[Yaoi]EX – Boyfrend[มนุษย์แฟนเก่า]/อัพSpecial เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ [29/03/2562]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [Yaoi]EX – Boyfrend[มนุษย์แฟนเก่า]/อัพSpecial เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ [29/03/2562]  (อ่าน 22606 ครั้ง)

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3

EX 35



“ลูกสาวของคุณแม่~~~~~~” เสียงตะโกนเรียกร้องดังขึ้นท่ามกลางใต้ตึกคณะมนุษย์ ชายร่างเล็ก สูงไม่เกิน 175 ซม. กำลังพุ่งเข้ามากอดชายร่างสูง 180 ที่อดีตเคยสถาปนาตัวเองว่าเป็นคนที่สวยที่สุดในคณะ แต่ในปัจจุบันเหลือเพียงแค่ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลา มากกว่าดูสวย เพราะปากที่เคยแต่งแต้มด้วยสีแดง บัดนี้มีเพียงลิบมันบางๆที่ทาเคลือบไว้เท่านั้น และในตอนนี้ผู้ชายคนนั้นกำลังโดนกอดรัดกับผู้ชายร่างเล็กประมาณอกของตนอย่างคิดถึง

“เป็นไงบ้างคะ ลูกสาวของคุณแม่ คุณแม่ได้ข่าวมาว่า ลูกสาวกลับใจมีเมียแล้วเหรอคะ” พี่ตาม หรือคุณแม่ เป็นรุ่นพี่ผู้ที่ไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศมา พอกลับมาถึงก็ได้ยินข่าวว่า รุ่นน้องสุดที่รัก หรือที่ตนเองเรียกว่าลูกสาวนั้น ได้ดิบได้ดี มีเมียเป็นตัวเป็นตน ทั้งๆที่เมื่อก่อน ชอบชวนตามไปอ่อยผู้ชายในผับอยู่เป็นประจำ

“คุณแม่… คุณแม่รู้ได้ยังไง”

“ข่าวดังจะตาย กรีนมันไปโพสคลิปใส่ในเพจมหาลัย คุณแม่เห็นนะ กรี้ดแตกมาก ทำไมลูกสาวคุณแม่แมนแบบนี้”

“แหม… คุณแม่ก็ อายจัง” โจวบอก ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งลงเม้าท์กับตามไปเรื่อยเปื่อย… โจวยังไม่บอกใช่มั้ยว่าหลังจากที่อิเตี้ยมันโพสคลิปลงเพจมหาลัยแล้วเกิดอะไรขึ้น ก็มีคนเข้าไปดูคลิป แถมยังแชร์ไปทั่ว ยัยวาววาก็โดนด่าสารพัด ว่าหน้าไม่อายบ้าง หน้าด้านบ้าง จนแทบจะเดินในมหาลัยไม่ได้ ซึ่งโจวก็ได้แต่หัวเราะแบบสวยๆ

บอกแล้วว่าเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเจ้โจวสยบมาร หึหึ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต!!!! ตอนนี้ยัยวาววาเลยลาออก ย้ายไปเรียนต่างประเทศ สะใจอิช้อยจริงๆ

“คุณแม่~~~ มาตั้งแต่เมื่อไร” หลังจากนั่งเม้าท์ไม่นาน อิเตี้ยก็เดินเข้ามาพอดี ซึ่งพอมันเห็นคุณแม่ก็รีบวิ่งเข้ามาหา ก่อนจะนั่งลงข้างๆคุณแม่ถามสารทุกข์สุกดิบ

“เพิ่งกลับมาเมื่อวาน วันนี้ก็มามหาลัยเลย เพราะคุณแม่ตื่นเต้นที่ลูกสาวมีเมีย”

“หึหึ คุณแม่ไม่รู้อะไร ลูกสาวคุณแม่ตอนอยู่กับเมียนะ มันแมนจะตาย”

“จริงเหรอ แล้วลูกสะใภ้คุณแม่เป็นยังไง น่ารักมั้ย” ตามถามอย่างตื่นเต้น เพราะยังไม่เห็นหน้าแฟนลูกสาวชัดๆเลย

“พี่มีนก็น่าตาน่ารักนะ นิสัยก็ห้าวๆ แถมยังโหดมากด้วย ตอนอิเจ้โดนพี่ไนท์ลากไปจะข่มขื่นนะ พี่มีนนะ พอรู้เรื่องก็บุกเข้าไปจัดการพี่ไนท์จนถูกหามเข้าไอซียูเลยอ่ะคุณแม่”

“มีรูปเมียของลูกสาวคุณแม่มั้ย คุณแม่อยากเห็น”

“อิเจ้ เอารูปพี่มีนให้คุณแม่ดูหน่อยสิ” กรีนหันไปบอกอิเจ้ที่นั่งทำหน้าทำตาใส่ตนเองอยู่ ซึ่งอิเจ้ก็เป็นเพื่อนที่ดีเชื่อฟังคำสั่งมาก โยนโทรศัพท์มาให้กรีนเปิดเอง เกือบรับแทบไม่ทัน!!!!

“หู้ว…. อิเจ้ มีรูปแบบนี้ด้วยเหรอ” กรีนค้นรูปในโทรศัพท์ไปได้สักพักก็ต้องตาโตด้วยความตกใจ เพราะไปกดเจอรูปมันกับพี่มีนนอนถ่ายด้วยกันบนเตียง แถมยังดูก็รู้ว่าไม่ได้ใส่อะไร อิโรติกสุดๆ อยากจะกรี้ดมากกกกกก

“เด็ดมาก”

“แหมๆๆ คุณแม่ก็” โจวพอเห็นรุ่นพี่สนิททำหน้าทำตาฟินๆแบบนั้น แถมยังพึมพำออกมาอีก ถึงโจวหน้าจะด้าน แต่โจวก็อายเป็นเหมือนกันนะ เพราะช่วงนี้โจวหน้าบางมากกกก

“คุณแม่ไม่รู้อะไร อิเจ้นะ ตอนมันตั้มกับพี่มีนนะ ตอนกรีนเข้าไปเห็นนะคุณแม่ แบบอยากจะกรี้ด กำลังเข้าได้เข้าเข็ม เสียดายตั้งสติหยิบโทรศัพท์ไม่ทัน”

“อิเตี้ยหุบปากได้ล่ะ พูดมากล่ะมึงอ่ะ” โจวชี้หน้าเพื่อนสนิท ก่อนอิเตี้ยจะเผลอพูดอะไรเรทๆไปมากกว่านี้ และดูมันทำท่าทางตอบกลับโจวสิ นอกจากจะไม่กลัวมันยังหัวเราะคิกคักอีก ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!!!!!

ครืน~ ครืน~~

“โอ๊ะ!!!! คุณแม่ต้องกลับก่อนนะลูกสาว เดี๋ยววันหลังค่อยนัดเม้าท์ใหม่ คุณแม่มีนัดต่อ” ตามที่เปิดดูข้อความที่ถูกส่งเข้ามาในเครื่องก็รีบเอ่ยลารุ่นน้องที่รักทั้งสองคน

“หูย คุณแม่แอบไปมีแฟนรึเปล่าเนี่ย รีบกลับจังเลย แอบซ่อนหนุ่มไว้ไม่บอกเหรอ”

“อิอิ ไม่บอกหรอก ไปแล้วนะจ้ะเด็กๆ” แล้วร่างเล็กของรุ่นพี่ก็ลับหายไป เหลือเพียงโจวและกรีนที่ยังนั่งมองหน้ากัน

“มองกูทำไมอิเตี้ย”

“เปล่า… กูแค่รู้สึกมึงดูหล่อๆ”

“อย่าทำสายตาแบบนี้ใส่กู ขนลุก!!!”

“แหมๆๆ หวงเนื้อหวงตัวนะมึง กูไม่เอามึงหรอก กูมีผัวแล้ว”

“เออ กูรู้ว่ามึงมีผัวแล้ว และผัวมึงกับเมียกูก็กำลังเดินมาหามึงกับกูอยู่นี่ไง” โจวบอกก่อนจะชี้นิ้วผ่านไหล่เพื่อน กรีนเลยหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นคนรักเดินกอดคอมากับพี่มีน

“ตัวเองงงงง”

“ครับตันๆ” ขุนเขาปล่อยคอมีนออก ก่อนจะเดินเข้าไปหอมแก้มคนรักเบาๆและทรุดตัวลงนั่งข้างๆ

“เกรงใจชาวบ้านเค้าหน่อยก็ดีนะ คิดว่าโลกนี้มีกันสองคนรึไง” และน้ำเสียงจิกกัดก็ดังขึ้นทันที จนกรีนหันไปมองจิกๆ ใส่อิเจ้ที่มองตนเองอยู่ด้วยสายตาริษยา อิจฉาล่ะสิ!

“แล้วไง สนเหรอ”

“หน้าด้านจริงๆ เมียจ๋าเหนื่อยมั้ย ไปกินชาบูกันมั้ย ผัวหิ๊วหิว” โจวเลิกสนใจอิสองผัวเมียตรงหน้า และหันมาสนใจเมียตัวเองแทน

“ไป มึงจ่ายนะ”

“ได้สิ แค่เมียคนเดียว ผัวคนนี้เลี้ยงได้” กรีนอยากจะเบะปากรัวๆใส่อิเจ้สักสิบที ด่าแต่คนอื่น มึงไม่อ้อนพี่มีนเลยนะอิเจ้!!!

“อิเตี้ย ไปมั้ย!!” พอเมียเถื่อนตกลง โจวก็หันมาชวนกรีน

“ไปสิ กูชอบของฟรี ตัวเองไปกินชาบูกันนะ”

“ครับ ถ้าตันๆอยากกินพี่ก็จะพาไป”

“ไม่เอา เค้าอยากกินของฟรีจากอิเจ้”

“อิงก!!”

“หึหึ มึงต้องเลี้ยงกูด้วย ใช่มั้ยครับพี่มีน”

“ครับ อิตุ๊ด เลี้ยงน้องกรีนด้วยนะ กูสั่ง หึหึ”

แล้วเจ้โจวคนเพิ่งหัดแมนคนนี้จะทำอะไรได้ นอกจากทำตามเมียสั่ง ไม่งั้นอย่าหวังเลยว่าอิเตี้ยจะได้กินฟรี แต่เจ้ยกเว้นให้พ่อคนป่าก็ได้ ข้อหา เคยแอบปลื้ม เลี้ยงทุกวันก็ยังได้ถ้าเลิกกับเมียมาหาโจว อิอิ



“พี่คะ พี่หล่อจัง มีเบอร์มั้ยคะ หนูชอบ” หลังจากที่ออกมาจากมหาลัยและกำลังจะเดินไปร้านชาบูกัน แต่จู่ๆก็มีเด็กสาวมัธยมปลายคนหนึ่ง เดินเข้ามาดึงโจวก่อนจะถามขึ้นอย่างอายๆ แต่โจวที่เห็นท่าทางของเด็กหญิงตรงหน้าทำแบบนั้นก็รีบเดินไปหลบหลังเมียทันที

โจวกลัวชะนีรุก!

“น้องชอบคนนี้เหรอ” มีนที่ชี้ไปทางโจวแล้วถามเสียงนิ่งๆ ซึ่งหญิงสาวก็ยิ้มแบบเขินๆตอบกลับ

“ใช่ค่ะ พี่เค้าหล่อมาก สเปคหนูเลย”

“หึหึ งั้นพี่เสียใจด้วยนะ ที่จะต้องทำให้น้องเสียใจ อินี่มันเป็นตุ๊ด ใช่มั้ยอิเจ้” มีนบอกหญิงสาวตรงหน้า ก่อนจะเปลี่ยนสรรพนามให้โจวเองเรียบร้อย

แม่งหึงชิบหาย!!!

นอกจากมีนจะต้องตามกำจัดผู้ชายที่เคยมาชอบมันสมัยเป็นตุ๊ด พอเริ่มแมนยังมีชะนีเข้ามาชอบอีก ไม่ได้ๆ อิตุ๊ดนี่ของมีน เป็นผัวของมีน มีนไม่ให้ใครทั้งนั้นโว้ย!!!!

“อะ… อะไรนะคะ”

“มันเป็นตุ๊ด ใช่มั้ยอิเจ้”

“ใช่จ้ะ พี่เป็นตุ๊ด อย่าชอบพี่เลย!!!” โจวทำท่าจีบไม้จีบมือใส่เด็กตรงหน้า ก็แหม.. เมียสั่งมาทางสายตาขนาดนั้น โจวก็ต้องทำน่ะสิ!!!

“ขะ ขอโทษนะคะ แต่พี่หล่อจริงๆ” เด็กสาวก้มหัวขอโทษและรีบเดินหนีไป ทิ้งให้กรีน ขุนเขาและมีนหัวเราะออกมาดังลั่น

“ฮ่าๆๆๆ พี่มีนสุดยอดเลย” กรีนที่กลั้นขำมานาน ก็หัวเราะขึ้นมาอย่างสะใจ อิเจ้พอมันไม่แต่งหน้าแต่งตาแล้วมันหล่อจริงๆกรีนไม่เถียงเลย แต่กรีนก็ไม่คิดจริงๆว่าจะมีชะนีน้อยมาเดินขอเบอร์ ฮ่าๆๆๆ

“อิเตี้ย หุบปากเลย”

“ฮ่าๆๆๆ อิเจ้ กูขอโทษกูฮา”

“เมียจ๋า ผัวกลัวชะนี” โจวเลิกสนใจเพื่อนก่อนจะคว้าเอวของมีนเข้ามากอดก่อนจะร้องอ้อน

“มึงจะกลัวทำไม เค้าแค่มาขอเบอร์มึงอิเจ้ ไม่ได้มาฉุดไปทำผัว”

“ทำไมเรียกอิเจ้ล่ะ”

“ก็กูหึงมึง ต่อไปกูจะเรียกมึงอิเจ้ ถ้าเกิดมีชะนีมาจีบอีก เค้าจะได้รู้ว่ามึงเป็นตุ๊ด ไม่กล้าจีบ เพราะมึงเป็นของกูคนเดียว”

“ก็ดีนะ เพราะเจ้ก็มีเมียคนเดียว” โจวบอกก่อนจะจุ๊บปากเมียเถื่อนเบาๆ ก่อนจะผละออกมา ขุนเขาที่เห็นฉากอุจาดลูกตานี้ไม่ไหว ก็จัดการตบหัวพวกมันสองตัวแรงๆไปคนล่ะหนึ่งที

“ประเจิดประเจ้อไอ้สัส ไปๆๆ ตันๆกูหิวแล้ว มัวแต่จีบกันอยู่ได้”

โอ๊ย!!! พ่อคนป่า นี่ถ้าโจวไม่มีเมียนะ โจวจะจับตั้มให้เข็ด!!

โจวมองขุนเขาอย่างแค้นเคือง ก่อนจะมองอิเตี้ยที่ควงผัวมันเดินนำหน้าไป โจวเลยเดินมาควงเมียไปบ้าง หึ๊ย!!! ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นอีก แต่ตอนนี้โจวคนนี้มีเมียเป็นตนแล้วนะ ที่สำคัญเลิกแรดแล้ว รักเมียคนเดียวด้วย!!!!!!




“ตัวเองคู่อิเจ้กับพี่มีนดูไปดูมาก็น่ารักนะ” หลังจากที่เข้ามาในร้านชาบูแล้ว กรีนที่นั่งมองอิเจ้ที่คอยบริการพี่มีนไม่หยุดก็หันมาพูดกับขุนเขาเบาๆ

“ครับ แต่พี่ว่าตันๆน่ารักกว่า”

“งื้อ… พูดอะไรไม่รู้ กินเข้าไปเยอะๆเลย เค้าตักให้” กรีนตักของในหม้อของตนไปใส่ในถ้วยคนรักอย่างเอาใจ

“ตันๆก็กินเยอะๆนะครับ พี่ตักให้” ขุนเขาเองก็ตักหมูกลับไปใส่ถ้วยคนรักเหมือนกัน บรรยากาศที่ล้อมรอบด้วยผู้คนที่กำลังนั่งกินในร้าน ไม่ได้ทำให้ขุนเขาสนใจมากกว่าคนข้างตัวเลยสักนิด

“กินเยอะๆนะครับ พี่ตักให้ด้วยความรัก”

“อื้อ… เค้าจะกินเยอะๆ เพราะเค้ารักตัวเองมากๆ จะกินให้หมดเลย”

“น่ารักมากครับ คนดีของพี่”

คำบอกรักกันและกันท่ามกลางน้ำต้มผักและเนื้อต่างๆ มันยิ่งทำให้ทุกอย่างกลมกล่อมมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่เพียงแค่ว่า “ยามรักน้ำต้มผักก็หวาน” ตอนนี้ไม่ว่าน้ำในหม้อจะต้มอะไร ทุกอย่างก็มีทั้งความหวานและความกลมกล่อมในตัวของมัน…………




THE END…………….

 
...

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
5555จบลงด้วยดี

ออฟไลน์ Mamymind

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-3
Special เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ


ตั้งแต่เด็กชีวิตของมิวสิคก็ตามติดชีวิตกวินมาตั้งแต่เด็ก…

มิวสิคหลงรักกวินตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกันในวันที่คุณแม่ได้แนะนำให้รู้จักกับลูกชายของเพื่อน รอยยิ้มอบอุ่นครั้งแรกที่มิวสิคได้รับมันทำให้มิวสิคกลายเป็นเด็กที่เริ่มเห็นแก่ตัว เพราะมิวสิคคิดทุกวันทุกคืน ว่าอยากให้รอยยิ้มนั้นเป็นของตนเองแค่คนเดียว……..



“กวิน!! ทำไมกวินต้องไปคุยกับเด็กคนนั้นด้วยล่ะ” มิวสิคถามขึ้นด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจ หลังจากที่ตนเองเดินออกมาจากตึกมนุษย์ มิวสิคก็รู้สึกไม่พอใจและไม่ชอบใจที่กวินไปคุยกับเด็กคนนั้นที่มีท่าทางอยากจะอ่อยกวินของมิวสิค มองดูก็รู้ว่าหวังอะไร อยากจะได้กวินน่ะสิ เหอะ!

“มิวสิคครับ อย่าเรียกน้องเค้าว่าเด็กคนนั้นสิ น้องเค้ามีชื่อนะ”

“ไม่!! ทำไมกวินต้องไปทำใจดีกับคนอื่นด้วย มิวสิคไม่ชอบ!!!”

“มิวสิคครับ เค้าเรียกว่ามนุษย์สัมพันธ์นะครับ มิวสิคเองก็ต้องยิ้มเยอะๆ จะได้น่ารักๆไงครับ” กวินยีผมมิวสิคอย่างเอ็นดู จากเด็กน้อยตัวขาวๆซีดๆ ที่กอดตุ๊กตาคอยเดินตามกวินในวัยเด็ก แต่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกไม่พอใจที่กวินคุยกับคนอื่น แต่กวินก็ไม่ได้มองว่าท่าทางแบบนี้ไม่น่ารัก เพราะกวินมองมิวสิคน่ารักทุกเวลานั้นแหละ แม้จะเป็นเวลาที่เอาแต่ใจก็ตาม

“ไม่ชอบ!! มิวสิคไม่ชอบให้กวินไปใจดีกับใคร!”

“ไม่เอาแล้วครับ เราไม่คุยเรื่องนี้กันดีกว่า เราไปทานข้าวแล้วกลับบ้านกันนะ”

“ไม่เอา! วันนี้มิวสิคจะไม่ไปกินกับกวินแล้ว มิวสิคจะกลับไปทานข้าวที่บ้าน”

“ก็ได้ครับ งั้นเดี๋ยวกวินไปส่ง” กวินตามใจมิวสิคอยู่แล้ว ไม่ว่ามิวสิคอยากจะทำอะไร กวินก็ไม่เคยจะขัดใจได้เลยสักครั้ง

“เดินหน้างอขึ้นบ้านไปแบบนี้ น้องเอาแต่ใจใช่มั้ยกวิน” คุณหญิงพิมลเดินเขามาถามกวินอย่างเหนื่อยใจกับนิสัยของลูกชายที่แสนเอาแต่ใจ ซึ่งส่วนใหญ่ก็มักจะชอบทำแบบนี้กับกวิน จนบางทีเธอรู้สึกผิดที่กวินต้องมาดูแลลูกชายที่เอาแต่ใจของเธอ

“ไม่เป็นไรหรอกครับน่ารักดี”

“ถ้าลูกแม่ดื้อก็ดุได้เลยนะ เด็กคนนี้เอาแต่ใจแต่กับเรา แม่ดุก็ไม่เคยฟัง เอาแต่ใจจนเป็นนิสัย”

“ครับ ถ้างั้นผมขอตัวกลับก่อนนครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาใหม่”

“จ้า ขับรถกลับดีๆนะ”

กวินขอตัวกลับก่อน เพราะยังไงวันนี้คนขี้งอนและเอาแต่ใจก็คงไม่ยอมลงมาคุยกับกวินแล้ว คงต้องปล่อยให้ใช้เวลากับตัวเองสักคืน พรุ่งนี้อาจจะเอาแต่ใจน้อยลงกว่าเดิม เฮ้อ….




“มิวสิคครับ มิวสิคทำอะไรกับโทรศัพท์ของกวินรึเปล่า” กวินที่กดโทรศัพท์ของตนเองก็พบว่าในเครื่องเหมือนมีอะไรที่หายไป โปรแกรมก็เหมือนโดนรีเซ็ทใหม่จนหมด ข้อมูลต่างๆก็หายไปหมด นี่มิวสิคแอบทำอะไรกับโทรศัพท์ของกวินกันแน่

“ก็รีเซ็ทเครื่องใหม่ ทำไมกวินต้องทำหน้าดุมิวสิคด้วย!!!!”

“มิวสิคไม่น่ารักเลยนะครับ ทำไมทำแบบนี้ งานในนี้ก็หายไป ไหนจะเรื่องที่คุยกับคนอื่นค้างไว้อีก ทำไมทำแบบนี้ครับ”

“ฮึก.. กวินอย่ามาดุใส่มิวสิคนะ” มิวสิคเริ่มน้ำตาคลอขึ้นมาเรื่อยๆเมื่อถูกกวินดุ มิวสิคไม่เข้าใจว่าทำไมกวินต้องดุและโกรธขนาดนี้ แค่รีเซ็ทข้อมูลใหม่เอง มิวสิคไม่เห็นว่ามันจะน่าโมโหตรงไหน!

“มิวสิคหยุดร้องนะครับ เรื่องนี้มิวสิคเป็นคนผิด จะร้องทำไม” คราวนี้กวินจะไม่ยอมใจอ่อนที่จะไม่ดุมิวสิคแน่ๆ มิวสิคชักจะดื้อเกินไปแล้ว นี่ก็ทำอะไรตามใจตนเองจนกวินต้องมาวุ่นวายเพราะข้อมูลหาย ถ้ากวินไม่ดุ มิวสิคจะนิสัยเสียไปมากกว่านี้แน่ๆ

“ฮึก มิวจะกลับบ้านเอง ไม่กลับกับกวินแล้ว” มิวสิคปาดน้ำตาพร้อมหยิบกระเป๋าขึ้นมา แล้วเดินออกจากห้องเรียนโดยไม่หันกลับมามองกวินที่มองตามมิวสิค วันนี้มิวสิคจะกลับบ้านเองไม่ง้อกวินหรอก และจะไม่สนคนใจร้ายแบบกวินด้วย คนที่ดุมิวสิคน่ะ มิวสิคไม่ชอบที่สุดเลย….

“ทำไมวันนี้กลับเร็วจังลูก กวินล่ะ” คุณแม่ถามขึ้นอย่างแปลกใจที่เห็นมิวสิคเดินเข้ามาในบ้านเพียงคนเดียวโดยไร้เงาของกวินที่ยืนอยู่ข้างกายทุกครั้ง

“ไม่รู้ครับ”

“หน้าบูดมาแบบนี้งอนกวินมาเหรอลูก”

“มิวสิคไม่ได้งอนกวินนะครับ แต่กวินงี่เง่า มิวสิคจะไม่สนใจกวินแล้ว”

“ให้มันจริงเถอะ เดี๋ยวเย็นนี้ก็โทรไปโวยวายกับกวินเค้าเหมือนเดิม”

“ไม่มีทาง จนกว่ากวินจะมาง้อ มิวสิคจะไม่มีวันคุยด้วยก่อนหรอก คุณแม่คอยดูแล้วกัน!!!”

หลังจากที่พูดไปแบบนั้นตั้งแต่วันนั้น กวินก็ไม่โทรมาหามิวสิค หรือแม้แต่มารับมาส่งเหมือนทุกวัน แถมเวลาเจอกันที่มหาลัยมิวสิคก็จะเมินหน้าหนี แล้วสะบัดหน้าใส่ ทำให้กวินที่อยากดัดนิสัยของมิวสิคก็ไม่ยอมที่จะง้อเหมือนกัน ทั้งคู่เลยไม่ยอมพูดคุยกัน นั่งห่างกัน ถ้ากวินนั่งข้างหน้าห้องเรียน มิวสิคก็จะนั่งหลังห้อง การกระทำที่เมินกันและกันทำให้คนรอบข้างมองด้วยความสงสัย และอดไม่ได้ที่จะหันไปซุบซิบกัน แต่พอเจอสายตาขวางๆของมิวสิคที่ส่งให้ คนพวกนั้นก็จะเงียบเสียงลงและไม่กล้าที่จะนินทาต่อ

ตุบ!!!!

“นี่จะไม่ง้อมิวสิคจริงๆใช่มั้ย กวินบ้า!!!” มิวสิคที่หมดความอดทนต่อการเมินเฉยของกวิน ทำให้ปาหนังสือเรียนที่ถือเดินตามหลังกวินมาปาใส่หลังซีของกวินเต็มแรง ทำให้กวินที่พอโดนปาของใส่หลังก็หันมาก่อนจะก้มหนังสือและเดินไปคืนให้มิวสิคที่ยืนทำหน้างออยู่

“บอกกี่ครั้งแล้วครับว่าอย่าปาของลงพื้น ไม่น่ารักเลยนะมิวสิค”

“ฮึก กวินนั่นแหละไม่น่ารัก มิวสิคงอนก็ไม่มาง้อ คนนิสัยไม่ดี!!”

“แล้วมิวสิครู้สึกผิดกับเรื่องที่ทำรึยังครับ”

“ไม่!!! ก็กวินแอบคุยกับเด็กกรีนนั่น กวินนั่นแหละจะแอบไปคบกับเด็กคนนั้นแล้วทิ้งมิวสิคไว้คนเดียว ฮึก…”

“มิวสิคครับ กับน้องกรีนมันไม่มีอะไรนะ”

“ไม่มีแล้วคุยกันทำไม ฮึก กวินเป็นของมิวสิคนะ มิวสิคไม่ยกกวินให้ใครหรอก!”

“มิวสิคงอแงแล้วนะครับ”

“ฮึก… มิวสิคไม่อยากจะคุยกับกวินแล้ว สุดท้ายกวินก็ยังดุแต่มิวสิค ต่อไปนี้กวินจะคุยกับใครมิวสิคจะไม่ยุ่ง ไม่สนใจกวินอีกต่อไป เชิญกวินไปคุยกับคนอื่นให้สบายใจเลย!” มิวสิคพูดรัวออกมาจนหมอกก่อนจะเดินสะบัดหน้าหนีไปทั้งน้ำตาออกไป ทิ้งให้กวินยืนถอนหายใจตามหลัง

เฮ้อ…….. สรุปกวินก็ทนน้ำตาของมิวสิคไม่ได้เหมือนเดิมสินะ….



“เดี๋ยวๆๆ นี่เราจะไปไหนน่ะ” คุณหญิงพิมลที่เดินเข้ามาในห้องลูกชายก็ถามขึ้นทันที เมื่อเห็นว่าลูกชายกำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบใหญ่แถมยังเตรียมชุดสำหรับใส่ในที่อากาศหนาวไปด้วย

“ไปเที่ยวครับ มิวสิคไม่อยากอยู่ที่นี่ แล้วช่วงนี้อาจารย์ก็ปล่อยให้ทำงานไม่มีเรียนด้วย”

“แล้วจะไปกับใครครับ”

“ไปคนเดียวครับ มิวสิคโตแล้ว มิวสิคไปคนเดียวได้ แล้วอยู่ที่นี่ก็น่าเบื่อ มิวสิคอยากไปพักผ่อน”

“งั้นเดี๋ยวแม่ไปเป็นเพื่อนดีกว่า”

“คุณแม่น่ารักจัง มิวสิคนะจะช็อปให้กระจายเลยถ้าคุณแม่ไปกับมิวสิคแบบนี้” ตอนแรกมิวสิคก็กลัวว่าถ้าไปคนเดียวคงจะไม่สนุก แต่นี่คุณแม่ยอมไปเป็นเพื่อน มิวสิคไม่ง้อกวินหรอก เชอะๆๆ คนแบบมิวสิคไม่มีกวินมิวสิคก็อยู่ได้ กวินจะไปคุยไปไหนกับใครมิวสิคจะไม่สนอีกแล้ว เชิญเลย! คนนิสัยไม่ดี!

กวินพยายามโทรหามิวสิคเป็นสิบๆสายแต่ก็ติดต่อไม่ได้ พอไปที่บ้านคนในบ้านก็บอกว่ามิวสิคไปเที่ยวต่างประเทศกับแม่ กวินเลยตัดสินใจส่งข้อความแทน เพราะคิดว่ายังไงมิวสิคก็คงเห็น เพราะมิวสิคติดโซเชียล

กวินของมิวสิค: ไปเที่ยวต่างประเทศทำไมไม่บอกครับ อุตส่าห์มาง้อแล้วนะ
มิวสิคของกวิน: ไปทำไม ไม่เห็นอยากให้มาง้อสักหน่อย
กวินของมิวสิค: งั้นเดี๋ยวไปง้อถึงที่นู้นเลยนะครับ
มิวสิคของกวิน : เรื่องของกวินเถอะ!!!!

มิวสิคกดตอบกลับมาเพียงแค่นั้น และก็ไม่ตอบอีกเลย กวินเลยเก็บโทรศัพท์ลง ก่อนจะกลับขับรถไปเดินเล่นที่ห้างเล่นแก้เซ็ง ปกติถ้ามิวสิคอยู่ กวินก็ต้องโดนคนตัวขาวลากไปนู้นมานี้ แต่วันนี้ก็ถือว่าโชตดีที่กวินไม่ต้องเปล่าเปลี่ยวคนเดียวเพราะเจอกับเจอกับน้องกรีนเลยมีเพื่อนคุยไปพลางๆ แต่พอได้คุยกับน้องกรีนก็อดนึกถึงมิวสิคไม่ได้ ถ้ามิวสิครู้ว่ากวินมานั่งจิบกาแฟคุยกับน้องกรีนแบบนี้นะคงโกรธมากกว่าเดิมแน่ๆ แต่กวินมั่นใจเลยว่าน้องกรีนไม่ได้คิดอะไรกับตัวเอง เพราะตัวน้องกรีนนั้นก็มีคนรักอยู่แล้ว และไม่มีทางชอบกวินอย่างที่มิวสิคคิดอยู่แล้วแน่นอน….

มิวสิคออกมาเดินเล่นรอบๆโรงแรมฆ่าเวลาที่ว่างแสนว่าง ตอนนี้มิวสิคแจมาเที่ยวที่อังกฤษกับคุณแม่ มาถึงวันแรกมิวสิคกับคุณแม่ก็ช็อปกันกระจาย รูดบัตรของคุณแม่เป็นว่าเล่น แต่วันนี้คุณแม่ขอไปนอนนวดตัวในโรงแรม มิวสิคเบื่อๆเลยไม่ไปด้วยเลยตัดสินใจเดินเล่นที่รอบๆโรงแรมแทน มือของมิวสิคก็กดดูข้อความที่คุยกับกวินล่าสุด ตั้งแต่วันนั้นที่กวินทักมาก็เงียบหายไปเลย แล้วนี่มันผ่านมาสองวันแล้วนะ! กวินช่วงนี้ก็ยังเป็นกวินที่ไม่ยอมอ่อนให้มิวสิค ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ กวินคนงี่เง่า!!!

หมับ!

“อากาศเย็นนะครับ ออกมาเดินเล่นใส่แค่เสื้อแขนยาวตัวเดียวได้ยังไง” แรงกอดรัดจากทางด้านหลังพร้อมกลิ่นหอมอบอุ่นๆที่คุ้นเคย ทำให้มิวสิครู้ว่ากวินได้ตามตัวเองมาถึงที่นี่แล้ว แต่มิวสิคไม่ยกโทษให้ง่ายๆหรอก

“มากอดทำไม มิวสิคงอนกวินอยู่นะ”

“คิดถึง หายงอนรึยังครับ”

“ไม่!! ก็กวินดุมิวสิคอ่ะ”

“ก็มิวสิคดื้อนี่ครับ เล่นไปลบทั้งเครื่องแบบนั้น งานที่คุยไว้ก็หายหมดเลย”

“งั้นมิวสิคขอโทษก็ได้ แต่กวินก็ต้องขอโทษมิวสิคเหมือนกัน”

“ขอโทษครับ”

“แล้วก็ห้ามไปกินข้าวกับเด็กกรีนนั่นสองต่อสองด้วย”

“ครับ ต่อไปจะให้มิวสิคไปด้วยทุกครั้ง”

“ดีมาก”

“แต่มิวสิคห้ามทำตัวไม่น่ารักอีกนะครับ ถ้าดื้อก็จะโดนดุ”

“อื้อ มิวสิคจะไม่ดื้อไม่ซนแล้ว”

“น่ารักมากเลยครับ แต่น่ารักขนาดนี้ต้องให้รางวัลเด็กดีสักหน่อย” กวินบอกก่อนจะกุมใบหน้าของมิวสิคเข้ามาใกล้ๆก่อนจะจูบลงไปเบาๆบนริมฝีปากบางที่เย็นเฉียบเพราะอากาศที่เย็น มิวสิคเองก็รับสัมผัสของกวินอย่างเต็มใจ

แต่ก็นะ นานๆทีกวินจะจูบมิวสิคสักทีนี่นา………..

“พอแล้วดีกว่า เดี๋ยวเด็กดื้อแถวนี้จะเรียกร้องมากกว่าเดิม”

“มิวสิคไม่ดื้อสักหน่อย กวินนั่นแหละไม่ยอมทำอะไรมิวสิคสักที”

“เด็กแก่แดด ยังเรียนไม่จบเลยเอาแค่จูบไปก่อนแล้วกันนะครับ”

“ก็ได้ เรียนจบแล้วไม่เป็นแค่เพื่อนแล้วนะ กวินจะเป็นของมิวสิคเต็มตัวสักที”

“ครับ เรียนจบแล้วจะเป็นของมิวสิคคนเดียว”

หลังจากปรับความเข้าใจกัน กวินและมิวสิคก็ส่งยิ้มให้กันและกัน สถานะของทั้งคู่ในตอนนี้เรายังเป็นเพียงแค่เพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่อ แต่ถ้าเรียนจบแล้วเราทั้งคู่จะจบสถานะเป็นเพื่อนกัน แล้วกวินก็จะเป็นของมิวสิคตลอดไป ไม่ว่าใครก็มาแย่งกวินไปไม่ได้อีก หึ!!


 
...
เอาสเปคู่กวินมิวสิคมาลงให้ค่ะ ^^

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ TheDoungJan

  • ขอบคุณนักเขียนที่คนที่สร้างทุกตัวละครขึ้นมานะคะ(♡˙︶˙♡)
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ตลกทั้งเรื่องเลยค่ะ โดยเฉพาะคู่รอง มีนเป็นเมียที่โคตรเถื่อนชอบความกระทืบพี่ไนท์จนสลบ  :pig4:

ออฟไลน์ Nattarat

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 164
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ บีเวอร์

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด