[short story]สัมนาหัวข้อรักคืออะไร? my point of VIEW จบ. /UP ตอนพิเศษ 2
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [short story]สัมนาหัวข้อรักคืออะไร? my point of VIEW จบ. /UP ตอนพิเศษ 2  (อ่าน 4218 ครั้ง)

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ


...






Philosphy of Love

คุณเคยสงสัยไหมว่า ความรักคืออะไร?

'เพ้อเจ้อชะมัด...'

จริงเหรอ ผมว่าควรนะ มนุษษ์เราควรใคร่ครวญถึงสิ่งนี้ บางคนว่ามันเป็นตัวขับเคลื่อนชีวิต ซึ่งผมมองว่ามันเป็นแง่มุมหนึ่งของสิ่งที่เรียกว่าความรัก แง่ที่มันถูกเรียกว่า 'ความปรารถนา' นั่นแหละ ตัวขับเคลื่อนสำคัญของมนุษย์และโลก ...คิดว่านะ
แล้วว่าแต่ไอ้ความความรัก ความปรารถนา มันอันเดียวกันจริงรึเปล่า? เรียกรวมกันได้ไหม?

"วิว วันนี้อ.มานีมีเสวนา philosphy of love  นะ ไปดูกัน"

"เออ เอาดิ ได้ข่าวอยู่ แล้วกี่โมงวะ"

"สี่ครึ่ง เลิกเรียนอ่ะ"

"อ่อ โอเค"

ผมก็แค่คิดว่า ถ้าผมกับคนที่ผมรักและรักผม ไปนั่งฟังเสวนาเรื่องความรักด้วยกัน เรียนรู้คำว่ารักไปด้วยกันในแบบที่ไม่ได้เป็นคำเปรียบเทียบแบบที่คนอื่นๆ เขาใช้กัน คือผมหมายถึงเวลาที่มีการพูดว่า 'เรียนรู้รัก' มันคือการมีความรักต่อกันไปเรื่อยๆ เรียนรู้ความรู้สึกที่มีต่อกันและทุกสิ่งอย่างที่ลงท้ายด้วย'กัน'ไปเรื่อยๆ แต่ครั้งนี้ผมพูดถึงคำว่า 'เรียนรู้รัก' แบบว่าเรียนจริงๆ ...ไม่ค่อยแน่ใจ แต่คงใช้คำว่า ‘เรียนรู้ทฤษฎีเกี่ยวกับความรัก’ ได้

พอเรารู้จักไอ้คำสั้นๆ นี้แล้วมันจะเป็นยังไงต่อ

อ่อ การเสวนาสั้นๆ คงไม่ได้ทำให้คำว่ารักนั้นกระจ่าง แต่แน่นอนว่าต้องมีมุมมอง เรื่องราว ข้อมูลที่เรายังไม่รู้ให้ได้เรียนได้รู้แน่


ตอนที่ 1 พุทธศาสนา : ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์...ทุกข์เพราะสักวันสิ่งที่รักจะเสื่อมสลาย เพราะสักวันความรักจะจากไป เพราะได้ของที่ไม่น่ารัก เพราะไม่ได้ของที่รัก

ผมหยิบบุหรี่ยี่ห้อโปรดขึ้นมาแต่ยังไม่ได้จุด แค่ถือไว้อย่างนั้น และ...คิด

นานจนไม่รู้ผ่านไปกี่นาทีแล้ว วิวเปิดประตูระเบียงออกมาหาผม ในมือถือไลท์เตอร์ของผม อ่า ใช่ ผมไม่ได้หยิบมันออกมาด้วย แต่ผมก็ไม่ได้เดินกลับไปเอา

"ออกมาดูดบุหรี่แต่ไม่เอาไลท์เตอร์มาด้วยคืออะไรวะ"

"คือลืมไง"

วิวหัวเราะเบาๆ กับคำตอบ พร้อมกับยื่นมือมาจุดบุหรี่ให้ผม ชอบเวลาแบบนี้ชะมัด...ผมที่คาบบุหรี่แบบเย็นยี่ห้อโปรดไว้ในปาก มีวิวยืนข้างๆ ในมือถือไลท์เตอร์ตัวสีเงินที่มีเสียงเปิดอันไพเราะ(และทรงสเน่ห์) ยื่นมาจุดบุหรี่ให้ และตามด้วยเสียงปิดอันไพเราะยิ่งกว่า...อาฮะ เป็นวินาทีที่รู้สึกว่าตัวเองน่าอิจฉาที่สุดในโลกเลย

ผมมีความสุขมากจริงๆ นะ ความรู้สึกดีแบบ...แบบอะไรล่ะ ที่เขาว่ากันว่าเหมือนมีผีเสื้อบินในท้องมั้ง มันทำให้ผมทนไม่ไหว ผมเดินไปกอดวิวจากด้านหลัง เอาคางเกยไหล่คนที่ตัวเล็กกว่า ยื่นมือที่จับบุหรี่ออกไปห่างวิว

"ระวังบุหรี่" วิวเตือนผม คงกลัวว่าขี้บุหรี่จะหล่นไปโดนตัวเองเข้า

"เออน่า กูเคยทำมึงเจ็บเหรอ" ผมพูดติดตลก อ่อ อันที่จริง ผมก็ทำวิวเจ็บอยู่ทุกวัน คือ...ผมหมายถึงทุกคืน โอ๊ะ ไม่เอาไม่พูด (ฮา)
 

วิวหยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วก็เป็นผมบ้างที่เป็นฝ่ายจุดไฟให้...นี่ก็เป็นวินาทีที่ผมมีความสุขมาก เหมือนกัน (เราจะเป็นมะเร็งปอดไปด้วยกันครับ ตายไปด้วยกัน ,ล้อเล่นครับ ผมจะบอกว่าเยาวชนไม่ควรลอกเลียนแบบนะครับ บุหรี่อะไรนี่ บ้าบอ ไม่ดีต่อสุขภาพ บลาๆๆๆๆ)

"วิว มึงคิดไว้รึยังว่าเรียนจบแล้วมึงจะเอายังไงต่อ" นี่เป็นสิ่งที่ผมคิดมาตลอดชั่วโมงที่ผ่านมา เออ ที่ไม่ได้เดินกลับไปเอาไลท์เตอร์นั่นแหละ

"ก็นิดนึงอ่ะ"

"...."

"...."

วิว ไม่ได้พูดอะไรต่อ ผมเองก็ไม่ได้ถาม มีเพียงควันบุหรี่ลอยฟุ้งในความเงียบระหว่างเรา ผมไม่กล้าถามต่อเพราะผมกลัวว่าในคำตอบของมันจะไม่มีผมอยู่ ผมทนไม่ได้หรอก แค่คิดว่าสักวันผมจะไม่ได้กอดมันแบบนี้ ไม่ได้มองมันแบบนี้แล้ว ผมทนไม่ได้จริงๆ
.
.
.
โอเค ผมยอมแล้ว ผมทนหลอกตัวเองต่อไปอีกสักวินาทีไม่ไหวแล้ว ผมโคตรเสียใจเลยตอนนี้ เพราะความจริงผมรู้...ที่วิวไม่พูดอะไรต่อเลย นั่นหมายความว่าแพลนในอนาคตของมันไม่มีผมอยู่จริงๆ มันถึงไม่กล้าพูดบอกผม

วิว มึงแม่ง ใจร้ายกับกูจังวะ โกหกกูมาสักนิดก็ได้...

อ้อมกอดที่แน่นกระชับขึ้นคงทำให้วิวรับรู้ความรู้สึกของผม วิวค่อยๆ ดึงมือผมคลายออกแล้วหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าตรงๆ แล้วยื่นมือมาลูบวนที่แก้มผมเบาๆ ...อย่างที่เคยทำทุกทีเวลาที่ผมเสียใจหรือรู้สึกไม่ดีกับเรื่องอะไรสักอย่าง

ผมกุมมือนั้นแนบไว้ที่แก้ม ...จะไม่มีแล้ว สักวันผมจะไม่มีวิวคอยปลอบโยนแบบนี้แล้ว

"กูว่าจะไปเรียนต่อโท..."

"กูไม่อยากรู้ ...ยังไม่ใช่ตอนนี้"

ทุกข์...เพราะสักวันรักต้องจากไป




"มึง วาเลนไทน์นี้มึงอยากได้อะไร"

"หืมม?"

"จะให้กูพูดทำไมหลายรอบวะ แม่ง..." หลังคำว่าแม่ง วิวก็สบถเบาๆ ต่ออีกหน่อย ผมจับใจความได้ประมาณว่าทำไมมันต้องมาถามคำถามน่าอายแบบนี้ด้วย
ฮ่าๆ  วิวของผมน่ารักที่สุดในโลยเลย โดยเฉพาะเวลาก้มหน้าก้มตา ยกมือเกาท้ายทอยเบาๆ แบบนี้ (มันคืออาการเวลามันเขินครับ)

"อืมม ก็ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษนะ" ที่จริงมันก็มีนะแต่ผมไม่อยากออกตัว ผมก็แค่คนธรรมดาครับยังมีpassion

"อาฮะ" วิวตอบแค่นั้น ไม่ได้ถามอะไรต่อ

เมื่อก่อนเวลาเห็นคนอื่นไม่ยอมพูดอะไรอย่างที่ตัวเองคิดทั้งที่มันก็ไม่ได้ผิด อะไรที่เขาจะคิดหรือพูดอย่างนั้น ผมก็คิดนะว่าคนเรานี่จะฟอร์มทำไมเยอะแยะ อยากได้อะไรก็บอกไปเลย มาถึงวันนี้ พอถึงเวลาเจอสถานการณ์แบบนั้นกับตัวเองแล้วก็พบว่าไม่ง่ายเลยที่จะทำอย่าง นั้น พูดไปสิวะ บอกไป

เอ่อ..ไม่กล้าจริงๆ ว่ะ ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

กรรมเลยครับคราวนี้...

เมื่อวันวาเลนไทน์มาถึง

หมี WTF?

ตุ๊กตา หมีสีขาวขนาดสองคนโอบวางอยู่บนเตียงนอนของผม คือสิ่งที่ผมเห็นเมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาหลังจากกลับจากมหาลัยในเย็นวันนั้น

ผมไม่รู้ว่าผมทำหน้ายังไงตอนเห็นมัน แต่วิวมองหน้าผมแล้วหน้าจ๋อยไปเลย แล้วบอกว่าดูออกว่าผมไม่ชอบ อ่า...คือผมชอบมันนะ คืออะไรที่วิวให้ผมก็ชอบทั้งนั้นแหละ แต่...

"แต่อะไร พูด พูดมาตรงๆ เลย มันเป็นกฎที่ทำให้เราอยู่ด้วยกันโดยไม่มีปัญหามาตลอดไง จำได้ไหม" วิวย้ำและอ้างกฎที่ผมกับวิวตกลงร่วมกันไว้เมื่อนานมาแล้ว เมื่อเห็นผมมีท่าทีจะไม่พูด

"โอเค วิว คือมันเป็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่และมัน เอ่อ น่ารักดี แต่กู คือ กูไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่จะ...แบบว่า...อยากได้อะไร...แบบนี้ มึงเข้าใจใช่ไหม"

"กูถามมึงแล้วนะว่ามึงอยากได้อะไร" วิวยอมรับเหตุผลชองผมแต่ก็ยังหน้างอหงิกนิดๆ

"อ่า ใช่ นั่นกูผิด แต่มึงจะให้กูพูกเหรอว่าที่กูอยากได้คือ..."

"คือ...?"

"คือมึงผูกริบบิ้นนั่งรอกูบนเตียงแทนไอ้หมีเนี่ย"

"ก็เหี้ยแล้ว!" วิวตะโกนด่าแล้วก็ไล่เตะผมรอบห้อง จนเราต่างคนต่างเหนื่อยหอบแฮ่กๆ ทั้งคู่ วิ่งไป หัวเราะไป
มีความสุขนะ ผมมีความสุข ยิ่งกว่าได้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นั่นอีก แต่ผมยังมีนะสิ่งที่อยากได้ในวันวาเลนไทน์แรกของเรา ของผมกับวิว (คือไม่ใช่อันที่พูดไปนะ อันนั้นผมล้อเล่น)

รอฟังคำนั้นอยู่นะวิว คำที่มึงไม่เคยยพูดให้กูได้ฟังเลย ...แต่เอาเถอะ ไม่เป็นไร

ผมรอได้ ผมไม่รีบ ...เฮ้อออ

ทุกข์เพราะได้ของที่ไม่น่ารัก เพราะไม่ได้ของที่รัก



โปรดติดตามตอนไป.....







ขอบคุณนักอ่านทุกท่านนะคะ เรื่องราวน่ารักๆ นี้ยังไม่จบน้า รอติดตามกันต่อ

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-06-2015 00:03:46 โดย thevissss »

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
Re: My Point of View โปรดเถิดรัก
«ตอบ #1 เมื่อ15-02-2015 22:29:39 »

 :pig4:

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: [Short Story]My Point of View โปรดเถิดรัก
«ตอบ #2 เมื่อ07-04-2015 21:06:29 »


2. ปรัชญาตะวันตก : ความรักมีเหตุผลเสมอ, What is romantic



ผมเคยคิดว่าวิวเป็นรักแรกพบ...

ตอนผมเจอวิวครั้งแรก ไม่มีการพูด ไม่มีการทักทาย เพียงแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่อีกฝั่งของชั้นหนังสือหมวดปรัชญา เป็นผู้ชายที่ผมมองเห็นแค่ใบหน้าส่วนหนึ่งของเท่านั้นแต่ทำเอาผมสตั๊นไปหลายวินาที

...น่ารัก

ด้วยความโง่ของผมล้วนๆ ผมไม่สามารถหาหนังสือตามเลขเรียกหนังสือที่ตัวเองหามาได้ มันเป็นชุดตัวเลขอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด ยังมีตัวอีกษรบ้าบออะไรมาคั่นอีก

ผมเดินวนชั้นหนังสือนั่นหลายรอบมาก เกรงใจคนที่เขายืนเลือกหนังสืออยู่ก็เกรงใจ ผมคงทำตัววุ่นวายน่าดู... แล้วสักพักผู้ชายคนนั้นก็ยื่นหนังสือเล่มใหญ่หนาปั่กเล่มหนึ่งให้ผมเล่มหนึ่ง

‘Philosophy of Mathematics and Logic’

...มันคือหนังสือที่ผมหาจนตาเหลือกนั่นเองครับ

ตอนนี้วิวกำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มนั้นอยู่ครับ เมื่อตอนนั้นที่เจอกันที่ห้องสมุดผมแค่สนใจปรัชญานิดหน่อย ก็เลยไปหามาอ่านเล่นๆ แล้วผมก็พบว่ามันไม่ใช่แค่หนังสือที่จะอ่านเล่นๆ ได้ ...แม่งโคตรยาก 

ตอนนี้วิวกำลังอ่านมันอย่างจริงจังเพื่อเตรียมตัวสอบครับ


“ตอนแรกที่เราเจอกันมึงคิดว่ากูแม่งเสือกปะ” อยู่ๆ วิวก็ถามขึ้นมา

อา...นี่วิวก็กำลังนึกถึงตอนเราเจอกันครั้งแรกเหมือนกันเหรอ ฮ่าๆ แน่ล่ะ หนังสือเล่มนี้มันน่าประทับใจจริงๆ นะ สำหรับผม

“ไม่นะ กูคิดว่ามึงใจดีน่ารักมาก”

“ถ้าเป็นกู กูคงคิดว่าเสือกอ่ะ มาส่องเลขหนังสือในกระดาษในมือกู” วิวพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

สำหรับผมไม่เลย

สำหรับผมมันทำให้ผมประทับใจและตระหนักได้ว่า มันไม่มีหรอกครับ รักแรกพบอะไรนั่น เพราะวิวเป็นวิว วิวที่ใจดีแบบนี้ทำให้ผมประทับใจเสมอ แต่มันไม่ได้หมายความว่าผมจะรักใครที่ใจดีไปหมดเสียทุกคนนะ

ความรักไม่ใช่เรื่องของรักแรกพบ ไม่ใช่เรื่องของการรักที่คุณสมบัติอะไรบางอย่างของใครสักคน

อ่า ใช่ ตอนแรกอาจเป็นอย่างนั้น ผมเลือกวิวเพราะวิวน่ารักและใจดี แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราใช้เวลาร่วมกัน ก้าวผ่านเรื่องราวต่างๆ ไปด้วยกันจนดำเนินมาถึงจุดที่ไม่มีใครมาแทนคนคนนี้ได้อีกแล้ว แม้ว่าคนนั้นจะใจดีน่ารักมากกว่าวิวก็ตาม

ความรักมีเหตุผลเสมอ ....แล้วเหตุลของวิวคืออะไรล่ะ

"ขอบคุณนะวิว"

"....ขอบคุณอะไรวะ"

"ขอบคุณที่หยิบหนังสือให้" ยังไงก็ขอบคุณที่รักกันนะวิว :)






ยังไม่จบบบบบ :katai5:

เรื่องนี้ต้องใช้ความรู้และอารมณ์มาก

 :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2015 19:00:04 โดย thevissss »

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: [Short Story]My Point of View โปรดเถิดรัก
«ตอบ #3 เมื่อ09-05-2015 21:25:37 »


“ไม่”

แล้วจะอะไรนักหนาวะ แม่ง

“มึงฟังกูบ้างสิ” วิวดึงหน้าขึ้นมา ผมเลยรู้สึกตัวว่าที่ตะคอกคำว่า 'ไม่' ใส่หน้าวิว คงเกินไปหน่อย แต่ I'm done.

“กูฟังมาเยอะพอแล้วนะวิว กูไม่อยากฟังแล้ว ไม่อยากรอ ไม่อยากทนอะไรทั้งนั้นอ่ะ”

น่าเบื่อ น่ารำคาญ แย่สัส

ผมไม่ได้หมายถึงวิวนะ แต่ผมหมายถึงชะนีน้อยปี1 ที่ตามตูดวิวต้อยๆ ช่วงหนึ่งเดือนนี้มาต่างหาก น่ารำคาญฉิบหาย

ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรผมจำไม่ได้หรอก แต่เป็นน้องรหัสเรียนเอกเดียวกันกับวิวนั่นแหละ แล้วไปดื่มเหล้าด้วยกันมาอีท่าไหนไม่รู้เมื่อเดือนที่แล้ว แม่งเกาะวิวไม่ปล่อยเลยเนี่ย เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว วันวาเลนไทน์น้องก็วุ่นวายชวนวิวไปเดทอยู่นั่นแหละ

“น้องเขาก็แค่ปลื้มเฉยๆ เปล่าวะ”

“ปลื้มมากเลย จะดูดปากกันอยู่แล้ว”

“ไม่ไว้ใจกูเหรอ”

โอ้ย ประโยคคลาสสิกก็มาโว้ย

นั่นวิวนะ ทำไมผมจะไม่ไว้ใจล่ะ แต่หึงก็คือหึงครับ ผมไว้ใจวิวแต่ไม่ได้แปลว่าให้ใครมายุ่งกับวิวก็ได้สักหน่อย เด็กนั่นก็เกินเหตุ โว้ยยย

ผมแนะนำว่าให้วิวบอกน้องไปว่ามีแฟนแล้ว วิวบอกว่าบอกไปแล้วน้องไม่เชื่อ จนกว่าจะเห็นว่าใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ยังไง

โอ้ย ชะนี พ่อแม่ไม่สอนเหรอว่าตื้อผู้ชายมันไม่งาม

ผมไม่ได้หัวโบราณมองว่าผู้หญิงเข้าหาผู้ชายก่อนมันไม่ได้นะ ผมสนับสนุนด้วยซ้ำ แต่บอกเลยนะว่าน้องคนนี้เขามากเกินไปจริงๆ ครับ ล่าสุดไปดื่มเมื่อคืน มันมานั่งตักวิวแล้วก็จะจูบวิว ผมเข้าไปเจอตอนนั้นพอดี ตำตา

โอเค ที่ทะเลาะกันอยู่นี่คือผมบอกวิวว่าก็ให้มันมาเจอผมสิ จะได้รู้ไปเลย

“กูไม่อยากบอกน้องจริงๆ ว่ากูคบกับมึง”

“ทำไม คบกับกูมันทำไม”

“อย่าดึงเข้าเรื่องนี้ดิ มึงอารมณ์เสียเพราะน้องมายุ่งกับกู หรือเพราะกูไม่ยอมพูดเรื่องมึงกันแน่”

“ทั้งสอง”

ขอโทษ ทั้งที่ผ่านมาเข้าใจมาตลอด ที่วิวไม่อยากบอกใครว่าเราเป็นอะไรกันผมเข้าใจดี มันไม่ใช่เรื่องง่ายกับการอยู่ในสังคม เราทั้งสองคนเป็นผู้ชาย ถึงปัจจุเรื่องแบบนี้มันจะไม่ได้แย่ขนาดนั้นแล้วในระดับหนึ่ง คนส่วนมากก็ยอมรับได้ (แต่ก็อาจจะ...แปลกใจ) ความจริงเพื่อนๆ ในกลุ่มก็รู้กันอยู่นะบางคน

ความจริงมันเป็นเรื่องปกติแหละที่เวลาผู้ชายสองคนคบกันต้องปิดบังบ้าง รู้แต่คนวงใน แต่ผมไม่ค่อย ผมค่อนข้างเปืดเผยและชอบแสดงความเป็นเจ้าของอยู่เหมือนกัน ที่ผ่านมาเวลาคบใคร ถ้ามีคนถามก็บอกตามตรงตลอดด้วย แต่ครั้งนี้ต่างออกไปเลยไม่ค่อยคุ้นชินล่ะมั้ง

แต่เพราะเป็นวิวไง เรื่องไม่เปิดเผยความสำพันธ์อะไรนี่มันเล็กน้อยจะตายแลกกับการได้รักวิว การพยายามเปลี่ยนสันดานชอบแสดงความเป็นเจ้าของมันยากนะครับ

นอกจากเรื่องนี้แล้วยังมีเรื่องน้องคนนี้เข้ามารวมอีก ก็เลย...ขึ้น...

“ไหนบอกเข้าใจไง”

“ก็เข้าใจ แต่ตอนนี้เริ่มทนไม่ได้แล้ว”

“มึงงงง....” วิวทำหน้าลำบากใจ เรียกผมเสียงอ่อน

เฮ้อ พอทำหน้าแบบนี้ทีไรต้องใจอ่อน ทั้งที่คราวนี้ผมผิด ทั้งใจร้อนทั้งอามณ์ขึ้น แต่วิวกลับต้องเป็นฝ่ายลำบากใจไปเสีบฉิบ

ผมเย็นลงแบบกะทันหัน

“กูทนได้ แต่ทนได้ไม่ได้แปลว่าไม่ได้ทนอะไรเลย ทนได้ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกอะไร เข้าใจใช่ไหม?”

“อืม ขอโทษนะ”

“ไม่ต้องขอโทษ เข้าใจจริงๆ กูอารมณ์ร้อนเอง”



“ไอ้เหี้ย พวกมึงแม่งง่าย ทะเลาพกันแค่เนี้ย?! สาสส”

หลังจากที่ผมเล่าที่ทะเลาะกับวิวให้เพื่อสนิทฟัง นี่คือเสียงตอบรับ

“ก็กูไม่อยากเห็นเขาเสียใจ”

“กลัวเมียนะมึง” อ้าวไอ้นี่ ปากดี อย่าให้กูเห็นมึงมีแบบนี้บ้างนะ

“หุบปากไปเลยสัส”

“รึไม่จริง”

“กูไม่ได้กลัว กูรัก” ผมตอบเพื่อนรักไปพร้อมกับทำปากจุ๊บๆ

“กูจะอ้วก!”

เออ มึงอ้วกให้ตายไปเลย

เฮ้อ แต่บางทีผมก็คิดนะ ว่าวิวไม่ใช้อารมณ์หรือเพราะไม่ได้รักผมเลยกันแน่



“ไม่”

จะอะไรกันนักกันหนา ชะนี วันนี้ชวนวิวไปกินข้าว(สองต่อสอง) อ้างว่าวันเกิด

“กูเป็นพี่รหัสเขานะ” ปกติผมเห็นระบบพี่รหัสน้องรหัสคณะวิวห่วยแตกจะตาย โดยเฉพาะเอกของวิวนี่บางสายไม่รู้จักหน้ากันด้วยซ้ำครับ มาแน่นแฟ้นอะไรกันปีนี้

“แล้วทำไมต้องไปกันสองคน”

“ปี2 ปี3 ไม่ว่าง”

“แล้วทำไมไม่แดกวันอื่น”

“วันเกิดน้องวันนี้”

เถียงคำไม่ตกฟากเลยนะวิว เออ รักมันให้มากๆ เลย น้องรหัสน่ะ

“เออ งั้นอยากจะทำอะไรก็เรื่องของมึง”

ปังง!!

ผมหยิบโทรศัพท์กระเป๋าตังค์แล้วเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว แม่ง

นี่ผมทะเลาะกับวิวเพราะเรื่องเดิมอีกแล้วนะ ทำไมผมมันงี่เง่าแบบนี้วะ แต่น้องมันคงตั้งใจจะไปกับวิวสองคนแน่เลย  แต่บางทีผมอาจจะคิดมากไปเอง แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ นะ เฮ้อ แต่ แต่ แต่ แล้วก็แต่

หัวใจของผมมันถูกทับถมด้วยเรื่องของวิวเต็มไปหมด เรื่องไหนที่เข้าใจด้วยเหตุผลได้ ใจผมมันก็ไม่ยอมเข้าใจเลย เรื่องที่วิวจะไปเรียนต่อไม่บอกผม เรื่องไม่บอกคำรักให้ผมมั่นใจ เรื่องต้องปิดบัง แล้วยังมีคนอื่นมายุ่งกับวิวอีก นี่มันจุดดาวน์ของความสัมพันธ์ชัดๆ



ผมไปอยู่ห้องเพื่อนของผมจนถึงตี1 ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากเล่นเกม ตอนแรกว่าจะไม่กลับ แต่ เออ จะพูดอะไรก็พูดเถอะครับ จะบอกว่ากูกลัวเมีย กูก็ยอม กูรักของกู

“กลับมาแล้วเหรอ” ผิดคาด เปิดประตูห้องมาเจอวิวนั่งอยู่ตรงโซฟา

“อืม ยังไม่นอนเหรอ”

“อืม”

“กูขอโทษ/ขอโทษนะวิว” ผมกับวิวพูดขึ้นพร้อมกัน

เฮ้อ อย่างนี้ทุกที มีแฟนน่ารักขนาดนี้ทำไมผมถึงวุ่นวายใจนักนะ ผมเป็นคนผิดเขายังขอโทษ



“เรื่องนี้มึงงี่เง่า การพาน้องรหัสไปเลี้ยงข้าวในวันเกิดยังไงกูก็มองว่ามันไม่ผิด พี่รหัสมีหน้าที่ต้องดูแลน้อง ยิ่งน้องไม่มีใคร ปี2  ปี3 ไม่ว่างกันหมด กูยิ่งต้องทำหน้าที่แทนให้ดี แต่กูก็ผิดที่กูไปกินข้าวหับน้องและปล่อยให้มึงออกไปโดยที่ไม่คุยกันให้เรียบร้อย กูขอโทษ”

“ครับๆ กูงี่เง่า กูขอโทษ แต่รักวิวนะ รักมาก ไม่อยากพูดอะไรให้เสียใจเลยออกไป”

ผมกับวิวไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่ ทะเลาะแต่ละทีก็ไม่นาน เพราะวิวเป็นคนมีเหตุผลและเข้าใจอะไรง่ายมาก ไอ้ที่เขาว่า 'ความรักทำให้คนงี่เง่า' นี่ใช้กับวิวไม่ค่อยได้ มีแต่ผมเท่านั้นแหละ ถึงผมจะงี่เง่าแต่ผมเองก็ยอมลงง่ายเหมือนกันนะ ไม่ใช่พวกไม่ฟังอะไร

มันก็มีบ้างช่วงเวลาที่เราต่างเอาแต่ใจ ไม่ยอมลงให้กันเลย ต้องแยกย้ายกันไป อยู่กับตัวเอง คิดทบทวนสิ่งที่อีกฝ่ายพูดและสิ่งที่ตัวเองคิด แล้วเราจะจูนกันติดในที่สุด

ผมนั่งลงข้างๆ วิว ดึงให้วิวมานั่งบนตัวแล้วโน้มใบหน้าสวยลงมาจูบ ให้ภาษากายสื่อสารสิ่งที่เราไม่สามารถบอกกันเป็นคำพูดได้

ลิ้นร้อนไล้วนในโพรงปากและดูดดื่มมากขึ้นเรื่อยๆ มือผมซุกซนอยู่ใต้เสื้อกล้ามชุดนอนของวิว

“อืมม ดะ..เดี๋ยว” วิวถอนจูบออก

“ว่าไง” ผมกระซิบตอบรับด้วยเสียงพร่าตรงข้างหูวิว กูทนไม่ไหวแล้วนะที่รัก มาเบรกอะไรตอนนี้เนี่ย

“คือจะบอก...เหตุผลที่ไม่อยากบอกคนอื่นเรื่องของเรา”

“ไม่ต้องก็ได้วิว กูเข้าใจ”

“ไม่มึงไม่รู้หรอก คือ คือกูไม่ได้...เพราะแฟนกูเป็นผู้ชาย แต่ว่า...”

“ว่า?”

“ก็ ก็เพราะว่าเป็นมึงนั่นแหละ มึงเป็นเดือนคณะทำไมล่ะ กูแม่งเป็นใครก็ไม่รู้ โนบอดี้ในเอกเล็กๆ อ่ะ กูเขินที่จะบอกคนอื่นนะเว่ย ฮึ่ยย...” หลังจากนั้นวิวกูฟุ่บหน้าลงกับไหล่ผม พึมพึงอะไรที่ผมพอจะได้ยินว่า 'พูดไปแล้ว อายฉิบหาย' พร้อมกับยกมือขึ้นมาเกาท้ายทอย และผมก็สังเกตุเห็นหูแดงๆ ของมัน

ไอ้เหี้ย แม่ง โคตร น่า รัก

“นี่มึงเห็นว่าเราต่างกันเกินไปไม่เหมาะสมเหรอวะ เหี้ย ดูละครเยอะ”

“หุบปากเลย”

“ฮ่าๆ กูล้อเล่น มึงโคตรโรแมนติก” ผมกัดหูแดงๆ ของมันไปเบาๆ หนึ่งที

“พอออ หยุดพูด”

“ฮ่าๆๆ ใครจะว่ายังไง กูก็เห็นมึงน่ารักที่สุดในโลกนะวิว” ผมกัดหูแดงๆ ของมันไปเบาๆ หนึ่งที

“อืมม อย่ากัดหู” อ่า วิวว่างั้นผมเลยเปลี่ยนเป็นเลียแทน คิก ผมรู้ว่าวิวอ่อนไหวมากตรงหู โดนทีไรอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ น่ารักที่สุด

“อืมมม” วิว ครางในลำคอ ฟังแล้วกระตุ้นอารมณ์ฉิบหาย

“เข้าไปในห้องกันเถอะวิว”

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนที่ 3 จิตวิทยา: เรามีความรักและเซ็กส์เพราะสารเคมี(ฮอร์โมน)เป็นตัวกำหนด

เงียบเหงาจริง

วันนี้วิวมีดื่มกับเดอะแกงค์ครับ ไม่ใช่เพื่อนในเอกนะ (ถ้าเป็นกับเอกนะผมตามละ จะไปกันท่าชะนีน้อยนั่น) เป็นเพื่อนๆ ที่สนิทกันมาตั้งแต่ปี1

วิวชวนผมไปด้วยอยู่เหมือนกัน ทุกคนในกลุ่มนั้นรู้จักผมครับ แต่ผมก็ไม่อยากไปให้เสียบรรยากาศเท่าไหร่ คือผมเข้าใจว่าบางทีมันอาจเข้าสถานการณ์แบบ 'อีดอก มึงจะหิ้วกระดุมคอ(ผวน:กระด_คุม)มาทำไม คุมงี้ก็สนุกไม่ได้สิ' ผมก็เลยไม่ค่อยชอบตามไปทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของชีวิตเขาเกินเหตุ อยากให้วิวและเพื่อนๆ สนุกกันได้เต็มที่

วิวก็เห็นตรงกับผมนะครับ ไม่เคยตามมาวุ่นวายเวลาที่ผมอยากสนุก มีแฟนไม่งี่เง่่ามันดีครับ มันดี  และผมย่อมต้องตอบแทนแฟนที่น่ารักด้วยการดูแลตัวเอง ไม่ไปแรดเกินเหตุที่ไหน(ส่วนวิวน่ะเขาไม่แรดอยู่แล้วครับ) ถ้าเป็นผมเมื่อก่อนนะ อย่าให้พูด... ซ่าส์สุด

วันนี้ผมก็พยายามชวนเพื่อนของผมไปดื่ม แต่ไม่มีใครว่างเลย ผมเลยหาอะไรทำด้วยการนั่งดู 007 มา 5 ภาคติดแล้ว อีกนิดนึงจะอ้วกเป็นลูกปืนแล้วครับ

รอวิวกลับมา

ขณะที่กำลังคิดหาอย่างอื่นทำแทนดูหนังผมก็ได้ยินเสียงคีการ์ดเปิดประตู

วิวกลับมาแล้ว

“อ้าว ทำไมมึงยังไม่นอน” วิวทักผมที่นั่งแหมะอยู่หน้าทีวี

“แหะ รอมึงอ่ะ” รู้สึกว่าตัวเองน่ารัก

“หื้อ จนตีสามเนี่ยนะ” มึงก็เห็นว่ากูน่ารักใช่ไหมล่ะวิว

“ก็ดูเจมส์ บอนด์รอ ไม่เบื่อเท่าไหร่ ไม่ง่วงด้วย” ผมเดินเข้าไปกอดวิว แล้วก็รับของจากมือมัน ซื้อเสบียงมาตุนเยอะแยะเลย พรุ่งนี้วันเสาร์คงขี้เกียจออกจากห้อง ผมเองก็เช่นกัน

“อ่อ อืม อันนี้กูซื้อของสดมานะ พรุ่งนี้ทำอะไรให้กินหน่อย” โอ๊ะ มาแปลกๆ อ้อนนิดๆ เมา?

“ได้เลยครับผม” ผมเปิดถุงส่องๆ ดู อืมมม วัตถุดิบประมาณผัดกระเพรากับแกงจืด เอ๊ะ นี่มันเมนูโปรดผมนี่นา

ผมเอาของไปเก็บเข้าตู้เย็นเรียบร้อย ส่วนวิวก็เดินเข้าห้องน้ำไป คงต้องการอาบน้ำอย่างด่วน เมื่อกี้กลิ่นร้านเหล้าแม่งติดผมติดตัวเต็มไปหมด รู้เลยไปร้านไหนมา กลิ่นแน่นขนาดนี้



“มึง เป่าผมให้หน่อยดิ” วิวเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับคำพูดที่ไม่ค่อยได้ยินบ่อยนัก

ไอ้เหี้ย วันนี้มาแปลกจริงๆ ว่ะ

“ทำไมวันนี้อ้อนจัง” ผมแซวไปหนึ่งดอก

วิวก้มหน้าเกาท้ายทอย อั้ยยะ ไม่ได้เมานี่หว่า ถ้าเมาไม่เขินหรอกครับเวลาอ้อน เขินแบบนี้แปลว่าจงใจอ้อน

“ปะ เป่าเองก็ได้เว้ย” แหม่ ตะคอกกลบเกลื่อน วิว มึงนี่ต้นแบบของความซึน เอ้ย ความน่ารัก

“ไม่ได้บอกว่าจะไม่เป่าให้สักหน่อย” ผมเดินเข้าไปเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่พาดคอวิวอยู่ขยี้ผมให้วิวเบาๆ

ผมกุ้มลงไปจุ๊บหน้าผากวิวหนึ่งที อื้อ หอมละ แล้วก็จูงมือวิวไปนั่งตรงกระจก

ปกติวิวไม่ค่อยอ้อนผมเท่าไหร่ อยากได้อะไร อยากทำอะไรก็ทำเอง ก็อ้อนบ้างตามประสา แต่ไม่เยอะ ผมว่าดีนะ เพราะมันไม่ค่อยทำ พอเวลามันอ้อนทีเลยทำเอาผมละลายเลย รู้สึกดี ยอมหมดทุกอย่างอ่ะ อย่างเวลาเป่าผมนี้ทำเองตลอด ผมอยากทำให้ยังแทบไม่ให้ทำ โธ่ แฟนผมผมก็อยากดูแลเทคแคร์บ้าง คนเป็นแฟนย่อมต้องอยากรู้สึกว่าตัวเองเป็ฯที่พึ่งพาของอีกฝ่ายได้ ผมให้เหตุผลไปแบบนี้ถึงยอม (พร้อมกับหูแดงนิดๆ) แต่ก็ไม่ได้ยอมทุกครั้งนะ บางทีโดนด่ากลับมา ฮ่าๆๆ คนอะไรไม่ชอบให้คนทรีทดีๆ (วิวบอกว่าเป็นการสปอยล์มันครับ มันจะเสียนิสัย)

ก็เพราะน่ารักอย่างนี้ ถึงได้รัก

ผมเป่าผมให้วิวเสร็จเรียบร้อย เราก็เตรียมนอนกัน คือแมร่งจะสว่างละเนี่ย

“เดี๋ยว” วิวดึงมือผมไว้ แล้วก็ดึงผมลงไปจูบดื้อๆ

ฟ้าคคค ?!!?

ไม่ได้จูบเล่นๆ ด้วย ลิ้นก็มา โอ้ย พี่หัวใจจะสลาย ทำไมน้องวิวมาแบบฮอตวันนี้

“อื้มม” วิวรุกมากจนผมต้องส่งเสียงทัักท้วงในลำคอ

ปกติผมเป็นคนนำตลอดเวลาจูบ วันนี้เจอวิวเอาคืน ช็อคนิดๆ ที่จริงผมเคยเจอวิวเวอร์ชั่นนี้แล้ว เวลาวิวหื่น ฮ่าๆๆ แล้ววันนี้ยังไง อยากเหรอวิว?

จากค่อยๆ ก็กลายเป็นรุกเร้า แล้วลดระดับลงมาเป็นเรื่อยๆ แต่หวานสุด อ่อนโยนที่สุด เราจูบเรื่อยๆ อยู่อย่างนั้นนานมากก วิวไม่ยอมปล่อยสักทีจนผมเขินแล้วเนี่ย ส่วนวิวคงแดงไปทั้งตัวละมั้ง

“เป็นอะไรครับวันนี้” ผมกระชับอ้อมกอดแล้วกระซิบถาม หลังจากที่วิวผละจูบออก

“...”

“หืมม ว่าไง วิว”

“...”

“อยากทำเหรอ แต่นี่จะเช้าแล้วนะ” ผมพูดเหมือนทักท้วง แต่มือไม่ได้หยุดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ผมลูบไล้หยอกล้อยอดอกของวิว

“อื้มม” วิวครางแผ่วอยู่ตรงข้างหูผม

เสื้อยืดตัวใหญ่ของผมที่วิวชอบหยิบไปใส่นอนซึ่งเพิ่งใส่ไปเมื่อกี้ ค่อยๆ ถูกถอดออกด้วยมือผม วิวก็ยกแขนขึ้นให้อย่างรู้งาน แล้วก็เป็นวิวถอดให้ผมบ้าง

วิวก้มลงพรมจูบทั่วแผ่นอกผมพร้อมกับถอดเสื้อผ้าท่อนล่าง...ทั้งของผมและของตัวเอง

“เดี๋ยววันนี้ทำให้”

ฟ้าคคค ?!!?

วิวเป็นอะไรไปวันนี้ หัวใจจะวาย เซอร์วิสมาก โคตร

ปกติความฮอตของวิวมันจะมาในรูปแบบความน่ารักครับ แต่วันนี้มาแบบสายเซ็กซี่โว้ย ระทวยหมดกู

ใบหน้าของวิวจูบไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าท้องแกร่ง และแก่นกายของผมที่ตอนนี้ตื่นตัวขึ้นมามากแล้ว

“วันนี้แข็งเร็วจังนะ หื่น” พะ เพราะวิวนั่นแหละ ฮึ่ยย แล้วดูพูดจา ใครสอนวะครับ (อ่อ ผมเอง)

แก่นกายผมถูกครอบครองด้วยโพรงปากอุ่น และลิ้นที่ไล้วนหยอกล้อน้องชายผมไปมา ฮือ วันนี้วิวทำให้ด้วย ปกติวิวชอบเขินจนไม่ยอมทำ นานๆ ทีจริงๆ แต่กระนั้นผมก็ไม่รู้ว่าวิวไปหัดเรื่องแบบนี้มาจากไหนทำให้ผมรู้สึกดีขนาดนี้ได้ คงเพราะเป็นผู้ชายเหมือนกัน ก็ย่อมต้องรู้ว่าผู้ชายต้องการแบบไหน

แล้วไอ้ท่าเอาผมทัดหูตอนก้มลงไปนั่นน่ะ แม่งโตรเซ็กซี่เล้ยย

“อาา วิว” ผมทนไม่ไหวแล้ว อยาก'รัก'วิวแล้ว

ผมดึงวิวขึ้นมาแล้วกดลงบนเตียง กดจมูกลงไปบนแก้มนิ่มๆ แรงๆ ข้างละที แล้วก็เล้าโลมวิวที่ยอดอกอีก ทั้งเลีย ทั้งดูด ทั้งกัด จนวิวต้องตีผมเบาๆ ให้พอ จะว่าผมเล่นเกินไปก็ไม่ได้ วิวเริ่มก่อนเอง พร้อมกันนั้นผมก็คว้าเจลหล่อล่นในลิ้นชักหัวเตียงออกมาชโลมทางด้านหลังของวิวแล้วสอดใส่นิ้วเข้าไปเพื่อเป็นการเปิดช่องทางก่อน

พอผมเริ่มใส่นิ้วที่สองวิวก็พลิกตัวเองขึ้นมาอยู่ข้างบนแทน

“เดี๋ยววิวทำให้” วิวที่กำลังนอนระทวยอยู่ปรือตาขึ้นมาพูดด้วยเสียงแหบพร่า

ฟ้าคคค ?!!?

โอ๊ะๆ ตายๆๆ ยอมหมดครับ ได้ครับ ทุกอย่างครับ สุดฮอต

วิวขึ้นคร่อมผม จับน้องชายของผมให้ตรงกับช่องทางด้านหลังของตัวเองแล้วค่อยๆ กดลงมา วิวทำหน้าเหมือบเจ็บเล็กน้อย แต่ข้างในของวิวก็รัดผมแน่นมาก จนผมต้องครางออกมา ผมทนไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายขยับสะโพกเสียเอง ผมดันเข้าไปรวดเดียวจนมิด วิวร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

ขอโทษนะครับ คนดี ทนไม่ไหวจริงๆ

ผมดึงวิวลงมาจูบอย่างเร่าร้อนพร้อมกับขยับสะโพกสวนกับจังหวะที่วิวขยับกดลงมา

อ้า รู้สึกดีชะมัด แล้ววิวแม่งดีมาก วิวอยู่ข้างบนเป็นฝ่ายขยับเองแบบนั้น อาาห์ ฟมปล่อยให้วิวเป็นฝ่ายนำก่อน นานๆ ที่รักเซอร์วิสให้ผมก็อยากซึมซับนานๆ แต่สักพักผมทนไม่ไหวแล้ว ผมดันวิวไปอยู่ข้างล่างแล้วเร่งจังหวะขึ้นอีก คราวนี้ผมเป็นคนนำแล้ว ผมขยับเร็วและแรงขึ้น เว้นจังหวะจับวิวพลิกหันหลังมาอย่างไม่ขาดตอน

วิวโก่งโค้งสะโพกขึ้นมาให้ผมขยับได้เต็มที่ โอ้ย ทำไมวันนี้น่ารัก ไม่สิ ฮอต

ผมเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ สองมือประคองสะโพกมน ส่วนวิวก็ใช้มือหนึ่งสัมผัสรูดรั้งแก่นกายของตัวเอง

“อื้มมม”

และเราก็ถึงจุดหมายพร้อมๆ กัน

ผมทิ้งตัวลงไปทับวิวทั้งตัวโดยที่ยังไม่ถอนแก่นกายออก

“วิวฮอตเกินไปแล้ว” วิวพลิกตัวให้เป็นเรานอนตะแคงกอดกัน วิวหันหน้ามาทางผมแล้วจุ๊บที่กรามผมเบาๆ

“กูชักกลัวแล้วนะวิว มาทำตัวน่ารักแบบนี้ ไปทำอะไรไม่ดีมารึเปล่าเนี่ย”

“สัส” วิวด่าแล้วก็ตบแก้มผมเบาๆ หนึ่งที

“ก็ไม่รู้ มาทำตัวน่ารักแบบนี้แล้วมาบอกไปเอากับคนอื่นมางี้ไม่เอานะ”

“บ้า! ทุเรศ” วิวดึงมือผมออก ทำท่าจะลุกออกจากเตียง

“ล้อเล่นนน จะไปไหน ยังไม่อิ่มเลย” ผมดึงวิวกลับลงมาจูบ

แล้วเราก็เริ่มทำรักกันอีกครั้ง อย่างไม่สนใจพระอาทิตย์ที่กำลังจะขึ้น


ในขณะที่ดำเนินมาถึงช่วงท้ายของยกที่สอง...

ใบหน้าเวลารู้สึกดีของวิวน่ะฮอตมาก จนผมไม่อนากให้ใครที่อยู่ตรงนี้เป็นใครนอกจากผม แค่คิดก็ทนไม่ไหวแล้ว หน้าแดงๆ ดวงตาคู่สวยที่มีน้ำตาคลอเบ้านี้กระตุ้นและยั่วยวนผมเสมอโดยที่เจ้าตัวไม่เคยรู้ มันทำให้ผมต้องเร่งจังหวะขยับสะโพกและเพิ่งแรงกดขึ้นอีกอย่างห้ามไม่ได้

“อืมม รักวิวนะ”

ผมพูดพร้อมกับยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้วิวที่นอนร้องครางอยู่ใต้ร่างผม วิวสบตาผมอย่างเขินอายแล้วยื่นมือมาลูบวนที่แก้มของผม ผมรู้สึกได้ถึงช่องทางด้านหลังของวิวที่บีบตัวรัดขึ้นอย่างแรง วิวก็คว้าตัวผมไปกอดแล้วกระซิบข้างหู

“...รักเหมือนกัน”

ตู้มม! หัวใจผมพองโตและระเบิดออก

พร้อมกับถึงจุดสุดยอดและรู้สึกดีมากแบบไม่ทันตั้งตัว ผมก้มลงจูบวิวอย่างร้อนแรงแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น จนปากช้ำกันไปข้าง

“you said that..View”

วิวพูดมัน วิวบอกรักผม คุณได้ยินไหม

“อืม รัก”

“ครับ รักวิว ขอบคุณนะ”





ตอนนี้ถึงจะฟ้าสว่างแล้ว และเราทั้งสองคนก็ยังไม่ได้นอนแต่ก็ไม่สามารถหลับลงได้เลย หลังจากทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อยแล้ว ผมก็นอนกอดวิวมาสักพัก

ผมรู้ว่าวิวยังไม่หลับ ผมก็ไม่หลับ

“วันนี้คุยกับเพื่อนมา” วิวพูดขึ้นทำลายความเงียบ

“...” เหมือนวิวรู้ว่าผมต้องการอะไร ผมสงสัยว่าทำไมถึงเป็นวันนี้ ทำไมวิวถึงได้ยอมพูดคำรักกับผม (สักที)

ผมรู้นะ รู้ว่าวิวรักผม เรารรักกัน จนวันนี้ผมไม่ต้องการฟังมันแล้วก็ได้ (เอ่อ...แต่ถ้าได้ก็ดีนั่นแหละ) สิ่งที่ผมกังวลก่อนหน้านี้คือกลังว่าถ้ารักเราไม่เท่ากันผมจะทำยังไง ผมแค่อยากมั่นใจ... แต่ผมรู้ ผมรู้ว่าวิวรักผม ผมรู้ว่าตัวเองน่ะพิเศษ ที่ได้มีวิวมาคอยดูแลห่วงใย ผมก็แค่เด็กน้อยที่ไม่รู้จักพอ

“บันมันมีปัญหากับแฟนอีกแล้ว แล้วเล่าให้ฟังละเอียดเลยว่าทะเลาะกันยังไง ยิ่งฟังกูยิ่งรู้ว่ามึงด๊กับกูแค่ไหน กูรู้นะว่ามึงรักกูมาก แล้วยิ่งคุยกับเพื่อนก็ยิ่งตระหนักได้ว่าตัวเองควรทำอะไรแบบนี้บ้าง”

“อะไรแบบไหนอ่ะ”

“ก็อ้อนบ้าง บอก...รัก...บ้าง บันบอกว่าทุกคนเขาก็อยากให้แฟนทำำแบบนี้ทั้งนั้น”

“แล้วนี่ถ้าบันไม่บอกกูจะไม่ได้ฟังอะไรเลยใช่ไหม”

“เปล่า ไม่ใช่ กูรู้อยู่ ตลอดนั่นแหละ แต่มึงก็รู้ กู...เขิน กูทำอะไรแบบนี้กับใครไม่เป็นหรอกนะ ถ้ามึงอยากหาแฟนน่ารักขี้อ้อนก็ไปหาคนอื่นได้ กูไม่...” ผมเอานิ้วแตะปากวิวเป็นเชิงให้หยุดพูด

ชอบดูถูกตัวเอง ว่าไม่เหมาะสมกับผมบ้างล่ะ ตัวเองไม่น่ารักให้ผมไปรักคนอื่นบ้างล่ะ น้ำเน่าสุดฤทธิ์ แฟนใครวะ ฮ่าๆๆ

“วิวไม่ขี้อ้อน แต่ก็น่ารักที่สุดในโลกแล้วรู้ไหม ผมรักคุณนะ ผมรักคุณนะ” ผมหอมแก้มวิว แล้ววิวก็หอมแก้มผมกลับ

เฮ้อ มีความสุข รู้สึกว่าตัวเองน่าอิจฉาเกินไปแล้ว



หลังจากนั้นทุกอย่างมันค่อยๆ ดีขึ้น ตามวันเวลา เรื่องความสัมพันธ์ที่เคยไม่เปิดเผย ก็กลายเป็นเรื่องที่คนส่วนใหญ่รับรู้กัน น้องชะนีน้อยคนนั้นก็ถอยห่างไปเอง ส่วนเรื่องอนาคตหลังเรียนจบเราก็คุยกัน ทำให้ทุกอย่างมันลงตัว วิวตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปเรียนต่อที่เยอรมันแน่ๆ แต่ยังไม่ไปทันที อยู่ที่ไทยหาอะไรทำไปก่อนสักพัก ผมก็ไม่ได้ขัดอะไร แค่ตอนนั้นผมไม่ยอมฟังเพราะงอน(จะไปเรียนต่อไม่ยอมบอก) แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้ว เราทุกคนมีเส้นทางเป็ฯของตัวเอง จะอะไรก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตเถอะ แค่รู้ว่าตอนนี้เรารักกันและมีความสุขมันก็มากพอแล้ว

วันรับปริญญา ผมได้เจอคุณพ่อคุณแม่ของวิว พวกท่านใจดีและน่ารักเหมือนวิวเลย วิวหน้าเหมือนคุณพ่อล่ะ (ส่วนผิวสวยๆ นั่นมาจากคุณแม่มีเชื้อเวียดนามน่ะเอง) วิวเองก็ได้เจอคุณแม่ของผม ส่วนคุณพ่อติดภารกิจอยู๋ต่างประเทศครับ ผมไม่โกรธอะไรท่านนะ ผมเข้าใจดี ครอบครัวเราได้ถ่ายรูปกันด้วย ผมนี่อัดกรอบแขวนฝาบ้านเลย

Psychology of Love
ความรักในช่วง 1 ปีแรก มีฮอร์โมนที่เกี่ยวข้อง 2 ตัว คือ

Dopamine ทำให้เรากินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดถึงเขา นึกถึงเขาเยอะมาก ฮอร์โมนตัวนี้เยอะ และ Serotonin ตัวควบคุมสมดุลทางอารมณ์ นี้จะน้อย ทำให้ย้ำคิดย้ำทำ ทำตัวงี่เง่าเซ้าซี้ ในช่วงแรกๆ ของความสัมพันธ์ Dopamine จะเป็นตัวที่ทำให้คนเรารักกันหรือมีความสัมพันธ์กัน เวลามีความรักระยะแรกนี้สมองส่วนหน้าซึ่งเป็นส่วนของการใช้เหตุผลทำงานเหมือนเวลาเครียด กังวลในความแน่นอนของความสัมพันธ์

ทำให้คนส่วนมากอยู่กันได้ไม่นาน(ประมาณไม่เกิน 1 ปี)

และสมองส่วน Hypothalamus ที่ทำให้เราสามารถมีเซกส์ มีความสัมพันธ์ทางร่างกายกันได้ โดยไม่คำนึงถึงความรัก

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนพิเศษ น่าจะตามมาเรื่อยๆ นะ

เพื่อนอ่านแล้วนางว่าชอบมาก

นางหลงรักวิวมาก :hao7:

ขอบคุณทุกคน

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
น่ารักมากกก น้องวิว


มีตอนพิเศษไหมคะ??

ออฟไลน์ purple

  • Aventador FC
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 356
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
ว๊าววว ไม่ค่อยได้อ่านแนวๆนี้เลย ชอบมากค่ะ ดำเนินเรื่องได้ดี เหมือนเป็นการเปรียบเทียบของความรัก ได้ข้อคิดที่ดีเลย
จะรอติดตามตอนพิเศษนะคะ ><
ขอบคุณมากค่าาา

ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนพิเศษ 1

ปกติผมไม่ค่อยเจอใครที่ถูกใจที่ห้องสมุดนักหรอกครับ เพราผมไม่ค่อยเข้าห้องสมุด เลขเรียกหนังสือแม่งยังดูไม่เป็น ผมชอบอ่านหนังสือนะแต่ปกติผมซื้อมาอ่านเอา ที่ไปยืมหนังสือเล่มนั้นด็เพื่อดูก่อนว่าเหมาะจะซื้อไหม (ซื้อเลยก็กระไร แม่งแพง)

สรุป ไม่ดีครับ ไอ้สัส ยาก...หลังจากผมเปิดดูหนังสือเล่มนั้นไปหลายหน้า ผมพบว่าผมคงต้องเชี่ยวชาญปรัชญาไม่ก็คณิตศาสตร์ก่อนพอสมควร ถึงอ่านได้อย่างมีความสุข ไม่กี่วันต่อมา ผมจึงเอาหนังสือไปคืน

คืนหนังสือเสร็จหันหลังกลับมาเจอวิวยืนต่อคิดคืนหนังสืออยู่ข้างหลัง...แม่งบ้ามาก

ผมทำอะไรไม่ถูกราวกับเป็นเด็กหนุ่มวัย 14 จีบหญิงครั้งแรกอะไรอย่างนั้น ส่วนวิวมองหน้าผมแล้วทำท่าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ไม่ได้พูด ผมเลยคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าวิวจำผมได้

"เอ่อ คุณ...ที่หยิบหนังสือให้ผม ขอบคุณมากนะครับ" หาเรื่องคุยสิครับ รออะไรอยู๋

"อะ..อืม"

แม่งตอบแค่นี้ กูจะพูดต่อยังไง

เวลาผมอยากจะสานสัมพันธ์กับใคร ถ้าเป็นคนที่รู้จักผ่านเพื่อนมันก็ง่ายมาก หรือถ้าเป็นใครตามสถานที่อโคจรมันก็มีวิธีแบบไม่ต้องสงวนท่าที แต่นี่ผมดันมาติดใจคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและนี่...ห้องสมุด ไม่ใช่ว่าชอบใครก็ขอชนแก้วแลกเบอร์ได้เลย

กรรม

ผมอึกอักชั่วเสี้ยววินาที วิวก็เป็นฝ่ายถามขึ้นมาก่อน (เห้ย โคตรดีใจ)

"แล้ว...อ่านจบแล้วเหรอครับ"

ป้าด โธะ ถ้าอ่านไอ้เล่มนั้นจบในสามวันนี่ผมว่าไม่ใช่คนแล้วครับ

"เปล่าหรอกครับ มันยากจนผมอ่านไม่ไหว ผมเลยต้องเอามาคืนต่างหาก" ผมตอบวิวไปขำๆ(แต่จริง)

"อุบ ฮะฮะฮะ" วิวหัวเราะเบาๆ กับคำตอบของผม

โอโห วินาทีนั้นโลกมันสดใส

"คุณเรียนปรัชญาเหรอครับ หรือว่า.." ผมเป็นฝ่ายถามวิวบ้าง

"ใช่ครับ"

ผมแนะนำชื่อและคณะตัวเองไปกรายๆ เป็นผลให้วิวก็ต้องแนะนำตัวเหมือนกัน อุวะ ฉลาดล้ำจริงๆ ครับผมนี่

"วิว ปรัชญา ปี3 ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"

โอ้ย ตอนนั้นนะ ผมใช้วิชามารยาร้อยเล่มเกวียนสารพัดอ่ะ วิวจะเข้าไปในหอสมุดผมก็บอกจะเข้าไปด้วยพอดี วิวบอกจะไปหาหนังสือหมวดปรัชญาผมก็แถไปด้วย

"ดีเลย วิวแนะนำหนังสือให้เราได้ไหม เราอยากอ่านปรัชญาแนวแบบที่ยืมไปเล่มก่อน แต่เล่มนั้นมันยากไปหน่อย"

"อืมม.. พวกสายปรัชญาประยุกต์ไปทางคณิตฯน่ะเหรอ เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นะ แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่น น่าจะพอแนะนำได้"

หลังจากนั้นพอถามอะไรเกี่ยวกับปรัชญาวิวก็ตอบมายาวเหยียด ต่างจากคำถามเรื่องอื่น ถามคำตอบคำ อืมม วิวดูชอบปรัชญามากจริงๆ น่าอิจฉาที่ได้เรียนอะไรที่ตัวเองสนใจอย่างนี้

วิวตั้งใจแนะนำหนังสือผมอย่างจริงใจ ดูใส่ใจกับรายละเอียด ผมจะอ่านได้รึเปล่า จะชอบไหม สนใจพื้นฐานแบบไหน ทำไมใส่ใจคนแปลกหน้าได้ขนาดนี้นะ

"งั้นแนะนำๆ เล่มนี้ เราชอบ"

"ขอบคุณครับ"




"มึง เสาร์นี้กููจะไปคิโนะนะ" วิวบอกผมขณะที่เรากำลังนั่งอ่านหนังสือกันใต้คณะผม

"เหรอ ไปด้วยๆ หาอะไรกินอร่อยๆ กัน"

"ไม่ต้อง กูอยากไปคนเดียว" วิวตอบกลับ

"อ้าว ใจร้ายยย ผมขอไปด้วยหน่อยนะคร้าบบบ"

"ไม่เอา"

"ทำไม จะไปกับใคร"

"คนเดียว"

"ไม่เชื่อ ซุกกิ๊กใช่ไหม" ผมพูดติดตลก ชี้หน้าวิวพร้อมกับหรี่ตามอง

"...." นิ่ง สัญญาณไม่ดีละ เลิกล้อเล่นก็ได้

"ไปด้วยกันน้าคร้าบบบบ ไม่ได้กินใหญ่ด้วยกันนานแล้ว" กินใหญ่คือกินมื้อใหญ่มื้อโหดมื้อแพงนั่นเองครับ

"สัส อย่าเยอะ" วิวพูดโดยที่ไม่หันหน้าออกจากหนังสือมาสนใจผมด้วยซ้ำ

คำก็สัส สองคำก็มึง ที่เมื่อก่อน เราอย่างนั้น เราอย่างนี้ ฮือ งอน อยากไปเที่ยวด้วยก็ไม่ให้ไป

สมองผมน้อยใจ หงุดหงิด หดหู คิดอย่างงี่เง่าสักพักก็เข้าใจว่าที่วิวอยากไปคนเดียวไม่อยากให้ผมไปด้วยก็คงมีเหตุผลอยู่ อาจจะอยากมีเวลาส่วนตัวหรืออะไรก็ตามแต่ แต่ถามแล้วไม่ตอบอย่างนี้มันน่าสงสัย ถึงแม้ผมจะเข้าใจได้ แต่ผมก็พูดได้ไม่เต็มปากว่าไม่คิดอะไร

โธ่ นั่นแฟนผมนะ แล้วถ้าไปกับเพื่อนจะไม่ว่าเลย จะไปคนเดียวเฉย...เอ่อ....อันที่จริงวิวก็เป็นพวกชอบทำอะไรๆ คนเดียวอยู่เหมือนกันแฮะ ผมคงคิดมากไป


สองสัปดาห์ต่อมาในวันเกิดของผม วิวให้หนังสือเล่มที่ผมอยากได้เป็นของขวัญวันเกิด

"อย่าบอกนะว่าที่ไปสยามคนเดียววันนั้น..."

"อืม" วิวตอบเบาพร้อมกับหูแดงๆ แล้วก็เกาท้ายทอยยิกๆ

"ขอโทษที่วันนั้นเอาแต่ใจนะ แต่ใครจะอยากให้เจ้าของวันเกิดอยู่ด้วยตอนเลือกของขวัญให้ล่ะ" วิวพูดหน้ายุ่งๆ ทั้งๆ ที่เขิน

ไอ้ตอนนั้นมันยังไม่ใกล้วันเกิดผมเลยไง ใครจะไปคิดว่าวิวจะไปหาของขวัญวันเกิดให้ อ้า เขิน คุยไปก็ได้ความว่าที่รีบไปซื้อตอนนั้นเพราะช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง เสาร์นั้นเหมาะที่สุด

ก็อย่างนี้ พูดน้อย ต่อยหนัก ป่าเถื่อน ชอบทำตัวใจร้าย แต่แต่ความจริงน่ะใจดี แล้วก็ใส่ใจและรักผมมากด้วย <3

จำไว้นะครับ ถ้ามีใครที่คิดหาของขวัญวันเกิดให้คุณล่วงหน้าได้เกินสองสัปดาห์อย่าปล่อยให้เขาไปจากชีวิตคุณเชียวนะ ฮ่าๆๆ มันก็ไม่เสมอไปหรอก แต่ผมมองว่ามันคือความใส่ใจนะ ทั้งไอ้การตั้งใจเลือกอย่างนี้ มันทำให้ผมประทับใจมากจริงๆ







ขอบคุณมากที่ติดตาม

คงเขียนเรื่อยๆ สองคนนี้มารักกันยังไง ฮ่าๆๆ บ้าจริง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-05-2015 23:39:57 โดย thevissss »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
อยากเห็นตอนเจอกันครั้งแรก ทั้งสองคนคิดยังไงกะอีกฝ่ายตอนแรกพบอ่ะค้าาาาาา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ thevissss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 16
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนพิเศษ 2
 
อ.มานีบอกว่ารักแรกพบไม่มีจริงครับ
 
ผมตีความได้ประมาณว่าคนเรามีมโนทัศน์อะไรสักอย่างอยู่ในหัวอยู่แล้วครับ มันอาจจะประมาณที่คนทั่วไปเรียกกันว่า สเปค ล่ะมั้ง เช่นว่า ผมมีความคิดอยู่แล้วว่าคนแบบตัวเล็ก ขาว พูดน้อยๆ แต่ใจดี คือดีสำหรับผม พอผมมาเจอวิวครั้งแรกถึงได้ถูกใจมาก แต่ผมไม่รู้หรอกว่าผมตั้งสเปคไว้แบบนั้นจริงรึเปล่า ไอ้มโนทัศน์นี้มันอาจมีอยู่โดยเราไม่รุ้ตัวก็ได้ครับ
 
 
"ผมยาวแล้ว" วิวพูดขึ้นขณะที่เรานั่งเล่นกันอยู่ในร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
 
"กูเหรอ เออ ก็ว่าจะไปตัดอยู่นะ ไปด้วยกันไหม" ผมขยุ้มผมตัวเองเล่นดู ก็พบว่ามันยาวมากแล้วจริงๆ ที่วิวทักคงเพราะปกติผมชอบตัดสั้นไว้ตลอด เพราะเป็นพวกรำคาญเวลาผมระหน้าระคอครับ
 
"ก็ดีนะ เดี๋ยวตัดด้วย"
 
"หื้อ วิวผมทรงนี้ก็ดีแล้วนะ ยังไม่ต้องตัดก็ได้"
 
"อยากเปลี่ยนบ้าง" อืม จะว่าไปตั้งแต่รู้จักวิวมาก็ผมยาวประมาณนี้ตลอดเลยแฮะ ก็อาจจะเปลี่ยนทรงนิดหน่อย แต่ก็ไม่มาก
 
"แล้วจะตัดทรงไหนอ่ะ"
 
"สกินเฮด"
 
"เดี๋ยวๆ?!!" ผมสะบัดหน้าไปมองหน้าวิวอย่างเร็วพร้อมกับท้วงขึ้น ด้วยน้ำเสียงวิวเมื่อกี้แม่งไม่ได้ล้อเล่นอ่ะ...แต่ที่จริงล้อเล้นใช่ไหมครับ คนดี
 
"จริงจัง" วิวพูดย้ำอีกครั้งด้วยใบหน้าจริงจังเหมือนน้ำเสียงที่พูด
 
ใจเย๊นนนนนนนน
 
 
 
ผมมีร้านตัดผมประจำอยู่ครับ พี่ปอ เจ้าของร้านเป็นช่างประจำของผมซึ่งใจดีและตัดผมได้ถูกใจทุกครั้ง คือ...พี่เขาเคยแอ๊วผมอยู่พักนึ่งครับ แต่ผมไม่เล่นด้วย แหะๆ
 
ครั้งแรกที่ผมพาวิวมา วิวโดนเขม่นไม่เบาเลย ผมก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรเพราะที่พี่เขาชอบผมมันก็นานแล้ว (แถมพี่เขาก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วครับ) ตอนนั้นวิวโดนแกล้งไปหนึ่งดอก เอ่อ..ที่จริงคนที่โดนแกล้งคงเป็นผมมากกว่า
 
เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นที่ผมพาวิวไปตัดผมครั้งแรก
 
"อ้าว มาแล้วเหรอจ๊ะ หายไปนานนะ" พี่ปอทักขึ้น
 
"ครับวันนี้เพื่อนมาด้วยอีกคน"
 
"เพื่อน?" พี่ปอหันไปมองวิวนิดนึงแล้วก็แสยะสิ้มให้ผม "คราวที่แล้วไม่ใช่คนนี้นี่ แหม จะว่าไปทุกสองเดือนก็ไม่ซ้ำสักครั้งเลยแหละ"
 
"โธ่! พี่ "
 
วินาทีนั้นผมคิดเลยว่า 'ฉิบหายละ' แต่สรุปวิวก็รู้และเข้าใจครับว่าพี่เขาหยอกเล่น ถึงผมจะเคยพาใคร(ที่ไม่ใช่เพื่อน)มาตัดผมด้วยกันก็จริงแต่ก็ไม่ได้เปลี่ยนบ่อยขนาดนั้นครับ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากเพราะกลัววิวคิดจริงจัง ตอนนั้นยังไม่ได้แดก เอ้ย! ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย ฮ่าๆๆ
 
แต่มีเรื่องที่น่ารักมาก คือ หลังจากเป็นแฟนกันแล้วไปตัดผมอีก วิวก็มาถามผมเบาๆ
 
"แล้ว...แล้วเคย...พาแฟนเก่าไปตัดผมร้านนั้นเหรอ" วิวถามเสียงเบาจนแทบเป็นกระซิบ
 
"ทำไมครับ รู้สึกไม่ดีเหรอ" ผมหันไปแซววิวยิ้มๆ ด้วยหัวใจพองโต เพราะวิวสนใจเรื่องของผม
 
"เปล่าๆ ก็...แค่อยากรู้"
 
หึงหวงบ้างก็ได้คร้าบแฟนคร้าบ อยากให้แสดงความเป็นเจ้าของ
 
"ก็เคยพาไป นานแล้ว แล้วหลังจากนี้ก็จะไม่พาใครไปแล้ว วิวเป็นคนสุดท้าย"
 
"บ้า ไม่ได้งี่เง่าขนาดนั้น จะพาใครไปก็ไปเถอะ"
 
ฮ่าๆๆ น่ารักมาก ผมเข้าใจวิวนะ วิวเป็นพวกไม่งี่เง่าไร้เหตุผลจริงๆ นะ ไม่ค่อยมีเรื่องหึงหวงเลย เวลาวิวสนใจเรื่องแบบนี้ของผมถึงได้ดีใจมาก
 
"โธ่ หวงแฟนบ้างก็ได้นะ"
 
"...." เกาท้ายทอย หูแดง ฮ่าๆ วิวเขินครับ ช่วงนั้นเพิ่งเป็นแฟนกันหมาดๆ เป็นช่วงที่ผมสังเกตุเห็นอาการเวลาเขินของวิวด้วยครับ แม่ง หลงเลย
 
"วิวจะเป็นคนที่จะพาไปตัดผมด้วยกันเป็นคนสุดท้ายแล้ว" ผมพูดแล้วหอมแก้มใสๆ ไปหนึ่งที
 
ตอนแรกวิวยังไม่เข้าใจ สักพักก็เขินมุดอกผม เมื่อเข้าใจความหมายที่ผมพูด...ผมจะรักวิวเป็นคนสุดท้ายแล้ว มีวิวเป็นแฟนคนสุดท้าย
 
"คำพูดเรื่อยเปื้อยเลื่อนเปื้อน กูไม่สนใจหรอกนะ" วิวเป็นพวกไม่เชื่อในคำว่าตลอดไปหรืออะไรที่เกินเหตุครับ(พวกคำหวานยาพิษ) เช่น ว่าผมจะรักวิวเป็นคนสุดท้ายทั้งที่ตอนนี้ผมเพิ่งแค่อายุ21 งี้  วิวไม่เชื่อนะครับ แต่ก็มักจะเขินกับมุกเสี่ยวแบบนี้ของผมเป็นประจำ คนอะไร
 
ตลกดี แล้วก็น่ารักมากด้วย
 
"จริงๆ"
 
"ในวงเล็บว่าเฉพาะร้านนี้ล่ะสิ ไม่เชื่อหรอกคนหลายใจ" วิวพูดอย่างนั้นทั้งที่ไม่ได้ดิ้นออกจากอ้อมกอดของผมสักนิด

เห็นวิวอย่างนี้ก็รู้จักพูดเล่นเป็นเหมือนกันนะครับ หึหึ จับฟัดสักทีสองทีให้รู้ดิ๊ ว่าคนหลายใจคนนี้รักวิวคนเดียว

ผมไม่รู้หรอกว่าวิวจะเป็นคนสุดท้ายรึเปล่า แต่ผมก็อยากให้เป็นอย่างนั้นนะ อย่ารักวิวไปเรื่อยๆ เดินจูงมือกันไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเดินไม่ไหว ใช้ไม่เท้า ฮ่าๆ คิดภาพแล้วขำนิดๆ แฮะ

.... ไอ้ความรู้สึกอยากอยู่กับใครไปจนแก่เฒ่าน่ะ มันไม่ได้เกิดขึ้นกันง่ายๆ หรอกนะ <3
 
กลับมาที่ปัจจุบัน...วินาทีชีวิตครับ
 
"วิว"
 
"...."
 
"จะสกินเฮดจริงๆ เหรอครับ"
 
"...." วิวพยักหน้าเงียบๆ แม่งดูท่าจะจริง ก็วิวไม่ได้หาเลือกดูทรงผมอย่างทุกทีเลยอ่ะ ฮืออ
 
"ปะ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ มาเลือกทรงผมกันเร้ว" ผมกวักมือเรียกวิวมานั่งข้างๆ ดูแคตาล็อกทรงผมด้วยกัน
 
 
"น้องวิวก่อนใช่ไหมคะ เชิญสระผมเลยค่ะ" พี่พนักงานคนหนึ่งเรียกขึ้น พอวิวสระออกมาก็ไปนั่งตรงหน้ากระจก ส่วนผมก็เข้าห้องสระผมแทน...ถ้าออกมาผมเจอวิวเวอร์ชั่นสกินเฮดนั่งรออยู่ล่ะ
 
แต่เมื่อวิวตัดสินใจแล้วผมก็ไม่สามารถทัดทาานแต่อย่างใด
 
.
.
.
.
.
 หลังจากที่ผมออกมาจากห้องสระผม ผมก็เจอวิวนั่งรออยู่ที่โซฟาแล้ว เป็นผมทรงเดิมที่สั้นขึ้นหน่อยเท่านั้น

เห้ย หลอกกันเหรอเนี่ย วิวสบตากับผมแล้วย่นจมูกใส่ผ่านทางกระจก หึหึ หลอกกันได้นะ เดี๋ยวต้องโดนลงโทษ

"ไหนบอกจะกินเฮด ไม่ใจเหรอ" ผมพูดขึ้นเมื่อเราเดินออกจากร้าน
 
"ให้กลับไปตัดไหมล่ะ"
 
"ไม่เอา หิวแล้ว ไปกินข้าวกัน" ผมนี่รั้งไว้แทบไม่ทันเลยครัช -_-
 
"...มึงนั่นแหละ" วิวพูดอะไรสักอย่างเสียงเบาเหมือนพึมพำคนเดียว
 
"ห๊ะ?"

"เพราะมึงนั่นแหละ กูถึงไม่ตัด"

"จริงเหรอ ทำไมอ่ะ?"

"ไม่รู้ตัวใช่ไหม ว่าเวลามึงเลือกทรงผมให้กู ไม่ว่ากี่ครั้งมันก็ทรงคล้ายๆ เดิม กูรู้ว่ามึงชอบผมแบบนี้"

"-///- จะ..จริงอ่ะ ที่จริงวิวทรงไหนก็ได้ ไม่เป็นปัญหาหรอก ถ้าเป็นมึงก็ได้หมดแหละ"

"อืม คราวหน้าจะเปลี่ยนจริงๆ นะ"

"ได้ แล้วแต่มึงเลย มึงผมสั้นๆ อาจจะดูดีกว่านี้ก็ได้"

"อืม ให้มึงเลือกแล้วกันว่าจะเปลี่ยนเป็นทรงไหน"

"ไหนบอกว่ามันเหมือนๆ เดิมไง เอาแบบที่มงชอบเลย" โธ่ อย่ามาสปอยล์กันดิ

"ก็...แบบที่มึงชอบนั่นแหละ" ท้ายประโยคเสียงแผ่วลงแทบไม่ได้ยิน หูที่โผล่ออกมาให้เห็นชัดเพราะตัดผมสั้นขึ้นก็แดงเถือกเลย

วิวนี่มึงวันๆ ทำอะไรบ้างนอกจากเขินกูเนี่ย พูดเองก็เขินเองอีก น่ารักเกินไปแล้ว

ผมไม่รู้หรอก ไอ้เรื่องผมชอบคนที่ตัดผมทรงไหน ต้องพูดน้อยขี้อาย ตัวเล็ก ผิวขาวรึเปล่า แต่วิวคนนี้ผมตกหลุมรักมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว มีสักหลายครั้งที่ไม่ใช่เพราะทรงผมแน่ๆ เพราะวิวเป็นวิว มันอาจเป็นสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ รูปลักษณ์อย่างวิวนี้

แล้วผมก็ไม่รู้หรอกว่า ถ้าวิวเปลี่ยนทรงผม ไม่ใช่รูปลักษณ์อย่างนี้ ความรู้สึกของผมจะเปลี่ยนไหม ก็เพราะผมไม่ได้อยู่ตรงนั้นจริงๆ นี่ ผมบอกไม่ได้หรอก แต่ผมเชื่อเหลือเกิน....ว่าวิวคนนี้แหละที่ถุกต้องที่สุดแล้ว

ผมกระชับมือวิวแน่นขึ้นอีก ...ไม่อยากปล่อยไปไหน อยากเดินจับมือกันอย่างนี้ให้นานที่สุดเลย




ขอบคุณที่ติดตาม

ตอนแรกที่พวกเขาเจอกันอยู่ในตอนที่สองเลย philosophy

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะค้าา วิวนี่บทจะน่ารัก จะฮอตนี่จัดเต็มตลอด

รุ้สึกพระเอกเรื่องนี้จะไม่มีชื่อ ... หรือเราอ่านพลาดไปหว่า?

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
น่ารักดีครับ

ออฟไลน์ MSeraph

  • This too shall pass
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1753
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
วิวนี่ก็ขี้เขินจริงๆ  :pig4:

ออฟไลน์ Autonomyz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-4
วิวน่ารัก น่ารักมากจริงๆนะ
เขินแฟนตัวเองได้ทั้งวี่ทั้งวัน
ซึนได้โล่ห์อ่ะ คาวาอิ๊~~~~~~~~~~ ><

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
วิวน่ารัก น่ารักมากจริงๆนะ
เขินแฟนตัวเองได้ทั้งวี่ทั้งวัน
ซึนได้โล่ห์อ่ะ คาวาอิ๊~~~~~~~~~~ ><

จริ๊งง เรื่องนี้น่ารักมากกกก ทะเลาะงอแง อ้อนๆ  :katai2-1: :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด