-เรื่องสั้นตอนเดียวจบ- "เรื่องที่อยากขอ"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: -เรื่องสั้นตอนเดียวจบ- "เรื่องที่อยากขอ"  (อ่าน 1735 ครั้ง)

ออฟไลน์ เปลืoกส้มคลุง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ เปลืoกส้มคลุง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
-เรื่องที่อยากขอ-






“อากาศแย่จังนะ เห็นว่าคืนนี้พายุจะเข้าน่ะครับ” พูดพลาง กดย้ำฝีเข็มลงบนผิวเนื้อของคนที่นอนทอดตัวบนเตียง อีกฝ่ายไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนเคย แต่คนพูดไม่ใส่ใจ ใบหน้าเปื้อนยิ้ม อาเฟิงก็คืออาเฟิงนี่นะ




นึกถึงครั้งแรกที่อีกฝ่ายแวะมาที่ร้านของเขา วันนั้นพายุก็ตั้งเค้าอย่างนี้ เขากำลังจะปิดร้าน อยู่ ๆ คน ๆ นี้ก็โผล่เข้ามา ตัวเปียกโชก บอกว่าอยากสักตรงหัวไหล่ขวา



เขามองปราดเดียวก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่พวกมือสะอาดแล้วบอกว่า ร้านเขา สักตามใจเขา ไม่คิดเงิน คุณตกลงไหม อาเฟิงก็พยักหน้าตกลง เขาจึงไล่ให้ไปอาบน้ำ พลางคิดว่าสำหรับหมอนี่ควรจะเป็นรอยสักแบบไหนนะ?



เห็นผิวกายของคนตรงหน้าครั้งแรก ก็รู้ทันทีว่าทำอาชีพอะไร รอยแผลเป็นจากของมีคม รอยกระสุน และรอยฟกช้ำประปราย เขาไม่พูดอะไร ถือว่าไม่ใช่หน้าที่ของตนที่จะต้องซักถาม
พิจารณาอยู่ครู่หนึ่งแล้วค่อยลงมือ




รอยสักแรกที่สลักลงบนผิวเนื้อ เป็นอักษรรูน มีความหมายว่า ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองนัก แต่ส่วนหนึ่งในใจเขาบอกว่าสมควรแล้ว ต้องเป็นตัวอักษรนี้แหละ



อีกฝ่ายเห็นก็ไม่ว่าอะไร ใส่เสื้อผ้าออกจากร้านไป





หลายสัปดาห์ต่อมา อาเฟิงก็มาอีก คราวนี้เขาสักทับรอยแผลจากกระสุนปืนตรงแผ่นหลัง เป็นรูปกลุ่มดาว





อีกหลาย ๆ ครั้งต่อมา ร่างกายของอาเฟิงก็มีรอยสักของเขาเพิ่มขึ้นทีละนิด ๆ เขามีฝีมือพอที่จะทำให้มันไม่เลอะเทอะ ทุก ๆ ครั้งก่อนลงเข็ม เขาพิจารณาดีแล้ว



เขาถือว่านี่เป็นงานศิลปะของเขาที่ฝากไว้บนผิวเนื้อของคน ร้านนี้เองก็เป็นงานอดิเรก ในช่วงที่ไม่มีใครผ่านเข้าร้านมาเลย เขาเป็นคนจ่ายเงิน หาคนมาเป็นผืนผ้าใบรองรับน้ำหมึกของเขาด้วยซ้ำ





ช่วงครึ่งปีแรก ไม่มีบทสนทนาที่เกินจำเป็นระหว่างพวกเขา แต่ตอนนั้นก็รู้ชื่อของอาเฟิงแล้ว เขาอดเห็นด้วยไม่ได้ว่าสมตัวดี นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป ไร้ร่องรอย ช่วงนั้นเขาสักรูปนกนางแอ่นกับจันทร์เสี้ยวที่ปลายแขนให้อาเฟิงเสร็จพอดี




อาเฟิงหายไปหลายเดือน กลับมาอีกทีแผลเยอะขึ้นกว่าเดิม




ปีต่อมาเขาเริ่มถามไถ่อีกฝ่ายบ้าง ตามประสาคนคุ้นหน้า ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง ตามนิสัยพูดน้อยของเจ้าตัว จำได้ว่าเขาสักตัวอักษรจีนที่หมายถึง ‘ความสุข’หลังคอ และ‘โบยบิน’ที่สะบักขวาของอาเฟิง




ถัดมาอีกปี พวกเขาพูดคุยกันมากขึ้น ไม่ได้ยืดยาวแต่เรียบง่าย บรรยากาศสบาย ๆ ทำให้เขากล้าชวนอีกฝ่ายคุยมากขึ้น อาเฟิงอยากตอบก็ตอบ ไม่อยากตอบก็ทำเป็นไม่ได้ยิน เขาก็พูดเรื่อย ๆ ให้ฟังได้เรื่อย ๆ เพราะเดิมทีก็ไม่ใช่คนพูดน้อยอย่างอาเฟิงอยู่แล้ว แถมตัวเขาก็สนใจใคร่รู้เรื่องของอาเฟิงอยู่เหมือนกัน  ชวนคุยแบบนี้อาจจะหลุดอะไรดี ๆ มาก็ได้



วันหนึ่งอาเฟิงมาที่ร้าน สภาพแย่มาก เขาไล่ให้อาเฟิงไปนอนพัก รออีกฝ่ายตื่นก็ยกโจ๊กไปให้ ถามว่างานครั้งนี้ยากมากสินะ อาเฟิงพยักหน้าทีนึง กินเงียบ ๆ ไม่ตอบอะไรอีก



ครั้งนั้นเขาสักรูปดอกบัวที่ข้อเท้าซ้ายให้อาเฟิง อารมณ์สั่นไหวอย่างน่าประหลาดตั้งแต่จับข้อเท้าของอีกฝ่ายวางพาดตัก ลงฝีเข็ม กระทั่งเสร็จสมบูรณ์


นับแต่นั้นมาเขาก็เริ่มรู้สึกตัวว่าความรู้สึกที่มีให้อาเฟิงนั้นค่อนข้าง ‘พิเศษ’ จากที่ถูกเนื้อต้องตัวกันโดยไม่คิดอะไร เขาก็ ‘คิด’ จนไม่กล้าสบตากับอาเฟิงตรง ๆ อีก


อาเฟิงเองก็คงรู้แต่ไม่พูด และคงไม่อยากให้เขาพูดออกมา แต่ก็ไม่ปฏิเสธ เพราะถ้าปฏิเสธ เขาคงตายไปตั้งแต่ตอนที่เผลอจูบอาเฟิงครั้งแรกแล้ว


ในเมื่ออาเฟิงไม่ว่าอะไร เขาก็ทำใจกล้า ‘จงใจ’ทำให้มีครั้งต่อไป หรือถ้าเปลี่ยนใจอยากจะว่าอะไรขึ้นมา ก็ต้องโทษฟ้าฝนแล้วที่ทำให้บรรยากาศเป็นใจเสียขนาดนี้


เขาจำเรื่องที่กำลังพูดกับอาเฟิงตอนนั้นไม่ได้แล้ว รู้เพียงว่าระยะห่างของริมฝีปากลดลงแต่ไม่สัมผัสกัน เขาหลุบตาลง คล้ายต้องการขยับเข้าหาแต่ก็คล้ายต้องการจะละออก มือของเขารั้งท้ายทอยของอีกฝ่ายเข้ามา ริมฝีปากแตะต้องกันบางเบา เนิบช้า อ้อยอิ่ง คล้ายไม่มั่นใจ แต่ก็เป็นเขาที่กดจูบหนักขึ้น อีกฝ่ายก็เช่นกัน


รสขมปร่าของบุหรี่เจือจางตรงปลายลิ้น เขาถอนจูบออก สบสายตากับคนตรงหน้า แสดงออกซึ่งทุกอารมณ์ความรู้สึก ไร้การปิดบัง เขาก็รับรู้ว่าทั้งหมดนี้สื่อไปถึงอาเฟิงจริง ๆ



วันนั้นเขาเติมรอยสักรูปดอกบัวอีกสองดอกที่ข้อเท้าซ้ายของอาเฟิง



อาเฟิงหายไปเกือบเดือน ระหว่างนั้นความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ ยิ่งรู้สึกรักใคร่มากเท่าไร ความกลัวที่จะสูญเสียยิ่งทบทวี


ถ้าอาเฟิงไม่กลับมาอีก เขาจะทำอย่างไร อาเฟิงไปมาไม่เคยบอกกล่าวอยู่แล้ว เป็นตายร้ายดีอย่างไร เขาไม่เคยได้รู้ เคยพลั้งปากถามว่าคุณเลิกไม่ได้หรอ อาเฟิงก็ตอบเขาเรียบ ๆ ว่า ไม่ใช่กงการอะไรของนาย


เขารู้ รู้อยู่แล้ว แต่ก็อยากให้เลิกเสียที แล้วมาอยู่ด้วยกัน แบบที่เขาไม่ต้องหวาดระแวงตลอดเวลาว่า อีกฝ่ายอาจจะตายได้ทุกครั้งที่รับงาน เป็นเรื่องที่เขาคิดไม่ตกเสียที




ตอนที่อาเฟิงกลับมาที่ร้านของเขา อีกฝ่ายบอกเขาว่าวันนี้ไม่ได้มาสัก แล้วก็นั่งเงียบ ๆ ในห้องของเขา เขาชงกาแฟให้อาเฟิงแก้วหนึ่ง นั่งลงข้าง ๆ ถามไถ่สองสามคำแล้วทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบได้ยินเพียงเสียงฝนตกกระทบจากข้างนอก
เขาไล่สายตาสำรวจคนข้าง ๆ ก็ดูปกติดี ไม่ป่วย ไม่บาดเจ็บ รอยสักบนตัวยังเหมือนเดิม จนพอใจก็ถามออกไปอีกคำ



 “ครั้งนี้คุณอยู่นานไหม”



“พรุ่งนี้ก็ไปแล้ว” เขาเงียบ ก่อนจะตัดสินใจถามให้รู้เรื่อง



“คุณรับงานอีกแล้วหรอ”



“….”



“ไม่ไปได้ไหมครับ.....” เขารู้ว่ามันเห็นแก่ตัว รู้ว่าอาเฟิงไม่เปลี่ยนใจ แต่เขาก็ไม่อยากใจสลายเพราะได้ยินข่าวร้าย เขาอยากจะใช้ชีวิตด้วยกัน แบ่งทุกข์แบ่งสุขด้วยกัน ขอแค่อาเฟิงตกลงเท่านั้นเอง



“…..”



“ไม่ได้....จริง ๆ หรอครับ”



“ฉันจะกลับมา”



“….”



“จางเสวียน.... ฉันจะกลับมา” ดวงตาดำขลับสบกับดวงตาของเขา แน่วแน่และหนักแน่น


ความรู้สึกท่วมท้นในอก แต่อาเฟิงแสดงออกว่าไม่อยากให้เขาพูด ไม่ใช่ไม่อยากได้ยิน เพียงแต่ไม่อยากผูกมัดกันและกันเอาไว้ด้วยคำว่า ‘รัก’

ปลายนิ้วของเขาแตะหลังมือแล้วเคลื่อนลงมาสอดประสานแน่นกับมือของอีกฝ่าย ราวกับจะย้ำเตือนให้ทำตามที่พูดให้ได้



“คุณพูดแล้วนะ”




.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


แล้วอาเฟิงก็กลับมาจริง ๆ มาอยู่ตรงหน้าเขานี่ไง




นอนหลับสนิทให้เขาสักรูปดอกคาเมเลียรอบข้อมือซ้ายจนเสร็จ เขาก็จะสักให้ตัวเองเหมือนกัน ออกจะหวานแหววอยู่สักหน่อย แต่อาเฟิงไม่มีสิทธิ์บ่นอยู่แล้ว ถึงที่ผ่านมาจะเคยบ่นก็ตาม แต่เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้เขาต้องปลุกอาเฟิงก่อน



“อาเฟิง....... อาเฟิง ตื่นได้แล้ว” เขารู้ว่าอีกฝ่ายได้ยิน แต่ทำเฉย เขายิ้มมุมปากก่อนจะเรียก


“เฟิงเย่ว” อาเฟิงลืมตา เขายิ้ม ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


“ผมมีเรื่องอยากจะบอกคุณน่ะ” อาเฟิงเลิกคิ้วนิด ๆ เป็นเชิงบอกให้พูดต่อ เขาเลื่อนมือไปกุมมือของอาเฟิง สบสายตาตรง ๆ ก่อนจะพูด


“จากนี้อยู่ด้วยกันเถอะนะ ผมอยากให้เป็นอย่างนี้ทุกวัน ให้ผมดูแลคุณ ใช้เวลาร่วมกับคุณ นอนหลับไปพร้อมคุณ ลืมตาขึ้นมาก็พบคุณนอนอยู่ข้าง ๆ ....ได้ไหม?” ถึงอาเฟิงบอกว่าไม่ ก็ไม่เป็นไร เขารอเก่งอยู่แล้ว แต่ว่า.....



อาเฟิงสบตาเขา คลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วตอบว่า “เอาสิ”



เขานิ่งอึ้ง ก่อนจะยิ้มกว้างจนตายิบหยี เขาดีใจมาก มากจริง ๆ



“เฟิงเย่ว” 



“...”



“เฟิงเย่ว”



“มีอะไร”





“ผมรักคุณ”

ออฟไลน์ เปลืoกส้มคลุง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

-อาเฟิง-



ตั้งใจว่าจะวางมือ แต่เขาไม่ชอบพูดว่างานนี้จะเป็นงานสุดท้าย ประโยคนี้ไม่เคยเป็นมงคล ดูได้จากเพื่อนร่วมอาชีพของเขา



เสียแต่ว่า ผู้ว่าจ้างคนนี้ระบุว่าต้องเป็นเขาเท่านั้น ถ้าเขาปฏิเสธจะกลายเป็นปัญหาระยะยาวแน่นอน คนที่มีอำนาจล้นมือจนสั่งเด็ดหัวคนเพราะขัดหูขัดตานั้นคงคุยด้วยเหตุผลไม่รู้เรื่อง




คนตรงหน้าถามเขาว่า ‘ไม่ไปไม่ได้หรอ’ เขาได้แต่ถอนหายใจ ไม่ตอบ




‘อย่าไปเลยนะคุณ’ อีกฝ่ายมักจะพูดสุภาพกับเขาเสมอ แต่จะยิ่งสุภาพ นุ่มนวลขึ้นอีก ตอนที่ร้องขออะไรสักอย่างจากเขา



เขารู้ว่าจางเสวียนอยากจะพูดอะไร ความรู้สึกของคนตรงหน้าสื่อถึงเขาทั้งหมด



ผู้ชายคนนี้กำลังขอความรักจากเขา ขอให้เขาไม่ไป ขอให้เขาอยู่ด้วยกัน มองเขาด้วยความอ่อนหวานอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใคร ความอุ่นวาบแผ่ซ่านไปทั้งตัว




‘ฉันจะกลับมา’ เขาพูดเต็มเสียง สบตากับนัยน์ตาที่คุ้นเคย




‘จะกลับมา’





ใช่ เขาจะต้องกลับมา กลับมาหาคน ๆ นี้ กลับมาฟังคำที่จางเสวียนอยากพูดกับเขามาตลอดให้ได้








________________________________________________________________________________






คนเขียน : นี่ถ้าคุณช่างสักไม่ใช่คนดีศรีไต้หวัน คุณนักฆ่าจะไม่รอดปลอดภัยมาถึงทุกวันนี้หรอกค่ะ :katai3: :katai3: :katai3:





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-11-2018 20:43:46 โดย เปลืoกส้มคลุง »

ออฟไลน์ สีหราช

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 320
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-1
ลุ้นมาก ไม่ใช่ลุ้นว่าเขาจะได้ลงเอยกันเมื่อไหร่นะ
แต่ลุ้นนึกว่ามันจะหักมุมว่าสุดท้ายอาเฟิงจะถูกจ้างให้มาฆ่าช่างสักซะอีก
ไม่ใช่ก็ค่อยโล่งหน่อย  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
เอาใจช่วย..  :pig4:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0

พอจางเสวียนเริ่มขอไม่ให้อาเฟิงไป
เราก็เริ่มกลัวว่าอาเฟิงจะไม่กลับมา
ดีใจที่ทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกัน

จะมีตอนพิเศษไหมคะ  :impress:

 :pig4:

ออฟไลน์ เปลืoกส้มคลุง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 27
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
อะแฮ่มๆ คนเขียนกลับมาอ่านแล้วเห็นคำผิดเลยแวบมาแก้ค่ะ5555555 แล้วก็นึกได้ว่าไม่ได้บอกความหมายรอยสักบางรอยไว้ เสียดายที่คนอ่านจะไม่รู้ความหมายน่ะค่ะ(ตั้งเป็นเดือนแล้วย่ะ....)

อย่างนกนางแอ่นกับจันทร์เสี้ยวนี่ ตอนนั้นจางเสวียนคิดว่าอาเฟิงนี่มีอิสระดีจังนะ นึกมาก็มา นึกจะไปก็ไป เป็นนกนางแอ่นก็เหมาะดี แล้วตอนนั้นก็รู้ชื่อเต็มของอาเฟิง(เฟิงเย่ว)ที่มีคำว่า พระจันทร์(เย่ว) อยู่ในชื่อด้วยพอดี

ส่วนรูปดอกบัว อันนี้เป็นความรู้สึกของจางเสวียนค่ะ หมายถึงความห่วงใยและความผูกพัน สื่อถึงความปรารถนาดี และนางก็มาเติมทีหลังกลายเป็น 3 ดอก หมายถึง “ฉันรักเธอ” สารภาพรักได้อ้อมโลกที่สุดแล้ว

แล้วก็รูปดอกคาเมเลีย หมายถึงความรักที่มั่นคงและถ่อมตัว เราตั้งใจให้แทนตัวจางเสวียน และอีกความหมายนึงคือความงามที่ไร้การเสแสร้ง อันนี้เราให้แทนตัวอาเฟิง สรุปคือรอยสักนี้ใช้แทนคำขอแต่งงาน ใช่ค่ะ ฮีสักให้อาเฟิงก่อนแล้วค่อยบอกรัก นี่ก็มัดมือชกที่สุดในโลกแล้ว55555

หมดแล้วค่ะ พูดเยอะกว่านี้จะยาวกว่าตัวเรื่องแล้ว กรี๊ดดด :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ลุ้นกลัวอาเฟิงไม่กลับมามาก แต่แหมมมมมมมมมมมคุณช่างคะ ร้ายนะคะความหมายของรอยสักแต่ละอย่างอะ  :hao3: 

ออฟไลน์ NormalVee

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เหมือนลงคาถาใส่รอยสักเลยค่ะ จงรักจงหลง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด