ส่วนที่เอาไปแปะไว้ที่กระทู้ก่อนลงนิยาย อยู่ในระหว่างเส้น *** นะคะ (ข้อ 1-18 ก๊อปเฉพาะหัวข้อที่ทำตัวทึบไว้ก็ได้
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
OS: THE CHASER
ตึกๆๆ
ท่ามกลางความมืดที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงฝีเท้าที่ย่ำด้วยความเร่งรีบเท่านั้นที่ดังก้อง ร่างของเด็กผู้ชายที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้เสื้อฮู้ดสีดำเหลือบซ้ายแลขวาด้วยความหวาดระแวง จังหวะก้าวเดินเร็วจนแทบจะกลายเป็นวิ่ง มือกำโทรศัพท์ที่ต่อสายของคนรักไว้แน่น เสียงเล็กพยายามบอกเล่าเรื่องราวที่ได้พบเจออย่างใจเย็นแม้ว่าความเป็นจริงจะเสียงสั่นจนแทบจะพูดไม่รู้เรื่องก็ตาม
“ไบรอัน ได้โปรดเถอะเร็วกว่านี้ คุณต้องมาให้เร็วกว่านี้”
(เร็วแล้วอเล็กซ์ ผมใกล้จะถึงแล้ว คุณรออีกแปปเดียวนะ)
“ผมกลัว ผมไม่รู้เลยว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรกันแน่ ทำไมผมต้องมาถูกตามล่าแบบนี้ด้วย”
(แถวนั้นไม่มีแท็กซี่เลยเหรอ)
“โอ้ไบรอัน สาบานได้ว่าถ้ามีแท็กซี่ผมคงไม่ต้องมาเดินลุกลี้ลุกลนเพื่อหนีความตายเป็นไอ้โง่อยู่ตรงนี้หรอก” ร่างเล็กนั้นตอบกลับอย่างเริ่มจะหัวเสีย
หลายวันมาแล้วที่ชีวิตของอเล็กซ์ไม่ได้สุขสงบเหมือนเคย ท่ามกลางความปกติที่เหมือนจะไม่ปกติ อเล็กซ์สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่กำลังค่อยๆเปลี่ยนไป อะไรบางอย่างที่ดูเหมือนเป็นสัญญาณร้ายที่กำลังไล่ล่าเขาหลังจากเขาพบกับไบรอัน
ไบรอันเป็นนักแข่งรถมอเตอร์ไซค์อันดับสองของสนามแข่งแห่งหนึ่ง เขาสองคนเจอกันในตอนที่อเล็กซ์ออกไปสูบบุหรี่ที่โซนที่จัดไว้ให้ภายในสนามแข่ง เป็นไบรอันที่เข้ามาทักเขาก่อน หลังจากนั้นไม่นานเราก็เริ่มต้นความสัมพันธ์กัน ไบรอันไปๆมาๆระหว่างบ้านตัวเองกับคอนโดของอเล็กซ์ นั่นทำให้คอนโดอเล็กซ์มีข้าวของของอีกฝ่ายอยู่พอสมควร ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งไม่นานมานี้เองที่มันเริ่มไม่ปกติอีกต่อไป
หลายครั้งที่ไบรอันพบว่าหนังสือบนชั้นหนังสือถูกวางอย่างสลับเล่ม ตำแหน่งของหมอนภายในห้องนอนระเกะระกะอย่างที่ไม่เคยเป็น เก้าอี้ถูกเลื่อนออกจากโต๊ะทั้งที่ไม่มีคนนั่ง ตู้เสื้อผ้าที่ข้างในมีเสื้อผ้าหลายตัวที่ยับเยินโดยเฉพาะของชายคนรัก
ชายหนุ่มบอกอเล็กซ์ว่าเรากำลังถูกตามล่า แน่ล่ะว่าเขาเถียงสุดขาดใจว่าเป็นไปไม่ได้ ไบรอันอาจจะคิดไปเอง คอนโดแห่งนี้การรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม ไม่มีทางที่ใครจะเข้ามาภายในห้องนี้ได้โดยที่ไม่ผ่านเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ชั้นล่างของคอนโด อเล็กซ์ท้าให้เช็คกล้องวงจรปิดของคอนโด และใช่ มันไม่พบอะไรหรือใครที่ผิดปกติ ไบรอันหัวเสียกับเรื่องนี้ไปหลายวันเพราะอีกฝ่ายมั่นใจว่านี่ไม่ใช่เรื่องแหกตาหรือจินตนาการสุดบรรเจิดแน่ๆ
อเล็กซ์หัวเราะกับความคิดมากของไบรอันไปหลายวัน จนกระทั่งวันนึงก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ตลกอีกต่อไปเมื่อเขาเริ่มรู้สึกว่าถูกจ้องมองจากใครสักคนมาจากที่ไกลๆ ร่มที่สอดอยู่กับกระเป๋าในวันฝนตกที่ไม่ได้พกร่ม ใบเสร็จการจ่ายเงินค่าอาหารที่เขาทานทั้งที่เขายังไม่ทันได้ชำระเงิน เสียงฝีเท้าที่ไม่ใช่ของเขาที่ได้ยินชัดเจนในวันที่ถนนเต็มไปด้วยน้ำขังจากฝนตกจนเกิดเสียงเท้าย่ำน้ำฝน
ทุกครั้งที่อเล็กซ์เริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวเขาจะโทรหาไบรอันเพื่อให้อีกฝ่ายรีบมาหา อเล็กซ์จะไม่ยอมเคลื่อนตัวออกจากที่ที่ฝูงชนเยอะๆจนกว่าแฟนหนุ่มจะมา เรื่องราววนไปแบบนี้ในทุกครั้งที่เขาออกจากบ้านจนอเล็กซ์แทบจะบ้าตาย เขาเล่าทั้งหมดนั้นให้อีกฝ่ายฟัง และไบรอันขอเวลาเพื่อจัดการเรื่องทั้งหมด
แต่อเล็กซ์คิดว่ามันไม่ง่าย
เพราะใครก็ตามที่สามารถทำเรื่องราวเหล่านี้ได้คงไม่ถูกกำจัดง่ายดายขนาดนั้น
(อีกสิบนาทีผมจะถึงแล้ว ตอนนี้คุณอยู่ตรงไหน)
“ผมเดินเลยร้านกาแฟในซอยมาหน่อยแล้ว คุณรีบๆขับมา”
(โอเค คุณใจเย็นๆก่อนนะ)
“พยายามอยู่”
อเล็กซ์ตอบรับก่อนจะพยายามเดินให้เร็วขึ้นอีก ทว่าไม่ถึงสามก้าวร่างเล็กก็ถูกดึงเสียจนตัวปลิวเข้าไปในตรอกข้างๆ คนตัวเล็กดีดดิ้นแต่ก็ไม่อาจสู้แรงของคนตรงหน้าที่ล็อคตัวเขาไว้อย่างแน่นหนาได้ มือหนาปิดปากอเล็กซ์แน่นจนมีเพียงเสียงอู้อี้ที่ลอดมา
“ไฮ คนสวย”
น้ำเสียงทุ้มต่ำ นัยน์ตาคมดุ และรอยยิ้มที่มุมปากนั่นทำให้อเล็กซ์นิ่ง ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อคนตรงหน้ากำลังเล่นนอกเกม
“อี้อ! อ่อยนะ อ่อย!"
ผู้ชายคนนั้นยิ้ม เอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนจะใช้สายตากวาดมองร่างเล็กในอ้อมกอดขึ้นลงอย่างหยาบโลน มือข้างซ้ายที่ใช้ปิดปากคนตรงหน้ายังคงทำหน้าที่ได้ดี ขณะที่อีกฝ่ายค่อยๆใช้ปลายนิ้วข้างขวาไล้ไปตามกรอบหน้าเล็กแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนลงมาล็อกปลายคาง ใช้ปลายนิ้วโป้งลูบไล้ริมฝีปากเล็กช้าๆ
เขาหัวเราะในลำคอเมื่อพบว่าร่างเล็กตรงหน้าตัวสั่นราวกับลูกนกเปียกฝน ใบหน้าคมเลื่อนเข้าไปประชิดจนลมหายใจอุ่นร้อนรินรดข้างแก้มนิ่ม กดจูบบริเวณขมับสวยก่อนจะดึงโทรศัพท์มาจากมือเล็กที่ปลายสายยังคงโวยวายตั้งแต่ได้ยินว่าเสียงของอเล็กซ์ไม่ปกติ เขากดเปิดสปีกเกอร์โฟน ตาคมประสานกับตากลมโต นัยน์ตาของเขามีแววยิ้มเยาะ
(ไอเหี้ย มึงเป็นใครวะ มึงจะทำอะไรอเล็กซ์)
“Shhhhh. Easy, boy"
(ชู่วววว ใจเย็นสิ)
(Fuck you! Stay away from my boy now!)
(เวรเอ๊ย ไปไกลๆแฟนกูเลยนะ)
จบคำของไบรอันเสียงหัวเราะเย้ยหยันก็ดังก้องทั่วตรอกเล็กๆราวกับขำเสียเต็มประดาทว่าน้ำเสียงกลับเย้ยหยันสิ้นดี แววตาของชายหนุ่มเข้มขึ้นหนึ่งระดับ
“Today, yes. But tomorrow, maybe"
(วันนี้น่ะได้ แต่พรุ่งนี้ ไม่แน่)
(…)
ปลายสายกัดฟันกรอด และเสียงเครื่องยนต์ที่ถูกบิดให้เร็วขึ้นเสียงดังจนชายหนุ่มรู้สึกได้
“ในเมื่อมึงเล่นนอกเกมก่อน แพ้ไม่ยอมรับว่าแพ้” เขาเบียดตัวลงไปที่ร่างเล็กจนระหว่างกายแนบชิดไม่เหลือช่องว่างใด กดหน้าผากแตะลงกับหน้าผากมน ปลายจมูกโด่งไล้จมูกรั้นจนลมหายใจของคนตรงหน้าติดขัด “ก็อย่ามาหาว่ากูโกงบ้างก็แล้วกัน”
(…Ethan, Son of a bitch!)
(อีธาน ไอ้เหี้ย!)
“ไบรอัน ช่วยด้— อื้อ”
ทันทีที่อีธานเผลอลดมืออเล็กซ์ก็อาศัยจังหวะนั้นตะโกนขอความช่วยเหลือทันที แต่แน่นอนว่าเขาไม่รอให้อเล็กซ์พูดจบประโยคแน่
อีธานประกบริมฝีปากลงไปทันทีเพื่อหยุดเสียงร้องนั่น ริมฝีปากสีเชอร์รี่ถูกบดจูบรุนแรงจนลมหายใจของคนตัวเล็กสั่นสะท้าน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับเรียวลิ้นเล็ก มือหนากอดรอบเอวเล็ก มืออีกข้างทำหน้าที่บีบเค้นไปตามลำตัวนิ่มอย่างได้ใจ
แม้ว่าอเล็กซ์จะพยายามดีดดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดออกจากอ้อมแขนนี้เท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ท่อนแขนแข็งแรงราวกับคีมเหล็กนั้นไม่ปล่อยอเล็กซ์แม้สักนิด หนำซ้ำเขายังเริ่มหมดแรงมากขึ้นเรื่อยๆ และลมหายใจที่ถูกช่วงชิงก็ใกล้หมดลงทุกที มือเล็กกำเสื้ออีกฝ่ายแน่น สองขาอ่อนแรงจนแทบทรุดลงกับพื้นถ้าไม่ได้อีกฝ่ายประคองตัวไว้
จนกระทั่งมือเล็กทุบหน้าอกอีธานเป็นสัญญาณว่าลมหายใจใกล้จะหมดคนตัวสูงจึงต้องผละออกมาอย่างเสียดาย นัยน์ตาสวยของอเล็กซ์ฉ่ำปรือ สูดลมหายใจเข้าปอดจนอกกระเพื่อม ศีรษะกลมเอียงคอไปมาเผยลำคอขาวผ่องจนร่างสูงอดใจไม่ไหวโน้มใบหน้าลงไปขบเม้มผิวเนื้อนิ่มจนขึ้นรอยแดงเป็นจ้ำอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์เสียด้วยซ้ำ
อเล็กซ์เอนหัวพิงกำแพง พยายามปรับลมหายใจที่ไม่คงที่ให้เป็นปกติ สายตาจ้องมองโทรศัพท์ที่ยังไม่ถูกตัดสายของไบรอัน เสียงสบถยังคงลอดมาแต่ทว่าตอนนี้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่เคยมีประโยชน์นักหนากลับไร้ประโยชน์สิ้นดีเมื่อตอนนี้มันถูกเหวี่ยงออกไปจนอยู่ไกลจากมือเขาเหลือเกิน
และอีธานคงไม่อนุญาตให้เขาไปคว้ามันมา
ปลายจมูกโด่งของอีธานยังคงไล้ตามลำคอสวย สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆเฉพาะตัวของร่างเล็กจนชื่นใจ เขากระชับกอดคนตัวเล็กแน่น มือหนากดศีรษะลงให้ฝังลงกับแผงอกแกร่งของตัวเองก่อนจะใช้มืออีกข้างหยิบ USB ออกมาจากกระเป๋าตัวเอง ยัดมันใส่กระเป๋าเสื้ออีกฝ่ายก่อนจะผละตัวออกมา
“ผมรู้ว่าคุณรู้ว่าผมต้องการอะไร”
“...แล้วถ้าผมไม่ทำให้ล่ะ”
อีธานกระตุกยิ้มมุมปาก เขาเอาลิ้นดันปากตัวเองก่อนจะจับมือเล็กมาทาบบริเวณกระบอกปืนที่เหน็บอยู่ตรงขอบกางเกงยีนส์ด้านหลัง
“คุณต้องไม่อยากยิงคนแน่ที่รัก” สายตาของอีธานคมกริบ เขากดจูบที่ริมฝีปากเล็กแรงๆอีกครั้งก่อนจะผละออก “ผมไม่อยากให้มือสวยๆของคุณเปื้อนเลือดหรอกนะ”
อีธานผละออกไปพร้อมๆกับที่เสียงเครื่องยนต์และเสียงล้อเสียดสีพื้นถนนดังลั่นซอยเข้ามา
“ไอ้ห่านั่นคงหัวเสียน่าดูคุณว่าไหม”
สามก้าวที่อีธานถอยออกไป
“แต่ผมคงหัวเสียมากกว่าถ้าคุณเลือกช่วยมันมากกว่าผม”
เสื้อฮู้ดสีดำสนิทถูกดึงขึ้น แมสปิดปากสีดำถูกนำมาใช้งาน
“สามวันคือเวลาที่ผมจะให้คุณ”
แสงไฟจากหน้ารถคันหนึ่งสาดส่องเข้ามาในซอยจนอเล็กซ์ต้องหันหน้าหลบแสงนั้น เสียงปิดประตูรถดังโครม เสียงฝีเท้า และเสียงสบถคือสิ่งที่เขาได้ยินตามมา อเล็กซ์แน่ใจว่าทั้งหมดนั้นคงใช้เวลาแค่ไม่กี่วิ และตรอกนี้เป็นซอยตัน แต่เมื่อเขาหันมาอีกทีเพราะแรงดึงจากไบรอัน เขาก็พบว่าผู้ชายคนนั้นหายไปแล้ว
“Alex, are you alright? You--- Hickey? Shit!”
(อเล็กซ์ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม? คุณ--- รอยจูบ? สัสเอ๊ย)
หายไป
พร้อมกับเสียงกระซิบสุดท้ายที่คล้ายกับจะเป็นคำถามกึ่งคำสั่งที่แสนกดดัน
“Who will you choose between that asshole guy and me?”
(คุณจะเลือกใครระหว่างไอ้เหี้ยนั่นกับผม)
ว่าเขา
ควรจะเลือกใครกันแน่
The End
หัวข้อ: : เรื่องสั้น : THE CHASER (อ่าน 1461 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก