Boy's love > เรื่องสั้น
[เรื่องสั้น] ผมเป็นหอย ส่วนเขาเป็นหมึก [ตอนเดียวจบ] ++เปิดเรื่องยาว++ (27/11/62)
larza:
--- อ้างถึง ---มาเปิดเป็นเรื่องยาวแล้วนะคะ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=71222.0
--- ปิดอ้างถึง ---
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
larza:
ตามชื่อเรื่องเลยค่ะ ดังนั้นเรื่องนี้ไม่มีคนนะคะ
ตอนอ่านเรื่องนี้ควรพยายามทิ้งสติไปครึ่งหนึ่ง เพราะความจริงแล้วนั้นหอยไม่มีตาค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------------
ผมควรเริ่มเรื่องจากตรงไหนก่อนดี
ก่อนอื่นเลยผมอาศัยอยู่ที่ใต้ทะเลแห่งนี้มานานมากแล้ว หากถามว่าพ่อแม่หน้าตาเป็นอย่างไรนั้นผมเองก็ตอบไม่ถูก --นั่นแหละ ยังไม่ทันจำความได้พ่อแม่ก็หายไปนับตั้งแต่วางไข่ไว้ที่ท้องทะเลแห่งนี้ ฟังดูแล้วน่าเศร้าเนอะ แต่ว่ามันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่จะไม่เคยเห็นหน้าพ่อหรือแม่ของตนเองถ้าเป็นหอย
เอาเป็นว่าไม่มีหอยตัวไหนได้เห็นหน้าพ่อแม่หรือหน้าตัวเองแน่นอน รวมทั้งผมเองก็เช่นกัน
นอกจากในน้ำนี้ผมก็ไม่เคยเห็นทัศนียภาพอย่างอื่น เคยมีหอยบอกต่อกันว่าข้างบนเหนือน้ำนั้นสดใสกว่าใต้ทะเลอยู่ก็จริง แต่ผมกลับไม่มีความคิดที่อยากจะขึ้นไปดูโลกข้างบนเลย
ไม่ใช่เพราะผมไม่เชื่อคำบอกเล่านั้นหรือกลัวสิ่งที่อยู่ด้านบนหรอก แค่ขี้เกียจแบกเปลือกหอยขึ้นไปด้วยก็เท่านั้น มันหนัก
ตอนที่ยังเป็นลูกหอยผมก็กินแพลงก์ตอนพืชอยู่หลายวัน พอโตขึ้นผมก็หากินอยู่ที่พื้นทะเล คอยขูดตะไคร่หรือสาหร่ายต่าง ๆ กิน
ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครมาสอนผมว่าควรต้องระวังสัตว์ตัวไหนหรืออะไร ทว่าดูเหมือนทุกอย่างนี้จะสามารถรับรู้ได้โดยสัญชาติญาณอยู่แล้ว
แน่นอนว่าสัตว์ที่บรรดาพวกผมกลัวมากที่สุดย่อมเป็นปลาหมึก
ลองจินตนาการภาพดูว่าระหว่างที่กำลังเดินเตาะแตะอยู่ตามริมหาดอยู่ดีๆ จากนั้นก็มีหนวดปลาหมึกโผล่มาจากทางด้านหลังแล้วเลื้อยเข้ามาชอนไชข้างในสิว่ามันน่ากลัวขนาดไหน!
แค่นึกว่าต้องโดนหนวดเหนียวๆ เปื้อนเมือกมารัดตัวก็รู้สึกขยะแขยงแล้ว ถึงแม้ว่าตัวผมจะลื่นๆ เป็นเมือกเหมือนกันก็เถอะ
ทว่าพักนี้ดูเหมือนว่าสาหร่ายเริ่มหายากมากขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่ปะการังก็ยังตายกลายเป็นสีขาวเยอะขึ้น ส่วนอุณหภูมิในทะเล.. เห็นมีหอยบอกต่อกันมาว่าก่อนหน้านี้ยังอุดมสมบูรณ์กว่านี้เยอะ เย็นกว่านี้ด้วย
จนบางทีเดี๋ยวนี้ผมก็ไม่ค่อยเห็นสาหร่ายแล้ว อาศัยขูดตะไคร่กินเอาอย่างเดียว พออาหารลดน้อยลง พวกปลาหมึกที่อดอยากก็ล่าพวกเรากินมากขึ้น ผมเลยต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิม
วันนี้ผมเองก็เดินเลียบหาอะไรกินตามพื้นเหมือนกับวันก่อนๆ หลังจากขนเปลือกหอยขนาดยักษ์เดินไปรอบๆ จนเห็นว่าตรงที่หินก้อนนั้นมีตะไคร่ขึ้นเกาะอยู่เพียบ ผมก็รีบคลานไปอย่างอ้อยอิ่ง
จวบจนกระทั่งเมื่อมาถึงที่ก้อนหิน ผมก็พยายามขูดตะไคร่ที่อยู่บนก้อนนั้น ทว่ายังไม่ทันที่จะได้เข้าปาก ร่างกายของผมก็ถูกดึงไปทางด้านหลังอย่างแรง
ในขณะที่ผมมึนงงอยู่เพราะยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร สัมผัสเปียกชื้นและลื่นๆ ก็เลื้อยชอนไชเข้ามาในเปลือกหอย ภายในพริบตานั้นผมก็ทำความเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าอะไรเป็นอะไร
หมึกสาย
ในวินาทีที่ความตายกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ นั้น ผมพึงระลึกแล้วว่าถึงอย่างไรตนเองก็ตายเป็นแน่แท้
จังหวะที่หนวดปลาหมึกเข้ามารัดตัวนั้น ผมก็พยายามขัดขืน ถึงจะรู้ว่าขัดขืนไปแล้วไม่ได้อะไรก็ตาม ในเมื่อพวกนักล่าแรงเยอะกว่าผมที่เป็นเหยื่ออยู่หลายเท่าตัว
ปลาหมึกดึงผมออกมาจากเปลือกหอยนั้นได้สำเร็จ ผมทำใจเอาไว้แล้วว่ายังไงตัวเองก็ตายแน่ๆ พอคิดแบบนั้นแล้วร่างกายพลันขดเข้าหากันโดยอัตโนมัติ
ในขณะนั้นอยู่ๆ หนวดปลาหมึกที่ชอนไชเข้ามาก็หยุดด้วย
ผมมองหมึกสายที่ขนาดใหญ่กว่าเปลือกหอยเกือบเท่าตัว พลันความกลัวไหลทะลักเข้ามาจนผมไม่อาจสู้หน้าได้ ในขณะที่กำลังจินตนาการถึงภาพความตายของตนเองหลังจากนั้น อยู่ๆ ปลาหมึกก็ใส่ผมกลับเข้าไปในหอยเหมือนเดิม
“....”
อะไรวะเนี่ย สรุปจะกินหรือไม่กิน
เมื่อกี้ผมทำใจไว้แล้วว่ายังไงก็ตายแน่ๆ เลยพอทำใจที่จะรับได้หากต้องตาย แต่พอมาหักมุมแบบนี้แล้วผมก็เริ่มไปไม่ถูกเสียดื้อๆ
จากนั้นอยู่ๆ อีกฝ่ายก็ใช้หนวดยกตัวเปลือกหอยขึ้น แล้วสอดหนวดชอนไชเข้ามาเพื่อปิดรูเปลือกหอย
ผมถึงกับตั้งสติไปไม่ถูก ทว่าเมื่อเริ่มตั้งสติได้แล้วและมีเวลาคิดเรื่องต่างๆ มากขึ้น ถึงเอะใจคิดขึ้นมาได้ว่าดูเหมือนว่าปลาหมึกต้องการจะพาไปที่ไหนสักแห่ง ไม่อยากนั้นคงไม่จงใจสอดหนวดเข้ามาเพื่อปิดช่องทางหนีหรอก
ผมใช้เท้าเขี่ยๆ ตรงหนวดปลาหมึกสองสามเส้นนั้น ในขณะที่หนวดปลาหมึกก็แหย่กลับจนผมจั๊กจี้แล้วต้องรีบขยับตัวหนี ..อืม บางทีอาจจะมีความเป็นไปได้ที่อีกฝ่ายอาจจะเอาไปให้ปลาหมึกตัวอื่นกิน แต่จะคิดแบบนั้นก็คงไม่ถูก ในเมื่อส่วนมากพวกหมึกสายชอบอาศัยอยู่ตามลำพังมากกว่าอยู่รวมกันเป็นฝูงเหมือนหมึกตัวอื่นๆ
ถ้าอย่างนั้นเอากลับไปกินที่พัก..?
แล้วทำไมถึงจำเป็นต้องเอาเปลือกหอยไปด้วย?
ผมคิดไม่ตกกับเรื่องนี้เลย ความจริงถ้าต้องการเอาไปเก็บไว้ในที่พักตนเอง เขาก็ไม่น่าเอาเปลือกหอยมาอยู่ดี บางที..บางที อาจจะมีความเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะเอาเปลือกหอยไปใช้เป็นที่พัก
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ป่านนี้เขาก็คงกินผมไปแล้ว
ผมหดตัวเข้าไปในเปลือกหอยเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงกระแทกจากภายนอก พอหนวดปลาหมึกถูกดึงออกไป ผมก็ลังเลอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะค่อยโผล่หน้าออกมาข้างนอก
เอากลับมาที่รูจริงๆด้วย..
ผมมองโลกภายนอกด้วยความรู้สึกหดหู่ ต่อให้หนีเข้าไปในเปลือกหอยก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ในเมื่อหนวดสามารถสอดเข้ามาด้านในได้ งั้นสู้โผล่ออกมาข้างนอกเผื่อหนีทันดีกว่า
ระหว่างที่กำลังขยับตัวมองรอบๆ อยู่นั้น เขาก็ใช้หนวดปลาหมึกยื่นบางอย่างมาให้ตรงหน้า พอสังเกตดีๆ ผมถึงเห็นว่าสิ่งนั้นน่าจะเป็นเนื้อหอย
“...”
พอผมขยับตัวถอยหนี สีหน้าของปลาหมึกก็ดูผิดหวังมาก ไม่สิ สีหน้าปลาหมึกยังเหมือนเดิม แต่น่าจะบอกว่าผมรู้สึกได้เองมากกว่าว่าเขาผิดหวัง
แล้วหลังจากวันนั้นก็มีแต่คำถามในหัวของผมเต็มไปหมด
พอรู้ว่าผมไม่ได้กินเนื้อหอย เขาก็ไปสรรหาอาหารต่างๆ มาให้ หลังจากทนดูอยู่ได้พักหนึ่งด้วยความทนไม่ไหว ผมเลยขูดตะไคร่บนโขดหินกับกินแพลงก์ตอนให้เขาดู
วันถัดมาปลาหมึกเลยเอาหินก้อนเล็กที่มีตะไคร่น้ำเกาะมาให้ ท่าทางของเขาดูดีใจมากที่ผมยอมกินอะไรสักที
ผมขูดตะไคร่น้ำกิน สายตาก็มองด้วยความหวาดระแวงกลัวว่าจะถูกดึงจับไปเคี้ยวเข้าไปในปากแบบไม่ทันตั้งตัว ดังนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันผมจึงระวังตัวตลอด
ทว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทีที่จะทำแบบนั้นเลย
พออยู่ไปด้วยกันระยะหนึ่งผมก็เริ่มลดความระวังตัวลง ผมเดาว่าเขาคงไม่ได้อยากจับกิน แต่เหมือนอยากเลี้ยงมากกว่า..?
แล้วเขาจะเลี้ยงหอยอย่างผมไปทำอะไร
นั่นสิ หากให้ตอบแบบมองในแง่ดีหน่อยคือเขาคงอยากเป็นเพื่อน มองอีกแง่คือเขาขุนผมไว้เป็นเสบียงเพราะผมยังโตไม่เต็มที่ แต่แบบนั้นน่ะเสียเวลาเปล่าชัดๆ
เมื่อเห็นว่าปลาหมึกไม่ได้มีทีท่าจะกิน ผมเลยอาศัยอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ความจริงแล้วการได้อยู่กับเขาก็นับว่าเป็นเรื่องดี อย่างน้อยก็มีอาหารกิน มีที่ปกป้อง ชีวิตจะหาความสบายแบบนี้จากที่ไหนได้อีก
จวบจนกระทั่งฤดูกาลผสมพันธุ์หวนมาถึง
…………………………………………
……………………
เรื่องนั้นเกิดขึ้นในตอนกลางวันหรือตอนเช้า ผมเองก็ไม่แน่ใจสักเท่าไร แต่รู้แค่ว่าในขณะที่กำลังขูดตะไคร่น้ำกินอยู่ดีๆ เขาก็ใช้หนวดดึงตัวผมให้ออกมาจากเปลือกนั้น
ผมตกใจกับการกระทำกะทันหันนั้นไม่น้อย ส่วนหนึ่งเพราะอยู่กับเขามานานมากจนวางใจว่าอีกฝ่ายคงไม่ทำอันตรายอะไร จึงไม่เคยคาดคิดถึงเรื่องแบบนี้มาก่อน
ผมพยายามขืนตัวหนี ในขณะที่เขาลากร่างของผมไปกับพื้นทราย แล้วเอาอะไรบางอย่างเข้ามาเสียดสีกับร่างกาย ผมตัวแข็็งทื่อเมื่ออีกฝ่ายพยายามควานหารูเพื่อสอดสิ่งนั้นเข้าไปด้านใน
หลังจากที่เสียดสีกันอยู่พักหนึ่ง น้ำอะไรบางอย่างก็ถูกพ่นออกมา แล้วอวัยวะนั้นก็หดกลับเข้าไป ในขณะที่ผมยังไม่หายตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
ผมเดาว่าเขาคงรู้แล้วว่าผมเป็นตัวผู้หลังจากที่พยายามผสมพันธุ์เมื่อครู่ แต่ที่คิดไม่ถึงคือหลังจากรู้ว่าผมเป็นตัวผู้แล้วแต่ดันทำต่ออีกต่างหาก
อย่าบอกนะว่าเขาพาผมมาอยู่ที่นี่เพราะรู้สึกถูกใจเลยพามาเพื่อผสมพันธุ์ ..ผมนึกถึงความเป็นไปได้ที่ตนเองไม่เคยนึกมาก่อนขึ้นมา ดูเหมือนจะมีโอกาสสูงมาก แต่เขาลืมไปหรือเปล่าว่าผมกับเขาน่ะเป็นคนละสปีชี่ส์กันเลย
ถึงจะอยู่ในไฟลัมกับอาณาจักรเดียวกันก็ใช่ว่าจะทำได้สักหน่อย!
ผมรู้สึกว่างเปล่ามาก แม้ว่าเขาจะจับผมยัดเข้าไปในเปลือกหอยเหมือนเดิมและผมก็หดหนีเข้าไปข้างในแล้ว ถึงอย่างนั้นผมก็รู้สึกโหวงๆ อย่างบอกสาเหตุไม่ได้อยู่ดี
ผมคิดว่าเขาอาจจะเป็นเพราะชอบอะไรในตัวผมสักอย่าง แล้วคิดว่าผมเป็นตัวเมียถึงได้เก็บมา แต่จะเอามาทำอะไรต่อนั้นก็เป็นปริศนายากจะหยั่งถึง
แล้วถ้ารู้ว่าเป็นตัวผู้แล้วผมจะถูกฆ่าหรือเปล่า..?
ผมเริ่มคิดหน่อยๆ แล้วว่าที่รู้สึกโหวงๆ ไม่ใช่เพราะผมถูกทำแบบนั้น ทว่าเป็นเพราะผมกลัวว่าในเมื่อความแตกแล้วเขาจะทำอย่างไรกับผมต่อไป
ถ้าเกิดต้องถูกเขากิน ผมสู้ไปให้ปลาหมึกตัวอื่นหรือสิ่งมีชีวิตอื่นกินดีกว่า
ผมคิดแบบนั้น ตั้งใจว่าถ้าเป็นไปได้ก็จะหนีไปเงียบๆ แต่เทียบกับความเร็วของปลาหมึกกับหอยที่ต้องแบกเปลือกเดินไปตามพื้นทรายแล้ว ความเป็นไปได้ที่จะหนีนั้นยากจนแทบเป็นศูนย์
ดังนั้นผมเลยทำใจไว้กึ่งหนึ่งว่า เอาเถอะ ต่อชีวิตมาได้ยาวถึงขนาดนี้ก็นับว่าดีแค่ไหนแล้ว ถึงจะถูกกินในวันพรุ่งนี้ก็ไม่เห็นเป็นอะไร
ทว่าหลังจากนั้นปลาหมึกก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม เขาเคยทำกับผมอย่างไร ทุกอย่างก็ยังคงเหมือนเดิมอยู่อย่างนั้น จนความระแวงที่มีในตอนแรกเริ่มลดลงไปนิดหน่อย
พอความระแวงเริ่มลดลง ผมก็เริ่มสงสัยว่าความจริงแล้วเขาคิดอย่างไรกับผม ..ที่แน่ๆ ผมรู้สึกดีกับเขาในหลายๆ เรื่อง แต่ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอย่างไร ในเมื่อพวกเราสื่อสารกันไม่ได้
ผมเดินเตาะแตะอย่างเชื่องช้าไปตามพื้นทราย ก่อนจะขยับเข้าไปถูเข้ากับผิวหนังของเขา ปลาหมึกขยับตัวทันทีที่ผมเข้าไปสัมผัส ก่อนจะใช้หนวดรวบตัวผมเข้ามากอดแล้วถูไถราวกับว่าผมเป็นของรักอย่างไรอย่างนั้น
ผมพิงตัวเขา ตัดสินใจว่าคิดมากไปก็ไม่เห็นได้ประโยชน์ใดๆ ฉะนั้นปล่อยให้ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ต่อไปนั่นแหละ
อย่างน้อยตอนนี้อยู่ด้วยกันแค่นั้นก็พอแล้ว
--------------------------------------------------------------------------
[Talk]
สวัสดีค่ะ
สารภาพว่าตอนเขียนเรื่องนี้ค่อนข้างเครียด เขียนไปก็กลัวว่ามันเหมือนมนุษย์เกินไป บทบรรยายเลยออกมาค่อนข้างสั้นมากเลยค่ะ เพราะตันจนนึกอะไรไม่ออก
ความคิดแรกสุดก่อนเริ่มเขียนเรื่องนี้คืออยากเขียนพระเอกเป็นปลาหมึกค่ะ แล้วพอคิดว่านายเอกจะเป็นอะไร เลยคิดว่ายังไงก็ต้องเป็นหอยแน่ๆ!
..แต่เราไม่ได้คิดว่าจะเขียนฉากแบบนั้นออกมาเหมือนกันค่ะตอนแรก..
เผื่อใครสงสัยว่าเป็นพันธุ์อะไร
พระเอกเป็นหมึกสายค่ะ
ส่วนนายเอกเป็นหอยชักตีน
ทั้งนี้ขอบคุณแหล่งที่มาของข้อมูลจากเว็บต่างๆ เหล่านี้ด้วยค่ะ
https://en.wikipedia.org/wiki/Laevistrombus_canarium
https://www.youtube.com/watch?v=Q4q0U8UK_VE
https://en.wikipedia.org/wiki/Conch
https://th.wikipedia.org/wiki/หอยชักตีน
https://www.technologychaoban.com/news_detail.php?tnid=1071
https://th.wikipedia.org/wiki/หมึกสาย
https://www.youtube.com/watch?v=hIzeGkxBEgc
https://th.wikipedia.org/wiki/หอยสังข์
http://www.electron.rmutphysics.com/science-news/index.php?option=com_content&task=view&id=1010
https://th.wikipedia.org/wiki/ตะไคร่น้ำ
https://www.youtube.com/watch?v=8aTNLaLQaAI
puiiz:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: o13 o13 o13 :pig4: :pig4: :pig4:
ChabaSri:
แง๊ ชอบบบบบน้องหอยยยย
yunnutjae:
ต้องจินตนาการยังไงวะ :a5: 55555555555555 โอ้ย ล้ำไปอี้ก ชอบๆๆ :hao7:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
ไปที่เวอร์ชันเต็ม