หัวข้อ: #เสี่ยกับเน่ (shotacon) -จบ- :: เสี่ยกับเน่มีอีบุ๊คแล้วจ้า!!! 15 เม.ย.62

[Snowermyhae]

น้องเน่ยังคงน่ารักเหมือนเดิม ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ค่ะ ชอบมากกกกก 

[oki]

รักเรื่องนี่มากๆ ชอบคู่ไทเทียนด้วย  :กอด1:ขอบคุณที่ผู้แต่งนะคะ 

[GBlk]

จบดีอ่าาา, ถ้ามีคู่ไท ก็ควรจะแจ้งกันตอนนี้นะครับ เดี๋ยวแฟนคลับไม่รู้ ไม่ตาม

[mukmaoY]

จบดีอ่าาา, ถ้ามีคู่ไท ก็ควรจะแจ้งกันตอนนี้นะครับ เดี๋ยวแฟนคลับไม่รู้ ไม่ตาม

ไม่มีแยกค่า รวมอยู่ในเรื่องนี้เลย
 

[Meen2495]

... จบแล้ว
มีความละมุนมาก โดยเฉพาะเสี่ย
ปราบเด็กด้วยความรักความหลง จนหมดทางดื้อเลยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่เขียนมาให้อ่าน "จนจบ" ได้
... สารภาพว่า ห่างไปนานจนลืม ๆ รายละเอียด
แต่ก็ยังจำเสี่ยกับเน่ได้  และดีใจค่ะที่จบ

[tasteurr]

น้องเน่กับเสี่ยหวานใส่กันแล้วมันดีมากเลย ละมุน 

 

[TheDoungJan]

พึ่งได้อ่าน ทำไมเราถึงได้มาอ่านตอนนี้นะ คือมันดีมากๆเลย เนเน่น่ารักต๋องๆดี ส่วนเสี่ยก็ขี้เก๊ก คอยปรามเน่ คู่ไทเทียนก็ม่า กว่าจะปรับความเข้าใจกันได้

[bulldog17]

ปกติไม่อ่านโชตะเพราะรำคาญความเอาแต่ใจ
แต่น้องเน่ไม่ใช่อ่ะ
ถูกจริตตั้งแต่ตอนแรกที่อ่าน
หลังจากนั้นไม่ว่าน้งทำอะไรถูกเสมอ5555+
ไม่หรอกก ตอนโกหกนั่นน่าจับมาตีก้น
แต่ก็ได้บทเรียนสำคัญไปแล้วแหละ
พี่ไทด้วย สองคู่กัดนี่โดนปราบเสียเจี๋ยมเจี้ยมเลย
เสี่ยก็คือคนที่รับเค้ามาจะกินแต่ก็ยัง
ตบตีกำศีลธรรมในใจทั้งๆที่เด็กมันบอกว่ากินหนูๆๆๆ

สนุกชอบเรื่องนี้ ขอบคุณคนเขียนนะคะ♡♡♡♡

[Ice_Iris]

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

[Sohso]

นึกว่าจะดราม่าหนักกว่านี้แล้ว ดีแล้วๆ

[airicha]

น่ารักดีค่ะเรื่องนี้
ชอบเสี่ย
ขอบคุณนิยายดีๆค่ะ

[twinmonkey0311]

 

[Wendy]

เนเน่ น่ารักกกกกกกก
ยัยน้องแก่แดดวันนั้นมาเป็นยัยน้องงุ้งงิ้งในวันนี้  สมใจเสี่ยแล้วสินะ ยิ้มแก้มแตกเลย เข้าใจเด็กๆ ที่ได้ออกสู่โลกกว้างและก็เข้าใจเสี่ยที่เป็นห่วงน้องและอยากจะหักดิบดัดนิสัยน้องมากๆ.
ฮื่อออ ขอบคุณคนเขียนที่มีเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า ขโมยยัยน้องมากอด
 

[Chucream.nabi]

  โอ๊ยยยยยยย...ชอบอ่ะ นืยายสนุกมากค่ะ

[duckka]

เสี่ยอดทนมาก เน่ก็อดทนกว่าจะเข้าใจกันต้องปรับตัวเข้าหากัน

[Stmmltww]

อ่านรวดเดียวเลย สนุกมาก ขอบคุณมากค่า

[aoihimeko]

อยากได้ผช.แบบเสี่ย

 

[van16]

    

[ืniyataan]

 

[tutatoomtam]

น้องเน่ของพี่~~~~~~~~~
เด็กแก่แดดผู้น่ารักกกกกกก

[mukmaoY]

Halloween




ปีนี้เงียบกว่าปีไหนๆ เพราะเศรษฐกิจไม่ค่อยดี คนที่เน่รู้จักถึงได้เครียดๆกันไปหมด ไม่เว้นแม้แต่กับเสี่ยที่ต้องเพิ่มมาตรการหลายอย่างเพื่อให้บริษัทอยู่รอด มันก็ไม่ได้แย่นัก แค่ไม่ราบรื่นเท่านั้นเอง
เน่น่ะเบื่อมากๆ ได้ทำงานกับคุณสามีมันก็ดีอยู่หรอก แต่เบื่อน่ะเบื่อ! ตาแก่เอ๊ย!

“เรามาจัดงานฮาโลวีนกันมั้ยเสี่ย”

ไอเดียแจ่มแจ๋วบังเกิด บ้านทรงไทยอันงดงามของเสี่ยขาดเสียงปาร์ตี้มานานหลายเดือนแล้ว คิดถึงบรรยากาศแบบนั้น อีกอย่างนะ เสี่ยยังไม่เคยจัด theme นี้เลย รับรองว่าคนละแวกนี้ต้องตกใจแน่ แต่งผีมาบ้านเสี่ยใจเสือ ไม่อยากทำงานแล้ว อยากวิ่งไปหาชุดมาใส่เดี๋ยวนี้เลย

“พรุ่งนี้แล้วเนี่ยนะ”

“อื้อ น่าสนุกจะตาย ...นะๆ นะครับเสี่ย”
เกาะแขนออดอ้อนคนรักอย่างน่าหมั่นไส้ หาได้แคร์สายตาพนักงานไม่
เอาเถอะ
พวกเขาเห็นจนชินตา แรกๆ เสี่ยก็ห้ามนะ แต่เห็นใจอ่อนทุกครั้งไป
ถ้าเป็นตัวเองมาเห็นสายตาลูกหมา กับหน้าตาอ้อนๆ น่าฟัดอย่างนั้น ก็คงเป็นแบบเสี่ยเหมือนกันแหละ

“คนที่นี่เขาไม่อินฮาโลวีนกันหรอก”

เน่ส่ายหน้าไม่เห็นด้วย
“อินไม่อินไม่เห็นเกี่ยว ตราบใดที่เสี่ยเลี้ยงเหล้า เขาก็อิน”

คนฟังถึงกับยิ้ม

เออ ก็จริงของเมีย

เสี่ยอเนกเห็นว่าบ้านตัวเองเงียบมานานแล้ว ความคิดของเน่ก็ไม่เลว เชิญพวกบอร์ดี้การ์ดให้มาสังสรรค์คล้ายเครียดกันสักหน่อย ไอ้แต่งตัวประชันกันน่ะคงไม่มีใครแต่งนอกจากเจ้าของความคิดที่ยืนฝันหวานอยู่ข้างๆนี่

•

การนัดเลี้ยงกะทันหันทำให้คนในบ้านวุ่นวายอยู่ไม่น้อย ทั้งเตรียมของว่าง ของหวาน ของคาว เหล้ายาปลาปิ้งตามสไตล์เสี่ยอเนกแกที่ของห้ามขาด และต้องอร่อย ห้ามปล่อยทิ้งไว้จนเย็นชืด ไม่งั้นโดนด่าเปิดเปิง ผู้ร่วมปาร์ตี้จึงต้องคอยกินวนกันไปอยู่เรื่อยๆ ช่วยแบ่งเบาภาระแม่ครัวที่ชักจะอายุมากขึ้นทุกวัน

ฮาโลวีนทั้งที
ไม่จัดเต็มก็ไม่ใช่เนเน่สิ

เขานัดคุณเพื่อนเต้ หนุ่มเมืองกรุงให้หาชุดที่ต้องการมาให้ โชคดีจริงๆ ที่มันว่าง มันบอกขี้เกียจรับงานวันฮาโลวีน อิจฉาคนได้เที่ยว มันเลยเลือกจะนอนเล่นอยู่บ้าน แต่ก็มีเรื่องให้ออกจากบ้านจนได้

“ใส่ได้แน่นะ”
มือแกร่งชักจะอ่อนยวบยาบยามส่งถุงกระดาษให้เพื่อน
ก็ในนั้นมัน.....มัน.....น้อยเสียเมื่อไหร่

“แน่สิ”
ถ้าเน่ยืนยัน เต้ก็ขัดไม่ได้หรอกนะ

“งั้นกูออกไปแล้วนะ”

“เออ”
เน่รอให้แวมไพร์เต้สุดเชยออกไปจากห้องส่วนตัว ก่อนจะหยิบของข้างในออกมาจากถุง

ปากฉีกยิ้มไปถึงหูด้วยความพึงพอใจกับชุด
ถูกใจสุดๆ
อยากเห็นหน้าคนที่กำลังแต่งตัวอยู่ห้องข้างๆจังเลยว่าจะเหวอแค่ไหน

เนเน่คิดว่าเสี่ยต้องแต่งอะไรง่ายๆ อย่างแวมไพร์แน่ ลุคแกให้เสี่ยขนาดนั้น เผลอๆ เพื่อนเต้อาจจะดับไปเลยก็ได้ ส่วนเอ็มที่น่าจะกระเตงลูกของมันมา คงไม่มีอารมณ์สรรหาชุด ไอ้มิคสิพอเข้าท่า อาจจะแต่งเป็นกระหังก็ได้

.
.
.
.


ยืนหันซ้ายหันขวาอยู่หน้ากระจก
งดงาม
งดงามจริงๆ

น่ารักแบบนี้ เสี่ยต้องคลั่งแน่

เสื้อปกกะลาสีสีขาวบางๆ ตัวหลวมโคร่ง เน่จึงใส่แบบเอียงโชว์ลาดไหล่นวล ท่อนล่างเป็นกระโปรงสั้นจู๋ มีซับเป็นกางเกงข้างใน แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากถ้าเจ้าตัวยังกระโดดเหย็งๆอยู่

ขำตัวเองชะมัด
อายุก็ยี่สิบกว่าแล้ว ยังจะมาแต่งอะไรเป็นเด็กๆ

เน่ใส่ถุงเท้าสียาว มีลายขีดแดง-น้ำเงินสองเส้นพอให้มีอะไรบ้าง จากนั้นจึงใส่รองเท้าผ้าใบส้นสูงเป็นสิ่งสุดท้าย ส่วนหน้าไม่ได้แต่งมากนัก เน่ปาดอายชาโดว์สีน้ำเงินกับแดงอย่างละข้างเหมือนฮาลี่ย์ ควิน ด้วยความคิดตีบตัน นึกอะไรไม่ออก เขาแต่งหน้าไม่เก่งนี่


เอาล่ะ

เจ้าภาพต้องออกไปต้อนรับแขกเหรื่อ งานแต่งครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะ ร้อยยี่สิบเก้าแล้วมั้ง
ถามว่าทำไมถึงเรียกว่างานแต่งเหรอ?
ก็คนเขาแซวกันน่ะสิว่าเมื่อไหร่จะแต่งในปาร์ตี้ปีใหม่ปีไหนสักปีหนึ่งนี่แหละ เสี่ยเลยบอกว่า “ก็นี่แหละงานแต่ง”
ตั้งแต่นั้นมา เวลาเสี่ยจัดปาร์ตี้ เนเน่ก็จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเสี่ยจัดงานให้
รักเสี่ยนะ รักมากเลย รักมากขึ้นทุกวัน แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายก็ไม่เคยถอด ใส่จนนิ้วขึ้นเป็นรอยแหวน

“แถ่นแท้นนนน~”

ประตูไม้สักเปิดออกพร้อมเจ้าของห้องที่ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอ
ทีแรกคิดว่าจะอลังการกว่านี้ เห็นหายไปนานเสียเหลือเกิน
เออ
มันก็อลังการ
ความ ‘แรด’ นะ

“ไปเปลี่ยน”

เสียงประกาศิตดังขึ้นแบบที่ทุกคนยังไม่ทันจะทัก

เนเน่หันไปหาเสียงนั้น ผู้ชายร่างสูงในชุดไทยประยุกต์ยืนกอดอกทำหน้าเข้ม

“แต่งเป็นอะไรกันล่ะนั่น”
ทักไปเพราะสงสัยจริงๆ งานฮาโลวีนอะไรวะ แต่งชุดไทย ผีไทยเหรอ? โธ่เสี่ย เน่อุตส่าห์คาดหวังจะเห็นแวมไพร์คูลๆ

“แต่งเป็นอะไรไม่สำคัญ แต่เน่น่ะแต่งเป็นอะไร? ไปเปลี่ยน”
ถ้อยคำชัดเจน ไม่ต้องเถียง

“...น่ารักจะตาย”
เสียงหงอยๆ ผิดกับตอนเปิดประตูออกมาลิบลับ
มิคในชุดช่างประปาถึงกับหลุดขำ

“จะเปลี่ยนเอง หรือจะให้พี่เปลี่ยนให้”

“มะ—-ว้ากกก”
จะพูดว่า ‘ไม่’ แต่คงช้าไป ร่างบอบบางน่าทะนุถนอมถึงได้โดนลากเข้าห้องหายลับไป ปล่อยให้แก๊งเพื่อนอ้าปากค้างอยู่หนึ่งวิ ก่อนจะสลายตัวไปหาของกินต่อ

“กูว่าแล้ว คนอย่างมันจะแต่งอะไร้ ถ้าไม่ยั่วผัว”
เอ็มอุ้มลูกวัยขวบเศษขึ้นไหล่ น้ำเสียงหน่ายกับเพื่อน แต่ก็เข้าใจมันนะ มีผัวที่แก่แต่แซ่บแบบนั้น นี่ขนาดเสี่ยแกแก่แล้วนะ ไหงเพื่อนเน่ถึงเหนื่อยกว่าเดิมก็ไม่รู้

“กูว่าถ้ามีคนใจกล้าล้วงคองูเห่ามาอ่อยเน่บ้าง จะเป็นยังไงวะ”
มิคสงสัย ยังไม่มีใครใจกล้าหน้าด้านพอทอดสะพานให้เน่เลย
ให้ตายเถอะ แค่ทอดสะพานเองนะ
อย่างว่า...เสี่ยน่ากลัวขนาดนั้น มีอำนาจที่จะสั่งฆ่าคนได้สบายเลยด้วยซ้ำ ใครกล้าก็บ้าแล้ว

“อย่าเพิ่งคิดเลย เฮ้ยเต้ คุณจะกลับกรุงเทพฯ เมื่อไหร่ แม่ผมตำน้ำพริกไว้ให้”
สรรพนามอันไพเราะทำให้ประโยคดูประดักประเดิด

“จริงเหรอ ขอบคุณมากๆ อยากกินมานานแล้ว ไม่รู้ว่าจะเผ็ดเท่าคนในห้องนั่นหรือเปล่านะ”

“เผ็ดไม่เผ็ดไม่รู้ รู้แต่ว่า ไอ้เน่เดินขาถ่างแน่เลยว่ะ”

.
.
.
.
.


“แฮ่กๆๆ อะ...อือ...เสี่ย ...อ๊า! อ๊า!”
ปลายหัวอวัยวะแข็งร้อนโดนจุดกระสันถี่ยิบ ยิ่งร้องก็ยิ่งแกล้งเหมือนจะให้ขาดใจ
เสี่ยใช้แค่ท่าเบสิคพื้นฐานกับเน่ สองแขนกอดขาเล็กเนียนเอาไว้ แล้วดันกายเข้ามาเรื่อยๆ ไม่เร่ง แต่กระแทกโดนจุดเสียวทุกครั้ง เน่ถึงจุดสุดยอดมาสามครั้งโดยที่ไม่ได้แตะของๆตัวเองเลยแม้แต่นิด

“อะ อะ อื้อ...อื้ม..”
เน่กัดปากกลั้นเสียงร้องเมื่อใกล้จะถึงอีกครั้ง เป็น multi orgasm ที่ยอดเยี่ยมที่สุดนับแต่เจอมาเลย เสี่ยไม่เคยโหมกระหน่ำการ ‘แกล้ง’ แบบนี้มาก่อน

“โอะ ...อืออ”
สองแขนสะเปะสะปะ หาที่วางไม่ได้ บางครั้งเน่ก็ตีหลังเสี่ย บางครั้งก็บีบเกร็งหาหลักยึด
น้ำกามมากมายบนหน้าท้องพาเหนอะหนะ เลอะชุดแสนน่ารักที่เต้อุตส่าห์หามาให้ กระโปรงค้างอยู่ที่ปลายข้อเท้าข้างหนึ่ง ห้อยต่องแต่ง ยิ่งเห็นยิ่งอาย ระคนเสียวกระสัน

“ถ้าดื้อมาก—ก็จะโดนแบบนี้”

“อือ...อะ”
เน่ได้แต่ครางตอบ
แบบนี้มันก็ดีนะ เสียวสุดๆ แต่ไม่ได้พักได้ผ่อนเลย หายใจแทบไม่ทันแล้ว

“อะ!”
มาแล้ว! ตรงนั้น! อย่า~ เสี่ยรู้ดีเกินไป เสี่ยแกล้ง! ใช่ ! ใช่ ! ตรงนั้น

“...โอะ...อ๊า..! อ๊า...!”
ลำตัวเหยียดเกร็ง บางอย่างวิ่งจี๊ดตั้งแต่สมองจรดปลายเท้า แล้วพุ่งออกมาที่กลางลำตัว ได้ยินเสียงเสี่ยขำร้าย ตีแขนแกไประบายความโกรธ

“พ...พอแล้ว”

“พอแล้วเหรอ?”

“ไม่เอาแล้ว”
เหนื่อย
รู้สึกดี
แต่เหมือนจะตาย
จะไม่ว่าเลยถ้าไม่ใช่สี่รอบภายในเวลาติดๆกัน ถ้ามีอีกคงฟ้าเหลืองแน่

“ไม่เอาแล้วจริงๆ?”

“...ไม่เอา...ล..แล้วเสี่ย”

“เอาอีกรอบเถอะ”


Noooooooo!!!!!


•

-ให้ทายว่าเสี่ยแต่งเป็นอะไร

-ฉากอัศจรรย์ มาเบาๆ ได้แรงบันดาลใจจากคลิปโป๊ที่ดูแล้วหายใจแทบไม่ทันตามฝ่ายรับ สงสารฝ่ายรับมาก เหมือนจะไม่ไหว orgasm หลายๆครั้งติดกัน คงจะ hitting his prostate อย่างหนักหน่วง

[ืniyataan]

เป็นฮาโลวีนที่เรียกเลือดมาก..กกกกก   

[Snowermyhae]

สงสารนังน้อง ตลกกก 

[Parapoyfaii]

จบแล้ววววววว
เป็นนิยายที่เห็นพัฒนาการของตัวละครชัดมาก โดยเฉพาะน้องเน่
โตขึ้นเยอะเลย แต่ความยั่วๆบดๆ ยังอยู่เหมือนเดิม
ความรักเขามั่นคงจริงๆคู่นี้
ขอบคุณคนแต่งนะคะที่แต่งนิยายดีๆ ให้อ่าน
ขอบคุณค่าา 

[songte]

 

[mizzmizz]

ถึงแก่แต่ก็แซ่บนะจ๊ะ
สงสารเน่กันเลยทีเดียว อิอิ

[ffern]

เเซ่บมากรูกเอ้ยยยยยยยยยย

[ffern]

เราก็คนสุพรรณอ่านเเล้วอินตามนึกบรรยากาสออกเลยยยยย

[Gatjang_naka]

ฉากจบแบบว่า

[$VAN$]

สนุกมากๆ ฮาด้วย เน่ไม่เหมือนเด็กที่โดนพ่อแม่จับขายเสี่ย นี่นึกว่าจะตรอมใจดราม่าน้ำตาท่วมเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ไม่มี๊
ส่วนเสี่ยก็คาดว่าคงรีบจับเด็กข่มขืนฝืนใจ แต่ไม่ใช่เลย ผิดคาดหมด 555

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ
บวก^^