หล่อป่ะ ไม่ใช่สวย”

“ฮ่าๆๆ”

“หัวเราะอะไรพี่กี้!!”

“หัดส่องกระจกบ้างนะ หึหึ”

“หยุดเลยยยย”

“ป่ะ ไปถ่ายรูปกัน” แล้วไอ้อาจารย์พี่กี้มันก็ลากผมไปถ่ายรูปมุมนั้นมุมนี้ บังคับผม selfie คู่กันด้วยนะ นี่ไม่ได้อยากจะถ่ายด้วยเล้ยยยยย ถูกบังคับทั้งน้านนน

“กี้กับนิวไปยืนคู่กันฉากนั้น เดี๋ยวเราถ่ายให้” พี่แนนครับ บงการผมกับไอ้อาจารย์พี่กี้ แต่ผมก็ทำตามนะ

“กี้ โอบไหล่น้องหน่อย” คนข้างๆ ผมก็ปฏิบัติตามอย่างดี ส่วนผมนั้น...รู้สึกว่าอากาศมันร้อนขึ้นมาเฉยๆ

“กี้ ก้มลงมองหน้าน้องนิดนึง ส่วนนิว...หันหน้าไปมองหน้าพี่เค้าหน่อย” ละผมก็ค่อยๆ เงยหน้าไปมองไอ้พี่กี้ ก็เห็นว่าหน้าหล่อๆ มองมาก่อนแล้ว โอ้ยยยยย อากาศมันชักจะร้อนหนักกว่าเดิมแล้วนะ ใจนี่ก็สั่นจังวะ

“ยังงั้นแหละ ดี ดีมาก”

ถ่ายรูปเสร็จก็พอดีกับที่อาหารมา พวกเราจึงหันมาสนใจกุ้งตัวโตๆ ปลาหมึกสดๆ หอยตัวใหญ่ๆ ตรงหน้า ไม่นานทุกอย่างก็เกลี้ยงจาน เพราะความหิวและความเหนื่อยล้าจากการเดินทางด้วยแหละ



พอกินข้าวเสร็จ พวกเราก็กลับโรงแรมที่พัก พี่กายกับพี่แนนออกไปเดินเล่นชายหาด ส่วนผมนั้นขอตัวขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน ไอ้อาจารย์พี่กี้ก็เดินตามผมขึ้นห้อง พอถึงห้อง ผมก็รีบหยิบชุดนอนและผ้าขนหนูวิ่งเข้าห้องน้ำเลย พอเข้าไปซักพัก ถอดเสื้อผ้าแล้ว กำลังจะเปิดฝักบัว ก็มีเสียงที่คุ้นเคยมาเคาะหน้าห้องน้ำ

“นิว เสร็จยัง พี่ปวดท้อง”

“ยังไม่เสร็จ รอก่อนนนน”

“เร็วๆ พี่จะทนไม่ไหวอยู่แล้วนะ”

“แป๊ปปปปปป” ตอบไปก็รีบเปิดฝักบัวอาบน้ำไปด้วย

“เปิดเลย ถ้าไม่เปิด พี่จะเปิดเข้าไปเองแล้วนะ” เวรแล้ววววว ผมลืมบอกไปว่าห้องน้ำมันเป็นแบบบานเลื่อน ไม่มีที่ล๊อกประตูด้วย คงเพราะความ ‘ห้องสวีท’ นี่แหละมั้งครับ มันถึงได้พิเศษขนาดนี้

ห้องน้ำแบ่งออกเป็น 3 โซน คือ โซนฝักบัว มีประตูกระจกกั้นออกจากโซนชักโครก อีกโซนหนึ่งเป็นอ่างจากุชชี่ มีเทียนหอม และสบู่หลากหลายกลิ่นให้เลือกใช้ ส่วนผมเลือกใช้ฝักบัว ตั้งใจว่าจะรีบอาบรีบเสร็จ

“อย่าเพิ่งพี่!! แป๊ปเดียว ผมใกล้เสร็จแล้ววววว”

“ไม่ไหวแล้วว่ะ”



...ฟืบบบบ...

ประตูบานเลื่อนถูกเปิดออก และผมยังอยู่ใต้ฝักบัว...กำลังถูสบู่!!

โชคดีมากที่หันหลังให้ประตู!!



“ไอ้พี่กี้!!”

“นิว!!”



“ออกไปเดี๋ยวนี้!!”

“ไม่!! นิวอาบน้ำก็อาบไป พี่จะใช้ชักโครกตรงนี้”

“งั้นก็ปิดตา ห้ามดูผมอาบน้ำ!!”

“ห้ามได้ไง ก็อยู่ตรงหน้าเลยเนี่ย หึหึ”

ผมรีบเปิดฝักบัวล้างตัวเลยครับ ไม่สนใจว่าถูตัวครบทุกส่วนไหม จะบ้าตาย จะมาปวดท้องอะไรตอนนี้ โอ้ยยยย ละกลิ่น ‘ของเน่าเสีย’ ของพี่แกก็เริ่มโชยมานะ อยากจะอ้วกกกกก



“ขาวไปทั้งตัวเลยนะ”

“หลับตาเดี๋ยวนี้!!”



นาทีนี้ ผมรีบหยิบผ้าขนหนูมาพันตัว แล้วก็หอบชุดนอนที่เอาเข้ามาด้วยรีบวิ่งออกจากห้องน้ำเลย โอ้ยยยย จะบ้าตาย เห็นไปถึงไหนละเนี่ยยยย อายว่ะ ขนาดพ่อกับแม่ยังไม่เคยเห็นตอนผมโตแล้วเลยนะ ไอ้พี่กี้นี่มันคนฉวยโอกาสชัดๆ ละคืนนี้ผมจะนอนหลับลงไหมเนี่ยยยยย



ผ่านไปซักพัก ผมเริ่มตั้งสติได้ จึงหอบหมอนและผ้าคลุมเตียงที่หนาพอสมควรไปลงหลักปักฐานที่โซฟา คืนนี้ผมจะนอนโซฟา ให้ไอ้พี่กี้นอนเตียงไปคนเดียวเลย ขืนนอนเตียงด้วยกัน ผมอาจเพลี่ยงพล้ำก็เป็นได้



ผมนอนกดมือถือเล่นไปมา ต้องอัพรูปลงเฟซนิดนึง บอกกล่าวประชาชนว่ามาเที่ยว อย่าโทรตามไปดูคนไข้เชียวนะ ว่าแล้วผมก็อัพรูปเดี่ยวที่พี่แนนถ่ายให้ พร้อมกับแคปชั่นที่ว่า



‘มาทะเลมันเหงา รู้งี้ไปหา...เขา...ดีกว่า’



ไม่นานก็มีบรรดาเพื่อนๆ มากดไลค์ และคอมเม้นท์กันอย่างสนุกสนาน

Temtem Apiruk งี้แหละ ไม่ชวนเพื่อน กูโกรธ มึงไม่ชวนกู

Minny Prettygirl รู้นะคะว่าไปกับใคร กลับมาแล้วมาอัพเดตให้พี่ฟังด้วยนะค๊า

Film Krongyuth ไม่ต้องไปหาเขา มาหาเราก็หายเหงาแล้วคร๊าบบ

Chuleeporn Nurse เที่ยวให้สนุกนะคะคุณหมอ คนไข้ทางนี้จะดูแลให้เองค่า ขอแค่ของฝากเยอะๆ ก็พอค่า อิ

Jane Kanokporn ใครถ่ายรูปให้อ่าแก ไม่เหงาหรอกม้างงงง

Noon Napapat @Jane Kanokporn ใช่ๆ แล้วใครถ่ายรูปให้อ่ะ อิอิ

Bo Narissara @Noon Napapat @Jane Kanokporn อยากรู้ววววใครถ่ายรูปให้ ไปเช็คตารางเวรแพร๊พพ ใครไม่อยู่มั่งช่วงนี้

และอีกมากมายหลายคน ประเด็นมันก็วนเวียนอยู่ตรงที่ใครถ่ายรูปให้นี่แหละ... ผมก็อ่านขำๆ ไม่ตอบซักคอมเม้นท์ ขี้เกียจต่อปากต่อคำ เดี๋ยวคืนนี้ไม่ได้นอนกันพอดี



ไม่นานก็มีไลน์จากไอ้เต็มเด้งเข้ามา

TemTem : ซวยแล้วไอ้นิว พ่อมึงมาแล้ว

หลังข้อความนั้น ไอ้เต็มก็ส่งรูปที่ crop จากเฟซของไอ้พี่กี้ เป็นรูปที่พี่แนนถ่ายให้ผมกับไอ้พี่กี้ พร้อมแคปชั่นที่ว่า



‘มาเที่ยวทะเลกับน้องครับ’



เป็นประโยคสั้นๆ แต่ damage มาก เพราะนานๆ ทีไอ้พี่กี้จะอัพเฟซ แล้วส่วนมากที่อัพก็จะเป็นเรื่องงาน หรือทำกิจกรรมกับคนในครอบครัว แล้วผมเป็นอะไร? ถึงได้รับเกียรติไปปรากฏบนเฟซพ่อเจ้าประคุณ เป็นประเด็นอีกแล้วสินะกู!!!



ผมเข้าเฟซอีกรอบ เห็น tag ของโพสต์นี้ เพราะผมตั้งค่าให้ถามก่อนว่าจะอนุญาตให้ลงในหน้าเฟซไหม ซึ่งแน่นอนว่าผม ‘ไม่อนุญาต’ ลองไปไล่อ่านคอมเม้นท์

Minny Prettygirl กรี๊ดๆๆๆๆ อาจารย์เปิดตัวแล้วเหรอคะ ยินดีด้วยนะคะ

Nan Nattamon ลุ้นๆๆ ลุ้นยิ่งกว่าหวยอีกเด้อคู่นี้ เชียร์จ้า

Temtem Apiruk ฝากดูแลเพื่อนผมด้วยนะครับอาจารย์ ดื้อหน่อย แต่ผมว่าอาจารย์เอาอยู่

Chuleeporn Nurse เที่ยวให้สนุกนะคะ อย่าลืมของฝากค่ะ

Jane Kanokporn ยินดีด้วยนะคะอาจารย์ ...พวกแกๆๆ ไม่ต้องไปตามตารางเวรแล้ว เค้าเปิดตัวกันแล้ว ฮิ้ววววว @Bo Narissara@Noon Napapat

Fern Keeratiya ยินดีด้วยมากๆ ค่ะ

Pond Thanapong ยินดีด้วยครับ เปิดตัวซักทีนะครับ

Kratai Surattana ยินดีด้วยค่ะ เหมาะสมกันมากค่ะ

Ta Arnon ดูแลน้องดีๆ นะเว้ย ดูแลไม่ดีมีแย่งนะ 555

Kan Novatas เจอวันนั้นน่ารักมากๆ ค่ะ ยินดีด้วยกับทั้งคู่นะคะ



อีกมากมายหลายคน ซึ่งทุกคนล้วนมากล่าว...แสดงความยินดี...



และคอมเม้นท์สุดท้ายที่เพิ่งเข้ามาตอบคือ



Kie Kittikun ขอบคุณทุกคนมากครับ



ขออนุญาตช๊อกก่อนครับ นี่มันบ้าอารายยยยยย แล้วไอ้เจ้าของโพสก็ยังไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำ ฮึ่มๆๆ โกรธว้อยยยยย โกรธๆๆๆ ควันออกหูละเนี่ย จะโพสอะไรไม่มีปรึกษากันก่อนเล้ยยยย ถถถถถ



TBC.



Talk : อร๊ายยยยย พี่กี้มาแล้วววว คราวนี้พี่กี้รุกหนักละน๊าาา ตื่นเต้นแทนนะเนี่ยยย แต่งไปอินไปเด้อ 5555

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน ให้หัวใจ บวกเข้า shelf นะคะ ขอบคุณมากค่าาา รักๆทุกคนเลยค่า

[p_phai]

 

[cavalli]

 

[blove]

หยอดตลอด~~พี่หมอกี้เปิดตัวมากจ้า  คนชงก็ชงดีพี่หมอแนน 5555

[a-mee-ra]

ผมยืนหน้านิ่งรอเจ้าของโพสมาอธิบาย แต่ทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก พ่อเจ้าประคุณก็ยิ้มกว้างสามร้อยหกสิบองศาออกมาเลยครับ หนำซ้ำยังมีเสียงหัวเราะหึหึตามมาอีกด้วย ฮ่วยยยยมันจะมากไปละนะ

“พี่กี้!! ทำไมพี่โพสรูปคู่เราอ่ะ”

“ทำไมล่ะ รูปนี้ก็น่ารักดีออก”

“มันไม่เกี่ยวว่าน่ารัก หรือไม่น่ารัก ...แต่โพสแล้วมันเป็นประเด็นอ่ะ”

“ประเด็นอะไร”

“ก็คนอื่นเข้าใจผิดไปหมดว่า...” อยู่ดีๆ เสียงผมก็เบาลงซะงั้น

“ว่าอะไร”

“ว่า...เราคบกัน”

แล้วไอ้พี่กี้มันก็เดินเข้ามาหาผม ด้วยสายตายิ้มกริ่มแบบไม่น่าไว้ใจ



“งั้น...ก็ทำให้เค้าเข้าใจถูกสิ”



จบประโยค ไอ้พี่กี้มันผลักผมล้มลงบนเตียง แล้วตามขึ้นมาคร่อมทับผมไว้ สายตาจับจ้องที่ใบหน้าผม มือใหญ่สอดเข้ามาภายในเสื้อนอนผม ลูบไล้เบาๆ บริเวณหน้าท้อง ค่อยๆ เลิกเสื้อตัวบางขึ้น พร้อมกับฝ่ามือใหญ่ที่กวาดไล่ขึ้นมาด้านบน มาหยุดที่...หน้าอก...ผม



“ขาว...สวย...”



สิ้นเสียง ริมฝีปากของไอ้พี่กี้ก็เลื่อนลงมาปิดปากผม ส่งเรียวลิ้นเข้ามาภายใน ดูดเม้มริมฝีปากทั้งบนและล่าง ไม่ปล่อยให้ผมหายใจแม้แต่น้อย...



“อื้ออ...”



ผมปล่อยเสียงออกมาเมื่อไอ้พี่กี้ยอมให้อิสระกับตัวผม ตอนนี้หัวสมองผมโล่งไปหมด รอบข้างขาวโพลน สติสตังเหมือนจะลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้



“เมื่อกี้...ถือว่าทำโทษที่ไปโพสอ่อยคนอื่น”

“...”

“อย่าทำแบบนี้อีก...”

“...”

“แล้วก็...อย่านอนยั่วแบบนี้ด้วย”



จบประโยคของไอ้พี่กี้... ผมรีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเลยครับ ใครไปนอนยั่ว ก็ตัวเองนั่นแหละที่ผลักผมลงเตียงเอง ทีงี้ละมาบอกยั่ว ตอนนี้ผมช๊อกมากกกก ยังไม่ปริปากพูดอะไรซักคำเลย ทุกอย่างมันกะทันหัน ตั้งตัวไม่ทัน โอ้ยยยยย สมองมึนงงมากกก ไปให้ไอ้พี่กี้บรรยายต่อเถอะ ผมไม่สามารถบรรยายอะไรได้แล้วตอนนี้!!





- หมอกี้ –



ผมตลกไอ้ตัวดีมาก ยั่วโมโหผมดีนัก ก็รู้อยู่ว่าผมไม่ชอบ ยังจะไปโพสอะไรแบบนั้น สงสัยทำโทษครั้งก่อนยังไม่จำ ครั้งนี้ผมเลยจัดหนักขึ้นอีกหน่อย ให้รู้ซะบ้างว่าตัวเองมีคน ‘Cf’ แล้ว

แล้วตอนนี้ไอ้ตัวดีมันนิ่งไปเลย ไม่พูดไม่จา ไม่กล้ามองหน้าสบตาผมด้วยซ้ำ ย้ายตัวเองไปอยู่โซฟา หอบผ้าหอบผ่อนไปด้วยนะ คิดว่าเอาตัวเองไปอยู่ที่นั่น แล้วจะรอดเหรอถ้าผมคิดจะทำอะไรจริงๆ ผมก็ยังยืนยันคำเดิม ถ้าไม่เต็มใจ ผมไม่ขืนใจแน่นอนครับ

แต่ก็อดแซวไม่ได้ เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้

“คืนนี้จะนอนโซฟาเหรอนิว” ยิ้มกริ่มไปด้วยนะผม

“ใช่! จะนอนตรงนี้ ผม...ยกเตียงให้พี่เลย นอนคนเดียวจะได้สบาย”

“สบายกาย แต่ไม่สบายใจ... อยากสบายทั้งกายและใจเลยอ่ะ”

“เยอะ”

“หาว่าพี่เยอะเหรอ... ถ้าพี่เยอะ เมื่อกี้พี่ไม่ปล่อยนิวไปหรอก หึหึ”

“เกี่ยวอะไรกับผม”

“เกี่ยวสิ ...ถ้านิวมานอนข้างๆ พี่บนเตียง พี่จะสบายใจมากขึ้น”

“งั้นพี่ก็นอนไปทั้งๆ ที่ไม่สบายใจนั่นแหละ!”

พูดจบ ไอ้ตัวดีก็รีบมุดเข้าไปในผ้าคลุมเตียงที่ตอนนี้กลายมาเป็นผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว... น่ารักว่ะ ยิ่งทำตัวแบบนี้ยิ่งน่ารัก แล้วคืนนี้ผมจะอดใจไหวไหมเนี่ย



ผมเดินไปสะกิดน้องสองสามที เจ้าตัวก็ยอมออกมาจากผ้าห่ม

“อะไรอีกพี่ นอนได้แล้วไหม”

“...ปวดเมื่อยตัวอ่ะ สงสัยคงเพราะขับรถมาไกลแน่ๆ” พูดไป ก็ทำท่าทางบิดตัวไปมาด้วยนะ

“แล้วเกี่ยวอะไรกับผม”

“เกี่ยวสิ นิวนั่งมาสบายๆ ส่วนพี่ต้องนั่งหลังขดหลังแข็งขับรถ... งี้ล่ะนะ คนเรา ไม่มีน้ำใจเอาซะเลย” ทำหน้าน้อยใจด้วย เอาสิ ถ้าไม่สงสาร ก็ให้มันรู้ไป

“พูดมาตรงๆ เลยพี่ จะให้ผมช่วยอะไร”



“...นวดให้หน่อยสิ”



“ห๊าา!! ผมนวดไม่เป็น”

“ไม่เห็นยากอะไร ก็แค่เอามือมากดแถวคอ บ่า หลัง ไหล่ แบบนี้” พูดไป ผมก็ยื่นมือไปกดๆ แถวไหล่น้อง

“พอๆๆ แค่นวดใช่ไหม...”

“ใช่”

“งั้นนั่งลง แล้วหันหลังมา”

ผมก็ว่าง่าย ทำตามที่น้องบอกครับ ผมนั่งลงโซฟาที่เจ้าตัวยึดครอง แล้วหันหลังให้ ส่วนน้องอยู่ด้านหลัง วางนิ้วมือลงมาที่บ่าผมเป็นอันดับแรก ค่อยๆ กดลงมาที่กล้ามเนื้อ แล้วไล่ไปตามเส้นกล้ามเนื้อ

“อือ...ดี...อือออ...”

มือเล็กเลื่อนมาที่ท้ายทอย แล้วค่อยๆ กดนวดคลึงเป็นจังหวะลงไปตามแนวเส้นประสาทสันหลัง

“ดีมาก...นิว...อืออ..”

“เว่อร์ไปป่ะพี่ ...แค่นวด ทำไมต้องครางอะไรเบอร์นี้”

“ก็มันรู้สึกดี...อือ...ตรงนั้นแหละ...กดลงไปแรงๆ เลย”

“พี่แม่ง...ซาดิสม์ว่ะ”

“เส้นมันอยู่ลึก ต้องกดแรงๆ”

“กดอะไรนักหนา เจ็บนิ้วไปหมดละเนี่ย”

“ถ้าเจ็บนิ้ว อนุญาตให้เหยียบได้นะ”

“ได้เหรอ... งั้นเหยียบนะ” น้ำเสียงไอ้ตัวดี มันดูสนุกสนานเหมือนเด็กได้ของเล่น

“แต่ต้องไปเหยียบที่เตียงนะ ...พี่จะได้นอนสบายๆ”

“ได้เลยคร๊าบบบบ”

แล้วผมก็ย้ายตัวเองไปนอนคว่ำลงที่เตียง มีไอ้ตัวดีขึ้นไปยืนเต็มสองขาอยู่บนตัวผม แอบเอี้ยวคอไปมองหน้านิดนึง สายตาเด็กมันดูเจ้าเล่ห์ยังไงไม่รู้ ฮ่าๆๆ ขำมันอ่ะ คิดว่าจะทำอะไรผมได้ เด็กหนอเด็ก



“อืออ...เน้นขาข้างขวาหน่อย..อือออ..”

“จัดไปคร๊าบบบ”

“อืมม..ดีว่ะนิว...ขึ้นมาแถวโคนขาอีกหน่อย”

“คร๊าบบบ”

นิวมาเหยียบย้ำๆ แถวโคนขาข้างขวา ดีมากเลยครับ แต่แล้วเจ้าตัวก็นั่งลงที่ตัวผม เปลี่ยนเป็นใช้มือนวดแทน ไล่ไปที่ขาทั้งสองข้าง แล้วนวดวนขึ้นมาแถวสะโพกของผม เอ๊ะ ผมว่าจังหวะการนวดมันชักจะอ้อยอิ่งเกินไปแล้วนะ

“นิว.. ทำอะไร ถ้าจะใช้มือก็นวดขึ้นมาย้ำแถวหลังนี่”

ไม่ใช่อะไรนะครับ มันยุ่งอยู่แถวต้นขาและสะโพกของผมเนี่ย มันอันตรายนะเว้ย

“ไม่อ่ะ อยากนวดแถวนี้”

พูดจบ เจ้าตัวก็เลิกเสื้อผมขึ้น แล้วเทน้ำมันอะไรซักอย่างลงไปที่หลังของผม มือเล็กค่อยๆ ลูบไล้น้ำมันพลางกดจุดนวดไปทั่วบริเวณ มันไปเอาน้ำมันมาจากไหนวะ?

“อือ...ดีจังเลย..ครับ..นิว..อืออ..”

“แบบนี้ดีไหมครับ”

เจ้าตัวกระซิบถามผม โดยที่ฝ่ามือซุกไซ้ลงไปใต้กางเกงผม ใช่ครับ นิวล้วงลงไปบีบก้นผม หึหึ เด็กบ้า นี่จะยั่วกันจริงๆ ใช่ไหม

“หรือว่า...แบบนี้ดีกว่า”

สิ้นเสียงร่างเล็ก ผมก็สัมผัสได้ถึงลิ้นอุ่นๆ ที่ไซ้บริเวณท้ายทอยของผม เลื่อนขึ้นมาจนถึงใบหูข้างซ้าย ก่อนจะดูดดุนในบางจังหวะ

“อือ..นิว...อยากได้แบบนี้เหรอ...ทำไมไม่บอกแต่แรก”

“พี่...เงียบไปเลย...เดี๋ยวนิวจัดการเอง”

นิวลงจากตัวผม แล้วให้ผมนอนหงาย ถอดเสื้อผมออกให้พ้นทาง เจ้าตัวกดริมฝีปากลงมาที่บ่าผม ไล่ลงมาจนถึงหน้าอก กัดเม้มเบาๆ แล้วย้ายไปอีกด้าน ส่วนมือบางนั้นก็ล้วงลงไปใต้กางเกงชั้นในของผม รูดขึ้นรูดลง ค่อยๆ ปลุกเร้าความเป็นชายของผม ไม่นานก็ชูชันขึ้นมา แล้วเจ้าตัวก็เงยหน้าขึ้น ยิ้มกริ่มใส่ผม



“พี่...อยากได้ผมเหรอ”

“...มาก”



“ผม ไม่ ให้”

“...”

“ดูปากผมอีกครั้งนะ...ผม..ไม่..ให้..”

“นิววว...”

“ผมไปนอนก่อนนะ ที่เหลือ...พี่ก็...ดูแลตัวเองนะครับ”



พูดจบ เจ้าตัวก็ละจากตัวผม เดินลงจากเตียง แล้วไปทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาเหมือนเดิม โดยไม่หันมาสนใจผมซักนิด ...ไม่สนใจว่าผมกำลังค้างเติ่งอยู่สวรรค์ชั้นไหน



ถถถถถถ เสียท่าให้เด็กจนได้!!



สุดท้ายผมก็ต้องเข้าไปช่วยตัวเองต่อให้จบในห้องน้ำ กว่าจะสงบสติอารมณ์ได้ ก็ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมง ส่วนเจ้าคนก่อเรื่อง เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นนอนหลับบนโซฟาไปแล้ว เอาเถอะ วันนี้เสียท่าให้ 1 วัน ยังเหลืออีก 1 วันพรุ่งนี้ จะเอาคืนอย่างสาสมเลย ไอ้ตัวดี!!



TBC.





Talk : เอาแล้วววว น้องมันเล่นพี่แล้วววว อย่าคิดว่าน้องนิวจะยอมพี่กี้อย่างเดียวน๊าาา อิอิ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน มาคอมเม้นท์ และเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณมากกกกค่า 

[iceman555]

 

[blove]

5555 ซะงั้น โดนเด็กมันเล่นแล้ว มาหลอกให้อยากแล้วจากไปนะหมอนิว  55

[p_phai]

 

[cavalli]

 

[a-mee-ra]

ตอน 14.3 เริ่มชอบพี่บ้างรึยัง…ครับ



- หมอนิว –



ผมผละออกมาจากลำตัวของไอ้พี่กี้ แล้วรีบซุกตัวลงไปที่ใต้ผ้าห่มบนโซฟาอาณาจักรที่ผมยึดครอง อยากจะหัวเราะดังๆ



สะใจโว้ยยยยยยยย



โทษฐานที่ชอบแกล้งผมดีนัก ชอบพูดให้ผมอาย ชอบพูดให้ผมเขิน ชอบทำอะไรตามใจตัวเอง และล่าสุดก็คือไปโพสต์รูปคู่ผมโดยไม่ขออนุญาตผมซักคำ นี่แหละ...โทษฐานที่ทำอะไรเอาแต่ใจ!!



ผมเหลือบมองไปทางเตียงใหญ่ก็เห็นไอ้พี่กี้กำลังลุกออกจากเตียง แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ใช่สิ เมื่อกี้ผมก็จัดให้หนักอยู่ สงสัยกันใช่ไหมครับ ทำไมผมถึงไม่อายไม่เขินอะไรเลยทั้งๆ ที่ไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ผมน่ะ...ผู้ชายนะครับ หนังโป๊ก็เคยดู เรื่องพวกนี้มันเป็นไปเองโดยธรรมชาติครับ คิดให้เป็นธรรมชาติมันก็เป็นธรรมชาตินั่นแหละครับ สรีระร่างกายผู้ชายมันไม่ค่อยมีส่วนเว้าส่วนโค้ง ไม่มีอะไรน่าดึงดูดเท่าไหร่หรอก แต่ก็แปลกแฮะ... ทำไมตอนนี้ ‘นิวน้อย’ ถึงได้ชูชันขึ้นมาซะงั้น

‘นี่ผมมีอารมณ์กับไอ้พี่กี้เหรอ?’

โอ้ววววว ไม่นะ มันก็คงแค่อารมณ์ทางเพศแหละ ...ไม่ต้องชอบ ไม่ต้องรักกัน อารมณ์มันก็มาได้แหละ อย่าคิดมากนิว อย่าคิดมาก

แล้วผมจะเอามันลงยังไงวะ... ห้องน้ำก็ถูกช่วงชิงไปแล้ว ...นาทีนี้ต้องจัดใต้ผ้าห่มนี่แหละ!

ผมเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่มาไว้ใกล้ตัว แล้วสอดตัวเองเข้าไปภายใต้ผ้าห่มอุ่น รีบจัดการธุระให้ตัวเองเสร็จสรรพ ใช้เวลาไม่เกิน 15 นาที ผมก็รู้สึกสบายตัวขึ้น จากนั้นก็รีบยัดกระดาษทิชชู่ลงในถุงพลาสติก มัดปากถุงอย่างแน่นหนา แล้วค่อยไปหย่อนทิ้งถังขยะ พร้อมกับปิดฝาด้วย

สบายใจละ คืนนี้นอนได้ละผม มองไปที่ประตูห้องน้ำ ไอ้พี่กี้ยังไม่ออกมาเลย อดหัวเราะไม่ได้จริงๆ นะ สะใจโคตรๆ

คิดได้แบบนั้น ก็ทิ้งตัวลงนอนบนโซฟา ไม่นานก็หลับใหลไปในห้วงนิทรารมย์...

.

.

.

ผมค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น ก็เห็นหน้าหล่อๆ ของไอ้พี่กี้วนเวียนอยู่แถวหน้าผม ตกใจเล็กน้อย แต่ความง่วงมีมากกว่า

“นิว ตื่นเถอะ”

“อะไรพี่ พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นดีเลย ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ” ผมงัวเงียพูดออกไป

“นั่นแหละ ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน”

“ไม่ปายยย จานอน” ผมพลิกตัวหันหลังให้

“มาถึงทะเล ก็ต้องไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาดดิ”

“เช้าพรุ่งนี้ค่อยดูก็ได้พี่ วันนี้ผมง่วง”

“นิว...จะลุก หรือ ไม่ลุก” เสียงเย็นๆ มาอีกแล้วครับ ต้องลุกสินะ ไม่งั้นอาจเจอดีตั้งแต่เช้าก็เป็นได้

“...อืออ..”

ผมยอมลุกจากโซฟา แล้วไปล้างหน้าแปรงฟัน จากนั้นเราทั้งคู่ก็เดินลงไปที่ชายหาด อากาศปลอดโปร่งมากครับ ผมสูดหายใจแรงๆ เข้าสู่ปอด สุดยอดดด บรรยากาศดีเว่ออออออร์

เราถอดรองเท้าแตะไว้ แล้วเดินลงไปผืนทรายสีขาวสะอาด น้ำทะเลใสตีขึ้นมากระทบฝั่ง โดนเท้าเราเบาๆ ให้ความรู้สึกอุ่นๆ เย็นๆ เหมือนกับเวลาที่เดินไปกับคนข้างๆ เลย

บางครั้งก็...อบอุ่น

บางครั้งก็...หนาวๆ

แต่ทุกครั้งก็...รู้สึกดีเสมอ

ผมมองคนข้างกายที่ตอนนี้แหงนหน้าไปทางท้องฟ้า สายตาจับจ้องพระอาทิตย์ที่กำลังจะเคลื่อนตัวออกจากหมู่เมฆ ...ทำไมเป็นคนหล่อขนาดนี้นะ พ่อแม่เลี้ยงดูยังไง ตอนเด็กกินข้าวกับอะไร ทำไมถึงได้แตกต่างกับผมจัง อยากหล่อแบบนี้บ้าง

...และถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมคงตกหลุมรักนานแล้ว



“อะไร แอบมองพี่เหรอ” โดนจับได้ซะแล้วว่าแอบมอง

“...ไม่ได้มองซักหน่อย” เฉไฉไปเรื่อยล่ะผม

“ก็เห็นอยู่ว่าแอบมอง ...หลงรักพี่เข้าแล้วอ่าดิ” สะดุ้งแพร๊พ...เหมือนอ่านความคิดออก

“บะ..บ้าเหรอ”

ผมพูดจบ ไอ้พี่กี้ก็ยืนหันหน้ามาทางผม จ้องตาผมนิ่ง เอื้อมมาจับมือผมแล้วกุมไว้เบาๆ ทั้งสองข้าง เอ่ยถามประโยคหนึ่งออกมา



“...เริ่มชอบพี่บ้างหรือยังครับ”



“ก็...ชอบ...นิดหน่อย”



“แค่..นิดหน่อย..เองเหรอ”

“มากกว่า...นิดหน่อย...แหละ”

“มากกว่า...นี่เท่าไหนอ่ะ ถ้าคะแนนเต็มสิบ ให้ที่เท่าไหร่”

“ห้า”

“แล้วอีกห้าล่ะ ทำยังไงถึงจะได้เต็มสิบ”



“ไปทำนมมาดิพี่ ผมชอบคนนมใหญ่ๆ ฮ่าๆๆ”

“หมดกัน โหมดซึ้ง กูอุตส่าห์บิ้วท์”

แล้วเราก็หัวเราะกันเสียงดังเลย...



ถึงผมไม่ได้บอกว่าชอบพี่มาก แต่พี่ก็คือ ‘คนพิเศษคนเดียว’ ที่ผมอนุญาตให้เข้ามาใกล้ชิดขนาดนี้นะ...



ดูพระอาทิตย์ขึ้นเสร็จ พวกผมก็ไปทานอาหารที่โรงแรมจัดไว้ให้ เป็นแบบบุฟเฟ่ต์ เจอพี่แนนกับพี่กายนั่งทานอยู่ก่อนแล้ว จึงเดินเข้าไปสมทบ และนั่งด้วย

“เป็นไงบ้างนิว เมื่อคืนนอนหลับดีไหม” พี่แนนเอ่ยทักทายผม

“สบายดีคร๊าบบบ แล้วพวกพี่ล่ะ เป็นไงบ้างครับ”

“ดีมาก” เป็นพี่กายที่ตอบแทน พร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่มให้พี่แนนส่วนพี่แนนนั้นอายม้วนไปแล้ว ทำเอาผมถามต่อไม่ถูกเลย เลยหันมาจัดการอาหารตรงหน้าตัวเอง ซักพักไอ้พี่กี้ที่ตักอาหารเสร็จก็เดินมานั่งข้างผม

“แหมๆๆๆ เปิดตัวแล้วใช่ไหมกี้” พี่แนนเอ่ยแซวพี่กี้ ด้วยน้ำเสียงอยากรู้มากกกก

“...ก็ไม่มีอะไร แค่อัพรูปเฉยๆ”

“มากันสี่คน อัพแค่สองคน คือไรอ่ะ”

“ก็ไม่อะไร... กินไปๆ เพื่อน”

“นิวก็พูดอะไรมั่งดิ” ไหงโยงมาหาผมซะงั้น

“จะให้ผมพูดอะไรพี่ ผมไม่ใช่คนอัพรูปลงซักหน่อย”

“ย่ะ ปากแข็งทั้งคู่อ่ะ”

หลังจากนั้นทุกคนก็สนใจอาหารการกินตรงหน้า ไม่มีใครพูดถึงประเด็นนี้อีกเลย

.

.

.

ตกเย็น

ผม พี่กี้ และพี่กายเตรียมเซอไพรส์วันเกิดพี่แนน พี่กายสั่งลูกโป่งหลากสีมาประดับตกแต่งในห้องที่โรงแรม ซึ่งพี่แนนไม่น่าจะรู้นะครับ เพราะวันนี้พี่กายและพี่แนนออกไปเที่ยวดำน้ำกัน ปล่อยให้ผมและพี่กี้เป็นคนจัดการธุระทางนี้ ซึ่งพวกผมก็จัดการเรียบร้อย รอให้พี่กายและพี่แนนกลับมาเปลี่ยนชุด ตอนนี้แหละที่เราจะทำการเซอไพรส์กัน

ไม่นาน พี่กายก็ไลน์มาบอกว่ากำลังจะขึ้นมาบนห้องแล้วนะ ให้พวกเราเตรียมตัว ซักพักหนึ่งก็ได้ยินเสียงกำลังจะเปิดประตูเข้ามา ผมกับพี่กี้ก็รีบจุดเทียนบนเค้กไปยืนรอตรงประตู



...แกร๊กกก...



บานประตูค่อยๆ เปิดออก...



“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ...แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู...”

“อธิษฐานก่อน อย่าเพิ่งเป่า” พี่กายเอ่ยกับพี่แนนเบาๆ แล้วพี่แนนก็หลับตาอธิษฐาน ไม่นานก็ลืมตาแล้วเป่าเทียน

“ขอบคุณทุกคนเลยนะ พี่กาย กี้ นิว... มาๆ มากอดหน่อย”

“ไม่เป็นไรเลยคร๊าบ เต็มใจทำให้ที่สุดครับ” ผมบอกพี่แนนตอนเรากอดกัน



จบการเซอไพรส์ พวกเราทุกคนก็ย้ายตัวเองไปร้านอาหารฟิวชั่นแห่งหนึ่ง พี่กายเป็นคนจองไว้ บรรยากาศในร้านคนไม่พลุกพล่าน เรียบหรู ดูดี เราได้โต๊ะที่มองออกไปเจอทะเล ช่วงค่ำแบบนี้ กำลังดีเลยล่ะครับ ท้องฟ้าสีเทากำลังจะถูกกลืนหายไปเป็นสีเดียวกับท้องทะเลกว้างใหญ่

“พี่สั่งอาหารเป็นคอร์สไว้ให้แล้วนะทุกคน อยากได้อะไรเพิ่มเติมไหม” พี่กายเอ่ยขึ้น แต่ก็ไม่มีใครสั่งเพิ่มซักคน

“นิว เอาไวน์ไหม” พี่แนนถามผม

“เอาครับ” ผมตอบตกลงทันที อยากซึมซับบรรยากาศให้ได้มากที่สุด

ไม่นานแก้วไวน์ก็มาอยู่ในมือผม ดื่มไปทีละนิด ตักอาหารเข้าปากทีละหน่อย มีเสียงเพลงคลอไปด้วย บางโมเม้นท์ก็แอบมองคนข้างกายที่กำลังพูดคุยกับพี่กายอย่างออกรสออกชาติ มองทีไรใจผมก็สั่นทู๊กกกกที คนบ้าอะไร หล่อฉิบหาย

ถ้าผมต้องเสียคนคนนี้ไป...ผมคงทนไม่ได้

พี่เค้า...เป็นของผม

นั่นเป็นความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาภายในใจ รู้สึก...ไม่อยากปล่อยมือ อยากให้พี่เค้ามาคอยกวนใจอยู่แบบนี้ อยากให้อยู่ใกล้ๆ ไม่ไปไหน เหมือนอย่างตอนนี้... ที่เราไม่ต้องพูดกันก็ได้ แต่ก็รู้ว่า ‘มีอยู่’ 



แก้วไวน์ของผมถูกเติมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง จนต้องเปิดไวน์ขวดใหม่ ผมรู้สึกเคลิ้มๆ อยากจะหลับ แต่ก็รู้แหละว่ายังหลับไม่ได้ ยังอยู่ร้านอาหารอยู่เลย ไม่นานไอ้พี่กี้ก็ดึงตัวผมไปซบลงที่ไหล่ พร้อมกับลูบหัวเบาๆ

“นิวเมาแล้ว พอนะครับ”

“ยัง...ยังไม่เมา”

“..ง่วงเหรอครับ”

“..อืออ”

“งั้นเรากลับห้องเรากันดีไหม”

“ดี”



แล้วผมก็รู้สึกว่าตัวลอยๆ ใช่แล้ว ไอ้พี่กี้มันอุ้มผมขึ้น แล้วเดินออกจากร้านอาหาร ตรงไปยังรถ ผมถูกวางลงเบาะข้างคนขับ ไม่นาน ไอ้พี่กี้ก็มาประจำตำแหน่งคนขับ มันพยายามจะคาดเข็มขัดนิรภัยให้ผม แต่ผมก็ดิ้นยุกยิกไปมา เพราะอากาศมันร้อน ในขณะที่พัลวันกันอยู่ ปากของผมกับพี่กี้ก็เผลอชนกัน ยิ่งทำให้อากาศร้อนหนักกว่าเดิม

ผมสัมผัสได้ถึงเรียวลิ้นร้อนผ่าวที่เกี่ยวกระหวัดรัดรึงปลายลิ้นของผม น้ำลายเหนียวชุ่มเปรอะเปื้อนไปตามข้างแก้มและคาง เราต่างฝ่ายต่างแลกลิ้นกันอย่างเมามันส์ ไม่มีใครยอมใคร ...แต่แล้วไอ้พี่กี้ก็ผละริมฝีปากจากไป



“เดี๋ยวค่อยไปต่อที่ห้องนะครับ...คนดี”



ค้างสิ... ค้างเติ่งเลยผม



TBC.



Talk : ตอนนี้น้องเริ่มยอมรับความรู้สึกดีๆ ของตัวเองบ้างแล้ว ดีใจแทนพี่กี้ เย้~~  ตอนหน้าจะเป็นไงน้ออออ ตื่นเต้นแทน 55555

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และคอมเม้นท์มากๆนะคะ ตอนนี้ไรท์มีทวิตเตอร์แล้วนะคะ (หลังจากที่ไม่ได้เล่นนานเกือบ 10 ปี 555) ฟอลเข้าไปพูดคุยกันได้ค่ะ @ameeram98048194 หรือ search หา #หมอกี้น้องนิว ก็ได้ค่ะ ไรท์จะอัพเดตเกี่ยวกับนิยาย หรือข้อมูลต่างๆ ในช่องทางนี้ค่ะ (จะพยายาม คือโดนเพื่อนไล่ให้ไปสมัครทวิตเตอร์ และให้ไปสร้าง hashtag เพื่อรี๊ดจะได้หาเจอได้ง่ายๆ นางว่างั้นนะ) เข้ามาคุยกันเยอะๆนะคะ บางครั้งป้าวัย 30+ ก็เหงาๆอยู่เหมือนกันค่ะ (ทำตางุ้งงิ้ง)

[blove]

เอ้าๆ *มือปิดหน้า กางนิ้วออก*  จะรอดไหม 55555

[p_phai]

 

[cavalli]

 

[Billie]

 

เอาแล้วววว

[iceman555]

 

[love-boy]

รอ ฉันรอเธออยู่ 
ใจจะขาดดดดดด 

[a-mee-ra]

ตอน 15 เสร็จ หรือ ไม่เสร็จ




ติดตามอ่านได้ที่นี่ค่ะ —> ReadAwrite  หรือ ธัญวลัย

[blove]

ชิชะ!! อาร๊ายย 

[cavalli]

 

[iceman555]

 

[p_phai]

 

[a-mee-ra]

ตอน 16 ก็มาดิคร๊าบ


เช้าวันจันทร์

หลังจากไปเที่ยว กลับมาทำงาน ผมก็ยังต้องตื่นไปราวด์วอร์ดเหมือนเคย เอาของฝากไปฝากวอร์ดต่างๆ และพี่ๆ เพื่อนร่วมงานที่ผมสนิทสนม รวมทั้ง ER ด้วย

"ไปเที่ยวทะเล ทำไมไม่เห็นดำเลยคะคุณหมอนิว หรือว่าอยู่แต่ในห้องค๊าาา" ทันทีที่โผล่หน้าเข้าไป ER พี่มินนี่ก็ทักทายซะผมไปต่อไม่เป็นเลยครับ จึงได้แต่หัวเราะแหะๆ แก้เก้อไป

"เหมือนน้ำทะเลจะหวานด้วยนะค๊าาา อิอิ" อันนี้เป็นเสียงพี่พยาบาลอีกคนแทรกเข้ามา

"แล้วยังไงคะ เปิดตัวแล้วเหรอคะ"

"ดีใจด้วยนะค๊าาา น่ารักมากเลยค่าาา"

ตอนนี้ผมเริ่มมึนกับแต่ละเสียงครับ จะตอบคำถามไหนก่อนดี จะแก้ตัวหรือตอบรับความปรารถนาดีของทุกคนไว้ แต่แล้วเสียงก็ค่อยๆ เงียบลง พร้อมกับรับรู้ได้ถึงสัมผัสอุ่นๆ จากฝ่ามือใหญ่ที่แตะลงแขนผม

"มีอะไรกันรึเปล่าครับ" ร่างสูงคุ้นตาโผล่หน้ามาจากด้านหลังผม

"ไม่มีอะไรค่าา แซวน้องนิดหน่อยค่าา" เป็นพี่มินนี่ครับ รีบออกหน้ารับแทนคนอื่น

"อ่อ คงแซวเรื่องผมอัพรูปคู่น้องใช่ไหมครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่แกล้งน้องเล่นเฉยๆ แค่…พี่น้องครับ" พูดจบ ก็แจกยิ้มหล่อกระชากใจ ทำเอาสาวน้อยสาวใหญ่สาวสองระทวยกันเป็นแถบๆ ส่วนผมนั้นได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่ในใจ อยากรู้คำตอบอยู่เหมือนกันว่าไอ้พี่กี้จะว่าไง จะได้ว่าตามกัน

พูดจบ ไอ้พี่กี้ก็ลากผมออกมาจาก ER รวมทั้งลากผมไปด้วยทุกที่ในวันนี้ มันก็ดีนะ เพราะทุกคนที่เจอหน้าเราสองคน เป็นต้องถามถึงประเด็นนี้กันหมด การที่ผมไปกับไอ้พี่กี้ ทำให้ผมไม่ต้องตอบคำถามเอง ไม่ต้องลำบากใจ ไม่ว่าจะคำถามไหน ไอ้พี่กี้เอาอยู่ ผมก็เลยรอดตัวไป

แต่… แต่มีคนนึงที่ผมไม่รอดว่ะ มันดักรอผมอยู่ห้องเลย พอมันได้ยินเสียงผมเปิดประตูห้องเท่านั้นล่ะ มันก็รีบเปิดประตูห้องมันมาจ๊ะเอ๋ผมเลย ไม่ต้องเดาเลยครับ ไอ้เพื่อนเต็มไง รออัพเดตเต็มที่อ่ะ

"มานี่เลยมึง" มันไม่ยอมให้ผมเดินเข้าห้องตัวเอง มันลากผมเข้าไปห้องมันที่อยู่ข้างๆ

"ใจเย็นนนนน กูไม่หนีไปไหนหรอก"

 มันลากผมมาหยุดอยู่ที่โซฟากลางห้องมัน แล้วมันก็เริ่มซักไซ้ผม

"อะไรยังไงมึง ทำไมอาจารย์กี้ป่าวประกาศกับผู้คนว่าแค่พี่น้องวะ"

"ก็แค่พี่น้องจริงๆ ไง มีอะไรงงเนี่ย"

"หรือว่าพวกมึงยังไม่ตกลงคบกันวะ"

"ก็เออไง ยังไม่เป็นแฟนกันซักหน่อย"

"บรรยากาศดีขนาดนั้น พี่กี้ไม่ขอมึงเป็นแฟนเหรอวะ"

"อือ ก็ไม่เห็นขอ"

"แล้วถ้าพี่เค้าขอ มึงจะว่าไง"

"ไม่รู้ว่ะ กูยังงงๆ อยู่เลย"

"มึงงงอะไรวะนิว …เวลาอยู่กับพี่เค้า มึงมีความสุขไหม"

"ก็…รู้สึกดีแหละ"

"มึงชอบ หรือ ไม่ชอบ พี่เค้า"

"ก็…ชอบแหละ"

"แล้วมึงได้บอกพี่เค้าไหม"

"ก็บอกนะ แต่บอกว่า…ชอบนิดหน่อย"

"มึงนี่น๊าา ทำไมเป็นคนปากแข็งขนาดนี้"

"ปากแข็งตรงไหน ปากกูนุ่มจะตาย อิอิ" ปากผมนุ่มจริงๆ นะ ไม่งั้นไอ้พี่กี้คงไม่จูบแล้วจูบอีกหรอก ฮ่าๆๆๆ

"ยังตลกได้นะมึง" จะว่าไป ดูไอ้เต็มมันเครียดๆ นะครับ

"มึงนั่นแหละเป็นอะไร ดูซีเรียสกว่ากูอีกนะเนี่ย"

"เฮ้อออ จะไม่ให้กูซีเรียสได้ไงวะ ไอ้ฟิล์มน่ะ มันถามเรื่องมึงจากกูทุกเช้าเที่ยงเย็นเลยเนี่ย คือถ้ามึงชอบพี่กี้ กูจะได้บอกมันว่าตัดใจซะ จะได้ไม่เสียความรู้สึกกันไปมากกว่านี้"

"แล้วทำไมมันไม่มาถามกูเองวะ คิดจะจีบกู ก็ต้องเข้าหากูสิวะ นี่เข้าหามึงทำไมอ่ะ …เอ๊ะ หรือว่าพวกมึงมีซัมธิงอะไรกันอยู่" ผมชักจะได้กลิ่นอะไรบางอย่างแล้วนะ

"บ้าเหรอมึง มันก็แค่มาปรึกษากูเรื่องมึงเฉยๆ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง" หลบตากูด้วยนะไอ้เต็มมึงน่ะ

"มันมาปรึกษามึงกี่ครั้งแล้ว"

"ก็หลายครั้งอยู่"

"กูว่า…มึงต้องอัพเดตอะไรให้กูฟ้งบ้างแล้วล่ะเต็ม"

"อัพเดตเชี่ยไรวะ …สรุปเลยนะ คือมึงก็ชอบพี่กี้อยู่ แต่ยังไม่ได้คบกันเป็นแฟน รอให้อะไรๆ มันชัดเจนกว่านี้ ละค่อยไปต่อเนอะ กูจะได้ไปบอกไอ้ฟิล์ม"

"ฝากบอกมันด้วย ถ้ามันชอบกู ช่วยเข้าหากูด้วย ตอนนี้ยังมีหวัง …คือ กูก็ยังไม่ปักใจที่พี่กี้หรอก เผื่อไอ้ฟิล์มดีกว่าไง …ละตอนนี้กูมีสิทธิ์เลือกใช่ไหม งั้นกูขอใช้สิทธิ์นั้น" พูดจบ ผมมองหน้าไอ้เต็ม อยากเห็นสีหน้ามันครับ ไม่ได้อะไรกับไอ้ฟิล์มหรอก แต่แค่แกล้งเพื่อนเฉยๆ

"มึงจะจับปลาสองมือเลยเหรอวะ" นั่นไง สีหน้ามันดูไม่ปกติอ่ะ

"กูจะจับแค่ตัวเดียว แต่กูกำลังเลือกอยู่ไง"

"…กูไม่คิดเลยว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้ เล่นกับความรู้สึกคนอื่นแบบนี้" มันด่าผมครับ ด่าด้วยสีหน้าจริงจังด้วยนะครับ

"กูก็แค่…อยากได้สิ่งที่ดีที่สุดเว้ย …ว่าแต่มึงเหอะ เป็นอะไร มึงเป็นเพื่อนกูไม่ใช่เหรอ มึงต้องอยากให้กูได้สิ่งที่ดีที่สุดสิวะ"

"………"

มันเงียบไป ไม่ตอบผมครับ ผมจึงเอื้อมมือไปกอดคอมัน แล้วพูดกับมันดีๆ

"มึงจำไว้นะ… ยังไงกูก็เป็นเพื่อนมึง"

พูดจบ ผมก็ตบบ่าไอ้เต็มสองสามครั้งก่อนจะเดินออกไปจากห้องมัน ทิ้งไอ้เพื่อนตัวดีไว้กับความสับสนงุนงงในหัวตัวเอง



ผมกลับมาถึงห้อง อาบน้ำปะแป้งเตรียมเข้านอน หยิบโทรศัพท์มาเลื่อนๆ ถูๆ ไปมา ดูซิมีอะไรให้อัพเดต ในไลน์มีข้อความไอ้พี่กี้ค้างอยู่ คือจะไลน์มาทำไมวะ เพิ่งแยกกันก่อนที่ผมจะเดินขึ้นห้องเอง

Kie : ฝันดีนะครับ คนดีของพี่

อ่านแล้วก็รู้สึกหน้าร้อนๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ไอ้พี่กี้ไลน์มาบอกฝันดี ผมจึงตอบกลับไป

New : ครับ ฝันดีครับพี่

ไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมาอีก

Kie : ทำไมยังไม่นอน

New : ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ

Kie : วันนี้ไม่ให้พี่ไปช่วยอาบน้ำเหรอ

New : หื่นว่ะ

Kie : หื่นแล้วรักไหมอ่ะ

New : 

Kie : ไปนอนด้วยได้ป่าว

เอ่ออออ…อยู่ดีๆ ก็ขอมานอนด้วยเว้ยคนเรา เอาไงดีวะ คิดๆๆๆ สมองฝั่งเหตุผลบอกว่าไม่ควร แต่ฝั่งความรู้สึกอ่ะไปแล้ววว อนุญาตไปแล้ววว เอาไงดีวะ เอาวะ ลองดูซักตั้งเว้ยยยย ไอ้นิว!

New : ก็มาดิคร๊าบบบบ

Kie : จริงเหรอ!!

New : อือ

Kie : อีก 2 นาทีรอเปิดประตูให้ด้วย

New : (ส่งสติ๊กเกอร์ 'Ok' ตอบกลับไป)

ผ่านไปไม่ถึง 2 นาทีดีครับ ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้อง เลยต้องรีบวิ่งไปเปิดให้พ่อเจ้าประคุณ พอเปิดประตูออกไปก็เป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครนั่นแหละครับ เปิดประตูปุ๊ป เจ้าตัวก็รีบผลุบเข้ามาเลย พอปิดประตูเท่านั้นแหละ สองแขนก็เข้ามาโอบกอดผมเลย

"อะไรเนี่ยพี่"

"ขอกอดหน่อยยยย"

"เว่อร์ละๆๆ" ปากผมว่าให้ แต่มือผมก็โอบกอดตอบพี่เค้านะ อิอิ

"คิดถึงอ่ะ"

"แยกกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะพี่กี้ เกินไปไหม"

"1 วินาทีก็นานแสนนานละสำหรับพี่"

"โอ้ยยยย ขออ้วกได้ไหม" หมั่นไส้มากกกกครับ

"อะไร ยังไม่ได้กันจะท้องแล้วเหรอ หึหึ"

"ไอ้พี่กี้!!"

ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยแล้ว นี่ผมคิดผิดหรือคิดถูกที่อนุญาตให้ไอ้พี่กี้มานอนด้วยเนี่ย คืนนี้จะเป็นไงน้อ ภาวนาให้นอนจับมือกันใสๆ หลับไปละกัน อย่างน้อยถ้าจะมีอะไรกัน ก็ขอใช้คำว่า 'แฟน' ก่อนเถอะนะ

ผมมองดูเตียงนอนห้องตัวเอง เป็นเตียงเดี่ยวขนาด 3.5 ฟุต จะนอนกันยังไงวะ ผู้ชายสองคน ต้องเบียดกันเบอร์ไหนถึงจะนอนได้ ไอ้ตอนเค้าขออนุญาตละไม่คิด นิวเอ้ยยยย อยากจะเบิร์ดกระโหลกตัวเองซะจริงๆ

"พี่กี้ เปลี่ยนใจยังทันนะ เตียงห้องผมมันแคบ นอนไม่สบายหรอก"

"ไม่ใช่อุปสรรค" พูดจบ พ่อเจ้าประคุณก็ลงไปนอนที่เตียงของผมทันที พร้อมกับเหลือที่ให้ผมนิดหน่อย

"นี่ไง นิวนอนตรงนี้ ไม่ตกเตียงหรอก เดี๋ยวพี่กอดนิวไว้ หึหึ"

ผมมองดูเนื้อที่อันน้อยนิด แล้วก็ได้แต่ส่ายหัวเบาๆ จากนั้นก็เดินไปปิดไฟ แล้วกลับมาล้มตัวลงบนเตียงนอน ทันทีที่หัวแตะหมอน แขนใหญ่ก็ช้อนมารองคอไว้ พี่กี้นอนหันหน้ามาทางผม ส่วนผมหนอนหงาย โดยลำตัวแทบจะอยู่ในอ้อมกอดของพี่กี้แล้ว เราตัวแนบชิดสนิทกันมาก มากถึงขนาดได้ยินเสียงลมหายใจ และเสียงจังหวะการเต้นหัวใจของอีกฝ่าย

พี่กี้ต้องได้ยินเสียงเต้นหัวใจผมแน่เลย มันคงถี่รัวยิ่งกว่าตีกลองชุดซะอีก ใช่ครับ ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก คงเหมือนสาววัยแรกรุ่นที่เพิ่งถูกชายแตะตัวครั้งแรก ฮ่าๆๆ ผมอาจจะพูดเว่อร์ไปหน่อย แต่ฟีลมันใช่มากเลยครับ

"ใจเต้นแรงไปไหมนิว" นั่นไง ไอ้พี่กี้มันได้ยินโดยที่ไม่ต้องใช้ Stretoscope เลย

"ก็…ธรรมดานี่นา"

"อยู่ใกล้พี่แล้วตื่นเต้นเหรอครับ" ไอ้พี่กี้มันกระซิบถามผม

"ไม่ได้ตื่นเต้นซักหน่อย"

"เหรอ แต่เหงื่อเต็มฝ่ามือเลยนะ หึหึ" มันฉวยมือผมไปจับไว้ครับ งือออ ตัวก็ถูกกอดไว้ มือก็ถูกจับไว้ ขายังโดนขายาวๆ ของไอ้พี่กี้พาดทับอีกด้วย นี่ผมสูญสิ้นอิสรภาพแล้วใช่ม้ายยย

"เงียบไปเลยพี่ จะนอนไม่ใช่เหรอ นอนไปดิ" ผมทำเสียงดุใส่ แต่อีกฝ่ายก็ไม่เห็นจะกลัวเลย

"อยากนอนแล้วจริงๆ เหรอครับ"

"อือออ…"

"งั้นก่อนนอน ขอ goodnight kiss ได้ไหมครับ"

"เราเป็นแค่พี่น้อง ไม่ต้อง goodnight kiss ก็ได้พี่" ขอย้อนคำพี่แกหน่อยเถอะ

"พูดแบบนี้ แสดงว่า…นิวไม่อยากเป็นแค่พี่น้องแล้วใช่ไหมครับ"

"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น" จริงๆ นะครับ ผมแค่หาข้ออ้างไม่ให้ไอ้พี่กี้ลวนลามผมเท่านั้นเอง

"งั้นหมายความว่าไง"

"ก็แค่เตือนสติพี่เฉยๆ …เดี๋ยวพี่จะหื่นใส่ผม"

"นิวกลัวพี่เหรอครับ" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนโยน

"ครับ…ผม…ยังไม่พร้อม" ผมตอบเบาๆ กลับไป เพราะผมรู้ว่าถ้ามีจูบ มันต้องมีพาร์ทต่อไป มันไม่จบที่จูบหรอก อยู่บนเตียงด้วยกันขนาดนี้แล้ว

"ได้ครับ…ไม่ให้ก็ไม่ให้ครับ"

พูดจบ ไอ้พี่กี้ก็โน้มริมฝีปากมาจูบผมที่หน้าผากแทน เป็นจูบบางเบา แต่รู้สึกอบอุ่นซาบซ่านไปทั้งหัวใจเลยล่ะครับ

"ขอบคุณนะครับพี่กี้…ที่เข้าใจนิว"

พี่กี้ไม่ตอบ แต่ลูบหัวผมด้วยความอ่อนโยน ผมจึงหันข้างเข้าหาร่างสูง แล้วจุ๊บไปที่คางพี่เค้าหนึ่งทีเบาๆ แล้วรีบหมุนตัวกลับมานอนหงายตามเดิม ได้ยินเสียงหัวเราะหึหึอยู่ในลำคอพี่เค้าอย่างพึงพอใจ ส่วนผมนั้นก็ยังเขินๆ เหมือนเดิมคร๊าบบบ ><

.

.

.

เช้าวันถัดมา

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับร่างสูงใหญ่ของไอ้พี่กี้ที่อยู่ข้างกาย แขนยังโอบพาดตัวผมอยู่เลย ดวงตายังคงปิดสนิทพร้อมกับลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเจ้าตัวยังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรารมย์ ผมมองดูคิ้วหนาทั้งสองข้าง เรื่อยลงมาที่สันจมูกโด่ง เรียวปากตรงหน้าที่เจ้าตัวชอบใช้มาบดขยี้ผมนักหนา มองแล้วก็ให้ความรู้สึกหน้าร้อนผะผ่าวขึ้นมา นี่ผมเขินไอ้พี่กี้แม้กระทั่งตอนหลับเหรอเนี่ย ผมว่าผมเป็นเอามากอยู่นะ อาการหนักแล้วเรา

คิดได้แบบนั้น ผมจึงค่อยๆ เอาตัวเองออกมาจากการโอบกอดของไอ้พี่กี้ แต่ก็คงขยับแรงไปหน่อย ร่างสูงตรงหน้าเลยเปิดเปลือกตาออกมา สุดท้ายก็ตื่นจนได้

"ตื่นแล้วเหรอครับคนดี"

"ครับ พี่กี้นอนต่อก็ได้นะ เดี๋ยวนิวจะลุกไปอาบน้ำ"

ผมลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ถูกไอ้พี่กี้รั้งตัวลงไปนอนกอดเหมือนเดิม

"อย่าเพิ่งไปได้ไหม…ขออยู่แบบนี้อีกซักพัก" พูดไปก็เอาหน้ามาถูไหล่ผมด้วยนะ

"แต่วันนี้พี่มีเคสใหญ่ที่ต้องผ่านะ"

"ขอแค่ 5 นาทีน๊าา" ผมว่าไอ้พี่กี้มันก็ขี้อ้อนเหมือนกันนะเนี่ย

"…ก็ได้…ครับ" ละผมก็ใจอ่อนทู๊กกกกกกที

ห้านาทีของพี่กี้หมดไปกับการมองหน้าผม หอมแก้มผม ทำปูไต่ผม และสุดท้ายที่ขาดไม่ได้คือการประทับจูบลงมาที่ปากผม ดูดเม้มริมฝีปากไปจนถึงส่งเรียวลิ้นเข้ามาด้านใน ทำเอาผมตัวอ่อนระทวย โอ้ยๆๆๆๆ แล้วเมื่อไหร่ห้านาทีมันจะหมดซักที หายใจจะไม่ออกอยู่แล้วครับ ให้ผมหายใจบ้างอะไรบ้าง งือออ

'กริ๊งงงงงงงงง'

ผมผลักอกพี่กี้ออกจากตัวเบาๆ ทำให้ไอ้พี่กี้ยอมปล่อยริมฝีปากผมให้เป็นอิสระ จึงมีโอกาสได้พูด

"หมดเวลา 5 นาทีแล้วววว"

นั่นเสียงนาฬิกาปลุกผมเองล่ะ ตั้งไว้ 5 นาทีสำหรับพี่กี้ ถ้าไม่ตั้งไว้มีหวังล่อไปเป็นชั่วโมงแน่ๆ อิอิ



TBC.



Talk : วันนี้ลงพิเศษให้ค่ะ เนื่องจากครบรอบที่อัพนิยายเรื่องนี้ครบ 1 เดือน เย้!! เรื่องนี้อาจจะใช้เวลาเดินทางร่วมกันยาวนานหน่อยนะคะ อาจปาไป 40 ตอนเลยก็ได้ 55555 อย่าเพิ่งเบื่อกันน๊าา (ไรท์ก็อย่าเพิ่งเบื่อน๊าา : บอกตัวเอง) เป็นเรื่องที่ดำเนินไปเรื่อยๆ อาจจะยังไม่มีจุดพีคอะไร ยังไงก็ฝากด้วยเหมือนเคยนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และติดตามค่ะ แล้วพบกันอีกทีวันจันทร์นะค๊าา #หมอกี้น้องนิว

[cavalli]

 


น้องหมอ อย่าจับปลาสองมือ !!