Chapter 2 น้องกับที่คาดผมแมวเหมียว
ลูกปูนั่งพิงหัวเตียงอ่านบทที่ต้องถ่ายพรุ่งนี้ แต่คนดุ๊กดิ๊กไปมาหน้ากระจกทำให้ต้องละสายตาไปมอง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ เมื่อเจอน้องออมทำหน้ามุ่ยพยายามมัดผมหน้าม้าที่เริ่มยาวของตัวเอง
วันนี้น้องออมจะออกไปทำงาน งานของน้องออมคือการทำรีวิวสถานที่ช็อปปิ้งกับเพื่อนผู้หญิงอีกคน รีวิวพวกร้านน่าช็อป ตลาดแฟชั่น แหล่งช็อปปิ้งอะไรทำนองนั้น เจ้าตัวถึงช็อปกระจายตลอดเวลา
ลูกปูมองคนชักจะหมดความอดทนกับหัวตัวเอง เลยรีบวางบทลงเพราะไม่ทันขาดคำน้องออมก็หันมาเบะปากใส่ คนตัวเล็กในชุดกางในแบบจีสตริงสีดำเดินกระเง้ากระงอดเข้ามาหา
“ปูจ๋า หัวเค้ามัดยากจังอ่ะ เค้าหงุดหงิดแล้วนะตัว”
“ตัวไม่ถูกใจโบว์ผูกผมต่างหาก อันที่ตัวชอบมันขาดไง”
วันก่อนน้องออมทำโบว์ผูกผมตัวเองขาด แต่ก็ไม่ยอมซื้อใหม่เพราะอยากได้ที่มีห้อยดวงดาวเล็กๆ แบบอันเดิม ซึ่งมันก็ไม่ได้หาง่ายๆ ตามร้านทั่วไป
“ก็ยางอันนี้กับอันนั้นมันมัดแล้วน่ารักไม่เท่ากันนี่”
คนโดนรู้ทันอมลมจนแก้มพอง ลูกปูยกมือบีบแก้มนิ่มก่อนจะลุกขึ้นไปรื้อๆ ที่ชั้นเครื่องสำอางของตัวเองบ้าง ก่อนจะหยิบที่คาดผมหูแมวสีเทาออกมา
“ตัวใส่คาดผมไปสิ”
“เค้าเปิดเหม่งแล้วน่ารักนะ ตัวไม่กลัวมีคนมาจีบเค้าหรอ เมี้ยววว”
น้องออมกำมือยกขึ้นมาแบบลูกแมวแล้วย่นจมูกส่งเสียงน่ารัก ลูกปูอดใจไม่ไหวรวบเอวแมวเซ็กซี่มากอด ทั้งคู่ล้มจุมปุ๊กลงไปกับเตียงด้วยกัน
“ฮึ่ยยยน่ารักจริงด้วย ไม่ได้ละ ตัวห้ามใส่ออกจากห้องเลย เดี๋ยวมีคนขโมยแมวเค้าไป”
น้องออมหัวเราะคิกคักกับคนทำหน้ามุ่ย ก่อนจะขยับตัวขึ้นนอนทับปูจ๋า แล้วยื่นมือคว้าบทของอีกคนมาอ่าน ลูกปูหมั่นไส้คนอารมณ์ดี ตาโตหรี่ลงเล็กน้อยก่อนจะยกยิ้มเมื่อเจอยอดอกสีเชอร์รี่ขยับยุกยิกอยู่ตรงหน้า
“ตัว..นี่มันฉากจุ้บๆ นี้ อ้ะ...”
ลูกปูขยับลิ้นเล็กตวัดชิมยอดอกสีสวย ก่อนจะกัดเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้
“งื้อออ ปูจ๋า เค้าต้องไปทำงานนะ ห้ามแกล้งเค้าสิ”
ทำเสียงดุ แต่ทว่ากลับขยับสะโพกเสียดสีกับคนใต้ร่าง จีสตริงผืนบางเสียดสีไปกับกางเกงชั้นในทรงสปอร์ตสีขาว...ทว่าผ้าบางเบาไม่ได้ต่างกันสักนิด
“อ๊ะ... ตัวก็อย่าขยับสิ ไม่งั้นตัวอดออกนอกห้องจริงๆ ด้วย”
ปูจ๋าขยับเลื่อนมือขยำก้นนิ่มแรงๆ ก่อนจะตวัดนิ้วเกี่ยวขอบผ้าที่จมหายไปกับร่องซาลาเปานุ่มขึ้นมาแล้วตวัดนิ้วปล่อยจนได้ยินเสียงผ้าดีดกับผิวเนื้อ
“อ๊ะ...เค้าเจ็บนะปูจ๋า”
คนเจ็บหลุดครางแผ่วก่อนจะยื่นหน้าไปงับแก้มนิ่มเบาๆ
“ถ้าตัวไม่เลิกนัวเนียเค้า เค้าไม่ให้ตัวไปทำงานจริงๆ นะ”
“มีตัวเลือกอื่นไหมอ่ะ เค้าอยากจุ้บๆ ปูจ๋า แต่ก็อยากไปทำงานด้วยนี่ เค้าเลือกสองอันไม่ได้หรอ”
ลูกปูหรี่ตามองคนที่ไม่ยอมหยุดขยับ แถมยังแกล้งทำหน้าลำบากใจ ความชื้นฉ่ำใจกลางตัวทำให้ลูกปูหลุดครางออกมาบ้าง
“สลับกันใช้ปากได้ไหมอ่ะตัว แปปเดียวก็เสร็จ เค้าก็ไปทำงานทัน”
“เค้าทำให้ตัวคนเดียวดีกว่า กว่าเค้าจะเสร็จ ตัวเหนื่อยไม่มีแรงทำงานพอดี”
ถึงจะใช้ปากแต่ลูกปูมีรสนิยมเรื่องนี้ค่อนข้างรุนแรง เลยไม่อยากให้อีกคนเหนื่อยก่อนจะต้องไปทำงาน
“งื้อ ไว้กลับมาเค้าทำให้นะ”
น้องออมพลิกตัวลงนอนกับเตียง ก่อนจะชันเข่าขึ้นแยกออกนอนตาปรอยมองคนตาโตที่เอื้อมมือคว้าที่คาดผมหูแมวมาใส่
“เคยโดนแมวปล้ำยังน้องออม คิกๆ”
“คุณเหมียวๆ รังแกน้องออมเหยอ”
น้องออมแกล้งทำเสียงสองแต่ทว่าส่งนิ้วชี้เข้าปากตัวเองแล้วเลียเบาๆ ตาสวยปรายตายั่วลูกแมวให้รีบมาปล้ำตัวเองไวๆ
“ตัวซนอ่ะ”
“ตัวก็รีบมาทำโทษเด็กซนได้แล้ว คิก..”
น้องออมมองจีสตริงตัวเล็กของตัวเองที่ถูกมือปูจ๋าดึงรั้งไปด้านข้าง ขอบผ้าดันตรงกลางที่ฉ่ำชื้นจนรู้สึกเจ็บนิดๆ แต่พอหลุดเสียงครางปนเจ็บกลับทำให้ปูจ๋าตาวาว
ปูจ๋าชอบอะไรแบบนี้ น้องออมก็เลยต้องตามใจ แล้วหูแมวก็ก้มต่ำลงพร้อมกับที่โพรงปากอุ่นเข้ามาครอบครอง น้องออมตาพร่าเบลอฉ่ำไปด้วยน้ำตาแหงนหน้ามองม่านมุ้งสีขาวที่ซื้อมาตกแต่งห้อง กับดาวกลิตเตอร์ที่จะวิบวับในยามค่ำคืน ลิ้นของปูจ๋าตวัดเลียสลับกับใช้ฟันขบกัด จนน้องออมตัวบิดไปมา
“อ๊า...ปูจ๋า เค้าเสียว”
ขาเล็กขยับปัดป่ายไปทั่วจนโดนแมวน้อยกดขาให้อ้ากว้าง
“งื้ออออน้องออม หอมจังเลย เค้าชอบกลิ่นของตัวมากเลยอ่ะ”
ลูกปูผละออกเล็กน้อย ก่อนปลายจมูกเล็กจะคลอเคลียไปกับต้นขาขาว อดไม่ได้ที่จะงับเบาๆ จนทิ้งรอยฟันเล็กไว้หนึ่งรอย
“ตัวทำรอยแบบนี้เค้าก็อดใส่ขาสั้นสิ”
“ไม่ให้ตัวใส่หรอก เค้าหวงนะ”
“หวงมากไหม ถ้าหวงต้องทำรอยให้เค้าเยอะๆ นะ ไม่งั้นคนอื่นไม่รู้นะว่าเค้ามีเจ้าของแล้ว”
“คนขี้อ่อย”
แต่ลูกปูก็ทำรอยไว้ทั่วขาขาวจริงๆ นั่นแหละ ผ่านไปครู่ใหญ่น้องออมก็ตัวเบาเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะหัวเราะขำๆ เมื่อคนที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว อะไรตรงกลางตัวแข็งจนดันผ้าผืนบางออกมา
“เค้าอยากช่วยตัวจังเลยอ่ะ”
น้องออมขยับเข้าไปบีบขย้ำท่อนเนื้อของคนที่งอนจนแก้มป่อง
“ตัวก็รีบกลับๆ มาช่วยเขาสิ”
“โอ๋...เค้าขอโทษนะ ไหนจุ้บๆ จุ้บแบบในบทตัวอ่ะ”
ปูจ๋าดึงหน้าน้องออมมาประกบจูบ วันนี้ปากน้องออมรสสตอเบอร์รี่...อร่อยจัง น้องออมชอบใช้ผลิตภัณฑ์กลิ่นดอกไม้ผลไม้ หอมไปหมด นุ่มนิ่มน่ากอด
“ตัวรีบไปเลยก่อนเค้าจะกลายร่างเป็นปิศาจแมวขังตัวไว้กับเค้า”
“งื้อ เค้าจะรีบกลับมาเล่นด้วยนะ ส่วนมิชชั่นที่ตัวต้องทำตอนเค้าไม่อยู่คือ...ตัวห้ามเล่นกับตัวเอง”
มือเล็กขยำแกนกายที่มีอัญมณีเม็ดเล็กอยู่บนปลายสุด ปูจ๋าชอบแบบนี้ ชอบให้ทิ้งกิจกรรมที่เป็นแนว ‘คำสั่ง’ ไว้แก้เหงา
“อา...”
“ห้ามจับนมตัวเองด้วย...ห้ามถูไถ ถ้าตัวฝ่าฝืนคำสั่งเค้าจะทำโทษตัวหนักเลยๆ”
“ดะ ได้...”
น้องออมยกยิ้มเมื่อฝ่ามือฉ่ำชื้นไปหมด กางเกงในทรงสปอร์ตผืนบางเปียกชุ่มแนบกับร่างกายของปูจ๋าจนอยากจะช่วยทำให้เสร็จ แต่ไม่ได้หรอกนะ แบบนั้นปูจ๋าจะไม่ตื่นเต้นนี่น่า
“เป็นเด็กดีนะคะปูจ๋าของน้องออม”
ออมสินถ่ายคลิปรีวิวร้านเสื้อผ้าวัยรุ่นที่กำลังเปิดร้านใหม่ที่สยาม ในจังหวะที่ปล่อยตากล้องทีมงานเก็บภาพบรรยากาศในร้านข้อความไลน์ก็เด้งขึ้น
ตาสวยเบิกกว้างเมื่อปูจ๋าส่งรูปตัวเองที่มีหางแมวอยู่กลางตัวมาให้
‘น้องออม เค้าอยากเป็นแมวให้ตัวจังเลย’
ใบหน้าเล็กแดงก่ำเมื่อรูปต่อไปถูกส่งมาติดๆ กัน ปูจ๋าเอาริบบิ้นสีชมพูมาผูกกับห่วงเล็กที่ห้อยอยู่ตรงเม็ดเชอรี่กลางอกทั้งสองข้าง
‘เมี้ยว’
ที่คาดผมบนหัวปูจ๋าไม่ใช่อันเดิมกับที่เล่นกันก่อนออกมา แต่เป็นสีชมพู! นี่มันหูแมวของเค้านะ! แล้วเจ้าหางขนฟูสีชมพูนั่นก็ของเค้า ปูจ๋าเอาของเล่นเค้ามาเล่นหมดเลย!
‘ไหนตัวบอกว่าไม่เล่นกับตัวเองไง’
นิ้วเล็กพิมพ์ไปด้วยความว่องไว ย่นจมูกใส่จอโทรศัพท์ด้วยความหมั่นไส้
‘เค้าไม่ได้เล่นนะ เค้าแค่เสียบทิ้งไว้...รอตัวมาเล่นกับเค้าไง ตั้งใจทำงานนะคะ เมี้ยว >////<’
ไม่มีสมาธิทำงานแล้ว!!! คนตัวเล็กฮึดฮัดเก็บโทรศัพท์ ก่อนจะยกมือตบแก้มร้อนผ่าวของตัวเองเบาๆ ฮึ่ยยยคอยดูนะปูจ๋า จะโดนเค้าทำโทษ!
หลังจบงานเจ้าของร้านให้ผ้าพันคอสีรุ้งมาหนึ่งผืนเป็นของสมนาคุณที่อุตส่าห์มารีวิวร้านให้ แชแนลของน้องออมกับเพื่อนค่อนข้างดังในหมู่วัยรุ่นพอตัว เพราะบุคลิกของทั้งคู่ที่สวนทางกัน เพื่อนน้องออมเป็นผู้หญิงผมสั้น แต่งตัวด้วยชุดคล้ายผู้ชายสีดำ แต่น้องออมเป็นผู้ชายที่ไว้ผมประบ่าดัดลอนหลวมๆ สีน้ำตาลอ่อน จะใส่ชุดโทนชมพูและใส่ได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง
วันนี้จะเอาผ้าพันคอสีรุ้งนี้แหละมัดปูจ๋าไม่ให้ซนได้อีกเลย!
น้องออมกลับมาบ้านพร้อมกับถุงกับข้าวสองสามอย่างที่ซื้อมาจากหน้าปากซอย มือเล็กวางถุงลงที่โต๊ะในครัวก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอน ลูกแมวตัวเดิมกำลังนอนคว่ำหน้าแอ่นก้นกลมที่มีหางสีชมพูน่ารัก
ตาสวยพริ้มหลับสนิท บทซีรีส์วางคว่ำอยู่ข้างๆ ตัว คนเพิ่งกลับบ้านรีบจับคนหลับสนิทพลิกตัว จรดจ้องไปที่กลางกายที่มีเม็ดอัญมณีราคาแพงประดับอยู่
น้องออมใช้ปลายนิ้วสะกิดเม็ดอัญมณีเบาๆ ความชื้นเหนอะหนะที่เริ่มแห้งเปื้อนปลายนิ้วเล็ก ไม่มีอะไรมากกว่านั้นแสดงว่าปูจ๋าไม่ได้เล่นกัวตัวเองจริงๆ ด้วย
ตาสวยมองหารีโมทเล็กก่อนจะเจอมันวางอยู่หัวเตียง บรรดาหางแมวหางกระต่ายสั่นได้สารพัดแบบเป็นของเล่นที่น้องออมชอบ เพราะว่ามันน่ารัก แล้วปูจ๋าก็ชอบซื้อให้
มือที่กำลังจะกดรีโมทแกล้งคนนอนหลับชะงัก วันนี้เล่นเป็นแมวกับปูจ๋าดีกว่า แล้วมาดูกันว่าใครจะเป็นเมี้ยวได้น่ารักกว่า
ร่างบางหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนเสื้อผ้าโทนสีหวานจะเหลือเพียงหูแมวขนฟูสีขาวและพวงหางขาวฟูฟ่องไม่ได้ต่างกัน โชคเกอร์ริบบิ้นสีขาวมีจี้รูปแมวเหมียวถูกเลือกมาใส่บนลำคอขาว ต่อด้วยลิปสติกรสสตอเบอร์รี่สีชมพูมีกลิตเตอร์
น้องออมไม่ลืมผ้าพันคอสีรุ้ง แมวสีขาวแสนซนคว้าข้อมือเล็กของแมวสีชมพูที่ยังหลับไม่รู้เรื่องมามัดรวบไว้ ก่อนจะเคลื่อนตัวมาตรงกลางขาขาว และงับเบาๆ ที่ต้นขาเนียนพร้อมกดรีโมทอันเล็กปลุกแมวสีชมพูออกจากนิทรา
“อ๊า....อื้อ...น้องออม! ”
“เมี้ยววว ~”
แมวสีขาวส่งลิ้นเล็กเลียตามรอยฟันก่อนจะช้อนตามองแมวสีชมพู
“ตัวกลับมาตอนไหนไม่ปลุกเค้าล่ะ...อะ อื้ออออ”
“เค้าก็ปลุกตัวอยู่นี่ไง...ดูสิปูจ๋าตื่นแล้ว”
ตาสวยหลุบมองตรงที่ ‘ตื่น’ อย่างซุกซน ปูจ๋าเม้มปากแน่นเพราะอะไรที่สั่นๆ อยู่ข้างในมันเสียดสีกับจุดไวสัมผัสไปหมด แต่...มันก็ยังไม่ใช่แบบที่ปูจ๋าชอบเท่าไหร่
น้องออมมองตาแมวสีขาวอยู่ชั่วครู่ก็ยื่นมือไปดึงเจ้าหางสีชมพูออก ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบของเล่นชิ้นใหม่...ดิลโด้สีชมพูน่ารัก แต่กลับมีฟังก์ชั่นหมุนควงส่วนปลาย ไซส์ค่อนข้างใหญ่...สำหรับปูจ๋า
“เค้ารู้ตัวชอบแบบนี้ มาเล่นกันเนอะ ~”
ลูกปูโดนมัดปิดตาโก่งโค้งกับเตียง ส่งเสียงครางก็ไม่ได้เพราะลูกแมวสีขาวเอาจีสตริงของตัวเองมาให้เขากัดไว้ เนื้อก้นแสบร้อนเพราะโดนไม้ตกแมวขนฟูสีขาวฟาดซ้ำไปมา
“คราวหลังห้ามดื้อกับน้องออมนะคะ ไม่งั้นตัวก็จะโดนเค้าฟาดแบบนี้ แบบนี้”
เพี้ยะ เพี้ยะ
น้องออมมองก้นขาวที่ขึ้นรอยแดง กับช่องทางสีสดที่ตอนนี้กำลังดูดกลืนแท่งสีชมพูสั่นได้ เสียงครางในลำคอของลูกปูบ่งบอกว่าเจ้าตัวมีความสุขขนาดไหน
ไม่นานลูกปูก็เอนตัวล้มลงพร้อมกับน้ำเฉอะแฉะทะลักออกมาเลอะเทอะไปหมด น้องออมมองผลงานตัวเองด้วยความพอใจ ก่อนจะค่อยๆ ดึงดิลโด้อันใหญ่ออกมา ตามด้วยผ้าปิดตาและผ้าพันคอสีรุ้งที่มัดข้อมือปูจ๋าไว้
“แฮ่ก...ตัว...เค้ามีความสุขจัง”
“คิก...เค้ารู้ ดูสิตัวปล่อยมาเยอะจัง เค้าช่วยเลียนะ”
“งื้อออ....”
ลิ้นเล็กเลียทำความสะอาดตามเรียวขาขยับเคลื่อนมาจนถึงจีบสีสด ตวัดเลียเบาๆ แล้วจบลงที่แกนกายไซส์เล็กกับอัญมณีเม็ดเล็กที่ตวัดลิ้นรัวจนลูกปูบิดตัวครางหวาน
“ตัวน่ารักจัง”
“น้องออมแกล้งเค้าอ่ะ”
“ก็ตัวยั่วเค้าก่อน เค้าไม่มีสมาธิทำงานเลยนะ”
คนโดนก่อนกวนทำแก้มพองแล้วเขยิบไปนอนข้างๆ แมวสีชมพู
“ก็เค้าคิดถึง นานๆ ทีเค้าจะหยุดนี่ เค้าก็อยากเล่นกับตัวทั้งวันเลย”
“ปากหวานนะคะ ทำไมปูจ๋าของน้องออมขี้อ้อนจัง”
“ก็ปูจ๋ารักน้องออมนี่คะ ขอปูจ๋าจุ้บๆ ๆ ๆ หน่อยค่ะ”
เสียงหัวเราะใสๆ สองเสียงดังประสานกันเมื่อต่างพากันแย่งกันจูบอีกฝ่ายจนกลายเป็นจักจี้กันเอง แมวสีขาวกลิ้งตัวหนีแมวจอมซนสีชมพู ก่อนจะโดนคว้าสะโพกมนเข้ามาประชิด
“จับน้องออมได้แล้ว โดนเค้าขย้ำแน่ตัว”
“งื้อออ ตัวไม่เหนื่อยหรอ”
“ไม่เหนื่อย อยากขย้ำลูกแมวจัง”
“ทำมาเรียกเค้าลูกแมว ตัวก็ลูกแมวเหมือนกันนั่นแหละ”
น้องออมยกมือขึ้นจับที่คาดผมของคนที่คร่อมอยู่ด้านบน จริงๆ แล้วเวลาลูกปูเปิดเหม่งเนี่ยโคตรน่ารักเลย เพราะแบบนี้ไงเลยมีแฟนคลับเยอะแยะไปหมด แถมมีกระแสคู่จิ้นอีก
“ตัวน่ารักอ่ะ เค้าชักหึงตัวแล้วนะ”
“ตัวน่ารักกว่าเค้าอีกน้องออม”
“เค้าไม่อยากให้ตัวเป็นคู่จิ้นกับคนอื่นนี่ จิ้นกับเค้าสิ เค้าหล่อนะ”
ลูกปูหัวเราะคนแก้มป่องที่ทำเก๊กหล่อ ไม่ได้เข้ากับหูแมวสีชมพูของตัวเองเล้ยยยย
“หล่อจังเลยจีบได้ไหมคะ มีแฟนยัง ขอไลน์หน่อยค่ะ”
“จีบได้ครับ โสดมากกกกกกก คนสวยไม่ต้องขอไลน์หรอก พี่ให้คีย์การ์ดคอนโดเลยครับบบ”
“เค้าหมั่นไส้ตัวแล้วอ่ะน้องออม ขอขยย้ำเลยแล้วกัน”
“งื้อออ ปูจ๋าอ้ะ...อ๊ะ”
แล้วน้องแมวสีชมพูก็ถูกขย้ำ งั่มมม ~
-----------------------
นัวเนียๆ กันแบบเมี้ยวๆ 55555+
น้องออม คือจะมุ้งมิ้งๆ ชอบนัวเนียหนุบหนับ แต่กับปูจ๋านั้นจะมาสายมาโซหน่อยๆ 555+
หัวข้อ: น้องs ในห้อง : Chapter 2 น้องกับที่คาดผมแมวเหมียว {11/Nov/18} (อ่าน 13055 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก